Skip to main content

Full text of "Medulla theologica ex sacris scripturis, conciliorum pontificumque decretis, et sanctorum patrum ac doctorum placitis expressa. In qua quidquid, tum ad fidei mysteria sane ac recte intelligenda, ... facili ac compendiaria methodo explicatur. Authore magistro Ludouico Abelly Parisino, ... Pars prima secunda"

See other formats


Digitized  by  Googl< 


Digitized  by  Google 


r > 


\ » 


MEDVLLA  * 

THEOLOGlGA{y, 

EX  SACRIS  SCRIPTVRIS,  V"V^ 

CONCILIORVM  KJ  { 

PON  T I F I CVMQJE^ 

DECRETIS, 

AC  SANCTORVM  PATRVM 

ET  DOCTORVM  PLACITIS,  EXPRESSA.  c 

In  qua  quidquid  tum  ad  fidei  my fieri  a /an}  a LC 
refte  intelligenda , & ab  erroribus  quibufuit  ^ — - 
fecernenda , tum  ad  Sacramenta  debite  conji- 
cienda & minifiranda , tum  ad  aftiones  hu- 
manat iuxta  diurnet  legis  normam  dirigendas , 
Jptftare  potefi  , facili  ac  compendiaria  metho- 
do explicatur . 

Auftore  Magiftro  Lvdovi CO^A  B J l t^e,  Parifino, 
in  Sacra  Theologiae  Facultate  DtJ?ToTe^  Ecclefiae 
Parrochialis  S.  ludoci  in  vrbe  Parificnii  Pallore, 
EDITIO  11. 

PARS  SECVNDA. 

'Onphfttns  ea  qua  ai  Sacramenta  (r  meret  pertinent. 


PARISIIS, 

Apud  Giorgivm  I o s s e,  vi£  Iacobset,  fufc 
ligno  Coronae  Spineae. 

M.  D C.  L iTL  * 

CVM  PTJL  VI  LEGIO  \EG1S* 

— ^ Digitized  by  Google 


Digitized  by  GoogI( 


O s t explicatas  in 
priori  huius  operis 
parte  veritates  illas 
qua:  myfteriorum  fi- 
^ei  notititm  praefer- 
tim  fpe&ant,  reliqua  Theologicae 
do&rinae  capita  , quae  magis  ad 
ptaxim  accedunt,  hac  pofteriori 
exhibentur  : atque  in  primis  ea 
quae  ad  Sacramentorum  ratio- 
nem ac  difciplinam  pertinent ; 
quae  cum:  fint  media  quxdam  ad 
Chrifti  Domini  gratiam  in  nos 
vberrim&  deriuandam  diuinitus 
inftituta , conuenienter  poft  ipims 
gratiae  do&rinam  vltimo  prioris 
partis  tra&ata  traditam , fub  jungi- 


PRiEFATIO 

In  fofiertorem  Medulla  The  olo» 
gtu  partem. 


P R /EF  ATI  O. 

tur  Theologi*  Sacramentalis  ex- 
plicatio , in  qua  de  ipfis  Sacramen- 
tis cum  generatim , tum  fpeciatim, 
dilTcritur : vt  noucrint  illi  quibus 
myfteriorum  tantorum  difpenfatio 
credita  eft  , quomodo  Te  in  facra 
illa  oeconomia  gerere  debeant  , & 
qua  ratione  populus  fidelis  digne 
iifdem  participare  , pleniorefque 
ac  vberiores  illorum  fruCus  in  fe 
percipere  poflit. ' * 

Quoniam  vero  terra  fuper  fe 
Htb' 6 venientem  bibens  imbrem  , profe- 
rens autem  fpinas  ac  tribulos , ma- 
ledico proxima  cft  , ( vt  teftatur 
t.Cor.  Apoftolus  ) qui  propterea  mo«’ 
net  ne  in  vacuum  gratiam  Dei  re- 
cipiamus , hortaturque  vt  exhi- 
beamus nos  ficut  Dei  Miniftros 
in  omni  opere  bono  fructifican- 
tes* idcirco  in  fecundo  pofterio* 
ris  huius  partis  traCatu  ',  agitur 
de  ipfis  aCibus  humanis  , qui- 
bus vnufquifque  Deo  vel  morti 
fruCificare  poteft  ( vt  loquitur 
idem  Apoftolus  ) inueftigatur-’ 
que  ex  quibus  fontibus  bonitas 


Digitized  t 


Praefatio.  • 
eorum  vel  malitia  profluat  , ac 
praefertim  prima  & praecipua  il- 
iorum abuum  regula  , lex  fcilicet 
diuina  Decalogi  praeceptis  conten- 
ta paulo  attentius  confideratur : 
cui  fubjungitur  notitia  Ecclefla- 
fticarum  legum  ac  cenfurarum , ac 
demum  pro  totius  operis  veluti  co- 
ronide apponitur  breuis  quadam 
Appendix  eorum  quae  ad  flatum 
Clericalem  & Ecclefiaftica:  Hic- 
rarchiae  difciplinam  fpebant , quae 
in  aliis  trabalibus  explicari  com- 
mode non  potucrunc. 

Cum  autem  vniucrfa  haec  Theo- 
logia Moralis  & prabica  duobus 
prarfertim  fundamentis  innitatur» 
ratione  fcilicet  ac  authoricate,  ra- 
tionem quidem  optimam  ducem 
author  huius  operis  arbitratus  eft, 
fcd  in  tanta  rerum  caligine  aux 
nos  vndique  circumdat  , folam 
haud  fatis  tutam 5 ideoque  autho- 
ritatem tanquam  certiorem,  & fi- 
dei magis  amicam  illi  adiunxit» 
irnb  plerumque  folam  fequutus 
cft  i ac  in  primis  diuinam  faerx 

a iij 


Digitized  by  Googl 


PRiEFATlO. 
Scripturae  facem  vbicumque  Deus 
illam  allucere  voluit  tanquam  cer- 
tum & infaillibile  medium  ad  di- 
gnofcendum^erum^falfo,  &pra- 
uura&re&o,  in  iis  quae  ad  Sacra» 
menta  & mores  pertinent  , adhi- 
buit iuxta  Propheticum  di&uro, 
Luctrna  pedibus  meis  verbum  tuum, 
(£r  lumen  femitis  mas.  Exinde  Con- 
ciliorum fummorumque  Pontifi- 
cum decreta,  ncc  non  San&orum 
Patrum  effata  , tum  in  propriis 
fontibus  , tura  in  ipfoiure  canoni- 
co folcrtcr  inqutnuit  , deniqufi 
Do&orum  maximd  probatorum 
refponfa  confuluit,  ac  prae  ceteris 
ipfum  fan&um  Thomam  Theo- 
logiae totius  apicem  obferuauit 
eiufque  dodfcrina:  femper  adhse* 

- * Et  in  iis  quidem  quae  nullam 
aut  perexiguam  difficultatem  re- 
cipiunt, vnius  tantum  aut  alterius 
probati  Do&oris  calculum  adje- 
cit: in  grauioribus  vero  difficul- 
tatibus maximorum  & nomina- 
tiffimorum  Theologorum'  fcnfa 


Digilized  by  Google 


PRi&lFATlO. 
euoluit  , corumque  author itate 
flabiliuit  ea  , quae  probabililfima 
& quoad  praxim  tutilfima  ipfi  vi- 
fa  funt : haecquc  omnia  quanta 
potuit  breuitate , facilitate  ac  per- 
ipicuitate  prarftitit  aut  ccrtfc  prae- 
lia re  voluit. 

Ceterum.  15  quid  in  hac  Theo- 
logiae moralis  & pra&icae  Syno- 
pii  le&ori  minus  arrideat  hoc  ab 
illo  fuppliciter  poftulatur,  vtapud 
fe  perpendat  difficillimum  elTe, 
imo  vix  pofTIbile  vniufcuiufque 
mentem  alTequi  aut  votis  obfe- 
cundare , in  tanta  rerum  adeo  im- 
plexarum & arduarum  varietate 
ac  multitudine  quae  in  hoc  opufcu- 
lo  tra&ari  debuerunt,  eiufque  an- 
guftis  limitibus  ar&ari  : praeterea 
confideret  authorem  nihil  ex  pro- 
prio ingenio,  cui  maximi  diffide- 
re debuit , fed  omnia  & lingula 
vel  ex  Scripturis  fanftis  , vel  ex 
ipfo  iure  canonico.  Vel  exproba- 
tilCmis  authoribus  protuli  (le  , ea- 
que  infuper  non  nifi  do&ilfimo- 
rum  virorum  iudicio  examinata  & 

a iiij 


Digitized  by  Google 


praefatio. 

probata  in  lucem  edidifTe,  ac  de- 
mum fandae  Catholicae,  Apofto- 
licae  ac  Romanae  Ecclefiae  arbitrio 
& cenfurae , quanta  poteft  animi  dc- 
miflionc  fubraittere. 


i . 


v*»  - i 
3- 

¥ 


Dkjitized  by  Google 


„ . - « 

.»  4 • 

-i'  • 4 

. ; INDEX 

TRA  GT  ATVVM, 

C A P I T V M 

. : £ * — J — : * n 

& Sectionum  huius 
; • poftcrioris  partis» 


TRACTATVS,  *r  w 

• . v - - i 

De  S*cr*mtntis~ v 

C A P V T L 

De  Sacramentis  in  genere.  ^ 

S&&.  1.  t&3Q\VidJit  gacramentHTH.  fol.  a. 

II.  SGgJj  Virum  Sacramenta  noua  legit  eon- 
fient  rebus  & verbis  tanquam  ma- 
teria cr  firma . 4. 

III»  Virum  ad  conficienda  Sacramenta  determi-. 
nata  rei  *.  ac  determinata  verba  requiran- 
tur. : r . ■ " tT 

IV.  Virum  . & qua  ratione  Sacramenta  nma  It- 

git  gratiam  conferant.  IO 

Vi  Quam  gratiam  Sacramenta,  noua  legit  eonfe-r 
~ rant.  rj 

V I.  Vtrum  per  Sacramenta  imprimatur  cha- ' 

raSer.  17 

V 1 1.  Quit  Jit  numerus  ! & quu  neeefitai  Satr4- 

a v 


Oigitized  by  Google 


INDEX. 

mentarum  nona  legit.  fj 

VIII.  Q "jlfit  minijhr  Sacramentorum  natta  legu. 
&qua  in  tUo  requirantur  ad  validam  illorum 
adminijlratianem . 


c A P v T IL 
De  Sacramento  Baptifini. 


Seft.  I.  Vid  Jit  'Baptijbnu , & qua  eius  nt~ 


7T  % # ‘f’'*- 

fol.  zS 

1 1;  'V  Qua  Jit  materia  Baptifini. 

n 

III.  Q.«<e..yfr  fama  Baptifini. 

14 

IV . Quu  pofiit  Baptifinum  conferre. 

16 

y . aaptijmum  JuJctptre  pofiit , & qua  dtfpo- 

fitiones  ad  id  requirantur.  19 

V I.  Q uinamfmt  eftctfut  'Baptifmt.  ' 43 

VII.  Quanam  fint  ceremonia  in  collatione  Baptifini 

feruando.  46 


CAPVT  III. 

Dc  Sacramento  Confirmationis. 
Seft.I.  V T Trum  Canfirmatio  Jit  Sacramentum. 

V fol-ri 

I I.  V Quonam  Jit  materia  & forma  Sa- 

cramenti Confirmationi) . ^5 

III.  Quinam  fint  huitte'  Sacramenti  effeUtu.  f? 

I V.  Quanam  diYjjofitmes  necejfaria  fint  ad  Sa- 

eram  en  tum  Confirmationis  valide  & fhtlhtosi 
recipiendum , & qua  fit  iUiue  recipiendi  eHt- 

Jatio’  1 " T ~ f? 

V-  Quit  Sacramentum  Ccnfirmationit  mintfirare 
pofiit . (x  quo  ritu  mintftrari  debeat . 


Digilized  by  Google 


I N D ! X. 


CAPVT  IV. 

De  fan&iffimo  Euchariftiae 
Sacramento. 

Scit.  I.  Vo  nemine  fan  fi  fimum  hte  Sacra- 

I 1 mentum  nuntupetur.  fol.64 

I I.  In  quo  proprie  con/ijhtt  Enchartjh*  St- 
er amei.tnm. 

III.  Qua nam  fit  materia  Eucharitha  conficienda, 

67 

I V.  Qua  Jit  firma  ai  ctnficrandam  EuchariJEan» 
rtquifita , & quit  verus  & proprius  verborum 

illius  finfiis.  7 % 

V.  Q mi  in  hoc  Sacramento  fer  verba  corificratio- 
nrs  efficiatur.  ; "»  * 

Dt  vera  & rtali  pro/entia  Corporis  jr  San - 
1 gmnit  Cbrifti  D omini  tn  Sacramento  £ucha- 
rifha,  8 

.5.  t.  De  tranfubfiantiatione  fiu  eenutrjione  yo* 
tius  fkbfiantia  panis  & vini  in  f ub fiant  iam 
Corporis  & Sanguinis  Chrifii  Domni.  gf 
.$•  Explicantur ~ quadam  difficultates  circa  tran* 
fubfiantiationem  panis  & vini  in  Chrifii  Do - 
mini  CorPw  & Sanguinem,  §<5 

V I.  Quinam  Jint  effcEbts Sacramenti  Eucbari- 

Jha.  91 

VII.  De  difiofitionibus  ad  huius  • Sacramenti  di- 
gnam perceptionem  ncccjjariit,  97 

I.  Quonam-  difyojitioncs  requirantur  *x  parta 
anima . ibtd. 

Quanam  difycjitme:  requirantur  ex  parte 
» corporis,  ' * lOr 

$,  q.  ^Anfitex  pracepto  ahqUo  necejjkrium  ,vt  quis 
’*1  poenitentiam  fit*  fitufathonem  Jibi  a Sacer- 
dote iniunftam  ante  fumptionem  EuchanJK* 

impleat, ioy 

<•4*  Jtn  ai  dignam  Euchanftia  perceptionem» 

a Tj 


Digitized  by  Google 


VIII 


INDEX. 

requiratur  excellens  ahquu  fHriutis  ac  fantfi- 
tatu  gradus.  106 

Qua  fit  huius  Sacramenti  percipiendi  ne- 


CCfiltOS'. 


IO  9 


Soluuntur  quadam  dubia  circa  do  Urinam  pra- 
ccdentt  [cilione  traditam.  114. 

Quu  fit  legitimus  hmut  Sacramenti  ruint- 


fier. 


Il6 


IX. 

X. 

XI.  De  fanSifim*  Miff*  facrificit.  II 9 

1.  Virum  in  MiJJa  verum  & proprii  diUum  fa. 

crifiaum  offeratur.  'Aid, 

2.  Quonam  partes  MiJJa.  ad  rationem  facrificip 
vert  meant. 


-ilii 


$•  4« 


Quinam  Ji/it  huius  facrificip  effetius.  Jiq 
Quii  ut  perfonu  pro/it  M tjji  JkcriJicium  , fts* 
pro  quibus  licite  & valide  offerri  pojfir.  I 
Quanam  applicatio  requiratur  ex  parte  Sa- 
cerdotis celebrantu  vtMtJfa  f rufius  in  alios  dem 

rixetur.  rjj 

$■  6 <An  MiJJa  facrificium  pro  pluribus  oblatum, 
tantum  Jtngulu  projit  i quantum  fi  pr*  vno  Jo- 
Tum  efferretur.  jqg 

Jf.  7.  ,, Applicationis  k Sacerdote  celebrante  fa- 

. cienda  faetlu  & optima  praxu  proponitur . 

^41 


4 f« 


$8r 


Explicantur  reliqua  qua  ad  debitam  huius. fit 
crificij  celebrationem  requiruntur. 


146 


— — 


•CAPVT  V. 


De  Sacramento  Poenitentiae. 


Secl.  I. 

II. 


Q 


Vid  nomine  poenitentia  inteUigatur, 

ir  6 

^ P cenitent  tam  effe  verum  $r  proprie  dt- 
{fum  noua  legit  Sacramentum  contra  haretim 
coi  demonftrarmr.  ir&' 

III.  Qua,  Jst  materia  Sacramenti  poenitentia* 
i6u  " • . 


Digitized  by  Google 


INDEX. 

I V.  Qua  fit  f<.rma  facramenti  pernitenti*.  J6JU 

V.  ^ 16  9. 
vr:  Utrum  per  pcerntentta  / 'aeramentum  merita 

bonorum  sperum  reu.mip.ant.  173, 

VII.  Quid  Jit  contritio  in  genere.  17^. 

Vili.  Quid,  fit  contritio  per  fella  , & quopafto  ab 
attritione  difimguatur.  178. 

IX.  Vtrum  contritio  perfcLta  ntctJJaria  Jit  ad 
f aeramentum  poenitentia  digni)' & fruttuoii 
recipiendum  i an  vero  attritio  ad  id  fiufficiat. , 

' 182 


X.  Qualis  debeat  ejfe  attritio  ilia  qua  ad  f aera- 

mentum p nitentia  debite  fujiipiendum  ne- 
Yejjaria  ejt.  ' 187. 

XI.  Vtrum  Confefiio  facramentalts  ad  peccatorum 
remtfiionem  confequendam  ex  Cbriftt  Domini 

injhtutione  Jit  necejjaria,  i qf. 

XII.  Qua  perfbna  . & quo  tempore  obligentur 

ad  confefiionem  facramcntalem  faciendam « 

193 

XIII.  Quanam  Jint  conditiones  ad  tonfefiiontr» 

debite  faciendam  requifita.  2.01. 

XIV.  Qua  Jit  integritas  confejftonu  ad  validitatem 

& frufluumeius  necejfaria.  20  5. 

XV»  odn  integritas  confejicnis  ita  ncceffitria  Jit  * 

. vt  in  nullo  cafu  licitum  Jit  peccatum  aliquod 

mortale  in  confefiione  reticere.  207» 

XVI.  Quis  Jit  legitimus  fac  ramenti  poenitentia  mi- 

mjkr,  212. 

XVII.  De  Cafuum  referuatione, 2 16* 

XVIII-  Quanam  conditiones  requirantur  in  con- 

fejpirio,  vt  debite  minijierio  fuo  fungatur , 


219. 

XIX.  Qua  fit  prudentia  in  confcjfario  requijita, 

221. 

XX.  Qua  fit  obligatio  figilli  Jiu  feereti  in  confefiiont 

firuandi.  • 2Xf. 

XXI.  In  quibus  cafib  ut  confefijo  nulla  fit  £r  idea 


iteranda. 

210. 

XXII.  Quid  fit  fatufaClio  facr ament  alis. 

2?  2, 

XJlLllL Quibus  operib.es  rDeo  fattsfiin  pofiit. 

236. 

_ index. 

JCTV.  Quomodo  Ji  gerere  debear  confejfarius  i»  hnZ 
putenda  fatiifaftione. 

XXV.  Quo  fit  obligatio  pcenitentif  circa  pcemten - 
Simm  acceptandam  adimplendam.  % 44 


appendix. 

De  Indulgentiis  & Purgatorio; 

"5-  I-  f“^Vid  fit , & quotuplex  indulgenti*; 


Q 


fol-  a4f- 


a.  'V^  Quu  pofitt concedere  indulgentiae  , (y 
quonam  caufa  ad  td  requirantur.  24 9« 
J.  Quonam  conditiones  requirantur  in  eo  qui 
~J~'  ‘ fmatm  ' * 


indulgentiarum 


percipere  tn- 


■$“  4* 


. 2f4i 

Quid  de  purgatorio  renuendum  fit.  2f7, 


C A P V T VI. 

•De  Sacramento  Extremae  Vn&ionis. 

SeA.I.  V T Trnm  extrema  vnttio  fit  fatramen. 
\/  » «Jr  fit  eius  mimfter 

▼ fol.  162. 

IT.  Quo  fit  materia  & forma  huius  fkeramenti , 
— i6f.  “ '• 

III.  Quinam  fint  huius  /aeramenti  effeRus» 

269. 

IV.  fu/Uper»  pefiit  aut  debeat  fiter amen- 
tum extremo  vndionu  , ^«4  in  ea 

sUfyofitiontt  requirantur.  ■ a 7I»~ 


Digitized  by  Google 


INDE  X. 


m 


C A P V T VII. 

- ■ ' * t*  ^ *■  - 

Dc  Sacramento  Ordinis. 


;aiV 


Se<3.1. 
II, 


Trum  ordo  Jit  faer amentum.  fb!, 
2?f.  ' 

Qu*  fit  materia  fr  forma  J ‘aeramenti 
Ordinis.  281. 

III.  Qui*  facramentum  Ordinis  conferre  , quu 

item  illud  fkfcipert  pofiit.  284.» 

IV.  Quinam  qualitates  feu  diTpofitiones  requi- 

rantur in  illis  qui  ad  Ordines  funt  promo- 
uendi.  ' 289. 

V.  Quinam  fint  huisu  facramenti  effettue» 

, *9f«  1 

. / “ _fi r*’*».  J.-  .■  > t r > 


CAPVT  VIII. 


Dc  Sacraipcnto  Matrimonii. 

Scft.  I-  'yr  ~T  Trum  matrimonium  fit  Satrameu- 
tum.  igg^ 

II.  W Quanam  requirantur  ad  hoeutma^ 
~ trmonium  valide  contrahatur.  304.. 

III.  Quanam  requirantur  vt  matrimonium  non 

modo  valide  fed  etiam  liciti  contra- 
hatur.  308. 

IV.  Quinam  fint  matrimonij  effelfou.  310. 

V.  Quatiam  fint  matrimony  mpedmtnta.  . . 

VI.  Df  fyonfalibus. 


I ND  E X 

TRACTATVS  SECVNDVS. 

Ve  aMus  humanis  iuxta  di~ 
mna  legis  normam 
' Y dirigendis . 


C a P VT  I. 

i a 

Dc  attibus  ha  manis  in  genere. 

5 c<a.  I. 


II. 

III. 

IV. 

V. 


Vu  fit  a (f  u human  a proprii  ditia* 
fol.  - - ° ^ 


affati  vtrl' 6" proprii  Jit  liber. 

51*. 

V ndt nam  alites  humanus  bonitatem  fltan* 
vel  malitiam  de  fumat.  3M‘ 

xAn  detur  aliquis  aflus  indifferens  feu  qui 
nec  bonus  nec  malus  Jit.  337. 

Vtrum  ad  hoc  vtquit  bene  operetur  teneatur 
Jiqm  confcicmit,  didamen.  f+oT 

-$■  *• Slot  d fit  conflentia  & qstotuplese.  34-1. 
2.  Qu*  fit  obligatio  confcientia  refla.  . 341. 

?•  obligatio  confcientia  errantis.  34.3. 

•»*  4*  Sjjji^de  confcientia  fcrupulofa  fintiendum 

f.  Quid  fit  confcientia  dubia  , & in  dubtft 
— qui d agendum.  347. 

VI»  Vtrum  quts  in  operando  pofiit  ftqui  Jinten* 
tmm  probabilem  omiffa  probabiliori,  jfl. 


Digitized  by  Google 


INDEX. 


C A P V T Ii. 


Dc  Peccatis. 


v.  ;J  ( 
/ V 


Seft.  I. 

11. 

III. 

IV. 


o 


Vid  fit  peccatum.  fol.  J{"4. 

Vtrum  dentur  quadam  peccata  mor- 
talia & venialia . ?ft>. 

Q»**  ratione  peccata  mortalia  & venialia 
inter  fe  digno/H  pofiint.  3 f 8- 


V. 

dijhnttio  petenda  Jit 

363. 

‘De  peccatu  commi (iioiiu  & emi/ftonu 

eorum . 

VI. 

que  varqs  gradibus. 

366. 

Quatiam  Jint  caufa  peccatorum. 

369. 

vii. 

VJTT. 

}$ua  ratione  ignorantia  fit  caufa  peccati , 
vel  ab  illo  excujit.  371. 

gttin—rm  cJfClni  JJClCatt.  3 7 

fio.  ue  loco  inferni  . & damnatorum  fup- 

plicijs.  37  9» 

C A P V T III. 
De  Legibus. 

01 


sca.  1. 

11. 


Vid  nomine  legi*  intelligatur  , 
f quotuplexfit  lex.  . fol.383. 

Quid /it  lex  humana , & circa  quam 
materiam  verfari  pojfit.  »•  387« 

III-  Vtrum  lex  humana  in  confibevtia  obliget. 

IV.  yndtnam  dignofei  pofiit  vtrum  lex  humana 

fub  mortali  culpa  obliget.  396. 

V*  ' In  quibus  perfonit  rejideat  legum  ferendarum 

pote  fiat,  4-00. 

4-Oa. 


I- 

8i« 


De 'Romano  Pontifice» 


Dt  Conci liitt 


404» 


Digitized  by  Google 


Index. 

I ?•  Epifcopk  a litftut  Ecclejfa  f relatis > 

407. 

▼I.  Quibus  modis  ctjfart  po/it  obdigatio  firuan- 

d*  bimatu.  409. 

VII.  *4n  , & qua  ratione  confuctudo  vim  legi» 

obtineat.  4*T« 

VIII.  De  lege  diuinu  pojitiua.  416« 


C A P V T IV. 

• 

Dc  Legis  diuia*  feu  Decalogi 
przcepti». 


Sc(t,  I.  ' X plicatur  primum  Decalogi  prae» <• 

“ r £**?•  fbl.421. 

**•  ,£>*»</  o»T4  _/W«»  hoc  primo  Decalogi 

pracepto  p recipiatur  aut  prohibeatur.  422, 
•-J'  1«  De  virtute  fpei  , & peccatis  illi  oppofitiu 

4*r-  r 

.5.  J.  De  vjr/wre  Charitatis  , peccati/que  itli 
' oppofitis.  ‘ 428. 

4..  De  virtute  'Rcligionu, peceatifque  illi oppofitis, 
~ ^4t4  —* 


$■  y» 
11. 


Q*ef  merfii  peccetur  in  primum  Decalogi 
~ praceptum.  ' 44^. 

Explicatur  ftcundum  decalogi  praceptum 
4471: 


•5-  T. 

*De  lur amento. 

y 4-48. 

-.#•  .2* 

De.THafpemia. 

- ' ~ 1 4 ri. 

?•  OJO  uoio.  4-f?. 

^5^  fit  veti  obligatio  & quibus  modk 

qftre  pofiit.  ■ 

•$*  jf*  modis  peccetur  in  ficundum  decolori 

praceptum,  464. 

JII»  \ Explicatur  tertium  decalogi  praceptum.  ■ ^ 
464.  " * * ~ 

r*  «4  fiflorum  dierum 

* ^ V • . Janftifisationem . 7 4_<5<£. 

*•  ^»0f  peccetur  in  tertium  decalogi 

•'  praceptum.  ^ 47% 


Digitized  by  Google 


XV i 

Jf.  t. 

S.  i. 
1 b 

•1  4- 

■1  f. 

«14. 

. 17« 

V. 

1 1. 

» z. 
«>•  a. 

1?. 

lf. 

VI. 

Ir. 

1» 

ii 

VII. 

ki,; 

•‘--t 

1 a.- 
1^. 

1 4« 


INDEX. 

Explicatur  quartum  decalogi  praceptum. 

47?« 

Quatiam  perfona  fint  tx  charitate  dili- 
genda. v - _ 474. 

Quis  ordo  in  charitate  feritandus  Jit.  47  6. 
rDe  altibus  tharitatis  erga  proximum  a* 
prafertim  de  tUtmofyna  corporali.  4.7(7, 
De  eleemofjna  fpirituali  &•  corregione 
fraterna.  487* 

Quanam  peccata  charitati  aduerfentur. 

4»9* 

Quanam  fint  obligationes /iliorum  erga  pa- 
rentes 4?  parentum  erga  filios.  494'. 
Quot  modii  peccetur  in  quartum  decalogi 
- praceptum.  498. 

Explicatur  quintum  decalogi  praceptum. 
roo.  1 • 

Quomodo  hoc  quintum  decalogi  'praceptum 
iutelltgi  debeat.  fOI. 

De  homicidio  & mutilati on e fui  ipjSut . 

f 02»  . ' • * 

Oje  nominato  & .If.rius, 

fOf. 

Quot  modis  peccetur  in  quintum  decalogi 
i praceptum.  * fO^. 

De  re/htutione  ob  alterius  occjioncm  vel 
mutilationem  facienda.  • • fin 

Expiscatur  fixtum  decalogi ' praceptum. 

' 

Quid  hoc  fexto  praeepto  prohibeatur,  f 14» 
Quot  modis  peccetur  in  fextum  decalogi 

praceptum, • f I 9. 

Quanam  refatutiones  ob  huius  pracepti 
• ' tranjgrejlionem  facienda  fint.  fit* 
Explicatur  faptimttm  decalogi  praceptum: 

fZI_.  ■ . . . . 

Quid  turis  , quid  iujhtia  nomine  intelli- 
gendumjlt.'  ' ‘ • • f 1 4* 

■Quid  fit  tus  ad  rem  , Jrius-in  re: 

Quid  fit  dominium  & quibus  perfunit 
competat.  \-fz4* 

Quibus  mtdn  dominium  proprietatirae « 


by  Google 


.5. 

•S- 

.5- 

•5- 

•5. 


8. 

9- 

10. 

11. 


INDEX. 

quiratur.  ~ fl8. 

De  prafcrtptione.  , pqo. 

Df  contrabhbus  in  genere».  \ fjz. 

De  promijstontbus  , (lunationibus  <S r tefta- 
mentu.  ‘ f$4. 

ZJi1  emptione  & venditione.  pqg. 

De  mutuo  , commodato  , depojito , ir  lo- 
cato. f4i. 

hoc  feptimo  decalogi  praeopto  proht- 
i'*'ur.  r4?l 

modis  peccetur  contra  bocfepttrnum 


12. 


decalogi  praceptum. 


r 47- 


.1 

.5- 


!?• 

14. 


VIII. 


Quibus  modis  vfura  peccatum  committa- 
tur.  ^49. 

Soluuntur  quadam  dubia  circa  vfura  ma- 
teriam frequentius  occurrentia.  ff4« 

£>f  refhtutione  ob  violationem  huiue  fe- 
ptimi  praeepti  facunda.  . f f 9* 

£udfhuncu!a  j.  Quifnam  rcfbtucrc  teneatur,  f 60. 
2 • C*>»  refhtuendum . ^62. 

q.  £uidj  quando  &quo  ordine  fit  refiituen- 
dura.  ” T&f' 

$**ft.  4.  Quaxamcaufa  a refhtutione  extufint, 
*6  r. 

Explicatur  ottauum  decalogi  praceptum, 
l6j.  • • 

D<  mendacio.  ibid. 

De  y/  9««  ad  proctffum  tudiculem  fye- 
Sant  ac  primo  de  tudtee,  f(>9» 

De  ^dtcufatore,  * 

DeTefltbtu * . . 1-76. 

DeT{eo.  f79* 

J.  6.  *2>^  ^4 ductat»  & Procuratore.  f8l. 

. 7.  JD«  imurqs  honoris  & fama  per  detra&io - 

»«»  contumeliam.  482. 

Soluuntur  dubia  quadam  tina  pectatur» 
detra&ienit.  784. 

D«  iudicio  temerarie.  f 84. 

modu  peccetur  in  tftauum  hoe 
decalogi  praceptum.  f 92. 

De  refhtutione  ob  huiue  oftaui  praeepti 
violationem  facienda.  S94* 


•5. 

4- 

•J. 

-$• 


1. 

2. 

?• 

4- 

r- 

6. 

7- 


.5-  8. 

'S*  9* 

10 

.$•  u. 


Digitized  by  Google 


INDEX. 

IX.  Explicantur  nonum  & decimum  decalogi 
praceptssm.  S91* 


ClPYT  Vv 


* . . i'c 

De  prxccptis 


x. 


- SECTIO  vnica;  V 

Explicatur  tertium  Ecclcfi*  prarceptum 
f ' quod  cft  dc  iciunio. 


i. 

$ 

'$■ 


Vid  ad  debitam  ieiunij  obferuationem 
requiratur.  . 6 OO. 

%.  Q»<e  fe  obligatio  ieiunij.  604.. 

?•  J2P,ot  m04u  peccetur  m hoc  Ecclefia  proce - 

•‘■su T^ptum»  " 608« 


CAm-  v i*. 

De  Cenfuris  Ecclcfiafticis  Sc 
Irregularitate. 

Sed.  I.f-vF  e enfuris  in  communi.  6lO. 

•5.  I. 

4-  a* 


•i  4 


D/»  perfonu  rejideat ferendarum 

ten fur  arum  poteftas.  (, , j. 

In  quapiam  perfinas  cenfura  ferri  pofimt. 

6 12. 

Ob  quam  caufam  ten  fur  a infligantur.  6iq. 
Qua  forma  in  ferendis  cenfuris  obferuan - 

-da.  \ 614I1 

S-  f.  Quonam  caufc  ab  incurrendis  cenfuris 

excufent.  616 ■ 

d.  Q#m  abfoluere  poflitd  cenfura  , & qua  re- 
quirantur difpojfitiones  in  eo  qui  abfolui- 
• • ‘ tur.  ‘ 618. 

fi-.  7-  Quctuplex  ft  cenfura  EccltflaJHea,  6x9. 
Sed.  IL  De  cenfuris  in  particulari.  ' 6 20. 

•5-.  I.  Z><  Excommunicatione,  ' ' «u. 


index. 

9-  I.  De  flufpenfione.  ^4K_ 

-$.?»  De  Interdifto. 

Soft.  III.  De  Irregularitate. 

•5-1.  De  irregularitate  qua  critur  ex  defle  Itu. 

6q6.  • 

$■1.  De  irregularitate  qua  oritur  ex  delitto  a 

619. 

*■  ?•  Q*m  ratione  tollatur  irregularitas.  $40, 

* % * 


A P P £ N D I X. 

Dc  ftatu  Clericali , & Ecclcfiaftic* 
hierarchi»  difciplina. 


T\  € primo  ad  flatum  clericalem  ingreflie, 
' - B.  I 4|<4 

De  habitu  & tonfura clericali.  64.6. 
a <ZJe  btneficV  Eccieflafitcis.  649, 

Quafliuncula  j.  Quot  modis  beneficia  Ecclefiaflic a 
obtineri poflint . 6fO. 

Q*f*fl-  2 - Q*ȣw/  modis  Jimonia  t tum  in  alijs  cafi- 
bus  itum  praflertim  in  obtinendis  beneficiis  com- 
mitti poflit. 

QOfft-  ■?•  Q**nam  fint  pana  contra  flmoniacos  con- 
fit ut  a.  gf8, 

Q##/?.  4.  Vtrum  licitum  fit  plura  fimul  beneficia 
' , 660. 

Qflyt-  f.  Qualiter/i  bcnefiaarij  gerere  debeant  i» 
expendendis  beneficiorum  fluorum  reditibus. 

664. 

6.  Qua/it  obligatio  beneficiariorum  ad  refl- 
dentiam.  • 667. 

Q#*/-  7*  Quanam  requirantur  difpofitiones , vt  quis 
cenfleatur  idoneus  ad  beneficium  aliquod  fiede- 
fiaficwn  66^ 

x V • De  horarum  canonicarum  recitatione. 
.671. 

Quefituncula  i.  Quanam  perfona  obligentur  ad  re- 
. 4 titandas  horae  fsmonica/,  £7$, 


Digitized  by  Google 


~ INDEX. 

4.  Quptnodo  canonica  hora  recitari  debear, tj 

674 

Q“*A  ?•  Quibus  p cenis  fubiaceant  y qtti  horae  m - 
noniceu  recitare  omittunt.  680. 

Qufjh  4.  Qufnam  caufa  ab  horarum  canonica - 
W*  recitatione  excufent.  686. 

y • Explicantur  reliqua  iuxta  canonicae  fanitio- 

nes  ad  clericali*  vita  etifciplinam.fpe - 
itantia,  * " .■  * 


Digitized  by  Google 


Appr$b*tio  D ociorum. 

NOs  in  facrS  Theologiae  facultate  Pari- 
fienfi  Dodores  Sorbonici  fidem  facimus 
lcdum  e/1'e  examinatumque  a nobis  li-. 
brum , cui  titulus eft!,  MtdmlU  ThcologtcA.frc. pars 
*lter*  lAuthort  Magifiro  LvdoviCO  Abeiiv  . 
‘Doffort  Theologo  . & Sandi  ludoct  Panjiu  T(c. 
Rore,  nihilque  repertum  in  eo  quod  fit  Catho* 
licae,  Apoftolicae  & Romana;  fidei»  ac  Dodrinae 
bonifque  moribus  contrarium. Datum  Panfiis 
die  trigefiraa  Septembris  anno  Domini  165-1, 

R.  D V V A L. 

M.  GRANDIN. 


( 


i 


Digitized  by  Google 


MEDVLL./E 

THEOLOGICAE 

PARS  POSTERIOR, 

Comflettens  ea  cju&  ad,  Sacramenta 
& mores  pertinent. 


TRACTAT VS  PRIMVS. 


DE  S^iCT(jAM  ENTIS. 

Vod  olim  per  Prophetam 
licitus  fuerat  Deus,  effufurumfc  * 
fuper  feruos  fuos  8c  ancillas  fuas  * 
aquam  mundam  , qui  emunda- 
rentur ab  omnibus  inquinamen- 
tis fuis , hoc  priefertim  in  Sacra- 
mentis a Chrifto  Domino  poftmodiim  inftitu. 
tis  adimpleuit : haec  fiquidem  funt  vcluti  vafa 

2ua:dam  facra , quse  ( vt  declarat  Concilium  Tri-  «-  fl- 
eminum) diuinum  illum  gratia:  fanantis  Sc  fan-  'Z 
dificantis  liquorem  in  fe  continent,  & ex  fe  can'  ® 
diffundunt:  hi  lunt  fontes  ilii  Saluatoris,ex  qui- 
bus  haurire  polfumus  in  gaudio  aquam  Viuam,  ■'a'1  * 
qujefiat  in  nobis  fons  aquae  falientis  in  vitam  ? - 
«ternam.  Certe  fi  bonorum  illorum  , quae  de-  ' * 

fursiim  funt,  quaeque  a Patre  luminum  defeen- 
dunt  ,iufH  fumus  aeflimatores , inter  alia  innu- 

A 


i DE  SACRAMENTIS 
mera  nobis  caluiis  collata , Sacramentorum  il- 
lorum inrtitutionera  , & in  ipfis  Sacramentis 
diuina  charitatis  exuberantiam , rcligiofo  in 
primis  cultu  fufpicerc,  & grato  quantum  po /Tu- 
rnus animo  fulcipcre  debemus,  nec  non  pecu- 
liari Audio  , diligentia  & affecta  pcrSifcendaj 
huiccateih  de  Sacramentis  doctrina,-  incumbe- 
re , vt  coa^^/eccz qifos  niiniltros  litos  ac  myltc- 
tiorum  difpcfiiatores  Chnrtus  Dominus  coorti- 
tuere  voluit,  & a quibus  difpenfationis  illius 
lationem  fc  aliquando  exacturum  cfle  contq^ka- 
tus  eff. . . . < 

Deipfisigitur  Sacmmentis  primum-in  gene- 
re, tutnpoftca  in  particulari  , fecundum  ordi- 
nem «i  Sancto  DoCtorc  prarlcriptum j nobis  de- 
inceps -agendum  crt.  ‘ * , . «t  * . " 

* CAPVT  PRIMVM. 

f 

Di  S A CRAA1EN  XI S IN  GENERE. 

<*■  36»  * 

SECTIO  I. 

Quid  fit  Sacramentum. 

NO  ai  en  Sacramenti  duobus  pradertim 
modis  apud  factos  fciiptorcs  acceptum 
reperitur.  I.  pro  re  occulta  & latente; 
quo  fenfu  Ephef.2. dicitur,  Vt  notum  nobis  faceret 
Sacramentum  voluntati/  /3ne;  & Sap.2.  7{efciemnt 
Sacramenta  Dei:  i.  pio  ipfictsrci  latentis  & oc- 
cultae ligno  , Vt  Ephcf.  y.  Sacramentum  hoc  ma - 
gnum  eft\  ego  autem  duo  in  C'brtjh  & in  Ecclejia  : vbi 
matrimonium  ab  Aportolo  Sacramentum  ma- 
gnum appellatur,  quia  eftfignum  magna; alicu- 
ius rei  latentis  & occulta.*,  nempe  coniunctio- 
nis  Chriftf  eum  Ecclefia. 

In  hac  autem  pofteriori  acceptione  nomen 
Sacramenti  communiter  a SS.  Patribus  & ab 
ipla  Ecclefia  vfurpatum  eft , ad  exprimendas  fa- 
cras  quafdam  ceremonias  ad  nollram  1’anctifi- 
cationem  diuinitusinfticutasjvt  ex  infra  dicen- 
dis patebit. 


IN  GENERE.  ' ? 

Hoc  igitur  fenllt  Sacramentum  in  Catechifmo  p ut^ 
Concilxj  Trid.  definitur:  'Res  fcnfibns  fUhietta  > ca,,<  ^ 
qua  ex  Dei  inftitutione  funditat  u &•  inflitix , tnrn.fi- 
gnificanda , titm  efficienda  vim  habet. 

Dicitur  V.T{es  fenfibui  fnbidhi,  feu  , vt  loqui-  q. 
tur  S.  Dodor  ,fignum  fenfibtle : quia  hoc' ad  fua-  2rti  Zm 
uem  Dei  prouidentiam  pertinuit,  vt  per  res  ex- 
teriores  fign*  quxdam|fimfib^a;ad  cogni- 
tionem & perceptionem  rerum  fpiritualium  8c 
diuinarum  veiuti manu  duceremur:  Si  enim  in-  jj0m. 
corporem effies >'  ( vt  ait  S.  Chryfoft.  ) nudeipfia  dona  g jB 
incorporea  tibi  tradidijjet  } ftd  ejitia  corpori  coni  unda  pan(£^  " 
tj}  anima  tua,  ideorebm  fenjibilibut  tibi  intelligenda 
traduntnr. 


Dicitur  a.  Ex  Dei  injhtntione  : Sacramentum 
enim  non  cft  fignum  naturale  aut  phyficum, 
fed  ex  fola  Dei  voluntate  & inflitutione  , cu- 
ius folius  cftinftituerefigna  illa,  qua:  iuftitiam 
Sc  fanditatemfignificarc  & conferre  pollint;  fi- 
cut  illius  folius  eft  fiinditntein  ipiam  & iufti- 


tiam  efficere,  vt  docet  S.  Tiiomas:  quod  tamen 
non  obftat,  quin  (vt  idem  S.  Dodor  aflerit) 
Chriftus  Dominus  etiam , ia  quantum  homo, 
fuerit  caufa miniftcrialis principalis  ipforum  Sa-  yj"  i” 
cramentorum , ad  corumquc  interiores  eftedus 
non  folum  meritorie  , fed  etiam  efficienter  in  z'  . 
ratione  caufa:  inftrumentalis  operetur.  ar  '*■ 

Dicitur  denique,  SanditatU  & influi*  tum  fi- 


gnficandx, tum  efficienda  vim  habere : quibus  verbi* 
indicarur  Sacramentum  efle  fignum  quoddam 
p radicum,  cuius  vfu  feu  applicatione  fideles  in- 
terius cx  opere  operato  fandificentur , & exte- 
rius veluei  Symbolo  , feu  nota  quadam  ab  aliis 
Gentibus  difeernantur : qua:  omnia  ex  dicen- 
dis plenius  & facilius  poterunt  intclligi. 

Eli  autem  obfemandum  hac  vltima  definitio- 


nis particula  Sacramenta  legis  gratia:  pra?fertim 
diftingui  a Sacramentis  legis  natura?  Sc  Mofa& 
cx:  quamais enim eilenr  figna  qua*dam  fenfibi- 
lia  ad  fanditatem  & iuftitiam  fignificandam  di- 
uiniuis  inftituta,vnde  Apoftolus  dicit,  Circum-  T{tmi 
Ctfionem  fuifle  Signantium  utfliti a fidei ; non  ta-  4, 

A ij 


Digitized  by  Google 


4 DE  SACRAMENTIS 
< \-6z • men  illius  efficienda:  Sccx  opere  operato  con- 
ii. 6 • ferenda;  vira  habebant, vt  docet  S.Thomas;  vn- 
Cial. 4 deidem  Apoftolusilla  vocat  Infirma  & egena  ele- 
Xi.1 9.  menta  .&  S.  Auguftinus  , vetera  ( inquit ) Sacra - 
Cotra  menta  promittebant  gratiam  , najhra  vero  eam  txlsi- 
Fnufl.  bent. 

C .18. 


SECTIO  II. 


Utrum  Satramenta.  nona  legis  confient  rebut  (j~  ver- 
bis tamjuam  materia  & forma . i 


« D iuuandam  humanat  mentis  imbecilli- 
/X  tatem  in  percipiendis  iis , quiead  Sacra- 
JL  X mentorum  rationem  fpeclant,  Ecclcfia 
diuinitiis  infpirata  certos  loquendi  modos  ad- 
inuenit,  & ex  rerum  naturalium  fimilitudine 
deduxit, per  quos  ideam  quamdam  dicet  aliqua- 
tenus imperfe&am,  veram  tamen  & certam  my- 
ftcriorum  illorum  fupcrnaturalium  concipere- 
mus. Sicut  igitur  cernimus  fubftantias  omnes 
corporeas  conftare  duobus  principiis  compo- 
nentibus, materia  fci licet  Sc  forma  ; fic  ad  perci- 
piendam naturam  Sacramentorum,  duasvcluti 
partes  in  vnoquoque illorum  diflinguendas cfle 
docuit : vnam  qua:  materi»,  alteram  quas  forma: 
rationem  obtineret-  Ita  exprelse  declaratur  in 
Concil.  Florent.in  Decreto  Eugenij  Papa;  ,vbi 
poft  enumerationem  feptem  Sacramentorum 
notia:  legis,  ha:c  verba  fubjunguntur  : Hac  omnia 
Sacramenta  tribus  perficiuntur  , videlicet  rebus  tan- 
ejudm  materia  , verbis  tanquam  forma  , tr  perfvnk 


q.  60- 

a.  6. 


tninifin. 

Eft  ante  obfetuandu  nomine  reru , quae  dicun- 
tur efleinftar materi»  ,intelligi  id  omne,  quod 
fn  Sacramentis  indeterminatam  habet  lignifica- 
tionemj  nomine  vero  verborum  id  , per  quod 
illud  determinatur : exempli  gratia  in  Baptifmo 
aqua  naturalis  fe  habet  inftar  materi»}  quia  ( vt 
docet  S.Thomas}  Significate  potefi  & ablutionem 


Digitized  by  Google 


IN  GENERE.  ; r 

propter  futim  humiditatcn  , ir  refrigerium  p repter 
fuam  frigiditatem  : fedeitm  dicitur  ( ego  te  baptizo  ) 
manifrfiatur , quod  aqua,  utimur  in  Baptifma  ad  figni- 
f itandam  emundationem  spiritualem. 

Quires  ari  materia  formae-coniungi  debeat, & 
fimul  tempore  cura  illi  exiftere,  vt  Sacrametum 
valide  conficiatur.  Refpondetur  id.ex  cuiufque 
Sacramenti  natura  efledignofccndum.  Nam  in 
confedione  Sacramenti  E ucharillias requiritur» 
vt  eo  ipib  tempore , quo  verba  formae  proferun- 
tur , materia  pr* (ens  fit;  hanc  enim  vt  praefen- 
tcm  fignificat  pronomen  demonflratiuum  ( hoc 
vel/nclquod  in  forma  ponitur.  In  Sacramento 
autem  Poenitentiae , cum  forma  non  fignificet 
applicationem  materiae , fed  proferatur  per  mo- 
dum iudicij , nec  in  iudicio  requiratur  vt  fen- 
tentia  iudicis  cum  rei  accufatione  tempore  con- 
iunda  fit;hinc  fit,vt  in  hoc  Sacramento  non 
requiratur,  vt  abfolutionis  forma  cu  confeflione 
& aliis  a&ibus  pcenitentis , qui  materise  locum 
tenent,  tempore  coniungatnr.  In  aliis  vero  Sa- 
cramentis quannadtione  aliqua  tranfeunre  con- 
fiftunt,  & quorum  forma  applicationem  ipfius 
materiae  fignificat ; quamuis  aliqui  do<flores  ar- 
bitrentur ad  illorum  validitatem  fatis  efie,  vt 
moralis]  aliqua  coniunftio  inter  materiam  & 
formam  reperiatur,adcoque  validum, verbi  gra- 
tia, fore  Baptifinum  , fi  ftatim  pofi  ablutionem 
verba  formae  proferantur , aut  poft  formae  pro- 
lacionem  ablutio  fequatur ; certior  tamen  & tu- 
tior in  pr.txi  eft  aliorum  omnium  dodtorum  fen- 
tentia , qui  afferunt  materiam  ac  formam  fimul 
reipfii  debere  coniungi , ita  vt  fimul  tempore, 
materia  Sacramenti  applicetur  & verba  formae 
proferantur;  aut  faitem  priufquam  materiseap- 
plicatio  finiatur,  formae  prolatio  inchoetur;  vei 
vice  versa.  Ita  gloffa  in  cap.  ( detrahet, ) caufa  i, 

Juaeft.i.Ioan.  lylaior.  Richardus,  Scotus,  Falu- 
anus,  Sylueftcr,  Nauarrus,  &alij  quos  citat, & 
quibus  fubfcribit  Viualdusin  Candelabro  au- 
reo x.  part.tit.  i.num.  rr- 

Csecerum  ad  faciliorem  intclligentiam  eo* 

A ii; 


Digitized  by  Google 


6 DE  SACRAMENTIS 

rum,quse  de  vnoquoque  Sacramento  in  parti- 
culari dicentia  funt , Theologi  communiter  du- 
plicem dillingucre  folent  materiam  in  Sacra- 
mentis, faltcm  in  iis  quae  in  vfufeu  actione  tranf 
euntcconfiftunt(  qualia  funt  omnia  no  use  legis 
Sacramenta  pricter  lanAiflimam  Euchariftinm, 
vt  fuo  loco  explicabitur ) remotam  fcilicet  8c 
propinquam.  Materia  remota  djcitur  res  illa, 
circa  qnama&io  Sacramenti  exercetur,  vt  aqua 
naturalis  in  Baptifmo  , oleum  bnlfamo  mixtum 
in  Confirmatione,  &c.  Materiavero  propinquR 
dicitur  ipfc  a&us  , feu  vfus  illius  rei  fenfibiUs, 
puta  ablatio,  vinftio , &c. 


SECTIO  III. 

Vtrum  ad  conficienda  Sacramenta  determinata  res  ac 
determinata  verba  requirantur. 

AD  propofitam  qua:ltioiiera  communis 
Theologorum  refponlirt  e 11  nffirmatiuaj 
nimirum , fupponta  inftitutione  Sacra- 
mentoru  nouse  legis  diuinitiis  fadla , ad  validam 
illorum  confe&ionem  res  cnldcm&  eademverba 
requiri  determinate  fecudum  ipfius  Chrifti  Do- 
Inini  inftituemis  voluntatem.  Ratio  ell ; quia, 
ciim  Sacramentum  confici  nequeat  nifi  in  rebus 
illis  & verbis,  quae  exinftituto  Dei  gratiam  fan- 
aificantem  fignificare  ac  efficere  poliunt  ( vt 
conflat  ex  diftis  fedione  prima ) li  Deus  fimii- 
ficationem  illam  & efficaciam  certis  tantum  & 
determinatis  rebus,  certis  item  & determinatis 
verbis  impofuit;  fequitur  quod  nonnifi  rebus  & 
verbis  illis  a Deo  determinatis  Sacramentum 
confici  poffit.  Ita  argumentatur  S.  Doclor  q.6o. 
a.  f.  & 7. 

SeiT.  Quod  cofirmari  poteft  ex  eo  quod  concilium 
21.  Trid.  declarat  Ecclcfiam  polle  circa  Sacramen- 
cap.2,  toru.m  difpenlationeftatuere  vel  mutare  ea, qua; 
fufeipientium  vtilitati  & ipforum  Sacramento- 
rum venerationi  pro  rerum,  temporum  ac  loco- 
sum  varietate  magis  expedire  iudicauerit  > S<*1~ 


Digilized  by  Google 


IN  GENERE.  7 

H*  tamen  illorum  /ubfiantia.  Quibus  verbis  figni- 
ficat  non  efle  in  Ecclefia poreftatem  immutandi 
ea , qua  ad  Sacramentorum  fubftantiam  perti- 
nent; fed  cfl'e  prorsus  neccflarium  retinere  om- 
nia illa , qua  cx  diuina  iufticutione  determinata 
funt:  vnde  etiam  S.  Auguftlnus , Certa  fUnt  iri-  Li.  6. 
quit  verba  euangelica  , Jine  quibis  non  fetefi  Haprif-  cont. 
mus  confecrari  :■  & lib.zo.  corit.  Fauft.  cap.  iq.  No-  Von. 
fler  calix  & panis  cerri  confecratione  mjfticus  ,fit  no-  c. 
bis  Corpus  \hrijti. 

Eft  autem  oblcruandum  determinatione  illam 
materis  & forma.', feu  rerum  &verboru,non  e ile 
sequalem  & ciufdcm  rationis  in  omnibus  Sacra- 
metis  noua  legis. Q^uod  enim  (peciat  ad  materia» 
determinatio  illius  petenda  eft  prafertim  ex  ap- 
titudine  ad  vfum  ipfius  Sacramenti  fecundum 
inftitutionem  diuinqm  ; vnde  iit , vt  aqua  con- 
gelata , quamuis  eiufdem  fpeciei  fit  cum  liqui- 
da ; non  eft  tamen  materia  fiaptiimi  fufficiensr 
quia  non  eft  apta  ad  corporalem  ablutionem.  E 
contrario  in  Sacramento  Pcenitent.be , quilibet 
dolor  de  peccatis  ex  fupernaturali  aliquo  motl- 
uo  elicitus , licet  non  eiufdem  fpeciei  , fufficit 
ad  illius  Sacramenti  validitatem ; quia  fcilicet 
dolor  ille  quocunque  ex  motiuo  fupernaturali 
elicitus , ac  proinde  cuiufcunque  fit  fpeciei,  ell 
difpofitio  fufficiens  ex  parte  pcenitentisconfl- 
tentis  ad  abfolutionem  peccatorum  recipien- 
dam , vt  infra  fuo  loco  explicabitur. 

Quod  vero  fpe&at  ad  formam ; cum  in  reli- 
quis fex  Sacramentis  certa  quadam  & determi- 
nata verba  ore  prolata  requirantur,  in  Matri- 
monio (igna  & nutusadconfenfumdeprsfenri 
exprimendum  verborum  loco  lubftitui  poliunt, 
vt  fuo  loco  dicetur. 

In  aliis  etiam  ^aeramentis,  qua  certa  verba 
©re  prolata  requirunt , determinatio  verborum 
illorum  defumenda  non  eft  ex  qualitate  foni 
fylbbarumque  quibus  illa  conftant»  fed  cx  fi- 
gnificatione ; ita  vt  eadem  determinate  verba 
cenfeantur,  quorum  eadem  eft  fignificatio,  yt 
docet  S.  Thomas  citato  ait.  7.  in  refp.  ad  1, 

A iiij 


Digitized  by  Google 


* 


A t 'i,  DE  SACRAMENTIS 

Quaeres  i.  Vndc  nam  lcire  po/fimus,quaenan* 
fint  res  illae  determinatae , verba  item  determi- 
nata, qua:  ad  validam  Sacramentorum  confo- 
dio nem  exdiuina  inllitutioneneccfl*ari6  requi- 
runtur. Refpondctur  id  conftarc , part im  ex  lit- 
eris feripturis  , partim  ex  traditione  diuina, 
quam  ex  ipfius  Ecclcfia:  vel  exprelTa  declaratio- 
ne, vel  contimta  praxi  difeimus : Vnde  S . Dio- 
, nyfius  fic  loquitur  : Primsduccs  Sattrdotalu  mune- 
, . ' I ru  vjinhbus  /ignis  cale/ha  Sacramenta,  texuerunt , & 
^_c.c  C'  partim  ] criptis , partim  nen  j criptis  inJUttstionibur  ve- 
ier*  bu  tradiderunt.  Quid  autem  lctiptura  yel  traditio 
c*  **  de  propria  ipforum  Sacramentorum  maceria  8c 
forma  doceat, explicabitur , cuin  de  vnoquoque 
illorum  in  particulari  agetur. 

Quires  a.  quaenam  mutatio  in  rebus  illis  & 
verbis  diuinitus  determinatis  Sacramentorum 
validitatem  impediat.  Refpondetur  mutatio- 
nem q uamcunque  in  rebus  illis  aut  verbis, feu  in 
materia  aut  formi , ii  fubftaqtialis  iit  , Sacra- 
mentum irritum  & inualidum  redderej  fin  vero 
tantum  accidentalis,  valide  quidem , fed  tamen 
illicite  confici  Sacramentum , nifi  necc/fitas  auc 
alia  legitima  caufii  excufet.  Ita  S-  Tho.  citata 
q.  fio.  ait.  S.  & communiter  alij. 

Tunc  autem  materiae  Sacramentorum  muta- 
tio fubftantialis  cenfetur,  quando  tanta  cft , vt 
fecundiim  communem  vfum  & adlimationetn 
hominum  differat  ratione  & appellatione  a ma- 
teria, quam  Chriftus  pradcripfit  & Ecdefia  vfut- 
' patj  iuie differentia  illa'  fit  fpecifica , fiue  non  fit, 
dilp.  vt  rede  docet  Suares : exempli  gratia, farinacea 
*•  «e  mafla  nondum  pifta  & igne  coda . non  cft  apta 
Sacra,  materia  ad  conficiendum  Euchariftis  Sacra- 
ier.  4 • mentum ; quia 'fecundum  communem  vfum  & 
seflimationem  hominum  non  eft  panis, fiue  ean- 
dem fpecie  formam  phyficam  cum  ipfo  pane  ha- 
beat, fiue non. 

Contraria  ratione  mutatio  illa  materiae  cenfe- 
turaccidentalis,  fi  materia  fecundum  commu- 
nem vfum  & teftimationem  eadem  fit  , licet 
qualitas  foitalfc  aliqua  illi  defit  > qua:  ex  praeco- 


IN  GENERE.  , 

pti  Ecclcfiaftici  ncccflitatc  alias  requiritur  ; pu- 
ta fi  panis  ille  fic  ater,  fermentatus , &c. 

Similiter  formae  Sacramentorum  mutatio  illa 
fubftantialis  cenleri  debet  ;,  cum  tanta  cft  , vt 
communi  hominum  iudicio  nqn  retineat  eum 
fenfum,  quem  habet  forma  a Chriflo  praelcriptai 
quod  fi  ienfum  illum  retineat,  qunlifctlnque 
mutatio  fiat,  accidentalistantum  eft.  Ita  S.  Th. 
citato  art.  8. 

Ex  quo  intclligitur  mutationem  formae  fore 
tantum  accidentalem : exempli  gratia , Si  fit  fo- 
liusidiomacis  ; vt  fi  quis  Baptizet  vel  confecrct 
lingua  vulgari  vel  graeca:  Si  fiat  aliqua  verbo- 
rum tranfpofitio  oratione  eundem  fenfum  reti- 
nente : Si  vox  aliqua  detrahatur , quae  non  per- 
tineat ad  fubftantiam  formae  : Aut  fi  verbum 
aliquod  addatur,  quod  tamen  iHius fenfum  non 
euertat : Item  fi  confueta  formae  verba  muten- 
tur in  alia  fynonyma ; dicuntur  autem  fynowy- 
ma,  quae  idem  , non  quomodocunque  ,fcd  eo- 
dem modo  ,id  eft  tam  explicite  & diftinde  fi- 
gnificant:  fi  denique  verba  formae  corrupte  pro- 
ferantur, ita  nihilominus  vt  tota  illa  oratio  cor- 
ruptis dictionibus  conflans,  habita  ratione  ma- 
teriae cui  applicatur  Sc  aliarum  circumflantia:- 
rum  ,iuxta communem  hominum  concipiendi 
modum,  eundem  in  audientium  animis  fenfum 
generet.  In  ;his  omnibus  & fimilibus  cafibus 
mutatio  formae  confetur  e/Te  tantummodo  ac- 
cidentalis, vt  docet  S.Th.&poflillum  Paluda-  „ 
mis,Sotus  &alij,  quos  citat  & fequiturLay-  a’7 
manus  tra<fl.  i.  de  Sacra,  in  communi , cap.  4.. 
Haec  autem  mutatio  accidentalis, quamuis  u ad- 
uertenter  & fine  vlla  rationabili  caufa  fiat , mi- 
niftrum  peccati  reum  efficiat  ,ipfius  tamen  Sa- 
cramenti validitatem  non  impedit. 


Digitized  by  Google 


de  sacramentis 

SECTIO  IV. 

Vtrum , & qua  rationi  Sacramenta  nona  legit 
gratiam  conferant. 

QVod  fpcclat  ad  primam  quaerti onij  pro- 
pofic®  partem , certum  eft  cx  fide  nonae 
legis  Sacramenta  gratiam  conferre,  quo- 
de  he- cuniIl1c  m°d°  illa**  conterant.  Huic  verit.#? 
rei  * oppofitus  olim  fuit  error  Mcflalianorum, qui  te- 
rte S.Damafceno  vim  lanciificandi  non  tribue- 
bant Sacramentis , fed  folis  precibus : a quo  er- 
rore non  longe  abfunt  noftri  temporis  Ha-reti- 
ci , qui  ( vt  obferuat  Bellarminus } gratiam  , quafe 
tom.^  jn  Sacramentorum  fufecptionc  recipitur  , 110« 
Iib-a.  Coriim  efficacia:  aut  virtuti , fcd  foli  fufeipien- 
c* z'  tium  fidei  aferibunt. 

Refellitur  hic  error , & veritas  nortra*  fidei 
probatur  i.cxfcriptura,  cuius  tcftimoniis  variis 
cxprefse  conrtat  Baptifmum  , Poenitentiam* 
Euchariftiam  , Ordinem,  8c  extremam  Vnftio- 
nem  gratiam  conferre:  V nde  fequitur  & alia  Sa- 
cramenta eundem effaftum  habere , cum  horum- 
& illorum  fit  par  ratio. 

De  Baptifmo  conflat  ex  his  verbis  S.  loan.  q. 
Niji  quis  renatus  fuerit  ex  aqua  & Spiritu  SanRo, 
&c.  quibus  regeneratio  fpiritualis , qua-  per  gra- 
tiam fit,  aquae  Baptifmali  tanquam  caufa:  tri- 
buitur. 

De  PcenitentiS  S.  Ioan.  20.  quorum  remiferitii 
peccata,  remittentur  eis:  quibus  fignificatur  ( vt 
SclT.  declarat  Concil.Trid.)  Sacerdotes  in  Sacramen- 
14.  c.  to  Poenitentia:  per  abfolucionem  vere  peccata 
3.8:9.  remitteire,  ac  proinde  gratiam  conferre. 

Dc  Euchariflia  S.  Ioan.  6.  qui  manducat  mt, 
& ipfe  viuct  propter  me  > vita  fcilicet  gratiae. 

De  Ordine  2.  ad  Timoth.  I.  admoneo  te  vt  te* 
fufcites  gratiam , qua  eft  in  te  per  impofitionem  ma- 
nuum mearum. 

De  Extrema  Vmrtione  denique  S.  Iacob.  f. 
lingentes  curia  oleo  in  nomine  Domini  , drc.  & Ji  in 
peccatis  ftt , remittentur  ei  : Vbi  declaratur  vil 


Digitized  by  Google 


TN  GENERE.  tr 

Inuus  Sacramenti  ad  peccata  remittenda,  proin- 
deque  ad  gratiam  conferendam. 

Probatur  a.  cx  Concil.  Florent,  in  decrero 
Eugcnij , & Tridentino  Scff.  7.  cap.  6.  & 7.  vbi 
CXprelse  .definitur  Gratiam  conferri  per  mu*  legis 
Sacramenta  femper  & omnibus  quantum  tfl  ex  parte 
Dei , Ji  rite  ea  /Ufeipiant. 

Probatur.'?,  cx  S.  Aug.  exprcfse  a /Terente  Sa-  jn 
cramenta  noui  teftamenti  dare  falutem  : Et  S.  Chry- 
foftomo  dicente  Deum  per  vifibiliajigna  { Sacra-  Hom. 
menta  fcilicet)  inuifibilem  largiri  virtutem.  6o.id 

Quod  /pedar  ad  fecundam  partem  propofitas  pQp. 
qua’ftionis,  certum  eft  etiam  ex  fide  Sacramen- 
ta nou«e  legis  gratiam  producere  & conferre, 
nonfolum  in  quantum  fulcipientes  ad  aliquem 
adumfidei  auralium  pium  affectum  obiediue- 
excitant.vt  dicunt  Hsretici; fed  propria  vir- 
tute & efficaciajnon  quidem  principaliter  (quod 
folius  Dei  proprium  eft)  fcdinftrumentaliter.Sc 
( vt  loquuntur  Dodores)  cx  opere  operato. 

Vthac  veritas  facilius  intelligatur,  obferuan- 
dum  eft  gratiam  conferri  ex  opere  operantis  in 
aliquo  Sacramento  idem  effe,  arque  conferri  in- 
tuitu meriti  ipfius  operantis, feu  illius  qui  cft 
conficiens  , vel  adminiftrans  Sacramentum , aHt 
illud  fufeipiens.  Ex  opere  autem  operato  gra- 
tiam conferri  idem  effe, ac  conferri  gratiam  prae- 
cise vi  ipfius  operis  operati , id  eftfadi , prout 
iuxta  diuinam  indicationem  faciendum  eft. 

His  obferuatis  veritas  noftras  affertionis  pro- 
batur, & error  oppofitus  refellitur  r.  authorita- 
te feripturarum  qua  fupra  relata  fune, -ex  qui- 
bus fatis  aperte  colligitur  Sacramenta  efficacia 
aliqua  & virtute  fibi  propria  , proindeque  ex 
opere  operato  remifltonem  peccatorum  & gra- 
tiam conferre. 

Probatur  v.  authoritate  Concilij  Trid.  Si  quis  7 
dixerit  per  mu*  legis  Sacramenta  non  conferri  gra , canQ 
tiam  ex  opere  operato , anathema  fit. 

Probatur  ?.  authoritate  S.  A uguftini  lib.  1 9.  c 
eont.  Fauft.  vbi  dicit  vim  Sacramentorum  effe 
inenarrabilem  5 &.  cap.  16.  Sacramenta  noua  legit 

A vj 


ligilizedbyGoogl 


11  DE  SACRAMENTIS 

plurimum  a legalibus  di  flare . & ejps  virtute  maiori, 
vtilitate  potior  a : Atqui  virtus  Sacramentorum, 
nouat  legis  nec  edet  inenarrabilis  , ncc  maior 
aut  potior  virtute  Sacramentorum  antiqua:  le- 
gis,fi  eo  tantum  modo  gratiam  confeaent , quo 
afierunt  Ha-retici.  Item  S. Cypriani  Ser.de  Cae- 
na Dom.  vbi  dicit : Sacramentis  inejfle  a terna  vita 
effectum : Et  S.  Bcrnardi  in  Ser.  de  eadem  Caena 
Doni.  Si  quis  veftrum  ( inquit ) non  tam  Jape  modo, 
nec  tam  acerbos  flent  it  iracundia  motus  , inuidta  , luxu- 
ria, aut  ceterorum  httiuflmedi ; gratiae  agat  corpori 
J 'anguini  Domini,  quoniam  virtus  Sacramenti  opera- 
tur tn  c». 

Addimus  Innocentium  III.  fummum  Ponti  - 
ficem  , quilib.  ?.  demyfteriis  Mida:  dicit  Mffa 
' I*  flacrifiaum  conferre  gratiam  , licet  per  matos  nnniflros\ 
quia , etiam  fi  opus  operans  fsrtajfle  fit  immundum  ex 
parte  miniflri,  attamen  opus  operatum  tfi  flem  per  mun- 
dum refpcliu  Dei. 

Quaerunt  Theologi, vtrum  Sacramenta  nouae 
legis  moraliter  tantum , an  etiam  phyfice  gra- 
tiam producant  ? j 

Jiefpondetur  i. certum  ede  Sacramenta  nou* 
legis femper  ede caufas  morales  gratia: , qua:  ex 
opere  operato  confertur  digae  fufcipienribusj 
fiquidem  ad  gratiam  illam  producendam  &ful- 
cipientibus  largiendam  mouent  iplum  Deum 
gratiae  omnis  authorem  & largitorem , qui  ideo 
gratiam  illam  tunc  vult  conferre,  quia  Sacra» 
mentum  reite  perfectum  & debiti  fufeeptum. 
eft.  Sunt  autem  caufie  morales  non  quidem 
principales  , led  cantiim  inftrumentales  ; tum 
SdT.  6 quia  fic  vocantur  a Concil.  Trid.  tum  quia  cau- 
cap.7.  fa  moralis  principalis  ipfius  gratia:  eft  Padio 
Chrifti  Domini  ( vt  ibidem  dicitur  ) in  cuius 
folummodo  virtute  Sacramenta  hunc  iuum  ef- 
fcftum  attingunt.  , 

Relpondctur  2.  probabiliflimum  ede  Sacra- 
diip.  menta  noua:  legis  non  tantum  moraliter , fcd 
9.  de  etiam  phyfice  gratiam  producere- ItaCaietanus, 

Sacr.  Alanus  Cardinalis,  & plures  alij, quos  citat  Sc 
Set.2rCcqaiuu  Sgatcsj  Quibus  etiam  fauerc  videtur  S» 


Digitized  by  Google 


IN  GENERE,  r? 

Do&or:  Et  SS . Patres  id  fatis  aperte  innuere  vi-  q.  62* 
dentur,  cum  modum  illum  , quo  Sacramenta  a.  1. s» 

f ratiam  producunt,  admirabilem  aut  inexplica-  & 3. 

iiem  effe  dicunt-.vt  S.Cyrillus  Alexand.  lib.  4^ 
in  S.  Ioan.  vbi  de  Sacramencorum  effectu  lo- 
quens  , Quomodo  autem  (inquit ) tdfi.it , nec  menrt  C3. 2*}. 
mtelligere.nee  lingua  dicere  pojfumus.fed  filentio  atque 
firma  fide  /h/cipimus  : Et  S.  Auguft.  tracl.  80.  in 
S . Ioan.  Vnde  ( inquit ) tantavirtus  aqua  , vt  cor- 
pus tangat  £r  cor  abluat »?  Atqui  virtus  illa  Sacra- 
mentorum nec  tanta  cflet  , nec  ineffabilis  aar 
incomprehenfibilis  dici  deberet  , fi  meralicer 
tantum  gratiam  produceret ; cum  h«c  moralis 
* efficientia  facile  intelligi&  explicari  poffet.  S. 

Item  Leo  Papa  Serm.  f.  de  Natiuit.  afferit  Vir- 
tutem ^Altifiimi , qua  fecit  vt  Maria  pareret  Saluco- 
ttrttn  , facere  quoque  vt  regeneret  vnda  credentem: 

Atqui  Beatiffima  virgo  non  fblitm  moralitcr* 
fed  etiam  phyfice  ad  Incarnationem  Chrifti 
Domini  concurrit : Ergo  , &c. 

Hinc  obiter  colliges  quanta  fit  Sacramento- 
rum noua»  legis  excellentia  & dignitas,  quanta 
virtus  & efficacia  illis  infk;  proindeque  quanti 
i nobis  illa  xilimari , qua  rcucrcntia  tradari  Sc 
fufeipi  oporteat,  & quanta;  Deo  optimo  maxi- 
mo illorum  authori  & largitori  gratia:  debean- 
tur. 


SECTIO  V. 

Sinam  gratiam  Sacramenta  noua  legit  conferant . 

Dicendum  r.  certum effe,  vt  ex  ante  di- 
ctis patet , Sacramenta  omnianoua:  legis 
conferre  gratiam  fandificantem,  flue  pri- 
mam vt  Baptifmus  8c  Poenitentia  , fiuc  illius 
augmentum  vt  reliqua  Sacramenta  j de  quibus 
fuis  locis  fufnis  agetur. 

Dicendum  z.  Sacramenta  noua»  kgis  pratter 
gratiam  fandificantem, conferre  quoque  virtu- 
tum fupematuralium  habitus  & dona  Spiritus 
fandi, fiuc  illotum  habituum  Sc  donorum  au- 


Digitized  by  Google 


T4  DE  SACRAMENTIS 
5ciT.6  gmcntnm.  Id  conitar  tum  ex  Concil.Trid.  afle- 
cap.7.  rete  iuftificationem  noneflc  folam  peccatorum 
rcrRillioncm,fcd  fandtifkationem  & ienouatio- 
nem  interioris  hominisper  fufceptionem  grati» 

& donorum;  & in  ipla  iuftificatione  cum  remit- 
fionc  peccatorum  fimul  infundi  fidem  , fpem  8c 
Charitatem ; cuius  quidem  iuftificationis  cau- 
tam inftrumcntalem  dicit  cfle  Baptilnii  Sacra- 
mentum : tum  etiam  ex  eo  quod  iuxta  commu- 
nem & certam  Theologorum  doArinaniigratia» 
fflinflificantis  infulionem  perpetuo  comitatur 
habituum  illorum  & donorum  infufio , vt  in 
priori  huius  operis  parte,  tra&acu  de  gratia  ex- 
plicatum eft. 

Dicendum  f.prstcr  gratiam  fanltificantcm* 
dona  , & virtutes , Sacramenta  nou*  legis  con- 
ferre quasdam  actualis  gratis  auxilia  conducen- 
tia ad  conlequendos  proprios  fines,  ob  quosip- 
fa  Sacramenta  inftituta  funt.  ItaS.Tho.  q.  62. 

2'  ^ vbi  expreilis  verbis  dicit , Gratiam  Sacramentalcm 

addere  fupra  grariam  communiter  diclam,  & fuper  ( 
virtutes  £r  dona  , quoddam  dusmum  auxilium  ad 
tonfcquendmm  Sacramenti  finem. 

Et  certe  nifi  hoc  verum  eflet,  fruflra  tot  Sacra- 
menta inftituta  forent;  eumdem  fiquidem  effe- 
ctum haberent  ,ad#quemvnum  illorum  abunde 
fufficerct. 

Quurcs  1.  qusnam  fint  illa  fpecialia  grati» 
auxilia,  quas  d Sacramentis  noua;  legis  confe- 
runtur. 

* „■  - Relpondetur illa  efle , quas  in  Concilio  Flor,- 

in  decreto  Eugenij  Taps  enumerantur  his  ver- 
an. 7.  j^is  . p^r  'Jiaptifin#?*  ftiriruatiter  rcnafamttr  : ‘Tey- 
Confirmationem  augemur  in  gratia  & roboramur  in- 
fide : renati  autem  roborati  nutrimur  diurna  Eu- 
charifiia  alimonia  : Quod  fi  per  peccatum  agritudinem 
incurrimus  anima, , per  Poenitentiam  fyintualiter  fa- 
namur: ffnntualiter  £r  corporaliter prout  anima  expedit > 
per  Extremam  Vnttionem  : per  Ordinem  vero  Ecclefia 
gubernatur  & multiplicatur  Jpiritualiter  : per  Matri- 
monium augetur  corporaliter.  Quaj  quidem  omnia 
diftinctius  & facilius  intclligcntur  ex  iis , quae 


Digitized  by  Google 


IK  GENERE. 

ihftjlde  vnoquoque  Sacramento  in  particulari’, 
dicenda  funt. 

Quaeres  i . vtram  Sacramenta  gratiam  fandi- 
ficantcm  &pra?dida  auxilia  conferant  omnibus 
fufcipientibus. 

Refpondetur  certum  e/Te  ex  fide, ac  in  Concih 
* Trid.definitum  , gratiam  fandificantem  per  Sa-  Se/f-7 
cramenta  nouaa  legis, quantum  eft  ex  parte  Dei,  can.y.- 
femper  & omnibus  ea  digne  fufcipientibus  con- 
ferri. Quod  autem  fpcdatad  illa  Ipecialia  auxi- 
lia , dicendum  eft  illa  tribui  omnibus  , qui  gra- 
tiam i piam  fandificantem  ex  Sacramentis  digne 
' fufeeptis  recipiunt;  difpofitio  enim  illa  q ua:  fuf- 
ficit  ad  recipiendum  primarium  Sacramenti  ef- 
fedum  , qui  eft  gratia  ipla  iandificans  , fufficit 
etiam  ad  fecundarium,  qui  in  illis  adualibus  au- 
xiliis confiftit.  Tribuuntur  autem  illafpecialia 
auxilia  nonftatim  atque  Sacramentum  recipi- 
tur, fed  iis  temporibus  Scoccafionibus  quibus 
aptum  & conucniens  videtur  illi,  qui  eft  ( vt  ait 
Prophera.  ) *Adiutorin  opportunitatibus  , in  tribula-  Ppil.t) 
tionc , vtfufius  explicat  Gammachaetis.  Ex  qua 
doctrina  fequitur(quod  valde  notandum  cft)ntil-  ad  q* 
la  ciufmodi  auxilia  ex  opere  operato  vnquam  il-  6z-C> 
lis  tribui , qui  ob  defedum  difpofitionis  cx  Sa-  1« 
cramento  indigne  fufeepto  gratiam fmchfican. 
tem  nunquam  recipiunt;  ciim  gratia  illa  fit  pri- 
marius Sacramenti  effedus,  in  quo  reliqui  ve- 
iuti  radicantur- 

Quaeres  7.  vtrtim  Sacramenta  noua;  legis  aequa* 
lem  iemper  gratiam  conferant. 

Refpondetur  qusftionem  illam  in  duplici  fen- 
fu  accipi  polle:  :.  an  diuerfa  Sacramenta,  verbi 
gratia  Bnptifmns&  Euchatiftia  , ecqualem  con- 
ferant gratiam  : & dicendum  eft  conferre  inae- 
qualemjcum  probabiliftimum  fitDeum  voluifTe 
per  Sacramenta  peifediora  & digniora  ceteris 
paribus  maiorem  & vberiorem  gratiam  cofcrre: 
eftautemdefidcs&in  ConcilioTrid.definitum, 
Sacramcntaomnianon  efle inter feaequnlia, fed  Sc/r.7 
alia  aliis  dignioraefle  & excellentiora:  Vnde  in-  can.j, 
fertur  San&iilima:  Euchatiftia:  Sacramentum 


ed  by  Google 


Sef.i? 
cap.  r. 
&feq. 


«P-7- 


adq. 

6 i.c. 


» 6 \ DE-  SACRAMENTIS 
maiorem  & vberiorem  pra:  aliis  Sacramentis 
conferre  gratxamdcum  omnium  dignifiimum  & 
pradtanti/fimum  ut , vt  latis  indicat  Concilium 
Trid.  8c  multiplici  ratione  probat  S.  Doclor  q. 
df.a.?.  Vbi  etiam  fecundum  dignitatis  locum 
tribuit  Ordini, tertium  Confirmationi, quartum 
Baptifmo,quintum  Extrema.*- Vnctioni,fextum* 
Poenitentiae , &fcptimum  Matrimonio. 

2.  Propoficaquaefliointclligi  poteft , vtrum 
vnum  Sc  idem  Sacramentum  aequalem  omnibus 
illud  fufeipientibus  conferat  gratiam  : £t  di- 
cendum efi  eo  maiorem  conferre,  non  modo  ex 
opere  operatis  l'ed  eciam  ex  opere  operato,  quo 
perfoditis  ad  illud  difponuntur.  Qmodconftat 
tiim  ex  Concilio  Trid.  fe/T.  6.  Vbi  Iequens  de 
adultorum  iultificatione,  cuius  inftrumentalem 
caufam  dicit  e/Tc  Baptifmum,  exprc&e  aflerit  il- 
los iuftkiam  recipere  i SecHndtm  propriam  cHtufljuc 
difyo/itionem  & cooperationem  : tum  ex  authorita- 
te  S.Dodoris,S.Bonauenturse, &aliorum quos 
citat  8c  quibus  fubfcribit  Gammachseus : Tum 
etiam  ex  eo  qubdadfuauem  Dciprouidentiam 
pertinere  videatur, vt  melius  & perfediiisdilpo- 
fitis  maiora  Sc  vbcriora  gratiae  fuse  munera  lar- 
giatur. 

Haec  autem  melior  & perfectior  difpofitio 
confidit  prarfertim in  maiori  perfectione,  inten- 
tione,continuatione, & multiplicatione  actuum 
fidei,  fpei,  charitatis,  religionis, &c.  qui  in  ordi- 
ne ad  Sacramenti  fufeepuonem  eliciuntur ; fine 
tunc  eliciantur  ciim  Sacramentum  fufeipitur; 
fine  antea  in  ordine  ad  illud  eliciti  fuerint:  Ex 
quibus  tamen  videntur  ceteris  paribus  melius 
difponere  actus  illi, qui  eo  tempore  exercentur, 
quo  Sacramentum  actu  fufeipitur. 

Dices  inde  fequi  gratiam  illam  vberiorem, 
qu*  melius  difpofitis  tribuitur  , fore  ex  opere 
operantis, cum  detur  intuitu  meriti  ipfiusfufi 
cipientis. 

Refpondetur  adus  ilTos,per  quos  homo  ad  Sa- 
cramentum aliquod  fufeipiendum  difponitur, 
ipedarr  pofle  duobus  modis : i.  prout  funt  ex; 


IN  GENERE.  . i? 
fc  alicuius  grati*  meritorij : 2.  provt  paffiue  di  1- 
pormnt  fubieClum  fuum  , & magis  Aptum  red* 
duntad  effectum  Sacramenti  recipiendum.  Ea 
fic  duplex  illis  refpondct  gratia  : fi  fpectcntur 
priori  modo  , gratiam  merentur  ex  opere  ope- 
rantis ; fi  poftcriori, reddunt  homiuem  aptum 
ad  maiorem  gratiam  facramcn talem  ex  opere 
operato  recipiendam.  , , 

Inflabis,  facramenca  agere  nece/Tario , ergo 
cqualiter. 

Refpondetur  verum  fubieCta  fint  a:qu.t- 

liter  difpofira  jfalfum  vero, fi  insqualiter  : ficut 
iol  cequaliter  vndequaque  lumen  fuum  diffun- 
dit , quod  tamen  maximeina:qualiterin  corpo- 
ribus inferioribus  recipitur;  aliter  fiquidemin 
diaphano , aliter  in  opaco  , aliter  in  flellis , aliter 
in  luco  & lapidibus  impolitis. 


S E C T IO  VI. 


Vtrum  per  aliqua  Sacramenta  imprimatur  charaHer. 

NOmine  characteris  intellieitur  fignum 
quoddam  fpirituale  , quocl  anima:  per 
qusedam  Sacramenta  imprimitur, de  quo 
Dicendum  1.  ciufinodi  charaClerem  vere  im- 
primi anim*  per  fufeeptionem  quorumdam  Sa- 
cramentorum. Ita  S.  Tho.  & communiter  om- 
nes, eftque  de  fide  , vt  in  Concilio  Florent.  & 

Trid.  definitum , vt  infra  dicetur. 

Probatur  1.  ex  cap.  1.  ad  Ephefl  In  quo  ir  cre- 
dentes fignati  eftmybi  Apoflolus  loquitur  defi- 
gnaculo  fpirituali  quod  accipitur  in  Baptifmo, 
provt  hunc  locum  exponunt  SS.Chryfoft.Hic- 
ron.  &alij  apud  Bellarminum.  Item  2.  Corinth.  tom.f 
I,  vbi  Apoflolus  de  Confirmationis  Saeta-  !•  z.  c, 
mento  loquens,VnCli©ni  illius  fignaculum  con-  29. 
iungit : Vuxit  nos  T) eus , &J!gnauit  nos. 

Probatur  2.  ex  S.  Ambrof.  lib.  1.  de  Spiritu 
lanclo  : Spiritu  fignamur , inquit  , vt  fplcndorem 
atque  imaginem  dm  tenere  pe/tmus , quod  tj}  vtiqua 


Digitized  by  Google 


iS  DE  SACRAMENTIS 

fpirituale  /ignaculum  : 8c  S.  Aug.  Serm.dc  gfftis 
C.  6.  cum  Emerito;vbi  loqucusde  Baptilino:  ijk,  in- 
quit , e/i  ciitracitr  iruper uteris mei ; de  tjlo  charuclere 
militibus  fuw.vel  potius  comitibus  fun  , vt  hunc  im- 
primerent eu  tsuos  congregabant  cajlru  ems , prueeptt 
dicens  : Ite  b apti  fu  te  omnes  gentes  in  notu  ne  Patru , 
&e. 

Dicendum  i.  Characi  erem  ilium  c/Te  inde- 
lebilem , nec  vilis  pcccntis  poffe  oblitterari ; ac 
proinde  Sacramenta  qua:  illum  imprimunt , ite- 
*•  r rari  non  pofle.  Ita  S.  Tho.  Et  exprcfse  defini- 
tum eft  in  Concilio  Florenr.in  decreto  Eugenij, 
& in  Tridcntino  feli'.  7.  can.  9.  Et  ante  prxfa- 
ta  Concilia  id  ipfum  docueruntSS.  Patres,  Vc 
S.  Cyril.  Hicrofol.  praslhr.  in  catcchefcs  , vbi 
Baptilini  Sacramentum  per  effeftus  definiens 
dicit  e fle  Jignaculum  fanelum  dr  indelebile:  8c  S. 
Ci  j-  Aug.  lib.  2.  conr.  Epift.  Parmcniani  loquens  de 
Baptifmo  & Ordine , dicit  Sacramenta  illa  non 
miniis  inhiercrc  apoftatis  quam  corporalem  no- 
tam imperatoris  militibusjugitiuis  ; ideoque  il- 
la nonefle  iteranda, dum  apoftata:  redeunt  ad 
Ecclefiam. 

fn  ref.  Docet  autem  S.  Thoraas  charadtercm  illum 
ab.  ?•  manere  etiam  poli  hanc  vitam  ,non  foliim  in 
animabus  beatorum,  fed  etiam  damnatorum  ; in 
illis  quidem  ad  maiorem  ornatum  Sc  fpleuda- 
rem  , in  iftisvero  ad  maiorem  ignominiam  Sc 
confufionem. 

*•  6.  Dicendum  tria  tantum  Sacramenta  im- 
primere charablerem;  Baptifimim  fcilicct,  Con- 
firmationem, Sc  Ordincm.Ita  S.Doslor;&  con- 
fiat ex  Concil.  Florcnt.in  citato  decrct.  Eug. 
& Tridcntino  felT.  7.  can.  9.  & etiam  expraxi 
continua  totius  Ecclefis , qua:  tria  illa  Sacra- 
menta iterari  non  pofle , alia  vero  quatuor  itera- 
ri polTe aperte  demonftrat : cuius  quidem  diferi- 
minis  alia  fufficiens  caufa  afferri  non  poteft,  nili 
quod  tria  illa  imprimant  characlcrem , reliqua 
lib. 2.  vero  non  imprimant  , vt  fuse  proiat  Bellar- 
de  Sa-  minus. 

c.  22.  Quaxunt  Theologi  quid  fit  proprii  chataclcc 


Digitized  by  Googl( 


^ 'i 

IN  GENERE.  r9 

itle  Sacrnmentalis  ? Omiffis  variis  fuper  hac  re 
«iodorum  fententjus  , omnium  probabiliffime 
loquuntur  illi,  qui  iuxfa  dodrinam  S.  Thoma?  q g., 
afTeruc  chara  «flerem  illum  efle  qualitatem  quan-  2'2  ^ 
dam  fpiritualem  fupernaturalem , qua1  tria  pra-  " 
feitim  efficit  in  anima, cui  imprimitur.  Primum  ** 
eft,  quod  conferat  quandam  potcftatcm  fpiri- 
tualem ad  ea  peragenda  qua  ad  cultum  diuinum 
fpedant : qusequidem  poteftaseft  vel  paffiuavt 
in  Baptifmo,per  cuius  charadcremredditurho- 
mo  idoneus  ad  alia  Sacramenta  licite  & valide 
fufeipienda;  vel  adiuavt  in  Ordine  & Confir- 
xnationerp^r  Ordinem  enim  efficitur  homo  ido- 
neus ad  Sacramenta  aliis miniftranda;  per  Con- 
firmationem vero  ad  fidem  profitendam.  Se- 
cundum eft, quod  hominem  Chrifto  Domina 
configuret,  a quo  tamquam  fummo  iaccrdote 
deriuatur  omnis  potcllas  fpiritualis  ; & ideo  „ 
qui  charadere  aliquo  Sacramentali  infigniti 
funt,  Chrifto  Domino  fimiliorcscfficiumurprae 
aliis , qui  fimili  charadere  non  ftint  infigniti» 
Tertium  denique  eft, quod  confignet  hominem, 
cumque  ab  aliis  fecernat, qui  eiuunodi  charade- 
rem  non  receperunt  j ita  vt  ( verbi  gratk ) illi 
qui  charadere  faccrdotali  prarditi  funt,  quouis 
in  loco  velftatureperiantur,  per  totam  aeterni- 
tatem vt  tales  agnofei  poterunt  & ab  aliis  di- 
ftingui : qua*  omnia  fuluis  explicata  apud  cura-  c.ig* 
dem  Bellarminum  videri  poffimt. 


SECTIO  VII. 

S>nu  fit  numerus  , & qua  necejTitat  Sacramentorum 
mu*  legis. 

CE  *.  t v m eft  ex  fide  feptem  elTe  Sacra- 
menta nouae  legis,  nec  plura, necpaucio- 
ra;  fcilicet  Bapniinum,  Confirmationem, 
Euchariftiam  , Poenitentiam  , Extrema* -Vn- 
dionem,  Ordinem  , 8c  Matrimonium,  fta  cx- 
preise  definitum  habetur  in  Concil.  Florent,  in 
decret.  Eug.  & in  Concil.  Tridenc.  felf.y.can.l* 
Plura  nullus  vnquam  harcticus  agnouit, gatt- 

A 


Digitized  by  Google 


io  DE  SACRAMENTIS 

ciora  multi, pnricrtim  reccntiorcs,  qui,  ciim  in 
eo  folummodo  inter  fcconueniant  quod  verita- 
ti aduerfentut,  circa  ipforum  tamen  Sacramen- 
torum numerum  maxime  ab  inuicem  diferepae, 
A:  diihahuntur  in  varios  & multiplices  errores* 
Alij  Equidem  vnum  tantummodo  Sacramen- 
tum efl'ccontendunt:aIijduo;alijtria  recipiunt, 
nec  tamen  eodem  modo  : Quidam  enim  Baptif. 
mum,  Euchariftiam,  & Pcenitentiam inter  Sa- 
cramenta folummodo  numerant.  Alij  Pceni- 
_ .,  -tenti» loco  Matrimonium  , alij  Ordinationem 
j c’2  fubflituunt : qua:  omnia  fufius  apud  Bellarmi- 
c:>a‘  num  explicata  reperiuntur.  Verum  falfitasi/lo- 
C-2J-  rum  dogmatum  h»rcticorum  , & noftr*  fidei 
veritas  conilae  ex  fupradi&orum  Conciliorum, 
adeoque  totius  Ecclcfi»  authoritace , qua:  hunc 
feptenarium  Sacramentorum  numerum  defini- 
vit, errorefque  omnes  oppofitos  profcripfit:  & 
pleniiis  adhuc  conflabit  ex  iis  qua:  dicenda  fune, 
cum  de  vnoquoque  Sacramento  in  particula- 
ri agetur. 

Qjuodfpc&atad  neceflitntem  Sacramentorum 
nou»  legis,  certum  efl  abfolurc  loquendo , illo- 
rum inmtutionem  ad  falutem  hominum  non 
fili  fle  neceflariam ; cum  Deus  fine  vilis  Sacra- 
mentis ,fiue  in  flatu  natura:  lapf» , fiuc  in  quo- 
cunque ali  o potuerit  per  alia  media  homines  ad 
falutem  confcquendam  efficaciter  iuuare : At 
vexo  fuppofita  inftitutione  Sacramentorum  iu 
flatu  natur»  lapf»  diuinitiis  fa&a , dicendum  cfl 
qu»dam  Sacramenta  nCceflaria  efle  neccflitate 
medij ; qu»dam  folummodo  neceffitatc  pr»ce- 
pti ; in  quibufdam  neutram  reperiri  neceflita- 
tem ; in  aliis  vtramque. 

In  primis  enim  Bapcifmi  Sacramentu  refpedlu 
infantium  fola  ncceffitate  medij  neceflarium  cfl, 
ciim  nullum  aliud  ad  falutem  confequendam 
medium  ipfisfuppctat:  Idd  etiam  Baptilmi  ficut 
& Pcenitenti»  Sacramentum  in  re  vel  in  voto 
fufeeptum , ncceffitate  tum  medi)  tum  pr»cc- 
pti  neceflarium  eftrefpcclti  adultorum  ,qui  ve! 
peccatum  originale  contraxerunt,  vel  poli  illud 


IN  GENERE. 

in  Baptifmorcmifliim,  mortale  aliquod  actuale 
peccatum  commiferunt. 

Euchariflia  quoad  rcalem  fufeeptionem  ,fo- 
lius  prscepti  ncceffitatc  necc/Taria  eft.  Ordo  Sc 
Matrimonium , quamuis  ad  bonum  commune 
totius  Ecclefia:  maxime  requirantur  , ad  falu- 
tem  tamen  vniufcuiufque  fidelium  nullam  neqj 
jnedij, neque prtecepti  ncceflttatem  inferant. 

Quoniodo  autem  ifta  intelligi  debeant,  & 
qua:  iit  etiam  Confirmationis  & £xtrema.’-Vn- 
ftionis  nece/litas,  infra fuis  locis  explicabitur. 

'SECTIO  VIII. 

£*is  ft  minijkr  Sacramentorum  mu  a legis , & qua  in 
illo  requirantur  ad  validam  illorum 
adminiflrationem.  , 

SVpponimus  ex  S.  Do&orc  ChriftumDo-  , 
minum  in  Sacramentis  dupliciter  ope- 
rari ; i.  quatenus  Deus  eft , per  poteftacem  a* 
fijprema:  &omnimodse  authoritatis.  2.  quate- 
ntis homo  eft,  perpotcftatemminiftcrij  princi- 
palis, ratione  cuius  Sacramenta  ipfa  inftituit,  & 
ad  eorum  effedlus  concurrit  ,tiim  vt  caufa  mo- 
ralis & meritoria  principalis,  tiim  vt  caufa  in- 
ftrumentalis  diuinitari  per  vnionem  hypoftati- 
cam  conitunfta:  ficqucprimarius  & praecipuus 
cuiufquc  Sacramenti  minifter  eft  ipfeChriftus 
Dominus;  vnde  fandli  Ioannis  cap.  i de  ili® 
dicitur : kieeft  qui  baptizAt.  Hoc  pradiippofiro 
Dicendum  i.  Chriftum  Dominum  alios  fub 
fe  Sacramentorum  iuorum  minifhos  infti- 
tuifte,  qui  quidem  fecundum  legem  ordina- 
riam debent  efle homines  viatores."  Ita  S.  Tho-  a>  y. 
mas  ; Et  conflat  eft  variis  feripturae  teftimo- 
niis:  i.  Corinth.  4.  Sic  nos  txiftimet  homo  vt  mi- 
viftros  Qsrifii . £r  difyenfatores  myftcriorum  , (yc, 
Ephef.  4.  lpfe  dedit  quofdam  quidem  ^ipoftoles. 
quofdam  autem  Trophetas  , quofdam  paftores  (y 
doctores  , &c.  Hebrte.  IO.  Omnis  pontifex  ex  homi- 
nibus ajfumptus  pro  hominibus  confit  mtur  in  its , quit 


Digitized  by  Google 


r1 


Vr  ,vm 


‘a*  DE  SACRAMENTIS 

funt  ad  Deum  , fcrc.  qui  condolere  pofitr  ijs  , qui 
mnt&  erranf}  quoniam  C >p/i  circumdat  tu  e FI  m fir- 
mitate. 

Diximus  fecundum  legem  ordinariam , fate- 
mur enim  cum  S.  Doctore  fupra , Angelos  po  ffc 
extraordinarie  Sacramenta  miniitrarc  : Vndc  S. 
Auguitmus  lib.  2-  contra  Parmeninnum:  Lluod 
C.  If.  attinet,  inquit , ad B apti  fimum  , adcfiDtm  qui  dat , 
Jiue  per  fieipfium  , Jiue'  per  hominem  , Jhie  per  .An- 
gelum. 

Dicendum  z.  in  miniltro  , ad  hoc  vt  vafidc 
Sacramentum  aliquod  admimfhct,  duo  prader- 
tim  requiri.  • • , 

Primum  eft  fufficiens  & legitima  poreltas: 
ciirf?  enim  Sacramenta  nonmit  fupcrnnturali 
modo  agant , nec  valide  conlici  pcdlint  nili  iux- 
ta  pnelcriptum  diuinre inftitutionis;  hinc  aperte 
condat  neminem  ad  illa  conficienda  effe  ido- 
neiims  qui  fecundum  rationem  inftitutioniscu- 
iufque  Sacramenti  fufficientcm  a Deo  non  acce- 
perit poteftatem. 

Haec  autem  potcllas  refpcclu  Baptifmi  fe- 
cudiim  diuinam  inftiturionem  in  omnibus  qui- 
bufcunq;  viatoribus  etiam  infidelibus  fufficiens 
repetitur}  refpcctu  Matrimonii , in  omnibus  fi- 
delibus baptizatis  nullo  impedimento  canonico 
obltriCtis;  refpcclu  aliorum  quinque  Sacramen- 
torum •,  in  iis  folummodo  qui  faccrdotali  aut 
cpifcopali  charactere  funt  p tardi ti : qua:  omnia 
luis  locis  fufius  explicabuntur. 

Secundum  eftintentio  conficiendi  Sacramen- 
tum & ad  eius  effectum  cooperandi  rvcl  faltem 
in  genere  faciendi  id, , quod  Chriftus  faciendum 
inftituit,  vel  quod  ipia  Ecdefia  facit-  Ita  S. 
q.<>4.  Thomas,&  cxprefse  definitum  habetur  in  Con- 
alt.  8.  cib  Florent,  in  decret.  Eug.  & in  Trid.  feff.  7. 
can.  ix.  Vbi  anathema  profertur  in  eum  qui  di- 
xerit , In  mintfiro  , dum  Sacramentum  conficit , non 
requiri  intentionem  faciendi  quod  facit  Sedefia.  .Ra- 
tio peti  debet  ex  inftitutioneipfius  Chrilli  ,qui 
minifhos  Sacramentorum  fuorum  humano  Sc 
rationabili  modo  ea  edidicere  & miniitrarc  vo- 


IN  GENERE.  2$ 

Init;  Vn<ie  & Apoftolus  vocat  illos  difpenfato- 
xcs , vt  fignificet  confidcrate  & cum  certa  inten- 
tione illos  operari  debere  : alias  diflipatores  po- 
tius dicendi  e flent. 

Efl  autem  obferuandum  intentionem  illam 
triplicem efle  po fle,  habitualem  1'cilicet , aclun- 
Icm  , 8c  virtualem.  Habitualis  intentio  nihil 
aliud dl  quam  propen Ho-illa  & facilitas  conci- 
piendi aliquam  adualem  intentionem:  qua;  qui- 
dem propenfio  & facilitas  ex  iterata  fsepiiis  Sa- 
cramentorum adminiftrationc  oritur  : Et  heee 
habitualis  intentio  cllinfufSciensad  Sacramen- 
tum valide  coficiendum,vt  docent  Scotus,  Ga- 
briel  ,'Richardus  & alij  apud  Suarem.  cftquc 
comunisDodorum  fentetia,&  in  praxi  tenenda. 

Actualis  intentio  ea  cit , qua  aliquis  Sacra- 
mentum conficiens.,  actu  & de  facto  intendit 
conficere  feu  facere  quod  facit  Ecclefia ; cftque 
optima3&ad  Sacramenti  validitatem  lufficicn- 
tiflima,  non  tamen  nbfolute  ne  ce  flari  a j quia 
fufficerc  poteft  vimialis , ea  fcilicet,  qua;  cum 
paulo  ante  actu  extiterit,necreuocata  fuerit,  ex 
illius  vi  mini fter  actionem  Sacramenti  perficit: 
exempli  gr.itia , cum  quis  ex  intentione  aduali 
celebrandi  Miflam  & conficiendi  Sacramentum 
Euchariftia;,  funi  it  vcftes  fi  cras,  & ad  altare  ac- 
cedi: 5 quod  fi  pofieainipfo  confecrationisadu 
ex  humana  fragilitate  di&rahatur  , dummodo 
verba  confccrationisfuper  materiam  aptam  de- 
bite proferat, nfcc  primam  illam  intentionem  re- 
uocct , valide  conficit  Sacramentum : quiaid  fa- 
cere ccnfctur  vi  adualis  illius  intentionis  quae 
prsceflit , 3c  qua;  caufa  extitit,  cur  furupferit  ve- 
ftes  lacias,  ad  altare  acceflerit,  & alia  egerit  cum 
quibus  conleoratio  habuit  connexionem.  Ita 
exprcfse  S.  Dodor  art.  8-  vbi  dicit  quo d/i  i» 
ipfu  cKcrctio  aclui  , cogitatio  minifiri  ad  alia  rapia- 
tur. virtute  prima  intentionis  perficitur  Sacramentum: 
cui  fubfcribunc  Scotus,  Durandus , Paludacius, 
Gabriel  & alij  communiter  omnes  apud  eum- 
dem  Suarem  fupra  fed.  j. 

QJbferuat  autejuiede  Gammacliatus  non  re- 


difr?. 
fed.  s 


iu  refi 
ad  %. 

ad  qu. 
64.  C, 
3* 


44-  DE  SACRAMENTIS 
quiri  in  miniftro  cx  ncccffitate  abfoluta  explici- 
tam  & formalem  intentionem  faciendi , quod 
Chriftus  inftituit , vel  quod  facit  Ecclcfia  ; led 
fufficcrc  quamcunquc  aliam  xquiualcntcm: 
exempli  gratia  , vt  minifter  apud  fe  velit  hic  & 
nunc  fungi  officio  fuo,veI  quod  folent  alij  faccr- 
elotes  & quod  aliquis  ab  illo  petit, fcilicct  vt  Sa- 
cramentaliter  abfoluat;  &c.  omnia  enim  illa  & 
alia  limilia  aequipollcntcr,  includunt  intentio- 
nem Chriili  & Ecdefia; , vt  per  fe  liquet. 

Dices  , fi  Sacramentorum  validitas  pendet  ab 
intentione  miniflri , inde  cofequcns  fore  vt  nul- 
lus fccuro  & tranquillo  animo  clle  poffit  , nec 
ecrtd  fcire  vtrum  vcreabfoludonem  Sacramen- 
talcm  receperit,  vel  Baptifmi  Sacramento  fuerit 
initiatus;  cum  certo  fcire  non  poffit, an  mini- 
fter fufficientcm intentionem  habuerit. Refpon- 
deturadfecuritatem  illam  &traquillitatem  ani- 
mi fu fficcrc  debere , quodfpedatis  omnibus  cir- 
cumflandis nulla  occurrat  rationabilis  caufa  du- 
bitandi dc  Sacramenti  fufeepti  validitate  : imo 
rede  monet  Gammachqus  fupra,  quod,  ficut  cx 
praecepto  charicatis  vnulquilqueiudicia  omnia 
temeraria  & fufpiciones  contra  proximum,  ac 
proinde  contra  quemcunque  Sacramentorum 
miniflrum  abiiccre  debet;  fic  etiam  dubitatio- 
nes omnes,  qua;  de  illius  legitima  & fufficienti 
intentione  fuboriri  pollent,  repudiare  tenetur: 
Vbi  etiam  fubjungit  probabilem  efle  Alexandri 
Alc*fis  , Durandi,  Gabrielis  & aliorum  Dodo- 
rum  fententiam , qui  exiftimantin  co  calu  , in 
cjuoex  malitia  vel  ignorantia  aut  inaduertentia 
miniflri , intentio  fufficiens  in  collatione  Sacra- 
menti alicuius  non  efTet  adhibita, Chriftum  Do- 
minum tanquam  fummum  faccrdotem,qui  nuf- 
quam  deeft  in  neceflariis,  defedum  illius  Sacra- 
menti fiippleturum  efle  co  modo  , qui  infinita* 
eius  in  nos  charitati  magis  congruit; quod  etiam 
a.?,  in  docet  S.Thomas. 

refp.  Quaeres verumin  miniftro,  prreter legitimam 

ad  2.  poteftatem  & fufficientcm  intentionem  , requi- 
ratur infupor  fides  & gratia  fandificans. 

Rclpondetur 


Digitized  by  Google 


IN  GENERE.  if 

Refpondetur  i.neutram  requiri  ad  Sacramen- 
ti validitatem, vt  tfxprefse  definitum  efl  in  Con- 
cit Trid. fefT.  7.  can.  n.  de  Sacramentis  in  ge- 
nere & can.  4.  dc  Baptifmo  , & oiim  definitum 
fuerat  in  Concilio  Niccno  i.can.19.  Carthagin. 
I.can.  i.  & a fummis  Pontificibus  Leone  ma- 
gno Epift.77.  adNicctam,  & Gregorio  magno 
lib.  9- regiilri  Epift.  61. 

Relpondetur  a.  ad  hoc  vt  minifler  non  modo 
valide,  fed  etiam  licite  Sacramentum  conficiat, 
fidem  & grathe  fandificancis  flatum  in  eo  requi- 
ri. Jta  S.  Dodor  , 8c  conflat  ex  S.Dionyfio  cap. 
1.  deEcclef.  Hierarch.  Vbi  dicit  quod  Malis  nm 
ejt  fas  nec  tangere  Symbola,  id  efl  Sacramenta  : 8c 
ex  S.  Aug.  lib.  t.cont.  Parmcnianum;  Omnia 
Sacramenta  , cum  cbjint  indigne  tractantibus , profunt 
tamen  per  cos  digni  fnmentibus. 

Id  tpfum  confirmat  S.  Dodor  ex  Sanditate 
Chrifli  Domini  principalis  Sacramentorum 
Miniflri,cui  in  adionc  Sacramentali , ficut  infe- 
riores minillri  per  cooperationem  fuamvniun- 
tur  , fic  & per  fanditatem  conformari  debent, 
iuxta  illud  : Sanftt  eritis . attoniam  ego  fanttusfnm. 
Ex  didis  colliges,  quotiefeunque  aliquod  Sa- 
cramentum conficiendum  efl , illius  miniftrum 
ante  omnia infpicere  debere,  an  peccati  alicuius 
mortalis  fibi  confcius  fit;  & fi  ita  efle  deprehen- 
dat vel  dubitet, illud  prius  Sacramentali  con- 
feffione,  fi  fieri  poffit,  fin  mimis  faltem  perfedas 
contritionis  adu  cxpiarejalias  graue  facrilegium 
committeret,  fi  lethalis  alicuius  culpa:  reus  facra 
illa  myfteria  tradaret. 

Excipitur  tamen  cafus  neceiTitatis  vrgentis. 
Verbi  gratia  Baptifini  puero  moribundo  confe- 
rendi tunc  enim  quam  primum  illius  faluti 
©miflis  quibufeunque  aliis  confulendum  cfl;ncc 
peccaret  qui  Baptilmum  tunc  licet  in  peccato 
mortali  miniflraret , fi  contritionis  eliciedi  tem- 
pus non  fuppeteret,  vt  docet  S.  Thomas  & pofl 
illum  Ifambcrcus  ad  qoalsft.  64.  difp.  4.  a.  7. 
Vbi  etiam  addit  non  efle  peccatum  mortalecx 
fc  & ex  genere  fuo , fi  quis  in  flatu  peccati  mor- 


c.ia. 


Lenit, 

19. 


q.64, 
a.  6, 
ad  7- 


£t  DE  SACRAMENTIS 

talis  Euch.initi.im  alteri  liimendam  porrigat; 
ficui  acc  fi  parochus  vel  alius  lacerdos  ab  co 
delegatus  iu  ttli  lUtu  adfiftat  celchratioui  Ma- 
trimonii : in  illa  fiquidcmadioncnonnrinillri, 
i'cd  tcilis  honorarij  perfonam  fiiltinet , vt  infra 
fuolocodicetur:nec  etiam  fi  Diaconus  vclSub- 
diaconus  in  ilatu  peccati  mortalis  lolcmnitet 
minifttcnt;quod  ctum  ante  illum  docuit  Sotus, 
Valentia , Suares  , Henriquer,  Vafques  , & alij 
apud  Laymannumcap.  f de  Sacram.  Quamuis 
Angelus  Sylucller,  Victoria  , Nauarrus  ifc  alij 
apud  eundem  cxiilimcnt  Diaconum  & Subdia- 
conum  tunc mortaliter  pcccarejquod  confirma- 
In  4-  ri  polle  videtur  cx  co  quod  dixit  S.  Doclor, 
dift-f.  quod  quicnmque  in  peccato  mortali  txifiens  exhibet  fh 
A . a.  minifbrum  Eecle/ix  m quocumque  Spirituali  , peccat. 
Quamnisautem  prior  lententia  fit  maxime  pro- 
fcabilisjin  pr.xxi  tamen  tutius  eft,vt  ante  quam- 
libet functionem  folemnem  cuiufcunqucordi- 
nis  facri,  miniller , fi  noxa  alicuius  lethalis  con- 
fcius  fibi  fit , actum  perfecta:  contritionis  fem- 
per  praemittat. 

Quaeres,  vtrum  d malis  miniltrislice.it  Sacra- 
menta recipere.  Refpondeeur  cumdillinclione: 
vclcnim  miniltii  illi  funtij,  quibus  incumbit 
ex  efficio  Sacramenta mimllrare,  vt  Parochust 
Epifcopus;aut  ij,  quibusid  no  ex  officio, fed  cx 
dclcgarione  tantiim  incumbit.  Rursus  hi  vd 
funt  expoliti  ad  Sacramenta  miniitrandi , vt 
quando  confefiarius  aliquis  fedet  in  locovbi 
audire  folet  confeifioncs : vel  non  funt  expoliti. 
Hac  diftjndionc  fuppofita , Dicimus  r.  nullum 
Sacranum  tum, lolo  Baptilino  excepto,  licite  re- 
cipi polle  ab  iis  miniltris,  qui  ab  Ecclefia  non 
tolerantur,  quales  funt  nominarim  excommu- 
nicari , degradari , &c.  addunt  aliqui  etiam  in  ar- 
ticulo mortis  abfolutioncm  Sacramentalem  li- 
cite recipi  polle  a Sacerdotibus  etiam  non  tole- 
ratis. Ita  Canus  in  reled.  de  Poenit.  p.  f.  Azor 
inibit,  moral.  part.  i.lib.  S.c.  n.q.  12.  & ha- 
betur in  declaratione  Cardinalium  ex  colfcd. 
Io«u.  Gulkmar  incap.  7.1'cir.  14.  Concii.Trid. 


Digilized  by  Google 


IN  GENERE.  47 

Dicimus  i.ab  iis,  quibus  ex  officio  Saem  men- 
ta miniltrarc  incumbit  , quamuis  mali  fint, 
quamdiu  tamen  ab  Ecclefia  tolerantur,  licitum 
eft'etiam  nulla  vrgente  necelTitatc  Sacramenta 
petere  ac  recipere:  neque  enim  fubditus,qui  tale 
ius  habet , ob  Superioris  malitiam  illud  amitte- 
re cenfetur. 

Dicimus  3.  ab  iis, quibus  ex  officio  Sacramen- 
ta minilfcrare  non  incumbit,  fi  fint  expoliti  & ab 
Ecclefia  tolerentur , licitum  clTe  Sacramenta  re- 
cipere, & ipfi  adminiftrantcs  illa  fibi  folis  no- 
cent , vt  habetur  can.  fufatanubui  , if.  quaft.  & 
Dicimus  4.  a malis  mi  niftris,qui  nec  expoliti 
funt.nec  Sacramenta  ex  officio  miniftrare  te- 
nentur, non  licere  illa  petere , fi  nulla  vrgeat  ne- 
cellitas : nomine  autem  malorum  miniilrorum 
intelliguntur  illi , quinotoriein  peccato  aliquo 
mortali  exiftunt , Verbi  gratia  concubinarij  pu- 
blici :de  peccatis  enim  occultis  ncmoiudicnre 
debet.  Ratio  huius  dicli  eft, quia  hoc  efietvera 
ad  peccandum  eos  inducere.  Videri  poteft  To- 
leras lib.  r.  cap.  94. 


' •* '« 

m 


Vi 

3® 


: : * 


!■< 


’ i'  ■ i 

' ■-  ■••••: 


‘•fi  v f .. 


. 


#3 


18 


B m 


* «7 


aS 

rJ*M&  &<*!*>  rli  r?5* 

^ ^ 

CAPVT  SECVNDVM. 

De  Sacramento  Baptijmi . 


SECTIO  I. 


Pait.2, 

cnp.n 


0^66 
a.  2. 


Seff.7 
can.i. 
de  ba. 

S.M*. 

3« 


tT/tia1  yfr  Haptifinut , (?  qua  eius  necefitas. 

A p t I Sit  r nomen,  quod  agre- 
ca  voco  dcriuacum  cft,  fignificat- 
que  ablutionem  fcu  immerfio- 
nem , cx  Chrifti  Domini  inftitu- 
to  ab  Apoftolis  Sc  deinceps  ab 
vniucrfi  Ecckfia  vfurpatum  cft, 

( vt  declarat  Catechifmtis  Cone.  Trid. } ad  fi- 
gnificandum  ijlud  Sacramentum,  in  quo  per  ex- 
teriorem corporis  ablutionem  aqua  naturali 
faciam  fub  praderipta  verborum  forma,  confer- 
tur gratia. 

Docet  autem  S.Thomasinftitutum  fui  fle  hoc 
Sacramentum  a Chrifto  Domino  eo  tempore, 
quod  S.Ioannein  Iordane  baptizntusefl : quod 
etiam  docet  S.  Ambrolius  lib.  z in  Lue.  Ba- 
ptizjitus , inquit,  Dominus  non  mundari  volens  ,fed 
mundare  aquas ; vt  abluta  per  Ciri  fit  carnem  , qua 
peccatum  non  cognouir , Haptifmaus  m:  haberent. 

Eli  autem  hic  obiter  onfcruadum.Baptilmurn 
illum  dS.Ioannc collatum, d Sacramento  Baptif- 
mi  longe  diucrfum  effe , vt  cxprdse  definitum 
eft  in  Concil.  Trid.  quod  velox  ipfis  S.Ioannis 
verbis  fatis  liquet : Ego  baptizo  vos  in  aqua  in  per- 
nitentium ; qui  autem  pofi  me  venturus  eft  , fy'  ipfa  ' 
vos  baptizabit  in  Spiritu  fantlo  : Vbi  mnnifeftam 
exprimit  differentiam  inter  fuum  & Chrifta 


3gle 


, ‘ DE  BAPTISMO.  19 

Baptifmum;  quod  jpfcin  aquafoliim  , ideftin 
ceremonia  quadam  externa  ad  poenitentiam  ex- 
terius difponente ; Ohriftus  vero  in  Spiritu  fian- 
<fio  baptifaret;  id  eft  quod  per  exteriorem  ablu- 
' tionem  quam  inftituit  j Spiritum  landum  feu  . 

gratiam  fan&ificantem  conferrer.  Huic  verita- 
tifubfcribunt  vnanimiter  SS.  Patres , quos  fuse 
refert  Coccius  tom  l.Thefauri  cathol.  lib.  f. 
de  Baptifmo  art.  f. 

Jam  quod  fpedat  ad  ipfius  Baptifmi  neceffi- 
tatem  , certum  eft  ex  fide  Sacramentum  Baptif- 
mi  omnibus  cuiufcunq;  aeratis, fexus  & condi- 
!v  tionis  hominibus  , non  tantum <praecepti , ied 

etiam  medii  neccilitatc  neccffnriumeffe. 

Probatur  i.  cxhisChrifti  Domini  verbis  S. 

Ioan.  1-  Kifi  quis  renatus  fuerit  ex  aqua  & Spiritu 
functo, non  potejt  introire  in  regnum  T>ci  : c[\ise  \er- 
ba  S.  Ambrofius  explicans,  Vtiqui , inquit , nui  ^'1  j * 
lum  'excepit  , non  infantem  , non  aliqua  prauentum  dc 
necejfitate , &c,  Apr. 

Probatur  2. authoritate  Conciliorum  Cartag.  c'v*c*, 

& Milcuit.  in  quibus  proferiptus  eft  error  Pela-  Apud 
gianorum,quiccnfebantparuulos  fineBaptifmo  S.^Ah, 
falutem  pofle  confequi : & Concilij  Conftan-  CP.9° 
tienfis  , vbidenuo  condemnatus  eft  idem  error  & 91, 
a Widefo  renouatus  : & denique  Tridennni 
fefl'.  7.  can  f.  de  Bapr.  vbi  anathema  profertur 
in  cum  , qui  dixerit  Baptilmum  ad  falutem  ne- 
ceflarium  non  e/Te. 

Probatur  $.  ex  S.  Auguft.lib.  y.  deorig.  ani- 
mascap.  9.  &Iib.  1. 'de peccat,  meritis  &renaiff. 
cap.  iS.  & ex  S.  Hieronymo  lib.  q.  c©nt.  Pelag. 

& aliis  SS.  Patribus  a Bellarmino  fuse  relatis;  Lib.I 
ex  quibas  conflat  Baptifraum  ita  efTe  omnibus  de  ba. 
fiue  pnruulis,  fiue  adultis  neceffariam  ,vt  fineil-  cap,4. 

Io  nullus  ab  originali  peccato  mundari,  teter- 
namque  falutem  confequi  poflit. 

Ha;c  eft  tamen  differentia  inter  parnu!os& 
adultos  ; quod  illis  ad  falutem  neceflarius  fit 
Baptifmus  reipfa  fufecptus  , his  vero  vel  in  re 
5 jpv  vel  in  voro  : quod  exprefse  declarauit  Conci-  c.  4» 
iiiiiu  Tad.  feff.  6.  vbi  dicit  iuftificatioucm  * 


B iri 


Trad. 

6.cap. 

Sed.f 
K 4 • 
cotra 
dona. 
C.  22. 


q.  66. 
a.  ii. 
& 12. 
S.Mat. 
16. 
Lib. 

2.  de 
©rig. 
an.c. 
12. 
e.  4. 


art.iz. 


iO  DE  BAPTISMO. 

peccatis  , poft  Euangelium  promulgatum  fine  lauacr» 
regencrationu  aut  titu  vote  ficn  non  pojfe. 

Per  votum  autem  Baptifmi  inteJligitur  illius 
fufcipiendi  dcfideritim  Sc  propofirum , non  nu- 
dum aut  fimplex,  lcd  fidei  & perfcdae  contritio- 
ni coniundum  ; qui*  fine  illis  virtutibus  nullus 
adultus  extra  Sacramentum  iuftificari  poteft,  vc 
conftat  ex  iis  quar  in  priori  huius  operis  parte 
diximus.  Quod  confirmari  poteft  exeo  quod 
dixit  S.  Auguftinus  fidem  conuerfioncmopue  ctrdu , 
id,  quod  ex  Baptifmo  deerit,  pojfe fupplere  : fi  furti  Ad 
celebrandum  Myfterium  B apti  fmt  tn  anguftiit  tempo- 
rum fuccurri  non  poteft  : quod  oftendit  exemplo 
Cornclij  Centurionis  ante  rcalcm  Baptifmi  fuf- 
ceptionem  iuftificati. 

Neque  dicas  1'uperfiuam  fore  poftea  rcalem 
Baptilnii  fufeeptionem ; Vt  enim  idem  S.  Pater 
cap.11.  de  eodem  Cornelio  dixerat  ( quod  & de 
quolibet  alio  dici  poteft ) Si  etiam  Spiritu  /anclo 
iam  accepto  Baprijart  nolmjfer , contempti  tanti  Sa- 
cramenti rene  extitijfet. 


Docet  etiam  S.Thomas  Martyrium  proChri- 
ftoperpeflum  po/Te  vicem  Baptifmi  fupplere  & 
adfalutem  confequendam  fufficere:  quod  etiam 
conftat  ex  eo  quod  Chriftus  Dominus  dixit: 
Qui  perdiderit  ammam  fitam  propter  me  . inuenie t 
tam.  quibus  verbis  S.  Auguftinus  aflerit  Marty- 
res . qui  huc  contigerit  ante  pro  Cbrifti  nomine  occidi 
quam  Cbrifti  Bapufmatt  dilui  , exceptos  ejfe  ab  hac 
fententia  : nifi  quu  renatus  fuerit  ex  aqua  (fi  Spiritu 
fando,  &c.  & lib. 5.  de  Symb.ad  Catechumenos 
dicit  fandos  Innocentes  ^ib  Originali peccato  fuif- 
ft  fuo  fanguine  dilutos  : Vndefcquitur  fecundum 
eius  mentem  ( quod  & plurimi  Theologi  alle- 
runt^ martyrium  lingulari  Dei  difpenfatione, 
non  modo  cx  opere  operantis, fed  etiam  ex  ope- 
re operato,  gratiam  conferre. 

Ex  his  facile  cft  intelligcrequidS.  Doclor  8c 
cum  eo  comuniter  Theologi  fignificare  velint; 
cum  triplicem  Baptifmum , fluminis  , flaminis, 
Sc  faneuinis  diftinguunt:Baptifmus  enim  flumi- 
nis, cft  Baptifmus  in  rc  fufccptus  : Baptifmus 


DE  BAPTISMO. 

JIaminis  5 eft  Baptifmus  in  voto : Baptifmus  de- 
nique languinis,  eft  martyrium  quod  morte  pre 
Chrifto  perpelli  confiummatum  cft. 


SECTIO  II. 

Sl**  Jit  materi * Baptifmi. 

Dicendum  i.  aquam  naturalem  e/Te  remo- 
tam Baprifini  materiam. Id  conftat  ex  his 
Chrifti  Domini  verbis:  Niji  quii  renatiu  S.Ioa 
futrifex  aqua , &c.  qu®  de  Sacramento  Baptilmi  ?• 
per  aquam  naturalem  conferendo  intelligcnda 
clle  declarauit  Concilium  Trid.  fe(T.  7.  Vbi  & can* 
aquam  naturalem  materiam  Baptifmi  effedefi- 2*  de 
niuit : quod  & in  Concilio  Florent,  in  Decret.  Bapt, 
Eug.  & in  Concil.Lateran.  cap . Firmiter  defum- 
ma  Trinitate  antea’  definitum  fuerat.  Nomine 
autem  aquae  naturalis  intelligitur  illa  qiue  eft 
dementaris  & firaplex  , fiue  fit  ex  mari , fiue  ex 
flumine, aut  fonte, aut  palude,  aut  etiam  ex  plu- 
uia,vt  docet  S.Thomas  q .66.  a.  & 4. 111  quo 
lingularis  prorfus  elucet  diuina  in  homines  mi- 
ferlcordia  benignitas  , quod  ad  Sacramentum 
tante  necefiitatis  & vtilitatis  conficiendum , « » 

( vt  obferuat  Catech.  Trid.^1  materiam  illam  j/  ' 
delegerit,  qtuefempcrpratfto  cft  , atque  ab  om-  * 
ilibus  vbique facile  parari poteft. 

Hinc  colligesaquasomnes  artificiales  & alios 
humores  mixtos , exempli  gratia  aquam  qua:  «x 
xofisaut  aliis  floribus  vel  herbis  clic/tur,item 
qua*  ex  fale  refoluitur,  lachrymas  etiam,  fiili- 
uam,&  fimiles  liquores  qui  ab  aqua  naturali 
fpecie  differunt,  non  effe  idoneam  &fufficicn- 
tem  Baptifini  materiam  : e contra  vero  Bapt  i fi- 
mum valide  confici  polle  ex  quacunque  aqua 
naturali  quamuis  accidentaliter  immutata , 
dummodo  veram  aqua:  naturahs  formam  fe- 
cundum communem  hominum  ceftimntionem 
retineat ; nihilque  proinde  ad  huius  Sacramenti 
validitatem  conferre,  fi  aqua  calida  fit  aut  fri- 
gida, pura  vel  impura,  vel  ex  glacie,  niue,  gran- 
dine exprefla , aut  aliquo  liquore  alieno  in  mo- 

B iizj 


?!  DE  BAPTISMO, 

dica  quantitate  permixta  ; omni  enim  eiufmodi 
*•  4*  aqua  communis  cft  Theologorum  fenfus,&:  cx- 
prefla  S.  Thoma:  Doctrina , polfe  Baptifmi  Sa- 
cramentum valide  confici : valide  inquam;  nara 
, vt  licite  adtniniftrccur , aqua  pura  quantum  fieri 
poterit  adhibenda  cft. 

Dicendum  i.  materiam  proximam  Baptifmi 
S.  M<*.  efle ablutionem  ex  aqua  naturali , vt  confiat  ex 
cap.vlt  illis  Chrifii  Domini  verbis : Baptizantes  eosin  no- 
mine Patris.  &c.  & cx  communi  Doctrina  & pra- 
xi  totius  Ecclefia’ :cmn  enim  aqua  iit  materia 
remota  Baptifmi , oportet  materiam  eiufdem 
proximam  in  applicatione  ipfius  materia;  remo- 
,,  tae,  quse  per  ablutionem  fit , confiftcrc , vt  coii-  - 
q.66-  fl.at  cx  capite  praecedenti:  Vnde  S.  Doiflor 

a*  I,a“  dicit  fieri  Sacramentum  nonin  ipio  elemento» 
fcd  in  homine  cui  adhibetur  elementum  per 
vfum  ablutionis. 

Quxres  i. qualis  ablutio  ad  Baptifmum  requi- 
ratur. Refpondetur  quod  , quamuis  olitn  Ba- 
ptifmus  vt  plurimum  fieret  per  immerfionem; 
certum  eft  tamen  per  effufionem  quoque  aut  af- 
perfionem  aquae  valide  conferri  po/Te , vt  docet 
7.  S.  Thomas ; Et  vfus  communis  Ecclefia:  decla- 
rat , qui  & ab  ipils  Apofiolis  incepit ; A<ft.  t.  & 

4.  Vbi  dicuntur  vno  dic  tria  hominum  millia 
baptmfl-e,quod  nonnifi  per  afpetfioncm  facium 
difp.2  fuifie  probat  Ifambettus  ad  cit.  quadi, 
a.  x.  Cteterum  nihil  ad  validitatem  Sacramenti  re* 
fert,  vtrum  vnica  vel  trina  ablutio  aut  immerfto 
p.  2.  vt  Catech.  Trid.  & olim  declara- 

Ct  z’t  uit  S.  Gregorius  lib.  1.  cp.  41.  ad  Leandrum: 
Retinendus  cft  tamen  vfus , qui  in  vna-quaque 
Ecclefia  particulari  receptus  cft  , ficut  monet 
idem  Catechifmus. 

Quires  a-  quanta  ablutio  fit  ad  Baptifmum 
necefiaria.  Refpondetur  tantam  requiri  qua:  fe- 
cundum communem  loquendi  more  vere  ablu- 
tio dici  po/fit,ad  quod  vnica  gutta  fufficere non 
cenfetur;fed  ea  quantitate aqu^opus eft,  vt  is 
qui  baptizatur,  vere  dicatur  ablui.  Ita  docent 
Satus, Suaics,  & alijapudLaymaunom  capide 


Digitized  by  Google 


DE  BAPTISMO.  ^ 
Baptifmo.  Obferuac  tamen  rcde  Ifamberttis  ad 
Bapcilmi  validitatem  fufficercpollc  guttas  ali- 
quot , qua;  corpus  tangant  cum  aliqua  fui  diui- 
none  & partium  fucceflione;  quod  ad  fcrupulos 
tantum  amouendos  hic  adnotamas,  non  vero  vc  - 
ex  aliquo  humano  refpedu  Sacramenti  huius 
miniftcr  in  illius  collatione  aliquot  tantum  gut- 
tas adhibeat , ne  verbi  gratia  infantuli  alicuius 
nobilis  corpus  ex  aqua;  frigore  tantillum  laba- 
tur; cum  in  Sacramento  tanta;  neceilitatis  ea 
femper  aqua;  quantitas  adhibenda  fit , quae  ad 
eius  validitatem  citra  quodcunque  dubium  fuf- 
ficcre  poflic 

Quarrcs  ^.qbaeham  corporis  pars  ablui  debeat 
vt  validus  fit  Baptifmus.  Rdpondecur  Baptil- 
mum  haud  dubie  validum  fore,fi  caput  hominis 
abluatur:  quoddocet  S Thomas  , & Ecclefis 
praecepto  faciendum  efle  confiat  ex  cap.  P oft-  °1*  &•* 
cjunm  vts , de  confccrat.  dift.  4.  & ex  Catech.  a* II* 
Trid.  part.  2.  cap.  1.  Validum  quoque  fore  exi-  a“  4’ 
ftimant  Sotus,  Suares.  & alij  apud  Laymannum 
cie.  cap.  4 & etiam  Ifatnbertus  ad  qua:ft.  66- 
difp.  4 art.  vlt.  Si  fcapula; , pedus , & alia  eiuf- 
modi  notabilis  pars  abluatur. 

Gecerum  fi  alia  pars  minus  notabilis  , verbi 
gratia  manus,pes,  &c.  tantummodo  ablueretur; 
vt  fi  infans  in  egreflu  ex  vtero  materno  manum 
vel  pedem  proferret;  tunc , fiimmineac  aliquod 
vita;  periculum  , baptizandus  quidem  effer ; fed 
cum  diffenciant inter  fc  Dodores , vtrum  valeat 
eiufmodi  Baptifmus , docet  S.  Thomas  loco  ci- 
tato Sc  pofi  illum  Alexander  Alenfis  & alij 
communiter  j remoto  pofiea  infantis  periculo  P-  4- 
Baptifinum  effe  fub  conditione  repetendum.  C1‘* 7* 
Addit  Layminnusfupra,fcntiendum  idem  effc} 
fi  infans  pelle  adhuc  illa , quam  vocant  fecundi-  V 
nam,circundatus>  propter  periculum  baptizetur; 
cum  a quibufdam  dubitetur  an  fit  pars  infantis: 
quod  etiam  fimiliter  dici  debet . fi  foli  capilli 
aqua  perfunderetunquamuis  enim  Sotus  . Hen- 
riquez,  Toletus  , Vafques  & alij  apud  eundem 
Laymannum  fupra  cxifUmcnt  ad  Baptifmi  v*- 


% 4r  T)  E BAPTISMO, 

liditatem  id  futficcrc : quia  tamen  id  cerruln  non 
cft  5 & alij  Doctores  contrarium  fentiunt , idcir- 
co tutius  eftin  re  tanti  momenti  Bapcifmum 
fub  conditione  repetere  : cum  nunquam  fats 
cuco  artem*  animarum  faluti.qua;  cx  hoc  Sacra- 
mento pendet,  conluli  poflit. 

SECTIO  III. 

,£)»<£  Jit  forma  Baptijhti. 

Aptifmi  forma  hrc  cft  : Ego  te  baptizo  !> t no- 
w^mme  'Patris  , & Fdij , & Spiritu*  San dt.  Quod 
conflat  cx  Conciliis  Lnteranenfi  cap.yfr- 
tntter  de  fumma  Triuit-  Florentino  in  dccrct. 
Eug.  & Tridentino  fefl'.  7.  can.  4.  dc  Baptifmoj 
Parte  additurque  in  Romano  Carechiiino  formam il- 
2.  c.z.  lama  Chrilto  Domino  Apoftolis  ac  toti  Eccle- 
fi  a;  traditam  fuifleS.Matrh.28.hij  verbis;  E o.ttt 
docete  otnncs  gentes,  bapt  tzjintes  eos  m nomine  Patris, 
& Fihj , & Spiritus  /ancti. 

In  qua  quidem  forma  exprimi  debet  primo 
q.  66  aftio  iplius miniftri,vt  docet  S-Thomas : Vnde 
a.  p.  Alexander  tertius  cap.  I.  de  Baptifmo  & eius 
e/fcd u dicit  quod  ,Ji 'quis  puerum  ter  in  aquam  im- 
m er  ferit  in  nomine  Patris  , i'  Fihj  , ir  Spiritui  fandi, 
4 non  dixerit  ( F.go  te  bapt ‘Z»  J non  efr  puer  Bapti- 
- arui  : Et  in  decreto  fsepius  cirato  Eugenij  pofl 
relatam  formam  , qua  Gr.rci  in  Baptifmi  colla- 
tione vtuntur  qua;  cft:  ciufmodi : Baptizetur  vel 
Baptizatur  femus  C^nfi  N-  in  nomine  Patris  , py 
Fihj  & Spiritus  fandi : Dicitur  Baptifmum  fub 
tali  forma  collatum,  efle  validum;  quoniam  ia 
illa  , Exprimitur  a (Ius  qui  per  ipfum  exercetur  mini~ 
ftrum  ,’t  cum  inuocatttne  San  da  T trinitatis. 

Exprimi  2.debet  perfona  baptizanda,vtfigni- 
£cat  idem  S.  Do&or  fupra  : & conflat  tum  ex 
citato  cap.yf  quis,  tum  cx  prarfaco  Catechifmo 
Tridentino,  & etiam  ex  ipfb  vfu  «Stpraxi  totius 
Ecclcfr.e , qua;  in  forma  Baptifmi  perfonam  ba- 
ptizandam femper  exprimere folct:  tum  denique 
vt  oftendatur  inter  baptizantem  & baptizatum 
clTc  debeie  diftindlionem,aliumqu,c  cflc  qui  ba- 


Digitized  by  Google 


DE  BAPTISMO.  ^ 

ptizntur  & alium  qui  baptizat,  vt  habetur  cap. 
Debitum  extra  de  Bapt.  & eius-effc&a : proinde- 
que  neminem  pofle  fcipfum  baptizare:  jn 

Exprimi  i.aebct  vnitas  diuinitatis  vt  aflerit  a£j  ^ * 
S.  Doctor  fupra  ; Vnde  S.  Hieronymus  fuper  a 
cap.  4. ad  Eplicl.  Non  baptizjimur  .inquit  ,m  no- 
minibus Patris,  (ire.  fed  in  vna  nomine  . quo  inteUigi-  _ .. 
turDeus:  Sc  S.Auguftinus  dicit  conferri  Baptif-  _ 
mum  In  nomine  , non  in  nommtbtts  : quia  hi  trtsvnum  cotra 
funt.  * *taXl* 

Exprimi  denique  debet  explicita&  diftin&a  Arr* 
prolatio  & inuocatio  trium  perfon.irum  fandif- 
fima:  Trinitatis, Patris, & Filij, &Spiritusfandi,  * ' , 
vt  docet  S.  Thomas  : Et  confiat  tum  ex  citatis  ai  ' b* 
Chrifti  Domini  verbis  , Haptizjtntes  eos  innomine 
JPatru , & Filij  .&  Spiritus  Sanclij  tum  ex  Con- 
cilio Lateraaenli  cap.  firmiter . tum  ex  epiftola 
Zacharia:  ad  Bonifacium  Epifcopum  qua:  refer- 
tur cap.  in  Synodo  de  confccr.  dift.  4.  vbi  dicitur 
quod  fi  lotus  in  fonteHaptifmatis  quii  fuerit  fine  in- 
nocatione  Trinitatis  , perfeftus  QmPhaniu  non  eft, 
ni  fi  1»  nomine  Patru  . & Filij  , & Spiritus  Saniti 
fuerit  baptizjdtus : Quod  fimiliter  ante  illum  do- 
cuerant S.  Cyprianus  Epift.  6q-  ad  Iubaianum, 
fanilus  Leo  Epift.  4.  fandus  Auguftinus  lo- 
co proxime  citato  contra  Maximinum  3 & phi- 
res  alij. 

Obferuat  autem  S.  Dodor  expreflam  Patris  , 
8c  Filij  Sc  Spiritus  fandi  mentionem  & inuoca-  ' ’ 
tionem  informa  Bapcifmi  cfleita  ncceffamm,  '* 
vt , fi  quis  alias  voces  quamuis  idem  fignifican- 
tes  adhiberer;  vt  fi  diceret  in  nomine  Genitoris, 

& Geniti , Sc  ab  vtroque  procedentis  , Baptif- 
mum  tamen  minime  perficeret:  quodetiampoft 
illum  docent  plures  alij  quos  citat  Suares.  difp. 

Dices  Ad.  S.  referri  quod  in  nomine  Chrifti  zi. 
baptizabantur  vili  ac  mulieres , non  ergo  in  no-  Sed. 
mine  Patris,  & Filij , & Spiritus  fandi.  4. 

Rcfpondetur  1.  probabile  cfle  ( quod  docet  a.  6. 

S Thomas^)  Apoftolosid  cx  lpecinlireuelatio-  adi, 
ne  8c  difpenlatione  initio  nafccntis  Ecclcfise  ali- 
quando fccifte:  vt  nomen  Chrifti»  quod  erat 

B V) 


^ . DE  BAPTISMO. 

odiofum  ludiis  atque  gentilibus  , honorabile 
redderetur. 

Refpondetur  2.  probabilius  adhuc  videri  A- 
poftolos  nunquam  in  folius  Chrifli  nomine  ba- 
ptizafle,  cum  nullus  antiquorum  Patrum  ( vc 
difp.  obfcriiat  Vafqaes ) qui  Apoftolis  aut  eorum  di- 
34?'  fcipulis  contemporanei  fuerunt,  illius  reudatio- 
c.  2.  nisaut  difpenfationis  mentionem  fecerit  rimo 
S- Clemens  lib.t.conft.  Apoft.  cap.2?.S.  Dio- 
nyfiuscap.  ■}.  Ecclefl  Hicrar.  S.  Inftinus  apologa 
z.  pro  forma  Bapcifmi , trium  perfonarum  fan- 
ftiflim*  Trinitatis  cxpreflionciri  diuino  prxee- 
pto  feruandam  efte  declarant : quod  etiam  in 
can.  4S.  8c  49.  Apoftolorum  prederibitur. 

Quare  , quod  dicitur  Apoftolos  baptizade  in 
nomine  Chrifti  , intclligendum  cft  baptizafte 
authoritateac  potclbte  ipfius  Chrifti:  quo  fen- 
fu  de  credentibus  in  fe  dixit  idem  Chriftus:  In 
•S.Ma.  mmtrl  meo  d amoma  tiicient.  Vel  bnptizaftc  in  no- 
yir.  minc  Chriftijquia  baptizantes  exprimebant  no- 
men "Filii  fimuf  cum  nomine  Patris  & Spiritus 
famfti , vt  intelligit  S Cypria,  epift.  74  vbi  ex- 
plicans S.  Petri  verba  Aclor.  2.  'Baptizatur  vnuf- 
quifque  veflrum  in  nemine  lefu ; fi  c ait : It  fu,  (firifli 
mentionem  fuit  'Petrus , no  11  qua/i  Pater  omitteretur* 
ftil  vt  P atri  quoque  Filius  adiungeretur. 

SECTIO  I 
Quis  pofit  'Baptifnum  conferre. 

Dicendum  1.  quemlibet  hominem  viato- 
rem, fiue  virum  fiue mulierem, fiue  fide- 
lem , fiue  infidelem  pofie  valide  baptif- 
mum  conferre  Idconftat  ex  Conciliis  Latera» 
ncnfi  & Florentino  fe&ione  procedente  citatis» 
& etiam  ex  cap.^#d limma  qo.q.i-&:aip.'l{ornanut 
de  confecr.dift  4.idqueitainftitutum  * Chrifto 
£ Domino  fuiffe  docet  S-Tho.  vt  Sacramentum 
2’  adfalutem  neceflarium  a quocunque  homine 
*'  in  cafuneceftitatis  valide  conferri  poflet. 

Dicendum  2 quemlibet  hominem  non  modo 

Valide  > fcd  etiam  licite  Baptifimun  abfquc  fc- 


Digitized  by  Google 


ID  E BAPTISMO.  • 
s Scmniratc  ( in  folo  tamen  cafa  ncceffitatis ) con- 
fcire  pofle  Id  conflat  tum  ex  Conciliis  & cano*  * 
nibus  fupra  citatis,  tum  cx  antiquis  Patribus 
qui  id  cxprefse  docent  ,vt  Tertullianus  Iib.de 
Bapt.  cap-  16.  Vbi  dicit  in  cafu  neceflitatis- 
' ejji  ims  baptizandi  : quod  etiam  docet  S. 

Hieron.  dialog.  cont.  Lucifcrianos  paulo  ante 
medium  ,idque  affirmat  fuo  tempore  vbique re- 
ceptum &vficatum  fui/le.  Diximus  ( abfquefo- 
lemnitare ) id  cftabfque  ceremoniis  illis  qua*in> 
collatione  Baprifmi  ex  Ecclefia:  prarcepto  adhi- 
bcnturjnam  nlaicus  ceremonias  illas  vlurparet,- 
peccaret  mortaliter  , fieretque  irrequlnris  , vt 
habetur  cap.  fi  quis  extra  de  non  ordinato  mini- 
ftrante. 

Obferuat  autem  S.Dodor,&pofl illum  Pa-  <£.£7»- 
Iudanus,Sotus,Sylueftcr,  Nauarrus,  &alij  apud 
J-aymannum  cap.  7.  de  apt  in  cafu  ncceflita- 
tis  hunc  ordinem  cfle  feruandum  ; vt  pradente 
proprio  pnftore  non  baptizet  diaconus,pra.»fente 
irem  Diacono  non  baptizetClericus  inferior  aut 
laicus,  imo  etiam  pra:  fonte  clerico  non  e fle  con- 
ucniens  laicum  baptizare , ficut  nec  pra?scte  viro 
mulierem:  Additqueidem  author  fore  pecca- 
tum mortale  , fi  pradente  facerdote  laicusaut  in- 
ferior clericus  baptizare  pra-flimerer  ; veniale 
vero  folummodo  , fi  inter  alios  Clericos  inferio - 
f res  & laicos,  vel  inter  virum  ac  mulierem  praefa- 
tus ordo  in  uertatur;  imo  nullam  fore  culpam  , fi- 
ordinis  illius  inuertendi  caufa  aliqua  fubfit  , vt 
quia  ob fictrix  meliiis  & certius  nouic  modum 
baptizandi;  vel  quia  virum  non  decet  accedere 
ad  baptizandum  puerum  nondum  omnino  cx 
} vtero  matris  editum. 

i Dicendum  j.Epifcopum  in  dioecefi,  prcfbyte- 

rum  curatum  m paroecia  fua  efic  ordinarium  Ba- 
ptiftni  miniftrum.  De  Epifcopo  aperte  confiat, 
cum  fit  in  dioecefi  fua  primus  & ordinarius  pa- 
l ftor;Vnde  Tertullianus  hb.de  Bapt.  Dandi  Tla- 

ptifinum , inquit , habet  tus  fummus  faeerdts  qm  e fi 
Sptfctpus  , dehinc  presbiteri , 1 &-c. 

Dc  facerdote  curato  etiam  furnliter  confias 


1§  DE  BAPTISMO. 

ex  vfu  Sc  praxi  totius  Ecdefia:,  &ex  Rituali 
Oouf  Rom'ino  tit.de  B.ipr.  Vbi  dkitur  quod  Lcgiti- 
dc  Pa  * mH1  'B1Pt,r,rlt  nun  jtcr  tjl  Tarochuj  . vel  f.icer- 
dos  a Parocho  vel  ab  Ordinario  loci  dele^atua ; Vnde 
p"a_  etiam  vt  obferuat  Ioan.  FilefacusiEccIcfia:  Pa- 
rcec.  raecialesolim  vocabantur  Etclcji*  baptipnaUs. 
orj(T”  Id  pneterea  confirmat  Hambertus ex  co  quod 
c 7'  actus  baptizandi  folcmnitcr  f\t  ibidem  prabarj 
adq.  fit  actus  palloris  ordinarii  proprius : Vbi  etiam 
$7  addit  Paroecum  prodente  Epifcopo  fuo  citra  il- 
«lif.  x.  fil,s  confenfum  f quem  honoris  & rcuerenria: 
a ' * caafd  poftularcdebetj  licite  baptizare  non  pofle: 
quod  colligit  cx  cpill.  So.  S.  Leonis  ad  Epifco- 
pos  Galliie. 

Dicendum  4.  quemlibet  alium  facerdorem, 
qui  nec  Epifcopuscflnecparcecus,  non  nificx 
huius  vel  illius  delegatione  feu  licentia  Sacra- 
mentum Baptifmi  poffe  licite adminiftrare.  Jta 
S.Thomas,cui  fubfcribunt  Suaresdifp.  ^r.feft. 
a*4~  4.Vafques4  Valentia,  Henriques,  & alij  apud 
ad  2.  Laymannum  cnp.  7.  dc  Bapt.  Vnde  fequitur 
facerdotcm  illum  peccaturum  mortaliter , qui 
ablque  proprij  Sacerdotis  licentia  exprefla  atit 
faitem  rationabiliter  praefnmpta  ,lblenmitcr ba- 
ptizaret; quod  etiam  docet  Gammachamsad  ci- 
tatam quaeft.  67.  cap.i.  Sc  Hambertus  ad  ean- 
dem qu.vft.  dilp.  i.a.  f. 

Elt  autem  obferuandum  non  modo  faccrdo- 
tes  led  etiam  Diaconos  cx  Epifcopivcl  rarccci 
yo  m mi  Ilio  n e p o ffe  fo  1 emnit er  baptizare,  vt  Do- 
dlores  fupra  citati  aderunt,  cum  hac  tamen  dif- 
ferentia : quod  ia  cerdo  ti  tanquam, legitimo  mi- 
niflro  committi  pollit  pro  libito  proprij  facer- 
dotis.Diacono  vero  non  nifi  vrgente  aliqua  ne- 
ceffitate:  & prarterea  Diaconus  abfque  Ordina- 
rij  licentia  folemniter  baptizans  non  modo  pec- 
cet mortaliter , fed  etiam  iiat  irregularis  , vt  ha- 
betur cap.  Simitu  extra  de  non  ordinato  mini- 
ftrante  5 Sacerdos  vero  idem  faciens  peccat  qui- 
dem , fed  nullam  irregularitatem  contrahit. 


Digilized  by  Google 


t>E  BATTIS  MO. 


Vk 


• « 


*> 


SECTIO  V. 


'.W? 


Quis  B/eptifinunt  fufcipere  poflit , & qu <*  diFfio/ititw 
ad  id  requirantur. 


CErtum  eft  quemlibet  hominem  in  ftata 
via:  capacem  efTe  baptilmi  percipiendi, 
ciim  Chriftus  Dominus  dixcrit:E«»r«  do- 
tet: omnes  gentes  baptizantes  eos , &c.  Et  de  adultis  g 
quidem  nulla  eft  diffieultasjciim  ficutad  aoclri-  * 
nam  Euangelicam  audiendam  , fic  etiam  ad  per- 
cipiendum Baptifmum  fint idonei : De  infanti- 
bus vero  rationis  vfum  nondum  afTecutis  negat 
huius  temporis  Annbaptiftsv , qui  ( vt  refert  Bcl- 
-larminusjcontcndunt  non  nili  adultis  conferen-  Eib. 
dum  efle  Baptifmwm  jideoque  infantes  iambi-  i-  de 
pcizatos  , cum  ad  anatem  adultam  peruenerunt,  Bapt, 
iterum  rebaptizantjVnde  & Anabaptiftarum  no  c.  8» 
men  fortiti  iitnt:  contra  quosfides  catholica  do- 
cet paruulos  etiam  nondum  rationis  vfumafle- 
cutos,fiue  ii  parentibus  catholicis , fiueab  h.vre. 
ticis  aut  infidelibus  prognati  fint , Baptifhai  fuf- 
cipiendi  efle  capaces. 

Probatur  haec  veritas  & error  oppoficus  xc- 
fel litur>  tum  ex  his  Chrilli  Domini  verbis  j Sini-  Matth 

te  paruulos  venire  ad  me  .talium  eft  enim  regnum  cer-  j q 

lorum:  tum  ex  CoticilioMileuitano  cau.  z.  Vbi 
harc  habentur:  Placuit,  vt  quicunque  parhnlis  re- 
tentes ab  vteru  matrum  baptizandos  negat,  anathe- 
ma fit:  tum  etiam  ex  Concilio  Viennenfi  fiib 
Clememc  V.Clementina  I-de  fumm.  Trinit.  6fc 
fide  Cathol.&  Concilio  Ttid.fefT.  p.  can.  4.  vbi 
eadem  veritas  definita  eft:  denique  cxS.Austu- 
ftino  qdilib.  io.  dcGen.adlitt.  dicit  hanc  ta-  cap. 
prizandorum  puerorum  in  Eccicfia  confuccudi-  zq, 
nem  ede  traditionem  Apoftolicam. 

Cum  igitur  hoc  certum  fit  ex  fide , quaeritur 
an  infantes  illi  fint  inuitis  patentibus  bapti- 
zandi. 

Rcfpondetur  1.  infantes  infidelium  nondum 
tationis  vium  aflecutos  inuitis  cotum  patenti- 


£9! 


* 


*tz 


m 


4$  de  baptismo. 

bus  non  efle  baptizandos  , fi  fub  illorum  cnra  Se 
poteftate  remaneant, aut  periculum  fir,nc  ad  eo- 
rum curam  & poteftatcm  redeant  & ab  illis  per- 
uercantur;  Si  autem  ab  illorum  cura  & potefta- 
te  iufte  abftrahi  poffint,  ita  vt  nullum  fit  pericu- 
lum ne  ad  illos  redeant  aut  ab  illis  peruertantur, 
tunc  licet  infantes  illos  etiam  inuitis  parentibit» 
baptizare;  quod  fimiliter licitum  eit,  in  praten- 
ti periculo  mortis  ipforum  infhntium.imo  etiam 
inuitis  eorum  parentibus  fieri  debet: qua.*  omnia 
fuse  explicat  & probat  Gregorius  a Valentia. 

Refpondecur  z ■ licitum  elfe  Inuitis  parenti- 
oiip-4  bus  Hareticis  filios  illorum  , fecundum  ritum 
S*  “c  Ecclcfiae  baptizare.  Ita  habetur  cap.  «>»  Indais 
® lPc*  difir.  4f.  cum  enim  ha*retici , vt  poce&ipfiba- 
P*?*  ptizaci,  Ecclefia.’ fintfubditi  ,iufte  ab  illa  com- 
pelli pofilint  , vt  filios  fuos  Bapcifmi  Sacramen- 
to fecundum  ritum  Catholicum  initiandos  8s 
in  vera  fide  ac  religione  inftruendos  deferant; & 
fi  prasftare  id  recolant , etiam  inuitis  illis  id  fieri 
poteft. 

Iam  quod  fpectet  ad  difpofitiones  in  fufei- 
pientibus  Baptifmum  necc/Tarias,de  adultis  fo- 
lum  quadho  intelligenda  eft : in  p.uuulis  enim 
fidem  , intentionem  , aut  aliam  fimilem  difpofi- 
77.avi  tionem  requirere  , alfud  non  eft(vt  dicit  S.  Au- 
X)ard.  guftinus ) quam  ipfis  fenfibus  & cuidcntiilima; 

’ veritati  velle  contradicere. 

Prima  igitur  difpofido  adBaptifmum  in  adul- 
to requifita.eft  eius  confenfus.  Ita  S.  Dodtor  q. 
68.  a. 7.  &conlht  ex  cap.  Maiores  extra  de  Ba- 
ptifin.  & cius  effc&a  & cap.  arrotantes  de  coti» 
fecr.  dift.  4.  S:  etiam  ex  ipfovlu  & praxiEic- 
«ilefite,  qu.c  ante  ipfius  baptifmi  collationem  In- 
terrogat baptizandum  vtrum  velit  baptizari, 
Noiwcquiritar  autem  conlenfos  a&ualis  ex- 
preflus  , fed  fufficit  virtualis  aut  interpretati- 
uus , feu  vc  adultus  a&ualem  fufeipiendi  baptif- 
mi  aliquando  habuerit  voluntatem  , eamqoe 
minime  retra&auerie. 

Secunda  difpofitio  ad  fulcipiendum  baptif- 
mura  necclTaria,,  cll  fides, fufficienfque  doctrinas 


Digilized  by  Googk 


• * *■■■ 


DE  BAPTISMO.  41 

Catholicae  notitia.  Id  conflat  tum  ex  fcript.  S. 
2Vlarc.  vlt.  Qui  crediderit , & baptinarus  fuerit , fil- 
um  erit : Et  A<ft-  8.  Eunucho  baptilmum  poftu- 
lantiS.Philippus  refpondit : fi  cridu  ex  toto  corde, 
licet : Vnde  Ecclefia  baptizandum  fuper  prajci- 
puis  fidei  no  ftra:  articulis  interrogat,  illiufqiie 
publicam  profeffionem  ab  co  exigit. 

Tertia  difpofitio  eft  dolor  de  peccatis  cum 
propofiro  feruandae  legis  diuinae.  Id  etiam  con- 
flat cx  his  S.  Petri  verbis : ‘Tanitcntiam  agite , & 
baptizetur  vnu/quifipue  vefirum  : & ex  Concilio 
Trid.  feiT.  6.  ca  p.  6. 

Qualis  vero  efle  debeat  ille  dolor , & ex  quo 
motiuo  elicitus,  quale  item  feruandae  legis  pro- 
poficum  , plenius  conflabit  ex  iis  q-uae  dicentur 
infra  cap.  7.  dc  Sacramento  Poenitentiae : Vt 
enim  refte  docet  & probat  Ifambertus , dolor 
qui  ad  Sacramentum  Poenitentiae  fufficit , ad  fa- 
cramentum  etiam  baptifmi  fuffieiens  cfle  ccn- 
fetur. 

Porro  ciirn  hae  tres  difpofitiones  ad  baptif- 
mum  fnnfluose  recipiendum  in  adulto  requi- 
rantur, ad  illius  tamen  validitatem  folummod 6 
primn  neccflariaeft  , vt  confiat  ex  cap.  Maiora 
& cap.de  ludxu  difl.  74.  & ex  S.  Auguft.  lib. 
2.  cont.  Petilianum  cap.  37.  & lib.  de  Catechif. 
rud.  cap.  17.  Vnde  quando  quis  ferio  vult  Ba- 
ptilmum percipere,  quamuis  neque  fidem,  ne- 
que de  peccatis  dolorem  habeat,  vere  ipfius  ba- 
ptilini  carafterem  recipit,  non  tamen  gratiam 
fanclificantem  neque  alios  effe&us  qufab  ipla 
pendent , de  quibus  agetur  feft.  fequenti. 

Quaeres  1.  verum  infans  in  vtercujnaterno  ba- 
ptizari poffit.  Refpondet  S.Doflor  nonpofie; 
cum  cius  corpus  in  eo  ftatu  aqua  tingi  & ablui 
non  poflit;proindcque  (vt  ibidem  docet)  ad  Ba- 
ptilmum conferendum  expeclanda  eft  totalis 
egreflio  pueri  ex  vtero  : fi  tamen  periculum  ali- 
quod immineat,  caputque  primo  egrediatur  ,in 
co  baptizari  debet,  nec  eft  poftea  rebaptizandus» 
fi  euin  perfedte  nafci  contigerit  j quod  fi  ma- 
num vel  pedem  aut  aliam  fimilem  partem  eat* 


»,  i 


aft.  X. 
cap.i. 


ad  q. 
6 8. 
difp.6 
a.  4. 


ibid. 
ad  4. 

a.  ££. 


3 r:  f; 


par.  4. 

C.2. 


41  DE  B ATTISMO. 

crat,in  illa  fimiliter,  periculo  imminente, deb£t 
baptizari ; quia  tamen  incertum  cftan  ciufmodi 
Baptilinus  validus  fit , erit  poftca  fub  conditio- 
•e iterum  baptizandus. 

0,ua;resz.vtrum  monfira  baptizari  debeant. 
Rcfpondetur  monfira  illa  , de  quibus  dubitatur 
vtrum  animam  rationalem  habeaur  , fi  nihil 
certi  dignofei  poflit , immineatque  mortis  peri- 
culum ,'l'ub  hac  conditione  baptizari  debere : Si 
tu  ejcjptx  Baptifmi  , ego  te  baptizat  , &c.  Si  vero 
nullum  fit, in  mora  periculum  , confuli  poterunt 
medici  &alij  experti;  imo  tutius  erit  rem  ad 
Epifcopum  deferre,  ordinemque  ab  illo  praeferi- 
ptum  fequi , vt  declaratur  in  Rituali  Romano 
titulo  de  Baptifmo. 

Quod  fi  monftrum  tale  fit , de  quo  dubitetur 
an  fit  vnus  homo  vel  plures ; baptizari  non  de- 
bet donec  id  difeernatur : difeerni  autem  pote- 
rit, fi  vnum  vel  plura  capita  , vnum  vel  plura 
pe&ora  in  eo  fint ; tunc  enim  totidem  erunt 
corda  & anima:  hominefque  diftin<fii  ; & in  eo 
calu  1’corfim  finguli  erunt  baptizandi : fi  vero 
difiindiodlla  perfonarum  non  pellit  certo  de- 
prehendi, vt  fi  duo  quidem  capita, non  vero  duo 
pc«Sora  habeat ; tunc  in  vno  abfolute  baptizari 
debet, in  altero  fub  conditione,  vt  in  eodem  Ri- 
tuali praderibitur. 

Quaeres  3.  an  adulti  amentes  fint  baptizandi. 
Refpondeturcumdiftin&ioneivel  enim  fuerunt 
perpetuo  amentes  , nec  fperatur  cos  rationis 
compotes  aliquando  futuros  efle ; & talibus  Ba- 
ptifmus  conferti  debet  ficur  & aliis  infantibus: 
vel  aliquando  vfum  rationis  habuerunt , & po- 
ftca in  amentiam  lapfi  funt ; & fiquidem  con- 
fiet illos,  dum  mentis  compotes  eflent,  Baptifi. 
mum  petiilTe  aut  exoptaffe,  nec  voluntatem 
illam  mutafle  , Baptifmus  illis  erit  conferendusj 
fi  vero  id  non  confiet , a Baptifmi  adminiftra- 
tionc  abftinendum  eft.  Ita  habetur  in  Cate- 
chifmo.  Trid. 

Dices  videri  tutius  efle  illos  baptizare,  ciiin 
sa  diis  iuccrprccatiua  isaptilhu  fufcjpicadl 


Digitized  by  Google 


DE  BAPTISMO.  4?' 
funtas  prjefumi  po/fit ; id  eft  illos  elfe  ira  difpo- 
/itos,vt  fi  flatum  fuum  agnofccrent,  & Baptifmi 
ncceffitarem  fcirent , haud  dubie  illum  fufcipc- 
re  vellent. 

Hefpondetur  voluntatem  illam  interpretati, 
iram  ad  Baptifmum  minime  fuflficerc , vt  docet 
& probat  Ifambertus  ad  citatam  qureft.  6S.  difp. 
6 ■ art.  i.  additque  art.  3.  quod  fi  quis  Baptif- 
mum adulto  conferret,  in  quo  difpofitioncsad 
Baptifmum  neceffario  requifitas  non  deprehen- 
deret , peccati  mortalis  reatum  incurreret. 


SECTIO  VI. 

Quinam  fint  tjftttut  Baptifmi. 

QVinqnc  font  praecipui  huius  Sacramen- 
ti effcdus.  Primus  eft  remi/fio  quoad 
culpam  peccati  originalis,  & peccatorum 
omnium  aduahum  fi  qua;  ante  Baptilini  fufcc- 
ptionem  commiflafunt.Ita  S.Dodor;& expref-  _ 
se  definitum  habeturin  Concil. Florent. in  de- 
crct.  Eug.  Sc  in  Trid.  feffi  f.  can.  8c  longe  an- 
tea in  Concil.  Carthag.  4.  can.i.interprscipua 
fidei  dogmata  , qua:  Epifcopus,  confecrandus 
profiteri  debeat , reponitur  iflud  de  rcmiflione 
peccatorum  per  Baptifmum : &S.  Greg.  Epifl. 

39.  infideles  illos  vocat  , Qui  dicunt  peccata  iit 
BaptfmaU  non  vere  . ftd  fuperficte  tenue  dimitti. 

Secundus  effedus , eft  remi/fio  totius  pcen*  att. 
peccatis  debita:.  Ita  S.  Dodor;&  conflat  cx 
eodem  Eugenij  decreto,  8c  ex  Concil  Tridcnt. 
fel T.  6.cap  14.  Vbi  dicitur  in  Sacramento  Poe- 
nitentia; temporalem  pcenam  non  totam  fem-’ 
per  , vt  in  Baprifrto  fit , dimitti. 

Id  etiam  confirmari  poteftex  vniuerfali  Ec- 
clefia:  praxi  , quse  nulla  vnquam  fatisfhdionis 
opera  imponere  folet.baptizaris  ,ficut  imponic 
facramentalitcr  confcffis  : imo  Catechifmus 
Trid.fupra  docet  Id  fint  maxima  Sacramenti  in. 
iuria  fieri  non  pofie. 

Tertius  efledus,  eft  gratia  fandific-ans  finu$ 


44  D H BAPTISMO, 
cum  donis  & virtutibus  infufis  qua:  illam  co- 
mitantur 5 Hui tu  fiqmdem  S tcramentt  virtute 
( vt  loquitur  Catech.  Trid.  fupr.i)  non  /Ilum  k 
m&lu  , qua  veri  mala  dicenda  fiunt , liberamur  j ve- 
rum etiam  eximiis  donis  & muneribus  angemur  : ani- 
mus eum  nofler  diuiua  gratia  repletur  , qua  iufit  cr 
fi!*  Dei  effecit  aterna  quoque  fidatis  haredes  mSh- 
tmmur  , &c.  ejl  aurem  gratia  , non  folunt  per  quam 
peccatorum  fit  rcmifiio  , fied  diurna  qualitas  mammet 
inharens,  ac  velati  Splendor  quidam  &■  lux  . qua  ani- 
mat nofirus  pulchriores  & Splendidiores  reddat : huic 
vero  gratia  additur  nebiltfiimue  virtutum  comita- 
tus , qua  in  animam  cum  gratia  d.uthitks  infundun- 
tur. 

Quartus,  cff  ipfa  gratia  Sacramentalis  Baptif- 
mi, quae  quidem  ( vt  docet  idem  Catechifmus^ 
procedit  ex  nrftiffima  illa  vnione  , qua  per  Ba- 
ptifmum  Chriflo  Domino  baptizari  tanquan» 
capiti  fuo  membra  copulantur  & connedluntur; 
qusque  illos  fpeciali  modo  ad  feruandam  diui- 
nam legem, Sacramenta  digne  fufeipienda,  alia- 
que religionis  & pietatis  officia  debite  exe- 
quenda  habiles  reddit. 

Quintus  denique, elt  chara<fler  qui  per  Baptis- 
mum indelcbilitcr  anima:  imprimitur,  vt  defi- 
nitum eft  in  Cone.  Trid  feffi  7.  can.  9.  vnde 
l vt  ibidem  declarat  )hoc  Sacramentum  iterari 
non  poteft. 

Ex  his  & aliis  Baptifmi  effectibus , quos  S. 
Doctor  qusft.  6 9. &atifSS. Patres  paffim  enu- 
merant, colligi  poteft  quanta  fit  huius  Sacra- 
menti excellentia  & dignitas  , quanta  etiam 
eiufiiem  vtilitas  Sc  neccffitas , ac  proinde  quam 
iuftaratione  prsceperit  Ecclefia , vt  paruulire- 
Inrit.  center  nati  quam  primiim  adEcclcfiam  Baptif- 
Rom.  mi  fufeipiendi  causa  deferantur ; & quam  gra- 
tit.de  uiterpecccnt  parentes  ,qui  ob  inanes  caufas  & 
Bapt.  vanos  quofdam  rcfpectus  per  plures  dies  huius 
Sacramenti  fubfidio  infantes  priuant,  eofque 
beatitudinis  sterna:  amittenda:  periculo  expo» 
nunc 

Li  iuicem  ok  feruandam  qu6d,.quamuis  adul« 


Digitized  by  Google 


DE  BAPTISMO. 
cus  qui  fiite  Baptilmum  recipit , id  cft  fine  fide 
aut  fine  vllo  dolore  dc  peccatis,  characterem 
quidem  illius,  non  vero  gratiam  recipiat ; fi  ta- 
men poftea  fictionem  illam  per  poenitentiam  re- 
moneat,tunc  Baptifinus  omnem  effectum  fuiun 
confequecur,  vt  docet  S.  Thomasa.  9.  &10.  & 
ante  illum  docuit  S.  Cyprianus  Serm.de  PnfT. 
Dom.paulo  ante  finem;  & S.  Auguftinus  iib.  1. 
debapt.  cont.  Donat,  cap.  12- 

Qu  terunt  hic  Theologi  an  Circum cifio  , qua; 
olfm  apud  populum  Iudaicum  diumitiis  infti- ' 
tuta  fuerat,  peccatorum  rcmilTioncm  & gratiam 
lamflificantcm  ex  opere  operato  contulerit. 

Itelpondccur  negatiue  cum  S.  DoClorc:Ec  ^ ^ 
conftatcx  Concilio  Fiorcntinotin  decreto  Eu-  ^ ' 
geni  j , vbi  dicitur  Sacramenta  legis  antiqux  non  * 'T?- 
eauflijfc  gratiam  , /Ideam  filum  fer  'Pafiicnem  Chrt- 
/h  dandam  figura ffc. 

Quamuis  autem  pef  Circucifioncm  non  con- 
ferretur cx  opere  operato  gratia  &remillio  pec- 
catorum , conferebatur  tamen  ex  opere  operan- 
tis; in  adultis  quidem  peja&um  perfc&a;  con- 
tritionis, quo  folo  iuftificari  polle  peccatores 
extra  Sacramenta  nous  legis  (iipponimus  ex 
dicendis  infra  c.  f.  In  paruulis  ante  per  applica- 
tionem fidei  parentum  vel  aliorum , cuius  qui- 
dem fidei  fignumernt  Circuncifio;  idque in  vift 
tute  futura;  Pa/Tionis  ipfius  Chrifti  Domini. 

At  vero  ante  inflitutionem  Circumcifionisdo- 
eet  idem  S.  Thom^^^  relp.  ad  2.  Trobabile 
ejji  , quod  parentes  fidcle^po j/aruulu  natu,  & maxi- 
mi i n periculo  exi  flentibus ; aliquas  preces  Deo  fun- 
derent , vel  aliquam  benedictionem  eis  adbiberent 
( quod  erat  quaddam  flgnaculum  fidei  ,J  fleut  adulti 
fro  fcipfis  preces  & fitcrificia  offerebant:  qua  ratione 
cx  (pedali  Dei  mifericordia  virtus  Paflionis 
Chrifti  ipfis  paruulis  applicabatur  , ficque  i ' 
peccato  originali  emundabantur:  Quod  8c  fi- 
militerpoft  Circumcifioncm  inftitutam  defee- 
minis  qua;  illius  capaces  non  erant,  & de  ma- 
ribus ante  octauumdiem  ( quo  tantum  cos  cir- 
cumcidere licitu  erat ) decedentibus  dici  debet. 


. 


^ Silii 


mmm 


•«*>■* 


SefT.7 


*-6  DE  BAPTISMO. 


SECTIO  VII. 

Quir.tm  fiut  ceremonia  in  collatione  Baptifrai 
fer  nanda. 

CErtum  eft  ceremonias  quafdam  religio- 
las  ab  Ecclclia  in  folemni  Sacramento- 
rum aciminiftratione  nd  maiorem  Chrj* 
ftiani  populi  deuotionem  excitandam  falua  il- 
lorum fubftantiainftituipotuiflts  & de  fadlopm 
ac  fandeinftitutaseflc  : proindeque  fine  pecca- 
to contemni,  aut  ab  iploxum  Sacramentorum 
miniftris  omiti  non  polle , vt  cxprclse  dciuu- 
tum  eft  in  Cone.  Trid. 

Quod  igitur  Ipecflatad  ipfius  Baptilmi  cere- 
monias, docet  Catcchifmus  Romanus  eas  ad 
tria  capita  reuocnri  polle  : qua:dam  enim  Ba- 
ptilmi collationem  antecedunt;  quardam  comi- 
tantur : quaedam  fubfequuntur.  Praecipuas  hic 
eo  ordine  ,quo  ab  Ecclclia  adhibentur,  difeu- 
tiemus. 

Ac  in  primis  ante  Bantifmi  collationem  aqua 
prteparari  debet,  qualola  in  illius adminiltra- 
tione  vti  licitum  eft.  Conlecratur  autem  ba- 
ptifmalis  fons  variis  precibus  &exorcifmis  ab, 
Ecclclia  inftitutis  addito  Catechumenorii  oleo 
&facro  Chrifmate  iuxta prifeum  Ecclefia; mo- 
rem , cuius  teftis  eft  S.  Cyprianus  Epift.  7 o.  Sc 
S.Balilius  lib.  dc  SpiriijBancto  cap.27.quam  - 
benedictionem  leu  confOTationcm  aque.bnptil- 
malisin  vigiliis  duntaxat  Pafchteac  Pentcco- 
ftes  faciendam  efle  docet  Catechifmus  Rom.  8c 
habetur  cap .in  Sabbato  de  confccr.  dift.  4. 

Hac  benedictione  aqua»  fuppofita,  qui  Baptif. 
mo  initiandi  funt,  adducuntur  ad  Ecclclia:  fores, 
atq  ue  ab  eius  introitu  tanquam  indigni,  vt  pote 
qui  adhuc  poteftati  darmonis  per  peccatum 
mancipati  funt , excluduntur. 

Et  primo  facerdos  trinam  infuffiationem  & 
varios  cxorcifmos  adhibet  ad  expellendum  da? - 
aioncnj , eoque  ritu(  qui  in  Ecclclia  antiquif- 


Digitized  by  Google 


DE  BAPTISMO.  47 

finittS  eft  ) 7 ^on  exortifatur  aut  t x fu f flatur  crea-  Lib., 
tura  “Dei  m infantibus  ( vt  ait  S.  Auguftinus  ) i.dr 
fedtUe  fub  quo  fuht  omnes  qui  mm  peccato  nafcun-  Symb 
* tur.  adCa« 

Eadem  etiam  ratio nefignum  crucis  effbrma-  teck. 
tui  in  baptizandi  fronte  aliilquc  partibus,  vtpet  c.  X. 
illud  daemon  conipefcatur , omnefquc  eius  ma- 
chinae difloluantur:  quod  obferuat  S-  Augult. 
lib.  de  Catcch.  rud.  cap.  20.  & S.Athanafius 
lib • de  Incar. 

Fit  pr&terea  impofitio  manusa  facerdo  te , va- 
riaeque fuper  baptizandum  orationes  ab  ipfo 
proferuntur  : huius  ceremoniae  meminit  Cone. 
Carthag.  7.  can.  87.  & S.Aug.  lib.  depecc.  me- 
rit.  & remilT.  cap.  2 6-  Catechumenos  , inquit, 
fecundum  quemdam  modum  , per  fignum  Christi  > Cf 
orationem  manus  impofitionit  puto  fanftifleari. 

Exinde  facerdos  lalcm  prius  aie  bencdidlum 
in  os  baptizandi  imponit  ad  fignificandam  Ba, 
ptilmi  gratiam  , per  quam  homo  a peccatorum 
putredine  liberatur,  & caelcfti  quadam  ac  fu- 
pcrnaturali  prudentia  donatur.  Huius  ceremo- 
niae mentio  fit  in  Cone.  Carthag. -5.  can.  11.  & 
jtpud  S.  Aug.  lib- 1.  Confefl'.  cap.  ir. 

Poftea idem  lacerdos  faliua  aures  & nares  ba- 
ptizandi tingit:  aures  quidem , vt  eas  ad  Chrifli 
iermones  percipiendos  aperiat:  nares  vero,  vt 
virtutis  ac  pietatis  bonum  odorem  hauriat,  vc 
explicatur  cap.poflea.  deconfecr.  dift.  4.  & do- 
cet etiam  S-  Ambrofius  lib.  1.  de  Sacrament. 
cap.  1. 

Sequitur  abren un ciatio , qua  ad  interrogati*- 
nem  faccrdotis  baptizandus  diabolo&  omnibus 
operibus  & pompis  eiusabrenunciat : euius  ce>- 
remonire  mentionem  facit  S. Dionyfiuslib.de 
Ecclcf.  Hicrar.  cap.  1.  8c  S.  Ambr.  lib.  1.  de 
Sacram,  can.  2.  vbi  hunc  ritum  expendens  fic 
loquitur  : Quando  te  facerdos  interrogatur  : abrt~ 
uunctas  diabolo  &•  pompu  eius  ? quid  reffiondifli? 
abrenuntio.  ^Abrenuntiat  faculo  er  voluptatibus  eim t 
quid  refpondijh  ? abrenuntio.  Memor  ejh  fermonit 
tui  j CT  nunquam  tibi  excidat  feries  cautionis  tua  , 


Digitized  by  Google 


4$  DE  BAPTISMO. 

trc.  Chirographum  tuum  tenetur  non  m terra  fiid  in 
talo  . &c. 

Per  illam  abrcnunciationem  bello  vcluti  dr- 
inonibus indido  baptizandus  in  lcapulis&in 
pedoreinungitur  > Q uafi  athleta  Chnfii  f inquit 
S.  Ambr.  fupra  J quoji  tu  flamen  huitu  foculi  lu - 
{laturus  , &fvt  loquitur  S.  Chryfoft.  Hom.  6m 
in  Epift.  ad  Collo/T.  J fiadium  i amiam  ingrefit. 
/urus. 

Tofi  primam  illam  vndionem  baptizadus  ite- 
rum a iacerdote  interrogatus  liipcr  prxeipuis 
fidei  articulis  , i. litis  publicam  profeifionem 
cniirtit : & de  hac  ii d ei  profellionc  loquitur  S. 
Ambr.  lib.  de  Sacram,  cap.vlt.  & S.  Aug.  lib. 
8.  Confert'.  cap.  a.  vbi  dicit  hanc  fidei  profc/lio- 
jnem  Verbu  certis  conceptu  retent. fit  ne  memoriter 
de  loco  entinsntiore  in  confpeffu  populi  fidelis  reddi 
/olere  ab  iu  , qui  ad  gratiam  'Baptifmi  acccfiitri 
fiunt.  Hxc  autem  profeftio  fidei  fupponebat 
ipiius  baptizandi  inftrudionem  per  Catcchif- 
mum  iam  radam  ; vnde  adulti  qui  Baptifmum 
olim  petebant , priufquam  ad  illum  admitteren- 
tur» notabili  aliquo  temporis  fpatio  recenfe- 
banturinter  Catechumenos,dc quorum  inftru- 
diohe  per  Catechifmum  frequens  habetur  men- 
tio apud  SS.  Patres , praefer tim  apud  S.  Auguft. 
lib.  de  fide  & operibus  cap.  8.  Sc  alibi  ~pa£- 
£m. 

Tandem  iterum  elicito  libero  Sc  publico  ba- 
ptizandi confenfu  , confertur  illi  Baptilmus,  fi- 
ueper  immerfionem , fiue peraquae  infufionem 
trinam  vel  vnam ; in  quo  Ecclefiae  cuiufque  ap- 
probata confuetudo  feruanda  eft. 

Poftea  baptizatus  in  vertice  capitis  fiicro 
Chrifmatc  vngitur,  vt  habetur  cap.  S>  quis  de 
alio  de  confecr.  dift.  4.  vbi  dicitur  Chrifma 
recens  erte  oportere,  id  cft eodem  anno  indic 
Ccens  Domini  ab  Epifcopo  confccratum. 
Quamuis  autem  primis  Ecclethe  feculis  omnis 
Vndio  Chtifinatis  a folis  Epifcopis  fieri  (ole- 
ret; poftea  tamen  conceffum  fuit , vt  haic  ba- 
ptiiinalis  Vndio  in  vertice  a Prcfbyteris  fieri 

foleretj 


Digitized  by  GoogI< 


DE  BAPTISMO.  4* 
foleret ; poftea  tamen  conceflum  fuit , vt  hxc 
Baptifmalis  vmflio  in  vertice  a Prelby  teris  fieri 
pollet , vt  conftat  ex  Concil.  Carthaginenf.  4. 
can.  36.  & Tolet.  1.  can.  40.  Quae  autem  in 
frontefit,  & propria  eft  Sacramenti  Confirma- 
tionis , folis  Epifcopis  1'empcr  referuata  fuit , vt 
fuo  loco  dicetur.  Significat  autem  hxc  Chri- 
fmatio  Baptifmalis  in  vertice  Baptizari  illum 
ab  eo  die  Chrtjh  capm  ( vt  loquitur  Catech.  Rora, 
fupra ) tanquam  membrum  coniunclum  tjfe  , atque 
eius  corpori  mjitum  \ & ea  re  Chnjhanum  d Chnjl t, 
Chrtjhtm  vero  a £brtfmate  appellari. 

V eftis  deinde  candida , feu  album  fudariolum 
profertur, & Baptizato  imponitur,  tum  in  Sym- 
bolum innocenti*  per  Baprifmum  reftitutx» 
& pertotam vitam  feruand®,  tum  etiam  in  li- 
gnum futurae  tefurre&ionis  & glori® , ad  cuius 
ipem  baptizatus  renafeitur  , vt  explicat  Ca- 
tech. llom.  fuprL  De  hac  vefte  candida  Ba- 
ptizatis imponi  folita loquitur  S.  Ambr.lib.de 
Initiandis  cap.  7.  &,S.  Auguft.  Serm.  1r7.de 
Temp. 

Demiim  traditur  baptizato  cereus  accenfus; 
vt  oftendacur  illum  tranflatum  efle  a poteflate 
tenebrarum  in  lucem  & fortem  San&orum  , fi- 
demque illam  charitate  ardentem , quam  per 
baptifmum  accepit , vfque  ad  finem  vitx  fet- 
uandam  effe,  ac  ftudio  bonorum  operum  au- 
gendam , vt  in  eodem  Catechifmo  Rom.  dici- 
tur. Meminit  huius  ceremoni®  S.  Greg.  Na- 
zian.Orat.40.  in  Sanftum  lauacrum , & S.  Au- 
guft. enarrat,  in  Pfal.  6 f. 

Prxtcr  fupra  dicftas  ceremonias  duo  funtad- 
liuc  ritus  in  Baptifmo  feruandi.  Primus  eftvt 
hoc  Sacramentum  extra  cafum  necellitatis  non 
in  domibus  vel  in  locispriuatis , fed  in  Ecclcfia 
in  qua  facri  Fontes  huic  minifterio  deftinati 
funt,  conferatur,  vt  habetur  Oementina  vni- 
ca  de  Baptilmo  : vbi  ab  hac  lege  tantummodo 
excipiuntur  regum  & principum  filij  , qui  ta- 
men non  in  loco  profano , fed  in  Oratorio  aut 
Sacello  baptizari  debent. 


Digitized  by  Google 


ro  D E BAPTISMO. 

Secundus eft,  vt  patritius  vuus  pro  pueto  « 
frero  Fonte  fufeipiendo  ,&  matnna  vna  pro 
puella  , aut  ad  fummuin  vnus  & vna  pro  hac 
vel  illo  adhibeantur.  Ita  conftitutum  eft  cap. 
'Konplures  de  Confeci,  dift.  4;  & cap. 
w7  de  cognatione  fpmt.  m 6.&  nouiffime  m 
Concil.  Tndent.  Se/T.  *+•  cap.  2.  De  reform. 
Matiim.  inter  quos  & baptizantem  ex  vna 
parte  > & baptizatum  patremque  ac  matrem  il- 
lius ex  altera  , contrahitur  cognatio  fpiritualis, 
non  foliim  matrimonium  contrahendum  im- 
pediens, fed  & contnftum  dirimens,  vt  luo  lo- 
co dicetur.  r c 

Quando  autem  Baptifmus  confertur  lmclo- 
rardt  lemmtate  in  calii  necellitatis , obferuat  Lay- 
0Pae  mannus  poft  Socum  , Suarem  & alios  quos 
Bipt.  citat  , nullum  extare  prxeeptum  Eccleli*, 

* -vt  in  tali  cafu  patrinus  vel  matnna  adhi- 
beatur. ■ - n 

Qualis  vero  fit  obligatio  patnm  &-  mam- 
nse  erga  infantem  quem  de  facto  rontelu  ce- 
perunt , declaratur  cap.  V01  autem  de 
fecr.  dift.  4.  vbi  dicitur  cos  efle  fidcmHores 
apud  Deum  pro  illis,  quos  proinde  monere  to- 
nentur , vtpromiftiones  luo  nomine  faftasler- 
uent ; & ad  hunc  finem  obligantur  Symbolum, 
Orati(>nemque  Dominicam  , & Decalogum, 
0.67.  aliaque  Chriftiana;  fidei  rudimenta  cos  docere 
" aut  doceri  curare ; a qua  tamen  obligatione  S, 
Do&or  docet  patrinum&  matnnam  vt  pluri- 
mhm  liberari  , quando  illi  quos  de  Fonte 
fufccpcrunt  , inter  fideles  educantur  , in  iis 
pnefertim  locis  , in  quibus  Taftorcs  dc  in- 
ftruclione  animarum  fibi  commilfarum  furre 

folliciti.  . . , 

Torro  ex  praxi  Ecdefiae  conftar  , quando 
aliquis  in  cafu  necellitr.tis  Baptilmum  luice- 
pit  fine  lolcmnitate  , ceremonias  illius  efle 
dupplendas  eo  modo  qui  prajlcribitur  in  Ri- 
tuali : excipitur  tamen  quando  aliquis  adul- 
'tuis^cib  haereticis  in  infantia  baptizntus  fi- 
dem  Catholicam  reueititur.;  in  illo  enim  ca- 


a.  §. 


Digilized  by  Googl< 


DE  BAPTISMO.  <f* 
Iu  fvt  obferuat  Laymann.  loco  citat.^  pluri- 
mis in  locis  & prasfertim  in  Gallia  & Ger- 
mania non  folent  Baptilmi  ceremonias ' fup- 
pleri  C «ili  ex  deuotione  ij  qui  ab  hasretieis 
baptizati  funt , id  poftulent ) fortafse  ne  ru- 
dis populus  opinetur  nos  Baptifinum  hasre- 
zicorum  improbare  , & ab  illis  baptizatos  ite* 
-rum  baptizare. 


* 


Cii 


Digilized  by  Google 


«pl ' • •«*' 


'Wf:  -m-mHSW 


CAPVT  TERTIVM. 

X>?  Sacramento  Confirmationis. 

SECTIO  I. 

Vtrum  Confirmatio  fit  Sacramentum. 

OnfiRaiationis  nomi- 
ne intclligitur  ritus  ille , quo  Epi- 
fcopus  baptizati  frontem  iub  certi 
verborum  forma  focro  Chrifmate 
vngitrqui  ritusa  S.Cleniente  Epi. 
4.  vocatur  CCT,fi£natl0i  S. Cypria- 
no Epift.  7?.  ad  Iubaianum  ,fignaculum  Domini - 
- atm-,h  S.  Auguftino  lib  t.  cont  .Petilianum  cap. 
104*  Sacramentum  Cbrifimatn  j & aliter  ab  aliis: 
communi  tamen  nomine  & magis  vfitato  in 
Ecclcfia  vocari  folet  Confirmatio ; quod  nomen 
ante  iioo.annos  vfurpatum  reperitur  a S - Mel- 
chiade  Pontifice  in  Epift.fua  Decretali  ad  Epi- 
fcopos  Hifpaniae,  vbi  ait  quod  Confirmatio  armat 
ir  inftruit  nos  ad  agonem  vita  r/hua. 

Verum  quidquid  fit  de  nomine,  certum  eft 
Confirmationem  efle  Sacramentum  nouae  legis 
a Chiifto  Domino  inftitutum.  Hanc  verita- 
tem,qua:  de  fide  eft,  negant  Iiserctici  huius  tem- 
lib.  6.  poris,  & olim  negauit  etiam  Nouatus,vt  re- 
cap.  fert  Eufebius.  Contra  quos 

Probamus  illam  primo  ex  Script.  Ad.  8. 
vbi  dicitur  Samaritanos  quofdam  poli  Baptif- 
mum  fufeeptum  accepifle  Spiritum  fandum 
per  manuum  impofitionem  fandorum  Petri  8c 
Ioannis : ex  quo  quidem  loco  conftat  Spiritum 
fandum  , id  eft  gratiam , collatam  fuiiTe  per  ri- 
tum quemdam  externum  , qui  ( vt  dicitur  in 
Cone.  Senon.  Decreto  10.  J tunc  im^ofitumuma- 


DE  CONFIRMATIONE.  ^ 

unum  , nmc  Confirmaticnu  aff  ellatum  eft  Sacramek. 
tum  : & eodem  fenfu  hunc  locum  explicat  S. 
Cyprianus  Epift.  7$.ad  Iubaianum,  & S. Hiero- 
nymus in  Dialogo  aduerfus  Luciferianos. 

Probatur  t.  ex  Concil.  Conftantinop.  x.  can. 

7.  vbi  dicitur  eos , qui  ab  Haereticis  bapmati 
ad  Ecclefiam  veniunt  , Signandos  effit  fignaculo 
Spintus  fandi : & ex  Cone.  Florent,  in  decret. 

Eug.  & Trid.  Sefl'.  7.  can.  1.  de  Confirm.  in 
quibus  definitum  eft  Confirmationem  efleve- 
zum  noux legis  Sacramentum. 

Probatur  ^.ex  S.  Dionyfio  cap.  4.  de  Eccl. 

Hier,  vbi  dicit  quod  illi  . <jm  diuinx  regeneratio - 
ttu  Sacramento  initiatus  eft , diu  mi  Spiritus  aduentum 
largitur vnguenti  confummatrixvndw:  & S.Auguft,  lib. 2» 
Sacramentum  Cbrifmatu  in  genere  vi/Hhlium  figna-  cont. 
t ulorum  facrofandum  eft  .fient  ipfi  'Baptifmw.  litt. 

Qu*res  quo  tempore  hoc  Sacramentum  a Petii. 
Chrifto  Domino  fuit  inftitutum.  Refpondetur  c.104 
probabili/fimu  efle  (ficut docet  Suares  difp.  32. 
fc&.i.)  praecipue  & perfc&e  fui/Te  inftitutii  poft 
Chrifti  Domini  refuire&ionem  ; ciun  Apofto-  * 
lis  plenitudinem  Epifcopalis  patefiatis  in  cor- 
pus myfticumEcclefiae  fuse  contulit, dicens  illis,  „ . 
Sicut  mtfitmt  pater.  & ego  mitte  vos : quod  tamen 
non  obftat , quin  verum  fit»  quod  S.  Fabianus2^* 
Papa  Epifi.  1.  dixit , ipfum  Chriftumin  vltima 
Ccena  Difcipulos  lues  Chrifinatis  conficiendi 
sationem  docui/Te;  vnde  promanauit  confue- 
tudo  lacrum  Chrilma  conficiendi  in  die  Caena: 
Domini ; quae  quidem  femper  in  Ecclefia  fcz- 
uata  eft , & adhuc  ieiuatur. 


SECTIO  II. 

Sluxnam  Jit  materia  & forma  Sacramenti 
Confirmationis. 

MAteria  remota  huius  Sacramenti  eft 
Chrifma  ex  oleo  oliuarum  & balfamo 
cofeftum,  8c  ab  Epilcopo  benediftum j 

C iij 


DE  CONFIRMATIONE 

proxima  vero  cft  ipfius  Chrifmatis  vn&io  in 
fronte  fufeipientis  ab  Epifeopo  in  crucisfigu- 
ram  fa&a.  Forma  autem  confiilit  in  his  verbis, 
qua;  ab  Epifeopo  proferuntur : Sgno  u fign»  eru- 
tu , £r  tonfirmo  te  Chnfmate  falutu  , in  nomine  rPd- 
tru  , & Filij  . & Spintiu /knth.  Ita  S.  Do&or : 8c 
q.  71*  conflat  tum  ex  Cone.  Florent,  in  Decr  Eug, 
a.x.&tiim  ex  Catechifmo  Rom.part.  2.cap.?.  tum 
/f»  etiam  exipfo  vfu  & praxi  Ecclcfia;. 

Sunt  autem  qn^dam  hic  obferuanda  ad  cla- 
riorem & certiorem  huius  veritatis  intelligen- 
tiam. 

Primum  efl , ad  fubflatiam  huius  Sacramenti 
neceflario  requiri  Chtifma  compofitum  cx  oleo 
©liuarum  8c  balfamo.  Ita  docet  S.  Th.  fup.  nec 
fatis  probabilis  videtur  fententia  Cajctani  & 
quorumdam  aliorum , qui  dixerunt  ad  validita- 
tem Confirmationis  folum  oleum  polTcfufficere, 
nec  mixtionem  balfami  requiri  nifi  cx  Ecdcfi* 
prseceptorcum  (vthabeturin  Cath.  Rom.fupra) 
Concilia  & Patres  perpetuo  docuerint  hoc  Sa- 
cramentum per  Chrifma  feu  vnguentum  ex  oleo 
& balfamo  confici  oportere;  quod  expreflis  ver- 
bis declarauitConcil.  Florentinum. 

Secundum  cfl , ad  fubftantiam  quoqtie  huius 
Sacramenti  requiri,  vt  Chrifma  fit  ab  Epifeopo 
^ . benedi<flum  , vt  docet  S.  Thomas:  & conflat 
tum  ex  citato  Decr.  Eug.  tum  ex  Innocentio  I. 
Epift.  Z9.ad  Decentium  , tum  etiam  exvniucr- 
fali  & perpetua  Ecdefia; praxi. 

Ratio  autem , cur  materia  huius  Sacramenti 
ficut  & Extrcma»-Vnclionis  debeat  neceflario 
effe  benedi&a,  vt  Sacramentum  valide  conficia- 
tur , cum  ad  validitatem  Baptifmi  quasuis  aqua 
naturalis  fufficiat;efl  quiaf vt  docet  S.  Th.fup.^l 
Sacramentorum  illorum  , quibus  Chriflus Do- 
minus vfus  efl , vt  Baptifmi  & Eucharifliae , ma- 
teria per  ipfummet  Chrifli  vfum  accepit  aptitu- 
dinem  ad  perfe&ionem  Sacramenti ; vnde  dici- 
turcap.  nunquam  de  Confecr.  difl.  4.  Quodaqu* 
Baptifmi  purgare  credentium  peccata  nunquam  pof. 
fi»tt  nifi  tatfu  Dommiei  corporu  fanil.fi at*  fmf- 


DE  CONFIRMATIONE.  f* 

Jknt : quare  non  elide  illorum  Sacramentorum 
neceffitate  , vt  illorum  materia  benedicatur  j 8c 
fi  qua:  benedidio  ei?  Ecclcfiae  inftitutione  adhi- 
betur , non  adncceffitatem  , fed  ad  majorem  rc- 
uerentiam  Sacramenti  pertinet:ciim  vero  ne- 
que ex  Script. neque  ex  Traditione  coilet  Chri- 
ilum  Dominum  vndionibus  vifibilibus,  quas  in 
Sacramento'  Confirmationis  & Extrcmas-Vn- 
Aionis  adhibentur, aliquando  vfumfuiflej  ea  de 
caufa  benedidio  zpifcopi  , qui  Chriflum  in  ec- 
elefia  fua  pcric&i  flimerepr.-efentat,neceflari6  re- 
quiritur,vt  materia  illa  idonea  & apta  efficiatur. 

Obfcruat  autem  Ifiunbertus  nullam  certam  ad  qu» 
benedidio nis  formulam  a ChriltoDomino  fuil-  72. 
fe  determinatam  , illumquefolummodo  decre-  difp*- 
uifle  vt  Chrifma  benediceretur  , modum  vero 
benedicendi  Ecclefias  arbitrio  reliquifie : vnde 
quaslibet  ipfius  Chrilmatis  benedidio  ab  Epif- 
copofada  cum  debita  intentione  &inuocatio- 
ne  Spiritus  fandi , ad  validitatem  Confirmatio- 
nis fufficcrepoted;  quamuisgraue  alioquin  efi- 
fet  peccatum  formam  benedictionis  ab  Ecclefia 
praeferiptam  omittere  aut  immutare. 

Tertium  e£l,vndionem  Chrifmatisin  fronte 
confirmandi  e(Te  faciendam  in  Crucis  figuram, 

Tt  co nftat  ex  Cone.  Hilpal.  2.  can.  7.  & ex  Deer. 

Eug.  vbi  dicitur  Confirmandum  ideo  in  fronte  , vbi 
verecundia  fides  efl , inungi  j ne  fhnfii  nomen  confi- 
teri erubefiat prxeipue  crueemeitu  , qua  ludxu  cft 
fiandalum  , gentibus  autem  ftultitia  , propter  quod 
figno  Crucis  fignatur  : vnde  S.Ambrofius  de  ip-  lib.?, 
fins  Confirmationis  Sacramento  fic  loquitur:  deSru 
Vnxn  te  Deus  , fignauit  te  Cbrifius.  Quomodo'  Quia  eram» 
Crucis  ipfius  fignatus  es  firma.  C.  2. 

Doccc  autem  Ifambertus  de  neceffitate  huius  fup.  ju 
Sacramenti  efle  , quodvndio  Chrifmatismanu  6), 
feu  digito  Bpifcopi,non  vero  mediante  vllo  alio 
inftrumento  fiat : quod  vero  fiat  pollice  dexter* 
manus,  id  nonnifiex  prascepto  Ecclefias  effis  ad 
majorem  decentiam  & commoditatem. 

Quartum  denique  elt , formam  huius  Sacra- 
menti i Chrifto  Domino  , fic  ut  & materiam 

C iiij 


?6  DI  CONFIRMATIONE 

eius  indituram  eflc;  quod  tamen  non  aliande 
quam  cx  ttaditione  6c  pexpctua  totius  Eccldi* 
praxi  probari poteft. 

Nec  obftat  quod  apud  quofdam  antiquos  atr- 
thores  eadem  verba  non  reperiantui : latis  eft 
lib.2.  enim  , vt  ait  Bcllarminus , quod  habeatur  idem 
*a.JO-  fenfus;  cum  vis  forma:  Sacramentalis  pofira  fit, 
non  in  fono.aut  numero  fyllabarum,  fed  in  vcr- 
borumfenfu:vbi  etiam  rede  monet  neminimi- 


tum  videri  debere,  quod  apud  SS.  Patres  neque 
huius  neque  aliorum  Sacramentorum  formas 


expreflas  legamus;  quia  fcilicetnoftr*  Religio- 
nis myfteria  infidelibus  patefecere  nolebant,  ne 
illis  blafphemiaj  alicuius  aut  impietatis  occa- 
Ep1*  fionem  praeberent;  rnde  Innocentius  I-  de  hoc 
Confirmationis  Sacramento  loquens  , vtrb »t 
ccll~  inquit , «licere  non  fojjnm  , nt  magis  fredire  viduo* 
Uum.  ejuar»  ad  conf ultattonem  refftondere. 

Obiiciet  aliquis  Apoftolos  hoc  Sacramentum 
adminiftrantes  neque  Chrifmate,neqjie  vndio- 
Att.S.  ne  vfosfuiffe  ,fed  tantummodo  manus  impo- 
fuifle;  vnde  fequitur  neque  Chrifma,  neque  vn- 


Sup,  dionem  ad  Sacramenti  huiusrationem  pertine- 
te Refpondet  S-Dodor  Apoftolos  ex  fingulari 
Chrifti  priuilegio  fola  manuum  impofitione  Sa- 
cramentum hoc  extraordinarie  aliquando  ad- 
miniftrafle , Spiritu  fendo  tunc  viabilibus  & 
miraculo  (is  quibufdam  fignis  fuper  fideles  def- 
cendente,  & plenitudinem  grati»  conferente; 
communiter  tamen  in  exhibitione  huius  Sa- 


cram. ChrifmatevfosfuifTe. 


fibro  Aliam  affert  refponfione  Bellarminus  exTh. 
a',  ValdcnfijHugone  & aliis, qui  dicunt  impofitio- 

Cofir.  nemmanuum  , cuius inAdis  Apoftolorfi  m€tio 
$gp,o,  fit  j aliam  non  fuifle  quam  vndionem  Chrifma. 

7’  Iem,cum  Apoftolinon  vngeret  nili  imponendo 
manus ; & S. Lucam  { vtfiepe  fit  in  aliis  Script. 
focis ) ex  parte  vna  rem  tota  fignificare  voluifle; 
quod  etiam freques  eft  apud  SS.  Patres  quoties 
de  hoc  Sacramento  loquuntur, vt  apud  S.  Cypr. 
qui  Epift.vlt.Iib.i.  folius  vndionismeminit;  8c 


JEp.i.lib.a-foliusmaimfumpofitionisi  & Epift* 


Digitized  by  Googl< 


DE  CONFIRMATIONE.  T? 

7i.ad  Iubaianum  , impofitionis  manuum  fimui 
Sc  fignaculi  Dominici  in  fronte  mentione  facit. 


SECTIO  III. 

Quinam  Jint  huius  Sacramenti  effeftus. 

TRes  funtConfirmationis  effe<ftus:Primus 

illi  cum  aliis  Sacramentiscommuniseft,  . 
nempe  augmentum  gratia;  fan&ificantisr 
^ood  fatis  conftat  ex  iis  qua:  cap.  x.  di&afunt. 

Secundus  effc&us  huius  Sacramenti  proprius 
&peculiaris , eft  complementum  & perfefHo 
gratiae  Baptifmalis,  & auxilium  quoddam  fpe- 
cialea&ualis  gratiae  tempore  opportuno  confe- 
rendum , ad  Chrifti  fidem  interius  fideliter  con- 
tra quaflibettentationcsietinendam,&‘extcrius 
inquibufuis  cafibus etiam  cum diferimine  vitae 
( fi  ita  neceffarium  fit, ) fortiter  profitendam.  Ita 
S-  Th.  & conftat  riun  ex  decreto  Eug.  tum  ex  a I>  ^ 
Catechifmo  Rom.  fupra:  quod  etiam  explicauit  _'t  * 

S.  Melchiades  Papa  in  Epift.  fupra  citata  ad  ' 
Epifc.  Hifpaniae  , vbi  fic  loquitur  : Spiritus  fan- 
Rus  fuper  aquae  Daptifini  falutifcro  def  endit  illa- 
pfs.-in  Fonte  plenitudinem  tribuit  ad  innocentiam  5 in 
Confirmatione  augmentum  prafiat  ad  gratiam  : & quia 
in  hoc  mundo  atate  tota  ■victuris  inter  hofies  & peri- 
cula gradiendum  e fi,  in  'Baptifmo  regeneramur  ad  vi- 
tam , pofi  'Baptifnum  confirmamur  ad  pugnam ; in 
'Baptifmo  abluimur ‘y  pofi  Baptifnum  roboramur. 

Eft  autem  obferuatione  dignum  id  quod  habe-  j-ib . 6 
tur  in  Epift.S.Cornelij  Papa;  ad  Fabium Epifco-  Hift. 
pum  Antiochenum,quaeexftatapud  Eufet>.  vbi  £ccl. 
S.  ille  Pontifex  ideo  Nouatum  in  haerefim  U-  c>^, 
pfum  c(Te  dicit , quia  pofi  Baptifnum  figillo  Domi- 
ni ab  Epifcopo  obf gnatus  non  fuit. 

Tertius  denique  effe<ftus,eft  charafier  fpiri- 
tualis  qui  per  hoc  Sacramentum  indelebiliter 
animae  imprimitur  r vt  exprefse  definitum  eftin 
decr.  Eug.  & in  Cone.  Trid.  fefl'.  7.  can.  9.  8c 
antei  definitum  fuerat  in  Cone.  Tolct.  8.can.  7. 
jn  quo  habetur  j SanRum  chrifna  collatum  & alta» 


Digitized  by  Google 


DE  C ON  FIRMATI  ONE.  f* 
fupra : & conftat  ex  praxi  Ecclefia:  primitiuas , in 
qua  etiam  infantibusfimul  cum  Baptiimo  con- 
ferebatur, vt  habetur  ex  S.  Dionyfio  cap.2..Ecd. 
Jiier.ex  S.Auguftino  tradi- 6-in  Epift.i.  S.  Ioan. 

& exlib.  de  Eccl.dogm.  cap-  f2.  Quod  quamuis 
verum  fit , monet  tamen  CatechiUnus  R,om-  part.2 
minus  expedire  vt  hoc  fiat , antequam  pueri  vfumra-  Cap.J, 
tionit  habeant ; quare  , fi  duodecimus  annus  exp  e [fan- 
dus non  videtur , vfque  ad  feptimum  certe  boc  Sacra- 
mentum differre  maxime  conuenit  : neque  enim  Con- 
firmatio ad  J alutis  necefiitatem  injhtuta  cjl  , fcd  vt 
eius  virtute  optime  inflruflt  £r  parati  inucniremur, 
cism  nobis  pro  Chrtfii  fide  pugnandum  eJJet $ ad  quod 
/ ane  pugna  genus  pueros , qui  adhuc  vfu  rationis  ca- 
rent , nemo  aptos  iudicabit. 

Ciim  haec  certa  fint , quaeritur  qunmatn  difpo* 
fitionesin  adultis  baptizatis  neceflarhe  fint , vt 
Confirmationis  Sacramentum  digne  ac  fructuo- 
se recipiant.  Refpondetur  duas  praefertim  re- 
quiri , fidem  fcilicet  & charitatem  feu  gratiae 
fandlificantisftatum-  Ita  S.Doclora.  7.  a<J  2.  8c 
conftat  cx  Catechifmo  |omi  fup.voi  dicitur 
‘ Hebere  adultos  , qui  huius  Sacramenti  gratiam  & 
dona  confiqm  cupiunt , non  folism  fidem  Cr  pietatem 
afferre:  fed etiam  grauior a peccata  qua  admiferunt  ex 
animo  delere , imo  elaborandum  ejje  vt  peccata  prius 
confiteantur  , & pafforum  cohortatione  adieiunia  & 
aha  putatu  opera  fisfcipitnda  incitentur,  admonean- 
turque  laudabilem  illam  antiqua  Eeclefia  confsetu- 
dinem  renouandam  ejje , vt  non  nifi  ieiuni  hoc  Sacra- 
mentum fufeipiant : quod  & fimiliter; edicitur  in  difp.y 
Conc.Aurelian.  cap.  vt  ieiuni  de  confecr.  dift.  f.  a-  a. 

Monet  autem  Ifambertus  illi  > qui  peccati 
aliciiius  mortalis  fibi  confcius  elTet , ad  Sacra- 
mentum hoc  digne  fufeipiendum  praemitten- 
dam elTe  confe/Iionem  Sacramentalem  , aut  lal- 
tcmperfedlam  de  tali  peccato  contritionem  e/Te 
concipiendam  , nec  attritionem  aut  quemuis 
alium  dolorem  charitate  minime  informatum 
fufficere. 

Quod  fpedlat  ad  obligationem  hui  iis  Sacra»  axt.8. 

menti  Ikfcipiedi, certum  eftj  ( ficut  docet  S.XU.)  ad  4. 

C yj 


DE  CONFIRMATIONE.  St 

ia  Conc.Trid.fefT.  7.can.  j.de  Confirmatione;  & 
iam  antea  in  Cone.  Conftantienfi  feff.  S-  erroc 
huic  veritati  oppofitus  inter  Wiclcfi  articulos 
damnatus  eft:&  confirmari  poteft  ex  c.  8.  Actor, 
vbi  dicitur  landos  Petrum  & Ioannem  Sama- 
riam venifle,vt  baptizatis  manus  imponerent: 
quo  ex  loco  Innocentius  i.  Epift.a9.ad  Decen- 
tium infert  non  ab  afio  quam  ab  Epifcopo  Con- 
firmationis Sacramentum  e/le  conferendum. 

Docet  tamen  S.  Thex  commi/fionefeu  dele- 
gatione fummi  Pontificis  ,|  Confirmationis  Sa- 
cramentum poffc  a fimplici  facerdote  miniftra- 
ti  : quod  etiam  probat  ex  fado  S.  Gregorij  ma- 
gni , qui  cum  accepiffet  Sardinia:  Prefbyteros 
folere  baptizatis  dare  Confirmationem  , id  eos 
in  pofterum  facere  prohibuit , vt  habetur  lib.  3. 
jegiftri  Epift.  9.  at  ciim  ex  hac  prohibitione  fua 
comperiflet  lcandalum  aliquod  in  populo  exor- 
tum fuiffe  , vt  id  facerent  poftea  conce/lit , vt 
conftat  ex  Epift.  27.  eiufdem  libri : & in  deer. 
Eug.  exprefse  dicitur , Per  ^dpofhhc*  fidit  difyen- 
fattonem  ex  rationabili  & vrgente  admodum  cattfa 
fimplicem  fa.terd.ottm  cbrifmate  per  Spifcopum  confit * 
tt»  hoc  Satramentum  Car, firmati  on»  aliquando  admt- 
mfirajfe. 

Ex  quibus  Concilii  verbis  colligitur  quod, 
quamuis  fimplex  facerdos  ex  difpenfatione  fum- 
mi Pontificis  poffit  extraordinarie  Confirma- 
tionis Sacramentum  conferre,  non  poteft  tamen 
facrum  Chrifma  conficere , fed  hoc  femper  ex 
perp'etua  Ecclefi®  praxi  Epifcopo'  foli  referua- 
tum  fuit,  vt  docet  & probat  Ifambertus. 

Quod  fpedat  ad  ritum  huius  Sacramenti; 
pr*ter  ea  quarilliex  inftitutione  diuina  effen- 
tialia  funt,  Ecclefia  ad  maiorem  fufeipientium 
deuotionem  excitandam  quafdam  praslcripfit 
ceremonias  in  eius  #adminiftratione  ac  fufee- 
ptione  obferuandas. 

Prima  eft,  vt  adfft  fufeeptor  feu  patrinus,  qui 
confirmandum  offerat  Epifcopo ; ratione  cuius 
fulccpcionis  contrahitur  fpiritualis  affinitas  fi- 
Hulis  illi,  de  qua  in  Baptifiao  didum  eft.  Efta»- 


art.n. 
ad  1. 


difp.t 
ait.  6. 


§z  DE  CONFIRMATIO  NET. 

tem  hax  ceremonia  antiquiffima , vt  conflat  cX 
▼anis  Cociliornm  Pontificumque  decretis  quar 
citantur  i Gratiano  , ac  prafertim  ex  can.  St  <]*•* 
diftjo.  q.  r,  in  quo  praecipitur  vt  viri  , qui  filios 
propriosinCofirmatione  tenuerint, quoad  vfum 
thori  feparentur  ab  vxoribus  propter  affinitatem 
fcilicet  fpiritualem  quam  contraxerant : & di- 
uerfa  ratione  can.  Dalum  eyfibid.  quibufdam  fe- 
minis, qure  fraudulenter  filios  proprios  in  Con- 
firmatione tenuerant ; vt  eo  prsetextu  a viris  fc- 
pararentur,  iniungitur  quidem  pcenitentiajpro- 
hiberur  tamen  ne  a viris  feparentur. 

Secunda  ceremonia  eft  , vt  preces  quardam 
folemnes  ab  Epifcopo  fuper  confirmandis  re- 
citentur, idquevt  Diuinum  auxilium  in  actione 
tanti  momenti  tum  pro  fe,tiim  pro  iliis  inuocetj 
cofquead  mentem  in  Deum  eleuandam  , pieta- 
tifque  ac  deuotionis  fenfum  aliquem  conci- 
piendum excitet- 

Tertia  cft  , vt  Epifcopus  genam  cuiufque 
confirmati  percutiat , eique  alapam  leniter  in- 
fligat; vt  isintelligat  fead  probra , verbera  &. 
quacunque  alia  pro  Chrifto  patienter  perferen- 
da paratum  effit  debere,  & ad  hoc  fpecialem 
gratiam  vi  & efficacia  huius  Sacramenti  acce- 
pi fle. 

Quarta  in  eo  confidit,  quod  Confirmato  pax 
ab  Epifcopo  detur : vt  agnofeat  hunc  effe  Chri- 
ihante  patientiae  fructum  ; & poft  fidem  in  bellis 
ac  certaminibus  huius  vitae  feruatam  , «ternam 
illi  ac  beatam  pacem  in  caelo  effe  repofi- 
tam. 

Quinta deniquein  co  confiftit,  vt  confirmati 
ftonsfafeialigetur;  tum  ne  facrum  Chrifmacafii 
aliquo  profanetur;tum  etiam  vtfignificetur  gra- 
tiam in  Confirmatione  acceptamTolliciteacfe- 
duio  affectu  effe  cuftodie^dam. 

Z.ib.  Monet  autem  Bellarminus  morem  cuiufque 
x.  de  Ecclcfiae  in  hac  ceremonia  feruandum  effe;  qui- 
Con-  bufdamenim  in  locis  ad  feptem  dies  fafeia  illa 
firm.  in  fronte  retinetur;  in  aliis  ad  tres  tantum;  ali- 
c.ij,  quando  etiam  frons  confirmati  confcilim  poft 


Digitized  by  Googlf 


DE  CONFIRMATIONE,  g* 
lulceptam  Confirmationem  a lacerdotibus  ex- 
tergitur. 

Obferuat  etiam  Gammachamsqu6d,fiqais  caD1v 
nomen  prophanum  aut  ridiculum  gerat,  po/fit  "P  H* 
Ulud mutare  in  Confirmatione,  qusfcificet  eft  Sn 
complementum  & perfectio  Baptifini.  Addit  £° 
etiam  Epifcoposnon  debere  alienis diceccfanis  & 
abfque  propri)  Epifcopi  confenfu  Confirmatio- 
nis Sacramentum  adminiftrarc;  nifi  fereinua- 

i^nnnrCOntr;lriaCOnrUetUCl0,  de  «Ulli»  Epii 

lcopus  conqueratur,  r 


Digitized  by  Google 


*4 

rf*  A $*«$*  i&rJ5»  f&rft 

CAPVT  QVARTVM. 

D*  SS.  Encharifti<t  Stcramehto, 


sectio  i. 

Quo  nomine  fanttijfimum  hoc  Sacramentum 
nuncupetur. 

WfflVit  in  famftiffimo  hoc  Sacramento  mi- 
Trulm  gMyrabilium  fuorum  memoriam  fecerit  Do- 
jio.  ' minus  ( vt  olim  ptonunciauit  Propheta 
regius)  ilJicque  non  modo  fapicntiat  ac  fcientia?, 
fed  & poteftatis,mifericordia: , charitatis,  ac  re- 
liquarum diuinarttm  perfe&ionum  thefauros 
omnes  recondiderit.;  minime  mirum  eft  , fi  nul- 
lum lingulare  nomen  excogitari  potuit,  quod: 
excellentiam  illius  •infinitam  exprimeret  ; fed 
varia  & diuerfa  vocabula  paffima  SS.  Patnbus 
adhibita  reperiantur , quibus  tanti  myfterij  di- 
gnitas vtcumque  adumbraretur. 

Aliquando  enim  vocatur  Sacramentum  cor - 
porit  dr  fxnguinu  Chrifti.  ex  S.  Auguft.  lib-  de 
Trinit.  c.  4-  ab  ipfa  re  quam  in  fe  continet : ali- 
quando Sacramentum  nitaris , a loco  in  quo  con- 
ficitur ex  eodem  S.  Auguft.  Epift.  ^O.  Ali- 
quando Sacramentum  fidelium  , ab  iis  quotum 
gratia  inftitutum  eft  , ex  S.  Auguft-  Serm.  x. 
de  verb.  Apoftoli  c.  I.  Aliquando  Panis  fitper- 
ful/fiantialis , ex  S».Cypr.  lib.  de  Caena  Domi- 
ni ; Panis , ob  accidentia  exteriora  quibus  tegi- 
tur; j uperfubfianrialu  , propter  Diuinam  viuifi- 
camque  virtutem  qute  ipfi  ineft  : Aliquado  Com- 
munio,  propter  vnionem  perfectam  & ineffabi- 
lem , quam  inter  Chriftum  Dominum  vt  caput, 
& Ecclefia;  fideles  vt  eius  membra,  efficit , ex  S. 
Dama(c.lib.4.0rthod  fidei. cap. 14  Aliquando 
Sacra  fynaxis , propter  religiofum  fidelium  con- 
ucnuim  in  folenmi  Imius  Sacrameti  celebratio» 


Digitized  by  Google 


DE  SS.  EVCH  ARISTIA.  6} 

jieficri  folitumoc  eodem  S.Damafibid.  Aliquan- 
do viatitum , eo  quod  illius  virtute  in  huius  vita: 
peregrinatione , & prasfertim  in  vltimo  ad  aeter- 
nitatem tranfitu  fuftentamur , vt  in  Concil.  Ni- 
ceno  i.  can.  13. 

Sed  prae  caeteris  vfitati /fimum  in  Ecclefia  eft 
■omen  Eucharifits , quod  fignificat  bonam  gra- 
tiam vel  gratiarum  aflionem  ,'idque  aptiflime 
addefignandum  nos  in  hoc  Sacramento  gratias 
vbenimasjimo  ipfarum  gratiarum  fontem  in  no- 
• bis  recipere,  & per  idem  Sacramentum  accep- 
*i/fimas  Deo  gratias  pofle  referre , vt  dicitur  in 
Catechifmo  Rom. 

Siueigitur  Euchariftie^Gue  quovis  alio  nomi-  P • *• 
ne  exiis  qua:  fupra  explicata  funt , appelletur, in-  ca- 4’ 
telligitur  Sacrametum  illud, quod  a Chrifto  Do- 
no in  caena  vltima  inftitutum  eft  , in  quo  fub 
ipeciebus  panis  & vini  vere,realiter,  ac  fubftan- 
tialiter  eiufdem  Chrifti  corpus  & fanguiscon-  SeiT, 
tinetur,vt  in  Cone.  Trid.  exprefse  definitum 
eft , quod  plenius  eonftabit  exiis  quae  fe&ioni-  eap.i. 
bus  fequentibus  dicenda  funt.  & u 


SECTIO  II. 

In  quo  proprie  conjiftat  Euchariftu  Sacramentum, 

SVpponimus  tanquam  certum  exfide,Eu- 
chariftiam  eflevere  & proprie  didtum  Sa- 
cramentum a Chrifto  Domino  inftitutum: 
quod  nullus  negauit  Haneticorum , qui  Sacra- 
menta aliqua  noua:  legis  agnouerunt.Et  haec  ve- 
ritas non  modo  in  Concil.  Trid.fup.  fed  etiam 
in  Concil.  Carthag.  3. can.  19.  in  Concil.  Late- 
ran  .cap  .firmiter  de  Sum.  Trin.  & in  Concil.  flo- 
rent. in  decr.  Eug.  definita  eft. 

Hoc  praduppofito , quseritur  in  quo  proprie 
confiftat  hoc  Euchariftke  Sacramentum  ? Cum 
vero  quatuorprarfertimin  illo  fpeftari  poflint, 
fcilicet  confecratio,  corpus  &fanguis  Chrifti, 
fpecies  confecrat* , & vfus  fiue  fumptio  Sacra- 
menti } eat  quibus  primum, & quartum  inacti*- 


66  DE  SS.  EVCHARISTI  A. 
ne  Aliqua  tranfeunte  confidunt ; fecundum  ver 5» 
tc  fertium  in  re  permanente  : haeretici  huius 
temporis  contendunt  hoc  Sacramentum  non  in 
re  permanente  , fedin  aciion e tranfeunte  confi- 
ftere; Caluinus  quidem  in  folo  illius  vfu  & fum- 
ptione;  Kcmnititius  autem  tum  in  fumptione 
X.ib.  tiim  etiam  in  confecratione  ipfius , vt  videri 
A‘  de  poteft  apud  Bcllarminum 
E«ch.  Hui  c errori  oppofica  eft  Catholica;  fidei  ve- 
ritas , qua;  docet  San&iflimurh  Euchariftia;  Sa- 
cramentum in  re  aliqua  permanenti  confiftere; 
& fic  corpus  Chrifti  Domini  poft  verba  confer 
crationisprolatarealitcr  exiftensfub  fpcciebus 
panis, effe  vere  & proprie  Sacramentum;  liue 
fumatur ; fiue  in  facrarie  feructur  ; fiue  ad  *• 
gros  aut  alia  de  caufa  publice  deferatur.  Ita 
exprcfse  definitum  eftin  Concit.  Trid.  &pro» 
batur  fuse  a Bcllarmino  lib.  4 de  Euch.  cap.  4. 
ex  anriquiffimo  ritu  feruandi  Sacram  Euchari- 
_ _ ftiam  , eamque  cum  honore  & reuerentia  ad 
tegrotos  deferendi , qui  femper  in  Ecclefia  ;fuic 
rcligiofiflimeobferuatus. 

Cima  igitur  ex  fide  conftet  Sacramentum  hoe 
* in  re  permanenti  confiftere  5 dubitatur  inter  do- 
4'0t7  ctoresnum  in  folo  Chrifti  corpore  fub  fpecie- 
bus  contento  , nam  in  folis  fpecicbus  , num  in 
vrroque  firaul  Sacramenti  huius  ratio  proprie 
confiftat. 

Vera  & ab  omnibus  communiter  recepta  eft 
illorum  fententia  , qui  dicunt  confiftere,  tam  in 
Ipeciebus  confecratis,  quam  in  Chrifti  corpore 
firbiis  exiftente;  proindeque  Sacramentum  Eu- 
chariftia;  eiTe  veluti  quid  eompofitum  exfpecie- 
bus  confecratis  & corpore  ac  fanguine  Chrifti 
In  4.  Domini.Ita  S.  Do&or,  cui  communirer  alij 
d.S.q.  Theologi  fubfcribunt : & probatur  ex  cap.  Hoc 

1. a.  1.  de  confec.dift.  z.vbi  dicitur  hocSacramen- 

quxft.  tum , conflare  dnobtu  : vifibili  elementorum  fpecie % 
a.l.  ad  & inui/ibili  Chnfli  (Arne  fr  (anguine  ; veluti perfonA 

2.  Chrifti  cpnftarex  Deo  & homine.  Deinde  ex  eo  quod 
Sef.r?  Concil.  Trid.  dicit  in  Euchariftiae  Sacramento 
«ap.i,  ycxc  c.ontincu  Corpus  & Sanguiuctu  Chtiftii, 


DE  SS.  EVCHARISTIA.  <5? 

Vnde  infertur  aliquidaliud  abipfo  Chrilli cor- 
pore & fanguiae  ad  rationem  Sacramenti  per- 
tinere , nimirum  fpecies  & accidentia  fub  qui- 
bus continetur. 

Ex  didis  colligitur  Sacramentum  Euchariftias 
ab  aliis  fex  Sacramentis  in  eo  prasfertim  differ- 
re; quod  alia  Sacramenta  in  adione  aliqua  tran- 
feunte  confiftant , fcilicet  in  applicatione  formas 
ad  materiam  ; nec  proinde  exiftant  nifi  cum 
adu  conferuntur  &fufcipiuntur:  at  vero  Sacra- 
mentum Euchariftias  in  re  aliqua  permanenti 
confidit,  vt  explicatum  eft. 

Sunt  & alias  inter  Euchariftiam  & alia  Sacra- 
menta differentias  quas  ex  infra  dicendis  facilius 
intclligentur , inter  quas  hasc  minime  prastcr- 
jnirtenda  eft, quod  Euchariftias  Sacramentum  fit 
omnium  aliorum  Sacramentorum  Nobiliffi- 
mura  & txcellentiffimum;  Vnde  S.Dionyfius 
dicit , ^Ad.  hoc  Sacramentum  tanquam  ad  fiuum  fi - cjc^ 
nem  Sacramenta  omnia  alia  ordinari:  &inCatech. 
Rom.  afferitur  Hoc  Sacramentum  , quantum  ad 
bonorum  affluentiam . ft  habere  ad  reliqua  ,ficut  ft 
habet  fons  ad  riunlos . 


SECTIO  III. 

r 

$uanam  fit  materia  Euchariftia  confidenda, 

NOmine  materias  in  Sacramento  Eucha- 
riftia:  intelligiturid  , ex  quo  fecundum 
Chrifti  Domini  inftitutionem  confici- 
tor ipfum  Sacramentum;  feu  res  illa  quas  per 
verba  Conlecrationisin  ipfius  Chrifti  Domini 
corpus  conuertenda  eft. 

Eft  autem  certum  ex  fide  folum  verum  panem 
& folum  verum  vinum  ex  vite  effe  aptam  8c 
idoneam  huius  Sacram£ti  materiam.  Idconftat  S.Mat, 
exSandis  Euangeliftis,  qui  vnanimiter  dicunt  z6-  S . 
Chriftum  Dominum  ininftituendo  hoc  Sacra-  Jifarc. 
mento  verum  panem  & veram  vinum  adhibuif-  i^..  s. 
Cc } 8c  poftea  prascepiffe  .difcipulisfuis , rt  hoc  Luc,t$ 


<Jg  de  SS.  EVCH  A R ISTTA. 

— **ccr*m  quod  ipfe  fecerat , proinde  vt  verum 
panem  & verum  vrnum  de  vire  ad  Sacramen- 
tum hoc  confidendum  afTumerent.  Idprateiei 
definitum  habetur  in  Concil.  Lateran.cap./r- 
vmter,  Concil.  Florent,  in  dccr.  Eug.  & in  pluri- 
bus aliis  Conciliis , quorufecnnoncs  fuse  citan- 
tur a Gratiano  dift.  ^ de  Confecr. 

Cum  igitur  id  certum  fit , ad  maiorem  tamen 
huius  veritatis  elucidationem  obferuationes  hic 
aliqos  facicndar  funt. 

^.74.  Prima  eft  , folum  panem  ex  ftumento  feu  tri- 
a,  tico  confe<£him,efle  fuffidentem  & aptam  huius 
Sacramenti  materiam.  Ita  S.  Docfor  : & con- 
flat ex  decr.  Eug.  in  quo  exprellis  verbis  habe- 
tur , £tul)*riJH*materiAmeJfe  fanem  triticeum  &vi» 
tmm  de  vite : Ex  quo  fequitur  panem  ex  hordeo» 
ad  b*  aaena , aut  aliis  fimilibus  granis  a tritico  fpccie 
7.4*  diucrfis , non  e/Te  idoneam  huius  Sacramenti 
«up-1*  materiam: imo rede  monet  Ifambertus panem 
a'  4*  ex  filigine  confe<ftum  ( vulgo  pain.  de  Jigle  ) non 
efle  adhibendum  ad  conficicnaamEucharifliam; 
quamuis  enim  aliqui  exiftiment  fifiginemfpe- 
cienon  differre  a tritico  , quia  tamen  alij  con- 
trarium fentiune  aut  falcem  de  ea  re  dubitant» 
te&e  docet  pro  confe&ione  huius  Sacramenti 
afTumendam  non  efle  materiam  dubiam  , fed 
tantum  certam , qualis  eft  panis  pure  triticeus. 

Quod  fi  panis  fiat  partim  ex  tritico  partim  ex 
filiginc,  hordeo  , vel  aliis  eiufmodi  granis,  tunc 
videndum  erit  an  grana  ilia  fpecie  a tritico  di- 
uerfa  in  tam  modica  quantitate  adhibita  fint , vt 
panis  fecundum  communem  sftimationem  tri- 
ticeus cenferi  poflic ; vel  in  tam  magna  , vt  talis, 
minime  cenfeatur:  in  primo  cafu  erit  materia 
fufficiens  confecrationis^n  fecundo  non  erit:cft 
tamen  femper  optimum  & reuerenti#  huic  Sa- 
cramento debita:  conuenientiffimum  , vt  panis 
confccrandus  ex  puro  tritico  fine  vlia  granorum 
quorumvis  admixtione  conficiatur. 

Secunda  eft,  ad  confecrationis  validitatem 
te  quiri » yt  panis  ille  triticeus  fit  coagmentatus. 


Digilized  by  Google 


DE  SS.  E VCHARISTIA.^  df 
«X  aqua  dementari , fc  calore  ignis  conco&us* 
non  vero  frixusaut  elixas ; Vnde  neque  luafla 
farin*  nondum  igne  coda , neque  panis  ille  qui 
ex  meile  aut  butyro  eflet  coagmentatus,  aut  fri- 
xas , vel  elixus  ( qui  non  iam  panis  fed  potius 
placenta  dici  deberetjlufficiens  huiusSacramen- 
ti  materia  e fle  cenfetur,vt  pluribus  probat  Ilam- 
bertus  a.  6- 

Tertia  eft,  panem  fermentatum  ad  validita- 
tem huius  Sacramenti  fufficerc,  in  decreto  ta- 
men Eugcnij  conftitutum  fuifle  , vt  quilibet  la- 
cerdos  Euchariftiam  in  pane  fiue  fermentato  li- 
ue  azimo  conficiat, iuxta  confuetudinem  Eccle- 
fiaefua?  : vnde  fequitur  facerdotem  Graecum  in 
Grteca  Ecclefia  pane  fermentato,  Latinum  vero 
in  Ecclefia  latina  non  nili  azimo  vti  debere: 
quod  quidem  praeceptum  de  pane  azimo  tan- 
tummodo’ad  conficiendam  Euchariftiam  in  to- 
ta Ecclefia  latina  adhibendo  adeo  ftri&e  obli- 
gare aflerit  idem  Ifambertus,vt  ne  quidem  in  ca- 
rit nece/fitatis  exiftimet  facerdotem  latinum  in  *• 
pane  fermentato  confecrare  licite  poife  ; quod 
probat  cx  cap.final?extra.de  celcbrat-Miflarum» . 
vbi  facerdos , qui  in  pane  fermentato  conlecra- 
uerat , punitur  officij  depolitione  & amiifione 
benefici j , quamuis  exculationem  ncceifitatis 
prattexeret. 

Quarta  eft,  in  vino  adhuc  contento  invuis, 
aut  in  vino  feu  liquore  ex  vuis  nondum  maturis 
expreflo  4 quod  agrefta  feu  omphacium  voca- 
tur ) confecrationem  dominici  languinis  valide 
iicri  non  poffe,ficutnec  in  aceto, aut  vino  deco- 
<fto  quod  defrutum  dicitur.  Ita  S.Th.  & ratio  a 
eft, qu  ahtec  omnia propriamvini  rationem  non  ^ 
habent,  vt  per  fe  patet,  & exprefse  declaratur  in 
rubricis  Mifialis:vbi  etiam  dicitur  quod,  quam- 
uis confecratio  valide  fiat  in  mufto  feu  vino  re- 
center ex  vuis  cum  fateibus  expreflo  , aut  in  vi- 
no acefcente  non  tamen  pemtusacido  } id  ta- 
men reuerenti*  San&iflimo  huic  Sacramento 
debita? repugnare,  proindeque  fine  graui  pecca- 
to fieri  non  poife  j quod  etiam  affirmat  S.  De- 
<5lorloco  citato.  j 


fO  DE  SS.  EVCHARISTIA. 

De  vino  autem  congelato  , quamuis  quidam 
Theologi  exilliment  quamdiu  congelatum  re- 
•jyr0  manet , non  efle  idoneam  conlecrntionis  mate- 
* riam;  Sylucfter  tamen,  Sotus , & alij,  quos  citat 
led  I ^ ^cclu’tur  Suares  , affirmant  ciufmodi  vinum 
■ ' 'congelatum  valide  conlecrari  po/Ie;  quamuis 

ad  maiorem  decentiam  &fcrupulos  euitandos 
fit  confultius  ( vt  ibidem  monet  Suares  ) vel 
•aliud  vinum  adhibere , vel  vinum  congelatum 
adhibitis  pannis  calidis  aut  admoto  igne  lique- 
facere , vt  fic  conuenientius  poffit  conlecrari; 
quod  quidem  rubricae  Millhlis  faciendum  efle 
prorferibunt  , fi  poli  conficcrationem  vinum 
congeletur  , vt  a Sacerdote  celebrante  lumi 
poffit 

Qiijnta  eft , aquam  vino  permifccndam  efTe 
ante  confccrationem  ; quod  lemper  in  Ecdcfia 
obferuatum  fuilTe  teftantur  SS.  Patres  qui  fuse 
a Gratiano  citantur  dift.  2.  de  confecr.  idque  ex 
profeflo  probat  S. Cyprianus  Epill.6j.ad  Caci- 
lium : &praterca  definitum  habetur  in  dccrct. 
Eug.  & in  Concil.  Trid.  felT.  22.  can . 9. 
a.ylt.  Monet  autem  S.  Doelor*aqunm  illam  in  mo- 
dica quantitate  vino  permifccndam  elle  ,ita  vt 
fpccies  vini  non  foluatur  , fed  potius  vt  i pia. 
aqua  in  vinum  conuertatur  , & fic  in  vinum 
conuerla  confecretur. 

Quaeres  an  hxc  permixtio  aquae  fit  de  eflentia 
conlecrationis.  Refpondeturnon  clTe,ficutdo- 
cctexprcfse  Catcchilmus  Rom.cap.^.vbi  dicit 
fine  tali  permixtione  Sacramentum  conflare 
poflei&in  Cone.  Trid.  feffi  22.  cap.  7.  dicitur  id 
ab  Ecdefiapraeceptumefie  Sacerdotibusj  Vnde 
fequitur  non  clTe  ex  inftitutionc  diuina  necefia- 
rium. 

Sexta  deniq ue  cft,  materiam  illam  fiuc  panis, 
fine  vini  Sacerdoti  celebranti  moralitcr  debere 
ad  q.  efl’e  prefentem,  ita  vt  aliquo  fcnfu,puta  vifu  vel 
74  • ta&u  deprehendi  poffit,  vt  valide  ab  ipfo  confc- 
f cretur.  Ita  ex  communi  Theologorum  confcnlii 
a* Ifambcrtus:  & confiat  ex  verbisipfius confccra- 

cioniSj  qua  materiam  illam  Sacerdoti  confe- 


DE  SS.  EV  CHARISTIA.  71 
ctanti  prarfcntem  efle  fignificant,  vtex  dicendis 
fequenti  fe&ione  facilius  intelligctui. 

Hinc  fequitur(vt  idem  Ifambeitus  obferuat ) 
quod , quando  cumulus  aliquis  formularum  fcii 
holtiarum  coram  facerdoccin  akari  exponitur, 
pollini  omnes  ab  illo  valide  confecrari . quam- 
uis  nec  videat  nec  tangat  lingulas  : quia  lingulas 
cenfentur  illi  moralitcr  pmfentes  eo  iplo  ,'quo 
continentur  in  cumulo  illo  quem  videt  aut  tan- 
git : & fimiliter  dicendum  fi  formula:  illa:  con- 
fccrandiu,  fine  quidem  facerdoti  proxima: , fed 
velo  aliquo  cooperta: , aut  pixide  inclufe  ; quia 
latione  fui  continentis  moraliter  cenfentur  eiTe 
prudentes. 

Requiritur  pra?teiea  vt  materia  nonfolumfie 
moraliter  pra:fens.  fed  etiam  vt  per  intentionem 
confecrantis  fit  determinata;  id  eft  vt  formam 
confecrationis  proferendo  intendat  facere  quod 
facit  Ecclcfia  circa  hanc  determinatam  mate- 
riam Ita  ex  communi  Doctorum  confenfu  do-  a. 
eet  Ifambertus : ex  quo  fequitur  vt,fi  facerdos 
coram  fc  centum  formulas  habens , intendat  fo- 
lum  confecrare  quinquaginta  , eas  nullatenus 
defignando  aut  determinando  , tunc  nullam  il- 
larum confecrare  cenfeatur ; fecus  eft  fi  putans 
folummodo  effe quinquaginta,  fuper  cumulum 
illarum  vctba  confccratiouisproferat;tunc  enim 
ciim  nullas  excludat , ccnfctur  omnesvclle  con- 
fecrare:  &quamuis  in  adlimntioiie  numeri  de- 
cipiatur , non  tamen  in  intentione,  qua:{  vt  fup- 
ponimus  ) fuper  cumulum  illum  fibi  prtefentem 
fertur. 

Quare  ad  fcrupulos  detiitandos  tutius  eft , vt 
fem per  facerdos  confecrare  intendat  formulas 
omres  fibiappofitns,  quam uis earum  numerum 
nefeiat,  illius  enim  prima»  intentionis  virtute 
confecranurr  omnes,  etiamfi  quando ipfius  for- 
ma: vctba  profert , de  illis  n&u  non  cogitet  > fed 
ad  eam  quam  pra: manibus  habet,  folummodo 
.attendat , vt  monet  idem  Ifambertus  fupri. 


72.  DE  S 5.  EVCHARISTIA. 


SECTIO  IV. 

£ua  Jit  forma  ad  conjectandam  Eucbarijham  rc.jui- 
Jita , & quis  verua  & proprius  verborum 
illius  fenfus. 

DOcet  S.  Thomas  formam  ad  Sacramen- 
tum hoc  conficiendum  requifitam  ineo 
confifterc,  vt  faccrdos  eadem  verba  fuper 
materia  panis  ac  vini  proferat, qua:  a ChriftoDo- 
mino  illud  i nfti  tuente,  panemq;  in  corpus  luum 
ac  vinum  in  languincm  conuertente  prolata 
funt ; nimirum  fuper  pane : Hoc  eft  corpus  meum’ 
& fuper  vino : Hiceftcahx /anguinis  mei, &c.  Qui- 
bus  verbis , ex  Ecdefias  Romana:  confuetudi- 
ne  a S.  Petro  Apoftolo  deriuata,  ( vt  obferuat 
a.i.ad  idem  S.  Do&or  J interferitur  haec  coniundio 
f.  enim , quae  non  eft  de  formae  huius  neccfTitate, 
fed  tantum  vt  verba  ipfius  confecrationisfaei- 
liori  fenfucum  antecedentibus  coh^reant. 

Haec  autem  doctrina  expreftis  verbis  traditur 
in  decr.  Eug.  & in  Catechifmo  Rom.  & huic 
part.x  etjam  fubfcripferunt  vnanimiter  SS.  Patres  , vt 
caP’4  S.  Greg.  Nicen.  orat.  Catechet.  cap.  37.  vbi  di- 
cit quod  Danis  fancf  fleatur  a verbo  f fient  diLlum. 
eft ) tranfmutatus  nempe  ab  ifto  ; hoc  eft  corpus  meum  e 
Tertullib.^.  cont.Marcionem,  T^cw.inquit, 
acceptum  Chriftsts  fecit  corpus  fuum,  dicendo  ; Hoc  eft 
corpus  meum : Et  S.AmbrofiusIib.  4.  de  Sacram, 
cap.  4.  Confecratio  , inquit ^fit  verbis  Domini  : & 
vbi  ventum  eft  vt  conficiatur  venerabile  Sacramen _ 
% tum  , iam  non  fuis  fermontbus  facerdos  fed  Chr,tt* 

fermonibsss  vtitur. 

Confirmari  poteft  eadem  dodrinn  ex  antiqua 
& vniucrfali  Ecclefia:  praxi , quae  ftatim  poffc 
prolationem  fupradidorum  verborum  oftendit 
ad  q.  venerabile  Sacramentum  populo  adorandum, vt 
78-  videre  eft  in  Canone  Mifiae , quem  multis  ante 
cap.i.  faeculis  ab  ipfa  Ecclefia  inftitutum  efle  declarat 

Concil. 


Digitized  by  Google 


1« 


DE  SS.  EVCHARISTIA.  _ . rt 
Concil.Trid.  Sc/T.  %2.  cap.  4.  Vnde  1'ejqui  do-- 
cct  Gammachseus  hanc  dodrinam  efledefidc, 
«ecfinehserefi  neg.iripofle ; qui  etiam  .capite  2. 
oblcrnac  non  omnia  verba,  q u«  in  ■ c o n le  c rat  i o - 
ne  fcngainis  proferri  folent  ,nd  formie  Ibbftan- 
tiam  pertinere  , ;led  tantummodo  ifta  : hic  ej} 
calix  fanguinu  met ; alia  vero  quae  loquuntur,  eff® 
tantum  de  necelfitate  pneceptij  proindeque  abf- 
que  gtaui  peccato  omitti  non  pofle;  quamuisfi 
omitterentur,  nihilominus  confecratio  ipfius 
fangujuis  valide  conficeretur:  quod. etiam  ante 
illum  docuerunt  Magifter  lentent.  S.  Bonau en-, 
tura,  Albertus,  Alenfis , Ioannes Major , & alij 
quos  ibidem  citat. . 

Quod  fpedatad  verum  & proprium  illorum 
eonlecrationis  verborum  lenfum;.  Quaeres  1 an 
debeant  intelligi  recitatiue  tantum  leu  materia- 
liter,  an  vero  fignificatiuefeu  forraalicer ; leu an 
lacerdos  verba  ilLa  proferat  animo  foliim  refe- 
rendi vcrbaabiplo  Chriftoin  huius  Sacramen- 
ti inftitutione  viurpata  5 an  etiam  animo  exer- 
cendi fignificationem  illorum  , Sc  confecrandi 
leu  conuertendi  panem  & vinum  in  corpus  & 
languinem  ciufdera  Chrifti. 

Refpondetur  cum  S.  Dodore  vtroquemodo 
proferri : recitatione  quidem  ,vtconftat  ex  his 
verbis  canonis ; Qui  pridie  quam  pateretur  accepit, 
ircj  quibus  lacerdos  narrat  quid  ChrilhisDomi- 
nusin  huius  Sacramenti  inftitutione  fecerit  8c 
dixerit':  Proferri  vero  etiam  lignificatiue  pra:- 
t-er  S.Tliomam  docent  Alenlis , S.  Bonauentu- 
ia,  Scotus  &alij  apudSuarem  : & colligitur  ex  difp. 
eo  quod  in  Decr.Eug.  declaratur  lacerdocem  in  j-8. 
perfona  Chrifti  loquentem  hoc  conficere  Sa-  Sed. 
cramentum;  non  loqueretur  autem  in  perfona  4.. 
Chrifti  , fi  tantum  narraret  Sc  recitaret  id  quod 
dixit  Chriftus. 

Quires  2.  quid  in  illis  verbis  eonlecrationis 
proprie  fignificet  pronomen  : H«c8chic. 

Longum  & fuperfiuum  eflet  referre  omnes  hq- 
recicorum  opiniones  de  fignificatione pronomi- 
nis illiusjnam  ( vt  obferuat  Grcgorius  a Valen- 


Digitized  by  Google 


7+  DE  SS.  EVCHARIS  TIA. 

tia  octoginta  8c  amplius  interpretationes  ab- 
furdi/linix  & falfiilimx  in  eorum  libris  repe- 
riuntur  : Varix  quoque  funt  Doftorum  Catho- 
licorum explicationes , qui  tamen  in  eo  abhxi 
reticis  differunt, quod  hi  licet  inter  fe  diuifi  Sc 
male  cohxrentes,  rconueniant  nihilominus  in 
seiicienda  & deneganda  tranffubftantiatiowe  pa- 
nis & vini  in  Chrifti  corpus  & fangUinem ; illi 
vero  eam  conflantor  afferant , imo  tanquam  fi- 
de credendam  fuppoaant.  Omiflis  igitur  etiam 
variis  illis  Catholicorum  interpretationibus, 
omnium  certiffima  videtur  ede  illa  quam  affert 
S.  Doclorjivimirum  per  pronomen  , Jjocvcl  hic, 
nihil  dcmonflrari  quod  fu  eo  tempore  quo  pro- 
fertur, fed  id  quod  cll  in  fine  prolationis  ipfius 
forma:  , pradiStamquc  locutionem  inteUigendam  ejfe 
fecundum  ultimum  inflans  prolationis  verborum. 

Hscc  autem  S.Do&orisexplicatio  duplici  mo- 
do intclligi  potell : prior  eft,  vt  pronomen  il- 
lud accipiatur  fubftanriue  falcem  in  forma  con- 
fecrationis  panis  , Sc  per  illud  fignificetur  fub- 
llantia  corporis  Chrifti  ( qux  erit  fub  fpeciebus 
panis  in  fine  prolationis  formx  ) confusetamen 
eo  pronomine  defignata;  8c per  prxdicatum  hu- 
ius enunciationis  diflkuftuts  exprefla.  Poflcrior 
modus,quem  tuentur  Ioaones  Major  in  4.  dift. 
8.  q.  vnica  8c  Maldonacus  in  cap.  7.6.  S.  Matrh. 
eft,  vt  prxdi&um  pronomen  fumatur  adiecftiue, 
ac  proinde  vt  eodem  modo  hxc  Chrifti  verba, 
intelligantur : tioccfi  corpus  meum ; atquefi  quis 
diceret :11ic  cfiThefaurus  meus\8c  ficuc  etiam  Pa- 
ter cadcflis  de  eodem  Chriflo  Domino  dixit: 
Hic  efi  filius  meus  ddeElus  : quo  pofteriori  fenfit 
prxfertim  intelligi  debet  forma  confecrationis 
fanguinis,  cuius  verba  tranftulit  interpres  nofler 
pernomen  adiediuum.demonflratiuum : Hic  efi 
calix  fanguinis  mei. 

<3  ureres  q.  quo  fenfu  in  verbis  illis  confecra- 
tionis  accipienda  fit  copula , efi  j hxretici  enim 
contendunt  eo  loco  accipiendam  effe  pro  Jigni- 
ficat ; quam  ad  rem  varia  ex  feripturis  exempla 
proferunt -in  quibus.coienfuaccipi  videtur , vt 


Digitized  by  Google 


DE  SS.  EVCHARISTIA.  7p 

*.  Corintll.  IO.  Petra  erat  Cbnftm , id  eft  ( vt  in- 
quiunt ) petra  fignificabat  Chriftum. 

Refpondetur  i.  quamuis verum  cflet  aliquan- 
do in  lcripturis  verbum  fubftantiuura  fic  accipi; 
inde  tamen  nullomodo  fcqui , illud  in  verbis 
confccrationis  eo  fenfu  efle  accipiendum  : cum 
neque  a SS.  Patribus,  neque  ab  Ecdefia  vni- 
uerfa  Vnquam  lic  acceptum  fuerit  , vt  conftabit 
ex  iis  qua:  fedione  fequenti  dicentur. 

Relpondetur  2.  falfum  efle, illud  verbum  fub- 
ftantiuum,  eft,  -in  facrisaut  etiam  prophanis  lit*  a.  f. 
teris  vnquam  accipi  pro  verbo  ,J!gnificat:  in  om- 
nibus enim  allegoricis  aut  metaphoricis  locu- 
tionibus qua:  afferri  poliunt  (vt  rede  obferuat 
& probat  Maldonatus  fupra)li  qua:  figura  eft, 
non  haeret  in  verbo, e , ,fed  vel  in  fubiedo  enun- 
ciationis,  vel  in  praedicato ; verbum  enim,c/?, 
frmpcrautfubftantiam,  aut  Iblam  extremorum 
vnionem  fignificat,  vt  docuit  Ariftoteles  lib.  de 
interpret.  cap.  $. 

Qusres  4.  quomodo  h*c  confccrationis  for- 
ma vera  efle  poflit ; prius  enim  requiritur  rem 
aliquam  efle,  quam  veram  efle  propofitionem 
quae  affirmat  illam  efle  5 forma  autem  confecra- 
tionis,cum  efficiat  illam  rem  quam  enunciat, 
eft  illa  prior  , & ex  confcquenti  fitllaj  cum  fi- 
gnificet  id  efle  quod  nondum  eft. 

Relpondetur  ex  S.  Dodorehanc  efle  diffe- 
rentiam locutionum  qua:  vim  fignificatiuam 
folummodo  habent  >&  carum  qua:  habent  vim 
effcdiuam  ; quod  ilis  fupponant  rem  quam 
enuxeiant  iam  efle ; hae  vero  illam  efficiant: 
vnde  ad  veritatem  forma:  confecrationis , pet 
quam  verbi  gratia  corpus  Chrifti  ponitur  fub 
fpeciebus  panis , fufficit  quod  eadem  duratione 
reali  qua  fignificatio  eius  completur  , res  pet 
eam  fignificata  & enunciata  talis  a parte  rei  fit, 
qualis  efle  fignificatur  8c  enuncintur : quod  cum 
informa  illa  reperiatur(  vt  conftabit  exdicen- 
dis  Sedione  fequenti ) hinc  fequitur  illam  ve- 
ram efle. 

Quarres  f.  & vltimo  quo  fenfu  intelligi  de- 

D ij 


76  DE  SS.EVCHARISTIA. 

beant  verba  , quie  ad  confecrationem.  ianguinis 
Chrifti  Domini  adhibentur : Hu  efi  calix  fivgus- 
nu  mei  nam  & Aterni  tejbamenn , myjleriur»  fidei . qui 
pro  vobis  & pro  multti  effundetur  tn  remi/ionem  pec- 
catorum. 

Iam  diximus  non  omnia  illa  verba  e/Te  de  ef- 
fcntiaconfecrationis,  fed  haec  tantum  ,(  Hic  efi 
culix  fianguinu  mei)c a vero  qua:  fequunrur,per  tra- 
ditionem d S.  Petro  Apoftolo  ( qui  Romanse  li- 
turgis author  fuit  ] accepta  effc  docet  Leo  9. 
in  Epift.  ad  Michaclem  Imperatorem  cap.  9.  & 
S.Thomasa.  5.  fuiflequc  addita  verbis  effemia- 
libus  formae  ad  cxprcffms  fignificandam  virtu- 
wm  ipfius  fanguinis  Chrifti,  qui  quidem  ( vt 
explicat  S-  Dodor ) pro  nobis  effufus  eft, primo 
ad  conferendum  nobis  ius  haereditatis  , iuxta.il- 
lud  Hebrs.  io-  Habentes  fiduciam  in  introitu  fian- 
florum  in/anguine  Chrifti • & ad  hoc  exprimendum* 
dicitur  nom  sterni  tefiamenti j Ius  enim  ad  hs- 
reditatem  per  teftamcntum  acquiritur.  Secun- 
do  .ad  ioftificationcm  & fanditatem  confcren- 
dam,  cuius  initium  , fundamentum, & radix  efl: 
SciT.6  fides ( vt  loquitur  Concil.  Trid.  ) & ideofubdi- 
cap.8.  tur.  Myfterium  fidet.  Tertio  ad  amoucnda  ipfius 
gloris  & iuftificationis  impedimenta  . fcili- 
cet  peccata  , iuxta  illud  Hcbr.  9.  Sanguis  ffhnfli 
emundabit  sonfiaentiam  noftram  ab  operibus  mortuis: 
& quantum  ad  hocfubiungirar : qui  pro  vobis  & 
pro  multa  effundetur  in  remifiionem  peccatorum  : Pr* 
multa , id  eft  pro  omnibus  quantum  eft  exparte 
ipfius  Chrifti,vt  explicant  Euthymius  & Thco- 
philadus  apud  Maldonatum  fuprd;  vel , Pro  mul- 
ta , id  eft  pro  folis  prsdeftinatis  quantum  ad 
frudum  & efficaciam  , provta  nobis  explicatum 
eft  priori  huius  operis  parce  trad.  f.  capite  6. 
Sed.  v-  Effundetur , vox  Graeca , in  tribus  E uan- 
gcliftis  Matthaeo  , Luca , & Marco  eft  praefeu- 
tis temporis,  fignificatque  effundi  fanguinem* 
id  eft  , offerri  leu  libari  in  ipfb  Miffs  Sacri- 
ficio,; vexfio  tamen  communis  qus  eft  futuri 
temporis  , refertur  ad  effufionem  illam  fan-. 
guinis  quae  iu  cruce  futura  erat,  quando  hsc 


Digitized  by  Google 


’DE  SS.  E V C M ARISTIA.  77 

verba  Chriftus  protulit  & hanc.  Ecdefia  reti- 
rtiit  ,'vt  fignificaret  Sacrificium  iftud  quod  in 
akari  offertur,  & illud  quod  in  croce,  oblatum 
eft,vnum  & idem  efie,  Sotd  (vt  loquitur  Conci!#- 
Xrid. ) offerendi  ratione  diu  ena. 


SefT. 

22. 


— — . 1 ■ in-"-  cap.a. 

SECTIO  V. 

> 


Siuid  in  hoc  Sacramento  per  verba  confecrationk 
effidarur. 

r • 1 

TRia  funt  prrefertim  , eaque  maxime  ad-  P*  *• 
miranda  atque  fufpicienda  ( vt  loquitur  ca.4.. 
Catechifmus  Rom. ) qureper  verba  con- 
ftcratiOnis  efficiuntur.  Primum  eft  , quod  ve- 
rum & proprium  Cbrifti  J)omini  corpus,  & il- 
lud idem  quod  ex  fandiflima  Virgine  natum 
ad  dexteram  Patris  fcdet;  & verus  ac  proprius 
ciufdem  fanguis  qui  pro  nobis  effufus  eft,  in 
hoc  Sacramento  rcaliter  & fubftantialitercon- 
tinetur. 

Secundum  eft, quod  nulla  in  Sacramento  illo?  ,? 
remanet  panis  aut  vini  fubftantia,  quantumuis 
id  a fenubus  maxime  alienum  videatur  i fed 
tota  ipfius  panis  ac  vini  fubftantia  .conuerti- 
tur  in  fubrtantiam  corporis  ac  fanguinis  Chrf- 
fti  Domini. 

Tertium  denique  eft , quod  in  eo  Sacramen- 
to accidentia  panis  ac  vini,  qua  oculis  aliifque 
fenfibus  percipiuntur , fine  vllo  fubiedo  mira- 
bili quadam  atque  inexplicabili  ratione  rema-  i 
nent  & operantur : de  quibus  in  Paragraphis  fc« 
quentibus  agendum  ciic. 


I 


Libr. 
X.  de 
Sacra. 
Euch. 

C.I. 


р.  4. 

tit.  ix. 

с. 7^. 

r. 


73  DE  SS.  BVCHARISTIA. 


PARAGRAPHVS  I. 

V, 

De  vera  & reali  prafentia  corporii  ($•  fangUina  Chri- 
Jh  Domini  in  Sacramento  EitchariHia. 

NO  n hoc  tempore  folum,  fed  iamolim  i 
primis  Ecdefia;  fatculis  hnrc  veritas  ( ni- 
mirum Chrifti  Domini  corpus  & fangui- 
nem  vere  ac  realiter  in  Euchariftia;  Sacramento 
adefle)qua;  inter  reliqua  fidei  Catholicae  dogmas- 
ta  qua/i  principem  locum  obtinet , ab  h&ucticis 
impugnata  eft , quorum  antefignanusfuit  ludas 
Ifcariotes,  qui  primus  huic  veritati  incredulus 
fuit,  vt  habetur  S-  Iqan.  6.  quem  pofteafecuti 
funt  Simoniaui  Sc  Menandriani , vt  refert  Bel- 
larminus,qui  realem  corporis  Chrifti  Domini 

praefentiam  in  Eucharifftanegauerunt.  Poft  illos 
Iconomachi  ( vt  conftat  ex  6-  Synodo  generali 
a <5. fi. ) dixerunt  Euchariftiam  elle  tantum  figu- 
ram feu  imaginem  corporis  Chrifti.  Secutus  eft 
deindeBerengarius  qui  eamdem  veritatem  circa 
annum  iofo.  impugnauit , quam  tamen  contu- 
maci^ omni  depofitain  Cone.  Rom.  fub  Gregk 
7.  pofteaprofeflus  eft.  Exorti  funt  poft  modum 
Albigenles,  qui(  vt  teftatur  S.  Antoninus)m  Sa- 
cramento Euchariftia»  Chrifti  Domini  corpus 
vere  & realiter  efle  negauerunt : quibus  aliquoe 
poft  annis  fubferipferunt  hairetici  illi  qui  Fla- 
gellantes didi  funt,  vt  refert  Bernardus  Luxem- 
purgenfis  in  Catalogo  hsereticorum.  Demum 
Ioannes  Zuinglius,  Occolampadius,  Bullinge- 
rus»  aliique  recentiores  Sedarij , quorum  ag- 
men claufit  Caluinus  cum  luis  afleclis  ; qui 
omnes  , licet  inter  fe  maxime  difeordes  , ity 
eo  tamen  conueniunt  , quod  Chrifti  Domini 
corpus  realiter  in  Euchariftia;  Sacramento  eue 

negent.  , . a r , 

Probatur  igitur  noftrae  fidei  veritas,  &nmul 
errores  oppoftti  refelluntur  i.auth©riwtefcripc* 


Digitized  by  Google 


DE  SS.  EVCHARISTIA.  7? 
S.Ioan.  6.vbi  Chriftus Dominas dcinftitatio- 
me  huius  Sacramenti  afe  facienda  fic  loquitur: 
Partu  quem- ego  dabo  , caro  mea  efi  pro  mundi  vitat 
Deinde  SS.  Match.  26.  Mar.  14.  &Luc.  22. 
Chriftus  Dominus  hoc  Sacrametum  inftituens, 
apertis  & expteflis  verbis  dixit  : Hoc  efi  eorpm 
meum  : hic  efi  /anguis  metu.  Vndefic  argumentari 
pofTumus  : Chriftus  Dominus  Eucharifthe  Sa- 
cramentum ipftituens  dedit  in  cibum  id  quod  fe 
daturum  ante  promiferat : Atqui  in  citato  S^. 
Ioannis  loco  premiferac , fe  daturum  in  cibum» 
non  figuram  corporis  fui , fed  ipfummet  corpus: 
Ergo  dicendum  eft  vere  corpus  fuum  dcdi/Ie, 
proindeque  ipfum  Chrifti  Domini  corpus  verb 
& realiter  in  Sacramento  Euchariftia:  exi  (tere. 
Quod  autem  verba  illa  exS.  Ioanne  relata,  de 
corpore  Chrifti  non  figurate,  fed  vere  ac  realfter 
in  cibum  dando  intelligenda  fint , conftat  ex 
▼nanimi  SS.  Patrum  confenfu : ita  enim  hunc 
jocum  de  vera  & reali  corporis  Chrifti  Domini 
famptione  in  Sacramento  Euchariftia:  intere 
pretati  funt  SS,  Bafilius  , Gregorius  Niflcnw 
Chryfoftomus,  Cyrillus., Epiphanius , Cypria- 
nus, Hilarius,  Ambrofins,  Hieronymus,  Augu- 
ftinus,  Proiper , Leo  , Daroafcenus,Bernaidus» 
.&  alij  quorum  teftimonia  fuse  refert  Maldo- 
natusincap.  6.  S.  Ioannis- 
Probatur  2.  Auth.  duorum  Conciliorum  ge- 
neralium ,pnmi  fcilicet  & vItimi;Nica:ni  &Tri- 
dentini  j iiyillius  fiquidem  adis  ( vt refert  Bel- 
larm.  lib,  2.  de  Euch.  cap.  10. ) hac  habenciuj 

fide  mteUigamui  /itum  m facra  illa  rnenfa  agnum 
tllum  Dei  tollent-em  peccata  mundi  , incruente  a fa- 
ttrdotibus  immolatum ; & precio fum  ipjius  corpus  & 
fanguinem  vere  nos  f umentes  credere  hac  ejfe-nofir* 
refurrcttioms  Symbola.  In  Tridentino  autem  SefH 
,JJ.  cap.  I.  Docet  /ancla  Synodus  . & aperti  ac  /im- 
pliciter profitetur  tn  abno  f an  fle.  Eucharifiia  Sacra • 
mento  , pefi  panis  ir  vini  confecratiouem  , Dominum 
aofirum  lefum  Chrifium  verum  Deum  atque  ho- 
minem , veri  , real.ter  ac  fubftantialiter  fub  fpccia 
illarum  rerum  ftnfibilium  contineri  : nec  enim  hac 

D iiij 


80  DE  SS.  E V CHARISTIA. 

inter  fe  pugnant , vt  tpfe  Saluator  nofier  Jimper  ad 
dexteram  D atrum  at lu  a/suiear ,iuxta  modum  exi- 
fithdi  naturalem  , yt  multis  nthilotyinus  aliis  in  to- 
tis Sacr ament  aliter  prafens , fisa  fubfiantid  nobis  ad- 
fit  ea  txtfiendi  ratione  , quam  ttji  verbis  exprimere 
vix  pojfumus  , pofibilem  tamen  efie  Deo  coptatione 
per  fidem  illuftrara  ajftqui  pofiumus  , & conftanttfii- 
me  credere  debemus. 

Probatur  ?.  cx  SS.  Patribus, qui  fuse  citantur 
a Bellar  mino  toto  lib.  t.  de  Euch.  vbi  confen- 
tientem  illorum  per  omnes  Ecclcfia;  atatcs  do- 
ftrinam  oftendit  rilluftriora  ahquot  teflimoni» 
hic  proferemus. 

S.  Cyprianus  Serm.de  Coena  Dom.  Danis  ifie , 
jnqnit  yon  effigia  [iduatur*  , mutatus  omnipotentia 
■verbi  fa [his  efi  cari, 

- ’S.  Hilarius  lib.  8.  de  Trinit.  De  veritate , im. 
quit  , carrus  & [anguinis  non  efi  relictus  ambigendi 
locus  ; nunc  enim  & tpfistt  Demini  profefiiene  , & fide 
tiefira  veri  caro  efi  ,&  vere  [anguis  efi  , &c.  an  hoc 
veritas  non  efi  ? contingat  plani  his  verum  non  ejfe  , qui 
Chrtfiutn  lefum  verum  ejfe  Deum  negant. 

S.  Ambrofiuslib.  4.  de  Sacram. cap.  4.  Panis 
ifie,  inquit  , panis  efi  ante  verba  Sacramentorum^ 
vbi  acccjferit  conficratio  , de  pane  fit  caro  Cfirifii. 

Probatur  4.  £x  antiqua  Sc  perpetua  Ecclefiie 
praxi adorandi  hoc  Sacramentum,  quod  tefta- 
tur  S.  Ambrofiuslib.?.  de  Spiritu  fando  cap. 
12.  Der  terram  , inquit  , intelligitur  caro  Chrifii. 
quam  hodie  quoque  m my fieri  is  adoramus  : 8c  S.  Au- 
gttftinusin  Pfoh  98.  Nemo  , inquit,  carnem  fhri- 
fii  manducat,  quin  prius  adoret ; adorati  autem  in 
hoc  Sacramento  ChrilH  caro  non  poflet , fi  in 
eo  vere  ac  realiter  non  exifteret. 
i Oblidunt  h.eretici  r.  h<ec  Chrifii  Domini 
verba  S.  Ioannis  6.  Spiritus  ett  qui  vivificat : caro 
non  prode  fi  quidquam  j Vnde  inferunt  carnem 
Chrifti  realiter  in  fnmptione  Euchariltias  no» 
comedi , cum  ex  fe  nihil  profutura  fit. 

RefponctetS.  Auguftinus  traft.  27.  in  Toan. 
Caro  non  prodefi  quidquam  : fed  quomodo  ilii  f Ca- 
pharnaita;  fcilicet  ) intellexerunt , carnem  qwppt 


% 


Digitized  by  Google 


DE  SS.  EVCH  ARISTIA.  ti 

fic  intellexerunt  quomodo  in  cadau.cre  dilaniatur , aut 
m macello  venditur : V nde  SiChryfoft.  Hom.46. 
in  S.  Ioan.  S.  Cyrillus  Catechefi.  4.  Myftag.  Ss 
alij  SS.  Patres  per  haec  Chrifti  Domini  verba 
& alia  fubfequentia  dicunt  admoneri  fideles, 
vt  huius  Sacramenti  veritatem  non  carnaliter, 
id  eft  fccunditm  fenfum  humanum . qui  nihil 
prodcft,  imo  in  percipiendis  myfteriis  diuinis 
multum  obeft  j fed  ipiritaiirer , id  eft  fecundum 
verae  fidei  fpiritum  intelligant , fecundum  quem 
caro  Chrifti  Domini  in  noc  Sacramento  non 
▼t  fimplex  & nuda  caro  confideratur  , qua  ra- 
tione nihil  prodeft;  fed  vt  caro  diuino  fpiritu 
plena  & diuino  verbo  perfonaliter  vnita ; quo 
pa<fto  viuificare  & maxime  prodefle  poteft. 

Obiiciunt  2.  S.  Auguftinum  lib.  cont.  Adi- 
Biantium  cap.  12.  fic  loquentem : Non  duhitauit 
Chriflus  dicere  : hoc  eficorpus  meum  , dumfignum  da- 
ret corporis  fui : Vndcinferunt  hoc  Sacramentum 
non  continere  corpus  Chrifti  realiter,  ciim  il- 
lius fignum  fit.Itemtraft.  2f.in  S.  Ioan.  Vtquid' 
paras  ventrem  & dentes : crede  ir  manducafti : Vnde 
ftquitur  non  ore , fed  fide  percipi  corpus  Chri- 
fti , proindeque  in  hoc  Sacramento  fealiterrion 
exifterc. 

Refpondetur  ad  primum  locum , falso  ab  hx- 
jreti cis  inferri  coipus  Chrifti  realiter  in  hoc  Sa- 
cramento non  cxiftere,  ex  eo  quod  dicatur  efle  Heb.l. 
lignum  corporis  Chrifti  fieutex  eo  quod  idem 
Chriflus  vocatur  ab  Apoftolo  figura  fubftantia*1 
Patris,fals6  inferretur  fubftantiam  Patris  in  illo 
realiter  non  efle:  quare  dicendum  eft  ideo  Eu- 
chariftiam  vocari  fignum  corporis  Chrifti ; noni 

Siod  Chrifti  corpus  ibi  realiter  non  fit ; fed  quiai 
i modo  quoda  inuifibili  fub  fpeciebustamen 
jefibilibus  panis  tanqua  fub  fign,o  vifibili  exiftit. 

Ad  fecundum  reipodetur  S.  Auguftinu  verbif 
jn  obieftio ne  citatis  metaphorice  loqui  de  miu 
«fucatione  fpirituali  do&rinq  Diuinas  qua’  fit  per' 
fidem, vt  ex  toto  eius  contextu  foede  colligi  po- 
teft : vel  fi  de  huius  Sacramenti  manducatione 
loquatur, docere  tantum  Hlum  voloifleiealcml 


Digitized  by  Google 


U DE  SS.  EVCHARISTIA* 

corporis  Cluilii  in  hoc  Sacramento  manduca- 
tionem tunc  folummodo  efle  fruttuo  fam,  quan- 
do fpirirali  per  fide  manducationi  coni  umflaeft,. 

Obiiciunt  po/fibile  non  efle  Chriftum  to- 
’ tum  in  tam  paruahoftia  , imo  in  illius  minucifli- 
tna  particula  realiter  contineri : fimul  in  coelo  Sc 
in  tot  locis  fuper  terram  realiter  adefle:cius  ma- 
icftatcm  dedecere detibus  manducantium  fran- 
gi & conteri , imo  a bcftiis  pofle  deuorari  , ah 
rgne  comburi . pedibus  conculcari,  &c. 

Ad  ha:c  & fimilia argumenta  breuitcrrefpon- 
detur , ifta  videri  pofle impoflibilia  & indecen- 
tia iis, qui  Dei  poteftatem  incomprchenfibilem,- 
8c inexhauftam  bonitatem, ac  ( vt  Apoftoli  ver- 
Epl j.  z.  bis  vtamur  ) nimiam cbaritattm  igHorant : Fideles 
yeio,qui  firmiter  credunt , non  ejjeimp  fibtlt  apud 
S.Lttc.  D:um  omne  verbum  , vt  teftatus  eft  Angelus  , fir- 
millime  etiam  fibi  perfuadent  realem  illam  Clui- 
lii prudentiam  in  hoc  Sacramento  tam  expreflis 
Diurna?  veritatis  teftimoniis  afiertam,Deo  pof- 
fibilem  eiTe,  licet  poflibilitatis  illius  modum: 
ignorent : Credunt  etiam  nihil  in  illo  Sacra- 
mento infinitam  eius  bonitatem  dedecere  , ne- 
que manducatione  autquauis  alia  huius  Sacra- 
menti attre&atione  corpus  Chrifti  gloriofum 
dehoneftari  j ficut  nec  falis  radius  inficitur  ex 
cceno  in  qaod  illabirur,  nec  ex  lpeculiaut  cri- 
llalli  ab  eo  illuftrarifra&ione  violatur. 

Porro  ad  has  & fimiles  haereticorum  obieftio.» 
nes  foluendas,  obferuadum  eft  huius  Sacramen- 
ti veritatem,  non  ratione  humana  ,fed  fola  Dei 
authoritateinniti$proindeque,vt  certo  cognof- 
catur,non  ratiocinium  humanum,  led  Diuxnum 
oraculum  efle  tantummodo  confulendum  ^vi- 
dendum quid  a flexae  Sacra  feriptura , non  vtab 
haereticis  in  contrarias  & folfas  interpretationes 
diftorq uetur, fed vtab  Ecclefia  vniuer£a&  a SS. 
Patribus  vnanimi  confenfu  intelligitur.  Prae- 
terea notandum  eft.  SS.  Patres  aliquando  non 
aperte  &dare  , fed  ambigue  & oblcure  de  hoc 
Sacramento  locutosfuifle,  ac religiofa quadam 
praecautione  illius  notitia»  occultaic  voluifle 


Digilized  by  Google 


DE  SS.  EVCHARISTIA.  ' 8? 

tum  catechumenis, ne  ex  ea  fcandalum  aliquod 

faterentur  ; tum  infidelibus  inter  quos  dege- 
ant , ne  tam  precioiam  margaritam  ante  porcos 
proiicerent;  prjeferrim  cum  inter  'fideles  nulla 
tunc  circa  huius  myfterii  veritatem  difficultas 
aut  dubitatio  fuborta  eflet  : vnde  S.  Athana- 
fius  ini.  Apolog.  de  ftigafua  , eft.  inquit, 
flos  mjfttrta  non  initiatis  prodere $ ne  Ethnici  non  intel- 
ligcntes  derideant  , aut  Catechumeni  curiojiores  fa~ 
Si  flcandalizjentur.. 


paragraphvs  ir. 

*De  tranffubftantiatione  , feu  contttrfiont  totius  flui- 
flantia  panis  ir  vini  in  flubftantiam  corporis  ir  " 
/anguinis  Chriflt  Homini. 

* • * . 

Fides  Catholica  docet  non  modo  corpus  8c 
fanguinem  Chrifti  Domini  realiter  in  Sa- 
cramento Euchnriftia:  fub  fpeciebus  panis 
Sc  vini  exiftere,  vtfupra  probatum  eft ; fed  pr«- 
terea  nihil  fubftantia:  panis  aut  vini  in  eo  re- 
manere , totamque  panis  ac  vini  fnbftantiam’ 
tranlmutari  & conuertiin  fubftantiam  corporis 
& {anguinis  Chrifti  Domini:  quod  Cone.  Trid. 
explicauit  fimul  & definiuithis  verbis:  Perflua- 
fkm  femper  in  Ecclefla  Dei  fieit  , idtjue  nunc  demeo 
flantia  hac  flynodus  declarat  . per  conficrattonem  ponit • 

& vini  comterfiontm  fieri  totius  flubftantia  panis  in 
flubftantiam  corporis  Chrifti  Domini  noftri , ir  totius- 
flubflantia  vine  in  flubftantiam  f anguinis  eius  : c]ua< 
conuer/io  conuenienter  ir  proprie  a fanda  Catholica 
Ecclefla  tranjfubftantiatio  eft  appellata. 

Huic  veritati  multiplices  opponunturerrci- 
*es, quos  hic  breuiter  rcceniere  non  erit  inutile,- 
vt  euidentius  fiat , quid  io  hoc  myfterio  credi 
«juidve  repudiari  debeat. 

Quidam  igitur  ( vt  refert  Bellarm.)  attendens  Lib. 
t es  ad  modum  tranfmutationum  fubftautia-  % dc 
lium  qua:  naturaliter  fiunt , in  quibus  vna  tan-  Euch- 
tum  pars  fubftanualis  compofiti  nempe  foun»cap.n 

D vj 


i by  Google 


S+  DE  SS.  EVCKARISTTA. 

tranfmucacur  , materia  'prima  immutabili  per- 
manente 5 fimiliter  opinati  funt  in  hoc  Sacra- 
mento folam  .panis  fubftantialem  formam  per 
conlecrationis  verba  mutari,  materia  vero  panis 
remanere,  &ab  anima  Chrifti  informari.  AJij 
e contrario  cxiftimauerunt  folam  panis  mate- 
riam mutari  in  corpus  Chrifti,  remanente  forma 
fubftantiali  eiufdem  panis.  Alij  arbitrati  funt 
panem  in  Euchariftia  hypoftntice  aflumi  a ver- 
bo diuino,eodem  prorsus  modo  quo  natura  hu*> 
mana  ab  illo  afTumptaeft.  Alii  cenfuerunt  fub- 
ftantiam  corporis  Chrifti  & fubft.intiam  panis 
fimul  in  Euchariftia  commifceri.  Lutherus  de- 
nique lib.de  captiuit.Babyl.  cap.  de  Euchariftia» 
docuit  non  efle  articulum  fidei,  quod  fubft.lntia 
panis  maneat  vel  non  maneat  fimul  cum  Chrifti 
corpore  in  Euchariftia  , ac  vtrumqu.efinehsre- 
fispericulo  poffe  defendi : fibi  tamen  videri  pro- 
babilius & fcnpturis  conformius  , quod  in  hoc 
Sacramento  panis  fubftamia  maneat  fimul  Cum  i 
ipfo  Chrifti  corpore. 

Refelluntur  hi  errores  , & Catholica:  fidei- 
vericas  de  tranflubftantiatione  panis  & vini  ia 
Chrifti  Domini  corpus  & fanguinem  probatur 
J.  ex  authoritare  Ecclcfiae , quae  jd  exprefse  8c 
aperte  declarauit  tum  in  Concil  Trid.  fupri 
relato  ,tiii»etinm  antea  in  Concil.  Latcran.  fah 
Innoc.  III.  cap.  Firmiter,  de  fam.  Trinit.  vbi  de- 
finitum habetur  , In  Sacramento  altaris  corpus  dr 
fanguinem  Cbnfti  fub  fpecicbus  panis  & vini  ver 4* 
ater  continari , tranftubftantiatis  pane  fr  vino  in  cor- 
pus  & fanguinem : Et  in  Concil.  Rom.  fiib  Nico* 
celao  1,  vbi  Bcrcngarius  iterum  hatrefim  fuanv 
abjurans,  profitenique fidem  Catholicam  ficlo* 
qiutur : Corde  credo  & ore  confiteor  panem  & vinum- 
fitbftantialtter  conuerti  in  veram  ac  propriamur 
ytyificatricem  carnem  & fanguinem  Chrifti  Domini, 

Probatur  2.  ex  SS.  Patribus  qui  id  vnanimi 
confenfu  afleruntrvt  S.  Greg.  Niffen.  orat.  Ca- 
tech.  cap.  37.  Dei  verbo  , inquit  , fanftificatum  pa- 
nem in  T)et  verbi  corpus  credo  tranftnutari:  ibidem- 
que  fubdic  naturam  panis  & vini  traufiUmnwi 

t'  ^ • 


Digitized  by  Google 


DI  SS.  E V CHARISTIA.  Sjr 

i* corpus  & fiingttinem  Chriftt : S.  Cyrill-  Alexnncu 
Epift.  ad  Calolyrium  dicit  panem  altari  obla- 
tum In  veritatem  propria  carnis  a Chrifio  coniserti: 

S*  Damafc.  lib.  4.defidecap.  14  afleric  in  hoc 
Sacramento  panem  8c  vinum  modo  mirabili  in 
Chrifti  corpus  & fanguinem  comsertt  : S.  denique 
Ambr-  lib.  de  initiandis  cap.  9.  iplam  panis  & 
vini  tranfmu  tationem  in  corpus  & fanguinem 
Chrifti  Domini  fuse  explicat , & variis  uim  ra- 
tionibus tum  exemplisprobat,  qu*  apud  illum 
vtiliter  legipoflunt. 

Obiidunt  1.  h<erecici  Euchariftiam  vocarifn 
fcripturis  panem  , vt  i Corinth-  io.  vnde  infe- 
xunt  panis  fubftantiam  fimul  cum  Chrifti  cor- 
pore in  Euchariftia  remanere , alias  falso  panis 
diceretur.  . ' 

Refpondctur  vocari  panem  j vel  quia  exterio- 
*em  figuram  & alia  panis  accidentia  retinet:- 
ficut  Gen. 18.  Angeli  vocantur  viri, quia  exterius 
tales  ede  videbantur,  licet  realiter  tales  non  ef. 
fent  j vel  quia  ante  eonfccrationcm  vere  panis 
fuit,ideoque  panis  dicitur  quaniuis  amplius  noti 
fit $ ficut  in  fcripturis  res  qutedam  poft  mutatio- 
nem in ipfisfaftam  eodem  plerumque  nomine 
vocantur, quo  antea  vocabantur  , vt  Exod.  7. 
virga  Moyfis  in  ferpentem  fubftantialiter  mu- 
tata , adhuc  tamen  appellatur  virga. 

Obiicinnr  ‘a.  verbum  ( tranfluljftantiationis} 
non  reperiri  in  feriptura. 

Refpondetur  neque  etiam  in  illa  reperiri  ver* 
fcum  Confibfianttalis , quod  Concilium  Nicsen. 
L ad  Chrifti  Domini  naturam  .diuinam  expli- 
candam vfurpauit;  neque  vllum  tamen  Catho- 
licum de  veritate  per  verbum  illud  fignificat* 
dubitare  : fi  igitur  Ecclefia  in  Concilio  illo  lan- 
<ftiflimeacfumma  cum  ratione  id  fecit,  cur  ea- 
dem Ecclefia  in  Concilio  Lateranen.  Florent. 8& 
Trident.  ad  Euchariftia'  veritatem  expreflius  fi* 
gnificandam  & ab  erroribus  yindicandam,iden* 
praeftarc  non  potuit  ? 


Itf-  DE  SS.  EVCHARISTIA- 


PARAGRA  PHVS  III. 

gxplicantur  quadam  difficultates  circa  tranjjkkftare. 
tiattencM  purus  & vint  in  Chrifti  Domitu 
corpus  (y  fa/iguinem. 

PRima  eft  , quid  fu  proprieflatranfubftan- 
tiatio,&  quomodo  intelligi  debeat.  Omif- 
fis  variis  Sc  prolixis  luperhac  difficultate 
Thcologoru  difputationibus,  breuiter ditamus 
tranlTubitantutionem  panis  in  corpus  Chrifti, 
non  cfTc  ipfius  corporis  Chrifti  lubftanrialem- 
produclionem  aut  mutationem  ; id  eft,  Chrifti 
Dni  corpus  perillam  tranflubftantiationem  de 
nouo  no  produci,  nec  fubftantialicer  mutari, aut 
localiter  mouerijfed  per  vim  & efficaciam  con- 
fccratio.nis  fieri,  vt  definente  toti  panis  fubftan- 
tii  , corpus  Chrifti , quod  eft  in  coelo  , fine  vllo: 
motu  locali, aut  mutatione  fui  fubftantiali , iant 
efle  incipiat  fub  fpeciebusipfius  panis  ; neq;  fo- 
lum  fub  illis  fit  per  fimplicem  praefentiam  fiue 
coexiftentia , fed  etiam  per  vnionem  quamdamr 
qualis  erat  inter  fub ftantiam  panis  & acciden- 
tia eiufdem  panis , fublati  tamen-  inhaerentia. 
eap.4.  Quod  fi  cui  explicatio  ifta  minime  fatisfhciat * 
part.a  meminerit  SS.  Patres  ( vtteftatur  Catechifmu* 
Rom-  )fepe  admonere  fideles,  cmriofiut  i 
quirant,  quo  patio  ea  mutatio  fieri  pofiity  nec  enjA* 
a nobis  percipi  poteft  , nec  in  naturalibus  mus*, 
tionibus  aut  in  ipfa  rerum  creatione  huiusuet 
exemplum  aliquod  habemus:  verum  quodfel* 

, fide  percipi  debet,  id  quomodo  fiat,  non  eftea- 
riofiusinquirendum. 

Secunda  difficultas  eft,  quid  in  illatranflub*. 
ftantiatione  potiatur  fub  lpeciebus  panis  & vini- 
tam  vi  verborum  confecrationis  quam  per  na- 
turalem concomitantiam.Nihilaptiusad  huius 
difficultatis  folutionem  afferri  poteft,  quam  id' 

C,  quod  habetur  in  Concil.  Trid.  fefl".  i?,vbi  dici- 
tur , verum  Chrifti  cor^ss  verumque  eittt  fanguinem 
fuh  panu  & vim  Iptcie  , vna  cum  ipfius  anima  & diui - • 


Digitized  by  Googl< 


DE  SS.  E V CHARISTIA; 

meate  exijlere ; fcd  carptu  quidem  fubfpecie  panis 
psKgstintm  fub  fpecie  viniex  vi  verborum  : ipfum  auc- 
tem corpus  fub  fpecie  vini  , ir  ftngutnsm  fub  Jpecir 
panis  , animantque  fub  vtraque  vi  naturalis  illiui 
ccHucxionts  concomitantia , qua  partes  Chr<fti  De- 
ntini, qui  tam  ex  mortuis  refurrexit  non  amplius  me- 
riturus . inter  fe  copulantur  : diuinitatem  quoque  pro- 
pter admirabilem  illam  eius  cum  corpore  ir  anima 
hypofiaticam  vnionem  : quapropter  verijtimum  cfi  tan- 
tum dem  fub  alterutra  {pecte  , atque  fub  vtraque  con- 
tineri ; totus  enim  ir  integer  Chn/hss  fub  panis  fpecie* 
fub  quauis  eius  fpsciei  parte , totus  stem  fub  vini 
fpecie,  ir  /kb  eius  partibus  exiflit. 

Ex  quibus  Concilij  verbis  colligitur  i.  quod#- 
flcut  fub  fpccie  panis  totu  corpus,  fic  etiam  fub 
lpecie  vini  totus  Chrifti  Domini  {anguis  vi  ver-<  * 
borum  ponitur , cum  nulla  fit  ratio  curvna  eius* 
pars  pta:  altera  ponatur  ; ficque  totus  ille  diui- 
nusfanguis,ne  vnica  quidem  guttula  excepta  vi 
yerborum  confecrationis  in  fan&iflimo  Miffle 
facrificio  ( quod  maxime  perpendi  debet  ) pra 
Y«o  quoque  noftrum  quotidie  effunditur. 

Golligitnt  z.  ea  omnia,  quas  Chrifto  Domina 
extra  Sacramentum  nunc  in  coelo  exiftenti  funfr 
intrinfeca,  per  concomitantiam  quoque  pont 
fub  fpeciebus  cqnfecratis;  & fic  corporis  eius 
gloriofi  dotes , qualitates  item  naturales  ac  fu- 
r ernarurales  eius  animae  inexiftentes, omnes  de~ 
tique  diuinitatis  eius  perfedlioncs  in  illo  Sa- 
ramento  contineri:  ita  vt  aliqua  ratione  de  vno 
quoque  fidelium  digne  Sacramentum  hoe  per- 
cipiente dici  poflit,  quod  tunc  cum  illud  perce- 
pit,in  eo  fint  omnes  thefauri  fapientia:  & fcien- 
tiae  Dei.  Per  eamdem  quoque  concomitantiam 
perfona  Patris  & perlona  Spiritus  fandi , pro- 
pter identitatem  naturae  cum  ipfius  Filij  perfo- 
»a , fub  illis  panis  ac  vini  fpeciebus  ita  fimul 
adfunt , vt-fi-per.  immenfitatem  fuam  vbique 
non  efTent , ratione  tamen  illius  identitatis  ii* 
illo  Sacramento  adeflent. 

Tertia  difficultas  eft  , an  Chrifti  Domini  cor- 
pus,quod  in  Euchariftis  Sacramento  inextensc 


*7$- 
a.  4. 


q p.q. 
40. 
sncm. 
?.a-4. 


88  DE  SS.  EV  CHARISTIA. 

& indiuifibiliter  exiflit  { vt  conflat  cx  lupra  re- 
latis Concilij  Trid.  verbis, ) retineat  in  eodem 
Sacramento  propriam  quantitatem. Refpodecur 
affirmatiue  cum  S.  Do&ore:  rauo  efl , qnia  om- 
nia qua;  naturalem  & plufquam  localem  conne- 
xionem habent  cum  fubflantia  corporisChrifli, 
ponuntur  per  concomitantiam  in  hoc  Sacra- 
mento, vt  ex  ante  didis  patet;  vnde  (equitur,  vc 
quantitas  qua»  corpori  gloriofo  Chrifli  naturali- 
ter connexa  ell,fiiD  huius  Sacramenti  fpcciebus 
reperiri  debeat.  O une  quidem  D odri na  ?ta  certa 
efl,vr  quamuisnb  Ecclefia  exprefsedefinita  non 
fit  tan  quam  de  fide;  contrarium  tamen  fenrire 
erroneum  cxiflimet  Alexander  Alenfis. 

1 Dicet  aliquis  , fi  corpus  Chrifli  retineret  pro- 
priam quantitatem  in  Euchariflia,  deberet effi; 
extenfum  & diuifibile,&figuram  etiam  aliquam 
habere,  ciim  figura  fit  intrinfecus  termina» 
quantitatis. 

Refpondetur  duplicem  efle  quantitatis e^cten- 
fionem , feu  corpus  quantum  duplici  modo  efle 
extenfum  ; primo  in  ordine  ad  fe;fecundoin  or- 
dine ad  loeu : prior  extenfio  efl  de  eflentia  ipfius 
quantitatis  : pofterior  veto  efl  tantum  proprie- 
tas virtute  Diuinaab  ea  feparabilis : vnde  fit  vt 
quantitas  haeextenfione  locali  deflituta,  qoan- 
t^cunque  fit  magnitudinis  in  ordine  ad  fe,  poffit 
tamen  perdiuinam  omnipotentia  intra  fpatiqm 
quantumvis  exiguum-cocludi.  Similiter  duplex 
efl  figura;vnaorganica,quaependetabextenfio- 
ne  quantitatis  in  ordine  ad  fe ; altera  localis  fe« 
(■vt  ita  loquamur)ficuaIis,  qua;  ab  extenfione  lo- 
cali ipfius  quantitatis  pendet : cum  igitur  cor- 
pus Chrifli  Domini  in  Euchariflia;  Sacramento- 
fit  folummodo  extenfum  in  ordine  ad  fe,  notv 
vero  in  ordine  ad  locum,  habet  tantum  figuram' 
organicam,  non  vero  localem:  vnde  intelligitar 
qua  ratione  fieri  poffit  , vt  .retinens  propriam 
quantitatem  & figuram,  in  quantumuis  exiguo 
fpatio  8c  fub  quantalibet  fpecierum  Sacramen- 
talium  particula  totum  contineri  poffit. 

Quarta  difficultas  eft,  quid  defpecicbus  pani». 


Digitiz 


by  GoogI 


DE  5S.  EVCHARISTIA.  $9 
<tC  vini  in  hoc  Sacramento  rem  anatibus  fentien- 
dumfic.Rcfpondetur  fpecies  illas  feu  accidentia 
■panis  8c  vini,  puta  figuram  , colorem , faporem, 
&c.  poft  confecrationem  manere  fine  vllofub- 
ie&o.Ita  definitum  eftih  Concilio  Trid.  fefl'13. 
Can.a.  &haec  Widefipropofitio  tanquam  falfa 
& haeretica  damnata  eft  in  Cone-  Confiant.  feflT. 
'8  ( Accidentia,  panu  non  manent  Jine  fubicdo  in  Sa- 
cramento, &c,J  Id  tamen  de  omnibus  accidenti- 
bus coniundim  fumptis  eft  intelligendum : ve- 
-tafiquidemcftS.Thonuedoiftrina  q.  77.3. 1.4fc 
4.  afferentis  quantitatem  panis  &vini  ab  omni 
■fubie&o  feparatam  diuina  virtute  in  hoc  Sacra- 
mento exifterej  reliqua  vero  accidentia  efle  in 
dpfa  quantitate  tanquam  in  fubieflo.  Qui  etiam 
«.  3.  docet , fpecies  illas  panis  & vini  pofle  fic 
■feparatas  agere , quidquid  poteram , diim  ipfius 
panis  & vini  fubftantia;  tanquam  proprio  fub- 
-je<fio  inhaerebant ; cum  Femper  eamdem  efien- 
tiam,  exiftentinm  & agendi  virtutem  retineant. 
Et  a.  4.  fpecies  illas  pofTe  corrumpi,  vtexperiftia 
iatis  copcrtum  eft.  Art.item  fi.exfpecicbus illis 
fieri  poffe  mutitionem  fubftantialcm:fiue  nutri- 
tio illa  ex  fola  fpecierum  quantitate  diuina  vir- 
tute fiatjfiuc  ( quod  probabilius  eft  ) ex  materiar 
■quas  a Deo  creatur  eo  inflati  quo  fpecies  il!«  Sa- 
crament.  inalterantur, vt  ipfa  fubftantia  panis, 
fi  adedet  fub  illis  efte  naturaliter  defincret.  De- 
nique q.7fi.a.6.ad.3.  tradit  Chrifti  Domini  cor- 
pus & fanguinem  definere  efle  fiib  illis  panis 
-ac  vini  fpeciebus , quando  ita  mutantur  aut  al- 
terantur , vt  hsec  mutatio  feu  alteratis  ad  defi- 
*io nem  fubftantia;  panis  ac  vini  fufficeret ; tte- 
manerc  vero  fub  illis  Chrifti  corpus  ac  fangui- 
nem  , quamdin  mutatio  illa  feu  alceratio  tanta 
«oneft  ,vt  ad  defitionem  fubftantia;  panis  auc 
vini  fatis  eflet : quod  ex  ipfius  etiam  Ecclcfias 
praxi latis  co nftat,  qua;  tandiii  adorat  Chriftura, 
in  hoc  Sacramento , quanditi  in  illo  fpecies  pa- 
nis ac  vini  remanere  cognofcit. 

Quinta  difficultas  eft,  an  Chrifti  corpus  fub 
fpeciebiu  f acumen  talibus  exiftens  videri  po& 


£ 


4-7  6. 
**7* 


0 DE  SS.  EV  CHARISTIA, 
c ab  oculo  corporeo  , vel  ab  intelledu  creattr 
cognofci. 

Refpondet  S.  Dodor  nullum  corporeum  ocu- 
lum pertingere  poffe  ad  vifionem  corporisChri- 
fti  prout  eft  in  hoc  Sacramento  ;ciimin  illo  fit 
per  modum  fubftanti* , quae  per  le  non  eft  vilv- 
bilis  , neque  vflofenfu  aut  imaginatione  per- 
ceptibilis : ab  intelledu  autem  creato  polle  clare 
cognofci  , dummodo  lumine  gloria:  illuftrctur, 
quo  deficiente  nonnifi  obfcure  ac  per  fidem 
percipi  pofle  Chrifti  exiftentiam  facramenta- 
lem:vnde(  vtait  idem  S.Dodor)nequidcmip- 
fi  dsemones  Chriftum  in  hoc  Sacramento  cxi>- 
ftentem  cognofcerepoflunt,nifi  per  fidem,  cui 
non  aflentiuntur  voluntarie  , fcd  ad  eam  cui- 
dentia  lignorum  conuincuntur , provt,  dicitur 
S,  Iacob.  2.  quod  dtmones  tredmit  , & contn- 
mi/cunt. 

Sexta  denique  difficultas  eft , quid  de  mira- 
culofis apparitionibus  fentiendum  fit,  qu£eali« 
quando  in  hoc  Sacramento  contigerunt , & ad- 
huc contingere  Deo  ita  volente  poliunt  , vr 
quando  puer,  vel  caro  in  manibus  Sacerdotis 
aut  fuper  altari , vel  fanguis  in  calice  cernitur. 
Refpondet  S.  Dodor  Chriftum  tunc  femper 
manere  in  hoc  Sacramento  i nec  carnem  illam 
aut  fanguinem  miraculose  apparentem  efle  car- 
nem vel  fanguinem  ipfius  Chrifti,  fcd  efle  ali- 
quid miraculose  produdum  , quo  tum  caro  8c 
fanguis  ipfius  Chrifti , tum  etiam  Iaeram  cntales 
fpecies  tegontur.  Monet  autem  rede  idem  S. 
Dodor  non  licere  eiufmodi  carnem  aut  fangui- 
nem  miraculose  fic  apparentem  ore  fumerej 
.quia  ha:c  figna  miraculofa  non  habent  modum 
•4 ,a*  *•  conuenientem , quo  poffint  pro  ratione  huius 
4*  1*  Sacramenti  comedi  ac  bibi : quare  in  illo  cafa 
_ , deberet  Sacerdos  (vt  docet  Valentia  ) alium  pa- 
dilp.6  Hem  & vinum  confecrare  & fumere',  Yt  faejm- 
Each  c*um  caM**one  perficeretur* 


S*  Si 


In  4 

dift. 

ZO.q. 


Digitized  by  Google 


DE  SS.  EV CHARISTIA.  9t 


SECTIO  VI.  • 

Quinam  fmt  effedtts  Sacramtnti  EucharijH*. 

VArij  funt  iique  faluberrimi  huius  ditiini 
Sacramenti  eflfeiflus,dc  quo  vere  dici  po- 
teftTquod  olim  de  Manna  didum  eft, 
omnem  in  illo  reperiri  faporis  fuauitatem  : prs- 
cipuos  hk&  obferuatioue  maxime  dignos  ad- 
notabimus. 

Atque  in  primis  certum  eA  hoc  Sacramen- 
tum rite  difpofitrs  gratias  fan&ificantis  augmen- 
tum conferre , vt in  Decr.  Eug.  exprefse  defini-  ' 
tum  habetur , 8c  fatis  conflat  ex  iis  qua*  cap.  i. 
de  Sacram,  in  genere  diclafunt.  Quod  quidem 
gratias  augmentum  c ceteris  paribus  longevbe- 
rius& plenius  in  ifto  Sacramento  quam  in  aliis 
percipitur;  cum  in  eo  fons  ipfe  gratiarum,  & 
omnium  ehnrifmatum  ac  donorum  ccelcftium 
contineatur,  vt  dicit  Catechifmus  Romanus. 
Docet  autem  S.  Th.  eMum  illum  in  ipfa  Sa-  g0 
cramenci  fumptione  percipi  , ideoque  praeci-  a g * 
puam  tunc  & maximam  in  fufcipiente  requiri  acj  'c 
dcuotionem.  p* 

Quaerunt  Theologi  an  Sacxametum  hoc  con- 
ferat etiam  aliquando  primam  gratiam  a pecca- 
tis iuftiEcantem.Refpondetur  certum  eflc  (ficut 
docet  S.  Th.  ) Sacramentum  hoc  nullomodo  9*79« 
profuturum  , fed  potius  maxime  obfuturum  ei,  *•  ?* 
qui  cum  affrftu  vel  confcientia peccati  mortalis 
illud  fufciperet  ; quod  veto  fpedat  adillu  qui  in 
peccato  mortali  exiftes , illius  tamen  nec  affcdu 
nec  coftientiam  haberet.fi  bona  fide  ad  hoc  Sa- 
cramentum accedat.,  quidam  Theologi , vt Ri- 
chardus,  Scotus,  &alij  quos  citat  & fequitur 
Suares , exiflimant  in  illo  cafu  Sacramentum  difp» 
Euchariftias  ex  opere  operato  iuftificare  acpri-  6?. 
mam  gratiam  conferre  : Melius  tamen  S.  Bo-  fe<fl.r«. 
nauentura,  Gabriel,  Maior,  & alij,  quibus  fub-  difp. 
feribie  Vafques,  negant:  cum  hoc  Sacramen-  iop. 
tum  per  fe  ad  remiffionem  peccati  mortalis  non  c .4« 


tjz  DE  SS.  EVCHARISTTA, 

fit  inflitutum;  confiat  enim  ( vt  loquitur  Cate- 
ehifmus  Rom.^)  quemadmodum  mortui s corpori - 
C'  tus  naturale  alimentum  nthd prodefh,  ita  etiam  anima, 

qua  spiritu  non  viuit , faara  myfiena  non  prodejjc  . ac 
propterea  panis  & vini  Fpecicm  habent , vt  Jignifice- 
tur , no h quidem  r enecanda  ad  vitam  anima  , fed  in 
vita  conferuanda  causa,  mfiitutaejfe.  Docet  tamen 
fup.  S.  Th.  illum , qui  bona  fide  ignorans  fe  in  pec- 
c-ato  mortali  e/Te , deuote  ac  reuerenter  hoc  Sa- 
cramentum perciperet  ,ex  Dei  bonitate  per  il- 
lud gratiam  aliquam  adualem  confecsturum, 
qua  excitabitur  ad  adu-m  charitatis  feu  perfc- 
contritionis  eliciendum,  & fic ab  ipfo pec- 
cato mortali  liberabitur. 

Secundus  huius  Sacramenti  efifedus  comple- 
bitur qusedam  fpecialia  gratiae  adualis  auxilia 
©pportuno  tempore  vi  huius  Sacramenti  digne 
fufccpti  conferenda,  per  quae  charitas  conter- 
natur, roboratur  , perficitur  ,idquefpiritualitefc 
anima;  confertur , quod  panis  & vinum  corpori 
conferre  folet,  vt  exprefse  declaratur  in  Decr. 
Eug.  vbi  dicitur  Omnem  effettum  , quem  cibus  &• 
potus  materialis  quoad  vitam  operantur  corporalem, 
fiifientando  , augendo  , reparando  , <&■  dele&ando  j Sa- 
cr amentum  hoc  quoad  vitam  operari  Fbiritualim  : Iu 
hom.  quo  ( vt  explicat  S.Chryfoft. ) ChriftusDomi- 
6i.ad  nus  maximam  erga  no*  charitatcm  euidentifc 
pop.  fime  teftatur:  ciim  enim  fepenumero  parentes 
Anti,  liberos  fuos  aliis  nutriendos  tradant, iple  nos 
alere  propria  fui  fubftantia  voluit, carnemque 
fuam  a nobis  tangi , manducari , iliique  dentes 
noftras  infigi  permifit. 

Tertius  effedusconfillitin  eo, quod  Chriftns 
Dominus  fe  in  hoc  Sacramento  fumendum  no- 
bis exhibet , non  modo  canquam  cibum  quo 
nutriamur , fed  etiam  tanquam  falutare  medica- 
mentum quo  natura;  noftee  infirmitates, id  eft 
5 prau*  inclinationes , immoderati  affedus , &c. 
curentur.  Id  paflim  docuerunt  SS.  Patres.  S. 
Greg.  Nyflenus  Orat.  Catech.  cap.  37.  dicit 
Euchariftiam  ef Te  Salutare  medicamentum  , ve- 
seni  damnum  quod  corpori  fuerat  inditum  , pir  een- 


Digitized  by  Google 


* 1* 


DE  SS.  EVCHARISTIA. 

trariam  refellens  affeci  tonem.  S.  Cyrillus,  Jib.  4. 
ioS.Ioan:  cap.  17.  Sedat , ckm  m nobis  manet  Cbri- 
Jhss  , fitui  entem  membrorum  noflrorurn  legem  , pieta- 
tem corroborat , perturbationes  animi  exttr.guit,  agro - 
tos curat,  collifos  redintegrat,  &c.  S.  Ambrofius  lib. 
f.  de  Sacram,  cap.  4.  Ifte  panis  quotidianus  fumi- 
turin  remedium  quotidiana  infirmitatis.  S.  denique 
Bernardus  in  Serm.  de  Coena  Domini , poft- 
quam  dixit  Sacramentum  Dominki  corporis 
& fanguinis  efferatis  motibus  & pruritibus  coit 
cupiicentia:  mederi  , fubjungit : Si  quis  vefirum 
non  tam  /ape  modo  , nec  tam  acerbos  fentit  iracundia 
motus  , inuidi* , luxuria  , aut  caterorum  huiu/modi. 
gratias  agat  corpori  & J anguini  Domini  : quoniam 
virtus  Sacramenti  operatur  m eo  , & gaudeat  quod 
fefiimu  m vicus  accedat  ad  /unitatem.  , ’ 

Quartus  effectus  eftremifl:o  peccatorum  ve- 
nialium , vt  docet  S.  Doftor  art.  4.  & ante  il- 
lum docuerat  S.  Ambrofius  lib.  4.  de  Sacram, 
cap.  6.  & lib.  f.  cap.  4.  & habetur  cap.  Littera- 
rum de  Confecr.  dilt.  2.  cap.  110  ibid.  Remit- 
tuntur autem  peccata  venialia  in  hoc  Sacra- 
mento , fiue  per  infufionem  grati  se  famflificantis 
pi#fuppofita  de  illis  attritione , fiue  per  chari ta- 
tis & perfecta:  contritionis  feruorem  quem  hoc 
Sacramentum  excitat , vtexmente  S-Docftoris 
explicat  Ifambertus  ad  q.  79.  q.  x.  a.  6. 

Quintus  effectus  eft  prafferuatio  a peccatis 
mortalibus , vt  docet  S.Th.  art.  6.  & S.Ber- 
nardus  Setm.  de  Coena  Domini , vbi  dicit  Duo 
in  nobis  hoc  Sacramentum  operari  , t & fenfum  mi- 
nuat in  minimis  , & in  grauionbus  tollat  omnino 
con fenfum.  Hunc  autem  effeftum  praeftat  tribus 
praffertim  modis  vt  docet  Iiambertus  fuprat 
primo fuggerendo  vires &robur  addendo,  pei 
augmentum  fcilicet  habituum  fupernaturalium 
quod  efficit-.fecundo  amouendo  peccandi  occa- 
dxones  ,iuxta  illud  Pfal.  zz.  Tara/h  in  confyettsc 
tueo  menfam  aduerfus  eos  qui  tribulant  me  : Tertia 
<lenique  protegendo  nosa  damionum  impugna- 
tionibus ipfofque  daemones  arcendo ; V nde  S. 
Xguatius  £piff.ad£pheh  Dicit  per  huius  Sacra- 


Digitized  by  Google 


*\G0 


V 

44  DESS.  EVCHARISTIA. 
menti frequentem  & dignam  fufceptioncm  £x- 

pelh  porejlares fatam  . &c. panemquc  illum  ejfe  antido- 
tum non  monendt:  & 5-ChryfoftHom.6l.adpop. 
Antioch.  Tanquam  leones,  inquit , ignem  {jurantes 
*b  tlla  mensa,  recedamus  , fabh  diabolo  terribiles. 

Sextus  effedus  , eft  anima?  gloria  feu  vita 
cterna.  ItaS.  Th.a.  ».&  conflat  ex  his  Chrifti 
Domini  verbis  S.  Ioan.  6.  Qut  manducat  hunc 
panem  viuet  in  aternum.  Confert  autem  hunc  ef- 
fedum  Euchnriltia  , non  tantum  quia  tribuit 

Srariam  Candificantem , in  qua  fundaturius  3c 
ignitas  ad  ipfius  vita?  a?terna?  confecutionem, 
quod  & reliqua  facramenta  pra:  flant ; fed  etiam 
quia  fpeciali  modo  confert  digne  fufeipientibus 
finalem  perfeucrantiam  ,in  quantum  per  /peda- 
lia gratia:  auxilia  charitatem  roborat  ac  perfi- 
cit, & a peccatis  mortalibus  praderuat  vt  fupra 
diclum  eft. 

Septimus  effedus , eft  corporis  refurredio  & 
glorificatio , qua?  fpeciali  modo  tribuitur  parti- 
cipationi huius  Sacramenti,  quod  Chriftus  de- 
clarauit  his  verbis  S.  Ioan.  6 ■ Q*‘  manducat 
meam  carnem  & bibit  meum  fanguinem  , habet 
vitam  aternam  , & ego  refufettabo  eum  in  nouijthno 
die:  quod  fuse  explicat  8c  probat  S.  Cyrillus 
Alexand.lib  4-  in  S.  Ioan.cap.  14.  vbi  obfer- 
uat  quod  Chriftus  Dominus  m exfufUtandi* 
mortuis  non  folum  verbo  & imperio  vt  Deus  vte- 
batur  , verum  etiam  carnem  fuam  que.fi  cooperatri- 
cem  nonnunquam  adhibebat : vt  reipfa  oftenderet  car- 
nem quoque  fuam  , quoniam  fibi  ceniunlla  eft,  viui- 
ficam  ejfe  : nam  quando  principis  filiolam  fufeitauit , 
manum  eius  apprehendit  , &c.  Vnde  concludit 
quod  reformabit  omnino  ad  immortalitatem  parti- 
cipes fui. 

Odauus  denique , eft  fingularis  quaedam  & 
inexplicabilis  vnio  Chrifti  Dominicum  eo  qui 
Sacramentum  iftud  digne  fufeipit : iuxta  quod 
ipfe  Dominus  Chriftus  dixit  : Qui  manducat 
• l°a'  meam  carnem  , $r  bibit  meum  fanguinem  , in  me 
• manet  ,ir  ego  ineo : &dehac  mirabili  vnionefa?- 
pe  cum  maximo  pietatis  fenfu  loquuntur  SS. 

«* 


Digilized  by  Google 


DE  SS.  EVCHAltISTIA.  95* 
.Patres, ac  pra:  cajtcrisS.  Chryfeftomus  Hom. 
_6i-  ad  pop.  Antioch.  vbi,  poftquam  dixit  nos 
per  huius  Sacramenti  participationem  vnum 
corpus  cum  Chrifto  fieri , iiibiungitj  vt  itaqu* 
non  tantum  per  chantatem  hoc  fiamus  , verum  & 
ifpt  re  m illam  mifceamur  carnem  , hoc  per  efcam 
efficitur , quam  largitus  ■eflnobts  , volens  oftenderc  dc- 
Jtdenum  quod  erga  hos  habet:  propttrea  femetipfum 
nobis  immtfcuit,  er  corpus  futim  in  nos  contempera- 
tut , vt  vnum  quid  efficiamur  tanquam  corpus  capiti 
coagmentatum  : ardenter  enim  amantium  hoc  cfl.  Et 
S.  Cyrillus  Alexandrinus  hb.  10.  in  S.  Jonn. 
cap.  1$.  fupra  relata  Chrifti  Domini  verba  ex- 
plicans , Sicut,  inquit  tfiquu  ceram  igne  liquefa- 
£tam  aha  cera  fimiliter  liquefaffa  rta  mifcu/rit , vt 
•vnum  quid  ex  vtnfque  fattum  videatur  : fic  commu- 
nicatione corporis  4T  fangumit  Chrifti  ipfe  in  nobis  eft, 
nos  in  ipfo.  • ' . . \\  ■ 

Hos  omnes  effe&us  paucisfed  efficacibus  ver-' 
bis  declarauit  Concilium  Trid.  SefT.  lq.  cap.i. 
Vbi  dixit  Chriftum  Dominum  hoc  Sacramen- 
tum rifidellbus  fumi  volui  fle  tanquam  fyirituakm 
animarum  cibum  , quo  alantur  & confortentur  viuentes 
1 vita  illius  qui  dixit ; qui  manducat  me  & ipfi  viuet 
propter  me:  & tanquam  antidotum  , quo  liberemur  i 
culpis  quotidianis  , & d peccatis  mortalibus  prafer - 
nemur  : pignus  pratered  id  ejfe  voluit  futura  noftra 
gloria  & perpetua  felteitatu  > adeoque  Symbolum  vnius 
silius  corporis  , cuius  ipfe  caput  exifht  . cuique  nos ' 
tanquam  membra  arbhfiimd  fidei  f]>ci  & chantatu 

si  • rr  /T  / ■ . 


connexione  aftrittos  effit  voluit. 

Monet  autem  fapienter  Ifambertus  ad  hos 


ad  q, 
79* 


eflfe&us  per  totam  vitamfObtinendos,Sacramen-  djr 
ti  illius  participationem  fepe  repetendam  efTej  a ^ 
adeo  vt  exiftimet  vix  fieri  pofle,vt  quis  pro-  ' ^ 
pria  fponte  ac  deliberate  ab  hoa  Sacramento 
perlongum  tempus  abflineat , quin  innouum 
aliquod  mortale  peccatum  dilabatur. 

Porro  circa  hanc  frequentem  Euchariftias 
perceptionem,  obferuanda  efl  Do&rinafan&i 
Thoma?  in  4.  dift  12.  q.  4.  a.  3.  vbi  dicit  In 
perceptione  buitts  Sacramenti  duo  requiri  : dejide . 


Digitized  by  Google 


gC  DE  SS.  EVCHARISTIA. 

num  coniunclionn  ad  fhrifium  , &■  rcucrcntiam  Sa- 
cramenti : quorum  primum  inclinat  ad  /umendum* 
fecundum  'ad  ab/hnendum  : fd  quia  amor  timori  pra- 
ponderat , caterts  paribus  laudabilius  efi  fumere . 
quam  abjhnere  : dura  tamen  ex  frequens  i fu  raptione 
amor  intendatur,  & reuerentia  non  minuatur. 
toart.i  Addimus  praeterea  cx  libello  vere  aureo  In- 
cap.  troduftionis  ad  vitam  deuotam  ; beata;  memo- 
aj,  ria:  Francifci  Salcfij  Epilcopi  Gebcnnenlis  iu- 
per  hoc  frequenti  communionis  vfu  iudicium 
communi  Ecclcita;  conienfu  & praxi  approba- 
tum :Duo,  inquit , genera  hominum  frequenti  hu- 
ius Sacramenti  participatione  indigent  : perfecit  qui » 
dem  , cum  enim  fint  optime  dtjpojin  , vituperio  ip/is 
verteretur  fi  ad  perfellionts  fontem  non  accederent: 
imperfecti  autem  , vt  ad  perfetlionem  pofiint  ali- 
quando pertingere  : fortes  , ne  debilitentur  j debiles , 
vtroborentur : v firm  i , vt  fini  tat  em  recuperent ; fa- 
ni ne  in,  morbum  incidant.  Subjungit  poitea  eos  qui 
multis  fccularibus  negotiis  funt  impliciti  , furare» 
Euchanfitam  frequenter  percipere  debere  , eo  quod 
eius  virtute  ac  prafidio  indigeant ; Jient  illi  qui  pluri- 
mis laboribus  exterioribus  attenuantur  , vires  fhdtt 
cibis  crebro  reficere  opus  habent  . denique  fanbdifiimurn 
• hoc  Sacramentum  ftpe  percipiendum  e/fe  • vt  quomodo 

digne  percipi  debeat  , experientia  'tpfa  difeatur  : mi- 
nus fiqnidem  recte  illud  fit  quod  raro  fit. 

Hrec  autem  & fimilia,  qua:  de  frequenti  com- 
munionis vfu  apud  SS.  Patres  & alios  proba- 
tos authores  diclareperiuntur , femperintelligi 
debent  cum  hac  conditione,  vtlcilicet  quoties 
hoc  Sacramentum  fumitur , digne  & cum  de- 
bitis difpofitionibus  fumatur,  ele  quibus  dilpo- 
•firio  uibus  nunc  agendum  nobis  eii. 


SE  CTIO 

t ’ V 


Digilized  by  Google 


DE  SS.  EVCHARISTIA.  97 


SECTIO  VII. 

Dtdijpofitionibus  ad  huius  Sacramenti  di- 
gnam perceptionem  neeejfariis. 

DE  diipofitionibus  ad  dignam  Euchari- 
ftia;  perceptionem  ex  prateepto  aliquo 
feu  diuino  , leu  Ecclcfiaftico  neceflariis 
agendum  nobis  eft,  & inquirendum  qusenam 
difpcfitiones  ad  Sacramentum  hoc  fumeudnm 
ita  prasreqijirantur  , vtfi  vel  vnica  ex  iis  defit, 
in  illius  perceptione  peccati  alicuius  reatus  in- 
curratur. 


paragrathvs  i. 

£hunam  difyofitiones  requirantur  ex  parte  anima. 

PR  x *i  A diipofitio  ad  dignam  Euchariftiae 
fumptionem  neceflaria , eft  lana  & reda  de 
illius  veritate  £desi>mpofitbile  enim  efi  f vt  ait 
Apoftolus-  J fine  fide  placere  Deo  3 accedentem  quippe 
■ad  Deum  credere  epportet : 8c  ideo  ( vt  rede  obler- 
uauit  S.  Dodor  & ante  illum  Yuo  Carnotenfis 
Epift.  z 64.)  expeculiati  Eccleiisinftituto for- 
ma; huius  Sacramenti  confecratori^  interpo- 
li talunt  verba  illa  •.JHyfterium  fidei  j vt  accedentes 
ad  illud  monerentur  fidem  praftertim  ipfisefle 
neceflariam.  Quod&  confirmari pbteft  exan- 
tiqua  Ecclefiae  praxi  in  illius  adminiftratione 
olim  feruari folita  , tefte  S.  Ambrofio  lib.  4.  de 
Sacram,  vbi  refert  moris  fuo  tempore  fuifle, 
*vt  Sacerdos  facram  Euchariftiam  fumendam 
porrigens  clara  voce  diceret  : Corpus  Chrifii  , cui 
fufcipicnsrefpondebat,^4/w^n  i hac  voce  fua;  er- 
ga huius  Sacramenti  veritatem  fidei  veiuti 
profeflionem  emittens. 

Secunda  dilpoficio  ift  ab  omni  peccati  mor- 
talis maculd  mundities  1 & grati»  landificantis 
in  fufeipiente  ftatust  cum  enim  ( vt  docet  S. 

E 


Heir, 

IZ. 


<V77- 
a.  •j. 


cap.4 


q-7?* 
a.  1. 


9$  DE  SS.  EVCH  ARISTIA. 

Thomas  ) hoc  Sacramentum  fe  habeat  inftar 
lpiricualis  cuiufdam  alimenti  , vitam  neccflario 
n lupponcre  debetin  fufeipiente : & alio  in  loco 
® ' dicit  eos,  qui  cum  conicientia  peccati  mortalis 
***  corpus  Chrifti  Domini  iumunt , grauiflimam 
haud  dubie  peccatum  committere;  quod  qui- 
tracl.  ^cm  Peccatum  indigne  communicantium  S. 
62  in  ‘Angnftinus  cum  peccato  ludie  proditoris  com- 

5 Ioa  P3™1»  S.  vero  ChryloRomus  cum  peccato  co- 
hom  rum  ipfum  Chriitum  Dominum  occide- 

6 ad  Iun1,  Certe  Apoftolus  aperte  declarat  indigne 
' ' manducantem  8c  bibentem  1{eum  ejje  corporu  er 

fanguinu  'Domim : quare  (vt  monet  Concilium 
a Trident.  ) communicare  volenti  revocandum  tjb 
j j * in  memoriam  ^ipofioli  praceptum  : probet  Jitpfum 
* homo  : Ecdcfisflica  autem  confuetudo  declarat  eam 
probationem  ncccjfariam  ejje  , vt  nullus  Jibt  confutet 
peccati  mortalis  , quantumvis  /ibi  contritus  videa- 
tur , abfjue  pramiffa  confcjiione  facramentali  ad 
J heram  Sucharfiiam  accedere  debeat : quod  d Chri- 
ftianit  omnibus  , etiam  ab  iis  Sacerdotibus  quibus  ex 
efficio  incubuerit  celebrare  , hac  fancla  Synodus  per- 
petuo feruandum  ejfe  decrevit , modo  non  de/it  illis 
topia  Ccnfejf.ru  : quod  finecefiitate  vrgenre  Sacer- 
dos ab/que  prauia  confeffione  celebraverit  , quampri- 
mum confiteatur. 

Ex  qua  Concilij  Do&rina  obiter  colligi- 
tur, quam  periculofa  fit  quorumdam  Theolo- 
gorum fententia,  qui  aflerunt  olim  iis  , quibus 
ob  peccata  mortalia  impofita  fuerat  poeniten- 
tia publica , concelfam  nihilominus  ab  sedefia 
interdum  fuifle  ittchariftiae  participationem  , 
quamuis  facramentalem  peccatorum  abfolutio- 
nem  nondum  recepiflent : eamdem  etiam  jsu- 
chariftiam  ab  icdefianon  fuifle  denegatam  ob 
peccata  qua;dam  mortalia  non  ita  grauia , licet 
nulla  Sacramentali  poenitentia  expiata  forent. 

Ha:c  enim  manifefte  pugnant  cumiis  qua:d 
Tridcntino  Concilio  , cx  praxi  & confuetudine 
totius  Ecclefia? , ad  dignam  Euchariftia;  pcrce- 
"•  ptionem  facienda  efle  praderibuntur  , imo  quie 
< cxipfiuGnet  Apofloli  verbis  in  vero  & proprio 


DE  SS.  EVCHARISTI  A.  99 
fenfu  ab  ipfa  Ecclefia  explicatis  tanquam  ab- 
folute  neceffaria  declarantur. 

Diximus  ad  dignam  factat  Euchariftise  per- 
ceptionem requiri  munditiem  a quouis  peccato 
mortali, non  vero  d peccato  veniali ; cu  per  illud 
fim&ificantis  gratiae  ftatus  non  deftruatur , vt  ex 
fide  certum  eft  : quamquam  fi  quis  ita  erga  ve- 
nialia aliqua  peccata  praue  affectus  effet , vt  iis 
cxprefii»  & deliberata  voluntate  inhsrere  vel- 
let, maxima  effet  ratio  dubitandi  ( vt  nihil  hic 
temere  definiamus  ) an  is  ad  fumendam  eu- 
chariftiam  fufficienter  effet  difpofitus  : cum 
enim  Euchariftia  fit  exdiuina  inftitutione  anti- 
dotum quo  liberamur  d culpis  quotidianis  j Vt  CX 
Concilio  Trid.  fupra  relatum  eft,  qui  fieri  poffet 
vtis  digne  illam  reciperet , qui  peccata  illa  quo- 
tidiana feu  venialia  deliberate  in  animo  fouere 
vellet  ? 

Tertia  difpofitio  eft,  vt  nulla  Ecclefiie  prohi- 
bitio hHius  Sacramenti  perceptionem  impediat: 
quantumuis  enim  quisiuftus  & fandus exiftat, 
fi  tamen  Ecclcfia  Sacramenti  huius  fumptioni 
conditionem  aliquam  apponat  qua  deficiente 
illud  fumi  prohibeat,  parendum  neceffario  j nec 
contempto  aut  neglecto  illius  praicepto  digne 
poteft  quis  ad  facram  illam  Menfam  accedere.  q.8o. 
Exemplum  hoc  affert  S Do&or,  fi  quis  a me.  a> g. 
dia  node  aliquid  cibi  vel  potus  fumpferit  j cum 
fecundum  Ecclefiae  leges  nonnifi  a ieiunis  Sa- 
cramentum hoc  extra  morbum  periculofum  fu- 
mi debeat.  Item  fi  quis  excommunicationis 
alicuius  fententia  fuerit  fuperioris  authoritate 
perculfus;  quantumuis  alias  coram  Deo  inno- 
cens & ab  omni  crimine  immunis  exiftat , nihi- 
lominus ab  Euchariftia;  perceptione  abftincre 
tenetur,  donec  vel  innocentiam  fuam  fuperiori 
probauerit , vel  abfolutionem  ab  excommuni- 
catione acceperit:  vt  enim  rede  monet  S. Grego 
iius,  P ajhrxs  fententia  tufa  vel  in  infla  fem per  gregi  hom« 
timenda  eft  ,&c.  &ts  qui  fisb  manu  ‘Taftjrts  eft  , ti • 26.  in 
meat  ligari , vel  iniufte  : nec  'Paft.ru  fui  iudicitsmtt-  Euag. 
meri  reprehendat  j ne  Ji iniufte  ligatus  eft , ex  ipfa  tumt~ 

E ij 


Digitized  by  Googl( 


ICO  DE  ss.  EVCHARISTIA. 

dx  reprthenfimu  fuperha , culpa  , qua  non  tratf 
fiat. 

Quarta  denique  difpofitio  ad  dignam  Eucha- 
riftix-  perceptionem  neccfftria,  ity  illis  qui  funt 
rationis  compotes, cft  pius  aliquis  reuerentia:  ac 
dcuotionisadeiilus.Qsod  fatis  exprcfse  declarat 
Concilium  Tiid.  Sefl.  15.  cap.  7.  vbi  dicit  cui- 
que fidelium  cauendum  cfl'c  , Ne  al/fque  magna 
reuerentia  & funditate  ad  bce  Sacramentum  perci- 
plendum  accedat:  8c  cap.  3 explicans  qua  ratione 
fpiritualiter  firmatur , dicit  id  fieri  Fide  vtua, 
qua  per  diledionem  speratur  ; id  ell  per  a Aiis  ali- 
quos fidei  & chamatis  , quibus  Chrifto  Domi- 
no quilibet  fidelis  fpiritualiter  vnitur  : atqui 
fruilra  quis  Chrillum  lacramentaliter  tantum, 
in  Euchariftia  fumerct , nifi  eidem  fpiritualiter 
coniungeretur ; quod  tamen  fine  aliquibus  piis 
&religiofis  affeclibus  fieri  non  poiTe  ex  relatis 
Concilij  verbis  aperte  conftat. 

Et  certe  quis  non  merito  reprehenfibilcm 
iudicaret  & peccati  damnaret  illum  qui  licet 
a peccato  mortali  per  abfolutionem  facramcn- 
talem  factus  immunis , fine  vllo  tamen  rcucren- 
theaut  pietatis  fenfu , animoque  deliberate  Va- 
nis cogitationibus  diftra&o  adtremendam  hanc 
menfam  accederet  ? piorum  equidem  omnium 
fenfus  eft  , vt  fi  in  Sacramenti  huius  perceptio- 
ne miniis  afferant  deuotionis  ac  reuerentia» 
quam  par  efle  arbitrentur,  dc  illo  defeAu  tan- 
quam  dc  peccato  fefe  in  confcffione  facramen- 
tali  accufent  ,vnde patet  eos  tanquam  indubi- 
tatum tenere , diuinum  hoc  Sacramentum  non. 
nifi  cum  lingulari  religionis  ac  pietatis  affeAa 
«ile  fufcipicndura. 


paragrap hys  ii. 

Quanam  diffiojitiones  requirantur  ex  parte  corporh. 

DV  K.  praefertim  ad  hoc  Sacramentum 
fufcipiendum  difpofitionesex  parte  cor- 
poris requiruntur.  Prima  eft,  vt  quiEu- 
«hariftiam  cupit  percipere  , fit  ieiunus ; id  eft  vc 
nihil  cibi  vel  potu*  a media  node  fumpferit.  Ita 
S.  Dodor  q.  80.  a.  8.  idque  in  variis  Conciliis 
decretum  eft , vt  in  Carthagin.  q.  cap.  39.  8c 
Tolet.  7.  can.  2.  vt  in  honorem  tanti  Sacramenti 
( quod  dixit  S.  Auguftinus  ipift.  1 1 8. ) prius  in 
esChriftiani  corpus  Dominicum  intraret,  quam  reli- 
qui tibi : ex  quibus  verbis  intelligitur  quale  de- 
ceat efle  illud  ieiunium  , perferum  fcilicet  ac 
naturale; ita  vt  omnem  prorsus  cibi  , potus,  V 
medicina?, aut  cuiufuisalterius  rei  in  quantum- 
libet parua  quantitate  fumptionem  excludat , vt 
etiam  docet  S.  Thomascit.  a-  8.  ad  4.  &cum  1 
illo  communiter  omnes. 

Caeterum  fi  quisfanguinem  ariumuehumo- 
rem  ex  capite  defluentem,  aut  os  eluendo  aqua? 
e guttulas  cum  faliua  mixtas , aut  cibi  reliquias 
dentibus  adhserentcs  cafualiter  tranfglntiar, 
non  cenfetur  violare  ieiunium,  nec  ob  id  a com- 
munioneabftinere  tenetur , vt  explicat  idem  S. 
Dodor  loco  citato.  v 

Sunt  tamen  aliqui  cafus  in  quibus, fecundum 
communem  Dodorum  fententiam  & Ecclefire 
praxim  , etiam  a non  iciunis  Euchariftia  fumi 
poteft.  Primus  eft  quando  in  periculo  mortis 
per  modum  viatici  fumenda  eft,  vt  docet  idem 
S.Thomas  fupra.  Secundus  quando  , nifi  fta- 
tim  fumatur  Euchariftia, vel  incendio  abfumen- 
da  eft,  vel  infidelium  aut  impiorum  manibus 
prophananda  : tunc  enim  a Sacerdote  vel  i 
quouis  alio  etiam  non  ieiuno  cum  reuerentia 
fumi  debet.  Tertius  quando  Sacrifici)  perfi- 
ciendi ncceftitas incumbit,  vt  fi  Sucidos  ccle« 

. £ iij 


Digitized  by  Google 


joz  DESS.  EVCHARISTIA. 

brans.poft  confecrationem,fed  ante  Sacramen- 
ti fumprionem  moriatur  ; tunc  enim  debcc 
alius  etiam  non  ieiunus  Sacrificium  inchoatum 
perficere.  Item  fi  quis  poft  confecrationem  & 
torporis  Chrifti  fumptionem  animaduertat 
aquam  pro  vino  fui/Te  in  calice  appofitam  ; 
tunc  enim  licet  illam  hauferit  , debet  tamen 
(prout  in  Rubricis  Miflalis  annotatur ) panem 
& vinum  de  nouo  offerre  & confecrare,  inci- 
piendo ab  illis  verbis  ;</««  pridie  quam  pateretur, 

&c- ac  poftea  fumere-  Monet  tamen  re«ft'e  Lay- 
mannus  cap.  7.  de  Sacrif.  Miffae,nullumibi  pra»- 
ceptum  imponi  ,adeoque  Sacerdotem  prafertim 
fi  publiefc  celebret , fequipoffefenrentiam  Sco- 
ti,Gabrielis,  Adrinni,  Naunrri,  & aliorum  quos 
ibidem  citat , quibus  etiam  fubfcribit  Toletus 
lib.  2.  cap.  9.  qui  omnes  docent  in  eo  cafu  fa- 
ti us  effead  euitandum  fcandalum  ,vtfolnmmo- 
do  Sacerdos  aliud  in  calice  vinum  cum  pau- 
xillo aqua;  infundat,  & tacite  offerat  , atque 
confecret  incipiendo  ab  illis  verbis  ijimili  modo 
pofiquam,  fcc.  Quartus  denique  cafus  eft, quando 
poft  fumptam  alalutionem  animaduertit  Sacer- 
dos fuperefle  aliquas  hoftiarum  a fe  confecra- 
tarum  particulas ; illas  enim  tunc  licite  abfu- 
mere  poterit,  vt  docent  Sotus , Nauarrus , Sua-  % 
tes,  & alij  apud  eumdem  Laymannum  fuprd: 
vbi  etiam  monet  id  intelligendum  effe  , non 
cantum  de  particulis  minutis  in  patena  vel  cor- 
porali hatrentibus , fcd  etiam  de  grandioribus  d 
facile  afferuari  non  poffint;  dummodo  tamen 
Sacerdos  nondum  ab  altari  recefferit  autveftes 
facras  exuerit. 

Secunda  difpofitio  ex  parte  .corporis,  eft 
mundities , fcu  ab  omni  immunditia  corporali- 
puritas  : ad  reuerentiam  quippe  huic  diuino 
Sacramento  debitam  pertinet, vt  fi  quis  immun-; 
ditiei  alicui  feu  pollutioni  caufam  culpabilem 
dederit , quamuis  peccatum  in  Poenitentias  Sa- 
cramento expiauerit,  a perceptione  tamen  bu- 
charifti»  abftincat  illo  die,  vt  fuse  declarat  S. 
Thomas  art.  7.  vbi  S.  Gregotiura  tanquam 


Digitized  by  Googl< 


DE  SS.  EVCH  ARISTI  A.  io? 
Illius  Doftrina»  aflertorein  citat  in  Epift.nd  Au- 
guftinum  Anglorum  Epifcopum  refponfione 
io.  & ii.  addit  que  quod  , quamuis  nulla  culpa- 
bilis caufa  intercederet,  ex  quadam  congruira- 
te  tamen  & decentia  confultius  videretur  illo 
dieabftinere;  quod  tamen  liberum  cuique  eft: 
imo  fi  neceflitas  aliqua  vrgeat , aut  diaboli  fraus 
timeatur,  tunc  S.  Dodoi  communionem  cen- 
fet  non  ideo  efle  relinquendam. 

Qirod  autem  de  hac  peccati  fpccfe  ,hoc& 
de  plerifque  aliis  grauioribus  dicedum  videtur; 
quis  enim  a (Terere  audeat  hominem,  qui  imma- 
ne aliquod  flagitium  , puta  homicidiu  aut  adul- 
terium recenter  perpetrauerit , eodem  die  men- 
te adhuc  commota,  & turbata  confcientia,  quS- 
uis  peccatum  cum  ingenti  cordis  dolore  con- 
feflus  fit , illiufque  remiflionem  fuerit  confecu- 
tus,  pofle  tamen  cam  debita  reuerentia  huic  Sa- 
cramento participare  ? imo  quis  non  iudicce 
eiufmodi  hominem  faltemillo  die  a facra  Com- 
munione abftinere  debere, eique  confeflarium 
ihoc  praecipere  pofle  ? excipitur  tamen  cafusne- 
ceflltatis  aut  alterius  caufae  rationabilis  , qua* 
Confeflarij  iudicio  difeutienda  relinquitur. 

Cum  igitur  de  fupradidarum  difpofitionunt 
ad  dignam  suchariftiae  perceptionem  nece/lita- 
te omnes conuenianc , de  duabusaliis  aliqua  eft 
hodieinter  Theologos  difficultas , quae  duobus 
Paragraphis fequen tibus  explanabitur. 


PARAGRAPHVS  III. 

An  fit  ex  praeopto  aliquo  ntctjfarium , x it 
quis  poenitentiam  ftu  fatis  factionem  fi-, 
bi  a Sater  dote  injunXxm  ante  Jumptio • 
nem  Eucharifiia  impleat. 

QV iSTio  propofita  intelligenda  eft  de 
^fiuisfa&ione.lcu  poenitentia  fecreta,  id  eft 

E iiij 


dift.a, 
cap.8. 
fert.  2 
&feq 


104  DE  SS.  EVCHA  RISTI  A. 

lecrcto in  confelfione facramentaii  impolita  & 
fccreto  a poenitentc implenda,  non  vero  dcnu 
bhca  & canonica  poenitentia  , quarob  peccata 
quajdam  grauiora  & publica  olim  imponebatur: 
eft  enim  in  confeffo  apud  omnes  fccundiimau- 
tiquam  icdelia»  praxim  publicos  pernitentes 
nn/Tea  lacra  Communione  excliifos  ,ipfamque 
a corpore  Chrifti  feparationem  publica;  illius 
poenitentiae  partem  fui fle;  nec  proinde  nili  per- 
ara illa  poenitentia  ad  Iaeram  Menfam  licite 
accedere  potuiflej  quamquam  verum  fit  etiam 
aliquando  ante  peractam  publicam  illam  p rni 
tenuam  lpfos  poenitemes  priiis  fecretc  & Tacra- 
mentalner  a peccatorum  reatu  abfolutos , ad  fa- 
cram  Synaxim  in  quibufdam  cafibus  ad- 
mi/Tos  fui  ITe  , vt  fuse  & erudite  expli- 
, . Pf°“at  I°annes  Bagotius  e Societate 

leluin  differtatiombus  Theologicis  de  Poeni- 
tentia. 

. Quaerimus  igitur  hic  an  pernitens  facramen- 
taliter  confelfiis  8c  abfblutus  impolitam  libi  h 
confeflario  latisfaclionem  priiis  implere  tenea- 
tur,  quam  Eucharilham  percipiat.  Et  refpon- 
dendum  eft  nullo  praecepto  neque  diuino  ne- 
que Ecclenaftico  ad  id  teneri.  Quod  vt  facilius 
probari  po/fit  , praefupponimus  ex  Dortrina 
concilij  Tridentini  & communi  icclefia;  pra- 
xr,  ablblutionem  lacramentalem  polle  valide 
ac  frurtuose  conferri  pernitenti  etiam  peccata 
mortalia  confitenti , antequam  implcuerit  im- 
politam fibi  a Sacerdote  latisfertionem ; imo, 
cii m ip fa  lar  isfartio , fiue  confideretur  quatenus 
exoluiturpro  poenis qua  vtplurimum  peccato 
quoad  culpam  remiflb  lqendfe  fuperfunt , fius 
lub  quauis  alia  ratione, non  polfit  ellc  Deo  gra- 
ra  & accepta , nili ab  eo  impleatur  quiiuftusfic 
& Deo  gratus.-hinc  fequitur  fatisfartionem 
illam  longe  meliiis  ac  perfertiiis  effertum 
luum  lortiri  , fi  priiis  paenitens  per  abfo- 

tunonem  faccamentalem  Deo  reconcilie- 
tur- 


Digitized  by  Google 


T>E  SS.  EVCHARI  STI  A.  ior 
Hoc  igitur  prxfuppofito,  dicimus  nullam  ex- 
tare prasccptum  diuinum  aut  Ecclciiafticnm,quo 
homo  per  Sacramentalem  abfolutionem  iuftifi- 
catus  ad  implendam  latisfa&ionem  fibi  alacer- 
dote  impolitam  obligetur > antequam  ad  Iaeram 
communionem  accedat  : neque  enim  dininac 
aut  icclciiafticae  leges  quidquam  aliud  requi- 
runt in  co  qui  communicaturus  cft  , nili  vt 
fit  in  gratiae  lanclificantis  ftatu , eafque  habeat 
difpoutiones , quas  Paragrapho  procedenti  cx- 
plicauimus:  poteft  autem  illas  habere  , quamuis 
fatisfaclionem  nondum  impleuerit.  Certe  Con- 
cilium Trid.  cx  proferto  declarans  quasnam  pras-  SeU. 
paratio  ad  hoc  Sacramentum  digne  lufcipicdum 
req uiratux, nihil  dc  illa fatisfadionis  adimpletio-  caP*7 • 
ne  dicit , fed  tantummodo  proponit  probatio- 
nem illam  qua:  ab  Apoftolo  praeferibitur , ratio- 
ne cuius  is  , qui  peccati  alicuius  mortalis  fibi 
confeius  cft  j ad  Iaeram  communionem  uonnifi- 
prasmiila  confelTione  Sacramcncali  perceptaque 
abfolittione  accedere  debet. 

Cui  Concilij  dodrinjefufitagatur  S.  Grego-  £Xp0t 
litis ; Qutd  cTt , inquit  yhocloco  probare,  nij! cuacua-  jn  * 
ta  peccatorum  nequitia  fi  probatum  ad.  dominicam  Ic„ 
menfam  & purum  exhibere*  cail 

Quod  confirmari!  poteft  ex  eo  quod  S.Tl)o-  a‘ ‘2 
mas  dicit , quod  quilibet  in  gratia  famftifican- 
te  exiftensi  cft  membrum  viuum  corporis  Cirri- 
fti , proindeque  filius  Dei  adoptiuusac  hasres;. 
atqui  membrum  viuum  debet  fuftentari  de  ali- 
mento iplius  corporis , &is , qui  diuina  illa  efca. 
in  caelefti*  glorias  fruitione  rcuelata  lacie  pafei 
ac  repleri  dignus  eft,  camdem.  fub  velo  Sacra- 
menti  digne  redpere  poteft. 

Dices  , faltem  polle  facerdotem  pro  arbitrio 
pernitentem  obligare , vt  adimpleat  fatisfiuftio- 
nem  a fe  impolitam , priufquam  corporis  Chri- 
fti  particeps  fiat. 

Rcfpondetur  polle  quidem , fed  non  pro  ar- 
bitrio ; neque  enim  carteftis  illius  chelauri  Do- 
minus eft , lcd  tantum  difpenfator  , proindeque 
fivut  Margaritam  illam  diuinam  proiiccre  noa. 

£ y 


IO 6 DE  SS.  EVCH ARISTIA. 

debet  ante  porcos , fic  nec  iaftis  8c  filiis  panem 
vita  fine  maxima  & gtauilfima  caufa  dcnega- 
re:imo  SS.  Patres  nimium  illum  rigorem  quo- 
rumdam lacerdotum  prorsiisimprobant.  Vnde 
S.  Leo  Papa  Epift.  8o.in  fine.  't^ulh  chrifiia- 
norttm  , inquit  , futile  communio  dentietur , nec  ad 
indignanti , arbitrium  facerdotu  hoc  fiat  : & paucis 
interie<flis,conqueritur  lenibus  decaufis  quof- 
dam  d gratia  communionit  exclufos  , & animam  , pro 
*}ua  Chn/h  fanguit  effufu*  eft  , irrogatione  tam  fkui 
fupplutj  fauciaram  , dr  inermem  quodammodo  , exu- 
tamque  omni  munimine  diabolicu  mcurjibus  , vt  fa- 
lli capiatur , obieffam. 


PARAGUAPHVS  IV. 

v4n  ad  dignam  Eucharijtia  perceptionem  requiratur 
excellens  aliquis  puritati, s ac  fanftitatis 
gradus . 

SE  K s v s quarilionis  eft , an  ad  dignam  cor- ' 
poris  Chrifti  participationem  mi  ni  me  fuf- 
ficiat,  vt  quis  perconfellionem  & abfolu- 
lionem  Sacramentalem  a peccatis  mortalibus 
inundatus  fit;  fed  requiratur  infuper  , vt  per 
diuturna  poenitentia;  bonorumque  operum 
exercitia  gradum  aliquem  excellentiorem  pu- 
ritatis ac  fan<ftitatis  acquifierit;  itavt  , fi  quis 
recens  a peccatis  mortalibus  per  Sacramen- 
tum poenitentia;  purgatus,  in  fe  nihilominus  ad- 
huc experiatur  vitiofos  aliquos  motus , pra- 
nas  inclinationes,  infirmam  & languidam  vo- 
luntatem , & alias  eiufmodi  peccatorum  reli- 
quias, is  fufficicnter  difpofitus  ad  Euchariftiam 
digne  percipiendam  non  cenfcatur , nifi  prius 
in  perlimandis  illis  animi  acritudinibus  , is. 
eiulmodi  peccatorum  veluti  radicibus  penitus 
cxtirpandis  , ac  virtutum  oppofitatum  acqui- 
rendis habitibus  fedulo  ac  diu  laborauerit.  Pio 
cuius  rcfolutione. 


Digitized  by  Google 


DE  SS.  EVCH  ARISTIA.  107 

Dicendum  quod  , quamuis  nulla  creatura» 
puritas  aut  fanditas,  quantacunque  fit , infinitas 
huius  diflini  Sacramenti  excellentias  ac  digni- 
tati pto  merito  refpondere  valeat  ; ea  tamen 
fuit  diuinas  in  nos  clementi*  benignitas,  vt  nul- 
lum certum  puritatis  aut  fanditatis  gradum  ad 
dignam  illius  participationem  prasfcripferit, 
feci  id  vniufcuiulque  liberas  voluntati  pcrmi fe- 
rit; ita , vt  dummodo  quis  vere  a peccato  mor- 
tali emundatus  & per  gratiam  fimdificatus  cxi- 
ftat , quafcunque  anim*  *gritudines  aut  prauos 
affedus  in*fe  periendae , modo  iis  non  confen- 
tiat , licite  acfruduose  ad  facram  xuchariftiam. 
poflit  accedere.  c n. 

Id  fatis  aperte  colligitur  ex  his  Chrifti  Do- 
Itlini  verbis : venite  ad  me  omnes  qui  laboratu  & 
onerafy  eftu  > & ego  reficiam  vos  j & , non  tjt  opus  ** 
valentibus  medicus  , fed  male  habentibus  : Item  ex  9’ 
eo  quod  vniuerfa  Ecclefi*  in  publicis  Colle- 
dis  profiteturac  poftulat , vt  boc  diurnum  Sacra- 
mentum fit  ablutio  Jitlerun  , fit  forhtudt  fragi . 
lium,  &c. 

Idipfum  etiam  aflerunt  SS.  Patres , ciim  do- 
cent vnum  ex  huius  Sacramenti  effedibusefle, 
animas  aegritudines  fanare , prauorum  affeduum 
motus  fedare,peccatifomitemcomprimere,  & 
alia  fimiliain  nobis  operari , vt  ex  eorum  terti-  Sed. 
moniisfupra  relatis  confiat,  quibus  tria  adhuc  £, 
fubiungimus. 

Primum  eft  Sandi  Thomae  in  epufc-  f 8.  de 
facramento  altaris,  vbi  docet  corpus  Chrifti  in  cap.i. 
Xuchariftia  infiar  Medicina;  nobis  exhiberi; 
illndque  comparat  maflae  ficuum  , qua  liaias 
Ezechi*  regis  vicus  fanauit  , dicitque  huius 
Sacramenti  perceptione  vicus  concupifccntiae 
fanari. 

Secundum  eft  S.  Bonauenturs  in  compen-  Lib.6 
dio  Theologica:  veritatis,  vbi  dicit  corpus  ca.  If. 
Chrifti  in  xuchariftia  efle,  <s£gri,  medicinam  , pe- 
regrmantibus  viam  , debiles  confortare  , valentes  de- 
leti are,  languor  em  fanare,  &c. 

Tertium  eft  infignis  icdefi®  Parifienfis 

E vj 


»oS  DE  SS.  EV  CHARISTIA. 

Cancellarii  Ioannis  Gerfonis,  qui  tradi.  9.  fu- 
per  Magnificat , poflqudm  hortatus  eftanimaur 
Chriflianam  vt  frequenter  ad  fac ram  Euchari- 
ftiam  accedat,  udio  f inquit  J quid  respondeat: 
frigida  fum,  dtfperfa  fum  , carnalu  fum  , exagitor  ess- 
ru,  firupulis  inquietor  , mordeor  coneupifcentiis , fides 
imbecillis  efi , nuratfpes  , ch  antas  refriguit : qua  mi- 
hi conuentio  cum  Hofptte  tanto? imo  vero  , qua  tibi 
curatio  nifi Jub  medico  tanto  ? fi  te  fanam  tuditares 
«pus  medico  non  haberes  , iure  a te  illum  repelleres j 
exemplum  Tetri  non  approbamus  in  hac  parte  : fiu - 
fuit  ad  capturam  pifaum  . fubintulit  tremens  j exi  i 
me  Domine , quia  peccator  ego  fum  : tanto  magis  0 Pe- 
tre ,fi peccator  es  , retinendus  efi  medicus  fimtfficans 
& peccata  tollens  d te : quanto  fapientius  peccator  Za- 
cheus  . qui  fefiinus  & gaudens  fuficepit  lefum  ad  fiet 
denique  quam  prudenter  hoe  fecerit  , data^falus 
«fiendit. 

Ca:terum  quanto  propenfior  erga  nos  Chri- 
fti  clfcmentia&  benignitas  in  hoc  "Sacramenta 
effulget , tanto  majorem  haud  dubie  rcueren- 
tiam  ac  deuotionem  d nobis  exigit  : tantum- 
que abcfl  vt  inde  quis  occafionem  ncgledlus 
aut  torporis  accipiat , quin  potius , quo  ad  hanc 
diainnm  menfatn  fepitis  accedit  fquod  tamen 
fine  fapientis  viri  confilio  facere  periculofum 
eft^co  attentius  fibi  ipfi  inuigilare  debet  , ne 
totcoeleflibus  gratiis  tam  frequenter  irroratus, 
vitiorum  tribulos  aut  labrufeas  , fed  potius- 
vberes  virtutum  fxudlus  referat  j Terra  enim  fiu - 
ferfie  venientem  bibens  imbrem  , proferens  autem  fpt- 
nas  ac  tribulos  . reproba  efi  £r  male  di  tt«  proxima* 
tmm  csnfummatio  in  combufiioner». 


Digitized  by  Google 


DE  SS.  EV CHARISTIA.  io* 

SECTIO  VIII. 

| fit  huius  Sacramenti  percipiendi 
nectjfiitu. 


T"V  E duplici  neceditate  medij  vel  praecepti,- 
i 1 qusftio  intelligi  poteft,  de  qua  in  prio- 
«*-Arifenfu. 

Icendum  1.  Sacramentum  Euchariflia;  in 
re  fulceptu  , nec  «duitis  nec,  paruulis ad lalutem 
necefiarium  ede  accc/fitate  medij.  Ita  S.  Do-  q-7ji- 
«Sor.Et  de  adulrisquidem  conftat,tum  ex  coin-  a.  3. 
muni  Ecclefiat  confenfu,  tum  ex  illis  Chrifti 
, Domini  verbis  : crediderit  & bapttzjitus  fue-  Sanlf. 

rit,  felttHi  ent:  Vbi  aeterna  falus  adultorumide.M<»rc. 
quibus  loquitur)  fidei  ac  Baptifmo  foliitn  a f-  vlt.. 
cribitur  nulla  Euchariftiae  fada  mentione.  De 
paruulis  vero  vfu  rationis  carentibus , Conci-  Sedi- 
lium Trid.  exprefle  dcclarauit  illos , Nulla  oblt-zi-c»- 
gari  ne  ce  fi  it  at  e ad  Sacramentalem  Eucharifiia  com-  4, 
munionem  ; fi  quidem  fer  Eaptifhsi  Uuacrum  rege- 
nerati ir  Cbrifio  “Domino  incorporati , adeptam  iam 
filiorum  Dei  gratiam  in  illa  atate  amittere  non  p ef- 
fiunt. 

Dicet  aliquis , olim  SS.  Patres  Euchariftiara- 
paruulis  baptizatis  adminiftrade , vt  conftat  ex 
fiinfto  Cypriano  Serm.  delapfis,  S.  Auguftin* 

Jjpift.  107.  ad  Vitalem  , & aliis : Vnde  feque- 
tuc  illos  exiftimade  Euchariftiam  efle  neceffi- 
tatc  medi;  necedariara. 

Refpondetur  morem  illum  communicandi- 
paruulos  aliquibus  tantum  in  locis  fuifle  feti 
uatum  ; neque  SS.  Patres  vnquam  cenfuide 
realem  Euchariftiae  fufceptionem  neceditate 
medij  ede  paruulis  necedariam  ; cum  S.  Mel- 
chiades  Papa , qui  circa  annum  312.  rexit  Ec-  . 
defiam , in  Epift.  Decrct.  ad  Epilcopos  Hifpa- 
uiae  dicat  , Regenerationem  (''B.iptifmi  fcilicct^V 
fer-  fie  falsure  hos  in  pace  beati  fieculi  recipiendos 

\ 


Digitized  by  Google 


rto  DE  SS.  EVCHARISTIA. 

Vade  Concilium  Tridcntinum  docet  , Vfjn 

ejfe  damnandam  antiquitatem  , fi  eum  morem  in  ali- 
quibus locis  aliquando  fcruauit  : vt  enim  fanclifii- 
mt  illi  Patres  fui  probabilem  caufam  falli  pro  illius 
temporis  ratione  habuerunt  ; ita  certe  eos  nulla  J 'alutis 
neceflitatc  id  fccijfe  fine  ccHtrouerfia  credendum  eft. 

Dicendum  2.  Sacramentum  Euchariftia:  iu 
voto  fufeeptum  , cateniis  tam  adultis  quam 
paruuiiseftead  falutem  neceflarium  neccflitate 
medij  , quatenus  votum  illud  in  Baptifmi  fuf- 
ceptione continetur, tum  ratione  gratia; 
malis  , quae  baptizatum  ad  Euchariftia:  ^Sce- 
ptionem  idoneum  efficit;  tum  etiam  ratione 
propenfionis  , quam  is  qui  vitam  fpiritualem 
gratia;  per  Baptiimum  accepit , cenfcturhabere 
ad  vitam  illam  per  alimentum  Eucharilliecon- 
icruandam , vt  docet  S-  Thomasfupra,  & poft 
illum  communiter  alij  Theologi,  vt  videre  eft 
apud  Valentiam  difp.  6-  qua;ft.  i.deiucharift, 
punc.  f. 

Ex  qua  dodrina  fic  explicata  intelligi  po- 
tcft  , quo  fcnfu  dixerit  S.Auguftinusroi  vitam 
habere  non  pofft  , qui  fuerint  expertes  corporis  & 
Xib.r.  f anguinis  Chnfii  : Id  enim  intelligendum  eft 
contr.  de  fumptione  corporis  Chrifti , qua;  cenfetur 
duas  fieri  in  voto  , cum  Baptifmus  fufeipitur  : quod 
Epift.  idem  S.  Pater  dcclarauit  ,vt  refertur  cap.  H^ulli, 
relag.  dcConfec.  dift.  4.  vbi  dicit  vnumquemque fide- 
C.4.  Imm  tunc  corporis  £r  f anguinis  Domini  participem 
fieri quando  in  Dapti/bso  membrum  corporis  Chnfii 
efficitur. 

Quod  fi  de  nece/litate  pratcepti  queftio  in- 
telligatur , 

Dicendum  q.  vatia  olim  de  hac  re  extitifle 
Ecdefi-c  prscepta  : Initio  fi  quidem  nafcentis 
Ecclefiae  fideles  fepi/fime  , imo  fere  quotidie 
Sacramentum  hocfumcbant:  que  confuetudo 
eiim  paulatim  intermitti  videretur,  hanc  fandus 
Anaclctus  aliqua  ex  parte  rcnouauit  Epift.  2. 
precipiens , vt  faltem  miniftri  qui  Miflie  Sa- 
crificio inferuirent , Euchariftie  participarent. 
Charitate  pofhnodum  refrigefeente  fandus  Ea* 

/ 


Digilized  by  Googl< 


DE  SS.  EV CHARISTIA,  rm 

bianus  Papa  Epift-  r.  quas  refertur  cap.  Effi  de 
confecrat.  diftin.  t.  edixit,  vtter  lakem  quo- 
tannis, icilicet  in  feftis  Natalis  Domini , Re- 
furre&ionis , ac  Pentecoftes,  omnes  Chrifti  fi- 
deles Euchariftiam  fumerentj  Qnodpoftea  it» 
pluribus  Conciliis  fimiliter  decretum  eft  , ac 
prajfertim  Agathenfi  i.  Demum  cum  fanda  il- 
la & falubris  praeceptio  in  defuetudinem  abiif. 
fet  , & maximo  animarum  damno  in  plures 
etiam  annos  corporis  Chrifti  communio  dif- 
ferretur ,conftitutum  eft  in  Concilio  Lateran. 
fub  Innocentio  3.  cap.  Communis  vtnufque  fe- 
xsu , vt  finguli  fideles  , cum  ad  annos  difere- 
tionis  peruenerint , Sacramentum  hoc  falcem 
femel  in  anno  tempore  Pafchatis  percipiant, 
nifi  ex  licentia  proprij  facerdotis  , in  plures 
aliquot  dies  ex  caufa  aliqua  rationabili  diffe- 
rendum efie  cenfeatur. 

Sunt  autem  quadam  hic  obferaanda  circa 
Ecclefiafticum  iftud  de  fumenda  Euchariftia 
praeceptum. 

Primum  eft , tempore  Pafchatis  intelligi  to- 
tum iilud  tempus  , quod  effluit  a Dominica 
Palmarum  vfque  ad  Dominicam  in  Albis  in- 
clufiue ; vtab  Eugenio  4.  declaratum  fuiffe  re- 
fert Nauarrus  : imo  , vbi  confuetude  legiti-  c' lT* 
me  preferipta  viget  de  farisfariendo  huic  prar-  n* 
cepto  per  communionem  quolibet  Quadrage- 
fima:  die  faciam , idem  Nauarrus  docet  fatis  effe 
ad  tranfgrefltonem  praseepti  euitandam  , vt 
quis  eiufmodi  confuetudini  fe  conformet. 

Secundum  eft , ex  probabiiiflima  & in  praxi 
magis  recepta  fententia  illum  , qui  tempore 
Pafchatis  ex  caufa  aliqua  iufta  vel  iniufta  fa- 
ctam Euchariftiam  accipere  intermifit , poftei 

Suam  primum  commode  poteft  , ad  fumen- 
am.  illam  obligari.  Ita  docent  Nauarrus, 
Jizor  , Suares  & alij  apud  Daymanura-  cap. 

«-.de  Euchar.  quibus  fubfcribit  Ilambertus  ad 
quxft.  So.  difp.  6.  art.  t.  vbi  etiam  addit  il- 
lum , qui  prasuidet  defuturam  libi  tempore 
Pafchatis  communicandi  occafionem , ad  pt*- 


Digitized  by  Google 


tti  DE  SS.‘  E V CHARISTIA. 

«eniendum  illud  tempus  obligari  : quod  ta- 
men aliqui  re&e  limitant , ii  intra  eum  annum 
i«m  femel  non  communicauerit $ aut  fi  pneui- 
deat  quod  intra  eumdem  annum  amplius  com- 
municare non  pofiit;  quia  Ecdefia:  intentio 
prarcipua  cft  , vt  cominuftio  vitra  annum  non 
differatur , ficut  re&e  obferuat  & probat  Lay- 
mannus  fupra. 

Tertium  cft,  poenam  illam  in  fupradi&o  de- 
creto Concilij  Latcran.  contra  huius  pnecepti 
tranfgiefTores  conftitutam  ; fcilicct  vt  viuentes 
nb  Ecdefia  arceantur , & monui  Ecclefiaftica 
fcpultura  priuentur;  non  cffe  lata»  fentemia:,  fed 
ferenda:,  vt  ipfius decreti  verba  indicant:  qua- 
propter parrochi,  aliique  facerdores,quiiurif- 
diftionem  in  foro  exteriori  non  obtinent,  poe- 
nam illam  non-nifi  confulto  ac  iubente  Ordi- 
nario inferie  non  debent,  nifi  fpccialibus  dis- 
cefcon  conilitutionibus,  aut  confuctudin ibus 
aliquid  exprefluis  declaretur. 

Dicendum  4.  non  modo  Ecclefiafticum,  fed: 
etiam  diuinum  de  fumenda  Euchariftia  extare 
qu.  8.  prseceptum.  Ita  S.  Thoraas : 8c  conflat  tum  ex 
a-n.  his  Chrifti  Domini  verbis  : N'Ji  manducaueritk 
S.  loa,  carnem  filtj  hominis  > no»  habebitu  vitam  m robxp 
H.  tum  etiam  ex  Concilio  Trid.  fcfT.  13.  vbi  fic  lp- 
*ap,2,  quitur:  Salitator  nojler  difctjfurus  ex  hoc  mundo  ai' 
r Patrem  , Sacramentum  hoc  infiituit , ir  in  illitu  fum- 
atione colere  nos  fui  memoriam  practpnt , irc. 

Qttxxes  quo  tempore  diuinum  illud  pra?ce- 
ptum  obliget?  Refpondetur  1.  obligare  faltem- 
in  articulo  mortis , vt  docet  & pluribus  probae 
Suares  difp-  69.  fect.  ■£.  & Valentia  difput.  6-i 
qusft.  8 de  Euchar.  pun&.  4.  colligiturquc  ex 
perpetua  Ecclcfix  praxi,qua:  peculiati  cur£  fem- 
per  cauit , ne  infirmi  fine  illius  fumptione  ex 
hac  vita  decederent:  Vndein  Concilio  Nicae- 
no 1.  can.  15.  Euchariftia  in  fine  vita:  fumenda 
vocatur  viaticum  necejpsriitm  : idem  habetur  in 
Concilio  Carthagin.  4.  can.  77.  & in  aliis  Con- 
ciliis^ua:  referuntur  in  Decreto  caula  17.  qu,. 


DE  SS.  EVCHARISTIA.  it? 

Refpondeturz.  valde probabilem  efle  fcnten- 
tiamSoti  lecl.  9.  de  Euchar.  ^Bgidij  Conincx: 
quaeft.  6?.  arc.?.  & aliorum  Dodorum,qui  aflc- 
xunt  cx  praecepto  diuino  vnumquemque  fide- 
lem adultum  etiam  citra  mortis  periculum  ad 
fumendam  aliquoties  in  vita  Euchariftiam  obli- 
gari , Chriftumquc Dominum  nullum  tempus 
certum  praefcribere  voluifle  , fed  Ecdefix  lua; 
leliquifle  determinandum. 

Eft  autem  obferuandum, quando  Euchariftia 
in  periculo  mortis  per  modum  viatici  fumitur, 
etiam  a non  ieiunis  illam  fumi  po/Te , quando 
fine  graui  damno  aut  periculo  ieiunium  ab  illis 
vfque  ad  tempus  huius  Sacramenti  fufeipiendi 
feruari  non  poteft,vt  ex  communi  Dodorum 
confenfu  docet  Toletusl.  6-c.if.  & habetur  in 
rituali  Romano  titulo  de  communione  infirmo- 
rum : fi  tamen  nullum  probabile  mortis  peri- 
culum immineret, & ex  deuotione  fola  commu- 
nicare vellet  infirmus  fquodilli  haud  dubie  la- 
luberrimum  clt,  idcoque  confidendum^)  tunc 
non-nifiieiunus  luchariftiamfiifciperedeberet: 
quod  fiinfirinus  in  mortis  periculo  diutius  ver- 
fetut,  poterit  iterum  & ftepius  Euchariftiam  per 
modum  viatici  etiam  non  ieiunus  fumere , vt 
docet  idem  Tolctus  fupra;  dummodo  tempus 
aliquod  ab  vicinia  viatici  fumptioneintereefte- 
rit.quod  quidem  tempus  in  Rituali  Parifi£fi  tit; 
de  comra.infirm.  decem  dierii  fpatio  prtefinicur. 

Quierunt  aliqui , an  is , qui  paulo  antequanr  0 
incideret  in  periculum  mortis , communicauic, 
teneatur  iterum  periculo  illo  aduenietcEucha- 
xiftiam  recipere.  Quidam  Theologi , vt  Sotusr 
Paludanus  & ali  j quos  citat  & fequtturLayman- 
nuscap.  f.  de  Eucharift. exiftimant  illum;  qui: 
JSuchariftiam  recepit  odo  vel  decem  diebus  an- 
tequam in  periculum  mortis  incideret,  non  te- 
xi eri  fub  peccato  iceriim  commuRicare:  quorum 
lententia  quamuis  probabilis  videatur , verioc 
tamen  & in  praxi  tenenda  eft  ea , qua:  aflerie  ta- 
lem ex  prqccpto  diuino  iceriim  obligari  ad  com- 
Uiunicandum  > ctiamii gridre  quam  incideiec  i« 


«4  D E SS.  EVCH  ARISTIA, 
mortis  periculum,iam  communicaflet.  rtalTam- 
bertusad  quadi.  80.  difput  f.  art.  a.vbi  etiam 
cotendit  ilium, qui  nihil  de  periculo  mortis  co- 
gitans communicaflet  aut  celebraflet , fi  eodem 
die  in  tale  periculum  incidat,*iteriim  ad  Eucha- 
riftiam  Tumendam  per  modum  viatici  obligari: 
cui  tamen  fententia;  ne  Tubicribamus,obftat  Ec- 
clefhelcx  & confuctudo  prohibens,  ne  quis  eo- 
dem die  bis  communicet , exceptis  aliquot  ca- 
flbus  in  iure  exproflis,  vt  Natalis  Domini , Pa- 
rochi duas"  aut  plures  Ecdefias  parochiales  di- 
ftindas  legitime  poflidentis,&c.  mter  quos  ta- 
men propofitus  hic  caTusnuTquam  repetitur. 

Optimum  luper  hac  re  confilium  cfletid  prar- 
ftare  , quod  a (andiflimis  viris , & nuper  etiam 
ab  Emineti/fimo  & de  vniuerfa  Ecclefia  optime 
merito  Cardinali  Baronio  aliquot  annis  ante 
mortem  fadum  Iegimus;qui  quoties  communi- 
cabant aut  Miflie  Sacrificium  celebrabant , to- 
ties facram  Euchariftiam  per  modum  viatici  ex 
peculiari  intentione  Tumebant, ea  Tcilicet,  mete, 
vt  fi  mors  ex  improuisoaccideret,  diuino  prae- 
cepto de  Euchariftia  in  tali  caTu  Tumenda  ab 
ipns  Tatisfaclum  eflet. 


SECTIO  IX. 

Solumtur  quadam  dubia  circa  do&rinam  pracedenti 
, fettiont  traditam. 

PRimvm  eft,  vtrum  amentibus  baptizatis 
adminiftranda  fit  Euchariftia.  Reipondec 

S-  Dodor  cum  diftindione:  vel  enim  Tem- 

a.  9.  per  caruerunt  vTu  rationis, & talibus  dicit  Sacra- 
mentum hoc  non  efle  adminiftrandum : vel  non 
femper  carnerunt,  & tunc  fi  prius  cum  eflent  ra- 
tionis copotes, apparuit  in  eis  Sacramenti  huius 
aliqua  deuotio, debet  ipfis  in  articulo  mortis  ex- 
can.7.  hiberi(vt  ibidem  docet  confirmatq;  authorica- 
6.  te  Concilij  4.Carthaginenfis)nifi  forte  timeatur 
periculum  vomitus  vel  expulfionis.  Iis  autem 
qui  non  omnino  amentes  Tunt,  Ted  debilem  tan- 
tum habent  rationis  vfura,  non  efthoc  Sacra- 


t 


Digitized  by  Google 


wr 


DE  SS.  EVCHARISTTA.  1 if 

mentum  omnino  denegandum  , fed  pro  ratione 
difpofitionis  8c  deuotionis  adminiftrandum. 

Secundum  eft,qua  atate  pueris  Sacramentum 
hoc  adminiftrari  debeat  ? Refpondetur, nihil  1'u- 
per  hac  regenerarim  po fle  definiri, fed cuiufque 
pueri  indolem  efTc  confiderandam ; in  aliis  fi- 
quidem  tardius , in  aliis  citTiis  rationis  vfus  exo- 
ritur: neque  tamen  requiritur  vt  puer  pleno  ac 
perfecto iudicio  polleat,  fed  fatis  eft  fecundum 
mentem  S.  Do&oris , vt  aliqualcm  vfum  ratio- 
nis habere  incipiat , po/fitque  a&um  fidei  circa 
hoc  Sacramentum  elicere , & deuotum  aliquem 
affectum  circa  illud  concipere. 

Vnde  grauiter  aliquando  peccant  parentes, 
paftores , &confe!Tarij , qui  ex  incuria  primam 
puerorum  communionem  nimis  diu  differunt, 
quos  Beat*  memoris  Francifcus  Salefius  Epi- 
fcopus  Gebenncnfis  in  ipfo  rationis  crepufculo 
ad  Chriflum  Dominum  volebat  in  huius  Sacra- 
menti participatione  adduci  ; vt  illius  gratiis 
irrorati  tanquam  nouellse  oliuarum  in  circuitu 
menfx  Domini  adolefcerent , eoque  confortan- 
te , baptifmalem  innocentiam  fslicius  & con- 
itanti  iis  cuftodirent. 

Tertium  eft  , vtrum  reis  ad  mortem  damnatis 
Euchariftia  licite  denegari  poilit?  Refpondetur 
cum  Ifamberto,  Ecclefiam  pofle  fpeciali  aliquo 
decreto, vel  ratione  alicuius  confuetudinis,eiuf. 
modi  reos  ad  mortem  damnatos  Sacramentali 
Euchariftia»  perceptione  ptiuare:  quod  prasfer- 
tim  probat,  ex  eo  quod  Ecclefia  olim  in  qui- 
bufdam  Conciliis  ac  nominarim  in  Concilio 
Eliberitano,  quofdam  peccatores  publicos, licet 
poenitentes  & Sacramentalirerabfolutos»facra 
■viatici  fumptione  etiam  in  articulo  mortispri- 
tiauit:  ergo  idem  etiam  nunc  in  fimilibus  cafi- 
bus  ad  horrorem  quorumdam  criminum  altius 
animis  imprimendum  facerepotcritrcum  in  dif- 
penfatione  Sacramentorum  falua  illorum  fab- 
ulantia plenariam  a Chrifto  Domino  poteftatem 
acceperit. 

Quantun  eft, vtrum  ficut  faccrdotes  edebran- 


fup.in 

refp. 

ad 


ad  q. 
80. 
difp. 
a.  4. 


1x6  DE  SS.  EVCHARISTI A. 

tes,fic  etiam  laici  communicantes  Sacram  en* 
tum  hoc  fub  vttaque  fpecic  fumere  debeant: 
Relpondctur  iuxta  definitionem  Concilij  Trid. 
fen.21  Laicos  (?  Clericos  non  conficientes  > nullo  pracepto  diut- 
cap,  I,  nt  a({  gsicbanftut,  Ster  Amentum  fub  vtraque  Specie  fu- 
mendum  obligari , necjue  vllo  patio  fatua  fide  dubi- 
tari pojfe , quin  iliis  alterius  fpeciei  communio  ad  fa- 
lutem  fuffictat:  ( Et  pofte.i.  iubdit)  quod,/i«r4^ 
Op.2.  initio  Chrifiiana  religionu  non  infrequens  vtriufjue  fpe- 
ciei vfus  fuijftt , tamen  progrejfu  temporis  lati  fima 
tam  mutata  illa  tonfuetudme  , fitnila  mater  Ecclefiec 
grauibus  & iufiis  de  caufis  adducta  , hanc  confuetu- 
dtnem  fub  altera  fpecic  communicandi  approbauit,  dr 
pro  lege  habendam  decreuit\quam  reprobare , aut  fi- 
ne > pfiu*  Etclefia  authoritate  pro  libito  mutare  non' 
licet.  ( Addit  denique ) fatendum  effe  etiam  fub 
cap.  altera  tantum  {pecte  totum  atque  integrum  flirifium 
verumque  Sacramentum  fumi  ; ac  propterea , quod 
ad  frufium  attinet , nulla  gratia  ntccjfaria  ad  falu- 
tem  eos  defraudari  , qtn  vitam  Jpectem  folism  acci- 
piunt. Certe  in  feripturis,  Aci.  a.  20.  & 27.  fic 
mentio  folius  fraftionis  panis,  in  cuius  com- 
municatione dicuntur  fideles  fuifle  perfeueran- 
tes  : & olim  in  Ecclefia  Sacramentum  hoc  fub 
fola  fpecic  panis  ad  communionem  infirmo- 
rum afleruatam , ipfifque  infirmis  minifiratumf 
fui  fle  confiat  ex  Concilio  Nicaeno  can.  12.  8c 
14.  & ex  Eufcbio  lib.  6.  Hiftor.  Ectflef.  cap. 

8c  etiam  ex  S.  Gregorio  Narianzeno  in  orat, 
de  Gorgonia  fotore  : ex  quibas  conflat  quan- 
tum a veritate  alienum  fit  , qqod  haeretici  di-- 
eunt,  vnumquetnque  fidelium  praecepto  diuino 
a-d  communionem  fub  vttaque  fpecrp  fumen- 
<km  obligati. 


'SECTIO  X. 

Quis  fit  legitimus  huius  Sacramenti  mimjfer. 

QVjes  tio  propofita  dupliciter  intelligi 
poteft:  primo  j quis  hoc  Sacramentum  con- 


Digitized  by  CjOO^Ic 


DE  SS.  EVCHARISTIA-  tt? 
fice  re;  fecundo,  quis  illud  legitime  difpenfare 
& admiuiftrare  poflit.  Pro  illius  in  vtroquc  icn- 
fu  relolutione. 

Dicendum  i.  foliun  noux  legis  facerdotem  ri- 
te ordinatum  elTe  proprium  & legitimum  e«- 
chariftix  conficienda?  miniftrum.  H<ec  veritas, 
quxdefidecfl  ,conftattumex  his  Chrifti  Do- 
mini verbis  S.  Matth.  26.  &S.  Luc.  zz.hocfa- 
cite,  &c.  quibus ,lblis  Apoftolis,eorumquc  in  /a- 
cerdotio  fucceflbribus  hanc  Euchariftia?  confi- 
cienda? poteftatem  conceflit;  quo  fenfu  verba 
illa  intelligenda  efle  docet  S . Thomas ; & con- 
fiat ex  Concilio  Lateran.  fub  Innocentio  III. 
cap.  Firmiter,  in  quo  ftatuitur  neminem  niji fucer - 
datem  rite  fecundum  danes  Ecclefet  ordinatum  , Sa- 
cramentum hoc  pojfe  conficere : quod  etiam  exprcfse 
definitumeft  in  Concilio  Trid.  fefl'.  2.  cap.  r. 
Huic  quoque  veritati  fubfcripferunt  SS. Patres, 
VtS.  Chryfoftomus  paflimin  libris defacerdo- 
tio , prxlcrtimque  lib.  ?.  cap.  3.  & S.  Hierony- 
mus dialogo  cont.  Luciferianos  poft  medium, 
vbi  contendit  Hilarium  quendam  Schifmati- 
curn  non  potuifle  Euchariftiam  conficere  , eo 
quod  fuiflet  tantum  in  Diaconum  ordinatus. 

Dicendum  2.  foliun  facerdotem  efle  ordina- 
rium difpenfationis  Sc  adminiftrarionis  huius 
Sacramenti  miniftrum.  Ita  S.  Thomas  qu.  82. 
a.  $.  & conflat  ex  cap.  Vemenit  de  confecr.  dift.2. 
in.  quo  reprehenduntur  facerdotes  , qui  laicis 
Euchariftiam  dabant  ad  infirmos  defcrendam:3c 
inConcilio  Trid.  fefl".  r^.  cap.  S.  dicitur,  Hunc 
femper  in  Eccltfia  morem  fuijfc , vt  laici  i facerdoti- 
tut  communionem  acciperent. 

Diximus  (ordinarium)  primis  enim  scclefi® 
temporibus  ob  penariam  lacerdotum , extraor- 
dinarie hanc  Euchariftise  difpenfationcm  Dia- 
conis  commiflam  fuifle  conftat  ex  S.  Iiiftino 
Apolog.2.in  fine  & ex  S.  Ambrofio  lib.i.  offic. 
cap.  41.  quod  tamen  tempore  confequenri  ad 
folum  cafum  neceflitatis  reda&um  fuir,vt  decla- 
ratur in  Concilio  Carthag.  4.can  -jS.  ac  demum 
prorsus  exoleuiu 


q.  Sz* 
^•1« 


Digitized  by  Google 


nS  DE  SS.  E VCH  ARISTIA. 

Quamquam  Suarez  difp.  72.  feci.  1.  Sc  alij 
Do&oresquos  ibidem  citat,  exiftiment  etiam 
nunc  in  calii  neceflitatis  fvt  fi  infirmus  in  mor- 
tis articulo  podularet  viaticam  nec  adedet  fa- 
cerdos)  poflc  Diaconum  illi  adminidrare:  quod 
fimilitcr  docet  Toletus  lib.2.  cap.  28.  Imb  idem 
Suarez,  Valentia,  Koninch  , & alij  apud  Bona- 
cinam  difp-4.qua;d.r-  pund.i.afleruntin  extre- 
ma; ncceflicatis  cafu , vt  in  articulo  mortis  , fi 
nu Ilus  ad  fit  f acetdos  aut  Diaco  n us, laicum  p o fle 
luchariiliam  per  fe  ipfum  lumere  aut  alteri  Tu- 
mendam prjebere;  quod  tamen  intelligendum 
cft  feclufo  quouis  1'candalo  : quamuis  autem 
Bonacina  hanc  fententiam  minus  probabilem 
exi  (limet,  aliis  tamen  non  improbanda  videtor, 
cumolimid  vfitatum  fuerit  vt  condar  ex  Eufe- 
biolib.6  cap  & nuper  etiamin  Maria  Sco- 
tia; Regina  fadum  laudatur. 

Dicendum  nullum  lacerdotempofle  licite 
alteri  Eucharidiam  adminidrare  , nifi  fit  eius 
proprius  paflor,  vel  ex  proprij  padoris  id  eft 
fummi  Pontificis,  Epifcopi , vel  Parrochi  com- 
miflionc  feu  licentia  exprefla  vel  rationabiliter 
ptxfumpta  id  faciat.  Ita  Suarez  fupra  fed.  2. 
Vafques  difp.219.cap. 2.  Laymannuslib.j.trad. 
4..  cap.  7-  ae  Euch.  qui  hanc  affert  rationem; 
quod  difpenfatio  Sacramentorum, ac  praslertim 
huius  quo  fideles  fpiritualiter  pafcuntur,  fit  pro- 
priam munus  padoris, quod  proinde  nemo  alius 
fine  illius  commiflione  vfurpare  debet. 


Digitized  by  Google 


DE  SACRIFICIO  MISSAE,  n* 


SECTIO  XI. 

De  fanttifttmo  MiJJt  facrtfiao • 

PARAGRAPHV  s i. 

Vtrum  in  Mtffa  verum  & proprie  di  Sium 
facrificium  offeratur. 

MI  s s je  nomen  plurimi  ab  Hebraica  vo- 
ce, qtue  oblationem  fpontaneatn  figni- 
ficat,deriuare  contendunt  : alij  tamen 
probabilius  (vt  Bellatmino  videtur)  didtionem  lib.  t, 
e/Te  Latinam  exiftimant  a mittendo  denuatam;  de 
quia  per  illam  oblationes  & preces  ad  Deum  MiiT. 
mittuntur;  vel  quia  in  illius  fine  Diaconi  vel  c.  X* 
facerdotis  voce  fit  miflio  feu  dimidio  populi: 

Patres  fiquidem  Graci  nufquam  nomen  Mida: 
fed  vfurpade  reperiuntur  ; quos  ta- 

men alias  voces  Hebraicas  , vt  Pafcha  , SaM*- 
thum , ^Alkluia,  &c.  padim  retinuifle  videmus. 

Quidquid  fit  de  illius  nominis  deriuatione, 
certum  tft  illud  in  Ecciefia  antiquidimum  & 
vficatiflimum  fu  i de  , vt  latis  demonftrat  eius 
ftequens  mentio  tum  in  Conciliis  antiquis, tum 
apud  SS.  Patres  , quos  fuse  refert  Bellarminus 
loco  proxime  citato.  Et  eo  nomine, fecundum 
communiflimam  ac  vfitatiflimam  illius  acce- 
ptionem, fignificatur  adiio  illa  Religiofa  diui- 
nitus  inditura, per  quam  Chrifti  Domini  corpus 
&languiscumlacri$quibuldam  ritibus  ab  Ec- 
ciefia pr.Tfcriptisconfecratur,  offertur  , aefumi- 
tur.  Et  de  Miflh  eo  fenfu  intellecta  qu2eritur,an 
fit  verum  8c  proprie  didtum  facrificium  : pro 
cuius  qua:dionis  faciliori  refolutione, 

Supponimus  ex  Dodtrina  S.  Thomae  Sralio-j^q^ 
tum  communiter  Theologorum  , facrificium  gj, 
proprie  didtum  cfTe  oblationem  externam  foli 
Deo  fadtam  , qua  in  tcftificationcm  fupremi  do- 
minij,quodin  omnes  creaturas  earumque  vitam 


ed  by  Google 


120  DE  SACRIFICIO  MISSJS. 

& exiftcntiam  obtinet  ( cuius  proindenutu  fl- 
ear creatae  funr  & conferuantur , /ic  etiam  de- 
ftrui  & annihilari  poffunt)a  legitimo  mimftro 
res  aliqua  fenfibilis  8c  permanens  ritu  myftico 
confecratur  & tranfmutatur. 

Dicitur  i.  ( oblatio  externa J vt  ab  internis 
religionis  adrbtis  difccrnatur. 
lib.IO  Dicitur  2.  (Coli  Deo  faciam)  quu  enim  , inquit 
de  ci-  5.  Auguftinus , purificandum  ceti  fuit . rufi  ei  quem 
«it.  C.  Deum  aut  fouit,  aut  putauit . aut  finxit ? 
jp.  Dicitur?,  fin ceftificationcm  fupremi  domi- 
nii,&c.)  vt  explicetur  in  quem  Enem  facrificium 
oiicratur. 

Dicitur  4.  fi  legitimo  miniftroj  non  enim 
cuiufvis  eft  offerre  iacrificium  ; Nec  (vt  ait  Apo- 
■j/lolus)  quifquam  fumit  fisi  honorem  , fcd  qui  vacu- 
atura Dea  tanqunm  .Aaron. 

, Dicitur  f.  (res  aliqua  fenfibilis  & permanens, 
vt  a ratione  facrificij  proprie  didi  excludantur 
adiones  tranleunces  , quales  fune  plalmodiae) 
preces,  &c. 

Dicitur  6.  (ritu  myftico  confecratur ) id  eft 
d: irino  cultui  & honori  dedicatur  : facrificarc 
fup.  enim,  ( vt  ait  S.  Doctor^  eft  aliquid  facrum 
a.  J-  facere.  • 

Dicitur  7-(  Sc  tranfmutatur ) ad  verum  enim 
Sc  proprie  didum  facrificium  requiritur , vt  id 
quod facrificatur  ita  tranfmutetur,vt  delinat effe 
id  quod  ante  erat : cum  enim  (vt  fupra  didum  ) 
facrificium  offeratur  in  proteftationem  , quod 
Deus  fit  fummus  vitae  ac  necis  arbiter ; hiec  pro- 
reftatio  requirit , vt  non  folum  vfusrei,fed  eius 
etiam  fubftantiaDeo  offeratur,  Sc  ineiusliono- 
rem  conlumatur. 

Hoc  praffuppofito,  dicendum  eft  in  Milia  ve- 
rum & proprie  didum  facrificium  Deo  offerri. 
£ap.i.  Hasc  veritas , quae  a Concilio  Trid.  definita  eft 
tanquam  fide  credenda,  & quam  ha?retici  ho- 
dierni praffertim  impugnant,  probatur  i.cxMa- 
lachiaficludarosalloqucnte:  efi  mihivotun- 

tos  in  vobu  , dicit  Dominus  exercituum  , & mutius  nata 
fufcificun  de  manu  vejlru  : ab  ortu  enim  fidu  vfque  ad 

eccafumt 


Digitized  by  Google 


de  sacrificio  missae,  m 

tccafum  , magnum  e ft  nomen  meum  in  gentibus  , & in 
amni  loco  facnficatur  & effertur  nomini  meo  oblatio 
munda  : quibus  verbis  prodicit  Propheta  { vt 
explicat  S.Auguftinus  ) ceffkturas  vilhmas  quasi» 
vmbra  futurorum  offerebant  ludat  , & vnum  facrifi- 
cium  gentes  d folu  ortu  vfque  ad  occafum  , fient  tam 
fieri  cernimus  , oblaturas. 

Probatur  a.  exeo  quod  Apoflolus  dixit  quod 
Chriftus  Dominus  f alius  efi  Pontifex  in  attritum 
fecundum  ordinem  Melchifedech  , id  eft  , quod  j 
ficut  Melchifedech  panem  & vinum  in  facri- 
ficium  obtulit,  fic  etiam  Chriftus  Dominus  cor- 
pus & fanguinem  fuumfub  fpecie  panis  & vini 
iri  facrificium  obtulit , & difcipulisfuiseorum- 
quein  iacerdotio  fuccefToribusofFerendumtra- 
didinita  enim  hunc  Apoftoli  locum  explicanc 
SS.  Cyprianus  , Ambrofius,  Hieronymus  $c 
alij  quos  refert  Bellarminus  lib.  i.  de  Mifla 
cap  6. 

Probatur  q.  ex  Concilio  Nicaeno  i.  can.  14. 
vbi  ftatuitur,  Diacones  non  habere poteftatem  effe- 
rendi facrtficij  , fed  folos  facerdotes  : & Nicaeno  2. 
ad.  6.  vbi  fit  exprefla  mentio  incruenti  lacri- 
ficijquod  in  memoriam  pafltonis  Chrifti  a fa- 
cerdote  offertur , diciturque  in  eo  non  imagi- 
nem, fed  ipfummet  Chrifti  corpus  offerri. 

Probatur  4 ex  Sando  Ambrofio  cap.  I.  iit 
Sandum  Luc.  C*>™  facrf camus . inquit , Chriftus 
adeft , Chriftus  immolatur:  Sando  Gregorio  Nifl 
feno  orat.  1.  de  fefto  Pafchs  : Chriftus  non  expe- 
llat Pilati  indicium,  fid  ineffabili  facrtficij  modo pra- 
occupat  violentum  impetum  Iudaorum  , ac  fe  ipfum 
offert  oblationem  pro  nobis  , faeerdos  Jimul  & agnus  t 
quando  vero  id  accidit  ? cum  nempe  corpus  fuum  ad 
manducandum  , &■  fanguinem  familiaribtss  exhibuit 
ad  bibendum.  Et  Sando  Auguftino  lib.  4.  de 
Trinit.  cap.  14.  Quid  gratius  efferri  aut  fufctpi 
potsft , quam  caro  facrsficij  nftri  . corpus  effcilum  fa - 
cerdo  tu  ncftri  ? 

Probatur  f.  hac  ratione:  vbicunque  reperiun- 
tur  altaria  & facerdotes , ibi  facrificium  etiam 
repeiiri  necefTe  cft , ciim  non  nifi  ad  facrifici* 

F 


lib. 19 
de  ci- 
uit.  c. 
*?• 


Heb.  6 


Digitized  by  Google 


fciT.zz 

cap.i. 


1 12  DE  SACRIFICIO  M I S S JE. 
offerenda  vlui  effc  polline  : Atqui  in  Eccleli* 
Catholica  femper  fuerunt  altaria  & Sacerdotes, 
vt  conflat  ex  antiquillimis  Conciliis,  Calcedo- 
ncnfi  ad.  x.  vbi  dicitur  Tatres  Concilij  conle- 
dilfc  in  Ecclefia  ante  cancellos  Janlhfiimi  alraru ; 
&Laodiceno  can.  19.  vbi  ftatuitur  Solis  factans 
licere  ad  altare  accedere  ; & can.  q.4.  prohibetur 
Ne  multer  ingrediatur  ad  altare  : item  cx  Sando 
Cypriano  iib.i.  Epiftol.  9.  vbi  prohibet  ne  offe- 
ratur facrificium  pro  Chxilliano  quodam  def- 
fundo  , qui  teitamento  fuo  rerum  aliquarum 
temporalium  procurationem  facerdoti  manda- 
uerat ; Quia  , inquit , non  tjl  dignus  vt  pro  illo  fieri * 
ficetur , qui  facerdottm  Dei  ab  altari  abfiraxit. 

Obiiciunt  1.  harretici  Cluilium  Domiuum  in 
feripturis  vocari  8c  re  vera  effc  faccrdotem  in 
«ternum : vnde  inferunt  nullos  in  terris  lacer  - 
dotes  illi  effe  liibllituendos  , ncc  illa  proinde  ia,- 
crilicia  ab  ipfis  polle  offerri. 

Relpondetur  facerdotes  non  fubllitui  Chrifto 
Domino,  nec  illorum  multiplicationem  repu- 
gnare vnitati  Sc  aeternitati  facerdotij  iplius 
Chrilli , fed  operari  & laetificare  in  illius  vir- 
tutetanquam  cius  Vicarios;  ficut,  quamuisiple 
Cluilius  de  fe  ipfo  laqueus  dixeric  vnus  eji  ma. 
gijler  vefier  Chrifius , hoc  non  obllnt  quin  fub  illo 
fint  etiam  alij  Doclores  & magillri : vndeApo- 
llolus  2.  Timoth.  1.  vocat  le  Magiflrum  & Do- 
ftorem  gentium. 

Obiiciunt  t-  Apollolum  Hebr.  10.  dixiffe 
Chrillum  vna  lui  oblatione  confummaffe  in 
aitcrnum  fandificatos  ; vnde  fcquitur  nos  nullo 
alio  larrificio  indigere  , ciim  vnum  Chriili  in 
cruce  facrificium  infinitam  & sternam  vim 
habuerit. 

Relpondetur  verum  elle , quod  Chrillus  Do- 
minus vnica  fui  oblatione  sternam  humani 
generis  redemptionem  perfecit  ; quod  tamen 
non  obdat, quin  ( vt  loquitur  Concilium  Trid.) 
Ecclefia  fu*  viftbile  ( ficut  hominum  natura  exigit  ) 
rclitjuertr  facrificium  , quo  cruentum  illud  fcmcl  in 
cruce  pera  Ilum  rej/re feritaretur  , e influe  memoria  m 


d by  Googh 


DE  SACRIFICIO  MISSAS,  ii? 

finem  vfijuc  foculi  permaneret  j atque  illius  falutaru 
virtus  in  remtfinncm  eorum  , qua  a nobis  quotidie 
committuntur , peccatorum  applicaretur. 


PARAGRAPHVS  II. 

Quartam  partes  Mijfx  ad  rationem 
facrificij  pertineant. 

DE  duobus  pnefertim  ipfius  Mi (Tx  par- 
tibus controuerfia  eft  apud  Theologos» 
confecratione  fcilicet  8c  communionej 
an  vtraque  vel  vna  folummodo  illarum  ad  ra- 
tionem feueflentiam  facrificij  pcrtineat:de  aliis 
enim  quse  in  Mifla  fiunt , conucniunt  omnes 
quod  ad  edendam  facrificij  minime  pertineant; 
fed  quod  fint  tantum  ceremonia;  quxdam  ab 
Ecclefia  infticuta: , quarum  alia:  funt  praspara- 
toris  ad  facrificium  , alite  reprsfentadus  eo- 
rum quas  in  Paffione  Chrifti  Domini  gefta  funt, 
alias  demum  fignificaciuas  fructus  qui  ex  illo  fa- 
crificio  fuper  fideles  deduntur. 

Sunt  autem  duas  celebriores  Theologorum 
fuper  hac  quasftione  fententias  : Prior  eft  eo- 
rum , qui exillimant  rationem  feueflentiam ia- 
crificij  Miflte  in  fola  confecratione  confiftere. 

Jta  Suarez  difp.  77.  &plurcs  ali;  quos  ibidem 
idem  citat  , quorum  prxcipu*  rationes  has 
funt. 

Prima,  quod  facri  Euangeliftae  inftitudo- 
nem  huius  facrificij  referentes  folius  confe- 
crationis  meminerint, nec  dicant  Chriftum  Do- 
minum corpus &languinem  fuumin  illa  infti-  q.  Sx* 
tutione  fumpfifle;  quod  quamuis  SandtusTko-  a.  i. 
mas  8c  plurimi  alij  tum  Sancti  Paties,  tum  Do- 
«flores  aderant , non  cii  tamen  verifimile  facros  •' 
Euangcliftas  omilfuros  fuiffe  , fi  ad  huius 
facrificij  rationem  & c flendam  pettinere  exi- 
ftimaflenc. 

F ij 


1*4  DE  SACRIFICIO  MISSOR. 

Secunda , quod  huius  fiicrificij  e/I entia  con- 
fidat in  ea  adione,  qua»  eft  expreffiilima  Paf- 
fionis  & mortis  Chrifti  Domini  reprefentatio: 
Atqui  confecracio  cft  ciufmodi ; ciim  in  illa  vi 
verborum  corpus  feorfim  a fanguine  ponatur, 
ScCic  fiat  myftica  quaedam  feparatio  languinis 
ab  ipfo  corpore  ; in  qua  quidem  feparatione 
realitcr  in  cruce  fnda  , polita  fuit  vera  & pro- 
pria ratio  facnficij  in  ipft  cruce  pera  di  : er- 
go , &c. 

Tertia  , quod  huius  facrificij  propria  & 
eflentialis  ratio  conftituenda  fit  in  adione  illa, 
in  qua  facerdos  fungitur  vice  Chrifti  Domini 
principalis  offerentis,  & illius  nomine  aliquid 
Deo  offert : atqui  in  fola  confecratione  id  re- 
pentur; tunc  enim  folummodo  Sacerdos  in  per- 
iona  ipfiusChrifti  loquitur, & virtute  verborum 
confccrationis  vidimam  illam  diuinam  veluti 
fiftit  in  altari , ficque  eam  Deo  offert:  omnes 
enim  reliquae  oblationes  , quas  iplam  confe- 
crationem  antecedunt  aut  fubfequuntur  , ab 
Ecclefia  inftituta;  ftint ; cirm  Sandus  Grego- 
riuslib.  7.  Epiftol.  63.  Apoftolos  primis  Ec- 
clefia; temporibus  ad  verba  confecracion»  io- 
i im  orationem  Dominicam  addere  lolitosfuif. 
fe  teftetur. 

Pofterior  fententia  cft  eorum  , qui  afferunt  ad 
rationem  & effentiam  huius  facrificij  pertinere 
quidem  confecrationem  corporis  & languinis 
Chrifti  Domini,  quatenus  eft  veluti  politio  feu 
addudio  vidima»  ad  altare  illiufque  oblatio; 
fed  folam  non  fufficere  defcdu  realis  immuta- 
tionis in  facrificio  requifita»  ; proindeque  ad 
rationem  & ellentiam  huius  facrificij  pertinere 
quoque  facerdotis  communionem,  per  quam 
Euius  facrificij  vidima  in  honorem  Dei  veluti 
deftruitur  atque  confumitur  , in  quantum  per 
illam  facerdotis  communionem  corpus  &fim- 
guis  Chrifti  fab  fpeciebus  SacramentalibuselTc 
definit. 

Cuius  fententia»  afTatorcsfwnt  Canus,  Sotus, 


Digitized  by  Google 


DE  SAC  CIO  MISSA  iif 

Bcllarminus,  Sal  quibus  fubfcribit  Ifamber- 
tus  ad  qua:ft.  S^unp.  ?•  art.  4.  qui  etiam  pro 
ea  citat  S.Dodorem  praefata;  qua:ftionis  art.  g. 

& fundamenta  illius  pofterioris  fententiae prae- 
cipua fune  'hsc. 

Primum,  quod  Chriftus  Dominus  ficrifi- 
cium  hoc  inftituens  fimul  & offerens  dixit, 
hoc  tfi  cor p tu  meum  quod  pro  vobti  datur  : frangi-  S*n(f, 
fwrluxta  Gr®cam  editionem  ; & de  calice  fan-  Lue. 
guinis  fui  : qui  pro  vobis  funditur  tn  remifiionem  zi>&! 
peccatorum:  qua:  quidem  verba  de  fradione  8c  Ctr.ll 
effufione, quae  in ipfo  facrificio  fit,  intelligenda 
effe  ex  mente  S.  Chryfoftomi  & plurium  SS. 
Patrum  probat  Maldonatusadcap.  i6.S.Math. 
vnderede  colligitur  fumptione  corporis  & fan- 
guinisChrifti  Domini  a facerdotefadam  ,qua6 
per  fiadionem  & effufionem  illam  iigninca- 
tur , ad  facrificij  rationem  & effentiam  perti- 
nere; ciim  illius  fradionis  & effufionis  virtu- 
te peccata  remittenda  effe  dicantur  ; qui  qui- 
dem effedus  huius  facrificij  proprius  eft , vtin- 
ft a explicabitur. 

Secundum  eft  , quod  ad  rationem  facrifi- 
cij pertineat realis  quasdam  immutatio,  fcude- 
flrudio  rei  oblata: : per  confecrationem  autem 
nulla  fiat  corporis  & fanguinis  Chrifti  deftru- 
dio  , fcd  potius  noua  ipfius  fub  Ipecicbus  fa- 
cramentalibuspofitio  , qus  per  communionem 
deftruitur  ; per  quam  proinde  fit,  vt  corpus 
Chrifti  amittat  effe  facramentale,  & ficrcaliter 
immutetur. 

Tertium  eft,  quod  Ecclefia  praecepit  vt , fi 
contingat  facerdotem  celebrantem  fada  confe- 
cratione  mori  ante  communionem  , alius  facer- 
dos  etiam  non  ieiunus  perficiat  Miffam  confu- 
mendo  totam  vidimam  ; ne  fcilicet  facrificium 
imperfedum  relinquatur:  quale  enim  eft  facri- 
ficium ( vt  dicitur  cap.  T^elatum  de  confecr.  dift. 
a.  ) cui  nec  ipfi  facrificans  particeps  ejfe  cognofei- 
tur ? 

Quamuis  autem  ha:  dua:  fententiae  maxime 

P iij 


Digitized  by  Google 


DE  SACRIFIG^MISSA 

videantur  probabiles, & ex  \^Huc  illarum  pof- 
fint  varij  & eximij  pietatis  aT  religionis  affe- 
duselici;  pofterior  tamen  magis  nobis  arridet, 
tiimob  fundamenta  illa  quibus  innititur , tum 
etiam  quia  rationes  pro  priori  allata;  non  ita  fir- 
mat’ funt,  quin  euerti  polfc  videantur. 

Ad  primam  fiquidem  refpondetur  , fatis  cx- 
preflam  in  Euangelio  fieri  mentionem,  nordo- 
Jiim  confccrationis  , fed  etiam  communionis, 
feuconfumptionis  vidima;  huius  iacrificij  ver- 
bis illis  Chrifti  Domini , qua;  in  primo  pofte- 
rioris  fententiae  fundamento  relata  funt. 

Ad  fecundam  refpondetur  , myfticam  illam 
feparntionem  fanguinis  a corpore  Chrifti,  Do- 
mini non  fufficere  ad  rationem  facrificij  , ad 
quam  ( vt  diduin  ell ) realis  alicjua  immutatio 
rei  facrificata:  requiritur  j qua;  cum  in  fola  con- 
fecratione  non  reperiatur,  hinc  fequitur  in  illa 
fola  perfectam  & completam  rationem  faciifi- 
cij  minime  reperiri. 

Ad  tertiam  denique  refpondetur , facerdo- 
tem  vi  fuae  orationis  habere  poteftatem  non 
modo  confecrandi  & offerendi  victimam,  fed 
etiam  illam  confumcndi  j ciim  ha;c  confumptio 
aeque  ac  confecratio  & oblatio  pertineat  ad  ra- 
tionem facrificij,  quod  perficere  debet  tanquam 
minifter  Chrifti,  in  cuius  perfonaieque  dici  de- 
bet vidimam  confumere , cum  id  Chriftus  Do- 
minus feccritj  ficut  in  cius  pexfona  dicitur  ip- 
fam  vidimam  confecrare. 


DE  SACRIFICIO  MISSAE,  n? 


PARAGRAFHVS  III. 

Quinam  fint  huius  facrificij  effetius. 

SVptonimvs  exyeriori  fententia  (qua  Lib. 
Bcllarminus  communem  effe  Theologo-1 
rum  affirmat ) facrificium  Miflae  ad  effectus  Mifli» 
fuos  producendos  vim  habere  , non  folum  ex  caP*4 
opere  operantis  , ratione  (icilicet  bonitatis  Sc 
deuotionis  eius  qui  illud  offert ; quod  illi  eunt 
omnibus  aliis  piis  operibus  commune  efl;  fed 
etiam  ex  opere  operato  ,id  eft  virtute  ipfius  fa- 
crificij quod  offertur  , idque  independenter  a 
bonitate  vel  malitia  feu  indignitate  minifhi 
offerentis  :vndc  Concilium  Tridentinum  dicit 

huius  facrificij  oblationem  ita  ejfe  mundam , vt  nui - Sen. 
Ia  indignitate  aut  malitia  offerentium  inquinari  22,  c* 
foffit  : poffet  autem  inquinari  , fi  ex  fola  bo-  20* 
nitate  morali  ac  merito  operis  , quod  exercet 
offerens, valorem  ac  effe&um  haberet.  Acce- 
dit communis  totius  icclcfite  fenfus  qui  eff, 
facrificium  hoc  pro  aliquo  fiue  viuente  fiue 
mortuo  oblatum  poffe  ipfi  effe  fru&uofum, 
etfi  offerendi  ratio  ex  parte  ipfius  operantis  ni- 
hil habeat  bonitatis  moralis  : nec  vllo  flatuto 
aut  lege  obligat  facerdotem , qui  in  peccato 
.mortali  ex  aliqua  obligatione  celebrauit , ite- 
rum celebrare,  tanquam  obligationi  illi  minime 
fatisfeccrit. 

Hoc  pnefuppofito  , pro  refolutione  qua?- 
flionis  propofitte  dicendum  eft  Miffie  faerifi- 
cium  effe  ex  opere  operato  , non  modo  JLa- 
trcuticum  & Eucharifficum  , feu  facrificium 
laudis  & gratiarum  adtonis  , vt  loquitur  con- 
cilium  Trid.  Sed  praeterea  effe  etiam  propi-  22  ‘ 
tiatorium  & impetratorium  , vt  in  eodem  g/  ' 
concilio  definitum  efl.  Atque  in  primis  quod  ? 
fit  Laticuticum  Sc  Eucharifticum  , feu  quod  ** 

F iiij  • 


Digitized  by  Google 


US  DE  SACRIFICIO  MISSAE. 

offerri  po/fit  in  laudem  & honorem  Dei , 
in  gratiarum  adionem  pro  acceptis  beneficiis, 
confenriunt  omnes ; & inde  conflat , quod  ( vt 
docet  Sandus  Auguftinus  in  Pfalm.  29.  & 
S.  Leo  Serm.  q.  de  Paflione ) in  fe  contineat 
modo  quodam  longe  perfediori  & eminen- 
tiori  differentias  omnes  & proprietates  facri- 
ficiorum  antiquae  legis  : Atqui  inter  facri- 
ficia  illa  antiquae  legis  ( vt  obferuat  Sandus 
T.a.  q.  Dodor)  quaedam  offerebantur  pure  in  hono- 
rem  & laudem  Dei  , quae  holocaufia  diceban- 
. ' ' tur;  quaedam  in  gratiarum  adionem,  qme  vo- 

cabantur hofiia  pacifica  : Ergo  a fortiori  Mif- 
fae  facrificium  idem  praeftarc  poterit , & pro- 
inde in  Dei  laudem  dc  gratiarum  adionem  of- 
ferri. 

Quod  vero  fit  etiam  propitiatorium  , fca 
expiatorium  peccatorum,  quod  haeretici  prae- 
fertim  negant , probatur  i.ex  eo  quod  Chri- 
ftus  Dominus  hoc  facrificium  inftituens  & 
offerens  dixit  : hic  efi  fanguis  metu  mui  ti- 
iS.  ftamenti  . qui  pro  vobis  & pro  multis  effundi. 
tur  > vel  effundetur  in  remxfitonem  peccatorum  t 

22,  quibus  verbis  ( vt  explicat  S.  Alexander  Pa- 
Marc.  Pa  & martyr, qui  anno  1x9.  Ecclefiae  praefuit, 
14.  in  epiftol.  decretali  ad  omnes  orthodoxos) 
Lhc.IZ  'Pfa  veritas  nos  inflruit  , &c.  crimina  atque 
peccata  oblatis  his  domino  /acr fictis  deleri  , &c. 
& talibus  hofltis  placari  Deum  & peccata  ingentia 
dimittere. 

Probatur  2.  ex  SS.  Patribus  qui  hanc  ve- 
ritatem vnanimiter  afferunt ; vt  Sandus  Cy- 
prianus, qui  Scrm.de  Ccena  Domini  hoc  fa- 
crificium  effe  dicit  ^Medicamentum  fimul  &• 
holocassfissm  ad  fanandas  infirmitates  , &■  pur- 
gandas iniquitates  : Sandus  Auguftinus  quaeft. 
f7*.  in  Leuiticum  afferitin  illo  facrificio  veram 
fieri  rtmifiionem  peccatorum  ; & Serm.  Il.de  fan- 
dis dicit  , in  altari  fanguintm  effundi  pro  pec- 
tatoribus.  Plura  SS.  Patrum  teftimonia  videri 
^poffunc  apud  Gregorium  a Valentia  difp.  1 6. 


Digitized  by  Google 


DE  SACRIFICIO  MISS^.  129 
quaeft.  11.  de  ritu  & oblatione  Euchariftia: 
pumfio  r. 

Eft  autem  obferuandum  id , quod  docet  Bel- 
larminus  lib.  2.  de  Miflacap.4.  Suares  difp. 

79. £e<fb.  j.  & communiret  alij  Theologi,  re- 
millionem  peccatorum  quoad  culpam  effe  hu- 
ius Sactificij  cffcclum  , non  ad  eum  modum, 
quo  in  baptifmo  & poenitentia  per  infufionem 
gratiae  habitualis  iuftificaritis  remitti  folentj  fed 
ea  1‘olum  ratione  , quod  huius  Sacrificij  intui- 
tu Deus  conferat  donum  poenitentia  , id  eft 
gratia  alicuius  a&ualis  auxilium  , quod  pec- 
cator ad  aftum  perfefta:  contritionis  elicien- 
dum , vel  ad  abfolutionem  in  Sacramento 
Poenitentiae  digne  & fru&uose  recipiendam 
excitetur  & adjuuetur  : quod  exprclse  deda- 
rauit  Concilium  Tridentinum  SefT.22-  cap.  2. 
vbi  de  hoc  Sacrificio  loquens,fc»«M,  inquit,  obla- 
tione placatus  Dominus  gratiam  ir  donum  pani - 
tenti  a concedens  crimina  & peccata  etutm  ingentia  di - 
mittit. 

Quod  vero  fpe&3t  ad  reraiifionem  poenae  pec- 
catis quoad  culpam  remiffis  debitae  , comma- 
nis  & vera  Theologorum  fententia  ( quam  fu- 
se  explicat  & probat  Suares ) eft  illam  per  Mif-  s 

fae  Sacrificium  immediate  fieri , Deo  fcilicet  ob 
illius  oblationem  relaxante  pcenaraei  pro  quo 
oblatum  efi : quod  etiam  docet  S.  Thomas  q.  a.  f. 

7 q.  vbi  dicit  Miffae  facrificium  habere  dire- 
fte  ex  inftitutione  fua  vim  pro  peccatis  fatis- 
fiufliuam. 

Denique  quod  MilTae  Sacrificium  fit  etiam  Sefl*. 
impetratorium  , praeter  authoritatem  Concilij  c. 
Trid.  id  exprefse  definientis  confiat , tum  ex  i-  & 
Apoftolo  1.  ad  Timoth.  capite  2.  praecipiente  can-j. 
fieri  Obficratimes , id  eft  ( vt  S.  Chryfoftomns, 
Theophilaflus  & Oecumenius explicant >)  fit- 
Crificia  , pro  regibus , &c.  vt  quietam  (r  tranquillam 
vitam  agamus  e tum  ex  perpetua  & vniuerfali 
Ecclefiae  praxi , quae  hoc  Sacrificium  offerre 
confueuitpto  quibufeunque  bonis  fpirituahbus 

F r 


Digitized  by  Google 


IJO  DE  SACRIFICIO  M1SSJP. 

Sc  temporalibus  d Deo  impetrandis,  & pro 
quibufeunque  malis  deprecandis  & auertendis, 

•vt  fatis  conflat  exorationibus  , quibus  in  Ca- 
none & aliis  partibus  Miffa:  olim  vifa  cfl , fi- 
cut  ex  antiquis  Lithurgiis  conflat  , & nunc 
etiam  vtitur.  Cuius  quidem  rei  infigne  exem- 
.8.  pium  profert  S.  Auguflinus  lib.  22.  de  ciuit. 
vbi  loquens  de  viro  quodam  tribunitio  nomi- 
ne Helpcrio  , qui  ciim  domum  fuamd  malignis 
fpiritibus  infeflari  comperiflet  , feruofque  & 
animalia  vim  illorum  noxiam  perpeti , Pyga- 
» it  noftros  , inquit  , me  ab/ente  ‘‘Presbyteros  , vt' ali- 
quis eorum  illo  pergeret,  cuius  orationibus  cederent.’ 
perrexttvnus  , obtulit  ibi  Sacrificium  corporis  QiriJH 
orans  quantum  potuit,  vtcejjaret  illa  vexatio  ^Deo- 
que  protinus  miferante  ccjpiuit. 

Neque  dicas  miniis  conueniens  videri  rem 
infinite  excellentem  , qualis  cfl  vi&ima  illa  di- 
uina  quas  in  Miffa  offertur  , ad  rem  aliquam 
temporalem  & caducam  ordinare.  R e fpo ude- 
tur enim  minime  conueniens  fore  , fi  res  illa 
temporalis  & caduca  propter  fefblummodo  ex- 
petcreturjnon  effe  autem,  fi  expetatur  tanquam 
medium  ad  Deum  in  bonis  filis  honorandum, 

& falutem  aitcrnam  per  rcifium  & legitimum 
illorum  vfum  confequendam  ; ex  qua  fbla  in- 
tentione decet  Chriflianos , non  modo  in  Sa-  . 
crificio  Miffar,  fed  etiam  in  aliis  orationibus  a 
Deo  bona  temporalia  poflulare. 

Quaeres  1. an.  Mifllv Sacrificium  effeftus  fuos 
jnfaillibiliter  producat  ? Rcfpondetur  cum  di- 
ilimflione : fi  enim  confideretur  vt  cfl  Latreu- 
ticum  8c  Eucharifticum  ,infaillibiliter  haud  du- 
bie confequitur  effe&um  fuum  refpe&u  Dei, 
ad  quem  honor  & laus  ex  hoc  Sacrificio  , quod 
illi  non  poteft  non  effe  acceptiflimum , femper 
redundat:  fi  vt  fatisfuflorium  , habet  etiam  in- 
faillibiliter  fuum  effeclum  in  illis  pro  quibus 
offertur,  idque  fecundum  modum  & menfu- 
ram  , tum  inflitutionis  iplius  Chrifli , tum  de- 
uotionis  Sc  bonas  difpofitionis  illorum  pro  qui- 


Digitized  by  Google 


DE  SACRIFICI  O MISSAS.  i?I 
bus  offertur  , dummodo  nullum  ponant  obi- 
cem ; id  cll  dummodo  , quando  illis  huiufmodi 
frudus  applicatur  , fint  in  gratia  fandificante 
conftituti:  nunquam  enim  poena  peccati  rela- 
xatur , nili  iimul  remittatur  vel  ante  remifla  fit 
culpa  , vtex  dicendis  capite  fequenti  intellige- 
tur:  Si  autem  fpedetur  vt  impetratorium , ha- 
bet etiam  infaillibilem  efficaciam  ad  bona  fpi- 
ritualia  vel  temporalia  in  generali  a Deo  impe- 
tranda, non  vero  ad  hac  vel  illa  in  particulari; 
citm  sex  parte  Dei  nulla  intercedat  promiffio 
abfoluta  de  his  aut  illis  fpecialibus  bonis  Sa- 
crifici j huius  intuitu  conferendis  , ied  tantum 
conditionata;  fi  nimirum  bona  illa  hic  &nunc 
conducant  ad  maiorem  Dei  gloriam,  & illius 
pro  quo  poftulanturfalutem. 

Quadres  t-  an  Miflk  Sacrificium  aiqualis  fit 
efficacia:  fiue  a bono  fiue  a malo  miniftro  offe- 
ratur. Rclpondeuu , fi  fpedetur  illius  effedtis 
prout  cft  ex  opere  operato  , requalem  prorsus 
efle illius  efficaciam;  cum  nullomodo  pendeat 
a difpofitione  bona  vel  mala  miniftri , vt  do- 
cet S.  Thomas  q.  8i.  a.  6.  fi  vero  fpedetur 
prout  cftcx  opere  operantis  tunc  certum  eft,  il- 
lius fructum  pendere  a difpofitione  Sacerdotis.* 
qua:  quo  melior  efl , eo  magis  illi  & aliis  pro- 
deft. 


TARAGRAPHVS  IV. 

Quibus  perfonis  projit  Mijf*  Sacri  fi  sium 
ficu  pro  quibus  licite  & valide 
ojferri  pcjjit. 

QV  as  t i o propofita  intelligenda  cft, 
non  de  eo  Mifla:  fructu  qui  ex  opere 
operantis  prouenit  ; certum  eft  enim1 
eiufmodi  frudum  applicari  pofic  a.  quolibet 
Sacerdote  iis  omnibus  viuis  & defundis,  pro. 
quibus  orationes  fuas  particularesad  Deum  di- 
tigcie  potcft,eum  fit  vuobique  par  ratio  : fed 

F vj 


DESACRIFICIO  MISSA 

de  fru&u  illo  qui  efl  ex  opere  operato. 

Circa  huius  vero  qu;eflionis  refblutionent 
conueniunt  in  quibufdam  Theologi  ; in  qui- 
bufdam vero  non  conueniunt.  Aeque  in  primis 
conueniunt  omnes  in  eo  quod  Sacrificium 
Miflae  valide  & licite  offerri  poffitpro  omni- 
bus & quibufliber  fidelibus  baptizatis  non  ex- 
communicatis , fiue  viuis,  fiue  defun&is  in  pur- 
gatorio cxiflentibus.  Id  conflat  ex  ipfius  Ec- 
clefiae  perpetua  & vniuerfali  praxi  , quae  tum 
in  antiquis  Lithurgiis , vc  videre  efl  apud  Pa- 
melium  Tomo  i.  Lithurgicon  ; tum  in  ritu 
illo,  quo  nunc  in  Mifia;  celebratione  vtitur,  Sa- 
crificium hoc  offerre  confueuit  Pro  omnibus  Or- 
thodoxis  , atque  Catholica  & ^pofiolica  fidei  culto- 
ribus , &c.  £t  pro  omnibus  i»  Qsrifto  quiefcentibus » 
qui  nos  prae  efferunt  cum  fignt  fidei , & dormiunt  in 
fimno  pacis. 

Conueniunt  etiam  omnes  ineo  quod  Miflse 
Sacrificium  nec  licite  nec  valide  offerri  poffic 
pro  damnatis , fiue  cum  peccato  aliquo  a&uali 
mortali , fiue  cum  folo  originali  deceflerinr. 
cap.  Quod exprefse  docuit  Saindus  Auguflinus  lib, 
^T3e  origine  animae ; T{pl>  credere > inquit, 
cere.nec  docere  Sacrificium  Chriftianorum  pro  iis  > qui 
non  baptizAti  de  corpore  exierunt  .offerendum , fi  vu 
tjje  Catholicus. 

Conueniunt  item  omnes  Sacrificium  Miflae 
poffe  valide  ac  licite  offerri  in  honorem  & 
memoriam  San<5torum , vt  habetur  in  Concilio 
Tridentino  , SefT.  zz.  capite  q.  ‘Hjin  quod  illic  of- 
feratur Sacrificium . ( vt  ibidem  declarat)  /id Det 
fili  qui  illos  coronauit  : vnde  nec  Sacerdos  dicere 
fidet  : offero  tibi  Sacrificium  cPetrt  & Taule  ; fid 
T)  co  de  illorum  vtcf  oriis  gratias  agens  , eorum  patro- 
cinia implorat  , vt  ipfi  pro  nobis  intercedere  di- 
gnentur in  culis  > quorum  memoriam  facimus  in 
terris. 

Non  conueniunt  autem  omnes, an  & qua 
ratione  hoc  MifTae  Sacrificium  licite  offerri 
poffitpro  infidelibus  non  baptizatis  & pro  ex- 
communicatis baptizatis.  Quidam  enim  Do- 


Digilized  by  Googl< 


DE  SACRIFICIO  MISSJB.  ?f| 

Aotes  exiftiimnt  Miffas  Sacrificium  direde 
pro  infidelibus  norr  baptizatis  offerri  licite 
poffc  : probabilius  tamen  alij  docent  indirede 
quidem  poffc  pro  infidelibus  non  baptizatis, 
ficut  & pro  excommunicatis  baptizatis  Sacri- 
ficium illud  licite  offerri  ; quaternis  fcilicet 
pro  incremento  & exaltatione  Ecclefiae  , 8c 
quouis  Schifmate  ab  ea  tollendo  offertur  j 

2ua;  duo  per  conuerfionem  infidelium  & re- 
pifcentiam  excommunicatorum  maxime 
fiunt  ; Direde  autem  nec  pro  excommuni- 
catis , nec  pro  infidelibus  non  baptizatis  pofic 
licite  offerri. 

Atque  in  primis  quod  Ipedat  ad  excommu- 
nicatos  ( quo  nomine  intclligimus  hic  tantum 
nominatim  cxcommunieaeos  vel  notorios 
Clericorum  percuffores  iuxta  Extrauagantem  - 
Martini  qme  incipit  *Ad  etutand*.  J extat 
prohibitio  Ecclefiat  cap.  nobis  & cap.  Sa- 
tru  extra  de  fententia  excommunicationis, 
vbi  vetatur  pro  illis  Miflk  Sacrificium  offerri; 
quam  tamen  prohibitionem  Richardus  , & ad  qa. 
Nauarrus  apud  Ifambertum  docent  non  ex-  S?.diC 
tendi  ad  excommunicatos  per  veram  pa»- ^.a,  u 
nitentiam  iam  contritos  , licet  nondum  ab 
excommunicatione  abfolutos  , pro  quibus 
exiftimant  Mills  Sacrificium  licite  polle 
offerri. 

Quod  autem  neque  etiam  pro  infidelibus 
nonbaptizatis  offerri  Ircite  poffit  , conftat 
ex  ipfius  Ecdefia;  praxi’;  qua  quamuis  fum- 
mo  affedu  illorum  conuerfionem  & faiutem 
exoptet , nullam  tamen  eorum  mentionem  in 
Milia  fieri  voluit  , neque  pro  eis  orationes 
vllas  in  illa  offerri  ; quod  tamen  haud  dubie 
feciffet  , fi  pro  eis  Sacrificium  hoc  offerri  vo- 
luiffec  : quu  enim  , inquit  fandus  Augullinus  , lib.  I. 
offerat  corput  Q- > n,fi  pra  eu  qui  fknt  membra  de  an, 
Chri/h?  _ C.  9. 

Quaeres  , an  Miffe  Sacrificium  ex  opere 
- operato  profit,  non  foliim  illis  pro  quibus  of- 
fettur , fed  etiam  ipfi  Sacerdoti  offerenti  qua- 


Digitized  by  Google 


1^4-  DE  sacrificio  missor. 

tenus  * precise  efl  offerens.  Suares  difp.  79. 
fed.  f.  & quidam  alii  cum  illo  affirmatiue 
refpondent  : alij  tamen  cum  Gabriele  , Vaf- 
ques  difp.  232.  cap.  3.  probabilius  negant , 
doccntque  nullum  in  Sacrificio  Milfie  fru- 
dum ex  opere  operato  prouenire  Sacerdoti 
offerenti  quatenus  efl  offerens  : quod  proba- 
ri poteft  ex  eo  quod  Apoflolus  Hcbr  3.  di- 
cit , Tontificem  feu  Sacerdotem  conflitui  pro 
hominibus  in  iis  quaj  funt  ad  Deum  , vt 
offerat  dona  Sc  facrificia  pro  peccatis  : vn- 
de  concludit  quod  Debet  , quemadmodum  pro 
populo  , ita  etiam  & pro  femtt\pfo  offerre  &c, 

ex  quibus  Apofloli  verbis  fiequitur  (quodrede 
- p docet  S.  Thomas^  Sacerdotem  fui  Sacrifici;  ef- 
ak.  a."  fccT;um  participare, non  in  quantumSacerdotem, 
j.'  aj  fed in  quantum  peccatorem;  proindeque vt'ef- 
fedum  aliquem  Sacrifici)  fui  accipiat,  requiri 
neceflario  vt  habeat  fe  pafliue  ad  illud,  id  efl 
vt  illud  offerat  pro  fe  ficut  & pro  aliis  , ad 
quos  ex  eius  applicatione  frudus  Mi/fie  de- 
riuatur.  Quod  praterea  confirmari  poffe  vi- 
detur ex  verbis  , quibus  per  Epifcopum  Sacer- 
dos confccratur  : yAccipe  potefiatem  efferendi 

Samffdttm  tam  pro  viuu  quam  pro  defitn- 
tlu  : luec  enim  verba  fignificant  potefiatem. 
illi  conferri  qua  profit  iis  ^ pro  quibus  Miffai 
Sacrificium  oblaturus  efl ; vnde  fcquitur  Sacer- 
dotem praecise  eatenus  fibi  ipfi  prodeffe,  non 
quatenus  offert  Miflk  Sacrificium,  fcd quate- 
nus pro  feipfo  illud  offert. 


f 


m 


Digitized  by  Google 


DE  SACRIFICIO  MISSAE. 


paragrap hvs  V. 

Quinam  applicatio  requiratur  ex  pane  Sacerdo- 
tis celebrantis  vt  Mtjfa  fruttus  in  altet 
dentietur. 

AD  faciliorem  & certiorem  qurdtionis 
propofitiE  refolutionem  qusedam  hic  ex 
communi  & recepta  Theologorum  Do- 
drina  obferuanda  funt.  1 
Primum  eft  Sacerdotem  celebrantem  multipli- 
ci nomine  MilTse  Sacrificium  offerre  : in  primis 
quidem  nomine  Chrifli  vt  principalis  offeren- 
tis , & ex  cuius  meritis  procedit  ipfius  Sacrifici]' 
valor  ; proinde  ex  cuius  voluntate  pradertim 
pendet  illius  applicatiojvt  enim  habetur  in  £on-  ^cR 
cilio  Trid.  Idem  eft  nunc  offerens  Sacerdotum  mi - 2 z. 
nifterio , qui  /i  ipfum  in  cruce  obtulit : Deinde  no-  1. 
irsine  Ecclefia: , cui  meritorum  fuorum  &-fntis- 
fadionunj  difpenlationem  Chriftus  Dominus 
commific  : praeterea  nomine  proprio  quaternis 
ex  libera  fua  voluntate  Miflse  Sacrificium  of- 
fert ; illiufque  frudum  aliis  vel  libi  applicat  : 
Denique  nomine  aliorum  qui  fimul  cum  eo 
Sacrificium  illud  offerunt , quales  funt  ij  , qui 
Mifta:  inferuiunt  aut  afliftunt , vel  pro  illa  cele- 
branda elcemofynam  ad  ipfum  Sacerdotis  vi- 
dum  erogant:  qui  quidem  quamuis  Laici  exi- 
ftant,  dicuntur  tamen  ipfum  Mifla;  Sacrificium 
fuo  modo  per  ipfum  Sacerdotem  offerre, prae- 
fertim  quando  interno  affedu  illius  adioniiun- 
guntur  , vt  docet  S.  Leo  Epift.  8r.  & aperte 
colligitur  ex  ipfius  Sacerdotis  celebrantis  ver-  Ci  2’ 
bis, dum  in  Miflae  canone.de  altantibus  dicit : 
qui  tibi  offerunt  hoc  Sacrificium  laudu. 

Secundum  eft  , inter  illos  omnes  offerentes 
Chriftum  Dominum  primum  8c  principalem 
locum  tenere  ; ita  vt  ex  eius  prafertim  volun- 
tate pendeat  frudum  huius  Sacrihcij  appli- 


T ,6  DE  SACRIFICIO  MISSAE, 

catio  i quorum  quidem  voluit  omnes &fingu- 
los  fideles  efle  paxticipes  quoties  illud  Sacrifi- 
cium offertur  ; dummodo  tamen  illius  parti- 
cipationis capaces  fine  , nullufquc  ex  illorum 
parte  obex  reperiatur  : quodcxplic.it  S.  Cyril- 
lus  Hicrofolym.  Catech.  f.  Myftag.  vbi  hoc 
Mitfae  Sacrificium  dicit  efle  hofiiam  propitiatio - 
nu  pro  communi  Ecclefiarum  pace  &c.  pro  rcgibtu* 
pro  militibus  , pro  focijs , pro  agrotis , pro  afflictu  in 

fumma  pro  omnibus  qui  egent  auxilio  &c.  deinde 
pro  defunStu  fanStis  'Tatribu*  & Spijcopit  denique 
pro  omnibus  qui  internos  vita  f uniti  fiunt.  Vnde 
quoad  communem  hunc  frudtum  Miflie  , qui 
ex  Chrifti  Domini  voluntate  in  omnes  fideles 
diffunditur  , nulla  fpecialis ipfius  Sacerdotis  ce- 
lebrantis applicatio  requiritur:  imo  dummodo 
ad  q.  vafide  illud  offerat,  nullum-ex  -fidelibus  ab 
Jr-  di.  idius  participatione  p.oteft  excludere  ( vt  redte 
7.  a.  ?.  mon.et  Ifambertus ) fed  velit  nolit  vnufquifque 
4’  illorum  portionem  , quae  ipfum  contingit  , re- 
cipit. / 

Simili  ratiopie  Ecclefia  , qu*  eft  intentio’- 
nam  ipfius  Chrifti  Domini  fidelis  interpres  » 
vult  etiam  ftu<fluum  eiufdem  Sacrifici j parti- 
cjpationem  omnibus  fidelibus  baptizatis  ab 
vnitate  fua  non  praecifis  & nullum  obicem 
ponentibus  communicari  jideoque  in  canone 
praefcripfit  hoc  Sacrificium  offerendum  efte 
Pro  omnibus  Orthodoxi*  atque  Catholie * & ^Apo~ 
Jtolica  fidei  eultoribtu  j & etiam  pro  ommbtu  «* 
Chrifto  qmcfcentibui. 

Porro  ex  hac  frudluum  Miffe  generalitate» 
certum  eft  Chrifto  Domino  ita  volente  & dif- 
. ponente  , notabilem  aliquam  partem  reli- 
dam effe  liber»  applicationi  & determinatio- 
ni tam  ipfius  Sacerdotis  celebrantis  tanquam 
miniftri  & myfteriorum  eius  difpenfatoris  , 
quam  aliorum  fimul  cum  eo  offerentium:  quod 
Conflat  ex  communi  fenfu  ipfius  Ecclefia: , quas 
approbat  morem  fidelium  , quo  expetunt 
pro  fc  Sacrificium  iftud  peculiariter  offerri  » 
quod  fruftra  facerent > fi  omnis  eius  fructus 


Digitized  by  Googlf 


DE  SACRIFICIO  MISS^.  i?7 
iam  ex  Chrifti  Domini  8c  Ecclefix  intentione 
applicatus  eflet , nullufgue  fuperelTet  per  Sacer- 
dotisintentionem  applicandus. 

Sicut  autem  facerdosin  huius  facrificij  a&io- 
jne  fuperior  exiftit  aliis  cum  ipfo  offerentibus, 
lic  etiam  fru&uum  illorum  applicatio  ab  cius 
intentione  prsfertim  pendet;  ita  vtfiue  licite, 
fiue  illicite  applicet  f de  qua  re  mox  dicetur ) 
valida  tamen  & rata  fempcrfit‘ha:c  illius  appli- 
catio j ciim fit  adtus  a poteftate  ordinispendens, 
qui  proinde  eius  voluntati  fubiacet , vt  re&e 
docet  Ifambertus. 

Tertium  eft  determinari  certo  a nobis  non  A»p. 
poffie  quantus  fit  fru&us  Miflas,  quem  Chriftus  Mt.IJ. 
Dominus  voluit,  fiue  generatim  ad  omnes  fide- 
les viuos  & defun&os,  fiue  fpeciatim  ad  hos  vel 
illos  fecundum  intentionem  particularem  (ncer- 
dotis  celebrantis  deriuari  : cum  nec  facra  feri- 
ptura  , nec  Ecclefia:  traditio  , nec  Concilia  aut 
Patres  quidquam  de  eiufmodi  quantitate  defi- 
nierint aut  tradiderint ; ideoque  fatis  e fle , vt  fa- 
cerdos  celebrans  faltem  tacite  & interprstntiue 
cantum  de  huius  facrificij  frudu  his  aut  illisfe- 
cundum  deuotionem  aut  obligationem  appli- 
care velit , quantum  Chiiftus  Dominus  ipfi  ap- 
plicandum conceflit. 

His  obferuatis  pro  qusftionis  initio  huius 
Paragraphi  propofitaerefolutione  dicendum  eft, 
quadam  requiri  ex  parte  Sacerdotis  celebrantis, 
vt  eius  applicatio  valida  fit  j quadam  vero  , vt 
fit  licita. 

Ad  hoc  enim  vt  valide  frudum  huius  facri- 
ficij applicet  , requiritur  in  primis  eius  inten- 
tio eodem  prorsus  modo,  quo  antea  didum  eft 
requiri  vt  Sacramentum  aliquod  valide  confi- 
ciat ; eft  enim  vtrobique  par  ratio  , vt  docet 
Ifiimbertus  citato  art.  13.  Vnde  ficut  ad  vali- 
dam Sacramenti  cuiuflibet  confeflionem  , fic 
etiam  ad  validam  huius  facrificij  applicatio- 
nem habitualis  intentio  minime  fufficiens  eft: 
adualis  optima  , fed  non  neceflaria  ; virtualis 
vero  fufficies  eft, & aduali  deficiente  neceflaria. 


I?S  DE  SACRIFICIO  MISS^. 

Requiritur^, adeamdem  applicationis  vnlidi- 
tatem  , vt  intentio  illa  fiue  actualis  fine  virtunlis 
concomitetur  i piam  Sacrificij  actionem,  ficut 
comitari  debetSacramenti  confe&ionemralias  (x 
poli  facrificium  peractum  ( verbi  gratia  poft 
confecrationem  factam  , praefertim  fecundum 
fententiam  illorum  qui  exiftimant  facrificij  ra- 
tionem  & effentiam  in  illa  lola  confilterc)  Sa- 
cerdos applicare  incipiat  , haec  cius  applicatio 
nullum  effectum  lortietur  : quia  cimi  facrifi- 
cium  effe  dcficrit » illius  cffeflus  ex  opere  opera- 
to non  amplius  fubiacet  liberae  applicationi  Sa- 
cerdotis. 

* Requiritur  ?.  vt  applicatio  illa  fpecialis  i 
Sacerdote  facienda  , fit  determinata  & certa , 
nec  effectum  huius  facrificii  fufpenfum  relin- 
quat : qua  ratione  d,ocet  idem  Ifambertus  cit. 
ar.13.  Sacerdotem  verbi  gratia,  qui  a nullo  roga- 
tus hodie  celebrat  Miffam  , non  poffe  iftius 
Milfie  fruflum  ex  opere  operato  applicare  illi, 
qui  die  craftiuo  rogaturus  elt  eum,  vt  dato  ho- 
norario pro.fe  offerat;  ita  vt  hac  priori  Miflie  ce- 
lebratione fatisfaciat  obligationi  , quam  hono- 
xario  illo  accepto  contraxit : quia  ficut  Sacra- 
mentorum , fic  etiam  facrificii  effc&us  a futura 
conditione  pendere  non  poteft. 

Neque  dicas  Deum  probe  nofle  futurum  ef- 
fe ,vt  talis  craftinadie  roget  Sacerdotem  , ipfi- 
que  eleemofynam  largiatur,  vt  pro  fe  offerat : 
quamuis  enim  hoc  verum  fit;  ficut  tamen  Deus 
nullum  , punit  nec  remunerat  obea  qua:  futura 
prxuidet , fic  etiam  cffe&um  huius  facrificii  non 
confert  propter  pramifam  aliquam  asionem  fu- 
turam : vnde  fequeretur  effedlum  facrificii  ma- 
nere fufpenfum ; quod  nullatenus  dici  debet. 

Iam  ad  hoc  vt  applicatio  Sacerdotis  non 
modo  valida  fit  led  etiam  licita, debet ipfe  Sa- 
cerdos prjefertim  attendere  ,vt  per  illam  obliga- 
tionibus fuis  , fiqusfint,  fatisfaciat.  Circail- 
las  autem  obligationes  praecipua  difficultas  eft, 
an  poflic  Sacerdos  vna  Milfie  celebratione  Sc. 
applicatione  pluribus  obligationibus  particula- 


DE  SACRIFICIO  MISSJS.  t?? 
tibus  fatisfacere:  an  verbi  gratia  qui  pro  Miffa? 
facrificio  celebrando  acccprt  duo  ftipendhtTcu 
honoraria  , quorum  quodlibet  fecundum  recep- 
tam confuetudinem  fiufficiens  cenfcatur  , poflit 
vna  Miflie  celebratione  vtrique  fatisfacere: 
cuius  quidem  difficultatisfolutio  pendere  vide- 
tur ex  fo lutione  alterius  qusftionis , quam  Pa- 
tagrapho  fequenti  difeutiemus. 


PARAGRAPHVS  VI. 

An  Mijf*  Sacrificium  pro  pluribus  obla- 
tum , tantum  fingulit  prefit , 
quantum  fi  pro  vno  jfolum 
♦ offerretur. 

SV  prosiXD  vM’eft  ex  communi  Theo- 
logorum doctrina  > quod  quamuis  faerifi- 
cium  Miflie  fit  in  fc  valoris  infiniti , tara  ra- 
tione rei  oblata?,  quam  principalis  offerentis, cu- 
ius dignitas  |&  excellentia  infinita  eft;  nihilo- 
minus efficientia  8c  influxus  a&ualis  ipfius  fa- 
crificii eft  felummodo  finitus,  vt  docet  S. 
Thomas  in  4.dift.4f.  quaeft.  2.  art.  4.  &poft 
illum  Nauarrus , Bellarminus , Toletus,  Suares, 
&pluresalii,  quos  citat  &fequiturLaymannus 
tradi.  f.  de  facrif.  Miffscap.  1.  Idque  conftat, 
tum  exeo  quod  Ecclefia  Miflie  facrificium  pro 
eadem  re fepius  iterat,  vt  fatis  manifeftumeft 
ex  eius  praxi  , vnde  fcquitur  quod  influxum 
actualem  illius  finitum  effe  iudicet ; tum  etiam 
ex  eo  quod  Euchariftia  non  fit  maioris  efficien- 
tis in  rarione  facrificii  quam  in  ratione  Sacra- 
menti : atqui  licet  in  ratione  Sacramenti  fitin- 
finiti  valoris  & excellentis , non  nifi  limitatos 
tamen  producit  effedlus:  ergo  a pari  in  ratione 
facrificii  nonnifi  finitos  producet. 

Hoc  prsfuppofito , pro  quseftioni*  propofi- 
tsrefolurione  dicendum  I.  quando  plures  funt 
Mift*  iacrificium  fimul  offerentes , tunc  illud 
non  minus  prodeffe  fingulis  pro  rauone  difpo- 


Digitized  by  Google 


»40  DE  SACRIFICIO  MISS^*. 
itionis  cuiufque  illorum  , quam  fi  vnus  tan- 
tum effet  offerens  : exempli  gratia  quando 
inulti  Miffa:  celebrationi  aditant  illudque  cum 
Sacerdote  offerunt  , tantum  fingulis  prodeft 
illud  facrificium,  quantum  fi  vnus  folus  adeffet 
& conferret.  Ita  Cordubenfis  lib.  i.  quadtio- 
narij  qua:ft.  opin.  y.  conclu.  vbi  dicit  hanc 
ciTe  communem  Doctorum  fententiam  , &pro 
illa  plurimos  citat,  quibus  fubfcribit  Ifamber- 
tusad  quarft.  Sj-  dilp.  7.art.  8-  Ratio  eft,  quia 
ad  multiplicationem  oblationis  , eius  quoque 
frinflus  multiplicatur  : atqui  quando  plurcs  ad- 
itant Sacerdoti  celebranti , ccnfentur  cum  illo 
moraliter  fimul  offerre  , proindeque  tot  fune 
oblationes  quot  funt  offerentes : Vndcfequitur 
quod  facrificium  illud  tantiim  fingulis  4>rofit» 
quantum  vni  prodeflet  fi  folusofferret : imo  fi 
ipedetur  fructus  Milia:  provt  refpondct  non 
tantiim  ©peri  operato  fed  etiam  operi  ope- 
cantis  , quo  numerus  aditantium  eft  ma- 
jor ; etiam  fru&us  ille  copiofior  eft  j tum 
quia  ficut  maior  eft  virtus  vnita  quam  diuifa  , 
fic  etiam  multorum  preces  in  illo  facrificio  fi- 
mul vnita;  magis  efficaces  funt  apud  Deum  t 
quam  feparatim  oblata: ; tum  etiam  quia  quo 
numerofior  eft  offerentium  multitudo  , eo  ma- 
ior honor  Deo  exhibetur,  ficut  princeps  mul- 
titudine aditantium  & fibi  dcfcruicntmm  ho- 
norari cenfetur  : quaracionc SS.  Fatres&  Con- 
cilia Miflam  parrochialcm  commendant , pro- 
pter maiorem  in  illa  fidelium  fimul  offerentium 
vnionem  , Sc  vberiores  qua: inde  profluunt  be- 
nedidiones. 

Dicendum  2.' Miffa:  facrificium  non  seque 
prodefle  iis  pro  quibus  offertur  tantiim  genera- 
tim,  ac  illis  pro  quibus  fpcciarim  & nomina- 
tim  offertur.  Id  fatis  conitar  exipfius  Ecclefias 
praxi : fi  enim  non  magis  prodeflet  iis  pro  qui- 
bus fpeciatim offertur  quam  aliis,  frullra  Ec- 
clefia  illud  offerret  pro  certis  & determinatis 
quibufdam  perfonis , vt  pro  muliere  praegnante, 
yxo  infirmo , pro  hoc  vel  illo  defundo»  Sic, 


by  Google 


/ 


DE  SACRIFICIO  MISS^B.  i*t 
Dicendum  lacrificium  Miffa;  oblatum 
fpeciatim  pro  pluribus  , non  tantum  prodef- 
fe  illis  fingulis  , quantum  vni  eorum  , fi  pro 
illo  folo  fpeciatim  offerretur  ; proindeque  Sa- 
cerdotem , qui  pluribus  perfonis  ratione  ftipen- 
dijfeH  honorari)  a fingulis  accepti  aut  alia  qua- 
uis  de  caufa  obligatus  eft  ad  facrificandum » 
non  fatisfacere  vnicum  pro  illis  offerendo  fa- 
crificium.  Ita  S.  Bonauentura , Richardus  Ma- 
ior, Sotus,  & alij  quos  citat  & quibus  fubfcri-  difp.' 
bit  Suares:  qusefententia  communis  eft,  Sc  in  fig. 
praxi  tenenda  , probaturque  ex  communi  ip-  Se«ft, 
fius  Ecclefiar  fenfu  & quotidiana  praxi  , qua  i*, 
ta  multae  lingulares  Miffapro  Angularibus  per- 
fbnis,  nullo  etiam  accepto  ab  eis  ftipendio  , of- 
ferantur; cum  (altem  ex  charitate  illas  fingulas 
offerri  pro  pluribus  imo  pro  omnibus  parcflet; 
fi  pro  illis  pluribus  vel  omnibus  oblata  atque  il- 
lisex  opere  operato  prodeffent  , ac  fi  pro  fin- 
gulis offerrentur.  Et  fane  cum  Miffa;  facrifi- 
cium  pro  defundis  oblatum  iis  aliter  prodeffe 
non  poffit  nifi  ad  relaxationem  peente tempo- 
ralis in  Purgatorio  ab  ipfis  luenda;  , fi  ^iffa 
rna  pro  pluribus  oblata  tantum  pccnce  fingu- 
lis relaxat  , quantum  relaxaret  vni  fi  pro  eo 
folo  offerretur;  cur  tam  multre  Miffa  pro  vn© 
duntaxat , & non  pro  omnibus , aut  falcem  pro 
pluribus  fpeciatim  offerrentur  ? cur  Concilium 
Trid.  feff.  ap.  cap.  4.  de  reform.  cum  tanta 
cautela  (olis  Epifcopis&  Abbatibus  ac  Genera-  > 
libus  Ordinum  redudionem  Miflarum  ad  mi-’ 
norem  numerum  permifit  , idque  tantum  in 
certis  cafibus  ibidem  expreffis;  quod  etiam  cir- 
cumfpede  8c  prudenter  ab  ipfis  fieri  vult , ne 
forte  confeientiam  fuam  in  diferimen  addu- 
cant : cur  inquam  hoc  ita  ftatucrit , fi  Miffam 
pro  pluribus  oblatam  , tantiim  fingulis  prodef- 
fe exiftimaret  , quantum  fi  pro  vno  duntaxat 
offerretur  ? 

'Hoc  autem  quod  in  hac  tertia  affectione  di*  ad  quii 
dum  eft  , intelligi  debet  ( vt  rede  obferuat  8?.  d. 
Xfambertus  ) de  faciificio  Miffa;  provt  eft  fa-  7.3.12 


ed  by  Google 


S4*  de  sacrificio  miss^. 

tisfadorium  ; qua  ratione  quando  pro  pluribus 
ipcciatim  offertur,  minus  fingu!isprodelt,ini- 
nulque  poena:  per  illud  redimitur  refpedufin- 
gulorum,  quam  fi  pro  vno  tantum  offerretur: 
quia  vcfic,fe  habet  per  modum  cuiufdam  fo- 
lutionisjquae  cum  fit  finita  ,vt  ex  ante  didis  pa- 
tet , riiinuicur  haud  dubie  fi  in  plures  diuida- 
tur:  At  vero  quaternis  eilimpetratorium  pari- 
tum potcll  prodeffe  multis  quantiup  vni : cum 
enim  vis  illius  impetratoria  infinitam  Dei  mi- 
fericordiam  & liberalitatem  refpiciat  , nihil 
obftat  quin  Deus  oblatione  illius  lacrificij  ad 
beneficia  lua  conferenda  exoretur  a;que  pro 
multis  ac  pro  vno. 

Quaires  vtritin  , ficut  Sacerdos  incentioni 
eorum  pro  quibus  obligatur  , fatisfaccre debet 
quoad  numerum  Miffarum  ; ita  etiam  tenea- 
tur Lquoad  alias  huius  lacrificii  circunftantias, 
verbi  gratia  vtrum  quando  quis  poffulauitde 
tali’ Sancio,  in  tali  loco  vel  tempore  celebrari; 
Sacerdos  ad  id  pradlandum  teneatur  ? Relpon- 
detur  Sacerdotem  celebrantem  quantum  poteft 
intentionem  illius  , a quo  ftipendium  accepit, 
exequi  debere  proindeque  talem  pro  illo  Mif- 
fam  celebrare  qualem  poliulauic  : non  tamen 

iieccare,  fi  ex  iufta  aliqua  caufa  Mifiam  cele- 
irec  alum  ab  illa;  exempli  gratia  fi  poliulauic 
vt  celebraret  pro  defunclis,  & illo  die  incidat 
felium  alicuius  fandi  duplex  , vel  femiduplex  , 
aut  etiam  fimplex , poterit  Sacerdos  Miffam  il- 
lius fefti  celebrare  : quamuis  enim  Mifla  pro- 
pria defundorum  aliqua  ratione  ipfis  defundis 
magis  profit  propter . orationes  & preces  ad 
hunc  finem  ab  Ecclefia  inftitutas  ; fi  tamen  con- 
fideretur  vtfacrificium , arqualiterprodeft;  imo 
illarum  orationum  defedus  fatis  fuppleri  cenfe- 
tur  deuotione  celebrantis  , & intercellione  il- 
lius fandi  cuius  Miffa  celebratur..  ItaNauar- 
rus , Suar  es,  Toletus,  & plures  alii  quos  citat  & 
fequituriBonacinadifp.  4.  queeft.  vlt.  defacrif. 
Miffa;  pund.  7.  Parag.  3. 

Quod  vero  ad  locum  fpedat , debet  Sacerdos 


Digitized  by  Google 


DE  SACRIFICIO  MlSS^f.  14? 
in  eo  celebrare , quem  dcfignauic  is  qui  ftipen- 
dium  dedit , nifi  nece/litas  aliqua  aut  rationabi- 
lis caufa  excufet : & fimiliter  quoad  tempus,  de- 
bet quam  primum  poteft  obligationi  1'ute  fatis- 
faccre:  Vnde  Bonacina  Cupra  Parag.  f.  dicit  pec- 
care Sacerdotes  qui  funt  notabiliter  in  mora  ce- 
lebrandi; prajfcrtim  quando  ex  mora  illa  fequi- 
tur  alteri  pradudicium , vt  fi  Miflaquas  pro  in- 
firmo dicenda  erat , ob  nimiam  dilationem  non 
nifi  defundo  illo  celebretur  : quare  cauere  de- 
bent Sacerdotes  , neftipendia  Miflarum  dicen- 
darum nimis  cupide  congerant,  ex  quarum  di- 
latione confcientia  ipforum  oneretur : I11  iis  ta- 
men locis  in  quibus  fit  populi  concurfus  ob  fe- 
ftum  alicuius  fandi  vel  aliquam  deuotio- 
nem  , cenfentur  ilii  qui  poftulant  Miflas  , Sc 
ftipendia  offerunt , tacite  conientirein  dilatio- 
nem illam,  qu*  vt  plurimum  ncccflaria  cft,  vc 
illorum  Sc  aliorum  intentioni  latisfiat  : in  quo 
tamen  quiciufmodi  ftipendia  recipiunt , curare 
debent , vc  nihil  ab  iplis  fiat , quod  iufticise  vel 
charitati  repugncc. 


PARAGRA  PHVS  VII. 

vdpplicationu  a Sacerdote  celebrante  facienda  factlu 
& optima  praxn  proponitur. 

QVoniam  non  raro  contingit  Sacerdo- 
tes quoldam  ex  inconfidcratione  aut  alia 
de  caufa  miniis  conuenientcr  huius  Di- 
uini  lactificii  vim  & efficaciam  applicate;  ex  qua 
tamen  applicatione  ( vt  ex  ante  didis  confiat) 
tanquam  ex  conditione  ncccflaria  vberrimorum 
fruduura  illius  participatio  maxime  pendet:  id- 
circo illis  nec  inutile  nec  ingratum  fore  exifti- 
mani  mus,  fi  ex  iis  quae  in  fuperioribus  Paragra- 
phis  didafunt,  breuem  aliquam  & focilem  hu- 
ius applicationis  faciendae  methodum  Icupra- 
xim  colligamus. 

Cum  igitur  Diuinum  hoc  faaificium  omnes 


144  DE  SACRIFICIO  MISSJE. 
quorumcunq;  facrificiorum  proprietates  modo 
quodam  cxcellcntirtimo  in  fe  complectatur , fii- 
que  Latrcuticum , Eucharifticum , propitiato- 
jtium  &impctratorium  (vtfupra  explicauimus) 
Sacerdos  celebrans  , illud  fecundum  has  omnes 
eius  proprietates  applicare  poterit, & ad  hoc  at- 
tentionem & intentionem  fuam  dirigere. 

Atque  in  primis  illud  offerre  intendet  ad  fu - 
premum  cultum&  honorem  condignum  diuinas 
maieftati  deferendu,  offerendo  ipfiufmetChrifti 
veri  & naturalis  fili j Dei  demi/Iionem , humi- 
litatem,deuorionem, adorationem  & aliafimilia 
religionis  officia  , quas  in  hoc  vi&imae  flatu 
modo  quodam  inexplicabili  fummmae  Trinitati 
exhibet. 

Secundo  illud  offeret  ad  gratias  Diuinaema- 
ieflati  exhibendas  pro  tot  & tantis  beneficiis, 
fiue  in  natura  , fiue  in  gratia  , ingratis  licet  & 
immerentibus  tempore  pneterito  collatis  , &in 
futurum  praepararis  & promiffis,ac  praecipue  pro 
ineftimabiii  Redemptionis  humanae  perdiuini 
vetbi  incarnationem  & eius  in  carne  affumpra 
Partionem  & mortem  beneficio  , cuius  memo- 
riam prartertim  in  hoc  facrificio  recoli  voluit 
ipfe  Chriflus Dominus,  Sc  expreffis  verbis  ia 
eius  inftitutione  praecepit. 

Tertio  ad  placandum  diuinum  numen  tot 
& tantis  fceleribus  & peccatis  quotidie  & vbi- 
que  offenfum  , ab  eoque  mifericordiatn  ac  poe- 
nitentiae gratiam  pro  eluendis  ipforum  peccato- 
rum maculis  exorandam,  nec  nonadlatisfadlio- 
nem  condignam  pro  iifdem  peccatis  eiusiufli- 
tiae  exhibendam. 

Quarto  denique  ad  poflulanda  quaecunque 
benelicia  tum  fpiritualia  tum  rtiam  temporalia, 
quatenus  ad  eius  gloriam  & falurem  noflram 
conducere  pofiuntj&  ad  deprecanda  quaecunque 
mala  fiue  praefenti  tempore  vexantia  , fiue  in 
futurum  impendentia. 

Haec  autem  praeflabit  Sacerdos  primum  no- 
mine ipfiusfummi  Sacerdotis  Chrifli  Domini, 
.intentionem  fuam  illiusintentioniperfe&e  con- 
formande 


Digitized  by  Google 


BE  SACRIFICIO  MISSAE, 
formando  8c  fubmittedo:  deinde  totius  Eccleii.e 
nomine  omnimodam  vim  & efficaciam  huius 
diaini  facrificij  vniuerfis  illius  membris  appli- 
cando , tum  fan&is  & beatis  in  cado  ad  gratias 
deillorum  Victoriis  & praemiis  Deo  exhiben- 
das , pradertim  quando  in  illorum  honorem 
Mida  celebratur  j rumanimabus  in  Purgatorio 
ad  poenas  earum  per  fatisfadoriam  huius  facri- 
ficij vim  fubleuandns;tum  cunctisfidelibus  via- 
'toribusin  terra , prxfcrtimquc  illis  quorum  me- 
moriam in  Canone  nominarim  fieri  praecipit, vt 
fammo  Pontifici,  Epifcopo,  Regi,  adftamibus, 
&c.  ad  fructuum  huius  facrificf  participatio- 
nem illis  communicandam  : Demum  vt  ipfius 
Chrifti  & Ecclefhe  minifter,  cui  notabilis  fru- 
«Sluum  illojum  pars  pro  arbitrio  difpcnfanda  re- 
licta cft,  applicabit  eos  in  particulari  tum  fibi, 
tum  perfonis  aliis  fiue  viuis,fiue  defunctis,  qui- 
bus ex  obligatione  tenetur . vel  ex  chatitate  & 
deuotionehoc  pietatis  officium  impendere  cu- 
pit; idquevt  fuoac  illorum  nominefupremum 
latrice  ac  religionis  cultum  Deo  per  Cluiitum 
deferat , gratias  pro  omnibus  beneficiis  ac  no- 
minarim pro  his  vel  illis  exhibeat  , veniam  & 
gratiam  pro  omnibus  peccatis  ac  peculiariter 
pro  his  aut  illis  exoret, ac  denique  vt  bona  qu«e- 
cunquc  fibi  neceflaria  aucvtilia  impetret,  pree- 
fertimque  haec  vel  illa  , quatentis  ad  diuinam 
gloriam  conducere poliunt. 

Ad  cuitandos  autem  fcrupulos  , qui  circa 
huius  particularis  applicationis  obligationem 
vel  modum  fuboriri  poflent,  optimtrm  aliqui- 
bus vifum  efl,  fi  poit  debitam  applicationem 
iis  factam  ,erga  quos  aliqua  incumbit  obliga- 
tio , Sacerdos  illius  facrificij  fruedus  aliis  per- 
fonis fibi  charitate  aut  alia  ratione  peculiariter 
coniumftis  aut  commendatis  communicare  cu- 
piens, intentioni  fuce  conditionem  eiufmodi 
apponat,  vc  fcilicet  hanc  illis  communicatio- 
nem velit  & a Deo  poflulec,in  quantum  licite 
Sc  fecundum  iuftiti  e ac  charitaris leges  velle  & 
poflulare  potefl  j fic  enim  tuta  confcientia  Sc 


I4<>  DE  SACRIFICIO  MISSvE. 
fine  cuiufquam  praciudicio  poterit  ex  infinito  il- 
le & nunquam  exhauriendo  meritorum  ac  /a- 
tisfcidionum  Chrifti  Domini  thefauro  , cuius 
difpenfator  conditurus  eft  , in  alias  perfonas 
partem  aliquam  deriuarc  , quae  exfumma  & in- 
effabili Dei  charitate  ac  mifericordifl  non  nili 
maxima  & vberrimafperari  poteft. 


PARAGRAPHVS  VIII. 

Explicantur  reliqua  qua  ad  debitam  huius  facrijicij  ce- 
lebrationem requiruntur. 

NOjt  repetemus  ea  quae  variis  fedionibus 
huius  capitis  dida  funt  de  materia,  forma 
intentione, aliifque  ad  validam  & licitam 
Euchariftia:  confedionem  requilitis,  nec  non  de 
difpofitionibus  adipfius  dignam  receptione  ne- 
ceflariis  , quseque  quidem  maxime  a Sacerdoti- 
bus exiguntur , vt  diuinum  hocfacrificium  de- 
bite offerant:  fed  illis  fuppofitis  , fubjungemus 
tantum  ea , qu$cx  iplius  Ecdefia:  inftituto  ad 
conuenientem  xciflas  celebrationem  requirutur. 

Dicendum  igitur  i.  ad  debitam  huius  lacri- 
ficij  celebrationem  requiri  tempus  aptum  , to- 
tum illud  fcilicet  quod  a primo  aurora:  crepuf* 
Culo  vfquc  ad  meridiem  excurrit  , vt  habetur 
capite  Notte,  & capite,  £thoc  de  confecrat.dift.  i. 
quare  excepta  feftiuitate  Natalis  Domini  ii\ 
cuius  node  facrificatur  , illicitum  eft  aliis  tem- 
poribus ante  aurora:  initium  MilTam  celebrare, 
o vt  docet  S.  Thomas  & cum  illo  communiter 
2'  omnes : quod  tamen  Suares  difp.  So  fed.  4.  Sc 
quidam  alij  dodotes  , quos  citat  & fequitur 
Eaymannustrad.  f.  de  faciif.-MilTxcap.  4.  ita 
explicant  , vt  ad  euitandam  culpam  fatis  fore 
exiftiment , fi  Mifla  priuata  ad  initium  auroras 
finiatur. 

Poteft  autem  Epifcopus  in  caufa  particulari 
difpenfare  vtanreauroram  celebrare  liceat,mul- 
toque  magis  ipfemct  tali  facultate  vti  ficut  ex 
conimuniTheologoxumeonfenfudocetigidiu* 


Dic 


id  by  Google 


DE  SACRIFICIO  MISSAE.  14? 

Jtoninch.qusft.8?-  art-2.  dub.  4.  vbi  addit  con- 
fuctudincm , qusinquibufdam  Galliae , Bclgij, 
ac  Germanis  locis  viget, vt  hiemis  tempore  ali- 
quot horis  ante  folis  ortum  Mifla  inchoetur  in 

Sratiam  operariorum  & famulorum  ,reprehen-  ca.2f. 

i non  debere  quando  non  contradicit  Epifco-  niu  Sf 
pus:quod  etiam  docet  Nauarrus. 

Simili  ratione  illicitum  eft  Mi  (Tam  celebrare 
poft  meridiem:  quq  cft  do&rina  communis  fun- 
data in  praxi  & confuetudine  ipfius  Ecclefis,  8C 
roborata  fpeciali  conftitutione  Pi j V.  qus  inci- 
pit , Santhjfimus : Suares  tamen  &alij, quos  citat 
& fequitur  idem  Laymannus  fupra  exiftimat  ad 
culpam  euitandam  fatis  efle , fi  Mifla  inchoetur 
ante  meridiem,  velfaltemin  iplo  meridie. 

Poteft  vero  Epifcopus  ob  iuftam  aliquam 
caufam  difpenfare  vt  poft  meridiem  celebretur* 

Vt  fupra  de  anticipatione  diftum  eft  : imo  in 
cafu  neceffitatis  etiam  non  petita  Epifcopi  licen- 
til(  fi  ad  illum  facilis  non  detur  recurfus  ) ce- 
lebrari poterit  poft  meridiem  : verbi  gratia  £ 
infirmus  viatico  indigeat  : fi  fefto  die  publica 
Concio  vfque  ad  meridiem  & vitra  produifta 
fit, licebit  poftea  Miflam  priuatam  inchoare, prq^ 
fertim  quando  aliqui  ex  populo  Miflam  non  au- 
dierunt-.itcm,  fi  Sacerdos  fefto  die  ratione  itine- 
ris impeditus  fuerit  ne  ante  meridiem  celebra- 
ret, poterit  poft  meridiem  celebrare , vt  docent 
Henriques,  Miranda,  Suares,  &alij  apud  eum- 
dem  Laymannum  fupra. 

Dicendum  x.requiri  locum  idoneum, id  eft  ab 
Epifcopo  confecratumfeu  dedicatum, vel  ab  eo- 
dem aut  alio  ex  eius  licentia  & facultate  bene- 
di&um.  ItaS.Thomas  q.  8?.  & habetur cap.yf-  ^ 
tut  8c  cap.  nullus  de  confecr.  dift.i.  vbi  tamen  ex-  ' '' 
•cipitur  cafus  neceffitatis , exempli  gratia  in  bel- 
lo,quando  Mida  in  caftrispro  exercitu  dicenda 
cft:in  longa  peregrinatione  per  loca  infidelium: 
in  maximo  aliquo  populi  concurfuquem  Eccle- 
fia  capere  non  poteft;  &fimilibus  cafibus  , in 
quibus  tamen  femper  Epifcopi  licentia  obtinen- 
da eft,  fi  commode  ad  illum  recurri  poffic. 

G ij 


US  DE  SACRIFICIO  MISS>E. 

ipfis  autem  JEpilcopisfpeciali  1’riuilcgio  in- 
dultum eft  , vt  1’uper  altari  portatili  vbiuis  facri- 
ficare  vel  lacrificanti  adfiftcre  poflint  ,non  fo- 
Ium  in  cafu  neceffitatis  , fed  &ob  folain  deuo- 
tionem:quod etiam  docet  Suaresdifp.Srfed.j. 
ex  eorum  tamen  prudentia  pendet  profpicere, 
vt  tales  locos  ad  id  eligant,  in  quibus  nihil  quod 
tanti  myrterij  fandirati  ac  reueremise  miniis 
conueniens  facium  lit  aut  faciendum  videatur. 

Monentur  tamen  iidem  Epifcopi  in  Concilio 
Trid.feiT.  23.  Decrct.  de  obleruandisin  celebra- 
tione Miflle  , Ne  patiantur  pnitans  t»  domibus  , at- 
que omnino  extra  Eulefiam  <£r  oratoria  ad  diurnum 
tantum  cultum  dicata, ab  iifdem  Ordtnarm  defgnan- 
da  ir  vijitanda , fandum  hoc  facnfiaum  d ftculari - 
kus  aut  regularibus  peragi. 

Porro  neque  etiam  in  Ecclefia  confecrata  ce- 
lebrare licet , fi  violata  aut  polluta  fuerit , nili 
prius  reconcilietur,  vtex  comuni  Ecclefia:  praxi 
conflat.  Tribus  vero,  modis  cenfetur  Ecclefia 
pollui  : Primo  per  homicidium  aut  violentam 
aliquam  languinis humani  effufionem  , exgraui 
& notoria  perculfionefada  in  Ecclefia  ,vt  habe- 
tur c.  Propofuijh  Sc  cap.  vlt.  de  confecr-  Ecclefiie: 
Secundo  per  illicitam  & notoriam  feminis  hu- 
mani intra  icclcfiam  effufionem,  vt  habetur  eo- 
dem cap.  vlt.  & cap.  Ecclcfiis  de  conlecr.  dift.  1. 
Tertio  per  lepulturam  hominis  nominatim  ex- 
communicari aut  notorij  Clericorum  percuflo- 
ris;  item  infidelis  aut  alicuius  hominis  non  ba- 
ptizari, ctiamfi  lolummodo  infans  fit,  vt  habe- 
tur citato  cap.  Propofttfti  , Sc  cap.  Sacris  de  fe- 
pulturis  S:  cap  Ecclefiam  dc  confecratione. 

Eft  autem  obleruandum  diferimen  inter  Ec- 
defiam  ab  Epifcopo  confecratam  , & illam  qua; 
spifcopali  authoritate  tantum  benedida  eft  : il- 
lam enim  folus  Epilcopus  , hanc  vero  quilibet 
Sacerdos  ex  Epifcopicommiilione  reconciliare 
poteft  , vt  habetur  cap.  ^dquam  Sc  cap.  vlt.  de 
,confecr.  icclefi;e. 

Si  autem  Ecclefia  fecundum  maiorem  fui  par- 
tem delimatur , quod  Epilcopus  diiudicarc  dc- 


Digitized  by  Google 


DE  SACRIFICIO  MI  SSJ£.  14Q 
bctjexempli  gratia  fi  eius  parietes  ex  maiori  par- 
te corruerint  , non  amplius  in  ea  celebrare  licet; 
eaque  resdificata  non  fimpHci  reconciliatione, 
fed  iterata  confecratione  leu  dedicatione  , aut 
falte  benedictione  opus  eft  , vt  habetur  c.  Ecclejiu 
de  confecr.dift.  1.  & cap.  Ligneu  dc  confcc.Ecde- 
fis: v b i ta m e declarat ur  co n fecrati o u e no n amit- 
ti,(i  tecta  folummodo  aliaqu;  opera  lignea  com- 
bufta  fint  illar/is  parietibus;  eo  quod  confecratio 
in  ipfis  prcefertim  parietibus  fiat ; quauisin  eiuf- 
modi  Ecclefia , qua;  omni  prorsus  tedo  care rec, 
Miflam  celebrari  non  conueniatob  varios  cafus, 
qui  ex  aeris  iniuria  & v£torum  agitatione  acci- 
dere polfent : tecto  tamen  illius  inftaurato  nulla 
neq;confecratione  neq;recoci!iatione  opus  erit. 

Dicendum  4 requiri  altare.quod  lapideum  cf- 
fe  debet  & ab  Epifcopo  confectarum,  vt  habetur 
cap.  Altaria  de  confec.  dift.  1.  Eft  autem  duplex 
altare;  vnum  pc  r:ati!c,  alterum  fixum  & flabile: 
inter  qua;  hoc  difcrimcn  intercedit , quod  illud 

E er  fe  confecratur , hoc  vero  non  nili  quatenus 
afi  affixum  eft ; Vnde  fequitur  quod  altare  por- 
tatile  quocunque  deferatur,  non  amittat  confe- 
crationem;  fixum  vero  amittat, fi  ab  interiori 
ftrudura  & bafiamoueatur  , vt  habetur  cap.  Si 
motum  de  confecr.  dift.  1.  & cap.  Ligneis  de con- 
fecr. Ecclefia;.  Illud  vero  vtriqne  altari  comma- 
- ne  eft,  quod  notabili  fradione  confecrationem 
amittat ; quando  fcilicer  talis  eft  vtin  illo  calix 
cum  patena  amplius  confifterc  non  portit:  item 
violatione  figilli  feu  loculi  in  quo  reliquia;  fan- 
dorum condita;  fu nt; quod  quauis  aliqui  Theo- 
logi negent,  aflerantnue  reliquias  illas  ad  confe- 
crationem altaris  non  efleabfoluteneccflariasj 
fpedata  tam  e confuetudineipfius  Ecclefia;,  quae 
initio  Milia;  hanc  orationem  a Sacerdote  ad  al- 
tare afccndente  illudque  ofculante  recitari  vo- 
luit : Oramus  te  Domine  per  merita fandorum  tuo- 
rum , quorum  reliqui*  hic  funt . &c.  probabilius  eft, 
Sc  in  praxi  tenendum  eiufmodi  figilli  violatio- 
ne confecrationem  altaris  amitti ; proindeque 
icexiun  e fle  confectandum : quod  aperte  colligi- 

G iij 


TfO  DE  SACRIFICIO  MISSJB. 
tur  ex  cap.  z.  de  confeci.  Eccl.  vbi  dicitur  quod* 
lapu  ille  qui  JigiUttm  continet,  confradus  fuerit  aut 
etiam  diminutu*  , debet  altare  denuo  confictari : &it» 
etiam  docet  Durandus  in  Rationali  lib.  i.c.  6. 
Angelus  verbo,  ititare  $.z.  & alij  communiter. 

Dicendum  4.  in  altari  dum  Mifla  peragitur» 
neceflaria  efle  quaedam  ornamenta  , qua;  in  ru- 
bricis Miflalis  enumerantur : ac  in  primis  tres, 
aut  faltem  duas  mappas  , aut  ad  minus  vnam 
duplicatam,  vt  tradit  Suares  diip.  Si.  6.  8C 
Toletus  lib.  i.cap.  i. 

Secundo  corporale,  quod  equidem  non  feri- 
eum,  aut  auro  aliaue  materii  intertextum  , fed 
pure  lineum  ac  fimplcx  efle  debet : Similiter  8c 
pallam, qua;  calici  fuperponitur,  & pars  quadam 
corporalis  efle  cenfetur,  ficuti  colligitur  ex  anti- 
qua confuetudine  , fecundum  quam  corporale 
etiam  calicem  cooperiebat,  vt  obferuat  Scorti» 
lib.  z.  de  facrifieio  cap.  y.  qua;  palla  etiam  linea 
& umplex  efle  debet , faltem  ex  ea  parte  qua 
calicem  contingit  : & vtrumque  ab  Epifcopo 
aut  alio  facultatem  habente  benedi&um  efle 
oportet.  Ita  docet  S.  Thomas  & habetur  cap. 
Confulto  de  confecr.  dift.i.  Quamuis  autem  de 
q.8?.&  mapparum  benedi&ione  nihil  in  iure  decretum 
ad.  7.  reperiatur,  Eccleii*  tamen  confuetudo  id  etiam 
& 8.  exigit , vt  docet  Azor. 

£i.  10  Tertio  calicem  & patenam  ex  materia  aure» 
ca.28.  vel  argentea  aut  faltem  ftannea  , non  vero  li- 
queft.  gnea,  lapidea , ferrea , srea  , aut  vitrea,  vtdocee 
8.  S.  Thomas  . & habetur  cap.  vafa  & cap.  vt  calix 
q 8;.  de  confecr.  dift.  I.  debent  autem  calix  & patena 

а. ?. ad  efle  ab  Epifcopo  confecrata  , vt  habetur  cap. 

б.  vnico  de  facra  vnflione,&  conflat  ex  vfu&  con- 
fuetudine ipfius  Ecclejia.  Adjungitur  purificato- 
rum lineum  & mundum  ad  ipfum  calicem  ab- 
ftergendum  ; velum  item  fericum  , quo  calix  & 
pars  anterior  corporalis  tegi  folet. 

Quarto  Miflale  approbatum,  fecundum  vfum 
quem  in  celebrando  quifque  fequi  tenetur:  com 
munis  enim  do&orum  fententia  eftac  pxsfer- 
*im  Nauaxii  cap.  aj.  huiu.  84*  SylueAii  ycibo 


Google 


DE  SACRIFICIO  MISS^B.  iff 
JUiJfa.  Atorij.  cap.z9-qua;ft.  4. Toleti  lib.z.  cap. 

4.  Sacerdotem  illum  peccaturum  mortaliter, 
qui  celebraret  abfque  libro, in  quo  faltem  canon 
Mi  fla:  contineretur , quamuis  quae  dicenda  e£ 
fent  memoriter  teneret. 

Quinto  lumen , vt  conflat  ex  cap.  vltimo  de 
celebratione  Miflarum  : dicit  autem  Toletus 
loco  citato  duas  candelas  accenfas  aut  faltem 
vnam  requiri;  ita  vt  fine  lumine  celebrare  exifti- 
met  efle  peccatum  mortale  : quamuis  autem 
abfolute  loquendo  neceflarium  non  fitexpra- 
cepto  vt  candelae  illae  fint  cereae , poflitque  lu- 
men ex  oleo,  ita  poftulanteneceflitate,adhibe- 
ti  ,vt  docet  Suares; flandum  eft  tamen commu-  diip. 
ni  Ecclefiae  confuetudini  , nec  nili  candelis  ex  81. 
cera  communiter  vtendum  eft.  fcd. 

Sexro  imaginem  Crucifixi , quae  fecundum 
legulas  Miffalis  altari  fuperponi  debet, ad  cu- 
ius pedes  reponi  folet  tabella  feexetorum , quam 
vulgo  canonem  vocant. 

Dicendum  p.  requiri  pr;eterea  veftes  fucus  f 
quibus  facerdos  celebrans  indutiis  efle  debet: 
funt  autem  fex,  amiiflus  fcilicet,  alba,  cingulum, 
manipulus,  ftola,  8c  cafula:  quas  quidem  veftes 
mundas,  & integras,  atque  ab  Epilcopo  aut  alio 
facultatem  habente  benedidas  efle  oportet: 

Ita  vt  Toletus  loco  citato  & pluresalij  exifti- 
ment  efle  peccatum  mortale  cum  vcftibus  mi- 
nime benedidis  ,aut  notabiliter  immundis,  vel 
laceriscelebrare : quod  & fimiliter  de  corpora- 
libus intelligendumefl. 

Qjuaeres  1.  quandiu  vala  & linteamina  facra 
conlecrationem  vel  benedidionem  retineant. 
Refpondeiur  de  vafis  tandiu  confecrationem 
retinere  , quandiu  integra  perfeuerant  : amitte- 
re vero  fi  notabiliter  frangantur  aut  diuidanturj 
ita  vt  formam  & quantitatem  , qua:  ad  conue- 
nientem  & proportionatum  eorum  vfum  ne- 
ceflaria  cft.ampliiis  non  retineant.  Ita  Ledcftna 
trad.  de  Sacram.  Euch.‘cap.  21.  vbi  addit  cali- 
cem & patenam  , quamuis  priftinam  formam 
retineant , amittere  tamen  confecrationem , fi 

G iiij 


ip  DE  SACRIFICIO  MISS^. 
do  nono  deaurentur  cx  ea  parte  qua  corpus  & 
languincm  t hrifti  contingunt  , proindeque  de- 
nuo  confecrari  debere.  De  veftimentis  autem 
aut  linteaminibus  facris  docet  Azorius  lib.  io. 
cap.  28.  quarft.  9.  illa  tunc  amittere  benediftio- 
nem  , quando  ita  franguntur  aut  difluuntur , vt 
ad  id  amplius  apta  no*n  fint,  ad  quod  Ecclefia: 
benedictione  dcftinnta  fuerant. 

Quires  2.an  liceat  omnibus  facravala  &veftes 
contingere.  Itelpondetur  1.  vafa  & linteamina 
facra,  calicem  fcilicet,  patenam  , corporale  & ci- 
borium , dum  in  illis  continetur  corpus  & lan- 
guis  Chrifti , a nemine  prafterquam  d Sacerdote 
vel  Diacono  fine  graui  culpa  tangi  non  polle. 
Ita  Suares,  Paiudanus,  &alijapudLaymannum 
tra&.  f . de  Sacrif.  Mifi  cap.  6.  & habetur  ex  cap. 
Xon  oportet  dift.  13. 

Refpondetur  2.  eadem  linteamina  & vafa  Ih- 
cra  , etfi  vacua  fint  , contrectari  aut  tangi  non 
debere  ab  iis , qui  facris  ordinibus  non  funt  ini- 
tiati, vt  habetur  cap. 7«  fahtfa , de  confecr.  dift. 
I. huius  tamen  prrecepti  icclefiaftici  tranlgrefi- 
fionem,  i fi  contemptus  abfit ) culpam  venialem 
non  excedere  docet  Suares,  Azorius,  Sotus,  8c 
ali)  apud  Laymannum  fupra  ; imo  fi  rationabi- 
lis caufa  fuaaeat  , nulla  erit  culpa  ,-  vt  ibidem 
docet. 

Vbi autem  confuetudo  viget, vt  corporalia  & 
pali*  ac  purificatoria  a pcrlonis  laicis  praffer- 
timque  faeminis  Deo  facris  mundentur  , priiis 
a facerdotevel  Diacono  in  pelui  lauari  debent, 
ic  aqua  lotionis  in  pifeinam  effundi  vel  in 
ignem  proiici. 

Porro  alias  velles  benediftas  & reliqua  altaris 
ornamenta,  qua;  neq;Chrilmate  vn£lafunt,neq; 
corpus  Domini  aut  fanguinem  immediate  at- 
tingunt,cum  reuerentia  tangere  omnibus  etiam 
laicis  conceflhm  eft;  verum  ad  prophanos  vfus 
adhibenda  non  funt  , quamuis  vctuftnte  con- 
fumpta  fint;  fcd. potius  igni  abfumcuda , vt  dici- 
tur c.  , & c.  ^Altaru  de  confecr.  dift.  I. 

Dicendum  tf.rcquirimimftmm  qui  facerdo- 


Digitized  by  Google 


DE  SACRIFICIO  M I S S M.  iy? 
ti  celebranti  inferuiac,vt habetur  cap  .Hoc  autem, 
de  c6fecr.dift.i.&  cap .Propofitit,  de  fili  is  Fr^fby- 
terorum.Hic  autem  miniiter  debet  efle  vir  , non 
fcemina  , vt  habetur  cap.  i.  de  cohabitationc 
Clericorum  ac  mulierum  : imo  Suares  difp.  87. 
fecl.i.&  Sotus  difp.13.  quaeft.2.  art-  f.  arg.  12. la- 
tius efle  arbitrantur, 'fi  vrgeat  necefficas,  Mi  fiam 
abfque  miniflro  celebrare  , quam  fosminam  ad 
Altare  refpondcntem, aut  vrzeolos  porrigentem 
adhiberi  : nihil  tamen  obflare  videtur  , quomi- 
m'tS| femina»  p raelertim  fandlimonialcs  ex  loco 
remoto  facrificanti  refpondeant  ,vt  ibidem  di- 
cit Suares  & vfus  Ecdefiasin  Monafteriis  de- 
clarat. 

Eft  autem  obferuandum  , Sacerdotis  cele- 
brantis pedes  calceatos  efle  debere  ob  maio- 
rem honcftatem  8c  decentiam,  vt  docent  Sylue- 
fter , Richardus , & alij  apud  Petrum  Ledefma 
tradi,  de  Euch.  cap.  20.  caput  vero  apertum  & 
nudum  , vt  habetur  cap.  filius  de  confecr.dill. 
I.  Azorius  tamen, Suares  & alij, quos  citat  Lay~- 
mannuscap  p.  de  Sacrif.Mifl’-  cap.  6.exiflimant 
Epifcopum  poflc  ob  eaufam  aliquam  rationa- 
bilem , verbi  gratia  infirmitatis , dare  licentiam 
fiicrificandi  capite  operto  amidlu  vel  pileolo,, 
ptariertim  vfque  ad  Canonem:  imo  fi  caufa  ita. 
celebrandi  manifefta  fit , tali  difpenfatiorie  non 
efle  opus  docent  Nauarrus,  Syluefter,  8c  Hen- 
riques  apudeumdem  Laymannum ; dummodo 
nullum  inde  fcandalum  oriatur,  & neceflitas 
celebrantis , verbi  gratia  ob  infirmitatem  , fene- 
dlutcm,  loci  frigus  &c  .ab  vnoquoque  adftan- 
tium  facile  dignofei  poflit. 

Supereft  vna  difficultas  hic  folnenda , nimi- 
rum quoties  Sacerdos  Mi flam  celebrare  tenea- 
tur- Refpondetur  cum  diflin&ipne  fi  enim  de 
Parocho  aut  alio  beneficiato  fermo  fit,  toties 
celebrare  tenetur  vel  per  fe  , vel  faltem  per 
alium  , quoties  requiritur  vt  officio  fuo  vel 
obligationi  fatisfaciat  : Si  vero  de  Sacerdote 
generarim  hoc  quaeratur  abftrahendo  ab  aliis 
obligationibus  fpccialibus , nihil  aptius  refpon- 


* t + 

ir4  DE  SACRIFICIO  M I S S J&. 
deri  poteft  quam  id  , quod  habetur  in  Concilia 
Trid.  fefl'.  tq.  cap.  14.  vbi  dicitur  Epiicopum 
curare  debere ,vt  Sacerdotes  faltem  ( quod  verbum 
notandum  eft)  diebus  Dominicis  & fefiu  fvlemni- 
bus ; fi  autem  curam  animarum  habuerint , tam  fre- 
quenter vt  fuo  muneri  fatisfaciant , Mijfas  celebrent: 
ex  quibus  Concilij  verbis  merito  infertur  ma- 
xime congruum  efle  ac  decens  , vt  Sacerdos 
quantum  neri  poteft,  quotidie  ianeftiffimum  il- 
lud Sacrificium  offerat : quam  quidem  praxim 
vt  piam  8c  religiofam  laudant  SS.  Patres  ac 
pr.Tfertim  S.  Cyprianus  lib.  1.  Epift.  2.  S.  Am- 
brofius  orat. in  funere  fratris,  S- Hieronymus 
lib.  1.  aduerfus  Iouinianum , S.  Syricius  Papa 
in  Epift. ad  Hymerium  cap.  7 S.  innocentius 
in  Epift.ad  Exuperium,  S.Chryfoftomus  Hom. 
17.  in  Epift.ad  Hebr*os  : quibus  addere  poflu- 
mus  loan.  Gerfonem  part.  2,  operum  tra«ft.  d« 
prasparationead  Miflam. 

Monet  tamen  idem  Concilium  felT.  22.  in 
decret.  de  obferuandis  ac  euicandis  in  celebra- 


tione Mi  fla: , Omnem  operam  & diligentiam  in  ea 
ponendam  efie  , vt  quanta  maxima  fieri  poteff , cordit 
munditia  & puritate  atque  exteriori  deuotionu  ac 
pietatn  fyeeie , hoc  diuinum  atque  tremendum  mjfte- 
rium  peragatur.  Ideqque  decernit  , vt  Epi/lopt  e * 
omnia  prohibete  atque  e medio  tollere  fkdulo  curent  ac 
teneantur,  qua  vel  auaritia  Idolorum  feruitus  ; vel 
irreuerentia  , qua  ab  impietate  vix  /hiunffa  ejfe  po- 
tefij  vel  fuperftitio  vera  pietatufalfa  imitatrix  induxit, 
i Atque  vt  multa  paucis  comprehendantur , in  pri- 
mis quod  ad  auaritiam  pertinet , cuiufuu  generis  mer- 
cedum conditiones  ,pafta,&  quidquid  pro  Mifiu  nostis 


celebrandis  datur  , nec  non  importunas  atque  illibera- 
les eleemofynarum  exattiones  potius  quam  pofiulatio- 
nes  , aliaque  huiufmodi , qua  a fimomaca  labe  vel  cer- 
te d turpi  qssafiunon  longe  abfunt,  omnino  prohibeant. 


Demde  vt  irreuerentia  vitetur  , finguli  in  fuit 


Diacefibus  interdicant  , ne  cui  vago  & ignoto  Sa- 
cerdoti Mijpu  celebrare  liceat  : neminem  praterea , 
qui  publici  & notorii  eriminefus  fit , aut  fan&o  „ Al- 
tari minifirare  t aut  fileris  mterefie  permittant : nc- 


□k 


by  Google 


DE  SACRIPICIO  MISS  JE.  iff 

ve  patiantur  priuatisin  domibus  atque  omnino  extra 
Eeclefiam  & Oratoria  ad  diurnum  tantum  cultum  de- 
dicata , ab  eifdem  Ordinariis  defignanda  & vijltanda , 
fanBum  hoc  Sacrificium  d fiecularibus  aut  regulari- 
bus quibufcumque  peragi  j ac  ni/i  prius  qui  interfiat , 
decenter  compofito  corporis  habitu  declarauerint  Je 
metite  etiam  ac  denoto  cordis  affeBu  , non  foltem  cor - 
poreadejje.  <Ab  Ecclefiis  vero  muficas  eat , vbi  Jiue  or- 
gano fiue  cantu  lafciuum  aut  impurum  aliquid  mif- 
cetur  ; item  fitculares  omnes  aBiones  , vana  atque 
adeo  prophana  colloquia  , deambulationes  , Jfrepitus , 
clamores  arceant:  vt  domus  Dei  vere  domus  orationii 
tffe  videatur  ac  dici  pofiit. 

Pofiremo  ne  fuperftitioni  locus  aliquis  detur  , ediBo 
t*r  psenis  propofitis  caueant , ne  Sacerdotes  aliiiquam 
debitis  horis  celebrent , neue  ritus  altos  aut  alias  cere- 
monias & preces  inter  Mijfarum  folemnia  adhibeant, 
fraterCas  , qua  ab  Ecclefia  probata  ac  frequenti  & lau- 
dabili vfu  recepta  fuerint : quarumdam  vero  M/fa- 
rum  & candelarum  numerum , qui  magis  d fuperfii- 
tiofo  cultu  quam  dvera  religione  inuentus  eft,  omnino 
ab  Ecclefia  remoneant  j j doceantque  populum  quis  fit, 
fyd  quo  potifiimum  proucniat  fanBifiimi  huius  facri- 
ficij  tam  pretiofus  ac  caleftis  fruBus  : moneant  etiam 
eumdem  populum  vt  frequenter  ad  fuas  'Tarrochias 
/altem  diebus  Dominicis  & maioribus  Fefiis  accedant. 


•Wt 


CAPVT  QVINTVM', 

De  Sacramento  Poenitentix » 


SECTIO  I. 

€)uid  nomine  Poenitentia  intelligntur. 

nitijtti^  nomen  in  duplici? 
M^fenfua  Theologis  fumi  folct : primo  pro 
virente morali  infula,  cuius  proprius  actu* 
eft  deteftari  peccatum  ac  de  illo  commiflodo- 
iere,  non  modo  quatenus  rc&a  rationi  aduer- 
fatur , fed  prafertim  quatenus  eft  offam  a qua:* 
dam  & i ni  uria  Deo  illata , cum  propofito  emen- 
, p - dandi  ac  reparandi  offenlam  illam  & iniuriam 
S^.a.  i Deo  latisfaciendi.  Jta  S.  Doflor : & de 

2.&  r.  ^ac  poenitentia  virtute  frequens  mentio  repeti  - 
’ tur  in  fctiptuiis,fuitque  ( vtloquitur  Concilium. 
fef.IA.  Tridcntinum  } vniuerjis  bominibtu , qui  fe  mortali 
_ " p"  aliquo  peccato  inquinajfint  , quouu  tempore  ad  gra~ 

' tiam  & iuftitiam  ajfcquendam  ticcejfaria. 

Secundo  nomen  Poenitentia  fumitur  pro  vna  - 
ex  Sacramentis  noua  legis;  id  eft  pro  ritu  ali- 
quo externo  8c  s&Sbili  duunitusinftituto  quof- 
dam hominis  pernitentis  & miniftri  abfoluen- 
cis  a&us  comple&ente , quo  ab  hoc  ille  Deo  re- 
conciliatur, & a peccatis  poft  Baptifmum  com- 
mi ilis  abfohiitur. 

Primus , qui  huius  Sacramenti  veritatem  im- 
■ pagnauit,  fuit  Nouatus  Epifcopus  Africanus, 
qui  exinde  Romam  veniens  Nouatianum 
Prefbyterum.  & alios  quofdam  ledusit  , & 
in  fuas  pajtes  traxit , yt  fuiius  declarat  Baro* 


Digitized  by  Googli 


D E POENITENTIA.  T rf 
niusad  annum  Chrifti.  Zf4-  vbi  refert  ipfum  mim; 
Nouatumipfiufque  gregales  primum  in  Africa  66, 
adnerfus  S.  Cyprianum  Schifma  conflafle* 
co  quod  in  lapfis  Ecclcfiae  reconciliandis  nimis 
rigidum  fe  prreberet.  Poftca  mutata  facie  ( quod 
recte  obferuat  idem  Baronius  » peculiare  efte 
omnium  hcercticorum  atque  fchifmaticorum , 
nunquam  fcilicet  perftare  in  eadem  fententia  » 

'fed  pro  loco  & tempore  nouas  induere  for- 
mas J in  fiindtilfimum  Pontificem  Cornelium 
turbas  Roma?  concitafle,  eo  quod  lapfos  pce- 
nitentes  in  Ecclefiam  reciperet  , eifquc  bene- 
ficium abfolutionis  impertiret  , vt  eum  pra:- 
textu  illo  e iede  Romana  deturbarent  & 
Nouatianum  faftu  & ambitione  tumentem 
in  illam  per  fas  nefafque  intruderenc  ; co- 
que tandem  deuenit  ipfe  Nouatus  vt  nega- 
rct  vllam  facerdotibus  noua:  legis  ad  re- 
mittenda peccata  poft  Baptifmum  commiftk 
traditam  efle-a  Chrifto  poteftatem  : verum 
ipfius  Nouati  fefiatores  poftmodum  ab  eo  def- 
ciuerunt(  quod  Lutheranis  , Caluiniftis  & aliis 
» veritate  diffidentibus  familiare  eft  , nimi- 


rum vt  ab  autoribus  8c  patriarchis  feiftarum 
fuarum  , vbi  fraus  illorum  patefeere  iucrpit,. 
paulatim  fe  fubducant  , &,alia  dogmata  pro- 
fiteri fubinde  incipiant  , donec  ab  illis  etiam 
ad  alia  transfugere  veritatis  armis  opprelfi 
cogantur  ) cum  enim  ipfius  Nouati  adedas 
prarfaram  magiftri  fui  hairefim  propuguare  non 
poflent  , illam  temperare  voluerunt  , admit- 
tentes quidem  aliquod  remedium  quo  virtute, 
clauium  Ecciefia  remittere  pollet  leniora  pec- 
cata , non  tamen  grauiora  & atrocior* . quod  c 
teftatur  Sanctus  Amibrofiuslib.  i.  de  pcenit.  vbi 


dc  illis  haereticis  fic  loquitur.  , bitunt  fe  exceptu 
granioribus  criminibus  , relaxare  veniam  lentoribus  , 
non  hoc  quidem  author  erroris  'J^o  natus  , qui  nomini 
dandam  poenitentiam  putauit.  Epift» 

Errorem  illum  ab  Ecciefia  proferiptum , vt  ft-  & 
teftatur  Cyprianus ) & iam  obfoletum  recentior  f 4.  c. 
res  hsictiu  dentio  xenouarc  conati  funt,  vtyi-  9»  „ 


t 


Digitized  by  Google 


Ifg  DE  TOENITENTIA. 

cap.9.  dere  eft apud  Bellarminum  lib.  1.  de  Pcenit.^ 
negantes  lacrum  illum  ritum  , quo  Ecclefia  Ca- 
tholica ia  reconciliandis  poenitentibus  poftBa- 
ptifmum  lapfis  vtitur  , cfle  Sacramentum  a 
Chrifto  Domino  inftitutum  , aut  vllam  ineflc 
iacerdotibus  ad  peccata  remittenda  iudiciariam 
poteftatem  : cuius  quidem  erroris  falfitas  8c 
fimul'  Catholici  dogmatis  veritas  plenius  con- 
ftabit  ex  iis,  quae  fe&ione  fequenti  dicentur. 


SECTIO  II. 

Toenitentiam  t[f«  verum  & proprie  di  Sium 
nome  legis  Sacramentum  contra 
hdreticos  demonfiratur. 

PRj*tir.  authoritatem  vniuerfie  Ecclefia* 
qua;  tum  in  Concilio  Flor,  in  decreto  Eu- 
gcnij,tuminTridentino  fefl‘14.  can.i.hoc 
dogma  tanquam  certi/fimum  ac  fide  credendum 
denniuit , erroremque  oppofitum  anathemate 
pcrcuflit, probari  poteft  eiufdem  dogmatis  veri- 
*1°"  Td  tas  variis  teftimoniis  SS.  Patrum  fuse  relatis  a 
a.  r.&  iucloco  Coccio  tom.  z.  thefauri  : duo  vel  tria 
^e<P  hic  illuftriora  proferemus.  Primum  eft  5.  Am- 
brofij  lib.i.de  Pceniten.  Cur  baptizAru  •, inquit» 
caP-7’  fi  per  hominem  peceata  dimitti  non  licet  ? &c.  quii 
intereft  vtrum  per  ‘Tanitentiam  an  per  Lauacrum 
hoc  iw /ibi  datum  facerdotes/ibi  venditent  > quibus 
# verbis  a;qualem  vim  ad  peccata  remittenda  fa- 
cerdotibus,  fiue  Baptifmum  conferendo  , fiue 
Panicentia;  Sacramentum  adminiftrando  tri- 
buit. Secundum  eft  S.  Chryfoftomi  lib.  3.  de 
iacerdotio  ,vbi  poftquam  poteftatem  ad  pecca- 
ta remittenda  quas  facerdotibus  collata  eft,  con- 
tulit cum  poteftate  eorumdem  ad  conficiendam 
Euchariftiam  : poftea  conferens  eamdem  cum 
poteftate  baptizandi , neque  emm,  inquit , folum 
tum  nos  regenerant , fed  etiam  poftea  condonandorum 
uobu  peccatorum  poteftatem  obtinent.  Tertium  S« 


DE  POEtfITEtfTI  A.  If* 

Petri  Chryfologi  Serrn. K+.vbifunr,  inquit, qui 
fer  homines  non  pojfe  peccata  remitti  prajlr  ibunt?  &c. 
remittit  Petrus  peccata  , &•  toto  cum  gaudio  fu/cip  it 
f anitentes  , atque  omnibus  facerdotibus  hanc  a Deo 
concejjam  ampletfitur  poteftatem. 

Probari  pra:terea  poteft  eadem  veritas  ex  his 
Chrifti  Do  mini  verbis , quorum  remiferitis  pecca- 
ta ; remittuntur  eis  ; & quorum  retinueriis  retenta  ij>  Jort, 
ftenti  ex  quibus  duo  colliguntur  ; primum  eft  10, 
ritum  aliquem  externum  a Chrifto  Domino  in- 
ftitutumefle  . quo  Apoftoli  eorumqueinfacer- 
dotio  fucceflores  de  peccatis  inridicecognofire- 
rent,  eaque  fic  cognita  vel  remitterent  vel  reti- 
nerent, idque  ( vt  fit  in  iudiciis  humanis)  verbo 
aliquo  manifeftarent.  Secundum  efthuicritui 
diuinitus  inftituto  adiumftam  efle  promiflionem 
gratia»  fanctificanris  ; quod  fatis  indicant  verba 
illa  : Immittuntur  eis : cum  hasc  peccatorum  re- 
miflio  nonnifi  per  gratiae  fan&incantis  infufio* 
nem  fiat , vt  conftat  ex  iis  quae  in  priori  huius 
operis  parte  in  tradat u de  gratia  di&a  funt: 
vnde  patet  Poenitentiam  efle  ritum  externum  i 
Chrifto  Domino  inftitutum  , quo  gratia  con- 
fertur ; ac  proinde  efle  Sacramentum  : ’&  eo 
fenfu  verba  illa  Chrifti  Domini  intellexerunt 
S.  Cyprianus  in  Serm.  de  lapfis,S.  Bafiliusia 
Epift.  ad  Amphilochium , S.  Athanafius  hom. 
in  ilia  verba  ; Ite  in  eaftellum  Sc  S.  Thomas  in 
comtn.  fuper  cap.|x6.  S.  Matth.  vbi  tres  errores 
fuper  illorum  verborum  explicatione  vitandos 
e/Te  monet , primus  eft  eorum , qui  opinati  funt 
Sacerdotes  pofle  quemlibet  pro  arbitrio  foluere 
aut  ligare , peccata  remittere  aut  recinere  ; quod 
falfum  eft  : his  enim  verbis  Chriftus  vices  fuas 
tantummodo  demandauit  Sacerdotibus  ;yt fa- 
cerent quod  ipfe  fafturus  fuiflet , fi  vifibilis  in 
terra  manere  volaiflet ; proindeque  vt  peccata 
remitterent  vel  retinerent,  non  pro libito  , fed 
provt  ipfe  remififlet  aut  retinuiflet  j quod  ab 
Ecclefiae  fenfu  difccre  debent. 

Secundus  ercor  eft  , foluere  aut  ligare  nihil 
efle  aliud  quam  poemcentem  folutum  aut  liga- 


Digitized  by  Google 


i6o  DE  POENITENTIA. 

tum  declarare  : verum  fi  hoc  ita  crtet,  Chrrftui 
Dominus  potius  dicere  debuiflct  : quacunque 
fbluta  erunt  in  colu  , fuluetu  fuper  terram  j cum 
e contrario-  dixerit:  quacunque  fuluetu  fuper  ter- 
ram , f niuta  erunt  in  calu.  Et  hic  error  proferi- 
ptus  etiam  fuit  in  Concilio  Tridcnt.  feli'.  14.. 
can.  9. 

Tertius  denique  error  eft  ,facerdotem,  ante- 
quam afcfolutionis  verba  proferat  , fupponere 
debere  pernitentem  per  contritionis  actum  i 
culpa  peccati  & atterna»  pcuiK  reatu  iam  faftum 
efle  liberum  ; proindeque  abfoluendo  illum 
tantummodo  a poena  temporali « qua:  plerum- 
que peccato  quoad  culpam  remiflb  luenda  fu- 
pereft , non  tota  quidem  fcd  aliqua  eius  parte 
illius  eximere.  Verum  quam  falfa  & aliena  fit  i 
vero  & genuino  verborum  Chrifti  Domini  fen- 
fu  hrec  verborum  illorum  expolitio  , latis  per  fc 
manifeltum  cft:  quis  enim  dicat  remittere  pec- 
cata nihil  aliud  efle,  quam  ipla  peccata  iam  re*, 
mi  fla  fupponere  , & felummodo  aliquid  de  poe- 
na temporali  peccaris  quoad  culpam  remiflis 
debita  minuere? 

Obiicies  , in  Sacramentis  nouas  legis  pro 
materia  requiri  rem  aliquam  fenfibilem  ; nul- 
lam autem  eiufmodi  materiam  in  Poeniten- 
tia reperirr  ; proindeque  non  efle  Sacratpen- 

tam. 

.Rdponderur  aditus  paenitentis  efle  materiam 
Sacramenti  Poenitentiae  vt  infra  dicetur  $ aiftus 
autem  illos  efle  fenfibiles  vel  per  fe  vel  per 
aliquid  aliud  j confeflioncm  quidem  per  fe , 
cum  Sacerdotis  auditn  percipiatur  $ contritio, 
nem  autem  per  humiliationem  externam  , ge- 
nuflexioncm  , lacrymas,&  alia  eiufmodi  figna 
exteriora  , atque  etiam  per  iplammet  confef. 
fionem. 

Qusres  an  Poenitentia:  Sacramentum  fit  ad 
lalutem neceflaritim  ? Refpondeturaffirmatiue, 
idque  non  modo  neceflitate  pracepti  , de 
qua  fuo  loco  agetur ; fed  etiam  medij,  quod  iatis. 
e*prefsc  dcdaiauit  Concilium  TudentdelT.  14, . 


Digitized  by  GoogI( 


tiaptifmum  ad  falutem  nectjfartum  ejfe  . vt  non- 
dum regeneratu  ipfi  Baptifmu*.  Eft  autem  necef- 
farium  vel  in  re,  vel  (altem  in  voto;  ita  vt , 
quamuis  peccator  aliquando  per  adtum  perfedtas 
contritionis  Deo  reconcilietur,  tpfia  tamen  re- 
aenciliatio  ( vt  loquitur  idem  Concilium  ) ipfi  cap.4, 
«ontritioni  fine  Sacramenti  voto  , Cjuod  in  tUa  inclu-  1 
ditur',  non  eft  adfcribenda  , Eatemis  autem  votam 
huius  facramenti  in  perfeche  contritionis  a<ftu 
includi  cenfetur,  quatenus  qui  perfedte  conte- 
ritur, ita  difpofitus  eft  , vcabfolute  velit  ferua- 
reprascepta  omnia  fub  mortali  obligantia,  itave 
nullum  fit  de  quo  fi  adlu  cogitaret , illud  adim- 
plere non  vellet  : atqui  datur  praeceptum  diui- 
num  & Ecdefiafticum  (vt  infra  explicabitur) 
confitendi  peccata  omnia  mortalia  poftBaptif- 
mum  commi fta  , eaque  clauibus  Ecclefia;  fub- 
iicicndi  : vnde  (equitur  peccatorem  perfedle 
contritum  ita  e(Te  difpofitum  . vt  peccata  fua 
confiteri  Sc  clauibus  Ecclefia;  fubiicere  exprefll 
vel  tacita  , feu  interpretatiua  intentione  velit. 


SECTIO  III. 

Qua  fit  materia  [aeramenti  P eenitentut* 

Vpponimvs  inxta  dodlrinam  5.  Thomas,  q.  84« 
Sacramento  Poenitentia;  ficut  & in  aliis -a.  z. 

C / nona;  legis  facramentis  dupliccm.materiam 
eflediftinguendam  .remotam  (cilicct  & proxi- 
mam : iuxta  quam  diftindtionem 

Dicendum  1.  materiam  remotam  (aeramen- 
ti Poenitentias  efle  peccata  adtunlia  poft  adlua- 
Iein  Baptifmi  fufeeptionem  commifta. , Ita  S. 
Thomas  , 8c  cum  eo  communicer  omnes.  Ratio 
eft  quia  (aeramentum  Poenitentia;  verfiiturcir-  cit.ax, 
ca  peccata  , vnde  (equitur  quod  eius  fint  mate-  x. 
lia  : dici  autem  non  potefi  quod  fint  materia 
proxima, cum  illa  fit  parsipfiuslaaamenti,  qu» 


i-  — 


Digitized  by  Google 


DE  POENITENTIA, 
limul  cum  cius  forma  ad  producendam  gratiam 
luo  modo  concurrere  dcbctj  quod  peccatis  nul- 
lomodo  conocnire  poteft:  vndelequitur  quod 
fint  tantum  materia  remota. 

Sunt  autem  hic  aliqua  obferuanda  circa  re- 
motam illam  Poenitentia*  materiam.  Primum 
eft  peccata  illa  eatenus  dici  huius  (aeramenti 
materia , quatenus  per  Poenitentiam  deftruun- 
tur  & abolentur ; ficut  lignum  dicitur  ignis  ma- 
teria , quia  per  illum  confumitur ; quo  exemplo 
vtitur  Caccchitinus  Romanus* 

Tart.  Secundum  eft,fo!a  peccata  poft  realcm  Baptif- 
cap.f.  mi  fufeeptionem  admifla  , efle remotam  huiuj 
facramcnti  materiam  : quod  latis  exprelse  de- 
clarauic  Concilium  Trid.  Ratio  eft  quia  fola  ea 
Sefl.  peccata  funt  eius  facramenti materia,  qu®  ab 
J4*Ci  illis  commifla  funt , in  quos  facerdos  tanquam 
2.&Jt.  iudex  poteft  ferre  fententiam : at  Ecclefia ) vt  lo- 
quitur Concilium  Trid  ) in  neminem  indicium 
exercet , qui' non  prius  in  ipfitm  per  B apti  fini  innuam 
fuit  ingreJJUt t, 

capti.  Tertium  eft , peccata  omnia  poft  Baptilrnum 
commifTa  , liue  mortalia  , fiue  venialia,  efle 
materiam  huius  facramenri  } cum  de  omnibus 
confeflio  fieri  poffica  paenitente,  & i Sacerdo- 
te abfblutio  conferri  , vt  fatisconftatexgenera- 
li  &illimitata  poteftate  remittendi  qua;cumque 
peccata  , quam  Chriftus  Dominus  Apoftolis 
eorumque  in  faccrdotio  fuccefloiibus  conceftit. 
Et  hoc  etiam  intelligi  debet  de  peccatis iam  in 
confe/Iionc  declaratis,  & per  Sacerdotis abfo- 
lutioncm  rcmilKs,vt  docet  S.Thomas  in  4.dift. 
17.  q.  4 a.^.q.  f.ad  4.  &dift  i8.q.  i.a  }.q.  i.  ad 
4.  & poft  illum  Paludatius,  Maior,  Medina, 
Suarez  & alij  apud  JLaymannum  tract  6 . cap.  ?. 
de  Sacr.  Poenit.  &.demonftrat  vfus  in  Ecclena 
receptus  & approbatus  confelfiones  generales 
infticuendi  , in  quibus  peccata  iamanteacon- 
fefla  &rcmifla  declarantur , & clauibus  iterum 
fubiiciuntur:  & hanc  praxim  non  folum  in  con- 
fcftionibusgeneralibus  , fed  ctiamin  aliis pec* 
sata  aliqua  iam  confefla  & remifla  iterum  dc* 


Digitized  by  Google 


DE  POENITENTIA.  1 6* 
clarandi  Nauarrus  tanquam  fan&am  & piam 
laudat  , fi  deuotionis  caufa  cum  confcientia 
quieta  fiat. 

Dices, peccatd  illa  iam  remifla  fuifle  & ex  con- 
fequenti  efle  deleta  & abolicajproindeque  mate- 
jiam  huius  Iaeram  enti  efle  non  pofle,  ciim  am- 
plius deleri  &^boleri  non  poflint. 

Refpondctur , peccata  illa  eateniis  efle  huius 
iacramenti  materiam, quatenus  adus  perniten- 
tis £irca  illa  vexfari  poflunt  ; id  eft  quatenus 
ppfnitens  poteft  illa  deteftari  , confiteri  &c. 
ileque  materiam  proximam  huius  facramenti 
fubminiftrare  , quae  fimul  cum  forma  illius 

}>roprium  effe&um  producat  , fcilicet  gratiam 
anftificantem , pet  quam  peccata  illa  fbrmalitec 
delerentur  & abolerentur, nifi  iam  deleta  & abo- 
lita forent. 

Quartum  eft  , hanc  efle  differentiam  inter 
peccata  mortalia  & venialia  ; quod  peccata 
mortalia  fint  materia  huius  facramenti  ne- 
ceflaria  , id  eft  quod  non  alia  ratione  quam 
pet  hoc  facramentum  in  re  vel  in  voto  fufice- 
ptum  remitti  poflint ; peccata  autem  venialia 
fint  tantum  materia  fufficiens  , id  eft  quod 
quanquam  re  ile  & vtiliterf  vt  loquitur  Concilium  _ _ 
Trid.  ) citraque  omnem  prafumptionem  in  con-  *c"- 
fefliont  dicantur  , quod  piorum  hominum  vfiu  de-  1 4*  c» 
monfirat  ; taceri  tamen  citra  culpam  , multifque  I’ 
abu  rtmcdiu  expiari  pojftnt.  Addit  Nauarrus 
iis  , qui  per  duiinam  gratiam  peccatis  morta-  caP* 
libus  non  implicantur , vtile  efle  fsepius  peccata  41>na« 
venialia  confiteri:  quia  per  id  augetur  gratia,  I* 
poena  Purgatori)  minuitur  , propofirum  nun- 
quam peccandi  mortaliter  renouatur  , & habi- 
tus peccandi  venialiter  diminuitur. 

Dicendum  2.  materiam  proximam  huius 
facramenti  efle  hos  tres  aftus  pcenitentis, 
fcilicet  contritionem  } fumpto  generatim  hoc 
nomine  prout  etiam  attritionem  comple&i-  . 
tur  ) confcflionem  , & fatisfnclionem.  Ita  S. 
Do&or.  q.  84..  & exprefse  definitum  habetur  in  * l* 
Condilio  Florent,  in  dccx.Eug.  & in  Trid.  feU'. 


«p-  r 


Cit.a. 

a. 


Tart. 
2.  c.f. 


'164  DE  POENITENTIA. 

J4.  his  verbis  : funt  autem  quafi  materia  huius 
facramentt  ipfius  pernitenti)  athu  , qu; , quatenus  in 
pcenitente  ad  integritatem  facramentt , ad  plenamque 
perfetlam  peccatorum  rem if  tonem  ex  Dei  infti- 
tutione  requiruntur  , hac  ratione  Pernitentia  partes 

dicuntur. 

Ex  illis  autem  tribus  Poenitentia;  partibusS. 
Doclor,  & cum  eo  communiter  ali' Theologi 
aflerunt  contritionem  & confeflionem  e/Te  par- 
tes eflentiales  ; (atisfa<ftionem  vero  efle  tantum 
partem  integralem  ipfius  (aeramenti  ; quod 
etiam  habetur  in  catechifmoRom.contritionem 
enim  & confc/Tioncm  efle  partes  eflentiales  inde 
conflat  , quod  fine  illis  Poenitcntite  (aeramen- 
tum nec  fnnftuefum  , nec  validum  efle  poflit , vt 
cx infra  dicendis  conflabit;  fatisfnftionem  vero 
efle  tantum  integrantem  , qnod  afcfque  ea  & va- 
lidum & fruftuofum  efle  poflit,  vt  paret  in  pos- 
nitenteillo  - cui  in  articulo  mortis  poteft  ali- 
quando valid6  & fructuose  conferri  abiblutio, 
quamuis  nulla  poenitentia  iniungatur;  8c  prae- 
terca  ex  eo  quod  fatis  factio  communiterpoft  re- 
ceptam abfolutionem  impleatur,  vt  diceturin- 
fra  : ex  quibus  cum  habeatur  illam  non  efle  par- 
tem huius  (aeramenti  eflentialem  , fequitur  vt 
fit foliim  integrans,  ideft  quod  hoc  (aeramen- 
tum abfquc  illa' integrum  & completum  efle 
non  poflit ; ficut  licet  pes  vel  manus  non  fit  pars 
eflcntialis hominis  , cum  ablquc  pede  vel  manu 
verus  homo  efle  poflit  . cft  tameu  pars  inte- 
grans , quia  fine  pede  vel  manu  homo  integer  Sc 
completus  efle  non  poteft. 


SECTIO  IV. 

€Uta  fit  forma  [aeramenti  Poenitentia. 

FOrmA  (aeramenti  Poenitentia;  confidit  in 
his  verbis  facerdotispoenitente  abfoluentis: 
Ego  te  ubfiluo  d peccat « tm  in  nomute  Patru  % 


Digilized  by  Google 


DE  POENITENTIA.  i«r 

<&r  Filij&  > & SptritusJanSh  Ita  definitum  habe- 
tur in  decreto  Eueenij,  8c  in  Concilio  Trid.lefl*. 

14..  cap.  ?.  vbi  dicitur  Firmant  huius  Sacramen-  > 
ti  in  illa  mmtjlri  verba  pifita.ni  ejje  : ego  te  abfioluo : 

& hoc  etiam  docet  S.  Thomasq.84..  art.  5.  ex 
cuiusciodrina  qua?dam  obferuatu  digna  colligit 
Ilambcrtus  ad  cit.  qua:ft.  difp.  8.  art.  a.  & te- 
nuent. 

Primum  ad  validitatem  huius  Sacramenti  ne- 
ceflario  requiri, vt  illa  abfolutionis  verba pro- 
nuncientur  voce  Sacerdotis;  neque  ad  hoc  latis 
eflefi  feripro  tradantur  : cuiusquidem  rei  nulla 
melior  rado  afferri  poteft  quam  ipfa  Chrifti  Do- 
mini xnftitutio,  quaenobis  per  Ecclcfia;  praxim  . * 
innotefeit.  Haec  autem  verborum  prolatio  de- 
bet a Sacerdote  fieri  pradente  ipfo  poenitente» 
abfolutio  enim  ab  fenei  conferri  non  potell,  vt 
declarauit.  Clemens  V 1 1 1.  fpcciali  fuo  decreto  y . 
quod  refertura  Laymanno  trad.  6-  cap.  3. de 
Sacram.  Poenit. 

Secundum  eft  , quod  qnamuis  lacerdos  ia 
huius  Sacramenti  ndminiftradone  verba  omnia 
fupra  relata  proferre , imo  & alias  prcces,qua?  ex 
Ecclefiar  indituro  ante  & poli  abfolutionem  re- 
citandre  funt , adiungere  debeat,  nili  forte  ali- 
qua necefiitas aut  caufa rationabilis  excufet , vt 
in  Rituali  declaratur  , nihilominus  ad  edendam 
abfolutionis  feu  forma?  huius  .Sacramed  cx  pro- 
babiliori Theologorum  fentq$da  ha?c  fola  ver- 
ba pertinent.  Ego  te abfoluo  , vel , v Ab/bluo  te  , qua? 
quoad  fenfum  idem  lignificant.  Atque  in  primis 
quod  expre/TSo  Sancdiflimae  Trinitatis  non  re- 
quiratur effeneialiter  in  hoc  Sacramento  fient  in 
Baptifmo  , docet  S Thomas,  & probat  exeo 
quod  Chridus  Dominus  hoc  Sacramentum  in-  a 3* 
ftituens  nullam  Sandi/Tima?  Trinitatis  ficut  in 
indicudonc  Bapcifmi  mentionem  fecit.  Quod 
item  haec  verba , a peccata  tuis , ad  eiufdcm  for- 
mae edendam  non  pertineant,  condat  ex  ciuf- 
dem  S*  Thomae  doftrina  cit.  art.  vbi  pro  lc-  ^ , 
gitima  huius  Sacramenti  forma  haec  verba  tan  - * 

■eum  ponit:  Ego  te  ab/bluo:  quia  tamen  Io  annes 


igitized  by  Google 


i 66  DE  POENITENTIA. 

Maior , Petrus  Sotus  & aliqui  alij  graues  Theo- 
logi exiftimauerunt  verba  illa:  a peccatu  tuu,  ad 
eflcntiam  forma:  pertinere,  nihilque  ab  Ecclcfiae 
fuper  hac  re  definitum  eft  , ideo  tutius  erit  nun- 
quam illa  omittere , prafertim  cum  ex  Ecclefiae 
prsefcripto  proferri  debeant. 

«t.4.  Tertium  eft  impofitionem  manuum  in  hoc 
Sacramento  ( vt  docet  S.  Thomas ) efle  tantum 
ex  Ecclcfi*  inftituto  , nec  ad  Sacramenti  ratio- 
nem pertinere  quamuis  ceremonia  illa,  fient  8c 
qurcuis  alia  ex  Ecclefia:  vfuaut  ftatuto  aliquo  in 
adminiftrandis  Sacramentis  prteferipta , non  de- 
beat omitti. 

art.  ?.  Quartum  eft , abfolutionis  formam  modo  de- 
precatorio prolatam,  efle  inualidam  , vt  ex  eo- 
dem S.  Dodore  conftat  : eft  enim  hoc  Poeni- 
tentia Sacramentum  ad  inftar  iudicij  inftitu- 
tum  , cuius  verba  debent  cfleabfoluta,  non  de- 
precatoria: non  enim  dixit  Chriftus  Dominus: 
Peccata  illorum  pro  quibus  craueritu  , remittentur 
eu : fed  fimpliciter  & abfolute  .•  Quorum  retn*/i- 
ritis  peccata  , remittuntur  eu  : vnde  fiquispoeni- 
tentem  abfolueret  dicendo  : ^Ab/iluat  te  Detu  , 
nihil  efficeret. 

Quintum  eft  condicionem  de  futuro  huius 
Sacramenti  forma:  appofitam , reddereillam  in- 
fufficicntem  & nullam ; quia  talis  conditio  fuf- 
penderet  ipfius  formae  fignificationem  & effe- 
dum , proindeque  in  caufaefTet,  curabfolatio 
illairrita&  nulla  exifterct-  Imo  Petrus  deLe- 
tr.  de  defma  dicit  grauiffimum  facrilegium  ab  illofk- 
Pazn.  cerdote  committi , qui  eiufmodi  conditionem 
cap.  3.  de  futuro  abfolutioni  apponeret  : verbi  gratia  fi 
diceret : Ego  te  abfoluo  , dummodo  rem  ablatam  in- 
tra decem  dtes  refittum  , aut  quid  fimile. 

Quod  autem  fpeftat  ad  alias  condiciones  de 
prjeterico  vel  prxfcnti,  quamuis  non  reddant ab- 
1'olutionem  inualidam  ,|ciim  cius  fi  gnificatio- 
nemaut  effedum  non  fufpendant:  nihilominus 
fine  rationabili  aliqua  caufa  aut  nec  effitate  ap- 
poni non  debent , puta  ciim  facerdos  ad  mori- 
bundum ablolucndum  accedens,  nonnifi  dubia 


Digitized  by  Googlf 


DE  POENITENTIA.  167 
& incerta  contritionis  ficna  in  eo  deprehendit, 
tunc  cnimpotcft,  imo  elebet  abfolutionem  illi 
conferre  fub  hac  conditione , tacita  vel  exprefla: 

St  tu  es  abjhlutionu  capax  , vt  docet  IfambertuS 
difp  18.de  Sacram.  Pcsnit.  art.  10.  & Gamma- 
chxuscap.zi.de  eodem  Sacr.  Pcaiit.  Parag.  1. 
in  fine:fimiliter  quando  facerdos  dubitat,  vtrum 
poenitens  plenum  atque  pcrfe&um  rationis 
vliim  habuerit  nec-ne,  quando  peccata  in  con- 
feflione  declarata  commifit , verbi  gratia  , quan- 
do puer  in  primo  rationis  crepufculo  ad  Sacra- 
mentum Poenitentia:  accedit : tunc  enim  fecun- 
dum communem  omnium  Doftorum  confen- 
lum  ( vt  loquitur  JLedefma  fupra  ) licite  poterit 
ftcerdos  dicere  in  abfolutionc : £1  peccaftiy  ego  ta 
abfoluo , ire.  additque  idem  de  fimilibus  aliis  ca- 
fibus  efle  dicendum. 

Quseres  quis  fic  verus  & proprius  fenfus illo- 
rum verborum  : Ego  te  abfoluo.  Quorumdam  an- 
tiquorum fcholafticorum  opinio  fuit  verborum 
illorum  lenium  hunc  elTe:  Ego  declaro  peccata  ti- 
bi d Deo  ejfe  remiffa  : ficque  abfolutionem  Sa- 
cxamcncalem  nihil  aliud  efle  , quam  declaratio- 
nem remiflionis  peccatorum  ipfi  p r nitenti  i 
Deofa&a::  quam  quidem  opinionem  non  fatis 
cum  fidei  veritate  cohxrcre  docet  Ifambertus, 
maxime  ob  contrariam  definitionem  Concilij  dilp. 
Trid.  fefl*.  t+.  cnp.  6.  can.  <).  vbi  anathema  8.  de 
profert  in  eum  qui  dixerit,  ^Abfolutionem  facer-  Sacr. 
dotis  ejfe  nudum  minifknum  declarandi  peccata  ejfe  Potn. 
remijfa.  Quare  vera  8c  certa  refpon fio  ad  qua:- 
ftionem  propofitam  eft,  facerdotem  per  verba 
illaabfolurionisfignificarefe  poenitentia  pecca- 
taremitterc,  illuinquea  peccati  macula  & con- 
fcquentcra  poenajeterna  illi  debita  Chrifti  Do- 
mini authoritate  verfe  abfoluere.  Ita  S.  Th°mas:  ~ g . 
& probatur  in  primis  ex  his  Chrifti  Domini  gr’t>  . 
verbis  S.  Marth.  l8-  Quacumque  futueritis  fuper  R(j’  ** 
terram , &c.  & S.  loann.  ZO.  Quorum  remi/britu  ‘ 
peccata  ,&c.  huius  fiquidem  vocis  ( ^Abfoluo  ) in 
forma  Sacramenti  Paenitcntix  cade  eft  fignifica- 
tio,quxeft  iftoram  verboru  [folueritu , rcmiftnris) 


0 


Digitized  by  GoogI 


r(,3  DE  POENITENTIA, 
cum  iis  vfus  fit  Chriftus  Dominus  ad  Sacrame- 
tumhoc  inftituendum  : atqui  verba  illa  veram 
& effe&iuam  peccatorum  remillionem  ilgnifi- 
eantin  omnibus  aliis  feriptura;  locis  qua1  fre- 
quentet in  vtriufque  teftamcnti libris  occuriut  j 
nufquam  autem  fimpheem  illi'us  remiflionis  de- 
claratio nem :ergo  etiam  in  illo  duplici  S-Matth. 
& S.  loun.  loco  idem  fignificare  cenlenda  funt; 
& ex  confequenti  verbum,  ^Abfuluo  , informa 
Sacramenti  Poenitentia  canidcm  fignificatio- 
nem  habere  dicendum  eft. 

Probatur  deinde  ex  eo  quod  S.  Chryfofto- 
mus  de  peccatorum  remiflione  loquens  dixit, 
‘Deum  ‘Tat  rem  omnifariam  poteftatem  dedijfe  filio, 
Lib  ^ tamdm  ipfiim  omnfiriam  poteftatem  a Deo  filto, 
de  Sa - jpfi,  Sacerdotibus  efie  traditam  : atqui  certum  eft 
ccrd.  filiurn  Dei  habui/leveram  poteftatem  remittedi 
peccata  quoad  culpam  8c  paenam  aeternam  ; er- 
go eamdem  poteftatem  Sacerdotibus  dedit. 

Denique  ( vtrecfte  obferuauit  S-  Ambrofius) 
iib.i.  potcftas  remittendi  peccata  tanta  eft  quanta  po- 
()(.  teftas  remittendi  peccata  canta  eft  quanta  po- 
Poen.  teftas  eadem  retinendi , ciim  ajqualiter  vtraque 
cap.z.  a Chnfto  Domino  data  fuerit:  atqui  per  hanc 
Sacerdotes  vere  peccata  quoad  maculam  &at- 
ternte  poena;  reatum  retinent  denegando  abiolu- 
tionemtergo  per  illam  eadem  peccata  vere  quo- 
ad maculam  Sc  aitcrna:  poenae  reatum  poterunt 

abfolutionem  conferendo  remittere. 

Obiicics,  in  variis  feriptura:  locis  dici  folum 
. Deum  dimittere  peccata,  delete  iniquitates. 

Refpondet  S.  Doftor  fupra,  iis  locis  nihil  a- 
liud  fignificari  , quam  Dcilolius  cfletanquam 
caufie  principalis  per  propriam  anthoritate  pec- 
cata remittere  , quod  non  impedit  quin  facer- 
dotes  eiufdem  Dei  nomine  peccata  remittant 
per  modum  caufte  minifteriaUs  feu  inftrumen- 
talis. 


SECTIO 


Digitized  by  Google 


BE  POENITENTIA.  1C9 


SECTIO  V. 

Quinam  Jiut  ejftdus  huisu  Satramentt. 

PR  1 MVS  Sacramenti  Poenitentia: efferus» 
eftremiflio  omnium  &quorumcunq;  pec- 
catorum mortalium  poft  fufccptionem  Ba- 
ptifmi  commiflorum  quantumcunque  grauia 
Ent  & enormia ; ciim  poteftaspeccata  remitten- 
di a Chtifto  Domino  collaca  Sacerdotibus  S. 

J oan.  20.  ad  omnia  peccata  , nullo  prorsus  exce- 
pto fe  extendat : & hoc  definitum  habetur  ia 
Concilio  Lateran.fub  Innoccntio  III.  cap.frr- 
miter  extra  de  fumma  Trinit.  vbi  line  vlla  exce- 
ptione aut  reftridlkmc  dicitur , peccatum  quod- 
cunque poft  Baptifmi  fufeeptionem  cornmif- 
fum  pofte  per  Poenitentiam  reparari. 

Obiicies  Chriftum  Dominum  declara  fle  pec-  S-Mst- 
catum  in  Spiritum  lanftum  neque  in  hoc  ix-  H-& 
culo  remitti  neque  in  futuro.  S.Mar 

Refpondetur  x.  per  peccatum  in  Spiritum  7. 
fanclum  intelligi  a S.  Auguftino  peccatum  ii-  5erm- 
nalis  impoenitentia:,  quod  certum  cft  nunquam  n-  de 
remitti ; cum  poft  illud  commiilum  peccator  fit  verb. 
extra  ftatuin  vis  , nccproinde fit  ampliuspce-  Dom. 
nitentis  aut  abfolutionis  capax.  & Ep. 

Refpondetur  2.alios  SS. Patres  per  peccatum  10. ad 
inSpiritum  faixdum  intellexifle  peccatum  illud,  Boni- 
quo  quis  veritatem  aliquama  Deo  reuelatam,  faciu. 
&vtfic  cognitam,  ex  certa  malitia  impugnat,  libro 
ItaSS  Athanafius,Chryfoftomus,Bafilius,Am-  z.dc 
brofius, Hieronymus, & alij  apud  Bellarminum:  Poen. 
Dici  autem  irrcmi/libiie  , non  quod  abfolute 
remitti  non  poffit,  fi  peccator  vere  de  illo  poeni- 
ceat,  illudque  clauibus  Ecclefi®  fubiiciatj  fcd 
quiaordinarie  & vt  plurimum  , qui  tale  pecca- 
tum commifit , de  illo  ob  propria:  voluntatis 
peruerfitatem  non  panitct.nec  proindeilliusrc- 
mirtionem  accipit;  ficutalia  peccata  citatis  lo- 
cis dicuntur  remitti , non  quod  fcmper  de  fa&o 

H 


ligitized  by  Google 


170  DE  P OENI  TENTI  A.  ^ 

remittantur  ciim  multi  dc  illis  non  perniteant*  >. 
fcd  quia  vt  plurimum  & ordinarie  pernitentibus 

condonantur.  . 

Secundus  huius  Sacramenti  effeclus,  cltre- 
mifiio  peccatorum  venialium  , qua;  ficut  quiuis 
ootcftpie  & lalubriter  in  confeflionc  declarare, 
ita  de  illis  quoque  remiihonem  virtute  illius  Sa- 
cramenti confequi  polle  certum  cft , vt  ex  ante 
dictis  patet. 

Eft  autem  difficultas  inter  Theologos  qua  ra- 
tione peccata  illa  in  Sacramento  Poenitentia;  re- 
mittantur. Omillis  variis  fuper  hac  re  fenten- 
tiiSi  que  inftituti  noftri  non  cft  hic  fufiusexpli- 
care,probabiliffime  loqui  viciecur  ij,qui  afferunt 
hanc  pcccarorum  venialium  remiflionem  in  Sa- 
cramento Poenitentia;  fieri  per  gratiam  funch- 


iicantem.pcr  hoc  Sacramentum  ex  opere  opera- 
to productam , non  1'oliim  fecundum  le  prxcise 
confideratam , fcd  proferam  vt  datam  intuitu 
nrteui*  de  illis  attritionis,  qua  ratione  forma- 
lem cum  illis  peccatis  habet  repugnantiam,  cum 
fit «ratia  reconciliationis  cio  ipfis»  *hO-ic 

in  'i.  2.  difp.  207. cap.  4.  ex  qua  Doccrina 1 ie- 
quitur  ad  hoc , vt  quis  111  Sacramento  Perniten- 
tia; peccatorum  venialium  remiflionem  conlc- 
quatur , nccefiarium  efle  , non  modo  vt  nudant 
actualem  circa  peccata  illa  complacentiam  ha- 
beat ; fed  prxtcrea  rcqtnti , vt  formalem  de  iis 
vel  faltem  vifcualem  contrmonem  nut  attritio- 
nem concipiat:  ita  vt  quamuis  vnum  aut  n re- 
um, in  confefsione  declaret  , fi  tamen  dc  alus 
omnibus  ccneratim  vere  cx  ammo  a oleat,  vir- 
tute Sacramenti  illorum  omnium  remiifionein 
conlequatur:  quod  ideo  hk  obiter  obferuamus, 
^ cuique  facilu'is&  certius  innotefeat , neque 
neceffarium  , imo  neque  latis  co, , Iuleum  efle 
omnia  & Gfigula  peccata  venialia  figillatimin 
fonfefliombus  quotidianis  declarare , quod  ah- 
qui  fcrupnlofius  faciunt  5 fed  vno  aut  altero  gra- 
uiori  explicato  , fi  nullum  mortale  lubfit , de  his 
& reliquis  omnibus  verum  dolorem  & emenda- 
tionis propolicum  concipere,  & ficbendkuun 


Digitized  by  Google 


DE  POENITENTIA.  I7t 

abfolutionis  recipere. 

Quseres  quomodo  peccata  venialia  extra  Sa- 
cramentum Poenitentia;  remittantur.  Relpon- 
deturi.  Iuxta  Doctrinam  S.  Thomic  ad  pecca- 
torum venialium  remiilionem  extra  Sacramen- 
tum Poenitentia;  non  fufficere  habitualem  dif- 
plicentiam , qua:  in  habitu  charitatis  includitur  $ 
alias  nullus  initus  peccati  venialis  reatum  ha- 
beret :fed  requiri  difplicentiam  de  illis  forma- 
lem, qua;  in  a&u  petfcda;  contritio nisreperitnr* 
aut  faltem  virtualem  contentam  in  eo  a&udi- 
lcdionis  Dei , quo  quis  ipfum  fic  diligit , vt , fi 
peccata  venialia  qua;  commilit  menti  occurre- 
rent , perfectum  de  illis  dolorem  conciperet.  Ita 
Alcnfis  in  4.  part.  quarft.  if.  memb.  4 art.  4. 
Paludanusin  q.  dilt.  16.  quaE-ft.  1.  art.  2.  &plu- 
res  ali;  Theologi.  Qmumiis  etiam  probabilis 
videatur  fententia  Dominici  Soti  in  4.  dilt.  if. 
quadi.  2.  art.  1.  Suares  difp.  11.  fcift.  3,  & quo- 
rumdam aliorum  Do&orum,  qui  docent  non 
modo  per  contritionem  formalem  & virtualem, 
fed  etiam  per  attritionem  de  illis  ex  motiuo  fu- 
pernaturali  elicitam  ciulmodi  peccata  remitti: 
certe  S.  Bernardus  Serm.  x,  in  Coena  Domini 
de  peccatisillis  venialibus loquens  dicit  ,NcceJJh 
non  ejje  de  illis  nos  nimii  effe  follicitos , 'Deum  facile 
illa  ignofeere  , imo  & libenter  , fi  tantummodo  nos 
agnifiimiM  : tn  eiufmodi  namque  quafi  ineuitabi- 
Itbtif  ip-  negltgentiam  culpabilem  ejfe  & timorem  in- 
ordinatum. 

Refpondetur  2.  remitti  quoque  peccata  ve- 
nialia ','tum  per  aliorum  Sacramentorum  fufcc- 
ptionem,  dummodo  fulcipiens  vere  de  peccatis 
illis  doleat  ,tum  etiam  per  vfum  Sacramenta- 
Iium,  vt  docet  S.  Thomas.  Nomineautem  Sa- 
cramentalium  Theologi  communiter  intelli- 
gunt  res  qualdam  vel  actiones  lacras  ab  Eccle- 
m eo  line  inftitutas  , vt  per  illarum  vliim  pec- 
torum venialium  remilsio  obtineatur. 

Varie  autem  a The  ologis  Sacramcntalia illa 
folent  enumerari : prarcipua , & de  quibus  apud 
omnes  conflat  funt  quinque  , fcilicet  *Aqus 

H i; 


q.87. 

a.  1. 


a.  5, 


1 7i  DE  POENITENTIA. 
bencdtfta . vt  habetur  cap.  .Aquam  de  confecr. 
dift-  3.  Tanu  benedtllus  5 cap . Cum  omne  crimen , de 
confccr.  dift.  2.  Beneditho  Epi/copolu,  cap  .Ditium 
eft,  dift.  I.  quasft.2.  Oratio  deusti  ad  Deum  fufa 
in  Scclejia  dedicata  j ex  ipfo  ritu  dedicationis  £c- 
defiarum  intelligitur  : Et  qualibet  Sacramcntalu 
•vn(ho  t docet  S.  Thomas  citato  art.  3-ideft, 
vndrio  illa  qua;  fit  in  quibufdam  Sacramentis  cx 
folo  Ecclcfia;inftitino. 

Remittuntur  autem  peccata  venialia  per  Sa~ 
cramentalium  illorum  viiim , non  quidem  cx 
opere  operato,  vt  quidam  Theologi  miniis  pro- 
babiliter dixerunt,  ied  tantum  ex  opere  operan* 
tis;  quatenus  per  preces  Ecclcfia;  , qua;  in  eiuf- 
modi  Sacramentalium  vlii  nobis  applicantur, 
actualia  quxdam  gratia;  auxilia  impetrantur, 
quibus  excitamur  ad  a&um  aliquem  formalem 
aut  virtualcm  contritionis  de  illis  peccatis  ve- 
nialibus concipiendum.  Ita  S. Thomas  cit.art.3. 
ad  3.  vbi  dicit  quod  per  Sacramentalia  tolluntur 
peccata  venialia  virtute  charitatis , cuius  motus 
per  illa  excitatur. 

Qpicdfi  qua-ftio  intelligatur  de  peccatis  venia- 
libus cum  quibus  iuftus  cx  hac  vita  decedit , di- 
ti.7 dtf  acndum  eft  cum  S . Docto  re , Ilia  remitti  poft  hanc 
malo  vitam  quantum  ad  culpam , eo  medo  quo  rernittun- 
ait.II.  tur  m hac  vita  : fctl  icet  peractum  chantatu  in  Deum 
repugnantem  vemahbiu  m vita  eommiftis. 

Neque  dicas  nullum  erte  in  alcera  vita  merito 
locum, nec  proinde  contritionem  tunc  peccato- 
rum venialium  remirtionem  poffe  promereri; 
refipondetur  enim  peccata  illa  non  remitti  vi 
contritionis  illius  quatenus  eft  actus  bonus  8c 
meritorius  : ied  quatenus  eft  forma  qusedam 
peccato  veniali  repugnans,  illudque  ex  anima 
expellens. 

Sunt  etiam  alij  huius  Sacramenti  cffedlus 
pneter  duos  fupra  explicatos  , quorum  pra;ciput 
iunt  pax , & lerenitas  conficientia:  cum  vehe- 
menti Spirirus  fandti  confiolatione  , vt  declarac 
fef.14  Concilium  Trid.  quibus  addere  portamus  re- 
cap.  3.  uiuifcemiain  bonorum  operum  per  peccatum 


DE  POENITENTIA.  17? 
mortale  extin&orum , de  qua  fe&ione  fcqucnn 
agendum  eft. 

SECTIO  VI. 

Vtrum  per  Pandentia  Sacramentum  ruerit*  bono- 
rum operum  reuiuifeant. 

DE  duplici  bonorum  operum  genere  qu«- 
ftio  propofita  intelligi  poteft  : primo  de 
illis  qua  in  ftatu  peccati  mortalis  exer- 
centur , & vocantur  , mortua;  fecundo  de  illis 
qu®  in  ftatu  quidem  gratia?  farta  funt , fed  ftatu 
illo  per  peccatum  mortale  labefaftato  vim  quo- 
que luam  ac  meritum  amiferunt.  De  vtrilque 
igitur  qu*ritur , an  per  gratiam  in  Sacramento 
Poemtcnci®  acceptam  quoad  meritum  reuiui- 
feant: pro  cuius  relolutione , 

Dicendum  1.  opera  bona  farta  in  ftatu  pecca- 
ti mortalis  nihil  vnquam  homini  iuftificato  ad 
gloriam  confequendam  profutura  cfle.  Ita  S. 
Thomas;  & conflat  ex  iis  qu*  in  priore  huius  1-89 
operis  parte  tracl.  6- a nobis  dirta  funt  decon- 
ditionibus  operis  vit*  astem*  meritorij , qua- 
rum prima  & praecipua  h*c  eft  , vt  fiat  ab  homi- 
ne in  ftatu  grati*  fanctificamis  : vndeS.  Augu- 
ftinus  tracl.  71.  in  S.  Ioan.  explicans  heee  Chri- 
fti  Domini  verba  Sine  me  nihil  poteJHs  facere , di- 
cit operafidelium  a Chrifto  Domino  per  pecca- 
tum mortale  exciforum  nihil  illis  ad  vitam  qter- 
nam  conlequcndam  prodefle  : quod  quamuis 
verum  fic,rerte  nihilominus  monet  S.Dortor  in 
refponfione  ad  q.  non  efle  prorsiisinutilia  eiuf- 
modi  opera  bona  in  ftatu  peccati  mortalis  farta, 
vt  fiafius  explicauimus  in  citato  trart.  6.  vnde 
S.  Hieronymus  in  cap.  1.  Aggxi,  Si  quando  vi- 
derit , inquit,  inter  multa  mala  opera  facere  pecca- 
torem quemquam  aliqua  qua  iufta  funt : non  tfl  tam 
viuifiui  Deu*  , vt  propter  multa  mala  obliui fcatur 
paucorum  bonorum. 

Dicendum  z.  bona  opera  in  ftatu  gratia»  fan- 
rtificantis  farta  & per  peccatu  mortificata, huius 
Sacramenti  virtute  reuiuifeexe : ita  vt  ius  quod 

H iij 


% 


W- 


0%£  * 


T74  DE  POENITENTIA. 

homo  fibiadsternain  gloriam  per  opera  illa  ac- 
quifierat,  eidem  refti  tuatur;  proindcqucetiam 
gratia  landificans  per  peccatum  mortale  deper- 
dita , in  qua  fundatur  ius  illud  & meritum  ad 
q 89.  aeternam  gloriam.  Ita  S.  Dodor : & probatur  r, 
a.  j\  ex  illis  Apoftoli  verbis  ad  Galat.  capit.  3.  r<tw- 
ta  pafii  e [fu  fine  caufa  : fi  tamen  fine  ctmfit  ; qui- 
busnlloquens  ipfos  Galatasob  fufeeptam  Chri- 
fti  fidem  multa  perpeflbs,  & poftea  in  pecca- 
tum mortale  lapfos  declarat  quod  } quamuisin 
illo  ftatu  peccati  mortalis  bona  illa  opera  cflent 
ipfis  iuutilia , fi  tamen  per  veram  poenitentiam 
conuerterentur,  non  fore  fruftra  & inutiliter  ab 
illis  fada.Ita  hunc  locum  explicat  S.  Hierony- 
musin  illud  caput.vbi  fic  loquitur;  Quiob  ChriJH 
fidem  labofancrit,  & po/fcd  lapfiu  fuerit  in  peccatur», 
non  perdet  merita  fiua  > fi  ad  prifitnam  fidem  & Jht- 
dium  re  Mertatur. 

Probatur  2.  ex  Concilio  Trid.  fefl*.  1 6 • cap.  6 . 
vbi  ait  g lujhficatis  hominibus  , fiue  acceptam  gratiam 
perpetuo  fieruanerint  , fine  amijfiim  recuperauermr , 
proponenda  cjje  ^Aposiolt  verba  : abundate  in  omni 
opere  bono  , J cientes  quod  Deus  non  ejl  iniuftt*  vf 
•bliui/catur  operis  vefiri , &c.  Quo.lo co  notanda eft ' 
diftincTio  gratia;  perpetuo  femats,  & gratis  a-  • 
mifls  fed  recuperats  qus  videretur  inutilis,  nifi 
Concilium  intelligeretpcr  Poenitentiam  prifti- 
na  merita  inftaurari  vtdoccc  Gammachsus  c. 
17.  de  Sacram.  Pcenit.  vbi  etiam  addit  ex  S. 1 
Dodore  gratiam 'illam  habituale  per  peccatum  ' 
deperditam  reparari  per  Poenitentiam  in  maiori"; 
vel  minori  gradu ; iuxta  maiorem  vel  minorem 
deuotienem  ac  difpofitionem  ipfius  poeniteris:  ■ 
quod  etiam  prius  docucratHugo  a S.  Vidore 
lib.  2.  de  Sacramentis  parr.  4.  c.  19.  & S Bo-J 
nauentura  in  4.  dift.  14.  part.  2-  art.  2.  qusft.  q. 

Qusrcs  an,ficut  bona  opera  morcificata  per. 
Poenitentiam  reuiuilcunt,  fic  e contrario  pecca- 1 
tain  Sacramento  Pcenitentis  iemcl  rem  i fla  per 
fublequens  peccatum  mortale  redeant  quoad 
reatum  tam  culps  quam  poens.  Iidpondct  S. 
Dodor  peccata  femel  temifla  nunquam  poitea  ' 


mi 


D E POENITENTIA.^  t7? 
redire:  quod  probari  potelt  ex  variis  fcripturaj. 
locis  : Ezech.  r8-  Impietas  irnptj  non  noiebit  ei  in 
tjuacmque  die  contterftu  fuerit  ab  impietate  fua: 
Mich.  7.  Proijciet  in  profundum  ma.ru  omnia  nojfra 
felera  : quibus  & aliis  fimilibus  loquendi  modis 
fignificatur  Deum  abfolute  & independenter  ab 
cucncu  futuro  pernitentibus  peccata  remittere: 
quo  etiam  fpcclat  illud  Roin.  11.  Sine  poenitentia 
funt  dona  Det.  Probari  deinde  poteft  authoritate 
Gelafij  Papa:  cap. Diurna,  de  Pcenit.  dift.  4.  vbi 
dicit , quod  Diuina' 'clementia  peccata  dimijfaiti  vl- 
tionem  venire  non  finit. 

Quamuis  autem  peccata  iam  condonata,  ncc 
formallter  nec  materialiter  ob  fcquctem  lapfuin 
non  redcantjrcdeunt  tamen  virtualitcr,  in  quan- 
tum aggrauatur  peccatum  fubfequcns  propter 
circunftantiam  ingratitudinis  erga  Deum, a quo 
tam  mifcricorditer  praecedentia  peccata  condo- 
nata fuerant:  & h®c  ingratitudo  tanto  grauior 
ede  cenfetur , quanto  plura  & atroeiora  delida 
fuerunt  remifla.  Quamuis  autem  heee  ingratitu- 
do nouum peccatum  notabiliter  aggrauet,nou 
ell  tamen  fpeciale  peccatum  ab  eo  diftinctpm  vt 
docet  S.Thomas;  nili  in  eo  cafu  , in  quo  contra  4-* 
Deum  peccaretur  ex  formali  exprcdbque  con- 
temptu benefici j ab  eo  accepti. 


SECTIO  VII. 

Quid  Jit  contritio  in  genere. 

EXplicatis  iis  qua;  ad  naturam  effe- 
ci ufque  huius  Sacramenti  pertinent, nunc 
dc  lingulis  illius partibusngendum  ed  , at- 
que in  primis  de  contritione  , qua;  ingenerelc- 
cundura  mentem  Concilij  Trid.  le/T.  14. cap  4. 
definitur:  ^Animi  dotor  ac  detefatio  de  peccato  com- 
mijpj  cum  prspojito  non  peccandi  de  extero. 

Dicitur, Sinmi  dolor,  vt  fignificetur  contritio- 
nem, non  in. appetitu  inferiori , fed  in  voluntate 
fedem  habere;  neque  in  dolare fenfibili  fed  in 
dolore  fpirituali , qui  folius  voluntatis  proprius 
ell , confiftete.  H iiij 


T7<5  de  poenitentia. 

Dicitur  deinde  , Dctffiatio  j vt  exprimatur 
odium  peccati  commiili , ex  quo  dolor  ille  folct 
oriri,  ve!  quod  in  ipfo  dolore  laltein  virtualiter 
continetur : eo  ipfo  enrrn  quo  quis  vere  de  pec- 
cato commiflo  dolet,  vellet  nonpeccalTe  (qui 
proprius  eit  ipfius  contritionis  motus  vt  docet 
csp.l.  Nauarrus)  proindequeitadifpofituscft,vtpcc- 
«a.i,  catum  commilliim  odilTe  & deteftari  cenfeatur. 

Dicitur  praeterea, dc peccato  cammijjb  : vt  intclli- 
gatur  obieftum  doloris  ilhus  ac  deteftationis, 
non  eife  quodeunque  malum  , nec  etiam  quod- 
cunque peccatu,  fed  fohim  illud  quod  vel  omifi- 
fionevcl  commifiioneanobis  perpetratum  cft; 
non  dicitur  de  hoc  vel  illo  peccato,  fed  indefini- 
te de  peccato  commifio:  vt  o (tendatur  contritio- 
nem de  omnibus  pcccatiscommiilise/leconci- 
piendam;qui  eniin  erga  aliquod  peccatum  mor- 
tale ita  c/Tet  affectus,  vt  de  illo  commiHo  non 
dolerct , quantumcunque  dc  aliis  libi  dolcre  vi- 
deretur , eius  contritio  vera  non  effet- 

Dicitur  denique : cum  propo/ito  non  pectendi  de 
part.2.  cetera  : qui  enim  amico  afe  offenfo  vult  recen- 
cap.p-  ciliari  fvt  dicit  Catcchilmus  Rom.J  oportet  vt 
& doleat , quod  in  cum  iniuriofus  atqueeontu- 
meliolus  fuerit , & de  eius  amicitia  in  polteriinv  - 
non  amplius  ljedcnda  follicite  prouideat ; alias 
non  agitur  poenitentia  fed  fimulatur. 

Quamuis  autem  optimum  fit , vt  propoficutn 
illud formaliter  8c  exprefse  concipiatur : fuflicit 
tamen  vt  fit  virtuale  & implicitum  ; id  eft , vt 
poenites  depeccatis  eommiflis  dolens  ita  fit  dii— 
politus  & affecTus:vt,  fi  dc  futuro  tempore co- 
gitaret , peccata  illa  in  pofterum  deuitare  firmi- 
ter proponeret.  Ita  Maior,  Medina,  And.  de 
difp.  Vccja,  Nauarrus  , & ali)  quos  citat  & fequitur 
4.  de  Suar  es.  Ratio  cft ; quia,  vbi  cft  vera  auerfio  a 
Poen.  peccato  8c  vera  conuerfio  adDeum,ibi  etiam  eft 
fcft.i.  vera  poenitehtia  &vera  contritioi.poteft  autem. 

' ciim  folo  virtuali  propofito  non  peccandi  conci- 
pi vera  auerfio  a peccato  &vcra  conuerfio  ad 
Dcumrcxcmpli  gratia  fi  quis  totus  defixus  fit  in 
perpendendis  peccatis,  qua:  ex  intimo  cordis  af- 


Digitized  by  GoogI 


DE  POENITENTIA.  _ 17? 

fe<ft«  dolet  in  Deum  infinite  bonum  & diligibi- 
lem commifille , ita  vt  nullo  modo  de  vita  in  fu- 
turum inftituenda  cogitet  ; quis  dicat  illum  vere 
a peccatisnon  auerti  & ad  Deum  conuerti:ceite 
vbi  Dauid  Rex  tantummodo  dixit : Peccaui  Do- 
mino , quibus  verbis  deteftationem  & difpliccn- 
tiam  peccati  a fccommiflidcclarauit ; quamuis 
nullum  propofitum  peccati  illius  in  futurum 
deuitandi  expreflerit , continuo  audiuit : Domi- 
nus quoqac  tranfiulit  peccatum  tutem. 

Obleruat autem  Catechifmus  Rom.ad  figni- 
ficandum  dolorem  illum  de  peccatis , qui  ad  ve- 
xam  illam  Poenitentiam  requiritur,  nomen  con- 
tritionis vfurpari, ducta  fimilitudinca  rebus  cor- 
poreis quxminutim  confringumurivtfignifice- 
tur:  C°tda  nofira,  sua  peccando  obduruerunt , illius 
doloris  vi  contundi  atque  conteri  debere  : adeoque 
dolorem  ilium  contritionis  debere  efie  fum- 
nuun  appretiatiue  ( vt  loquuntur  Theologi)  id 
eft,quod  pcenitens  debet  de  peccatis  commif- 
fisplus  dolere,eaque  magis  odifle  & auerfarij 
quam  alia  qurecunque  mala. 

Porro  qu*  huc  vfqiie  di<fla  funt, generarim  in- 
tclligi  debent  de  contritione  illa, qua:  ( vt  loqui- 
tur Concilium  Tridcnt. ) Quauts  tempore nccejfaria 
fuit  ad  impetrandam  veniam  peccatorum  ■■  fi  enim, 
agatur  de  contritione  qua»  fidelium  bnptizato- 
rum  propria  eft , qua:quead  peccatorum  remif- 
/ionem  in  Sacramento  Poenitentiae  recipien- 
dam requiritur,  pra:ter  conditiones  fupra  ex- 
plicatas vnam  adhuc  exigit  Concilium  , nimi- 
rum vt  dolor  ille  dc  peccatis  , Cum  fiducia  mifieri - 
cordi  a , fr  voto  prafiandt  reliqua  nmunlhu  fit , qua 
ad  fufcipiendum  Dcenitentia  Sacramentum  requi- 
runtur .id  eft, vtcxplicitum aut faltem implici- 
tum propofitum  includat  confitendi  Sacramen- 
taliter  peccata  mortalia  commifla  , & pro  illis 
Deo  fatisfacicndi,feu  fatisfa<ftionem imponen- 
dam acceptandi  & adimplendi)  vt  explicat  Ca- 
techifmus  Rom.  fupra. 


2-TUf- 

cap. IZ 


fupra, 


cit.  c. 
4- 


/ 


D£  POENITENTIA. 


t,V 


SECTIO  VIII. 

S»icl  fit  contritio  perfecta  , & quo  pallo  ai 
attritione  diftinguatur. 

fcC  14  ^ Vpponimus  ex  Doctrina  Concilij  Tiid. 
c«p.4  ^^contritionem  illam  , dc  qua  prrecedenti  fe- 
dionc  dictum  cft , diuidi  in  pcrfedtam  qua: 
fimplicitcr  contritio  dici  folet,  Sc  imperfedaiu 
qua;  communicer  vocatur  attritio.  Hocpradhp- 
polito  qua;ritur,  quid  fit  illa  contritio  perfcda, 
Sc  quo  modo  ab  attritione  diftinguatur. 

Quidam  olim  dixerunt  contritionem  in  eo 
tantum  diftingui  ab  attritione,  quod  illius  in- 
tenfio  &duratio, huius  intenfionc  Sc  Juratione 
maior  eflet.  Ali j quod  contritionis  actus  efict 
femper  gratia  fandificante  informatus  , attri- 
tionis non  item.  Alij  quod  contritio  detcftnre- 
tur  peccatum  mortale  vt  fummum  malum  <Sfc 
fu  per  omnia  alia  mala  deteftabile : attritio  vero 
illud  quidem  deteftnrctur , fed  non  fuper  omne 
deteftabile.  Alij  quod  contritio  fe  extenderet 
yirtualiter  fuper  omnia  peccata  mortalia;  attri- 
tio vero  fuper  omnia  illa  non  fe  extenderer. 
r-  Omifla  illarum  opinionum  refutatione , qute 
{.ilp.  cipud  Ifiimbertutn  videri  poteft  , vera  fententia 
*2,  de  & communis  hodie  inter  Theologoscft  , con- 
.acr.  tritionem  in  eo  pra?fertim  ab.  attritione  diftin- 
I oen.  gnijquod  contritio  fit  deteftatio  & dolor  de  pcc- 
axt.r,  cato  commillb prout eftoffenlaDei.fcu  propter 
Deum  fumme  dile&u  : attritio  vero  fiteiufdem 
peccati  deteftatio  & dolor  propter  aliquod  aliud 
motiuu  bonu  Sc  honeftii  a perfecta;  contritionis 
motiuo  diftindum.  Ita  Ilambertus loco  citato. 
f Probatur  in  primis  ex  Concilio  Tridentino 
citato  cap.  4.  vbi  contritionem  ab  attritione  di- 
ftinguitjin  co,quod  contritio  fit  Cbaritate  per  fella 
feu  formata : attritio  vero  non  fit : quod  quidem 
intclligi  debet  de  perfcdioneintrinleca  per  for- 
male motiuum  charitatis,a  quo  ille  contritionis 
adusfpecificatur  &conftituitur  in  ratione  veras 
ei  lectionis  Dei : neque  enim  intelligi  poteft  dc 


Digitized  by  Google 


DE  P OEN ITENTIA.  # 179 

extrinfeca  perfectione  que  per  habitum  irt  netum 
contritionis  deriuaretur:  cum  hoc  commune  fit 
cum  omnibus  aliis  viitutungi  adtibus  , qui  ab  ho- 
mine in  flatu  gratia:  conflituto  eliciuntur  , 8c 
etiam  ip fi  attritioni, fi  in  tali  flatu  eliceretur. 

Probatur  2. ex  S-Auguflino  ferm.  7.  detemp. 
vbi  dicit : Odiam  peccati  er  amorem  Dei  efficere  ve- 
ram ir  perfeffam  Poenitentiam  : Atqui  non  alia  ra- 
tione amor  Deicum  odio  peccati  coniungi  po- 
tefl  ad  veram  & perfectam  poenitetiam  feu  con- 
tritionem efficiendam  , nifi  quando  quis  odit  8c 
detcflatur  peccatum  afe  commiffiim  de  eoque 
dolct,prout  cfl  olfenfa  Deitid  efl , prout  efl  ma- 
lum quoddam  ipfius  Dei:ciufdem  enimehari- 
tatis  efl  velle  Deo  bonum  feu  quod  illi  gratum 
& acceptum  efl,  & auerlari  ac  deteftati  malum 
illius  feu  peccatum,  de  ilioque  dolerc  : At  vero 
attritio  non  ex  amore  Dei,  fed  vel  ex  turpitudi- 
ne peccati  , vel  timore  gehenna:,  aut  alio  fimili 
motiuo  a charitate  diuerfo  concipitur,  vtdocec 
Conciliu  fupra,  & lectione  fcqueti  explicabitur. 

De  hac  autem  perfecta  contritione  rriapra?fer- 
tim  hic  a nobis  obferuari  debent.  Primum  eft, 
illius  tantam  8c  tam  admirabilem  ef!'e  vim  & 
efficaciam  ratione  charitatis, qua  informatur , Sc 
cuius  motiuo  elicitur  , vt  peccata  quacunque 
deleat, pcccatorcmque  Deo  perfecte  reconcilier, 
etiam  antequam  Poenitentia  Sacramentum 
actu  liifcipiatur  r vt  exprefse  definitum  efl  in 
Concilio  Trid. fupra. 

Secundum  efl,  adratienem  perfera  contri- 
tio nis , adeoque  vt  producat  effectum  illum  uc- 
mifsionis  peccatorum  & reconciliationis  cum 
Deo,  non  requiri  certum  aliquem  intenfionis 
gradum, aut  determinatum  voluntatis  conatum, 
infraquem  non  fit  ad  effectum  illum  producen- 
dum fiifficiens:  neque  certam  aliquam  duratio- 
nis  moram, neque  vt  tot  eliciantur  contritionis 
adlus  quot  peccata  commiflh  funt  : quamuis 
enim  optimum  fit  & quam  maxime  optandum, 
vt  quinis  pcenitens  quam  plurimos  eliciat) per- 
fecta  cotritionis  actus  , colone  quantum  poterit 


Digitized  by  Google 


;'lSo  DE  POENITENTIA. 

intenfos  & ex  fummo  voluntatis  conatu  ; ea  ta- 
men eft  diuin®  milericordi®  immcnfa  largitas, 
vt  ad  peccatorum  quorumcunque  remi/Eonem» 
& peccatoris  cum  Deo  reconciliationem  luf. 
ficiat  vnicusperfed®  contritionisadus,quantu- 
muis  parum  incenius  , & vel  vnico  tantum  mo- 
mento durans  : dummodo  ex  ver®  charitatis  &: 
Dei  liilcdionis  motiuo  eliciatur;  lirquc  fi  no  in- 
tenfiue,certeappretiatiuefummusjid  ell, talis  vt 
per  illum  voluntas  Deum  quibuicunque  rebus 
abiolute  & fine  vlla  prorfns  exceptione  prepo- 
nat : proindequepeccatum  quatenus  ipfius  Dei 
oiFcnia  eft  tanquam  fummum  malum  & firpra 
omnia  alia  qu®cunquemala  detcltabileaucrfe- 
tur.  Ita  Bellarminus  lib.  z.  de  Sacr.  Poenit.  c.  z. 
Gammacheus  c.  7.  de  Pcenit.  affert  3.  & 4.  Sc 
pluresalij  Theologi  quos  ibidem  citat. 

Acin  primis  quod  contritio  , quamuis  mini- 
mum intenfa  , ad  reiniflionem  peccatorum  fuf- 
ficiat,patet  ex  feriptura  , qu®  variis  in  locis  pec- 
catorum condonationem  promittit  pceniten- 
tibusfeu  contritis  nulla  propofica  menfura do- 
loris aut  contritionis  peccatorum:  vt  Eicch.  x8. 
Conutrtmirn  & agite  pcfnireutiam  ab  omnibus  ini- 
quitatibus vefirii , &non  erit  vtbiiin  ruinam  iniqui- 
Tas:  Zach.I.  Convertimini  ad  me  , & ego  conuertar  ad 
vos  : Ador.'?.  Conuertimini  & peenitemini,  vt  delean- 
tur peccata  vcftr*~  Et  certe  nulla  eft  ratio  , cut 
potius  ccrtusaliquis  gradus  intenfionis  in  con- 
tritione requiratur  adremiflionem  peccatorum? 
efficiendamtfpiain  alius  maior  vel  minor ; neque' 
etiam  dici  debet  quod  fummusrequiratur  : alias, 
quis  ynquam  ne  probabiliter  quidem  fibi  per- 
fuadere  pollet , quod  ad  gradum  illum  contri- 
tionis fumme  intenfum  perueniiTct:  deinde  vc 
quid  poenitentia  S.  Magdalen®  aliorum  que 
dandorum  poenitendum  tantopere  celebrare- 
tur , fi  omnes  pcenitentes  ad  eamdem  poeni- 
tentia’ perfedionem  obligarentur  ? Q^iod  vero 
vnicus  de  omnibus  peccatis  perfed®  contritio- 
nis adus  vel  mometo  elicitus  ad  illorum  remii- 
fionem  fufficiat , patet  ex  multis  fandis , Yt  S, 


DE  POENITENTIA.  iStf 
MagdaIena,S.Mattha:o,  S.  Paulo  Sc  aliis  , quo.v 
fcrjptuta  refert  LneuiiTlmo  tempore  Sc  qua /i 
momento  Ynico  vere  coanerlos  Sc  iuftifica- 
tos  fuifle. 

Huic  dodhina?  fauent  SS.Patres:vt  S.  Cypria- 
nus de  Serm. in  cana  Domini , S-"d  6~  m eodem 
articulo  temporis  , inquit  , eitm  tam  at, ima  fefixnatad 
exitum  , & egrediens  ad  lauta  expirantis  emerferit. 
Poenitentiam  clemcniifstmi  Des  benignitas  non  af- 
p ematur:  Sc  paulo  inferius  , Nec  quantitas  cri , 
minis  , nec  breuitas  temporis,»ec  hera  extremitas  , nec 
vita  enormitas  fi  vera  contritio  ,Ji pura  futrit  volun- 
tatum mutatio  , excludit  a venia.  Et  S.  Ioannes 
Chryfoftemus  in  priori  Epift-ad  Theodorum. 
lapliim,de  bono  Latrone  loquens  dicit , quod, 
ln  vinco  momento  totius  vira  peccata  fimul  abflerfit. 

Tertium  cfl,  certum  ede  dari  aliquod  pr«ecc-  Li.  de 
ptum  diurnum,  quo  peccator  ad  adhim  con- duab, 
tritionis  eliciendum  obligatur  aliquando  : Ifj-  anim. 
sjuc  enim  ( vt  recde  dixit  Auguftinus  ) in  hanc  c.Xq..- 
rem  feriptura  tejlimenia  colligere  necejje  efl  : vox  tfl 
etiam  ijla,  natura  : neminem  finitum  rei  huius  noti- 
tia deferuit , (?c.  potefl  aliquis  dicere  fe  non  peccare : 
non  autem  non  effe.  Ji  peccauerit . ‘Paniteudum  ; nulla 
barbaries  hoc  dicere  audebit. 

V erum  difficultas  eft  quonam  tempore  p rece- 
ptum illud  obliget : quidam  enim  dixerunt  pec- 
catorem ifatim  a peccato  comini/To  ad  perfecta? 
contritionis  adum  eliciendum  obligari:^  tam - 
diu  peccare  continue»  quandiu  ab  iplb  peccato, 
rcl  perfeci#  contritionis  adht , vel  Sacramenti  _ 
Poenitenda:  fufeeptione  non  purgatur.  Alij 
peccatorem  ad  id  obligari  a fletu  erunt , quoties 
peccata  commifla  nec  remifla  memoria:  occur- 
runt. Alij  peccatorem  ad  id  adftringunt  diebus 
Dominicis  vel  feftiuis  , vt  illos  debite  fan&ifi- 
care  poffit.  Qua:  omnia  quamuis  optima  fint 
& ialuberiima  j nullam  tamen  in  illis  caflbus 
ad  contritionis  perfecfn:  adum  eliciendum 
obligationem  elfe  docet  Sc  probat  Gamma- 
charus  cap.  8.  de  Sacrament.  Panit.  & Ifam- 
bertus  diip.ij.  dc  cod.  Sacramento  ait.  j.  & l'eq. 


is*  DE  POENITENTIA. 

Ouate  cumillis  dicendum  eft,  peccatorem  eie 
diuino  ptacepto  in  duobus  tantum  cafibus  ad 
actum  perfeci»  contritionis  eliciendum  obliga- 
ri. Primus  eft  » quoties  actio  aliqua  nece/lario 
exerceda  cft,  qux-  ftatum  gratia?  requirit  in  eo, 
qui  huiufmodi  adionem  exercere  debet  : nec 
adeft  Sacerdos,  qui  eum  a peccato  mortali  quod 
commifit , Sacramentaliterabfoluat : tunc  enim 
nenouum  facrilegij  peccatum  incurrat,  perfe- 
da  contritionis  actum  elicere  tenetur. 

Secundus  cafus  cft  , quoties  quis  in  periculo 
mortis  conftitutns  , alicuius  peccati  mortalis  Ce 
confcium  cfledeprehenditrtunc  enim,  ii  confeE. 
fnrij  copia  non  fuppetat,  tenetur  perfeda?  con- 
tritionis actum  elicere.  Ratio  eft , quia  exdiui- 
nx  legis  prxfcripto  quilibet  tenetur  acerna: 
damnationis  & feparationisa  Deo  certum  peri- 
culum deuitare  , mediumque  ad  id  neceiTarium 
adhibereratqui  nullum  aliud  tunc  fuppetic  dam- 
nationis euitanda medium,  quam  adus  perfe- 
da contritionis:  ergo  peccator  tunc  ad  illum 
eliciendum  obligabitur. 


SECTIO  IX. 

Vtrum  contriti e perfetta  necejfaria  fit  ad  Sacramctt* 
tum  Poenitentia  digne  & fructuose  recipiendum? 
an  vero  attritio  ad  id  fttjjiciat  ? 

PRafupponimus  alterutram  effe  nccefla- 
riamrid  eft  ad  fruduolam  & dignam  Sa- 
cramenti Poenitentia  fufcepdonem  requi- 
ix  cotritioncm  aliquam  formalem  & expre/Tam , 
ita  vt  aliquis  verus  & aduaiis  dolor  a Poeniten- 
te  concipiatur  de  peccatis  commifsis,  quamuis 
venialia  tantummodo  forent  : cum  contritio 
Iit  pars  cflentialis  huius  Sacramenti,  qua  defi- 
ciente nullum  eflet  Sacramecum. Quare  qui  tan- 
tummodo doleret  quod  de  peccatis  non  doleat, 
careret  dolote  ad  fruclum  huius  Sacramenti 
tteceflario  : quia  contritio  cft  dolor  dc  peccato 


Digitized  by  Google 


DE  POENITENTIA.  18? 
commifTo,  vt  cx  Concilij  Tridentini  doctrina 
conftat ; proindeque  quiuis  alius  dolor, qui  non 
cft  dc  peccato  committo  , non  eft  contritio, 
quamquam  fi  dolor  ille  fic  abfolutus  & efficax, 
pariet  neceflario  verum  de  peccatis  dolorem  ; id 
eft  efficiet , vt  voluntas  peccata  commiflaauer- 
fetur , & doleat  ea  commififlc  : quo  fenfu  intcl- 
Iigi  debent  Theologi  , qui  ad  Poenitentia:  Sa- 
cramentum lufficcre  dicunt , Poenitentem  do- 
lere,quod  de  peccatisnon  doleat. 

Hoc  praifuppofito,  dicendum  cft  contritio- 
nem perfectam , quamuis  fit  optima  8c  excellen- 
ti/lima difpofido,  ad  Sacramentum  Poenitentias 
digne  & cum  vberrimo  gratiarum  frudtn  reci- 
piendum , non  efle  tamen  neceflariam,  fed  fim- 
plicitcr  fufficere  attritionem.  Ita  docent  Palu- 
danus  in  4.  dift.  19.  quoeft.  1.  art.2.  S.  Anto- 
ninus q.  patt.  tit.  14.  cap.  1 9.  Syluefter  verbo, 
('enfejfio , cap.  i.  Roffenfis  art.f.cou.Liuhcrum, 

8z  plures  alij , quibus  fubfcripferunt  Ifambertus 
dilp.  14.  dc  Poenit.  art-4.  & Gammachasus  c.q, 
de  Sacr.  Pcenit.  vbi  etiam  dicit  etTc.manifcftam 
fententiam  S.  Thoma:, 

Probatur  in  primis  ex  Concilio  Trid.fe1r.x4. 
cap.  4.  vbi , poftquam  declarauit  contritionem 
imperfectam  , quae  attritio  dicitur , Non  filum 
non  fuere  hominem  hypocritam  & magis  peccatorem , 
verum  etiam  donum  Dei  ejfe , & Spiritus  fitnffi  im- 
pulfstm  , non  quidem  adhuc  inhabitantis , fed  tan- 
tum mouentis' : quo  Pcenitens  viam  fibi  ad  iuJH- 
tiam  parat  : haec  immediate  fubiungit  : Et 
quamuts  fine  Sacramento  Tosnitentu  per  fi  ad  iufii- 
ficationem,  perducere  peccatorem  nequeat , tamen  eum 
ad  Dei  gratiam  in  Sacramento  D (enitentia  impe- 
trandam dijponit : quibus  verbis  apertiffime  de- 
clarat attritionem  illam  , quam  ibidem  dicit 
communiter  concipi  vel  cx  confiderarione  tur- 
pitudinis peccati, vel  ex  gehennas  poenarumque 
metu, fi. 'voluntatem peccati  excludat  cum  ipe 
venia:,  eifc  difpofitionem  fufficientcm  ad  remif- 
fionem  peccatorum  in  Sacramento  Posniten-  par.ft 
tise  obtinendam;Yndc  Cstcchifinus  R.ora,men«  c. 


cap. 

*7- 


Se  IT. 
24.  c 
1 . 


184  DE  POENITENTIA. 

tem  Concilij  adhuc  apertius  explicans  dicit: 

Si  quit  ita  animo  affectui  fit,  vt peccata  admijja  de- 
leat , fimulque  m paftcrum  non  peccari  inflictas , etji 
eiufmodi  dolore  non  afficiatur  , qui  ad  impetrandam 
vernam  fatu  ejfe  pojiit,  ei  tamen  , cum  peccata  Sa- 
cerdoti rite  cohfcjfiu  fuerit , vi  elautum  fcelera  omnia 
remitti  ac  condonari. 

Probatur  1.  ex  S.  Auguftino  lib.  de  Cnte- 
chifan.  rud.  vbi  dicit  eos,  qui  volunt  fieri  Chri- 
ftiani , ne  eant  in  ignem  aternum  cum  diabolo, 
Scc.  habere  aliquam  difpofitionem,  non  om- 
nino perfeiftam  , fu  ffi  cient  em  tamen  vt  vere 
ChrifHani  fiant , id  cft  , vt  Baptifmi  Sacramen- 
tum recipiant,  ac  per  illud  iuftificentur  : talis 
autem  difpofico  non  eft  alia  quam  attritio  , vt 
ex  eius  motiuo  patet : ergo  , fi  fecundum  men- 
tem S.  Auguftini  cft  difpofitio  fufficiens  ad  re- 
midionem  peccatorum  in  Baptifmo  eonfequen- 
d.un,erit  etiam  ad  Sacramentum  Poenitentia! 
digne  & fruftuose  recipiendum  , cum  par  fit 
vtrobique  ratio , vtredle  probat  Gammacharus 
cit.  cap.  9. 

Probatur  q.  ex  fine  ob  quem  Sacramentum 
Poenitentia?  a Chrifto  Domino  inftitutum  cft, 
qui  finis  eft  fpiritualis  iufeitatio  peccatoris  i 
morte  peccati,  & eius  cum  Deo  reconciliatio: 
Vnde  Baptifrnus  & Pccnitenria  vocantur  Sa- 
cramenta mortuorum,  Sc  Concilium  Tridcnt. 
dicit  hoc  Sacramentum  inditurum  e/Ie,  ^4d  re- 
' conciliandos  'Deo  fideles  pofiUaptifmtsm  lapfos  : huic 
autem  fini  repugnat  pratrequiri  ad  hoc  Sacra- 
mentum , tanquam  difpofitionem  ncceflariam, 
ailum  aliquem  , vi  cuius  ante  realem  ipfius  fu- 
fceptionenr  peccator  «i peccati  morte  fufeitetur 
& Deo  reconcilietur,  quia  fic  Sacramentum 
nunquam  confequeretur  finem  fuum  , proin- 
deque  ad  finem  illum  fxuftra  inftitutum  fui  fic 
diceretur. 

Probatur  4.  ex  poteftate  remittendi  peccata 
Sacerdotibusa  Chrifto  Domino  collata,qua  ip(i 
Sacerdotes  in  hoc  Sacrameto  exercet : qu*  qui- 
dem poceftas  fruftra  illis  data  fuiflet , fi  ad  illius 


Digitized  by  Google 


DE  POENITENTIA.  « iSr 
exercitium  difpofitio  aliqua  neccflario  prarrc- 
quireretur  in  ipio  paenitenre,  qua  peccatorum 
fuorumremiflionem  ante  Sacerdotis  abfolutio- 
nem  confequi  deberet.  lino  vt  argumentatur 
Gamachteus  cit.  cap-9.fi  contritio  perfecta,  ef- 
fet  ad  Sacramentum  Poenitentia:  difpofitio  ne- 
ccflaria  , eonfequens  foret  Sacerdotes  non  ha- 
bere propriepoteftatcm  Clanium, nec  vere  pec- 
cata remittere, led  folummodo  declarare  pecca- 
ta efleremifla:  quod  dicit  efie  haereticum. 

Confirmatur  exeo  quodindefcquercturcon- 
tra  communem  Ecclens  & SS. Patrum  confcn- 
fum,  legem  gratis  duriorem  8c  rigidiorem  e/Te 
quam  Mofaica  lex  fuerit,  & longe grauius  onus 
Chriftianis  impofirum  efle  quam  Iudsis  ad  r<j- 
miflionem  peccatorum  obtinendam  : in  lege 
Mofaica  fiquidem  fola  contritio  ad  id  fufficie- 
bat , in  lege  autem  gratis  prster  contritionem 
tenerentur  infuper  poenitentes  peccata  omnia 
mortalia  etiam  occulti/fima  figillatim  Sacerdoti 
aperire:  quod  quam  graue  & acerbum  fit  ple- 
rifque  , experientia  fatis  teftatur. 

Porro  hsc  doiflrinaita  certa  eft , vt , cum  qui. 
dain  Theologus  nuper  in  libro  a fc  edito  lcri- 
pfilfet , ^Attritionem  de  peccat»  tnf afficientem  ejfe  pro 
accipienda  remifiione  peccatorum  iit  Sacramento  P a ni- 
tentia , contritituemque  ex  charitatc  perfecta  ejfe  ad  id 
ntctjfariam  : &ex  confequenti , ^Abfolutionem  Sa- 
cramentalem  nihil  ahudejfe , quam  declarationem  itt - 
ridicam  peccati  iam  remifi  : alma  Facultas  Pari- 
fienfis  multis  praihabitis  deliberationibus  tam 
prima  Iunij  quam  prima  Iulijanni  ifiqS  totum 
illud  h.ic  cenfura  notauerit : £>ua  tradit  de  attri~ 
tionu  infufficisntia,  & contritionis  ex  perfera  charitate 
abfiluta  necef itate  ad  recipiendum  Poenitentia  Sacra- 
mentum: qua  addit  de  ahfAutione , quod  nihil  aliud 

Jit  quam  declarati»  juridica  peccati  iam  remijii , dam- 
nauit  facultM , & cenfuit  hac  propejitiones  ejje , quietu  difp. 
animarum  perturbatiuas  , communi  & omnino  tuta  I^.de 
pra.vi  Ecclejix  contrarias  , efficacia  Sacramenti  Poeni-  Sacr. 
tentia  imminutiutu  , Jy  infuper  temerariae  > ac  erroneas.  Pcen. 

Ita  refert  Ifambettus>qui  eidem  cenfur*  inter-  au- 
fuit  &fubfcripfic.  ' ' 


X%6  DE  POENITENTIA. 

Obiiciutu  aliqui  Concilium  Trid. fdT.fi.c. 6. 
inter  difpolniones  ad  iuftificationcm  adulto- 
rum requificas  hancrecenfere,  vt  ficiliccc,  Dcur* 
tanquam  omuis  utfi.tix  fontem  diltgcrc  incipiunt ; ac 
ftopterea  moneantur  aduerfus  peccata  per  odium  ali- 
quod ir  derefiationem  , hoc  efi  per  eam  poenitentiam, 
quam  ante  rB.iptip/ium  agere  oportet. 

Rclponderur  vel  Concilium  ibi  loqui  de 
iuftificatione  adulti  infidelis,  qua:  fit  ante  rea- 
lem  Baptifmi  fufeeptionem  per  folum  propo- 
fituin  illius  fufeipiendi , vt  verba  cx  illo  citata 
art.7«  explicat  ifambertus;  & ad  hanc  iuftificationcm 
' certum  eft  contritionem  perfectam  efle  ncccD 
fariam:  vel,  fi  loquatur  de  iuftificatione  quas 
i»  rcali  Baptifmi  fufeeptione  confertur,  per  di- 
lectionem Dei  non  intelligi  amorem  perfedbe 
charititis  , fed  amorem  imperfectum  qui  in 
virtute  fpei  reperitur;  quod  fatis  aperte  ex  eius 
verbis  antecedentibus  colligitur  , vbi  de  infi- 
delibus adultis  loquens,  Dilfonuntur  > inquit» 
ad  tpfa.ni  iujlitiam  , dum  excitati  diurna  gratui  (y 
adiati  fidem  ex  auditis  concipientes  , frc.  in  fpern  eri- 
guntur , fidentes  Deum  filn  propter  Chrifium  propi - 
rium  fore  ; illumcjue  tamquam  omnu  infidi*  fontem 
ddigere  incipiunt : qnafi  dicat  illos  incipere  Deum 
diligere,  co  quod  ab  illo  tanquam  a fonte  to- 
tius gratias  & iuftitias  fe  peccatorum  remiftio- 
nem  impetraturos  fperant.  Nullus  amem  du- 
bitat hunc  amorem  fpei  & hanc  confidentiam 
in  Deum  per  Chrifti  merita  requiri  ad  iuftifi- 
cationem  peccatoris , fiue  in  Sacramento  ,fiuc 
extra  Sacramentum , fient  & fidem  , timorem, 
aliafque  virtutes , quas  ibi  enumerat  concilium, 
ea  ratione  qua:  a nobis  explicata  eft:  in  priori 
eius  operis  parte  tradi.  6, de  gratia  cap-4.dc  iu- 
ilificationc. 


Digitized  by  Google 


t)E  POENITENTIA1  1S7 


SECTIO  X. 

Qualis  ejje  debeat  attritio  illa  , qtne  ad 
Sacramentum  Paenitentie  debite 
fiendum  necejfana  ejl. 

AD  faciliorem  quarftionis  propofit*  fo- 
lucionem  , obferuandum  cft  attritionem 
leu  dolorem  dc  peccatis  cx  vario  & mul- 
tiplici motiuo  concipi  polle.  Primo  exmotiuo 
malo  ; verbi  gratia  quando  quis  dolet  fe  in  e- 
brictatem  lapfum  elTc,  quia  per  illam  impedi- 
tus clt  nc  furtum  committeret.  Secundo  cx  mo- 
tiuo indifferenti;  vt  fi  quis  de  intemperantia 
doleat  , quia  ianitati  obfuit.  Tertio  ex  moti- 
uo aliquo  humano ; vt  fi  quem  latrocihij  pocni- 
tcat,eo  quod  illius  caufa  fit  apud  alios  infama- 
tus. Quarto  cx  motiuo  honefto  fedpurcnatu- 
rali  ; vt  fi  quem  poeniteat  mendacij  vel  frau- 
dis^o  quod  recta:  rationi  naturali  aduerfetur. 
Quinto  denique  ex  aliquo  motiuo  bono  fuper- 
naturali , id  effc  fidei  diuinse  innixo ; verbi  gra- 
tia quando  quis  ex  impulfu  Spiritus  landi  fe 
peccatumaliquodmortale  commiliffe  dolet  ,il- 
Iudque  deteftatur , quia  «terna:  damnationis 
incurrende  , aut  cadellis  beatitudinis  amitten-  ' 
da:  periculo  illum  exponit;  vel  quia  per  fidei 
lumen  iudicat  turpe  c£Tc  homini  Chriftiano  ta- 
le peccatum  committere,  verbi  gratia  ( quod 
dixit  Apollolus,^  Tollere  membra  Chrijli  & facere  1 
rne>nbra  r,ieretricif.  6 

Hac  obleruntione  fuppofita  dicendum  eft 
attritionem  quinto  modo  fumptam  , elle  ad  Sa- 
cramentum Poenitentia:  debite  fufeipiendum 
fufficientem ; aliis  vero  quatuor  modis  elle  in- 
fufficcntem.  Ita  Suares  difip.  f.  de  Sacr.  Poen, 
Sed.  1.  Ilambertus  difp.  14.  de  eod.  Sacr.  art. 
4.  & alij  communiter.  Atque  in  primis  quod 
attritio  quatuor  illis  prioribus  modis  1'umpta, 
fit  inlufficiens , cx  illorum  enumeratione  coit- 


i58  DE  POENITENTIA. 

ftat .-  ccrcum  efl  enim  dolorem  de  peccatis  ex 
motiuo  aliquo  malo, aut  indifferenti , aut  hu- 
mano conceptum  , non  efle  virtuofum  ; nec 
proinde  ad  Sacramentum  Poenitentiae  fufei- 
piendum  difponere  poiTe.  Certum  efl  quoque 
dolore  de  peccatisex  motiuo  naturali  honefto 
elicitum  non  lufficere,  vt  ex  communi  Theo- 
• logorum  confenlu  docet  Suarcsfupra  : & aper- 
Sefl'  te  conflat  ex  eo  quod  Concilium  Trid.  dicit  at- 
14.  c.  tritionem  illam  , quas  ad  gratiam  huius  Sacra- 
4..  menti  fufficienter  dilponrt , EJJe  donum  Dii , £~ 
Spirittu  ptnfti  impulfum.  Quod  vero  fufficiat 
attritio  quinto  modo  fumpta;  id  efl  quatenus 
per  auxilium  gratia:  concipitur  ex  motiuo  ali- 
quo bono  fupernaturali , quodcunque  illud  fitj 
euidens  efl  .tum  ex  verbis  Concilij  Trid.  pras- 
cedentifecl.  relatis» tum  ex  rationibus  quibus 
ibidem  probauimus  contritionem  perfcclam  ad 
fru&um  Sacramenti  Poenitentia  non  efle  ne- 
cefTariam  ; attritionem  vero  efle  fufficientcm: 
/i  qua:  enim  attritio  fufficiens  efl,  haud  dubie 
illa,  quas  talis  cfl , qualem  illo  quinto  modo  de- 
fcripfimus. 

lib.  l.  Obiiciunt  ha?retici  apud  Beilarminum  , at- 
de  tritionem  illam  ex  metu  gehenna;  conceptam 
Poen.  non  pofle  fufficienter  ad  Poenitentia;  Sacra- 
c.x 7.  mentum  difponere,  eo  quod  fit  vitiofa  & ma- 
la, cum  non  ex  amortf  Dei  ,fcd  ex  amore  fui 
oriatur:  Vnde Kemnitius  in  examine  Concilij 
Trid.  fuper  fefl'.  14.  attritionem  illam  cx  me- 
tu gehenna;  conceptam  vocat  Iudre  poeniten- 
tiam. 

Vt  clarius  & efficacius  ha?c  obieflio  fbl ua- 
tur,  Sc  haereticorum  error  refellatur , obferuan- 
dum  efl  quadruplicem  timorem  a Theologis 
siflignari.  Primus  , efl  timor  naturalis  , quo 
naturaliter  homo  refugit  malum  natura:  fu* 
contrarium  , & hic  timor  ex  fe  neque  bonus 
neque  malus  efl.  Secundus  timor , efl  munda- 
nus, quo  quis  inordinate  temporalia  mala  ti- 
met , adeo  vt  ad  illa  deuitanda  in  Deum  pecca- 
re non  vereatur  , Sc  hic  rimor  malus  cft  ac 


DE  POENITENTIA.  iS$ 
vitiofus  , iliumque  S.  Bafilius  Hc/hltm  vocat.  In  Pf 
Tertius  , eil  timor  filialis  ex  charitate  perfecta 
originem  ducens  , quo  iultus  fupremam  Dei 
maieftatem  cum  omni  humilitate  ac  cordis  de- 
uotione  reueretur, &hoc  prasfertim  metuit,  ne 
in  aliquam  eius  offenfam  incurrat,  iliique  quo- 
nismodo  difpliceat,aut  ab  eo  per  peccatum fc- 
paretur  ; & hic  timor  proptius  eft  fandorum, 
deque  illo  dixit  Pfaltes  regius  , Timete  Do-  pr4im 
minum  omnes  fandi  e itis.  Quartus  denique  , eft  * 
timor  feruilis , quo  videlicet  peccator  Deum  ** 
comminantem  & punientem  ita  timet,  vt  ra- 
tione timoris  illius  , & proprer  poenam  cuitan- 
dam  quam  tunc  pr*  oculis  habet , peccata  com- 
mifla  auerfetur  , & ab  illis  in  futurum  caueic 
proponat. 

Eli  aurem  in  confefTo  dolorem  de  peccato  ex 
timore  mundano  vel  naturali  ortum  , cfle  infuf- 
fici  entem  j Ex  timore  vero  filiali,  optimum  & 
fal uberrimum  , ciim  ad  perfectam  charitatem 
pertineat.  Tota  igitur  difficultas  e(t  dc  timore 
leruili  ( vt  obferuat  Beilarminus)  quem  hatrerici  - 
contendunt  elfe  malum  ac  vitiofum  , proinde-  luP* 
que  infufHcientem  ad  veram  Pocnitentiaminos 
e contrario  afferimus  effe  bonum  & vtilem; 
proindeque  attritionem  ex  cius  rnotiuo  elici- 
tam effe  fufficicntem  difpofitionem  ad  Sacra- 
mentum Poenitentia:  ejebite  ac  fruduose  reci- 
piendum. 

•Probatur  heee  veritas  1.  ex  fcriptura.qu*  in- 
numetis  prope  in  locis  timorem  vindici*  diui- 
na.*  ac  poenarum  arternarum  ingerit , Sc  ad  illum 
peccatores  vehementer  exci tarjquin  & iplemec 
Chriftus  Dominus  S.  Matth.io.^/;«dnquic, 
timere  eos  qui  occidunt  corpus,  &c.  ( En  timor  mun- 
danus quem  reprobat ) /id  potius  timete  tum, qui 
pote/i  tr  animam  er  corpus  perdere  in  gehennam  : tt.t 
dico  vobis  , hunc  timete  : En  timor  gehennse  5s 
feruilis , ad  quem  excitat. 

Probatur  2.  ex  Concilio  Trid.  feff.  1 4.cap.^., 
vbi  dicit  timorem  illum , Donum  Doi  ejfe&  Spi- 
ritus fandi  impul/km  , &c,  Eocjuc  timore  vtiitter 


Digitized  by  GoogI< 


t93  DE  POENITENTIA 

cmcujfos  N minitas  ad  Ion*  pradicationem  plenam  (er. 
roribus  , poenitentiam  egiffe,  c re. 

Probatur  exS.  Auguftiuo  in  rf.tlm.  127. 
vbi  fuper  ha’C  verba:  'Beati  omnes  qui  timenti)  o. 
minum  : dicit  quod,  quamuu  timor  ille , quo  quit 
timet  panos  ac  metuit  nc  mittatur  n,  gehennam,  non- 
dum cafus  fit\  efi  tamen  bonus  ac  vtilis : & CX  fan- 
do Bafilio  in  Plalm.  3$ . vbi , poflquam  timo- 
rem mundanum  dcfcripfit,  dixitqne  prorsus  ef- 
fc  abii  ciendum, fubiun  git : Imo  vero  falutaru  & 
qui  /hnchtatu  operatorius  efi:  vis  enarrem  qualis  Jit: 
Si  quando  te  fenfris  ad  vnum  aliquod  cieri  ac  pro- 
fare peccatum  • ad  mentem  reuoca  formidabile  illud 
uecvlli  mortalium  tolerabile  tud-ciism  Dei,  frc.  Vbi 
pergit  in  iudicio  illo  vltimo  deferibendo  , Sc 
exinde  proponit  , Inferni  profundam  barathrum j 
tenebras  impermeabiles  , ignem  ob furum  , caufitcM 
au  idem  habentem  vires,  luce  vero  dsjhtutum  , ver- 
ituum  imiumerabiliii  genus  venenofum  ac  caminorum, 
ire-  Additque  , hac  tu  time  : £t  eiufmodi  timore 
eruditus  quafi  fano  quodam  animum  reprime.  £e 
tandem  concludit,  Hunc  ejfe  timorem , quem  Pa- 
ter calefis  non  qualefeunque  fd  fiios  de  propria  falli- 
te'fullicitos  promift  fe  docturum. 

Cum  igitur  conflet  timorem  illum  efle  do- 
num Dei,acimpulfiim  Spiritus  fandi, atque  cx 
motiuo  fupernaturalidiuin®  fidei  innixo  conci- 
pi ; hinc  fcquiturefle  bonum  ac  falutaremjpro- 
indeque  attritionem ; qua.’  cx  illo  oritur  non  cC- 
fe  vitiofam  & malam , fed  bonam  & honeflam; 

oritur  quidem  examorefui , fed  bencordi- 
nato  , quo  nimirum  fecundum  redam  rationem 
Sc  diuin®  legis  prasferiptum  refugimus  damna- 
tionem & mortem  aternam  5 & quamuis amo- 
rem Dei  perfednm  in  fc  non  includat,  illum  ta- 
men non  excludit,  nec  illivllo  modo  aduerfa, 
tur:vndc  fcquitur  attritionem  illam  effe  fuffi- 
cientcm  difpofkionemad  Sacramentum  Poeni- 
tentia; debite  fufeipiendum. 

Inflabit  aliquis  , attritionem  ex  folo  gehenna» 
nictu  ortam  ncc  honeflam  nec  bonam  rnoraliter 


Digitized  by  Google 


DE  POENITENTIA.  T91 
e/Tc  polle,  cum  fit  odium  non  peccati,  fed  poe- 
na: , ita  vt  fi  nulla  clfet  poena  peccato  impolita 
nulla  eflet  quoque  peccati  detcftado. 

Ad  folutionem  huius  in  liantia:  obferuandum 
cll  duplicem  a Theologis  diltingui  timorem 
feruilem  , vnum  quem  vocant  feruiliter  ferui- 
lem  , in  quo  tota  ratio  tam  finalis  quam  impul- 
fiua  dolendi  de  peccato,  aut  ab  illo  abftinendi 
cftfuga  & odium  ipfius  poenis;  ita  vt  quis  pec- 
catum fugiat  folummodo  ob  poenam  quam 
euitare  cupit,  finemque  fuum  quali  vltimum  in 
illius  poena:  fuga  coUftituat  : alterum  vero  , 
quem  vocant  timorem  fimpliciter  feruilem,  in 
quo  poenae  odium  ilUtlque  fuga  homini  a pec- 
cato voluntatem  litam  aucrtenti  non  cll  vlti- 
mus  finis,  fed  tantum  proximus  ; ita  vt  non 
fillat  fe  in  fimplici  fuga  poenarum  aeternarum, 
fed  hanc  illarum  metum  fiiltem  virtualiter  & 
interpretatiue  ad  aeterna  vitae  defiderium  , & 
amorem  Dei  imperfe&um  referat  ; quatenus 
fcilicet  cx  tali  metu  moueturad  dolcndum  de 
peccato  vel  ad  bene  operandum , tum  ne  poe- 
nam illam  aeternam  patiatur  , tum  etiam  ne 
bono  aeterno  priuetur,  Deumque  fibi  iratum  8c 
infehfum  habeat ; in  quo  prarfertim  differt  a ti- 
more feruiliter  feruili  , qui  nihil  prorsus  de 
Deo  illiufqne  fruitione  curat.  Eft  etiam  alia  in- 
ter vrrumque  illum  timorem  differentia  quam 
tradit  Bellarminus  , nimirum  quod  metus  fer- 
uiliter feruilis  folummodo  peccari  exceutio- 


nem  feu  aelionem  impediat  ; timor  vero  fim- 


pliciter feruilis  voluntatem  ipfam  immutet;  & 
non  modo  a peccato  cohibeat,  fed  etiam  ad 
Deum  conuertat. 

Hac  pralmifla  obferuatione , facilis  eft  ad  in- 
ftantiam  jcfpoufio  : conceditur  enim  attritio- 
nem cx  timore  feruiliter  feruili  elicitam  ncc 
hon ellam  nec  bonam  ellemoraliterjnegatur  ve- 
ro attritionem  cx  timore  fimpliciter  feruili  eli- 
citam viriolam  eflfc  aut  infufficiententf  , cum  ha- 
beat omnes  conditiones  a Concilio  Tridcntino 
rcquifitas,  cll  enim  donum  Dei  & impulfus 


lib.  z. 
de 

Pcen. 

c-8. 


ia 


a 

fi 

fi 


1 


Ii 


l ■ -jM feci  t>y 


192  D E POENITENTIA. 

Spiritus  fandi  cum  gratiam  excitantem  prar- 
fupponat , & ex  motiuo  fupernaturali  oriatur; 
Sc  prxtcrca  voluntatem  peccandi  excludat  cum 
fpe  venis  a Deo  confequendae. 

Ex  didis  facile  intclligi  poteft , in  quo  con- 
neniant  inter  fe  contritio  & attritio  , Sc  in  quo 
differant.  Conueniunt  enim  i.in  eo  quod  vtra- 
quefit  fupernaturalis ; id  eft  quod  vtraque  per 
impulfum  Spiritus  fandi  ex  motiuo  aliquo  fu- 
pcrnaturali  , feu  per  fidem  diuinam  cognito 
oriatur.  Secundo,  quod  vtraque  debeat  effe  in- 
terna Sc  fpiritualis;  nec  dolorem  aliquem  fenfi- 
bilem  nece/larid  requirat.  Tertio,  quod  ad  om- 
nia peccata  mortalia  commi  fla  nullo  proisiis 
excepto  vtraque  debeat  extendi.  Quarto, quod 
vtraque  voluntatem  peeeati  excludere , fpem- 
que  venis  adiundam  habere  debeat.  Quinto 
denique,  quod  vtraque  fit  difpofitio  apta  8c 
conueniensad  Sacramentum  Pernitentia:  digne 
Sc  fruduose  fufeipiendum. 

Differunt  autem  prasfertim, tum  ratione ob- 
iedi  formalis  feu  motiui  : contritio  enim  ex 
motiuo  perfcds  charitatis  concipitur  ; attritio 
veto  ex  aliquo  alio  motiuo  a charitate  diuerfio* 
bono  tamen  & honefto  ac  fupernaturali  lumine 
fidei  cognito;  tum  ratione  effectus;  contriti® 
fiquidem  peccatorem  iuftificac  ac  Deo  recon- 
ciliat, etiam  antequam  Poenitentiae  Sacramen- 
tum adu  fufccpcrit;  attritio  veto  ad  iuftifka- 
rionem  in  Sacramento  Poanitentis  ccnfcquen- 
dam  tantummodo  difponit. 

Quod  vero  aliqui  Dodorcs  dicunt  at  tritio- 
nem debere  aliqua  ratione  concipi  propter 
amorem  ipfius  Dei ; fi  de  amore  pcifcdse  cha- 
titatis  intelligitur,  negandum  eft;  quia  dolor 
ex  illo  amore  quantumlibet  remiffo  elicitus* 
ante  Sacramenti  receptionem  iuftificaret,  vc 
fupra probatum  eft , proindeque  dolor  ille  non 
e/Tet  attritionis  fed  contritionis  : fi  autem  de 
amore  Dei  imperfedo  ,id  eft  qui  ex  motiuo  a 
charitate  diuerfo  elicitur,  qualis  eft  ille  qui  in 
virtute  fpdi  includitur , quo  diligimus  Deum 


DE  POENITENTIA.  T9? 
non  provt  eft  in  fc  fumme  bonus  & propter  fe 
diligibilis,  fed  provt eft  erga  nos  beneficus  8c 
liberalis , concedendum  eft ; quia  attritio  debet 
falrem  virtualiter  fpem  venia»  in  fe  includere  vc 
docet  Concilium  Trid.  fupra.  Videri  poteft  fu- 
per  hac  materia  beatae  memoriae  Francilcus  Sa- 
lelius  Epifcopus  Gebennenfisintraft.  dediuino 
amore  lib  cap.  17.  vbi  optime  explicat , quis 
& qualis  fit  amor  ille  imperfe&us  , qui  infpei 
virtute  repetitur. 

Supereft  vnum  hic  obieruandum  quod  monet  trach 
Laymannus  , nimirum  ad  valorem  Sacramenti  6.  de’ 
Poenitentia»  requiri , vt  dolor  internus  attritio-  Sacra 
uisfeu  contritionis  aliquo  modo  antecedat  aut  Pan. 
faltem  comitetur  externam  peccatorum  confef-  c.  4. 
fionem ; tum  quia  contritio  , cum  fit  pars  Sa- 
cramenti jdebet  aliquo  figno  exteriori,  per  con- 
feifionem  fcilicet, fieri  fenfibilisjtum  etiam  quia 
ipfa  peccatorum  confeftio  procedere  debet  ab 
interna  Poenitentia  j cum  non  fit  mera  8c  fitn- 
plex peccatorum  narratio  ,fed  fui  ipfius  coram 
Deo  accufatio , qua»  proinde  in  fpiricu  humili- 
tatis & in  animo  contrito  facienda  eft.  Proba- 
bilis nihilominus  & tuta  eft  fententia  Suaris  dilp. 

( quam  hiefubjungimusin  gratiam  eorum,  qui  io.de 
frequentius  ad  tribunal  Poenitentia:  nec  nifi  Sacr. 
cum  culpis  venialibusaccedunt , quique  inter-  Pan. 
dum  variis  fuper  hac  re  fcrupulis  exagitantur)  fe<ft-4- 
qui  docet n<ftum  cotritionisfrtnftuosepoftcon-  nu.?l» 
feflionem  pera&am  pofle  elici,  dummodo  ante 
abfolutionem  Sacerdotis  eliciatur  ; ipfiimque 
confefiionem  , quamuis  ab  interna  poenitentia 
non  procefferit , tamen  quatenus  poftea  veluti 
informatur  per  confequentem  contritionem, 
fufficienter  perfici  in  ratione  accufationis  Sa- 
cramentalis:  fed  tunc  necefle  elTe,  vc  interior 
illa  contritio  vel  attritio  exteriori  aliquo  figno, 
puta  exteriori  corporis demiftione, humili  ex- 
peftatione  ipfius abfolutionis , pe&oiistunfio- 
ne,  Scc.  fe  prodat. 


I 


1 


19+  DE  POENITENTIA. 


in  +. 
dif.17. 
q.|.  *. 
2. 


part.2 

capf. 


SECTIO  XI. 

Vtrum  confefiio  Sacramentalis  ad  fucatorum  remif- 
fiencm  confequcndam  ex  Qirijti  Domini 
mfiitutionefit  necejfaria. 

COnfessionis  Sacrametalis  nomi- 
ne , fecundum  communem  S.  Thomae 
alioiumquc  Theologorum  doctrinam  * 
intelligitur,  ^Accufatio  legitima  in  Sacramento  Poe- 
nitentia de  fropriit  peccatis  fatla  Sacerdoti  ad  abft— 
lationem  illorum  ab  eo  recipiendam.  _ 

Dicitur  x.^Aceufatio : quia  confefsio  fieri  de- 
bet per  modum  accufationis ; nec  in  ea  ( vt  lo- 
quitur Catechifmus  Rora. ) peccata  funt  ita  enar- 
randa, qua  fi  rem  aliquam  gefiam  etiofis  auditonbua 
exponamus  ; verum  accufatono  animo  ita  enumeran- 
da funt,  vtea  etiam  in  nobu  vindicare  cupiamur. 

Dicitur  a .legitima:  quia  non  quslibet  accu- 
fatio  fulficit > icdad  eam  conditiones  qusdam 
lege  diuina  prsefcripta:  & infra  explicandae  re- 

^DiciturV  in  Sacramento  Poenitentia : confefsio 
enim  qua»  nt  in  foro  exteriori  coram  indicibus 
fiue  fecul^ribus,  fiue  Ecclefiafticis,  non  eft  apta 
huius  Sacramenti  materia. 

Dicitur  4f.de  propriis  peccatis  : neque  enim 
aliena  peccata , fcd  propria  folummodo  in  con- 
Xdfcf.  fefsione  declaranda lunt:  in  quo  abufum  multo- 
cap.6.  tum notat  Tolctus,  qui,vt  aliquod  proprium 
peccatum  detegant.fimul  aliorum  peccata  enar- 
rant, vir  vxoris , vxor  viri , Domini  feruorum, 
ferui  Dominorum  , &c.  qui  quidem  fuper  hac 
re  ab  ipfis  confeffariis  admoneri  debent. 

Dicitur  f .faffa  Sacerdoti : quiafolus  Sacerdos 
eft  legitimus  huius  Sacramenti  minifter  vt  ex 
ante  dictis  conftat;  nec  proinde  confefsio  fadt* 
laico  , aut  clerico  non  Sacerdoti , vllo  modo  Sa- 
. «amentalis  eft.  Debet  autem  heri  Saccrdou 


J 

Digitized  by  Google 


DE  POENITENTIA.  i$f 

praifenti  non  abfenti,  vtin  Catechifmo  Rora.  difp. 
fup.  declaratur : & fpeciali  Clementis  8.  con-  l3.axt. 
flitutione  ( quam  refert  Ifambercus ) fententia  4. 
illa»  quae  aflerit  confefsionem  Sacramentalem 
per  litteras  aut  internuncium  fieri  pofle,  tan- 
quam  falfa  & fcandalofa  prohibita  eft. : tunc 
enim  nec  oonfefsio  fecreta  elTet , nec  certa  ma- 
teria abfolutionis;  contingere  fiquidem  poflec 
vtpcenitens  intermedio  tempore  mutaret  ani- 
mum, aut  e viuis  excederet.  Poteft  tamen  poe- 
nitens  aliquando  lolis  nutibus  confiteri , vt  in 
mutis  contingit  & interdum  in  moribundis.  Po- 
teft per  interpretem , verbi  gratia  ciim  Sacerdo- 
ti ipfius  pcenitentisidiomafeu  linguam  non  in- 
celligenti  fit  confefcio  : ad  quod  tamen  nullus 
obligatur  vt  monet  Toletus  fupra , cum  alteri 
reuelare  confefsionem  fuam  non  teneatur-  Po- 
teft in  feripto  , vt  fcilicet  peccata  fua  feribat, 

Sc  confeflor  annuente  ipfo  pcenitente  legat: 
quod  in  mutis  aut  aliis  ex  caufa  aliqua  rationa- 
bili contingere  pofle  docet  Toletus  fupra. 

Dicitur  denique  ad  obtinendam  peccatorum  re - 
mifitonem  : in  quo  ( vt  obferuat  Catechifmus 
jRom.  fupra  ) hoc  indicium  longe  dijfimile  ejl  d fo~ 
renjibit*  capitalium  rerum  quajhombm  , in  quibut 
cbnfeflonu  poena  & fUpplicium  , non  vero  culpa  libe • 
ratio  (7  errati  venia  confhtuta  ejl. 

De  confcfsione  igitur  Sacramentali  eo  modo 
intelle&a  quatritur , vtrum  fit  ex  Chrifti  Domi- 
ni inftitutione  ad  remilsionem  peccatorum  con- 
fequendam  neceflaria?  & refponfio  affirmati- 
uaeft  de  fide;  quam  tamen  negauerunt  olim, 
non  modo  Nouatiani , led  etiam  plures  alij  hae- 
retici , vt  Meflalliani , Iacobitas,  Armenij , Al- 
bigenfes,  Flagellantes , Valdenfes  ,&  alij  apud  tfaa.t. 
Iudocum  Coccium  $ Quibus  poftmodumfub-  bb.7. , 
.fcripferunt  Lutherani  & Caluinilhe,  vt  videre  a*J- 
eft  apud  Bellarminum  : qui  omnes  licet  maxi- 
me inter  fe  circa  varia  dogmata  diferepantes, in 
eo  tamen  conueniunt , quod  negent  confefsio-  ?•  de 
nis  Sacramcntalis  ex  i ure  diuino  neccfcita- 


19 6 DE  TOENITENTlA. 

R.  efellitur  illorum  error,  & veritas  oppofit* 
probatur  i.ex  cap.  20.  S.  Ioannis,  vbi Cluiftus 
DominusalloquensApofloloseorumquein  Sa- 
cerdotio luccehbies,^M«ruM  (''inquit J remiferitie 
peccata  , remittuntur  eu  ; & quorum  retinueritis  » 
retenta  funt  : ex  quibus  verbis  perfpicuum  efl 
( vt  docet  Catechilmus  Rom.fuprapipfos  Apo- 
ftoios  & Sacerdotes  circa  peccata  remittenda 
autretincndaiudices  ede  conflituto syEt  quoniam 
( vt  (ancla  Synodus  Tridentina  fapienter  ad- 
monuit. de  qualibet  re  verum  indicium  jieri  , at- 
‘que  in  repetendis  criminum  p senis  iufiitia  modus 
teneri  non  poteji , nifi  plane  cognita  & perfpctta  cau- 
fa  fuerit  ; ex  eo  fequitur , vt  pcenitentium  confej (i to- 
ne figtUatim  pecoata  omnia  Sacerdotibus  fint  patefa- 
cienda. 

Probatur  2.  authoritate  plurimorum  Conci- 
liorum generalium,  ac  praefertim  Lateranen- 
fis  fub  Innocentio  tertio  cap.  21.  Conflant.  fefU 
8.  Florent,  in  Dccr.  Eug.  &Tridentini  fefl'.  14. 
cap.  f.  & can. 6.  vbihsec  habentur  : S>  quis nega- 
uerit  confef  tonem  Sacramentalem , vel  infiitutam , vel 
ad  falutem  ueeejfariam  cjfe  'ture  diuino  ■'  aut  dixerit 
modum  fecrete  confitendi  fili  Sacerdoti , quem  Ecclefix 
Catholica  ab  initio  femper  obferuauit  & obferuat , a- 
Itenntn  ejfe  ab  infiitutiene  & mandato  Chrifii  , £r  in- 
nent um  ejfe  humanum : anathemafit. 

Probatur  ?.ex  SS-  Patribus  qui  huic  veritati 
fubfcripfcrunt,  vt  S.  Cyprianus  Senn.  de  lap- 
fis,  vbi  laudans  eos , qui  de  peccatis  fola  cogita- 
tione commiflis  fe  fc  apud  Sacerdotem  in  Sa- 
cramento Poenitentiae  accufant,  inquit, 

Cr  fide  maiores  & timore  meliores  funt , qui  quamuis 
nullo  facrificij  aut  libelli  facinore  conftritii , quoniam, 
tamen  de  hoc  vel  cogitarunt , hoc  ipfsm  apud  Sacer- 
dotes Dei  dolentes  & Jimpliciter  confit  entes  exomolo - 
gcfim  conficientia  faciunt , animi  fui  pondus  exponunt . 
flutarem  medelam  paruis  licetor  modicis  vulneribus 
exquirentes.  Sanclus  Bafilius  in  regulis  Breuio- 
rib.num.  288.  <2^jcefiario , inquit , iis  peccata  ape- 
rire debent,  quibus  credita  efi  difpenfatio  myfierie- 
ntm  Dei  .-fiquidtm  rationem  hanc  in  poenitentia  etiam 


DE  POENITENTIA.  197 

v iteres  illos  cernimus  fecutos  fuijje.  S-  Leo  Papa 
ipift.  So.  ad  Epifcopos  Campanis  prohibens 
ne  peccata  fccrcta  publice  recitarentur  , hanc 
affert  rationem  : Q»ia . inquit,  reatum  confcten - 
narum  fujficit  felis  Sacerdotibus  confcfione  fecreta 
indicari. 

Obiiciunt  haeretici  Ne&arium  Patriarcham 
Conftantinopolitanum  abrogaffe  prefbyterum 
poenitentiarium  , confeflionemque  fuftuliffe  j. 
vnde  inferunt  illam  non  effe  iuris  diuini , cum 
raleiusab  hominibus  abrogari  non  poflit. 

Duplex  ad  hanc  ©bjedhonem  afferri  potefl 
xefponfio ; vt  fufiorem  huius  fefti  enarrationem 
& explicationem  omittamus , quae  apud  Bellar-  Li.  ?• 
minum  videri  potefl.  Prima  eft,  abrogationem  de 
illam  prefbyteri  pCEnitentiarij  a Ne&ario  fa-  Pan, 
diam,  ad  fedandum  populi  tumultum  occafione  c.J y, 
alicuius  fcandali  exortum  , qualitercunque  fa- 
dia  fit , bene  an  male , hominis  patticulatis  fa- 
dlum  fuifTe , qui  nec  eruditione,  nec  experientia 
pollebat  in  his  , qusad  regimen  Ecclefiae  perti- 
nent ; cum  iam  fenexrerumque  icclefiafticarum 
expers  ad  Patriarcharum  euc<£lusfuiflet:proin- 
deque  ex  illo  eius  fo&o  nullum  fatis  validum 
argumentum  duci  polle  contra  tot  fsculorum 
praxim  vniuerfaeque  icclefiaeconfenfam. 

Secunda  refponfio  efl,  Ne&arium  nufquam 
confeffionem  Sacramentalem  fecretam  abro- 
gafle , fed  folummodo  vfum  aliquem  particula- 
rem occafioneNouatianae  hsrefis  introduclum, 
quo  poenitentes  certa  peccata  Sacerdoti  pceni- 
tentiario  confiteri  tenebantur,  qui  eos  (prove 
expedire  cenfebat ) ad  publicam  illorum  pecca- 
torum confeffionem  obligabat:  quem  quidem 
vfum  ob  fcandalum  inde  fecutum  abrogauit 
Nedarius,liberumque  reliquit,  vt  vnufquffque 
peccata  fua  fecreto  poffet  cuilibet  Sacerdoti  ape- 
rire , vt  fufius  explicat  & probat  Bdlarminus 
loco  citate. 


1*8  DE  POENITENTIA. 


SECTIO  XII. 

St*4  ferfina , & quo  ter»  fore  obligentur  ad  confefi «. 
nem  Sacramentalem  faciendam. 

QV  o D fpe&ar  ad  primum  , communis  & 
certa  Do&orum  lententia  eft  , eas  omnes 
& folasperfonas  ad  Sacramentalem  con- 
fcfsionem  obligari , quae  mortale  aliquod  pec- 
catum poft  realem  Baptifmifufceptionera  com- 
miferunt.  Hoc  enim  manifefte  conftat , tum  ex 
cap.  Omnis  vtriufque  fixus  in  Concilio  Lateran. 
tum  etiam  ex  eo  quod  Concilium  Trid.  fefT. 
14.  cap.  2.  dicit  baptizatos , qui  fe  crimine  ali- 
quo contaminauerint,  ad  Poenitentia:  tribunal 
exChrifti  Domini  inftituto  fifti  debere,  vt  ab 
admifsis  peccatis  liberentur;  & cap.  f.  peccata 
omnia  mortalia,  etiam  fi  occultifsima  fint,efl'e 
in  confefsione  declaranda  : venialia  autem, 
quamuis  rede  Sc  vtiliter  in  confefsione  dican- 
tur, taceri  tamen  pofle  citra  culpam. 

Quod  vero  fpe&at  ad  fecundum  , conferv- 
tiunt  omnes  Theologi  praeceptum  ‘diuinum  de 
confeffione  facienda  obligare  illum  , qui  fibi 
confcius  eft  peccati  alicuius  mortalis,  faltem 
in  articulo  aut  probabili  periculo  mortis  , vt 
funt  periculola  nauigatio  , dimicatio  cum  ho- 
ftibus,  partus  difficilis , grauis  & periculofa  in- 
firmitas,&c.  Ita  Nauarrus,  Sotus,  Angelus,  Re- 
ginaldus,  Vafques;  & alij  apud  Bonacinam  difp. 
Seft.2  ?"•  quaeft.  f-  de  part.  Poenit.  & ea  de  caufa  cap. 
punc.  «*»»  infirmitas  , de  pcenit.  & remilT.  iniungitur 
medicis, vt,  cum  tot  ad  infirmos  vocari  contigerit, 
offis  ante  omnia  moneant  atque  inducant,  vt  medi - 
tot  aduocent  fyirituales  animarum  : & Cadeftinu* 
Papa  ipift.  2.  ad  Epifcopos  Gallia:  quae  refertur 
2 6.  quaeft.  6.  cap.  ^ ignouimus  , improbans  pra- 
uum  quemdam  vfum  denegandi  Sacramentum 
Poenitentiae  damnatis  ad  mortem , qui  tunc  in 
Galliis  inoleuerat  ; guid  hoc,  inquit,  aliud efi . 
qptdm  monenti  mortem  addere , tiufijut  antmam  fisa 


DE  POENITENTIA.  199 

crudelitate , ne  ab  fluta  effe  pofiit , occidere?  & paucis 
interie&is , Salutem  ergo  homini  ademit  , qufquis 
t» ortis  tempore  Jperatam  Poenitentiam  denegauit . 

Diximus,  (altem  in  articulo  aut  probabili 
periculo  mortis : Quidam  enim  Doftores  non 
improbabiliter  exi  (limant  praeceptum  illud  di- 
uinum  ad  confefsionem  Sacramentalem  obli- 
gans , etiam  aliquando  extra  articulum  feu  pe- 
riculum mortis  obligare:  Quis  enim  fibiper- 
fuadeat , fi  Ecclefia  tempus  confeffionis facien- 
da non  dererminaflet , peccatorem  in  quibufi. 
libet  criminum  fordibus  tota  vita  torpere,  me- 
•diumque  adeo  efficax  ad  veniam  peccatorum 
obtinenda  fine  nouo  peccato  negligerepotuifie? 

Quo  vero  tempore  praeceptum  illud  diurnum 
obliget,  Chriftus  Dominus  exprefse  determina. 
xt  noluit, fed  Ecclefiae  fuse  determinandum  re- 
liquit 5 quae  quidem  in  Concilio  Lateran.  fub 
Innocentio  ?.  cap.  zi.  hoc  decretum  edidit: 

Omnis  vtriufque  fixus  fidelis,  pofiquamad  armos  di  fi 
cretionis  peruenerit , omnia  fua  folus  peccata  confitea- 
tur fideliter , faltem  femel  in  anno, proprio  Sacerdoti j 
friniunStam  fibi  poenitentiam  fiudeat  pro  viribus  ad- 
implere : quo  decreto  fuo  veluti  modificauit  Sc 
determinatur  ipfum  praeceptum  diuinum  de 
confeffione  facienda  j & tempus  quo  implen- 
dum eflct,praefcripfit : Tfequecnim  ( Vt  loquitur 
Concilium  Trid.  ) per  Lateranenfc  Concilium  Ec-  5^ 
cl efia fiat fiit  .vtChrifh  fideles  confiterentur , quod  iure 
diuino  neceffarium  , & infiitutum  ejje  intellexerat : fed  cap>  - 
Vt  praccptum  confefiionis  faltem  femel  in  anno  ab  om-  *' 
rubus  irfingulis , cum  ad  annos  difiretionis  peruenif- 
fent,  impleretur. 

Sunt  autem  quaedam  hic  circa  praeceptum  il* 
itld  confefiionis  annuae  obferuanda. 

Primum  eft , illud  proprie  &per  fe  obligare 
tantum  femel  in  anno  ad  confefsionem  Sacra- 
mentalem inilituendam ; quamuis ratione  Paf- 
chalis  communionis  ,ad  quam  fideles  tenentur, 
ipfo  tempore  Tafchali  pradertim  obligare  cen- 
featur.  Ita  Sotus  in  4.  dift.  iS.  quaeft.  I.  art.  4. 
Valetia  quaeft.  9.dc  Poen.pun.4.  Vafques  qusef, 

1 iiij 


2.00  DE  POENITENTIA.  - 

fo-art.  f.  & pluresalij  quos  ibidem  citat. 

Secundum  cft,  nullam  certam  aetatem  deter- 
minari polle , in  qua  pueri  primum  confeflionis 
facienda  pracepto  teneantur;  cum  in  aliis  ci- 
tius, in  aliis  tardius  oriatur  vfus  rationis  ad  pec- 
catum mortale  committendum  fufficicns:  qua- 
re id  confeflarius  non  ex  fola  setate  , fed  multo 
magis  ex  ingenii  & educationis  qualitate  difeer- 
neredebet.  Ita  LaymannHS  tradi.  6.  de  Sacram. 
Poenitentias  cap.  r-  vbi  etiam  monet  confiefia- 
rium  , poftquam  confideratis  circunftantiisiu- 
dicauit  puerum  vere  ac  deliberate  peccatum, 
mortale  quod  confitetur  commififle  , illum  cur*, 
peculiari  ad  concipiendum  dolorem  de  peccatis 
ex  motiuo  aliquo  fupernaturali  excitare  & iu- 
uare  debere ; ciim  in  eo  dolore  concipiendo  fre- 
quenter pueri  deficere foleant.  Quod  fi(  vt ibi- 
dem fubiungit)  omnibus  perpenfis  deiudicio  & 
diferetione  pueri  dubius  permaneat , num  fuffi- 
ciensextitem  ad  aliquod  peccatum  deliberate 
committendam  ; tunc  illum  fub  conditione  ab- 
foluere  poterit. 

Tertium  efr,pr?cepto  confeflionis  annuae  non 
obligari  nifi  eos,  qui  peccatum  aliquod  mortale 
cominilerunt , vt  conftat  ex  Concilio  Trid.  fu- 
pra;&  docuit  5.  Thomas , Sotus,  Major,  Sc  alij 
apud  Suarem  difp.  it.  fedi.  S-  quod  tamen  non 
»bftat,quin  confultillimu  liciis,  qui  nulliuspec- 
cati  morcalis  fibiconfcijfunc,ad  Pocnuentig  tri- 
bunal tempore  Pafchali  accedere,  & venialia 
confiteri:  imo  fieri  poteft  vt  is, qui  tantum  habet 
venialia , ad  confeflionem  Pafchali  tepore  obli- 
getur,non  quidem  per  fe,fed  per  accidens: primo 
ratione  fcadali  quod  oriri  poflet,fi  tempore  Faf- 
chali  ad  confeflionem  non  accederet:  fecundo 
ad  euicandum  peccatum  praefumptionis:  Tertio 
ncfeipfum  decipiat  fibi  nimium  bladiendo, pu- 
tans fe  tantummodo  habere  venialia , cum  for- 
talfis  habeat  etiam  mortalia  quorum  non  recor- 
difp.  detur ; quas  tamen  tunc  ei  remitterentur  indire- 
14-ar.  die  fimul  cum  venialibus  qua:  confiteretur. 
14.  Qnod  potiori  adhuc  ratione  obferuandum  ede 


Digitized  by  G 


DE  POENITENTIA.  aot 

in  articulo  mortis  rc&e  docuit  Ifambertus. 

Quartum  eft,  praeter  confc/Iionis  annuae  pr*- 
ceptum,dari  etiam  quofdam  alios  cafus  , in  qui- 
bus confedionis  faciendae  obligatio  incumbit; 
verbi  gratia  cum  quis  fufcepturus  eft  Sacram 
iuchariftiam,eftque  libi  peccati  alicuius  morta- 
lis confcius:tuncenim(vtdeclarauit  Concilium 
Trid.)  quant  umcunquefiibi  contritus  videatur,  abJ7jue 
prttmijfa  cenfefiiene  Sacramentali  ad  Sacram  Eueba- 
njham.  accedere  noti  debet.  Praeterea  ( vt  ibidem 
habetur^  quando  vrgente  nece/fitate  Sacerdos 
hethalis  alicuius  culpae  libi  conlcius  abfque 
praeuia  confeilione  celebrauit  , poftea  debet 
quam  primum  confiteri.  Alium  adhuc  cafum 
adiungit  Suaresjcimi  fcilicet  quis  fopiits  in  pec- 
catum aliquod  mortale  relabitur , nec  fe  illud 
aliter  euitare  pofle  putat  nili  confclfionis  Sacra- 
mentalisauxilio  : tunc  enim  medium  illud  am- 
plefti  tenetur-  Addimus  ex  Catechilmo  Rom. 
Nullam  rem  fidelibus  adeo  cura  ejfie  debere  , quam 
vt  frequenti  peccatorum  confefitone  animam  ftudeant 
expiare , d?c.  ac  turpe  e/fe,cum  tn  eluendis  corporis  aut 
veflium  fordibus  tam  diligentes  fimus  , non  eadem  /al- 
tem diligentia  curare,  ne  anima  fylendor  turpifiimit 
peccati  maculu  obfioleficat. 


SE  C T I O XIII. 

Quinam  fint  conditiones  ad  confiefiionetn  debite 
faciendam  requifira. 

OV  i d a ii  Dotflores  lexdecim  eiufmodi 
conditiones  enumerant;  qu* licet alio- 
quin  omnes  bonselint  acvtiles,  pleraf- 
que  tamen  illarum  minime  neceiTarias  elfe  mo- 
netToletus  lib.^.cap.  7.  qui  eodem  cap.  8cfc- 
quentibus  quinque  prrefertim  conditiones  ad 
confelfioncm  debite  faciendam  requiri  docet. 

Prima  eft  , vt  lit  Diligens : id  eft , vt  pcenitens 
ad  confeflionem  non  accedat,  quin  prius  pec- 
cata fua  diligenti  prxmiiTo  examine  in  memo- 
jiam  libi  icuocare  conetvu  ; alias  qui  nullam 

i y 


felT  1? 
cap. 7. 


dif.jl. 
quqft. 
3.  nu. 
10. 
par.  2. 
cap.f. 


*et  DE  POENITENTIA. 

eiufmodi  diligentiam  adhibere  vellet , ad  eon- 
fe/fionem  admittendus  non  eflet : imo  qui  <rx 
culpabili  negligentia  peccatorum  aliquorum 
mortalium  ohliuifceretur,  ejua:  idcirco  in  con- 
fcflio  ne  declarare  omitteret, ipfam  confeffionem 
ex  integro  repetere  teneretur  , vt  aflerit  idem 
Toletus  c.  9.  vbi  re<3e  obferuat  diligentiam 
illam  non  aequaliter  in  omnibus  requiri  , fed 
pro  diuerfk  ratione  perfb narum  , & flatus , nec 
non  temporis  ex  quo  vltima  confcfsio  fa&a  eft, 
determinandam  elTe;  illumque,qui  multis  & 
variis  negotiis  implicatus  eft, teneri  ad  maiorem 
diligentiam  adhibendam , quam  is  qui  ab  eiufi. 
modi  negotiis  vacuus  & liber  eft;  fimiliter  qui 
tempore  diuturniori  expers  confefsionis  fait, 
quam  quibreuiori. 

Secunda  eft,  vt  Rtfidelis  & vera:  id  eft,vtpoe- 
nitens  veraciter  &fincere  Sacerdoti  confidenti* 
fu*  ftatum  aperiat,  neque  negando  quateom- 
mifit,  neque  fcienterfibi  imponendo  qua:  non 
commifit, neque  item  dubia  pro  certis,  aut  certa 
pro  dubiis  proponendo  : mentiri  enim  in  con- 
fefsione  ( vt  ibidem  docet ) graue  peccatum  eft, 
quando  fcilicet  hoc  fit  deliberate  &in  materia 
aliqua  graui. 

Tertia  eft; , Vt  fit  Secreta : id  eft,  vt  pcenitens 
non  coram  aliis  & publice  ,fedfecreto  & adau- 
rem  ipfius  Sacerdotis  peccata  fua  explicet:  hanc 
enimefle  confefsionis  Sacramentalis  conditio- 


-p  ± naciu.  ich.  ixj-.cari.u- 

fiam  fem per  obferuauifle  & obferuare  modum 
illum  fecrete  confitendi:  & cap.  f.  eiufdem  fe/T. 
dicit,  quod . quamuis  Chriflus  Dominus  non  vetue- 
rit, quin  aliquis  in  vindiciam  fuorum  fctlerum 
fui  humiliationem  , eb  aliorum  exemplum  & Ecdefia 
ojfcnfa  adificationem , deli&a  fua  publice  confiteri  pof- 
fit : id  tamen  non  ejje  diuino  pracepto  mandatum ; 
nec  fatis  con fulte  humana  aliqua  lege  pracipi  pojfe  , vt 
delifta  , prafirtim  fercta  < publica  ejfent  confejTitM 
aperienda , 


Digitized  by  Google 


• •.  y' 

D E POENITENTIA.  toq 
Quarta  confeisionis  conditio  eft,vt  fit  Obedirt 
parata  : id  eft , vt  poenitens  habeat  voluntatem 
& propofitum  exequendi  ea  •>  qua  confe/Tarius 
ipfi  tanquam  neceflaria  prafcripferit  , verbi 
gratia  fugiendi  proximas  peccati  occafiones, 
aliena  refticuendi , poenitentiam  impofitam  ad- 
implendi , &c. 

Quinta  denique  conditio  eft,  vt  fit  Integra; 
qua;  quidem  conditio,  quoniam  grauioris  ali- 
cuius momenti  eft  , lequenti  fe<ftione  commo- 
dius explicabitur. 


SECTIO  XIV. 

Qua  Jit  integritas  confefiionis  ad  validitatem  & 
fruftum  euis  r equi  fit  a. 

CErtvm  eft  integritatem  confefiionis, 
non  Ecclefiaftico  fo!iim,fed  Diuino  etiam 
iure  neceflariam  efle,  paenitentefque  ad 
peccata  fua  omnia  in  confefnone  declaranda  ex 
Chrifti  Domini inftitutione  obligari-  Hocex- 
piefse  docuit  Concilium  Trid.  fe/T.  14.  cap.  p. 
cuius  quidem  verba , quoniam  Doftrinam  pro 
huius  Sacramenti  praxi  maxime  neceiTariam 
continent , paulo  fufius  hic  attexere  non  erit 
inutile : dicit  igitur  Sacerdotes  a Chrifio  Domine 
prafidet  & indices  in  Sacramento  Tanitenria  confii- 
tutos  , indicium  hoc  incognita  caufa  exercere  non  pof- 
fe  ; neque  aqnitatem  in  ininngendu  panis  feruare  pof- 
Ji  ,Ji  in  genere  dnntaxat , «£»»»  potius  in  ffiecit  de 
figillatim  fua  if fi  punit  entes  peccata  declarent : vnde 
colligitur  oportere  d panitentibus  omnia  peccata  mor- 
talia , quorum  pofi  diligentem  fui  dijhufiionem  confiden- 
tiam habent,  tn  confefiione  recenfiri  , etiamfi  occul- 
tifiima  illa  fint , & tantum  aduerfue  duo  vltima  De- 
calogi pracepta  eommijja  , qua  nonnunquam  ani- 
mum ggauius  fauciant  . & pericuUfiora  funt  illis, 
qua  in  manifefio  admittuntur  , {yc . cum  enim  vni- 
uerfa  mortalia  peccata  , etiam  cogitationis , homines 
ira  filios  & Dei  inimicos  reddant  : neceJJUm  efi  om- 
nium etiam  veniam  cum  aperta  (x  verecunda  ctn- 

1 V) 


Digitized  by  Google 


20+  DE  POENITENTIA. 

confefiiont  a Deo  quarere  : itaque , dum  omnia  , qua 
memoria  occurrunt  .peccata  Cbrtfli  fideles  confiteri  fiu- 
dent , proculdubio  omnia  dtuina  mifiricordi a ignt ficen- 
da  exponunt:  qui  vero  fecus  faciunt,' & /iienter  ali- 
qua  reticent , tnhil  dtuina  bonitati  per  Sacerdotem  re- 
mittendum proponunt:  fi  enim  erubeftat  agro  tus  vul- 
nus medieo  detegere , quod  ignorat  mediana  , non  cu- 
rat. Colligitur  praterek  etiam  eas  circumflant  i as  m 
confefiione  explicandas  ejje  , qua  Jpectem  peccati  mu- 
tantj  quod  fine  illis  peccata  ipfa , neque  a pernitenti- 
bus integre  exponuntur . nec  indicibus  mnttefcant , 

eliqua  autem  peccata  , qua  diligenter  cogitanti  no» 
occurrunt , in  vniuerfhm  eadem  conftfiione  tndufaefje 
tntelliguntur  , pro  quibus  fidenter  cum  'Propheta  di- 
cimus : ^Ab  occultu  meis  munda  me  Domine. 

Ex  qua  Concilij  Doctrina intelligi  poteft,ncn 
modo  nece/litas  integritatis  in  confelsione  fer- 
«and*  ,fed  etiam  quis  lit  illius  modus,  feu  qute- 
nam  requirantur,  vt  confeiiio  integra efiecen- 
featurrquae  hic  paulo  diftinctius,  breuiter  tamen 
maioris  facilitatis  gratia  fubiungimus. 

A d integritatem  igitur  confefsionis  fecundum 
mentem  Concilij  requiritur  primo, vt  poenitens 
peccata  omnia  mortalia  , vel  qua;  mortalia  efle 
dubitat,  etiam  folius  cogitationis , qua;  poli  di- 
ligentem fui  difcufsionemmemoria;  occurrent, 
in  confefsionc  explicet;  adeo  vt  confcfsio  nulla 
fit  & denuo  iccranda,fi  vel  vnum  eiufmodi  mor- 
tale peccatum  in  confelsione  deliberat  e reticeat. 
Et  de  peccatis  quidem  mortalibus  , qua;  a fe 
commiflaefle  recordatur,  cuidenterconftat  ex 
fupra  citatis  Concilij  verbis : dc  illis  vero  pec- 
catis, de  quibus  pcenitens  dubitat  vtrum  mor- 
talia fint , vel  vtrum  finta  fc  commifla , com- 
munis Dodorumfententia  & in  praxi tenenda, 
eft  posnitentcm  ad  ca  fub  dubio  confitenda  obli- 
gari. ItaS.Thomas  , S.  Bonauentura , Alenfis, 
Adrianus  , Syluelter,  Nauarrus,  Suaresjfc  alij, 
quos  citat  & fequiturLaymannuslib.  x.  tra&.r. 
cap.  7.  parag.  q.  Quod  fi  poft  diligentiam  fuf- 
ficientcm  iudicio  viri prudentisin  examine  con 
/cientia;  adhibitam  , peccata  aliqua  mortalia 


J 

Digilized  by  Google 


DE  POENITENTIA.  207 
memoriam  effugiant  ,tunc  nihilominus  virtute 
Sacramenti  fimul  cum  aliis  remittuntur,  cum 
onere  tamen  & obligatione  eadem  confitendi  & 
clauibus  fubiiciendi  , fi  forte  pollea  memorias 
occurrant. 

Obferuat  autcm  Pet.de  Ledefma  ex  communi 
JEcclefias  Dodrina  & praxi , omnia  illa  peccata 
mortalia  vni  & eidem  Sacerdoti  efle  confitenda, 
neque  fine  facrilegio  diuidi  aut  dimidiari  po fle 
confefiionem ; ita  vt  quaedam  peccata  vni , reli- 
qua vero  alteri  Sacerdoti  declarentur  : ciim  haec 
diuifio  & dimidiatio  confeffionis  integritati 
eius  repugnet  , nec  poffit  vnum  peccatum  mor- 
tale finejafio  remitti. 

Requiritur  2.  vt  poenitens  numerum  pecca- 
torum fuorum  exprimat : neque  enim  fatis  elt 
vtquis  verbi  gratia  dicat  fe  multoties  tale  pec- 
catum commiffifle , nifi  quoties  commiferit  ex- 
t)licet:quodtamen(vt  re&e  monet  Gamachams) 
non  mathematice  fed  moraliter  inrelligendum 
efl,  feu  quantum  ab  ipfo  pocnitente  fieri  po- 
teft;  vnde  fufficit  vt  pcenitens  numerum  illum 
peccatorum  exponat, qui  pofl fuffteiens  examen 
memoriae  occunit : imo,  fi  praecise  non  recor- 
detur quoties  peccatum  aliquod  commifit , fatis 
eft  vt  dicat  fe  circiter  toties  plus  minufue 
peccatum  illud  commififfe  : quod  fi  frequentif- 
fime  in  illud  lapfus  fit , faltem  tempus  exprimat; 
dicatque  v.  g.  fc  ab  anno  ferre  quotidie  vel 
pluries  in  vnoquoq;  die  blafphemias  protuli ffe^ 
aut  per  menfem 'inimicitias  cum  aliquo  geiTifle, 
cuius  quoties  recordabatur  ( quod  faepiffime  & 
quacunque  data  occafione  fiebat ) toties  fe  illius 
occidendi, aut  aliquodaliud  malum  illi  inferen- 
di voluntatem  reneuafle.  Ita  idem  Gamachams 
fup.  Tolctus  lib.  3.  cap.  7.  & alij  communi- 
ter. 

Requiritur  pvt  poenitens  circumflandas, quae 
fpeciem  peccati  mutant,  in  confeffione  declaret; 
ideft  , quae  nouam  aliquam  deformitatem  fpecie 
differentem  in  adam  peccati  inducunt , feu  quas 
fpedaiem  oppofitionem  habent  cum  aliquibus 


tra&. 
de  Sa 
Pcen. 
c.  16. 


C. 20. 
de  Sa. 
Poen. 
par.  1 


Digitized  by 


10  6 DE  POENITENTIA, 
aliis  praeceptis  aut  virtutibus  v.  g.  fi  quis  furatas 
fuerit  rem  Iaeram  feu  facris  vfibus  confecratam, 
vt  calicem;  fi  fornicatus  fuerit  in  locofacro  ; fi 
hominem  occiderit  qui  eiTet  Sacerdos:  in  primo 
enim  cafu circumflantia  rei  furto  ablatae ; in  fe- 
cundo circumflantia  loci ; in  tertio  circumflan- 
tia perfonae inducit  nouam  deformitatem  fpecie 
differentem  in  ipfam  a<flionem  forti , fornicatio- 
nis, & homicidij ; proinde  in  confe/Iione  de- 
claranda efl. 

Sufficit  autem(quodre<5le  monet  Gamachaeus 
loco  cit. ) ad  euitandas  perplexitates  , in  quas 
prrfonse  laicae  aliquando  incurrunt  nefeientes, 
quaenam  fint  illae  circumflandae  quae  fpeciem 
peccati  mutant, aut  quomodo  explicari  debeant; 
fufficit  inquam  vt  eiufmodi  perfonae  ad  Poeni- 
tendae Sacramentum  accedentes  nihil  omnino 
reticere  velint  eorum,  quae  ab  ipfis  debent  de- 
clarari ,vtque  circumflantiasnotabiliores,  quae 
per  fe  flatim  memoriae  occurrunt,  & feipfas  fatis 
euidenter  produnt,  in  confeffione  expiieent,pa- 
radfincereac  humiliter  refpondcre  ad  interro- 
gata Sacerdotis,  cuius  efl  dignofccre  circum- 
flandas illas  neceffario  explicandas,  de  iifque 
poenitentem  interrogare  j vt  poflca  fuo  loco 
dicetur. 

Quaeres  an  poenitens  teneatur  etiam  declarare 
in  confeffione  circumflantias  illas,  quae  fpeciem 
peccati  non  mutant  , fed  illud  notabiliter  ag- 
grauant.  Duae  funt  fuper  hac  re  oppofitae  inter 
fe  Theologorum  fententiae:alij  fiquidem,quam- 
uis  exifliment  optimum  & faluberrimum  effe 
circumflandas  illas  notabiliter  aggrauantes  in 
confeffione  declarare  , negant  tamen  poenitentes 
ad  id  obligari.  Ita  Paludanus , Adrianus,.Na- 
uarrus,  Medina , Pefantius , Reginaldus,  Vaf- 
qucs,&  plures  alij  apudBonacinana  dif.  f.quaefl. 
^..fed.t.pun.^.qui  etiam  pro  illa  citat  S.Do&o- 
xem.  Alij  e contra  afferunt  circumflantias  no- 
tabiliter aggrauantes  effe  in  confefsionc  decla- 
randas. Ita  Marcilius,  Maior,  Sotus,  Canus, 
Sua ccS)  &alij,  quos  refert  & fequitiu  Gamma- 


)Og[ 


DE  POENITENTIA.  107 
elixus  cap.  10.  de  Poenit.parag.  1.  cuifententis 
fubfcribit  etiam  Ifambertus dii.  18.  a.n.eamque 
pluribus  rationibus  propugnat.  Quamuis  autem 
priorem  fententiam  maxime  probabilem  exifti- 
meraus , tum  propter  authoritatem  Do&otum 
qui  eam  tuentur  , tum  etiam  quia  Concilium  • 
Tridentinum  circumftantias  tantummodo  fpe- 
eiem  peccati  mutantes  in  confeisione  declaran-  *4* 
das  eiTe  dicit , nullafa&amentione  circuftantia-  f* 
rum illarum,  qua;  tantummodo  notabiliter  ag- 
grauant ; quod  tamen  dicere  non  omififiet , fi 
neceiTarium  efleiudica/Ietrcontrariam  nihilomi. 
nus  fententiam  adhuc  probabiliorem, & in  praxi 
quantum  fieri  poterit  tenendam  arbitram  ur,pcr- 
nitentefque  circumftantias  notabiliter  aggra- 
uantes  debere  in  confefsione  declarare, & a con- 
feflariis,  prout  fpiritus  Sc  prudentia  fuggeflerit, 
deiifdem  interrogandos  efte  ob  eam  prsfertim 
rationem  , quod  fine  illarum  circumflandarum 
notitia  vix  polsinc  confelfarij  dignofeere, quales 
& quantas  fatisfa&iones  aut  reftitutiones  iniun- 
gere,  quae  remedia  proponere,  aut  confilia  per- 
nitentibus fuggerere  debeant : aliter  enim  haud 
dubie  fe  gerere  debet  confeflarius  cum  eo  , qui 
breuiaut  qui  diuturno  tempore  in  peccati  ali- 
cuius coeno  hxfit ; aliter  cum  illo  , qui  exgraui 
&inueterato  odio, aut  qui  ex  repentina  ira,  de- 
liberata tamen , malum  aliquod  intulit  aut  opta- 
uit ; ciun  h*  nihilominus  circumflantis  peccati 
fpeciemnon  mutent , fed  tantummodo  aggra- 
tient. 


SECTIO  XV. 

lAn  integritas  ctnfefiionk  ita  necejfaria  fit  t vt 
in  nullo  cafu  licitum  fit  peccatum 
aliquod  mortale  in  confefiiont 
retictrt, 

DVo  funt  prxeipui  cafus,iti  quibus  pttni- 
tens  licite  & ftu&uose  abfoiutionem  Sa- 
cwmentalem  tecipcte  poteft  » quamuis 


aoS  DE  PO  EN  IT  E NT I A,  . 
peccata  omnia  mortalia , quxale  comfnilTa  re* 
cordatur,  non  deciaraueritiquod  tamefthcmob- 
ftac.quin  ceffance  ratione  ob  quam  illa  reticuit, 
eadem  poftea  in  confcfsione declarare  teneatur. 

Primus  cafus  eft, quando  reperitur  impolsibi- 
litas  qua:dam  moralis  ex  parte  ipfius  poenitentis 
ad  declaranda  omnia  peccata  mortalia  a fecom- 
milTa;  v.  g.  quando  aegrotus  inter  confitendum 
vocis vfum repente  amittit,  nec  poteft  reliqua 
peccata  explicare,  vel  etiam  fi  nullum  peccatum 
declarare  potuerititunc  enim, dummodo  contriti 
animi  figna  quaedam  exteriora  confcflarius  in 
jpfo  deprehendat,  poteft, imo  debet  illum  Sa- 
cramentaliter  abloluere.  Ita  Mcdina , Syluefter, 
Nauarrus , Bellarminus,  Suares  & ali  j apud  Bo- 
nacinam  difp  f.quarft.  f.de  Poenit.pun.  2. Imo, 
nuamuis  ante  confeflarij  aduentum  non  modo 
vocis  ,fcd  etiam  rationis  aciudicij  vfumamife- 
rit.fi  tamen  antea  Sacramentalem  abfolutionem 
verbis  aut  fignis  pctiuerit,dedaraueritq;  fe  velle 
conficeri , idque  fide  digno  teftimoivo  ipfi  con- 
feflaxio  innotefeat  ,tunc  etiam  poteft, ime  debet 
illum  Sacramentaliter  abfoluere  faltem fub con- 
ditione. Ita  Suares  & ali jplures  apud  eumdem 
Bonacinam  fupra, quibus  iubfcripfitGamaehsus 
tap.  io  parag.  1.  & Ifambertusdifp.  i8.art.  10. 
£t  probatur  ex  Concilio  Arauficano.  1.  can.  12. 
vbi  dicitur  quod  fubito  obmutefeens  , prout  flatu- 
tum  eft  , baptizAri  aut  'Tanitentiam  accipere  poteft, 
Ji  voluntatis  praterita  tefiimomum  verbu  altorum 
habeatur  aut  prafentit  i»  fuo  nutu : 8c  ex  Concilio 
Cart.  4..  cap.  76.  ti  qni  Poenitentiam  m infir- 
mitate pttit.fi  cafu  , dism  ad  eum  Sacerdos  inuita- 
tus  venit  epprcjfu*  infirmitate  obmutuerit  > vel  in 
phrenefim  verfus  fuent  j dent  ttjhmonium  qui  eum 
audierunt , ficque  accipiat  'Poenitentiam  j j?  fi  con* 
tv.uo  creditur  moriturus  , reconcilietur  per  manus 
impefinonem  , & infundatur  Euchariftia  ori  eius. 
Item  ex  S.  Leone  Papa  Epift.  91.  ad  Theo- 
dorum Forojulienfem  Epifcopum , vbi  de  in- 
firmis loquens  , Si  , inquit  , aliqua  vi  agritn- 
disiis  ira  fuerint  aggrauati  » vt  » paule 


Digitized  by  Google 


; DE  -POENITENTIA.  rc*> 

trtt}  p a fiebant  , fub  prafintio,  Sacerdotis  fignificare 
ntn  valeant  ; tcflimmia  eis  fidelium  circumfla»  - 
tium  prodejje  debebunt  j vt  fimtsl  & p ct  nitent  ne  (r 
reconcdtatienu  beneficium  confequantur.  Accedit 
etiam  praxis  totius  Ecclefis , quam  difcimus  ex 
Rituali  Romano  tit.  de  ordine  adminiftrandi 
Sacramentum  Euchariftia:  ,in  quo  dicitur  infir- 
mum abfeluendum  e fle  , fi  confitendi  defidenum  vel 
per  fe  vel  per  altos  oflenderit.  , 

Quod  fi  moribundus  vi  morbi  de  repente  ita 
oppreflusfuerit,  vt  nec  confdlarium  poftulaue- 
rit  , nec  vllum  confitendi  defiderium  verbis 
aut  nutibus  aliifire  fimilibus  fignis  pr*fente  vel 
abfente  confcflario  oftenderit,  tuncfacramen- 
taliter  abfolui  non  poterit  ; cum  nulla  fit  ibi 
materia  idonea  & fufficiens  Sacramenti  poeni- 
tentia:, nulla  contritio  aut  confefsio  quzfigno 
aliquo  exteriori  fe  prodat;  cum  tamen  fint par- 
tes eflentiales  ipfius  Sacramenti  , fine  quibus 
forma  illius  applicari  nec  licite  nec  valide  po- 
tcft.  Ita  Suares  difp.  t’.  fcci.  i.  & plurimi alij 
Theologi  quos  citat  & fequitur  Lay  mannus 
txad.  6.'. de  Pnenic.  cap.  8.  quibus  fubfcribit 
Ifiimbertus  difp.  17.  art.  q.  dcrce;  concilia  8c 
Patres  non  aliter  petmittunt  pmnitentiaiSacra- 
mentum  morituro  obmutelcenti  aut  phrenetico 
miniftrari , nili  Sacerdoti  confiet  illum  antei 
Sacramentum  ipfum  expetiifle  , defiderium- 
que  fuum  verbis  aut  nutibus  aliifue  fignis  decla- 
rafic. 

Secundus  cafus  eft, quando  cxconfefionisin- 
tegritate  fequeretur  aliquod  graue  damnum  fpi- 
rituale  vel  corporale  alterius, aut  ipfiufmec  con- 
fitentis‘:;v.  g.  quando  vrgente  pradio  aut  in- 
flante naufragio  plurium  militum  aut  nauigan- 
tium  confelsio  excipienda  eft  :-tuucenim,  nc 
dum  vnius  confefsio  integra  excipitur , aliorum 
quibus  confitendi  fpacium  deerit , lalus  peri- 
clitetur,  fufficit  vt  quifque  peccatum  aliquod 
mortale  d fe  commiflum  fateatur:  imo,  fi  tempus 
ad  id  non  fuppetat , & iam  iam  naufragium  im- 
mineat aut  piselium  ineacur,  fucis  em  tunc , vt 


aio  DE  POENITENTIA, 
omnes  nauigantes  aut  milites  fignis  aliquibus 
exterioribus  fe  peccafle  generatim,  & de  pecca- 
tis vere  dolere  demonftrcnt : quae  quidem  figna 
vifu  vel  auditu  a confeflario  percipiantur,  ficque 
« confeflario  abfoluantur.  Ita  llambertus  di fp. 

17.  art.  8.  , 

Item  quando  infirmus  laborat  morbo  conta- 
ciofo,fi  non  pofsit  confeflarius  abfque  manife- 
jfto  vits periculo  in  peccatis  illius  figillatim  au- 
diendis diutius  immorari ; tunc  aliquibus  tan- 
tum peccatis  in  confefsione  auditis,fi  alias  fuf* 
ficienter  difpofitus  fit  , illum  facramentaliter 
abfoluerc  poterit.  ItaVafques,  Koninch,&aIij 
apud  Bonacinam  loco  proxime  citato.  In  hoc 
tamen  cafn  debet  confeflarius  admonere  infir-  ~ 
mum  , confefsionem  illius  eo  modo  faiftam  efle 
validam  & fufficientem , & quantum  fieri  pote- 
lit, animum  pacatum  & tranquillum  dimittere. 

Simili  modo, fi  quis,  v.  g-  patrem  aut  matrem 
confeflarij  fuioccidiflet,  aut  domui  eius  ignem 
fubieciffet , nec  alteri  tunc  confiteri  poflet  ; non 
teneretur  incendium  illud  aut  homicidium  eiin 
confefsione  declarare:  quia  hoc  eflet  exponere 
confefTarium  ipfum  peccato  vindi£te  & odi), 
forte  etiam  periculo  reuelanda»  confefsioms , & 
inulta  hinc  mala  moraliter  fequi  pofsent , cum 
Sacerdotes  fint  quo  que  homines  circumdati  in- 
firmitate 5 & inter  illos  alii  aliis  infirmiores : 
ouare  tunc poflet  licite  pcenitens  peccatum  il- 
lud in  confefsione  reticere.  Ita  Nauarrus  cap. 
7.  nura.  5.  Gammachatus  cap.  zo.  parag.  1. 8c 
alij. 

Quaeres  an  fimiliter  liceat  poenitenti  retice- 
xein  confefsione  peccatum  aliquod  mortale  aut 
illius  circumftantiam , quod  vel  quam  declara- 
re non  potefl:  , nificum  manifcftatione  compli- 
cis. Nauarrus  fupra  numero  1.  & fequentibus 
affirmat  id  non  modo  licitum  efle  , fed  etiam 
poenitentem  tunc  ad  peccati, illius  aut  circum- 
flantia: reticentiam  obligari;  illique  fubfcribie 
Gamachaeus  fupra : quorum  fententiam , quam- 
nis  fit  probabilis  & tuta , verior  tamen  8c  tutior 


Digitized  by  Google 


DE  POENITENTIA.  ait 

Videtur  fententia  negans, quse  eft  S.  Dodoris  in 
4.  dift.  1 6.  qua?ft.  ?.  art.  2.  quaeft.  f.  ad  p.  quem 
fequuntur  Bonauentura, Alexander,  Paludanus, 
Maior , Almainus  , Sc  pluresalij  apudSuarcm 
difp.  ^4.  de  Pcenit.  fed.  1.  cum  quibus  proinde 
dicimus  pcenitentem  in  cafu  fupra  declarato 
debere  in  primis  confeflarium  quaerere,  cui  per- 
fona,  cum  qua  peccauit,non  fit  nota;  vel,  fi 
commode  & abfquefalutispericulo  fieripo/Iit, 
confeflionem  in  aliud  tempus  djffere ; quod  fi 
neutrum  pofiit,  tenetur  tunc  peccatum  fuum 
tale  quale  commilTum  fuit  declarare.  Id  mani- 
fefteinnuit  S.  Bernardus  opufculo  de  formula 
honeftae  vitae  verfusfinem,  vbi  hoc  documen- 
tum tradit : De  nullo prorfHsJintJba  loquaris , quau- 
tumcumque  Jit  verum  vel  mantfefium  , niji  in  con- 
fifitQne  ; eb"  hoc  , vbi  non  potes  aliter  manifejtarc 
peccatum  tuum. 

Ex  qua  S.  Bernardi  & aliorum  qui  fupra  ci- 
tati funt,  dodrina  colligitur  1.  quodobligatio 
integre  confitendi  a Cbrifto  Domino  cuique 
poenitenti  impofita, eft  ratio  fufficicns  ad  pecca- 
tum alterius  fub  figillo  huius  Sacramenti  con- 
feffario  manifeftanclum  ; ac  proinde  quod  illa 
jnanifoftatio  fic  fada  charitati  proximi  non  ad- 
uerfetur  ; ficut  eidem  charitati  minime  repu- 
gnat , fi  extra  confeffionem  peccatum  alterius 
occultum  ex  aliqua  iufta  8c  rationabili  caufa 
manifeftetur. 

Colligitur  2.  extra  hunc  cafum  nece/Iitatis 
nullatenus  licere  alterius  peccatum  in  confeflio- 
ne declarare;  ideoque  quando  confeflariusprar- 
uidet  pcenitentem  fine  vlla  caufa  rationabili 
velle  nominare  perfonas  peccati  fui  complices, 
vel  a quibus  ad  peccandum  indudus  eft  , debet 
id  prohibere,  ipfumqae  admonere  «e  detradio- 
nis  peccatum  incurrat , vr  rede  obferuat  Nauar- 
rus  fupra  num-  2 . 


T 


iiz  DE  POENITENTIA. 


SECTIO  XVI. 

Qui»  Jit  legit imtu  Sacramentii  Pernitentis 
mimfier. 

CE  K t v m eft  folam  Sacerdotem  e/Te legi- 
timum Sacramenti  pernitentia:  miniftru; 
folis  fiquidem  Apoftolis  & eorum  in  Sa- 
cerdotio fuccefibribus  di<flum  eft  a Chrifto  Do- 
mino S.  Ioan.  20.  Quorum  remi feritis  peccata , re- 
m rtuntureuiVt  vnanimiter  verbailla  Chrifti  Do- 
mini intellexerunt  SS.  Patres  ,ac  nominatim  S. 
Ambr.  lib.  i.de  Poenit.  cap.  2.  S.  Auguftinus 
lib.  2.  cont.  Epift.  Parmeniani  cap.  12.  & S. 
Leo  Epift.  91.  ad  Theodorum  : eadem  quoque 
veritas  tanquam  fide  credenda  definita  eft  in 
Concilio  Conftantien  in  Bulla  Martini  f.  in 
Concil.  Florent,  in  decr-.Eug.  &in  Cone.  Trid. 
fc/T.  14.  cap.  6. 8c  can.  10 

Quod  quamuis  verum  fit, non  tamen  quilibet 
Sacerdos  quofiibet  pCEnitetes  «valide  abioiuere 
poteft ; fed  prartcr  poteftatem  illam,  quam  or- 
dinatione acccipir, requiritur  in  eo  prartereapo- 
teftas  iurifdi&ionis ; id  eft  quod  , quamuis  Sa- 
cerdos vi  ordinationis  fua?  accipiat  immediate  a 
Chrifto  Domino  poteftatem  remittendi  pecca- 
ta,non  tamen  accipit  materiam  quae  poteftatem 
illa  applicet , nec  habet  vi  ordinationis  fuas  illos 
fubditos,  in  quos  iudicialem  illam  poteftatem 
valide  exerceat.  Hoc  patet  ex  Concilio  Trid. 
1'e/T.  14.  cap.  7.  vbi  exprefle  dicit  nullius  momen- 
ti abjblutionem  eam  ejje  debere  , quam  Sacerdos  in 
eum  profert  , in  quem  ordinariam  aut  fubdelega- 
tam  non  habet  iurifdt&ionem.  Idem  antea  fuerat 
quoque  declaratum  in  Concilio  Florent,  in  dec. 
Eug.  in  quo  dicitur , Miniftrum  Sacramenti  poenis 
tentia  ejfe  Sacerdotem  habentem  anthoritatem  abfol- 
teendi , vel  ordinariam  , vel  ex  commijtiane.  „ 
Porro  in  Sacerdotibus,  qui  parrochialc  bene- 
ficium non  obtinent , praeter  iuiiicidioncm  St 


Digitized  by  Google 


DE  POENITENTIA.  nj 
potcftate  qua»  i piis  demandari  porcft , requiritur 
quoque  approbatio  Epifcopijid  eft  teftimonium 
iuridicum  de  iiloru  capacitate  & fuflicientiaad 
excipiendas  fidelium  confeftiones,  eolque  facra- 
mentaliter  abfoluendos.  Ita  1’peciatim  conftitu- 
tumhabecurin  Concilio  Tria.  fefl'.  t}.  cap.  if. 
de  reform.  vbi  'Decernit  fantta  Synodus  nullam 
etiam  regularem  pojfie  confiefiiones  fiacularium  etiam 
Sacerdotum 'audire  , nes  ad  id  idoneum  deputari, 
nifi  aut  parochiale  beneficium  , aut  ab  Epifcopu  per 
examen  , fi  illis  videtur  ejfie  necejptrium  , aut  aliae 
idoneus  iudicetur  , Cr  approbationem  qua  gratis  de- 
tur , obtineat.  Vnde  fcquitur  Sacerdotem  illum, 
qui  nequeparochiale  beneficium  obtinet, neque 
ab  Epilcopo  approbatus  eft  idoneum  non  efte 
-ad  Sacramentum  pr  nitentia»  miniftrandum ; ac 
proinde  neque  licite  neque  valide  abfolutione 
iacramentalem  conferre  pofle  , vt  fufius  probae 
Ifambertusdifp.  2T.de  Panit.  art.  a.  vbi  etiam 
refert  ex  obleruntionibus  Ioannis  Galmart  ad 
citatura  caput  if.  fc/T.  13.  congregationem 
Cardinalium  dedarafle  , c Abfolutionem  d Sacer- 
dote datam  vigore  facultatu  generaliter  a fiumrne 
Pontifice  vel  fpecialiter  d parrocho  tente  fis  , fi  ab 
Epifcopu  Sacerdos  examinatus  & approbatus  no n 
fuerit  , cenfieri  nullam  , etiam  quoad  eos  , qui  tali 
Sacerdoti  bona  fide  cenfefii  fiunt. 

Ex  hoc  autem  concilij  decreto  refle  infertur 
Sacerdotes  quofbunque  fecularcs  aut  regulares, 
quamuis  docftifsimos  & in  Theologia  verfaci/fi- 
mos , imo  & laurea  doftoratus  infignitosdi  par- 
rochiale  beneficium  non  obtinent , indigere 
Epifcopi  approbatione  ; vt  valide  confefsiones 
excipere  & poenitentes  abfoluete  pofsint : & e 
contra  Superiores  Religioforum  poifedarefuis 
licentiam  eligendi  fibi  In  confeflarium  aliquem 
i Sacerdotibus  per  Epifcopum  non  approbatis: 
quia  Concilium  approbationem  illam  ad  con- 
fcfsiones  tantum  fecularium  exigit.  Ita  Ifam- 
bertus  fup.art.  t.  qui  etiam  articulis  fequenti- 
bus  quxdam  obferuat  fcitu  dignifsima  , & ad 
praxim  maxime  neccffaria  , qu»  hic  non 


«4.  DE  POENITENTIA. 

omittenda  duximus. 

Primum  cft  iuxta  probabiliorem  Se  magis  in 
praxi  tutam  Do&orum  fententiam,  ab  illoEpif. 
copo  accipiendam  efle  approbationem,  in  cuius 
Diceccfi  Sacerdos  poenitentia;  Sacramentum  cft 
adminiftraturus.  Ratio  eft  ; quia  Sacerdos 
approbationem  ab  eoEpifcopo  accipere  debet* 
qui  ab  illo  Sacramenti , quod  adminiftrauit , ra- 
tione exigere  poteft,&  cuius  prajfertimintereft, 
vt  debite  Se  eo  quo  decet  modo  adminiftre- 
tur. 

Secundum  eft,  approbationem  illam  polle 
pro  arbitrio  Epifcopi  efle  , vel  ;vniuerlalem  & 
iliimitatam  , vel  fpecialem  Se  determinatam  ad 
tempus  aliquod  certum  ; vel  ad  certa  quasdam 
loca ; exempli  gratia  pofle  Epifcopum  Sacerdo- 
tem aliquem  approbare  ad  conielsiones  audien- 
das tantummodo  per  annum  , ita  vt  anno  illo 
elapfo  nec  licite  nec  valide  , nifinoua  approba- 
tione obtenta  , huius  Sacramenti  adminiftratio- 
ni  incuberepofsit  ; quodin  multis  Dia'cesibus 
ac  etiam  Roma:  in  vfu  efle  comperitur,  adfe- 
enitiem  quorumdam  confeflariorum  excutien- 
dam corumque  fedulitatem  in  conferuanda  & 
excolenda  fcientia  ipfis  necefliiria  excitandam. 
Similiter  pofle  Epifcopum  approbare  Sacerdo- 
tem ea  conditione , vt  in  certo  tantum  loco , v. 
g.  in  aliqua  parrochia  rurali  confefiiones  exci- 
pere pofsicj  idque  non  fine  ratione,  cum  non 
raro  contingat  Sacerdotem  aliquem  idoneum 
ab  Epifcopo  iudicari , <jui  in  pagis  poenitentiam 
adminiftret;  non  .vero  in  vrbious  , in  quibus 
vt  plurimum  reperiuntur  perfon*  varijs  & diffi- 
cilibus negotiis  implicata: , pro  quibus  in  hoc 
Sacramento  dirigendis  do&rinavberior  & ma- 
ior ingenij  vis  requiritur. 

Tertium  cft , approbationem  illam  ab  Epif- 
eopo  conceflam  pofle  ab  eodem  reuocari , e.  g. 
ficonfeflariusexnegligentia  cuadat  imperitior* 
aut  fiat  moribus  deterior;  ita  vt  expediat  pro 
bono  Ecclefiarilluma  tali  officio  amouere.  Imo 
exiftimat  idem  Ilarabettus  pofle  Epifcopum  fiuc 


j by  Google 


. -yf£rM  pwjfcii • 

DE  POENITENTIA.  ztf 
vila  caufa  approbationem  , quamuis  do&o  Se 
pio  viro  conceffam  , prout  libuerit  reuocare : 
quamuis  enim  id  contra  rationem  faciendo  pec- 
cet, cius  tamen  reuocatio  vim  luam  & robur 
obtinet;  ita  vt  Sacerdos  ficrcuocatus  nec  lici- 
te nec  valide  pofsit  poenitentiae  Sacramentum 
miniftrare. 

Quartum  eft, quod , quamuis  ex  fupra  relato 
Concilrj  decrero  approbatio  requiratur  ad  au- 
diendas confefsiones  faecularium  etiam  Sacer- 
dotum , nihilominus  in  plerifque  Galliae  locis 
folere  Sacerdotes  etiam  minime  approbatos 
aliorum  Sacerdotum  confefsiones  excipere; 
quod  quidem  valide  ac  licite  ab  ipfis  fieri  docet 
lc  probat  Ifambertus  fupra  , non  vi  alicuius 
confuetudinis,cui exprefse  derogat  Concilium, 
feei  ex  tacito  confenfu  Epifcoporum  , qui  , cum 
probe  nouerint  Sacerdotes  in uicem  fibi  hoc  Sa- 
cramentum nulla  obtenta  approbatione  mini- 
ftrare nec  tamen  id  prohibeant,  cenfentur  taci- 
te illos  quoad  hoc  approbare. 

Quintum  eft,  quemcunque  Sacerdote,  quam- 
uis nec  approbatus  fit,  necvllam  obtineat iu- 
rifdiflionem  , imo  etiamfi  excommunicatus, 
fufpenfus  , degradatus  , aut  haereticus  fit , poffe 
tamen  quemlibet poenitentem  a quibufuis  pec- 
catis & cenfuris  in  articulo  raortisabfoluere;  - _ 
quod  exprefse  declatauit  Concilium  Tridenti- 
num-  Per  articulum  vero  mortis,  etiam  illius  I4*c* 
probabile  periculum  communiter  Theologi  in- 
telligunc  quale  eft  eorum,  qui  praelium  autpe- 
riculoiam  nauigationem  proxime  funt  inituri , 
vt  videre  eft  apud  Suarem  tom.  j.  djfp.  6 g.  feft. 

3.  & tom.  4.dilp.  z6.  fe&.  4.  & f.  &difp.  30. 
f eci.  3.  Sc  patet  ex  cap.  Eos , de  fent.  cxcomm. 

Hiec  eft  autem  intalicafu  differentia  obferuan- 
da,quod  Sacerdos  ille  runca  quibufuis  pecca- 
tis, etiam  referuatisdirefteabfoluat;  a cenfuris 
verononnififub  ea  conditione,  vtclapfo  mor- 
tis periculo  pasnitens  fe  coram  fuperiore  fiftat, 
id  quod  fibi  ab  illo  iniungetur,  praeftit urus,  vt 
citato  cap.  declaratur. 


Digitized  by  Google 


zi6  DE  POENITENTIA., 

Potcft  etiam  Sacerdos  non  approbatas  a pec- 
catis morcalibusalias  confefsis  & rcmilsis,  &'i 
quibnfuis  venialibus  , qucmlibet.facramen tali- 
ter abfoluercj  dummodo  tamen  non  fit  excom- 
xnunicatus  aut  alio  impedimento  canonico  no- 
torie  obftriclus,vt  docent  Viualdus  , Peiantius, 
Suares,  Henriques,  Reginaldus  & alij  apud 
Bonacinam  difp.  f.  quadt.  7.  de  Sacr.  Pcenit. 
puni-i.  fiue  id  polsit  ex  vi  ordinationis  fuatj 
fiue  exconfuctudine  vel  tacita  Ecclefis  concel- 
fionc  , fiue  exeo  qu©d  poenitens  quoad  ea  pec- 
cata fe  ei  fubiicitj  quat  clauibus  Ecclefia:  non 
teneturfubiicere : quas  apud  citatos  autores  fu- 
fiiisexplicantur. 

Addimus  e Toleto  lib.  f.cap.  I?.  poflc  quoque 
Epifcopum  vel  curatum , etiam  in  aliena  Diae- 
ctfi  vel  parrochia  , luos  fubditos  confitentesau- 
dire  & abfoluere ; quod  tamen  fine  fcandalo  aut 
aliorum  offenfione  fieri  debet.  , 


SECTIO  XVII. 

v De  cafuum  referuatteh*. 

CEb.tv.m  efl  & in  Concilio  Tridcn- 
tino  expreise  definitum  , 'pontifices  m*xi- 
^ mos,  fro  fiuprem* pote  flate  Jibs  tn ' jniuerfia  Eccle- 

fia tradita,  caufias  aliquot  criminum  grauioret  fluo  pecu- 
liari indici»  repemur*  potuijjc : neque  dubitandum  e fi, 
quando  omnia  qua  d Deo  fiunt , ordinata  fiunt , quin 
hoc  idem  Epificcpis  omnibus  in  fiUa  cuique  Diacefi  , in 
adfficattonem  tamen  & non  in  defiruffionem  , liceat  , 
pro  illis  in  fiubditos  tradita  fiupra  reliquos  Sacerd*~ 
tes  inferiores  aut  heri  tat  e ,-prafiertim  quoad  illa  qui- 
bus excommunicationis  tenfiura  annexa  efl,  Hanc 
autem  deliftorum  rcftruationtm  sonfimum  efi  dmi- 
n a authoritati  , non  tantum  in  externa  politia  , fiid 
etiam  coram  Deo  vim  habere.  Ex  qua  Concilij 
definitione  fequiturSacerdotes  inferiores  etiam 
approbatos  ncc  licite  ucc  valide  pofleacafibu* 

illis 


DE  POENITENTIA.  217 
illis  referuatis  fine  fpeciali  facultate  abfoluere, 
praeterquam  in  articulo  mortis  , vt  procedenti 
fcdione  didum  eft. 

Quaeres  quinam  cafusfummo  Pontifici,  qni- 
namitem  Epifcopis  fintreferuati-Refpondetur 
primo  nec  venialia  peccata  ncc  mortalia  pure 
interna,  fed  fola  peccata  mortalia  externo  ope- 
xe  confummata  releruaii  folere,vt  docent  Ma- 
ior, Medina  , Henriqucs , Suar  es  & pluresalij 
apud  Layraannum  Trad.  6 . de  Sacr.  Pcenit. 
cap.  12. 

Refpondetur  2.  non  conuenire  inter  Dodo- 
res  quinam  calus  Epifcopis  ex  iure  fint  referua- 
ti : quidam  enim  exiftimant  nullos  cafas  eis 
eiTe  iure  referuatos:  alij  quodcunque  peccatum 
enorme, publicum,  fcandalofum,  ob  quodolim 
publica  poenitentia  impolita  ftiilTet , cenfent  E- 
pifcopis  referuatum  elTe  , vt  adulterium  noto- 
rium,homicidium  : alij  aliter  fentiunt.  Tutilfi- 
mum  in  re  dubid  eft , vt  quilibet  confeflarius 
attendat  confuetudinem  & ftatuta  Synodalia  <5£ 
Epifcopalia,ac  referuationes  fpecialesDicecefis 
illius, in  qua  v erili tur  , & adminiftrandae  poeni- 
tentia incumbit , iifque  in  praxi  fe  conformet, 
vt  rede  monet  Laymannus  fupra. 

Quod  vero  fpedat  ad  fummum  Pontificem, 
Nauarrus  cap.  17.  num.  161.  Suares  dilp.29. 
de pcenit.fed.1.  Toletuslib.p  cap.14.Sc  com- 
muniter alij  docent  nullum  ab  illo  peccatum 
referuari  confueuifle . nifi  ratione  excommuni- 
cationis feu  cenfune  adiundae  j ita  vt , fi  Papa 
eiufve  Poenitentiarius  a cenfurailla  abfoluat, 
quilibet  confeflarius  poftea  pollit  a peccato  illo 
in  confcientiaeforo  abfoluere  : imo  ( vt  obler- 
uat  Henriqucs  & alij  apud  eumdem  Layman- 
num  luprajfi  quis  committat  peccatum  aliquod 
Papae  referuatum,  led  ex  ignorantia  inuincibili 
nefeiat  cenfuram  tali  peccato  efle  annexam;  fi- 
cut  ignorantia  illa  iurisenmab  excommunica- 
tione incurrenda  exculat , vt  infta  luo  loco  di- 
cetur; fic  etiam  facit, vt  eius  peccatum  minimi 
referuatum  cenfeatut. 

K 


i . V 


«8  DE  POENITENTIA. 

Quod  fi  rurfus  qua-ras , quinam  fint  cafus  illi 
ob  annexam  cenfuram  iummo  Pontifici  refer- 
uati  ? Refpondetur  plurimos  8c  varios  erte,  qui 
in  toto  iture  Canonico  paflim  legi  podunt,  &i 
Toleto  fuse  explicantur  lib.  i.'cap.  19.  & fe- 
quentibus.  In  Rituali  Farifienfi  adnotantur 
prariertim  fcquentes , qui  ( vt  ibidem  dicitur  J 
frequentius  in  his  regionibus  pofliint  acci- 
dere. 

I.  Exuftio  Templorum ; necnon  & Domo- 
rum  prophanarum  procuratajdumincendiarius 
eft  publice  denunciatus  : quod  etiam  de  eflxa- 
fiione&  fpoliatione  axiium  facrarum  fimiliter 
intclligi  debet. 

1.  Simonia  realis  in  ordinibus  & beneficiis, 
l & confidentia  ; durr.modo  fit  publica. 

7.  Occifiofcu  mutilatio  membror  jm ■&.] ut- 
cunque atroeior  percurtio  Religio'11  vel  Clerici 
in  facris  conflrituti. 

4.  Percurtio  Epifcopi  fcu  alterius  Prartati. 

p.  Delatio  armorum  ad  partes  infidelium. 

6 . Falfificatio  Bullarum  leu  Litterarum  fum- 
mi  Pontificis. 

7.  Inuafio,dcpraxiirio  ; occupatio,  aut  deua- 
ftacio  terrarum  Romana;  Ecclefire. 

8.  Violario  interdicti  ab  eadem  fanfta  Sede 
impofiti. 

Quibus  additur  crimen  harefis;  a quo  tamen 
inplerifquc  Galliarum  &:  aliarum  Prouinda- 
. jum  locis  folent  Epilcopi,fiue  ex  con  uetudine 
immemorabili,  fiue  ex  tacita  vel  exprefla  licen- 
tia fummi  Pontificis  abfoluere. 
n O bferuat  autem  Lnymannus  referuationem 
tract.f.  jiiamafummis  Pontificibus  fadam , non  adeo 
part.2.,  0r^am  erte,quin  ob  phires  caufas relaxetur, & 
ecx5'.  adEpifcopalem  iurifdidlionem  deuoltiatur.quq 
caP’  * caufiein  iurc  Canonico  exprimuntur,  vt  vide- 
re eft  in  cap  D:  cap.  Ea  «#/I/'r«r,de  fent. 

excomm.  Prima  caufa,efta;tatis  infirmitas*  fi 
nimirum  impuberes  in  cafum  aliquem  Papae 
jfcrleruaturn  incidant ; ij  etiam  pofl  pubertatem, 
ab  Epifcopo  abfoiui  poflunt , vt  habetur , cap. 


>y  Googl 


D E POENITENTIA.  irq 
Puer»,  de  fent.  excomm.  Secunda,  eftfcxus 
infirmitas  : mulieres  enim  in  excommunica- 
tionem Papalem  laplje  ab  Epifcopo  ablolui 
poliunt , vt  habetur  cap.  Muli  eres.  8c  cap .\uam~ 
k»,  eodem  titulo.  Tertia  denique  caula  , effc 
quoduis  legitimum  impedimentum  Sedem 
Apoftolicam  adeundi : quaratione  excufantur 
pauperes,  fenes,  valetudinarij  : Item  i)  qui  fui 
iuris  nonfunt,aut  qui  ob  curam  adminiftrandi 
familiam,  gerendi  officium  publicum  j vel  ob 
periculum  vita: , infamia: , Icandali , aut  aliam 
fimilem  caufam  impediuntur , ne  Romam  ad 
abfolutionem  recipiendam  proficifci  poffint,vc 
toto  illo  titulo  variis  capitibus  explicacur:vnde 
concludit  quod  iuxta  regulam  communiter 
receptam , cafiu  Papalu  fuptruemente  impedimento 
adeundi  Papam . fit  Epijlopalu . 


SECTIO  XVIII. 

Quanam  conditiones  requiratur  in con- 
fejptrio , vt  debit  e minijlerio 
fuo  fungatur. 

EX  ijs’qu*  precedentibusTc&ionibus di&* 
funt,  conftat  tres  prateipuas  conditiones  in 
Sacramenti  huius  miniftro  requiri  ad  hoc , vt 
valide  iftud  adminiftrare  poffit ; mmiruin  vt  fit 
Sacerdos,vt  fit  ab  Epifcopo  approbatus,  vtque 
iurifdi&ionem  ordinariam  vel  delegatam  nulla 
referuatione  » cenlura,  aut  quauis  alia  ratione 
impeditam  in  foro  interiori  habeat.  Vt  autem 
non  modo  valide  , fed  etiam  licite  ac  debite 
fuo  fungatur  officio  , tres  adhuc  conditiones 
ipfi  neceflaria:  funt ; probitas  fcilicet,  do&rina» 
Sc  prudentia.  De  duabus  primis  hac  fc&ionc 
breuiter  aliquid  dicemus ; tertiam  vero  in  pro. 
xime  fequenti  explicabimus.  £ 

Atque  in  primis  quod  fpe&at  ad  probitatem» 
certum  eft  wn&anon  nifi  ftn&e  effe  tta&in. 

• - K ij 


210  DE  POENITENTIA, 
da;  nec  Sacramenta  in  ftatu  peccati  moi:alis 
adminiflrari  pofle,  quin  nouum  mortale  pecca- 
tum incurratur , vt  fupra  cap.  i.  a nobis  di&um 
cft,&  habetur  cap.  iUud , diil- 9 f - & cap. Per Ifa. 
ia»;,  i.quaft.  i.proindcque  confeflario  ad  Poe- 
nitentia; Tribunal  accedenti  attendendum  cf- 
fc  1 num  alicuius  lethalis  noxae  libi  fit  con- 
fcius;  & , fi  forte  ita  ede  deprehendat  vel  du- 
bitet, maculam  illam  humili  confeffionc,vel,  fi 
commode  non  poflit  vrgeatque  aliqua  neccfli- 
tas,  faltem  vera  & perfecta  contritione  debet 
eluere  : imo  , quamuis  nihil  fibi  confcius  fit, 
non  ideo  tamen  fc  iuftificatum  credet ,fed  con- 
fultiffimum  illi  iemper  erit, 'huic  diuina  fun- 
cbioni  aliquem  cordis  contriti  & humiliati  af- 
fectum premictere;nec,nifi  fuppliciter  inuocato 
numine,  in  illo  facro  Tribunali  federe. 

Quod  fpedat  ad  doftrinam ; ciimin  hoc  Sa- 
cramento confcflarius  iudicis  ac  medici  perfo- 
nam  fuftineat;  certum  eft,Vt  duplici  illo  officio 
debite  perfungatur , fcientiam  aliquam  in  eo 
Tequiri,  proindeque  Sacerdotem  illum  grauiter 
peccare,  qui  huic  minifterio  fine  fufficienti  dc- 
drina  fe  ingerit  , quantumuis  alias  fuerit  ab 
Epifcopo  approbatus, vt  ex  communi  Theolo- 
gorum confenfu  docet  Suares  difp.  t8.  feci-’-. 

Vt  igitur  confe/larius  fuo  muneri  debite  fa- 
tisfacere  poflit  , debet  probe  tenere  faltem  ea 
qua  fequuntur:  nimirum  qua  fit  materia  necef- 
faria  aut  fufficiens , & qua;  forma  huius  Sacra- 
menti; quae  illius  partes  eflcntialcs  & integrati, 
res;  qualis  contritio  requiratur  in  poenitente  ad 
fructum  huius  Sacramenti  percipiendum ; qua 
fint  conditiones  in  confeffione  feruanda ; qua' 
peccata  faltem  ex  genere  fuo  fint  mortalia  aut 
venialia  j qua  circumflantia  peccati  fpeciem 
mutent, aut  notabiliter  aggrauent;  qua  peccata 
fecum  afferant  aliquam  reftituendi  obligatio- 
nem, aut  ccnfuram  aliquam  annexam  habeant: 
qua  quidem  omnia  & aliafimilia  tam  ex  ante 
di&js,quam  ex  poflea  dicendis  in  hac  pofteriori 
huius  operis  partc,cuiuis  perfecta  cfTe  poteriit. 


Digitized  by  Google 


w de  POENITENTIA.  si* 

Item  qua»  peccata  furnme  Pontifici  aut  Epifi- 
copofint  referuata ; qua:  quiuis  difcere  poterit 
ex  Rituali  fiue  Romano  fiue  cuiufque  Diace- 
fis  proprio.  In  cafibus  vero  difficilioribus  circa 
ccnfuras, obligationem  refhtutionis,&c.  debet 
faltcrn  fcire  dubitare  , vt  abfolutionem  differat 
quoad  vfque  docliores  confuluerit.  Monet  au-  Difp. ' 
cemrede  Bonacina  fpecialem  notitiam  i rregu-  qu.7. 
laritatum  & aliarum  obligationum,  qua:  Cleri-  de  pos. 
cos  &Bcneficiatos  fpedant , requiri  in  eo  con  - pun-  4 
fc/lario  , qui  ipforum  Clericorum  & Beneficia, 
torum  confeffionibus  excipiendis  incumbit. 

Quaeret  aEquis  an  confeffarius  teneatur  audito 
quolibet  peccato  apud  le  determinare , an  fit 
veniale  vel  mortale.  Refpondetur  non  teneri, 
f'ed  fatis  effe  vt  intelligat  peccatum  effe  com- 
miffum.quod  ex  genere  liro  eft  mortale  vel  ve- 
niale , quamuis  in  particulari  dijudicdle  non 
poffit  certo,  an  fit  mortale  vel  veniale.  Ita  Sua- 
res,  Nauarrus , & alij  apud  Bonacinamfupra:  > 

quando  tamen  cofeffarius  dubitat  an  poenicens 
peccauerit  mortaliter  , debet  illum  de  peccato 
in  futurum  cauendo  monere , &ad  id  firmiter 
proponendum  inducere , aptaque  remedia  ipfi 
fuggcrererquiain  eiufmodi. dubiis  tutior  pars 
eff  eligenda. 


SECTIO  XIX. 

Qua  Jit  prudetiain  cenftjjario  re  qui  fit  a. 

CErtvm  eff  ipfamet  experientia  tefie, 
confeffiirium  pra:  caxeris  virtutibus  pru- 
dentia prasfertim  indigere  ad  omnes  minifteri  j 
fui  partes  debite  ac  fruduose  obeundas  : ita  vt 
quantauis  dodrina  8c  pietate  praeditus  fit,  fi  ta- 
men ha:c  virtus  in  eo  defideretur  in  grauiffimos 
&perniciofi/fimos  defedus  aliquando  incidere 
poffit  : quod  libro  integro  fuper  hac  materia, 
edito  fuse  demonftraui tValeri us  Reginaldus. 
H*c  autem  prudentia  primum  requiritur  in. 

X.  ii  j 


in  DE  POENITENTIA, 
interrogando  poenitente  , quoties  confeflarius 
videt  eum  ex  ignorantia,  aut  obliuione.autin- 
confideratione  , aut  pudore,  aut  alia  quauis  de 
caufa  aliquid  culpabiliter  omittere,quod  ad  in- 
tegritatem confcfsionis  requiritur : quamuis 
enim  pcrfe  loquendo  confefTarij  officium  no  fit 
interrogare  , lcd  audire  ‘confitcntem  ; quando 
tamen  poenitens  in  confelsione  deficit,  tenetur 
ipfum  iuuare  confeflarius  ; ne,  fiabfolutionem 
conferat  indifpofito  , fimul  ciim  ipfo  facrilegij 
reatum  incurrat.ItaNauarruscap.f.num.  t.  8c 
Rcginaldus  cap.2-vnde  etiam  cap.  Qui vultcon - 
focri.de  poenit.  dift.  6-  dicitur , quod  Diligeasin- 
quifitor fapienter interroget  a peccature,  quod ferfoan 
tgnorar.vd  verecundia  velit  occultare. 

Interrogatio  vero  illa  debet  efle  prudens  ; ita 
vt  a poenitente  exquirat  ea,  qua:  habita  ratione 
ftatusK  conditionis  , ajtatis  , &c.  probabiliter 
conijcit  cum  commififle , eaque  ratione  fe  in 
illis  interrogationibus  gerat,vt  neque  vano  ali- 
quo refpeclu  aut  timore  aliquid  neccflarium 
omittat,  neque  etiam  inquirendo,  pernitentem 
doceat  ea  peccata , qua:  nefeit  , & qua:  nelcire 
illi  maxime  expedit;  quod  in  iuniorum  con- 
fefsionibus  pradertim  debet  attendere.  Legi 
poteft  Rcginaldus  toto  cap.  3 • libri  fupra  citati 
de  prudentia  confefloris. 

Requiritur  etiam  confeflarij  prudentia  in  iu- 
uando  poenitente  adhoc,vt  veram  & fufficien- 
tem  de  peccatis  coramifsis  cotritionem  conci- 
piat, firmumque  propofitum  de  ijfdem  in  fia- 
turifm  euitandis ; & in  expendendo  illo  pceni- 
tentis  propofito,an  ex  vera  cordis  ccnuerfione 
procedat. 

Item  in  erudiendo  poenitente , quem  myfte- 
riorum  fidei  & aliarum  rerum  ad  falutem  ne- 
ceflarinrum  ignarum  ede  deprehendet : coque 
in  eliciendis  ndei  a&ibusiuuando. 

Eadem  prudentia  cofeflarij  fimiliter  requiri- 
tur in  traquillando  poenitentis  animo,  fi  forti 
fcrupulis  agitatura  efle  percipiat  ; eoque  per 
Ipem  & confidentiam  in  Deum  erigendo,  uti- 


DE  POENITENTIA.  12? 
more  nimio  aut  aliqua  desperationis  tentatione 
depre/Ium  effe  cognofcat : vel  e contra- 

Neceflaria  eft  quoque  eadem  prudentia  in  re- 
medijs  confiiijfque  aptis  & conuenientibus  ipfi 
poemtenti  fuggerenais,  vt  peccata  deuitare,  vi- 
tamque nomine  Christiano  dignam  ducere 
queat  nec-non  in  falutaribus  pcunitentijs  &lk- 
tisfeAionibns  pro  qualitate  delictorum  iniun- 
gendis,  & etiam  reSlituuonibus  tum  honoris  & 
fama?}  tum  bonorum  aliorum * ii  cafiis  aliquis 
id  exigat , praecipiendis. 

Item  in  expendedis  difpofitionibusipiius  poe- 
nitentis,num  ad  ablolutionem  recipiendam  Sut- 
ftcietes  fintjnum  etiam  expediat  diebus  aliquot 
differre  ••  aut  omnino  illi  denegare. 

Circa  has  autem  difpofitioues  expendedas,no 
leuis  aliquando  difficultas  occurricjquomodo  ie 
gerere  debeat  confeffarius  erga  eos,qui  fepius  in 
eadem  peccata  relabuntur.  Atque  in  primis  cer- 
tum cft  denegandam  effe  abfolutionem  ijs , qui 
ftatum  peccati  mortalisrelinquere  nolunt  qua- 
les  funt,qui  nolunt  i»unicisrec6dliari,reftitue- 
re  alienum  cum  poffmt,&c.  Similiter  etiam  ijs , 
qui  nolunt  occaliones  proximas  peccandi  relin- 
quere , cum  poffint  iSc  debeant : tales  iiquidem 
non  cenfentar  veram  contritionem  de  peccatis 
eommiffis , aut  verum  propolitum  de  ijfdem  in 
futurum  non  committendis  habere 
Quod  vero  Speciar  ad  eos,  qui  ex' mera  fragi, 
litarem  eadem  pcecarafkpe  relabuntur, certum 
elt  etiam  pr^cise  loquendo  abfolutionem  illis 
dari  pofle  toties , quoties  in  ipfh  peccata  rela- 
buntur , dum  modo  cum  vera  de  illis  contritio- 
ne, & firmo  non  amplius  peccandi  propofito 
adpmmrentiam  accedant : declaratur  enim  in  SeCu. 
Concilio  Trid.  P m»ttentci  fer  S ac  tritum  /in-  Cap  t 
tenti  tm  non  fimel  , fed  tot,  es . quote,  ad  peenAtia  ? 
Tribunal  confugerint , po/Jh  ab  admisfis  peccatis  Ii. 
beran:  Vnde  S.  Hieronimus  Epift.  a. 6-  ad  Ru- 
fticum.  Non  filum  inquit , feptits  , fid  fiptuagies 
fipttes  delmquentt fi  conuertatur  ad  poenitentiam, 
peccata  condonantur ; $c  Nauarrus  in  Manuali  cap. 

Xiiij 


224-  DE  POENITENTIA. 

3.  Ioqucns  de  pcrfonisillis,quaefuntin  proxima 
peccari  occafione,quam  tamen  ob  aliquam  eau- 
fam  rationabilem  relinquere  non  poflunt(quam 
<juidem  cau(am,vtium  talis  re  vera  fit, ferio  ex-- 
pendere  debet  contcflaiius  ) dicit  perfonas  illas 
polle,  fi  reciderint,  abfoiui , non  tantum  femcl, 
Ibis  , vel  fepties , fed  etiam  feptuagies  fepties  j 
dummodo  veram  in  illis  contritionem  8c  fir- 
mum non  amplius  peccandi  propofitum  con- 
fefiarius  deprehendat : quia  ( vt  ibidem  obfer- 
uat)  frequens  peccati  recidiua  non  eft  femper 
argumentum  neceffaxium , quo  iudicari  poifit 

5)  ce  nitendam  feu  contridonem  non  efie  veram  ; 
ed  eft  tantummodo  i fignum  maximas  fragilita- 
tis & inconftantise.  neque  ad  recipiendam  abfo- 
lutionem  requiriturjvt  poenitens  non  amplius 
in  futurum  peccet,  fed  vt  amplius  peccare  nolit. 

Quamuis  autem  haec  ita  fe  habeant , nihilo- 
minus debet  confeflarius  prudenter  attendere  , 
non  tantum  quid  abfolute  loquendo  poffit , fed 
potius  quid  ipfi  poenitenti  fit  magis  conueniens 
& aptum  : multa  enim  licent , quae  aliquando- 
non  expediunt.Debet  igitur  coramDco  attent  e 
confiderare , num  frequens  vfus  confeffionis  ta- 
libus perfonis  vtiliter  fuaderi  poffit , vt  earum 
fragilitati  confulatur,  & voluntatis  infirmitas  ac 
aegritudo,  crebra  huius  Sacramenti  fufeeptione 
quafi  remedio  faepius  iterato  fanetur  s num  e 
contra  frequens  confeffionis  vfus  illis  nociuus 
fit,  v.  g.  fi  inde  fumant  occafionem  peccandi  li- 
berius; fi  potius  ex  confuetudine  quam  ex  vero 
contritionis  motiuo  aut  emendationis  propofi. 
to  ad  poenitentiae  Tribunal  accedant : pto  ra- 
tione enim  difpofirionum  illarum  pcenitentes 
ipfos  vtiliter  interdum  poterit  priuarc  benefi- 
cio abfblurionis,  vel  illud  in  aliquot  dies  differ- 
re, &interim  pia  8c  religiofa  quaidam  opera  & 
pcqnitentiae  exercitia  ipfisiniungere  : qua:  om- 
nia potius  ex  interiori  Spiritus  fandi  illuftra- 
tione,  & diuturna  in  adminiftratione  huius  Sa- 
cramenti experientia;  quam  ex  certis  regulis, 
aut  praeceptis  dignofei  poliunt. 


DE  POEN-ITENTIA.  zt} 

Denique  hac  prudentia  confeflarij  pirelertim 
requiritur  in  figillo  feufecreto  confc/fionisin- 
uiolabiliter  feruando,  de  quo  fedione  fequenti 
agetur. 

Huic  prudentia;  iungere  merito  poffumus  . 
charitatem  feu  misericordiam,  qua:  in  confefla- 
rio  maxime  defideratur , vt  quoflibet  pceni- 
tentes  ad  fe  venientes  affedu  plane  paterno 
excipiat,  illorfi  ignorantiam,  tarditatem , duri- 
tiem, pcruicaciam,  8c  alias  fimiles  imperfedio» 
nes  non  patienter  modo, fed  etiam  amanter  fii- 
ftineat  , nulli  labori  parcat , nullam  moleftiam 
refugiat , vt  illorum  fpirimale  bonum  quouis  * 
modo  procuret,  ac  nouum  femper  Zelum  diui- 
n*  gloria  falutifque  animarum  in  corde  fuo 
concipiat  8c  foueat,  diemque  illum  fortunatum  * - 

arbitretur, in  quo  peccatoris  alicuius  conuerfio- 
n i ac  fandificationi  diuind  afpirante  gratia  coo- 
peratus fuerit , memor  illius  fummie  charitatis, 
qua  Chriftus  optimus  paftor  peccatores  8c  pec- 
catrices quadiuit,  vocauit,  allexit , & ad  fe  ve- 
nientes mifericordia  finu  excepit,  fbuit, ample- 
xus eft  ; haneque  diuinam  vocem  ineffabilis 
prorsus  benignitatis  fuse  te/lem  infacris  Euan- 
geliis reliquit  : venite  ad  me  omnes,  qui  laboratis  S.  A/<  I 
onerati  ejlu  , tgo  reficiam  vos , & dificite  dme , quia  ii» 

fitm  & httmilu  a rde. 


SECTIO  XX. 

Q.U&  ft  obii  & Atio  figi  Ili  feu  fler  et  i in  con- 
fcjfiir.c  feritandi. 

DIcbndvk  x.  huius figilli  feu fecreti obli- 
gationem effe  flridillima,  adeo  vt  nunqua 
liceat  confeflario  peccatum  aliquod  in  conte£ 
lione  auditum  etiam  poft  mortem  ipfius  p'e-  in  4, 
nitentis  vllomodo  reuelnre:  quod  ita  certum  dift.-i. 
efl , vt  S.  Dodor  fentenriam  contrariam  erro-  q.i.aV 
neam  appellet  j & cap.&«fi/«,dift.£.de  Panit.  q.i.  ad- 

K v I 


■zz6  DE  POENITENTIA. 

& etiam  cap.  Omnu  vtrtufque  de  pocnit.  & re- 
miff.  depolitionis  poena  & detrufionisin  ardum 
monafteriu  decernitur  in  huius  figilli  viobtorfi. 

Harc  autem  tam  ftrida  figilli  feruandi  obliga- 
. . tio  [ vtfuse  probat  Ifambertus ) oritur  tum  ere 
jure  naturali , quo  tenemur  fub  lecreto  nobis 
art' l’  commiiTa  celare  ; tum  ex  virtute  iuftitiae , quae 
vetat  proximi  famam  laedere  ; tum  ex  virtute 
religionis,  qua  reucrentiam  Sacramento  Perni- 
tenti* debitam  feruare  rubet ; tum  maxime  ex 
ipfo  iure  diuino  pofitiuo  : quia  ( vt  rede  argu- 
c.  aa.de  mentatur  Gamachatns  ) eo  iplo  quo  Chriltus 
Pocnit-  Dominus  pcenitentem  obligauit  ad  integram 
omnium  peccatorum  fuorum  confefiionem  Sa- 
cerdoti faciendam, cenfetur  etiam  ipfum  Sacci- 
. , • dotem  obligafle  ad  fecretum  inuiolabilirer  fer- 
uandum ; aliis  confeflio  maxime  odiofa  fieret , 

« ' feffi  14  nullaque  ex  ea  oriretur  pax  & confeientiae  fere- 
cap.  j.  «itas  ( quae  tamen  funt  praecipui  Poenitentia: 
frudus,  vt  a Concilio  Trid.  didum  eft ) fed  po- 
tius inquietudo  mentis  in  ipfo  pernitente  ac  ti- 
mor continuus  , ne  confcITarius  ad  declaranda 
peccata  , quas  per  eius  confeffionem  nouit , ra- 
tione aliqua  inducatur.  Imo  fi  confeflarius  licite 
poflet  peccata  aliqua  fibi  cqnfeffa  reuclarc  , non 
tcncrctut  pernitens  ea  ipfiin  confeffionc  decla- 
tare  : cum  exinftitutione  Chrifti  Domini  ( vt 
fupra  didam  eft  J nonnifi  ad  confeffionem  fe- 
cretam  obligetur;  qua:  tamen  fecreta  non  foret, 
fi  Sacerdoti  peccata  per  eam  cognita  cuulgare 
licetct.  Vnde  patet  tantum  abefle,  vtha;c  obli- 
gatio figilli  in  quoctanque  cafu  feruandi  bono 
publico  obftet , quin  potius  maxime  ad  illud 
conferat  : fupponamus  enim  perditum  aliquem 
hominem  moliri  proditionem  aut  fimile  quid- 
pia  facinus  in  reipublica:  perniciem ; fi  credat 
confeflarium  teneri  vel  poffe  licite  peccatum  il- 
lud fuum  reuelnrc,  nunquam  hoc  illi  in  confef- 
- fione  dcclarabit;neque  enim  ad  id  obligabitHr  ; 
Sc  fic  in  peruerfa  voluntate  perfeuerabit  : vbi 
«contra, fi  de  confe/fionis  figillo  inuiolabiliter 
lirruando  fccuxus  cxifteretj  pondus  confeientiae 


DE  P OENITENTI  A.  227  * 
fucem  eius  finum  libentius  exoneraret,  piifque 
illius  monitis  ac  ccmfilijs  ab  impio  illo  facinore 
deterreri  poflet. 

Dicendum  2.  hanc  figilli  feruandi  obligatio  - 
nem  fequi  ex  quauis  confeflione  Sacramentali , 
licet  abfolut!o,fiue  ex  dcfedu  poteftacis  in  con- 
feflario, aut difpofitionisin pernitente,  fiuc  ex 
alia  quacunque  cauia  non  conferatur; dummodo  * 
poenitens  eo  animo  faciat  confeflionem  illam , 
vt  peccatafua  Ecclefiae  clauibus  fu&ijciat- Ita  S.  in  4- 
Thomas,  cui  fubfcribunt  S.  Bonaucntura , Ri-  diit-2X. 
chardus,Gabricl,Sotus,  & alij,quos  refert  & fe-  q.j.a.1. 
quitur  Gamachseuslupra.Si  vero  confeflio  non  cap.i2- 
nat  animo  fubijciendi  peccata  clauibus  Eccle- 
fi*,  fedv.  g.  alliciendi  confefTarium  ad  aliquod 
peccatum,aut  ci  illudendi , ex  tali  confeflione 
nulla  oritur  figilli  feruandi  obligatio,  vt  docent 
Adrianus , Alenfis,  Viualdus,  Sylacfler , & alij 
apudeumdem  Gamachaeum  : qui  tamen  -rede 
monet  Sacerdotem  in  cocafu  non  debere  leui- 
tcr  & finegraui  causa  ea, qua:  per  ciufmodi  con- 
feflionem nouit,dcclarare , ne  inde  fcandalum 
oriatur;  fed  adhibito  prudentis  alicuius  viri  co- 
filio  id  facere,  quod  magis  expedire  videbitur. 

Efl  autem  obferuandum  in  citato  decreto  - 
Concilij  Lateran-  dici,  Confeffanum  omnino  eant  re 
debere , ne  -verbo  attt  ftgno  am  alio  quouu  modo  f rodat 
peccatorem  ; qua;  verba  diligenter  a quolibet  con- 
feffario  perpendenda  funt,hon  modo  ne  ex  ver- 
bis fuis  licet  generarim  didis , aut  quibufcun- 
que  fignis  vel  nutibus ; fed  etiam  ne  ex  poeni- 
tentia aliqua  & fiitisfadione  pro  peccatis  occul- 
tis minus  confiderate  impolita  ,'alij  conijcere 
poffint  poenitentem  hoc  vel  illud  peccatum 
lpeciatim , aut  generatim  grau e aliquod  dcli- 
dum  perpetrafle.  Imo  tanta  huic  con  fef fionis 
figillo  debetur  reuerentia , vt  ne  quidem  cum 
ipfo  poenitente  extra  confeffionem  loqui  li- 
ceat de  peccatis  aut  negotiis  eius  per  folam 
confeffionem  cognitis  ; nifi  ipfemet  poenitens 
de  iis  confefTarium  interroget.  Quod  fi  co  nfefta- 
rius  aliquid  in  confeflione  onuiit  quod  poeni' 

vj 


228'  DE  POENITENTIA, 
tenti  indicare  debeat,  v.  g.  rellitutionem  aliqua 
faciendam , id  fupplere  debet,  non  cx  abrupto  , 
fed  prudenter  ac  priuatim,  & petita  prius  ab  ip- 
io  poenitente  venii  : quae  omnia  fUse  explicat 
Gamachxusfupra,  vbi  infuper  addit  nec  ipliim 
Sacerdotem  poffe  vti  notitia  per  confeffionem 
Sacramentalem  acquifita  ad  luam  aut  aliorum 
diredionem,  vel  ad  arcendum  aliquod  malum  j 
fi  ex  illo  vfu  & applicatione  lequatur  fradio  fi- 
gilli,  aut  probabile  ftadionis  periculum  : fi  ta- 
men nihil  tale  impendeat,  8c  prudenter  1 c gerat 
confeflarius , ita  vt  omnem  remoueat  temerati 
Sacramenti  fufpicionem , poteft  tunc  eamdem 
notitiam  ad  pios  vius  conuertere;  pradertim- 
que  ad  malum  aliquod  impediendum. 

Dicendum  % . fub  figillo  conteffionis  cadere  , 
primo  omnia  & lingula  peccata  mortalia  fiue 
poenitentis  fiue  complicis , tam  in  particulari 
quam  in  generali}  omnia  etiam  peccata  venialia 
in  particulari , eorum  que  circumflandas  qua: 
nonnifi  per  confeffionem  cognofcunturiitem  ea 
omnia , quae  licet  peccata  non  fint, talem  nihilo- 
minus  cum  peccatis  in  confcfiione  declaratis , 
connexionem  habent , vt  de  illis  cognitionem 
aut  lulpicionem  ingenerare  poffint.  Ita  ex  S. 
Thomje  & aliorum  Theologorum  communi 
dodrina  Ilambertus  difp.aq.art.  4.  vbiadiun- 
git  etiam  aefedus  fiue  naturales  fiue  acquifitos 
ipllus  poenitentis,  qui  non  aliter  quam  per  con- 
fcffionem  innotefeunt , fub  illius figilliun  cade- 
re; alias  odiofa  redderetur  confeffio  & poeni- 
tenti  probrofa , fi  defedus  eiulmodi  per  illam 
cognitos  manifellareliceretropera  vero  bona  & 
virtutes  ipfius  poenitentis  fub  illius  figillum 
proprie  non  cadunt,  quamuis  aliunde  confefla- 
rius  iuxta  intentionem  poenitentis  fecretum  ip- 
fi  leruare  teneatur. 

Dicendum  4.  non  modo  confcfTarium , fed 
etiam  interpretem , fi  forte  poenitens  aliquem 
ad  explicanda  peccata  adhibuerit:alios  denique 
omnes,  qui  quocunque  modo  licito  vti  illicito, 
fiue  data  opcradiuc  cafu  fortuito  peccata  illa  co- 


DE  POENITENTIA.  229 
gnoiterunt,  quae  per  folam  confeflionem  Sacra 
mentalem  innotuerunt , pari  obligatione  figilli 
feruandr  tcneri.Ita  docet  S.  Thornas,  Paluda- 

nus,Scotus,Medina;Syluefter,Nauarrus,&alii 

apud  Eaymannum.  Ratio  eft ; quia  fecundum 
regulam  iuris,  res  ad  qucmcunque  petueniat» 
cum  onere  fuo  tranlit,Yt  habetur  cap.  Pafierdii, 
de  decimis: ac  proinde  adquofcunque  pecca- 
torum alienorum  notitia  per  folam  eonfcffio- 
nem  perueniat  , ad  illos  etiam  feruandi  figilJi 
eadem  obligatio  tranfibit- 

r JPe-  con^en(u  tamen  poenitentis  potefteon- 
rc/iarius  ex  aliqua  cau/a  rationabili,  & propter 
s *P{ais.P°enitentis  maiorem  vtilitatem  peccatu 
illius  111  confeflione  auditum  alteri  declarare,  vt 
docet  S.  Thornas,  & cum  eo  comuniterThco-  , „ 4* 
logi,  vt  videre  eft  apud  Ifambertum  difp.zr.art.  dlft  21 
6.  qui  tamen  art.  lequenti  rc<fte  admonet,  con- 
icnfum.  illum  poenitentis  debere  effe  plene  vo- 
luntarium, liberum, formale,  8c  expreiTum  5 nec 
fufficere  tacita  /eu  virtuale  ,autinterpretatiuu. 
Qu^res^an  etiam  poenitens  ad  /Igilium  tenea- 
nir  refpectu  eorum,  quae  confefTarius  in  huius 
Sacramenti  adminiftratione  ipfi  vel  dixit  vel  .. 
ini  unxit.  Communis  Theologoru  relponfio  eft  ^3^P'?7 
negas  vt  docet, Major, Sotus,&alij  apud  Suare: 
canones /i  quidem  /Igilii  obligatione  prascipie- 
tes  nulla  poenitentis  laciunt mentione.  Quam- 
uis  aute  MgilloSacramentali  non  obligetur, We 
tamen  naturali  tenetur  ad  fecretum  feruandum, 
quando  ex  illius reuelatione  aliquod  damnii  in 
ipfum  confe/lanum  deriuaretur  j aut,  quamuis 
nullum  inde  ipfi  immineret  damnum  , aliquid 
tamen  contra  erus  voluntarem  in  ilJiussffecreti 
manireftatxone  fine  vlla  rationabili  cau/a  fieret. 

Quod  fi  cofeflariuseo  impietatis  delaberetur,vt 
impio  Poenitentiae  tribunali  poenitentem  ad 
peccatum  aliquod  /ollidtaret,  tilc  poftet  poeni- 
tens illum  ad  fuperiores  deferrejimo  aliquando 
teneretur : fi  nimirum  ex  filentio  fuo  plurium 
aliorum  ruinam /equi  videret , quos  ipfe  con- 
feliauus  ad  peccandum  induceret. 


no  D E POENITENTIA. 


SECTIO  XXI. 

I»  quibus  cafibus  confcffio  nu.ia  ft , & 
ideo  iteranda. 

TX  ante  didis  facile  colligi  poteft  qtiarnam 
XI  ad  confeffionisSacramentalis  & fubfequcn- 
tis  abfolutionis  validitatem  neceffario  requira- 
tur tam  ex  parte  poenitentis  quam  ipfius  confei- 
farij ; quorum  fi  vel  vnnm  defit ,confeflio  illa  8c 
abfblutio  irrita  fit,atq;adeo  iteranda. Qua?  quidd 
maioris  facilitatis  gratia  breuiter  hic  fuhi  jciem9. 

Atque  in  primis  ex  parte  poenitentis  quinque 
pnefertim  requiruntur-  Primum  eft,vt  diligen- 
tiam rationabilem  & fufficientem  adhibeat  in 
difeutienda  confcientia , prarfertim  quando  ad 
Poenitentia:  tribunal  rarius  accedit,  & fe  alicu- 
ius peccati  mortalis  reum  efle  deprehendit  aut 
dubitat : vnde  fi  in  illa  difcuffinne  ita  negligens 
fit,  vt  ex  inde  fequatur  obliuio  peccati  alicuius 
mortalis,  quod  fibi  in  memoriam  facile  reduce- 
re potuiffec  ac  debuiflet , tunc  confcffio  nulla 
erit,  & proinde  iteranda. 

Secundum  eft,vt  poenitens  veram  de  peccatis 
commiffis  contritionem  aut  faltem  attritionem 
a&ualem  concipiat , idque  ante  confeiTionem  , 
aut  in  ipfa  confeffione  , aut  faltem  ante  abfolu- 
tionem ; prout  fuperiiis  a nobis  explicatum  eft: 
qua:  quidem  a&ualis  contritio  vel  attritio , fi 
defit,  confcffio  irrita  erit,  & proinde  iteranda. 

Tertium  eft,vt  firmum  concipiat  propofitum 
non  amplius  peccata  illa  committendi  ae  qui- 
bus fe  accufat , idque  vel  adaale  vel  faltem  vir- 
tuale,  vtfupra  declaratum  eft  : quod  etiam  in- 
telligi  debet , quando  quis  de  folis  venialibus 
confitetur  § fi  enim  nullum  nequidem  virtuale 
propofitum  haberet  pro  viribus  peccata  illa 
deuitandi,  obicem  huius  Sacramenti  cffe&ui 
poneret : & quamuis , fi  fola  peccata  venialia 
confeflks  fuiflet , non  teneretur  eadem  iterum 
in  confeffione  dedararej  teneretur  tamen  de 


Digitized  by  Google 


DE  POENITENTIA.  Xfi 
prcfcofiti illius  defe&u  & indigna  Sacramenta- 
lis  aofblutionis  perceptione  le  denuo  in  Poeni- 
tentia: tribunali  accufare. 

(Quartum  eft , vt  poenitens  omnia  peccata 
mortalia  etiam  pure  interna,  qua:  poft  diligens 
examen  memori*  occurrunt , eorumque  nume- 
rum 8c  circumftantias  fpeciem  immutantes  aut 
notabiliter  aggrauantes , quando  illas  vt  tales 
agnofeit , vel  de  iis  a confeflaiio  interrogatur , 
in  eonfeffione  explicet : vnde  fi  fcienter  & dati 
opera  peccatum  aliquod  mortale  omittat , aut 
peccatorum  a fe  commiflorum  numerum  vel 
tircumftantiam  aliquam  neccflario  declaradam 
reticeat,  confeffio  nulla  erit , tenebiturque  non 
modo  peccatum  illud  fcienter  omifTum,fed  8c 
omnia  alia  & lingula  mortali  a in  illa  confelEo- 
ne  explicata  iterum  clauibusEcdeli®  fubijcere; 
imo  & omnes  confeflionesfubfequentes  itera- 
re , in  quibus  confcllionis  illius  facrilega*  libi 
confcius , eius  defectum  fupplere  non  curaue- 
ritrli  tamen  eidem  Sacerdoti  confiteretur, & ille 
laltem  in  genere  peccatorum  ipfias  pocnitentis 
fibi  declaratorum  recordaretnr ; tunc  paenitenti 
fufficeret  omiffum  peccatum  declarare , & fede 
illarum  confeflionum  defedlibus  accufare. 

Quintum  denique,  vt  facisfadionem  rationa- 
bilem a confdlatio  fibi  iniundam  ex  animo  ac- 
ceptet, & fuo  tempore  adimplere  proponat : fi 
enim  nullam  omnino  fatisfaclionem  acceptare 
vellet,abfolutionisrecipienda:capax  non  efTet. 

Ex  parte  autem  confeflarij  ad  validitatem  hu- 
ius Sacramenti  tria  requiruntur  , quorum  ii  vel 
vnum  defit , Sacramentum  etiam  irritum  erit- 
Primum  eft  debita  verborum  forma:  feu  abfo- 
lutionis prolatio;  quod  attendere  maxime  de- 
bent illi,  quiPoeniteti*  adminiftrand*  freque- 
ter  incumbunt , vt  non  ex  quodam  vfii  & con- 
fuetudine,nequc  nimis  feflinantct,  fed  diftin&e 
Sacramentalis  abfolutionis  verba  proferant ; 
alias  propter  vel  vnicam  fyllabam  omiflam  gra- 
uc  facrilegium  incurrere  pofTet  confeflariu$,  ip- 
iiimque  poenitentem  licet  rite  difpofitiun  bu- 


) 


1S3 


DE  POEWIT  ENTIA, 
ius  Sacramenti  effe&u  priuare. 

Secundum  eft  debita  intentio  atflualis  aut  fai  • 
rem  virtualis,  vt  fupra  cap.  i.  explicatum  eft  : 
hac  fiquidem  deficiente  cius  abfolutio  , quam- 
uis  ore  prolata, nulla  & irrita  foret.  Idcirco  con- 
fultiffimum  eft,  vt  Sacerdos  hoc  Sacramentum 
adminiftraturus , prius  mentem  in  Deum  ele- 
uet,  & intentionem  fuampro  hoc  Sacramento 
debite  omnibus  poenitentibus  eius  tribunali 
adftantibus  adminiftrando’  dirigar;  eamque 
quantum  poterir,  quoties  abfolutio  cuique  il- 
lorum conferenda  erit , renouet. 

Tertium  denique  eft  legitima  poteftas  & iu- 
rifdictio  fiue  ordinaria  fiue  delegata  cum  debita 
Epifcopi  approbatione;non  enim  eft  maior  de- 
felT  A.  fc<^us  quam  poteftatis,  qua  deficiente  tmlliui  wo- 
"***  menti  ent  ab  folati*-,  vt  loquitur  Concilium  Trid. 
Ca^‘  ‘7‘  ac  proinde  irrita  8c  nulla  : quare  attendere  ma- 
xime debet  confeffarius  , anpoteftatcm  fuffi- 
cientem  habeat,  an  poenitens  eius  iurildi&ioni 
fubfit,an  peccatum  aliquod  reieruatum  commi- 
ferit,  vel  cenfuram  incurrerit , a qua  illum  ab- 
folucre  non  poffit : quo  tamen  in  catu  non  fta- 
tim  poenitentem  si  fe  abijeere,  fed  benigne  ac 
mifericorditer  deberet  illum  monere  & excita- 
re, vtad  fuperiorem  recurrat  : imo  interdum 
pneftaret , vt  ipfc  confeflarius  ex  charitate  in  fe 
fufeiperet  onus  adeundi  fuperiorem  , & faculta- 
tem illum  abfoluendi  poftularet,vt  ficipfe  poe- 
nitens majori  animo  fatisfa&ionem  i ni  unciam 
adimpleret,  & remedia  peccatis  in  futurum  de- 
uitandis  apta  & a confeflario  propofita  libentius 
amplefteretur. 


SECTIO  XXII. 

Quid  fit  fatis  fadio  S aer  ument  alis. 

Satisfactio  Nis  nomine  intdligitur 
aftio  illa , qua  is  qui  alterum  laefit , cantum 


Digitized  by  Google 


I>E  POENITENTIA.  2?? 
frcit. quantum  fatis  eft  ad  iryuriam  compcnfan-  j-jj, 
dam  ; vel  quantum  is  qui  ladus  eft,iufte  exigit,  jcpoc. 
vt  docec  Bellarminus. 

Quamuis  autem  nullus  homo  (vt  in  priori  hu- 
ius  operis  parte  tratft.f.  & 6-  ditftum  eft  ) poflit 
Deo  pro  peccatis  fuis  fatisfacere,nifi  cocionatio 
aliqua  gratuita  interueniat  ex  parte  iplius  Dei; 
fuppofito  tamen  gratia:  dono  per  Chriftr  Do- 
mini merita  collato,  certum  eft  (atisfa&ionem 
aliquamDeo  exhiberi  po/Tc  ab  homine, eiufque 
opera  quaedam  efle  farisfadoria  , vt  ex  infra  di- 
cendis patebit. 

Eft  autem  haec  (atis£i<ftio  duplex  : aliafiqui- 
dem  extra  Sacramentum  itt , alia  Poenitentiae 
Sacrametoconiugiturieftq;  illius  pars  integras* 
vt  liipra  dictum  eft;  qua:  quidem, quoniam  non 
foliim  ex  opere  operantis  , fcd  etiam  ex  opere 
operato  fortitur  eMum  fuum,ideo  perfectior- 
eft  8c  maiorem  vim  habet. 

Rursus  haec  fatisfadio  Sacramentalis  duplex 
diftinguT poceft:  vna  mimis  proprie  dicta , que 
reperitur  in  ipia  contritione  & confe/hone  alijf- 
que  pernitentis  adtibus,qui  abfolutionem  ante» 
cedunt;  per  illos  enim  a<ftus  fittisfcuftioncm  ali- 
quam Deo  exhiberi  docuit  S.Thomas  in.4-.difh 
l6 . vbi  dicit  quod,  Poena, quam  pcenitens  patitur  in  chI-ar*- 
contritione  & in  tonfi/fione , in  partem  Jatufa&ionu  ta- 
dit:  quod  olim  etiam  docuerat  author  libri  de 
vera  Sc  fella  poenitentia  cap.io.  vbi  deconfe£ 
fione  Sacramentali  loquens  , Multum , inquit, 
fitisfafttonu  obtulit , quuerubefeentia  dominans,  nihil 
eorum  qua  commi  fit, nuntio  Dei  denegauit.  Certe  non 
pauci  lime , qui  pudorem  illum  in  quorumdam 
peccatorum  confcfTione  fubeundum  , multis 
iejuniis,  orationibus  & eleemofynis  vellent 
redimere.  Hi  autem  actus, quatentis  ab  homine 
peccatore  eliciuntur  » nonnifi  improprie  di- 
cunturfatisfa&orij ; ctim  neque  proculpa,neq; 

Ero  poena  aeterna  peccato  nondum  remiflo  de- 
ita^utvlla  illius  parte  per  illos  fatisfiat ; fed 
conuenientitis  tantum  dilponatur  poenitensacf 
iuftifkationis  gratiam  vberius  & certius  in  - 


5*4  DE  POENITENTIA. 
Poenitentia:  Saerajncnto  recipiendam. 

Altera  eft  'atisfadio  Saciamentalis  proprie 
dida  , quaj  confiftit  in  pijsquibtifdam  operibus 
a confeflario  iniundis , quibus  poenitens  pro 
poena  temporali  peccato  quoad  maculam  re- 
mifTo  debita  Deo  ihtisfacit ; quod  exprefsc  do- 
cuit Concilium  Trid.  fefl'.  6.  cap.  14.  vbi  de 
fatisfadione  SacrAmentali  loquens  dicit , illam 
Deo  exhiberi  1 ATe"  quidem  pro  pcer.a  erema,  qua 
vel  Sacramento  , vel  Sacramenti  voto  vtid  cum  culpa, 
remittitur- fid  pro  pecua  temporali , qua  ( vtfacra 
littera  docent ) non  tora  fitrper,  vtin  Eaptifiuofit,  di- 
mittitur. 

H.TC  autem  vera  & proprie  dida  fatisftidio 
vocatur;qui.t  per  illam  pro  poena  illa  temporali 
peccato  quoad  maculam  remiflb  debita  vere& 
proprie  Deo fatisfit-  Quodvt  euidentiiis  eon- 
ftet, duo  breuiter  hic  explicanda  funt.  Primum 
eli.vtrum  remifsa  per  alalblutionemSacramen- 
talem  peccati  culpa  remaneat  aliquando  poena 
aliqua  temporalis  luenda:  Secundum  eft,vrrum 
per  aliqua  bona  opera  in  ftaru  gratia:  fada  pra 
poena  illa  temporali  fatisficriDco  poflit.  V tru- 
que  negant  hscretiei  huius  temporis;  vtrumque 
tamen  catholica  veritas  affirmat  ,'qu«  quoad 
priorem  partem  probatur  , & fimui  oppofitus 
error  refellitur. 

Primo  cx  feriptura  2.  Rcg.  12.  vbi  refertur 
Dauidi  dc peccato  fuo  perfide  peenitcntiDeu 
illius  culpam  condonafie  ( vt  hunc  locum  ex- 
plicat S.  Ambrofius  in  priore  Dauidisapolog. 
cap.i.y  & tamen  cum  temporali  poena , morte 
fcilicet  fili  j , ob  peccatum  illud,  quamtus  rcmiP 
fum,plcdi  voluifle. 

Secundo  ex  Concilio  Trid.  loco  fupra  citato 
& praterea  fe.T.  1 4.  cap.  8.  vbi  declarat  fidfUm 
omnino  ejfe  <£r  a.  verbo  Det  alienum  , culpam  a Domino 
ttunijuam  remitti,  quin  vniuerfa  etiam  poena  condo- 
netur. 

Tertio  cx  S.  Auguftino  in  pfal.fo-  Veritatem, 
inquit  , dilexifti  ; hoc  eft  impunita  peceata  eorum, 
etiam  qutbtu  ignofcuy  mn  dmtfijfi  : JicprorogaJH  «»- 


. .4 

Digitized  by  Google 


DE  POENITENTIA. 

ftricordiam  , vtf eruares  & veritatem . Item  CX  S. 
Gregoriolib.  9.  moral.cap.  27.  vbi  dicit  Daiii- 
dem,  Punitum  fuijp  cb peccatum  prateritum  quam- 
uts  nmijfum  : quia,  Dominus  delicium fine  vltionc  non 
defer  it. 

Quarto  ex  iis  quae  ad  probandam  veritatem 
Purgatorij  fuo  loco  infra  proferentur. 

Secunda  pars  eiufdem  catholicae  veritatis;  ni- 
mirum quod  per.  bona  qu*dam  opera  in  flatu 
grati*  fa&a  pro  poena  illa  temporali  aut  aliqua 
eius  parte  Deo  latisfieri  po/Tit.  probatur. 

Primo  ex  Scriptura  : Tob.  4..  Eleemofyna  ab 
tmnt  peccato  fr  a morte  liberat ; Vbi  loquitur  To- 
bias  fenior  de  elccmolyua  a filio  in  flatu  gratiae 
facienda,vt  ex  ipfo  contextu  patet;  quamtamfS 
dicit  a peccato,  id  efl  a poena  peccati  ,liberure. 

Secundo  ex  Concilio  Trid.fefT14.can.13.vbi 
. profert  anathema  in  cum  qui  dixerit , Pro  pecca- 
tis, quoad  poenam  temporalem  , minime  Deo  perChrifti 
merita  /atisfleri poenis  ab  eo  inflictis  & patienter  tol  ra- 
tis , vel  d Sacerdote  iniunlhs,  aut  flunte  fufeeptis  , vt 
ieiuniis,  orationibus  , eleemofynis,  aut  aliis  etiam  pie- 
tatis operibus. 

Tertio  ex  S. Cypriano  lib.3.  Epift.xo.  vbi  di- 
cit. Peccatores  Dio  Patri  mifencorii prae  bos  & operi- 
bus fuit  fatisf 'icere po/fe : 8c  S.  Ambrofio  lib.  2.  de 
Hclia  & ieiunio  cap.2i.  vbi  dicit.IVw  habere  plu- 
ra fubfidia,  quibus  peccata  redimamus  : pecuniam  ha* 
bts , redime  peccatum  tuum. 

Quod  vero  illis  & fimilibus  locis  loquantur 
SS-  Patres  de  redimendis  peccatis  quoad  cul- 
pam iam  remi /lis.  recte  colligit  Gamachsus  ex  cap.23. 
eo  quod, quamdiii  homo  h*ret  in  ftatu peccati  de  fa- 
mortalis,  nihil  ad  redemptionem  peccati  qui-  tisf. 

. bufuis  operibus  fuis  conferre  poflit;VndcCon-  Poe- 
cilium  Trid.  dicit.  Omnem  fit  ifatttonem,  quam  pro  nit. 
peccatis  noflris  exoluimtts,  effeper  lefum  Chrflum , £rc.  fefT.  1 4 
in  quo  viuimus , in  quo  meremur  , in  quo  fattsfacimus  cap.  S. 
facientes  fruftus  dignos  poenitentia  , qui  ex  illo 
vim  habent.  &c.  vbi  monet  Gamacharus  notan- 
das CfTe  has  voces  : Per  Chriftum.  8c  : in  quo  viui- 
wmw;  iis  enixu  aperte  fignificatur  fatisudionexu 


‘ftaS  DE  POENITENTIA. 

& etiam  cap.  Omnu  vtrmfcjste  de  pernit.  8c  re- 
miff.  depolitionis  perna  & detrufionisin  ardum 
monafteriu  decernitur  in  huius  figilli  viohtor£. 

Haec  autem  tam  ftricta  figilli  feruandi  obliga- 
difp  i?  ^o  l vtfose  probat  Ifambcrtus ) oritur  tum  ex 
j * iure  naturali , quo  tenemur  fub  fecreto  nobis 
CommiHa  celare  ; tum  ex  virtute  iuflitiac  , quae 
vetat  proximi  famam  ludere ; tum  ex  virtute 
, religionis,  qua;  reuerentiam  Sacramento  Poeni- 
tentiae debitam feruare rabet;  tum  maxime  ex 
ipfo  iure  diuino  pofuiuo  : quia  ( vt  redi  e argu- 
22.de  mentatur  Gamachaens  J eo  iplo  quo  Chriitus 
Pcenit-  Dominus  poenitentem  obligauit  ad  integram 
omnium  peccatorum  fuoxum  confeffionem  Sa- 
cerdoti faciendam, eenfctur  etiam  ipfum  Sacer- 
, • dotem  obligafle  ad  fecretum  inuiolabilirer  fer- 
uandum ; alias  confellio  maxime  odiofa  fieret , 
' ftC  14  nullaque  ex  ea  oriretur  pax  & confeientiae  fere- 
cap.  j.  «itas  ( qns  tamen  funt  praecipui  Pernitentia? 
/rudus,  vt  k Concilio  Trid.  didum  cft ) f«d  po- 
tius inquietudo  mentisin  ipfo  pernitente  ac  ti- 
mor continuus  , ne  confcflarius  ad  declaranda 
peccata  , qua»  per  eius  confeffionem  nouit , ra- 
tione aliqua  inducatur.  Imo  fi  confertariuslicite 
portet  peccata  aliqua  fibi  conferta  reuelare , non 
teneretur  poenitens  ea  ipfi in  confeffionc  decla- 
rare : ciim  exinflicutione  Chrifli  Domini  ( vt 
fuprd  didam  eft ) nonnifi  ad  confeffionem  fe- 
cretam  obligetur;  qua;  tamen  fecreta  non  foret, 
fi  Sacerdoti  peccata  per  cam  cognita  cuulgare 
liceret.  V nde  patet  tantum  abefie,  vt  ha;c  obli- 
gatio figilli  in  quocunque  cafu  feruandi  bono 
publico  obflet , quin  potius  maxime  ad  illud 
conferat  : fupponamus  enim  perditum  aliquem 
hominem  moliri  proditionem  aut  fimile  quid- 
pia  facinus  in  reipublicae  perniciem  ; fi  credat 
confertarium  teneri  vel  poffc  licite  peccatum  il- 
lud fuum  reuelare,  nunquam  hoc  illi  in  confef- 
fione  declarabitjneque  enim  ad  id  obligabitur  ; 
& fic  in  peruerfa  voluntate  perfeuerablt  : vbi 
eeontra,fi  de  confc/fionis  figillo  inuiolabilitcr 
Jferuando  fecurus  exiftexet,  pondus  confeientiae 


DE  POENITENTIA.  227 
fuse  in  eius  fmum  libentius  exoneraret,  pii/que 
illius  monitis  ac  canfilijs  ab  impio  illo  facinore 
deterreri  portet. 

Dicendum  z.  hanc  figilli  feruandi  obligatio- 
nem fequi  ex  quauis  confeflione  Sacramentali  , 
licet  abfoluuo,fiue  ex  dctc&u  poteftaris  in  con- 
fcl^ano,  aut  dilpofitionisin  pernitente , fiue  ex 
alia  quacunque  caula  non  conferatur ; dummodo  * 
poenitens  eo  animo  faciat  confclEonem  illam , 
vt  peccata fiia  EcdefiiE  clauibus  futi  jciat- Ita  S.  in  4. 
Thomas,  cui  fub/cribunt  S.  Bonauentura , Ri-  difbzi. 
chardus,Gabriel,5otus,  & alij, quos  refert  & fe-  q.g.a.i. 

Juitur  Gamachamsfupra.Si  vero  confeflio  non  cap.tz- 
at  animo  fubijciendi  peccata  clauibus  Eccle- 
fia:,  fed  v.  g.  alliciendi  co  nfeflaxium  ad  ali  q tiod 
peccatum, aut  ei  illudendi  , ex  tali  confe/fione 
nulla  oritur  figilli  feruandi  obligatio,  vt  docent 
Adrianus , Alenfis,  Yiualdus,  Sylaefter , & alij 
aputdeumdem  Gamachseum : qui  tamen -rede 
monet  Sacerdotem  in  eo  cafu  non  debere  leui- 
tcr  Xc  fine  graui  causa  ea, qua:  per  ciuftnodi  con- 
feflionem  nouit,declarare , ne  inde  fcandalum 
oriatur,  fed  adhibito  prudentis  alicuius  viri  co- 
filio  id  facere,  quod  magis  expedire  videbitur. 

Efl  autem  obferuandum  in  citato  decreto  - 
Concilij  Lateran-  dici,  Confeflkrium  omnino  canere 
debtre , ne  -verbo  aut  ftgno  aut  alit  quotus  modo  prodat 
pecc/itorem  ; qua:  verba  diligenter  a quolibet  con- 
feflario  perpendenda  funtmon  modo  ne  ex  ver- 
bis fuis  licet  generarim  didis , aut  quibufcun- 
que  fignis  velnutibus ; fed  etiam  ne  ex  poeni- 
tentia aliqua  & fatistadione  pro  peccatis  occul- 
tis minus  confiderate  impolita  ,'alij  conijcere 
polfint  poenitentem  hoc  vel  illud  peccatum 
lpeciatim , aut  generarim  grau e aliquod  deli- 
dum  perpetra  (Te.  Imo  tanta  huic  confeffionis 
figillo  debetur  reuerentia , vt  ne  quidem  cum 
jpfb  poenitente  extra  confeffionem  loqui  li- 
ceat de  peccatis  aut  negotiis  eius  per  (olam 
confeffionem  cognitis  ; nifi  ipfcmet  poenitens 
de  iis  confeflarium  interroget.  Quod  fi  co  nfefla- 
rius  aliquid  in  confeffionc  onuiit  quod  poeni' 

£.  vj 


2iS'  DE  POENITENTIA, 
tenti  indicare  debeat,  v.  g.  reftitutionem  aliqua 
faciendam , id  lupplere  debet,  non  ex  abrupto  , 
fcd  prudenter  ac  priuatim,  & petita  prius  ab  ip- 
fo  poenitente  venii  : qute  omnia  ftise  explicat 
Gamachams  fupra,  vbiinfuper  addit  nec  ipfum 
Sacerdotem  polle  vti  notitia  per  confeflionem 
Sacramentalem  acquifita  ad  fuam  aut  aliorum 
diredionem,  vel  ad  arcendum  aliquod  malum ; 
fi  exitto  vlu  & applicatione  fequatur  fradio  fi- 
gilli,aut  probabile  fradionis  periculum : fi  ta- 
men nihil  tale  impendeat,  8c  prudenter  fe  gerat 
confetfarius , ita  vt  omnem  remoucat  temerati 
Sacramenti  fufpicionem , poteft  tunc  eamdem 
notitiam  ad  pios  vliis  conuertere;  pradercim- 
que  ad  malum  aliquod  impediendum. 

Dicendum  fuo  figillo  confeffionis  cadere , 
primo  omnia  & fingula  peccata  mortalia  fiue 
poenitentis  fiue  complicis , tam  in  particulari 
quam  in  generali;  omnia  etiam  peccata  venialia 
in  particulari , eorumque  circuroftantias  qua: 
nonnifi  per  confeflionem  cognofcunturritem  ea 
omnia , qua:  licet  peccata  non  fint, talem  nihilo- 
minus cum  peccatis  in  confcffione  declaratis , 
connexionem  habent , vt  de  illis  cognitionem 
aut  fufpicionem  ingenerare  poffint.  Ita  ex  S. 
Thoma;  ffe  aliorum  Theologorum  communi 
dodrina  Ifambertus  difp.  aq.  art.  4.  vbi  adiun- 
git  etiam  defedus  fiue  naturales  fiue  acquifitos 
ipfius  poenitentis,  qui  non  aliter  quam  per  con- 
fclfioncm  innotefeunt , fub  illius  figillum  cade- 
re; alias  odiola  redderetur  confeffio  & poeni- 
tenti  probrofa , fi  defectus  eiufmodi  per  illam 
cognitos  raanifeftnre  liceret:opera  veto  bona  & 
virtutes  ipfius  poenitentis  fub  illius  figillum 
proprie  non  cadunt, quamuis  aliunde  confefla- 
rius  iuxta  intentionem  poenitentis  fecretum  ip- 
fi  feruare  teneatur. 

Dicendum  4.  non  modo  confeflarinm , fed 
etiam  interpretem , fi  forte  poenitens  aliquem 
ad  explicanda  peccata  adhibuerit:alios  denique 
omnes,  qui  quocunque  modo  licito  vt  1 illicito, 
£ue  data  opera/iuc  cafu  fortuito  peccata  illa  co- 


V. 


DE  POENIT  ENTIA.  zi9 
gnouerunt,  qua:  per  folam  confefiionem  Sacra 
mentalem  innotuerunt , pari  obligatione  figilli 
feruandi  teneri.Ita  docet  S.  Thomas,  Paluda- 
tius,Scotus,Medina;Syluefter,Nauarrus,&alij 
apud  Taymannum.  Ratio  eft ; quia  fecundum 
tegulam  iuris»  res  ad  quemcunque  perueniat, 
cum  onere  fuo  tranlit,vt  habetur  cap.  Faficr.iU,, 
de  decimis: ac  proinde  adquofcunquc  pecca- 
torum alienorum  notitia  per  folam  confcflio- 
nem  perueniat  , ad  illos  etiam  feruandi  figilli 
eadem  obligatio  tranfibic. 

De  confenfu  tamen  poenitentis  potefteon- 
fe/Iarius  ex  aliqua  caufe  rationabili,  & propter 
ipfius  poenitentis  maiorem  vtilitatem  peccatu 
illius  in  confeffione  auditum  alteri  declarare,  vt 
docet  S.  Thomas,  & cum  eo  comunitcr Theo- 
logi, vt  videre  eft  apud  Ifambertum  difp.a^.arc. 
6.  qui  tamen  art.  lequenti  rcdle  admonet , con- 
fenfum  illum  poenitentis  debere  elfe  plene  vo- 
luntarium,liberum, formale,  & cxpreiTum ; nec 
fufficcre  tacitu  feu  virtuale  ,autinterprctariuu. 

Qua:res,an  etiam  poenitens  ad  figillum  tenea- 
tur refpe&u  eorum,  quae  confelTarius  in  huius 
Sacramenti  adminiftratione  ipfi  vel  dixit  vel 
iniunxit.Communis  Thcologoru  rcfponfio  eft 
negas  vt  docet, Major, Sotus,&alij  apud  Suare: 
canon  es  fi  quidem  figilli  obligatione  prxeipie- 
tes  nulla  poenitentis  fiiciuntmentione.  Quam- 
uis aute  figilloSacramentali  non  obligetur, lege 
tamen  naturali  tenetur  ad  fecretum  feruandum, 
quando  ex  illius reuclatione  aliquod  damnu  in 
ipfum  confeflarium  deriuaretur ; aut,  quamuis 
nullum  inde  ipfi  immineret  damnum , aliquid 
tamen  contra  cius  voluntatem  in  illiusrfecrcti 
manifeftatione  fine  vlla  rationabili  caula  fieret. 
Quod  fi  cofeflariuseo  impietatis  delaberetur,vt 
inipfo  Poenitentiae  tribunali  poenitentem  ad 
peccatum  aliquod  Ibllidtaret,  tuc  po/Tet  poeni- 
tens illum  ad  fuperiores  deferrejimo  aliquando 
teneretur : fi  nimirum  ex  filentio  fuo  plurium 
aliorum  ruinam  lequi  videret , quos  ipfe  con- 
feflarius  ad  peccandum  induceret. 


In  4. 
dift  21 
q.3.a.* 


difp.33 

feft.4. 


DE  POENITENTIA. 


a?o 


SECTIO  XXI. 

In  yuibus  cafibus  confeffio  nu.la  ft , & 
ideo  iterandct. 

EX  ante  diftis  facile  colligi  poteft  quaenam 
ad  confeffionisSacramentalis  & fubfequcn- 
tis  abfolutionis  validitatem  neceffarib  requira- 
tur tam  exparte poenitentis  quam ipfius confel- 
farij ; quorum  fi  vel  vnnm  defit. confeffio  illa  & 
abfblutio  irrita  fit,atq;adeo  iteranda. Qua:  quide 
maioris  facilitatis  gratia  breuiterhicfubijciem9. 

Atque  in  primis" ex  parte  poenitentis  quinque 
pnelcrtim  requiruntur-  Primum  eft.vt  diligen- 
tiam rationabilem  8c  fufticientem  adhibeat  in 
difeutienda  confcientia' , praifertim  quando  ad 
Poenitentia:  tribunal  rarius  accedit.  & le  alicu- 
ius peccati  mortalis  reum  efle  deprehendit  aut 
dubitat : vndefiin  illa  difcuffione  ita  negligens 
vt  ex  inde  fequatur  obliuio  peccati  alicuius 
mortalis,  quod  fibi  in  memoriam  facile  reduce- 
re potuiflet  ac  debuiflet , tunc  confeffio  nulla 
ierit,  & proinde  iteranda. 

Secundum  eft,vt  poenitens  veram  de  peccatis 
commiffis  contritionem  aut  faltem  attritionem 
actualem  concipiat , idque  ante  confelfionem  , 
aut  in  ipfa  confcffione  , aut  faltem  ante  abfolu- 
tionem  ; prout  fuperiiis  a nobis  explicattun  eft: 
quae  quidem  adtualis  contritio  vel  attritio,  fi 
defit,  confeffio  irrita  erit,  & proinde  iteranda. 

Tertium  cft,vt  firmum  concipiat  propofitum 
non  amplius  peccata  illa  committendi  de  qui- 
bus fe  accufat , idque  vel  aiftuale  vel  laltem  vir- 
tualc,  vtlupra  declaratum  eft  : qtiod  etiam  in- 
telligi  debet , quando  quis  de  lolis  venialibus 
confitetur  } fi  enim  nullum  nequidem  virtuale 
propofitum  haberet  pro  viribus  peccata  illa 
deuitandi , obicem  huius  Sacramenti  cffe&ui 
poneret : & quamuis  , fi  fola  peccata  venialia 
confeflus  fuiflet , non  teneretur  eadem  iterum 
in  conicffionc  dc^laraiej  teneretur  tamen  de 


DE  POENITENTIA.  *?r 
prcfeofiti illius  defe&u  & indigna  Sacramenta- 
lis  abfolutionis  perceptione  fe  denuo  in  Poeni- 
tentias tribunali  accafare. 

Quartum  efl , vt  poenitens  omnia  peccata 
mortalia  etiam  pure  interna,  qua:  poft  diligens 
examen  memoria:  occurrunt , eorumque  nume- 
rum & circumflandas  fpcciem  immutantes  aut 
notabiliter  aggrauantes , quando  illas  vt  tales 
agnofeit , vel  de  iis  a confeflario  interrogatur , 
in  eonfeffione  explicet : vnde  fi  fdenter  & dati 
opera  peccatum  aliquod  mortale  omittat , aut 
peccatornm  a fe  commi JTorum  numerum  vel 
circumflandam  aliquam  neceiTario  declaradam 
reticeat, confeffio  nulla  erit,  tenebiturquenon 
modo  peccatum  illud fcienter  omifTum,fcd  & 
omnia  alia  & lingula  mortali  a in  illa  confefEo- 
ne  explicata  iterum  clauibusEcelefias  fubijccre; 
imo  & omnes  confeflkmesfubfequentes  itera-  * 
re , in  quibus  confeffionis  illius  facrilegat  fibi 
confcius , eius  defeclum  fupplere  non  curaue- 
rit:fi  tamen  eidem  Sacerdoti  confiteretur, & ille 
faltem  in  genere  peccatorum  ipfius  poenitentis 
fibi  declaratorum  recordaretur ; tunc  poenitenti 
fufficerec  omiflum  peccatum  declarare , & fe  de 
illarum  confeffionum  defeflibus  accufare. 

Quintum  denique,  vt  fatisfaclioncm  rationa- 
bilem a confeflario  fibi  iniun<flam  ex  animo  ac- 
ceptet, & fuo  tempore  adimplere  proponat : fi 
enim  nullam  omnino  farisfaclionem  acceptare 
vellet, abfolutionis  recipienda*  capax  non  efTet. 

Ex  parte  autem  confeflarij  ad  validitatem  hu- 
ius Sacramenti  tria  requiruntur , quorum  fi  vel 
vnum  defit , Sacramentum  etiam  irritum  erit. 
Primum  efl  debita  verborum  forma:  feu  abfo- 
lutipnis  prolatio ; quod  attendere  maxime  de- 
bent illi,  qui. Poeniteris  adminiflrandas  freque- 
ter  incumbunt , vt  non  ex  quodam  vfu  & con- 
fuetudine, neque  nimis  feflinanter,  fed  diflincle 
Sncramentalis  abfolutionis  vctba  proferant  j 
alias  propter  vel  vnicam  fyllabam  omittam  gra- 
ue  facrilegium  incurrere  pollet  confeflariuj,  ip- 
Jumquc  poenitentem  licet  rite  difpofitum  bu- 


/ 


W DE  POENITENTIA.' 
ius  Sacramenti  effectu  priuarc. 

Secundum  eft  debita  intentio  actualis  aut  fai  • 
rem  virtualis,  vt  fupra  cap.  i.  explicatum  eft  : 
hac  fiquidem  deficiente  eius  abfolutio , quam- 
uis  ore  prolata, nulla  & irrita  foret.  Idcirco  con- 
fultiffimum  eft,  vt  Sacerdos  hoc  Sacramentum 
adminiftraturus , prius  mentem  in  Deum  ele- 
uet,  & intentionem  fuampro  hoc  Sacramento 
debite  omnibus  poenitentibus  eius  tribunali 
aditantibus  adminiftrando'  dirigar;  eamque 
quantum  poterir,  quoties  abfolutio  cuique  il- 
lorum conferenda  erit,  renouet. 

Tertium  denique  eft  legitima  poteftas  8c  iu- 
rifdictio  fiue  ordinaria  fiue  delegata  cum  debita 
Epifcopi  approbatione;non  enim  eft  maior  de- 
felT.iat  fcc*us  qirim  poteftatis,  qua  deficiente  mlltut  ma- 
’ 7’  menti  cnTdbfolutia  .y t loquitur  Concilium  Trid. 
'*  ac  proindeirrita&  nulla  : quare  attendere  ma- 
xime debet  confefTarius  , an  poteftatcm  fuffi- 
cientem  habeat,  an  poenitens  eius  lurildiftiom 
fubfit,an  peccatum  aliquod  referuatum  commi- 
ferit,  velcenfuram  incurrerit , a qua  illum  ab- 
foluere  non  poffit : quo  tamen  in  cafu  non  fta- 
tim  poenitentem  a fe  abijeere,  fed  benigne  ac 
mifericorditerdeberetillum  monere  & excita- 
re, vt  ad  fuperiorem  recurrat  : imo  interdum 
pneftaret , vt  ipfc  confeflarius  ex  charitate  in  fe 
fufeiperet  onus  adeundi  fuperiorem  , 8c  faculta- 
tem illum  abfoluendi  poftularet,vt  ficipfe  poe- 
nitens majori  animo  fatisfadlionem  i ni  unctam 
adimpleret,  & remedia  peccaris  in  futurum  de- 
lutandis apta  & a confeffario  propofita  libentius 
amplederaur. 


SECTIO  XXII. 

Quid  fit  fatis fafiio  Sacramentalis. 

rATis  FACTIO  Nis  nomine  intdligitur 
Oadio  illa , qua  is  qui  alterum  lsfit , cantura 


Digitized  by  Google 


/DE  POENITENTIA.  2t? 
facit, quantum  latis  eft  ad  injuriam  compcnfan* 
dam  ; vel  quantum  is  qui  larfus  eft,iufte  exigit, 
vt  doce:  Bellarminus. 

Quam uis  autem  nullus  homo  ( vt  in  priori  hu- 
ius operis  parte  tracl.f.  & 6 • di&um  eft  ) poftit 
Deo  pro  peccatis  fuis  fatisfacerc,nifi  codonatio 
aliqua  gratuita  interueniat  ex  parte  ipftus  Dei; 
luppofito  tamen  gratia:  dono  per  Chriftr  Do- 
mini merita  collato , certum  dl  fatisfadioncm 
aliquamDeo  exliiberi  poftc  ab  homine, eiuique 
opera  quaedam  cfle  fatisfa&oria  , vt  cx  infra  di- 
cendis patebit. 

Eft  autem  ha:clatisfadio  duplex  : aliafiqui- 
dem  extra  Sacramentum  fit , alia  Poenitentia? 
Sacrameto  coni  figitur, eftq;  illius  pars  integras, 
vt  1'upra  dictum  eft;  qua:  quidem, quonianihon 
foliim  ex  opere  operantis  , fed  etiam  ex  opere 
operato  fortitur  efFe&um  fuum,ideo  perfeftior 
eft  Sc  maiorem  vim  habet. 

Rursus  hasc  fatisfe&io  Sacramentalis  duplex 
diftingui  poteft:  vna  minus  proprie  dicta  , qu§ 
repemur  in  ipla  contritione  & confelfione  alijf- 
que  pernitentis  a<£tibus,qui  abfblutionem  ante» 
cedunt;  per  illos  enim  adtus  fatisfiuftioncm  ali- 
quamDeo exhiberi  docuit  S.Thomasin4.dift. 
l6.  vbi  dicit  quod,  Poena,quampoenitens  patitur  in 
contritione  & tn  confisione , in  partem  fitu  fadionu  ta. 
dit:  quod  olim  etiamdocucrat  author  libri  de 
vera  Sc  fiilla  poenitentia  cap.io.  vbi  deconfe£ 
fione  Sacramentali  loquens  , Multum,  inquit, 
fitisfaShonie obtulit , qmerubcfcentie  dominans,  nihil 
eorum  que,  commifit.nuneio  Dei  denegauit.  Certe  non 
pauci  fune , qui  pudorem  illum  in  quorumdam 
peccatorum  confelfione  fubeundum  , multis 
iejuniis,  orationibus  & cleemofynis  vellent 
redimere.  Hi  autem  actus, quatenus  ab  homine 
peccatore  eliciuntur  » nonnifi  improprie  di- 
cuntur fatisfaclorij ; cum  neque  pro  culpa, neq; 
pro  poena  sterna  peccato  nondum  remiflb  de- 
bita,aut  vlla  illius  pane  per  illos  fatisfiat ; feci 
conuenientius  tantum  diiponatur  poenitensad 
iuftificationis  gratiam  vberius  Sc  certius  in 


Lib.  4 
dePoe.. 
cap.  i. 


q.l.ar». 

X.p.X. 


DE  POENITENTIA. 

fieritordiam  , vtf ornares  vf r veritatem.  Item  Cx  S. 
Gregoriolib.  9.  moral.cap.  27.  vbi  dicit  Daui- 
dem>  P sonitum  fuiffe  sb peccatum  prateritsun  quam- 
uu  remiffum  ; quia  Dominus  det  1 dum fine  vltione  non 
defirtt. 

Quarto  cx  iis  quae  ad  probandam  veritatem 
Purgatori)  luo  loco  infra  proferentur. 

Secunda  pars  eiufdem  catholicae  veritatis;  ni- 
mirum quod  per  bona  quaedam  opera  in  llatu 
gratia;  facta  pro  poena  illa  temporali  aut  aliqua 
eius  parte  Deo  fatisfieri  po/Tit.  probatur. 

Primo  ex  Scriptura  : Tob.  4.  ELeemofyna  ai 
omne picato  & a morte  hber.it ; Vbi  loquitur  To- 
bias  lenior  de  eleemofyna  a filio  in  flatu  gratiae 
facicnda,Yt  ex  iplo  contextu  patet;  quamtamfi 
dicit  a peccato,  id  ell  i pcena  peccati, liberare. 

Secundo  ex  Concilio  Trid.fefT.14.can.13.vbi 
. profert  anathema  in  eum  qui  dixerit , Pro  pecta- 
tis , quoad  poenam  temporalem  , minime  Deo  perChrifli 
merita  fatisfieri pccnu  ab  eo  inflictu  &■  patienter  tol  ra- 
ti* , vel  a Sacerdote  iniundu,  aut  fponte  fufctptis  , vt 
ietuniis,  orationibus  , eltemofynis . aut  aliis  etiam  pie- 
tirii  operibst s. 

Tertio  ex  S. Cypriano  lib.3.  Epilt.  10.  vbi  di- 
cit. Peccatores  Deo  Patri  mi/cricordi  prae  bus  £r  operi- 
bus fui*  r 'atisf  ■ cerepofis : 8c  S-  Ambrofio  lib.  2.  de 
Helia  & iciunio  cnp.2i.  vbi  dicit. Nos  h .bere plu- 
ra fubfidia,  quibus  pete  ita  redimamus  : pecuniam  ha- 
bes, redime  pectitum  tuum. 

Quod  vero  illis  & fimilibus  locis  loquantur 
SS-  Patres  de  redimendis  peccatis  quoad  cul- 
pam iam  remifiis- recte  colligit  Gamacharus  ex  cap.23. 
eo  quod,quamdiii  homo  ha;ret  in  flatu  peccati  de  fa- 
mortalis , nihil  ad  redemptionem  peccati  qui-  tisf. 
buluis  operibus  fuis  conferre  polfit;VndeCon-  Poe- 
cilium  Trid.dicir,  Omnem  fitisfaftioncm,  quam  pro  nit. 
peccatis  no fir is  exoluimus,  efleper  lefum  Cbr  fium.irc.  lelT.14 
in  qdo  viuimus , in  quo  meremur  , in  qua  fatu  facimus  cap.  8- 
facientes  f rudus  dignos  poenitentia  , qui  ex  illo 
vim  habent.  &c.  vbi  monet  Gamachacus  notan- 
das eflr  has  voces  : Per  Chrifium,  & : in  quo  viui- 
tmu-y  iis  enim  aperte  figruficacux  fatisuaiemem 


2 ?6  DE  POENITENTIA, 

fupponcre  gratis  vitam, & vnionem  cumChri- 
fto  per  ipfun  gratiam  ian&ificantem. 

Ooijciunt  hsretici  i.  S.Pet.i.  dici.  Nos  redem- 
ptos ejje , non  corruptibilbus  asero  vel  argento* /id pre - 
twp)  (anguine  Chri/li^  Vnde  fcquitur  lola  virtute 
flttisfactoria  pafflonis  Chrifti,non  vero  cleemo- 
fynis  aut  aliis  operibus  peccata  noftra  , aut  poe- 
nas illis  debitas  pofle  redimi- 

Refpondetur  verifflmum  e/Te  nos  fola  virtute 
meritorum  Chrifti  a peccatis , poenifque  illis 
debitis  redemptos  fuifle ; quia  Chriftus  folus 
condignam  pro  nobis  fatisfacTionemDeo  Pa- 
tri obtulit,  & merito  fu»  Pafifionis  gratias  om- 
nes promeruit,  ex  quibus  oritur  vis  omnis  fa- 
tista&iua,  ficut  & meritoria  qus  operibus  no- 
ftris  bonis  inefle  poteftj  vnde  iit  vt  omnis  fatis- 
fadio,  q uam  pro  peccatis  noftris  exoluimus,fit 
per  Chnftum  Iefum,  & exilio  vim  habeat ,pro- 
indeque  omnis  gloriatio  noftra,  non  in  nobis  , 
fed  inipib  Chrifto  e/Te  debeat. 


SECTIO  XXIII. 

Quibus  operibus  Deo  fatis  fieri  poffit. 

TR  E s iunt  fuper  hac  qusftione  Theolo- 
gorum fentemi»;  quidam  enim  exiflimant 
virtutem  fatisfadiuam  inefle  folis  operibus , 
qute  non  funt  prsccpti,  fed  folii m coniilij : ali» 
vero  folis  operibus  bonis pcenalibus;id  eitmo- 
lefliam  aliquam  & afflictionem  inferentibus  r 
ali j denique  omniu  ptobabiliflime  aflerutoml 
nibus  & quibufeunque  bonis  operibus;  retem» 
glori»  dc  condigno  meritoriis  .ab  homine  iufto 
elicitis,  pro  poena  tempbrali  peccato  debita  fa- 
tisfieri  Deo  pofle.  Ita  Scotusin  4.  dift.  iy.  qu. 
1.  Gabriclibid.  art-i. Dominicus  Sotus  dift.i  9. 
qusft.  2.  art.  1.  Henricus  quodlibcto  8.  quadi. 
4.  Petrus  dc  Ledefina  trad.de  Sacramdo  Poe- 
»iit-  cap.  22.  quibus  fubfciibit  Ifambertusdiip. 


DE  POENITENTIA.  ig7 
28.  de  Sacr.  Pczn.  art.  1.  Prscipua  illorum  ra- 
xio  hsc  eft,  quod  opera  illa , qus  funt  aterns 
gloris  de  condigno  meritoria,  lunt  etiam  meri- 
toria remotionis  cuiulcunquc  impedimenti 
gloris  illius  conlequcnds , cum  fitvttiufque 
par  ratio;  proindeque,  cum  poena  temporalis 
peccato  debita  fit  quoddam  impedimentum  il- 
lius confecutionis , fequitur  quod  i ullos  per 
-opera  bona  remotionem  illius  impedimenti 
merebitur;  & ex  confequenti  opera  illa  erunt 
pro  peccatis  fatisfadoria.Quod  quamuis  verum 
ut , nihilominus  fatendum  eft  opera  bona  ho- 
minis iufti  csteris  paribus  eo  magis  ede  latisfo. 
doria , quo  funt  magis  poenalia  afHidiua  • 
quia,  vt  fic, maiorem  ex  natura  reiaptitudiuem 
habent  ad  poenam  redimendam. 

Inter  opera  vero  latisfadoria  prsfertim  tria 
enumerantur  a Concilio  Trid-  felT.  6.cap.  24. 
Ieiunium  fcilicet,  oratio  , & elcemofyna : vbi 
per  ieiunium  intelligit  omnes  & quafcumque 
corporis  afflidiones  voluntarie  lulceptas ; per 
orationem  quofeiique  religionis  adus interio- 
res aut  exteriores  in  Dei  cultum  & honorem 
elicitos  Y per  eleemofynam  autem  quscunque 
charitatis  &mifericordis  opera  erga  proximum 
exhibita  ad  miferiam  feu  necefiitatem  eius  cor- 
poralem aut  fpiritualem  fubleuandam  : & felT. 
14.  cap.  9.  adjungit,  Tantamejfe  diurna munificen- 
tia largitatem  , vt  non  folum  poenis  k nolas  pro  viu- 
dicando  peccato  fufeeptis , aut  Sacerdotis  arbitri» 
promtnJUr.i  deliEli  impofitis  \fed etiam  fquodmaxi- 
mum  amoris  argumentum  eft)  temporalibus  flagellis  d 
DeoinfliRis  , & a nobis  patienter  toleratis,  apud  Deam 
Patrem  per  Chrijhcm  lefum  fatis  facere  valeamus ; 
circa  qus  flagella  tamen  & alia  incommoda  , 
qus  nece  dario  patimur,  obferuandum  eft  , nos 
pro  eo  foliim  tempore  fatisfacere  , quo  illa  pa- 
tienter toleramus  per  adum  pofitiuum  patien- 
tis vel  alterius  virtutis ; cumfatisfadionis  vir- 
tus, non  tam  in  paffione  & fufferentia , quam 
in  libera  & virtuofa  flagellorum  illorum  & in. 
commodorum  acceptatione  confiftat. 


1*8  DE  POENITENTIA. 


SECTIO  XXIV. 

Quo  modo  f egerere  debeat  confeffurius 
in  imponenda  fatis  faBione. 

SVp  POVIMVS  confcflarium  non  modo 
_ pofle  fed  etiam  debere  iatisfedionem  aliqua 
pccnitenti  iniungere,  vt  conflat  tum  ex  Conci- 
lio Lateran.  cap.  Omnis  vtnufijue,  & ex  Concilio 
Trid.  (cfT.i4-  cap.  8-  tum  etiam  ex  ep  quod  te- 
netur confeflarius  id  praeflare.quod  ex  cius  par- 
te ad  integritatem  Sacramenti  requiritur ; pars 
autem  integrans  Sacramenti  Poenitentiae  cfl  fa- 
tistadio  j non  quacunque , fed  illa  folummodo 
que  ex  praecepto  Sacerdotis  imponitur , vt  ex 
ante  didis  conflat,  & habetur  in  Catechifmo 
part.8.  Rom.excipitur  tamen  quado  poenites  ita  morti 
Cap.  f.  proximus efl.vt nihil fuperfit  vitae.nifi  quantum 
latis  efl  ad  abfolutione  recipiendam :tunc  enim, 
ficut  moribundus  nullam  poenitentiam  implere 
poteft  ,fic  confeflarius  nullam  imponeretene- 
tur : fi  tamen  non  ita  morti  vicinus  fit , prjeftat 
fcmper  aliquam  vel  leviflimam  imponere,  v.  g. 
inuocationem  nominis  Icfu.dcofculatione  ima- 

finis  crucifixi.&c.Vtea  ratione  Sacramentum 
abeat  debita  integritate.&  infirmus  frudu  ali- 
quem ex  illa  fatisfadioneSacram£tali  percipiat. 

Hoc  pradiippofito , vt  nouerit  conleflarius 
quomodo  fe  in  iniungendis  poenitentiis  feu  fa- 
tisfadionibus  gerere  debeat,  Concilij  Trid. 
dodrina  jpfi  attente  confideranda  cfl,praefcrtim 
fefl'.  14.  cap.  8-  vbi  Aicit, Debere  Sacerdotes  Domi- 
. ni,  quantum  Spiritui  &}r  idcntia fu^gfferit, pro  qua- 
litate criminum  ir  pandentium  f.cultatc  Jalutares  & 
Consternentes /atisfaSliones  u/tuigre,  frc. 

Qua:  quidem  Concilij  verba,  fi  attente  confi- 
derentur  & perpendantur , plurimum  lucis  cui- 
libet confefiario  afferre  poterunt,  vt  hac  in  parte 
officio  fuo  ritefungatur. 

Dicit  igitur  in  primis,  $*antuv t Spiritus  & 


DE  POENITENTIA.  *?9 

prudentia  Jieg%eJfcrtt ; vt  oftendat  Ecclcfiam  pro 
iniungendis  latisfaclionibus  in  foro  interiori  Sc 
fecreoo  Poenitentia',  nullam  certam  regulam  iu 
particulari  prselcribere  voluifle,  fed  id  confefla- 
riis  determinandum  rcliquifle:&  quamuis  olim 
plures  canones  poenitentiales  ad  vigorem  Ec- 
clefiafticje  dilciplinse  confcruandum  iandiffime 
ediderit , ac  pro  exigentia  temporum, locoru , & 
perfonarum  varie  commutauerit ; illos  tamen» 
cum  iam  ab  aliquibus  lseculis  in  defuetudinem 
abierint , in  vfum  ob  iuftirtimas  caufas  reuoca- 
re  noluiflc ; fed  fatisfa&ionem  quidem  priuata 
& Sacramentalem  , conteflariorum  diferetioni 
& prudentia:  reliquifle  ; publicam  autem  ob 
publica  peccata  exoluendam  , Epifcoporum 
arbitrio  permififle , vt  conftat  ex  variis  ipfius 
Concilij  Trid.decretis,ac  prxfertim  exfefl'-2+. 
cap.  8.  de  retorm.  Vbi  declarat  Epifcopum 
porte  poenitentiam  publicam  ob  publica  pecca- 
ta impolitam  , in  aliam  fecretam  poenitentiam 
commutare  , quando  ita  magis  expedire  iudi, 
cauerit. 

Dicit  2.  Pro  qualitate  criminum  ; vt  nouerit 
conferta tius  quid  poti/Iimiim  attendere  debeat 
in  imponenda  fatishxflione,  cuius  menfuram  ac 
modum  non  pro  libito  determinare  debet , (ed 
pro  qualitate  criminum  , in  quorum  vindi&am 
fimul  & medelam  imponitur  ; idcoque  pecca- 
torum non  modo  numerum  ac  fpcciem  , fed  & 
alias  circimftatias  debet  perpendere, ex  quibus 
illorum  grauitas  augeri  vel  minui  poteft,v.g.an 
ex  infirmitate  , ignorantid . vel  malitia  fuerint 
commi rta;an  ex  repentino  animi  motujanvero 
ex  prauo  aliquo  & inueterato  habitu  ortum 
clueant : Vt  iuxta  diuina:  iuftitise regulam , Pr» 
menfur.i  deliti  i. fu  fy  plag,ur.un  modus- 

Dicit  & Poenitendum  facultate  : non  enim' 
jfola  peccatorum  grauitas  aut  leuitas , led  & ip- 
forum  poenitentium  fecultas  confidcranda  eftj 

3uod  RitualeRomanum  optime  declarauit  tit. 

c ordine  adminiftrandi  Sacramentum  Poeni- 
tentiae , vbi  dicit  in  iniungendis  fatisfa&ioni* 


• 4tr  , 'c 

DE  POENI TEN TI^A. ^em tei 

deU0!iTtcL 'f*«l't  recidentibus 
fenus  ionfitevhbM  ,v  P , pnta /emelm 

uitandum  ed». n o0Cnitenti  exhibeat , ^Ihqu 
vitra  quam  latis  cfbp  poenitentias  impo- 

accibas  nimis  & ^“onfcicntiamfuam  cxo- 
nat  i co  prsiextuqaod  pcenitcns  eas 

nerare  velit , nilu  ‘effct  maxime  a chari- 

adimpleat  nec  “<V  ^,  :uS  Sacramenti  prorfos 
tate alienam > & «JJ  monet  Rituale 

repugnaret;  vnde  lap ' poenitentiae , vt 

Parifienfe  ut.  de  S»  iniull£ta  interroget 

confeflatius  fausfafl = dl(bltct  p*»™"*" 

poenitentem  , PJ  . ■ eam  tmmutet  nue 

filii  iwunttam  pera&tr  • ,?umcft axioma  loan- 
mmuat.  Neque  rep  ‘ etum  in  regulis  motah- 
nis  Cerfoiuspart.  - P ^ pan,tc»na, 

bitf.Tbi  dicit , Tuti  JJ.  m[it/r  Adtmflttur . du- 
oMiiponte  fiifopmr  & ttam  asm  m*gn* 

Ure  confips  ad  ‘Tur^t»  £*.  Certe  multi 

non  implenda  ‘^^us  iubfcribit  Gamma- 

araues  Theologi , q ».  • m aliquando  pro 

a»u. . ■"'f "“c,c 

fatisihaione  aliis  debita  & P.r^e' 

pofle  opera-  ‘ audiat  nudam  finguhsdo- 
pto  implenda, vg  annum  ,vt  perto-  -j._ 

minieis  diebus  Snct,  &c- Obferuat  pr*-  6 de 
tam  quadragcfmu  Thoma  & aliis  dodon-  Vanm\ 

tcreaLaymannuscxO  intuitu  con-  Ift 

bus  , aliquas  tffect aula  qlatisfa&ioms  impo- 

rri?  sffi  *«  ,cm' 

uus  , fliitfimiles.  • fatisfaaioncsefle 

P Dcnique  Conatam fetish^.  ^ ^ 
debere  ftatui,^  co)ifcflKriuS  a pce- 

SSnwSfiim  prudentis  regulas^exigat  Se. 


Digitized  by 


/Goc^k 


* ' 

14*  DE  POENITENTrH. 
gvt  filio  familias  non  initingat  eleemofynas  v 
erogandas  , operariis  vel  debilibus  perfonisie- 
iunia , mulieribus  peregrinationes  , valde  occu- 
patis mulcas  preces;  fcd  praicipuo  ttudio  con- 
fefiarius  caucre  debet  ( vt  recte  monent  S.  An- 
toninus ,Nauarrus , & alij  apud  Laymannum 
fupra  ) ne  tales  imponat  fatisfa&iones  , ex  quii- 
basali)  v.g.  maritus  , parentes,  vel  domeftici  in 
fufpicionem  peccati  alicuius  in  conteflione  de- 
clarati venire  poifinr,auc  ex  quibus coniiciant 
graue  aliquod  peccatum  a poenitente  commif- 
lumfuirte  : quod  etiam  habetur  in  Rituali  Ro- 
mano fupra, vbi  exprefse  prohibetur,  ne  vii- 
quampro  peccatis  occultis  quantumuis  gtaui- 
busmanifdbaimponatur  Poenitentia. 


SECTIO  XX  V. 

£)u<t  Jit  obligatio  pcenitentii  circa  poenitentiam  aecep - 
tandam  ir  adimplendam. 

CErtvm  eft  poenitcntem  obligari  ad 
acceptandam  & adimplendam  poeniten- 
tiam fibi  rationabiliter  a confeflario  im- 
politam ,ncc  pofle  licite  illam  repudiare,  & fii- 
in  4.  tisfa&ionem  in  Purgatorio  implendam  refcrua- 
difp.  rc.Ita  enim  docet  S.Thomas,  &poft  illum  So- 
18.  q.  tus, Paludanus, Major , &alijplures,  quos  citat 
i/-  a.  I.  & fequitur  Suares  difp.?8.fie<ft-7.Ratio  cft;  tum 
q.j.  quia  integritas  Sacramenti  a poenltente  fer- 
uanda  id  requirit;  tum  etiam  quia  poteftas  li- 
gandi , qua:  Sacerdotibus  a Chrifto  Domino 
concefla  eft  , ineo  priefcrtim  confiftit(  vt  de- 
clarat Concilium  Trid.  fcfl'.  14.  cap.  8.  & can. 
if.)  quod  Sacerdotes  exiudiciaria  quam  habent 
poteftate,  ligare  poftint  poenitentes  ad  pcenam; 
ad  quam  profe<fto  eos  ligare  non  poflent , fi  ad 
fatisfaclionem  implendam  non  portent  eos 
obligare.  ’ - . 

Vnde  fequitur  illum  peccare,  qui  poeni- 
tentiam rationabiliter  impofitomacccptaxenon 


Digitized  by  Google 


DE  POENITENTIA. 
vult  5aut  acceptatam  implere  non  curat;  mor- 
taliter quidem  , fi  poenitentia  illa  fit  grauis; 
venialiter  tantiim , fi  leuis  fit : vt  docet  Valen- 
tia quasft.  4.  de  Poenit  pu.  4.  Imo  Suaics  fu- 
praexiftimat  poenitetise  cuiafcunque  ob  venia- 
lia peccata  impofitaj  omiffionem,  ii  contemptus 
abfit,  efle  tantum  venialem.  Si  tamen  confef- 
farius  nimis  duram  aut  difficilem  poenitentiam 
imponat,  poterit  poenitens  ab  eo  poftularc  vt 
illam  minuat  aut  mutet,,  cui  tunc  confelTatius, 
quantum  licite  potefl,  annuere  debet,  vt  docet 
Nauarrus  ; nelcilicet  confeffionis&  Pcenircn-  ca.26. 
tias  iugum  nimis  onerolum  Sc  exofum  redda-  n.ao» 
tur:  quod  fi  confeffiarius  nolet  minuere  vel  mu- 
tare , poterit  poenitens  , antequam  recipiat 
abfolutionem  , petita  humiliter  venia  Sacerdo- 
tem alterum  adire  , eique  peccata  omnia  rur- 
fus  confiteri , & ab  eo  poenitentiam  mitiorem 
& a fe  facilius  implendam  acceptare, vt  docet 
Suares  fupra.  Imo  fi  poenitentiam  quamacce- 
ptauit , implere  non  nifi  cum  maxima  difficui- 
tatepoffit , poterit  confeffiarius , qui  eamimpo- 
fuit , aut  quiuis  alius  etiam  illo  inferior  , audita 
iterum  confeffione  peccatorum  poenitentiam 
illam  ex  caula  aliqua  iufta  & rationabili  muta- 
re. Ita  Syiuefler , Hcnriques  , Suares,  Valentia, 
fSc  alij , quos  citat  & fequitur  Laymannustrad. 

6.  de  Sacram.  Poenit.  cap.  ip  qui  etiam  ibidem 
lubdit,  probabilem  & in  praxi  tutam ellc  eorum 
fententiam,  qui  allerunt  alterum  confeffiarium 
cx  caufa  aliqua  iulla  poenitentiam  mutare  poffe, 
etiam  non  audita  confeffione  peccatorum  ob 
quae  impofira  fuerat  : fic  enim  docent  Viual- 
dus,  Nauarrus,  Vi&oria , Toletus , & alij  quos 
ibidem  citat. 

Quires  quo  tempore  poenitentia  a confeffii- 
rio  iniun&a  impleri  debeat.  Hefponderur  cum 
diftinciione  : Vel  enim  i.ius  implenda;  tempus 
a confeffiario  prrefixutn.fuit , vel  nonifi primum, 
v.g.  fi  certis  diebus  ieiunium  feruandum  iniun- 
dum  lit , tempore  illo  praffixo  implendum  eft: 
fi  lecundufti,  poenitens,  quamprimum  corcmo- 

L ij 


144  DE  TOENITENTIA. 
de  poterit > latisfadlioncm  implere  tenetur.  Ita 
Suaresloco  citato , vbi  docetillum  mortaliter 
peccare  1 qui  poenitentiam  s;rauem  fine  vlla  ra- 
tionabili caula  tempore  valde  diuturno  exfo- 
la  defidia  aut  incuria  differret. 

Eft  autem  hic  obiter  obferuandum  damna- 
tam olim  fuiffe  a Sixto  Summo  Pontifice  in 
Bulla  fpeciafi.data  anno  1478- fententiam  Pe- 
tri de  Ofma , qui  afferebat  nennifi  peradta  poe- 
nitentia confitentes  debere  abfolui  : quam  qui- 
dem fententiam  fallam,  fcandaloiam,  & SS.  Pa- 
trum decretis  Apollolicifque  conflitutionibus 
contrariam  & hxreticam  declarauit,  cuius  Bul- 
la; mentio  fit  in  cenfura  Facultatis  Parifienfis 
data  anno  1644.  die  2?.  Iunij  ,in  quaeamden» 
yt  temerariam  &h*reticam  profcripfit. 


1 


Digitized  by  Google 


.APPENDIX. 

De  Indulgentiis  & Purgatorio. 

JggH  Vowiam  fupra diximus pofle confef- 
5v&$£  firium  injungendarum  fatisfacHonum  ri- 
gorem  minuere  occafione  Indulgentia- 
rum , poenafque  temporales  peccatis  quoad  ma- 
culam remi/fis  debitas  , quibus  in  hac  vita  fa- 
tisfa&um  minime  fuerit  , poft  hanc  vitam  in 
Purgatorio  cflc  luendas';  vt  vtrumque  melius  & 
certius  intelligatur  , Appendicem  hunc  de  In- 
dulgentiis & Purgatorio  appofuimus , in  quo, 
quid  de  vtro que  fecundum  Catholica  fidei  nor- 
mam fentiendum  fit , breuiter  explicabimus. 
/ 

PARAGRAPHVS  I. 

Quid  fit , & quetuflex  Indulgentia.  v 

INd  vi  g en  t i ^ nomen, fecundum  com. 
munem  & receptum  Ecclefixvfum , fignifi- 
cat  poena»  temporalis  peccato  quoad  culpam 
remiflo  debita:  condonationem , qua»  fit  ab  Ec- 
clefia  ex  iufta  aliqua  & rationabili  caufa  per 
applicationem  fatisfa&ionum  Chrifti  Domini, 
vt  fuse  docet  & explicat  Bellarminus.  Q_uod  vt 
cuidcntius  fiat,  duo  nobis  hic  breuiter  demon-  *•  “e 
ftranda  funt.  Inc** ' 

Primum  eft , extare  in  Ecclefia  Thelaurum 
quemdam,  vnde applicanda:  fidelibus  indulgcn- 
tia:  proferuntur : qui  Thefaurus  conftat  in  pri-  * 
mis  ex  fatisfadfcionibus  ipfius  Chrifti  Domini 
quarum  valor , ciim  infinitus  fuerit  ( vt  ex  di- 
«ftis  r.part.  tra<ft.  f.  conftat ) quantacunque  fiae 
illatum  applicatip  j Thefaurus  ille  nunquam 

L iij 


T 


1146  DE  INDVLGENTIIS.'  . 
exhauriri  poteft.  Conflat  etiam  ex  fausfadib- 
nibus  fuperabundantibus  fandorum,  quorum 
aliquos  certum  eft  longe  plura  pafToseffe,  quam 
ob  peccata  eommifla  promeritifuerint  ( quod 
de  fandiflima  Virgine  Deipara  negare  nemo 
poteft  , &deS-  Ioanne  Baptifta  multifque aliis 
pietas  facile  fuadebit  ) quibus  partionibus  v&- 
hmtarie  ab  iis  & ex  perfeda  charitate  accepta- 
tis vis  quaedam  inerat , non  modo  meritoria, 
cuius  frudum  in  coelo  percipiunt , fcd  etiam 
fatisfadoria , quam  licet  ipfis  minime  necerta- 
* tiam,(  vtfupponimus  ) aliis  tamen  maxime  vti- 
lem  & falutarem  erte  pofte  Ecclefia  femper  a- 
gnouit,  vtex  communione  fandorum  quam  in- 
Symbolo  profitemur  , aliifque  feriptura:  lo- 
cis fuse  probat  Ifambertus  trad.  1.  de  Indulg. 
difp.r.art.  4 & Gammachajus  difp.vnicade  In- 
dulg. cap.  2.  vhi  etiam  ex  communi  Dodorum 
lententia  variis  argumentis  offendunt  iuftum  in 
hac  vita  non  fplum  pro  fuis,  fed  etiam  pro  al- 
terius iufti' peccatis  , ob  charitatis  vnionem, 
Deo  fatisfacere  poffe. 

Porro  has  fandorum  fatisfadiones  Chrifti 
Domini fatisfadionibusconiungit  icdefia,non 
vt  vllum  harum  defedum  fuppleat,  cum  per- 
fediflimaefint ; neque  vtearumdem  valori  infi- 
nito quidquam  fuperaddatj  fed  tum  vt  ipfius 
Chrifti  virtutem  in  fandis  eius  veneretur , tum 
vt  eorum  perfedam  cum  Chriflo  capite  vnio- 
nem,  & membrorum  eiufdem  capitis  in  vtra- 
que  Ecclefia  triumphante  ac  militante  commu- 
nionem demonftret. 

Secundum  eft,  fupradidi  Thefauri  difpcn- 
fationema  Chrifto  Domino  Ecclefia»  creditam 
fui  (Te , vt  habetur  in  extrauag.  Vnigenitut  de  poe- 
nit.  & remifl*.  & in  Concilio  Trid.  fefT.  2f.  de- 
cr.  de  Indulg.  Et  probari  poteft  tum  ex  illis 
Mattii  Chrifti  Domini  verbis:  quodcunque  fluent  fu- 
s 'per  terram  , erit  folatum  & in  ceelis  ; quibus 
poteftas  generalis  & ampliflima  conceditur 
vincula  quascunque  foluendi,  quibus  a confe- 
cutio  ne  falutis  homines  praepediti  polfint ; tuta 


Digitized  by  Googlf 


DE  INDVLGENTIIS.  24 7 

etiam  ex  continua  & vniucrfali  praxi  Ecclefiat, 
quxiam  inde  d tempore  Apoftolorum  &eon- 
fcquentibus  l'a:culisad  ha?c  vfque  tempora  per- 
- fcuernuit  : S.  Paulus  fiquidem  Indulgentiam 
Corinthio  incefluofo  panitemi  conccflit  ad 
inflandam  aliorum  fidelium  , qui  pro  illo  inter- 
ceflcrant , vt  docent  S Thomas  , & Theodore- 
tus  in  commentariis  fuper  cap.  2.  ipift.  2.  ad 
Corinth.  Similiter  indulgentias  ad  poflulatio- 
nem  martyrum  , qui  in  carceribus  ob  Chrifli 
confeflionem  detinebantur,  pocnitentibus con- 
cedas fuifle  confiat  ex  variis  reflimoniis  Ter- 
tulliani, S.  Cypriani,  & aliorum  qui  apud  Bel- 
Jarminum  referuntur.  De  earumdem  poflea 
Indulgentiarum  vfu  mentio  fitin  Concilio  Ni- 
camo  1 can.11.  Ancyrano  can.  p.  Laodiceno 
can.  2-  & aliis  paflitn  vfque  ad  Gregorium  ma- 
gnum, a cuius  temporibus  vfus  Indulgentiarum 
notior  adhuc  & frequentior  in  vniuerfa  Ecclcfia 
fuit , vtfuseofiendir  idem  Bellarminus  fupra. 

Ex  quibus  conflat  quam  falso  & temerarie 
hodierni  harretici  Indulgentias  ab  Ecclefia  con- 
cedi pofle  denegent , quorum  error  vel  eofo- 
lo  nomine  proferibi  deberet  , quod  non  alios 
patronos  agnofeat  quam  Valdcnfes  , qui  primi 
Indulgentias  impugnarunt  , vt  obferuat  idem 
Bellarminus  , apud  quem  fofior  haereticorum 
illorum  refutatio  , & veritatis  noftra:  fidei  pro- 
batio videri  potefl. 

Quares,  quis  fit  indulgentiarum  cffedusj 
feu  a quibus  pernis  per  Indulgentias  libere- 
mur. Rdpondctur  per  conccflionem  Indul- 
gentiarum nos  minime  liberari  a pernis  na- 
turalibus qua:  peccatum  originale  confequun- 
tur  , neque  etiam  a panis  ob  delicia  in  fo- 
ro externo  fiue  Ecdcfiaflico  flue  politico 
fubeundis  , fcd  a panis  illis  temporalibus, 
quarob  peccata  pofl  baptifmum  commiila  , & 
quoad  culpam  remi/Tse  debentur  in  foro  in- 
teriori diuin*  iuAitia:  , feu  vt  loquuntur 
Theologi  , in  foro  animse  ; qusque  vel  in 
Jiic  v«a,  vel  poft  illam  in  Purgatorio  luen- 

£ iiij 


cap.  j, 


fupra. 


Digitized  by  CoogI 


44-8  DE  INDVLGENTIIS. 
da:  forent,  fi  homo  prius  moreretur,  quam 
condignam  pro  illis  offerret  fatisfacUonem: 
ita  vt  per  Indulgentiarum  conceffionem  a 
poenarum  illarum  reatu  liberemur,  non  mo- 
do coram  Ecclefia  , vt  olim  nonnulli  dixe- 
in  4..  tUnt  quos  refellit  S.  Dedor  ; fed  etiam  ve- 
dift.  re  coram  Deo  , vt  fose  ex  eodem  S.  Dodo- 
4°. q.  re  & aliis  probat  idem  Bellarminus  fupra, 
I.s-J*  & poft  illum  Gammachams  dilp.  vnica  de  In- 
dulg.  cap.  f. 

Sunt  autem  varis  & multiplices  In- 
dulgentis pro  varia  & multiplici  conceffio- 
num  forma  & concedentium  voluntate: 
Interdum  enim  conceduntur  Indulgentis  ali- 
quot dierum  , vel  annorum  , vel  quadrage- 
narum ; interdum  tertia  vel  quarta  aut  alia 
pars  peccatorum  per  indulgentiam  condona- 
tur ; aliquando  plenaria  Indulgentia  conce- 
ditur $ aliquando  pleniffima  & in  forma  Iu- 
bilaei.  Et  quidem  quando  conceditur  Indul- 
gentia tot  dierum  , vel  annorum  , vel  qua- 
dragenarum ; fenfus  eft  per  illam  Indulgen- 
tiam remitti  tantum  poens  temporalis  , pro 
peccatis  commifiis  & quoad  culpam  dele- 
tis , in  hac  vita  aut  in  altera  luenda» , quan- 
tum redimeretur  per  poenitentiam  tot  die- 
bus , vel  annis  , vel  quadragenis  fecun- 
dum antiquos  Ecclefis  canones  imponi  fo- 
litam  , vt  explicant  Paludanus  , Major  , San- 
iftus  Antoninus,  Sotus  , Suares  & alij  apud 
X,aymannum  tra&at.  7.  de  Indulg.  capite 
Similiter  quando  per  Indulgentiam  condo- 
natur tertia  vel  quarta  pars  peccatorum , 
nihil  aliud  fignificatur  quam  remitti  tertiam 
vel  quartam  partem  poena:  illius  tempora- 
lis pro  peccatis  luenda».  Plenaria  vero  In- 
dulgentia totam  poenam  temporalem  pec- 
cato quoad  culpam  remiflo  . debitam  tol- 
lit : quod  fimiliter  facit  illa  , qua»  dici- 
tur pleniffima  & in  forma  lubilsi  , nifi 
in  quantum  fimul  cum  Indulgentia  facul- 
tates aliqua:  concedantur  ad  eligendum  c©n- 


d by  Google 


DE  INDVLGENTIIS.  249 

fefTarium  , qui  a cafibus  quibufiibet  & cen- 
furis  abfoluat , & in  votis  aut  irregularitatibus 
dilpenfet  ,vt fieri folet  in  Iubilsis:  qua;  omnia 
fuiiiis  explicata  & probata  reperiuntur  apud 
eumdem  Bcllarminum  fupra  cap.9.  vbi  monet 
Indulgentias  illas,  in  quibus  mille  & plurium 
annorum  remiffio  conceditur  , fufpedas  8c  a 
quaefluariis  confidas  nonnullis  videri  ; ciim 
nonfoleant  Pontifices  concedere  Indulgentias 
nifi  tot  annorum , quot  folebant  poenitentia;  in- 
iungi;  qua:  quidem  non  extendebantur  vitra 
ieptem,aut  decem , aut  viginti  annos , aut  certe 
ad  totam  vitam  qua;  vitra  centum  annospro- 
iogari  non  folet : quanquam  Toletus  lib.  6. 
cap.  2 3.  Indulgentias  eiufmodi  rede  concedi 
pofle  contendit , fiper  illas intelligatur tantum 
p cenae  remitti  , quantum  redimere  deberet  pec- 
cator per  poenitentiam  , qua;  tot  millibus  anno-< 
rum  duraret ; cuius  quidem  poena;  reatum  non 
eft  creditu  difficile  a multis  incurri , qui  ( vt 
icriptura  loquitur  ) Bibunt  tanquam  aquam  ini- 
quitatem. 


PARAGRAPHVS  II. 

Quis  pojjit  cencedere  Indulgentias,  & 
nam  caufa  ad  id  requirantur. 

SV  pponimvs  ex  Bellarmino  lib.  i.de 
Indulg.cap.  f.  &Suaredifp.  69.  dePoenit. 
fed.  4-  Indulgentia:  conceffionem  refpedu 
viuorumneri permodum cuiufda  abfolutionis, 
qua:  annexam  habet  folutionem  ex  thefauro 
tcclefia»,vt  conftatex  variis fummorum  Pon- 
tificum diplomatibus,  qua.- ibidem  refert  Bel- 
larminus : Diximus , ( refpedu  viuorum  ; ) quia 
fiquffftiofitde  defundisin  Purgatorio  exiften- 
tibus  , Indulgentis  ipfis  applicantur  non  pet 
modum  ablblutionis,  cum  nullam  in  eos  £c- 

X»  y 


Digitized  by  Google 


S9| 


> 


2fO  DE  INDVLGENTIIS.’", 
clefia  iurifdi&ionem  obtineat;  fcd tantummo- 
do per  modum  folutionis  leu  fuffragij ; ficut  ca- 
prinum apud  Tureas  detentum  Rex  Galliae  non 
per  viam  authoritatis , vtin  proprio  regno  , feci 
tantiimper  viam  folutionis  ac  redemptionis  li- 
berare poteft.  Quouis  autem  modo  concedatur 
Indulgentia,  fiue  per  modum  abfolutionis  quae 
annexam  habeat  folutionem  , fiue  per  modum 
fimplicis  folutionis  , certum  eft  in  concedente 
requiri  Iurifdi&ionem  in  foro  exteriori  Eccle- 
fi;e;  quia  fine  illa  neque  abfolutionem  conce- 
dere, neque  bona  icclefijE  communia  &in  eiuSi 
thelauro  depofita  legitime  difpenlare  poteft. 

Dicendum  i-fummum  Pontificem  ex  iure  di- 
oino  habere  pleniiTimam  potcftatem  conceden- 
di quafiibet  Indulgentias  omnibus  & lingulis 
Chrifti  Domini  fidelibus.  Qutod  conflat  tum 
ex  potcftate  illimitata  a Chrifto  Domino  pri- 
mario & prae  reliquis  Apoftolis  concefla  S.  Pe- 
tro , cui  fuccedit  fummus  Pontifex;  S.  Matth.- 
3 6.  Tibi  dabo  (Unet  regni  calorum  > &c.  & quod- 
cunque  filucm  fuper  terram , erit  folutum  & in  <*- 
lu,  &c.  Tum  etiam  ex  eo  quod  ad  conferendas 
Indulgentias  duplex  ex  parte  concedentis  re- 
quiritur poteftas ; vna  in  eos  quibus  conferun- 
tur , altera  in  thelaurum  icclefia:  ex  quo  defu- 
muntur:  vtramque  autem  illam  poteftatemin 
fummo  Pontifice  pleni/limam  reperiri  apud 
omnes  Catholicos  conflat,  & plenius  adhuc 
conflabit  cx  iis  qus  infra  dicentur  tradb.  2.  cap. 
3.  de  legibus. Addit  Toletus  lib.6.  cap.  2f.  Con- 
cilium generale  fimilem  habere  potcftatem 
concedendi  quafcunquc  Indulgentias  etiam 
plenarias  , quod  a Concilio  Laceram  fa&um 
fui  (Te  dicit, 

Dicendum  1 . Epifcopos  etiam  habere  pote- 
flatem conferendi  aliquas  Indulgentias,  vt  pa- 
tet cx  cap  . T^ofiro , de  poenit.  & remifl*.  & ex 
ipfius  EccI  elise  praxi  latis  conflat  : poffunc 
enim  Epifcopi  conferre  Indulgentias  vnius  an- 
ni in  Dedicatione  Ecdefise  , & quadraginta  die- 
tum  in  anninafario  Dedicationis ; quam  yIc**- 


Digitized  by  Google 


DE  'IKDVL  GENTIIS.  tfi 

mam  Indulgentiam  poffunt , quandocunqueip- 
fis  libuerit,  ex  cauia  aliqu.i  legitima  concede- 
re , vt  habetur  ex  cap.  C »»»  « • dc  puenic.  8c  re» 
miff. 


Quasrunt  Theologi,  an  Epifcopi  poteftatem 
illam  conferendi  Indulgentias  habeant  tantum 
ex  iure  humano  feu  ex  concc/fione  fummi 
Pontificis  , an  vero  ex  lurediuino  ; &,fiex 
iure  diuino  , cur  adeo  reftrida  & limitata  fit? 
Omiilis  variis  Doctorum  refponfionibus  pro- 
babililfime  loqui  videntur  ij  , qui  afferunt 
Epifcopos  hanc  poteftatem  ex  iure  diuino  ha- 
bere ; cum  fint  ( vt  dicit  Apoftolus  ) Dsfyen - 
fotores  myfleriorum  T >«;  & ii  Spiritu  fando  re- 
gimini Ecclefias  praspofiti  fint,  Ador- 20.  Spi- 
ritu* f an  Plus  pofutt  Epifcopos  regere  Ecclefiam  Dei: 
quia  tamen  hoc  regimen  & illa  difpenfatio  fu- 
bordinatur  regimini  & difpenfiitioni  generali, 
quam  fummus  Pontifex  in  vniuerfam  Eccle- 
fiam obtinet,  ideo  penes  illum  efteiufmodi  po- 
teftatem in  Epifcopis  ob  caulas  aliquas  iuftns 
& rationabiles  extendere  vel  reftringere,  vt  do- 
cet & fuse  probat  IfambertKs  difp.  dc  Indulg. 
art.  1.  qui  ibidem  ex  Nauarro  & aliis  obferuac 
Cardinales  etiam  poffe  concedere  Indulgentias 
centum  dierum;  idqne  non  tam  a iure,  quam  a 
confuetudine  & conceffione  fummi  Ponti- 
ficis. 


Q£o,d  veto  fpeciat  ad  Abbates , Parrochos,  lib.  1. 
&c.rede  docet  Bellarminus  nullos  Clericos  de  In- 
aut  SacerdotesEpifcopis  inferiores  ex  iure  poffe,  dulg. 
concedere  Indulgentias , fedf"  vt  habetur  cap.  c.H. 
Accidentibus , de  excefsibus  Pradatorum  , ) fo- 
lummodo  ex  commifsione  Pontificis  maximi 
vel  Epifcoporum.  Vbi  etiam  obferuat  ex  S.  jn  4. 
Dodore  nullos  proprie  loquendo  in  Ecclefia  di  io. 
effe  aut  dici  debere  Pra»latos  nifi  folos  Epifco-  q.i.  a. 
pos  ; ciim  fint  integri  alicuiuspopuli  Redores,  4.q.i. 
& quafi  in  quodam  Ecclefiaftieo  regno  prasfint 
hominibus  omnium  astatum, fexuum, ordinum, 

& conditionum  ; Abbates  vero  & Parroehi 
fint  quafi  vnius  familia:  patres  : vnde  , ciim 

JL  vj 


gitized  by  Gc 


Sap. 

C.I2. 


W DE  IND  VIGENTir?, 

Indulgentiarum  conceffio  nonnifi  ad  Ecdcfise 
Pradatos  fpeclet , fcquitur  illam  efie  ipifcopo- 
rum  propriam, non  vero  aliorum,  quiipfisfunt 
in  pcclefia  inferiores. 

Dicendum  nonfohim  legitimam  authori- 
tatem  , led  etiam  iiiftam  aliquam  & rationabi- 
lem caufam  requiri  ad  hoc , vt  licite  & valide 
Indulgentia»  conferantur.  Ita  S.  Thomas  , S. 
Bonatientura , & alij  quos  citat  &fequitur  Bel- 
larminus  : 8c  conflat  ex  Hxtranag.  Vnigemttu , 
vbi  Clemens  6.  dicit  Chriflum  Dominum  sc- 
clefije  thefaurum  per  fuos  Vicarios  reJiquiflc  fi- 
delibus difpenfandum  Salubriter , & ex  rattona 
bili b m & iu/Hs  cau/is : 8c  ex  Concilio  Conftan- 
tienfifcff.  vltima,  vbi  dicitur  fufpectos  dehae- 
refi  interrogandos  efFe  , an  credant  fummum 
Pontificem  concedere  pofle  Indulgentias  ex 

taufa  rationabili. 

Qujeres , qutenam  caufa  infla  & rationabilis 
efle  cenfcatur  ad  concedendum  Indulgentias. 
Refpondetur  iuxta  probabiliorem  Dodorum 
fententiam  ad  id  requiri , non  modo  vt  caufa 
illa  fit  pia  & Deo  grata , fed  etiam  vt  aliquam 
habeat  cum  ipfa  Indulgentia  proportionem.*  Ita 
S. Bonauentura, Richardus.  Major,  Sotus,  Na- 
uarrus,  Sc  alij  plures,  quos  citat  & fcquitur  Bel- 
larminus  cit.  cap.  iz.  Ad  hanc  autem  propor- 
tionem duo  pradcrcim  requiruntur  : primum 
eft,vt  concedatur  Indulgentia  ob  pium  aliquem 
finem , cuius  aflccatio  fit  magis  Deo  honorifica 
& icclefiae  vtilis,  quam  poenitentialis  fatisfa- 
ftio  qus  per  Indulgentiam  relaxatur  : fecun- 
dum efl;,vtad  Indulgentiam  illam  percipien- 
dam opus  aliquod  feriendum  praeferibatur, 
quod  fit  aptum  Sc  vtile  ad  finem  huiufmodi 
confequendum:  e.  g.  quando  fummus  Ponti- 
fex Indulgentiam  concedit  iis,  qui  vere  poeni- 
tentes  & confcfii  acfacra  Communione  refcdi 
preces  & alia  pietatis  opera  pro  hsrcfeon  extir- 
patione  & Chrifbianorum  pace  ,&c.  Deo  obtu- 
lerint ; finis  quem  fibi  proponit  Pontifex  , fci- 
lkct  haerefeon  extirpatio  3c  Chiillianoium  pax» 


Digilized  by  Google 


v' 

DE  INDVL  GENTI  IS-  zr? 
cft  haud  dubie  maxime  Deo  honorificus  & 
Ecclefis  proficuus  ; opera  itera  ad  finem  il- 
lum obtinendum  iniuntta  , ad  id  aptifiim* 

fune , vt  pci  fe  patet : & fic  proportio  debita 
repcritui. 

De  hac  vero  caufa  eiufque  iufta  proportione 
penes  ipfum  concedentem  Indulgentias  iudi- 
cium  efle  debet , vt  re<fte  monet  Bellarminus  fu- 
pra  cap.  iz.  nec  fubditorum  cft  temere  de  ciuf- 
modi rebus iudicare:  imo  (vt  docet  Ifamber- 
tus  difp.  art,  4. ) periculofum  cft  quafcun- 
quelndulgcntias  quibuflibet  ex  caufis  concedas 
parui  facere:  vnde  ibidem  obferuar  InduJgen- 
trasillasj  qux conceduntur  vfui  granorum  be- 
nedidorum  ,rofariorum,  piarum  imaginum,  Si 
fimilium  rerum , qua  minimi  momenti  viden- 
tur , ex  caufa  maxime  iufta  ac  rationabili  a furn- 
mis  Pontificibus  interdum  polle  concedi. 

Rcdle  tamen  obferuat  Laymannus  cap.  4.  dc 
Indulg.  poftNauarrum  & alios,  quod  quamuis 
caufa  tufficiens  & iufta  in  concc/Iionc  Indul- 
gentiae alicuius  v.  g-  plenariae  reperiatur  , fieri 
tamen  pofle  vtnen  omnes  integram  confequan- 
tur  j fi  videlicet  illorum  aliqui  ad  maximam 
pro  peccatis  commi/lis  temporale  poenam  fub- 
eundam  obligati,  opus  iniun&um  tepidepera- 
gant  : quia  , quamuis 'caufa  Indulgentia*  in  fe 
jufta  fit  , illorum  tamen  refpc&u  aliquo  pacto 
deficit  ob  imperfcdlam  dilpofitionem  : quod 
etiam  conftat  cx  Extrauaganti  I.  Bonaficij  8. 
depeenit.  & remifi*.  8:  ex  S.  Bonaucntura  in 
4.  dift.  zo.  part.  z-  art.  7.  quaeft.  6.  vbi 
dicit  Homines  plu*  vel  mtn-s  participare  de  In- 
dulgentia , prout  plus  vel  minus  ad  illius  taufam 
accedunt. 


Digitized  by  Google 


*f4  t>E  INDVLGENTII  S. 


* 


PAUAGRAPHVS  III. 

Qu&nAtn  conditiones  requirantur  in  eo  , 
f «/'  Indulgentiarum  f rufium  per- 
cipere intendt. 

PRiMA  conditio  eft , vt  fit  homo  baptiza* 
tus,  vt  ex  communi  & certa  Theologorum' 
fentencia docet  Suares  : thefaurus  fiquidem 
Ecclefi*  valide  difpenfari  non  poteft  nifi  filiis 
aect.4  zcclefiatj  necabfolui  pofiimtab  Ecclefia  qui  eius 
jurifdidioni  non  fubfunt:  Nauarrus  tamen  & 
alij  apud  JLaymannum  cap.  6 . de  Indulgentiis- 
exiftimant  probabile  efle  Catechumenis  tum 
viuis  tum  defundis  Indulgentias  per  modum 
foffragii  prodefle  polfe. 

Secunda  conditio  cft,  vt  is  qui  percipit  Indul- 
gentias fubditus  fit  illius  qui  eas  conceflit:  ne- 
que enim  nifi  fubditis  Indulgentiae  concedi 
poifunt  vt  habetur  ex  cap.  gUtod  *ntem , & ex 
didis  paragrapho  praecedenti  confiat. 

Tertia  conditio  eft,  vt  non  fit  excommunica- 
tione aliqua  maiori  ligatus  j hsec  enim  priuat 
hominem  participatione  bonorum  ipiritualium 
communium , Ytfupponimus  cx  dicendis  infri- 
fuo  loco. 

Quarta  conditio  eft , vt  fit  in  ftatu  gratia;  fan- 
dificantis  eo  tempore  quo  Indulgentia;  frudum 
percipit : poena;  fiquidem  temporalis  remiflio, 
culpa;  remiffionem  prsefiipponit , vt  ex  S.  Tho- 
8c  Theologorum  communi  fententia  docet 
Ca.  13.  Bellanninus  , & ex  ante  didis  fatis  confiat.. 

Verum  circa  hanc  quartam  conditionem  dif- 
ficultas eft  , an  flatus  gratia;  requiratur  in  fufei- 
piente  Indulgentiam  , non  folum  quando  eius 
frudum  percipit  ,fcd  etiam  cumexcquxtur  ope- 
ra ad  illarum  perceptionem  iniunda.  Paluda- 
tius* S . Antoninus,  & alii  apud  Bellarminum  fu- 
pra  exiftxmaut  fatis  efle  , vt  is  qui  lucratur  in- 


Digitized  by  Google 


DE  INDVLGENTIIS.  trr 
diligentiam  , fit  in  ftatu  gratiae  eo  tempore , qu® 
eius frudum  percipit  : Caietanus  tamen,  Sotus 
& alij  apud  eumdem  Bcilarminum , afferunt  re- 
quiri grati*  ftatum  etiam  tunc  , quando  in  jun- 
cum opus  perficitur}  quorum  fententiam  Bel- 
larminus  cenfet  effe  tutiorem  , & in  quibufd.mt 
etiam  cafibus  omnino  certam  , cum  videlicet: 
praeferibitur  , vt  opera  injun&a  in  ftatu  gratias 
fiant , quod  in  plurimis  fummorum  Pontificum 
diplomatibus  praeferibitur,  in  quibus  Indulgen- 
tia conceditur  iis  , quijvere  contriti  & confefti 
Ecclefias  aliquas  vifitauerint , ibique  orauerint 
pro  pace  &c.  Imo  Bcllarminus  exiftimat  id 
femper  fubinteliigi  quamuis  non  exprimatur, 
quando  iniundum  opus  tale  eft  , vt  minime 
conferat  ad  finem,  ad  quem  Indulgentia  confer- 
tur , v.  g.  ad  placandum  Deum  & impetran- 
dam pacem , nifi  fiat  in  ftatu  grati*  } peccato- 
res enim  Deus  non  exaudit, nec  peroperamor- 
tua  Iuftitia  eius  placari, aut  mifericordia  exorari: 
poteft  : quare  confultiflimum  eft  , vt , quan- 
do quis  Indulgentiam  percipere  cupit,  primum 
peccata  fua  vel  facramentali  confeftionc  vel 
faltem  perfeci*  Contritionis  adu  eluere  curetr 
quae  quidem  contritio  ad  omnia  peccata  non. 
fblum  mortalia  fed  etiam  venialia  extendi  de- 
bet,vt  ad  remi/fionem  poenarum  illis  debitarum 
Indulgentia  quoque  extendatur. 

Quinta  denique  conditio  eftr,vt  is  qui  Indul- 
gentiam percipere  cupit,id  omne  perficiat,  quod 
adillam  confequendam  iniundum  fuerit : vnde- 
fi  ex  ignorantia , aut  obliuione,  aut  etiam  iufto 
aliquo  impedimento  partem  aliquam  operis  in- 
iurnfli  quamuis  inculpabiliter  omittat , effedutn 
Indulgentiae  non  confequitur , vt  ex  S.  Thoma 
& aliis  docet  Bellarminus  : quia  fecundum  c. 
commune  Theologorum  axioma  , Indulgenti* 
tantum  valent , quantum  fonant 

Quaeres  vtrum  , quando  in  Pontificiis  di- 
plomatibus habetur  Indulgentiam  concedi 
paenitentibus  vere  contritis  & eonfefsis  , con- 
firfsio  facramentajis  neceffaria  fit  ad  eam  lu- 


* DE  INDVLGENTIIS. 

crandam  , Rcfpondctur  fecundum  probabi- 
liorem & tutiorem  fententiam  , in  eo  qui  pec- 
cati alicuius  mortalis  fibi  confcius  efl  , re- 
quiri adualem  confeffionem  , quando  illius 
mentio  exprefla  habetur  in  Ponufieijs  litte- 
ris ; nec  fufficere  folam  contritionem , quam- 
uis  veram  & perfedam  , vt  afferunt  fandus 
Antoninus  , Adrianus  ; Nauarrus  , & plures 
Cupra  alM  apud  Bellarminum  : In  eo  autem  , qui 
nullius  peccati  mortalis  confcientiam  habet  » 
adualem  confeffionem  minime  effit  ncccffa- 
xiam  , vt  docent  idem  fandus  Antoninus» 
Suar  es,  Sc  ali  j apud  Laymanum  cap.  6.  deln- 
dulgcntijs. 

Quod  fpedat  ad  Indulgentias  , quae  defun- 
dis fidelibus  in  Purgatorio  exiftentibus  appli- 
cantur , certum  efl:  id  ab  Ecclcfia  valide  & 
fruduose  fieri  pofle  : fideles  fiquidem  defun- 
di cum  fidelibus  viuentibusitaconiundifunr» 
vt  vnam  cum  illis  Ecclcfiam  efficiant  : pro- 
indeque  fi  particularibus  fuffragiis  & oratio- 
nibus viuentium  iuuari  poflunt , a fortiori  po- 
terunt per  applicationem  fiuisfadionum  Chri- 
fti  8c  Sandorum  fubleuari.  Et  haec  efl  com- 
munis & certa  Dodrina  fandi  Thomae,  fan- 
di Bonauenturae , & aliorum  Dodorum  quos 
citat  Bcllarminus  capite  14.  Quae  etiam  ex 
communi  Ecclcfhe  praxi  fatis  conflat , in  qua 
( vt  ibidem  refert  J Pafchalis  X.  qui  ante 
feptingentos  annos  Apoflolicam  Sedem  obti- 
nebat > & plures  alij  fummi  Pontifices  In- 
dulgentias defundis  applicandas  concdTe-  *- 
tunt. 

Quaerunt  aliqui  , vtrum  Indulgentia*  pro  de- 
fundis conceflae  certo  ac  infallibiliter  illis 
profint.  Affirmant  Sotus  , Nauarrus  , Sua- 
Cap.7.  res , & alij , quos  citat  Laymannus : quotum, 
de  In.  fententia  , licet  fit  probabilis , contraria  ta- 
men » quae  efl  fandi  Bonauenturae , Richardi, 
Durandi,  Cordubenfis,  Cani , & aliorum  quos 
Ibide,  citat &fequiturj  quae  efl  hunc  Indulgentiarum 
pro  defundis  effectum  pendere  cx  liberali 


DE  INDVLGENTIIS.  2f7 
Dei  acceptantis  voluntate;  probabilior  videtur, 
cum  neque  ex  vllo  fcriptura*  loco  ,!nequc  ex  vlla 
certa  traditione  condet  Deum  illas  fatisfadio- 
nes  ex  Ecclefia:  thefauro  depromptas , & ab  ea- 
dem Ecclefia  libi  oblatas  pro  defundorum  li- 
beratione acceptaturum  promiliiTc  ; praffertim 
cum  ipfa  Ecclefia  Indulgentias  illas  pro  dc- 
fiindisconcedat,  non  per  modum abfolutionis, 
feti  per  modum  fuffragij  , tanquam  ipfum 
Deum  fupplicans],  vt  eiufmodi  fatisfadionem 
feu  folutionem  pro  defundorum  fublcuatione 
mifcricorditer  acceptare  dignetur. 

Quod  etiam  ex  ipfius  Ecclefia? praxi  confir- 
mari poted , qua?  poft  applicatam  alicui  defun- 
cto in  particulari  plenariam  Indulgentiam  , v. 
g.  per  facrificium  in  altari  priuilcgiato  pro  ipfo 
oblatum  nihilominus  pro 'eodem  orare  & fa- 
crificare  non  definit  i quo  fiufto  tacite  declarare 
videtur,  Indulgentias  quamuis  maxime  fal li- 
tares , non  tamen  femper  infallibilem  effectum 
pro  ipfis  defundishabcre , fcd  pendere  ex  diui- 
na  mifcricordia  : quod  tamen  non  debet  fideles 
viuentes  reddere  legniores, imo  potius  excitare, 
vt  maiori  affedu  & charitate  ipltsfidelibus  de- 
fundis per  orationes , aut  facrificia , aut  Indul- 
gentiarum applicationem,  aut  alium quemcun-, 
cunque  modum  opitulentur. 


PARAGRAPHVS  II. 

<S htid  cie  ‘Turgttorio  fentiendum  fit. 

CAt  hoiic  a yeritas, cui  firmiter  adhae- 
rendum eft, docet  effe  Putgatorium;id  cft, 
locum  quemdam, in  quo  tanquam  in  car- 
cere  poft  hanc  vitam  vfque  ad  certum  & de- 
finitum tempus  detinentur  ac  purgantur  animae 
fideles  quae  in  ftatu  quidem  gratia? , fedtamer» 
nondum  plene  a peccatis  purgata?  e corporibus 
exierunt , vbi  fidelium  viuorum  orationibus  8c 
fuffragijs  , ac  pra?fertim  fandi/fimo  Miffa?  fia- 
«ificiopoflUntfubleuari.  Hanc  veritatem  oliia 


apS  DE  PVRGATORIO. 

Valdenfes?Albigenfes,Apofto!ici,  & pluresalij  • 
JLib.  i . Catholica;  fidei  lioftes  impugnarunt  , vt  videre 
dePu.  eft  apud  Bellarminutn ; quibus  adiunxerunr  fe  . 
cap. 2.  hodierni  hsretici  tam  Lucherani  quam  Calui-  . 
nifta;,  qui  omnes  nullum  efte  poft  hanc  vitam  > 
Purgatorium  contendunt » fed  animas  ftatim  vt 
a corporibus  reparamur , vel  in  caelum  euehi  vel 
in  infernum  detrudi. 

Refellitur  hic  error»  & noftra;  fidei  veritas 
probatur  i.  ex  feriptura  : 2 Mach.  rz.  vbidi- 
• citur  , quod  Sa.fi Lia  &■  falubris  eft  cognatio  pro  de- 
fiunt}» exorart , vt  a peccatu  foluantur  : quae  ver- 
ba; cum  neque  de  beatis  neque  de  damnatisin- 
tclligi  pofsint  , fequitur  vt  de  quodam  tertio- 
hominum  genere  fint  intelligenda  , qui  habeant 
adhuc  aliqua  vincula  ; a quibus  poft  mortem 
folui  queant;  proindeque  de  illis  qui  in  Purga- 
torio detinentor.  Hunc  autem  librum  Macha- 
b*orum  efle  Canonicum  ( quidquid  ha:retici  in. 
contrarium  dicant ) conftatnon  modo  ex  Con- 
cilio Trid.  fefl’  4.  in  decr.de  Canonicis  feri- 
pturis,  fed  etiam  ex  Concilio  Carchaginenfi 
( cui  interfuit  ac  fubfcripfit  S.  A uguftinus  cap. 
47.  item  ex  S.  Innoccmio  I.  Epiit.  ■?.  ad  Exa- 
periunt cap.  vltimo,  8:  ex  Gclafio  1 .in  Concilio 
Septuaginta  Epifcoporum , vt  refertur  dift.  ip. 
cap.  Sanfta  T^omaua.  Probatur  etiam  ex  llaiaj 
4.  'Purgabit  Dominus  fordei  filiarum  Sion  in  jpi- 
ritu  iudicij  & fftiritu  ardoris  : quem  locum  de 
poena  Purgatorii  explicat  S.  Auguftinus  Iib . 20» 
deciuit.cap.  ip.  Item  cx  S.  Matth.  I2.vbi  di- 
cit Dominus  qucedam  peccata  elfe,  qua;  non  re- 
mittuntur neque  in  hoc  feculo-,  neque  in  futuro; 
vnde  colligunt  SS.  Patres  quardam  peccata  re- 
mitti in  futuro  fa;culo  » id  eft  poft  hanc  vitam» 
perorationes  & fuffragia  Ecclefi*.  Ita  S.Au- 

fuftinus  lib.  21.  de  ciuit.  cap  24.  &lib.  6.  in 
ulianumc.  p.  Gregorius lib.  4.Dialog.  c.  $9. 
Sc  S.  Bernardus  Hom.66.  in  Cantica. 

Probatur  2.  ex  variis  Conciliis  in  quibus- 
pratfcribitux  » vt  orationes  & fuffragia  pco  de- 
functis fidelibus  offerajnqr ; yc  in  Concilio  Cat~ 


Digitized  by  Google 


DE  PVRGATORIO.  sf9 
thag.  q.  cap.29.  Bracharenfi  i.c-  39-  & Aure- 
lian  2.  cap.  14.  vnde  fequitur  aliquos  fideles 
defutados  in  tali  loco  efle , vbi  orationibus  8c 
fuffragiis  viuentium  iuuari  poflint,  Trotndcque 
tjfe  tn  Purgatorio. 

Probatur  %■  ex  SS. Patribus, qui  Purgatorium 
apertifli me  afferunt , vt  S.  GregoriusNyffenus 
oratione  pro  mortuis  circa  medium , vbi  deiu- 
fto  ex  hac  vita  excedente  loquens  dicit , quod: 
mn  poterit  a corpore  egrefiu*  diumitatu  particeps 
fieri , nijl  maculas  animo  immixtas  Purgatorius  ignis 
abftulerit:  & Sandus  Auguftinus  lib.  21.  de  ci- 
uic.c.  14.  loquens  de  iuitis  , qui  cum  leuibus 
peccatis  decedunt , Tales  (^inquit ) confiat  ante 
Judctf  diem  per  panos  temporales , quas  eorum  spi- 
ritus patiuntur , purgatos  aternU  fitppltciis  non  tra- 
dendos. Item  ex  aliis  SS.  Patribus  , qui  pro  fide- 
libus defundis  orandum  ac  Miffe  fiicrificium 
offerendum  elfe  dixerunt  ,vt  S.  Cyrillus  Hie- 
iofolym-  Catech.  f.  Myftag.  Proomnibus,  inquit, 
oramus  qui  inter  nos  vita  fundi  funt , maximum  cre- 
dentes ejfe  animarum  iuuamen : S.  Gregoriuslib. 
4..  Dialog.  C.  ff.  Multum  , inquit , j olet  animas 
etiam  pofi  mortem  facra  oblatio  hofiia  falutaris  adiu- 
tsare  , ita  vt  hanc  nonnumquam  ipja  defunttorum  ani- 
ma expetere  videantur. 

Porro , ciim  tantummodo-  fidelium  iufforum 
animsein  Purgatorio  detineantur , qu®  ab  om- 
ni peccati  mortalis  reatu  immunes  ex  hac  vita 
decedunt , lequitur  vt  ob  duas  tantum  caufas 
ibi  purgari  debeant , nimirum  vel  pro  peccatis- 
venialibus  , cum  quibus  noudum  quoad  cul- 
pam remiilis  e corporibus  exierunt,  vel  pro 
poenis  temporalibus  qua:  peccatis  mortalibus 
aut  venialibus  quoad  culpam  remi/fis  deben- 
tur, pro  quibus  plene  non  fatisfecerunt. 

Hae  autem  anim®  in  Purgatorio  exiftentcs 
pro  peccatorum  illorum  expiatione  graui/fimay 
haud  dubie  poenas  patiuntur;  adeovt  SS.  Pa- 
tres doceant  poenas  illas  Purgatori)  quibufeun- 
que huius  vit*  p<rnis  effe longe  grauiorcs.vt 
S.  Auguffinusiu  PliU.  57,  S.  Grcgouus  in  Piah 


U.  q- 

J8.  *.  J 


s«o  DE  PVR  GATORIO. 

5.  pcenitentialem,&ali;,  quos  citat  GamachXBS 
cap.  f.de  Turgat. 

Quamuis  aurem  Doccores  quidam  Catholici» 
vt  Dionyfius  Carthufianus  lib.  de  quatuor no- 
uiflimis  art.  47.  & Michael  Baiuslib.  2.  de  me- 
ntis operum  c.  S-  exiftiment  grauiifimam  ani- 
marum illarum  poenam  in  eo  confiftere  , quod 
nullam  fuse  falutis  habeant  certitudinem  , fcd 
quafi  fufpenfae  & dubias  occulta  quadam  ludi- 
cij  diuini  difpofitione  teneantur;  communis  ta- 
men Theologorum  dodrina  eft,  animas  fideles 
in  Purgatorio  detentas  de  ialute  fuaxterna  cer- 
tas ac  iecuras  effe:  tum  quia  ( vt  docet  S.Tho- 
mas  I fpes  Theologica  in  illis  manet, ac  proinde 
etiam  fides , ex  qua  certiffime  fcire  poliunt  ani- 
mas in  Purgatorio  detentas  efle  faluandas  ; 
aliunde  vero  fatis  certo  fciuntfe  efle  m Purga- 
torio, non  vero  in  inferno  .•  tum  exdictaimne 
propriae  confeientiae ; norunt  enim  fe  Deum 
luper  omnia  amare,  ncc  vllo-aduerfus  eum  odio 
moueri.  neque  etiam  ab  ali;s  animabus  fecum 
detentis' vident  illam  blafpheman,  vtfita  re- 
probis in  inferno  , fed  potius  laudari : quae  om- 
nia fufius  explicata  8c  probata  habentur  apud 
Gamachaeum  c.  & vlt.  de  Purgatorio  » & 
Bellarminum  lib.  2.  de  eod.  Purgat,  c.  4.  qui 
etiam  c.  7.  obferuat  ex  Beda  8c  ali)S  probatis 
authoribus  diucrfos  efle  in  Purgatorio  poena- 
xum  «radus  ,difparemque  animarum  ltatum  * 
«uarum  alix  ali  js  longe  minus  torquentur;  imo 
«irum  aliquse  nullum  alium  nin  tantummodo 
dilatae  foelicitatis  dolorem  fuftinenf 
Quaeres  i.  vbinam  fit  Purgatonj  locus?  Ref- 
ponSaur  locum  Purgatori)  ordinarium  efle  in 
lpfis  terra:  vifceribus  , vt  docet  S.  Themas  , S. 
Bonauentura , Sotus , &alij  apud  Gamachxum 

citato  c.  f . . . , 

Diximus,  ordinarium:  quia  interdum  ex  ali- 
qua diuina  difpenfatione  purgantur  animae  m 
aliis  quibufdam  locis ; vel  quia  in  ijs  peccaue- 
tunt,  vel  etiam  ad  inftruftionem  & terroreni 
Yiuorunijvt  ex  S.  Grcgoiio,  S.Thomaj  Petr<* 


j 

Digitized  by  Google 


DE  rVRGATOUlO. 
Damiano  , & alijs  oblcruac  idem  Gama- 
chams. 

Qusres  i.  quanto  tempore  animae  in  Purga» 
torio  detineri  debeant  ? Rcfpondetur  id  ab  eo 
folo  eognofei  cuius  iudicio  iuftoillic  detinen- 
tur ; certum  nihilhominiis  efle  aliquas  illic ani- 
• mas  pluribus  annis, imo  etiam  faeculis  detinerij 
cum  Ecclefia  probet  confuctudinem  illam  an- 
niuerfaria  celebrandi  pro  aliquibus  defundis, 
etiam  fi  confiet  illos  ante  ducentos  rcl  etiam 
plures annos  ex  hac  vita  migrafle;  quod  mini- 
me probaret  , fi  tandiu  eas  illic  non  'detineri 
polle  certum  effer. 

Qupes  5.  an  anima» ex  Purgatorio  aliquando 
egredi  poilint  8c  hominibus  appareant.  Refpon- 
detur  non  modo  ex  Purgatorio,  led  &exipfi> 
inferno  , imo  etiam  ex  coelo  animas , Deo  ita 
Volente  , egredi  pofle  , & de  fado  interdum 
egrefTasfuilTealijfque  viuentibusapparui/Te,  vc 
docet  S.  Auguftinus  lib-  de  cura  pro  mortuis 
agenda  cap.if.  & ifi.  & idipfum  varijs exemplis 
& hiftorijs  ex  probatiifimis  & fide  digniilimis 
a athoribus  probat  BeUarminus  cit. lib.  3.  c.  S. 


mrr?  rf? 

^ V Htf 

C A P V T VI. 

Z>£  Sacramento  Extrema 
•vn  fi  tonis* 


sectio  i. 

Vtrum  Extrema  vnStie  fit  Sacramentum, 
& quis  fit  eius  mimfitr. 

<|^?Xuiema  vnctionis  nomine 
inte^igimus  vndionem  olei  benedidi, 
qu£e  inflnno  jn  extremis  polito  confertur 
i Sacerdote  adiun&is  certis  precibus.  Hancau- 
tcm  eflc  verum  & proprium  nou;e  legis  Sacra- 
mentum a Chrifto  Domino  inftitutum  nega- 
uerunt  olim  Valdenfes&  Albigenles  ,&  nunc 
etiam  negant  JLuthcrani  & Caluinifta:  ; affir- 
mat vero  Ecclefia  Catholica,  8c  tanquam  do- 
gma fide  credendum  proponit:  cuius  quidem 
veritas  iimul  & erroris  oppofiti  follitas  de- 
monftratur. 

Primo  ex  his  S.  Iacobi  verbis:  Infirmatur 
' quis  in  vobis  , inducat  Presbyteros  £cdefi&  , & orent 
fiuper  eum  , vn gentes  eum  oleo  in  nomine  Domini: 
& oratio  fidei  /hluabit  infirmum , & allemabit  eum 
Dominus  ; & fi  in  peccatis  fit  .remittentur  ei  : qui- 
bus verbis  exprimuntur  omnia  qua:  ad  Sacra- 
menti rationem  requiruntur;  fcilicec  ritus  ali- 
quis externus  , nempe  olei  vndio  ; deinde  pro- 
miflio  gratia:  illi  adiunda  , quatenus  per  illum 
ritdm  peccata  remitti  dicuntur;  ac  demum  in- 
ftitutio  diuina  ; neque  enim  Apoftolus  adeo 
conlianter  & ablolute  gratiam  illam  promit- 


Digitized  by  Googl< 


DE 'EXTREMA  VNCTIONE.  26? 
teret , nifi  Chtiilus  Dominus  hoc  ita  inilituif- 
let,  ac  fieri  ^rsecepi  flet. 

Secundo  , ex  Concilio  Cabilonenfi  { quod 
-temporibus  Caroli  magni  celebratum  eft)  cap. 
4 8.  vbi  dicitur  , Infirmus  fecundum  beati  Iacobi 
documentum  oleo  , quod ' ab  Epi/iopo  benedicitur, 
debere  a Tresbyteru  vngi  : Sc  paulo  poft  allegatis 
ipfius  Sandti  Iacobi  verbis  lubdit  , Non  ejfe 
paruipendendam  eiufmodi  medianam  , qux  anima 
corperifijue  medetur  languoribus : Item  ex  Concilio 
Plorent,  in  decreto  Eugenij,&  Trident.  Iefl'i4. 
c.i.  de  Extrema  vnctiolie , vbi  habetur  : HocSa- 
tramentum  m fi, tutum  a Chrifio  T3om.no  , apud  Mar- 
cum quidem  infinuatum  , per  lacobum  autem  .Apt- 
fiotum  ac  Domim  fratrem  fidelibus  commendatum  ac 
promulgatum. 

Tertio  ex  SS.  Patribus  , qui  huic  facr®  vn- 
£lioni  vim  1'andificandi  & peccata  remittendi 
-tribuunt 5 vt  S.  Ioan.  Chryloftomus  lib.  g de 
facerdotio,  vbi  dicit  Sacerdotes  non  modo  ciim 
nos  regenerant,  fed  etiam  ciim  infirmos  olc® 
vngunt  , indulgcre  peccata ; quod  ex  citatis 
S.  Iacobi  verbis  confirmat:  &iandus  Augufti- 
nus  ferm.  2if-  de  temp.  in  quo  docet  fuperue- 
niente  infirmitate  segrotum  accipere  debere 
Chrifti  Domini  corpus  , & exinde  proprium 
eius  corpus  vngendum  eflc  , vc  impleatur 
in  CO  illud  quod  feriptum  eft  : Infirmatur  quis 
in  vobis  , &c,  additque  hoc  modo  corporis 
fanicatem  8c  peccatorum  indulgentiam  obti- 
neri. 

Quod  autem  fpeiflatad  miniftrum  huius  Sa- 
cramenti. certum  eftfolum  Sacerdotem  rite  or- 
dinatum pofle  Sacramentum  hoc  valide  admi- 
mflrrarc.  Ita  S.  Thonias  in  4.  dift.  z$.  q.2.  a.  1. 
&alij  communirer : eftque  de  fide,  vt  conflat 
ex  fuprd  relatis  S.  Iacobi  verbis  , Inducat  pres- 
byteros Scclefix  \ tum  ex  Concilio  Trid.fup.c. 
vbi  verba  illa  S.  Iacobi  explicans  dicit  , Pro- 
prios bunis  Sacramenti  mimfiros  ejfe  Scclefix  Pres- 
byteros : quo  nomine  eo  loco  non  atate  feniores  aut 
primores  in  populo  inteligendi  veniunt.  , /id  ant 


z6j(.  de  extrema  vectione 

Spifctpi , aut  Sacerdotes  ab  lpjisnrc  ordinati. 

(Suamuis autem  quilibet  Sacerdos  Sacrairum- 
tum  hoc  valide  adminiftrare  poftit,  cum  eius 
adminiftrario  , qua;  modo  deprecatorio  fit,  vt 
infra  dicetur,  non  fit  proprius  adus  iurifdidio- 
nis,  vt  ex  communi  Theologorum  fententia 
docet  Ifambertus ; nullustamen  Saccrdosidli- 
fiif.  f.  cite  peteft,  nifi  fit  proprius  Sacerdos  illius,  cui 
dc  Sa.  hoc  Sacramentum  confertur , vel  ab  co  feculta- 
Extr.  tem  habeat  : vnde  in  clementina  de  priuile- 
Vnd.  giis  prohibeturreligiofis  Sacerdotibus  lub  pos- 
na  excommunicationis  fedi  Apoftolic»  refer- 
uata:  & ipfo  feclo  incurrenda;, ne  hoc  Sacramen- 
tum laicj#iuK  Clericis  adminiftrcnt  fine  licentia 
proptij  Sacerdotis  , vtrefertLaymannuscap.  6. 
de  Extr.  vmfl. 

Excipiunt  tamcnDoclorcs  cafum  nece/fitatisj 
quando  fcilicet  a proprio  Sacerdote  Sacramen- 
tum illud  recipi  nonpotcft;  v.  g.  fiabfit,necab 
illo  licentia  pofiit  obtineri  i tunc  enim  quilibet 
Sacerdos  etiam  rcligiofus  poteft  valide  ac  licite 
Sacramentum  illud  moribundo  adminiftrare, 
nec  villam  ideo  incurrit  excommunicationem, 
vt  docent  S- Antonius , Sylucftei , Caictanus, 
Henriques , & alij  apud  Laymannum  fuprd. 

Quierunt  aliqui  occafione  illorum  verborum 
S.  Iacobi  : Inducat  presbiteros  BccUfia  , vtrum 
huius  Sacramenti  minifter  debeat  efle  vnusan 
plures.Rdpondetur  x.  vnum  iuffieere  , vt  con- 
ftat  tum  cx  cap.  £2»*fiu>t  extra  de  verborum 
fignificatione,tumexcommuni  Ecclefiapraxi, 
quae  nonnifi  vnum  Sacerdotem  ad  Sacramen- 
tum hoc  adminiftrandum  adhibere  folet.  Ref- 
pondetur  i.  plures  Sacerdotes  pofle  Sacramen- 
tum hoc  adminiftrare,  fiue  fucceifiue;  quando 
vn&ione  vna  aut  altera  ab  aliquo  Sacerdote 
fjufla,  & forma  fimul  prolata  , alius  teliquas 
vndiones  fecit  , & verba  forma;  profert  : fiue 
coniunclim,ita  vtvno  Sacerdote  vnam  vn&io  * 
nem  faciente,  & verba  forma: proferente , alij 
Sacerdotes  eodem  tempore  vndiones  reliquas 
faciant  , ac  fimul  verba  forma:  proferant  : & 

hic 


Digitized  by  Google 


DE  EXTREMA  VNCTIONE. 
hic  modus  adminiftrationis  fempcr  quidem 
validus  eft  , non  tamen  licitus  nifi  in  duobus 
cafibus.  Primus  cft  , fi  Sacerdos  poft  aliquas 
vndiones  fadasfubito  moriatur  , aut  in  talem 
infirmitatem  decidat , vt  reliquas  peragere  non 
poffitjtunc  enim  alius  Sacerdos  ciusaefeduin 
fupplerc  debet, non  repetendo  qua;  fadafiint, 
fed  ea  qua;  defunt  perficiendo.  Secundus  eft, 
quando  fubeft  aliqua  ratio  timendi  neinfirmus 
moriatur , priufquam  vnicus  minifter  vndio- 
nes  omnes  perficere  poflit:  tunc  enim  fi  adfinc 
alij  Sacerdotes  , poterunt  fimul  vnus  oculos, 
alter  aures , &c.  perungere , ac  vnqlquifque  il- 
lorum formam  proferre,  vndionfilli  quanfper- 
agit  conuenientem.  Ita  Suares  difp.  43.  fed.  1. 
nu.  8.  Ifambertus  difp.  f.  dc  Extr.  vnd.  ait.  2* 
& 8c  plurcs  alij. 


! 

1- 


i 


iB 


SECTIO  II. 

Qjtt  fit  materia  & forma  buittt  Sacramenti. 

Dicendum  1.  materiam  remotam  Extre- 
ma; vndionis  e/Te  oleum  oliuarum  ab 
Epifcopo  benedidum.  Ac  in  primis 
quod  fit  oleum  oliuarum,  conflat  ex  decreto 
Eugcnij  ,vbi  exprefse  dicitur  materiam  huius 
Sacramenti  efle  Oleum  oliua:  &in  Catechifmo  parf.2 
Romanodeclaratur  olei  nomine  incelligi  liquo-  cap ,6. 
rem  , non  ex  quauis  pingui  & craffa  materia, 
fed  ex  olearum  baccistantummodo  expre/Tum. 

Quod  autem  oleum  illud  , vt  fit  apra  8c  fuffi- 
ciens  huius  Sacramenti  materia,  debeat  efle  ab 
Epifcopo  benedidum  , docet  S.  Thomas  in  4. 
dift.  74  q.  1.  a.  $.&  conflat  tum  ex  citato  decr. 

Eug  Sc  Concilio  Trid.feT.  14-  cap.  c tum  ex 
ipfius  Ecclefise  praxi , qu  nonnifi  oleum  ab 
Epifcopo  benedidum  in  huius  Sacramenti  ad- 
xniniflrationc  adhibere  cemfueuit. 

Qua:ies,an  deficiente  oleo  benedido,  poflit 


l 

m 


M 


' 

liJli 

Wtm 


m I 


m 


mm 


dif. 

are. 


i (56  de  extrema  vxctione 

vrgcntenecclfitktc  ad  Sacramentum  hocadmi- 
niflrandum  adhiberi  oleum  non  benedictum, 
vel  illius  loco  iacrum  chrifma.  Rcfpondccur  i. 
oleum  benedictum  eifc  de  ncccrtitare  huius  Sa- 
cramenti, vt  docet  S.ThomaSjS-  Bonauentura, 
Durandus,  & allj , quos  refert  & iequitur  liam- 
bertus;  proindeque  nec  licite  nec  valide  cum 
oleo  non  benedicto  adminiltraripofie  : fi  tamen 
oleum  benedictum  non  lufticeret, pollet  illi  non. 
benedictum  in  minori  tamen  quantitate  licite 
admifccri,  vtintelligitur  cxcap.  Qj*od  w dubm, 
extra  de  confecratione  Ecdefia;.  Refpondctitt 
x.  controucrliim  efieapud  Theologos, an  hoc 
Sacramentum  valide  conferri  po/Tit  in  oleo  bnl- 
lamato  fcu  chrilinatc  , quibufdam  aflirman- 
tibus, aliis  vero  id  negantibus  , quos  fuse  refert 
Laymannus  cap.  z.  de  Extr.  vnct.  qui  rede 


k J'  • *<•  «V.  ' * * i 

concludit  (quidquid  fit  d&,vtraque  illa  lenten- 
tia , quarum  neutra  cxprcfse  ab  Ecclefia  de- 


sr,  -vfe 

i-’’- 

B s 


uf0  '*  ■ - 


'W/ 


linita  cll)  quantum adpraxim attinet,  nunquam 
licitum  efie  Sacerdoti  in  Extrema  vnctionis  ad- 
miniftratione  vti  chrilmate , co  quod  Initem  id 
confuctudiue  & piaxi  Ecclefia;  repugnet , qua; 
nonnifi  oleum  fimplex  & benedictum  pro  vn- 

cendis infirmis  adhibere  folet.  , 

Addit  quod  quamuis  fecundum  ipfius  Ec- 
elefia;  praxim  oleum  illud  infirmorum  quor- 
annis  renouari  debeat , vctufque  nouo  accepto 
comburi;  Si  tamen  Parochus  oleum  ab  Eprf- 
copo  benedictum  nondum  recepuTet , vrgente 
. necclfitate  veteri  benedicto  ad  conferendam  cx-  • 
" tremam  vndionein  vti  licite  pollet. 

Dicendum  z.  materiam  proxima  huius  Sacra- 
menti eflcvnctionem , qua;  fit  per  mer  du  crucis, 
iuxta  Rituale  Romanum, in  oculis,  auribus, na- 
ribus,labiis, manibus, pedibus  & renibus  (quam 
tamen  vlcitnam  vndionem  in  fceminis  omit- 
tendam efie  dicit . vel  in  pedore  loco  renum, 
vt  in  rituali  Parificnfi  & in  quibufdam  aliis 
habetur.  Haec  autem  vndio  in  partibus  illis, 
qua;  natura  gemina;  lunt , duplex  fieri  debet , v, 
g.  yua  luper  oculum  dextrum  , altera  fuper uni- 


r.-  ■>  - . . k -i'.  ■:  v -■  > " ..rkjjc^u  frdZi* 


DE  EXTREMA  VNCTIONE.  . 26* 
ilrum  j & mica  intcrim  forma  proferri ; ica  ve 
forma;  prolatio  incipiat  antequam  prior  vncli» 
finiatur,  nec  definat  quin  poftetior  laltcm  in- 
choetur ,vt  adnoratur  in  eodem  Rituali  : 'vbi 
etiam  dicitur , quod  li  quis  aliqua  illarum  par- 
tium mutilatus  fit  ,vn&io  ' in  proxima  fieri  de- 
beat cum  eadem  formae  prolatione. 

Ciim igitur  haec  ex  ipfiris  Ecclcfirepraxi  con- 
fient , quaeritur  an  vrudio  illarum  omnium  par- 
tium fit  de  cfientia  huius  Sacramenti  , ita  vc 
valide  conferri  nonpoifit  ,nifi  omnes  illae  par- 
tes vngantur.  Rcfpondetur  1.  certum  dic  ex 
communi  Theologorum  confenfu  ad  validita- 
tem  huius  Sacramenti  non  requiri, vt  vnclio  fiat 
in  modum  crucis,  nec  etiam  vt  pedes  aut  renes 
aurpcdlus vngantur,  nec  vtfiat  duplex  vnclio 
in  geminis  partibus  cuiufque  fenfus : qunnutis 
enim  ex  praxepto  Ecclefiaa  ifta  fieri  Sc  leruari 
debeant  , nec  proinde  ( nulla  vrgente  ncccf- 
fitate J omitti  polTint  fine  peccato  ; non  funt  ta- 
men de  eiTentia  huius  Sacramenti , nec  ad  eius 
validitatem  requiruntur,  vt  docent  Sotus,  Hciv*. 
riques , Suares  ,Tolctus  , & alij  apud  Laymaa- 
mun  cit.  cap.  z. 

Rcfpondetur  2.  controuerfum  efle  apud 
Theologos  , vtrum  ad  Sacramenti  huius  vali- 
ditatem neceflarium  fit  , vc  omnes  quinque 
fenfus  corporis  vngantur;  an  vero  vnclio  in  vno 
illorum  fufficiat : quidam  enim  Dodfores , quos 
recenfet  Sc  quibus  fubfcribi:  Ifirnibcrtus  ,vnius 
tantummodo  fenfus  vnctionem  ad  Sacramcn-  di  fi), 
ti  validitatem  fufficere  exiftimant : alij  vero  c art.  f 
contra  vndionem  quinque  fenfuum  ad  validi- 
tatem illam  requiri  affirmant.  Ita  S.  Thomas,  in  4. 
S.  Bonauentura,  Richardus,Scotus,Paludanus,  dift. 
& plures  alij  , quos  citat  & fequitur  Suares:  aj.  q 
quorum  fenteutia  videtur  probabilior,  maxime  2.A.3 
propter  authoritatem  ipfius  S.  Docloris , proin- 
deque  in  praxi  tenenda. 

Dicendum  •».  farinam  huius  Sacramenti 
hanc  e ile  : Ter  ijlam  v*  clunem  , cr  fuam  [>nf- 
Jlmam  ntiftrtctrdiant  induigeat  tibi  Dcmnii* 

M ij 


-68  DE  EXTREMA  VNCTIONE. 

quidquid  per  vijitm  dtliquijh  , &c.  & fimilirer  de 
aliis  mcmbris.Ita  declaratam  eft  in  decreto  £u- 
genij  , & in  Concilio  Trid.  fefl'.  14.  cap.i.  dc 
Extrema  vndione,  &exprefse  habeturin  Ri- 
tuali Romano. 

Sunt  autem  quasdam  obferuanda.  Primum 
eft , formam  huius  Sacramenti  per  modum  de- 
precationis cile  proferendam , vt  docet  S.Tho- 
mas , S-  Bonauentura , & communiter  alij  apud 
Suar  em  fupra  fe<ft.  3.  quod  conftat  tum  ex  his 
S.  Iacobi  verbis  , Ortht  fuper  eum,  & orario  fidei 
faluabit  infirmum  : tum  ex  vniuerfali  Ecclefia* 
praxi,  qujevbique  in  huius  Sacramenti  admi- 
niftratione forma  deprecatoria  vtitur. 

Secundum  eft  , quod  quamuis  omnes  parti- 
culas profatas,  quas  in  forma  huius  Sacramenti 
communiter  proferuntur,  ad  huius  e/Tentiam 
non  pertineant , ficq;  probabiliilimum  folas  has 
quse  icquuntur  ( 'Fer  ijlatn  vn&ienem  indulgcat 
tibi  Deus  quidquid  peccajh ) ad  illius  validitatem 
efle  neceflarias , vc  docet  & probat  Ilambertus 
dilp.  ^.arr.  a. debet  tamen  Sacerdos  omnia  ilia 
verba  in  huius  Sacramenti  forma  cx  Ecclcfia: 
prteferipto  appofita , proutin  Rituali  Romano 
habentur,  vel  fecundum  peculiarem  cuiulque 
dioeccfis  vfuro  , dillin&e  proterre  j nec  aliquid 
ab  eo  in  illa  prolatione  oiuirti  ant  mutari  fine 
peccato  poteft 

. Tertium  eft  , probabili/limum  e/Te  ( quod  af- 
ferunt Henriqucs,Medina,  Paludanus,  & alij, 
.quos  citat  Scfequitur  Ilhmbertus  fupra  art.  4. ) 
quinariam  forma:  huius  Sacramenti  repetitio- 
nem non  eflede  eius  e/Tentia,  led  fufficere  vni- 
cam  : fecundum  quam  fententiam  , fi  infirmus 
iam  iam moriturus  credatur  , poterit  Sacerdos 
partes  magis  obuias  quinque  fenfuum  vngere, 
v.  g.  vnum  oculum , aurem,  narem  , labium  , 8c 
aliquam  aliam  partem  profcnfu  tuitus  quivbi- 
quediffufuseft,vt  genam  , idque  celeriter  nullo 
facio  figno  crucis,  & fimulac  femel ha:c verba 
proferre  , Ter  iftam  vnEHonem  indulgeat  tibi  Do- 
xtinm  quidquid  deliqmJH  , vel  quidquid  pccuifli 


X 

} 


. 1*^ 
v ' V * 


1 ) | | 

i. 


s 

A 


i 


.5». 


DE  EXTREMA  VNCTIONE.  169 

fer  vifum  . auditum  , tiaratum  , gujlum  , & ta- 
lium. 


SECTIO  III. 

v 

%■ 

Quinam  fint  hui  ut  Sacramenti  effcthu. 

EXtrema»  Vmftionis  effr&us  duplicis  fune 
generis ; quidam  enim  animam  , alij  cor- 
pus attingant  : quod  fpeftat  ad  animam, 
quinque  funt  pra  cipui  effetius  , quo s Sacra- 
mentum hoc  in  ea  operatur. 

Primus  effedus  illi  cum  aliis  Sacramentis 
communis, eft  gratia  fanftificans  : vt  exprefse 
definitum  eft  in  Concilio  Txid.fefT.  14.  can.  2 • 
de  extrema  V nftione , his  verbis  : Si  quu  dixerit 
fatram  infirmorum  vnttionem  non  conferre  gratiam , 
frc.  anathema  Jit. 

Secundus , eft  fpeciale  grati»  auxilium , tum 
»d  fuperandas  tentationes  in  articulo  mortis 
eccurrentes,  tum  adipem  & confidentiam  fa- 
cilius & firmius  in  Deum  erigendam  « tum 
etiam  ad  morbi  & mortis  moleftias  cum  maiori 
patientia  tolerandas  : quod  exprefse  declarat 
Concilium  Trid.  cap.  i.  vbi  dicit , quod  hoe 
Sacramentum  t/ £grott  animam  alleuiat  & confir- 
mat, magnam  in  eo  diurna  mifericordta  fiduciam  ex- 
citando . qua  infirmus  fubleuatus  & morbi  incommoda 
aclabores  leuius  fert . & tentationibus  damonss  calca- 
neo infidiantis  facilius  refifht. 

Tertius  eftc&us  , eft  remiffio  peccatorum 
mortalium  fi  quae  forte  habet  infirmus  , quae 
habere  fe  bona  fide  & inuincibiliter  ignoret: 
quamuis  enim  ( vt  re<fte  obferuat  Gammachaeus 
cap.  6-  de  Extr.  vnd.  ) Sacramentum  hoc  ex 
primaria  Chrifti  inftitutione  fecundam  tan- 
tummodo gratiam , id  eft , 'grati®  fan<ftificantis 
augmentum  conferat  ,fupponatque  hominem  d 
peccato  mortali  per  Sacramentum  Poenitentia 
aut  perfe&ain  contritionem  iam  purgatum  jfti- 

M ii} 


Digitized  by  Google 


lHp.f 

de  ix 
trem. 
yn&. 


~7f°  ,D,E  extrema  VNCTIONE. 

iu.o minus  lecun  dario  etiam  primam  interdum 
gratum  conferrepoteft  , & peccata  mortalia  dc- 
. rc,.“  fort.c  confeflio  Sacramentalis  nulla  8c 
mualrda  fuit  , & alias  infirmus  fe  iri  ftatu 
5eC-n1tl  fnorta^'s.Jc^'e iriuincibiliter  ignoret,  8c 
derihs /altem  in  genere  attritus  fit,  vt  docent 

uluaamis , S^uares , &alij  apud  Lnymannuin: 
- <x  fatis  aperte  colligitur  tum  ex  his  S.  Iaco- 
oi  verbis  : Si  in  pe  tentu  Jit  , remittentur  ei: 
tum  ex  illis  Conalij  Trid.  cap.  2.  Delicia  , Ji 
qUiiJintj  adhuc  expianda  nbjlergit ; tum  denique  ex 
his  forma  verbis  , lndulgeat  tibi  Dominus  quid- 
qttid  peccaffi  : qua;  quidem  verba  ficut  & alia 
ex  Apoftolo  8c  Concilio  relata,  <rum  fint  in- 
definita ac  une vlla  reftri<ftione,  dequibufcun- 
que  peccatis  etiam  mortalibus  intelligi  debent. 

Quartus  effectus, eft  remi/lio  peccatorum  ve- 
rnalium, vt  a fortiori  ex  lupra  citatis  Apoftoli 
*c  Concilij  verbis , & ex  ipfa  Sacramenti  forma 
colligitur. 

Quintus  denique ,. eft  abfter/Io  reliquiarum 
peccati , vt  exprclse  docet  Concilium  Trid.  cit. 
cap.  2.  quarum  quidem  peccati  reliquiarum, 
nomine  S.  Thomas  in  4.  dift.2}.  q.  1.  a.  1.  q. 
1.  Ferrari  en /is  lib.  4.  cont.  Gentes  cap.  73.  8c 
pliues  alij  Theologi  intelligunt  animi  languo- 
rem , torporem  , riiccrorcm  , tri/litiam  , fafti- 
dium  , anxietatem  , & alias  fimiles  prauas  af- 
fe&iones,  qua’  vt  plurimum  ex  peccatis  pr re- 
teritis eorumqnerccordatione  oriuntur,  & va- 
ria incommoda  fpiricualia  caulant , vel  etiam 
ih  extremam  defperationem  propellunt. 

Quod  vero fpectat ad  corpus,  vnus  elt  Ex- 
trema’ vndionis  effe&us,  fcilicet  ipfius  corporis 
finitas  : vt  colligitur  ex  Apoftoli  verbis ; Oratio 
fidei  filualnt  infirmum  -,  qua  verba  de  corporis 
falutcintelligenda  cffedoccc  Hugo  de  S.Vifto- 
re  lib.  2.  de  Sacramentis  parte  ‘if.  cap.  2.  Sc 
poftillum  S.  Thomas  in  4.  dift.  15.  q.  2.  a.  2. 
quem  etiam  Extrema  vncftionis  effeci um  tradit 
Concilium  Trid.  cit.  cap  2.  adiecfta  tamen  hac 
conditione  ; vbi  fidat:  anima:  expedierit : quo 


xp. . • ... 

riv^«  ' /di 


DE  EXTREMA  VNCTIONE.  17Y 
fcnfu  citata  Apoftoli  verba  docet  cfle  intclli- 
genda. 

Quares,  quis  fit  praecipuus  horum  cffedhium, 
feuob  quem  primario  Extrema  vndlio  inftituta 
fit.  Refpondecurcum  S.Doctore  fupra,&  plu- 
ribus aliis  Theologis  quos  citat  & /equitur 
Suares  difp.  4i.jfcct.  i.hoc  Sacramentum  prin- 
cipaliter inftitutum  efle  ad  conferendum  infir- 
mo fpecialc  quoddam  gratias  actualis  auxilium, 
quo  iuuetur  & roboretur  contra  occurrentes  in 
extremo  vita;  difcriminc  difficultates,  quibus 
a negotio  1'uas  /alutis  ftrenue  procurando  & 
promo uendo  retardari  poteft ; fccundario  vero 
tum  ad  fanitatem  corporis  fi  anima; /aluti  con- 
ducat reparandam  ,tum  ad  alios  fupra  explica- 
tos effectus  conferendos. 


SECTIO  IV. 

fttfapere  pofit  aut  debeat  Sacramentum  Ex- 
trema vnffiomi , & qua  in  eo  difyofittones  . 
requirantur. 

Dicendum  1.  fubicctum  capax  huius  Sa- 
cramenti e/Te  hominem  baptizatum,  qui 
rationis  vfum  adeptus  fit, & propter  mor- 
bum devita  periclitetur.  Eft  communis  lenten- 
tia Doctorum  in  4.  cii/t.  zt,. 

Requiritur  x.  vt  fit  baptizatus ; cum  Baptif- 
xnus  ( vt  habetur  in  Decreto  Eugenij  )fitianua 
vita  fpintualu  , nec  fine  illo  Sacramenta  reliqua 
yalide  fulcipi  po/Iint. 

Requiritur  z.  vt  rationis  vfum  adeptus  fit.* 
cum  enim  huius  Sacramenti  effectus  fit  remifi. 
fio  peccatorum  ndtunlium,&  robur  aduer/iis 
tentationes ; pueri  ante  vfum  rationis  horum 
effectuum  capaces  non  funt,  veper  fc  patet  ,ncc 
proinde  Sacramenti  illius  fufeipiendi’  : vnde 
Nauarms  c.  it.num.  13.  Suares  dtfp.  70.  fedt. 
1.  & pluresalij  Theologi  redte  docent  Sacra- 
mentum Extrema;  vnctionis  valide  conferri 
pofte,  imo  & negari  non  debere  pueris,  qui  ad 

M iiij 


r Digitized  by  Googlf 


p 


Wi 

m 


*1%  DE  EXTREMA  VNCTIONE. 
eam  aetatem  & rationis  difcrctionem  per- 
«enerunt,  vt  Sacramenti  Poenitentiae  fine  capa- 
ces , quamuis  fandam  Euchariftiam  nondum 
receperint , nec  adhuc  idonei  ad  illam  recipien- 
dam iudicentur  : quod  etiam  in  Rituali  Pari- 
fienfi  tit.  dc  Extrema  vn&ione  praderibitur. 
Diximus  requiri,  vt  hoc  Sacramentum  fiifci- 
piens, rationis  vfiim  adeptus  fitjfiue  vfum  illum 
adhuc  retineat , fiue  poftea  in  amentiam  aut 
phrenefim  lapfus  ficrlicetenim  maxime  deceat, 
& quannim  fieri  poteft  procurandum  fit , vt  in- 
firmo miniftretur,  dum  fana  mente  & integris 
fenfibus  eft ; non  cfl  ramen  illi  denegandum, 
quamuis  in  amenciam  inciderit  , aut  rationis 
yfum  amiferit  , fi  antea  illud  petiit , aut  faltem 
interpretatiue  defiderauit;  fi  nimirum  Chriitia- 
ne  vixit  & fiilutis  fus memor  fuit:  quod  qui- 
'CftP-4  ^etn  Pr;E^umcn^tirn  eft  , nifi  contrarium  appa- 
dcEx^  rcat’  vt docent  Paludanus,Syluefter,Henriques 
& plures  alij  apud  Laymannum  , & expre/se 
declaratur  in  Rituali  Romano  , in  quo  etiam 
praderibitur,  impoenitentibus  qui  in  manifefto 
peccato  mortali  moriuntur,  & excommunica- 
tis omnino  denegandum  e/TehocSacramentum. 

Requiritur  ^.vtnonmfi  infirmo  de  vita  peri- 
clitanti conferatur  Extrema  vinflio  * vt  docet 
dift.z?  S Thomas,&  cum  eo  communiter  omnes,  ha- 
q.z.a.  beturque  in  Concilio  Trid.cap.  4 vnde  neque 
2*  reis  vltimo  fupplicio  mox  afficiendis , neque 
pradium  inituris,  aut  aliis  ex  violentia  aliqua 
exrrinfeca  morituris  hoc  Sacramentum  conferri 
debet,  vc  in  prsefato  Rituali  Romano  exprefse 
declaratur. 

Obferuat  etiam  S.  Do&or  fupra  art.  4.  8c 
eum  illo  communiter  omnes  , Extremam  vn- 
dlionem, morbi  periculo  eodem  durame,iterum 
conferrinon  pofTe  j fecusvcro  fi  eodem  morbo 
durante  infirmus  nouum  aliquod  mortis  peri- 
culum incurrat:  vt , fi  poftquam  in  uncius  fuerat, 
medicorum iudicio  melius  habere  ccepit,euafit- 
qiie  periculu  mortis, in  quod  nihilominus  poft- 
«a  mutata  corporis  Gonfticutions  iceiuui  k» 


«em. 

vudt. 


iu  4. 


f.V 


DE  EXTREMA  VNCTIONE.  27? 
cidit,  vt  docent  Paludanus , Suar  es,  & alij  apud 
JLaymannum. 

Dicendum  1.  infirmum  fui  compotem  fa- 
cramciuum  Poenicencia:  & Euchariftix  debe- 
re reciperej  priufqudm  Extrema  Vnftio  ipfi 
conferatur  ) fi  tempus  & ipfius  infirmi  condi- 
tio feu  dilpofitioid  permittat.  Itadocet  Ifam-  dify.7 
bertus  , & exprefse  declaratur  in  Rituali  Ro-  art  I. 
mano  ) 8c  <tiam  in  Carcchifmo  Romano  , vbi 
vocat  hanc  confuetudinem  Ecclcfiae  "Perpetuam,  part.z 
aitque  efle  feritandam , quod  obligationem  de-  cap.6, 
notat  : fi  tamen  poftea  in  mortale  peccatum 
lapfus  fit ) aut  alicuius  peccati  mortalis  non- 
dum confeffi  recordetur , debet  huius  Sacra- 
menti fufeeptioni  Sacramentalem  confeffionem 
pra;mittere;  aut  fi  extrema  morbi  vi  oppreflus 
id  non  poflit , debet  adum  contritionis  aut  lal- 
tem  attritionis  dicere  ,vt  Sacramenti  huius  vir- 
tute peccatorum  remiffionem  percipiat , vt  do- 
cet Ifambertus  (iipra,&  ante  illum  docuerunt 
Suares  dilp.  42.  fe&.  1.  Nauarrus  cap.  zz.  num. 

Xj.  8c  plures  alij. 

Qnteresan  fit  aliqua  obligatio  Extrema;  vo- 
lonis recipienda.  Refpondetur  iuxtadodri-  in  4» 
nam  S.  Thomae  nullam  c fle  huius  Sacramenti  dilt. 
recipiendi fub  peccato  mortali  obligationem, fi 
fecundum  fe  praecise  confideretur  j licet  enim  a.i.  q. 
vtiliifimum  fit  ac  fiduberrimum  , nullam  ta-  ^.ad  i, 
men  nec  medij  nec  praecepti  neceffitatem  fe- 
cum inuehit,  vtprobat  Ifambertus  difp.  S.  art.i. 
qui  tamen  rede  fubiungit  fieri  interdum  pof- 
ie  , vt  infirmus  illud  non  fufeipiendo  , mor- 
taliter peccet ; fi  v.  g.  illud  cx  contemptu  omit- 
tat , vel  quamuis  abfir  contemptus,  fi  cx  ne- 
gledu  illius  fcandnlum  lequatur,  aut  ipfe  in- 
lirmus  probabile  aliquod  periculum  faiutisin- 
currat,quia  nullum  aliud  Sacramentum  fufei- 
cipere  potefl. 

Non  cft  tiimcn  par  ratio  illius  ) cui  Sacra- 
mentihuius  adminiftratio  ex  officio  incumbit; 
jsenim  ( vt  rede  docet  Sc  probat  Ifambertus^ 
per  fe  vel  per  alium  Sacerdotem  cenetur  hoc  Sa. 


M v 


1/3^  Si' 

i! 


474  DE  EXTREMA  VNCTIONE; 

cramcntum  fubditis  fuis  extreme  Sc  periculose 
jegrotantibus  adminiftrare;  ita  vt  peccet  mor- 
taliter, fi  cognito  alicuius  infirmi  periculo  illi 
conferre  fine  vlla  iulta  ratione  omittat  aut  oif-  m. 
ferat  cum  probabili  periculo  , ne  intenin  asgro- 
tus  illo  non  fufccpto  moriatur.  Additque  quod 
quamuis  infirmus  morbo  contagiofo  laborarer 
nec  ppfict  illi  Sacramentum  hoc  nifi  cuni  vite 
periculo  adminiftrari , fi  tamen  proprius  eius 
Sacerdos  aliccr  ei  fubuenire  non  poilit  quarr 
ixtremamvncliqnem  illi  conferendo, teneretur 
etiam  cum  certiflimo  vita;  periculo  hanc  illi 
adminiftrare  , nifi  alius  Sacerdos  eius  vices 
fuppleat.  Docet  nihilominus  quod , fimoralitcr 
certus  fic  de  bona  illius  dilpoficione  quoad  ea 
qua;  faluteni  animas  refpiciunt ; puta  quia  nu- 
perrime Poenitentia;  & Euchariftia;  Sacramen- 
ra  illi  adminiftrauit , tunc  non  teneri  faltem  fub 
peccato  mortali  Esticroam  ■ynilioncm  illi  ad- 
miniftxaxc. 


«*!•  ,•>.  , i : 


'\-*C  • As 


HPV 


2* 


> 


'4'jyr- 


aMSSt 


27  r 

CAPVT  SEPTIMVM. 

De  Sacramento  Ordinis. 

SECTIO  I.  ' 

Vtrwn  Ordo  Jit  Sacramentum. 

?y&r) Ombn  Ordinis , quod  ex  fe lati/fimam 
fj&jjhabet  fignificationem,  ab  Ecclefia  vfurpa-  part.i 
tum  eft,  (vt  obferuat  Catechilmus  Rom.)  cap.7. 
tum  ad  defignandum  icclefiaftica:  Hicrarehis 
flatum,  in  qua  reperiuntur  Varij  miniftroruni 
fuperiorum  & inferiorum  gradus  optime  dif- 
pofiti  ad  ea  perficienda  , quas  cultum  diuinum 
praricrtimque  fan&iflimum  Dominici  corpo- 
ris facrificium  fpedant:  tum  ad  fignificandum 
ritum  illum  Sacrum,  quo  quifquerniniftroriim 
illorum  lolemni religione confecratur , ac  diiu- 
no  cultui  facrifque"  altaribus  mancipatur  : in 
.quo  pofteriori  fenfu  de  illo  quaeritur  verum  fic 
Sacramentum.  Qua;  quidem  quaiftio  duplici- 
ter intelligi  potcll:  Primo  in  genere;  verum  in 
icclefia  fit  Sacramentum  Ordinis : fecundo  in  • 
particulari;  vtrum  quilibet  Ordinum  Ecdefia- 
fticoru  fic  Sacramentum.  Pro  cuius  refolutione 
Dicendum  1.  Ordinem  efie  Sacramentum 
nouaelcgisa  Chrifio  Domino inftitutum.  Hanc 
veritatem  , qua:  de  fide  eft  , negauerunt  ohm  tom  t 
Meflalinni,  vc  refert  Coccius , & hodiefimiliter  jij, 
negant  Lutherani  Sc  Calainifta:  , quorum  error  a«  t * 
refellitur  ,&  veritas  noftra;  fidei  probatur. 

Primo  ex  Apoftolo  i.ad  Timoth.  1.  ^Admo- 
neo te,vt  refufates  gratiam  . qua  ejl  in  te  per  im- 
fcfitionem  manuum  mearum  .•  ex  quo  loco  , vbi 
loquitur^poftolus  deficta  Ordin itione ipfius 
Timothei , habetur  ritus  aliquis  fenfibilis  , Sc 
collatio  gratis  per  hunc  ritum;  vnde  fequitm 
veram  rationem  Sacramenti  in  ficra  Ordin*- 
tionc repenti.  M vj 


Digitized  by  Googl< 


DEO  RD  INE. 

Secando  cx  Concilio  Calcedon.  can.  2.  vbi 
damnantur  illi , qui  pecunias  pro  Ordinationa 
recipiunt , eo  quod  gratiam  Dei  vendere  cen- 
Ctp-J  feantur,  qua;  tamen  vendi  nec  debet  nec  poteft: 
& ex  Concilio  Trid.fefl*.  2?.  his  verbis  : Cur» 
fcripttsr, a teftimomo  , ^ipofiohea  traditione  , & pu- 
trui* vnanimi  confenfu  perfpicuum  Jit  per  facram 
Ordinationem  , qua  verbu  & figau  exterioribus  per- 
ficitur, gratiam  conferri  j dubitare  nemo  debet  Ordi- 
nem ejje  veri  & proprie  vnum  ex  fcptetn  fanda  £*- 
eltfit  S-icramentu. 

Tertio  ex  S.  Leone  Epift.  87.  ad  Epifcopos 
Mauritania;  cap.f.  vbi  poftquam  dixit  Ordi- 
nem Sacerdotii  nonmfi  bene  probatis  & exer- 
citatis efle  conferendum  ,fubiungit  ; Quu  dtf- 
fimulare  audeat , quod  m tanti  Sacramenti  perpetra- 
tur iniunam  . ii  nimirum  indignus  ordinetur  : & 
S.  Ambrofio  lib.de  dign.  Sacerd  cap.f.  Quis 
dat  Epifcopalem  gratiam  ? Deus, an  homo  ? refyondet 
fine  dubio  • Deus  : fed  per  hommem  dat  Deus  •'  homo, 
imponit  ntnnus ; Deus  largitur  gratiam . 

Dicendum  2.  non  modo  Ordinem  in  genere», 
fcd  etiam  in  particulari  vnumquemque  Ordi- 
num Eccleliafti  eorum  efle  Sacramentum.  An- 
tequam h<ec  aflertio  probetur , fupponendum 
elt  feprem  efle  Ordines:  tres  qui  dicuntur  ma- 
jores ,fcilicet  Prefbyterntum  . Diaconatum,  & 
Subdiaconatum  ; quatuor  vero  minores , nimi- 
jriim  Ordinem  Acolytorum,  Exorciftarum, 
ietftorum  , & Oftiariorum.  Quod  conftac  ex 
variis  Conciliis  leptem  illos  Ordines  enume- 
rantibus; vt  ex  Concilio  Rom.iub  S.Sylueftro 
cap.4.  Carthag.  4.  cap.  2.  Florent.in  decr.  Eug. 
& Trident.  fefl'.  23.  cap.  1.  vbi  exprefse  dicitur 
s non  foliim  nomina  illorum  Ordinum, led  etiam 
Engulorum  propria  minifteria  fui  fle  in  vfu  ab 
jpfo  Ecclcfia;  initio.  Item  ex  Epift.  Corneli; 
Papa;  ad  Fabianum  Epifcopum  Antiochenum, 
in  qua  totius  Cleri  Romani  enumerationem  fa- 
ciens dicit,  h>  £cclefia  fathohca  ( id  eft  Romana) 
Presbyteros  ejfe  quadraginta  fex  , Diaconos  feprem . 
Sub  diaconos  fepttm  » >Acoljtos  quadraginta  duos» 


DE  ORDINE.  «7 1 

Extrcflat  . Lefforts  vn*  tum  OJhanu  quinquagm  * 
ta  duos. 

Hoc  pratfuppofito  , probatur  aflcrcio  prima 
de  illis  omnibus  Ordinibus  in  genere  , exeo 
quod  poftquam  Concilium  Trid.  capite  z.  (e- 
ptem  illos  Ordines  enumerauit  , eoldemqtie 
jn  Ecclefia  femper  fuilTe  dixit , capite  tertio 
abfolute  definit  Ordinem  cfle  Sacramentum, 
abfque  vlla  reftri&ione  ad  maiores  Ordines, 
aut  minorum  exelufione ; vnde  (equitur  fecun- 
dum erus  mentem  in  omnibus  Sc  fingulis  or- 
dinibus , maioribus  Sc  minoribus,  veram  Sa~ 
«ramenti  rationem  reperiri. 

Probatur  z.  de  fingulis  Ordinibus  in  particu- 
lari. Dc  Prcfbyteratu  quidem  tum  cx  Conciliis 
Florent.in  decr.  Eug.  Sc  Tridentino  fup.in  qui- 
bus Prelbyteratus  tanquam  aliorum  Ordinum, 
primus  & praecipuus  enumeratur , cui  proinde 
ratio  Sacramenti  prs  aliis  competere  debet:tum 
etiam  ex  SS.  Patribus, qui  Pri  (byteraruro  annu- 
merant aiiis  (aeramentis  ; vel  Ordinationem 
Prelbyterorum  expreise  vocant  facramentum, 
vt  S.  Cyprianus  ferm.  de ablut.  pedum  , S.  Au- 
guftinus  lib.  i.  cont.  Donatift.  cap.  i-  & S.  Leo 
epifi.  §i.  ad  Diolcorum  cap.  i. 

De  Diaconatu fimiliter  probatur, tum  exeo 
quod  Concilium  Tnd.  (e(T.  zq-  definiuit/Zi^r-  , f 
chiam  £cdejia  diuina  Ordinatione  institutam  conflare  9' 
ex  Epflcopu,  ‘Presbyteris . & minflris  : vbi  permini- 
firos  faltem  Diaconos  intelligit  > quorum  pro- 
inde Ordinem  diuinitus  inltitutum  efie  decla- 
rat: tum  etiam  ex  ritu  quem  feruat  spifeopus 
Diaconos  ordinans,  ciim  fingulis  illorum  im-  ; 
ponens  manus  dicit j ^Accipe  Sptntum  S an  dum; 
quibus  verbis  fe  gratiam  illis  conferre  declarat. 

Qnamuis  autem  Durandas  Sc  Caietanus  ne- 
gauermt  Ordinationem  Diaconi  e!Tc  (aeramen- 
tum, monet  tamen  Ifambertusfentcntiam  illo-  Difp. 
rum,  licet  ante  Concilium  Trid.  vtcunque  pro-  z.  de 
babiliter  defendi  potuerit,  poft  illud  tame  fine  Ord. 
aliqua  cefurse  nota  fuftineri  amplius  nonpolfe.  art.7. 

Dices  Diaconos  fitiflc  ab  Apofiolisinditutos 


ed  by  Google 


DE  O R D,I  N1  E. 

Aci. 6.  iique  co  fine,  ve  pauperum  curam  gere- 
renc;  vnde  (equitur illorum  Ordinationem  non 
efle  (aeramentum  , cum  ex  Cluilii  inflitutione 
non  fle. 

Refpondecur  verum  ede  Diaconos  ab  Apo-  ' 
ftolis  ordinatos  fuifle ; fallam  vero  Diaconatus 
Ordinem  fuifle  ab  illis  inditurum:  conflat  enim 
cx  ipfius  Ecclcfite  traditione  , vt  docet  & probat 
Ifambertus  fupra,  {aeramentum  Ordinis  fuifle 
a Chrifto  Domino  in  vltima  caena  inftirutum. 
Quod  autem  dicatur  Diaconos  ab  Apoltolis  or- 
dinatos fuifle  vt  pauperum  curam  gererent , id 
fuit  quidem  vnum  ex  illorum  officiis , non  vero 

Erimarium  Sc  praecipuum  , vt  docet  idem  Ifam- 
ertus  fupra  are.  S.&  plenius  coftabit  ex  iis  , qua: 
dclingulorum  Ordinum  officiis  infra  dicentur. 

De  Sub  diaconatu  denique  Sc  aliis  minoribus 
Ordinibus  conflat , tum  ex  authoritate  Concilij  - 
Trid  fupri;  tum  etiam  ex  co  quod  haec  eft  pluri- 
morum Doclorum  tam  antiquprum  quam  re- 
eentiorumfententia,  vt  S.  Thomaein  4^1/1.24. 
q.i.a  1.  q.^.  S.  Bonauentur® , Richardi  , Scoti, 
Paludani,  Maioris,  Almaini,  FcrrarienlisjEcxii, 
alioru  quos  citat  Sc  fequitm  Valentia  quadi. 
deSacr.  Ord.  pun.  4.  quibus  etiam  fubfcribit 
Ifambertusdifp.  z.  de  Ord.art.  11- 

Nec  obflat  quod  tres  tantum  maiores  Ordi- 
nes dicantur  facrirnon  enim  fle  vocantur , quafl 
folis  illis  ratio  (aeramenti  competat  , feci  quia 
Apiis  illis  votum  continentiae  annexum  cll  , vc 
docet  idem  Ifambcrt.  difp.  1.  dc  Ord.  art.  6. 

Verum eflquidcm  S.Ignatium  Antiochenum 
EP  ifeopum  epifl.  11.  ad  "Antiochenos  fupra  di- 
clis  Ordinibus  annumerare  Cantores  fcu  Plal- 
miftas,  8c  laboratores  qui  defunclorum  corpo- 
:urabant;l'cd  ( vt  refte  obfernat  Baronius) 
uvii  fuerunt  hi  Ordines , fed  officia  mere  Ecclc- 
fiaflica:  quod  aperte  etiam  colligi  potefl  cx 
Concilio  Carthag.  4.  cnp.  10.  vbi  dicitur  quod 
Pfalmifta  potefl  abfquc  (dentia  Epifcopi , fola 
Ptefb.yteri  iufflone  fufeipere  canendi  officium; 
Sc  cx  confequcnti  illud  non  conferebatur  pes 


te' 


DE  ORDINE  27  f 

'Ordinationem  fcu  confecrationcm,  fed  per  me- 
ram depurationem  feu  commiflionem. 

Obiiciesex  doctrina  fuperius  explicata confe- 
quensfore  plura  e fle  Sacramenta  quam  feptem. 

Refpondeturquod  quamuis  finguli  Ordines 
habeant  rationem  Sacramenti , vnum  tamen  in 
genere  Sacramentum  limul  conllituunt , quod 
lufficic  vt  Ordo  dicatur  vnum  gencrice  Sacra- 
mentum , quod  iub  fe  diucrlhs  fpecies  continet, 
vt  fu  (i iis  explicat  Bellarminus  lib.  i.  de  Sacrr 
Ord.  cap.  S. 

Porro  fupradiiflis  Ordinibus  annumerari  me- 
rito debet  Epifcopntus,  tanquamipfius  Ordinis 
Sacerdotalis  vertex  & fummitas;  quod  exprefse 
dcclaiauit  Conc.Trid.  fefl’  25.  cap.  4.  vfci  defi- 
nit Epifopos  , qui  in^pojhlorum  locum  fuccejfcrunt , 
a d hunc  ordinem  Hterarchicum  pracipue  pertinere  5 cr 
pvfitns  eJpCjJiCHt  ait  ^Apoftolut , k Spiritu  fantio  , regere 
TLcclefiam  Dei ; eofque  Preshyteru  fupenores  ejje  > ac 
Sacramentum  Confirmationis  conferre  minifiros  £c- 
(Icjii 0 ordinare  , atque  alia  pleraque  peragere  ipfcs  pof- 
fc  : quarum  funftionum  potefiatem  reliqui  inferioris 
Ordinis  nullam  habent. Cui  veritati  fuflxagantur  SS. 
Patres,  qui  Epifcopatum  vocant  Ordinem  , vtS. 
Anacletuscpift.  ?.cap.  r.  S.  Caiusepift.ad  Peli- 
cem Epifcopum,&  S.Ambrofiuslib.  •j.  de  Sacr. 
cap.  1. Neque  foltimeft  Ordo, fcd  etiam  Sacra-’ 
mentum  nobili/limum  & p crfccHfli  m u m : quam- 
uis cnirq  nonnulli  Theologi  olimid  in  dubium 
rcuocauerint , communiter  tamen  a flerunt  ali  j 
omnes,  qui  fuse  citantur  apud  Bellarminum 
lib • 1.  de  Clericis  cap.  7.  & Valentiam  difp.  9. 
deSacrrs  Ordin.  q.  1.  pu.  i- apud  quem  videri 
poteft  fufior  probatio  huius  lententia? |,  quam 
adeo  certam  efle  dicit  Ilnmbcrtus  , vt  contra-  Difp. 
riam  tanquam  erroneam  prorsus  repudiandam  2.  dc 
exiftimet  Oxd. 

Quod  vero  fpcftat  ad  tonfuxam  Clericalem,  axt,  5. 
quamuis  quidam  luris  Canonici  Dodorcs  aliis 
Ordinibus  illam  annumerandam;  efle  arbitren- 
tur; communis  tamen  Sc  vera  Theologorum 
lententia  eft>  non  efle  Ordincm/cd  folunimodo 


Digitized  by  Google 


5&>  DE  ORDINE, 

ceremoniam  Ecclefiafticam ; vt  S Thom. ifi  4.. 
dift.  24.  q.  3.  art.  1.  S.  Bonauentura  ibidem  , 8C 
alij  communiter  docent  : & conflat  etiam  ex 
Concilio  Trid.fen.23.  ca.  t.dereforrn.  cap .6.  Sc 
io-vbi  Tonfura  seper  ab  Ordinibus  exprelse 
diftinguitur:&:  in  catcchifmo  Rom. dicitur Ton 
furam  tantummodo  e(Te  praeparationem  quam- 
damad  Ordines  lulcipicndos,  fient  Exorcismus 
eft  praeparatio  ad  Baptifmum , 8c  fponfalia  ad 
Matrimonium. 

Quod  quamuis  ita fe  habeat,  certum  eft  nihil- 
eminus  ceremoniam  illam  Tonfura:  accipieda: 
ab  iis, qui  in  Clerum  cooptantur . & ab  ipfis  de- 
ferenda , effe  ar.tiquilluna  & ab  iplis  Apoftolis 
deriuatam  ,vt  videri poteft  apud  Bedam  lib.4. 
hift.  Anglorumcap.  22.  & apud  Baronium  ad 
annum  Chrfti  y8.  habeturque  de  illa  fpecialc 
decretum  S.  Anicetifummi  Pontificis  in  epift. 
decret.ad  Epifcopos  Gallia:  , quo  prohibentur 
Clerici  comam  nutrire,  iubenturque  Tonfuram 
infummitate  capitis  in  modum  fpherar'  geftarej 
cuius  rei  hanc  ibi  rationem  reddit:  Quod  ficut 
Cleriti  dtfcerni  debent  d laicu  in  conuerfalien:  j Jic 
etiam  ab  ifdem  in  Tonfurair  in  en/ni  habitu  dfereti 
ejfe  debent.  Quod  etiam  plures  alijfummi  Ponti- 
fices & plurima  Concilia  variis  fubinde  tempo- 
ribus fanxerunr,&noui(Timein  Conc.Trid.fe/n 
2j.cap.6.decretumilludrenouatum  eft  , ficut  Sc 
in  pluribus  aliisreccntioribus  Italia,  Hilpania 
Germaniae , ac  praeferrim  Galliae  noftra  Conci- 
liis,vt  Rhemenfian.  iyS$’.Turonefi  eodeanno; 
Bituricefian.15-84.  Aqucnfian.  ifSf.  Tholofa- 
no  an.if90.Burdigal£fian.  1624. &c. ex  quibus 
apparet  vniuerfam  Ecclefiam  hisnouifiimis  te^ 
poribus  vcluti  cofpirare  volui/Te,ad  religiosailla 
Tofurae  Clericalis  traditionem  &praxim  com- 
munibus fuffragiis  denuo  ftabihcndam  : vnde 
infertur  non  fine  graui  peccato  a Clericis , prae- 
ferri m maioribus  Ordinibus  initiatis, aut  be- 
neficium aliquod  Ecclcfiafticum  obtinentibus, 
hanc  Tonfura:  deferenda:  legem  contemni  vel 
negligi  pofle , vt  infra  in  appendice  peculiari  ad 
«Alcon  huius  operis  fulius  explicabitur. 


D,E  ORDINE. 


•V 

aSr 


S E C T I O II. 

Qtf*  fit  materia  ir  firma  Sacramenti  Ordinii, 

OVastionij  propofitae  duplex  fei»- 
fus  cflepotcft.  Primus, qua:  fit  materia  & 
forma  Sacramenti  Ordinisin  genera- 
li. Secandus,  quae  ficfpeeialis  materia  & forma 
cuiufcunque  Ordinis  in  particulari.  Tro  cuius 
Vtroquefenfu  rcfolutionc 
Dicendum  i.  materiam  remotam  Sacramenti 
Ordinis  in  generali,  efle  rem  illam  quas  ab  Epi- 
fcopo  traditur  illi , qui  Ordinem  aliquem  fufei- 
pit, proximam  efle  illius  reitraditionem.-formam 
denique  in  verbis  illis  confiftere,  qure  ab  Epi- 
fcopo  proferuntur  modo  imperatiuo  cum  ex- 
preflione  poteflatis  qua  confertur.  Ita  Sotus,vi- 
dloria,  Bcllarminus.  & plures ali j quos  citat  Sc 
fcquiturBonacinadifp.  S.de  Sacr.  Ord.  quadi. 
Vnica.pu.?.  Conftatquetum  ex  Cone.  Carthag. 

ex  Florent.in  decr.  Eug.  vbi  dicitur  Sacra- 
menti Ordinis  materiam  c fle  illud, per  cuius  tra- 
ditionem confertur  Ordo, formam  vero  efle  ver- 
ba ab  ipfo  Epifcopo  in  ciufinodi  traditione  pro- 
lata : tum  ex  iis  qus  de  materia  & forma  fing  u- 
lorum  Ordinum  in  particulari  dicentur. 

Dicendum  z.  materiam  Ordinationis  Oftiarij 
efle  traditionem  Clauium  per  Epifcopum  fa- 
&m : Lcfloris,  traditionem  Codicis  dc  quo  or- 
dinandi legere  debent  : Exorcifla:,  traditionem 
libri  exorci  (morum : Acolyti, traditionem  cero- 
ferari)  & vrccoli  vacui.  Formam  vero  efle  verba 
caique  materi*  corrcfpondentia,  qua:  ab  Epi- 
fcopo,  dum  eiufmodi  inflrumenta  ordinandis 
tradit , proferuntur  ; qus  quidem  habentur  in 
Pontificali.  Ita  citari  Deflores  apud  Bonacinam 
fupra.  Et  conflat  tum  ex  prajfato  Cone.  Carth. 
4.  can.  6 7.8. 8c  9'.&  Florent,  in  decr  Eug.  tum 
ex  catechifino  Rora.  part.  z.  cap.7.  Ybihtec  «.sa- 
tua  di  flrncte  explicantur. 


Digitized  by  Google 


S8i  DE  ORDINE.  ; 

Dicendam  q.  duplicem  efle  materiam  partiit* 
lem  duplicemque  formam  Subdiaconatus,  Dia- 
conatus,**: Prcfbytcratus-.  Prior  materia  partia- 
lis Subdiaconatus  eft  tradito  calicis  Tacui  cum 
patena  vacua, cui  partialis, hacc  forma  refpondet: 
Videte  cuiuf modi  mtnifierium  vobis  traditur':  pofte- 
xior  eiufdem  materia  partialis  eft  traditio  libri 
Epiftolarum  , cui  refpondet  haec  alteta  partialis 
forma  : ^Accipe  librum  Epiftolarum  , & habe  potffta  • 
tem  legendi  eat  in  Ecclefia  Dti  , tam  pro  vivis  quam 
pro  defundis.  Similiter  prior  partialis  materia 
Diaconatus  eft  manuum  Epifcopi  impofitio, 
quaelitfuper  ordinandum ; forma  ei  correfpon- 
dens  funt  haec  verba:  ^4  cape  Spiritum  fandum  ac 
robur  ad  refifiendum  diabolo  & tentationibus  eius  , in 
nomine  Dommi  : pofterior  partialis  materia  eft 
traditio  libri  Euangeliorum  ; forma  ei  rcfpon- 
dens : Accipe  poteftatcm  legendi  Euangelium  in  £c~ 
tlejia  Dei,  tam  pro  vittuqstam  pro  defundis > tn  no- 
mine Domini.  Denique  prior  partialis  materia 
Prelbyteratus  eft  traditio  calicis  cum  vrno  , 8c 
patena; cum  pane  fuperpofito;  forma  corrcfpon- 
dens  funt  htec  verba  : Accipe  potefiatem  offerendi 
Sacrificium  Dei , Mijfafquc  celebrandi , tam  pro  vi- 
nis quam  pro  defundis  , innomine  Domini : pofterior 
partialis  materia  eiufdem  eft  impofitio  ma- 
nuum Epifcopi  fuper  Ordinandum  5 partialis 
item  forma  ei  xefpondens  funt  haec  verba  :§uo- 
rum  r emi  feris  pecca  ta, remittuntur  cu-y  & quorum  reti - 
nucritis , retenta  funt. 

• Hxc  autem  doftrina  circa  praedidornm  Ordi- 
num materiam  & formam defumpta  eft  tum  ex 
citato  Concilio  Carthag.  & Plorent,  tum  etiam 
exFontificnli  & Catechifmo  Romano,  vbiluee 
omnia  fuse  declarata  habentur  ;pro  cuius  con- 
firmatione non  requiritur  alia  probatio  quam 
ipiius  Ecclefire  auctoritas.  Quamuis  autem 
non  plane  conflet  inter  Theologos  , vtrum 
Subdiaconatus  & Diaconatus  materia  & for- 
ma fit  duplex  ( de  Prefbyteratu  enim  nullus  eft 
ambigendi  locus  ] .quihufdam  hanc,  aliis  illam 
fanquam  folam  & fu ffi cientem  affignantibus  j 


i 


idhUaiji^H 


DE  ORDINE.  28? 

fcntentia  tamen  illorum  , qui  duplicem  illam 
materiam  & formam  partialem  in  vtroque  il- 
lo O rdineagnofcunt,  videtur  efle  non  lolum 
probabilior , ob  rationes  qute  apud  Ifamber- 
tum  videri  poflunt  ;fcd  etiam  in  praxi  tenen- 
da : cum  in  iis  , qua:  ad  Sacramentorum  validi- 
tatem fpeiflanc  jtutior  femper  pars  ample&cn- 
da  fit. 

Dicendum  4.  triplicem  efle  mareriam  partia- 
lem Epifeopatus  ; triplicem  item  formam  par- 
tialem - Prima  illius  materia  partialis  eftimpo- 
fitio  manuum  .i  tribus  Epifcopis  fiicla  fuper  ca- 
put illius,  qui  in  Epifcopum  ordinatur;  forma 
ei  correlpondcns  funt  lirec  verba  ab  illis  tribus 
fimul  prolata  : Accipe  Spiritum  faucium'  Secun- 
da materia  partialis  eft  vn<ftio  capitis  & ma- 
nuumipfius  cledtiin  Epifcopum  fatftaper confe- 
cratorem  Epilcopum  : forma  ei  refpondens 
funt  verba,  quas  in  ipfa  vndione  ab  Epifcopo 
confecratore  proferuntur.  Tertia  denique  par- 
tialis materia  cit  traditio  Baculi  Paftoralis,  an- 
nuli,  & libri  Euangeliorum:  forma  ei  refpon- 
dens funt  verba, quaein  ipfi  traditione  confecra- 
tor  Epifcopus  profert. 

Vafqucfius  quidem  cum  quibufdam  aliis 
Theologis  quos  citat, cxiftim.it  materiam  Epif- 
eopalis  Ordinationis  infola  manuum  impofi- 
tionea  tribus  Epifcopis  facla;  formam  item  in 
folis  verbis,  quas  tunc  ab  illis  proferuntur;  ob- 
leruatque  paucos  admodum  Theologos  ferip- 
fifle  de  materia  & forma  Epifcopalis  ordinatio- 
nis : nihilominus  probabilior  eft&  in  praxi  te- 
nenda fententia  in  aflertione  noftra  explicata, 
ob  varias  aucftoritates  8c argumenta, quibus  fuse 
illam  propugnat  Ifambertus,  qua;  apud  illum  vi- 
deri poflunt. 

Ceterum  ad  foluendas  plures  difficultates, 
qua:  circa  materias  illas  & formas  fingulorum 
ordinum  poflent  occurrere,  obleriiandum  eft  id 
quod  docet  Bcllarminus, credibile  efle  Chriftum 
Dominum  iftas  omnes  materias  Ordinum  in- 
fticuifle , non  quidem  in  particulari , fed  gene- 


dif. 

art. 


difp. 

£40. 

cap.p. 


aft.4., 


eap.9, 

dc 

Ord* 


H 


t 


474  DE  EXTREMA  VNCTIONE. 

cramcntum  fubditisfiiisextreme  & periculose 
aegrotantibus  adminiftrare ; ita  vt  peccet  mor- 
taliter, fi  cognito  alicuius  infirmi  periculo  illi 
conferre  fine  vlla  iulla  ratione  omiteat  aut  dif- 
ferat cum  probabili  periculo  , ne  interim  xgro- 
tus  illo  non  fufeepto  moriatur.  Addit  que  quod, 
quamuis  infirmus  morbo  contagiofo  laborarer, 
nec  poflet  illi  Sacramentum  hocnifi  cum  vitae 
periculo  adminiftrari , fi  tamen  proprius  eius 
Sacerdos  aliter  ei  fubucnire  non  poilit  quam 
IxtremamvncHonem  illi  conferendo, teneretur 
etiam  cum  certiflimo  vita’  periculo  lianc  ilii 
jtdminiftrare  , nifi  alius  Sacerdos  eius  vices 
fup  pleat.  Docet  nihilominus  quod , fimornlitcr 
certus  fit  de  bona  illius  difpofitione  quoad ca 
qua;  lalutem  animas  reipiciunt ; puta  quia  nu- 
perrime Poenitentia:  Sc  Euchariftiai  Sacramen- 
ta illi  adminiftrauit , tunc  non  teneri  faltemfub 
peccato  mortali  Jt^tremam  vnclioucm  illi  ad- 
rtuniftrarc. 


Digitized  by  Google 


27r 

CAPVT  SEPTIMVM. 

De  Sacramento  Ordinis. 

~ SECTIO  I.  ~~ 

Vtrum  Ordo  fit  Sacramentum. 

Omix  Ordinis , quod ex  fe lati/fimam 
Sv^^habct  fignificationem,  ab  Ecclefia  vfurpa- 
eft,  (vt  obferuar  Catechifmus  Rom.) 
tum  ad  defignandum  icdefiaftica:  Hicrarchiae 
ftatum,  in  qua  repcriuntur  varij  miniftrorum 
fuperiorum  Sc  inferiorum  gradus  optime  dif- 
pofiti  ad  ea  perficienda  , qua:  cultum  diuinum 
prarfcrtimque  fandi/fimum  Dominici  corpo- 
ris facrificium  fpe&ant : tum  ad  fignificnndum 
ritum  illum  Sacrum  ^ quo  quifqueminiilrorutn 
illorum  folemni  religione confecratur , ac  diui- 
ho  cultui  facrifque  altaribus  mancipatur  : in 
_quo  pofteriori  lenfu  de  illo  q uasritur vtrum  fic 
Sacramentum.  Qua;  quidem  quaftHo  duplici- 
ter  intelligi poteft : Primo  in  genere;  vtrum  in 
icdefia  fit  Sacramentum  Ordinis; fecundo  in 
particulari;  vtrum  quilibet  Ordinum  icclefia- 
flicoru  fit  Sacramentum.  Pro  cuius  refolutione 
Dicendum  i.  Ordinem  e/Fe  Sacramentum 
noua:  legis  a Chrifto  Domino  inftituttim.  Hanc 
veritatem  , qua:  de  fide  eft  , negau erunt  ohm 
Mcflaliani,  vt  refert  Coccius , 8c  hodie  fimiliter 
negant  Lutherani  & Calainifta:  j quorum  error 
refellitur , & veritas  noftra;  fidei  probatur. 

Primo  ex  Apoftolo  i. ad  Timoth.  i.  ^ idmo - 
neo  te.vt  refufeites  gratiam  , qua  eft  in  te  per  im- 
pefitionem  manuum  mearum  : ex  quo  loco  , vbi 
loquitur^poftolus  defacra  Ordin itione ipfius 
Timothei , habetur  ritus  aliquis  fenfibilis  , Sc 
collatio  gratiae  pet  hunc  ritum;  vnde  fequitut 
veram  rationem  Sacramenti  in  Iaera  Ordina- 
tione rcpci;ri.  M vj 


part.t 

cap-7- 


tom.2 
lib  S. 

art.x. 


Digitized  by  Google 


. v-  • • * . 

iy6  DE  ORDINE. 

Secundo  cx  Concilio  Calcedon.  can.  2.  vbi' 
damnantur  illi , qui  pecunias  pro  Ordinationo 
recipiunt  , eo  quod  gratiam  Dei  vendere  cen- 
feantur,  quae  tamen  vendi  nec  debet  nec  poteft; 
& ex  Concilio  Trid.fefT.  2$.  his  verbis  : Cum 
/ iriptur a te/limonio  , -dpoftolsca  traditione  , & pa- 
trui* vnanimi  confenfu  pcrfptcaum  Jit  per  facram 
Ordinationem  , qua  verbu  ir  fignu  exterioribus  per- 
ficitur, gratiam  conferri  j dubitare  nemo  debet  Ordt - 
xem  ejfb  vere  & proprie  vnum  ex  feptem  fanfta  £*. 
tlefia  Sacramentu. 

Tertio  ex  S.  Leone  Epift.  87.  ad  Epifcopos 
Mauritania;  cap-r-  vbi  po Aquam  dixit  Ordi- 
nem Sacerdotii  nonmfi  bene  probatis  & exer- 
citatis efle  conferendum  ,fubiungit  ; §uu  dif- 
Jimulare  audeat , quod  m tanti  Sacramenti  perpetra- 
tur iniuriam  , fi  nimirum  indignus  ordinetur  : 82 
S.  Ambrofio  lib.de  dign.  Sacerd  cap.  j\  .guie 
dat  Epi/icpalem  gratiam  ? Deus, an  homo  ? refyondes 
Jlne  dubio  ; Deus  : fed  per  hominem  dat  Deus  : horne 
imponit  nfhnus;  Deus  largitur  gratiam. 

Dicendum  2.  non  modo  Ordinem  in  genere,- 
fcd  eriam  in  particulari  vnumquemque  Ordi- 
num Ecclefiafticorum  efle  Sacramentum.  An- 
tequam h,ec  afTertio  probetur , fupponendum 
eft  feptem  efle  Ordines : tres  qui  dicuntur  ma- 
jores 1 fcilicct  Prefbyterntum  , Diaconatum , Sc 
Subdiaconatum  ; quatuorvero  minores , nimi- 
riim  Ordinem  Acolytorum  , Exorciftarum , 
Ledorum  , & OAiariorum.  Quod  conflat  cx 
variis  Conciliis  feptem  illos  Ordines  enume- 
rantibus; vt  ex  Concilio  Rom.fub  S.Sylueftro 
fap.4.  Carthag.  4.  cap.  2.  Florent.in  decr.  Eug. 
&Trident.  fefl'  23.  cap.  r.  vbi  exprefse  dicitur 
non  foltim  nomina  illorum  Ordinum,  fed  etiam 
fingulorum  propria  minifteria  fuifle  in  vfu  ab 
ipfo  Ecclcfue  initio.  Icem  ex  Epift.  Cornelij 
Papa:  ad  Fabianum  Epifcopum  Antiochenum, 
in  qua  totius  Cleri  Romani  enumerationem  fa- 
ciens dicit,  InEcclefia  Catholica  ( id  cfl  R*omanaJ 
Presbyteros  ejfe  quadraginta  fex  . Diaconos  feptem „ 
Subdi  nanos  fepttm  , ^Acolytos  quadraginta  duos. 


DEtORDINE.  ®?f.. 

Exorofiat  . LcElons  vn a cum  OJhariu  quinquagin » 
t*  duos. 

Hoc  praifuppofito  , probatur  aflcrtio  prini® 
de  illis  omnibus  Ordinibus  in  genere  , exeo 
quod  pottquam  Concilium  Trid.  capite  z-  fe- 
ptem  illos  Ordines  cnumerauit  , coidemque 
m Ecclefia  (emper  fiiilTe  dixit  , capite  tertio 
abfolute  definit  Ordinem  efle  Sacramentum, 
abfque  vlla  reltri&ione  ad  maiores  Ordines, 
aut  minorum  exelufione ; vnde  iequitur  fecun- 
dum cius  mentem  in  omnibus  & fingulis  or- 
dinibus , maioribus  & minoribus,  veram  Sa- 
cramenti rationem  reperiri. 

Probatur  z.  de  fingulis  Ordinibus  in  particu- 
lari. De  Prcfbyteratu  quidem  tum  cx  Conciliis 
Florent.in  decr.  Eug.  8c  Tridentino  fup.in  qui- 
bus Prelbyteratus  tanquam  aliorum  Ordinum 
primus  & praecipuus  enumeratur , cui  proinde 
ratio  Sacramenti  prae  aliis  competere  debetrtum 
etiam  ex  SS.  Patribus, qui  Priibytcratum  annu- 
merant aliis  facramentis  j vel  Ordinationem 
Prefbyterorum  cxprefse  vocant  facramentum, 
vt  S.  Cyprianus  ferm.  deablut.  pedum  , S.  Au- 
guftinuslib.  i.  cont.  Donatift.  cap.i.  & S.Leo» 
epift.  Si.  ad  Diofcorum  cap.  i. 

De  Diaconatu fimiliter  probatur, tum  exeo  ^ 
quod  Concilium  Tnd.  i'efl~.  iq.  definiuit  Hierar-  , f 
chiam  Scclcjin  diurna  Ordinatione  suffituram  conflare  * 
tx  Eptfcopu,  res  by  teris , &minflru  : vbi  per  mini- 
firos  faltem  Diaconos  intclligit , quorum  pro- 
inde Ordinem  diuinitiis  inflitutum  efle  decla- 
rat : tum  etiam  cx  ritu  quem  feruar  spifeopus 
Diaconos  ordinans,ciim  fingulis  illorum  im- 
ponens manus  dickj  ^Accipe  Spiritum  Sanclum; 
quibus  verbis  fe  gratiam  illis  conferre  declarat. 

Qnamuis  autem  Durandas  & Caietanus  ne- 
gauerint  Ordinationem  Diaconi  efle  facramen- 
tum,  monet  tamen  Ifambertusfentcntiam  illo-  Dilp. 
rum,  licet  ante  Concilium  Trid.  vtcunque  pro-  2.  de 
babiliter  defendi  potuerit,  peft  illud tame fine  Ord. 
aliqua  cefur*  nota  fuftineri  amplius  non  polle.  arc.7. 

Dices  Duconosfitiftc ab  Apodolis  inftitutos 


itized  by  Google 


47S  DE  OR  D,I  NE. 

Aci.  6.  idque  co  rinc , vt  pauperum  curam  gere- 
rent ; vnde  (equitur  illorum  Ordinationem  non 
eflc  (aeramentum , cum  ex  Chridi  inditutionc 
non  lit. 

Refpondccur  verum  efle  Diaconos  ab  Apo- 
dolis  ordinatos  tuifle;  fallam  vero  Diaconatus 
Ordinem  fui  fle  ab  illis  inditutum:  condat  enim 
ex  ipfius  Ecclcli*  traditione  , vt  docet  & probat 
Jlambertus  Cupra , facramentum  Ordinis  ruide 
a Chrifto  Domino  in  vltima  ccena  inftitutum. 
Quod  amem  diqrur  Diaconos  ab  Apoftolis  or- 
dinatos fuirte  vt  pauperum  curam  gererent , ici 
fuit  quidem  vnum  exiliorum  officiis , non  vero 
primarium  Sz  praecipuum  , vt  doce:  idem  Ifam- 
bertus  lbpraart;Si&  plenius  codabit  ex  iis , qure 
defingulorum  Ordinum  officiis  infra  dicentur. 

De  Subdiaconatu  denique  Sz  aliis  minoribus 
Ordinibus  condat , tum  ex  authoritate  Con  cilii 
Trid  Cupra;  tum  etiam  ex  eo  quod  h*c  ed  pluri- 
morum Doctorum  tam  antiquorum  quam  rc- 
centiorum  lententia,  vt  S - Thomaiin  ^..dift.24. 
q.i.a  1.  q.’.  S.  Bonauentur»,  Richardi , Scori, 
Paludani, Maioris,  Almaini,  FerrarienfisjEcicr, 
&alioru  quos  citat  & Coquitur  Valentia  quasit. 
x.deSacr.  Ord.  pun.  4.  quibus  etiam fubCcribit 
ICambertusdiCp.  z.  de  Ord.art.  11. 

Nec  obdat  quod  tres  tantum  maiores  Ordi- 
nesdicantur  lacrimpn  enim  fle  vocantur , quali 
Colis  illis  ratio  iacramenti  competat  , Ccd  quia 
folis illis  votum  continenti*  annexum  cd  , vt 
docet  idem  ICambert.difp.  x.dc  Ord.  art.6. 

Verum  cd  quidem  S.Ignatium  Antiochenum 
.Epifcopum  epill.  11.  ad  "Antiochenos  Cupra  di- 
ctis Ordinibus  annumerare  Cantores  Icu  Pfal- 
, ruidas,  & laboratores  qui defunclerum corpo- 
Ad an.  ra  Curabant;  Ccd  ( vt  recde  obCeruat  Baronius) 
■+_+•  non  fuerunt  hi  Ordines , Ccd  officia  mere  Ecclc- 
|ro/e  fradica : quod  aperte  etiam  colligi  poteft  eS 
Concilio  Cnrthag.  4.  cap.  10.  vbi  dicitur  quod. 
PCalmida  poted  abCquc  (cientia  Epilcopi , Cola 
Prelb.yteri  iuffione  CuCciperc  canendi  officium; 
& cx  confequenti  illud  non  conferebatur  pes 


DE  ORDINE  ar? 
Ordinationem  feu  confecrationem,  fcd  per  mc- 
ram  depurationem  feu  conuniflionem. 

Obiieiescx  doctrina  luperius  explicata  confe- 
quensfore  plura  efle  Sacramenta  quam  feptem. 

Refpondeturqudd  quamuis  finguli  Ordines 
habeant  rationem  Sacramenti , vnum  tamen  in 
genere  Sacramentum  fimul  conllituunt , quod 
iufficic  vt  Ordo  dicatur  vnum  generice  Sacra- 
mentum , quodfub  fediuerlasfperies  continet, 
vt  fu  fitis  explicat  Bellarminus  lib.  i.  de  Sacr. 

Ord.  cap.  S. 

Porro  fup radietis  Ordinibus  annumerari  me- 
rito debet  ipifcopatus,  tanquamipfius  Ordinis 
Sacerdotalis  vertex  & fummitas;  quod  exprefse 
cicclarauit  Cone.  Trid.fefl'.  zq.  cap.  4.  vbi  de£- 
nit  Epifiopos  , qui  in^dpofiotorum  locum  fuccejferunt , 
ad  hunc  ordinem  Hterarehicum  pracipue  pertinere  q cr 
psJitaseJfe.ficutait^Apofioliu,  «Spiritu  fundo  , regere 
Hcclcfiam  Dei ; eofque  Presbyteris  fupenores  ejfe  , ac 
Sacramentum  Confirmationis  conferre  > mmifiros  £c- 
flefia  ordinare  > atque  alia pleraque  peragere  ipf  os  pof- 
fc  : quarum  fundtonum  potejhtcm  reliqui  inferioris 
Ordinis  nullam  babent.C ui  veritati  fuffragantur  SS. 
Patres,  qui  J-pificopatum  vocant  Ordinem  , vtS* 
Anadetus  epilt.  ?.cap.  1.  S.  Caiiisepift.ad  Feli- 
cem Epificopum,&  S.Ambrofiuslib.  3.  de  Sacr. 
cap.  1.  Neque  foltimelt  Ordo,  fed  etiam  Sacra- 
mentum nobiliflimum  & perfecti/fimum:quam~ 
uiseninj.  nonnulli  Theologi  olimid  in  dubium 
reuocauerint , communiter  tamen  allerunt  ali f 
omnes,  qui  fuse  citantur  apud  Bellarminum 
lib.  1.  dc  Clericis  cap.  f.  & Valentiam  difp.  9. 
de  Sacris  Ordin.  q.  1.  pu.  t.  apud  quem  videri 
poteft  fufior  probatio  huius  lententia» quam 
adeo  certam  efle  dicit  Ifimbcrtus  , vt  contra-  Difp. 
riam  tanquam  erroneam  prorsus  repudiandam  2,t{e 
exiftimet  Ord. 

Quod  vero  fpeflat  ad  tonfuram  Clericalem,  aft,  j, 
quamuis  quidam  luris  Canonici  Dodores  aliis 
Ordinibus  illam  annumerandam;  efle  arbitren- 
tur; communis  tamen  & vera  Theologorum 
lententia  eft>  non  efle  Oidincm/cd  foiunuuodo 


« DE  ORDINE- 

ceremoniam  Ecdefi.ifticam ; vtS  Thom.ift^. 
dift.  24.  q.  art.  i.S.  Bonauentura  ibidem,  Sc 
alij  communicer  docent  : & conftat  etiam  ex 
Concilio  Trid.fefl.23.  ca.  a.dereform.  cnp.6.  & 
io-vbi  Tonfura  seper  ab  Ordinibus  expreise 
diftinguitur:&in  catcchifmo  Rom. dicitur  Ton 
furam  tantummodo  efle  praeparationem  quam- 
dam ad  Ordines  lufcipiend©s,ficut  Exorcismus 
eft  praeparatio  ad  Baptifinum , 8c  fponfalia  ad 
Matrimonium. 

Quod  quamuis  ita  fe  habeat,  certum  eft  nihil- 
©munis  ceremoniam  illam  Tonfura:  accipifdas 
ab  iis,  qui  in  Clerum  cooptantur.  & ab  ipfis  de- 
ferenda , efle  antiquiflima&  ab  ipiis  Apoftolis 
deriuatam  ,vt  videri  poteft  apud  Bedam  lib.4. 
hift.  Anglorumcap.  22-  & apud  Baronium  ad 
annum  Chrfti  7S.  habeturque  de  illa  fpecialc 
decretum  S-  Aniceti  lumrai  Pontificis  in  epili. 
decret.ad  Epifcopos  Gallia: , quo  prohibentur 
Clerici  comam  nutrire, iubenturque  Tonfurara 
infnmmitate  capitis  in  modum  fphera:  geftare; 
cuius  rei  hanc  ibi  rationem  reddit : Quod  ficut 
dertti  dtfcerni  debent  d laicu  in  conuerfatione  . fc 
etiam  ab  iijciem  in  Tonfiira&  in  »mni  habitu  dijireti 
ejfe  debent.  Quod  etiam  plures  alij  fummi  Ponti- 
fices & plurima  Concilia  variis  lubinde  tempo- 
ribus fanxerunr,&nouiflimein  Conc.Trid.fcfl'. 
2j.cap.6.decretumilludrcnouatum  eft  , ficut  Sc 
in  pluribus  aliis  reccntioribus  Italice , Hilpanias 
Germania: , ac prarferrim  Gallia:  noftra:  Conci- 
liis,vt  Rhemenfian.  iyS^  Turonefi  todear.no; 
Bituricefi  211.1784.  Aqucnfian.  1 7S7.  Tholola- 
no  an.if  qo  BurdigalSfi  an.  i624-&c.ex  quibus 
apparet  vniuerfam  Ecclcfiam  hisnouiflimis  te^ 
poribus  vcluti  colpirare  voluifle,adreligiosaiila 
TofurcE  Clericalis  traditionem  &praxim  com- 
munibus fuffragiis  denuo  ftabihendam : vnde 
infertur  non  fine  grani  peccato  a Clericis , pr*- 
fertim  maioribus  Ordinibus  initiatis, aut  be- 
neficium aliquod  Ecclcfiafticuni  obtinentibus, 
hanc  Tonfura:  deferenda:  legem  contemni  vel 
negligi  pofle , vt  infra  in  appendice  peculiariad 
«Alccm  huius  operis  fufius  explicabitur. 


D,E  ORDINE. 


i**' 

at 


SECTIO  II. 

Qx*  Jit  m turi  a & firm*  Sacramenti  Ordinis, 

OVvest  IONIS  propofita:  duplex  fcn- 
fus  eflepoteft.  Primas, qua;  fit  materia  & 
forma  Sacramenti  Ordinisin  genera- 
li. Sebandus,  qua:ficfpeeialis  materia  & forma 
cuiufcunque  Ordinis  in  particulari.  Pro  cuius 
Vtroque  fenfu  refolurionc 
Dicendam  i.  materiam  remotam  Sacramenti 
Ordinisin  generali, efle  rem  illam  qua» ab  Epf- 
fcopo  traditur  illi , qui  Ordinem  aliquem  fufei- 
pit, proximam  efle  illius  reitraditionem.  formana 
denique  in  verbis  illis  confiftere,  qua»  ab  Epi- 
fcopo  proferuntur  modo  impezatiuo  cum  ex- 
prefiione  poteflatis  quas  confertur.  Ita  Sotns,vi- 
doria,  Bcllarminus , & plurcsalij  quos  citat  & 
fcquiturBonacinadifp.  S.dc  Sacr.  Ord.  qua-ft. 
Vnica.pu.}.  Conftatquetum  ex  Cone.  Carthag. 
4..&ex  Florent.iu  decr.  Eug.  vbi  dicitur  Sacra- 
menti OrdinismateriamefIeiilud,percuius  tra- 
ditionem confertur  Ordo, formam  vero  efle  ver- 
ba ab  ipfo  Epi/copo  in  ciufmodi  tradicione  pro- 
lata: tum  ex  iis  qua  de  materia  8c  fbrma Angu- 
lorum Ordinum  in  particulari  dicentur. 

Dicendum  z.  materiam  Ordinationis  Oftiarij 
efle  traditionem  Clauium  per  Epifcopum  fiu 
flam  : Ledoris,  traditionem  Codicis  de  quo  or- 
dinandi legere  debent  : Exorcifta:,  traditionem 
libri  exorci  (morum : Acolyti, traditionem  ccro- 
ferarij  8c  vrccoli  vacui.  Formam  vero  efle  verba 
cuique  materia»  correfpondentia,  qua:  ab  Epi- 
fcopo.  dum  eiufmodi  inftrumenta  ordinandis 
tradit,  proferuntur ; qu;E quidem  habentur  in 
Pontificali.  Ita  citati  Deflores  apud  Bonacinam 
fupra.Et  condat  tum  cx  pradato  Cone.  Caith. 
4.  can.  6 *t.8.  & 9‘.&  Florent,  in  decr  Eug.  tum 
excatechifmo  Rora.part.  z.cap.7.  vbih.KC  ojh- 
ttia  di  ftinde  explicantur. 


Digilized  by  Google 


DE  ORDINE.  28? 

fentcntia  tamen  illorum  , qui  duplicem  illam 
materiam  & formam  partialem  in  vtroque  il- 
lo O rdine  agnolcunt,  videtur  efl*e  non  iolum 
probabilior , ob  rationes  qu«e  apud  Ilamber- 
tum  videri  poflunt  ;fcd  etiam  in  praxi  tenen- 
da : cum  in  iis  , qua*  ad  Sacramentorum  validi- 
tatem lpe&anc  , tutior  lemper  pars  amplcctcn- 
da  lit. 

Dicendum  4.  triplicem  efle  materiam  partia- 
lem Epifcopatus  ; triplicem  item  formam  par- 
tialem. Prima  illius  materia  pardalis  eftimpo- 
fitio  manuum  a tribus  Epifcopis  facta  fuper  ca- 
put illius,  qui  in  Epifcopum  ordinatur;  forma 
ei  corrcfpondcns  funt  luec  verba  ab  illis  tribus 
fimul  prolata  : Accipe  Spiritum  fanefum-  Secun- 
da materia  partialis  eft  vndio  capitis  & ma- 
nuumipfius  ele<5tiin  Epiicopum  faftaper  confe- 
cratorem  Epiicopum  : forma  ei  rcfpondens 
funt  verba , qua*  in  ipfa  vnftione  ab  Epifcopo 
confecratore  proferuntur.  Tertia  denique  par- 
tialis inateria  eft  traditio  Baculi  Paitoralis,  an- 
mili,  & libri  Euangeliorum  : forma  ei  rcfpon- 
dens funt  vciba,qua;in  ipfe  traditione  conlecra- 
tor  Epifcopus  profert. 

Vafquciius  quidem  cum  quibufdam  aliis 
Theologis  quos  citat, cxillimat  materiam  Epif- 
eopalis  Ordinationis  infola  manuum  impofi- 
tionea  tribus  Epifcopis  facta ; formam  item  in 
folis  verbis,  qua:  tunc  ab  illis  proferuntur;  ob- 
feruatque  paucos  admodum  Theologos  ferip- 
iiflc.de  materia  & forma  Epifcopalis  ordinatio- 
nis : nihilominus  probabilior  eft  & in  praxi  te- 
nenda fententia  in  afTertjone  noftfa  explicata, 
ob  varias  au&oritates  & argumenta, quibus  fuse 
illam  propugnat  Ilambertus,  qua:  apud  illum  vi- 
deri poflunt. 

Cauterum  ad  foluendas  plures  difficultates, 
quK  circa  materias  illas  & formas  fingulorum 
ordinum  pofient  occurrere,  obteruandum  cft  id 
quod  docet  Bellarminus,credibile  efle  Chriltum 
Dominum  illas  omnes  materias  Ordinum  in- 
ftituiffc  j non  quidem  in  particulari, led gene- 


art.4., 


cap.cj. 

de 

Oid» 


J 


a?4  DE  ORDINE, 

jtatim  praecipiendo  Apoftolis  , & per  illos  Epif- 
copis  eorum  fuccefloribus  , vt  Ordines  confer- 
rent per  traditionem  inftrumcntorum  illotum» 
quibus  fignificarctur  eorum  poteftas,  & verbis 
conceptis  eamdem  illam  potcftatis  traditionem 
exprimerent  : quod  etiam  pluribus  probat 
Kambcrtus  art.  6.  idemqueart.  8.  refte  monet 
non  foliun  praecepti , fed  etiam  Sacramenti  ne- 
ceiTitate  requiri , vt  qui  Ordinem  aliquem  fufei- 
piunt{  quod  maxime  notandum  eft  > illi  us  ma- 
teriam ab  Epifropo  porredlam  phyficetanqant  : 
quod  variis  argumentis  probat  , ac  praefertim 
auiflorirate  Clementis  VIII.  fummi  Pontificis, 
qui  fpeciali  diplomate  decreuit  reordinari  (al- 
tem fub  conditione  cos,  qui  tunc  temporis  fue- 
tant  r.b  Epifccpo  S^gienfi  ordinati  , eo  quod 
nec  Epifcopus  ille  per  feipfumtradidiffet  inftru- 
menta  ordinandis  . nec  Ordinandi  phyfice 
ftmmenca  illa  tetigiffent. 


SECTIO  III. 

$hu  Sacramentum  Ordini*  conferre , quii  iter» 
illud  fufupere  pofiit. 

CER.tvm  eft  ex  fide  ordinarium  huius 
Sacramenti  miniftrum  efie  folum  Epifco- 
pum  , vt  conftac ex  Concilio  Plorent,  in 
decr.  Eug.  & Trident.fefT.i^.cap.^.  & etiam  cx 
perpetua  Ecclefia:  traditione  manifeftum  eft  , vt 
ex  variis  Conciliorum  & SS.  Patrum  tcftimo- 
niis  probat  Bellarminusrfed  difficultas  eft  vtrum 
<W.II.  omnis  Sc  quilibet  Epifcopus  poffit;valide  ordi- 
ne nare;  item  vtrum  excommiffionc  fummi  Pon- 
Oii'  tificis  poffit  aliquis  alius  ab  Epilcopo  conferre 
Ordines.  Pro  cuius  refolutione. 

Dicendum  r.  quemlibet  Epifcopum  etiam 
hrereticum  aut  dcgridatum  Ordines  valide  con- 
ferre poflc,  dummodo  matefam  & formam  le- 
gitimam cum  debita  intentione  adhibeat.  Ita  S. 
Th0masin4.dift.ar,  q.i.a.  2.S.  Bonaucntura 
ibi  i.  art.  i.  q.  z Scotusj  Riehatdus,  Diuaudus, 


*.-r 

DE  ORDINE,  j?r 

Paludanus,  & alij  communiter  in  eandem  di- 
ftindionem.  Ratio  eft, quia  potcftas  ordinandi 
pendet  fundamentaliter  & eflentialiter  a chara- 
«ftcre  Epileo  pali , ficut  poteilas  confecrandi  pen- 
det a charadere  Sacerdotali, ciim  ipla  Ordinatio 
fiat  per  modum  cuiufdam  conlecrationis,chara- 
dernutem  ille  aeque  in  Epiicopis  ac  in  Sacerdo- 
tibus eft  indelebilis. 

Neque  obftat  cap.  Nullum,  g.  qeueft.  2.  in  quo 
vacua  8c  inania  dicuntur  omnia  quae  geflerat 
ipifcopus,fundioncsaliquasin  aliena  Diceccfi 
& fuper  alienum  Clerum  exercens : haec  enim  j 
( vrrede  obicruat  & probat  llambertus  )intd-  t 
ligeuda  funt  non  de  iacra  Ordinatione  ,1'cdde 
aliis  ad  Ecclefiallicam  difciplinam  fpedantibus : 
vnde  etiamin  Concilio  Trident.fcfl'.  14. cap. z. 

8c  fefl".  23.  cap.  8.  non  dicitur  eiic  reordinandus 
ille,  qui  ab  alieno  Epifcopo  fine  proprij  licentia 
Ordines  accepit;  led  tantum  decernitur  , vt  d 
fufeeptorum  ordinum  exeeutione  * quandiu 
proprio  Epilcopo  vifum  fuerit, maneat fufpcn- 
fus. 

Quamuis  autem  valida  fit  Ordinatio  ab  Epi- 
fcopo alieno, vel  etiam  haeretico  aut  degradat® 
fada,  eft  tamen  illicita : vt  enim  Epifcopus  nota 
modo  valide, fed  etiam  licite  Ordines  conferat  , 
nonnifi  iubditisiiiis  illos  conferre  debet,  auc 
alienis  ex  licentia  proprij  Epifcopi , Sc  infupec 
ab  omni  cenfura  & impedimento  Canonico  de- 
bet efie  immunis,  concedit  tamen  idem  Conci- 
lium feir.23.cap.  9.vtEpifcopusfiuniliarem  fuum 
feu  domefticum, licet  fibi  non  fubditum  ordi- 
nare poilit , dummodo  fuerit  cum  eo  per  trien- 
nium commoratus. 

Dicendum  1.  cxdifpenfatione  fummi  Ponti- 
ficis fimplicem  Sacerdotem  conferre  pofle  qua- 
tuor  minores  Ordines,Subdiaconatum,&  Dia- 
conatum. De  minoribus  confiat  ex  co  quod 
Abbates  regulares  poifint  ex  conceffione  fummi 
Pontificis  Tonfuram  Sc  quatuor  minores  Ordi- 
nes regularibus  fibi fubditis  conferre,  vt  habe- 
tur ex  cap.  gumiam,  dift.  fi 9.  & cap.  Cum  un- 


SSs 


m 
■ ■ 

g*. 


s£ 


estri 


1«,  •*■:■■" 

3iV-  • 


1S6  DE  ORDINE. 

tingar,  extra  de  jetatc  & qualitatibus  Ordlnancf. 
Actiam  ex  Cone.  Trid.lefl'.  i $.c.  21.  de  reform . 
De  Diaconatu  & Subdiaconatu  fimiliter  conflat 
expriuilegio  per  Innocentium  VUI.anno  Do- 
mini rq.S8.  Abbatibus  Ciftercij  conceflo  , vt 
quibufeunque  Monachis  fui  Ordinis  Subdia- 
conatum  8c  Diaconatum  conferre  portent. 

De  Prcfbyteratu  ver6,aim  nullum  extet 
lis  priuilegij  exemplum , nec  vili  limplici  Sacer- 
doti , quamuis  in  eminentirtima  dignitate  con- 
dituro lunamus  Pontifex  vnquam  concerterit 
facultatem  ordinandi  Sacerdotes , inde  merito 
infertur  eiufmodi  facultatem  ita  foli  rpilcopo 
competere,  vt  nullis  aliis  delegari  aut  committi 
portit. 

Quod  autem  fpedat  ad  xpifeopatum  ; quam- 
uisiure  communi  tres  ipifcopi  adordinandum 
feu  Iconlccrandum  zpifeopum  requirantur, vc. 
_ habetur  cx  Pontificali  Romano  , & variis  argu- 
™'P‘  mentis  probat  Ifambertus  , poteft  tamen  fum- 
o.a.I/jnus  Pontifex  dilpenfare  vt  vnus  ipifcopus 
alium  Epifcopum  ordinare  folus  portit  j quod 
probari  folct  ex  facto  S.  Gregorij  Tapse  , qui 
cum  Augullino  Epifcopo  in  Angliam  miflo 
difpenfuuc,vt,  quando  ibi  folus  effet  ipifcopus, 
folus  etiam  portet  alios  Epifcopos  ordinare,  do- 
nec pl  ures  ertent,  qui  cum  illo  spifcopalem  or- 
dinationem facerent- 

Dicendum  j.  diuino  iure  omnem  Sc  lolum 
mafculum  baptizatum  facrie  Ordinationis  efle 
capacem.  Ita  S.Thomas  : cftquede  fide  contra 
Collyridianos  & Cataphrigasha.Tcticos , qui 
mulieres  facris  Ordinibus  initiabant , vt  reflatur 
S.  Epiphanius  hasrefi  79.  & probatur  cx  Apo- 
flolo  r.  Timoth.  2.  vbi  prohibet  mulierem  do- 
minariin  virum : &i.  Coriath.  14.  iubet  efle 
fubditara,  nec  permittit  ei  in  Ecclcfia  loqui  vel 
docere : qui  vero  ad  Ordines  promoucntur,  ac- 
cipiunt prseminentiam  Sc  poteflatcmin  alios : 
Sccap.NouacjH.tda>»,  de  jrcenit.  Sc  rcmifT.  di- 
citur mulierem  facra;  Ordinationis  efle  adeo 
incapacem  , vc  nequidem  fandiflim*  Virgini 


1«  4. 
dift. 
2f.q. 
a-a.  1. 


■ . . 


DE  ORDINE.  287 

Deipara  ( qua:  tamen  vniuerfis  Apofcolis lon- 
ge dignior  & eminentior  fuit ) claues  regni  _coe- 
lorum  tradita:  fuerint. 

Obiiciescx  antiquis  canonibus  conflare  mu- 
lieres quafdam  olim  ordinatas  fuilTe  Prcfbyce- 
ras  , Diaconiflas,  Ofllarias,  &c. 

. Refpondetur.  Diaconiflas  & Ofliarias  non 
fuiflevllo  Ordine  infignitaSyfcd  tantum  depu- 
tatas ad  quaedam  officia  3c  munia  exteriora , 
prarfercim  erga  alias  mulieres  obeunda  : Fre- 
fbyteras  vero  fuifle , vel  viduas  longe  aliis  fe- 
niores  ob  retarem  fic  ditias  , vt  patet  ex  cap. 
J Mulieres , difl.  $2.  vel  fic  vocatas  fu  i fi 'e  mulieres 
coniugatas,  quarum  mariti  ad  Prefbyteratum 
feu  Sacerdotium  promoti  fuerant,  qua:  tamen 
in  perpetua  continentia  cadibes  permanebant  5 
ficut  etiam  illa: , quarum  coniugcs  ad  j-pifeo- 
paletn  Ordinem  euccli  fuerant  , qua:  tamen 
fiiniliter  in  perpetuo  caelibatu  viuebant  , di- 
cebantur Epifcopa:  , vt  patet  ex  Conci- 
lio 2.  Turonenfi  can.  20.  & Altilliodorenft 
can.  2r. 

Dicendum  4.  vt  quis  licite  Ordines  fufei- 
piat , requiri  in  primis , vt  nulla  lethali  culpa  fit 
inquinatus.-  ^tueuwt[  vt loquiturCatcchilmus 
Romanus,  ) mortiferi  alicuius  peccati  Jibi  confeius 
initiari  fe  curaret  vel  fateretur  , nono  fe  & maximi 
fcelere  objlringerct  : quare  ibidem  monet  , vt, 
qui  facris  initiandi  furit  , prius  P cenitent  ix  Sa- 
cramento confcientiam  purgare  diligenter  ftu- 
deant. 

Pra^rea requiritur , vt  nullo  Cenfura?  vin- 
culo innodatus,  nulla  tetiam  irregularitate  im- 
peditus fic:  quod  infra  fuo  loco  explicabitur. 
Item  vt  legitimo  tempore  & idonea  aetate  or- 
dinetur ,habeacquc  alias  qualitates  feu  difpo- 
fitiones  iure  diuino  vel  Ecclcfiaflico  praderi- 
ptas. 

Atque  imprimis  quod  fpeiftat  ad  tempus, 
prima  Toniura  Clericalis  quacunque  die 
& bora  conferri  potefl  , vt  habetur  in  Pon- 
tificali Romano.  Quatuor  minores  Ordi- 


■ 

5IS 


1 1 
1 


%SS  DE  ORDINE, 
nes,  quando  feorfim  i maioribus  conferuntur 
in  Dominicis  tantum  8c  feftiuis  diebus, idgue 
«nane  vt  ibidem  praifcribitur  : tres  vero  maio- 
res Ordines , nonifi  in  Sabbatis  quatuor  tem- 
porum , Scin  Sabbato  ante  Dominicam  Partio- 
nis , & ance  Dominicam  Refurreftionis  , vt 
«onftat  ex  vniuerfali  Ecclcfiae  praxi , & haberut 
cap.  De  eo,  de  temporibus  Ordinat.  & cap.  vlt. 
dilt.  7f.  Ordinatio  vero  Bpifcopi  nonniii  die 
Dominicafieri  debcc,idque  ex  antiqua  Ecde- 
fix  confuetudine , vr  docet  S Leo  epjft.  jg, 
ad  Dio/corum  cap.  i.  & habetur  cap.  £>uud  die, 
dift.  7T- 

Ad  legitimum  tempus  Ordinationis  pertinet 
etiam  obferuatio  interftitiorum  : ideft  vt  pofl 
aliquem  Ordinem  fufeeptum  , nonniii  anno 
clapio  fuperior  ordo  conferatur : quod  non  ib- 
dif.  g.  Ium  in  maioribus  Ordinibus  , feri  etiam  in  mi- 
queft.  noribus locum  habere  tcftantur  Nauarrus,Re- 
vn.de  ginaldus,  Mcnochius,&ali)apud  Bonacinam: 
Ord.  poteft  tamen  Epifcopus  in  illis  temporum  in- 
pu.  i.  terftitiis  ex  caufa  rationabili  diipenfare,  & om- 
nes etiam  minores  Ordines  iimul&  eodem  dic 
conferre : non  vero  duos  maiores  , neque  etiam 
ipfos  minores  fimulcum  aliquo  maiori;  nifi 
forte  ex  aliqua  particulari  confuetudine  mi- 
nores Ordines  cum  Subdiaconatn  eodem  die 
Op.  conferri  loleant  : quam  quidem  confuctudi- 
a8.de  nem  damnari  non  debere  aflerunt  S.  Antoni- 
Qrd.  nus,  Hcnriqucs , Nauarrus  , & alij  apud  Lay- 
’ mannum, cum  a Concilio  Trid.  damnata  non 
fuerit. 

Qj.iod  vero  fpeflat  ad  aetatem  , Concilium 
Trid.  decrcuit.  V t nullus  inpojterum  ad  Sub diaco- 
2.2  c'a  natlu  Ordinem  ante  vigejimurn- fecundum  , ad  Duico- 
J 2 ' de  MatUi  ante  "vigcfimtitn  tertium  , ad  Tresbytera- 
zefor  tum  ante  v'Kefimtlm  Quartum  atatu  fux  annum 
' pnmoueatur : quod  tamen  intelligendum  e(Te 
de  annis  inchoatis  conftnt  tum  ex  Bulla  Pij 
II.  quam  refert  Quaranta  verbo  , Ordinatio  ; 
tum  ex  communi  Ecdclue  praxi.  Ad  JEpifeo- 
patum  vero  requiruntur  iuxta  iuris  antiqui 

difpofitionem 


DE  ORDINE. 

difpofitionem  triginta  anni  completi, vt  habe- 
tur cap.Cy.min  cunctu  de  Ercclionc.Ad  Tonfuri 
denique, & minores  Ordines  nulla  in  Concili® 
Trid.  certa  prx-fcnbitur  atas  , fed  id  Epifcopi 
iudicio  relinquitur ; dummodo  tamen  leruetur 
conftitutio  Bonifhcij  VIII.  cap.  Nullus, de  tem- 
poribus Ordin-  in  6.  vbi  prohibitum  eft , ne 
Clericalis  Tonlura  infanti, id  eft  minori  feptem 
annis  ( vt  explicat  glofta  ) conferatur.  Certe  cx 
difpofitionibus  illis  quas  ad  Clericatum  auc 
minores  Ordines  Concilium  exigit  (de  quibus 
agetur  fedionc  fequenti^  fatis  aperte  colligi 
tur  fecundum  mentem  Concilij  requiri  xta- 
tem,  non  modo  rationis  , fed  etiam  pardo  ma- 
turioris iudici  j capacem. 


SECTIO  IV. 


Cuxthim  qualitatts  feu  di f}>  optiones  re- 
quirantur in  illis,  qui  ad  Ordines 
funt  promonendi. 


VT  nihil  nifi certum',  & ab  Ecclffia  no» 
modo  probatum  , aut  prioribus  feculis 
v£tatuin,  fed  etiam  pro  tempore  prsfenti  prte- 
feriptum  , proindeque  ab  omnibus  feruandum 
proponam us,ipfius  Concilij  Trid.decreta  pau- 
lo fultus , attexemus ; vt  ex  ijs  attente  confi- 
deratis  ac  perpenfis  quiuis  intelligat > qua  fit 
Eccleffe  mens,quodve  fupei  hoc  Ordinationis 
facra;  negotio  confilium. 

Atque  in  primis  quod  fpeclat  ad  primam 
Tonfuram,fic  de  illa  Concilium  loquitur;  Pr/W 
tonfurd  non  initientur.qui /aeramentum  Confirmationis 
non  fu/ceperint , fy  fidei  rudimenta  cdotdi  non  fuerint, 
quique  legere  fy  feribere  nefeiant,  & de  quibus  p robabi - 
lu  tonie&ura  non  fit , eos  non  fitcularisiudicij  fugiendi 
fraude  ,fed  vt  Deo  fidelem  cultum  praflent  hccvita 

genus  cUgiJfe ; quibus  YCrbis  quatuor  difpgfiuo- 


SefT.i? 

c-4.de 

tefot. 


Digitized  by  GoogI 


fj. 


i.03  DE  ORDINE, 

nesreqiiiric  in  co , qui  Clericali  militi*  cupit 
afcnbi.  Prima  clt , vt  (aeramentum  Confirma- 
Difp.S  tionis  iam  receperit : quod  quidem  tam  ftridc 
q.vn.  praeceptum  efle  docet  Bonaci  na  , vc  exiftimet 
de  Or.  cura  peccare  mortaliter , qui  To^Tura  Clericali 
pu.  f.  ante  (ulceptum  Confirmationis  facramentum 
initiatus  fuerit.  Secunda  cft  , vt  fidei  rudi- 
menta firent  edoctus ; id  cft  yt  non  modo  ca- 
tcchilmum  memoriter  didicerit  ( quod  pueris 
familiare  cft  } fed  prariertim  vt  iplius  dodrina 
Chriflianae  fenfum  perceperit ; ita  vt  de  prae- 
cipuis eius  myftcriis  interrogatus  apte  re( pon- 
dere polTit.  Tertia , vt  legere  ac  (cribere  fciat. 
Quarta  denique  , vt  non  alicuius  temporalis 
commodi  caula,  (cd  folummodo  y vtDeo fidelem 
cultum prajfet , hic  vite  genus  elegerit:  quai  verba 
maxime  perpendi  debent : illis  fiquidem  de- 
clarat Ecclefia  in  eo, qui  Tonluram  Clericalem 
lu  cepturus  clt,  pratrequiri , vt  attente  confide- 
ret, quale  fit  illud  vite  Clericalis  genus  quod 
K.  amplecti  cupit  : neque  aliena  indudione  aut 

precipitantcr  , fed  (ponte  & praixniila  matura 
deliberatione  , adhibitoque  ( quod  maxime 
• conducit,)  viri  alicuius  pij  & prudentis  confilio 
illud  eligat  , non  vl!o  humano  refpcdu , neque 
benefici]  alicuius  captandi  gratia  ,aut  commo- 
dius viuendilpe  j(ed  fidelis  Sc  finceri  obficquij 
Deo  pradtandi  caula  vnice  ad  id  indudus;  de 
quibus  omnibus  8c  lingulis  ad  primam  Tonfiu- 
ram  initiandos  (eri  6 examinari  debere  confti- 
tuit  S.  Carolus  Boromcus  in  Concilio  q-.Mc- 
diolancnfi  tit.  de  ijs  que  pertinent  ad  liicras  Or- 
..  ' dinaciones. 

De  Minoribus  autem  Ordinibus  Concilium 
ScflVl?  Trid.  ita  edixit : Minores  Ordines  sji,<]u\ fiilttm  l:n~ 
ca  p.  12  gnata  Latinam  intelligant.per  temporum  interfit  tfimjt 
de  ref.  al  ud Epificopo  expedire m.xgu  videretur  ) coifcr.r.tur- 
vt  eo  accuratius  , quantum  fit  bunu  dific  pluuptndus. 


pofiiv.t  edoceri  jaciti  vnoquoque  munere  tuxta  praferi 


j ts<t»  Epi/ctpt  fi  exerceant,  idquein  ea  cusafcripri fiant 
Ecdefia.nfii  forte  ex  caufajludiorum  abfimt : atqui  ita 
de  gradu  in  gradum  afiandaut*  vttn  eu  cum  arate  v*t* 


■ 1 


J 


'V  x L'  tsf- 

• , 


DE  ORDINE.  29* 

meritu}»  & 4/ilrma  maior  cccrefctt : quodir  benorit 
morum  exemplum  , & effduum  in  Ecctf.i  wnijh 
riutn, atque  maior  erga  Prebyttro,  & fup-.rii.res  Ordi- 
nes renere/, tix  , & crebrior  quam  a/, na  curp.ru  Chrifii 
communio maxi/ni  compnb/ibuitt.QmbiXS  verbis  lex 
praefertim  di  i politiones  exigit  in  ijs,  qui  ad  mi- 
nores  Ordines  promouentur.  Prima  cft,vt  llil- 
tem  linguam  Latinam  intelligaqt.  Secunda, vc 
accurate  edoceantur,  qua;  fit  ilio  uni  Ordinum 
ratio  , 8c  quxfingulorum  propria;  fundiones. 
Tertia, vt  alicui  Ecclcfire  aferibantur,  ibiquei» 
iulccpti  Ordinis  munere  iuxta  Epifcopi  prae- 
feriptumfe  exerceant , antequam  ad  alti  orem 
gradum  euchantur.  Quarta  , vt  Prefby  teris 
aliifque  lupcrioribus  Ecclefiafticis  , & potiori 
adhuc  ratione  ipfi  Epifcopo  reuerentiam  8c 
obferuantiam  debitam  exhibeant-  Quinta,  vt 
modeftia  Sc  bonorum  morum  exemplo  caneris 
praefulgeant.  Sexta  denique,  vt  ad  Iaeram  cor- 
poris "Chrifti  Communionem  frequenter  ac- 
cedant , adeoquevt  vitam  ducant  tanti  facra- 
menti frequenti  fufeeptione  dignam.  De  qui-  Eiufd. 
busteftimoniuma  Parrocho  Scfcholx  magiftro  ^cll . 
habere  debent  > vc  ab  eodem  Concilio  prx-  C*P-  f« 
feribitur. 

Iam  quod  fpedat  ad  Subdiaconatum , Dia- 
conatum, Sc  Prefby  terat  uin,  Concilium  in  pri- 
mis declarat  ad  Ordines  illos  afiiimi  debere 
Dignos  duntaxat , quorum  pr  bata  vita  /e;. tofus  fit . 
fubiungit  deinde  Subdiaconos  & Diaconos 
Ordinandos  efte habentes  binum  te jhmenium  , & in 
rumoribus  Ordinibus  iam  probator , ac  lintris  & ijsqua 
ad  Ordinem  exercendum  pertinent  wfiruclo:  : quifpe- 
rant  Deo  assthorefe  continere pojje  : qui  etiam  Ecclefis 
quibus  adfcnbcntur  mferutent ; friant  qu:  maxime  do- 
cere ,f  faltcm  dtebus  Dominicis  & fokrnnibsss  , cum 
altari  minifraucrint , feram  cousmuionem  percipiat. 

Demum  de  Prefbyteratu  fic  loquitur:  Sui  pie  & cap.i  v 
fiilehter  in  mini  fler  qt  ante  abhs  fe  gcjjeri>.r,& adPres-  * ^ 

bjteratus  Orduiem  ajfumuntur , bonum  habeant  tefii- 
monium  ; & q fint , qui  non  modo  in  Diaconatu  ad 
rnknt  Mtytm  integrum  , mf  ob Ecciflx vtdtatm an 

N ij 


cap.iz 


cap.i? 


Digitized  by  Google 


U)Z  DE  ORDINE. 

necefitatem  aliud  Eptjcpo  videatur,  minifirautrint 5 
fid  etiam  ad  populum  docendum  ea  , qua  fcire  omnibus 
ncccfjhrium  efiad ' falutem, ac  administranda  facramen- 
Ta  , diligenti  examine  pracedente,  idonei  comprobentur, 
atque  ita  pietate  ac  caftu  moribus  confpicui.vt pradar^m 
bonorum  operum  exemplum  & vita  monita  ab  eu  pof- 
Jint  expeti  ari. 

Ex  qua  Concilij  doftrina  intelligitur  fex 
pixlertim  difpolltrones  in  illis  requiri , qui  ad 
iacros  illos  Ordines  promoueri  cupiunt.  Prima 
eflsvc  probata  fuerit  exemplaris  eorum  vita, 
idque  reftimonio  fide  digno  conftet.  Secunda, 
vtin  fufceprisOrdinibus’  debite  miniftrauerint, 
Sc  in  fulcipiendis  miniftrarc  ac  inferuire  ex  ani- 
mo velint , pnefertimin  ca  Ecclefia,  cui  ycI  ra- 
tione beneficij  quod  obtinent,  vel  ex  Epifcopi 
pradcripto  fuerint  alcripti.  Tertiant  erga  facra 
Euchariftiam  impense  affecti  illius  participa- 
tionem frequenter  ac  faltem  diebus  Dominicis 
ac  folemnibus  expetinerint.  Quarta  , vt  tales 
fiat,  qui  Deo  bene  iuuante  perpetuam  & illi- 
batam caftitatem  tam  corporis  , quam  animi 
leruare  fe  poffe  Ipercnt.  Quinta  , vt  probe 
teneant  ea,  que  aci  lulceptorum  Ordinum  fun- 
ftiones  apte  ac  debite  exercendas  pertincnt,v. 
g.  ceremoioias  , cantum  Ecclefiafticum , officij 
diuini  recitandi  ordinem  , Scc.  Sexta  denique, 
vt  ea  (cientia  polleantd  j prselertim  qui  ad  rref- 
byteratiim promonendi  funt,  qua  ipfis  fufK- 
ciat,  tum  aci  (aeramenta  debite  adminiftranda, 
tum  ad  populum  docendum  ea,qua*  fcire  omni- 
bus  neceiliuium  efb  ad  falutem  : vndemanifxr- 
ftum  eft  plerolquc  dccipi,exifiimantes  'ufficerc 
funplici  fyt  loquuntur,,)  facerdoti , qui  neque 
curam  animarum  fufeipere  , neque  diuinum 
verbum  prardicare,  neque  audiendis  conie/fio- 
nibus , aut  aliis  facramentis  adminiftrandis  va- 
care intendit ; fi  linguam  Latinam  vtcnnque 
intclligat , & ea  qua;  ad  Mifiam  celebrandam 
ofiiciumque  diuinum  recitandum  lpedant  didi- 
cerit ; cum  tamen  Concilium  abfolute  nullos 
ad  iaceidotium  velit  promoueri  , nifi  qui  ad 


gitized  by  Ooogle 


DE  ORDINE.  19? 

populum  docendum  ea  , qua;  fcire  omnibus 
neceflarium  eftadlalutem  , & adminiftranda 
facramenca  idonei  comprobentur.  Eftocnim, 
numquam  velit  facerdos  ille  facramentum  vl- 
Jtun  miniftrare  , aut  fidei  Chriftiana- rudimen- 
tis neminem  imbuere  , ficque  non  vereatur  ta- 
lentum per  facram  Ordinationem  acceptum  in 
terram  defodere,  (''de  quo  quid  coram  lupremo 
Iudice  refpondeat  ipfe  Audcrit : ) ccrtc  variae 
occafi*ncs  noninfrequenter  occurrerepoilinn, 
in  quibus  vrgente  aliqua  necdlitate  vel  pue- 
zum  aut  quemuis  alium  de  pnecipuis  fidei 
mylleriis  erudire , vel  Baptilmum  infanti  de 
vita  periclitanti  miniflrarc , aut  abfolutionem 
facramentalcm  alicui  fubitanea  xgritudine  aut 
alio  repentino  cafu  in  extremis  vita:  cenftitiut* 
conferre  tenebitur  , quando  nullus  alius  facer- 
dos  aduocari  potent : quid  tunc  ille  docfrina: 
fidei  & difciplina;  facramentalis  infeius  , a<ftu- 
zus  eft  ? in  quas  angaftias  rcdaclum  fe  de- 
prehendec  ? quando  dubius  & anceps  animi; 
fortaflisabfblutionem  facramentalem  indigno 
& indifpofiro  facrilege  impeitietur  , vel  dene- 
gabit ei,  quem  abloluere  deberet ; ficque  illum 
manifefto  aeterna:  lalutis  amittenda:  periculo 
exponet. 

Porro  de  ijs  omnibus  diligens  examen  ab 
Epifcopo  pra;mittendum  cfle  deereuit  Conci- 
lium ; ne  manas  cito  minufque  confideratc 
alijs  imponens  , ipforum  peccatis  communi- 
cet. Huius  quidem  examinis  forma  exaclifli- 
ma  a S.  Caxolo  Borromaeo  in  praxim  ieda&a 
videri  poteft  in  Concilio  f.  Mediolanenfi,vbi 
plurima  reperientur  , quae  fupra  relatis  Con- 
cilij  Trid.  decretis  maiorem  adhuc  afferent 
lucem. 

Supradi&is  difpofitionibus  ad  facros  Or- 
dines requifitis  addenda  eft  adhuc  vna , qua: 
non  aliis  quam  ipfifmet  Condii \ verbis  me- 
lius aut  efficacius  exprimi  poteft  : fic  igitur 
Concilium  : Cum  non  dictuttos,  qui  dmV.o  minifit- 
rio  aferipn  funt , ouno  Qrdinti  dedcurc  matdit.w, 

N iij 


mm 

W&i? 


294  DE  ORDINE. 

fefT.-z  “Utfordidum  AHjt*m  quafium  cxtrc  rr,  comp.ytum- 
c ’ ep*tJ‘t  complures  plerifique  in  locs  ad  j%crii  Ordinet 
drief  nt,,d9  fere  deleti u admitti , qui  v irijs  artibus  ac  fal- 
lacijs  confingunt  fi  beneficium  Fctifiafiicum  anteti  -em 
facultates  i donem  obtinere  efiatuit  f infla  Synodus,  ne 
quu  dei -.cepi  Clericus  pxuhress  quamuis  altas  Jit  ido- 
neus moribus,  /cientia  , &-  arate,  ad  J aeros  Ordines 
fromoHi.it nr,  t.i/i prius  leg  time  confler  eum  beneficium 
Epclrjiafiicum  , quod  f.b:  ad  vitium  honefie  fufficiat , 
pa  c fice  pofit  der  e : id  vero  bmeficium  rejigtiare  non  pofi 
jit , ntjif.ifla  mentione , quod  ad  illius  beneficij  titulum 
Ji:\  promotus  } neque  ea  rejignatio  admittatur  , r.ijl 
tinJUto  quod  aliunde  commode  viutre  pofiit',  & aliter 
fstia  rejignatio  nulla  fit.  Patrimonium  vero  vel pen. 
Jiotttm  obtinentes  ordinari  pofi  hac  non  pofiint , nifi  quos 
*Epifi.opus  indic  inerit  a ff umendos  pro  necefikatc  vel 
commoditate  Ecdejiarum  (Itarttm  ; eo  quoque  prius 
ferfpotio  , patrimonium  illud  vel  penfionem  vere  ,tb  eis 
obtineri , taliaque  effe,  qux  eis  ad  v ram  ftifientand-tm 
fatis  Jint ; atque  illa  deinceps  fine  licentia  Epijcopi  alie 
nari,  autextingtsi , vel  remitti  nullatenus  pojtint’ 
detiec  beneficium. Ecclcfiafiicum  fuffi ciens  fuit  adepti-^  V:l 
aliunde  habeant  vnde  viutre  pofiir.t : antiquorum  ca- 
nonum panos  fkper  his  ultimandi,  Ex  hoc  autem 
Concilij  decreto  colligi  poteft , quam  grauiter 
peccent  illi  , qui  ficlo  interdum  & ementito 
patrimonij  titulo  fe  Ordinibus  (acris  ingerunt; 
«ut  flipulaciones  aliquas  de  retrocedendo  ti- 
tulo illo , aut  frudibus  eius  nunquam  exigen- 
dis , contra  Concilij  mentem  faciunt  , nec 
Terentur  Spiritui  fando  mentiri  : qui  haud 
dubie  maledidionem  pro  benedidione  expe- 
darc  debent,  ac  merito  formidare  , ne  tam  in- 
digna & facrilega  tanti  Sacramenti  fulceptio 
ipftsin  anima;  perniciem  seternamque  ruinam 
vereatur* 


"f  • • • * ’*  • f ■*  -cz-f 

; . . 


C; n /i’ 

h,  , c -fl-  ■ T*  ? > •K'  • v - 1 • 


■*'.  ■ »* 


DE  ORDINE. 


' J»*  •yr.- 


2.9  y 


SECTIO  V. 

Quinam  fint  huius  Sacramenti  effeftus. 

DIcendvm  r.  per  dignam  cuiufque 
Ordinis  majoris  vel  minoris  fufccptionem 
conferri  gratiam  , tum  fhndificantem  { quod 
omnibus  Sacramenti  » commune  cflvrex  ante 
dictis  conflat ) tum  fpccialem  & cuiufquc  Or- 
dinispropriam;  id  eft,  ius quoddam  sd  acci- 
pienda fpccialia  qtuedam  auxilia  proporiionata 
functionibus  & officijs  vniufcuiufque  illorum 
Ordinum  propriis,  pcrqmeis,  qui  Ordine 
aliquo  initiatus  eft,  peculiari  modo  iuuatur  , & 
idoneus  efficitur  ad  officia  illa  debite  exercen- 
da : qua:  quidem  auxilia  , non  folumtunc  ciim 
Ordo  fufeipitur , fed  prarfercim  quoties  lufce- 
ptus  Ordo  exercendus  cft,ipfo  ordinato  fpecia. 

Ii  Dei  prouidentia  conferuntur,  vtfufitis  expli- 
cat & probat  Ifambertus.  difp.4. 

Dicendum  2.  per  Sacramentum  Ordinis  im-  deOrc^ 
primi  charaderem  indelebilem , proindeque  an.  1. 
ordinationem  iterari  non  pofle  : quodexprefle 
definitum  eflin  Concilio  Trid.  vnde , quando,  feff.  2j. 
contingit  propter  quaedam  crimina  ordinatos  ean.4. 
interdum  deponi,  vel  degradari , non  auffertur 
ab  eis  charader  Ordinis  , fed  tantum  gradus  , 
honor  & locus  Ordini  debitus ; ita  vt  quoad 
hunc  gradum,  honorem1,  & locum  cum  laicis 
reputentur. 

Dicendum  «.  per  Ordinum  fufeeptionem 
conferri  ius  quoddam  ad  faeras  aliquas  & re- 
ligiofasfundiones  cuiufque  Ordinis  proprias 
legitime  exercendas;  ciim  eo  pratfertim  fine 
viutfquifquc  Ordo  conferatur, vt  pater  tum  ex 
verbis  formae  cuiufque  Ordinis  propria: , tum 
ex  aliis  monitis,  qua;  ab  Epifcopo  ad  ipfos  or- 
dinandos diriguntur. 

Quaeres  quafnam  fuit  fundioncsilhe  cuiufque 
N iiij 


Digitized  by  Google 


part. 

eap. 


1 96  BI  ORDINE. 

Ordinis  propria?.  Relpondetur  pratcipuas  has 
crtc,  prout  ex  Pontificali  & Catcchilmo  Ro- 
mano habetur. 

Oftunorjvn  fundiones  proprias  funt,  templi  & 
faf rarii  ebues  ac  ianuam  cuftodirc , & aditu 
templi  arcete  eos,  quibus  ingredi  vetitum  eft.- 
item  curare,  ne  quis  dum  fandiffimuin  Mifla: 
facrificium  peragitur , propius  quam  par  eft  ad 
Iaeram  aram  accedat,  aut  Sacerdotem  rem  di- 
tiinam  facientem  interpellat:  campanas  etiam 
pulfare,&  librum  aperire  ei  qui  praedicat.  Ma- 
gnam autem  olim  in  Ecclefia  huius  Ordinis,  li- 
cet inter  omnes  Ordines  minimi,  dignitatem 
fuifte  vel  ex  eo  colligitur^  vt  redi  e obferuat  Ca- 
tcchifmus  Romanus ) quod  nunc  etiam  The- 
fanrarij  officium,  quifacrarij  cullos  eft,  proin- 
deque  ad  oiliariatus  Ordinem  proprie  pertinet, 
inter  honeftiora  Ecdefix  munera  recenfctur. 

Letforum  officium  eft, in  Ecclefia  noui  & ve- 
teris Tcftamcnti  libros  clara  Sc  diftincla  voce 
recitare , pradertim  eos  qui  inter  nodlurnam 
pfalmodiam  legi  folent:  item  prima  Chriftiana: 
religionis  rudimenta  fidelibus  tradere,  nec  non 
panem  & frudus  nouos  benedicere. 

Ad  Exoni/lat  pcrtinctj  imponere  manus  ener- 
gumenis , feu  iis  qui  ab  immundis  fpiritibus 
oblidentur,-  Sc  abipfis  corporibus  obfeffis  per 
Exorcifmi  verba  fpiritus  immundos  depellere: 
kcma  communione  indignos  excludere;  nec 
non  aquam  ad  minifterium  Baptifmi  requifi- 
tam  Sacerdoti  miniftrare. 

Acolytorum  partes  funt,  Subdiaconum  & Dia- 
conum in  altaris  minifterio  afledari , eifque  in- 
feruirc;  vinum  Sc  aquam  ipfis  ad  Euchariftiam 
porrigere;  luminaria  Ecclefia:  accendere,  ea- 
demque  accenfii,  ciim  Milia:  lacrificium  cele- 
brandum eft  ac  prariertim  ciim  Euangelium  le- 
gitur, deferre. 

Subd\aconor um  manus  eft,  vt  nomen  ipfum 


declar.it , Diacono  ad  altare  inferuire  ; facra 


kem  linteamina,  id  eft,  corporalia  & pallas  al- 
Cfiris,abluere;pan£  & vinum  alia  que  ad  faesifi- 


••• 

V,  •<  ■■■I/-  -f- 


; 

. , ' 

< 


wm 


DE  ORDINE..  7 

cij  vfum  neceflaria  prxpararc : aquam  Sacerdo- 
ti manus  in  altari  abluenti  prabere  ; Epiftolam 
alta  voce  in  Mifla  legere  ; & Sacerdoti  facris 
operanti  tanquam  teftem  alfiftcre, iliumque  cu- 
ft  odire,  ne  a quoquam  interturbari  poffit. 

•iAd  Diacono  1 fpeclat , Sacerdoti  celebranti 
proxime  miniftrare  , in  ipfo  Mifla:  lacrificio 
Euangelium  publice  legere  : item  cxcommif- 
fioneVuperiorum  Baptilmi  Sacramentum  con- 
ferre,verbumque  diuinum  fidelibus  praedicare; 
elt  etiam  illorum,  vi  ordinationis  fux  E pifco- 
pum  fequi , quando  id  ab  illis  exigitjeum  con- 
donantem aut  celebrantem  cuftodire;  & inflar 
oculorum  eius  peruelligarc , num  omnia  in  vr- 
be  vel  dioeceli  recte  fe  habeant; &,  fi  qua:  fecus 
deprehenderint;  de  his  Epifcopum  commone- 
facere: quod  hodie  ad  Archidiaconos  prader- 
tim  deuolutum  eft. 

Sacerdotum  denique  functiones  propria:  funt , 
fandi  flimum  Mi  flae  iacrificium  offerre;  Baptifi 
mu  aliaque  Sacramenta  f fi  Confirmatio  & Or- 
do excipiantur ) conferre;  verbum  diuinu  prre- 
dicare  ; & alia  omnia  ad  falutem  animarum 
cultumque  diuinum  lpedantia,  quae  Epifcopo 
iure  diuino  aut  Ecclefiaftico  minime  rclcruan- 
tur,  fecundum  Ecclefiaftieas  leges  peragere. 

Quod  autem  lpect.it  ad  Epifcopo noltrae  tenui- 
tatisnon  ell  verticem  illum  Ecdefialticx*  di- 
gnitatis attingere  : fufficiat  hic  nobis  cum 
debita  rcuerentia  fufpicere  culmen  illud, &mu~ 
nus  ipfis  etiam  humeris  Angelicis  formidan- 
dum, illofque  vt  Cleri  ac  populi  Patres  & Pa- 
llores debita  obferuantia  prolequi:iplbrum  cft» 
fi  libuerit, in  facris  Scripturarum  Conciliorum- 
que codicibus , quid  Spiritus  fandus  ad  opti- 
mum Ecclefiarum  regimen  ab  ipfis  cxigat.per- 
quirerc;  ac  prxlertim  in  Concilio  Trid.  fcfT.  z- 
in  decr.  de  modo  bene  viucndifite  fciT.  p.  cap.  1. 
& z.  de  ref.  lefl’.  6.  cap.  1.  & 2.  de  ref.  fefl'.  1 j. 
cap.  1.  de  ref.  fc/Tz 2.  in  dccr.  de  obferuandis 
& vitandis  in  celebr.  Mifla: : felT.  i.J  2. 

3. 4.  p.  &c.  de  ref.  fcff.J  24.  cap.  & 4.  de, 

N v 


49 B CE  ORDINE. 

jef-  fcfl*.  iy.  cap.  y.  i.  f.  &c. 

Ncc  illud  omittendum  , quod  habetur  feff. 
2?.  cap.  17.  dcrcF.  vbi  Concilium  varias  Or- 
dinum Ecclefiafticomm  fun&iones  pluribus  in 
locis  intermilTas  eile  & in  defuecudinem  abijfle 
Conqueritur,  Hort.iturque  omnes  </?  Jingiil os  Prala- 
t?s  Ecclefiarum , ite  illis  praei  fit,  vt  , quantam 
fitri  commodi  poterit,  in  EedcfiU  Ctithedrabbu* , Col- 
legiatis & Parrochutlibus  fux  Diacefis , fi  populus 
frequens  & Ecdrfix  prouentus  id  ferre  queant  y hu- 
eufmodi  funShones  curent  reJhtuentLu,  sire- 


CAPVT  VIII. 

De  Sacramento  Matrimonii. 


SECTIO  1. 

V trwnM atriwonium  fit  Sacramentum. 

MATRrjvtoirii  nomine  ( vt  docet 

Cntechifmus  Rom. ) intelligiturlegi-  pcjt.a- 
timaviri  ac  mulieris  coniundio  indi-  caP*  •* 
niduam  vita?  (ocietatem  continens.  Dicitur  au- 
tem ( Matrimonium^  vel  quia  femina  eo  prae- 
feram fine  nubit,  vt  marerii.it ; vel  quia  pro- 
lem concipere , parere,  educare,  ad  matrem 
prxicrrim  lpedet. Vocatur  etiam  (coniugium  ) 
eo  quod  virum  ac  mulierem  fub  vno  eodemque 
quafi  mutuo  iu<ro  ad  fidem  leruandam  & one- 
ra Matrimonij  luftinenda  conftituatrnuptiaruiil 
quoque  nomine  nuncupatur  ; quia  ( vt  obfer- 
uat  S.  Ambrofius  ) virgines  traoendaein  matri-  Lib.  i. 
monium  velo  fe  operire  & quafi  obnubere  fo-  de  A- 
lebant  , idque  in  lignum  tum  pudoris  , tum  braha. 
etiam  fubie&ionis  erga  virum.  c.9. 

Eft  autem  triplex  Matrimonium  , fcilicet  le- 
gitimum,ratum, & confummntum.  Legitimum 
dicitur  illud,  quod  legitimo  confenfu  inter  per- 
fonasnon  impeditas  contractum  cft; quale  olim 
erat  ante  Chrifti  Domini  aduentum  , & etiam 
nunc  inter  ethnicos  & infideles  c(Te  lblcr.  Ra- 
tum includitinfc  legitimum,  addit  vero  rrtio- 
nem  Sacramenti,  per  quod  majo  rene  'firmitate 

N vj 


-Digitized  by  Google 


10O  ra  MATRIMONIO. 

Sc  indiflolubilitatem  acquirit  :vnde  Innoeen- 
rius III. in cap .Quanto de  diuorciis  , etfi inquit, 
Matrimonium  verum  inter  infideles  exifiat,  non  tamin 
ejlratum  quia  ( vt  ait  GloiTa  ) poteft  difloluijin- 
tcr  fideles  autem  no  tantum  lcgicimu,fed  & ra.- 
tu  exiftit, ac  proinde  indiflolublle  Deniq;  Ma- 
trimoniu  dicitur  cofimunatu,qubd  reali  corpo- 
ris vfu,&  legitima  copula  perficitur  &copletur. 

, In  prima  quidem  mundi  conditione  Macri- 
Supra.  monium  a Deo  inftitutum  eft  tanquam  officii! 
natura;,  vt  docet  CatechHinus  Rom.  at  vero  in 
ipfius  mundi  inftaurationeper  Chriflum  finfta  , 
Sacramenti  dignitas  illi  adiuncla  eftjita  vt  Ma* 
trimonium,  quod  inter  fideles  legitime  contra- 
hitur, fit  cx  ipfius  Chrifli  Domini  inftitutione, 
verum  ^c  proprie  diftum  uoua;legisSacramen- 
tum.  Ha;c  veritas  quae  de  fide  eft, 

Probaturi,  authoritate  Scriptura;;  Eph.  f. 
vbi  Apoftolus  de  Matrimonio  loquens , Sacra- 
mentum , inquit,  hoc  magnum  eft ; ego  autem  dico  in 
Lib.  I.  cbr.Jio  & in  EccUjia  ; qua;  Apoftoli  verba  cxpli- 
deNu-  cans  S.  Auguftinus,  hoc  Sacramentum,  inquit, 
ptqs  8c  i„  Cbrifio&in  'EccUJia  magnum  ; in  fingttlts  quibufqut 
Cocu.  viru  atque  vxoribns  minimum  , fcd  tamen  aniunbUt- 
Cap.zi.  nx  inCeparabilis  Sacramentum  : quibus  verbis  do- 
cet Matrimonium  efle  Sacramentum;magnum 
quidem,  quatenus  Chrilli  cum  Ecclefia  con- 
iuncrionem  fignificat ; minimum  vero  in  digni  - 
tate,  ii  conferatur  cum  aliis  Sacramentis ; vnde 
Sc  vltimo  loco  numeratur. 

Probatur  2. ex  Concilio  Florent.in  decr.Eug. 
&in  Tridentino  fefl’.  14.  c.  i.ybi  eadem  veri- 
tas definita  eft. 

Probatur  ex  SS  Patribus,  qui  Matrimo- 
nium Sacramenti  nomine  vocant;  eique  pro- 
prium Sacramenti  effeci um  , gratiam  fcilicet 
tribuunt:  vtS.  Ambrofiuslibri.de  Abrahan» 
cap.  7.  vbi  dicit  Deum  efle  V eluti  Prxfutem  cufio- 
demCjue  cmiugq,  &c.  eumque,qui  coniugij  thorum  pol- 
luit, peccare  in  Deum  , eiujque  gratiam  foluere.ac  Sa- 
cramenti calefiii amittere Cmfortium  : S.  Auguftinus 
lib.  de  bono  coniugali cap.  l2.Jn  vojtrarum , in- 


DE  MATRIMONIO. 

quit,  nuptui  plus  valet  fanditat  Sacramenti , quam 
facunditas  vteri  : Sc  lib.  de  fide  & operibus  cap. 
7.  In  Ecdc/ia  , inquit , nuptiarum  non fohtm  vineu- 
Ium  , verum  etiam  Sacramentum  it*  commendatur- 
vt  non  liceat  viro  vxorem  fuam  alteri  trade- 
re. 

Cum  igitur  ex  fide  conflet  Matrimonium 
ede  Sacramentum; & aliunde  habeatur  f vtfu- 
pradirium  cfl  j Sacramenta  noua:  legis  confla- 
te materia  & forma; 

Queritur  1.  quae  fit  huius  Sacramenti  mate- 
ria & forma.  Omifiis  variis  Theologorum 
fuper  hac  quaeflione  fententiis,  probabiliffima 
omnium  videtur e.i  , qua*  aderit  materiam  re- 
motam Matrimonij  , ede  corpora  ipforum 
contrahentium;  proximam  vero,  mutuam 
eorumdem  corporum  traditionem  verbis  feu 
nutibus  confenfum  interiorem  exprimentibus 
fariam  : formam  denique  mutuam  ipforumraec 
corporum  acceptationem  a contrahentibus  fi- 
fnili ter  faciam.  Huic  fententia*  f quam  variis 
argumentis  propugnat  Ifambertus  difp- 4.  de 
Matrim.  art.  2.  J aperte  fauet  S.  Dorior  in 
fupplein.  q.  45".  a.  2.  vbi  docet  mutuam  cor. 
porum  traditionem  ita  fe  habere  ad  Matrimo- 
nium , ficut  fe  habet  ablutio  ad  Baptif- 
mum.  Quod  fi  fecundum  illius  mentem  mu- 
tua traditio  corporum  eft  materia  ipfius  Ma- 
trimonij , fequitur  quod  eorumdem  corpo 
rum  mutua  acceptatio  fit  eiufdem  Matrimonij 
forma  \ ficut  in  conrrariu  donationis  traditio 
rei  ccnfctur  quafi  materia  contrarius  , accepta  - 
tiovero  quafi  forma;  cum  prefertim  ab  acce- 
ptatione contrarius  ipfius  validitas  & firmitas 
pendeat. 

garritur  2.  quis  fit  huius  Sacramenti  mini- 
fler.  Refpondetur  ede  ipfofmet  contrahentes 
fibi  mutuo  materiam  & formam  applicares.  Ita 
Sotus  & alij,quos  citat  & fequitur  Viualdus  in 
Candelabro  aureo  tit.  vj.  de  Sacr.Matrim.Bel  - 
larniinus  l.i.de  Matr.c.6.&  Petrus  de  Lcdefma 
Mari,  dc  Matrim. cu.ybi hanc icr.tentiampoft 


Digitized  by  Google 


?oa  DE  MATRIMONIO. 

Concilium  Trid.  communem  erte  Theologo- 
rum atterit  : vnde  fequitur  Tarrochum  aut 
alium  Sacerdotem  eius  nomine  Matrimonio 
afliflentem,non  efle  miniflrum,fed  folummodo 
reflem  principalem  ; proindeque  verba  qua: 
.^profert,  non  pertinere  ad  formam  huius  Sacra- 
menti, fed  ex  Ecclefiae  inftitoto  adhiberi  ad 
confenfum  mutuum  ipforum  contrahentium 
comprobandum. 

Quaeritur  ?.  an  Matrimonium  per  procurato- 
rem conrra<flum,  fit  vere  Sacramentum.  JR.e£ 
pondetur  affirmatiue  : quamuis  enim  aliqui 
"Theologi  id  negent.probabilior  tamen  efl  fen- 
tentia  eorum  , qui  affirmant  quam  fentCntiam 
poli  Dominiaim  Sotum,  Naunmun,  & plures 
alios  tuetur  Sc  pluribus  probat  Ifambertus  difp, 
3.  art.  4.  & Petrus  de  Ledefma  cap.  4.  dc  Ma- 
trim.  Et  conflat  ex  cap.  finali  de  procumtori- 
busin  6.  vbi  Bonifhcius  VIII.  qualdam  condi- 
tiones apponens  , vt  procurator  idoneus  fit  ad 
Matrimonium  contrahendum,  ex  confcqnenri 
fatis  aperte  declarat  Matrimonium  per  procu- 
ratorem contrahi  poffe. 

Neque  dicas  fieri  polle,  vt  is,  qui  per  procu- 
ratorem contrahit  fit  in  flatu  peccati  mortalis 
eo  tempore,  quo  procurator  eius  confenfum 
per  verba  dc  prarienti  exprimit  : hoc  enim  non 
obftat,quin Matrimonium  illius  fit  vere  Sacra- 
mentum; quamuis  nullam  ex  eo  gratiam  ob 
«lifpofitionis  defectum  recipiat. 

Efl  autem  hic  obferuandum , quod  docet 
Ifambertus  ^ad  hoc  vt  Matrimonium  per  pro» 
• curatorem  valide  contrahatur , adeoque  verum 
fit  Sacramentum  , quinque  prrefertim  requiri 
conditiones.  Prima  efl , vt  procurator  habeat 
fpecialc  mandatum  ad  Matrimonium  nomine 
alterius  contrahendum.  Secunda,  vt  id  exequa- 
tur  per  fe  ipfum,  & non  per  alterum  ,i  fe  fub- 
flitutum.  Tertia,  vt  eo  tempore  quo  Matrimo- 
nium per  procuratorem  contrahitur  ,is  , cuius 
nomine  contrahiritr,  potcflatem  piocuratori 
d aram  non  reuecaueritj  ctiamii  tam  procura- 


1 


t>E  MATRIMONIO. 

ter  quam  perfona  cum  qua  contraxit,  reuo- 
cationem  eiufmodi  penitus  ignorent.  Quarta, 
vt  mandatum  illud  procuratoris  fit  ad  con- 
trahendum cum  certa  & determinata  perfona. 

Quinta  denique , vt  procurator  conditiones  8c 
claufulas  in  mandato  appofitas  femct,nec  illiuj 
fines  excedat.  Qua;  quidem  conditiones  ha- 
bentur exprefla;  in  citato  capite  finali  , 8C 
apud  eumdem  Ifambertum  iufiiis  explican- 
tur. 

Queritur  4.  quid  de  Matrimonio  infidelium 
fentiendum  fit.  Refpondctur  Matrimonium 
illud,  quod  contrahitur  inter  infideles  non  ba- 
ptizatos , non  ede  Sacramentum ; ficut  nec  il- 
lud quod  contraheretur  inter  perfonnm  bapti-  . 
zatam  & alteram  non  baptizatam,  vt  docet  To-  7* 
letus  lib.  7.  cap.  9.  Sz  pluribus  probat  caP*9* 
Ifambertus  art.j.  Quod  fi  ipfi  infide'es  ad  fidem 
conuertcrentur  & baptizarentur , tunc  eo  ipfo, 
quod  poft  fufeeptum  Baptifmum  confentirent 
inter  le  cohabitare,  & figno  aliquo  declararent» 
eoriun  Matrimonium  neret  omnino  ratum  8c 
indiflolubilc , ac  proinde  Sacramentum,  vt  do- 
cent Ecicius,  Henriques,  Bellarminus  , Petrus 
de  JL,edefma,  & alij  apud  Laymannum  part.z. 
cap.  de  Matrim.  Si  vero  altero  coniugum  in 
infidelitate  remanente , alter  ad  fidem  conuer- 
teretur  & baptizaretur  $ quamuis  olim  primis 
JEcclefiae  temporibus  indultum  fiu  fi  et  , vtcon- 
iux  fidelis  cum  infideli  cohabitare  poflfet , vt 
conftat  ex  1.  Corinth.  7.  pofteii  tamen,  cref- 
ccnce  fide  & numero  fidelium,  Ecclcfia;  vifum 
eft  ad  cauenda  peruerfionis  pericula  aliaque 
mala,  vniuerfim  prohibere  cohabitationem 
conjugis  fidelis  cum  infideli,  vt  conftat  ex  cap. 
ludat  fiepe , caula  28.  qureft.  x.  Imo  / alter  infi. 
dehum  conytgum  ( vt  edixit  Innocentius  III. 

Cap.  Quanta,  de  diuorciis  / ad  fidem  conuertatury 
altera  vel  nullo  mada,  vel  non  fine  kla/phemia  diuini 
nominis  , vslvt  eum  pertrahat  ad  mortale  peccttum, 
ei  cohabtare  volent- ; qui  relinquitur  ad  fccunda.fi 
voluerit,  vota  tranfiiit.  Addit  Laymannus  fupra 


304  DE  MATRIMONIO, 
ex  Soto,  Henrique , Sc aliis,  ciim  hodiecoha- 
bitatio  coniugis  fidelis  cum  infideli  omnino 
prohibita  fit , probabile  ede  coniugcm  ex  infi- 
delitate ad  fidem  conuerfum  & baptizatum, 
jpofle  tranfire  ad  alias  nuptias  ; quamuis  alter 
coniux  in  infidelitate  remanens  pacifice  ac  fine 
iniuria  cohabitare  velit. 


SECTIO  II. 

QuxYUtm  requirantur  ad  hoc  ut  Ma- 
trimonium <vahde  con- 
trahatur. 

AD  Matrimonij  validitatem  quatuor  prae. 

fertim  requiruntur.  Primum  eft  vt  con- 
trahentes liberum  confcnliim  prarbeant,  illum- 
que  de pcefcnti  per  verba  aliqua  aut  figna  exte- 
j.  riora  exprimant.  Ita  exprefle  habetur  in  Ca- 
g.  techifimo  Romano.  Atque  in  primis  requiri 
confenfum  liberum,  ita  vt,  fi  ex  parte  alicuius 
contrahentium  liber  ille  confenfus  defit, Matri- 
monium nullum  fit,  patet  ex  cap.  Cum  [acum,  8c 
cap.  Tu*  fraternitati  de  fponfalibusntcm  ex  cap. 
inficiat,  Sc  cnp.  St  quippe , 17.  quadl.2. 

Ex  quo  fcquitur  , Matrimonium  contra&um 
cx  graui  aliquo  metu  iniufte  incudo  ede  in- 
ualidum,  vt  confiat  ex  cap.  Veniens , defponfa- 
libus  & cap;  2.  de  eo  qui  duxit  in  Matrimo-, 
nium  : fiue  tale  Matrimonium  irritum  fit  ex 
«fiuinoiure  naturali,  vt  exiflimant  Scotus.Na- 
uarrus , & alij  apud  Ledium  in  pradc&ionibus 
Theologicis  dc  Matrimonio  cap.  4.  dub.  8. 
fiue  1 altem  iure  Ecclefiaftico , vt  Ioannes  Ma- 
ior, Paludanus,  Sotus,  &alij  apudeumdem 
aderunt.  Debet  autem  ede  metus  grauis  feu  ca- 
dens in  conflantem  virum  , vt  dicitur  citato 
capite  Vente). s , 8c  capite  Cum  locum  fiipra  : 
Canalis  autem  metus  grauis  ccnferi  debeat , id 


DE  MATRIMONIO.  ?er 

prudentis  viri  iudicio  dignofeendum  eft  , vt 
rede  monet  Leflius  fnprti  : multa  enim  gra- 
uem  metum  v.  g-  puella» incutere  portent, qu® 
a robufto  & magnanimo  viro  nihili  fierent. 
Debet  etiam  metus  ille  efleiniufteincuflus  ad 
extorquendum  confenfum,  vt  patet  ex  citato 
capite  Cum  licum  ; fi  enim  iufte  incutiatur  a 
lege  vel  a iudice  praecipiente  , v.  g.  vt  vir  • 
ginis  ftupraror  eam  in  Matrimonium  ducat , 
Matrimonium  tali  metu  non  redditur  innali- 
dum  , vt  habetiu  capite  Ex  litum  , de  fpen- 
falibus. 

Dubitant  Dodores  de  mem  reuerentiali ; 
quando  v-  g.  puella  iubenti  patri , vt  cum  tali 
viro  nubat , contradicere  non  efl  aufa  , an  fci- 
licet  metns  ille  debeat  cenferi  gratus  , adeoque 
Matrimonium  irritum  reddat  ? Nauarrus  & 
quidam  alij  ; quos  citat  Laymannus  part.  z. 
dc  Sacramento  Matrimonij  capite  f.  exifli- 
mant  Matrimonium  ex  tali  metu  contractum , 
e/Te  irritum  : melius  Henriques  , Leflius , & 
alij  apud  eumdem  docent  , metum  illum  re- 
uerentialem  tunc  folummodo  cenferi  grauein  f 
ac  proinde  validitati  Matrimonii  contrarium «j 
quando  voluntati  & imperio  patris  aut  alte- 
rius fuperioris  coni  unda»  funt  mina?  graues 
aut  aliqua  fseuitia  : idemque  dicendum , fi  ti- 
meatur grauis  & diu  duratura  indignatio  pa- 
tris. 

Pratterea  confenfus  ille  debet  efle  de  pra»- 
fenti , vt  docet  fandus  Thomas , Sotus  , Palu- 
datius, & plures,quos  citat  &fequitur  Petrus 
de  Ledefma  capite  f .de  Matrimonio, & conftat 
tum  ex  capite  Tua  fraternitati , & capite  Licet 
de  fponfalibus,tumexdecreto  Eugenij  dicitur» 

quod  ciufa  efficiens  Matrimonij  efl  mutum  con- 
fenfus per  verita  de  prafenti  regulariter  expreffm  : 
ex  quibus  verbis  habetur  etiam  confenfum 
illum  per  verba  aut  figna  aliqua  exteriora 
exprimendum  efle : cum  enim  Matrimonium 
fit  Sacramentum  > in  figno  aliquo  exteriori 
«onfifteic  debet.  Diximus  pet  verba  aut  fi-' 


?0 6 DE  MATRI  M ONIO. 

gna  aliqua  exteriora  , quse  verborum  dcfe&um 
uipplcrc  podii ritj  vt  in  mutis  contingit  ,-  qui 
Jieet  eloqui  non  valeant  , Matrimonium  ta- 
men per  figna  & nutus  valide  contrahere  pof- 
fu fit , vt  habetur  capite  Tus  fraternitati,  fu- 
pra.  . / 

Sccimdum  quod  requiritur  ad  Matrimonij 
validitatem  eft,  vt  confenfus  illius  cxprcflio 
fiat  coram  Parrocho  & duobus  vel  tribus  tcfti- 
bus:  quamuis  enim  Matrimonia  clandeftine 
eonttadla  c/Icnt  oiim  /blummodb  illicita;  nouo 
tamen  iurc  ( vt  in  Concilio  Tridcntino  fcfT. 
44.  capite  de  reformatione  Matrimonij  con- 
ftirurum  eft  ) &jti  aliter  quam  prsfente  Parro- 
eho  , vel  al  o Sacerdote  de  ijjius  P arrodit  feu  Or. 
dinarij  licentia , & duobus  vel  tribus  tefibus  Ma- 
trimonium contrahtr.  attentaverint ; eos  fanda  Sj - 
ocdtts  ad  f.c  contrahendum  omnino  inhabilis  red- 
dit ; elr  hmufmodi  contrai! us  irritos  & nullis 
tjfe  dic  r.iit , [r, ut  eos  prijenti  decreto  irr.tos  fa- 
cit & annui at.  Vbi  Tarrochi  nomine  ( vt 
re<£le  obferuat  Ifambcrtus  difpntatio.  7.  de 
Matrimonio  art.  q.  j intelligitur  ille , qui 
ordinariam  in  contrahentes  habet  iurilclictio- 
nem  , quales  funt  Papa,  Epifcopus  , 8c  pro- 
ptius ipforum  contrahentium  Parrochus , qui 
faltem  titulum  coloratum  8c  predumptum  in 
foro  exteriori  habeat , vt  conftat  ex  capite  In- 
famis, q.  qua?ftio  7.  Quod  fi  contrahentes  di- 
uerfarum  fint  parrochiarum , non  requiritur 
rt  ambo  Parrochi  afliftant , fed  fufficit  ille  irr 
cuius  Parrochia  Matrimonium  celebratur,  vt 
ex  praxi  Ecclefite conftat,  & habetur  in  Ritua- 
li Romano , titulo  de  Sacramento  Matrimo- 
nij- 

Porro  tam  Parrochi  quem  tcftium  praefero 
tia , non  tantum  phyfica , fed  etiam  moralis 
requiritur  ; ita  vt  intclligant  quid  agatur  , & 
de  co  teftari  pofftnt , vt  obferuat  Layman- 
nus  part-  1.  dc  Matrim.  cap.  4.  & Petrus 
de  JLedefma  capite  6.  de  Matrimonio  jvnde 


DE  MATRIMONIO.  307. 
& teftes  .i  Concilio  vocantur. 

Quod  fi,  poft  Matrimonium  coram  Parrocho 
Si  teftibus  contractum,  deprehendatur  occul- 
tum aliquod  impedimentum  dirimens;  tunc 
obtenta  difpenfatione  fatis  erit , vt  vir  & mu- 
Jier  de  nouo  confcntiant  in  Matrimonium  in- 
ter fc  mutuo  contrahendum  , & iconfenfum 
illum  figno  aliquo  exteriori  fibi  inuicem  mi- 
nifeftcnt  5 nec  ad  id  Parrochi  aut  teftium  prre- 
fentia  requiritur , vt  docet  Nauarrus  cap.  22. 
num.70.  ficTctrusde  Ledefma  fupra  cnp.  6. 
vbi  etiam  refert  a Pio  V.  lummo  Pontifice  ita 
declaratum  fui  ile. 

Contra  doctrinam  fuperius  traditam  obii- 
cere  poflet  aliquis  , confenfum  chuvdeftinum 
olim  ad  validitatem  Matrimonij  fuffecifie, 
ac  proinde  etiam  nunc  fufficere  ; ciim  ea, 
qua*  ad  Sacramentorum  fubftantiam  Sc  vali- 
ditatem pertinent  , ab  Ecclefia  mutari  non 
poffint. 

Rdpondetur  ad  fubftantiam  & validitatem 
Sacramenti  Matrimonij  requiri  contradum 
validum  , feu  mutuum  contrahentium  confen- 
fum valide  expreflum : quamuis  autem  Ecclc- 
fia  efficere  non  poffit,vt  validus  contractus  non 
fit  ad  rationem  huius  Sacramenti  fufficicns ; 
potelt  tamen  ad  hoc,  vt  contradus  validus  exi- 
ftat,  certas  conditiones  apponere , quse , fi  de- 
fint,  cenfebitur  inualidus  , nec  proinde  ad  Sa- 
cramenti huius  fubftantiam  feu  yaliditatem 
erit  fufficiens. 

Tertium  , quod  ad  Matrimonij  validitatem 
requiritur,  eft  seta>  pubertatis  in  vroque con- 
trahentium ; in  mare  quidem  quatuordecim 
annorum  completorum  , in  fcemina  autem 
duodecim  annorum  item  completorum.  Ita 
habetur  ex  cap.  Contlnel/ttur.  cty.iAttcftatione,  & 
cap.  vlt.  de  defponfatione  impuberum : vbi 
pueri  & puella*  ante  didam  aetatem  ad  Matri- 
monium contrahendum  declarantur  inhabiles, 
nifi  malitia  fupplcar  aetatem , SC  eb  iuftamali- 


*oS  DE  MATRIMONIO, 
quam  caulam  cum  illis  difpenfctur,  iuxta  cap. 
Vbi  eodem  titulo. 

Quartum  denique  ad  validitatem Martimonij 
reqaifitum  eft  , vt  nullum  in  contrahentibus 
fubfit  impedimentum  canonicum , quod  Ma- 
trimonium contrahendum  impediat  , contra- 
di umqtie  dirimat : de  his  autem  impedimentis 
agetur  infra  luo  loco. 


SECTIO  III. 

Quanetm  requirantur  vt  Matrimonium 
non  modo  valil e fed etiam  licite 
contrahatur . 


part.i 

*ap.8. 


AB  debitam  & licitam  Matrimonii  cele- 
brationem quatuor  prae-ertim  neceflana 
funt.  Primum  eft,  vtipfi  contrahentes  nullius 
peccati  mortalis  fibi  confcij  fint  : ciim  enim 
Matrimonium  fit  Sacramentum  viuorum  ; ab 
iis,  qui  per  peccatum  mortui  funt,  nec  vtihtcr 
nec  licite  fufeipi  potefl  : Vnde  Concilium 
Trid.  fcfr.24,  in  decreto  de  reforin.  Matrimo- 
nii monet  coniuges,  vt,  antequam  contrahant, 
fai  peccata  diligenter  confiteantur.  Addit  Catechll- 
mus  Romanus  eos,  qui  Matrimonium  contra- 
• hunt , non  humanam  aliqua  rem  aggredite*  di- 
wnamiin  eaqne  frunde  lingularem  mtntu  wtegnta- 
tem& Pietatem adbiiend't%ejpt.  Requirit  praeterea 
Romanum  Rituale  in  ipfis  contrahentibus  ta- 
lem ptsecipuorum  fidei  myfteriorum  notitiam, 
vt  de  illis  filios  fuos  erudire  poflint.  Quibus 
omnibus  adiungi  merito  poteft  voluntatis  re- 
&itudo,ac  intentionis  puritas ; vt  fcihcet  Ma- 
trimonium,non  intuitu  diurnarum, voluptatis, 
aut  alterius  fimilis  rei  ,,  fed  ob  finem  aliquem 
Deo  gratum  8c  honorificum  contrahatur  : fi 
enim  in  aliis  a&ionibus  humanis, vtredte  fiant, 
iftudrequiiitmj  mvtfto  magis  in  actione  lacra 


Digitizbd  by  GcJbgte 


DE  MATRIMONIO. 

&reIigiofe  , qualis cft  ipfius  Matrimonij  con- 
traiftus  Sacramenti  dignitate  illi  annexa  veluti 
confccratus. 

Secundum  eft  , vt  antequam  Matrimonium  con- 
trahatur ter  A proprio  contrahentium  Parrocho  tribue 
tontinuis  diebut  fefiittis  in  Eccljia  inter  Mijfxrum  fb- 
lemnia  publice  denuncietur  j inter  quos  Matrimonium 
Jit  contrahendum.  Ita  enim  prarferibitur  in  citato 
decreto  Conc.Trid.quod  & antea  in  Conc.La- 
tcran.fub  Innoc.III.  conftitutu  ruerat,  vt  refer- 
tur cap.vlt.de  clandcflinis  defponfationib.  H» 
autem  denunciationcs  ab  vtriuiqj  contrahen- 
tium Parrochis  fieri  debent,  fi  forte  ad  diuerlas 
Tarrochias  pertinent , vt  impedimenta,  fi.quae 
fubfint,ex  vtraque  parte  po/fint  detegi',  vt  do- 
cent Henriques,Sanches,alij  apud  Laymannu;  part>2 
a quibus  dcnunciationibus  aut  ab  aliquibus  il-  dcM* 
larupoteft  exiuftacaufadifpcnlare  Epifcopus,  trjm, 
quod  quidem  illiusprudenti»  & iudicio  relin-  c > * 
quitur,vt  in  praefato  decreto  declaratum  ell. 

Creterum , quantum  temporis  requiratur  ad 
hoc  , vt  quis  cenfeatur  elfc  alicuius  Parrochiae ; 
quid  item  facio  opus  fit, cum  quis  a paucis  die- 
bus aut  hebdomadibus  Parrochiam  aliquam 
incolere  coepit,  aut  quando  faclis  dcnunciatio- 
nibus notabile  aliquod  tempus  elapfum  efl,an- 
tequam  Matrimonium  contrahcreturjconfule- 
re  quifque  debet  particularem  confuetudinera 
aut  Rituale  proprium  cuiufquc  dioeccfis  ; ficur 
& in  aliis  fimilibus  difficultatibus , quarum  re- 
folutio  d conftitutionibus  aut  moribus  lo  calibus 
petenda  cfl  , illifqtie  deficientibus  iudicium 
Epifcopi  exquirendum. 

Tertium  efl , vt  tempore  apto  8c  conuenienti 
celebretur  Matrimonium,  ferueturqueinterdi- 
ctum  Ecclefiti  prohibentis  celebrationem  nu« 
ptinrum  d prima  Dominica  Aduentus  viquc  in 
diem  Epiphani»  , & d Fcria  quarca  Cinerum 
vfquead  OclauamPafchatisinclufiue,vt  habe- 
tur in  Concilio  Trid.fcfr.24.cap.io.dcrcf. 

Quartum  denique  cfl,  vt  Matrimonium  d fi- 
liisfemiiias  cum  confenfu  parentum  contrahe 


Cnp.l. 

deMa- 

trim. 


?ro  DE  MATRIMONIO, 
tur : quamuis  enim  Matrimonium  inuitis pa- 
rentibus contradhm,  fi  alia;  conditiones  necef- 
fari®  ob 'eruentur , validum  fit,vr  definitum eft 
in  Concilio  Trid.  in  decreto  de  retor.  Matrim. 
cap.  i.  certum  eft  tamen  crauiter  peccare  filios- 
familias,  fi  inuitis  rationabiliter  parentibus,  vel 
eorum  conlenlii  nonrequifito  contrahant  Ma- 
trimonium,vt  ex  communi  Theologorum  co- 
fenfu  probat  Petrus  de  Ledelma  cap" 3.  de  Ma- 
trim. & Gamacha;us  cap.  n.  de  cod.  vbirede 
obleruat,  quod  fi  pater  aut  mater  inducere  vel- 
lent ad  nuptias  illicitas  vel  contra  redam  ratio- 
nem ; v.  g.  fiiuberent  filium  ducere  vxorem 
haereticam aut  infamem  , vel  malis  moribus 
proditam,  vel  quam  ipfe  filius  nullo  modo  tan- 
quam  coniugem  amare  pollet ; 8c  e contrario 
fi  parentes  nolint  permittere  filiis  vt  contra- 
hant, lcd  domi  fua;  retinere  perpetuo  velint  vt 
feruos:in  his  & fimilibus  calibus , in  quibus 
parentes  honeftam  & Chrifiianam  libertatem 
in  Matrimonio  contrahendo  impedire  vellent, 
fili  j obedire  non  tenerentur.  Qua;  autem  de  pa- 
rentibus , eadem  fimilitcr  intelligi  debent  de 
tutoribus  & aliis  quorum  poteftau  filijiamihas 
lubfunt. 


SECTIO  IV. 

Quinam  fint  Matrimonii  cjfMtiS. 

PR  A t E R gratiam  fandificantem  , qu« 
per  hoc  Sacramentum  confertur , quod  illi 
cum  aliis  Sacramentis  commune  eft;&gratiam 
Sacramcntalem,  qua;  illius  propria  cft  & pecu- 
liaris , confiftitque  in  quibufdam  Ipccialibus 
gratia;  adualis  auxiliis  , qua;  l.uius  Sacramenti 
intuitu  coniugibus  opportuno  tempore  confe- 
runtur ad  ipfius  Matrimonii  officia  debite  ac 
rede  obeunda,  vtfufiiisexplicat  Petrus  de  Le- 
dclrna  : tres funt  pntterea  huius  Sacramenti  ef- 
fedusjquos  alio  nomine  tona  Matrimonii  vo 


DE  MATRIMONIO.  ?rc 
careThcologi  folent,  lcilicct  Sacramenti  indil- 
fblubilitas  , prolis  legitima  fufceprio  ac  pia  edu- 
catio, 8c  thori  coniugalis  fides. De  lingulis  bre- 
uiter  hic  aliquid  adnotandum  cft.  /' 

Atque  in  primis  certum  elt  Matrimonium 
inter  Chrilhanos  legitime  contractum  , Sc  ab 
iplis  confummatum;  e ile  omnino  indi:lolubile 
quoad  vinculum.  Id  enim  conflat  tum  ex  feri- 
ptura  , S- Marc.io.  & S.Luc.16.  vbi  Chriflus 
Dominushancde  Matrimonio  Chriltianornm 
legem  tulicj  utcunque  dimifirit  vxoren»  fu*m& 
alter.im  dux  tr  it, a dul Tertum  committit:  tum  exCo- 
cilio  Trid.  fefl’24.  cap.f.<&  7.  de  ref  Matrim. 
vbi  anathema  profertur  in  cos  , qui  dixerint 
propter  adulterium,  haaefim,  aut  aliam  quam- 
libet caufam  Chriftianorum  Matrimonia  dil- 
fblui  polle. 

Dicet  aliquis  S.  Matth.19.  Chriftum  Domi- 
num dixifle  vxorem  dimitti  polle  ob  fornica- 
tionem. 

Refpondetur  cum 5. Augultino,pofl’e dimitti  , c 
quoad  thorum  & cohabitationem  , non  vero  ,“lc* 
feparari  quoad  i piius  Matrimo  ni  j vinculum.  comS« 

Certum  elt  quoque  Matrimonium , ratum  CI1* 
quidem, fed  non  adhuc  confummatum  , quam- 
uis  fit  verum  Sacramentum,  folui  tamen  polle 
, etiam  quoad  vinculum  , fi  alter  coniugum 
emittat  folemne  votum  religionis , vt  cicfi- 
nituin  in  Concilio  Tridcnt.  fefT.  24.  & can.  6. 

Sc  ea  de  caufii  cap.  Ex  publico , de  conuerfione 
coniugatorum  , fecundum  communem  Do- 
ctorum interpretationem  iniungituriudici.  vc 
coniugi  de  religionis  ingreflit  ante  Matrimo» 
nij  confummatibnem  deliberanti  bimefltefpa- 
tium  definiat , intra  quod  vel  propofirum  rc- 
ligionisexequatur  , vel  coniugi  debitum  red- 
dar. 

Quod  fpedtar  ad  bonum  prolis , certum  eft 
Matrimonium aDco  inflitutum  e/1'ead  generis 
humani  conleruationem  & multiplicationem; 
imo  ad  i piius  Ecclefice  propagationem,  & ad 
complendum  numerum  el&ftorum  ; proinde- 


Google 


DE  MATRIMONIO. 

que  grauiter  peccare  coniuges,qui  in  ipfiusMa- 
trimonij  vfiu  aliquid  faciunt  , quo  generatio 
prolis  impediatur : fi  tamen  cx  amore  virtutis, 
& ad  liberius  perfc&iufque  Deo  inferuiendum 
pari  confenfu  continentiam  feruare  vellent, 
haud  dubie  excellentiorem  adhuc  viam  firque- 
rentur:quod  fuse  docet  S.  AuguftinusEpift. 

. qua.’  eft  ad  Armentaria  & Paulinam  coniu- 
ges.quosad  feruandam  continentiam  , quam 
pari  confenfu  vouerant,eftkaciter  hortatur : & 
lib.  i.  de  confenfu  Euang.  cap.  i.  idipfum  pro- 
bat ex  cafti/fimo  coniugio,quod  inrer  fan<fti/fi_ 
mam  Virginem  Deiparam  & S.  Iofeph  dignif. 
fimum  cius iponfum  inrercc/fit  finevllo  virgi- 
nitatis detrimento,  cuius  flos  in  vtroque  illiba- 
tus permanfitj  quorum  proinde  exemplo  dicit 
Magnifici  ir.fiima.ri  fidelibus  co>:iu$atii,  etiam  ferunt* 
fari  confenfu  continentia,  pojfe  permanere  vccanque 
aniugum  5 nompermixto  cerporn  fixu , fdcufledit» 
mcr.tu  afiettu. 

Quod  denique  ad  thori  coniugalisfidemper- 
tinet , tria  praffertim  ab  ipfis  coniugibus  exi- 
guntur. Primum  eft,  vtconiugeviuente  alter 
coniux  cum  alia  perfona  non  contrahat,nec  vl- 

10  modo  pcrmifccatur ; imo  nec  vllum  illegiti- 
timum  affectum  deliberate  admittat : & quan- 
tumuis  alter  coniugum  diutiffimeabfit,nec fci- 

1 1 queat,  vtrum  adhuc  viuat,an  vero  c vita  mi- 
graueritj  nunqua  licet  ad  alias  tranfire  nuptias, 
donec  deillius  mone  certo  conftec , vt  habetur 
cnp.Domimtsfde  fecundis  nuptiis. 

Secundum  eft,  vt  ambo  coniuges  mutuo  co- 
habitent, & mutua  fibi  obfequia  in  admini- 
ftranda  re  familiari  & filiorum  educatione 
pra’ftcnt$  ad  quod  quidem  reciproce  obligan- 
tur,&  etiam  cogi  poffunt  tum  ab  Ecdefiaftico 
iudice,tum  a fieculariduxta  cap.  Littera*  de  re- 
fiitut.  fpoliatorum.  Ciim  autem  vir  fit  caput 
vxoris  & familiae , vt  dicitur  Eph.  p.  tenetur 
vxorad  obediendum  viro  in  his,  qua;  ad  fami- 
lia; adminiftrationcm  pertinent  ; 8c  vici/fim 
obligatur  vir  ad  alimenta  & alia  vita;  fubfidia 

vxori 


DE  MATRIMONIO.  ji.% 
Vxari  rc  reli$ia:  familis  praebenda : cumque  ad 
virum  pertineat  pro  arbitratu  fuo  domicilium 
eligere  ac  mutare,  vxor  eum  fequi  tenetur,  vc 
habetur  ex  cap.  Unaquaque  i?  quaft.  z.  & ex 
communi  Theologorum  conlenfu  docet  Na- 
warrus  cap.  14-  num.  zo.  vbi  tamen  rc&e  monet 
vxorem  non  teneri  cum  graui  corporis  aut  ani- 
mi incommodo  fequi  virum  , v.g’  fi  ad  bellum 
proficilcatur , &e.  cui  fubicribimt  Sotus  , San- 
ches ,&  alij  apud  Laymannum  part.  5.  de  Ma- 
trim.  cap.  2. 

Sunt  etiam  aliqui  cafus, in  quibus  poliunt 
coniugcs  licite  ab  inuicem  quoad  thorum  & 
cohabitationem  feparari  , remanente  tamen 
femper  vinculi  coniugalis  indiiToIubilitate , vc 
quando  veerque  coniux  pari  confeniu religio- 
nem ingreditur.  Item  diucrfii  ratione , fi  alter 
coniugum  adulterium  committat,  coniux  in- 
nocens poteft  ab  eo  quoad  thorum  & cohabi- 
tationem feparari ; quoad  thorum  quidem,  pro- 
pria authoritate  , quoad  habitationem  vero, 
nonnifi  authoritate  iudicis,  vt  docent  S.  Tho- 
mas,  S.Bonauentura,&alij,  quos  citat  Sanches 
Ub.io.dilp.i2.fi  tamen  coniux  innocens  alteri 
offenfam remittat  ,ipfumquead  thori  loricta* 
tem  recipiat,  non  poterit  amplius  ab  eo  fepara- 
ri,  vt  ex  communi  Theologorum  confenfu  do- 
cet idem  Sanches.  Pratterca  fi  coniux  coniugi 
fine  graui  periculo  corporis  vel*animi  cohabita- 
re non  poflit,  v.  g.  ob  nimiam  famitiam,  ob 
perditos piofligatofque  mores,  & alias  fimiles 
caufas  quas  iudicis  arbitrio  relinquuntur , fine 
cuius  authoritate  haic  feparatio  fieri  non  debet, 
vtfuse  docet  idem  Sanches  eod.  lib.  difp.  17. 
&18. 

Tertium  denique  eft,  vt  vir  & vxor  fibi  mu- 
tuo debitum  qoniugale  reddant;  nam,  vtlo- 
quitur  Apoftolus  , Muher  fui  corporu.  pote  fla- 
tem non  habet  , fed  vir  , fimilitet  autem  vir  fui 
torporii  potef-atem  non  habet  > fed  mulier  : Vnde 
ibidem  prscipir  ,vt  vxon  vir  debitum  reddat , f‘~ 
militer  & vxor  viro  , idque  fiue  debitura  illud 

O 


^T4  DE  MATRIMONIJ. 

coniugale  expielsc  petat  urfiuc  tacite  ,vt  docet 
- S.  Thomas.  Ha:c  autem  obligatio  mutua red- 
4n  dendi  coniugale  debitum  , eft  fub  peccato 
dlIt'  mortali  , fi  alter  coniugum  ferio  , inflanter, 
3Z\(1’  & rationabiliter  illud  petat,  vt  ex  communi 
vmc.  'jheologorum  confenlu  docet  & fuse  probat 
^■c*  z'  Sanches  lib.  9.  difp.  2. 

Sunt  tamen  aliqui  cafus  , in  quibus  coniux 
ab  obligatione  reddendi  debiti  eximi  cenlie- 
tur ; vt  quando  vnus  coniugum  adulterium 
commifit  ,tuncenim  coniux  innocens  debitum 
ipfi  negare  poteft  : item  fi  cx  redditione  debi- 
ti timentur 'graui/Timum  aliquod  corporis  in- 
commodum; aut  fi  vxor  pra.*enans  fit  ,&  pro- 
li concepta:  timeatur  probabile  mortis  peri- 
culum : qua:  omnia  fufiiis  explicata  apud 
cumdcm  Sanches  toto  lib.  9.  citato  videri  pof- 
funt. 


SECTIO  V. 

Quanam  fint  Matrimonij  impe- 
dimenta. 

SV  ipoui  M.vs  Ecclefiam  pro  data  fibi  a 
Chrifto  Domino  in  omnes  fideles  authoti- 
tate,potuifteexcaufisrationabilibus  certa 
quadam  impedimenta  Matrimonij  conftitue- 
Seil".  re,  vt  exprefse  definitum  eft  in  Concilio  Trid. 
24-  8c  conftatexantiqua  traditione  ipfius  Ecclcfia, 
can.4  olim  fiquidem,  tefte  S.Auguftino, ‘legibus  Ec- 
Li.if.  clefiafticis  proliibita  erant  Matrimonia  inter 
de  ci-  conlobrinos,&temperibas  S.  Grcgorij  Papae 
«it.  c.  eodem  iute  Matrimonia  iriita  erant  vfque  ad  fe- 
ptimum  gradum  inclufiue,  vt  habetur  ex  cap. 
'Naulii)  8C  cap.  De  confanguinitate,  3 f . quaft.  2.  8c 
3.  cum  tamen  hodie  ncc  affinitas  nec  confangui- 
nitas  Matrimonium  impediat,  nifi  vfque  a4 
quartum  gradum,  vt  infra  explicabitur. 

Hac  autem  impedimenta  duplicis  funt  gc- 


Digitized  by  Google 


DE  MATRIMONIO.  -jir 
retis : quedam  enim  Matrimonium  folummo- 
do  contrahendum  impediunt,alia  etiam  contxa- 
&um  dirimunt. 

Impedimenta  prioris  generis  quinque  com- 
muniter a Theologis  numerantur,  vt  videre  eft  q 
apud  Bonncinam.  Primum  eft  icclefias  inter- 
didum  feu  prohibitio  , vt  habetur  ex  capite  *j  ’ 
Wjm  vxorem , 33.  qua:ft.  I.  8c  cap.  CafclUtiu*  , .. 

dc  feriis.  Secundum  eft  contradus  fponfalio-  vl  1 
rum  initus  cum  perfona  aliqua,  vt  cx  infra  di-  ‘fYlA  r' 
ccndis  plenius  intelligetur.  Tettium  eft  vo- 
tum limplex  caftitatls  aut  religioli  ftatus 
ampledendi  , vel  fufeipiendi  facros  Ordi- 
resjvelnon  nubendi  , vt  conftat  cx  capite 
Si  quu  votum , 2,7.  quseft.  1.  & cap.  vnico  , dc 
voto  in  fexto,  8c  qui  cum  huiufmodi  voto  Ma- 
trimonium contrahit,  difpenfatione  illius  mi- 
nime obtenta  , pcccat  mortaliter  : & quam- 
uis  reddere  poftit  coniugale  debitum  , illud 
tamen  licite  petere  non  poteft  , vt  ex  com- 
muni Theologorum  confcnfu  docet  Bona-  Suptd 
cina.  Quiartum  eft  cognatio  fpirituaiis,  qua; 
contrahitur  per  Catechifmum  , qua  tamen 
pet  Concilium  Tridcnt. tlublata  eft  , vt  do- 
cent Henriques  , Reginaldus  , Sanchcs  , & 
alij  apud  eumdem  Bonacinam.  Quintum  de- 
nique eft  crimrn  , vt  vxoricidium  , Prefby- 
tericidium  , inceftus  , & quredam  alia  qua; 
ab  eodem  Bonacina  enumerantur  , ob  quas 
olim  quafi  poenitentia:  loco  Matrimonium 
interdidum  erat  : veriim  Sotus  , Corduba, 
Henriques,  Nauarrus  , & pluresalij  quos  ci- 
tat Laymannus  , exiftimant  ha:c  criminum  im-  Eart. 
pedimenta  fuifle  per  diuturnam  confuetudi-  4>  de 
nem  penitus  fublata  ; adeo  vt  Nauarrus  dicat  Matr. 
fe  non  meminifle  tota  retate  lira  fuper  eiuf-  ca. 
modi  impedimento  petitam  fuifte  difpenlatio- 
nem. 

Impedimenta  dirimentia  duodecim  commu- 
niter a Theologis  numerantur,  qua;  memorias 
iuuandre  caufa  tiis  tribus  verfibus  comprehenfa 
funt. 

O ij 


Digilized  by  Google 


51 6 DE  MATRIMONIO. 

Error,  conditio,  votum,  cognatio,  crimen  , 

Cultus  difpantM,  vis,  ordo,  ligamen,  honejltts  , 

Si  Jis  affinis,/!  confummare  nequibit. 

Primum  impedimentum  eft,  Error,  qui  dupli- 
citer contingere  poteft;  vel  circa  fubftantiam 
perfona»,  vt  ifquis  ducat  Annam  exiftimans  eile 
Catharinam  ; vel  circa  ipfius  perfona:  qualita- 
tem, vt  fi  quis  ducat  Annam  credens  cfle  nobi- 
lem, diuitem , &c.  quam  poftea  comperit  ede 
ignobilem, pauperem, &c.Etpriori  quidem  mo- 
do reddit  Matrimonium  inualidum  , non  irem 
pofteriori,  vrex  communi  Theologorum  con- 
fenfu  docet  Bonacina. 

Supra  Secundum  eft  , Conditio,  quando  quis  contra- 
pU>  x,  hit  cum perfona aliqua  leruilis  conditionis,  exi- 
ftimans eiTc  liberam  : tale  enim  Matrimonium 
icelefiaftico  iurc  irritumeft  ,vt  habetur  ex  cap. 
a.  & vlt.  de  coniugiis  femorum.  V erum  eiufmo- 
di  impedimentum  hodie  inter  Cliriftinnos  ra- 
zi/hme  contingit,  nili  forte  rcfpecTu  eorum,  qui 
lententia  i udicis  per  totum  vitat  tempus  ad  re- 
mos  damnati  funt,  aut  carccri  perpetuo  manci- 
pati : tales  enim,  cum  fint  Strui  poena  , vt  iura 
loquuntur,  feruilisconditionislcgcs  fubirede* 
bent. 

Tertium  eft  Votum , folemne  Icilieet , quod 
emittitur  in  profe/Tionc flatus  rcJigiofi  : tnlefi- 
^uidem  votum  non  modo  impedit  Matrimo- 
nium contrahendum  , quod  cciam  fecit  votum 
fimplex  cnflitatis,  fed  etiam  contractum  diri- 
mit, vt  habetur  ex  Clement.  vnica,  de  confan- 
guinitate  , 8c  ex  Concilio  Trident.  feli'.  24., 
can,  Q. 

Quartum  eft  qua:  triplex  a Theo- 

logisdrftinguitur  , naturalis  fcilicet  , Ipiritua- 
lis  ’,  & legalis.  Cognatio  naturalis  , qua:  e- 
tiam  confanguinicas  vocatur  , eft  vinculum 
perlonarum  , qua*  ab  eodem  proximo  ftipite 
per  carnalem  propagationem  delccndunt.  So- 
lent autem  Theologi  in  confanguinitate  con- 
fidente lineas  8c  gradus.  Nomine  linea*  in- 
telligsm  feriem  feti  ordinem  perfonamm 


,8k 


DE  MATRIMONIO.  V7 

confanguinitatem  inter  fe  habentium  ; fine  li- 
nea illa  fit  refla,  qualis  reperitur  inter  afeen- 
dentes  & defccndcntes  , fiue  fit  tranfuer- 
fa  feu  collateralis  , qualis  eft  inter  perfonas  , 
qua  quamuis  ab  eodem  ftipite  procedant,  a 
fe  tamen  inuicem  non  defeendunt.  Nomi- 
ne vero  gradus  exprimunt  diftantiam  maiorem 
vel  minorem  vnius  perfonae  ab  altera  fecun- 
dum lineam  confimguinitatis.  Porro  ad  di- 
ftantiam illam  digno  Icendam , & computandos 
ipfius  confanguinitatis  gradus,  tres  regulae  a 
S.Doflore  & aliis  communiter  Theologis  a/fi-  In  4, 
gnantur.  dift. 

Prima  regula  hac  eft ; In  linea  refla  afeenden - 4©.q. 
tium  & defendentium  tot  numerantur  grad:u  , quot 
perfonx  vno.  dempta  : vnde  ‘Pater  & Filius  in 
primo  confimguinitatis  gradu  coniunfli  cfie  di- 
cuntur; auus  3c  nepos,  in  fecundo , & fic  de 
aliis. 

Secunda  regula  : In  linea  collaterali  3 quot 
gradibus  perfona  dftant  d communi  ftipite  , totidem 
etiam  inter  fe  di  flant : quare  cum  frater  & fo- 
ror vno  tantum  gradu  diftent  a Patre  , cen- 
fentur  etiam  vno  tantum  gradu  inter  fe  difta- 
re;  patrueles  vero  duobus  gradibus,  & fic  de 
aliis. 

Tertia  regula  : Si  confangumei  k communi  fti- 
pite inxquahter  diftent , tunc  quot  gradibus  is  3 qui 
magis  remotus  eft  , diftat  k communi  ftipite  3 tot 
etiam  gradibus  inter  fe  difeant  : Iuxta  quam  re- 
gulam patruus  cenfetur  e/Te  in  fecundo  ?ra- 
tlu  confanguinitatis  cum  liberis  fratris  lui; 
quia  liberi  illi  duobus  gradibus  a communi 
ftipite  diftanc.  Quamuis  autem  iure  antiquo 
impedimentum  cognationis  naturalis  exten- 
deretur vfque  ad  feptimum  gradum  , vc 
fupra  diflum  , hodie  tamen  non  nifi  ad  quar- 
tum gradum  inclufiue  extenditur  , vt  habe* 
tur  cxcap. ‘^jmrff&ffdeconfimguiiiitatc  & affi- 
nitate. 

Cognatio  fpiritualis  eft  propinquitas  fecttn. 
tjtfun  lutis  Ecclefiaftici  d/ipofitionem , orta  ex. 

o ui 


Digitized 


Google 


$lS  DE  MATRIMONIO, 
adminiftracione  vel  fufceptionc  Baptilmi  , in- 
ter fufceptores  & baptizatum  illiufque  patrem 
ac  matrem , necnon  inter  baptizantem  , & ba- 
ptizatum  eiufque  patrem  ac  matrem  , vt  iu 
5e/i.  Concilio  Trid.  conftitutum  eft  : quod  etiam 
34'e  fimiliter  intelligendum  eft  de  Confirmatione» 
a.  oe  vt  jbidem  declaratur  : ex  quo  fequitur  ( quod 
™ hic  obiter  aduertendum  eft  } nullam  inter  ip- 
Matr.  fos  fufceptores  contrahi  cognationem  , pro- 
indeque  patrinum  polle  valide  ac  licite  duce- 
re illam  in  Matrimonium  , cum  qua  fiirml 
alienum  filium  e facro  fonte  fufeepit , vt  con- 
Qua».  ftat  ex  Bulla  Pij  V.  quas  incipit  Cum  i, Uuu  vi - 
g.  de  cem.  Obferuat  etiam  Bonacina  ex  Suare,  San- 
impe.  che  , & aliis  , illum  , qui  fufeipit  puerum, 
Marr.  quando  priuatim  & fine  folemnitate  baptiza- 
pu.f.  tur,  nullam  cognationem  contrahere;  licet  is, 
qui  Baptifmum  eiufmodi  confert  , contra- 
hat cognatiouem  fpiritualem  cum  baptizato 
& patre  ac  matre  illius.  Excipitur  cafus  ille  in 
quo  maritus  coniugis  fure  prolem  in  nece/fi- 
tate  baptizat;  tunc  enim  nullam  cum  ea  con- 
trahit cognationem } vt  habetur  eap.  <Ad  limina, 
20.  quasft.  I.  4; 

Cognatio  denique  legalis  , eft  propinquita  $ 
perfonarum  ex  adoptione  proueniens;  adoptio 
vero  eft  extraneas  perfonre  in  filium  aut  filiam 
legitima  aflumptio.  Et  hasc  cognatio  legalis 
contrahitur  primo  inter  ipfum  adoptantem  & 
adoptatum,  adoptatique  defeendentes  vique  ad 
quartum  gradum : fecundo  inter  vxorem  adop- 
tantis & adoptatum  : tertio  inter  filios  ado- 
ptantis 8c  adoptatum,  vt  conflat  ex  cap.  Per 
adoptionem  g.  quasft.  g.  & cap.  vnico  , de  cognat. 
leg.  Hasc  autem  cognatio  non  pro uenit  nili  ex 
ea  adoptione  , qua;  fit  fecundum  leges  , quae 
proinde fuper  haere confuli  debent. 

Quintum  eft»  C 'rimen\  quod  qaidemell  du- 
plex » vt  habetur  cx  cap.  Si  quu  vmente  gr. 
quaeft.  t ?8c  cap.  Jign\fic<utit  & cap.  /Ulter  hoc  de 
eo  qui  duxit.  Primum  eft , homicidium  con- 
iugij ; quando  fciliect  maritus  vxorem  pe# 


DE  MATRIMONIO.  li<> 
le  vel  per  alium  ferro  vel  veneno  occidit  eo 
fine , vt  cum  alia  muliere  ctedis  illius  coafcia 
& in  illam  confentientc  Matrimonium  con- 
trahere po/Iit : quod  etiam  fimiliter  de  vxore 
intelligi  debet.  Aliud  crimen  eft  adulterium; 
quando  alter  coniux  committit  adulterium  ,8c 
pollicetur  ei  cum  quo  adulteratur  fe  conrra- 
iftarum  cum  eo  poft  obitum  coniugis  , & haec 
promiflio  ab  eo  acceptatur  : vel  quando  poft 
Matrimonium  de  prodenti  contra&um  cum 
vno , cum  altero  etiam  per  verba  de  prsfenti 
contrahitur,  & ab  vtroque  criminis  illius con- 
fcio  adulterium  committitur  : vel  etiam  quan- 
do alter  coniux  adulterium  cum  alio  commifit, 

& poftea  interficit  ceniugem ; vt  cum  adultero, 
quamuis  illius  caedis  minime  confcio  , contra- 
here poillt. 

Sextum  eft  Cxltw  difyaritxs  : quando  bapti- 
zatus  contrahit  Matrimonium  cum  foemina 
nondum  baptizata  , aut  mulier  baptizata  cum 
viro  non  baptizato.  Hoc  impedimentum  col- 
ligitur tum  ex  Concilio  Tolet.  ?.  cap.  14. 
tum  ex  ipfius  Ecclefiae  vfu  communi , qui  fuf- 
fkiens  eft  ad  impedimentum  inducendum , 
quamuis  non  fit  in  iure  exprcflum,vtobferuat  sup,3 
Bonacina.  ptl»7* 

Quod  autem  fpe&atad  Matrimonium  Ca-  r 4 
tholica:  perfonae  cum  hseretica,  quamuis  vali- 
dum fit,  eft  tamen  illicitum,  vt  pluribus  pro- 
bat Laymannus  cap.  14.  de  impedimentis  Ma« 
trimonij  ; vbi  etiam  monet  experientia  com- 
pertum efle , ex  eiufinodi  Matrimonio  tot  <&2 
tanta  fequi  fpiritualia  incommoda  tum  ipfi 
coniugi  Catholico  , tum  liberis  ac  Chriftiana: 
teipublicae  ,vt  plerumque  charitatis  legi  omni- 
no aduerfetur : in  quo  cafu  ( vt  idem  author  di- 
cit ) ne  quidem  fummus  Pontifex  id  difpenfa- 
tiue  permittere  poteft  ; nifi  probabilis  aliqua 
fpesmbfit  exeiufmodi  Matrimonio  longe  ma- 
iores fructus  fpirituales  obuenttuos  efle  ^quo- 
tum intuitu  incommoda  illa  tanquam  minora 
vccunquc  tolerari  po/fint. 

O iiif 


yiO  DE  MATRIMONip. 

Septimum  eft  vis,  feu  metus  graulsiniufte 
inculTus.-qiiando  quis  vi  aut  mctuciufmodi  ad- 
digitur  ad  contrahendum  Matrimonium,  quod 
nullo  modo  contraxilfct , nili  ad  id  eo  modo 
eompulfus  fuiflet , de  quo  di&utn  eft  fupra 
fed.2. 

O&auumeft  Orrf->:  quando  quis  fcilicet  ini- 
tiatus ell  facris  Ordinibus  vel  aliquo  illorum  : 
tales  enim  Ordines  ob  votum  lolemne  caftita- 
lis,  quod  annexum  habcnt,Matrimonium  con- 
trahendum impediunt, & dirimunt  contradum, 
vt  habetur  ex  cap.vnico,  de  voto  in  6-  & ex 
Concilio  Trid.lefl'.  24.  can.  9.  . 

Nonum  eft  Ligamen,  id  ell , obligatio  feu  vin- 
culum alterius  Matrimonii  rati  "cum  coniuge 
adhuc  viuente  : quandiu  enim  hoc  vinculum 
durat  , Matrimonium  cum  quouis  alio  con- 
trahendum impedit  ac  dirimit , 'idque  non  mo- 
do iure  Ecclefiaftico  ,vt  patet  ex  cap.i.  &vlti- 
mo  de^iponla  duorum,  fed  etiam  iure  diui- 
no , vt  exprefse  declaratum  habetur  in  Conci- 
lio Trident.  felll  24.  can.  2*  & fatis  conftat 
ex  prohibitione  Chrifti  Domini  S.  i Matthaei 
cap. 19. 

Decimum etihoneftM  , publica  fcilicet,  ratio- 
ne cuius  oritur  impedimentum , tum  ex  fpon- 
falibus  valide  contradis , tum  ex  Matrimonio 
rato  & nondum  confummato  , vt  habetur  cx 
cap.  Sponfem  , 8c  cap.  lunenu  8c  cap.  ^Ad  an. 
dientiam  de  fponfalibus.  Quamuis  autem  iure 
antiquo  impedimentum  iftud  protenderetur 
vfque  ad  quartum  gradum,  iure  tamen  nono  in 
SclT.  Concilio  Trid.conftitutum  eft,  vtimpedimen- 
*c>  tum  publica:  ho  nefiatis  ex  fponfalibus  ortum 
5.  ae  * n°nnifiad  primum  gradum  extendatur  : illud 
r jf.  autem , quod  ex  Matrimonio  rato  prouenit , fe- 
Matr.  cundum  iuris  antiqui  difpofitionem  rclidum 
* efl ; proindeque  ad  quartum  gradum  extendi  - 
tur,vt  conftat  cx  decreto  Pij  V.  quod  incipit, 
i/fd  Ttt  manum. 

Vndecimum  efl  .Affinitas, qux  eft  attinentia  feu 
propinquitas  q turundam  perfo narum  ex  copula 


Digitized  by  Google 


DE  MATRIMONIO.  gax 
cattuli  pro uenicns,  ratione,  cuius  fit  vt  mulier 
coniugata  per  confummationcm  Matrimonij 
affinis  fiat  confanguineis  mariti , & viciffim  ma- 
ritus confanguineis  vxoris.  H*c  autem  affi- 
nitas , fi  oriatur  ex  copula  licita  , vfque  ad  quar- 
tum gradum  extenditur  , vt  conflat  ex  capite 
debet  , de  confonguinitate  & affinitate; 
i i ex  copula  illicita  fecundum  gradum  non  ex-  Se/T. 
cedit  , vt  Concilio  Txidcntino  conftitutum  2a  c 

<*•  • „ 4.  dc 

Docent  autem  Theologi  affinitatem  non  'pa-  refor. 
tere  affinitatem,  proindequeduos  fratresv. g.  Matr. 
valide  ac  licite  pofle  duas /orores  in  Matrimo- 
nium ducere,  filiumque  fimiliter  po/Ie  Matri- 
monium cum  illa  contrahere  , cuius  matrem 
pater fibi  coniugio  copulaiiit  : quod  patet  ex 
cap.  Snpf*  his , de  confanguinitate  & affinitate. 

Quod  fi  affinitas  Matrimonio  iam  contrado 
fuperucniat , vt  fi  maritus  adulterium  commit- 
tat cum  vxoris  confanguinea  in  primo  vel  fe- 
cundo gradu ; tunc  illius  ratione  maritus  con- 
jugale debitum  ab  vxore  petere  licite  non  po- 
tefi,  quamuis  eidem  reddere  teneatur  , vt  ex 
communi  Dodorum  confenfu  docet  Bona-  Sup. 
cina.  puaa. 

Duodecimum  cft  Impetentia,  id  eft  inhabili- 
tas  perpetua  ad  cenfummandumMatrimonium. 
fiue  illa  fe  teneat  ex  parte  viri,  fiue  ex  parte 
mulieris  : dummodo  fuerit  eo  tempore  quo 
Matrimonium  contradumeft  , non  vero  poft- 
ea  fubfecuta  fit.  Et  hoc  impedimentum  dirimit 
Matrimonium  non  modo  iitre  Ecclefiaftico  ,vt 
patet  ex  cap.  Quod  fedem  , de  frigidis  & malefi- 
ciatis  ; fed  etiam  ipfo  iure  naturas  , vt  ex  com- 
muni Theologorum  dodrina  probat  Bonaci- 
na.  Quodfi  ( vt  ibidem  author  fubdit  )dubite-  „u^' 
turnum  impotentia  fit  perpetua , permittuntur  ‘ * ** 
coniugesfimul  habitare  per  triennium  vt  Ma- 
trimonium confumment; quo  tempore, fi  ne- 
queant confummare  , non  amplius  permittun-  •• 
tur  cohabitate  ad  confummandum  Matrimo 
fiium;  quia  iudicatiu  addic  impotentia  per£e* 

O v * 


1Zl  de  matrimonio; 

tua, &confequencer  inualidum  efl*e  Matrimo- 
nium, ideoque Icparationcm efie faciendam  pro- 
pter periculum  incontinenti»  : feclufo  tamen 
illo  periculo  iura  permittunt , vt  vir  habeat  tan- 
tum pro  forore  , quam  non  poteft  habere  vxo- 
rem,  vt  conflat  ex  cap.  Laudabiltm.Sc  cap  T^cqui- 
fim-.Jh,  qu*ft.  I. 

SeiT.  Concilium  Trid.  adiunxit  decimum  tertium 
44’  c*  impedimentum  , fcilicet.T^ ptum  , decreuitque 
6.  de  jurer  raptorem  & raptam,  quando*  ipf*  tfi  in  potefta.- 
icfor.  te  raptem  , nullum  p»f'  con/lfttr»  Matrimonium : 
Mati.  Q^od  quidem  decretum  etiam  locum  habere 
exillimant  Henriques,  Rebellus , Zerola  , Pe- 
trus de  l»defina,&  ali  j apud  Auguftinum  Bar- 
bofam  in  remiffionibus  ad  citat» fefl'.  14- cap.  6. 
quando  puella  confenfit  quidem  in  raptum  , 
fed  inuitis  parentibus ; quamuis  id  negent  Re- 
ginaldus,  Sanches  j LeiTiuSj  & alijapud  eum- 
dem.  ...  ,.  ... 

Qu»res  quis  in  fupradi&is  impedimentis  dx- 
fpcnfarepo/Iit.  Refpondetur  1. Romanum  Pon- 
tificem . pro  fumma  quam  obtinet  in  Ecclelia 
poteftatedifpenfare  polle  in  omnibus  impedi- 
e , mentis  , qu»  iure  Ecdefiaftico  Matrimonium 

UP  a impediunt  aut  dirimunt,vt  ex  communi  Theo- 

pu.i j".  jo_orum  omnium  confenfu  docet  Bonacina. 

Refpondetur  2.  Epifcopumdifpenfare  pofTe  11» 

impedimentis  non  dirimentibus  , excepto  voto 
caftitatis  perpetu»  &rcligionis : imo  etiam  ali- 
quando in  impedimentis  dirimentibus  , qua: 
poft  contrarium  bona  fide  Matrimonium  de- 
prehenduntur, quando  fcilicet  impedimentum 
efl  occultura,  & Matrimonium  manifolium,  ip- 
fique  coiuges  non  poflunt  abfque  magno  fcan- 
dalo  feparari , nec  ad  fummum  Pontificem  patet 
recurfus  propter  paupertatem  aut  alias  maxi- 
mas difficultates.  Ita  Petrus  de  Lcdefina,  Pe- 
Suprd  reS)  Sanches,  Valentia,  Riccius,  & alij  apud 
eumdem Bonacinam  : qui  etiam  ccnfent,non 
inodo  poft  contraftum  Matrimonium,  fed  & 
antequam  contrahatur  , Epifcopum  polle  ob 
yigentiffimam  aliquam  neceffitatcm  ex  pt«* 


DE  MATRIMONIO.  m 
fumo t a fiimmi  Pontificis  tacita  facultate  in 
iifdem  impedimentis  dirimentibus  interdum 
dilpenlare. 


SECTIO  VI. 

De  fytitfMtu. 

SP  0 nr  sai  i A,  qua;  a fpondendo  feufpon- 
te  promittendo  di<$afunt,fignificant  fpon- 
taneam  promiilionem  mutuam  inter  virum 
&foeminam  de  Matrimonio  in  futurum  conrra- 
hendoriporrfaliorum  enim  obligatio  non  contra- 
hitur per  folum  dcfiderium  aut  propofitum  con- 
trahendi Matrimonii,  nifi  intercedat  promiflio, 
eaque  mutua  & reciproca,  vt  docet  & probat  Ji.i.de 
Sanches  : nec  ad  illius  validitatem  requiritur  fponf. 
praefcntia  Parochi  aut  teftium,vt  obfcruat  idem  difp.i 
Sanchesj  quamuisferuari  debeat  laudabilis  illa  difl2, 
eonfuetudo,qu£E  invniuerfa  propemodumEc- 
clefia  vim  legis  obtinuit, vt  antequam  Matri- 
monium per  verba  de  praefcnti  contrahatur, 
fponfalia  in  facie Ecclefiae  feu  coram  Parocho, 
&_teftibus  celebrentur : fuper  qua  re  confuli  de- 
bent cuiufque  Dioecefis  confuetudines  & leges 
particulares. 

Ad  validitatem  autem  fponfaliorum  requiri- 
tur in  primis,  vt  contrahentes  faltem  xtatis  an- 
num feptimum  expleuerintj  antequam  aetatem 
ad  fponfnlia  contrahenda  cenfentiu  inhabiles, 
vt  conftat  ex  cap.  Litteuu  , &cap de 
defponfatione  impuberum.  Requiritur  prae- 
terea vtvfum  rationis  habeant,  & cum  ea  deli- 
beratione operentur,  quae  ad  plenu  & perfe&um  ... 
confenfum  neceflaria  eft,  vt  docet  Toletus.  Re-  ^ 
quiriturdenique,vt  vere  & ex  animo  promit- c*  2°’ 
t<uu, atque  fc  obligate  intendant : qui  enim  ficte 

o vj 


3*4  DE  MATRIMONIO, 
tantum  promitteret,  grauiter  quidem  peccaret* 
& ad  compenfimda  damna  ex  promi/Iionis  illius 
ficlione  pronenientia  teneretur , nulla  tamen  iiv 
foroconfcientia;  contraheret  fponfalia,  vt  fuso 
Supra  docet  & probat  Sanches. 

Qmeres  i.  quasnam  fit  obligatio  fponfalio- 
rum.  Refpondetur  ex  veris  fponfalibus,  id  efl 
expromifiione  illa  mutua  inter  virum  & mu- 
lierem fiuepriuatimfiue  in  facie  Ecclefias  Eida  , 
oriri  obligationem  fub  peccato  mortali  ad  illam 
exparte  vtriufque  adimplendam.  ItaS.  Tho>- 
mas,  Paludanus,  Satus, Henriques  & alij, qui- 
bus fubfcribit  Sanchcs  : vnde  fi  alter  fponfo- 
rum  promiifis flare  non  velit , periudicem  Ec- 
clefiafticum  etiam  adhibitis  ceiuris  ad  illorum 
exeeutionem  compelli potefl,  vt  habetur  cap. 
Ex  litteris  de  fponfalibus  , nili  forte  attentis 
circumflanti  is  , & propter  dilTcnfiones  per- 
petuas, aliaque  grauia  mala  Sc  fcandala , quae 
ex  inuitis  & coaftis  nuptiis  merito  timeri 
poliunt  aliter  faciendum  elfe  iudex  pru- 
denter arbitretur  : vnde  etiam  cap.  Ttecjui- 
fimt  , de  fponfalibus  & Matrimonio  dicitur 
in  tali  cafu  monitione  potius  quam  coadlionc 

©pnselle.  . 

Qtueres  t*  quibus  modis fponfalia  dinojuan- 
tur.  Refpondetur  id  variis  8c  multis  modis  ne- 
ri  pofTe : prateipuos  hic  & magis  ordinarios -fub- 


dilp. 
9.  & 
feq. 


Difp. 

*7* 


iicimus. 

Soluuntur  igitur  fponfalia  i.  per  mutuum  con- 
fenfum  & mutuam  ipforum  fponforum  remi£. 
fionem  libere  fa£lam  , vt  cx  communi  Theo- 
q l.de  logorum  conlenfu  docet  Bonacina.  Sccundb 
lpofo  peringreflum  religionis  alterutrius  fponforum, 
pu.io  etiamfi  profelfiohem  non  emittat , vt  habetur 
cap.  £x  publico  de  conucrfione  coniugatorum,  & 
docet  Toletuslib.  7.cap.  11.  & Bonacina  fupri 
pun.  f.  qui  recte  ibidem  fubdit  , quod  fi  quis 
poli  fponfalia  contradla  virginem  Ipe  nuptia- 
cum  deflorauit , tunc  illam  ducere  tenetur , ncc 
neiigiofi.ua,  ftatma  amplexi  cui»  tanto  illioi 


DE  MATRIMONIO.  -?if 

tfamno  licite  poteft-  Tefeio  foluuntur Iponfalia 
per  Ordinis  maioris  fufeeptionem  , vt  habetur 
cxcap.  Scripfit  27.  quadi.  2.  quarto  per  Matri- 
monium de  prsfenti  cum  altera  contradum,- 
quamuispeccctmortaiicerquific  contrahit,  vc 
habetur  capite,  Sicut-  ex  litteris  , de  fponfali- 
bus.  Quinto  per  fornicationem  vnius  fponfo- 
rum  poft  Iponfalia  contracfla,  vt  habetur  ex  ca- 
pite Quemadmodum  de  iureiurando  : quamuis 
enim  qui  fornicationem  commifit  ex  partefua 
obligacus  remaneat  ad  Iponfalia  implenda,  alter 
tamen  innocens  poteft  ab  illis  refilirc  /i  velit. 

Sexto  denique  per  notabilem  aliquam  mutatio- 
nem poli  iponfalia  contra<fla  fuperuenientem  , 
qu?e  fi  ab  initio  exundet  aut  pramifa  fui  flet, 
viri  prudentis  indicio  d iponialibus  contrahen- 
dis merito  abfterruiflec  , vt  fi  alter  fponforum 
ip  lepram  aut  alium  morbum  incurabilem  in- 
cidat; fi  notabilem  famx  aut  bonorum  iaftu- 
ram patiatur;  fi graues inter  fponfos  aut  paren- 
tes illorum  inimicitiae  oriantur,  fi  fponfa  do- 
tem promifiam  afferre  nequeat;  fi  fponfus  pa- 
trium folum  mutare  vel  vagari  cum  grani  fpon- 
fx  incommodo  conftituat;  imo  , etiamfi  ali- 
qua eiufmodi  caufa  extiterit  tempore  fponfa- 
liorum , nec  nifi  poft  illa  contracfta  deprehen- 
datur : in  his  enim  & fimilibus  cnfibus  , qui 
iudicio  viri  prudentis  dignofei  debent , fpon- 
falia  diffolui  poliunt.  Ita  Petrus  de  Ledef- 
ma , Reginaldus , Riccius , & ali;  apud  Bona-  Supra 
cinam.  Pu»  «• 

Quaeres  tertio  vtrum  ad  foluenda  fpon- 
falia  iudicis  icclefiaftici  authoritate  opus  fit. 
Refpondetur  ex  Nauarro  , Sylucftro , & aliis  pnrt.I 
apud  Laymannum  , fi  caufa  foluendi  Ma-  de 
trimonij  moraliter  certa  fit  , nulla  iudicis  fpon£ 
Ecclefiaftici  authoritate  opus  effe  ; nifi  ra-cap>£« 
tione  vitandi  fcandali  , quando  fponfalia  pu- 
blice contra&a  funt  : vnde  etiam  in  mul- 
tis Dioecefibus  obferuatur  , vt  non  liceat  ai 
iponfalibus  publice  notis  refilire  , nifi  cau» 


,i£  DE  MATRIMONIO. 

ia  prius  ad  Ordinarium  delata  & ab]  ipfo  prO-* 

bata.  . 

Atque  ha&eniis  de  Sacramentis  ad  maioicrn 

.*nchoxis  illorum  gl«riam. 


I 


Digitized  by  Google 


m 


TRACTATVS  ^SECVNDVS, 

D E 


ACTIBVS  HVMANIS, 


Juxta  di  ut  na  legis  normam 
dirigendis • 

VHUM  gratiarum  caele- 
ftium  fontes  in  Sacramentis , ea 
potiflimiim  ratione  per  ChrifH 
merita  nobis  reclufifunt , vt  ea- 
rum auxilio  excitati  & fubnixi, 
ad  propofitum  nobis  finem,  bea- 
titudinem  fcilicet  «ternam  perueniamus;  nec 
aliter  ( vt  docet  S.  Thomas  ) quam  per  adus  1.2.  in 
aliquos  nobis  proprios  ad  illam  tendere  quea-  prce- 
jnus  ; eundumque  fit  de  virtute  in  virtutem,  mi.q, 
iuxta  propheticum  didum  , & afcenfiones  in  6. 
corde  noftro  difponendas , vt  videatur  Deus  rP/5d. 
Deorum  in  Sion: idcirco  dodrinae  Theologi-  8?. 

Ci e ordo  poftulat , vt  nunc  ipfos  humanos  adus 
confideremus,  perfpiciamufque  quinam  adus 
ad  beatitudinem  illam  «ternam  confequcn- 
dam,  apti  fint  & idonei , & e contra  quibufnam 
adibus  ab  ipfa  bcatitudine  confequenda  prae- 
pediam ut. 


Digitized  by  Google 


DE  ACTIBVS  HVM  ANIS.  w 
Vnde  lcquitur  ad  rationem  voluntarij  duo  re- 
quiri. Primum  eft  , vt  procedat  a principio 
intrinfcco ; fi  enim  quis  inuitus  ac  retinens  ab 
cxtrinfeco  moueatur  , motus  ille  non  eft  vo- 
luntarius. Secundum  eft,  vt  procedat  a princi- 
pio cognofcente;  voluntas  enim  non  fertur  in 
incognitum  : cuius  quidem  conditionis  defcftu 
motus  lapidis  quo  fertur  deorsum  , quamuis 
fit  naturalis , non  eft  tamen  voluntarius:  quia 
licet  fit  a principio  intrinfcco  ( propria  enim 
grauitate  mouerur^lnon  mouetiu  tamen  cum 
cognitione : motus  autem  animalis,  ctim  ex  ali- 
qua cognitione  imperfe&a  procedat  , nonnifi 
impcrfe&e  voluntarius , fen  potius  fpontaneus 
dicitur;  proindeque  ratio  voluntarij  folis  arti- 
bus hominis  proprie  & perfede  conuenit , & a 
fortiori  aiftibus  Angelorum  & ipfiusDci. 

Porro  ipfius  humanae  voluntatis  a<ftus  dupli- 
cis funt  generis,  alij  fiquidem  funt  eliciti, «lij 
imperati.  Acftus  eliciti  funt  illi , qui  primo  Sc 
per  fe  exercentur , feu  eliciuntur  ab  ipfii  volun- 
tate tanquam  a proxima  potentia.  Aftus  verd 
imperati  exercentur,’ imperio  ipfius  voluntatis, 

Sc  vi  alicuius  volitionis  praecedentis;  fiue  ab  ip- 
fii voluntate , quee  fibi  aliquos  a<ftus  imperat; 
fiue  ab  aliis  potentiis  ab  ipfa  voluntate  diftin- 
<ftis,  quae  per  illam  ad  agendum  mouentur  & 
applicantur. 

Cimi  autem  voluntas  ( vt  communiter  do-  _ 
cent  Theologi  cum  S.  Thoma)  fit  tantum  vel 
finis,  vel  mediorum,  tres  enumerantur  aclus  z' 
illius  eliciti  circa  finem  , fcilicet  volitio , in- 
tentio , & fruitio  ; qui  a&us  funt  iidem  cum 
amore  , defiderio  , & gaudio.  Gaudium  feu 
fruitio  vetiatur  circa  finem  obtentum  , fou  cir- 
ca bonam  praifens  ; defiderium  , feu  inten- 
tio circa  finem  obtinendum , feu  circa  bonum 
abfens ; amor  & volitio  circa  finem  & bonum, 
abftrahendo  ab  eius  abfentia  vel  praefentia; 
Quibus  exaduerfo  refpondeut  odium  , timor, 

Sc  triftitia  circa  malum.  Tres  item  funt  aiftus 
y^luntatis  ciiciti  ciica  media ; fcilicet  elccUo, 


10. 

4> 


q. 


% 

i 


*?o  DE  ACTIBVS  HVMANIS. 
confenlus  , Sc  vfus  : cledione  voluntas  praefcrtj 
& ampleditur  vnum  medium  prae  aliis  j con- 
fcnfu  approbat  iudicium  intelledus  circa  illud 
medium  j viu  applicat  potentias  ad  exceutio- 
nem. 

Quaerunt  Theologi  vtrum  electio  & irtrentio 
fine  lemper  adus  inter  fe  realiter  diftindi ; /ea 
an  voluntas  vno  Sc  eodem  adu  pofiit  velle 
finem  & media.  Refponderuriuxta  probabilio- 
rem fententiam  , quae  eft  etiam  S.  Dodoris, 
qu6d,  quamuis  hi  duo  voluntatis  adus , vt  plu- 
rimum inter  fe  diftinguantur , abfolute  tamen 
loquendo  poteft  voluntas  vno  Sc  eodem  adu 
velle  finem  ac  media  ; ficut  poteft  intellcdus 
principium  8c  conclufioncm  eodem  adu  c©- 
gnofeere. 

Quod  vero  fpedatad  adus  imperatos,  tot 
funt  & tam  multiplices  &varij , quot  3c  quam 
multipliciter  ab  ipfa  voluntate,  aut  aliis  poten- 
tiis . ad  eiufdem  voluntatis  imperium  exerceri 
pofluntede  quibus  omnibus  plenius  agunt  Phi- 
iofopht  in  Ethicis}  8c  videri  poteft  S.  Dodoj 
totaquaeft.  17.  *■ 

lJU  Caeterum  docet  idem  S.  Thomas,  omnes 
**’ adus  qui  a voluntate  humana  procedunt  , fiue 
elicitos  ,fiue  imperatos : eflentialem  fuam  dif- 
ferentiam ac  fpcciem  defumere  a fine  proximo, 
quem  agens  fpedat  Sc  intendit;  hoccfta  ratio- 
ne feu  motiuo  , quo  mouetur  voluntas  ad  ali- 
quid appetendum  Sc  volendum, & 'e  contra:  qui 
motiuus  vocatur  etiam  obiedum  formale  ipfius  ■ 
voluntatis.  Vudefequitur  adus  illos, qui  ha- 
bent eumdem  finem  proximum , feu  idem  ob- 
iedum  formale, efle  eiufdem  lpeciei ; tametfi 
habeant  diuerfa  obieda  materialia  : v.  g.  fi 
quisieiunet&  eleemofynam  largiatur  pureob 
amorem  Dei  , vt  illi  placeat , vt  gloriam  illi 
deferat  ; ieiunium  illud  & eleemofyna  erunc 
formaliter  adus  duritatis , quamuis  materiali- 
ter ad  virtutes  fpecie  diuetfas  , abftinentias 
fcilicet  & mifericordise  pertineant : & e contrd 
lilos  adus  diftingui  lpede,  qui,  licet  habeanj 


DE  ACTIBVS  HVMANIS.  «x 

idem  obieclum  materiale  , amotiuis  fpecie  di- 
ftin&is  oriantur : e.  g.  oratio  , quae  materiali- 
ter confiderata  eft  adlus  virtutis  religionis , fi 
fiat  cx  motiuo  fatisfaeicndi  Deo  pro  peccatis» 
erit  a&us  Poenitentia: ; fi  ex  motiuo  alicuius 
alterius  virtutis  , ad  virtutem  illam  pertine- 
bit. 


SECTIO  II. 


Quis  acine  vere  & proprie  Jit  lilrer. 


Dicendum  eft  adus humani  libertatem  i« 
eo  confiftere , vt  eliciatur  vel  imperetur 
a libera  voluntate,  vtfic;  feu  quaternis 
libera  eft  & libere  operatur  : Illa  autem  volun- 
tas dicitur)  libera  & libere  operari , qua:  nullam 
in  agendo  neque  coactionem  » neque  nece/lita- 
tem  patitur  ;fed  politis  omnibus  ad  agendun* 
prsrequificis,  libera  femper  manet  &"indiffe- 
tenSifiue  quoad'  exercitium » fiue  quoad  fpecifi* 
cationema<ftus,feu  ad  agendum , vel  non  agen- 
dum;ad  hoc  vel  illud  agendum. 

Ha»c  aflettio  duas  habet  parces : in  prima  di- 
cimus a<ftum  illum  liberum  effc  , qui  elicitur 
vel  imperatur  a libera  voluntate : libertas  enim 
proprie  & primo  ipfi  voluntati  competit , & 
cx  illa  in  adum  dentiatur , quod  per  fe patet. 

In  fecunda  parte  dicimus  libertatem  volun- 
tatis in  eo  confiftere  » quod  voluntas  nullam 
neque  coaiftioncm . neque  neceflitatem  patia- 
tur:fed  politis  omnibus  ad  agendum  prsrcqui- 
fitis  , liber  manet  8c  indifferens  ad  agendum 
▼el  non  agendum  ; ad  hoc  vel  illud  agendum. 
Haec  propoficio  (, quam  de  fide  effe  afferit  Ilam- 
bertus)  probatur  i.  ex  feript.  Deut.  30.  Tefies 
inuoco  edum  & terram  , quod  prop  o fuerim  vobu  vi. 
tam  fy  mortem  , &c.  elige  ergo  vitam  : z.  Reg.  24. 
}fac  dicit  Dominus  : trium  tibi  datur  optio  > eligo 
quod  volueris , &c. 

Probatu  2.  ex  S.  Athanafio  orat,  ad  Gentes,» 


Difp. 
X.  de  j 
libero 
arbit. 
art .2« 


W DE  ACTIBVS  HVMANIS. 

iyinirna , inquit,  tegnoflens  Uberum  fui  Arbitrium, 
videt  fe  pojfe  vti  corpuru  partitu*  ad  -itracjuc  , ad 
bona  er  ad  mala.  S.  Cyrillo  Alexand.  lib.  4- in 
S.Ioanncm.  Liberum  efi,  inquit,  dr  propria  clcitio- 
nu  in  kwti/ubuf  m vtrumque  deflectere , aut  m dex- 
tram partem  aut  in  fiuiflram ; in  virtutem  dico  vel 
vitium.  S. Cypriano  epilt.  ff.  Homo  , inquit,  liber- 
tati fus  relictu*  , & in  arbitrio  proprio  coujhtutiu  , fi- 
timet  ipfevel  mortem  appetit  vel  falutem.  £t  S.An- 
fclmo  in  priori  parte  libri  dc  concordia  liberi 
arbitrij  cum  prandentia  Dei  & prsdeftinatio- 
ne,vbi  exprelse  dicit , Deum  velle  homini*  volun- 
tatem nulla  necefiitate  cogi  aut  prohiberi  ad  volendum , 
vel  non  volendum:  Ibidemque  fuse  explicat,  Sc 
probat  neccffitatem  antecedentem  , qua  volun- 
tas ad  vimm  quid  determinatur , libero  arbitrio 
aduerfari;  docetque  voluntatem  indifferentem 
effead  oppofiroruin  alterum  eligendumjquam- 
uis.poilquam  vnum  reipfa  delegit,  neccifiiatem 
quamdam  ipfafibi  faciat , quamconfequentem 
vocant  Theologi  , qua:  ex  ipfa  effe&us  poli- 
tione (equitur. 

Ad  faciliorem  vero  intelligentiam  eorum* 

Jiusdc  libertate  voluntatis  humans  in  a&ibus 
uis  ditfta  funt,  vel  poftea  dicentur,  duo  fune 
hic  obferuanda.  Primum  eft  ad  hoc , vt  volun- 
tas libere  operetur  , requiri  pxsuiam  rationis 
aduertentiam  Sc  deliberationem ; id  efl  vt  vo- 
luntas applicet  intelle&um  ad  conlidcrationem 
conuenientis,  vel  difcenucnientis  , quas  in 
quolibet  obiccto  appetibili  creato  reperittir: 
h®c  enim  confidcracio  & deliberatio  intelle- 
<fhis  , quamuis  non  fit  caufa  libertatis  , quam 
voluntas  humana  exfc,&  ex  innata  fibi  indif- 
ferentia obtinet;  cft  tamen  conditio  , fine  qua 
voluntas  libertate  illa  in  a&ibus  fuis  vti  non 
poffet : per  illam  enim  obie&utn  proponitur 
voluntati  cum  variarum  rationum  oppofitione, 
& quadam  veluti  indifferentia:  nullum  fiqui- 
dem  elt  obieftum  creatum  , in  quo  intelle&us 
humanus  varias  Sc  oppofitas  rationes  conue- 
uienti*  & difcomienieiwi»  non  deprehendat; 


DE  ACTI  BV S HVMANIS.  ***• 
vndepropofico  fic  quouis  obielto  creato  , vo- 
luntas fiemper  manet  indifferens  ad  illud  appe- 
tendum vel  repudiandam : Quod  fi  aduertentia 
illa  aut  deliberatio  intelledus  fecundum  quid 
impediatur , adtus  a voluntate  elicitus  vel  im- 
peratus , erit  tantum  fecundum  quid  liber : lt 
omnino  & totaliter  impediatur  , vt  contingere 
potdl  ex  aliqua  vehementi  pafltone  aut  diilra- 
ctionc , actus  ille  omni  prorsus  libertate  care- 
bit,  proindeque  omni  ratione  meriti  vel  de- 
meriti: quod  fufius  explicabitur  intra  ciim age- 
tur de  peccatis. 

Secundum  eft  , actum  primum  intellectus, 
feu  primam  cogitationem  , qua:  in  quouis  ne- 
gotio deliberationem  & voluntatis  imperium 
pneccdit , effe  quidem  altum  hominis : non  ve- 
ro altum  humanum  , ciim  non  Et  liber : omnis 
enim  actus  libera  voluntate  debet  clici  aut  im- 
perari : fed  primus  ille  adtus  intelledtus  , fett 
prima  cogitatio,  non  cita  voluntate, qua:  in  in- 
cognitum ferri  non  potdl;  fed  vel  ab  obi  cito 
nliquo  fenfibus  externis  occurrente,  vel  imme- 
diate ab  ipfoDeo  intellectum  excitante, inter- 
dum etiam  ab  Angelo  bono  vel  malo  fpecies 
imaginatiuas  commouente : vnde  tamen  non 
fequitur  hominem  ab  eiufmodi  prima  cogita- 
tione determinari  , aut  nece/fitari  ad  aliquid 
volendum , quando  humano  modo  agit  , fet* 
quando  aduertit  fe  illud  velle,  licet  nullam  ad- 
huc rationem  difconuenientuc  deprehendat  in 
obiclto  illo  , quod  per  primam  cogitationem 
proponitur:  potdl  enim  tunc  illius  voluntas 
obfummum  quod  obtinet  tam  infe,quam  in 
alias  potentias  dominium  , pofita  quacumque 
praeuia  cogitatione , Sc  quocunque  iudicio  pra- 
dtico  ipfius  intellectus , vel  altum  fuum  fufpen- 
dere , vel  intellectum  applicare  ad  confidera- 
tionem  magis  attentam  eiufdcm  obielti  & cir- 
cumflandarum eius , & fic  cum  pleniori  delibe- 
ratione rationis  ad  illud  appetendum  vel  repu- 
diandum fcipfam  determinare. 


^4  DE  AGTIBVS  H VM  ANIS. 


SECTIO  III. 

tyndcnam  n fisu  humamu  bonitatem  [nam  , vel  i»4- 
litiam  defHTnat. 

DVprix  bonitas  in  quolibet  humano 
adu  fpedari  potefl,  naturalis  fcilicct  Sc 
moralis.  Bonitas  naturalis  confiftit  in  in- 
tegritate,feu  aggregatione  eorum  omnium,  qua» 
naturaliter  ad  ipfius  alius  entitatem  requirun- 
tur: bonitas  vero  moralisin  integritate  , feu  ag- 
gregatione eorum  omnium , qua:  cuilibet  altui 
humano  fecundum  rectafti  rationem  conue- 
niunt.  Et  de  hac  bonitate  morali  quadtio  pro- 
pofitaincelligi debet;  vndenam  fcilicct  hac  bo- 
nitas ,feu  reditudo  moralis,  vel  malitia  mora- 
lis illi  oppofita , in  quemlibet  altum  humanum 
deriuetur.  I*ro  cuius  refolutione 

Dicendum  i. bonitatem  , vel  malitiam  altus 
q.8.  a. humani  ab  illius  obicdo  defumi.  Ita  S.  Tho- 
x,  mas : & conflat  ex  feriptura : Ofee  g.  fdtti  fant 
abominabiles, ficut  ea  qtt.t  ddexeruntecx  quibus  ver- 
bis patet  malitiam  humanoru  altuum,  ob  quam 
fit  homo  Deo  abominabilis  , proucnire  exob- 
iedis  malis , quae  diligit  & quibus  adhaeret : vn* 
epift.  de  S.Auguftinus dicit  quod  , Mares  noftri,  ex  et 
t2.  ad  eiuod  vnuJejsti/ijHe  diligit . diiudicart  filent.  Et  pto- 
Mace-  bari  praxerea  poteft  indultione  : ideo  enim 
<lon,  velle  orare  cenfetur  efle  bonum;  quia  oratio 
( qus  efl  obieltum  illius  volitionis ) eft  ex  fe 
nioraliter  bona ; & e contra  velle  furari  eft  ma- 
lum , quia  furtum  ( quod  eft  illius  obieltum^ 
malum  eft. 

Dicendum  i.  bonitatem  vel  malitiam  altus 
humani  defumi  ex  illius  circumflandis.  ItaS. 
Thomas  : & fatis  conflat  ex  co  quod  pailim 
inferipturis  adiones  plurima:  propter  circum- 
flandas aliquas  bonas  vel  malas  laudantur  , vel 
vituperantur;  ytS.  Matth.  f.  laudatur eleemo- 
fyna  oratio  fada  inabfeondito : & S.  Lue. 


DE  ACTIBVS  HVMANIS. 

IT.  commendatur  cleemofyna  duorum  minu- 
torum i & aliis  maioribus  donis  prariertur  oh 
circumflandam  perfonae  vidua:  &:  pauperis : 8c 
eiufdem  S.  Luc.  16.  omiffio  cleemofyna;  ex  va- 
riis circumflandis  in  perfona  diuiris  epulonis 
culpabilior  cfTe  demonflratur. 

Vt  aurem  aflerrio  hasc  facilius  intelligi  pof- 
lit , quasdam  hic  obferuanda  funt.  Primum  cft 
circumflandarum  nomine  a Theologis  figni- 
fieari  accidentia  qua:dain  aclus  humani  , fic 
dicta,  quod  illum  veluti  circumflent  , ipfiquc 
iam  per  obiedum  fuum  in  aliqua  fpecie  boni 
vel  mali  conflituto  aducniant. 

Secundum  efl,  non  omnia,  qua:  a<flum  huma- 
num circumflant,  inter  eius  circumflandas  nu- 
merari : fed  ea  tantum  , qua;  ita  illum  circum- 
flant, vt  ad  eius  bonitatem  aut  malitiam  aliquid 
conferant : e s;,  nihil  intcreflan  pcrcuflio  manu 
dextra  vel  fimflra  facta  fuerit;  fed  attendi  debet* 
an  quis  fufle  vel  gladio  , patrem  an  hominem 
incognitum  percufTerit. 

Tertium  efl,fcptem  prarcipuasaclus  humani 
circumflandas  a S.Doctorc  numerari  , qua:  hoc 
vcrficulo  comprehenduntur. 

Quii  , quid.  t vbi , quibus  auxilia,  cur,  quomodo, 
quando. 

Qua  . perfona?  agentis  qualitatem  defignat: 
Quid  j obiedi  conditionem  : vbi , locum : Quibus 
auxilia , a&ionisadiumcnta  : 0*r,ciufdem  actio- 
nis finem : Quomodo . magnitudinem  feu  inten- 
tionem affe<5tus  , aduertencije  rationis  , &c. 
Quando  , tempus  quo  a<flio  pcra<fla , eiufque  ac- 
tionis durationem.  Qua;  quidem  circumflan- 
tia: non  omnes  Sc  fingula:  fimul , fed  modo  ha», 
modo  illae  quemlibet  aclum  humanum  afficiunt; 
ad  illiufque  proinde  bonitatem  vel  malitiam 
conferrepofTunt. 

Quartum  efl,  ex  fupra  enumeratis  circum- 
flantiis  quafdam  augere  vel  minuere  bonita- 
tem vel  . malitiam  a&us  intra  eamdem  fpe- 
ciem  ; e.  g.  malum  efl  percutere  iniufle 
quemuis  hominem  , peius  efl  pexcutcxc  bene* 


Qua?. 

7.a.?. 


&5  M 


► 


DE  ACTIBVS  HVMANIS. 

factorem  : alias  vero  addere  actui  bonitatem 
vel  malitiam  fpccie  diftindam  ; e.  g.  percutere 
Sacerdotem  : in  illa  enim  percuilione  prteter 
malitiam,  quee illi  propria  eft  quatenus  iultitim 
repugnat  jciicunftantia  perfonas  1'acrK  percutite 
inducit  in  ipfum  a (itum  nouam  & fpccie  di- 
ftindam  facrilegij  malitiam  8c  deformita- 
tem. 

Dicendum  bonitatem  vel  malitiam  actus 
Ai4.  humani  defumi  quoque  ex  fine,  in  quem  aduS 
dirigitur  ab  operante.  ItaS.  Thornas:&  con- 
flat ex  his  Chrifti  Domini  verbis  S.  Mattii.  6. 


in  cap 
• Lue . 

in  pf. 

I*. 


*Arte>idttt  ne  iuftitiam  vefiam  faciatis  ceram  ho- 
minibus , vt  videamini  ab  eu  ; alioqum  rnercedem 
non  habebitis  apud  Patrem  vefirum  : quiE  verba  ex- 
plicans S.  Ambrofius^oMtf  eft,  inquit , miferi- 
cordia  5 bona  efi  oratio\fed  pote/i  iniufie  fieri,  fi  ta- 
ciantn:  caufii  aliquis  pauperi  largiatur , vt  videatur 
ab  hominibus.  Et  S.  Augultinus,  7{on  valde , in- 
quit , attendas  quid  homo  faciat : fed  quid,  cum  fa- 
cit , affnciat. 

Ex  his  colligitur  fecundum  mentem  S.  Do- 
dtoris  bonitatem  vel  malitiam  adus  humani  ex 


histribus  priefertim  pendere;  fcilicetex  obie- 
#0,  circumflandis , & fine ; cum  hac  tamen  dif- 
rencia,  quod,vt  adus  aliquis cenlcatur malus, 
fufficiat  quicunque  defectus  moralis  , fiue  cx 
parte  obiecti , fiue  ex  parte  finis  aut  circuftandaj 
alicuius;  vt  vero  bonus  fit , requiratur  obiedum 
moraliter  bonum, finis  bonus  & honeflus,& 
praeterea  vtciufmodi  adus  nulla  praua  circum - 
t,  a Itantia  vitietur:  bonum  fiquidem  ( vt  docet  S. 
de  at^  Dionyfius ) pendet  ex  integra  caufa  , malum  cx 
ni.no-  quocunque  defedu. 

’ Dicet  aliquis  fruftra&  fuperflue  dici  adum 
humanum  bonitatem  vel  malitiam  defumere 
ex  fine,ciim  ipfe  finis  inter  circumflandas  nu- 


meretur. 

Refpondetur  ,idco  fpeciatim  confiderari  bo- 
nitatem vel  malitiam  , qua;  cx  fiue  in  adum 
humanum  deriuatur  ; quia  finis  pr&’  aliis  cir- 
cumflandis hoc  habet  peculiare  , quod  non 

modo 


Digitized  by  Google 


DE  ACTIBVS  HVMANIS.  m 
modo  adum  humanum  circumflet  > fed  etiam 
in  illum  Ipeciali  modo  influat  j habeatque ra- 
tionem non  folum  circumflantia: , fed  etiam 
caufae  moralis. 

Quseres  quaenam  relatio  adus  humani  in  fi- 
nem fit  necefl'ana,vt  ex  ipfo  fine  bonitatem  vei 
malitiam  recipiat.  Reljpondetur  relationem  il- 
lam,efle  debere  vel  adualcm,vel  faltem  virtua. 
lem ; id  eft  neceflarium  efle,  vt  operans  aduali- 
ter  referat,  aut  faltem  antea  retulerit  adionem 
fuam  in  eum ‘finem,  ita  vt  virtute  illiusrelatio- 
nis  adio  ab  eo  exerceatur : quia  necefle  eft  vt 
finis  influat  in  adionem  : influere  autem  non 
poteft  , nifi  vno  ex  his  duobus  modis  moueat 
operantem  ad  agendum:quod  vt  clarius  adhuc 
fiat,  obferuandum  eft  finem  alium  efle  operis, 
alium  operantis  : finis  operis  eft  ipfimet  adio- 
ni  intrinlecus,  ideoque  illi  moralem  eflentiam 
feu  fpeciem  tribuit, e.g.vt  quis  ex  mifericordia: 
motiuo  pauperi  det  elecmofynam,non  eft  opus 
vlla  explicita  relatione  ad  talem  finem;  fufficit 
enim  vt  largiens  eleemofynam  , cognofcat  le 
mifericordia  opus  exercere , illudque  libere 
exercere  velit.  Alter  eft  finis  operantis  , qui  8c 
extrinfecus  dicitur,  quem  ipfe  operas  fuo  arbi- 
tratu fibi  pneftituit,velud  fi  detur  eleemofyna 
Vc  fatisfiat  pro  peccatis  j ad  hoc  autem  vt 
ciufmodi  finis  bonitatem  luam  adui  commu- 
nicet,debet  in  illum  influere, quod  prarftare  no 
poteft,nifi  operans  adaaliter  aut  faltem  virtua - 
liter  adionem  fuam  in  illum  referat. 


SECTIO  IV. 

\jn  cietur  aliquis  adus  indifferens  (U 
qui  nec  bonus  nec  malus  fit, 

DV  p 1 1 x quacftionis  propofit*  lenfus  efle 
poteft,  primo  an  detur  adus  aliquis  huma- 
nas indifferens  fecundum  lpeciem;  fcu  qui  ex 
parte  obiedi  fui  nec  bonitatem  habeat  nec  m.v 

P 


Digitized  by  Google 


DE  ACTIBVS  HVMANIS. 
litiam  mortalem  : fecundo  an  detur  etiam  talis 
adusindifferens  fecundum  indiuiduum,  id  eft 
qui  prout  a nobis  hic  & nunc aduertente  ratio- 
ne liDcre  exercetur , nullo  ex  capite  bonus  fit 
vel  malus  moraliter.Pro  cuius  refolutionc 
Dicendum  i.  dari  aliquem  adum  humanum, 
qui  fit  indifferens  fecundum  fpeciem.  Ita  fan- 
dus Thomas  , 8c  cum  eo  communiter  omnes 
q.xS.a-  Theologi : id  etiam  exprefse  docet  S.  A ugufti- 
nus  lib.z.  de  fer.  Domini  in  monte  cap.2§.  vbi 
explicans  illud  Domini,  Nolite  indicare, vt  non  iu- 
Matth.  dicemini, Sc  concilians  cum  aliis  eiuidem  Chrifti 
Domini  verbis  j ExfruEhbus  eorum  cognosceris  eos,  . 
ait  hocpofteriusdidum  intelligcndum  effe  de 
manifeftis operibus  , qua?  non  poffunt  bono 
animo  fieri,  cuiufmodi  funt  blafphemiai, furta  .• 
prius  vero  de  operibus  indifferentibus  , cuiuf- 
modi eft  ciborum  fumptio,&c.v  nde  hoc  modo 
concludit  : Sunt  ergo  quadam  fafta  media  , qua 
ignoramus  quo  animo  fiant  , quia  & bmo  & malo  fieri 
pojfunt  \ de  quibus  temerarium  eft  tuditare , maximi 
vt  condemnemus. 


ibid. 


Dicendum  2.  quod  quamuis  probabile  fit 
nullos  dari  adus  humanos  indifferentes  in  in- 
art.9-  diuiduo,  propter  plurimorum  Theologorum 
prafertimque  S.  Dodorisauthoritatem  , qui 
ciufinodi  dati  adus  negant;  probabilius  tamen 
videri  dari  aliquos  eiufmodiadus  in  indiuiduo, 
qui  nec  boni  fintnec  mali  moraliter.  Ita  S-Bo- 
nauenturain2.dift-4i.a.i.  q.  4.  &pluresalij,  » 
quos  citat  & fcquitur  Leiliusin  quaft-  il.art. 
tj.dub.io.  Et  probatur  authoritate  S.Hierony- 
. mi  epift.  ad  S.  Auguftinum  , qua:  eft  if.  inter 
‘ Auguftinianas,  vbific  loquitur : Inter  vtrumqui 
{ bonum  lcilicet  & malum ) indifferens  eft  ambu- 
lare, naribus  capitis  purgamenta  prsiiccre,  & c.  hrt  tiee 
bonum  ncc  malum  eft  ; fiue  enim  fecerufiuc  nor.  fecerts , 
nec  iuftitiam  habebis  nec iniuftitum.  Item  S - Gre- 
gorij  hom.27.  in  Euang.  vbi  loquens  de  dile- 
dione  proximorum, qua:  procedit  non  excha- 
ricate  fed  ex  affedu  cognationis  & carnis  . ex 
vha  parte  negat  talem  diledionem  effe  adum 


sd  by  Google 


Di 


DE  ACTIBVS  HVMANIS.  _ 
virtutis, ex  altera  vero  affirmat  malam  no  e fle, 
nec  ei  facra  eloquia  contradicere : vnde  (equi- 
tur eflc  indifferentem , cum  nec  bona  nec  mala 
fit. 

Probatur  prsterea  ex  eo  quod  appetitio  co- 
modi&fuga  incommodi  naturalis  no  eft  mala 
ex  obie&o",  vt  per  fe  patet  j neque  etiam  bona 
moraliter, cum  no  pertineat  ad  vllam  virtutem 
moralem  : ergo  quando  quis  /impliciter  appetit 
commodum, aut  refugit  incommodum  aliquod 
naturale,  eius  aciio  nec  bona  nec  mala  eft , ac 
proinde  indifferens. 

Dices  illam  appetitionem  eflc  malam  , eo 
quod  non  referatur  in  finem  aliquem  bonum 
& honeftum  ; cum  teneatur  homo  a&iones 
fuas  femper  in  aliquem  finem  bonum  & hone- 
ftum referre. 

Refpondeturi.  negando  teneri  hominem  ad 
actiones  fuas  in  finem  bonum  & honeftum  re- 
ferendas , vt  fint  bona:  & honefhe  moraliter : 
quod  etiam  negant  S.  Bonauentura  fupra  & 
plurimi  alij  graues  authores  , quos  citat  Ilam-  difp.7. 
Dertns  ; afleruntque  ad  hoc  vt  adus  humanus  in  1.2. 
fit  bonus  moraliter, fatis  efle,vt  eius  obiedum  adq  18 
in  quod  voluntas  libere  fertur, fit  moraliter  bo-ar  .2. 
num  & honcftujnec  vlteriiisrequiri  vt  ab  ope- 
rante in  bonum  aliquem  finem  referatur. 

Refpondetur  1.  quamuis  concedatur  teneri 
hominem  ad  adiones  fuas  in  finem  bonum  & 
honeftum  referendas , vt  fint  bona:  & honcfta* 
moraliter,  inde  tamen  non  fequi  defectu  ciuf- 
modi  relationis  adiones  illas  efle  malas . fed 
. tantum  non  efle  bonas  & honcftas,  quod  vitro 
fatemur  ,ac  proinde  indifferentes- 

Inftabis  adiones  illas  fore  otiofas,ac  proinde 
malas. 

Refpondetur  negando  adiones  illas.  quae  in 
finem  moraliter  bonu  non  referuntur,efle  otio- 
fas ; quia  [ vt  docet  S.  Bonauentura  fupra ) pof. 
funt  ipfi  natur?  efle  neceflaria:  vel  vtiles  ; quod 
fufficit  vt  otiofae  minime  cenfeantur. 

P ij 


Digitized  by  Goosle 


*4o  DE  ACTIBVS  HVMANIS. 

Quamuis  autem  hsec  fententia,  quaeafleric 
dari  poffc  a&us  aliquos  in  indiuiduo  indiffe- 
rentes, probabilis  fit  8c  tuta  , & etiam  in  praxi 
conducere  videatur  ad  euitanda  multa  peccata, 
qua;  fecundum  oppofitam  lentendam  frequ  en- 
ti/fime committi  poffent;hoc  tamen  obftare  no 
debet,  quin  vnufquifque  peculiari  ftudio  curet 
omnes  & fingulos  adus  fuos  in  finem  aliquem 
optimum  8c  Deo  acceptilfimum  referre , iuxta 
confilium  Apolloli  i.Corinth.io-  Siue  mandu- 
bibitu,fiue  aliud  quidfccitu,  emuta  inglorii 
Dei  facite : quod  explicans  S.  Bafilius  hom.in 
fandam  InUttam  martyrem  fic  loquitur  ; Ac- 
cumbens menfit  , ora  ; hafitans  panem  , largitori  gra- 
tiam rependito  ; btbu  vinum  , memento  etm  qui  illud 
tibi  dedit  ad  latitiam  ir  infirmitatum  folamen ; tu- 
nicam indueris , gratias  agito  benigno  datori ; fufpicic 
*n  ealum  ir  fideris  pulchritudine  intueris,  prccidcDct, 
& cole  tum, qui  omnia  hac  m fiapientia  condidit,  irc. 


SECTIO  V. 

Vtrumdd  hoctvt  quis  bene  opefetuse- 
neatur  [equi  corfeientia. 
diCbdmen. 

OV  o x I A M ex  huius  quseftionij  reda 
intelligentia  , tanquam  < ex-  certo  aliquo 
principio  , pendet  refolutio  plurimarum  diffi- 
cultatum ipfius  Theologia»  moralis  ; idcirco 
paulo  fiifiorem  illius  explicationem  propone- 
mus,eamque  maioris  facilitatis  gratia  in  aliquot 
paragraphos  didingueraus. 


Digitized  by  Google 


DE  ACTIBVS  HVMANIS.  341 


PARAGRAPHVS  1^ 

QW  fit  confcientia  & quotuplex. 

OBsirvANDVM  eft  iuxta  doctrinam  i-P-4 
fandi  Thomae,hanc  e/Te  differentiam  inter  " 9-5' 
confcientiam  & fynderefim  ; quod  lynderefis  11 
fit  habitus  naturaliter  nobis  infitus  principioru 
pradicorom  : principia  autem  pradica  funt 
quaedam  regulq  vniuerfales  per  fe  notq  circa 
diredionem  adionum  humanarum  , & quafi 
Quadam  lumina  virtutum  [\t  loquitur  Augufti- 
nus;^  cuiufmodi  funt  : lujle  e fle  vmendun»  :/ua  Lib.i. 
cuique  ejfs  reddenda , &c.  de  lib. 

Confcientia  autem  eft  adus  illius  fynderefis,  arb-  c. 
quo  applicamus  cognitionem  illam  vniuerfalfi  10. 
pradicam  adioni  alicui  lingulari;  & iudicamus 
hic  &nunc  aliquid  agendum  tanquam  bonum, 
vel  deuitandum  tanquam  malum  : e.  g.  cx  illo 
principio  vniuerfoli:  quod  malum  & peccatum 
omne  deuitandum  fit;  confcientia  hanc  dedu- 
cit condufionem : ergo  hoc  furtum  , quod  eft 
malum  Sc  peccatum,  deuitandum  eft.  Hinc  S- 
Bafilius  hom.in  principiumProu.dicitiu  nobis 
efte  ludreium  quoddam  naturale , qu<t  ab  iniquis  bona 
facile  difcermmus. 

Haec  vero  confcientia  iudicat  tum  de  adio- 
nibus  praeteritis , eas  vel  accufando  tanquam 
malefadas»  vel  tanquam  rede  fadas  com- 
mendando , iuxta  illud  Apoftoli , Tefiimonium 
reddente  iQis  confcientia.  torum  ; & inter  fi  inuicem 
C9gitationib:u  aeca  fontibus  aut  etiam  defendentibus: 
tum  de  adionibus  futuris , didando  fcilicet  ea 
quae  agenda  funt  , tanquam  bona;  aut  quae 
omittenda  funt  , tanquam  mala  : vnde  idem 
S ■ Bafilius  dicit  intra  cordis  arcana  Tribunal  S tprii 
quoddam  efle  conftitutum , in  quo  quselibet 

P iij 


34*  DE  ACTIBVS  HVMANIS. 
agenda  vehtt  in  trutina  & lance  fufpenduntvr 
Sc  librantur. 

Sicut  autem  iudicium  illud  pradicum  multi- 
pliciter fe  habere  poteft  circa  actiones  particu- 
lares; fic  etiam  a Theologis  confcientia  multi- 
plex efle  dicitur  : alia  fiquidem  eft  confcientia 
recta,  alia  errans, alia  fcrupulola,  alia  dubia. 

Confcientia  reda  dicitur  quando  iudicium 
pradicum  intelledus  verum  eft, ac  rectae  ratio- 
ni confentaneum  : errans,  quando  falfum  eft  : 
fcrupulofa,  quando  inani  & friuola  ratione  lirf- 
picatur  aut  'formidat  illic  malum  & peccacum 
efle  , vbi  re  vera  non  eft ; dubia  denique  eft, 
cum  neutri  parti  determinatum  aflcnfum  pra:- 
bet,  fed  inter  vtramque  fluduat.  De  fingulis 
breuiter  agendum  eft , & videndum  qua  ratio- 
ne quiuis  obligetur  quocumque  in  calu  con- 
ficienti* didamen  fequi. 


PARAGRAPHVS  II. 

jit  obligatio confcientixrefix. 

OVjestionis  lenius eft,an femper qui- 
uis obligetur  fequi  didamen  conferenti* 
aliquid  rede  praecipientis  aut  prohibentis , Itu 
iudicantis  hic  & nunc  incumbere  obligatio- 
nem ad  aliquid  faciendum  vel  omittendum. 
Pro  cuius  refolutione 

Dicendum  eft  iudicium  & didamen  illud 
collicienti*  redae  ita  obligare  hominem, vt  de- 
linquat & peccet,  nili  illud  in  operando  lequa- 
tur.  Ratio  eft , quia  confcientia  feu  iudicium 
illud  intelledus  pradici  rede  aliquid  praeci- 
pientis aut  prohibentis,  eft  proxima  regula  vo- 
luntatis operantis  vel  mouentis  alias  potentias 
X.t.q.  acj  operandum  , vt  docet  fandus  Thomas : per 
illud  fiquidem  iudicium  voluntati  innotefeit» 
9 • Sc  quafi  intimatur  bonitas  moralis , vel  praui- 
tas  obicdi,circumftantiarum,&  finis  '•  vnde  le- 


DE  ACTIBVS  HV  MANIS.  ^4? 
quitiir  voluntatem  a tegula  fua  deuiare,  ac  pro- 
inde peccare,  rsifi  confaentiam  rede  prxcipien-  • 
temin  operando  fequacur. 

Diximus  confcientiam  feu  iudicium  rationis 
effe  proximam  regulam  humana:  voluntatis  Sc 
operationum  eius : alia  eft  enim  regula  remo- 
ta, qua:  tamen  primaria  eft  & principalis , nem- 
pe  lexqterna  & diuina,  feu  iudicium  illud  in- 
fallibile,quod  Deus  ab  a:terno  vidit  8c  determi- 
nauit,  quid  in  adibus  humanis  eflet  bonum  aut 
malum,  iuftum  aut iniuftum  ; quidue  in  quo- 
cumque calii  particulari  faciendum  eflet  aut  o- 
mittendum : quod  quidem  iudicium  diuinum 
vnicuique  hominum  innotefcit  per  ipfius  ratio- 
nis lumen,  quod  ab  illo  veluti  quidam  radius  p~j 
deriuatur,  iuxta  illud  Plalmifta? Signatum  eft  fit- 
per  nos  lumen  vultus  tui  Domine : proindeque  huic 
diuino  iudicio  humanum  iudicium  feu  iplius 
confcientia:  didamen,  vt redum  fit,  debet  con- 
formari. 


FARAGRAPHVS.  III. 

Qu^e  fit  obligatio  confcientia 
errantis 

SVpponi  mvs  duplicem  efle  'ignoran- 
tiam , ex  qua  error  conlcientise  prouenir  e 
poteft , alia  enim  eft  ignorantia  vincioilis , alia 
inuincibilis.  Ignorantia  inuincibilis  illa  eft, 
qua:  nulla  morali  diligentia  vinci  aut  fiiperari 
potuit  ; vel  quia  nufquam  venit  in  mentem  du- 
bitare quod  ignoratur;  vel,  licet  in  mentem  ve- 
nerit, adhibita  tamen  Sufficienti  inquifitione' 
ignorantia  illa  depelli  non  potuit,  nec  proinde 
debuit , cum  nemo  ad  impoflibile  obligetur: 
ignorantia  vero  vincibilis  illa  eft;  qua:  adhibi- 
ta morali  aliqua  diligentia  vinci  ac  fuperari  po- 
tuit, ac  proinde  debuit.  Hac  diftindione  fup- 
pofita, 

Dicendum  primo  confcientiam  errantem 

P iiij 


j by  Google 


H4  DE  ACT1BVS  H V MANIS, 
ex  ignorantia  inuincibili  obligare  voluntatem* 
ita  vt  peccet  >nifi  didam  en  illius  in  operando  fe- 
qi8.a.  quatur. Ita  fandus  Thomas:& probatur  ex  A- 
f.  poftolo  Roman.  14.  Scio  & confido  in  Domino  le- 
quia  nihil  commune  per  tpfum  , nifi  e/';  qui  rui. 
fiimat  quid  commune  efii  y ili  t commune  efi  : quibus 
verbis  declarat  Apoftolus  , quod  per  gratiam 
Chrifti  Domini  fideles  nullo  cibo  vcluti  com- 
muni, hoc  efl:  immundo,  inquinentur  nifi 
quis  exiftiroet  efcam  aliquam  , v.  g.  carnem 
fuillam  etiam  nunc  communem, id  efl  immun- 
dam & vetitam  efle:  quia  tunc  eiufmodi  efca 
illi  foret  illicita  propter  confcientiam  erratem; 
vnde  fu bi ungit  paulo  poft.  Qui  autem  difcernit, 
( inter  cibos  fcilicct,  exiftimans  aliquos  fecun- 
dum legem  Moyfis  vetitos  efle ) fi manducnuent, 
damnatus  */?;  quia  non  cflexjide:[  id  efl,  quia  non 
agit  fecundum  perfuafionem  feu  didamen 
confcienti*  ) omne  autem,  quod  non  efl  ex  fide,  ( id 
an.  f • ^ vt  explica  5.  Dodor , quod  fit  contra  per 

fuafionem  & didamen  confeientiae  J peccatum 

•fi- 

Ratio  autem  huius  dodrina?  ex  eodem  fan- 
do Dodore  efl;  quia,  cum  obiedum  volunta- 
tis, fit  bonum  vel  malum  moraliter,  prout  ab 
operante  tale  iudicatur:  ideo  fi  ex  ignorantia 
inuincibili  iudicet  illud  efle  mal  um  , quod  ta- 
men re  vera  malum  non  efl,  voluntas  illi  ad- 
haerendo confentiet  in  malum  , & proinde  in 
peccatum : econtra  vero,  fi  ex  eadem  ignoran- 
tia iudicet  efle  bonum,  quod  re  vera  malum  eft 
voluntas  illud  ampledendo  non  peccabit : imo 
poterit  bene  operari . 

Dicendum  2.  fi  error  confeientiae  ex  ignoran. 
tia  vincibili  procedat  ; tunc  voluntatem  ne- 
que ad  operandum  neque  ad  non  operandum 
obligari,  fed  ad  illum  errorem  deponendum,  ta 
S.  Thomas  art.  6.  8c  S.  Bonauentuxa  in  2- 
dift.  qp.  a.  i.q.  q.  Acin  primis  quod  neque  ad 
operandum  neque  ad  non  operandum  oblige- 
tur, confiat  ex  eo  quod  vtrobique  peccaret, 

( ad  quod  tamen  nullus  obligari  poteft: ) ope- 


DE  ACTlBVS  HVMANIS.  ?4f 
nndo  quidem  fecundum  di&amen  canfcien- 
tiae;  quia  ad  malum  impellit  : nec  illius  mali 
ignorantia  excufat;  quia  vincibilis  & proinde 
voluntaria  eft  : non  operando  vero;  quia,  fi 
conlcientiam  illam  non  deponat,  agit  contra  il- 
lam; quQ  qualifeunque  fit,  eft  femper  proxima 
voluntatis  operantis  regula,  contra  quam  nul- 
laceiuis  agi  licitum  eft  .•  vnde  Apoftolus,  tefisfi- 
or,  inquit,  omnib»minieirtftmcidenti/i,  qma,  'del/iror  Gal' 
eftvnwerfA legis  fietends  j in  quantum  fcilicet  iu- 
dicatexconfcientia  ertonea  vincibili  Mofaicae 
legis  obfe-tuationem  e fle  neceflarum  : vnde  le- 
quitur  quod  ad  euitandutn  peccatum, confcien- 
tiam  illa  erroneam  deponere  teneatur;  ciim  ( vt 
fupponimus)  idpodit,  vel  applicando  intelle- 
&um  ad  id  attentius  confiderandum  in  quo  fe 
fulli  fufpicatur,  vel  pii  alicuius  & prudentis  viri 
tonfilium  exquirendo,  propriumque  iudicium, 
quod  libi  sequaliterfufpe&um  eft,  illius  monitis 
humiliter  lubmittendo. 


PARAGRAPHVS  IV, 

Quid  de  conjcientia  fcrupulofa  fentien- 
tium  fit. 

PE  r.  conscientiam  fcrupulo - 
fam  nihil  aliud  i ntelligimus  ( vc  fupra  di- 
&um  eft  J mfi  iudirium  quoddam  imperfe- 
dum  ex  inani  aliqua  & friuola  ratione  ortum, 
quo  quis  fufpicatur  vel  timet  ibi  efle  peccatum, 
vbireuera  non  eft:  ex  quo  patet  iudicium  illud 
falfum  efle,  & lic  confeientiam  fcrupulo  fam 
efle  quamdam  veluti  fpeciem  confcientite  er. 
iantis;  proindeque  de  ipla  confeientia  lcrupu- 
lofa  idem  dicendum  efle,  quod  de  confeientia 
erronea  vincibili;  fcilicet  illam  efle  deponen- 
dam; alias  inftare  periculum  peccandi , ii  quis 
ca  non  depolita  operetur,  vel  non  cpc-rctur 
decundiun  dicUmen  illius. 


1>  v 


1 DE  ACTIBVS  HVMANIS. 


t autem  confcientia  illa  Icrupulofa  depona- 
tur;attendere  quifque  debet , qu®  fit  prscipua 
& magis  ordinaria  fcrupulorum  fibi  in  animo 
fuboriri  folitorum  caufa  : in  quibufdam  enim 
fcrupuli  cx  ignorantia  procedunt ; in  alijs  cx 
quadam  mentis  inconftantia  & fluduationerin 
aliis  cxipfius  cerebri  debilitate , vel  frigida  & 
timida  complexione,nut  etiam  ex  melancholia, 
feu  atra:  bilis  redundantia  : in  aliis  ex  occulta 
fuperbia,  qua»  aliorum  iudicio  fubijci  renuit:  in 
aliis  ex  confortio  p^rfonarum  fcrupulofarum, 
autledionc  librorum,  in  quibus  Theologi® 
moralis  axiomata  quadam  rigidiora  propo- 
nuntur : in  alijs  denique  cx  ipfius  daemonis  fug- 
geftionibus,  Deo  ob  caufas  aequiffimas  licet 
minus  notas  ita  permittente. 

Perfpeda  vero  illorum  fcrupulorum  causa  & 
origine , -propria  & apta  remedia  adhibenda 
erunt : & fi  quidem  ex  infirmitate  aliqua  cor- 
poris proucniant;  ex  medici  confilio  folatia  & 
fubficiia  quaerere  oportebit:  fi  ex  ignorantia, do- 
drinamfanam  & redam  opponere  conucniet: 
fi  ex  fuperbia, humilitas  erit  fedada,maxime  in 
deponendo  proprio  iudicio,  illudquc  pijs  & fa- 
lutaribus  monitis  alterius?,  quantum  expedit, 
fubmittendo:fi  ex  dermonisfuggeftione , ani- 
mi fluduatione,  aut  alia  fimili  caufa  orian- 
tur, auxilium  diuimun  humili  prece  poftulan- 
dum  eritrfed  praecipuum  & faluberrimum  con- 
tra omnia  fcrupulorum  genera  remedium  eft, 
confeflario  aut  alteri  cuipiam  viro  pio.pruden. 
t i 8c  dodo  fcrupulos  illos;  flatumque  animi  in- 
teriorem fideliter  ac  fincere  aperire,  eius  confi- 
lijshumiliteracquicfcere , illiufque  indicium, 
reclamante  licet  confcientia  fcrupulofa  , quse 
nufquam  audienda,  fed  femper  deponenda  eft, 
conftanter  fequi.  Ita  S.  Antoninus  ,Nauarrus, 
Valentia,  &alij  apud  Laymannum  trad.  i.  de 
confcientia  cap.  6 . 

Quod  fi  quis  aliquando  ita  fcrupulis  vrgea- 
tur,  vt  nec  apud  fe  quidfado  opus  fit  ftatuere, 
necadiieconle/Tuimm,  aut  a quoquam  confi» 


DE  ACTIBVS  HVMANIS.  H? 
liam  requirere  poffit;  tunc  vel  ipfiunet  ad  fcni- 
pulos  inaniter  concipiendos  procliuitas  * fuf- 
ficiens  ratio  eflc  potcft  ipfera  confcientia  fcru- 
puloiam  deponendi  & penitus  abijciendi : imo 
perfo na  timoratae  conficientia?,  quae  citius  mori 
eligeret,  quam  data  opera  Deo  difplicere,in  his 
cafi bus,in  quibus  dignoficere  non  potcft  an  pec- 
caueric  necne  v.  g. an  confcnlum  plenum  & de- 
liberatum  tentauoni  alicui  praebuerit;  tuto  libi 
perfiuadcre  poteft  fe  non  confienfiffc  deliberate, 
nec  peccatum  vllum  fialtem  mortale  comififlej 
cum  fieri  non  poifit,  quin  confenfum  illum  ple- 
ne adueitiflet,  fi  deliberate  centationi  illi  con- 
fenfiflet : fecus  vero  dicendum  de  ijs , qui  in 
Yjiria  peccata  mortalia  crebro  incurrunt , illjs  fi- 
quidem  tutius  eft  in  fcrupulis  rigidiorem  par- 
tem amplcdi,fieque  peccati  reos  agnoficere  & 
confiteri,  quam  fibi  periculose  adulari;  cum  ta- 
les vt  plurimum  ob  peccandi  afliietudmem  pec- 
catorum ftimulum  vixperfientiant. 


paragraphvs  V. 

Quid  fit  confcienda  dubia,  & in  dubiis 
quid  agendum. 

OBsER  VANDVMeft aliud efTe  dubium 
iuris,  aliud  vero  dubiu  fadi.Dubium  iuris 
dicitur  illud, qued  eft  de  obligatione,  vel  de  le- 
gitima facultate  -agendi, aut  de  legitimo  adus 
valorerdiuiditurquein  dubiu  fpeculatiuu,&  du- 
bium pradicum.  Dubiu  fpeculatiuum  illud  eft, 
quo  dubitatur  de  je  aliqua  vrrum  licita  fit  aut 
illicita ; valida  auc  inualida,  v.  g.  an  talis  con- 
tradus  fit  licitus;  an  Matrimonium  tali  modo 
contradum  fit  validum. Dubium  pradicum  eft , 
ciim  in  particulari  dubitatur, vtrum  hic  Sc  nunc 
liceat  talem  contradum  inire, , tali  cogitationi 
confentire. 

Dubium  veiofadi  eft  illud,  quo  ambigitur 

P vj 


££  ACTIBVS  HVMANIS. 
vuum  aliquid  fadum  fit  necne.  ▼.  g.  verum  vo- 
tum emiflum fit,  autfiemiflumeft:  vtrum  im- 
pletum fuerit.  His  obferuaxis 

Dicendum  i.  aliquid  facere  vel  omittere  cum 
conficientia  pradice  dubia,  fed  cum  dubio  iuris 
pradico,  femper  eft  peccatum.  Id  conftat  tum 
ex  cap.  Dormnm , de  fecundis  nuptiis  , vbi  JLu- 
cius  ? fiummus  Pontifex  declarat  illum  , qui 
poft  fecundum  matrimonium  bona  fide  contra- 
dum  dubitare  incipit  de  mone  prioris  coniugis 
& vtrum  licite  poflit  a fecunda  coniuge  debitu 
exigere,  quandiu  in  illo  dubio  haeret,  peccare, 
fi  debitum  exigat : tum  etiam  ex  eo  quod  ex- 
ponens fe  deliberate  peccandi  periculo,  peccat. 
Quod.  docet  S.Thomas  , atqui  operans  cum  tali 
lib.  g/  dubio  pradico,  exponit  fe  periculo  peccandi: 
art.  «go  peccat. 

Dicendum  z.  non  efle  peccatum  facere  ali- 
quid vel  omittere  cum  dubio  fipeculatiuo , du- 
modo  pradice  iudicet  operans  hic  & nunc  tale 
opus  fibi  efle  licitum  : v.  g.  quamuis  fubditus 
fpeeulatiue  dubitet  an  ibellum  illud  , quod  a 
principe  fuo  geritur,  fit  iuftum  , tamen  in  par- 
ticulari pradice  iudicare  poteft  licitum  fibi  efle 
in  tali  bello  pugnare,  quandiu  ipfi  non  confiat, 
Lib.  quod  fit  iniuftum,  vt  exprefle  docet  S.  Augu- 
- 2.c  6t.  ft*nUS  5 uihil  euim  obftat  quin  cum  dubio  f pc 
Pauft.  culatiuo  fimul  confiftere  poilit  iudicium  pradi- 
' cum  verum  & ceicii,  quia  iudicii  lpeculatiui  & 
'”7‘  pradici  i veritas  & certitudo  ex  diuerfis  prin- 
dpi  js  & rationibus  pendet:  alia:  fiquidem  fiunt 
rationes,  ob  quas  aliquis  de  iuftitia  belli  a prin  - 
cipefufcepti  dubitare  poteft:  alia:  vero, ob  quas 
iudicare  poteft  licitum  fibi  efle  in  tali  bello  pu- 
gnare- 

Dicendum  4 in  dubijs  fadi,  quoties  vrget 
nece/litas,  in  qua  de  falute  anima:  agitur,  tutio- 
rem pa  • tem  efle  femper  eligendam.  Jd  confiat 
ex  cap.  1 S«  quis  autem,  de  poenitentia  qusft.  7.  & 
ex  cap.  Inue  ni;,  de  fponfalibus  ; vnde  fequitur 
quod  in  collatione  Sacramentorum,  qua:  ad  ia- 
lutem  neceflaiia  fiunt,  quando  dubium  aliquod 


DE  ACTIBVS  HVMANIS.  H* 
emergit,  fententia  tutior  pro  falure  illius  cui 
conferuntur  a mpledenda  fit:  e.  g.  fi  dubitetur, 
an  puer  Baptifmum  fiifceperit  necne,  tutior  pro 
illius  falute  fententia  ampledi  debet,  quae  eft 
Baptifmum  illi  fub  conditione  elTe  eonferen- 
dum:  quod  etiam  a fimili  dici  debet,  quando 
falus  corporalis  alicuius  periclitatur  : tunc  enim 
medicus  fuccurrere  tenetur  eo  medicamento: 
quod  tutius  e/Te  iudicat;  alias  grauitcr  peccaret, 
fi  eo  poft  habito  experiendi  gratia  medicamen- 
tum minus  certum  adhiberet- 
Inalijsvero  dubiis,  in  quibus  non  cft  adeo 
vrgens  nece/Titas,  neque  etiam  tam  arda  inter- 
cedit obligatio  ad  tutiorem  partem  ampledcn  - 
dam,  praafertim  fi  graue  aliquod  incommodum 
inde  lequatur  : e.  g.  qui  de  natalibus  fuis  dubi- 
tat, vtrum  legitimus  fit  an  illegitimus,  non  te- 
netur femper  fcqui  partem  rigidiorem  & tutio- 
rem : fed  mitiorem  & benigniorem  dummodo 
probabilis  & tuta  fit,  ampledi  potefl.  Ita  Na- 
uarruscap.  17.  num.  zSr.  Syiueftcr  verbo,  Filij 
quadi,  ia-  vbi  Panormitanum  & alios  Dodores 
citat. 

Dicendum  4.  in  dubio  meliorem  femper  cfle 
conditionem  poffidentis.Ita  habetur  regula  6 p. 
in  6.  cx  quo  fequitur  quod,  fi  quis  dubitare  in  • 
cipiat  vtrum  res,  quam  hadenus  bona  fide  pof- 
fedit,  fua  fit  vel  aliena,  nec  diligenti  inquifitio- 
ne  adhibita  id  cognofcere  poffit,  tunc  illam  fibi 
tatb  potefl  retinere-  Jta  Ioan.  Medina  quadi. 
i7.dereftitutione.Syluefler  verbo,  Prajcrftio, 
num.  vbi  citat  GlofTam  & Panormitanum, 
qni  hanc  fententiam  dicit  efle  communem. 

Dicendum  p.  in  dubio  fadum  non  pnefumi, 
fed  demoflrari  debere.  Ita  Sotus,Suares,Azor, 
&pluresalij,  quos|citat  & fequitur  Layman- 
nus  trad.  I.  de  confcientia  cap'  p.  ^parag.  3.  8c 
colligitur  L.  In  biUo:  parag.  faci*,  ff.  de  capri  - 
uis;  e.  g.  in  dubio,  vtrum  quis  votum  emiferit, 
«on  debet  cenferi  obligatus  , fi  autem  conflet 
illi  devotoemiffo  , dubitet  autem  num  illud 
impleuerit,tunc  ad  illud  implendum  tenebitur. 


?j-o  DEACTIBVS  HVM ANIS.  , 
Ita  praeter  citatos  Doctores  Suareslib.^.de  vo- 
to cap.  f.  Item  dubitans,  an  lex  aliqua  lata  iit 
vel  promulgata;  fi  poft  diligentem  inquifitione 
nihil  certi  deprehendere  poffit,fed  fempeneque 
dubius  remaneat,  tunc  prsfumere  poteft  non 
efle:  fi  vero  poft  legem  latam  & promulgatam 
dubitet,  an  iit  reuocata  vel  vfu  contrario  abro- 
gata, tunc  praefumptio  ftat  pro  lege,  proindeque 
ad  illam  feruandam  obligatio  eft.  Ita  Leffius  in 
prafiect.  Theolog.  ad  q.  16 . dub.  i o. 

Supereft  vna  difficultas  circa  confcientiam  du- 
biam; nimirum  quando  quis  in  eas  anguftias re- 
digitur, vt  quidquid  faciat,  peccatum  deuitare 
no  pofle  videatur;  &fic  dubius  & anceps  apud 
fe  eft ; quid  potiffimum  agere  debeat?  v.  g.  in- 
terrogatus quis  in  priuata  conuerfatione  de  pec- 
cato occulto  alterius  fibi  cognito,  dubitat  quid 
fibi  agendum  fit,  & vtrimquepeccandi  pericu- 
lum fibi  imminere  videt : fi  enim  negaucrit  ab 
illo  commiflum  e (Te  aut  a fe  cognitum,  mentie- 
tur: fi  vero  illud  declarauerit , vel  aliis  loquen- 
di modis  vfus  fuerit,  vnde  adftantes  veritatem 
fa&i  conficere  poffint,  famam  proximi  la:der  & 
detradlionis  peccatum  incurret. 

Refpondeturintalicafu&  aliis  fimilibus,  fi. 
nullum  aliud  pateat  effugium  , neque  vllo  mo- 
do fe  quis  ex  eiuiinodi  anguftiis  liberare  pof- 
fit ; tunc  id  eligere  & agere  debet,  quod  minus 
malum  fibi  videtur ; & illud  agendo  eonfeien- 
tiam  peccati  deponere  , quia  iuxta  reguli  iuris, 
*Adimpofiibtlenemo  poteft  obligari  : quis  enim  ( vt. 
Lib- q-  didt'S.  Auguftinus  Jpeccitineo,  quod  nullo  modo, 
delib.  caneri pote/l ? Neque  refert  vtrum  quis'  fe  ipfum. 
arb.  c.  fa&  culpa  in  hanc  perplexitatem  conjecerit,quia 
JJ*  quidquid  fit  de  proterito  quod  in  eius  potefta- 
te  amplius  non  eft,  certe  ad  euitandum  nouum 
■ peccatum  fufficit,  vt  quis  tunc  faciat  id  quod  in 
le  ed : Nihil  enim  quouis  tempore  ( vt  reclc  monet 
Gerfon  in  regulis  moralibus  parte  2.  tradi.  i.J 
amplius  ab  homine  requirit  Dem  , qui  ( Vt  declarat 
Concilium  Trid.  fe!T,  6-  cap.  12. ) impoftibilia  non 
iubet, 


DE  ACTIBVS  HVMANIS.  ifi 


SECTIO  VI. 

V trum  quis  in  operando  pcfiit  [equi 
fintentiam  probabilem  omiffa 
probabiliori. 

OVjestIonis  propofit*  refolutio  lu- 
cem majorem  prtbebit  ijs  quae  lupenori 
fedionedida  funt.  Nomine  autem  lententi* 
probabilis  intelligimus  eam,  qua:  tum  ratione 
probabili,  tum  prarfertim  graui  authoritate  ni- 
titur: iungimus rationi  authoritatem  ;!quia'  li- 
cet in  rebus  fpeculatiuis,  qu*  ad  fide  non  per- 
tinent, argumfita  ex  fola  ratione  duda  fufficiant 
ad  fententiam  aliquam  non  foliam  probandam 
fed  etiam  demonftrandam ; in  pradicis  tamen 
& moralibus,  in  quibus  agitur  de  reda  diuin* 
legis  notitia  eiufque  obferuatione , aut  tranf- 

freflionedignofcenda,  intelledus  humanus  fi- 
i ipfi  non  mfficit,  & fola  ratio  humana  plcruqj 
caligat  & deficit  vt  jrel  ipfa  experientia  tefte 
nimis  compertu  eft:  Cu  igitar  fententia  proba- 
bilistalisefledebeat,vt,quamuis  cena  & in- 
fellibilisnonfititutotamenteneri  poifit:  certe 
pnet  er  argumenta  ex  ratione  duda  qu*  ad  eius 
probabilitatem  non  parum  conferre  poflunt 
graui  aliqua  authoritate  Dodorum  orthodoxo- 
rum fulciri  debet,  vt,  fi  peripicacitate  & acu- 
mineingenij  non  poiTumus,  lalt  em  demiifione 
& humilitate  id  quod  redum  & iuftum  eft  af- 
fequamtu:  & a prauo  atque  iniufto  dignofea. 
mus. 

Cum  igitur  inter  fententias  probabiles  aliqu* 
probabiliores  iudicari  polfint,fju®  firmiori  ali- 
qua ratione  & plurium  Dodorum  authoritate 
nitantur,  quseritur  an  aUquando  licitum  fit  & 
tutum  omifta  fententia  probabiliori  miuiis  pro- 
babilem ampledi.  Pro  cuius  refolutione 
Dicendum  ex  duabus  probabilibus  lentendis 


Ift  DE  ACTiBVS  HVMANIS. 
contradictorie  oppofitis , qua:  verfantur  circa 
adionem  aliquam  humanam,  vtrum  ca  licita  lit 
necne , poteft  quii  relida  probabiliori  fcqui 
miniis  probabilem.  Ita  Nauarrus  in  cap.  Si  qms 
SHtem,  dift.  7.  dc  pcenit-  Suares  tom.  f.  dilp. 
40.  fed.  f.  Aior.  tom.  1.  lib.  z.  cap.  16. 

3u*ft.  i.  & 4.  Medina  in  1.2.  qua?ft.i9-  art  6. 

ub.  pcnult.  Ifambertus  ad  pr^did.  qua?ft.  19. 
difp. 9 .art. 4.  Idconftatexeo  quod  licut  non 
fempcr  tenemur  fcqui  id  quod  eft  melius  & 
perfedius,fcd  fufficit  vt  loquamur  id  quod  eft 
bonum,  alias  confilia  omnta  Euangelica  eflent 
in  praecepto,  fic  a pari  in  opinionibus  pradicis 
non  tenebimur  ampledi  id  quod  eft  verifimi- 
lius,  (eu  id  quod  maiorem  habet  veritatis  (pe- 
dem, led  fuffitit  vt  ampledamur  id , quod  ha- 
bet fpedem  veritatis  talem,  ob  ojuam  poffic 
piudentcr  iudicari  verum.  Fra?terea  ne  quidem 
m obligamur  ex  duabus  probabilibus  fententijs 
cotradidorie  oppofitis  tutiore  ampledi,fed  illa 
relida  minus  tutam  fequl  poflumus  : e.  g.  S. 
Bonaucntura&  quidam  alii  Dodores  aderunt 
In  4.  eum,  qui  in  peccatum  mortale  lapfus  eft,  ad 
dift.  confitendum  ftatim  habita  confefloris  copia 
f7.prit  obligari^  id  negat  S.  Thomas  & plurcs  alij. 
a.  art.  lana  quis  non  videt  fententiam  S.  Bonaueturae 
j,  in  praxi  loge  tutiorem  & (alubtiorcm  cfle,quod 

qn*ft.  tamen,  non  obftat,  quin  fententiam  S,  Thomre 
a.  In  quiuis  licite  ac  tuto  (equi  poifif  crgo  a fimili, 
eamd.  poterit  quis  fententia  probabiliori  relida;  licite 
dift.  q.  ac  tuto  (equi  mimis  probabilem. 

I.  a.  3.  Excipi  tamen  debet,  quado  iudex  inter  partes 
q'.  x.  fltigantes, laturus  eft  fententia  : tunc  enim,  li- 
cet vniuscaura  probabilis  illi  videatur,  (i  tam£ 
ex  allegatis  & probatis  alterius  caulam  proba- 
biliorem ac  magis  iuri  conformem  deprehen- 
dat, tenebitur  illi  vidoria  litis  adiudicare  Ita 
Trad.  Syluefter,  Sotus,  & alij,  quos  citat  & fequicur 
j.  de  Laymanus.  Rario  eft,  quia  iudex  tenetur  liti- 
confe.  gantibus  (entemiam  dicere  fecundum  merita 
cap.  f.  cauf*  : eft  autem  peife  notum  cx  litigantibus 
fcd.  illum,  quiiniudicio  caulnni  fuam  fecundum 


Google 


DE  ACTIBVS  H VM  ANIS,  u? 
leges  probabiliorem  efle  probauit , priori  iure 
mereri.  Inio  vero  ( vt  ibidem  recbe  obfcrutt^  fi 
caufae litigantium  fint  «que  probabiles,  nor  eft 
in  iudias  arbitratu  pofitum,  vt  litis  vidboriam 
adiudicct  cui  parti,  maluerit : iudex  fiquidem 
non  cft  Dominusiuris (ed  interpres  , proinde-, 
que  tenetur  cuique  fuum  tribuere  : quod  non 
faceret,  fi  duobus  aiqualeius  ad  aliquid  haben- 
tibus, totum  vni  tribueret,  quia  fieperfonarum 
ace  cptionem  committeret  contra  iuris  regulam 
J Z.  in  6 . vbi  dicitur,  1«  indetis psr/o»ar*m acceptio- 
nem h ibeiteUmna»  efle : quare  in  tali  cafu  vel  com- 
pofitionem  aliquam  aequitati  confentaneam  li- 
tigantibus fnadere  debet,  vel  etiam  imperare 
pb  elt;  vel  vni  dimidium,  alteri  dimidium  alte- 
rum iuris  aut  rei, de  qua  lis  cft,  adiudicare. 


_^a 


BGffisanKjefDJo-KBc?  scso 

CAPVT  II. 

De  Peccatis. 


sectio  I. 

Qjtid  fi?  J>cuatl  m. 

QV  a.  s t i o propofita  intdligcnda  cft 
non  cie  peccato  originali , quod  aliena 
culpa  contrahitur  , de  quo  in  priori  hu- 
ius opcr  s parte  tracl.  4..  aci  uni  cil,  led  dc  pec- 
I ’bro  cato  acluali,  quod  propria  voluntate  incuiricur. 
21  cot.  Hoc  autem  peccatum  definitur  d S.  Auguft. 
Pauli.  fnflum  > ditium,  vel  concupitw»  Uter»  D--i 

s-  <cr.r  .i»/,  & ii  S.  Thoma  dicitur  peccatum  nihil 
>•2.  q.  aiiud  efle,  quam  adum  humanum  malum  Sc a 
71' »•  6.  xccla ratione deuium.^  ,,  ■ 

Quod  Ve  clarius  intelligatur , obferuandum 
eft  ad  rationem  peccati  duo  pradertlm  requiri j 
nimirum,  vt  talis  adus  fit  humanus,  id  eft,  vo- 
luntarius & liber, deinde, vt  fit  malus  & prauus, 
id  efl  j vt  eare<it  debita  comenluratione  ad  fuam 
regulairegula  autem  adus  humani  proxima  eft 
reda  ratio. ^vtfupra  diftum  cfl ) remota  vero 
& principalis  ac  primaria , edi  ipfa  lex  aeterna, 
* qua:  per  naturalis  rationis  lumen  cuique  mani- 
feffcatui  , dicente  Apoftolo  qtroluis  homines 
Rom,  gelbare.  Opusligsfiriptumin  cordibus  fitu,  - 

2«  iiium  reddente  illis  confcientia  ipf,rnm  Atque 
ideo  S.Auguftinus  & S.Thomas  in  fupra  didis 
definitionibus  primo  pofuemnt  id  quod  perti- 
net ad  lubftantiam  adus  humani , tanquam 
ipfius  peccati  jnateriale;  deinde  id  quod  perti- 
netfad  rationem  mali , vc  eiufdem  peccati  for- 


Digitized  by  Google 


DE  PECCATIS.  *rf 

male.  Ratio  enim  formalis  peccati  ( vt  com- 
muniter docent  Theologi)  nihil  eft  aliud  quam 
prittatio  rectitudinis  illiu$;quam  homo  expra:- 
feripto  legis  asternam . & diciamine  recta»  ratio- 
nis inducere  tenetur  in  adum  fuum : vnde  uig 
S.Auguftinustrad.  I.in  S.Ioan.  dicit  P tectam 
ejfe  nihil . quia  per  verbum  fa  lum  non  eft:  8c  lib.  12. 
de  ciuit-  cap.7.  Nemo,  inquit,  quaratcaufim  tffi- 
cientem  humana  voluntatis  ; non  enim  eft  efficiens  5 fed 
deficiens  \ qutanec  iUaeffeSfioe/i,  feddefeffio.  S Am- 
brofiuslib.  de  Ifaac  & anima  cap.7.  Quid  eft , 
inquit,  malitia,  nifi bont  indigenti a ? 8c  S.  Anfel- 
muslib.  de  concordia  praefeientia:  cum  lib.nrb. 
cap.  I.  Non  eft , inquit  , iniuftitia  quali  tat  aut 
alito  aut  aliqua  ejjentia ),  fed  tantum  abfentia  debita 
iuftitia, 

Obferuandum  eft  praeterea  in  preefatis  defini- 
tionibus comprehendi  peccata,  no  foliim  com- 
millionis.  fed  etiam  omiftionis  : nam  1 vt  refte 
docet  S.Thomas  fupra  inrefp.ad  1.)  affirmatio 
& negatio  reducuntur  ad  idem  genus;  ideoque 
in  illa  definitione  per  fa<ftum  , etiam  intelligi 
debet  nOn  factam ; per  dictum,  non  dictum;& 
fic  de  aliis. 

Obferuandum  denique  ex  eodem  S.  Docto- 
re  in  refp.  ad  f.  peccatum  alia  ratione  confide- 
rari  a Philofophis  , alia  vero  a Theologis:  Plfi- 
lofophi  fiquidera  peccatum  confiderant  folum- 
modo  prout  recta:  rationi  aduerfatur:  Theolo- 
gi vero  vlterius  progrediuntur  , & in  peccato 
attendunt , quod  fit  contra  Dei  voluntatem  ac 
legem,  adeoque  ipfius  Drioffenfa  qua:dam  Sc 
iniuria : vndefin  peccati  definitione  S.  Augu- 
ftinus  recte  dixit  illud  effe  contra  legem  Dei 
reternam  , vt  praecipuam  & maximam  ipfius 
peccati  deformitatem  ob  oculos  poneret. 


jr  6 


DE  PECCATIS- 


SECTIO  II. 

V trtim  demur  quadam  peccata  morta- 
lia er  'venialia. 

NOmini  peccati  mortalis  intelligitui  il 
lud  , rat.oue  cuius  homo  gratia  lan&ifi- 
cantcpriuatur  , Sc  axerna  damnatione  puniri 
meretur; nomine  vero  venialis  illud. quod  qua- 
uis  peccatum  lit, nihilominus  neque  gratia  l‘an- 
Aincantc  priuat  hominem,  neque  damnatione 
aeterna  dignum  reddit. 

F.ft  autem  ceitum  ex  fide  dari  quaedam  pec- 
cata mortalia  , quaedam  item  peccata  venialia. 
Atque  in  primis  quod  dentur  ipcccata  aliqua 
moitalia  in  confefio  eft  apud  omnes  . & mani- 
fefte  conflat  ex  feri p tura  , qute  variis  in  locis 
tcftatur  damnationem  feu  mortem  aternam 
pro  quibuldam  peccatis  incurri:  vt  Eph.f.  Om- 
nu  fornitativ  aut  immundus, &c.  non  habet  hxr edita - 
tem  in  regno  Des  Apoc.  21.  Homicidis  & fgr nica- 
toribus, irc.  pars  iliorum  erit  i»  ft*gno  ardef.t.  igne  & 
fuifure. 

Quod  vero  etiam  quaedam  peccata  fint  tan- 
tum venialia,  probatur  x.  ex  eadem  icriptuia: 
Prouerb.io.  Septies  in  dio  cadit iuftus ; I- S . Ioan . I . 
St  dixerimus,  quia  peeextanon  habemus,  ipfi nos  fedu~ 
timui, & veritus  innobisnou  eft  : quo  loco  Slo.ln- 
nes  loquitur  de  peccatis  iuflorum  , obqusiu- 
■fti  efle  non  delinunt , & qua;  proinde  cum  gra- 
tia fanctificance  liare  poiTunc , vt  afTerit  S-Au- 
guftinus. 

Probatura,  cx  Concilio  Mileuitano  can.  7. 
Lib.  ’e  vbi  dicitur  non  folum  peccatoribus  , fed  etiam 
nat.  & iuftis  hanc  orationis  Dominic?  petitionem  co- 
grat.c.  uenirct  Dimitte  nobis  debita  noftra:8c  ex  Concilio 
36.  Trid.fcir.  fj.cap.ii.vbi  cxprelse  declaratur./»/?#* 
& fandos  inlcuia&  quotidiana  , qux  esi im  dicuntur 
'venuiha, peccata  quandoque  cadere. 

Certum  eft  pmexea  diferimen  peccati  moi- 


Digitized  by  Google 


DE  /PECCATIS.^  ITT 
Ofilis  &venialis  delumendu  e fle,  no  ex  eo  quod 
( vt  afferunt  haeretici)  peccata  omnia  prxdcfti- 
natorum  aut  fidelium  venialia  fint, rcproboru 
vero  aut  infidelium  mortalia  ; led  ex  propria 
ratione  8c  natura  ipforummet  peccatorum. 

Id  probari  poteft  i.exScriptura, quae  fvtfupra 
di&um  eft  J declarat  peccata  quaedam  sterna 
morte  digna  effeac  proinde  mortalia , quapiam 
vero  venialia, fine  vlla  relatione  ad  prsdeftina- 
tionemaut  reprobationem  , vel  ad  fidem  aut 
infidelitatem  peccantium  : imo  exprelse  tefta- 
tur  quofdam  prxdcftinatos  & fideles  peccaffe 
mortaliter  . v.  g.  Dauidem  ciim  perpetrauit 
adulterium  , quod  haud  dubie  peccatum  mor- 
tale fiut,vt  docetS.Ambrofius  lib.2.deApolog. 
Dauidcap  i6.  S.  Petrum  ciim  ter  Chriftum 
negauit  , in  quo  peccauit  mortaliter . tefte  S. 
Auguftino  tradl.6  6-  in  S - Ioan  • vbi  dicit  illum 
in  ifta  'negatione!  timendo  corporis  mortem, 
anims  mortem  incurriffe. 

Probatur  2.ex  Bulla  Pij  V.&Gregorij  XIII. 
quae  per  Vrbanum  VIII.  renouata  eft , in  qua 
damnata  eft  haec  propofitio  Michaelis  Baij: 
Mullum  eft  peccatum  tx  natura  fua  vtmale  , fedamnt 
meretur  poenam  atetnam. 

Probatur  ex  eo  quod  , fi  peccata  omnia 
prsdeftinatoru  effent  venialia,  fequereturpr®- 
deftinatum  gratiam iuftificationis  amittere  non 
poffe,  cum  per  folum  peccatum  mortale  amit- 
tatur: quod  tanquam  falfum  & haereticu  dam- 
natum eft  in  Concilio  Trid.feff.6.can.??. 

Quaeres  , quaenam  fit  propria  & formalis  ra- 
tio, per  quam  peccatum  mortale  a veniali  dif- 
ferat. Refpodetur  varias  effefuper  hac  qu^ftio- 
ne  Theologorum  lentendas,  wuidnm  enim  exi- 
ftimat  in  eo  differre  , quod  peccatum  mortale 
fit  contra  praeceptum, veniale  vero  contra  con- 
filium.  Alij,'quod  mortale  fit  cotralegem,ve- 
niale  vero  prster  legem.  Alij  probabilius, 
quod  peccatum  mortale  tollat  ordinem  advlti- 
mum  finem  , quia  tollit  charitatem  & gratiam, 
qua  homo  ad  Deum  ordinatur  & illi  tanqu<yn 


1fs  D E PECCATIS, 

vltimo  fini  coniungitur  ; veniale  vero  non 
tollat  ordinem  ad  finem , cum  non  tollat  cha- 
ritatem.;  fed  tantum  ad  media , quia  ponit  in- 
ordinationem in  a itione  humana,  qua?  ad  Deu 
referti  deberet  tanquam  ad  vltimum  finem, 
nec  tamen  poceft , ciun  peccatum  non  poflit  in 
Deum  referri.  Alij  denique  probabiliflime 
allerunt  rationem  formalem  dillinitiuam  pec- 
cati mortalisa  veniali  in  eo  confifterc  , quod 
in  quolibet  peccato  mortali  reperiatur  contem- 
ptus Dei  vel  exprefliis  vel  tacitus, feu  interpre- 
tatiuus,  quod  ex  plerifque  feriptur* locis  col- 
ligitur, in  quibus  conqueritur  Deus  fe  a pecca- 
toribus fperni  & contemni ; ex  quo  fequitur 
diflolutio  charitatis  & amcitis  qua:  interDeum 
& hominem  intercedit ; in  peccato  autem  ve- 
niali non  reperiatur , nec  proinde  ipfius  chari- 
tatis & amicitia;  diuinae  diflolutio  : ficut  in  a- 
micitia  humana  leues  amici  offenfae  licet  ipfi 
difpliceant,  non  tamen  vfque  ad  eius  contem- 
ptum procedunt , nec  proinde  amicitiae  vincu- 
lum & vnionem  difloluunt. 


SECTIO  III. 

Qua  ratione  peccata  mortalia  & venia- 
lia inter Je  digno  fci  pcfimt. 

OVamvis,  Yt  fe&ione  praecedenti  dixi- 
mus , ccrtiflimum  fit,  Sc  exferipturisaper- 
tiflime  conflet  peccata  mortalia  & venialia  in- 
ter fe  differre ; quaenam  tamen  peccata  in  fpe- 
cic  aut  in  indiuiduo  mortalia  fint  , & a regno 
calorum  per  totam  aeternitatem  excludant; 
quaenam  fint  venialia  & peruentionem  ad  illud 
pro  determinato  tantum  tempore  impediant, 
ex  folo  proprio  & particulari  iudicio  diffictum» 
Lib.n  eftinuenin,  ( vt  cum  S.Auguftino  loquamur ) & 
de  ciu. per icnlofi/simwn  definire.  _ , 

cap.27  Quia  tamen  ad  Sacerdotis  officium  Ipedtat 


DE  PECCATIS.  ?r; ? 

diftinguere  lepram  a lepra,  nec  iuftam  in  poeni- 
tentiae Tribunali  lentendam  ferre  poteft  , nifi 
grauit^tem  aut  leuitatcm  illorum  dignolcatjid- 
cixco , vt  in  reobfcuriffima  lucem  aliquam  affc- 
xamfus  , quafdam  hic  obferuationes  communi- 
tera  Dodoribus receptas  Sc  a SS.  Patribus  ap- 
fQobatas  proponemus,  quibus  in  quolibet  cafu 
peccatum  mortale  a veniali  dignofeere  quiuis 
probabiliter  & tuto  poterit.  Ad  illam  igirur  di- 
ftindionem  peccati  mortalis  8c  venialis.-  fa- 
ciendam 

Obleruandum  I.  qusedam  peccata  ex  genere 
fuo  mortalia  e/Te ; Sc  grauem  habere  cum  reda 
ratione  8c  lege  Dei  repugnandam,  vt  periuriu, 
homicidium,  &c-  quaidam  vero  repugnantiam 
illam  grauem  cum  reda  ratione  Sc  lege  Dei  no 
habere  , proindeque  ex  genere  fuo  non  e/Te 
mortalia , fed  tantum  venialia,  cuiufmodi  fune 
illa  de  quibus  loquitur  S.  Auguftinus.  Quoties 
aliquis  in  cibo  (r  potu  flue  accipit  quam  neccfje  Jit: 
quoties  plus  loquitur  quam  oportet  , aut  plus  tacet  ~er-+* 
quam  expedit : quoties  pauperem  importune  petentem  jJ*-1)?' 
exafperat ; & fimilia  quam  plurima  qua;  ibidem 
enumerat.  Quoniam  vero  in  dignofeendis 
huiufmodi  peccatis , qu;e  ex  genere  fuo  mor- 
talia vel  venialia  funt , quivis  plerumque  pro- 
prio lenfu  falli  Sc  decipi  poflet , duae  regulg  co- 
muniter  a Dodoribus  affignantur  , fecundum 
quas  certum  & tutum  indicium  de  qualitate 
cuiuicimque  peccati  ferri  poteft. 

Prima  regula  ex  feripturis  habetur ; quando 
fciiicctfacra.'  litccrc  tradunt  peccatum  aliquod 
a regno  Dei  excludere , aeterna  morte  peccato- 
rem dignum  efficere,  inimicum  Dei  conftitue- 
re  : ex  his  Sc  fimilibus  loquendi  modis  rede 
infertur  peccatum  eiufmodi  ex  genere  fuo  efte 
mortale.  Et  hac  regula  vritur  S.  Auguftinus  in 
Enchiridio  vbi  dicit , quod  quadam  peccata  caP'?I 
leufiima  putarentur^  nifi  in  fer .pturis  demonjlr arentur 
opinione  grauiora. 

Secunda  regula  ex  communi  Ecclefi?  &Do- 
dorura  conleulii  defumitux  : quando  enim  ex 


Digitized  by  Google 


DE  PECCATIS, 
icripcurae  terminis  non  fatis  liquet,  vtrum  pec- 
catum aliquod  ex  genere  luo  mortale  vel  ve- 
niale fit,  videndum  i^uid  lenciant Ecdefis  Do- 
lores : fi  enim  vnanimi  confentu  doceant  pec- 
catum aliquod  ex  genere  luo  effe  mortale . pro 
mortali  habendum  eft ; fi  veniale,  pro  veniali : 
quod  fi  in  aliquo  inter  l'e  diffentiatit , pars  pro- 
babilior & tutior , aut  faltem  probabilis  & tuta 
eligenda  eft. 

Oblciuandum  fectindo  peccata  quardam  ex 
genere  luo  mortalia  , polle  duobus  modis  fieri 
venialia,  fciJicet  vel  ob  lcuitatem  materia.*,  vel 
ob  imperfedionem  adus-  Ita  cx  communi 
Dodorum  lententia  Nauarruspnrlud.  9.  num. 
12.  Vtrumque  hunc  modum  attingit  S Au- 
guftinus  lib.  de  nat.  & grat- capite  Vbi  de 
luftis  t enialiter  peccantibus  loquens  dicit, Sape 
in  leuifiimu  & alumnando  wcautu  tp/is  tbreptre  pecca* 
tum.  Hinc  infertur  furtum  v g.  quod  cx  ge- 
nere luo  mortale  eft  , ratione  leuitatis  materia* 
fieri  veniale  , fi  res  furto  ablata  fit  vili/lima  & 
perexigui  pretii : fimiliteriram, quq  ex  genere 
luo  mortalis  eft  , propter  imperfedionem  adus 
fieri  venialem  ; n aliquis  v.  g.  ex  imperfeda 
rationis  aduertentia  & deliberatione  vindidam 
aliquam  grauem  appetat-  Quod  vt  darius  in- 
telligatur 

Obferuandum  motus  voluntatis  &aliarfi 
potentiaiu  in  triplici  effe  differentia.  Ali  j enim 
fequuntur  plenam  & perfedam  rationis  aducr- 
tentiam  & deliberationem  : cimi  fcilicet  homo 
plene  aduertir  fe  aliquid  cogitare>appetetc,auc 
exterius  operari  quod  eft  malum  atque  illicitu, 
& nihilominus  in  illa  cogitatione,  appetitione, 
aut  adione  pcrfiftit ; tunc  enim  dubium  non 
eft  quin  pcccet  mortaliter, fi  materia  fit  ad  mor- 
tale peccatum  lufficien  s. 

Alij  ante  omnem  rationis  aduertentiam 
oriuntur,  qui  vocantur  primo  primi  : ciim  Ici- 
licet  vel  ex  daemonis  1'uggeftione  , vel  ex  re 
aliqua  in  lenius  exteriores  incurrente  , vel  ex 
alia  quauijcifpofitione  naturali  exoritur  v-  g. 

praua 


DE  PEC  CATIS. 
praua  aliqua  cogitatio,  vnde  voluntas  vel  ap- 
petitus fenfitiuus  naturaliter  in  ptopofitmn 
obietum  mouetur.  Et  hi  motus  omni  culpa 
carent, cum  in  hominis  potcftate  non  fint:quis 
enim  ( vt  loquitur  S-Auguftinus  J Peccat  ineo. 
quedciueri  nullomodo poteft : vnde  S.  Gregorius  dc  lib 
Papa  refponfionc  io.  ad  Auguftinum  Anglo-  aib.c. 
nim  Epilcopum  & habetur  cap.  Scdpenfandu 
dilt-6.  exprefse  dicit:  Peccatum perfiu.cymmdele- 
ftationu  morum  ex  deliberatione  fit . conftnfi»  : cuin 

Igitur  in  illis  motibus  primo  primis  nullus  fit 
deliberationi  locus, nullus  etiam  erit  confenfio- 
ni,:iec  proinde  peccato  : &idem  S.Auguftinus 
de  motibus  illicitis  appetitus  inferioris  loques,  r. 
dicit  illos  abfque  culpa  efle  , quando  nullus  eis  de  ciu- 
prrebetur  confenfus  : atqui  motibus  eiufmodi  c.  2f. 
primo  primis  nullus  prametur  confenfus  , cum 
deliberationem  omnem  praecedant, qua?  tamen 
iuxta  doctrinam  S.  Thomae  ad  conlcnfam  nc- 
ceflario  pr*requiritur : ergo  fecundum  men-  t % 
tem  S.Auguftini  eiufmodi  motus  omni  culpa  ‘ J* 

racant.  adi.'7 

Alij  denique  motus  . quamuis  perfectam  ra- 
tionis aduertentiam  & deliberationem  antece- 
dant, fequuntut  tamen  aduertentiam  aliquam 
Se  confiderationem  imperfectam,  ad  coque  fiunt 
cum  confenfu  imperfecto, & fvtitaloquamur^ 
femiplene  deliberato : qualis  confenfus  efle  ca- 
let in  femidormientibus , vel  etiam  in  vigilan- 
tibus; fed  animum  paflione  aliqua  ira:, timoris, 

&c.  perturbatum, -aut  aliquibus  alijs  cogitatio  - 
nibus  implicatum  habentibus ; ita  vt  ad  illius 
motus,  v.g.  delectationis  qua  afficiuntur,  ma- 
litiam plene  non  aduertant : & fic  non  nifi  im- 

Jerfccte  & leuitet,id  eft;  venialitcr,  delinquat, 
ta  Major  in  ?.dift.75.qureft  14-Nauarrusprg- 
lud.9.num.n.  & alij  communiter  , quibus  ac* 
cedit  authoritas  S.Auguft.lib.6.cont.IuIianum 
cap.  9.  & 10.  vbi  loquens  de  motibus  inordi- 
natis concupifcentia: , Sinep  ccato.  inquit, fimper 
tflcmue,  donec  fanaretur  hoc  7»4/*W2»(concupifccntig 
fcilicct  nunquam  cmfenurcmu  ad  malum: fi 


DE  PECCATIS. 

tn  qmtbus  ab  ipfo  rebellant»  , etfinen  lethalittr^fid  ve- 
rnat iter  tamen  vincimur, m hu  contrahimus  vnde  quo- 
tidie dicam»», dimitte  nobu  debita  ntfira.  Ex  quibus 
verbis  habetur  hominem  erga  motus  concupii'- 
eentia;  infurgentes  tripliciter  fe  habere  pofle; 
fine  peccato  , fi  nullomodo  conientiat ; cum 
peccato  lethali , fi  deliberate  conientiat ; cum 
veniali, fi  conrentiat  quidem,  fed  impeife&e  8c 
cum  lemiplena  deliberatione. 

Obleruandum  4.  peccatum  ex  genere  fuo 
veniale,  quinque  pradertim  modis  pofle  fieri 
mortale,  vtex  ijs  qua;  capite  procedenti  dirta 
funt, colligi  poteft.  Primo, fi  fiat  cx  conicicntia 
erronea  arbitrante  peccatum  illud  efle  mortale. 

,,  quamuis  reuera  non  fit»  Secundo  fi  ordinatur 
ad  aliquod  mortale  e.  g,  fi  quis  verbum  o- 
tiolumdicat  » vt  alium  inducat  ad  peccan- 
dum mortaliter.  Tertio  , fi  in  i pio  peccato 
Lib.  q.  veniali,  v.  g.  amore  inordinato  alicuius  rei , fi- 
c.l.a.  nem  vltimum  confticuat : quod  fit  ( vt  docet 
Xoletus)  cum  quisita  venialem  aliquem  artum 
exequitur,  vt  paratus  efl*et,  fi  mortalis  eflet,  il- 
lum exequi.  Quarto,  fi  ex  commilfione  delibe- 
rata alicuius  peccati  venialis  fequatur  aliquod 
grane  fcandalum  , quod  peccator  fecuturum 
. praeuid?t,aut  praeuidere  potuit  & debuit.  Quin- 
to deniqueifi  tranlgreflio  aliqua  vel  Inobedien  - 
tia  ex  fe  venialis  committatur  ex  formali  con- 
temptu legis  vel  legiflatoris. 
q.88.  Quaeres  an  ex  pluribus  peccatis  venialibus 
*•  4’  conflari  poilit  vnum  mortale.  Refpodctur  cum 
feff.14  s.  Dortore  id  fieri  non  pofle,  alias  inde  fcque- 
c- ?•  retur  contra  expreflam  Conc/Trid.  doctrinam 
nos  per  venialia  peccata  excludi  pofle  a gratia 
fanrtificantc. 

Obijcies  ex  multis  venialibus  furtis  pofle 
.conftitui furtum  mortale ; c.g.ponamus  furtum 
viginti  aflium  efle  quantitatem  ad  peccatum 
mortale  fufficientem  : fi  quis  fingulisdiebus 
vnumaflem  accipiat,  prima  & fecunda  vice 
alijfque  fequentibus,  peccabit  foliim  venialiter, 
vigefima  autem  mortaliter  peccabit-  . 


DE  PECCATIS.  ?6t 

Refpondetur  furtum  illud  vltimum  effe  pec- 
catum mortale, non  quod  ex  illo  & alijs  praece- 
dentibus coalefcat  & confletur  mortale  illud 
peccatum , led  quia  in  hoc  vltimo  furto  conti- 
netur expreda  vel  tacita  volitio  flmul  iniufte 
retinendi  hunc  vltimum  alTem  cumnouem- 
decim  praecedentibus ; quae  quantitas  cum  ex 
hypothefilufficiat  ad  mortale,  hinc  fievt  vlti- 
mum fimum  cenfeatur  eile  mortale. 

Oeterum,  quamuis  peccata  venialia  quanta- 
libec  vnico  peccato  mortali  aequiponderare 
nunquam  poilint,  eft  tamen  verimmum  ( quod  Art*  f. 
docet  S.  Thomas  J venialia  peccata , illa  prae- 
fertim.quas  ex  deliberata  voluntate  commit- 
tuntur, eatenusdilponeread  peccatum  morta  - 
le  , quatenus  afluelcit  humana  voluntas  illa 
committendo  diuinse  legi  in  minoribus  non 
fubijci  ; vnde  paulatim  ad  ipfius  diuina;  legis 
iugum  in  maioribus  & grauioribus  excutieiv 
dum  propenlior  fit , iuxta  illud  Eccli.19.  3* w 
fpermt  modica,  paulatm  decidet:  quo  feniiire&e  Scrtn. 
dixit  S.Anguftinus,  Noli  defpiccre peccata  rHa  quia  144. 
partta fient ; nam  4? plumarum  gutta  partta  /itnt./ed  xie  cep. 
flumina  implent , & arbores  cum  [itu  radtcibut  ttUttnt:  ' 

Tu  qui  dicit  qmta  parttum  peccatum  eft,  velim  fare 
quatiet  talo  peccatum  admittis  , fi  tot  par  unias  plagat 
in  corpore  , & maculat  aut  fciffurat  in  vtfttbiu  tuit 
flen  velit?  cum  ergo  nec  in  corpore  plagat,  necmvtftt 
fctjfurat  vel  maculat  fieri  aequiefcu.qua  conjcientia  bo$ ' 
facere  in  anima  tua  non  metuu  1 


SECTIO  IV. 

V ndenam  fpecificci  vel  numcrica  pecca- 
torum dijtinffio  petenda  fit. . 

QVou  iam  in  Concilio  Tridendnofcfr.C 
definitum  eft,  omnia  & lingula  peccata  c.  y.  ce 
mortalia  poft  Baptilmum  commilfa  , quotum  ca  1. 7. 


1b+  DE  PECCATIS, 
memori*  poft  diligente  fui  dilcuilionctn haberi 
poteft.eftcin  confeflionc  declaranda;  fimulctia 
circumliantias  qua;  peccatorum  fpecie  mutant; 
vt  poeuitens  hoc  prarftarc , vel  illum  ad  id  pr*- 
ftandum  conte  darius  iuuarepoflit , neceflarium 
cft  inquirere  , vndenam  fpecifica  vel  numerie* 
peccatorum  diftinctio  oriatur. 

Atque  in  primis  quod  fpe&at  ad  ipecificam 
peccatorum  dillindionem  > dicendum  cft  illam 
q.  72.  prasfertim  ex  obieclo  formali  cuiufque  peccati 
a.x.  defumendam  effis,  vc  docet  S.  Thomas : ita  vt 
peccata  illa  fpecie  inter  fe  diftincTa  cenfcantur, 
quorum obiecta  formalia  oppofitionem habent 
cum  perfectionibus  moralibus  fpecie  diuejtfis, 
quibus  ipfa  peccata  priuant : cimi  enim  pecca- 
tum formaliter  confidat  in  priuatione  rectitu- 
dinis fcu  perfectionis  alicuius  moralis , vtfect. 
1.  di<dum  eft,fequitur  cuiufque  peccati  forma- 
lem & Ipecificam  ab  altero  diftin&ioncm  defu- 
mendam  efle  ex  ratione  fpccifica  rectitudinis 
illius  & perfcCtionis  qua  priuat  . priuaciouum 
enim  fpecificadiftin&io(vtdocent  fhilofoplii) 
non  aliunde  petitur,  quam  ex  diftbictkyie  Ipc- 
cifica  formarum  quibus  priuant. 

Hinc  colliges  I.  peccata  illa  efle  inter  fe  fpe- 
cie diuerfa  , non  modo  qua;  virtutibus  fpecie 
diuerfis  aduerfantur , fed  etiam  qua;  eidem  vir- 
tuti fub  diucrla  tamen  formali  ratione  repu- 

guant : e.  g.  periurium  &voti  pra;uaiicntio  fpe  - 

cie  inter  fe  differunt , quia  eidem  virtuti, rcl;-  ( 
gionis,  fub  diuerfa  tamen  formali  ratione  op- 
ponuntur,vt  plenius  intelligeuu  exijs.  qua;  in 
explicatione  primi  8c  fecundi  praecepti  Deca- 
logi dicenda  funt- 

Colliges  1.  circumdandas  illas  fpcciem  pec- 
cati mutare,  aut  peccata  fpecie  diftin&a  multi- 
plicare qui*  nouam  & fpecie  difti  nftam  defor- 
mitatem in  aClum  peccati  inducunt:  e g.  ille 
«ui  vouit  fe  fmgulis  diebus  veneris  ieiunaturu, 

• v fi  ieiunium  illud  tempore  quadragelrmatinfrin-». 

■gat, duplex  fpecie  peccatum,  licet  numero  vni- 
cum,  committi: : quiaiu  illius  actu  duplex  dc- 


DE  PECCATIS.  -tSy 
formitas  fpecie  diftindarcperitur , vna  quidem 
contra  obedientiam  Ecclefia?  legibus  debitam> 
altera  vero  contra  virtutem  religionis,  cuius  eft 
vota  edere,  ac  edita  fideliter  adimplere;  ideoq; 
circumflantia  illa  voti  in  confeffionc  decL.raiv 
da  eft. 

Quod  fpedat  ad  diflindionem  numcxicam 
ipforum  peccatorum,  dicendum  eft  tot  cfle  nu- 
mero diftinda  peccata , quot  fiinr  adus  volun- 
tatis moraliter  interrupti  & repetiti.Ita  S.Tfco- 
mas in  z.dift.  42.  q. 1.  a.  1.  & poft  illum  Suares 
parc.j.rrad.  4.  difp.22.fed.  f.  Nauarrus  cap  6. 
num.  16.  Azorius,  Tnbiena  , & ali j . Cum 
enim  voluntas  firprincipium  aduum  volunt  a - 
riorum  bonorum  & malorum  , nec  vl;mn  fit 
peccatum  , nifi  in  quantum  abipla  voluntate 
deliberate  procedit ; hinc  lequirur  peccatorum 
numerum  in  tantum  multiplicari  , in  quantum 
ipfius  voluntatis  adus  moraliter  interrupti  re- 
petuntur. 

Quieres  quando-nam  voluntatis  adus  cen- 
feantur  moraliter  interrumpi  ,'ita  vr  per  illorum 
repetitionem  peccata  numero  multiplicentur. 
Relpondetur  adus  voluntatis  tunc  moraliter 
interrumpi  quoties  nec  formalitei  nec  virtua- 
Jiter  perfeuerant  vnde  qui  proficifcicjur  ad  fu- 
randum vel  occidendum  inimicum,quamuis  in 
▼ia  furandi  vel  occidendi  propofitum  fapi us 
repetat,  non  ccnfetur  nifi  vnum  numero  pec- 
catum committere  : fecus  vero  fi  hac  prior  vo- 
luntas furandi  fbmno  interrumpatur  , & poftea 
renouetur  & repetaturjtunc  enim  aliud  pecca- 
rum  numerodiftiiiduin  committitur, vt  docent 
fupra  citati  authores.  Quod  fi  numerUS  sdhuilJl 
illorum  voluntatis  interruptorum  & repetito- 
rum tantus  fit,  vt  illum  inire  moraliter  inipof- 
fibiic  fit;  tunc  fatis  erit  in  confeffionc  temporis 
moram  declarare  , eo  modo , quo  didum  cft, 
wad.l. huius  pofterioris  partis  cap.  y.feci  14. 


I 


1*6  * DE  PECCATIS. 


SECTIO  V. 

Ve  peccatis  commifiionis  &pmifsionis 
eorum  f<e  Variis  gradibus. 

DOcet  S.Thomas  qua?ft.7i.a.  6.  &ante 
illum  docuerat  S.Auguftlib.  de  perfedio- 
ne  iuftitia:  cap.n. peccatum  omne  duobus  mo- 
dis admitti  ; fi  nimirum  aut  illa  fiant  qua?  pro- 
hibcntur,&hoceft  peccatum  commifllonisjaut 
non  fiant  qua?  iubentur,  & iftud  eft  omi/fionis. 
Ha--e  eft  autem  pra?cipua  inter  vtrumque  ditFe- 
rentia ; quod  peccatum  commiffionis  oppona- 
tur prarccpto  negatiuo,  cuius  eft  ea  conditio, 
i«xta  dodrinam  S.Thoma: , vt  omni  tempore 
a,  z ■ obliget;  peccatum  vero  omiffionis  opponatur 
pra?cepto  a (firmati  uo  , quod  non  omni  , fed 
certo  tantum  & determinato  tempore  obligat, 
vt  plenius  & diftindius  infra  in  explicatione 
Decalogi  declarabitur. 

Iam  circa  peccatum  omifsionis  obferuandii 
eft,illu  1 incurri , non  foliim  quando  quis  ad- 
uertentervult  omittere  id  ad  quod  faciendum 
obligatur,  iuxta  illud  S Iacob.4 . Stanti  bonum* 
& non  fncisnti,  pteettum  e/HM ; fed  etiam  quando 
vult  aliquid  facere, ex  quo  fecuturam  ede  omi ۥ 
fionem  aduertit,aut  aduertere  poteft  aut  debet: 
qua?  quidem  adio  quatenus  eft  caufa  peccati 
omiffionis,  eft  peccatum,  non  tamen  ab  omif- 
, fionis  peccato  diftindum,iuxta  probabiliorem 
Adqu.  fententiam  Theologorum  , quam  fiise  probat 
7i.dilp  Ifambcrtus : vade fequitur  iiv  confcffionc  fatis 
«t.  4.  efie',  vtquis  v.  g.  declaret  le  die  fefto  Miflam 
& f.  omififle  , nec  vltcrius  teneri  ad  explicandum, 
qua?nam  adio  illius  omiffionis  caufa  fuerit , fi 
adio  illa  ex  fe  mala  non  fit. 

Quod  vero  fpedat  ad  peccatum  commifsio- 
nis,trcs  funt  pra?cipui  illius  gradus  ; aliud  enim 
committitur  corde , aliud  ore,  aliud  opere,  vt 
docet  S.Thomas;&aperte  conftatex  feriptura: 
*ir‘  7*  S.Matth,  17.  De  tarde  exeunt  rogitatione:  maU 


d by  Googlc 


DE  PECCAT  IS.  167 

frc.  coinquinant  hominem  : Pfalm.  14..  nm 
egit  dolum  in  lingua  fua.nee  fecit proximo  fuo  malam. 
Rursus  peccata  cordis  feu  pure  interna  tribus 
praeferri m modis  committuntur  , cogitatione, 
fcilicet,  delegatione , & confcnfu  in  opus  ma- 
lum- Quod  enim  fola  cogitatione  peccari  pof- 
fitj  v.g-cum  quis  aduertenter  & libere  opinioni 
alicui ~ab  Ecclefia  proferiptas  & damnata:  adha;- 
tet;  per  fe  patet  ,luxta  illud  Sap.  1 Per  Aer  fi  cogi- 
tationes J iparant  d Det.  Quod  item  non  modo 
confenfus  in  opus  aliquod  malum,  ( de  quo 
nullus  ambigit ) fcd  etiam  quod  fola  deledatio 
de  ipfo  opere  mala  (quam  Theologi  morofam 
vocant)  fit  peccatum,  ddcet  S-Thomas  & cum 
illoTheologi  omnes:&olim  exprelse.S.  Augu- 
ftinus  lib.  iVde  Trinit.cap.i  1.  vbi  fic  loquitur: 
Totus  horno  damnabitur  ; nifihac  , qua  fine  voluntate 
aper  an  di,  fe  deum  voluntate  animum  talibus  obleEhm- 
di .filius  agitationis  (hitiuntur  ejft  peccata, per  media, 
toru  gr.itiam  remittantur. 

Ratio,quaS-Dodor probat, hxceft  ; quod 
talis  eft  deledatio,  quale  eft  eius  obiedum : at- 
qui quadoquisdeledatur  de  opere  aliquo  malo 
prout  malum  eft,  obiedum  deledationis  illius 
eft  malum : ergo  deledatioilla  erit  mala ; mor- 
taliter quidem  , fide  re  aliqua  mortaliter  mala 
deledetur;  vt  cum  quis  cogitat  de  fornicatio- 
ne^ ratione  aduertente  de  illa  fic  cogitata  de- 
lectatur’: venialiter  autem  , fi  res  illa  fit  forum 


q-?4- 

a.S. 


venialiter  mala  vt  ciim  quis  cogitat  , & cogi- 
tando deledatur  de  re  aliqua  otiola. 

Ex  quo  fcquitur  , quod  fi  quis,  non  de  opere 
malo  vt  malum  eft  , fed  de  aliqua  illius  circum- 
dantia qua;  per  fe  mala  non  eft  , dcledaretur: 
v.  g.  fi  cogitans  de  homicidio  alicuius  hominis 
delrdaretur , no  quidem  de  morte  illius,  fed  de 
modo  quo  mors  ei  illata  eft , feu  de  dexteritate 
homicida;  in  homicidio  perpetrando  ; non  pec- 
caret mortaliter,vt  docet  S.  Thomas. 

Eft  autem  hic  obferuandum  i-  ad  hoc  vt  dele- 
datio  de  re  aliqua  mala  fit  peccatum  mortale, 
duo  requiri  j quoi  xede  docet  & probat  Ifara- 

Q iiij 


Suprl. 


DE  PECCATIS, 
oenus  Primum  eft , vt  homo  aduertat , noti 
ad  qu.  folum  fc  de  tali  rc  deledau,  l'ed  etiam  deleda- 
74..  tionem  illam  malam  efle  & illicitam ; vel  fal- 
dilp.f.  tem  id  aduerterit , quando  delegationi  caufam 
culpabiliter  dedit.  Secundum  eft  , vt  illam  ra- 
tionis aduertentiam  fequatur  confenlus  vel 
cxprclliis  vel  tacitus  : vt  enim  rede  docet  S. 
Auguftinus  fupra,  illicita:  deledationes  non 
foliim  per  conlenfum  expreilum  admittenda: 
non  funt , ied  etiam  , vt  attigerunt  animum» 
reJpMi  debent  : vnde  fecundum  illius  mentem 
peccat  is  , non  modo  qui  deledationi  alicui 
de  r e mala  pofitiue  fcu  exprefse  confentit  j 
ied  diam  is  qui  tacite  , id  eft,  qui  deledatio- 
nem illam,  ciim  poffit  reprimere  , negligit; 
quod  etiam  docent  S.  Antoninus  & plures 
alij,  quos  citat  & lequitur  Valques  difp.  108. 
cap.  z. 

Obferuandum  i.  delcdationesillasdcopere 
aliquo  malo  , fi  coniuugantur  cum  efficaci  vo- 
luntate operis  illius  perpetrandi , eiufdem  elTe 
fpeciei  cum  ipfometopcrediperpetrareturbux- 
ta  didum  Chrifti  Domini  S.  Matth.  cap.  6. 
Sui  viderit  mulierem  ad  coneupifiendum  eam,  iam 
mceehatus  eft  eam  ; proindeque  in  tali  cafu  de- 
clarandas elTe  in  conieffione  circumft  tntias  il- 
las, qua:  fpeciem  peccati  mutarent , fi  adu  co- 
miflum  fuiflet ; v;  g.  an  de  fimplici  fornicatio- 
ne aut  adulterio  &c.  deledatus  fuerit.  <<uod  fi 
nulla  fubfit  voluntas  committendi  tale  pecca- 
tum , fed  in  Iblam  deledationem  feratur  con- 
JEib.l.  fenfus,  tunc  probabile  eft  ( quod  docent  Vaf- 
trad.j  ques  , Azotus  , & alij  apud  Laymannum ) 
t.  7.  omnes  ciufmodi  deledationes  eiufdem  e/Te 
ipeciei  , quando  ex  eodem  8c  fimili  motiuo 
oriuntur ; proindeque  illum  , qui  fola  cogita- 
tione deledaretur  turpiter , v.  g.  de  fornica- 
tionc.adulterio  &c-  ex  folo  deledationis  eiuf- 
modi  percipienda:  motiuo,  ac  fine  vllo  confen- 
fu  in  actionem  ipfius  peccati,  non  teneri  ad  de- 
clarandas in  confelfione  circunftantias  perfo- 
*arum  & alias  fimjlcs , quae  peccati  illius  , fi 


DE  PECCATIS-  09 
a&u  committeretur,  fpcciem  mutarent  : feci 
fatis  effe,  fi  tantummodo  ipfum  in  turpem  co- 
-gicationem  confenlum  explicet. 

] * 

SECTIO  VI. 

Quanam  Jint  caufa  peccatorum. 

CErtvm  est  caufam  primam  & pras- 

cipuam  peccati  effe  voluntatem  , (]us  a Lib.dc 
diuina:  les^is  recula  libere  defle&it : vt  enim  duab. 
iefte  dixit  S.  Auguftinus,  Peccatum  fmc  volunt, *-  anim. 
te  ejfe  non pojji,  omnis  mens  apud  fe  diuinitus  emferi-  cont. 
ptum  legit : fed  prster  ipfam  voluntatem  funt  Ma- 
eciam alis  quaedam  caufe  ad  peccatum  mouen-  nich. 
tes  & inducentes  tum  externae  tum  internae:  de  c,  11,. 

quibus  queritur  quaenam  illa;  fint.  Pro  cuius 
quaeftionis  refolutiont 

Dicendum  i.  duas  effe  caufas  externas  ad 
peccatum  monentes  & inducentes , diabolum 
fcilicet,  & mundum.  Atque  in  primis  quod 
diabolus  pet  fuggeftiones  fuas  8c  tentationes  ad 
peccandum  moueat  & inducat, ex  feripturama- 
nifeftum  eft  :Sap Inuidia  diaboli  mors  intrauit 
tn  orbem  terrarum  : I.  S.  Petr-  f - . Aduerfarsus  vejler 
diaktlus  tamquam  le»  rugiens  Circuit  quarens  qu:m 
deuorct : ex  qua  tamen  diaboli  tentatione  nulla 
tequieur  in  voluntate  peccandi  neceffiras , fed 
remanet  femper  libertas  & poteftasilli  refillen-  q.yj-.a. 
di,  vt  docet  S.  Thomas,iuxta  illud  S.  Iacob.  3. 

Af.  T{e/tf ire  diabolo,  & fugiet  d vobis.  » 

Quod  fpeclnt  ad  mundum , fi  illius  nomine  JnPfd. 
iuxta  mentem  S.  Auguftini  intelligamus  horni-  5-4. 
nes  impios  & iniquos , certum  eft  etiam  illos 
fiue  prauo  exemplo  fiuc  fuafionibus  nefariis 
aliquando  ad  peccatum  alios  inducere  : Eccli. 

20-  %'ui  tetigerit  picem , inquinabitur  ab  ea  j & qui 
communictueritfuperbo , induet fuperbiam. 

Dicendum  1.  repudiandam, imo  exccrandam 
effe  blafphemiam  hiereticorum  dicentium 
Deum  effe  caufam  &authoiem  peccati.  Prx- 

Q-V 


S70  DE  PECCATIS. 

Tradi.  ter  ea  quas  contra  hanc  impietatem  diximus  in 
±.  c.4.  priori  huius  operis  parte,  illam  denuo  refel- 
fcdl.  x.  limus  ex  Scriptura  : Pfalm.  p.  Non  Deus  volens 
i/siquitattmtu  es:  S Iacob.  I.  Deus  intentator ma- 
lorum e/l  ; ip/i  nutem  neminem  tentat.  Item  CX 
S-  Ra  filio  qui  hanc  harefim  refutauit  homilia 
integra,  cui  titulus  eft  : quod  Deus  non  fit  au- 
thor  malorum  ; vbi  probat  asque  impium  efle 
dicere  Deum  efle  authorem  peccati,  ac  Deum 
non  efle. 

Obijciunt  I,  haeretici  illud  Eph.  1.  Deum  ope- 
rari omnia  fecundum  conflium  voluntatis  fisa,  ergo 
etiam  peccata. 

RefponderS. Hieronymus  fuper  illum  locum, 
idintclligendum  efle.  Hon  quod  omnia  , qua  in 
mundo  fiunt  , Det  voluntate  & confilio  peragantur-} 
alioquin  £r  mala  Deo  pofient  imputari ; /id  quod 
vniutrfa  qua  facit  ; confilio  faciat  & volunta- 


te. 


Obiiciunt  i.  in  pluribus  feripturas  locis  dici, 
Deum  peccatores  indurare,  cxcoccare,  8cc. 

..  Relpondet  S.  Auguftinus  Deum  indurare, & 
excoccare,  Non  impertiendo  malitiam,  fi d non  im- 
j.  fm ‘pertinendo  gratiam , fpecialcm  fcilicct  & effica- 
plicia.  ccm,  vt  conflat  ex  dictis  in  tradi.  de  Gratia. 

Obijciunt?  Scripturam  varijsin  locis  affirma- 
re quasdam  peccata  committi  ex  Dei  volunta- 
te, ordinatione  pracepto,  &c. 

Refpondetur  his  & fimilibus  loquendi  mo- 
dis iolummodo  intelHgijDeum  permittere  pec- 
cata, Sc  prauis  impiorum  voluntatibus  tanquam 
inftnunentis  vti  ad  exercendos  i 11  flos;  vel  ad 


infligendas pcenas,  quas  ab  aterno  infligere  de  - 
creuit.  Ita  enim  S.  Auguftinus,  & plures  alij 
SS  Patres,  f quos  fuse  citat  Bellarminus; ) 
loca  illa  feriptuue  interpretantur. 

Obijciunt  4.  Deum pofitiue  concurrere  ad 
adlum  peccati  fimul  cum  peccatore;  vnde  fe- 
quitur  fimul  cum  co  efle  caufam  1! i ius. 

Refpondctur  Deum  pofitiue  concurrere  ad 
aditum,  non  veioadipfius  a dius  dcfiedlum,  feu 
adpriuationcmredlitudinis,  qua:  in  ipfio  adlu 


DE  PECCATIS.  ar- 
repentur ; in  qua  fola  priuatione  confiitir  ratio 
formalis  ipfius  peccati, vt  ex  ante  didis  conflat: 
ac  proinde,  licet  fit  caufa  ipfius  adus , non  efl 
tamen  caufa  defedus  quod  in  illo  reperitur  :ficut 
facultas  motrix  efl  quidem  caufa  ambulationis, 
non  vero  claudicationis  qua*  ex  fo!o  tibise  dfc-  q.ja* 
fedu prouenit:  vnde  S.Thomasdicitpeccatum  a 
tribuendum  efle  caufa:  non  efficienti,  fed  defi- 
cienti, qualis  ell  folus  homo  peccans. 

Quodfpedat  ad  internas  caulas  peccati,  tresa 
Theologis  communiter  numerantur;  fcilicct  ex 
parte  appetitus  inferioris,  infirmi. as  feu  partio; 
exparte  vero  appetitus fuperioris  (eu  volunta- 
tis, malitia:ex  parte  denique iritellcclus  ignora-  r 

tia. Ita  S.  Doclorrde  duabus  prioribus  hic  ali-  *’  L‘ 
quid  dicemus, de  tertia, de  qua  grauiores  aliquot  ? 
difficultates  occurrunt, in  feqnenti  feclione  age- 
mus.  # '■  - 

Ac  in  primis  quod  peccatum  aliquando  cau- 
fetur  ex  motibus  & paffionibus  appetitus  infe- 
rioris teflatur  Scriptura:  Dan.  13.  Concupiftinh* 
fubuertit cor  tuum  : Rom.  7.  Sentio  legem  in  membru 
meis  repugnantem  tegi  mentis  mea  , & captiuantem 
me  in  lege  peccari.  - v 

Caufatur  aute  peccatu  ab  ipfa  concupifcentia 
feu  partione  appetitus  $6 fitiui'duobus  prasfertim  q.-23U 
jnoais,vt  docet  S.  Thom.  primo  in  quantu  di-  , t 
ftrahit  ac  diuercit  ipfius  rationis  aduertetia ; fe- 
cudo,  in  quantu  voluntate  ipsa  allicit,  facitq;  vt 
obiedii  magis  conuenies  &appctibile  videatur: 
vtrumq;  modii  expreflit  SIacob,c3  dixi f.Vnitf- 
quiflfotcmatur  a concupifcentia  fua  abffraUui^r  iUe- 

&ua.  Et  tale  peccatum  quod  ex  partione  oritur, 
dicitur  ecia  ex  infirmitate  procedere  , eo  quod 
paffionesf  vt  afieritS.  Dod. ) fintquaeda  velu-  art.?. 
ti  anima:  aegritudines  8c  infirmitates;  qus  qui- 
de  duplici  modo  (^vfide  doccty)  le  habere  po1”-  att  ^ 
funt.  Primo  antecedet  er  ad  ipfum  rationis  iudi- * 
ciu:  cu  fcilicet  homo,  antequam  attedat  ad  ma- 
litia adus  fui  , partione  aliqua  praeoccupatur: 
tunc,  fi  adeo  vehemes  illa  fit,  vt  ipfius  rationis 
iudiciu  prorsus  obnubilet , ita  vt  homo  ad  uu- 

vj  * 


Cap.S. 


^72  de  peccati  s. 

liria  fui  a&us  propter  vehementia  partionis  at- 
tedere  no  poflit,nullii  erit  peccatu  , cu  nulla  lie 
rationis  deliberatio,  fine  qua  co'enfus  liber  cfle 
no  potefbfi  vero  partio  n5  tollat  iudiciu  rationis 
fed  illii  tantu  ex  parte  diftraliat  aut  impediat, ita 
vt  ratio  fufficiencer  aduertat  malitia  ipfiusa&us; 
tiic  non  cxcufar  a pcccato,illius  tame  grauitate 
lib.ia..  minuit.-  vndeS.  Aug.  aflerit  peccatu  primoru 
deciu.  parentu  ideo  grauius  fuifle,  quia  nondum  voluntati 
a.  cupiditas  refi flebat  quali  diceret  peccatum  illud  fu- 

turum fi.ii fle  miniis  graue,  fi  cx  antecedenti  cu- 
piditate commiflum  fuiflet 

Secundo  partiones  habere  fe  pofliint  confe- 
quenter;  id  ert  quando  homo  deliberate  fe  ip„ 
fum  ad  malum  aliquod  excitat , vnde  fequitur 
paflio  aliqua  in  appetitu  inferiori:  tunc  enim 
partio  illa  neque  cxcufat  a peccato  : neque  illius 
grauitatem  minuit,  fed  potius  auget  vt  aflerit 
Supra.  S.  Thomas;  cflque  fignum  maxima?  propen- 
fionis,  qux  eft  in  ipla  voluntate,  ad  actum  pec- 
cati perpetrandum. 

Jam  etiam  quod  peccatum  caufetur  ab  ipfi» 

- malitia  feu  prauitate  voluntatis  , ita  vt  homo 
aliquando  ex  certa  3c  delibera  a malitia  peccet, 
confiat  ex  feriptura:  Iob.3  4 .Qu’Jt  deindujlrui  re- 
<1-  ?8-  afferunt  a Deo,  omnes  vias  eius  intelligere  noluerunt, 
a-  7-  Docet  autem  S.  Thomas  pdeent  um  illud,quod 
ex  certa  8c  deliberata  malitia  committitur  , illo 
grauius  cfle  quod  oritur  ex  infirmitate  8c  paf- 
fione;  quia  fcilicet  ex  maiori  voluntatis  liber- 
tate procedit. 

S E c tTcT  V I I. 

Qua  ratione  ignorantia  fit  caufa  pecca- 
ti , 'Vei  ab  illo  excufet. 

VT  quae^oni  propofita?  fatisfiat , fupponi 
mus  exqbmmuni  Theologorum . doftrina 
ignorantiam  aliam  efle  iutis, aliam  fheti.  Igno- 
rantia iuris  ert: , ciim  ignoratur  legem  vel  con* 
fucrudine,  vim  legis  obtinentem^aliquid  prajei- 
pere  vel  prohibere:  v.  g.  fi  quis  nefeiat  legem 


DE  PECCATIS.  ?71 

Ecclefiafticam  prohibere  carnium  comcftio- 


nem  die  veneris.  Ignorantia  fa<fti  eft,  ciim  igno- 
ratur res  aliqua  particularis,  quas  praecepta  vel 
prohibita  eft;  & ex  qua  velut  ex  obiecto  de- 
pendet aelio  aliqua  moralis  v.  g.  fi  quis  nefi- 
ciat  carnem  e fle  quam  comedit,  vel  non  aduer- 
tat  efle  diem  veneris  : vt  enim  refte  monet 
Ifambertus  ea,  qua;  de  ignorantia  dicuntur,  de 
inaduertentia  quoque  & obliuione  intelligi  de- 
bent. 


ad 

qu-76. 
difp. 
vnic. 
art.  9 


Rursus  alia  eft  ignorantia  antecedens,  alia  co. 
comitans,  alii  fubfequens.  Ignorantia  antece- 
dens ea  eft,  q .ia;  nec  directe  nec  indirefte  vo- 
luntaria eft,Kleoqiie  antecedens  appellatur, qua; 
omnem  voluntatis  actum  antecedit  : & eadem 
dicitur  inuincibilis  & probabilis  feu  iuftn  : In- 
uincibilis,  quando  nulla  diligentia  vinci  potuit; 
probabilis  vcrofcuiufta,  quando  etfi  abfolute 
loquendo  omni  adhibita  diligentia  qua:  adhi- 
beri poteft  vinci  potuerit,  non  tamen  debuit; 
quia  nulla  fuit  obligatio  adhibendi  maiorem  di- 
ligentiam ea , qua;  adhibita  eft,  cum  qua  tamen 
fuperari  non  potuit;  ideoque  dicitur  moraliter 
inuincibilis. 


Ignorantia  concomitans  eft,  quando  ignora- 
tur aliquid,  quod  tamen  fi  fciretur,  nihilominus 
ageretur,  vt  quando  quis  exiftimms  fc  occide- 
re feram,  inimicum  occidit, ita  difpofitus-rarnen 
vt  fi  inimicum  efle  cognouiflet,  nihilominus 
occidi  flet- 


Ignorantia  denique  confequens  ea  eft,  quae  ali- 
quo modo  voluntaria  eft,&  voluntatem  direfte 
vel  indirc£t'e  cofequitur  ;qme  etiam  dicitur  vin- 
cibilis, quia  diligentia  aliqua  adhibita  vinci  po- 
tuit ac  debuit,  cfiuiditurque  in  affectatam,  & ea 
quae  affeCtata  non  eft  AffeClata  eft  direde  vo- 
ilta  v.g.  cum  quis  exprefle  vult  aliquid  ignora- 
xevt  liberius  peccet:  ea  vero  qua’  non  eft  affe- 
ctata, indirecte  tantum  volita  eft  : v.  g,  quando 
quis  refugit  laborem  alicuius  ftudij,  vnde  igno- 
rantia rei  alicuius  fcquitur.  Hac  diftinftione 
fuppofita 


v 


Digitized  by  Google 


n4  DE  PECCATIS. 

Dicendum  i.  ignorantiam  aliquando  elfecau- 
fiun  peccati.  Id  patet  ex  Scriptura : Act.?.  Tunc 
fho  fratres,  quia  per  ignorantiam  fccflu  : I.  Tim.  I. 
Ignorans  fecim  incredulitate.  Quod  etiam  docet  S. 
art.  X.  Thomasqusft.  76.  vbi  docet  non  quamlibet 
ignorantiam  efle  caufam  peccati,  fed  illam  tan- 
tfunodo  qua:  vincibilis  cft3  8c  nihilominus  tol- 
lit notitiam  aliquam  , qua;  fi  adeflet , adlum 
peccati  prohiberet,  iuxta  quod  dixit  Apoflolus 
loquens  dc  Iudseis,  I . Cor.  2.  Si  cognouiflent,  nun- 
quam Dominum  glori a crucifixi  flent. 

Dicendum  z. ignorantiam  vincibilem  non  fo- 
liun  c fle  caufam  peccati,  fed  etiam  eife  pccc;- 
art.  a.  tum  ratione  neghgentiae  adiun£la:,qua  quis  ne- 
gligit  ea  fcire,  qua;  fcire  tenetur  & potefl.  Ita 
S.Do&or:  8c  conflat  ex  Scriptura:  Pfal.  24. 
]ib.  X.  Delidaiuuentutis  mea,  & ignorantiae  ne  memineris; 
dc  lib.  &c-&  cx  S.  Augafrino , Non  tibi  impuratur  ad  cul- 
*rb.  fam  clH:>d  inuitue  ignoras  $ fed  quod  negligis  q narer ■:> 
cap.ij-.  lHud  &0™- 

Dicendum 4 ignorantiam  antecedentem  in- 
uincibilcm  tam  iuris  quam  fadli  omnino  a pec. 
^ ? cato  excufare.  Ita  S.  Thomas,  & cum  illo  com- 
" muniter  omnes  : & probatur  1.  cx  his  Chrifli 
Domini  verbis  S.  Ioan.  if.  Sinon  lentflem,  & eis 
heutus  non  f.t  flem , peccatum  non  haberent  .-fuper  quaE 
verba  S.  Auguflinus  tradi.  89.  in  S.  Ioan.  di- 
cit i llos,  ,sdd  quos  Chriftus  non  venit , ir  quibus  non  e/l 
locutus,  excufationem  habere  j non  de  omni  peccato  f no, 
fed  de  peccato  illo  quo  m Chrtjhem  non  crediderunt.  Et 
S.  Bernardus  Epift.  77.  ad  Hugonem  dc  S-  Vi- 
dlore  eadem  Chrifli  verba  explicans,./?,  inquit, 
locutus  fuijfet  fed  non  eu . inobedtenna  culpam  igno- 
rantia ex  cupiret. 

Probatur  2.  hac  rat  ione  : ignorantia  illa  a 
peccato  excufat , quteab  adlione  peccati  qua- 
tenus talis  efl,  tollit  rationem  voluntarijj  pec- 
catum enim  nullum  efl  quin  fit  voluntarium: 
atqui  ignorantia  antecedens  tollit  rationem  vo- 
Juntarij  ab  adlione  peccati,  redditque  illam  flm- 
6 P^iter  'nu°luntat'amJ  vt  docet  S.  Thomas  & 
’ ' b'  cu  ill©  Theologi  omnes. ergo  a peccato  excufat: 


DE  PECCATIS.  J7f 

Dicendum  .4.  ignorantiam  concomitantem 
quando  inuincibilis  eft,a  peccato  excufare.  Ita 
Ifambertusad  quadi.  76.  & piares  alij  quos 
ibidem  citat.  Ratio  eft,  qui  ignorantia  iila  I vc  Difo. 
docet  S.  Thomascit.  art.  8. ) ctfi  non  faciat  vnic 
actum  inuoluntarmm , facit  tamen  non  volun-  art  j?' 
tarium  ; & fic  in  eiulroodi  actu  non  repetitur 
ratio  voluntarij, fine  qua  peccatum  nullum  efle 
poteft. 

Dicendum  f. ignorantiam  confequentem  fiue 
affectatam  fiue  minime  affe<flatam  , nunquam 
excufare  a peccato  opus  malum  quod  ex  illa  fit, 
quia  fcilicet  no  impedit  quin  tale  opus  fit  volu- 
tarium:hajc  eftjramen  inter  vtramque  differen- 
tia,quodignoratia  illa  qu®  no  eft  affeClata,mi- 
nuit  peccatum, quia  miniis  voluntarium  reddit;  q.76. 
ea  vero  quae  eft  affeclata,peccatum  non  minuit; 
fed  potius  auget. vt  obferuae  S.DoClor. 

Qmeres  an  poffit  efle  ignorantia  aliqua  inuin- 
cibilis iuris  naturalis.  Refpondetur  r.vniucrfa- 
liffimaipfius  iuris  naturalis  principia  a quouis 
homine  adulto  neque  inuincibilitcr  neque  vin- 
fibiliter  ignorari  pofle,  cuiufmodi  funt  hascri?#- 
num  ejp  fidendum  v malum  fugiendum  : nemini  in-  9 
iur.am  mfrendam.Ita  S-Thomas_:  funt  enim  ha.’  a'6’ 
vniuerfales  & per  fe  not-e  humanarum  a&ionti 
regula,  vnicuique  hominum  naturaliter  infitse:  2. 

vnde  • Auguft.  lufie, inquit -,ejfe  viutndumfnpria  de  lib. 
fuit  ejuibuftjue  efje  reddenda,  &c.  nonne  fateberuejfe  «b.c. 
ver  fimum  ; & tam  mihi.tjHam  nb:,  atque  omnibus  IO* 
td  videntibus  prafio  ejfe  communiter? 

Refpondetur  2.  iuris  naturalis,  quoad  alia 
quaedam  principia  miniis  vniuerfalia,  ignoran- 
tiam inuincibilem  efle  pofle in  quibufdam  ho- 
minibus etiam  toto  vita:  tempore  : manifeftum 
eft  enim  multa  efle  i uri  naturali  repugnantia, 
quas  non  folum  ab  indotftis  & rudibus  , fcd 
etiam  a doctis  & ingenij  acumine  procellenti- 
bus viris  talia  efle  ignorantur  : nam  & Caffia- 
nusolim  aliique  S.  viri  ( vt  in  eius  collationi- 
bus habetur  ) exiftimauerunt  mendacium  ali- 
quando efle  licitum  ad  bonum  aliquod  promo- 


V6  DE  PEC  CATIS, 
uendum  aut  malum  impediendum : multique 
nunc  etiam  dodilfimi  viri  & inTheologia  ver- 
faciiTinu  di  flentiunt  inter  fe  de  re  aliqua  ad  ius 
naturae  pertinente ; v-  g.  dc  contradu  aliquo, 
vtrum  fit  vfurarius  aut  alias  iniuftus , necne; 
abeuntqucin  partes  contradidorie  oppofitas, 
aliis  negantibus, aliis  e contrario  affirmantibus: 
vade  fequitur  quofdam  illorum  ignorantia  ali- 
qua inuincibili  i uris  naturalis  laborare. 


SECTIO  VIII. 

Quinam  fint  effc Cius  peccati. 

TR  E s praecipui  communiter  a Theologis 
numerantur.  Primus  eft , quod  laedat  ho- 
minis naturam  eiufque  bonum  imminuat.  Ita 
S.  Thomas  qu»ft.  8f.  vbi  docet  bonum  naturae 
*rt.j.  in  hominetriplex  ede  : primum  bonum  confi- 
4.  z'  ftit  in  iis,  quae  ad  ipfius  natur»  human®  eften- 
riamfpedant  : vt  funt  principia  quibus  ipfa 
natura conftituitur,  & proprietates  quae  ab  il- 
Jrs-oriuntur : vt  funt  efie  rationabile, e(Te  libcrft, 
&c.  Secundum  bonum  eft  inclinatio  illa  & 
propenfio,quam  homo  ex  natura  fua,  quatenus 
rati  onalis  eft , habet  a d virtutem . T erti  um  de- 
nique bonum  eft  donum  originalis  iuftitiae, 
quod  in  perfona  primi  hominis  vniuerf®  hu- 
manx  natur»  collatum  fuit;  & eo  fenfu  bonum 
ipfius  natur»  vocatur.  Ex  his  autem  tribus  na- 
tur» bonis  docet  S.  Dpdor  primum  nec  tolli 
nec  minui  per  vllum  peccatum ; tertium  per 
peccatum  originale  penitas  ablatum  fui/Te ; fi*, 
eundum  vero  , inclinationem  fcilicet  illam  na- 
tur» human»  ad  virtutem  , imminui- quidem 
per  peccatum, cum  eius  aclus  virtuti  opponan- 
tur, nunquam  tamen  penitus  au  ferri. 

Secundus  peccati  effeci: us  eft  macula  qtisdam 
& deformitas , quam  animaper  peccatum  con- 
trahit , & qu»  tranfado  ipfius  peccati  adu  in 
art.i.  ca  remanet.  Ita  S/Thomas  qu»ft.  86.&con- 


Digitized  by  G 


DE  PECCATIS.  777 

ftat  ex  Scriptura:  Io  ue  zz.  Pectxftu  in  Btelphegor , 
(jr  vfi[u f m prjtfintcm  diemmacuh  huius  fceleru  tnvi- 
hs  permanet  : Ierem.  i.  Maculata  es  m iniquitate 
tua  oram  me  » rf»of  Dominus : Item  ex  aliis  fcii- 
ptur®  locis  »in  quibus  peccatores  dicuntur  in- 
quinati,immundi,  &cc- 

Hsec  autem  peccati  macula, fecundum  proba- 
biliorem Theologorum  fententiam  , nihil  eft 
aliud  quam  iplamct  peccati  malitia  , quatenus 
etiam  tranfiufto  a<ftu  peccati  cenfetur  durare  ac 
perfeuerare,  quandiu  per  poenitentiam  non  de- 
letur : que  quidem  macula  vocatur  etiam  pec- 
catum habituale  , eo  quod  vcluti  habitualiter 
poft  peccatum  a&u  commilTum  remaneat  in 
anima. 

Eft  tamen  hic  obferuandum  peccatum  illud 
habituale  diftinguenJum  effe  a vitiefo  habitu, 
fcu  a praua  illa  inclinatione  tk.  propenfione, 
qu<e  per  repetitos  peccati  a<flus  ingeneratur  in 
anima,  in  eaque  remanet  etiam  poftquim  ipfa 
peccati  macula  per  gratiar  inftifionem  deleta 
eftuiec  nifi  per  contrarios  &fa:p  e repetitos  vir- 
tutis actus  tollitur. 

Tertius  denique  peccati  effectus  eft  reatus 
poena: : certum  eft  enim  poenam  aliquam  pec- 
caris hominum  diuinitus  effe  decretam  : S. 
M atth . f . 'i-  m 4-.  x ' r.t  fr< uri /hjjptitcreus  eritgelien* 
ignis  : Rom.t.  Tribulatio  & angufiia  in  omnem  ani  » 
mam  howints  opsr.mru  malum.  Hsec  autem  poena, 
cumiuftea  Deo  decernatur  fupponit  peccato- 
rem illa  dignum  effe,  illiulque  reatum  per  pec- 
catum incurrere. 

Porro  circa  hunc  tertium  peccari  cffe&um 
obferuandum  i.  non  omnem  poenam  effe  pro- 
pter aliquod  peccatum  ; cum  conflet  quafdam 
i nterdum  huius  vita»  pacnalitates  iuftis  8c  fan- 
«ftis  a Deo  infligi,  non  in  punitionem  peccato- 
rum , fed  ad  probationem  & exercitamentum 
virtutis  ••  quod  de  fanctilTima  virgine  Deipara 
nullus  negare  poteft,&de plurimis  aliis  limetis 
pietas  facile  fuadebit. 

Obferuandum  a.  quod  quamuis  peccatum 


$78  DE  PECCATI  5- 
per  Ce  & fbrmalicer  confideratum  non  poffit  ef 
Ce  pafna  peccati  alterius.,  vt  docet  S.  Thomas, 
poteft  tamen  efle  per  accidens  eo  modo  tjuera 
ibidem  explicat , ratione  fcilicet  fubftrachonis 
gratiarum  aliquarum  actualium  , quarum  auxi- 
lio Deus  interdum  peccatorem  priuat  in  puni- 
tionem praecedentis  peccati,  vnde  lequitur  lap- 
fus  in  aliud  peccatum. 

Qiueres  quanta  poena  cuique  peccato  aCtuali 
diuinitus  decreta  lit.  Refpondeturcum  diftin- 
Aione  : fi  enim  id  quadratur  de  peccato  morta- 
li, cercii  eft  ex  fide  poenam  aeternam  fiue  damni, 
fiucfenfus  vnicuique  peccato  mortali  efle  con- 
ftitutam.  De  poena  damni  quae  confiftit  in  pri- 
uationevifionis  beatifica;  conflat  ex  S.Matth. 
8.  vbi  dicitur  quod  reprobi  e tf  cientur  in  tenebras 
exteriores. De  poena  vero  fenfus  ex  eodem  fancto 
Mattham  2f.  ItemalediUi  in  ignematernum.Cuttk 
autem  dicitur  poena  aeterna  cuique  peccato 
mortali  conflituta , id  intelligendum  eft  ( vt 
1 re<fte  docet  Ifambertus J non  felum  de  per- 
petuitate ipfarum  poenarum  quantum  ad  dura- 
tionem  , fed  etiam  de  earumdem  poenarum 
immutabilitate ; ita  vt  nullam  earum  imminu- 
tionem nullumvein  luppliciis  (olatium  vnqua 
experturi  fint  damnati : vnde  etiam  Ifa.  vltimo 
dicitur  quod  vermi*  eorum  non  morietur , & gnts 
non  cxunguetHr. 

Quam  verb  iufte  Deus  ob  vnicum  peccatum 
mortale, quod  aliquando  breuiflimum  & quafi 
momentaneum  eft,po;n;m  eternam  decreuerit 
i iam  a nobis  diChun  eft:  quod  rnfuper  etiam  hac 
, ratione  demonftrari  poteft  5 quia  fcilicet  adlio 
peccati, quam uis  fecundum  Ce  fpe&ata , brcuiP 
fimo  tempore  duret  ,’  nihilominus  fecundum 
affectum  peccantis  quafi  in  totam  a?ternitatera- 
protenditur : qui  enim  (vt  reCte  dixit  S.  Do- 
ctor  ) propter  fruitionem  temporalem  boni  ali- 
enius temporalis  relinquit  teternam  fummi  & 
a; terni  boni  fruitionem,  (quod  facit  quicunque 
mortaliter  peccat  J recte  ac  iufte  cenfctur  bono 
illo  temporali  in  aeternum  frui  velle $ proin- 


DE  PECCATIS.  ?79 

dequepeccatum  fuum,quod  in  boni  illius  tcra- 
por  ilis  inordinata  fruitione  confiftit , in  totam 
aeternitatem  velle  prorogare  : ex  quo  fit , vt 
cum  illud  peccatum  fit  in  affectu  retcrnum.  iu- 
fto  Dei  iudicio  poena  aeterna  dignu  cenleatur. 

Si  vero  quaeftio  intclligatur  de  peccato  ve- 
niali, certum  eft  cx  fide  peccata  venialia  in  om- 
nibus i ullis  fine  in  hac  vita,  fiuein  fiituranon 
cfl*e  punienda  *pocna  jeterna , fed  folummodo  . 
temporali ; ficut  ex  eadem  fide  certum  cft,  ho- 
mines iuftos  in  accepta  iuflitia  vfque  ad  mor- 
tem perleurrintes  sterna  beatitudine  in  aeter- 
num non  efle  priuan  Jos. 

Eft  tamen  difficultas  de  peccatisillis  venia- 
libus,cum  quibus  peccatores  & reprobi  ex  hac 
vita  decedunt : Scotus  enim  in  4.  dift.  II.  & 
quidam  alij  Theologi  exiftimant  poenam  illis 
venialibus  peccatis  debitam,  futuram  e (Te  tan- 
tummodo temporalem.  Probabilius  tamen  alij 
cum  S.  Doftore  afferunt  poen  m illam  fore  ae- 
ternam, non  tam  r irione  gr  uitatis.quam  irre- 
miffibilitatis  ipfius  peccati  venialis  : ciim  in- 
inferno  nullus  neque  rcmilfiom  neque  icdeir.? 
ptioui  locus  fit- 

— — 

DIGRESSIO. 

Dr  foco  inferni  t & d/unnatorum 
fippliciis. 

CVx  inter  ca>teros  efTecftus  peccati  ace rbifc 
fimus  8c  maxime  formidandus  fit  sternas 
poena;  reatus , vt  haec  illius  acerbitas  melius 
perfpiciatur,  n0n  erit  abs  re  de  loco  & qualita- 
te poenarum  illarum  aeternarum  hic  paucis  age- 
re, ac  quid  de  illis  fecundum  fidei  Catholicae 
regulam  fentiendum  fit,  declarare. 

'Dicendum  igitur  I.  infernum  leu  carcerem 
damnatorum  pcenis  deputatum,  efle  locum  ali- 


Digitized  by  GoogI( 


M .fi 


*8o  DE  PECCATIS. 

InAip.  quem  rcalcm&  corporeum,  in  ip fis  terrae  vif- 
nn.  ceribusfitum.  Ita  S.Thomas. 

- Hac  veritas  conflat  exScripcura:Numer-i^. 
Dirupta  ejl  terra  fub  pe  dibue  eorum,  &c.  defcenderunt 
vim  m mfenum  operti  humo,  Iob  IO.  In  femus  vo- 
catur r<.m  reuebn/a,&  opcrt/t  morti*  caligine, 
Conftat  etiam  eadem  veritas  ex  antiquis  Pa- 
tnbusqui  id  afleruerunt,  vt  Tertullianus  lib. 
deani.cap.  ff.  No bu  , inquit,  infer* , non  nud ‘a 
t ufir.u  , nrc  fubdmrlu  aliqm*  mundi  fintinu  cre- 
duurtr-  (idui  fojja  terra  irin  alto  v.tjlit*>  , & in 
tpji.  v’(h r bu*  euu  abfrrupi  profundit tu.  S.At  ha- 
nafius  in  qusftionibus.  Pecoitorum, inquit, anjms 
in  infrno  pu/It*  funt  fuper  omnem  terram  ir  mare, 
vt  pfklrh-jh  dicit : pofuerunt  me  in  heu  infer,,':,  i* 
ten  br.fu  , & in  umbra.  mortu  ,&  S.  Cyrillus  Ale- 
xanci.de  exitu  anima'.  Tunc,  inquit,  animam  in- 
ticidunr  domor.- s , eimque  i n terrarum  ep.xe  i dedu- 
cunt , & fblidjsimu  compedibui  reioin (Ium  m in finiui 
infernorum  curc  rum  pirtis  ac  erebi  tufi  duu  daj- 
ciunt. 

. Porro  quanta’  8c  quam  ampla  regiones, quam 
vafti  recefTus  in  ipfius  terra?  fimi  rcperiantur,cx 
Cofinognphorum  demonftrationibus  latis  a- 
perre  digr.ofci  noteft : cum  secundum  commu- 
nem & probabiliorem  iliorum  fententiam  , ab 
extima  terra?  Superficie  ad  illius  centrum  mille 
ac  quingenta?  8c  amplius  leuca:  numerentur,- 
qua;  totius  ambitus  illias  fiemidiametrum  effi- 
ciunt: vnde  fecundum  Arithmeticorum  nume- 
rorum rationem  colligitur  immenO.  prope  e/Ic 
Ipatia  quaqua  verfium  in  terra?  v i fc eribus  pro- 
tenfia»  in  quibus  proinde  varia  receptacula  eaq; 
amplilfimn  conftittu  pofiunt  , fiueproiuftisad 
tempus  determinatum  puniendis,  fiucpro  xe 
probis  in  sternum  purgandis  , fiuc  pro  Limbo 
puerorum  ex  hac  vita  cum  lolo  originali  pecca- 
to dece  lentium. 

T - Dicendum  2.  ignem  verum  & corporeum  in 
Inlup.  inferno  reperiri , coque  tum  corpora  tum  ani - 
q.*7. 

mas  ipforum  reproborum  in  sternum  cruciari. 
a,f*  Ita  S.Thomas  ; & conftat  cx  feriptuxa  Ilai.6  6. 


DE  PECCATIS.  ?8i 

Conterriti funt  in  Sion  peccatores , poflidit  tremor  hjpo- 
tritas e quis  potent  habitare  devobis  eum  igne  dcutran- 
te  ? quis  habitabit  de  vobis  sum  ardoribus  ftonpiternis  f 
& Apoc.19.  vocatur  infernus  fiagnism  ardent 
igne  ir  fislphure. 

Idipfum  Jocent  SS.  Patres:  S.  Cypriantts 
ferm.  deAfcenf.  Chrifti,  Immortales Mxqaitpni- 
Jeri  viuent  inter  incendia,  & inconfumptibdes  flamina 
nudum  nrpus  con fument  ardebit  purpuratus  disterne* 
erit  qui  afiuanti  lingua  flillam  aqua  infundat j in  pro- 
frio  adipe  frixa  Itbidines  bullient  : <tr  inter  farragines 
flammeas  mifirabiia  corpora  cremabuntur.  S-Grc- 
gortHS  Magnus  lib.  4.  dialog.  cap.  a 8.  S eat, 
inquit,  fleths  beatitudo  Ut  fleat , ita  credi  necejjeefl. 
quod  a die  exit m fui  ignis  reprobos  exurat,  f ' ■ ■ 

Dicendum  ?.  pr.-eter  ipfius  ignis  feijfibile 
tormentum , plurcs  alias  8c  varias  poenas  ipfis 
damnatis  infligi.  Pfal.  io.  Ignu.fulphur.&fpi- 
ritus procellarum  pars  caiicu  eorum  : Iob  24.  Sdd  - 
nimium  calorem  tr.tnflbit  ab  aquis  niuium  : idelk 
( vt explicat  Hugo  Cardinalis)  quod impij in 
inferno  de  poena  ad  poenam  tranfibuntrApoc. 
18.  dn  illa  die  venient  plaga  eius  mors , luHut  , fa- 
mes, &c.  • ■ j!„ 

Iddpfum  cfaoquc affirmant  SS. Patres  : vt  S. 
Bafilius  in  Pfal.  vbi  dicit  in  inferno  pofl: 
iudicium  vltimum  fbre  i/ermiam  innumerabilium 
genus  veneno fum  ac  ca  missorum  , efitans  quidem 
femper , nec  tamen  fe  exputans  ,» intolerabiles  dolores 
morflbus  infigens-..,. S.  Cyrillus  cit.  or.tt-  dc  exitu 
Jir.imse.-  /#;r(in  inferno  fcilicet ) inhumani  trga- 
fluit , tenebr.cofss  circer,  infotssbilia  vincula , vi  nulla 
refringenda  citent  , feri  & intractabiles  miniflri, 
graucs  illa  qua  ad  fupplicium  adhibentur fiutica,  fir- 
mi -ungues  & iufrj.Hi , prad  sra  flagella  , pix  nebu- 
lo fa , & flrpitans  , fulphur  graue  olens  , atra  cubi - 
lia,  pyrAtafmper  ardens,  foedus  ir  olens  vermis.  &c. 
S.  Auguftinus  epift.  zn.ad  Iulianum , va  tjs. 
quibus  'praparatur  dolor  vermium, ardor,  flamma.  fltis 
inextinguibdu  . fletus,  ac ftridar  dentium,  tcsUorum 
lacrjma,  tenebra  exteriores , frc. 


t8x  D E P E C C A T I S. 

Quare eumdem  S.  Patrem  audiamus  fic con- 
cludentem : hac  recordare.  tgn^m  illum  gehenna 

Ser.8l  hu.  quate nmic exagitant l.b  dinu  &•  cupidi. 
de  tep.  tutu  oppone  : igni*  hic,  qui  ui  prafinti  ejt  vita,  abj  umit 
jnvig.  euntia  qua  recipit  \ tUe  vero  quos  fuf ceperit , femper 
rentec  cruciat.  & poena  fu* femper  integros fruat  : ptopte - 
C.  l3.  rea  enim  & imxtwguibiu  dieitur  . non  flum  quia 
tpfenon  extin guttur , /id  quia  nec  eos  quos fuf ceperit, 
axtinguetaut  perimet • 


i 


Digitized  by  Google 


tSl 

CAPVT  III. 


QVoNlAM^Vt  diflum  eft  capite  pro- 
cedenti ) peccatum  nihil  aliud  cftquam 
legis  tranlgreffio , idcirco  ad  perrectam 
ipfius  peccati  notitiam  requiritur  etiam  cogni- 
tio legis,vnde  dixit  Apoftolus  Rom.  Per  le- 
tem tigni t io  peccati- 


SECTIO  I. 

Quid  nomine  legis  intelligatur , O* 
quotftplex  Jit  lex . 

LE  gis  nomen  late  fumptum  , regulam 
quamcunque  fiue  normam  agendorum  fi- 
gnificat  : quo  fenlu  Grammaticae  aliarumque 
artium  regulae, leges  vocantur;  & tyranni  leges 
quamuis  iniuftas  ferre  dicuntur  , iuxta  illud 
Ilai.  I O.  V a qui  ctndunt leges  iniquae.  Si  vero  pro- 
prie & ftrifle  fumatur  lex  fecundum  mentem  n.qx, 
S.  Dodoris , nihil  eft  aliud  quam  refla  regula  J^u  * 
fcu  menliira  humanorum  afluum  , fecundum 
quam  vel  ad  bene  agendum  dirigimur  , vel  4 
male  agendo  retrahimur. 

Lex  autem  eo  fenfu  intellefla  diuiditur  a S.  q ^ 
Doflore  in  legem  seternam,  naturalem,  & po- 
ficiuam  : & ha:c  lex  pofitiua  fubdiuiditur  in  ^ 
legem  pofitiuam  diuinam  , & legem  pofitiuam 
humanam : qua»  quidem  lex  pofitiua  humana 
rursus  duplex  eft , Ecclefiaftica  fcilicet,  & Ci- 
uilis:  ficur  enim  lex  pofitiua  diuina  alia  eft 
vetus,  feu  Mofaica,alia  noua  qua;  lex  Euange- 


?8*-  DE  LEGIBVS. 

lica  feu  Chrifti  vocatur  , quoniam  ab  illo  Un- 
quam fupremo  legiflatorein  Euangelio  lata  eft  t 
& promulgata.  De  lege  «terna  &naturali  agen- 
dum nobis  eft  in  hac  iedione,  de  pofitiua  vcio 
tum  diuina  tum  humana  in  fequentibus. 

^ 9 *•  Lex  sterna  ( vt  docet  S.  Thomas J nihil  eft  ' 
aliud  quam  ratio  diuina;  lapientia: , quatenus 
omnium  adionum  & motuum  dirediua  eft  .• 
ficutenim  in  quolibet  artifice  pr«cxiftit  ratio 
eorum  qua;  per  artem  fiunt ; ita  etiam  in  quoli- 
bet  gubernate  pr«exiftcre  debet  ratio  dirediua 
eorum  qii£  ab  ijs , qui  eius  gubernatione  fiub- 
duntur  , agenda  vel  omittenda  fiunt : Deus  au- 
tem licur  'per  fuam  fapientiam  rerum  omnium 
conditor  eft,fic  eft  etiam  gubernator : vnde  ia- 
pientiailla  , in  quantum  per  eam  cunela  creata 
fiunt , rationem  habet  exemplaris  Sc  idea:  , in 
quantum  vcio  per  camdem  eunda  diriguntur  . 
in  finem  debitum , legis«tcrn«  rationem  ob- 
tinet. 

Ciim  vero  h«c  «terna  lex  creaturas  quafcun* 
que  fiecundiim  modum  illis  conuenientem  di- 
rigat, idcirco  aliter  ratione  carentibus  , aliter 
ratione  pr«ditis  intimatur  Sc  proponitur:  illis 
quidem  per  exeeutionem  & fivt  ita  loquamur^ 
per impreilioncm  ordinis  ipfius  qui  aba:terna 
lege  dimanat ; iftis  vero  per  quandam  vcluti  ir- 
radiationem diuin*  lapientia:  , qua:  mentem 
lib.l.  rationalem  illuftrat , 8c  in  operationibus  fiuis 
dc  lib.  dirigit,  iuxta illud  Pfiil.4.  Signarunt  eft fuper  nos 
arb.C.tf  vultui  tui  Demint : vnde  S.  Auguftinus  di- 
cit, Notionem  legis  & tenta  quibufeunque  liminibus  ejje 
impreffano. 

T Quanta  autem  fit  vis  Sc  potcftas  illius  «terna: 
legis  , vel  hinc  patet , quod  omnes  & quarcun- 
que  creatura;  nulla  prorsiis  excepta  ,il'i  omni- 
mode fiibdantur  : & de  illis  quidem  qua:  ra- 
tione carent;  conftntex  Pral.148.  lgnu, grando, 
nix , glacies,  frc.  qua  faciunt  verbum  eius  : Sc  Pfal. 

II 8-  Ordinatione  tua  perpuerat  dies , quoniam  om- 
nia pruiunt  tibi . Dc  creaturis  autem  ratione 
praeditis  fimiliter  conftat : vel  enim  fiecundiim 

redam 


Digitized  by  Goo^le 


DE  LEGIBVS.  *8f 

redam  rationem  agunt , & tunc  asternas  legis 
duduin  fequuntur : vel  a reda  ratione  aber- 
rant,, & tunc  quantum  . 'deficiunt  a lege  sterna  ex 
parte  aEf tonis,  ( Vt  loquitur  S.  Thomas: ) tantum  q.g,a, 
/Uf pletur  ex  parte  pafiww  ; prout  fcilicet  in  tantum 
patiuntur  quod  lex  aterna  diEhit  de  eis , in  quantum 
deficiunt  facere  quod  ipfi  legi  ater  na  anuenit.  Quo  jj{j,  j 
fenfu recte  dixit  S.  Auguftinus  Iufiifti  Domine  conf/ 
«Sr  fice  fi  vt  pcena  fua  fibi  fit  omnts  animus,  inordi-  ca.p,lz 
natus,  * 

Lex  naturalis  ( vt  docet  idem  fandusTho-  q.gi, 
mas ) eft  ipfummct  naturale  iudicium  feura-  g2< 
tionis  didamen , quo  per  lumen  nobis  a Deo  7 
tanquam  authore  natura  inditum  ; &ab  aeter- 
na eius  lege  deriuatum,cognofcimus  ea  ede  fa- 
cienda , quas  reda,  8c  iufta  funt ; & e contti 
vitanda  efle  ea , quas  a iuftitia  8c  reditudinc 
defledunt. 

Ad  pleniorem  vero  huius  legis  naturalis  no- 
titiam obferuandum  primo  naturale  illud  iudi- 
cium, rationem  legis  habere  , non  prout  a no- 
bis eft,  fed  quatenus  eft  in  nobis  ex  diuinas  le- 
gis impredione  : vnde  patet  ratio, cur  eiufmodi 
1 ex  naturalis  a Regio  plalte  vocetur  lumen  diut-  Pf.  4 8* 
ni  vultus  , id  eft  diuin»  lapientias,  f gnatum  fuper 
nos,  quia  fcilicet  vim  omnem  fuam  &.  lucem  ab 
.ipfius  diuinas  lapientia;  feu  Jcgi-i  asternas  veluti 
radiisaccipit. 

Obferuandum  fecundo  legem  naturalem  ( vt  qu  94 
docet  fandus  Thomas,/  vnam  8c  eamdem  efle  a.  4.. 
apud  omnes  homines  quoad  prima  & generalia 
principia, tam  fecundum  notitiam, quam  fecun- 
dum reditu  dine  : id  eft  omnes  homines  eoip- 
fo'  quo  ratione  prasditi  funt,  generalia  illa  legis 
naturalis  principia  cognofcere,  8c  tanquam  iu- 
fta  8c  reda  approbare  : v.  g.  bonum  efle  facien- 
dum ; malum  fugiendum  ; rationi  obtempe- 
randum , 8cc.  Quoad  conclufiones  vero  qua 
cx  illis  deducuntur  , faspe  contingit  multos  a 
reda  ratione  deficere  propter  prauam  peccandi 
confuetudinem , 8c  inde  exortam  intelledus 
obfcurationem  i Si  fic  ab  ipfa  lege  naturali 


,86  DE  LEGIBVS. 

aberrare  : vnde  videmus  apud  multas  gente* 
olim  idololatriam  , & alia  flagitia  legi  naturali  ■; 
•vam.i.  c°utraria,  approbata  tamen  & vlu recepta  fcdf-  ' 
^ * * fe,de  quibus  loquens  Apoftolus  dicit  quod  Ob- 
fcuratum  ejl  tnjtpiens  cor  eorum  , & mutauerunt 
gloriam  incorruptibili*  Dei  in  Jimilitudinem  ima- 
ginis corruptibilis  hominis,  & volucrum  , & fer- 
pentum  ire. 

Obferuandum  tertio  legem  naturalem  omnes 
homines  obligare  ab  co  tempore , quo  rationis 
Vfum  accipiunt , & per  illam  inter  bonum  Sc 
malum  difeernere  incipiunt : hic  enim  rationis 
vfus  eft  veluti  iplius  legis  naturalis  notificatio  : 

& eo  fenfu  inteJligenda  funt  heee  Apoftoli  ver- 
ba  Ego  autem  . vtuebam  fine  lege  aliquando  ; fed 
cum  venijfet  mandatum  , peccatum  reuixit  : Ita 
enim  verba  illa  explicat  fandus  Bafilius  in 
Pfal.i.  & fandus  Hieronymus  Epift.  ad  Alga- 
liamqusft.  8-  vbi  fic  loquitur  : Cum  mandatum 
venerit , hoc  ejl  tempus  in  colligenti*  appetentis  bona  & 
vitantis  mala , tunc  pecchtum  reuiuifeere  incipit,  & ho- 
mo reus  ejje  peccati . 

Obferuandum  quarto  legem  naturalem  ita 
©mnes  homines  obligare , vt  in  nullo  cafu  ab 
illius  feruandte  obligatione  poflint  eximi.  At- 
que in  primis  certum  eft , exemptionem  illam 
humana  auihoritatc  dari  non  pofle , cum  ipla 
lex  naturalis  ab  jeterna  Dei  lege  deriuetiur, 
vimque  luam  omnem  accipiat,  vt  fupra  didum 
Iib.6 . eft : vnde  Ladantius,  H u;c , inquit,  legi  (natura- 
diui.  Ii  fcilicer  ) nec  prarogari  fas  ejt,nec  derogari  ex  hac 
liift.  aliquid  licet,  neque  tota  abrogari  potcjl  j nec  vero 
C.8.  aut  per  Senatum  aut  per  populum  hac  lege  liberari 
pojjumus- 

Quod  verofpedatad  authoritatem  diuinam, 
licet  quidam  Theologi  exiftiment  per  illam 
r poftfc  in  lege  naturali  difpenfari , probabilior 
G-1' °-  tamen  eft  eorum  fententia , qui  aflerunt  id  fa- 
rl.r  pientias  diuina:  omnino  repugnare, proindeque 
llb  «eri  non  pofle-  Ita  fandus  Thomas  : 8c  ratio 
qu-ft.  eftjquia  lex  naturalis  nihil  eft  aliud  ( vt  docet 
‘hfJ*  fandus  Auguftinus  } quam  ip/ius  ater  na  legu , 


DE  LEGIBVS. 

atque  adeo  fumma  & incommutabilis  ratio  nis  ijjiut 
diurna  fapientix  in  mentibus  hominum  ftttta  tranfiri - 
ftio:  atqui  Deus  ( vt  ait  Apoftolus  ) fetpfum ne-  l-Tim» 

gare  non  potcjl,  * 

Dices,  Deum  Exod.ii.  Ifrae  litis  pnecepifle, 

Vt  res  aliquas  ab  ^gyptiis  mutuo  acceptas  in- 
uitis  illis  retinerent , ac  fecum  auferrent;  ac 
proinde  in  lege  naturali , quse  furtum  prohibet, 
difpenfafle. 

Refpondetur  in  illo  cafu  Deum  nihil  contra 
legem  naturalem  prascepifle ; 'illa  enim  prohi- 
bet iniuftam  rei  aliena;  ablationem ; res  autem 
illa:  ab  Iftaelitis  ablata; , eo  ipfo  quo  id  ab  i Ilis 
( Deoiufcente)  fiebat,  non  erant  amplius  alie- 
na:, fed  iplbrum,  Deo  fcilicet , ratione  fupremi 
dominij,quod  in  omnes  creaturas  obtinet, pro- 
prietatem & poflefiionem  rerum  illarum  in 
lixae  litas  transferente  : ficque  dicendum  eft 
Deum  in  praecepto  legis  naturalis  non  difpen- 
faffe,  fed  adionis  illius  quam  imperauit,  ooie- 
dlum  mutaife ; & ea  ratione  licitam  8c  hone- 
ftara  reddidiffe. 


SECTIO  II. 

Quid  (it  lex  humana&  circa  cattam  ma- 
teriam ver  far  i poffit. 

LE  x humana  fecundum  dodrinam  fandi  «'09. 

Thomre  nihil  eft  aliud  quam  qua:dam  ra-  a>’ 
tionis  ordinatio  ad  commune  bonum  ab  eo, 
qui  communitati  praeit , promulgata  cum  in- 
tentione obligandi. 

Dicitur  primo  ( Rationis  ordinatio ) quia 
lex  pofitiua  fertur  per,  modum  imperij : at  im- 
perare ( vt  docet  idem  fandus  Thomas  ) eft  q. 
adus  rationis , prafuppofito  tamen  adu  vo-  a.i. 
Imitatis.  ^ 

Dicitur  fecundo  ( ad  commune  bonum  \ 
cuia  ad  rationem  legis  requiritur , vt  non  vni 

R i) 


Digitized  by  Google 


*8S  DE  LEGIBVS. 

tantum  aut  alteri  perfons',  fed  tori  communi- 
tati imponatur : Lex  enim  ( vt  habetur  dift.  4. 
C.ip»  4.1)  nulla priuato  commodo . fcd  pro  communi 
vtilitate  confer iptaejfe  debet : vnde  ( vt  ait  idem 
9 0.  fandus  Thomas ) pater  familias  poteft  quidem 
j.  ad  pracepta  vel  ftatuta  facere, non  vero  leges  con- 
dere. 

Dicitur  tertiolegem  humanam  ferendam  cfle 
ab  eo  qui  communitati  pneelt , iuxta  id  quod 
dicit  Apoftolus  Rom.I-J.  Omnis  anima  patefiat! - 
bvs  fub limioribus  fubditafit ; non  enim  efipotefias  mfi 
a Deo : ex  quibus  verbis,  ficut  conftat»iubditos 
ad  obedientiam  1‘uperioribus  prajftandam  obli- 
gari; fic  etiam  cx  iifdem  rede  colligitur  penes 
ipfos  ftiperiores  incile  ferendarum  legum  po. 
teftatem. 

Dicitur  4. legem  humanam  promulgari  de- 
bere : Tunc  enim  ( vt  dicitur  in  Decret.  cap.  In 
ijhs  dift.  4.  ) leges  injhtuuutur  , cum  promulgan- 
tur. quod  confirmari  poteft  cx  cap.  >Ad  hxc. 
extra  de  poftulutione  Praela  torum  ; 8c  cx  cap. 
Cognofientes,  de  conftitutionibus. Cuius  quidem 
conditionis  rationem  hanc  affert  S.  Dodor: 

quia  lex  imponitur  per  modum  regula  & menfurx.: 
cl<->‘  regula  autem  & menfura  imponitur  per  hoc  > quod 
4>  applicatur hu  qua  regulantur  & men furantur  : vn- 
de ad  hoc , quodlx  virtutem  oblgandi  habear , opor- 
tet quod  applicetur  hominibus  . qui  ftcundsem  eam 
regulari  debent  : talis  aurem  applicatio  fit  per  hoc , 
quod  tn  notitiam  eorum  deducitur  cx  ipfa promulga- 
tione. 

Dicitui  ).  legem  fetfendam  effe  cum  inten- 
tione obligandi.  Atque  in  primis  qubd  commu- 
nitatis fuperiores  poteftatcm  habeant  fibi  fub- 
ditos  obligandi  , conftat  tum  ex  ante  didis, 
tum  etiam  ex  Concilio  Conftan.  leflV  vlt.  in 
qua  opinio  contraria  » qua;  fuit  V viclefi  Sc 
Ioannis  Hus  tanquam  hieretica  damnata  eft. 
Quod  vero  etiam  requiratur  ex  parteLegiflato- 
ris intentio  obliganai  , inde  infertur,  quod  fi 
lex  non  obligaret,  lex  dici  non  pollet , fed  po- 
tius confilium  .•  lex  enim  a ligando  drda  eft , vt 


DE  LEGIBVS, 

docet  S.Thomas ; & in  eo  prtefertim  a confilio 
differt, quod  confilitim  liberam  relinquat  pote-  a.  i. 
flatem  feci  en  di  id  quod  confuliturjlex  veco  ad 
id , quod  per  illam  prteicribitur  exequendum 
obliget ; vnde  S.Hieronymus  ; 7(«, inquit,  qua  lib.r. 
confulitur,  ejtin  arbitrio  offerentis  ; res  quaprxcipititr,  con- 
in  necefsitatefiruientis.  Iouin. 

Addit  S.Thomas  quasft.qf.  art.  ?.ex  Ifid.lrb. 
f.  etymo!.  cap.zi.  alias  quafdam  legis  humanas 
conditiones  ; fcilicctvt  fit  iufta,honefta,pofli- 
bilis,  loco  & tempore  conueniens  , pro  (com- 
munitatis vtilitate  fcripta,  8cc.  quas  ex  infra  di  - 
cendis  plenius  intelligcntur. 

Quod  fpedat  ad  materiam  ipfius  legis  , cer- 
tum eft  in  primis  humana  legem  nullum  pofle 
praecipere  adum,  qui  fit  lege  naturali  vel  pofi- 
tiua  ciiuina  prohibitus;nullum  item  pofle  pro- 
hibere^ui  fit  hac  vel  illa  lege  praeceptus  ; lex 
enim  humana  legi  naturali  contradicere  non 
debet , nec  prasualcre  poteft,cum  ip.fe  lex  na- 
turalis fic  indilpenfabilis,vt  ex  ante  didis  con- 
flat; & multo  minus  legi  diu  i me  ; cimi  ficut 
princeps  Apoftolorum  edixit  Ador,  f . Obedire 
opertet  Deo  magu,  quam  hominibus : vnde  S.Augu-  lib.r. 
fiinus  dicit,  in  ijia  temporali  /ege  nihil  cjfe  iujhtm  de  lib. 
atque  Igitimum  , quod  non  ex  hac  xtctnajibi  homines  arb.c.S 
deriuauerint. 

Certum  efi  deinde  lege  humana  prohiberi 
pofle  adum  externum  quemcunque, lege  diui- 
na  vel  naturali  minime  prasceptum  : pofle  item 
prascipi  adum  externum  .quemcunque  hac  vel 
illa  lege  minime  prohibitum:  vnde  Chriftus  S-Mat. 
Dominus;  Omnia. , inquit,  quacumque  dixerint  2, 
vobis,  fer  uate  & facite  : quod  tamen  fic  intelligi 
debet , dummodo  prohibitio  illa  vel  praeceptio 
fit  honefta,iufta,poflibilis.  bono  communi  vti- 
lis  , aliafque  habeat  conditiones  fupra  relatas: 
poteftas  enim  legiflatiua  hominibus  a Deo 
concefiaeft  , ad  adificationem, non  vero  ad  deftru-  %.Cor, 
Etioncm.  IO. 

Cum  hasc  duo  certa' fint , vnum  eft  de  quo 
apud  Theologos  controuertitur ; an  fcilicet  lex 

R iij 


«1-9 1. 
3* 


q.IOO. 

*?• 


qgo  DE  LEGIBVS. 

humana  po/Tic  quoque  adus  internos  praecipe- 
re vel  prohibere.  Quidam  D ociores  id  fimpli- 
citeraffirmant : alij  probabilius  cum  S.Thoma 
negant,  afleruntquc  nulla  humana  lege  etiam 
JEcclefiaftica  prohiberi  poiTe  vel  prascipi  adus 
pure  internos-,  nili  quatenus  exterioribus  qui- 
buldam  adibus  prasceptis  vel  prohibitis  necef- 
fano  coniungunrur-.  Ratio  eft,  quia  (vtibidem 
dicit  S.Dodor  ) de  his  potej}  homo  legem  facere  , de 
quibus  potefi  indicare  : tudicium  autem  hominis  ejje  non 
pote  fi  de  interioribus  motibus  qui  latent , fed  folum 
de  exterioribus  \alfibus  qui  apparent  : vnde  Inno- 
centius III.  cap.  qq.  de  limonia  verfus  finem. 
Nobis,  inquit,  datum  efi  de  manifefiu  tantummodo 
indicare. 

Diximus  adus  internos  lege  humana  proripi 
aut  prohiberi  non  polle , nifi  quatenus  exterio- 
ribus adibus  neceflario  coniunguntur,ita  vt  fi- 
ne illis  humana  lex  moraliter  loquendo  imple- 
ri non  poflit ; tunc  enim  adus  illi  interni  fimul 
cum  externis  praecepti  vel  prohibiti  efle  cen- 
lentur  : e.  g.  Ecclefiaftica  lex  de  officij  diuini 
recitatione  a Clericis  beneficiatis  aut  in  maio- 
ribus ordinibus  conftitutis  facienda  , non  tan- 
tum praecipit  externam  ipfius  officij  recitatione 
ope  tenus  fadam,  fed  etiam  interiorem  mentis 
attentionem,  vt  habetur  cap.  Dolentes, extra, de 
celebr.  Miflarum  , in  'quo  Innocentius  III. 
praicipit,vt  officium  diuinum  ftudrne , & deuote 
a Clericis  perfluatur-,  quia,  fi  attentio  illa  defit  ex 
deliberata  recitantis  voluntate  , oratio  vocalis 
qua;  lege  illa  proripitur, iam  non  erit  oratio;  Sc 
fic  lex  non  implebitur. 

Quod  fi  adus  internus  non  fit  abfolute  nece£ 
farius  ad  hoc , vt  lex  humana  feruetur,fed  tan- 
tum vt  perfedius  & melius  feruetur ; tunc  fub 
legem  cadere  non  cenfetur : vnde  S.  Thomas 
dicit  modum  procepti  no  cadere  fub  proceptuj 
e.  g.  quod  quis  ieiunet  in  Quadragefima  ex 
motiuo  temperando  vel  poenitentia;  ; quod 
Miflam  diebus  feftis  audiat  ex  motiuo  reli- 
gionis vel  obedientia  ; quocunque  enim  ex 


DE  LEGIBVS.  %9* 
motiuo  humana  lex  impleatur, dummodo  mo- 
duum  illud  fit  honeftum  & bonum  , lex?  ipfa 
fufficienter  impleri  cenfetur. 

Porro  circa  materiam  legis  humans  obfer- 
uandum  eft,  illam  pofle  pro  variis  hominum 
temporumque  conditionibus  fubinde  mutari : 
vnde  S.  Auguftinus  lib.  i.  de  lib.  arb.  cap.  6. 
Lex  temporis,  inquit , quamuis  iufla/it,  commutari 
tamen  per  tempora  iujle  poteft  : & Innocentius 
III.  in  Concilio  Lateran.  ( vt  refertur  cap  .Non 
debet  extra  de  confanguinit.  & affinit. ) non 
debet  reprehenjibile  indicari , Ji  fecundum  varietatem 
temporum  Jlatuta  quoque  varientur  humana ; prx- 
fertim  cum  vrtens  neceffitas  vel  euideus  vtilitas  id' 
expofcit. 


S E CTI  O 1 1 1. 

V irum  lex  humana  in  confcientia 
obliget . 

RopositA  quaeftio  tam  de  lege  ciuili  qua 
A de  canonica  feu  Ecclefiaftica  mtelligi  de- 
bet:&  quamuis  quibam  Theologi  inter  vtram- 
que  illam  legem  diftmguendum  efle  exiftimer, 
communis  tamen  & verior  fententia  eft , quae 
vniuerfim  affirmat  legem  humanam,fiue  cano- 
ni camdiue  ciuilem,in  confcientia  obligare;Ita 
vt  huic  vel  illi  legi  repugnando,  peccati  etiam 
mortalis  reatus  incurri  poffit.  Ita  S.Thomas»  <3* 
Et  de  lege  quidem  ciuili  probatur  ex  Apoftolo  a.4. 
Rom.i?.  vbi  loquens  de  Regibus, Ducibus, & 
aliis  Superioribus  Laicis:  qui  refjlit  poteJlati.Dci 
f ordinationi rejijlit $ qui  autem  rejiftnpt , ipjifibi  dam- 

nationem acquirunt : 8c  aliquibus  interieclis  con  - 
dudit,  ideofubditiejlote.non  fol/im  propter  iram , fiet 
etiam  propter  con fcieutiam  An  quemlocu  S.Ambr. 
'Retfe,  inquit yApofiolus  dicit fubietfos ejfe  debere, non 
filum  propter  iram, id  eft  vltionem  prxfente,paritenim 
iravindtitamjfedir  propter  futurum  indicium  , viri 

R iiij 


Digitized  by  GoogI( 


<9*-  DE  LEGIBVS. 

Afcupinte  etnjcientia  ipsi  punientur. 

Quod  fi  fupeiioribusLaicis  etiam  infidelibus» 
cum  lufta  decernunt,  obediendum  eft,  iuxta  id 
quod  docet  Apoftolus;  lonee  potiori  iure  de 
Superioribus  Ecclcliafticis idem  dici  debetjvn- 
«fe  emmChriftus  Dominus  S.Matth.  de 
iJjis  loquens  Qua  dixermtvobis^nqmt^flruate 
<ite:8c  Apoftolus  Hcbr.  Ij.  Obedite,  inquit, 
pKtpo/itis  vefiris,  & fitbmccte  eis,  &c. 

Eft  autem  hic  obferuanda  docbina  S.  Tho- 
mse  cit.  ait.  4.  vbi  dicit  leges  humanas  rim  il- 
lam obligandi  in  foro  confcientise  habere  , non 
a fe,  fed  a lege  artem  a a qua  deriuantur : vnde 
infert  eatenus  eas  obligare  quatenus  ipfi  le^i 
«tenue  conformes  funt';  quod  quidem  cx  tri- 
plici capite  dignofeendum  elTe  docet  : Primo 
ex  nne  ipfarum  legum  , quando  fcilicet  ad  bo- 
num commune  ordinantur : Secundo  ex  illa- 
rum authore > quando  Legiflatoris  poteftatem 
non  excedunt  : Tertio  ex  earumdem  forma, 
quando  lecundum  iuftam  proportionem  impo- 
nuntur fubditis  onera , in  ordine  ad  bonum 
commune:  & his  tribus  conditionibusconcur- 
rentibusdicitleges  humanas  obligare  in  foro 
confcientix  , Econtra  vero  , quando  leges  illa: 
lmulte  1'unt ; v.  g.  quando  ad  vtilitatem  com- 
munem minime  pertinqpt  > v.  g-  quando 
ab  eo  feruntur  qui  legitimam  non  ha- 
bet authoritatem , vel  cum  per  illas  onera 
multitudinis  proportione  debita  minime  fer- 
uata  difpenfantur ; tales  ailerit  non  leges  fed 
Violentias  dici  debere , nec  proinde  ‘in  foro 
conici  entis .obligare,  nifi  forte  propter  vitan- 
dum icandalum  vel  turbationem  aliquam;  qua 
ratione  quifque  particularis uiri  fuo  cedere  de- 
bet. Si  tamen  leges  illa? iniufta;  eflent ac  legi 
diumre  contraritEjtunc  non  modo  in  cofeienna 
non  obligarent , fed  ne  quidem  illas  obleruare 
vifo  modo  Jicerct,vt  per  fe  fatis  manifeftu  eft. 
q ,e».a  • 9um  M»1™?  ex  dicHs  conftet  legem  humana 
in  foro  confcientis  obligare, queritur  I.quafna 
perfonas  obliget?ilefpondecux  cum  S-Dociore 


:ed  by  Google 


:-H^o£3K3K= 

J 


DE  LEGIBVS.  19? 

legem  humanam  cos  omnes  obligare?  qui  fub- 
duntur  poteftati,  a qua  lex  illa  dimanat , iuxta 
illud  Apoftoli  , Omnu  anima  potefiatibus  fublimio- 
ribut  f -abdita  fit : ex  quibus  verbis  refellitur  T5* 
error  Bcgardorum  & Beguinarum , qui  affere- 
bant eos , qui  perfedionem  iuftitiar  confecuti 
edent,  humans  obedietias  non  ede  fubiedos? 
nec  ad  obferuationem  vilius  legis  Ecclefiafticg 
aut  ciuilis  obligarirquorum  error  damnatus  eft 
in  Concilio  Vrcnnqfifi,  vt  refertur  in  Clemen- 
ti na  ^Ad  nofirum , de  nsereticis , Sc  in  Concilio 
Trident.  fefl'.  6.  cap.  20. 

Neque  htereticis  illis  fhuet  illud  I.  adTim. 

I.  Iuflo  nonejikx  pofita : fenfusenim  verborum 
illorum  eftj  vtredeobferuatS.Thomas)iuftos  a.  f-  ad 
non  ede  fubiedos  legi  quoad  vim  coadiuam  , I. 
cum  fponte  illi  fubdantur,quamuis  quoad  vim 
dirediuam  illi  abfolute  fubditi  fint. 

Quaeritur  z-  an  Clerici  legibus  ciuilibus  te- 
neantur- Refpondetur  teneri, dommodoEccle- 
fiadi  cis  canonibus, vel  officio  Clericali  non  re- 
pugnent,vt  fuse  docet  Bcllarminus,probatque 
praefertim  ex  eo  quod  Clerici  praterqua  quod  1 \ * 14 
Clerici  funt , lunt  etiam  ciues  & partes  quae-  c. 
dam  communitatis  at  reipublica:,  proindeque 
vt  tales  ciuilibus  legibus  fubdi  debent : vnde  c,2b’ 
etiam  (" vt  ibidem  ot>feruat ) in  publicis  preci- 
bus Clerici  pro  regibus  orantes  dicunt  fe  ora- 
re ( Pro  rege  noftro,  &c.  J quibus  verbis  fe  illius 
fubditos  efle  profitentur. 

Quxritur  3.  vtrum  pueri  antevfum  rationis 
legibus  teneantur.  Communis  & certa  Theo- 
logorum fententia  efl , non  teneri  * vt  docent 
Paludanus,  Sotus,  Azor,&  alij  apudLayman- 
num  trad.  4.  de  legib-  cap.  10.  cademqueeft 
ratio  de  perpetuo  amentibus , vt  ibidem  dici- 
tur : lex  enim  efl:  praeceptum  rationale , cuius 
proinde  capaces  non  funt  qui  ratione  carent. 

Quaeritur  4.  vtrum  Legiflator  propria  lege 
teneatur.  Refpondet  S.  Thomaslegiflatorem  _ 
non  obligari  lege^  fua  quoad  vim  coadiuam  j ^L,P-  a* 
cum  nullus  proprie  a feipfo  cogatur,  lex  autem  ?♦ 

• ' ■*  T, 


Digitiz 


Google 


$94  DE  IEGIBVS. 
non  habeat  vim  coa&iuam  nifi  ex  poteftate 
Xesjiflacoris:&  eo  fenfu  princeps  in  iureciuili 
dicitur  lolutus  a legc,co  quod  nullus  in  ipfum 
poffit  condemnationis  fententiam ferre  fi  con- 
tra legem  agat  : obligari  tamen  lege  a fe  lata 
S-Mat.  quoaa  vimdirccfbiuam  j vnde  reprehenduntur 
23.  a Chrifto  Domino  i\h,  qui  dictt»r,&  non  faciunt} 

& imponunt  alijs  onera  grauia  & importabilia  , digito 
ad  qu.  autem  fuo  nolunt  ea  monere.  Quod  tamen  intelJigi 
06.  c!  debct  ( vtrefte  obferuat^Gamachreus ) dele- 
- " ’ gibus  illis,  qua?  nihil  continet  Legiflatoris  fexx 
principis  dignitati  contrarium  aut  repugnans  : 
alioqui  enim, fi  verfetur  lex  in  tali  materia  qua; 
fit  contra  dignitatem  principis,  certum  ell  il- 
lum eiufmodi  lege  nullatenus  obligari:  e.  g.fi 
feratur  lex  , ne  quis  palatium  ingrediatur  cum 
enfe;  manifolium  elt  hanc  legem  non  obltrin- 
gere  principem, cuius  proprium  ell gladium  por- 
ture  vt  dicit  Apollolus:quod  fimiliter  etia  dici 
debet , fi  lege  aliqua  prohibeatur,  nequis  au- 
deat venari  ceruos  in  lylua;  nequis  aurum  vel  | 
fericum  in  vellibus  habeat, &c.  vt  per  fe  patet.  1 

Qua:ritur  f.  quandonam  lex  obligare  inci- 
piat. Relpondetur  cum  diltin&ioncrvel  enim 
qua; Ilio  ell  de  obligatione  generali,  quam  fe- 
cum lex  humana  fomperinuchit,  eoipfo  quo 
, lex  ell,  vt  ex  ante  didlis  conllat;vel  de  obliga- 
tione particulari,qua  fubditus  quifque  ad  illius 
legis  obferuationem  tenetur, ita  vt,fi  contra  il- 
lam faciat,  peccet : fi  primum,  dicendum  ell  le-  1 

fem  obligare  incipere  cum  fufficienter  & de- 
ite  promulgata  eft:  tunc  autem  fufficienter  ac 
debite  promulgata  cenfctur  fecundum  proba- 
biliorem Theologorum  fententiam;  ciim  inip- 
fius  principis  curia  promdlgata  ell , vt  docent 
tra£l.  Syluellcr,  Sotus,Nauarrus,  Azor,  Suares,  & 

4.  de  alij  apud  Laymannumjquod  tamen  intelligen-  ' 
leg.c.2  dum  ell  faluis  Regnorum  ac  Prouinciarum 
lib.  1.  confuetudinibus  leu  iuribus  aut  priuilcgijs 
delull.  fpccialibus , qua;  interdum  requirunt  non  in 
& iur.  vno  foliim,fed  in  multis  & variis  Jocis  legum 
*pi.a.4  promulgationem  fieri,  vtxede  monet  Sotus. 


• * DjgijiMtf.by  Googlc 

--  * 


1 


DE  LEGIBVS.  r$f 
Si  vero  fecundum  ; id  eftfi  quxftio  fit  de 
obligatione  cuiufque  particularis  ad  legem  fer- 
uandam ; dicendum  cft  ad  hoc  requiri , vt  lex 
ad  illius  notitiam  venerit*  aut  venire  potuerit; 
alioqui,quandiu  talem  legem  latam  efle  inuin- 
cibiliter  ignorauerit,ad  illam  feruaudam  mini- 
me tenebitur,  neque  eam  tranlgrediendo  pec- 
cabit, vt  docent  Nauarrus,  Sotus,  Vafques,& 
plures  alij  apud  Laymannum  fupra.-  quod  e- 
tiam  declaratur  in  1 ext.  cap.  i.de  concefT.prx- 
bend.  vbi  dicitur,  quod  lex  feu  tonftdutio  & man- 
datum nullos  aflringunt,  ni/i  pofiquam  ad  notitiam 


per uenermt  eorundem,  autniji poft  tempus, infra  quod 
ignorare  minime  dcbuijjcnt. 

Quxritur  6.  an  prxter  ipfius  legis  promulga- 
tionem, neceflaria  fit  eiufdem  acceptatio  a fub- 
ditis  fad:a  , ad  hoc  vt  obligandi  vim  habeat. 
Dtuefuntfuper  hac  quadtione  Theologorum 
fententis  : quidam  enim  , vt  Maior , Nauar- 
rus, & alij  apud  Laymannum , affirmatiuam  - , 

panem  amplettuntur,  a/Teruntque  ad  hoc  , vt  IUPra 
lex  vim  &robur  fuum  habeat , requiri  vt  a caP*3* 


maiori  parte  communitatis  acceptetur  , vel 
faltem  vt  non  improbetur  vel  repudietur.  Alij 
econtra  negant  legem  a populi  acceptatione 
pendere,  fed  vim  & robur  fuum  accipere  i 
legitima  authorirate  Legifiatoris.  Ita  Ioan. 
Medina,  Valentia , Suares,  & alij  apud  Lay. 
mannum  fupra;  quorum  fententia  probabilior 
videtur  e!Te,&  in  praxi  tenenda : & qnamuis 
priori  fententis  tanqudm  probabili  vellet  quis 
adhxrere , fateri  nihilominus  deberet , pecca- 
re fubditos  legem  principis  iuftam  acceptare 
nolentes,  eumque  aufu  temerario  improban- 
tes & abijeientes,  quando  prcefertim  nulla  ra- 
tione legitima  ad  id  inducuntur : ciim  lexdi- 
uina  obedientiam  fubditoxum  erga  principe* 
aperte  pr*fciibat> 


X v, 

/ 


Digitized  by  Google 


DE  LEGIBVS. 


v 


J 


J|6$ 


SECTIO  IV. 

Vndenam  dignofci  pofjit , notrnm  lex 
humana  fub  mortali  culpa  obliget. 

TR I A funt  praecipua  capita  ex  quibus 
communiter  Do&orex  inferunt , lege  ali- 
quam humanam  fub  mortali  culpa  obligare. 
Primum  petitur  ( vt  docet  Nauarrus  ) ex  ip- 
Si-Ma  fius  legis  verbis,  quibus  plerumque  obligatio 
stua.  fub  graui  peccato  diferte  exprimitur » vt  cum 
tiu.fo.  aliquid  pra:cipitur  vel  prohibetur,  fub  intermi- 
natione aiuini  itidu.  y,  vel  maledictionis  iter  na  , aut 
fub  indicatione  omnipotentis  Dei , aliaue  limuli 
formula.  Obferuat  tamen  idem  Nauarrusfu- 
pra,  non  omnia  verba  ptjeceptiua,  qualia  fune 
ifta,  teneatur,  obligetur ; item , precipimus  , man- 
damu$k  prohibemus , 8c  limilia,  fatis  exprimere 
an  lex  obliget  fub  mortali ; cum  interdum  re- 
periantur  adhibita  in  legibus  illis  qua?  tantum 
fub  veniali  obligant ; proindeque  id  dignof 
cendum  dTe,  vel  ex  aliis  verbis  adiunftis,  vel 
ex  materia  iplius  legis,  vt  mox  dicetur. 
tom.I.  Secundum  petitur  ( vt  docet  Azorius  ) ex 
lib.  f.  grauitate  poena2,qui  lex  comminatur  & tranf- 
cap.  6-  grefloribu^  infligic  ; cuiufmodi  cft  in  legibus 
.qn.y.  Eccleli allicis  excommunicatio  maior , degra- 
datione.in  legibus  item  ciuili  bus  poena  capi- 
tis,aut  perpetui  carceris,vel  publicationis  bo- 
norum, &c.  Hse  fiquidem  poena; , ciim  iuftib 
„ infligi  non  polfint  nili  ob  graue  aliquod  deli- 

«flum,hinc  fequitur,quotiefcumq;  lex  humana 
( quam  iuftam  elTe  fupponimus ) eiulmodi 
poenas  comminatur ) &tralgrelToribus  infligit, 
tranfgre/Ronem  illius  efle  peccatum  mortale. 
CuPia.  Tertium  defumitur  ( vt  tradit  idemAzorius') 
* * ex  qualitate  materke  circa  quam  lex  verfa» 
tur  : li  enim  materia  legis  grauislit,cenfebitur 
obligare  fub  peccato  mortali ; li  leuis  , fub 
veniali.  Materia  autem  illacenfetureflegia- 


Digitized  by  Googli 


DE  LEGIBVS.  ?97 
uis  , non  modo  qua;  per  le  & abfolutelpeilata 
femper  & in  omni  euentu  talis  eft  ; fed  etiam 
illa,  qute,  licet  fecundum  fe  pnecise  confidera- 
ta  leuis  fit,  ratione  tamen  circumdandarum 
temporis, loci  &c.iudicio  viri  prudentis  grauis 
efle  cenfetur ; quia  fdlicet  in  talibus  circum- 
flandis plurimum  conducit  ad  commune  bo- 
num : e.  g.  vrgend  fame  & penuria  publica  ,Ie* 
gis  illius  materia  grauis  efle  cenfcretur  , qua 
vedtum  foret,  ne  quis  tridcum  in  alienas  pro- 
uincias  exportaret. 

Cum  igitur  de  his  tribus  conueniat  mterDo  • 
&ores,  controuerfum  eft  inter  illos,  vtrum  fola 
legillatoris  intentio  fufficiat  ad  hoc , vt  lex  ab 
eo  lata  fub  mortali  obliget,quamuis  eius  mate- 
ria leuis  fit.  Omiifis  variis  Theologorum  len- 
tendis probabiliffime  loqui  videntur  ij,qui  do- 
cent legem  in  materia  leui  non  polle  obligare 
ad  mortale  peccatum  , quantumuis  legiflator 
hoc  intendat  , intentionemque  fuam  verbis 
diferds  expdmat.  Ita  Dominicus  Sotus  lib.  r. 
de  iuftida  qureft.  6 ■ art.4.  Alphonfus  a Caftro 
lib.i.  de  lege  poenali  cap.  f.  Bellarminus  lib.?. 
de  membris  Ecclefia:  cap.  n.  & pluxes  alij. 
Quorum  praecipua  ratio  eft  , quod  lex  iniufta 
nullam  inducat  obligarion  em  ex  ea  parte  qua; 
iniufta  eftyvnde  S.Auguftinus:  Lex  ilUfinqnit) 

<jUA  infla  non  fuerit , lex  non  flt : atqui  lex  illa;  “e 
in  qua , licet  eius  materia  leuis  eflet , legiflator  ar^* 
intenderet  obligare  ad  peccatum  mortale, C,P 
proindeque  ad  pcenam  atemam , exilia  parte 
non  eflet  iufta;  ficut  lex  illa  iufta  no  cenferetur. 
qua:  poenam  mortis  temporalis  ob  leue  aliquodl 
delicium  decerneretrergo  ad  peccatum  mortale 
non  obligaret,  quantumuis  legiflator  obligare 
intenderet. 

Quseresan  ficut  lex  in  materia  leui  fub  pec- 
cato mortali  non  obligat , licet  legiflator  obli- 
gare intendat ; fic  e ■ contra  in  materia  graui 
obliget  fub  mortali , quamuis  legiflator  inten- 
dat loiiim  obligare  fub  veniali.  Nauarruscap. 
sj.mim.  49,  Ioan.  Medina  Cod,  de  iciumo 


Digitized  by  Googl< 


*9S  DE  LEGIBVS. 
quarih  7.  & quidam  alij  exiftimant  obligare 
tunc folummodo  fub  veniali : quorum  fent en- 
tia, quamuis  probabilis  fit , probabilior  tamen 
& magis  in  praxi  tuta  cft  contraria,  qus  aflerit 
legem  in  materia  grani  obligare  fub  mortali 
peccato, quantumms  legiflator  intendat  folum 
obligare  fub  veniali. Ita  Driedo  delibert.Chri- 
ftianacap.  ■j.  ad  f.  Francifcusa  Victoria  rele- 
dione  de  poteftate  ciuili.  num.  19.  Bartholo- 
nueus  Medina  ad  quadi.  9 6.  art-4-  & Bellar- 
minus  fupra  ; vbi  rede  obferuat  in  rclp.  ad  7, 
argumentum, ex  intentione  quidem  legiflato- 
ris  pendere,  an  velit  reipfa  imperare, & veram 
legem  condere;  an  vero  folum  oftendere  quid 
agendum  Iit  fine  alio  imperio  : fe d fi  velit 
ferio  imperare,  & veram  legem  condere, 
non  efle  in  eius  poteftate  impedire , quin  lex 
obliget  ad  mortale  vel  veniale  pro  rei  magni- 
tudine. 

Superfunt  adhuc  dua?  circa  pradentem  ma- 
teriam difficultates.  Prima  eft,an  lex  humana 
fub  peccato  mortali  obligans,  obliget  etiam 
cum  periculo  vita:  quidam  Theologi  abfolute 
negant : 8c  alij  longe  probabilius  drftindione 
vtendum  efle  exiftimant.  V el  enim  lex  huma- 
na talis  eft,vt  illius  obferuatio  bono  communi 
tuendo  fit  neceffaria,  ita  vt  ex  illius  tranfgref. 
fione  grauc  aliquod  detrimentum  in  totam 
communitatem  deriuetur  : e.  g.  legem  fert 
Epifcopus  tempore  peftis  graflantis,  ne  facer- 
dotes  ex  locis  pefte  infodis  difcedant , in  qui- 
bus palloribus  defundis  nulli  alij  aderunt , qui 
pereuntibus  Sacramenta  miniftrent.Ttem  Im- 
perator in  bello  lege  lata  prohibet , ne  milites 
in  excubiis  ftationes  fuas  deferant , ne  fcilicet 
ex  defertione  dationis  ftrages  & profligatio 
totius  exercitus  fequatur : in  illis  enim  cafibus 
iacerdotes  ac  milites  etiam  cum  periculo  vitae 
obedire  tenentur ; ciun  bonum  priuatum  fe- 
cundum redam  farionem  bono  communi 
poflponi  debeat. 

V cl  talis  eft  iUa  lex , yt  illius  obferuatio  fo-  •' 


-s=bb5S®sS33 


DE  LEGIBVS. 

Ium  particulare  bonum  refpiciat , vt  ieiunium, 
auditio  Mifla?,&c.  tunc  enim  ,quamuis  lex  illa 
fub  mortali  obliget , non  tamen  obligat  cum 
vita^aut etiam fanitatis  amittenda,  velgrauis 
alicuius  damni  aut  incommodi  fubeundl  peri- 
culo: cum  nulla  tunc  fuppetat  ratio, cur  legifla- 
tor  cum  tanto  damno  vel  periculo  ad  legum 
fuarum  obferuationem  obliget.  Ita  Sotus  in  4. 
dift.a  .quasft.  1.  art.  4.  Valentia  difp.7.  de  lege 
humana  , Vafques , Suares , & alij  apud  Lay- 
mannum  capite  14.  de  legib.  qui  tamen  id  li- 
mitat , dummodo  nullus  adfit  legis  vel  legif-  . 
latoris  contemptus,  nullum  item  ex  violatione  f/ID'  C 
* legis  immineat  graue  fcandalum : vnde  S.Au-  °n<i 
guft.  dixit  , Sati  tu  ejf:  fame  mori  quam  idolothy- 

tii  vefd , cum  fcandalo  fcilicet , vel  religionis  C’I&’ 
contemptu. 

Secunda  difficultas  eft,anfint  aliqua?  leges 
pure  poenales  ; id  eft  quae  ad  folam  poenam 
obligent , & ex  quarum  tranfgreffione  nullus 
peccati  reatus  incurratur.  Quidam  Theologi 
affirmant;  alij  tamen  probabilius  negant , quo-  Lib.  3. 
rum  plures  citat  8c  fequicur  Bcllarminus,  dicit-  de 
que  implicare  contradi&ionem  , legiflatorem  memb 
obligare  ad  panam  & non  ad  culpam  ; ciim  Eccl. 
culpa  & poena  iint  correlatiua  , nec  illa  lex  c-Il. 
iufta  videatur,  qua; poenam aduerfus infontes 
decerneret : vnde  alferit  regulas  illas  quorum- 
dam religioforum  , quas  ad  Tolam  poenmn  obli- 
gant , non  per  modum  legis  obligare , fed  per 
modum  cuiufdam  conuentionis  &.  padi  : & S.  2.2 . q. 
Do  dor  re&e  obferuat , Non  omma  > qua  tnlcgc  i26'*. 
humana  continentur  , tradi  fer  modum  praceptt ; ad  i* 
fed  quadam  profani  per  modum  ordinationis  cuiuf- 
dam obligantu  ad  folam  poenam  : quod  in  qui- 
bufdam  legibus  ciuilibus  locum  habere  cenlet 
Nauarrus;  quando  fcilicet  neque  ex  legiflatoris  caP,4J* 
declaratione,  neque  ex  qualitate  poena? , neque  nU‘ 
ex  detrimenti  publici  grauitate  dignofei  dare 
poteft,an  lex  aliqua  ciuilis  poenalis" obliget  fub 
culpa  : tunc  enim  ( vt  ibidem  docet ) quiuis 
poterit  id  in  fauorabiliorem  panem  interpre- 


400  DE  LEGIBVS. 
tari , ac  fibi  perfaadcre  hanc  non  tam  legem 
effe  quam  ordinationem  quamdam, qus pro- 
inde ad  nullam  culpam  obliget , fed  pcenam 
tantum  veluci  conditionem  quamdam  propo- 
nat, vt  diligentius  & fidelius  obferuetur. 


SECTIO  V. 

In  quibus  p er  fonis  re  fide  at  legum  feren- 
darum patefias* 

C>V  m leges  human*  duplicis  fint  generis, 
j Ecclefiafticas  fcilicet,  & ciuiles;  duplex 
etiam  eft  legiflatrix  poteftas,  Ecclefiaftica  ni- 
mirum , & ciuilis.  De  vtraque  breuiter  hic 
agendum  eft. 

Ac  in  primis  obferuandum  eft  primam  8c 
praecipuam  conditionem  in  legiflatorefiueEc- 
clefiaftico  fiue  laico  requifitam,e/I'e  legitimam 
inforo  exteriori  iurildidionem  ; id  eft  legiti- 
mam  authoritatem  ac  poteftatem  publicam  ad 
regimen  Sc  gubernationem  communitatis  ali- 
cuius. Haec  autem  iurifdiftio  duplex  eft;  alia 
ordinaria,  quam  quisratione  proprij  muneris 
& offici)  obtinet;  alia  delegata,  quam  non  ex 
munere  vel  officio , fed  ex  commiffione  & fa- 
culta#  fibi  concefia  exercet. 

Rursum  alia  eft  iurifdidio  contentiola  , alia 
voluntaria  : ad  illam  pertinet  leges  condere  , 
prohibere , punire,  caufas  feu  lites  tum  ciuiles 

tum  criminales  dirimere, &c.quamobrem  pro- 
prium tribunal  poftulat , quod  contentiofum 
dicitur  a partium  contentione.  Voluntaria  au- 
tem iurifdicftio  verlatur  circa  alios  publica:  po- 
teftatis  aftus , quales lunt  legitimare  , diipen- 
fare , conferre  beneficia  , &c.  Differunt  vero 
inter  fe , quod  illa  etiain  inuitos  exerceri  pof. 
fit ; hsc  nonnifi  in  volentes,vnde'etiam  nome 
accepit : Deinde  quod  iurifdidio  contentiofa 
extra  proprium  territorium  non  extendatur,  vt 


enim  dicitur  cap.  2.  de  conftit.  in  f.  Extra  ter- 
vttorii*  m tus  dicenti , impune  non  paretur : ex  quo 
fit,  vt  nec  fynodales  conilitutiones  nec  ali® 
leges  alicuius  dioecefis  particulares  extra  illius 
territorium  obligent ; nec  dioecefani,  quando 
illinc  abfunt,  ad  earum  obleruationem,v.  g.ad 
celebrationem  feftorum  illius  dioecefis  parti- 
cularium, teneantur:  ficut  ccontra  peregrini  & 
aduen®  dum  in  illa  diazcefi  commorantur, vel 
per  illam  iter  faciunt,  leges  illius  & conluetu- 
dines  particulares  feruare  tenentur.  Voluntaria 
autem  iurifdidio  extra  proprium  territorium 
exerceri  valide,  & plerumque  licite  po/fit; 
quando  fcilicet  nulla  inde  oritur  cuiufquatn 
offenfio  nullum  ve  fcandalum.  Ita  Suares.Na- 
uarrus.  Syluefter,  & alij  plures  apud  Layman- 
numtrad.  4..  de  legibus,  cap.  5 \&  11. 

Obfcruanaum  2.  hanc  vtramque  poteftatem 
legiflatiuam  inter  fc  differre  ratione  originis  : 
Ecclefiaftica  enim  potcftas  immediate  ii  Deo 
inftituta  eft , ciuilis  vero,  quamuis  a Deo  fit , 

Non  enim  efi  patefias  nifi  a Dea , inquit  Apollo-  A?7*’ 
Ius,nontame  immediate  ex  inftitutioneillius,  IJ* 
fed  cx  ipforum  hominum  inlbtutione  : ratio 
enim  naturalis  ipfis  hominibus  diuinitiis  indi- 
ta , ficut  homines  ad  vic®  iocietatem  adigit, 
fic  etiam  dictat  Iocietatem  humanam  diu  con- 
fidere non  polTe,nifi  publica  aliqua  potellate 
gubernetur,iuxta  illud  Sapientis:F6;  non  efi  gu- 
bernator, populus  corruet : Vndeprouidenti®  di- 
uin®  fuaui  moderamine  fadu  eft,  vt  homines 
vbique  terrarum  aliquam  regiminis  formam 
inter  fe  conftituerent  ; & alij  quidem  commu- 
ni confilio  fc  iplbs  regerentjalij  vero  penes  ali- 
quos optimates , vel  penes  vnum  principe  feu 
regem  aut  imperatorem  authoritatem  omnem 
aciurifdidionem  transferrent; vndereru  publi- 
cari! regnorumque  ac  imperiorum  vari®  formg 
exort®  funt.fadumq;  eft  vt  ad  regimen  corau- 
nitatis,  alij  Democratiam,alij  Ariftocratia , alij 
vero  Monarchia  amplederentur:  qu®  quidem 
monarchia  ( vt  id  obiter  dicamus  ) hocpt* 


40*  DELE  GIBV  5. 

caceris  habet,  quod  proxime  ad  totius  mundi 
fub  vno  fummo  moderatore  Deo  regimen  ac- 
cedat > primamque  illam  & sternam  diuini 
imperij  formam  perfedius  imitetur. 

Differt  praeterea  haec  vtraque  poteftas  ratione 
obiedli : poteftas  enim  Ecclefiaftica  per  fe  ac 
directe  verfatur  circa  res  (pirituales,ad  cultum 
diuinum  & falutem  animarum  pertinentesjpo- 
teftasvero  ciuilisper  fe  ac  direde  temporalem 
fohim  commoditatem  ac  pacem  fpedat > vt 
colligitur  ex  i.  ad  Timoth.  2-  vbi  Apoftolus 
crareiubet , Pro  regibus , & omnibus  qui  m fabli- 
mttate  fmt ; vt  quietem  & tranquillam  vitam  aga- 
mus. 

Hisprsnotatis  videndum  eft,  in  quibus  per- 
fonis  relideat  poteftas  ferendarum  legum  prae- 
feram Ecclefiafticarum,  qua;  noftrum  inftitu- 
tum  magis  (pedant : quod  in  fequentibus  pa- 
xagraphis  in  ueftiga bimus.. 


PARAGRAFHVS  I. 

,1 

J)e  J^otnano  “Pontifice . 

DI  C IN D VM  i. inter legidatores  Eccle- 
fiafticos  Romanum  Pontificem, tanquam 
S. Petri  fuccefforem,ipfiufque  ChriftiDomini 
vicarium, ac fummum totius  Ecclefce  pafto- 
rem,  primum  ac  prscipuum  locum  tenere. 

Probatur  i.  ex  Scriptura:  S.  Matth.  16 . vbi 
Chriftus  Dominus  S.  Petrum  alloquens,7*« 
Petrus , inquit , &fuperhanc  petram  adificaboEc. 
clefiam  meam  J & S.  Ioan.  21.  eidqfn  dicit  -•  Paf. 
ce  agnos  meos : pafce  oues  meas : qua:  verba  expen- 
Xib.2.  ^cns  S-  Bernardus:  Non  modi) , inquit,' 'outum  , 
de  co-  fe<*  & FaftoruM  tu  vnttt  omnium  pajhr  : vnde  id 
fid.  probem  . quaris?  ex  verbo  Domini  : cui  enim  non 
dico  Epifcoporum , fed  ^4 pojl olorum  Jtc  abfolute  & 
indifcrete  tota  commijpt  funt  ostes , fi  me  amae  , 
Petre  / pafie  tues  meas,  quas  f illius  vel  illius  popn* 


ocie 


DE  LEGIBVS.  40? 

los  duitatis  > aut  regioni s .aut  certe  regni  ■ otiti  meas, 
inquit»  Cui  non  planum  non  dejlgnaffc  aliquas  , fed 
aJTtgnajje  omnes  , nihil  excipitur , ubi  difiinguitur 
nihil ■ 

Probatur  2.  ex  Concilio  Calced.ad.1.2.  & 
3.  vbi  paffim  S.  Leo  Papa  vocatur  VniuerfalU 
Ecclejia.  Pontifex : 8c  in  Synodo  7.  generali,  ad. 
2. in  Epift-  Adriani  ibidem  leda  & recepta  di- 
citur , T{omanaml  fedem  per  totum  terrarum  orbem 
primatum  obtinere,  omnittmque  Ecelejiarum  Det  caput 
txiftere. 

Probatur  ‘ex  S.  Ambrofio  in  cap.  5.  r.  ad 
Timoth.  Cum  totus  , inquit,  mundus  Dei  /it  • 
tamen  domus  eius  Ecclejia  dicitur,  cuius  hodie  refforefc 
Damafus : & S-  Hieroftymo  Epift.  ad  eumdem 
Damafum  , Ego , inquit  , nullum  primum  nifi 
Chrifium  fequens  , Beatitudini  tua  , id  eft , cathedra 
Petri  conficior  ; fuper  illam  petram  adificatam  Ec- 
c[ejiam  fcio,  &c.  q.sicunque  tecum  non  colligit , dtp- 
pergit  $ & S.  Profpero  carmine  ;de  ingratis. 
Sedes  'ftoma  Petri\  qua  pafioralts  honoris  fa(ta  caput 
mundo, irc. 

Dicendum  1.  in  materia  fidei  aliifque  rebus, 
quae  ad  mores  & difciplinam  Ecclefiafticam 
pertinent, RomanumPontlficem  dTefummum 

legiflatoxem  & iudicem. 

Haec  veritas , quae  indubitanter  ab  omnibus 
tenenda  eft , euidentiiis  ac  melius  demonftrari 
non  poteft,  quam  ex  continua  praxi  totius  Ec- 
defiae ; in  qua  id  conftanter  & religiose  ferua- 
tum  eft,  vt , quoties  oriretur  controuerfia  ali- 
qua vel  difficultas  in  materia  fidei  aut  in  rebus 
ad  mores  & difciplinam  Ecclefiafticam  /pe- 
dantibus, totiesApoftolicafedes  confuleretitr: 
cuius  rei  fidem  faciunt  innumera  prope  refpon- 
fa,ftatuta,  decreta  Romanorum  Pontificum, 
ex  quibus  totum  -fer me  iuris  Canonici  corpus 
conflatum  eft.V nde  fumma  cum  ratione  Inno- 
centius Papa  in  Epift.  ad  Patres  Concilij  Car- 
thag.  quas,  inter  Auguftiniauas  numeratur  41. 
dicit , Non  humana  fed,  dusma  decretum  ejfe  fen- 

tentid  j vt  quidquid  dct  d fsmttii  remotiJTjue  pro- 


r4©4  DE  IEGIBVS. 

uincus  ageretur  ,non  prius  ( nlij  Epifeopi  & Ec- 
cleme  pr&fules  J ducerent  efifie  finiendum  , quam  ad 
\oma»&  fidis  notitiam  pernentor  > cuius  authori - 
tateaufia  qustfucrtt pronuntiatio , firmaretur ; &in 
Ep*9T*  a*tcra  Epi-ft.ad  Patres  Concilij  M-ileuitani,  £>;- 
1 fige»ttr,inquit,  & congrue  ipofiolico  confulitu  honori, 
honori  inquam  illius , quem , prater  illa  qua  fiunt  ex- 
trinfiecus , fiollicitudo  manet  omnium  Ecchfiartim,fiuper 
anxijs  rebus  qua.  fit  teneneLi /bitentia  } antiqua  /cilicet 
regula  formam  ficuti , quam  toto  fimperorbe  mecum 
nofits  ejfie/iruatam,  &c-  /cientes  quod  per  omnes  pro- 
uineias  de  *Apofto\ico  fonte  petentibus  refiponfia  fimper 
emanent, prafertim  quoties  fidei  ratio  ventilatur.  Quod 
etiam  optime  explicauit  S.Beinardus  Epift.90 
ad  Innocentium  II.  vbi  fic  Pontificem  allo- 
quitur; Oportet  ad  veftrum  referri  lApoftolatum pe. 
ricula  quaque & fcandala  emergentia  in  regno  Dei,  & 
frxfirtim  qua  de  fide  contingunt : dignum  namque 
arbitror  ibi  poti  (fimum  refiarcire  damna  fidei , vbi  non 
pofiit  fides  fentire  de f e dum  ; hac  quippe  e fi  huius  pro- 
rogati uaf  edis,  cui  entm  alteri  aliquando  ditium  cfkego 
pro  te  rogaui,  Petre,  vtnon  deficiat  fides  tua, &c.  Qua,- 
re merito  vnufquifque  fidelium  S.  Petri  Chry- 
fologi  monitum  in  Epift.  ad  Eutichem  au!cuL- 
tareilludque  animo  inferibere  deberet : Horta- 
mur te  , inquit , frater , vt  bis,  qua  et  beatifiimo  Pa- 
pa 'Ppmana  ciuitatis /cripta  fiunt , obcd:enter attendas} 
quoniam  beatus  Petrus , qui  in  propria  fiedeviffit,  pr*~ 
fiat  quatentibus  fidei  veritatem,- 


PARAGRAPHVS  II. 

Ve  Conciliis . 

CO  w C 1 r I A quas  'in  Ecdefia  celebrari 
folent,aliafunt  Oecum  enica  feu  generalia, 
qusefummi  Pontificis  authoritate  conuocatis 
ex  orbe  vniuerfo  Epilcopis  congregata  funtj 
Alia  non  Occumenicafeu  pamcularia,qu£e  in- 


DE  LEGIBVS.  -405* 
Feriorum  Prolatorum  authoricate , ex  aliqua 
prouincia  particulari  ,vel  natione  conuocantur. 
De  vtrifque  breuiter  hic  agendum  cft:  Atque  in 
primis  quod  fpedat  ad  Concilia  generalia.  • 

Dicendum  i.  Concilia  generalia  pleniiTunaiff 
habere  poteftatem  condendi  leges  pro  totius 
Ecclefio  regimine ; ad  carumque  obferuatione 
omnes  & quofcunque  fideles  obligandi.  Hoc 
veritas  inconfeflo  eftapud  ©mnestciim  gene- 
ralia Concilia  legitime  congregata  vniuer/alem 
Eecle/iam  reprelcntent;  Chriftufque  Dominus 
expre/IIs  verbis  edixerit,  vt,  Si  quis  Ecclejiam  non 
audierit.  Jit  tanquam  ethnicus  publicanus  -Sed  dif- 
ficultas eft, quaenam  fint  illa  Concilia  generalia, 
quo  pro  legitimis  haberi  debeant.  Pro  cuius 
lelolutione, 

Dicendum  2.  Concilia  generalia  legitima  il- 
Ia  eflc,qu«  Romani  Ponciiicis  authoricate  con- 
gregantur, &in  quibus  vel  per  fe,vel  per  legatos 
profidet.  Prior  huius  a /Tortionis  pars  probatur 
ex  antiqui/fimo  canone, in  quo  ftatuitur , Frater 
Jintentiam  'Romani  Pontificis  Concilia  celebrari  non 
pojfi ; quemCanonem  Apoftolicum  efle  teftatur 

5.  Marcellus  Papa  in  Epift.  ad  Epifcopos 
Antiocheno  prouincia»  j illumque  renouauic 
Concilium  Niconum  i.  vt  habetur  in  Epift, 
Synodi  Alexandrino  ad  Fodicem  & in  Epift. 
Iulij  i.ad  Epi/copos  orientales.  Probatur  item 
ex  Concilio  Calced.aft.  i.  vbi  Diofcorus  Pa- 
triarcha Alexandrinusprohibeturfedere  inter 
Epifcopos,eo  quod  Synodum  generalem  con- 
uocmc  aufus  fuiflet line  authoricate  Apoftolico 
Sedis:  S_uod,  Vt  ibi  dicitur,  nunquam  licuit,nnn- 
quitm  faSlumefi.  Et  ex  Concilio  7.  generali  adi. 

6.  vbi  reprobatur  Concilium  quoddam  Con- 
ftantinopolitanum , eo  quod  fine  confenfu  Ro- 
mani Pontificis  ab  Imperatore  conuocatum 
fuiflet. 

Secunda  pars  aflertionis;  nimirum  Concilia 
illa  generalia  folummodo  pro  legitimis  haben- 
da efle,  in  quibus  fammus  Ponrifcxperfevel 
per  legatos  pradjdet>melius  probari  non  poteft, 


Digitized  by  Google 


■W 


•jfllv 


406  DE  LEGIBVS. 

oiiam  induftione  brcuiter  tafta  perantiqu: 
maCencilia  generalia,  { de  recentionbus  er 
Conciliis  id  planum  & cuidens  eft  ) m qui! 
RomanusPontifex  per  fe  vel  legatos  fuos  p 
fedifle  refertur.  In  Concilio  enim  Apoftoli 
de  quo  mentio  fit  Actor.i  f.  prsefedit  S-Peti 
vt  docet  Sc  probat  S .Hieronymus  Epift-  ac 
Auguft.quae  eft  interAuguftinianas  ix.InC 
cilio  Nicsno  i.  anno  327.  Holius  Epileo 
nomine  S.  Sylueftri  Romani  Pontificis  I 
.<  ' ■'iret  CX  illius  fubfcriptione  qua»  < 

xaum  piajlau.  m etiam  .Patriarcham  qui 
nodo  interfucrt  fubfcriptiones  procedit,  ic 
• fluea>?Athanafio  princeps  illius  Concilij 
:at':.  In  Concilio  Ephefino  anno  431.  pr; 
‘ i . Cyrillus  Alexand.  nomine  Coeleftini  1 


ii.CS,  Pontificis,  vt  teftatur  Euagriuslib.i.l 


cap.  4.  & S.  Profper  in  Chronico , & ap- 

conftat  ex  Epift.  ipfius  Coelcftini  ad  profai 

S.Cyrillum  in  qua  vices  fuas  illi  demandat. 
Concilio  etiam  Calcedonenfi  anno  4T*-  1 
chafinus  & Lucenfius  Epifcopi  profuerunt 
mine  S - Leonis  Papa.»,  vt  confiat  ex  afiisip 
Synodi,  pnefcrtimquc  exEpift. illius  ad  S.I 
nem, qua;  habetur  a<ft-  ^.vbiidcm  S Lco  e 
tur  Epifcopis  ipfius  Synodi  tanquam  mem 
caput  praefuifle  in  lus,  qui  eius  tenebant  o 

nCIDicendum  %■  ficut7fummi  Pontificis 
Concilia  generalia  conuocarc  iifque  prqfid 
fic  etiam  ad  Epifcopos  iurc  proprio  & ord 
rio  pertinere,  vt  in  illis  ledeant , non  lblitrr 
confiliarij , fed  etiam  tanquam  legitimi  iud. 
in  rebus  ad  fidem  & difciplinam  Chriftiar 
fpefiantibus.  Id  aperte  confiat  ex  perpe 
ipfius  Ecclcfia;  praxi , 8c  actis  Conciliorum 
neralium  in  quibus  Epifcopi  fententiam  t 
quam  iudices  dixerunt  , & illorum  decr 
fubfcrip  ferunt. 

Quamuis  autem  iure  ordinario  foli  Epifc 
in  generalibus  Conciliis  tanquam  iudices 
tereflepolfint  jex  priuilegio  tamen  &conl 


i f 

— c’  -* 


r 


DE  LEGIB-VS.  407 

tudine  id  aliis  etiam  quibufdam  perfonis  Ec- 
clefiafticis  competere  pofte  tradit  Bellarminus,  jeC‘5' 
vt  Cardinalibus  &c.  czp.it 

Quod  fpe&at  ad  alia  Concilia  quas  vniuerf»-  ’ 
lia  non  fiint , obferuandum  eft  illa  triplicis  effe 
generis  talia  liquidcm  funt  Nationalia,  qua* 
conuocatis  alicuius  regni  feu  nationis  Epifco- 
pis  a Primate  vel  Patriarcha  inducuntur  : alia 
Prouincialia,quae  abArchiepifcopo  conuocatis 
prouinciaj  fibi  fubiedx  Epitcopis;  alia  denique 
Dicecefima,qure  Epifcopi  authoritate  celebran- 
tur. 

Porro  ad  hoc  vt  Concilia  eiufmodi  particu- 
laria leges  in  propriis  territoriis  obligantes 
condere  poflmt,confenfus  vel  approbatio  fum- 
mi  Pontificis  minime  requiritur, vt  docet  Lay-  ^racr. 
manusjdummodo  nihil  in  iis  contra  vniuerfiles  4*  de 
Ecclense  leges  decernatur.  Quod  autem  aliqui  leS* 
Do&ores  exiftimant  ftatuta  eiufmodi  Conci-  c-7« 
liorum  particularium  , fi  d fummo  Pontifice 
approbentur  & confirmentur  , totius  Ecclefite 
fideles  obligare;  id  intelligendum  eft,  fi  ab  illo 
approbata  fint  & confirmata  eo  animo  , vt  ad 
eiufmodfftatutorum  obferuationem  velit  om- 
nes vbique  terrarum  fideles  obligare ; (quod  ex 
verbis  approbationis  feu  confirmationis' di- 
gnofei  poteft  ) fecus  fi  approbatio  illa  , feu 
confirmatio  ad  maiorem  tantum  vim  & Habili- 
tatem eiufmodi  ftatutorum  a fummo  Pontifice 
concedatur,  tunc  enim  extra  proprium  territo- 
iium  obligare  minime  cenfentur. 

# 

• * / 

PARAGRAPHVS  III. 

* D f Epifcopi s,  ahifque  Eccl e fi& 

‘Praelatis. 

CE  R.  T V M eft  in  primis  Epifcopos  cx 
diuina  inftitutione  inEccIefia  pofitosfuif 
fe  ad  illius  regimen  Sc  gubernationem , vt  ma- 


Digitized  by  Coogle 


Cap-7 


408  DE  LE  GIBVS- 
nifefte  conflat  ex  his  Apoftoli  verbis  : Pofuit 
A&.20  vos  Spiritu*  fandus  Epifcopos  regere  Ecclejiam  Det  j 
proindeqjlegum  ferendarum  poteftatem  penes 
xiJosefle  relpeclu  fibi  fubditorum. 

Certum  eft  etia  ex  eadem  inftitutione  diui- 
na, Epifcopos  fuperiores  efle  prefby teris : non 
folum  quoad  Ordinis  dignitatem /vr  in  tracta- 
tu praecedenti  dictum  eft  ) fed  etiam  quoad  re- 
giminis authoritatem , feu  iurifdiclioncm.  Id 
Can  v aPert^  colligitur  ex  Epift.  1.  ad  Timoth.  vbi 
^ "')•  Apoftolus  formam  praderibir,  fubqua  Epifco- 
pus  accufationem  aduerius  prefbycerum  reci- 
pere debet  ; ex  quo  fcquitur  Epifcopum  efTe 
prefbyteri  iudicem,  ac  proinde  fuperiorermvn- 
de  in  Concilio  Neocadarienfi  can.  13.  dicitur 
Epifcopos  Apoftolis,  prcfbyteros  vero  difeipu- 
lis  Chrifti  in  Ecclefiaftica  Hicrarchia  fucceilif- 
fe : quod  etiam  docet  S.  Auguft.in  Pfalm.44. 
Sc  in  Concilio  Trid.  fe/T.  ap  can. 7.  anathema 
profertur  in  eum  , qui  dixerit  Epifcopos  non 
efTe  prefbyteris  fuperiores. 

Certum  eft  praeterea  vnum  quem  que  Epifco- 
pum in  propria  tantummodo  dioecefi,non  vero 
in  tota  Ecclelia  authoritatem  & iurifdidionem 
obtinere  : vnde  Concilium  Conftantinop.  1. 
can.’?.  declarat  , quod  Epifcopt  non  inuitati  vitra 
dtcecejim  accedere  non  debent  fuper  ordinandis  ali- 
quibus , vel  difponendis  Ecclejiajlicis  caufis  : quod 
etiam  decretum  eft  cap.  Nullus  primas  > 9 • 
qua:ft.  a. 

Certum  eft  denique  quod , ficut  authoritas  & 
iurifdidio  refpe&u  fubditorum  Epifcopo  com- 
petit ; fic  etiam  ipfi  Epifcopo  a f ubditis  honor 
Sc  obedientia  deferri  debetpuxta  illudApoftoli 
Hebr.  13.  Obedite  prxpojitis  veftris  , t/y  fitbiaccte 
ets , &c.  Vnde  S.  Ignatius  Martyr  in  Epift.  a*d 
Trallianos  , Epifcopo , inquit,  fubditi  eftote  ficut 
Domino,  8c  inConcilio  Calcedonenfi  ad.  if. 
Can.  8.  ftatutum  , vt  clerici  bajilicii , monaflerijs , 
& alijs  Ecclejlis  ajeripti , fecundum  fandorum  Pa- 
trum traditiones  fnb  Epifcopi  poteftate  permaneant > 
-v  per  contumaciam  ab  Epifcopo  fuo  defiliant : qui 


DELEGIBVS.  409 

vero  audent  euerter:  ciufmodi  formam,  & quocunqttc 
modo  nec  proprio  fubijauntur  Epifeopo,.  canonum  cor~ 
rectionibus fubiacebunr. 

Quod  fpe&at  ad  alios  Ecclefi®  Praelatos  , 
breuiter  di  cimus, praeter  RomanumPontificem 


aliolque  Epilcopos,  quafdam  alias  dignitates 
in  Ecclefiarcperiri  ad  maiorem  ipfius  tum  vti- 
Jitatem  tum  decorem , ac  in  primis  San&a* 
Romana;  Ecclefiae  Cardinales  fummo  Pontifici 
a/fiftere,ipfumque  in  regenda  Ecclefia  vniuerla 
confilio  & opera  iuuorc,  de  quibus  plura  videri 
poliunt  apud  Bellar,  lib.  1.  de  Clericis  cap.  16. 
Patriarchas  item  ac  Primates  Archiepilcopis 
feu  Metropolitanis  fupereminere,  & iftosalijs 
Epifcopis,  ita  vt  ( ficut  habetur  cap.  Si  inter  , 
6.  qucEft.  4.)  ab  Epifcoporum  iudicio  ad  Ar- 
chiepifcopos  &Metropolitanos  appellaripoflit, 
Jk  ab  illis  ad  Primates  & Patriarchas,  ac  de- 
mum ad  Romanum  Pontificem , cuius  iudicio 
controuerfiam  quamcunque  ad  res  aut  perfo- 
nas  Ecclefiafticas  fpe&antem  dirimi  ac  definiri 
oportet. 

Vbi  tamen  obferuandum  efl  aduerfus  Epif- 
copos propter  eminentiam  dignitatis  in  caufis 
criminalibus  grauioribus,  nec  fententiam  ferri» 
nec  etiam  iuridice  inquiri  aut  procedi  pofle 
abfque  fedis  Apoftolicre  authoritate,  vt  in  plu- 
ribus canonibus  fimeitum  habetur, ac  noui/fime 
in  Concilio  Trid.  felT.  24.  cap.  f. 


\bus  modis  cejjare  pofiit  obligatio 
feruandee  legis  humclrue. 

I C B ndvm  i.  legis  humana;  feruanda; 


obligationem  cellare  pofle  per  abrogatio- 
nem illius : ac  proinde  legem  ipfam  humanam 
©b  caufas  aliquas  iuftas  & rationabiles  pofle 
aliquando  abrogari : Nec  enim  ( vt  loquitur 
Innocentius  in  Concilio  Lateran.  generali,  & 


a 


i*r  ' v1'- 

l8fe 


410  DE  LEGIBVS. 

jeferturcap.  S.  dc  confang.  &affinit.  ) D.kf 
rcprehenfibde  iu  dicar  iy  Ji  fecundam  varietatem  tem- 
porum ftatuta  quandoque  varientur  humana  , prt- 
fcrtim  cum  vrgens  nec; f itas  vel  euidens  vtilitas  id 
txpofcit  : quoniam  ipfc  Deus  ex  his , qu.«  veteri 
tejhmento  J latuerat , nonnulla  mutauitm  nono. 

Dicendum  2.  legem  humanam  abrogari 
pofle  tura  illius  difluetudine  vel  contraria con* 
fuetudine  ( vt  fccfione  fequenti  dicecur ) tum 
etiam  voluntate  principis  qui  legem  tulit,  aut 
fucccdoris,  vel  liiperioris  illius  : certum  eft 
enim  principem,  qui  legem  tulit  , pode  illam 
reuocare  & abrogarcteadem  enim  poteftas  qua: 
ad  legem  terendum  requiritur , iiitficit  ad  illam 
abrogandam  ; ciitn  ittxca  regulam  iuris  , Lex 
omnis  per  qttafcnnque  c.iufu  nafe  tur , per  e.ifdem 
dijfoltu  pitefl. 

Certum  eft  etiam  idiplum  ab  eius  fucceflore 
pode  heri , cum  tanta  iit  poteftas  fucccdbris  , 
quanta  fuit  illius  qui  legem  [tulit : iicut  ergo 
potcll  hic  legem  a i e latam  reuocare,  iic  & ille 
poterit : Sc  cum  par  in  parem  non  habeat  im- 
peiium,  nfin  poteft  huic  ille  valide  preci p ere 
ne  legem  afe  latam  reuocet.  Certum  eft  deni- 
que iuperiorem  inferioris  legem  polle  abroga- 
re : fictu  enim  inferior  fubditur  fuperiori , fic 
eius  poteftas  fuperioris  poteftati  fubdita  c!l  , 
vnde  per  quamdam  eminentiam  poteft  quid- 
quid inferior,  qui  ficut  legem  d.  fe  latam  reuo- 
care poteft,  fic  etiam  poterit  cJus  fuperior. 

Dicendum  ?.  cellare  quoque  obligationem 
feruanthe  legis  , quando  illius  caula  & rario 
cedat.  IcaS.Doflor  1.  2.  q.  105.  a.  4.  quia 
( vt  habetur  c.  Cum  ceffUnte,  dc  appellationibus) 
tejfante  caufa  cejf.it  effetius : & ficur  lex  ab  initio 
non  fubfifterct , fi  abfquc  caula  Sc  ratione  lata 
edet , ita  definente  caula  8c  ratione  ob  quam 
lata  eft,  ipla  etiam  ede,  ac  proinde  obligare 
definit : quod  tamen  intclligi  debet  in  praxi, 
quando  certum  eft  Sc  euidens  caufam  eiulhiodi 
legis  cedarc,  alias,  fi  aliqua  dubitandi  ratio 
Itibfit,  t ut  jus  eft  adire  Supcrioienij  nihilquc  in- 


fw  Vi 


, . t 


.-.'V f 7-  - r- 

. -■  f . JT$  ^ . Jt  iv v 


-*£.  — -0 


art.  i*, 
ad  z* 


DE  LE  GIR  VS.  4« 

confulto  illo  contra  legis  tenorem  attentare. 

Quod  filexplurcsin  fep.ures  contineat  gure  Lib.6. 
ab  inuicem  difiungi  podint,  tunc  ( vt  recte  mo-  de  lcg. 
uet  Suarcs)  quamuis  cedet  caula  & ratio  ali-  c,  y. 
cuius  partis,  poteft  tamen  alterius  ratio  & cau- 
fa pcrtcucrare  , ficquelex  cenfebitur  fecundum 
illam  partem  femper  obligare , vt  enim  habetur 
in  regulis  iuris  : vtde  per inutile  >:on  di.be t vitiari. 

Dicendtun  4.  legis  leruanda?  obligationem 
ceifare  prteterci  per  legitima  liiperions  difpen- 
fationem.  Ita  S.  Thomas  varijs  in  locis  fed 
praefertim  2.  2.  q.  88.  vbi,  quid  fit  dilpcnlare , 
explicat  his  verbis  : Cum  dfipcnfi.tur  in  l.ge  hu- 
mana. , non  fit  vt  legi  humatu  non  obidiatur  , quod, 
eft  contra  legem  natura,  & mandatura  diurnum  fld  fiv 
vt  hoc,  quod  erat  lex,  non  /Pelex  ineo  cafk  , rclpcctu 
/cilicet  illius  cii  quo  difpenf ttur  : ficut  enim  ex 
caula  rationabili  potelt  legiflator  aut  eius  fuc- 
cefior  vel  fuperior  lege  reuocare&  abrogare, (vt 
fupra  dictum  elt)  ficque  omnes  fubditos  ab  ob- 
feruatione  illius  eximere,  poterit  a fortiori  ex 
rationabili  caufa  aliquem  particularan  fibi  fub- 
ditum  ab  illius  feruandae  obligatione  eximere  , 

Sc  fic  cum  illo  fuper  ea  lege  cfilpenlare. 

Quaeres  an  difpcnlatio  conccfla  fine  ca  ufa 
iufta  Oc  rationabili  valida  fit  & licita.  Refpon- 
detur  validam  quidem  ede  vt  docent  Innocen- 
tius, Nauarrus,  8c  pluics  alij  quos  citat  & fe- 
quitur  Sanchesj  fed  tamen  illicitam  refpectu  Lib.8. 
tum  fuperioris  dilpenlantis  tum  fubditi  dii-  dedifi 
penfationem  illam  poftulantis  Sc  acceptantis  , penla. 
vt  docet  S.  Thomas  1.  2.  quadi.  9 7.  a. 4.  vnde  dilp. 
Concilium  Trid.  fed'.  24.  cap.  f.  & fefl'.  2f.  17.  nui 
cap.  18.  dicit  difpenfationcs  nonnifi  vrgenti  & 2.7. 
iulla  ratione  caula  cognita,  Sc  lumma  cum  ma- 
turitate concedendas  ede. 

Quale  autem  peccatum  fit  abfquc  infla  caufa 
dilpeirfare,  non  confentiunt inter  fe  Doctores; 
quidam  enim  ( vt  Nauarrus  pradud.  9.  nu.  14. 

Sc  Sotuslib.  1.  de  iuftitia  quadl.7.  art.  ?. ) ar- 
bitrantur luperiorcm  fine  iufta  caufa  in  propria 
Ic^e  dilpenfantem  peccare  tantum  venialitcr  ; 





i>  i) 


rg-trsrg 


m9s 4C 


414  DE  LEGIBVS. 

ali)  ( vt  Suares  lib.  6.  de  legib.  cap.  18.  & Va- 
lentia tom.  2.  difp.  7.  qua-ft  f . pun.  9. ) affe- 
runt peccare  mortaliter : probabilius  tamen  lo- 
qui videntur  illi  , quid  id  ex  qualitate  legis  ac 
aifpenfationis  dijudicadum  effe  afferunt  : ii 
enim  ex  ilia  difpeniatione  fcandalu  aliquod, aut 
damnu  teporaleaut  ipirituale  oriatur, tunc  pec- 
catu erit  mortale  fi  vero  nullum  eiuimodi  fca- 
dalum  aut  damnum  fubfic,  erit  tantum  veniale. 

Qua?res  2.  an  inferior  aliquando  diipenlare 
poffit  in  lege  fuperioris.  Reipondetur  id  neque 
licite  neque  valide  fieri  pofle,  nifi  quando  gra- 
uis  aliqua  vrget  neceffitas,  nec  nifi  valde  dif- 
ficilis ad  iliperiorem  pateat  recurfus ; excipitur 
tamen  cafus  in  quo  diipeniandi  facultas  infe- 
riori generali  aliqua  lege, vel  fpeciali  priuilegio 
conceffafit,  vel  aliqua  legitime  prafferipta  con- 
fuctudine  comparata : qua:  quidem  fufiiis  ex- 
plicata videri  poffunt  apud  Laymannum  trad. 
4.  de  leg.  cap.  22. 

Qtueres  5.  an  Prtelati  & fuperiorespo/fint  fe- 
cum difpqifare  in  ijfdem  cafibus,  in  quibus 
cum  aliis  difpenlare  poffcnt.Refpondetur  poffe 
non  modo  valide  fed  etiam  licite , tum  com- 
‘ mittendo  alteri , v.  g.  confeflario , aut  vicario  , 
dc  facultatem  vt  fecum  difpenfere  poffit  inijs,  in 
P?1.  quibus  po flent  cum  fubditis  dfibenfare;  tum 
dilp4.  eciam  dire&e  fecum  difpeniando  ob  eafdem 
nu.  ?.  cau(as,  ob  quas  iufte  & rationabiliter  cum  fub- 
ditis  di/penfare  poflent , vt  fufius  explicat  & 
quet.  probat  Sanches. 

2.2.  q.  Dicendum  f.  fegis  feruanda:  obligationem  in 
120. a. 

I. 


docet  S.  Thomas)  legem  humanam  vniuerfim 
aliquid  pra:cipientcm  in  aliquo  particulari  ca- 
fu,  in  quo  ceflat  illius  obligatio,  vel  interpre- 
tari vel  emendare : cum  enim  ( vt  idem  decla- 
rat ) adus  humani,  de  quibus  lex  fertur,  in  An- 
gularibus contingentibus  confiftant,  quae  va- 


anquo  cani  particulari  cenare  pone  per  ipiius 
legis  interpretationem, feu  emendationem, qua? 
fit  per  virtutem  illam, qua  Theologi  epijKiam 
feu  aequitatem  vocant,  cuius  proprium  eft  ( vt 


aosle 


DE  LEGJBVS.  41* 

riari  pofiimt  infinitis  prope  modisj  quos  legif- 
lator  prxuidere  nequit,  qui  cum  in  ferenda  lege 
communem  lpe&et  vtilitatem,  ad  id  prxfcrtun 
attendit  quod  in  pluribus  accidere  folet : hinc 
fitvt  aliqui  cafus  occurrere  poffiint,  in  quibus 
lex  ipfa  deficiat;  ita  vt  non  fokim  tunc  nulla  fic 
ad  illam  feruandam  obligatio,  fed  ne  quidem 
eius  obferuatio  licita  fit:  e.  g.  lex,  qua  iubet  vt 
depolita  refti  tuantur,  iufta  cii ; & tamen  con- 
tingere poteft  aliquando,  vt  proditor  vel  furio- 
fus  arma  depofita  repo  fcat,  ille  ad  patrite  im- 
pugnationem, hic  ad  lui  vel  alterius  necem  ; in 
quibus  cafibus  manifeftum  eft  reftitutionem 
depoliti,  quamuis  lege  prtelcriptam , nihilomi- 
nus efle  contra  rationem,  ac  proinde  illicitam  : 
quare  necefle  eft  tunc  legem  illam  vel  interpre- 
tari vel  emendare,  legillatoris  potius  mentem 
quam  verba  fequendo  : hinc  Ccelcftinus  Papa 
cap.  Humana  aures  22.  quadi,  f.  Non  debet  , in- 
quit , aliquis  verba  conjiderars , fed  intentionem  ac 
voluntatem  : quia  non  debet  intentio  verbis  dejer- 
uire , fed  verba  intentioni.  Porro  intentio  & vo- 
luntas legillatoris, tum  ex  materia  legis, tum  ex 
eiufdem  circumllantiis,tum  praefertim  ex  illius; 
fine  8c  caufa  feu  ratione  ob  quam  lex  ipfa  lau 
efi,  intelligi  poterit. 


SECTIO  VII. 


Ariy  & qua  ratione  cenfuetudo  'vim 
legis  obtineat . 

DIcindvmi.  confuetudinemaliquan-  g*-2'  5“ 
do  vim  legis  obtinere  poffe.  Ita  S.  Dofior  ^ ' ' 
& patet  ex  yfu  communi  tum  Rerum  publica- 
ium,tum  etiam  ipfius  Ecclcfia?:  confiat  enim  in 

variis  regnis  & prouinciis,  imo  Sc  in  ipfa  Ec- 
clcfia  plurima  recepta  efle,  & tanquam  obli- 
gantia obleruari,qua;  tamen  nulla  lege  pofitiua 
led  fola  confuetudine  introdufia  Tunt,  vnde 
S.  Auguftinus  Epift.  S6.  ad  Cafulanum,  Mos . 

inunir  . ootuL  Dei  . </-r  indit  ut. i > v.  Iw» 


Cjooglc 


I 


1 


414  DE  LEGIBVS. 

funt  tenenda , irfnut prauaricatoris  legum  diurnarum, 
na  ir  contemptores  con fuctndinum  Ecdefiajhc.irum 
coercendi  funt . 

Dicendum  z.  ad  hoc  vc  confuetudo  aliqua 
vim  legis  obtineat,  quatuor  ptajlertim  condi- 
tiones requiri-  Prima  cfl , vt  confuetudo  illa 
fit  rationabilis  , Sc  bono  communi  vtilis.  Ita 
cap.  Ent autem /?*,  dilt.  4.  3c  per  fe  patet  I vt 
enim  vim  legis  habeat  pr<Kcipuas>&  magis  nc- 
ceflaria s legis  qualitates  habere  debet,  lex  au- 
tem ( vt  1'upra  dictum  clt  ) debet  efle  rationa- 
bilis & bono  communi  vtilis.  Secunda  eft,  vt 
tempore  aliquo  diuturno  durauerit,vt  infra  ex- 
plicabitur. Tertia,  vt  confenfus  faltem  tacitus 
iegillatoris  feu  Principis  interueniat:  tunc  au- 
tem tacite  confentirc  cenfetur,  fifeiens  talem 
populi  morem,  illum  , cum  poflet , impedire 
noluerit.  Ita  fimetus  Doclor  fupra  in  rdp.  ad  3. 
...  Quarta  denique,  vt  confuetudo  illa  feruetur  .i 
i1*  7;  populo  aut  maiore  illius  parte  quafi  cx  obliga- 
* c e°'  tionC)  feii  ex  animo  introducenda.’  oblieatio- 
C.  14.  Vt  ob'eruat  Sinues : vnde  confuetudo  illa, 
qua:  vim  legis  obtinere  cenfetur  , definitur  ab 
• Ifiioro  cap".  3.  lus  quoddam  mor.bus  viftitutum  , 
quod  pr.  lege  fltfc  pitur,  cum  dejicit  lex. 

Ex  quo  intclligicur,  quare  plurima:  confue* 
tudines  rationabiles  ac  pire,  & iam  a diuturno 
tempore  vfitaue  fuperioribus  non  modo  non 
contradicentibus  fcd  etiam  approbantibus, vim 
tamen  legis  non  obtineant , vt  ad  campana; 
pulfum  fandtiflimam  Virginem  lalutare,  in  Ec- 
clcfia:  ingreflu  aqua  luftrali  frontem  alpergc^c, 
tcc.  quia  Icilicct  lue  & alia:  fimiles  confuetudi- 
nes  cx  liberali  tantummodo  aftcctu  & deuotio- 
nc,  non  vero  ex  vlla  inducendre  obligationis 
voluntate  inchoata:  funt  ac  continuantur. 
pja.n.  Ceterum  recte  monet  S nares  in  dubio  , an 
de  leu.  obligatio  per  confuctudinem  aliquam  inducta 
c<  .4*  fit,  coxeris  paribus  inclinandum  potius  efle  in 
’ eam  panem,  quod  confuetudo  lit  deuotionis 
- • . qudui  quod  fi  obligationis : quia  iuxta  regu- 
lam communem  Doctorum  , ira  dubio  nemo 


d 


i.  V 





DE  LEGIBVS.  41*. 

prxfiimitur  velle  obligari ; neque  expedit  mul- 
tiplicari prccepca , vbi  moraliter  cerea  non 
funt. 

Dicendum  ?.  confuerudinem  nOn  modo  con- 
flitucnde  legis,  fed  etiam  abroganda;  vim  habe- 
rg,  vt  docet  S.  Thomas  fupra:  quod  probari  ^uPr,‘' 
poteftcxcap.  vltimo  de  confuetudinc,  in  quo  a'  ?* 
Gregorius  IX.  declarat  pofle  Confuerudinem  , 
aliquam  lari  po/iruto  ( humano  /cilicct ) praiudi- 
€iu,m  generare, Ji  rationabili  i fuerit  &l*gitime profert-* 
pt-i : ex  quibus  verbis  colligitur  duo  requiri,  vt 
confuetudo  legem  aliquam  abroget : primo  vt 
fit  rationabilis,  quod  per  fc  patet : fecundo  vt 
fit  legitime  pr^feripta  ; id  eit  vt  tanto  tempore 
durauerit,  quanto  ad  legitimam  pra;fcriptionem 
aduerfus  ipfim  legem  opus  cft. 

Quires  quanto  tempore  opus  fit  ad  praTcri- 
ptionem  illam  complendam  aduerfus  legem.  : 
Communior  & magis  recepta  Theologorum 
refponfio  eft,  ordinarie  requiri  decennium  ad 
preferibendum  contra  legem  ciuilem ; quadra- 
ginta vero  annos  aduerfus  Ecclcfiafticam.  Jta 
Sylueftcr,  Azorius,  Corduba , Suares,  Sc  alij  rra<fi. 
apud  Laymannum.  Ratio  cft,  quia»ad  pr^feri-  4., 
bendum  aduerfus  legem  requiritur  tempus-deJcg 
longum  ; tale  autem  in  iuie  ciuili  ccnfetur  cfie  c.  24. 
decennium,  vt  confiat  ex  L.  Super  longi  C.  de 
prefcrintionc  longi  temporis.-in  iure  autem*Ec- 
clcfiaftico  ordinarium  pr^feriptionis  tempus 
cernetur  ede  quadraginta  annorum,  vt  confiat 
Cx  cap.  De  quarta,  Sc  CCip-  isid  aures , de  pra;P 
crip-  l uti/fimum  autem  in  prnxi  efi  nihil  te- 
mere luper  hac  re  definire,  fed  Dodlorum  Sc  . 
Sapient um  virorum  confilium  perquirere  , aut 
etiam  Superiorum  fcuLegiflatorum  mentem  ac 
voluntatem  explorare. 


41 6 


DE  LEGIBVS. 


SECTIO  VIII. 


De  lege  diuirta  pofitiua , 


obligare, 


NOmiki  legis  diuinae  pofitiua;  intelligi- 
mas  eam,  qua;  Deo  authore  condita  , & 
litteris  confignata,  hominibus  ad  obferuandnm 
impofita  eft.  Ea  autem  duplex  eft  ; vetus , quae 
per  Moyfem  Dei  nomine  lata  & promulgata 
eft;  & noua,  qua;  a Chrifto  Domino  condita 
in  Euangclijs  alijfque  noui  tcftamenti  libris 
confignata  eft  : & circa  vcramque 
Dicendum  i.  legem  veterem  fuifle  in  fe  bo- 
nam & fanCtam,  licet  lex  uoua  longe  fit  illa 
,,  melior  & perfectior. 

'Quod  fuerit  bona  & fanfta  conftat  tum  ex 
his  Apoftoli  verbis  Rom.  7.  vbi  de  lege  veteri 
loquejjs,  Lex,  inquit , fanda  iy  mandatum  fan- 
Bv,m,  iy  iuftum,  irionum’,  tum  ex  eo  quod  a 
Deo  condita,  & a Chrifto  Domino  approbata 
eft,  qui  S.  Mat.  p.  dicit  fe  venifle,  non  vt  lol- 
weret  legem,  fed  vt  adimpleret  : quare  olim 
Marcioniftce  , Manichaei , & alij  ab  Ecclefia 
tanquam  haeretici  prolcripti  funt,  eo  quod  in- 
ter alia  dogmata  erronea  veterem  legem  tan- 
«quam  inutilem  8c  malam  reprobarent  5 contra 
quos  agit  lanftus  Epiphamus  ha;refi.  33.  41.  & 
66.  & S.  Auguftinus  variis  in  locis,  & prader- 
tim  lib.i9.&"a2.contra  Fauftum  Manichaeum. 

Quod  vero  lex  noua  melior  & perfectior  fit 
lege  veteri, conftat  ex  varijs  Apoftoli  locis  pnf- 
fimin  Epift.ad  Rom.  8c  ad  Galat.  #£  ad  Hebr. 
7.  ea  de' caufa  Chriftus  Dominus  vocatur 
Melioris  tcftamenti  fponfor-,  8c  fuse  id  docet  SC 
probat  S.  Thomas  quadi.  106.  art.  1.  & 2. 

Dicendum  2.  veteri  lege  folos  Iudacos  obftri- 
ctos  fuifle , legem  vero  nouam  omnes  omnino 
homines  vbiuis  terrarum  ad  fui  obleruationem 


fi 


DE  LEGIBVS.  41* 

Quod,  lege  veteri  Iudaei  foli  obflri&i  fuerint 
patet  tum  ex  eo  quod  folis  Iudaeis  promulgata 
fuit  Exod.  19.  & 20.  tum  etiam  ex  eo  quod 
multi  ex  gentilibus  abfque  illius  obferuarione 
falutem  funt  confecuti,  vt  docet  S.  Dionyfius 
cap.  9>.cceJ eflis  Hierarchia;. 

Quod  vero  lex  noua  omnes  homines  vbiuis 
terrarum  obliget  conflat  ex  capite  vltimo  S. 
Match.  &S. Marci  vbi  ChnflusDominus  Apo- 
flolisiniungit,  vt  doceant  omnes  gentes,  & 
Euangelium  praedicent  omni  creatura; : edicit- 
<jue  condemnandos  cfTe,  qui  credere  ac.legem 
illam  recipere  noluerint. 

Dicendum  3.  legem  veterem  dcfijfTe ; legem 
vero  nouam  vfquead  confummationem  fieculi 
e/Tc  perfeueraturam. 

Quod  lex  vetus  defierit  conflat  ex  varijs 
Apoflolitcflimonijs  Hcbr.  7.  vbi  dicit  tranf- 
lato  Sacerdotio  legis  cranflationem  fa&am  effe 
Ephef.  2.  vbi  loquens  de  Chriflo  dicit , illum 
legem  mandatorum  decretis  euacuafTe. 

Quod  autem  lex  noua  vfque  ad  finem  faeculi 
perfeueratura  fit,  firma  fide  tenendum  efTc  do- 
cet S.  Thomas  quafl.  ioy.art.  4. 

Quadres  i.an  lex  vetus  tota  defierit  ? Bellar- 
minuslib.  4.  de  Iuflificationecap.  6.  cxifli- 
mat  dcfijfTe  tantiiin  quoad  ccremonialia  & iu- 
dicialia  praecepta , non  vero  quoad  moralia  : 
Suares  vero  lib.  9.dele<yb.  cap.  11.  & plures 
alij  Theologi,  quos  ibidem  citat,  totam  defijf- 
fe  afTerunt,  etiam  quoad  prarccpta  morali  a : ita 
vt  obligatio  ad  illa  feruanda  penitus  cefiaueric 
in  quantum  illa  lege  veteri  praecipiebantur  $ li- 
cet alioquin  ad  eadem  illa  praecepta  feruanda 
tam  lege  naturae  quam  lege  Euangelica  tenea- 
mur: quae  poflerior  fententia  ideo  videtur  pro- 
babilior, quod  magis  confonct  teflimoniislu- 
pra  citatis  , quibus  vniuerfim  lex  vetus  defijfle 
dicitur. 

Quadres  2. quonam  tempore  lex  vetus  cefla- 
nciit,  & obligare  ad  fui  obferuationem  delic- 
iit. Refpondetur  iuxta  communem  T heologo. 

S v 


rr-rv-se^ 


' • -£bir<:  \ 


418  DELEGIBVS. 

rum  fcntcntiam  ccflauifle  & obligare  defijfTe 
in  morte  Chrifti  Domini-  Ica  Hugoa S.  Victo- 
ielib.2.  de  Sacramcn.  parte  6.  cap.  4.  S.  Bo- 
naucnturain  4-  dift.  3.  quadi.  3.  & S-  Thomas 
quarft.  ioj-art-  3-  ad  3.  & art-  4.  ad  1.  vbidi- 
ftinguit  tria  tempora.  Vnum  quidem  ante  Chrifti 
P.ijiionem  , 1 n quo  legalia  neque  erant  mortua  ne- 
que mortifera  : aliud  autem  poft  tempus  Eu.ingelij 
diuulgiti,  in  quo  legalia  funt  mortua  & mortifera: 
tertium  autem  »fl  tempus  medium  fciUcet  a Paftio- 
ne  Chrifti  vfqus  ad  diuulgationcm  Euangelj  in 
quo  legalia  quidem  fuerunt  mortua  ; quia  neque 
vim  aliquam  habebant , neque  aliquis  ea  obferuare 
tenebatur  : non  tamen  fuerunt  mortifera.  (Quibus 
quidem  verbis  S.  Doclor  mentem  fuam  apetit 
liiper  graui  controuerfia  , qua:  olim  inter  SS. 
Hieronymum  Sc  Auguftinum  exorta  eft , vt 
conftatex  v.irijs  illorum  Epiftolis  vitro  citro- 
que datis  qua:  habentur  inter  Anguftinianasab 
8-  ad  ig.  S-  Hieronymus  fiquidem  docebat  ab 
inflanti  mortis  Chrifti  Domini  veterem  legem 
non  modo  mortuam , led  Sc  mortiferam  ede 
caepifte;  neque  folutn  illius  feruanda:  obliga- 
tionem ceflauiftc,  fcd  neque  feruari  abfquc  pec- 
cato potuifle : Sc  quoniam  fitis  conflabat  Apo- 
ftolos  multis  annis  poft  Chrilli  pallionem  lega- 
lia qtuedam  obleruaflc,  dicebat  id  ab  illis  f mu- 
late  fa&u  quo  facilius  Judaeos  legis  fu*  zelatores 
ad  Chrifti fidem  allicerent- Econtra  veroS-  Aug. 
( cui  communiter  Theologi  fubfcribunt]  affe- 
rebat Apoflolos  nulla  fimulatione  fuiffe  vfos  : 
fed licite  &honefte ceremonias  quafdam  vere- 
tis legis  poft  Chrifti  Domini  mortem  vfurpaf- 
fe:  licet  enim  lex  illa  tunc  c/Tet  mortua,  non- 
dum tamen  erat  mortifera;  & quamuis  ad  lui 
obferuationem  amplius  non  obligare  , obfer- 
uatores  tamen  litos  nullius  peccati  reos  efficie- 
bat : quod  ibidem  dicit  fuaui  Dei  prouidentia 
fuilfe  dilpofitum ; tum  vt  Iudaei  legis  fure  cere- 
moniis mirifice  addidi  facilius  ad  Chrifti  fi- 
dem conucrtcrentur;  tum  etiam  ne  lex  illa  ve- 
tus tanquam  mala  & fupcrftitiofa  reprobata 

. .. 


DE  LEGIBVS.  419 

per  Chriftum  fuifle  videretur,  & vt  aliquo  cum 
honore  fepeliretur. 

Quo  vero  pra;cife  tempore  non  folum  mor- 
tua, fed  & mortifera  efle  coeperit  lex  vetus  , 
non  latis  exploratum  habetur  : illud  certum  eft 
iam  a multis  fsculis  mortiferam  & illicitam 
e/Ic  veteris  legis  obferuationem , cum  pradati 
SS.  Hieronymus'&  Auguftinus  citatis  Epifto- 
lis,  fed  praefertim  11.  & 19.  id  multo  ante  tem- 
pora fua  fuifle  doceant : imo  vero  S.  Ignatius 
Apoftolorum  difcipulus  Epift  8.  Si  qttu , in- 
quit, cum  Incisis  celebrat  Pafch.t . aut  Symbola  Fejit- 
uitatis  eorum  recipit  .particeps  e/l  eorum  .qui  Dominum 
occiderunt  & ^Apoftolos  cius.  Vade  colligitur  pro-* 
babile  efle  id  quod  docet  Suares  lib.  9.  de  leg. 
cap.  i8.viuentibus  adhuc  Apoftolorum  princi- 
pibus Mofaycse  legis  obferuationem  mortife- 
ram efle  coepiffe ; cum  vna  quidem  ex  parte  lex 
Euangelica  orbi  pene  vniuerfo,at  nominatim 
ludads  omnibus  diuerlas  orbis  regiones  inco- 
lentibus tunc  innotuifle; ; ex  altera  vero^pluri- 
miim  referret  hoc  Chriftiana:  religionis  8c  fidei 
dogma , quo  lex  vetus  mortifera  creditur , ab 
ijfdcm  tradi  & confirmari. 


4,i0 

CAPVT  IV. 

Ve  tegis  diuince  feti  Vecalogi 

praeceptis. 

\ 

NOaii ni  Decaxogi  fignificatur 
Jex  diuina  pofiriua  decem  praecepta  co- 
pleftens:  quorum  tria  priora  Deum  Ipe- 
dlnnt , feptcm  vero  poftcriora  refpiciunt  proxi- 
mum : cuius  quidem  Decalogi  antequam  ex- 
plicationem agrediamnr  duo  hic  nobis  obfer- 
uanda  funt.  Primum  eft  Decalogum  illum , in 
quo  diuina;  legis  pra?cepta  continentur  , eile 
omnium  legum  epitomen  abfoluti/fimam 
( vt  loquitur  S.  Auguftinus  quarti.  140.  fupei 
.Exodum ) fummamque  omnium,  qua;  cuilibet 
Chriftiano  agenda  funt,  in  illo  e/Te  exprefTam  , 
vt  declarat  Concilium  Colonienfe  in  Enchiri- 
dio Chriftiana:  inftitutionhfj  ita  vt,  fi  eius  prae- 
cepta  probe  intelLigantur : liiffidenti/fima  fint 
ad  a<ftus  omnes  humanos  fiue  exteriores  fiue 
interiores  retfte  ordinandos. 

Secundum  eft,  praecepta  illa  Decalogi  fuifl 
fe  a Chrifto  Domrno  tanquam  fummo  fegifla- 
tore,  non  folum  innouata  & promulgata  (quod 
cx  variis  Euangelij  locis  confiat  ac  prartertim 
S.  Matt.  7.  & 19.  S.  Mar.  10.  & S.  Lue.  rS.) 
fed  etiam  explicata,  imo  & ampliata,  prout  le- 
gis Euagelica;  maior  penedio  requirebat:  quod 
pafiim  in  Euangelijs  videri  poteft,fed  prader- 
tim  in  eo  iermonc  , quem  coram  difcipulis  in 
monte  habuit,  S.  Matth.  f.  6.  & 7.  in  quo 
quidem  (vt  docet  S.  Auguftinus  lib.  1.  deferm. 
Domini  inmonte  in  initio  & lib.  1.  cap.  40. 
&poft  illum  S.  Thomas-  quarti.  108.  art.  3.  ) 
ca  omn»  complexus  eft,quae  ad  perferam  vitas 


Digitized  by  Google 


DE  I.  DECAL.  PRAECEPTO.  41X 

Chriftiana;  formam  quoad  a&us  tam  exterio- 
res quam  interiores  requiri  pofiimc : quod  fu- 
fius  explicat  Grcgorius  Valentia  di.p.  7.  de 
leg.  qua:ft.  8.  pu.  z. 

In  hoc  igitur  capite  propofitum  nobis  eft  de 
lingulis  ipiius  Decalogi  pr£Eceptis  agere,  prout 
a Chrifto  Domino  in  Euangeliis  explicata  8c 
ampliata  funt  fecundum  communem  & magis 
receptam  SS.  Patrum  & aliorum  probatiifimo- 
rum  authorum  doctrinam,  in  omnibus  tamen 
feruata  ea  breuitate,  quam  compendij  ratio 
exigit : quod  vt  facilius  exequamur,  duo  pra*- 
fertim  circa  vmmiquodque  pra’ccptum  inueftr- 
gabimus  : primo  quid  illo  praecipiatur  aut 
prohibeatur:  fecundo, quot  modis  Ln  illud  pec- 
cetur : 8c  ideo  vnamquamque  fe&ionem  in 
plures  paragraphos  fubdiuidemus. 


SECTIO  I. 

Explicatur  , primum  Decalogi 
v praeceptum. 

, ^ ^ vi 

Ego  fum  Dominus  Deus  tuus?  Scc- 
EJcn  habebis  Deos  alienos  coram  me» 

HO  c primum  Decalogi  prseccptum  du- 
plex cft  vt  obferuat  Catechifmus  Roma- 
nus pan.  3.  cap.  z.  ex  vna  enim  parte  aliquid 
iubet,  ex  altera  vero  aliquid  prohibet:  eftque 
illius  fenfus  ( vt  ibidem  habetur ) Me  verum 
Deum  toles  , £r  Diis  alienis  cultum  non  adhibebis  t 
ex  quo  patet»  illud  partim  affirmatiuum  efle  , 
partim  negatiuum.  Ea  cft  autem  ratio  prasce- 
ptorum  amrmatiuorum  y vt  obligent  quidem 
lemper  fed  non  pro  feroper , vt  loquuntiu 
Theologi:  negatiua  vcrovtroque  modo  obli- 
gant : id  efH  vt  explicat  S.  Thomas  ) quod  2 
quamuis  prteccpta  affirmatiua  femper  habeant 
vim  obligandi,  non  obligant  tamen  ad  conti-  4 


4«  DEI.  DECAL.  I»R>ECEI>TO. 
nue  exercendos  aclus  illos  qui  per  ea  imperan- 
tur, fed  pro  loco  & tempore  & fecundum  alias 
circumflandas  debitas,  fecundum  quas  oportet 
adum  humanum  limitari,  vt  fit  aclus  virtutis : 
at  vero  praecepta  negatiua  quouis  loco  & tem- 
pore obligant.  Quamuis  autem  hoc  primumDc- 
calogi  praeceptum,  quatenus  affirmatiuum,  pra?- 
fertim  Ipcclet  religionis  aftus , quibus  cultus 
Deo  debitus  exhibetur;  ad  illud  tamen  virtu- 
tum Theologicaru  a£lus  reduci  debent  ,vt  dici- 
tur in  Catecliifmo  Romano;  quo  fenfu  S.  Au- 
guflinus  in  Enchir-  cap.  •}.  dixit  fide > fpc,  ac  cba- 
ritare  Deum  ejje  colendum : vnde  fequitur  ad  re- 
giam primi  huius  prascepti  intelligcntiam  re- 
quiri vt  explicemus  quid  circa  fidem,  fpem  , 8c 
charitatem ; quid  item  circa  religionem  in  illo 
praecipiatur  aut  prohibeatur. 


PARAGRAPHVS  I. 

Quid  circd  fidem  hoc  primo  Decalogi 
praecepto  praecipiatur  aut  prohibeatur. 


DE  virtute  fidei  illiufque  propriis  a<Elibu$ 
■ac  obligatione,  qtue  ad  illius  exercendos 
vnrcuique  incumbit,  egimus  in  priori  huius 
operis  parte,  vbi  diximus  adultos  quofeunque 
ad  credendas  omnes  & lingulas  Chriflianae  rc- 
\ ligionis  veritates  fide  implicita  obligari;fide  ve- 
ro explicita  teneri  credere  vnum  e/le  Deumin 
eflenria,  trinum  in  perforus;  filium  Dei  Incar- 
natum efie  aliaque  myfleria  in  fymbolo  con- 
tenta; nec  non  8c  ea  qua.’  pertinent  ad  rationem 
facrarnentomm,  qua  ab  ipfis  fufeipiuntur  aut 
fufeipi  debent;  ac  reliqua  denique  omnia,  qua: 
fecundum  exigentiam  flatus  aut  conditionis 
euiufque  ad  falutem  sternam  confcqucndam 
funt  neceflaria. 

Sed  difficultas  cfl  quandonam  affirmatiuum 
illud  fidei  praeceptum  obliget  j fcu  quonam 


Digifeed  by  Google 


f9mry 


S& 


t- 


i 

i 


tom.a. 
z. 


dift. 

q.z. 

pu. 


2. 


n 

* ' 


m 


M 


f ■•  • DE  I.  DECAL.  PRAECEPTO.  4.2* 
f tempore  teneatur  quis  ad  aciam  aliquem  fidei 
exercendum.  Refpondetur  ex  probabiliori  & 
in  praxi  tenendaTheologorum  lententia  tribus 
praifertim  in  cafibus  teneri  vnumquemque  ad 
a£lum  fidei  eliciendum. 

Primus  eft,  cum  alicui  myfteria  fidei  primo 
fufficicnter  ad  credendum  proponuntur.  Ita 
Azorius,Malderus,  Turrianus,  Sanchez,  & alij 
quos  citat  8c  fequitur  Bonacina  : Secundum 
quam  dotflrinam  pueri,  vbi  primum  rationis 
vfum  adepti  fiunt  ciim  ipfis  ndei  myfteria  fiuf- 
ficicnter  proponuntur,  ad  illa  actu  credenda 
obligantur,  pra;fiertini  fi  ad  id  fie  obligatos  e fi  e 
ex  dictamine  conficientia;perfientiant:  quodfi- 
mili  ratione  de  infidelibus  dici  debet. 

Secundus  cafus  eft , quoties  quis  ad  a#um 
aliquem  virtutis  exercendum  obligatur,  qui  fi- 
ne fide  exerceri  nequit,  vt  cum  quis  tenetur  de 
peccato  poenitere  8c  conteri , facramentum 
aliquod  fiufeipere , Scc . Ita  Dodtores  proxime 
citati.  Re<5le  tamen  monet  Laymannus  trad. 

J.  dc  fide  cap.  io.  in  hoc  cafu  prseceptum  fidei 
per  fie  & directe  non  obligare,  fed  fiohim  indi- 
re<fte  & per  accidens  : vnde  fit  vtv.  g.fijquis 
Sacramentum  aliquod  fiufeipere  omittat,  quan- 
do ad  illud  fufeipiendum  obligatur,  fufficiat  fi 
in  confeftione  declaret  fe  ciufimodi  Sacramenti 
receptionem  omififie ; nec  opus  fit  vr  fidei 
nftualis  omiffionem  exprimat, cum  huius  omifi 
fio  non  fit  peccatum  diftindtum  ab  omiftione 
illius.  Ad  hunc  .cafum  reducitur  quando  quis 
videt  fie  tentationem  aliquam  fiuperare  aliter 
non  pofle,  nifi  adtum  aliquem  fidei  eliciendo; 
tunc  enim  illum  elicere  tenetur  ,vt  fufius  ex- 
plicat & probat  V alentia. 

Tertius  denique  cafus  eft,  quando  quis  iuri-  quadt-  m 
dice  & publica  authoritate  de  fide  interroga-  z.  pu.p  * 
tut : tunc  enim  ad  fidem  tum  interius  elicien-  • J £ 

dam,  tum  exterius  profitendam  obligatur,  licet  .< : . : 

extali  profe/fione  mors  illi  immineat:  imo 
qui  ab  aliquo  priuato  de  fide  interrogaretur , 
illam  non  modo  non  negare5fied  etiam  exterius 


1 


difp.if 


m 


*«.  r* 


424  DE  I.  DECAL.  m^CEPTO. 

profiteri  teneretur, fi  cx  illius  profelfionis  omifi. 
fione  diuinus  honor  laederetur  notabiliter , vel 
grauc  aliquod  fcandalum  in  proximum  redun- 
3.  daret.  , Ita  authores  citati  poli  S.  Do&o- 
rcm. 

Ex  di&is  facile  colligi  poteftj  quid  circa  fi- 
dem hoc  primo  Decalogi  praecepto  prohibea-; 
tur,  Icilicet  peccatum  quodcunque  fidei  oppo- 
fitum  , quod  generaliter  ab  eodem  S.  Dodtore 
vocatur  infidelitas;  qua?  quidem  ( vtidem  do- 
0.  ect ) duplex  eft  : alia  negatiua,  qualis  eft  in  il- 
lis, qui  nihil  vnquam  de  fide  audire  potuerunt, 
quam  dicit  non  cfle peccatum,  fed  potilis  per- 
nam peccati  ex  primi  parentis  peccato  proue- 
nientem ; Additque  illos,  qui  eo  foliim  modo 
infideles  funt,  propter  eiufmodi  infidelitatem 
non  damnari  $ quamuis  damnentur  propter  alia 
peccata,  qua?  fine  fide  remitti  non  poliunt. 

Alia  elt  infidelitas  ipfi  fidei  ( vt  loquitur  S. 
Dodor ) fecundum  contrarietatcm  oppofita  , 
qua  a quibuldam  priuatiua  vocatur,’  qualis  eft 
in  illis,  qui  veritatibus  fidei  fibi  fuflicientcr 
propofitis  nlfentiri  nolunt : 8c  ha?c  ab  eodem  5. 
Do<fiore  in  tres  Ipecics  diuiditur,  Paganifmqm 
fcilicct,  Iudarlmnm,  & harefim;  quibus  quaift. 
12.  addir  apoftafiam  : aut  enim  quis  renititur; 
fidei  nondum  fufeepta?,  & talis  infidelitas  eft 
paganorum  ; aut  renititur  fidei  fufceptae"in  fi- 
gura; & fic  eft  infidelitas  Iudaorum  ; vel  fidei 
iufceptaein  manifeftatione  veritatis,  8c  fic  eft 
infidelitas  ; apoftatsrum  quidem , fi  fides  fu  fi- 
cepta  in  totum  abijeiatur  ; ha?reticoium  vero  , 

( fi  tantum  cx  pane. 

Eft  autem  obferuandum  ad  rationem  hacrefis 
duorcquiri(  vt  docet  S.  Thcmas  : ) primum 
eft,  vt  fit  error  contra  aliquam  fidei  veritatem 
a Deo  reuelatam,  & ab  EcclclLv  prepofitam  : 
fecundum,  vt  eiufmodi  error  cum  pertinacia  & 
contumacia  iuncius  fit  : vnde.  St  qui  fenten- ' 
Tiam  fmm  ( vt  loquitur  S.  Auguftinus  Epift. 
162.  & refenur  cap.  Dixit  ^ pojiolus  24.  quaft. 

1- ),  falfam  atque  prtterfum  ntilla  ferti* 


DE  I.  DECAL.  TR^CEPTO.  42r 

naci animofitate  defendunt,  quarmtautem  cauta  fol- 
Itcitudtnc  veritatem, corrigi  parati  cum  muenennt , ne- 
quaquam funt  inter  hareticos  d.putandi . 

Ad  hasrefim  quoque  pertinet  peccatum  il- 
lorum, qui  de  articulo  aliquo  fidei  deliberare 
dubitantj  vt  enim  dicitur  cap.  i.  de  haereticis 
Dubius  in  fide , infidelis  e fi.  Item  fi  quis  exponat 
fc  periculo  errandi  in  fide,  vt  fi  ex  cudolitate 
aut  alia  praua  intentione  libros  haereticorum 
legat } eorum  conciones  audiat;  cum  illis  de  fi- 
de temere  difputet;  aut  frequenti  & pene  ulofa. 
illorum  conueriatione  vtatur. 


PARAGRAPHVS  II. 

De  <virtute  fpei  CT  de  peccatis  illi 
oppojitis . 

SP  E i nomen  fumitur  hic  pro  virtute  fuper- 
naturali Theologica  diuinitiis  infula,  qud 
homo  fidelis,  in  praefenti  quidem  fatculo  bona 
falutaria,  in  futuro  vero  ipfan»  asternam  lalu- 
tema  Deo  cum  fiducia  expedat  per  Chrifti 
merita. 

Dicitur  i.  ( virtus  fupematuralis  infufa  ) J 
iuxta  communem  dodnnam  S.  Thomae  & 
omnium  Theologorum  : vnde  S.  Bcrnardus  in 
Plal.  90.  dicit  haec  Pfalmiftae  verba , Quoniam 
tu  es  Domine  fpes  mea  , a nullo  vere  proferri 
pofle , ttifi  cui  intus  perfuafum  fit  d Spiritu  San- 
ifo. 

Dicitur  i.  ( Theologica  ) quia  Deum  imme-' 
diate  rcfpicit  pro  obieclo  primario  & prasci-  2*q* 
puo  : Neque  enim,  vcait  S.  Thomas,  aliquid 
minus  fiperandum  ejl  ab  ipfio  Deo  , quam  ipfemet 
Deus. 

Dicitur  per  illam  expe&ari  a Deo  non  mo- 
do falutem  aeternam, quas  in  ipfius  Dei  fruitio- 
ne confiftit,  ied  etiam  omnia  alia  quaecunque 
bona  falutaria,  id  cft  ad  falutem  conlequendam 
nccefiaxia  aut  vtilia,  fiue  corporalia,  fiuc  fpiri- 


Digitized  by  GoogI( 


cr.p. 

1x4. 

Ench. 


Ad 
Plu- 
li  pp- a 


c.  16 


a.i.q 

'iy.art. 

'4‘ 


416  DE  I.  DECAL.  PRAECEPTO, 
tualia  fint;  quod  conflat  cxiis  , qua;  Chriftus 
Dominus  nos  a Deo  poflulaie  & proinde  fpera- 
re  docuit  in  oratione  Dominica;  Ea  fipuidem , 
vt  loquitur  S.  AugullinuS , ad fpem  pertinent , qua 
in  or.it  one  Dominica  continent  at. 

Dicitur  4-  bona  illa  cxpcdlari  cum  fiducia 
fpes  enim  omnipotentia  & fidelitate  Dei  pro-' 
mittentis  innititur : vndeHebr-  6-  vocatfpem* 
^Anchoram  anima,  firmam  ac  tutam.  C^uamuis  au- 
tem fiducia  illa  quatenus  Deum  rcfpicit  ccrtif- 
lima  efle  debeat quia  tamen  ex  parte  noffree 
cooperationis  multi  defectus  accedere  poiTunt* 
quibus  promi ffionum  diuinarum  efieCtus  im- 
pediatur , ideo  monet  Apoftolus  , Vt  cum  metu 
& tremore  falutem  noftram  operemur : ejut  enim  fpe- 

rarfvz  dicit  S.  Auguft-  Scrm.  if.  ad  fxatresin 
eremo)  & non  timet , n?%!'gen.<  efc\  qtn  autem  timet 
& non  fperat,  d prefliucjl,  6’  d.fandit  m profundar» 
qua/i  lapti. 

Dicitur  denique  per  Chrifli  merita : quamais 
enim  ex  pane  quoque  noflra  ad  aflecutionem 
vite  a.tcrne  merita  requirantur ; quia  tamen  fi- 
ne diuina  gratia, 43110;  per  Chrifli  merita  nobis 
confertur,  nihil  pofTmnuS  j & in  iis  qu$  pofiu- 
mus  &:  volumus  longe  pouores  1'unt  partes  gra- 
tia; diuina  quam  voluptatis  humanaq  id eo^Ab- 
fit  vt  CUrifHantu  in  ft  tp/l  vel  cor,  fida t vel  gE r.  etu r 
( inquit  Cocilium  Trid. ) ir  non  in  D.mino  $ cutut 
tanta  ejl  erga  homines  bomtat,  vtt.rum  vclitejfc  menta, 
quaf  unt  tp/tus  dona, 

Quqres  an  licitum  fit  fpem  in  homine  aut 
alia  creatura  collocare.  Refpondetur  cum  S. 
Doclore,  quanquam  in  Deo  folo  vt  principali 
caufa  totius  boni  fpes  collocanda  fit,  licitum 
tamen  quoque  efle  f perate  ac  confidere  in  ho- 
mine aut  alia  creatura,  tanquam  caufa  fecunda 
& inflrumentali,  per  quam  fecundum  diuina; 
prouidentia;  ordinem  adiuuari  pofliimus  ad 
conlcquendum  aliquod  bonum , quod  ad  vlti- 
mum  & lhmmum  bonum  ordinetur. 

His  breuiter  explicatis  , videndum  eft  quid 
fikcavuriitem  fpei  huc  primo  Decalogi  man- 


?E. 


.-jr.r 


DE  I.  DECAL.  rR^CEPTO.  427 
dato  prscipiaturaut  prohibeatur.  Ac  in  primis 
certum  eft  extare  diui/lii  prceceprnm  de  fpc  in 

Deum  concipienda  vt  docet  S.Thomas  : quod  0 .. 

quidem  praeceptum  , in  quantum  negatiuum 
eft  & defperationem  prohibet , obligat  femper  * 

vt  ex  ante  diftis  conftat  ; in  quantum  vero  af- 
fomatiuum,  tribus  praefertim  in  cafibus  fecun- 
dum probabiliorem  Theologorum  fententiam 
obligare  confendum  eft.  Primus  eft,  quando 
primum  homini  adulto  fufficienter  innote/cit 
ie  a Deo  creatum  e /i  e ad  vit.rm  aternam  confe- 
quendam,  feque  teneri  vitam  illam  aternam  & 
inedia  neceflaria  ad  illam  confequendam  a Deo 
fperare.  Secundus  eft,  quando  ad  aliquid  fa- 
ciendum obligatur, quod  actum  fpei  vclut  dif- 
pofitionem  neceiTariam  prairequirit;  c.  g.quan- 
do  tenetur,  de  peccatis  per-nitere;  ad  illorum  fi- 
quidem  remiflionem  diuina:  mifericor diie  • 

fp em  requiri  docet  Concilium  Trid.  Tertius  SelTtf. 
eft,  quando  grauis  aliqua  tentatio  defperatio-  cap!'d* 
nis  vrget , quam  aliter  homo  fuperare  non  po- 
teft,  nifi  actum  fpei  eliciendo. 

Recte  autem  monet  Ifambertus  ad  fatisfa-  Xraft 
ciendum  ciufmodi  prxeepto  non  efic  femper  f«,l 

neceflarium,  vt  formaliter  cliciarur  adtus  i piius  j:rD  ‘l. 
fpei,  fcd  fatis  cfte  vc  virtualiter,  quatenus  in-.a  - 
eluditur  virtuaj iter  in  alicuius  alterius  virtutis 
a&u  , v.  g.  pcrfectx’  contritionis,  qui  tunc  for- 
malitcr  eliceretur. 

^uod  /pectat  ad  peccata,  qua;  fpei  aduerfan- 
tur,  ac  proinde  hoc  primo  prxeepto  prohiben- 
tur. Theologi  docent  duobus  prxlertim  modis 
contra  fpem  peccari  pofle,  prxfumptione  fcili 
ccc  & dcfpcrationc. 

Rursiis  prajiiimptio  dupliciter  committi  po- 
teft  vt  docet  S.  Thomas:  primo,  cum  quis 
prxfuniit  fe  diuinam  gratiam  aut  gloriam  a;-  t 
ternam  ex  fe  ipfo& natur*  line  viribus  adipifei  a 
pofte:  Secundo,  ciimprxfumit  fe  ex  fola  diui- 
na mifericordia  confecuturum  remillionem 
peccatorum  fine  vlla  pernitentia,  aut  xternam 
beautudinem  fine  vilis  operibus  meritoriis. 


2r. 


h* 


4*8  DE  I.  DECAL.  PR,£CErTO. 

Defperatio  vero  committitur,  ciim  quis  de- 
liberate de  mifericordia  diuina  diffidit;  nec 
peccatorum  rcmi/fionem  , aut  beatitudincm 
teternam  , mediaque  ad  illam  neceflaria  am- 


lib.  4.  pliusaDco  expedat,  idcoquc  omnem  conatti 

Pv  1 in  *-Pn iif/im tn  1 t-, ► r»*-rv>  1 f-t  1 R pAp  ni- 


ex  parte  fua  requifitum  intermittit.  -Red e au- 
tem obferuatTolctus  ddpcrationem  aliquan- 
do efle  harefi  coniundam;  fi  quis  v.  g.  exifti- 
maret  ac  pertinaciter  fibi  perfuaderet  Deum  aut 
nolle  autnonpoflc  peccatad  fe  commiiTa  re- 
mittere, ciufque  mifericordiam  talem  non  efl'e, 
quse  tot  & tam  grauia  peccata  toties  iterata 
condonare  velit  aut  poffit : quod  in  confeffione 
ecialiter  declarandum  foret. 


Charitatis , peccatifque  illi 
oppofitis. 


sSes* . . 


i O min  Charitatis 
1\|  nei 


fecundum  commu- 
nem Theologorum  acceptionem  fignifi- 
eat  excellentiffimum  quemdam  amorem  , qui 
proinde  bonum  excellentiffimum  & 1'umme 
perfedum  tanquam  obiedum  fpedare  debet , 
Deum  fcilicct  ; qui  propter  fe  fumme  diligen- 
dus eft  , & propter  quem  caetera  omnia  diligi 
debent. 

Cum  autem  de  hac  nobiliffima  virtute  pluri- 
ma  dilputari  foleant  a Theologis , nos  hic  pra:- 
cipua  tantummodo  & Icitu  magis  neceflaria 
• ex  eorum  communi  & recepta  dodrina,prarfer- 

timque  ex  ijs  qua1  apud  S.  Dodorem fufitis  ex- 


plicantur, leligemus. 

Primum  eft,  charitatcm  non  modo  efle  virtu- 
tem fupcrnaturalcm  Theologicam  catcris  om- 
nibus quibufeunque  virtutibus  perfediorf,  vt 
fuse  dcmonftrat  S.  Dodor,  fed  etiam  efle  ipfa- 
rum  virtutum  veluti  formam;  in  quantum  ici- 
licet  illis  Yltimam  Sc  completam  perfedionem. 


;le 


t 

i' 


DE  I.  DECAL.  PR^CEPTO.  41^ 

earum  adus  ad  vlrimum  finem  perfecte  ordi- 
nando  tribuit. 

Secundum  eft,  charitatem  cAe  amorem,  non 
concupifcentia:autdefiderij,  fed  verae  ac  per- 
feda:  amicitia:,  qua  prius  a Deo,  licet  fine  vilis 
noftris  meritis  amati , eiufque  bencficijs  pne- 
uenti , iplum  viciilim  redamamus  ac  fumme 
diligimus  propter  bonitatem  ipfius , non  qua 
nobis  bonus  eft  ac  beneficus,  fed  qua  in  fe  infi- 
nite bonus  ac  perfectus,  ac  proinde  infinite  di- 
ligibilis eft : ciim  ( vt  in  priori  parte  dictum 
eft  ) quidquid  in  creaturis  bonum  aut  perfe-  trad.2. 
dum  eft  vel  efle  poteft,  id  omne  in  Deo  , imo  cap.  * 
aliquid  infinities  melius  ac  perfectius  reperia- 
tur,  quod  illum  omni  amore  di smiflimum  effi- 
cit. 

Tertium  eft,  charitatis  adtus  alios  euc  imp 
ratos,  quales  funt  illi  qui  per  ipfius  charitati 
imperium  exercentur,  vt  cum  quis  dat  eleemo 
fynam  pauperi, non  modo  vt  eius  indulgentiam 
fubleuet,  fed  praefertim  vt  Deo  placeat,  iliique 
opus  gratum  exhibeat : alios  vero  elicitos,  qui 
illius  proprij  funt,  8c  ex  eius  formali  motiuc 
concipiuntur  , & quibus  homo  fertur  erg: 

Deum  vt  fiunme  diledum;  fiue  per  vnionem 
affectuum,  idem  volendo  quod  vult  Deus,  cius  . . a 
praecepta  confilia,  & alia  quoeninque  illi  pia-  ' 
cent,  appetendo  & exequendo,  non  alia  ratio- 
ne, nifi  vt  voluntatem  fuam  diuinoe  voluntati 
quam  perfediffime  vniat  & conformet.  : fiue 
per  viam  beneuolentia: , qua  Deo  omnia  bona 
velit  quae  ipfi  velle  poteft,  nona  quidem  intrin- 
feca  & eflentialia  ipfi  Deo,  per  veram  & perfe- 
dam  in  illis  complacentiam}  bona  vero  xpu 
extrinfcca ; (puta  gloriam,  honorem,  amorem, 
obferuantiam,  & alia  regionis  reliqujirumquc 
virtutum  officia,  ipfi  Deo  tam  a fe  qua  ab  alijs 
creatiuis  exhibenda,)  per  ardentiifimum  de- 
fiderium  ; quo  haec  omnia  non  foliun  velit  8c 
optet  Deo,  fed  etiam  quibufeumque  modis  po- 
teft, vt  re  ipfa  exhibeantur,  efficiat. 

Quartum  eft , veriffimum  cflc  quod  S-  Bcr-  cUl. 


■ 


, t i 


ii 


. j 


msm- 


m 


au&mmxj 


430  DE  I.  DECAL.  PRAECEPTO- 

nardus  dicit , Modum  d i.gendt  Deum  efle , ddi 
re  fine  modo  : fiue  enim  charicas  confidcrctur  0 
ieftiud  fecundum  illud  bonum  quodvolum 
Deo,  fiue  appretiatiue  fecundum  aeftimat: 
nem  quam  deDeo  ipfo  concipimus,  fiueint< 
fiue  fecundum  feruorem  & conatum  quo 
Deum  per  amorem  ferimur,  nullus  modus  1 
prxfcriptus  elt : Certum  eit  enim  quod  pjec 
obiectme  & appretiatiue  tenemur  diligere  p 
alia  quauis  creatura ; vnde  Chnftus  Domini 
£ui  amat , inquit,  patrem  aut  matrem  plus  qu. 
me,  non  efl  me  dignus.  Quamuis  autem  iuj 
communem  Theologorum  fententiam  inte 
Eo  charitatis  fub  obligatione  non  cadat,  po 
mufque-adtu  charitatis  etiam  valde  rcmillo 
tisfacerc diuino  prrecepto,  quo  iubemur  Det 
ex  toto  corde  diligere , vt  docent  Almaint 
Maior,  Vcga,&alij  quos  citat  & fequit 
Ifambertus  5 certum  ell  tamen  nullum  inte 
fionis  modum  in  amore  Dei  ede  difinitun 
nofiquc  nullo  affectu  adeo  feruenti  8c  inten 
polle  Deum  diligere;  quin  ad  illum  adhuc  f< 
uentitis  8c  intentius  diligendum , fi  non  1 
praecepto  tenemur , fit ltcm  per  gratiam  ipfi 
jnuitemur  8c  excitemur. 

Quintum  elt,  habitum  charitatis  ( quod  etia 
de  aliarum  virtutumTheologicarum  habitib 
fimiliter  dicendum  eff  ] non  produci  Phyfi 
pera&us,  ficut  de  habitibus  virtutum  moj 
liiun  docent  Fhilofophi ; feda-Dco  infun 
iuxta  id  quod  dixit  Apolt.Rom.  f .Char.ta.sL 
dtfufit  efl  tn  cordibus  nofiris  per fb, ritum  fanRum,  t 
datus  efl  nobis  : & ex  conleqaenti  ficcundu 
commimiorem&  probabiliorem  Theolo^oru 
fententiam  ab  iplomct  Deo  augeri , non  ve. 
tracl.  6 per  adhis  aliquos,  nifigpntum  difpofitiue&  m 
cap.4.  ritorie,  vt  in  priori  parte  dictum  cft : vn< 
leti.  6-  Confilium  Tridcntinum  obferuat  fieff  6 ■ ca 
A IO-  Ecclefiam  illud  augmentum  a Deo  poli 
lare  m quadam  collcfta  , cum  dicit:  £>4  no, 

fidei,  fpei,  & charitatis  augmentum.  f 

Ceterum  per  quoiu.un  actus  homo  ipfit 


■ 


•;v. 


M 


ii 


m 


DE  I-  DECAL.  ER-ECEPTO.  4,1 
charitatis  augmentum  promercii  polfit , no  a 
plane  conftat  inter  Theologos  : quidam  enim 
exiftimant  non  nifi  per  adus  ipfo  habitu  inten- 
fiores  fieri  pofle : aiij  etiam  per  adus  aequali- 
ter intenfos : alij  per  miniis  intenfos : imo  qui- 
dam aderunt  hominem  in  charitare  conihru- 
tum  per  adus  quoque  aliarum  virtutum  pro- 
mereri pofle  augmentum  ipfius  charitatis:  quod 
inter  alios  docet  beata;  memoria;  Francifcus 
Salcfius  Epilcopus  Gebcmienfis  lib-3.de  amore 
Dei  cap.  2.  probatoue  ex  canone  24-  IcfT.  S- 
Concilij  Trident-  vbi  indefinite  & fine  vlla  ex- 
ceptione  dicitur , iuftitiam  acceptam  augeri  per 
bona  opera  : vbi  autem  ( inquit  ille  ex  fando 
Bernardo  ) nihil  excipitur  , . nihil  d:(Hngit:ndum 

Quamuis  autem  propter  tanti  viri  authorita- 
tem , & plurcs  optimas  rationes1. quas  ibidem 
profert , htec  vltima  lententia  probabiliffima 
incrito  videatur ; tutiffimum  tamen  eft  & con- 
fultiflimum  vnicuique , adus  quam  perfedifli-  ■ 
mos  charitatis  crebro  elicere,  & alia  pietatis  . 
opera  ex  eiuldcm  virtutis  mociuo  cum  ingenti 
animi  affodii  producere  j ea  fiquidem  ratione, 
non  augmentum  modo  , ficd  cumulum  diuiua: 
illius  virtutis  accipere  merebitur. 

Porro  thefaurum  adeo  pretiofum  vnico  mor- 
tali peccato  totum  deperdi  ex  fide  certum  cll,&- 
a Concilio  Trident-  definitiun  fefl*.  6-  cap.  if. 
ficut  econtra  per  peccata  venialia  charitatem 
non  amitti  declaratur  eadem  fe/T.  cap-  11.  vbi 
exprelse  dicitur  ■>  ittjlos  quantumvis  in  peccata  ve- 
nialia quandoque  cadant , non  pnptered  drfincrc  ejje 
inflos : cx  quibus  verbis  rede  colligitru  non  mo- 
do  charitatem  non  amitti,  fed  ne  quidem  minui 
per  ciuadibct  peccata  venialia  : quod  etiam  do- 
cet S-  Tho.  & cum  co  communiter  omnes : fi  q.' 
cnimeharitas  minueretur  per  peccatum  venia-  a. 
le,  lequcretur  quod  per  plura  venialia  tandem 
omnino  amittere. ut;  omne  fiquidem  finitum 
ablatione  fiepiiis  iterata  alicuius  finiti  tandem 
confumitur. 


WBSS& 


iSaCLi;* 


DE  I.  DECAL.  PR^CEPTO. 
Quod  quamvis  ita  fe  habeat,  fatendum  effc 
tamen  chatitatis  fertiorem  minui  per  peccata 
venialia ; qua:  licet  charitati  contraria  non  fine 
eius  tamen  operationibus  opponuntur,  prauof- 
que  paulatim  habitus  in  anima  ingenerant, qui- 
bus ad  maiora  & etiam  mortalia  peccata  per- 
petranda difponitur. 

Sextum  denique  eft,  dari  fpeciale  praeceptum 
de  diligendo  Deo;  non  folum  negatiuum,  quo 
prohibeatur  quidquid  contra  dilc&ionem  illi 
SanSf.  debitam  committi  poteft  ; led  etiam  affirma- 
tiuum,  quo  Deum  adtu  aliquo  interno  diligere 
x«,  obligamur.  Ita  S.Thomasquarft.  44,art>  & 

euidenter  conftat  ex  hisChriftiDomim  verbis: 
Diliges  Dominum  Deum , tuum  ex  toto  corde  tuo  , 
&c.  quibus  cum  adjunxit  ha»c  alia  , hoc  eft  pri. 
tnum  <fcr  maximum  mandatum , illud  ab  alijs 
mandatis  diftin&um  efle  oftendic. 

Quadres  quo  tempore  praeceptum  illud  obli- 
get. Relpondetur  i.  certum  efle  & in  confcflo 
apud  omnes  tunc  nos  ad  a dium  chatitatis  eli- 
* ciendum  teneri,  cum  ad  adum  perfe&a:  contri- 
• ^ T . tionis  eliciendum  obligamur ; flue  in  articulo 
• i":  > mortis,  cum  aliter  Deo  reconciliari  non  pot- 
fumos ; flue  ciim  in  ftatu  peccati  mortalis  l'a- 
cramentum  aliquod  fufeepturi  vel  adminiftra- 
turi  fumus,  deeftque  copia  confeflarij : atftus 
enim  perfe<ftse  contritionis  charitate  formari 
fefl*.  debet , vt  habetur  in  Concilio  Trid. 

14*  Refpondetur  z.  probabile  efle  ( quod  Nauar- 
4.  rus  cap.  ir.  num.  8.  & quidam  alij  docent} 
hominem  ad  adtum  chatitatis  exercedum  obli- 
gari, vbi  primum  rationis  vfum  adeptus  eft, 
jpflque  fufficienter  innotefeit  Deum  efle  fum- 
mum  bonum  & vltimum  finem  , ad  quem  fc 
fuaque  omnia  per  charitatis  a&um  ordinare  te- 
dif.  1-  neturi  quamuis  Bonacina  & alij  Theologi  ne- 
de  gent  ad  adum  charitatis  tunc  eliciendum  obli- 
charit.  gatum  efle  fub  reatu  peccati  mortalis. Quidquid 
qu.  4.  fit  autem  de  illa  Nauarri  fent entia,  indubita- 
pu.  z.  tum  eft  apud  omnes,  omiflionem  illam  non  fo- 
re peccatum  mortale  in  co,  qui  de  illa  obliga- 
tione 


DD  I.  DECAL.  rR^BCEPTO.  4^ 

-i*  tione  nihil  vnquam  audiuiftet  , aut  nufquam 
cogitaret  fe  ad  illum  charitatis  eliciendum  ob- 
ligari,vel  qui  Doctorum  illorum  lententia;  fub- 
fcribere  nollet , & contrariam  faltem  vt  proba- 
bilem amplecteretur. 

Iam  quod  fpeftat  ad  peccata  charitati  oppofi- 
ra,quauis  mortalia  omnia , quatenus  funt  quq- 
dam  Dei  offenfse , huic  virtuti  maxime  aduer- 
fentur,duo  tamen  funt  j ‘qureiili  ex  propria  & 
peculiari  ratione  opponuntur. 

Primum  eft,  odium  Dci,quod  peccator  con- 
cipere poteftfvt  docet  S.Thomas)  ex  confide-  q.  34. 
ratione  quorumdam  effc&uumdiuinarvolun-  a.  1. 
tatis,  qui  deprauatae  fax  voluntati  repugnant, 
qualis  eft  iniiifti©  poena:  peccatis  debitp ; Deu 
enim  propter  fe  pra:cise  odilTe  nullus  poteft, 
cum  in  eius  natura  nihil  nifi  infinite  diligibile 
occurrat.  Et  hoc  peccatum  haud  dubie  pecca- 
torum omnium  grauilfimum  eft,vt  afl erit  idem  art<2. 
S.Doiftor;  cum  per  illud  homo  maximea  Deo 
aucrtatur. 

Alterum  peccatum  eft,acedia,qu2e  (vt  docet 
S.Thomas  / nihil  eft  aliud  quam  triftitia  & tae- 
dium quoddam  voluntarium  &dcliberatum  de 
bono  fpirituali  , in  quantum  eft  bonum  diui- 
num,  id  eft  quatenus  per  illud  bonum  fpiritua-  *c<b  .< 
le,puta  per  Sacramentorum  fufceptionem  alia- 
que bona  opera, homo  tendit  in  Deum, illi  ob- 
fequiturdllum  glorificat  &c.&vt  fic, opponitur 
direfte  charitatr  , cuius  proprius  effedus  eft 
gaudium  de  bono  diuino. 

Explicatis  ijs , qua:  ad  charitatem  pertinent 
in  quantum  Deum  relpicit  , dodrina:  ordo  po- 
ftulare  videbatur , vt  dc  charitate  proximi  ali- 
quid diceremus  : ve»im  cum  plurima , qua;  ad 
virtutem  illam  fpe&ant  ,in  praeceptis  fecunda: 
tabulae  contineantur , commodius  exiftimaui- 
mu s(  quod  etiam  prsftitit  Nauarrus  cap.14. 
mi.  ?.  ante  illum  S.  Bonauentura  in  3.  dift. 

^7.  agere  de  ijs  , quae  ad  charitatem  proximi 
Ipe&ant  . cum  quarti  praecepti  &fequentium 
explicationem  tggrediemur. 

T 


Digitized  by  Google 


DE  I.  DECAL.  PRAECEPTO, 


paragraphvs  i;v, 

V>e  ' virtute  l\eligionis  peccatiftjve  illi 
oppofitis. 

c'a’  T}  EligiONIS  nomine  fecundum  men- 
JL\  tem  S.Doclorisintelligitur  virtus  i Ua, per 
quam  homines  Deo  debitum  cultum  8c  hono- 
rem exhibent ; qua:  quidem  non  eft  Theologi- 
ca, fed  prima  tk  praecipua  inter  morales ; cum 
pro  immediato  obiccto,nonipfum  Deum,  fed 
cultum  & honoremilli  exhibendum  relpiciat. 

Illius  a cius  ficut  8c  aliarum  virtutum  funt 
duplicis  generis : alij  fiquidem  funt  eliciti, qui- 
bus homo  fubijcitur  Deo,  illique  debitum  ho- 
norem dc  cultum  exhibet,  cuiufmodifunt  ado- 
ratio, lacrificium,  oblatio  , oratio,  votum,  &c. 
Per  adorationem  fupremam  Dei  maieftatem 
reueremur,  nofque  illi  quanta  poflumus  animi 
ac  corporis  demiflione  fubijcimus  5 per  lacrifi- 
cium,!ipfum  Deum  colimus  tanquam  fuprcmu 
vita:  ac  necis  arbitrum : per  oblationem , eiuf- 
dem  Dei  abfolutum  ac  liimmum  in  res  omnes 
dominium  profitemur  : per  orationem,  ad  illit 
recurrimus,  vt  fontem  ac  principium  totius 
boni  quod  fperamus:  per  votum  denique  eum- 
demagnofeimus  tanquam  vltimum  finem  ,in 
quem  nos  8c  noftra  omnia  fpcciali  affectu re- 
ferre volumus.  De  quibus  omnibus  & fingulis 
plenius  agit  S.Doctor  qua:ft.  84. & feq. 

Alij  autem  funt  adtijf  religionis  imperati, 
cuiufmodifunt  omnes  aliarum  virtutum  attus, 
qui  ad  Dei  cultum  referri  poffunt  : quofenfu 
dicit  S.  Iacobus  , 7 {rlif/o  mttr.eU  &■  immaculato 
hac  eft  , vijirarc  pupillos  & viduas  in  tribulatione  to- 
rum, &c. 

Quod-  fpedlat  ad  peccata  virtuti  religionis 
oppofica,  varia  funt  & multiplicia  ,jde  qmbus 


DE  I.  DECAL-  PRAECEPTO.  4^ 
non  Iblum  hic.fed  etiam  in  duabus  lectionibus 
fequentibus  agendum  erit. 

Primum  & prxeipuum  ac  veluti  radix  exte- 
rorum, eft  fupcrftitio,  qua  fvt  docet  S.Tho-  q.gz. 
mas ) vel  Deo  cultus  illegitimus,  vel  creatur*  a.i. 
cultus  indebitus  exhibetur  : prior  illa  fubdiui- 
ditur  in  duas  fpccies ; quarum  altera  eft  , ciitn 
Deo  exhibetur  cultus  falfuSjVt  fi  quis  nunc  ve- 
teris 1 egis  facrificia  offerret ; hic  enim  cultus 
( vtobfcruat  S-Dodor  ) falfiis  eflet , cum  fue-  q-9?» 
rit  inftitutus  >ad  fignificanda  vit*  ac  mortis  a.i. 
Chrifti  Domini  myfteria  tanquam  futura, qux 
tamen  iam  perada  funt : ad  quod  peccatum(ve 
monet  Toletus  ) reducitur  illud , quo  quis  fal- 
fas reliquias  pro  veris  fupponcret,  vel  falfa  mi-  Ub.4. 
racula  fingeret;,  vt  ementito  illo  religionis  no-  c. im- 
mine cleemofynas  hinc  inde  corrogaret. 

Altera  fpccies  eft,cum  exhibetur  Deo  cultus 
fuperfltuis  $ id  eft  ( vt  explicat  S.Dodor  ) cum  ^ 

aliquid  fit,quod  neque  confert  adDei  gloriam, 
neque  ad  hoc  vt  mens  hominis  in  Deum  fera- 
tur, aut  carnis  concupifcentix  inordinata:  re- 
frenentur, aur  etiam  quod  eft  prxter  Dei  infti- 
tutionem,vcl  contra  legitimam  & approbatam 
Ecclcfi®  confuetudinem:i/ffc«w»  totum  (inquit  5^ 
5.Dodor  ) reputandum  eft  fuperfluum  irfuperfti- 
ticfttm. 

Stiperftitio  autem  illa,  qua  cultus  indebitus 
creaturae  tribuitur,  quinque fub  fe  includit  fpe- 
cics;  fciiicet'Idololatriam, Magiam, Diuinatio- 
nem, Vanam  Obferuantiam,&  Maleficium. 

Idololatria  eft  cum  cultus  diuinus  alicui  crea- 
tur* tanquam  Deo  exhibetur.  Obferuatautcra 
rede  Toletus  Idololatriam, non  modo  religio- 
ni, fed  etiam  fidei  e(Te  oppofitam ; ficut  enim  Dib.4 
vera  adoratio  non  eft,  mfi  pr*cedat  in  intelle-  0.14. 
«du  fides’,  qua  illius  excellentiam  agnolcimus 
cui  nos  fubiicimus  ; fic  adoratio  falfa  , qualis 
eft  idololatria  ,-fupponit  errorem  in  intelledu, 
quo  xftimamus  crea turam  aliquam  honore  di- 
uino  dignam. 

Magia  eft  poteftas  quaedam  inordinata  colla- 

T ij 


4?6  DE  I.  DECAL.  1’R.dECEPTO.  $Sj# 
ta  per  daemones,  pado  cum  illis  inito,  qua  me- 
‘ diis  prauis  & fuperftitiofis  fit  aliquid , quodeft 
fiipra  natura:  humanae  vires  , non  tamen  ipfius 
da:monis  naturales  vires  excedit.  Padum  aute 
illud  magi  cum  daemone  fit , vel  exprclse  cum 
ipfo  daemone  vifibiliter  apparente  , aut  cum 
aliquo  alio  mago  vices  daemonis  fupplente; 
vel  tacite  per  daemonis  inuocationem,qu«  non 
folum  fieri  cenfetur,  cum  homo  conceptis  ver- 
bis auxilium  daemonis  inuocat»  fed etiam  ( vt 
rede  monet  Martinus  Delrio ) quoties  homo 
Lib.6'  intentat  aliquid  facere  per  ea,  qua:  neque  ex 
dilqui;  ie , nec  virtute  aliqua  fupcrnaturali  diuinitiis 
magic.  indita  , talem  effedum  producere  poliant  , vt 
qu.A.  cum  certa  verba  vel  charaderes  ad  morbos  de- 
pellendos adhibentur. 

Supra  Obleruat  etiam  Toletus magiam  haerefi  fa:pe 
” coniundam  effe  ; vt  fi  magus  cum  pertinacia 
credat  «hemones  polle  patrarcmiracula,aut  ali- 
quid citra  permilfionem  diuinam  propria  vir- 
tute  facere  : Certi fiime  cnvm  tenendum  ejl  ( vt  ait  S. 
Llb.rS  Auguftinus^  filum  Deum  pojfie  omnia  f.itere  qu* 
C*c^iu'  voluerit,  nec  dtr.ienes  aliquid  operari  fi  eundum  natu- 
C.I6.  « fiu£  potentiam, rufi  Dem  psrmifirit. 

Obleruat  etiam  idemToletus  contingere  ali- 
quando polle  pertonas  quatdam  fimplices, mo- 
dis fupra  explicatis,quibus  tacite  chemon  inuo- 
catur,  vtentes,  inuinctbilker  ignorare  feinuo- 
care  daemonem  5 & tunc  non  peccare  faltem 
mortaliter  propter  ignorantiam  illam  inuinci- 
bilcm  , qua:  tamen  amplius  illos  non  exculat, 
quando  vel  ab  aliis  monentur,  vel  ,pcr le  ipfos 
aduertunt  id  quod  faciunt  illicitum  elle,  aut  de 
1 illo  dubitare  incipiunt. 

Diuinatio  elt  inordinata  & fupefftrriora  in*, 
quifitio  rerum  aliquarum  vel  futurarum  vel 
occulta ru  , quas  homo  hic  & nunc  naturaliter 
cognofcere  non  poceft. 

q p - Docet  autem  S.Thomas  femper  in  diuinatio- 
’ neexpreflam  vel  tacitam  darnonisinuocatio- 
nem  reperiri,vt  illius  ope  notitia  rerum  illarum 
acquiratur  : vnde  firvt  diuinatio  , ficut  & ma- 


Digitized  by  GoogI 


DE  I.  DECAL.  PRAECEPTO.  4^7 
gia,  propter  illud  commercium  cum  daemone, 
graui/fimum  contra  virtutem  religionis  cenfea- 
tur  e de  peccatum : Apoftolus  fiquidem  prohi- 
bet fideles  fer.  fecios  d*waniar«w.-&S.AuguftiiutS 
lib.J.dcdod.  Chrift.c.  indicit  Omnem  Jicietatem > 
demonum  rantjuam  peflifram  efi  fugiendam.  l'  Cl,r’ 

Exprefla  autem  daemonis inuocatio  in  diui-  IO* 
natione  multipliciter  fieri  folet(vt  fuse  explicat 
S.  Dodor  ) iuxta  varios  modos  quibus  lolet 
ciremon  futura  vd  occulta  manifeflare.  Aliqua-  q 9 f.a 
do  enim  id  pradtat  pei  fidas  quafdam  appari- 
tiones, quibus  oculis  hominum  illudit:  & haec 
diuinationis  ipecies  vocatur  pratftigium.  Ali- 
quando per  fomnia  ; quando  quis  per  fomnia 
reiponfam  expcdatad.vmone  : & vocatur  di- 
uinatioper  {omnia.  Aliquando  per  mortuoru 
fidam  apparentiam  vel  locutionem  : & voca- 
tur Nccromantia.  Aliquando  per  ftatuas  & 
aliqua  corpora  terreftria  : & dicitur  Geoman- 
tia.  Aliquando  per  figuras  apparentes  in  aquis: 

& vocatur  Hydromantia.  Aliquando  per  figu- 
ras as  reas  vel  igneas  : & vocatur  ^ro  manti  a 
vel  Pyromantia.  Aliquando  perinfpcdionem 
Tifcerum  animalium  qua-  dsmonibus  immo- 
lantur : 8c  dicitur  Arufpidum/ 

Que  quidem  omnes  diuinationis  fpecies  funt 
peccata  mortalia  graui/fima,diuina  lege  repro- 
batae patet  Deut.cap.18.  Sc  etiam  fandioni-  * 
bus  Ecdefiafticis  fub  anathematis  intermina- 
tione prohibita,  vt  habetur  cap.  Siqm,z6- q.f. 
Diuinatio  qua?  fit  per  tacitam  da?monum  in- 

uocationem  ( vt  docct:S.  Thomas)  in  duo  gc-  5>u^w* 
nera  fubdiuiditur.  Quorum  primum  eft,qu£do 
ad  cognofeendas  res  futuras  vel  occHltas  fuper- 
ftitiose  confideratur  aliquid  in  difpofitionibus' 
quarumdam  rerum  , quod  exfe  nullam  habet 
naturalem  connexionem  cum  rebus  illis  futu- 
ris vel  occultis  .•  vt  enim  rede  dixit  S.Auguft. 

Iftaofumnes quilrufeUm  rerum  fignu  humana  trrffum-  dedoc. 
ptione mfittutu , ad  eadem  tUn.qHaJt^dam eum da- 
rnambuefaeda,  referenda  funt,  * 22. 

Quod  fi  ad  hunc  di«inandi.finem  motus  vel 

Tiij 


>nS  'DE  I.  DECAL  PRACEFTO. 
fitus  fideram  confideretnr  , haec  diainatio  dici- 
tur Aftrologiariigarritus  animalium  aut  auium, 
dicitur  Augurium  : fi  earumdem  auium  vola- 
tus', Aufpicimn : fi  verba  iqucedam  hQminum 
cafu  prolata  retorqueantur  ad  praenotionem  si- 
liqua futurorum,  dicitur  Omen  : fi  lineamenta 
quaedam  manus  fuperftitiofe  obferuentur  , vo- 
catur Chyromantia. 

Porro  circaAftrologiam  obferuandum  eft  ex 
S.Dectore,qu6d,  quamuis  per  illam  fdentiam 
aliqui  effectus  naturales  prscognofei  polfint,vt 
Eclypfes,  acris  immutationes,  8cc.  item  incli- 
nationes, complexiones,  & alis  fimiles  corpo- 
ris humani  difpofitiones  ( quod,  licet  valde  in- 
certum fit  in  particulari  , nihilominus  in  gene- 
rali ex  Philosophia  compertum  efWaftra  & coe- 
los in  humana  corpora  aliquo  pa<flo  influere ) 
certum  eft  tamen  duobus  praefertim  in  cafibus 
mortale  peccatu  efteAftrologica  eiufmodi  firie- 
tia  vti.  Primo  ad  ea  cognofcenda,qu5  a fola  di- 
urna voluntate  pendent, puta  ad  cognofeendam 
prsedeftinationem,  falutem, damnationem  &c» 
alicuius  hominis.‘Secundo  ad  eaprscognofce- 
da  tanquam  certo  euentura,  qua:  ex  libera  ho- 
minis voluntate‘pendent:vndc  S.  Auguft.lib.4. 
confefT.  c.  dicit  eiufmodi  aftrorum  confiilto- 
XCS,quos  vocat  Planetarios  , d Ciriftiana  pietate  re- 
ptili & damnari :8c  lib.  i.de  doift.Chrift.  c. 20.  vo- 
cat Aftrologiam  illam  iudiciariam  genethlia- 
corum, f»r)iiciefam  fuper/litionem ; dicitque  illius 
legatores  nimii  errate, grvendere  imperiti < bominUnu 
ntifirabikm feraitutem.  Diximus(tanquam  certo 
euentura ) quia , fi  quis  per  illam  fcientiam  ex 
cognitione  complexionis  & habitudinis  natu- 
ralis alicuius  hominis,  conijceret  tantum  eue- 
riire  polle,  vt  hoc  vel  illud  ageret ; tunc  licet 
alioqui  vanum  & valde  incertum  eflettalciu- 
dicium,  no  eiTet  tamen  peccatum  morcalej  nifi 
in  eo  cafu,  quo  quis  ita  addictus  effet  eiufmodi 
aftrologicisob.eruationibus  , vt  illis  tanquam 
prima  &pr£cipda  regula  in  fuis  adtionibiis  vte- 
rctur ; ita  vt , nifi  prius  confultis  aftris  , neque 
vllum  negotium  aggredi , neque  .quidquam 


DE  X.  DECAL.  PR^CEPTO.  439 
alicuius  momenti  agere  vellet. 

EU  praitcrca  genus  alterum  «Humationis  per 
fortes*  circa  quod  aduertendum  eft  ex  S.  Tho-". 
nu,  alias  efle  fortes  diuinatorias , qu<j  adhi-  2.  8* 
bentur  ad  aliquid  occultum  vel  futurum  feien- 
dum;  alias  confultoriasad  cognofcendum  quid 
in  aliquo  cafu  agendum  fit;  alias  diuiforias  ad 
determinandum  quid  in  alicuius  rei  partifllne 
cuique  eueniat.  & in  fortibus  quidem  diuina- 
toriiseftfcmper  peccatum  mortale ; quia  in  il- 
lis femper tacita  dasmonis  inuocatio  reperitur ; 
ciun  neque  ex  diuina  inftitutione,  neque  ex 
aliqua  virtute  naturali  lortes  ili®  connexionem 
vllam  neceflariam  habeant  cum  eo , quod  per 
illas  inquiritur. 

In  fortibus  autem  confultoriis  cft  etiam  pec- 
catum mortale,  quando  refolutio  expedatur  a 
daimone,  non  vero  quando  per  illas  Deus  con- 
foditur; quod  tamen  fieri  non  debet  nifi  cum. 
triplici  con  litione.  Prima  cft  vt  non  ex  curio- 
fitate.,  fed  ex  graui  aliqua  necellita  te  id  fiatre- g- 
Sitnter  Dei  minijiros  ( vt  id  verbis  & authori- 
tate  S.  Auguftini  explicemus ) Jit  difieptatio  , Epift- 
qui  tarum  perfcutionu  tempore  maneant,  ne  fuga  iSo.ad 
fiat  omnium',  & qui  torum  fugiant , ne  morte  om-  Hono- 
nium  deferatur  Ecdefia  : 1 fi  hxc  difieptatio  aliter  ratum. 
non  potuerit  terminari,  quantum  mihi  videtur, 
qui  maneant,  & qui  fugiant , forte  legendi  funt  ;• 

&lib.i  de  doct.Chrift.  aliud  profert  exemplum  cap.zg 
Si  inquit  abundaret  aliquid , quod  «portent  dari  , 

•i  qui  non  haberet , nec  duobus  dari  poffet : fi  tibi  oc- 
currerent duo,  quorum  neuter  alium  vel  indigentia  vel 
aliqua  erga  tcnecefiitudinc  fuperaret,  nihil  iujiius  face- 
res, quam  vt  frte  eligeres,  cui  dandum  ejpt,  quod  duo- 
bus dari  non  poffet. 

Secunda  conditio  cft,  vt  fiat  cum  reucrentia: 
vndcobferuat  Beda  fuper  caput  i.Ad.Apofto- 
loru  nonnifi  collcdo  fidelium  ccetu  Sc  precibus 
ad  Deum  fufis  fortes  dcdifTc,  vtin  locum  Iuda 
alium  Apoftolum  fabftituerent. 

Tertia  denique  conditio  eft,  vt  verba  facras 
fcripturae,  quas  in  fortibus  confultoriis  adhibe- 

T iiij  - 


Digitized  by  Google 


440  DE  i:  DECAL.  PR^CETO. 

. , rentur,  ad  negotia  terrena  non  conuertantur  : 

' vnde  S.  Auguftmus  , his  inquit  qui  cu  paginis 
119.  ad  Euangelicis firt es  legunt  >crfi  optandum fit  vt  id  potius 
Innuar  fodant:  quam  ad  damonia  c»nf utenda  concurrant, 
tamen  etiam  i(la  mihi  diffliect  confuetndo  , ad  negotia 
J }cnlaria&  ad  vita  huius  vanitatem  diuina  oracula 
vello  conuerrere.  _ _ j 

iJfcilorias. autem  fortes  licitas  funt,  dummo- 
do triplex  adiit  conditio  , vt  docet  Toletus. 
i-ib.J.  Prima  eft, vt  nihil  in  illis  fiat  contra  iuftitiam. 
c.  iq,  Secunda,  vt  nihil  etiam  fiat  contra  bonum  pu- 
blicum, vt  li  dignitates  forti  committerentur 
intercos  , quorum  aliqui  edent  ad  illas  inepti. 
Tertia  denique,  nefiant  eiufmodi  fortes  in  bc- 

Seficiis  & dignitatibus  Ecclefiafticis , in  qui- 
us  fortitione  vti  non  licet.  His  flantibus  con- 
ditionibus forte  diuiforia  vti  licitum  eft,  dum- 
modo euentus  illius  non  expecletur  a dasmone, 
fed  fit  pure  fortuitus. 

Vana  obferuatio  in  eo  differta  diuinatione, 
quod  hasc  prasfertim  fpeclet  cognitionem  re- 
rum quarumdam  occultarum  modo  indebito 
confcquendam,  illa  vero  referatur  ad  com- 
moditates aliquas  corporis  vel  animi  per  me- 
dia quaedam  inutilia  & fiiperftitiofa  obtinen- 
das; quod  fi  id  fiat  ad  nocumenta  inferenda , 
vocatur  maleficium-Certum  eft  autem  eiufmo- 
di  vanam  & fuperftitiofam  obferuationcm 
efle  ex  genere  fuo  peccatum  mortale;  in  ea  fi- 
quidem  vel  exprefTa  vel  tacita  daemonis  inuo- 
lib.  de  catio  femper  reperitur,  vt  docet  S.  Auguftinus. 
do<£.  Illius  vero  tres  funt  prasfertim  fpecies.  Prima 
chr.  c.  eft  ars  notoria,  quae  orationes  quafdam  & ieiiy 
2.0.  nia, tanquam media  certa  & infallibilia,  adhi- 
bet ad  acquirendas  fcientias  fine  vllo  labore  8c 
ftudio  , ad  modum  fcientiarum  infularum  : 
quod  quidem  fieri  fine  mortali  peccato  non 
q.  96.  potefl,vt  docet  S.Thomas.  Secunda  eft,  obfer- 
a.i.  natio  fanitatum ; cum  quis  nimirum  ad  fanita- 
tem  recuperandam  aut  alteri  conferendam,  me- 
dia quasdam  inutilia  & fuperftitiofa  adhibet  .* 
vt  quafquam  orationes  certis  quibuiUam  yerbis 


• DE  IV.  DECAL.  PRAECEPTO.  441 
Sc  non  aliis  conceptas , <ccrtos  charaderes  bra- 
chio colligatos, &c.Ec  ha:c  vanaobferuatio,nifi 
^nniacibilis ignorantia  exculet, mortale  pecca 
Cum  eft ; cum^vt  docet  S.  Thomas  art.  t-J 
in  eafubfit  femper  tacita  aliqua  damionis  in- 
uocatio  : vndeS.  Augtiflinus  Arpra  dicit,  quod' 
4> d\fHper/htimem  pertinent  ligatur*  fr  remedia,  qna 
medicorum  qneqne  difirplina  condemnat , &c. 

Nequealicas  orationes  efle  media  optima  St 
religioni  valde  confentanca  : id  enim  verum» 
eft , fi  adhibeantur  fblum  ad  poflulandam  i 
Deo  fanitatem ; non  vero, fi  illis  ex  fuperlliti®- 
la'perfimfione  inefle  credatur  vis  ad  conferen- 
dam fanitatem;  velii  exillimetur  per  illas  ora- 
tiones fanitatem-  infallibilirer  cfle  impetranda, 
dummodo  talibus  verbis  8c  non  aliis  conflent, 
&c.  quis  enim  non  videat  obleruadones  eiuf- 
modi  vanas  & inutiles  efle,proindeque  & ora- 
tioni & religioni  repugnantes. 

Idem  iudrdum  ferendum  cfl:  dc  i js,qui  collb 
appenfas  geflanrreliquias  fandorum,  aur  verba 
quaedam  Euangelica;  ft  enim  id  -fiat  exivero  &’ 
nncero  religionis  affedu  ad  colendum  Deum 
& fandos  eius  honorados, licitum  eft  & pium: 
fivero  vana  aliqua  circumflanti*  obferuetur; 
vt  quod  vas  reliquiarum  debeat  eflfc  talis  for- 
ma?; quod  verba  EuangeH.es  in  carta  virgine 
fint  feripta  :aut  quod  certo  credatur  reliquiis 
illis &verbis  in  efle  vim  infalHbilem  efticiendi , 
vt  quis  v.g.  in  bello  aut  in  flatu  peccati  morta- 
lia nonmoriatur:  id  haud  dabi e fu p erftiti ofum 
cfl  ac  proinde  illicitum,  vt  docetToletus  lib.4. 
cap.16.poft  S.Thomamfup-  art.  ad 

Tertia  denique  eft , vana  obfetuatio  futurorif 
coentuum : vt  cum  quis  ex  quarumdam  rerum 
impertinentium  occurfu  mala  aliqua  vel  bona 
fibi  vel  aliis  euentura  ominatur:  Varia  illius 
vana  obferuationis  exempla  profert  S:.Augu- 
flinusfupra,  vbi  dicit  quod  >Ad  p*£fa  cumd*. 
monibut  mira  pertinent  miUu  inanium  obferttathnttm^ 
pt*t*  fime: nbrttm  aliquod -Jitittity fi  iun&im 

T Y 


* 


cap.zo 


Digitized  by  Google 


44*  DE  I.  DECAL.  PR/tCEPTO. 

lantibus  amica  lapis  aut  canis  aut  puer  medias  inter- 
wnify/i  quu  cum  fe  calceat  fiernutauerit veftu i 
for  itibus  rodatur^ pl-ss  timeatur  fu/pici,  mali  futuri 
quam  prafim  damnum  deleatur. 

Quod  .'j5ccl.it  ad  malcficium,breuiterdicimus 
fpcciem  quamdam  e (Te  vane  obferuationis,qua 
quis  daemonii  ope  aliis  flue  in  corpore, fiue  in 
anima, fiue  in  bonis  exrerioribfts  nocet  vel  no- 
cere intendit.  Vnde  patet  qua;  fit  differentia 
inter  magum  & maleficum , vt  obfcraat  To- 
Lib.  4 letus;  magus  enim  ope  daemonis  vtitur  prsfer- 
c.l6.  tim  ad  propriam  oftentationem  & admiratio- 
nem fui  excitandam  ; maleficus  vexo  ad  nocu- 
mentum aliis  inferendum. 

Eft  autem  duplex  maleficium  , amatorium 
fcilicct  & veneficium  , maleficium  amatorium 
illud  cft  , quo  vtuntur  malefici  ad  amorem 
carnalem  excitandum  , vel  e contra  ad  odia  vel 
diuortia  inter  perfonas  coniugatas  excitanda:  j 
circa  quod  obferuandum  cft  f vt  retfte  monet 
Supra,  idem  Toletus ) d.-emonem  nullam  porte  vo-  . 
1 uncati  humana:  necellitatem  inferre , fed  cam 
tantummodo  allicere,  vel  immutando  phanta- 
fiam  & imaginationem  , 8c  rem  amatam  exhi- 
bendo tanquam  amabiliorem  , vel  carnis  appe- 
titum inflammando  & excitando  ; quibus  non 
obftantibus  voluntas  liberat  femper  manet , 
potcftque  homo  , fi  velit  v gratia:  diuinae  auxi- 
lio adiutus  illecebras  omnes  ciufmodi  abii- 
cere. 

Maleficum  veneficium  illud  cft,  quoytuntur 
malefici , vt  alicui  noceant,  vel  in  corpore  do- 
lores & infirmitates  quafdam  inducendo  , vel 
in  bonis  exterioribus  ventos, grandines  &tem- 
peftates  ope  daemonis  excitando  , quibus  ani- 
malia interimantur, arbores  eradicentur, domus 
fubuertantur-  &c.  certum  cft  enim  daemonem 
ifta  & alia  fimilia , Deo  ita  permittente , polle 
l' efficere,  vt  manifeftum  cft  ex  cap-i.  8c  a-libri 
Iob. 

• Porra  aduertendum  [cft  maleficos , pfieter 


DE  I.  DECAL.  PERCEPTO.  44? 
peccatam  malefici;  initi , multis  infuper  aliis 
horrendis  peccatis  efle  irretitos  : quapropter  ab 
illis  in  confeflione i nquiri  debet, nutu  aliquod- 
pactum  expredUtn  vel  tacitum  cum  datmonc 
inierint  ? quidue  illi  promilerint;  num  Chrifti 
Domini  fidem  & Bapcifinum  ciurauerint?nura 
aliquid  erroneum  contra  fidem  crediderint : 
num  damonem  inuocauerint  > vel  ipfi  adora- 
tionem aut  alios  diuinos  honores  detulerint  ? 
vel  ab  ipfo  aliquod  in  hac  vita  vel  in  futura 
fperauerint  ? numfacrilegium  aliquod  commi- 
ferint,  & rebus  aliquibuslacris,  puta  oleo  fan- 
do,aqua  benedicta, ad  impia  & nefanda  facino- 
ra patranda  abuli  fuerint  ? Perpendenda  item 
damna, qua:  ex  eorum  maleficiis  fuerint  fubfe- 
ctita,vt  reparatio  eorum  iniungatur : qua:  om- 
nia & plura  alia  videri  poffimt  apud  Mar tinum 
Delrio  lib.  6.  fe<£t.  Sc  Toletum  loco  fup.  cit. 
vbi  etiam  recte  monet  maleficos  peccare  , non 
foliim  qSando  vtuntur  maleficiis  ad  nocendu, 
fed  etiam  cum  e undem  artem  adhibent  ad  fol- 
uerjdum  maleficium  quod  intulerunt;  imo  nec 
licitum  ellc  petere  a malefico, vt  maleficium  al- 
tero maleficio  di  Abluat;  fed  orationibus,  exor- 
cifmis,  facramentorum  digna  fufeeptione  , & 
aliis  piis  operibus  id  a Deo  podulandum  & 
cxpcctandum  eile. 

Praeter  quinque  fupradidas  fuperftitionis  fpe- 
cies,  duolunt  adhuc  peccata  religionis  virtuti 
fpeciatimoppofita,fcilicettentacio  Dei,  &fa- 
crilegium. 

Tencatio  Dei  eft,  cijm  quis  dubitans  de  ali- 
qua perfectione  Dei  aliquid  agit,  vt  experiatur 
vtrumDcus  talem  perfectionem  habeat  necne; 
v.g.  verum  Deus  iciat  vel  poffit  aliquid.  Hoc 
autem  peccatum  ex  genere  fuo  mortale  eft,  vt 
docet  Tolemscap.19.  vbi  etiam  obferuat  duo- 
bu«' modis  illud  committi  pofle:  vno  modo  ex- 
pretsejciim  quis  aliquid 'facit  hac  intentione, 
vt  experiatur  vtruin  Deus  aliquid  facere  pof- 
fet : altero  modo  tacite;  quando  quis,  licet  non 
habeat  cxpceflam  intentioncmDeum  tentandi, . 

T vj 


444  DEI.  DECAL.  PRAECEPTO, 
id  tamen  agit  , quod  ex  fe  in  illam  Deitenta- 
tionem  tendit ; vc  cum  quis  neglcdbis  mediis  a 
diuina  pronidcntia  conftitutis  expecbat  cffedu 
aliquem  a lolo  Deo  , nulla  neceiTitate  aut  caula 
rationabiliadid  mouente : vnde  S.Auguftinus 
dicit, quod  Chrilbus  Dominus  Fugiendi  & U* 
£?nt*  tmdo  liminis  m/lruebat  infirmitatem, ne  Deum  nutari 
audeat. quando  habet  quod  faciat, Ut quod eauer : opor- 
C«6'  ut,  tundit. 

Quod  fi  necelfitas  aliqua  vel  rationabilis 
caulafubfit ; tunc  ( vt  docet  S.  Thomas  ) noti. 
H 9 7*  tentaret  Deum,  qui  auxilium  aliquod  extra- 
a*2,  ordinarium  ab  eo  poftularec  aut  expc&aret. 
a para-  jUXta  illud , Cum  ignoramus  quid  agere  debeamus, 
lip.ft©.  /,sc  filum  habemus  rejidui , vt  oculos  nofins  ad  t»  dii 
rigamus. 

q .9  9.  Sacrilegium  [ vt  docet  S.  Thomas^eft  violatio 
a.i.&  rei  facrae  feu  diuino  cultui  defbinatx  : quatvio- 
feq.  latio  contingit, cum  aliquid  circa  eam  fit,  quod 
repugnat  cum  eo  cultu  ad  quem  deAiftata  eft, 
difp.6.  vt  recbe  obferuat  Gregorius  a Valentia.  Tres 
q.If.  autem  fecrilegij  fpecics  diftinguit  S..  Docbor 
de  (ac.  fupii ; prima  (pecbat  per  fotus  facras  ; fecunda 
pun.i.  loca  facra*  tertia  res  facras,  prout  a perloms  Sc 
locis  dilbinguitur.  . _ 

Ad  primam  fpeciem  pertinet  quidquid  nc 
contra perlonam  (aeram,  { qualis,  eftr  clericus 
vel  perfona  religiofa/  quo  reuerentia  eius  con- 
ditioni debita,  aut  immunitas  eidem, quatenus 
Deo  facra.  eib  v concefla  violatur  , aut  ludi- 
tur; vt  fi  quis  manus  violentas  in  Clericum 
inijciat,aut?cum  perfona  facra  fornicetur. 

Ad  fecundam  fpeciem  fpeclant  a<fbiones  ili?, 
qu«  fpecialiter  repugnant  cultui  diuino  ad 
quem  lacer  locus  delbinatus; qualia  funt  effufio 
iniufta  fanguinis  humani  in  Ecclefia , item  for- 
nicatio 8c  quasuis  alia  illicita  feminis  effufio  in 
eodem  loco  . furtumitem,  non  modo  rei  facras 
quod  ad  tertiam  fpeciem  pertinet, fed  & cuiufi 
cumque  alterius  in  loco  (aero  perpetratum  ,vt 
ex  communi  Theologorum  lententia  docet 
Valentia  fupra. 


DE  I.  DECAL.  PHiBCEPTO.  4-4-r 
Ad  tertiam  denique  facrilegij  fpeciem  perci-, 
net  abufus  facramentorum  alxammqiic  rerum 
lacrarum, vel  olei  facri,aqu.«  benedici  .e, &c.ite 
profanatio  valorum  & ornamentorum  facro- 
rum, violatio  imaginum  facrarum.  Addit  Caie- 
tanus  apud  eumdem  V alentiam  fupra  , ad  hanc 
quoque  facrilegij  fpeciem  pertinere  facrarum 
feripturarum  abufum;*vt  fi  ad  fupcrftitioncsiia- 
ducendas,vel  hnerefes  confirmandas,  vel  etiam 
ad  res  ludicras  adhibeantur.  . x 

Ceterum  re&e  obferuat  idemV alentia  fupra,  p<T) 
fhcrilcgium  quodeunque  cx  formali  intentione 
& cum diuini  cultus  contemptu  perpetratum, 
c(Te  peccatum  mortale ; nec  yllam  materi*  le- 
nitatem excufare,eo  quod  ratione  contemptus, 
fi  non  materia  , certe  malitia  graiiis  femper  in 
eo  reperiatur : leciis  autem  fi  quis  abfque  vllo 
diuini  cultus  contemptu  re  aliqui  focra  vtatur 
pratter  eum  finem,  ad  quem  deftinata  efi  ; aut 
enim  tantummodo  erit  peccatu  veniale,  fi  pru- 
dentis viri  iudicio  materia  leais  e (Te  cenfeaturj 
fi  vero  grauis  fit , erit  mortale. 


P A R A-G  RAP  H VS  V. 

Q^ot  modis  peccetur  in  primum  Decalogi 
prxeeptum . 

COittra  hoc  primum  Decalogi  praece- 
ptum peccant  in  primis  qui  Idololatriam 
ac  Iud3i'fmum  profitentur , aut  a fide , vel  reli- 
gione Catholica  per  apoftifiam  recedunt- 
Qui  dogmatibus  hxreticorum  aliifque  erro- 
ribus ab  Ecclefia  damnatis  Sc  proferiptis  p erti- 
naciter  adhsercnt : qui  hxretico;  incaufah»- 
refis  fouent  & protegunt ; cum  illis  temere  de 
fide  di'putant ; eorum  libros  legunt ; aut  con- 
cionibus vel  ceremoniis  inter  fiinc. 

Qui  de  alicuius  articuli  fidei  veritate  dubi- 
tant :qjii  fidem  ‘negant  vel  diffimulant , cum 


44-6  DE  I.  DECAL.  FR^CEPTO;  ' 

illam  exterius  profiteri  tenentur : qui  fidei  my- 
ftcria  pr*cipua  aliaque  ai  falutem  fcitu  n-ecef- 
faria,  vt  fymbolura  fidei , oratiotaem  Domini- 
cam, Decalogum , 8c  Sacramenta  culpabiliter 
ignorant.  • 

Qui  de  mifcricordia  fc  gratia  Dei  praefumunt: 
vel  de  illa  defuerant, qm  Deum  propter  flagella- 
fibi  inflicta  oderunt  5 de  eius  prouidentia  ob- 
murmurant; vel  eius  obfequium  animo  delibe 
rato  faftidiunt. 

Qui  Deo  cultum  fuperfi-itio fu m & indebitu, 
vel  creatur*  cultum  1‘oli  Deo  debitum  impen- 
dunt:qui  daemone  exprede  vel  tacite  inuocant 
vel  pacfcfi  cxprefliim  vel  tacitum  cCi  eo  ineunt. 

Qui  rerum  futurarum  vel  occultarum  cogni- 
tionem per  modos  fuperftitiofos  & indebitos 
inquirunt,  vt  per  pr*(ligia,  fomnia,  necroman- 
tiam,gcomantiam,  &c.  item  per  Adrologiar» 
iudiciariam  ab  Ecclefii  reprobatam, augurium, 
aufpieiutn,  omen»  chiroramtiam,  tortes  , 8c 
alios  fimilesmodosa  darmonibus  in  perniciem 
hominum  inuedos. 

Qui  diuinos  & ariolos  de  rebus  illis  futuris 
vel  occultis  confulunt;  ab  iifque,quid  fibi  pro* 
fperum  aduerfumvc  euenturum  lit, perquirunt: 
qui  ( vt  co  n nuniter  dicitur ) cribrum  farina- 
ceum aut  anuulum  verrunt,  vt  v.  g.  furti  alicu- 
ius authorem  detegant. 

Qui  reliquias  vel  imagines  fandorum  cum 
qumafdam  obferuationibus  fuperftitionis  coi- 
to vel  brachio  appenfas  ferunt, qui  orationes 
qnafdam  & ieiunia  adhibent  ranquam  media 
infallibilia  ad  fidentias  aliquas  fine  vllofludio 
comparandas. 

Qui  ad  fimitatem  recuperandam  vel  aliis  con- 
ferendam certis  verbis,  orationibus, charaderi- 
bus.  & aliis  fimilibus  fuperftitiofis  modis  nul- 
lam ex  natura  fuaad  talem  effedum  producen- 
dum vim  habentibus,  vtuntur. -qui  vanis  &fri- 
uolis  quibufdam  obferuationibus  euencurafibi 
bona  ominantur*  ‘ 

Qui  maleficiis  amatoriis  aut  veneficis  vtunf- 


DB  II.  DECAL.  PRAECEPTO.  447 
tur;  ( a quibus  quaerendum  nutn  damnum  ali- 
quod intulerint  vt  illius  rcllitutioiniungatur:^ 
qui  per  quafdam  ligaturas  Matrimomj  vfum  Sc 
confummationem  impediunt. 

Qui  Deum  tentant , negleclifque  mediis  ab 
cius  prouidentia  ordinatis,e/fcdum  alique  fine 
vlla  necefficate  aut  ratio  nd  ab  eo  expediant. 

Qui  ftcriiegium  aliquod  perpetrant;  pcrfonas 
Deo  (aeras  polluunt  vel  iniuriose  percutiunt 
aut  immunitates  illarum  iniufte  violant  : qui 
templa  vanis, immodellis , vel  oblcasnis  collo- 
quiis,aut  peioribus  adhuc  aclibus  , puta  furto, 
fornicatione,  aut  fimili  aliqua  foeditate,  aut  in- 
iufta  (anguinis  cffufione  polluere  ac  profanare 
non  verentiiri 

Qui  Sacramenta  indigne  fufcipiunt  vel  mini- 
ftrant ; vafa  & ornamenta  Ecclefia:  , aliafquc 
res  facras  ad  vfus  prophanos  vel  (uperftitiofos 
adhibent ; imagines  (anciorum  contumelios  e 
tradant ; facra:  feripture  verbis  ad  res  fuperfti- 
tiolas, ridiculas , vel  falfas  abutuntur. 


SEC.TIO  II. 

. * * 

Explicatur  recunc!u  Oecalogi  praeceptum. 

. * * * * 

Non  afiumes  nomen  Domini  Dei  tui 
in  vanum. 

HV 1 v s fecundi  praecepti  verbis  ex  vna 
quidem  parte  prohibetur  abufus  diuini 
nominis,  & irreuerentia  illa , quas  committitur 
a blafphemis , periuris  aut  temere  iurantibus: 
& ex  altera  praecipitur , vt  fumma  reuetentia 
nemini  diuino  exhibeatur  ; iuramenta  (eruen- 
tur; 8c  vota  Deo  fada  fideliter  adimplean- 
tur. Quapropter  ad  illius  faciliorem  ^ple- 
niorem explicationem  de  tribus  prsfertim  hic 
agendum  eft,  fcilicet  dc  iuramento,de  blafphe- 
xnia  & de  voto  . 


44-8  DE  II.  DJECAL.  PR^CEPTO. 


PARAGRAPKVS  I. 


De  lur amento. 

« ®SIRVAi:rDVA£  eft,, fecundum  do- 

5 «>’*  V^drinam  S-  Thom®,  iuramenti  nomine  fi- 
gnificari  adnm  religionis  , quo  quisDeumin 
ctJ'  teftcm  adhibet , eiufque  teftimoniuSn  introeat 
in  confirmationem  coram,  afferit  vel  pro- 

. mittit ; eaque  ratione  profitetor  diurnam  veri- 
tatem effe  indetedibilem. 

Fit  autem  iuramentum  vd  exprefse , ciim 
quis  iurat  per  Deum  aut  per  Chriftum,  &c.  vel 
tacite,  vt  cum  quis  iurat  per  creaturas  aliquas, 
quatenus  in  illis  diuina  bonitas  vel  potentia 
elucet  ; vt  quando  quis  iurat  per  fandos  , per 
animatnfuam  ,per  fiolem,-,  per  ignem. &c.  in 
his  enim  & fimilibus  iuramentis  cenfetur  crea-'  > 
tura  in  reflem  adduci , non  per  le,fed  quaten  us 
dicit  ordinem  ad  Deum  , pnefertim  fi  addatur 
nomen  ipfius  Dei.v.g.fi  iuretur  per  ignemDei, 
& quod  fi  quis  creaturas  illas  nominaret  fine 
vllojad  Deum  relpedu,ille  non  cenferetur  iu- 
rare  : vnde  etiam  Nauarrus  & alijDodores 
exiflimant  iftos  loquendi  modos  f per  fidem 
meam,  in  fide  probi  viri,  in  conficientia ) non 
fufficere  ad  veram  & propriam  iuramenti  ra- 
tionem; qui  enim  ijs  vtuntur,  fi  nihil  aliud  in- 
tendant , fignificare tantum  videntur  le  aliquid 
afleuerarcex  veradtace  & veritate  quae  virum 
probum  decet. 

EA  etiam  alius iurandi  modus,  quem  £LTho- 
Axt.6.  mas  dicit  fieri  per  execracionem ; quando  quis 
' fibi  vel  finis  malumaliquod  imprecatur,  ficqoe- 
Deum  non  modo  in  teftem  , fed:  etiam  in 
vindicem  inuoeat , nifi  didai  fiua  veritati  con- 
' ionenc.  r , 

«sjuocunque  autem  modo  iuretur,  vt  id  li- 
cite fiat,  tres  iniuramcnco  condiriorrcsxcqniri 


DE  II.  DECAL.  PRAECEPTO.  449 
docet  idem  S.  Thomasjvt  lcilicet  iuretur  in 
veritate,  iniuftitia,&iniudicio,iuxta  idquod  Art-  7 
habetur  Hierem.  4.  Iur.tbu , viuit  Dommtu  , in 
veritate,  in  utft  tiei , er  tu  indicio-  Veritas  iura- 
menti  in  eo  confidit  ( prout  explicat  S.Do&or) 
vt  id  quod  iuramento  allexi rur,exiftimetur  cfle 
verum  ab  eo.  quiiuratfiuftitia,  vt  iuramento 
fiat  de  re  licita  & honefba:  iudicium,vt  non  fiat 
nifi  cx  graui  & necc/Faria  caufa. 

Ciim  autem  iuramenta  ( vt  fupra  infinuatum 
eftj  alia fintafletroria  alia  promifToriajhocifto-  Lm.4 
rum  proprium  ell,  quod  is  qui  fub  iuramento  c.zz. 
promifitfe  aliquid  facturum  , illud  adimplere 
lub  peccato  mortali  teneatur,  etiamfi  illud 
quod  promiflum  eft  lcue  fit  & parui  momenti 
vt  docctToletus  8c  cum  illo  comuniter  omnes. 

Sunt  tamen  aliqui  cafus(  vt  monet  idem  au. 
thor)  in  quibus  nulla  eft,  vel  ceflat  iuramen- 
ti  promi  florij  obligatio  ; vr  fi  quis  iurct  de  re 
aliqua  mala  facienda,  tunc  enim  iurans  peccat, 
nec  tenetur ; imo  nec  licite  poteft  illam  exe- 
qui.  Similiter  ceflat  obligatio  juramenti1}  fi 
res  per  illud  promifla  fiat  impoflibilis,  vel  fi 
ablquc  peccato  impleri  non  polfit-  Tollitur 
etiam  eadem  obligatio  difpcnfatione  Epifcopi, 

& alijs  modis  quibus  voti  obligationem  ccflare 
infra  dicetur.  Spectanda  etiam  eft  in  multis  ca- 
fibus  intentio  iurantis,vt  cx  illa  iuramenti  in- 
terpretatio petarur  : exempli  gratia  qui  i urat  fe 
filium  aut  feruum  caftigaturum,  non  ita  inten- 
dit fe  ad  id  obligare,  quin  fibi  referuet  faculta- 
tem, fi  ita  expedire  videatur , poenam  illam  re- 
mittendi : fimiliter  qui  volens  alteri  honoris 
caufa  primum  locum  cedere,  fe  in  illo  non  cef. 
furum  iurat,  non  intendit  ita  fe  obligare,  quin  , 
fi  alius  acceptare  nolit , poffic  locum  illum  fibi 
retinere.  In  ijs  tamen  & fimilibus  cafibus  lon- 
ge confirltius  eft,  a iuramentis  eiufmodi  abfti- 
nere,  cum  nulla  fit  tunc  iurandi  neceffitas  ; vn- 
de  iuramenta  illa  a peccato  falcem  veniali  cxcu- 
fari  non  peflunt. 

Quamuis  vero iuramencum  licitum  fit,  noit 


Digitized  by  Google 


4fo  DE  II.  DECAL.  PR^CEPTO. 
eft  ramen  de  genere  bonorum  ( vt  rede  monet 
’ '*  S.  Dodot^.quceluntpcr  l'c  bona  & appetenda^ 
vt  oratio,  cleemofyna,&c.fed  illorum  quee  tan- 
tum bona  funt  & appetenda  pofita  aliqua  ne- 
cellitatc;  ficut  medicina,  quar  nonnifi  premen- 
te aegritudine  prodeft : vnde  fimiliter  juramen- 
tum, ciim  fit  vcluti  remedium,  quod  in  fidei 
humanae  deiedum  afiumitur,  nonnifi  raro  & 
vrgente  necefliratc  vfur pandum  eft : quo  fenfu 
dixit  Chriflus  Dominus,  Ego  autem  det»  vsbu, 
S.Matt  non  iurare  omnino  , neque  per  coelum  , &(■  q.ua?  vet- 
5.  ba  explicans  S.  Auguftinus  lib.  i.  de  ferm.” 
Dora,  in  monte  cap.  17.  Ita  ergo  inquit . intcllt- 
gitur,  pracepijfe  Dominum,  ne  iutetur , ne  quifquam 
ficut  bonum  appetat  iufiurandum , & afii  duitate  lu- 
tandi adperiurium per  confuetudiinem  delabatur:  qua- 
pr  pter  , intclligt  non  in  bonis  fed  in  nccejjarijs  tu- 
rationem  habendam,  r frx.net  fi  quintum  potejl , vt 
non  ea  vtatur  nifi  in  met fiitat e,  ire. 

Porro  quam  perniciofa  fit  iurandi  confuetu- 
do  variis  id  locis  1'criptura  diuma  reflatur  ac 
praefertim  Eccl.  23.  Jurationi  no»  affuefiat  os 
tuum:  multi  enim  safus  in  tUa,  &c.  vir  multum  tu- 
tans implebitur  iniquitate , ir  non  dijiedeta  domo  iUius 
plaga.  Qua  vero  ratione  praua  ha:c  confuetu- 
do  telli  & euclli  poffit  docet  S.  Chryfoflo- 
mus  Ilis  verbis  ••  Vis  difetre,  quomodo  ab  hac 
impia  confit  tudine  iurandi  liberari  pofiis  : ego  te 
quendam  docebo  modum  quem , fi  tenueris  ] fitpera_ 
bit  omnino,  eum  videtis  teipfium  vel  alium  quem- 
que Jiruorum  vel  filiorum  vel  vx orem  hoe  malo 
captos , ir  fitpius  commonefactos  nec  tamen  'cerrecios-y 
tube  inteenatos  cubare , ir  h inc  tibi  tliifque  damna~ 
tionem  impone  , damnationem  inquam  , non  dam- 
num fed  lucrum  ferentem.  Idem  in  hom.  ad 
baptizandos  hoc  aliud  remedium  proponit  : 
iAb  omnibus  couiunBv  hoc  pe/tula  , hoc  peto  bene- 
— ficium  , vt  te  iunntem  arguant  ir  conftndmt . 
.fcpi  t-  Optime  S.  Hieronymus , Mentiri , inquit,  & 
14.  ad  iurare  lingua  tua  prorfits  ignoret]  tantufiqu:  in  te 
Celan-  fif  amor  v.r  vt  quidquid  dixeris,  utra  tum  putes  , 
Uam:  ‘ J ■* 


Hom 

f-  ad 

pop. 

Antio. 


DE  II.  DECAL.  PRAECEPTO.  471 


PARAGRAPHYS  II. 

De  bUJphemia, 

BLaspheacia  fecundum  dofirina  m S. 

Thoraaj  eft  peccatum , quo  quis  ex  prauo  2.  2.q. 
cordis  affcftu  de  excellentia  diurnae  bonitatis  i?.a.i. 
detrahit,illique  conmmcliam  infert, vel  negan- 
do aliquid  quodipfi  proprium  eft  , vel  aliquid 
imponendo  quod  minime  ei  conuenit,  fiue  id 
ore  fiat.fiue  foliim  mente  concipiatur. 

Alia  eft  autem  blafphemia  fimplex,  ajia  hx- 
refi  coniuncta:ilU  dicitur  hasrefi  coniun&u . que 
aliquid  de  Deo  aflerit  vel  de  illo  negat . quod 
eft  fidei  contrarium  ; vt  fi  quis  dicat  Deum 
efle  crudelem  , non  efle  prouidum  &c.  quod 
obferuare  debent  confcflarij,ac  p -Enitentes  qui 
fe  de  talibus  accufant,  interrogare,  num  ita  efle 
crediderint. 

BUfphemia  vero  fimplex  ea  eft,qua;  non  tam 
fit  per  modum  aflertionis  feu  enunciationis, 
quam  per  modum  detefticionis  ac  veluti  cu- 
iuldam  imprecationis  in  Deum:  vt  fi  quis  Deo 
maledicat,  aut  verba  probrofa  in  Deum  prote- 
rat : item  fi  contumeliose  partes  quafdam  cor- 
poris Chrifti  nominet’,  vt  caput  yfanguinem, 
mortem  Dei,  quafiob  iftaDci  filium  contem- 
ptibilem seftimet  , iliique  ftupenda  prorsus 
impietate  exprobret  , quod  proprer  nimiam 
in  nos  cliaritatem  carni  & fanguini  commu- 
nicare voluerit.  & in  carne  aflumpta  pro  nobis 
mori. 

Quamuis  autem  is  qui  cum  debita  rcuerentia 
in  re  maximi  momenti  ad  confirmandam  di- 
«ftorum  fuorum  veritatem  Chrifti  Dominino- 
meu  interponeret,  eiufque  corpus,  fanguinein 
vel  mortem  pro  nobis  perpellam  honoris  caufii  clu,£' 
nominaret,  nullum  blafphemia;  reatu  incurre-  <^eb*** 
tet } rt  refte  obferuat  Botucinaj  nihilominus 


Digitized  by  Google 


4f2  DE  II-  DECAL.  PRjfcCEPTO. 
fupra  didi  loquendi  modi,qua  ratione  proferri 
faleut«vixi  peccato  blafphcmia:  exculari  poP 
funtjciim  fempcr  in  illis  rcperiatur  formalis 
aliquis  aut  faltcm  tacitus  Dei  contemptus,  nifi 
forte  ( vt  docet  Nauarrus^  lingua*  ac  mentis 
c,x  j.i.  pr-ecipitatio,  ( vt  accidit  in  rjs  qui  fubita  aliqua 
ira  corripiuntur)  ob  ihdeliberationem  & inad- 
uertentiam  a peccato  mortali  excufct : quie  ta- 
men exculatio  locum  non  habet  in  ijs,qui  pra- 
uamillam  blafpheuundi  confuetudinem  deli- 
berate contraxerunt, nec  vllo  modo  illam  cor- 
ticere  aut  emendare  curant- 
"Docet  autem  S-  Thomas  blafphemiam  non 
vT'  * modo  in  Deum,fed  etiam  in  fandos  committi 
7"  ' pofle:  vt  enim  laudare  fandos , quatenus  ad 
Deum  pertinent  eiufque  amici  ac  fili)  charifli- 
mifuntdpfi  per  charitatem  & gloriam  conum - 
di,eftadus  virtutis  religionisjfic  illis  maledi- 
cere aut  cotumeliam  aliquam  irrogare,  eft  pec- 
catum blaphemire- 

Ad  eamdem  blafphemiam  reducitur  peccatu 
illud , quod  committitur  maledicendo  creatu- 
ras^uod  quatuor  modis  fieri  poteft  vt  obferuat 
l/ib.4  Toletus-  Primo  eas  confiderando  quatenus 
c.x  j.  funt  creatura:  Dei , & hac  de  caula  illis  maledi- 
cendo: &:hoc  eft  peccatu  biafphemia:  :fecundo 
ratione  alicuius  creatura  rationalis  , cuiuaill* 
funt  $ v.  g.  maledicere  aut  imprecationem  ali- 
quam facere  contra  armenta,  vineas,  &c-  quia 
huius  vel  illius  funt : & hoc  eft  peccatum  con- 
tra charitatem  proximi.  Tertio  creatura:  irra- 
tionales aut  inanimate  po  fiunt  fconfiderari  fe- 
cundum fe  precise : & ea  ratione  illis  maledi- 
cere, eft  adus  otiofus  , & peccatum  veniale. 
Quarto  denique  confidcrari  poflunt  ratione  ali- 
cuius mali  vel  incommodi  quod  inferunt,  8c  ea 
ratione  illis  maledicere, non  eft  peccatum  : eft 
enim  hoc  potius  ipfi  malo  quam  creatur?  ma- 
ledicere jfie  Iob  maledixit  diei , in  qi\o  natus 
eft  ;Dauid  montibus  Gelboe,  in  quibds  Saiil 
ocafus  eft. 


Digitized  by  Google 


DE  II.  DECAT.  PRAECEPTO.  4H 


T ARAGR  AP  HVS  'III. 

Ds  -"Voto. 

OV  atvoi  pr^fcrtim  circi  votum  inne- 
ftiganda  funt  : primo,  quid  fit  votum  , Sc 
«luotuplex : fecundo,  quamam  perfon?  votum 
cmitccre  polfint : tertio  , quantafit  ipfius  voci 
obligatio  : quarto  denique,  quibus  modis  hgc 
voti  obligatio  cefiarc  po/fit. 

Quod  "ad  primum  fpedac , votum  (vt  docet 
S.Thomas  ) eft  Promtfto  deliberata  iDeofatt*  de  q-8S.a, 
aliijuo  meliurt  bone.  i . & a. 

Dicitur  , Prwniftio  : quia  non  eft  nudum  Sz 
fimplex  propofitum  , vtconftatex  c ap.  Littera- 
turam de  voto;  fied  ad  illius  rationem  requiritur 
promilfio  cum  vera  voluntate  l'e  obligandi. 

Dicitur,  Deliberata : promilfio  enim  fubita  & 
ineo nfiderara  non  fiifficeret  ad  rationem  voti, 
vt  ex  communi  Theologorum  conlenfu  docet  cap.12 
'Nauarrus;  qui  etiam  recte  obleruat  tantam  ad  nu.  24. 
votum  'laciendum  deliberationem  requiri  & 
fufficere,quanra  requiritur  8c  fufficit  ad  pecca- 
tum aliquod  mortale  committendum. 

Dicitur , Deo  fatla  : quia  votum  , cum  fit 
adus  religionis  & latrie  . vt  docet  S.Thomas, 
fbli  Deo  fieri  debet  : quod  fi  interdum  apud 

Suofdam  authores  ( vtapud  Eufebium  lib. i-j- 
e pr^par.  Euang.  cap.7. ) vota  fandis  marty- 
ribtts  8c  aliis  in  cocio  beatis  nuncupari  dicun. 
tur,id  intelligi  debet  ad  eum  modum  quo  tem 
pia  & altaria  fandis  dicari  dicuntur , quia  Deo 
inhonorem  fandorum  dedicatur;  velinquS- 
tum  ccnferur  homo  vouereipfi  Deo  id  , quod 
fandis  fe  impleturum  promittit.  Quod  fi  pro- 
milfio alicuius  pij  operis  fiat  alicui  lando  pne- 
cise  ad  honorem  eius  & landitatis  ac  gloriae 
teftificationem  , tunc  eiufmodi  promilfio  (aera 
^juidemeft,  Dei  cultum  mediate  ordina- 


Digitized  by  Google 


474  DE  IT.  DECAL.  PR^CEPTO. 
ta,  icd  non  eft  proprie  votum , neque  a&us'Ia- 
tria?,  fcd  folum  duiiee  fiue  obferuantiae,vt fufius 
explicat  S uares. 

Dicitur  denique,  De  bono  meliori : quibus  ver- 
bis fignificatur  materiam  voti  duplicem  habere 
debere  conditionem  : prima  eft,  vt  fit  opus  bo- 
num, fiue  fit  tantum  in  confilio  , fiue  in  prae- 
cepto  : fecunda,  vt  opus  illud  bonum  quod 
vouetur,  melius  fit,  quam  eius  oppofitumjid 
eft  vt’non  fit  ex  fe  alicuius  operis  excellentio- 
ris & perfe&ioris  impeditiuum. 

Aliud  eft  autem  votum  perfonale  , aliud  vo- 
tum reale.*  aliud  item  ablolutum,aliudcondi- 
tionale  : aliud  fimplex  , aliud  folemne  : aliud 
expreffum , aliud  tacitum. 

Votum  perfonale  eft  quo  promittitur  aliquid 
quod  perfonam  vouentis  fpedat ; vt  cum  quis 
vouet  peregrinationem  : reale , cum  res  aliqua 
Deo  promittitur , vt  -eleemofyna.  Et  ha?c  eft 
vtriufque  differentia , quod  etiam  adlueredes 
tranfeat  obligatio  voti  realis , non  item  perfo- 
nalis,vt  communiter  Theologi  docent,^&  col- 
ligitur ex  cap.  Parte,  de  cenfibus. 

7 V otum  abfolutum  eft,  quod  independenter 
a quauis  conditione  emittitur .•  coditionale  ve- 
ro quod  non  fit  nifi  fub  aliqua  conditione  ; vt 
fi  quis  peregrinationem  voueat,  fi  a tali  morbo 
liberetur.-  Sc  eiufmodi  vota  non  obligant  nifi 
pofita  illa  conditione  : qua?  tamen  conditio 
contraria  effe  non  debet  vel  fu bft antiae  vclho- 
ncftati  ipfius  voti ; vt  fi  quis  voueat  ea  condi- 
tione , vt  ad  implendum  id  quodvouit  non 
obligetur;vcl  fi  quis  voueat  fub  ea  conditione, 
quod  in  lite initiftarvi&or  ewadat:  hae  fiquidem 
conditiones  votum  irritum  & inualidum  red- 
dilp.4  dunt,vt  docet  Bonacina. 
q -2.de  Votum  fimplex  confiftjt  in  nuda  & fimplici 
voto  promiflione  Deo  facla.-folemne  vero  illud  eft, 
pun.2.  quod  vel  fuiccptioni ordinis facri  vel  profefiio- 
ni  religionis  approbata  ccniun&um  eft,vt  ha- 
betur cap.vnico  de  voto  in  6 . 

C<uod  ipeccat  adperfonas  voti  emittendi  ca- 


Digitized  by  GoogI 


DE  II.  DECAL.  PRAECEPTO*  4^ 
paces,  docec  S Thomas  duo  pr*lcrtim  ex  par- 
ce illarum  requiri.  Primum  cft  , vt  qui  vouec,  Supri 
vfum  rationis  (ufficicntcr  adeptus  fitilliuiquc  arc.8. 
compos  exiftatrvndc  pueri  ante  vfum  rationis,  & 

Sc  amentes  ac  furiofi  votum  emittere  non  pol- 
iunt. quoniam  vero  difficile  cft  difcernCre  quo 
putei  se  temporis  punfto  fufficiens  illud  ratio- 
nis lumen  in  pueris  exoriatur, ideo  ex  commu- 
ni Doftorum  confenfu  ( vt  docet  Laymannus)  tra<ft.4 
vota  ante  1’eptennium  edita  ccnfentur  irrita  & de  vo- 
inualida  die  , nifi  probabiliffima;  conieduue  to  c.7. 
fuadeant  fufficientcm  rationis  vlum  in  tenera 
illa  aetate  adfuifte;  & econtra  vota  poft  fepten- 
nium  emifla,valida  eftc&  obligatoria,  nifi  cer- 
ta indicia  oftendant  fufficientcm  rationis  vlum 
defuifle. 

Secundum  cft,  vt  perfona  qua;  vouet,  fui  iu- 
lis fit  quoad  illud  quod  vouet;  nullus  enim 
fubditus  (vt  afierit  S.Do&or  ) firmiter  voro  fe  <.» 
obligare poteft in  iis,  in  quibus potcftati alte-  ^'g.  ' 
rius  fubiacet,  nifi  confenfus  cius  accedat. 

Ob^cruat  autem  re<ftc  Gregorius  a Valentia 
S.Dosftorcm  non  dixifle  votum  fubditi  cfte  difp.  6 
nullum  ,fed  folummodo  non  efle  firmum  nifi  q-6.de 
accedat  confenfus  fuperioris  : votum  fiquidem  voto 
a pcr.ona  fubdita  emiflum,  eft  verum  votum,  pun.6. 
pendens  tamen  ex  fuperioris  cofenfu  tanquam 
ex  conditione , qua»  fi  accedat,  tunc  cenfetur 
validum;  fi  vero  fuperier  contradicat , fit  irri- 
tum. 

Hinc  colliges  1.  vota  omnia  fine  personalia 
fiuc  realia  impuberum  irritari  polle  a patre,  tu- 
tore aut  aliis  perlonis , quotum  potcftati  fub- 
funt;  quod  8c  de  religiofis  profeffis  fimiliter  in- 
tclligendum  cft  refpeiftu  luperiorum  :ad  quam  _ _ 
irritationem  (vt  docet  Nauarrus^l  fola  fuperio-  ’ s. 
ris  voluntas  fufficit,  nec  vlla  alia  caufa  aut  ratio  u' 
requiritur- 

Colliges  i.  quod,  quamuis  vota  realia  pube- 
rum , antequam  setatem  a lege  priefcriptam  at- 
tigerint ad  plenam  8c  liberam  bonorum  difpo- 
fkionem , ab  eorum  parentibus  irritati  peflintj 


4 r6  DE  II.  DECAL.  PRAECEPTO, 
illorum  nihilominus  vota  pcrfbnalia  , qu*  pa- 
tri? potellati  nullum  afferunt  pr^iudicium,  va- 
lida l'unt,nec  ab  cotum  parentibus  poffunt  irri- 
tari- ItaS-Thomas  nrt.p.vbi  docet  pueros  vel 
puellas  poft  anno;  pubertatis,  fcilicet in  pueris 
poli  decimum  quartum , in  puellis  vero  .poli 
duodecimum  polle  quocunque  votofimplici 
. vel  etiam  lolcmni  religionis  le  obligare ; iure 
lcn.2j\  tameil  nouo  Concilij  Tridentini  ad  votum  fo- 
a-IT‘  lemne  proleffionis  religio/a?  requiritur  e?tas 
lexdecim  annorum  completorum,  ante  quam 
attatem  ,ficut  & ante  tempus  annua?  probatio- 
nis cxa<ftum  profe/Iio  illa  irrita  effe  crnletur. 

Colliges  ^-vxoris  vota, qua?  ab  ea  Eunt  de  ijs 
in  quibus  marito  fubcft,poffe  ab  illo  irritari, vt 
habetur,  c.  feriptur*,  devoto;  led  difficultas  ell 
inter  Theologos , quienam  fint  ea  in  quibus 
vxor  marito  ita fiubdl',  vt  fine  illius  conlenfa 
trad.4  de  ijs  vouere  non  polfit  : quidam  enim,  vt  So- 
devot.  tuSj  Paludanus,  8c  alijapud  Laymannum  exi- 
e.yt  ftimant  Yxorem  arque  viro  fubditam  cffe,ac  re- 

ligiolum  praelato  vel  fuperiori;  vnde  inferunt 
quaelibet  illius  vota  polle  a marito  irritari  : alij 
tamen  probabilius  & veriiis  exiftimant  mu- 
lierem tantum  lirbeffc  marito  quoad  coniugij 
vfiiun  & familia? gubernationem,eaque proinde 
tantummodo  votj) , qutevelvlui  coniugij  vel 
familis  gubernationi  pra?iudicium  aliquod  af- 
ferunt poife  ab  cius  marito  irritari.  Ita  Sylue- 
fter  verbo  fVoturn J Nauarrus  cap.x2.num.64. 
Azor.cap.  17.  quadi.  12.  Suareslib.6.  devoto 
cap. 4. aliique  multi. 

Supra.  Addit  etiam  Laymanr.us  vxorem  fimiliter 
polle  mariti  fui  vota  refeindere,  qua?  derogant 
iuii  quod  habet  in  corpus  cius ; e-  g.  fi  voueret 
immoderatam  aliquam  abflinentiam,  aut  lon- 
ginquam aliquam  & diuturnam  peregrinatio- 
nem :imo  & exillimst  vota  quoque  realia  ma- 
riti poffc  ab  vxore 'refeindi  , fi  cedant  in  detri- 
. mentum  notabile  dotis  vel  aliorum  bonorum, 
qua?  ipfi  cum  marito  communia  funt , Sc  quo- 
rum adminillratio  penes  ipfum  ell- 

TARA- 


D E II.  DECAL.  PRAECEPTO.  4rr 


PARAGRAPHVS  IV. 

fit  voti  obligatio  , & quitu*  modi* 
cejjare  pofiit. 

QV  o AD  primum fpeelac, certum efl  vo- 
tum  efle  obligatorium  } ita  vt  qui  illud 
implere  omittit,  peccati  reatum  incurrat» 
vt  docet  S.Thomas,  Sc  conflat  ex  feriptura  - 
Deut.  2J-  C**m  votum  vtueris  Deo  tuo , non  tardabit  ‘ r * ■ 
reddere , &c.  quodji  moratu*  fueris . reputabitur  tibi 
in  peccatum  : 8c  i ad  Timoth.  f.habenttj  damna- 
tionem . quia  primam  fidem  irritam  fecerunt: 
quae  Apoftoli  verba  in  Concilio  Carthag.  4. 
cap.  104.  & Toletano  4.  cap.  yf.  intelligun- 
tur  de  viduis,  qua  votum  caftitatis  violaue- 
xant. 

Quamuis  autem  voti  tranfgreflio  fit  pecca- 
tum ex  genere  fuo  mortale  , nihilominus  ob 
materiae  leuitatem  potefl  efle  tantum  veniale, 
vt  docet  Nauarrus  eap.  ia.  numero  6f.  Tole- 
tus  lib.  4. cap.  17.  & alij  communiter  : votum 
enim  fe  habet  per  modum  cuiufdam  priuatas 
Jegis  quam  vouens  fibi  imponit  ; vnde  non 
videtur  maiorem  inferre  obligationem  , quam 
lex  diuina  vel  icclefinflica , cuius  tranfgre/Iio 
in  materia  leui  non  nifi  peccatum  veniale  e/Te 
cenfctur. 

Verum  fuper  haevoti  obligatione  quaeres  r. 
quo  tempore  incumbat  obligatio  voti  adim- 
plendi ; feu  quandiu  citra  peccatum  illius  exe- 
cutio  differri  po/fit  ? Refpondctur.cum  di/lin- 
Aione : vel  enim  vouens  ipfe  tempus  determi- 
nauit , vel  non : fi  primum  , exeeutio  voti  vitri 
illud  fine  peccato  difterrinon  potefl  j & eoma- 
ior  erit  culpa  ,’quo  diuturnior  erit  mora,  vt  do- 
cet Suarez  & alij  apud  JLaym annum  : fi  vero  - 
vouens  tempus  illud  non  determinauit , debet 
Votum  fuum  adimplere  cum  primiim  commo* 


«le 


4j8  DE  n.  DECAL.  PR^CEPTO. 
de  poterit , alias  li  abfque  caufa  & ratione  diffe- 
•rt.J.  rac,  peccabit  vt  docet  S.  Thomas. 

»d  |.  Re&e  autem  obferuatLaymannas  irrationa- 
bilem dilationem  voti , quo  quisfe  obligauit  ad 
fupra.  ordinem  facrum  fufeipiendum  ,aut  rehgiofura 
Ratum  ampledendum  , citius  ad  mortalem  cul- 
pam pertingerejquia  ciim  ex  vi  talis  voti,  obli- 
gatus fit  homo  ad  perpetuum  & fpeciale  obfe- 
quium  Deo  pradtandum  , quanto  magis  eius 
exeeutionem  differt , tanto  maiorem  obfcquij 
Deo  promifii  veluti  partem  aufert:  quod  non 
eodem  modo  in  aliis  votis , r.  g.  peregrinandi, 
ieiunnndi , 8cc.  hxc  enim  ,tametfi  differantur, 
integre  tamen  impleri  peffunt. 

Quaeres  i.  an  quispoific  voto  fuo  alterum  ob- 
ligare ; v-  g.  an  parentes , qui  vouent  filios  fla- 
tum religiofujn  amplexuros,  voto  luo  filios  ad 
flatum  illum  ampledendum  obligent?  Refpon- 
detur  negatiue:  quia  obligatio  voti  ,ficut  & cu- 
iufcunque  promillionis  , ex  propria:  voluntatis 
confenfu  nafei  debet : vnde  1'equitur  quod  non 
alium  quam  ipfum  vouentem  obliget : fi  tamen 
filii  votum  illud  parentum  approbent  & ratum 
habeant , tunc  ad  illud  implendum  tenebuntur. 
Ita  Suarezlib-4.de  voto  cap.  9.  Bonacinadifp. 
4.  qu.a.de  voto  pu.f.&alij. 

Quaeres  quando  in  voti  exeeutione fuborl- 
tur  aliqua  difficultas  , qua  ratione  illius  voti 
obligatio  fit  interpretanda?  Relpondetur  fpe- 
dandam  in  primis  effe  vouentis  intentionem, 
cx  qua  vis  omnis  & modus  obligationis  nafei- 
tur.  Quod  fi  de  illius  intentione  non  fatis  con- 
flet , verba  , quibus  votum  fuum  explicauic, 
erunt  expendenda,  & fecundum  magis  commu- 
nem fignificationem  erunt  accipienda,  iuxta 
illud  Deut.  23.  Facies  , Jicut  promififit  Domini 
Deo  tuo  , & proj>rta  voluntate  & ore  locutus  es. 
Quod  fi  neque  intentio  vouentis  neque  illius 
verba  rationem  voti  fatis  explicent,  fpedanda 
eritipfius  voti  materia  ; & fecundum  eius  na- 
turam ac  conditionem  votum  erit  exequen- 
dum ; e.  g.  qui  vouic  certa  dic  fc  ieiunacurum. 


DE  n.  DECAL.  PRAECEPTO.  4^ 
vocum  exequi  debet  fecundum  formam  ieiunij 
Ecclefiaftici  ; ita  vt  abftine.it  a carnibus  * 8c 
vnica  refe&ione  contentus  iit : qui  vouit  fc  re- 
citaturum rofarium , debet  illud  pie&  attente 
recitare  : quia  fcilicet  talis  eft  ratio  & conditio 
ieiunij  & orationis.  Ita  Suarezfiip.cap.  7.  Va- 
lentia difput.  6 ■ quseftione  6 . de  voto  pu.  4.  8c 
alij. 

Quod  fpeftat  ad  fecundum,  quatuorprarfer- 
tim  modis  obligationem  voti  ceilare  Do&orci 
afferunt. 

Primus  eft,  quando  talis  & tanta  rerum  mu- 
tatio accidit  , quae  fi  ab  initio  pramifa  fuiffer,  dilp* 
votum  illud  in  tali  cafu  emiiTum  non  fui  fiet.  Ita  4*  9« 
Nauarrus  , Suarez&  alij,  quos  citat  &fcquitur  2-  de 
Bonacina:e  . g.  fi  quis  voueat  fit  ieiunaturum  voto 
omnibus  diebus  veneris , iliique  fuperueniat  at-  pu»  7* 
gritudo  talis,  qua  ab  obferuatione  ieiunij  iccle- 
fiaftici  excufarct : tunc  non  cenfebicurad  ieiu- 
nium  illud  feruandum  obligari. 

Secunduseft,quando  votum  irritatur  &re- 
fcinditur  , vt  quando  fuperior  irritat  votum 
religiofi  fibi  fubditi , tutor  pupilli , vir  vxoris: 
tunc  enim  certae  obligatio  eiufmodi  voti  ad- 
implendi , vt  parag.  praecedenti  explicatum  eft. 

Tertius,  quando  luperioris authoritate  cum 
vouentcfuper  voto  difpenfatur : quod  vt  faci- 
lius intclligatur  obferuandum  eft  ex  Nauarro  c.  re. 
hanc  erte  differentiam  inter  difpenfationcm  & nu.fif 
irritationem  voti  : quod  difpenlatio  proprie 
fpecfat  ad  poteftatem  fpiritualem,  &vt  valid* 
nt , caufam  aliquam  legitimam  requirat : irri- 
tatio vero  pertineat  ad  poteftatem  dominati- 
uam,fiue  fpiritualis  ilia  fit,  fiue  naturalis, vel 
politica,  neque  ad  hoc  vt  valida  fit , vllam  aliam 
caufam  requirit  praeter  voluntatem  fuperio- 
ris. 

Hac  obferuatione  fuppofita,  certum  eft  ex- 
tare in  Ecclefia  veram  & legitimam  poteftatem 
difpenfandi  in  votis  & aliis  obligationibus,  art.T* 

Suibus  homo  erga  Deum  obftri&us  tenetur , vt  & xi. 
ocet  $.  Thomas : 8c  conflat  tum  ex  illimitata 

V ij 


Di( 


*.  IO. 

«da. 


fup. 


460  DE  II.  DECAL.  PRAECEPTO, 
potcftate  foluendi  a Chrifto  Domino  Ecclefi* 
concerta, S.  Macth.  16  • tum  ex  ciufdem  Ecclefiae 
perpetua  praxi. 

Neque  dicas  obligationem  ad  vota  feruanda 
eiTeiunsdiuini  , proindeque  icclefiam  difpen- 
fare  non  pofle  vc  voca  non  impleantur  ; ficuc 
nec  difpcnf.ire  poteft  vt  alia  legis  diiiinas  prae- 
cepta non  feruentur.  Refpondetur  enim  cum  S. 
Dodore  per  difpenlationem  non  dari  licen- 
tiam, vt  quis  votum  fuum  tranfgrediatur ; fed 
authoritate  legitima  fuperioris  dlfpcnfancis 
fieri , vt  hoc,  quod  continebatur  fub  vpto , am- 
plius fub  illo  non  contineatur , in  quantum  de- 
terminatur non  effis  congruam  materiam 
voti. 

Certum  eft  praeterea  ex  eodem  S.  Dodore  & 
aliis  communiter  Theologis  , poteftaccm  difi. 
penfandi  in  votis  iure  ordinario  competere 
iblis  Ecclcfia;  Prxlatis  , iutifdidionem  in  foro 
exteriori  habentibus  j proindeque  Romanum 
Pontificem,  vt  potefupremum  Ecclefiasredo- 
xem  in  quibuflibet  fidelium  votis , fiue  fimpli- 
cibusfiue  folemnibus,  difpenfare  polle,  vtdo- 
cent  S.  Antoninus  3.  pare.  tit.  iz.  cap.  7.  Henri- 
cus  Gandauenfis  quod  lib.  f.  quasft.  28.  Richar- 
dusinq..  dift.  ?8.  axt.  9.  quasft.  r.  Durandus  ea- 
dem diib.qua:ft.2.  Maior  ibid.  quasft.  j.  Nauar- 
ruscap.  12  num.  6 f.  &plures  alij  quoscitatSc 
fcquicur  Lcrtius  lib.  2.  cap.  40.  dubie.  19. 

Quod  fpedacad  jspifeopos,  certum  cft  etiam 
illos  in  omnibus  votis  fubditorum  fu  orum  dif- 
penfare pofle,  fi  quinque  tantummodo  exci- 
piantur, nimirum  perpetua:  continentias,  reli- 
gionis,peregrinationis  Hierofolymitanq,  vel  ad 
limina  Apoftolorum  Romam,  vel  ad  S.Iaco- 
bum  Compoftellam , vt  obferuat  Naunrrus  fu- 
pra:  vnde  patet  Epifcopum  difpenfare  pofle  in 
voto  caftitacis  non  perpetuas, & in  voto  non  nu- 
bendi, quod  differta  voco  perpetuae  caftitacis, 
cum  per  fornicationem  non  violetur;  item  in 
voto  fufeipiendi  f.tcros  ordines  , quod  differt 
etiam  a voto  perpetua:  caftitatis,  quod  cft  illi 


Digitized  by  Google 


DE  1 1.  DECAL.  PR^CEPTO.  461 

tantummodo  annexum.  Addic  Lcflius  , &plu-  Sup. 
rimorum  Theologorum  authorirate  probat  duo. 
ipifcopum  difpenfare  pofle  in  quibufdam  voti  iS- 
referuati  conditionibus;  e.  g.  fi  quis  vouit  in- 
gredi religionem  ftri&am  ,poteft  difpenfare  vt 
ingrediatur  laxiorem  : item  vt  profeflus  in  ar- 
Aioretranfeat  ad  laxiorem, , nifi  fortafle  obftet 
ftaturum  aliquod  peculiare  a fummo  Pontifice 
confirmatum  : fimiliter  polle  difpenfare  cum 
co,qui  cmiffo  perpetua:  caflitatis voto  matri- 
monium contraxit  8c  confummanit , vt  ftante 
tali  matrimonio  petere  poffit  debitum.  Tole-  lib.4. 
tus  etiam  exiftimat  quinque  illa  veta  tunc  fo-  c,  18. : 
liim  cenfcri  fummo  Pontifici  referuata  cum 
abfoluta  funt;  quando  verofub  conditione  ali- 
qua edita  funt,  spifeopum  ab  illis  difpenfare 
pofle;  vbi  etiam  re<ftc  obferuat  neque  fummum 
Pontificem  neque  Epifcopos  aut  quofuis alios 
fuperiores  pofle  fine  iufta  8? rationabili  caufk 
in  votis  difpenfare , alias  difpenfatio  non  mo- 
do illicita,  fed  etiam  inualida foret : quod  etiam  traft  . 
docet  Nauarrus  & plures  alij  apud  Layman-  4.  d e 
num;  poteftas  enim  fpiritualis  non  in  deftru-  voto 
Aioncm  fed  in  aedificationem  a Chrifto  Domi-  c.  8. 
no  Ecclcfia:  Pradatis  collata  cft. 

( aeccrum  iuftae  caufae  difpenfandi  in  votis 
ex  quadruplici  praefertim  capite  peti  debent,  vt 
obferuat  idem  Laymannusibidem.  Primo  ex 
ipfo  a<ftu  vouendi;  vt  fi  quis  abfque  pcrfedla 
deliberatione  ex  quadam  praecipitatione  vel 
animi  leuitate  aliquid  vouerit  , vt  habetur  ex 
cap.2.  de  voto.  Secundo  ex  materia  voti;  fi 
nimirum  fpc&ata  corporis  conftitutione  ^ani- 
mi imbecillitate  , & aliis  fimilibus  difpofitio- 
nibus,  difpenfatio  voti  in  maiorem  ipfius  vo- 
uentis  vtilitatem  fpiricualem  ( quae  praefertim 
hic  fpe&anda  cft)  ceflura  videatur.  Tertip  ex 
difficultate  voti  adimplendi  poltca  fuperue- 
niente  vel  ante  non praeuifa.  Quarto  denique 
ex  aliqua  neceffitate  notabili,  veTvtilitate  ma- 
gna Reipublicae  aut  etiam  familia*  vt  fi  quis 
longam  vouiiTct  peregrinationem  , cum  prae- 

V iij 


462  DE  II.  DECAL.  PR^CEPTO. 
flaret  illum  reiptiblica:  regendae  aut  gubernan- 
da: familia:  potilis  intcrclTe.  Quo  veio  maius 
feu  dignius  eft  votum , eo  etiam  maior  Sc  gra- 
uior  caufa  requiritur , vt  licite  & valide  fuper  il- 
lo difpenfari  poffit  : & vt  plurimum  ad  ma- 
iorem cautelam  confultum  eft  , piam  aliquod 
opus  per  modum  cuiufdam  compenfationis  in- 
jungere illi , cum  quo  difpenlatur 

Quaeres  an  ficut  Pradatus  cum  fubditis , fic 
etiam  poffit  fecum  in  propriis  votis  difpen- 
fare.  Refpondetur  poffe  indire&e  > dando  ali- 
cui cx  fubditis  poteftatem  fecum  difpenfandi^ 
ficut  facerdoti  fibi  fubdito  dare  poteft  facul- 
r tatem  , qua  ipfum  a peccatis  fibi  xeferuatis 
j p.'  abfoluat.  Addit  Leflius  poffe  illum  etiam  di- 
re&e  fecum  in  votis  ex  caufa  iufta  difpenfrre, 
probatque  ex  eo  quod, fecundum  doitrinam  S. 
Thomae  quam  ibidem  citat)  poffit  fibi  ipli  dare 
Indulgentias.  m 

Quartus  denique  modus , quo  ceflare  poteft 
votioBligatio , eft  per  ipfius  voti  commuta- 
tionem; circa  quam  dicimus  I.  poffe  vouen- 
tem  propria  fua  authoritate  votum  fuum  com- 
mutare in  id)  quod  fpe&atis  omnibus  me- 
lius eft  Sc  Deo  acceptius  > dummodo  tamen 
votum  illud  non  fit  fummo  Pontifici  referua- 
fup.c.tum.  Ita  SotuS)  Suarer,Azor,  Sc  alii, quos 
S.  citat  8c  fequitur  Laymannus  : Sc  conflat  ex 
cap.  X.  de  voto  , Sc  cx  cap.  Perttenit  de  iureiu- 
tando ; vbi  dicitur  quod  'Prom-Jftm  non  infrin- 
git qui  illud  in  meliue  commutat.  Imo  docet 
S.  Thomas  vota  quaecunque  etiam  fummo 
Fontifici  referuata  propria  cuiufque  authori- 
tate  commutari  poffe  in  vota  illa  , quae  in 
profe/fione  religiofa  emittuntur  ; quod  ex- 
prefse  declarauit  Alexander  cap.  Scriptura 
de  voto  ) vbi  dicit  quod  \eut  fraSU  voti  non 
habetur  , qui  temporale  obfequium  in  perpetuam 
religioni i obferuantlvn  nofcitur  commutare.  Ra- 
tionem hanc  affert  S-  Doctor,  quod  alia  ora- 
a*5,l2'nia  vota  funt  quorumdam  particularium  o- 
ad<1*  peram  , fed  per  teligiofam  profcfRoncm  ho- 


DE  II.  DECAL.  PRAECEPTO.  4*j 
iho  totam  vitam  fuam  Dei  obfequio  depu- 
tat ; particulare  autem  in  vniueilali  includi- 
tur. 

Dicimus  2.  commutationem  voti  in  aliud 
«pus  squale  proprio  vouentis  arbitrio  fieri 
non  pofle.  Ita  Suarcz  & alij  apud  Layman-  ^ ‘ * * 
num.  Ratio  eft  , quia  non  poteft  aliud  pro  alio 
fo lui  non  confentiente  promifTario  : atqui 
Deus  non  videtur  confentire  , ve  ab  obfequio 
iibi  per  votum  promifio  ad  libitum  vouentis 
secedatur , nificaufi  aliqua  iufta  vrgent , cuius 
cognitio  ad  Superiorem  pertinet;  vel  nifi  obfe- 
quium  aliquod  euidenter  melius  ipfi  exhibea- 
tuntunc  enim  promiflionem  non  violat , fcd 
«udiorem  reddit. 

Dicimus  illum , cui  iure  ordinario  vel  per 
delegationem  competit  facultas  difpenfandi 
in  votis  , competere  etiam  facultatem  eadem 
vota  commutandi  : quia  iuxta  regulam  iuris, 

Cui  licet  quod  eft  plue , licet  vtique  quod  eft  minue:  . 

•t  plus  eft  pofle  difpenfaiein  voto , quam  illud in 
commutare. 

Qusres  vtrum  ad  commutationem  voto- 
rum valide  ac  licite  faciendam  caufa  aliqua 
requiratur,  ficut  fupra  requiri  diximus  ad  difl 
jjcnfationcm..  Refpondetur  nullam  requiri, 

3uando  commutatio  fit  in  aliquid  melius , vt 
ocet  Nauarrus  capite  12.  numero  6 ?.  Si  ve- 
ro fiat  in  squale  vel  minus  , cxiftimat  Sua- 
rer  libro  6.  devoro  capite  19.  caufam  ali- 
quam rationabilem  requiri  , non  tantum  vt 
licita  , fed  etiam  vt  valida  fit  commntatio^ 
fufficere autem  arbitratur  Laymannus,fiis qui 
Vouit,voti  fui  commutationem  inftanter  pe- 
tat:tunc  enim  idonea  ratio  adefle  videtur,  vt 
eius  fragilitati  condefcendatur  , quo  maiore 
cum  folatio  & animi  alacritate  voti  fui  debi- 
tum in  alia  maceria , ad  quam  magis  affedusfit, 
cxoluat. 

Carerum  qu*  de  voti  irritatione , difpen- 
fatione , & c.  hadcnus  dida  funt.fimiliter  de 

Viiij 


+6 4 DE  II.  DECAL.  PRAECEPTO, 
iuramenti  irritatione , difpenfatione , &c.inteh> 
ligenda  efle  docet  & fuse  explicat  LaynunnuS 
tradatu  $.  deiuramento  capite  ii. 


paragraphvs  v- 


£»»t  nndu  pectitur  in  /tcundum  Dctnlojp 
prsceptnm. 

COntra  fecundum  Decalogi  praeceptum 
peccant  illi , qui  iuramento  falfum  afle- 
uerant  , fcienres  aut  exiftimantes  effe 
falfum , aut  dubitantes  num  fit  verum  ; fiue 
id  conttngat  in  re  leui  aut  graui , fiue  iocan- 
di  aut  fc  excufandi  gratia  id  faciant  : & qui 
fe  periculo  falfum  iurandi  exponunt;  aut  qui 
aduertentes  ex  praua  iurandi  confuetudine  fe 
ftequentcriurare  falfum,  de  emendatione  non 
carant. 

Item  qui  iuramento  pollicentur  fe  aliquid 
fefturos  , quod  tamen  facere  non  inten- 
dunt ; aut  qui  , poftquam  fe  iuramento  ob- 
ftrinxerunt  ad  aliquid  faciendum  , illud  adim- 
plere nolunt;  vel  qui  iurant  de  re  aliqua  mala 
facienda. 

Peccant  etiam  contra  hoc  prarceptum , qui 
verum  quidem  iurant  , fed  abfque  necefli- 
tate  , vel  in  re  leuis  momenti  ; & hoc  pec- 
catum (vt  docet  Toletus  ) vt  plurimum  tan- 
tummodo veniale  eft  . nili  forte  ob  prauam 
iurandi  confuetudincm  & periculum  peieran- 
di  fiat  mortale  , vt  plerumque  contingere  po- 
tefl:  in  illis  , qui  quacunque  data  occnfione 
adorandum  Dei  nomen  irreuerenter  , & non 
fine  aliquo  contemptu  rebus  ludicris  , & fri- 
uolis  interponunt  , vel  feob  tes  leuifiimas dae- 
moni deuouent,aut  alio  iuramento  exeerato- 
rio  vtuntur. 

Peccant  praeterea  illi  , qui  blafphemias  in 


DE  II.  DECAL.  PR^CEPTO.  4^ 

Deum  vel  Sandos  proferunt ; illos  iniuriofe  8c 
contumeliofe  nominant  j illis  dctraluint , ma- 
ledicunt, aut  imprecantur:  qui  non  minus  im- 
pie quam  irreuerenter  quibuflibet  rebus  etiam 
aliquando  turpibus  aut  nefariis  corpus  > caput, 
&fanguinem  Dei  interponunt. 

Peccant  denique  qui  voucnt  aliquod  malupi, 
vel  aliquod  bonum  , 1'ed  malo  & peruerfo  fine: 
item  qui  votum  adimplere  omittunt  . aut  illius 
exeeutionem  fine  vlla  neceffitate  vel  caufa  dif- 
ferunt ; qui  vota  realia  illius  , cuius  exceperunt 
hsereditatem, adimplere  non  curant:  qui  alios 
ad  vouendum  vi, metu , vel  dolo  inducunt : qui 
votidifpenfationem  obtentu  caula:  alicuius fal- 
fs impetrare  nituntur. 


SECTIO  III. 

IxplicAtur  tertium  Detalogi  praeceptum. 

Memento  vt  diem  Sabbathi  fan- 
ftifices. 

HO  c tertium  Decalogi  prateeptum  ( vt  q.121. 
a/Ferit  $.Dodor)partim  morale  cft,  pax-  a,  4. 
tim  ceremonialc  : morale  quidem , qua-  ad  1. 
tenus  per  illud  praecipitur  vt  homo  fepolitis 
aliis  temporalibus  negotiis  aliquod  vitas  fuas 
tempus  diuino  cultui  religionifque  exercitiis 
deputet : ccremoniale  vero, quatenus  dies  Sab- 
bathi defignatur , in  quo  temporalia  opera  in- 
termittere, & foli  Deo  eiufque  cultui  vacare 
iubetur;  idqttetum  in  memoriam  b en eficij  crea- 
tionis , Deus  enim  vniuerfum  mundum  fex 
diebus  perfecit  , & feptimo  die  ab  operibus 
quieuit ; tum  etiam  in  figuram  Chrifti  Domini, 

E erado  Redemptionis  opere , toto  asternitatis 
eatas  Sabbatho  quieturi. 

In  quantum  morala  cft, omnes  femper  & eo- 

V v 


466  DE  III.  DECAL.  PRAECEPTO. 

f a dem  modo  obligat , cum  ( vt  ait  S.  Dodor ) a& 
‘ ' ipfa  lege  diuina  naturali  detiuetur : in  quantum 
vero  ceremoniale  , morte  Chrifti  Domini  anti- 
part.  j quatum  eft,  vt  declaratur  in  Catechifmo  Ro- 
cap.4  mano  ; vbi  dicitur  Apoftolos  ex  feptem  Heb- 
domada; diebus  illum  , qui  primus  eft , loco  fe- 
ptimi  fiibrogafie : Sc  diuino  cuicui  in  memo- 
riam Dominica;  refurredienis  confecrafle  : il- 
lumque  diem  idcirco  Dominici!  vocatumfuiA 
fe:pr*ter  quem, ali*  pari  obferuatione  ac  cul- 
tu obferuand*  Feftiuitates  in  honorem  Chrifti 
Domini  & Sandorum  eiusinftitut*  funt  :<par- 
tim  fummorum  Pontificum  decretis,  de  qui- 
bus fpeciatim  agit  Suares  lib.  2.  de  Feftis  cap. 
p.  & fcquent.  partim  Epifcoporum  ftatutis 
popaios  illis  fubditos  obligantibus , vt  habetur 
cap.  vlt.de  Feriis  > & in  Concilio  Tnd.  fefl. 
27.  cap.ia.  de  ref.  partim  etiam  confuetudine 
Epifcoporum  confenfu  exprelTo  vel  tacito  ap- 
probata. 


PARAGRAFHVS  I. 

€)ha  njrm  requirantur  ad  Teftorum  dierum 
fanSUficationem- 

DV  o prarfertim  requiruntur  ad  fandifica» 
tionem dierum  Feftomm. Primum  eft,vt 
ab  operibus  feruilibus  abftineatur  ,id  eft 
ab  illis  operibus  ignobilioribus , qu*  ipfius  cor- 
poris commoditatibus  inferuiunt , qualia  fune 
arare,fabricare,  futoriam  vel  tonforiam  aut  alias 
«iufmodi  artes  mechanicas  exercere.  Id  conflat 
ex  variis  Conciliorum  Pontificumque  decretis, 
quorum  vnum  aut  alterum  hic  apponemus : in 
Concilio  Romano  fub  Eugcnio  II.  apud  An- 
tonium Auguftinum  lib.  20.  tit.  19.  capit.  t« 
hiec  habentur  : Confiat  omnes  omnml  obferuare. 
vt  die  'Dominico  nullas  audeant  operationes  mtr- 
tntione/^ue  peragere  , prettrqukm  in  cibariis  rtbus\ 


Sii 


DE  III.  DECAL.  PRAECEPTO.  4S7 

ita  vt  liberi  poflmt  ac  debiti  in  e o die  fecundum 
poflibilitatem  omnes  ad  Ecclejtam  concurrere , frc.  qui 
veri  rnflica  opera  die  Dominico  agere  prafunepfkrit , 
eontra  diurna  prxccpta  egiffe  non  dubitet.  ,Et  apud 
S.  Grcgorium  lib.  ix.  Epift.  q.  'Dominico  vero dw 
i labore  terreno  cejfandum  efi, atque  omnimodi  ora- 
tionibus infiBendum  j vt  quodnegligentcr  per  fex  dies 
agitur , per  diem  T^efurreSUonu  Dominica  precibttf 
expietur. 

Operibus  feruilibus  iunguntur  duo  alia  ope- 
rum genera,  quas  licet  minime  feruilia  fint , die- 
bus tamen  Dominicis  & Feftiuis  Bcclcfiaftic® 
iutc  prohibentur , eo  quod  animum  temporali- 
bus rebus  magnopere  applicent , mmiuraqued 
diuino  cultu  abftrahant ; mercatus  fcilicet , id 
cft  mercium  emptiones  & venditiones,  & fo- 
renfes  ac  iudiciales  a&us.  Id  fimiliter  conftat 
ex  variis  Conciliorum  Pontifictimquclan&io- 
nibus , ac  nominatim  Concilio  Parifienfi  fub 
Gregorio  IV.  circa  annum  Domini  829.  cele- 
brato cap.  fO.  vbi  haec  habentur : Imperialis  csl- 
Jitudo  flagitanda  efl  , vt  eius  a Deo  ordinata  pote - 
flat  cunShi  metum  incutiat  , n*  in  hae  facra  fr  ve- 
nerabili die  ( Dominica  fcilicet ) mercatus  , & 
placita  , & ruralia  quacunque  opera  facere  prafu- 
mant : Et  in  Concilio  Arelat.  fub  Carolo  Ma- 
gno cap.  1 6.  prohibetur , Ne  in  Dominicis  diebus 
pubhca  mercata  neque  caufationet  difceptationefque 
exerceantur. 

Dubitatur  autem  apud  Theologos  de  quibuf- 
dam  operibus, an  feruilia  fint;proindeque  an 
diebus  Feftiuis  fint  prohibita : de  quibus  bre- 
uiter  dicimus  fecundum  Nauarrdm  cap.13.nu. 
I».  & feq.  Atorium  cap.  27.  quasft.  4.  Suarem 
lib.  ».de  Feftis  cap.  24.  & alios,  non  elTe  opus 
feruile  nec  prohibitum  diebus  Feftiuis  iter  fa- 
cere, feribere , venari  recreationis  caufa  : quod 
&de  pifcatione  & piftura  fimiliter  dicipoteft: 

' quamuis  quidam  Do&ores,  vc  Syluefter  ver- 
bo , ( Dominica , ) Angelus  verbo  ( Feriae , ) 8c 
quidam  alij  merito  dubitent  , an  tranferibere 
aut  pingere  lucri  Si  quxftus  caufa , eademqu* 

Vyj 


Di< 


Google 


1 


4 68  DE  III.  DECAL.  PR^CEPTO. 
latione  pifcationi  aut  venationi  vacare  diebus 
Feftiuis  licitum  fit : cum  ciufmodi  opera  mer- 
cenariorum & feruorum  propria  fint  , quando 
principaliter  fiunt  ob  quarftum : ac  proinde  fc  r- 
uiliatenfcripoflint:  quare  tutius eft  ab  illis  ab- 
ftincre. 

Docet  autem  Nauarrus  fup.  ex  S.Do&ore 
Jiip.  art.  4.  ad  3.  fex  operum  genera  licite  die- 
bus Feftiuis  exerceri  polle.  Primo  ea  quibus  ii* 
diuino  cultu  obfequium  aliquod  exhibetur.  Se- 
cundo illa,  quibus fpiritualia  exercentur,  qualia 
funt  docere  verbo  vel  feripto.  Tertio  , qua:  funt 
neceflariaad  falutem  propriam,  fiue  anima:,  fiue 
corporis.  Quarto, qua: ad falatem proximi  fpi- 
dtualem  vel  corporalem  fimiliter  necefiaria 
funt.  Quinto,  qua:  ad  vitandum  damnum  fibi 
rei  proximo  imminens  funt  neceflaria.  Sexto 
denique,  quae  ad  ciborum  praeparationem  re- 
quiruntur. 

Et  generarim  loquendo  quacunque  opera, 
etiam  feruilia  , licita  redduntur  ratione  alicuius 
vrgentis  necelTitatis,  fiue  publica:,  vt  dicitur 
cap.  Licet  de  Feriis  ,fiue  priuats,  vtcum  tem- 
pore mellis  fegetes  ob  pluuiam  luperuencuram 
exportantur  , vel  fimile  opus  fit  ad  grauc  ali- 
quod damnum  euitandum  : qua  etiam  ratione 
pauperes  artifices  interdum  licite  diebus  Fcftis 
laborare  poliunt  , dummodo  abfit  fcandalum, 
fi  aliter  familiae  fu*  ea,  quae  ad  virium  necef- 
fiiria  funt  , nullatenus  fubminiftrure  queant; 
qusmquam  in  iis  cafibus  tutius  femperfit  adire 
Superiorem,  puta  Epifcopum  aut  in  eius  abfen- 
tia  Parochum  , & ab  illo  licentiam  poftulare. 
Similiter  opera  feruilia  licita  fiunt  , quando 
pictatisaut  religionis  caufa  exercentur  ,vt  fi  al- 
taria ornanda  fint , aut  praeparanda  ea  qua:  ad 
excquias  requiruntur  : qua:  tamen,  fi  antece- 
dente die  commode  peragi  po flent  , in  diem 
Feftum  non  ellent  diiferenda.  Confuetud* 
etiam  legitime  praeferipta  , & a Superioribus 
•minime  improbata  in  quibufdam  operibus 
liiasptohibitis  i peccato  excufat  > v.  g>  nundi. 

v'  • 


^fbyT^ooole 


DE  III.  DECAL.  PRAECEPTO.  4 64 
«is  publicis,  aliifque  fimilibus  cafibus,  vtobfer- 
uat  Tolecuslib.  4.  cap.  if. 

Porro  in  huius  praecepti  tranfgreilione  ma- 
teri» leuitas  a peccato  faltem  mortali  excuiare 
poteft;  v.  g.  fi  quis  feruili  alicui  operi  breui 
temporis  lpatio  incumbat  , puta  vnius  ho- 
ras, non  cenlebitur  , fedufo  tamen  fcandalo,  lib.i. 
peccati  mortalis  reatum  incurrere  , Yt  docet  deFc, 
Suares.  * cap.s* 

Obferuandum  eft  tamen  multa  effe  opera, 
quas,quamuis  feruilia  non  fine, diebus  tamen 
Feftis  illicita  cenfentur  propter  temporis  excef- 
fum , quod  in  illis  impenditur : qua  ratione  die- 
rum illorum  landificationi  omnino  videntur 
oppofita : quis  enim  a peccato  excuiare  polfit 
eos,  qui  ludis , choreis,  comeflationibus , vena- 
tionibus, negotiis  fxculnribus,  aliifque  fimili- 
bus rebus  totos  dies  Feftos  tranfigunt  : vnde  li.8,in 
merito  conqueritur  Sandus  Cyrillus  Alexand.  •&  Io a. 
Quam  plurimis  Chnjbanorum  diebus  Fcjhs  aut  lu - cap. f. 
du  illiberalibus  , crapula . eboreis  , aut  aliis  mundi  va- 
nitatibus deditos  , cum  Deo  obfcqttium  diligentius 
exhibere,  cum  Templa  D ei  frequentare  , orationi- 
bus mfiftere  , atque  Ecclcjiaffico  officio  interejfe  debe- 
rent: tunc  maximeDeum  fuis  dffilutiffimu  mor.bar 
irritare.  Idne  eft  , 0 Chriftiani  , celebrare  diem  Te- 
ftun,  indulgere  ventri , & inconcejiu  voluptatibus  ha- 
benas laxate  &c.  diebus  ad  exercenda  feruilia  ope- 
ra conceftu  vnufquifque  fuo  intentus  efl  operi , (?  ab- 
ftinet  a crapula , ludis  , & ' unitatibus  ; diebus  autem 
Feftu  paftim  concurritur  ad  cauponam  , ad  ludos , ad 
ff>  e Bacula , & choreas  . in  irrifionem  diurni  nominis 
& diei  prauaricatiot\em. 

Quamuis  autem  honefta  aliqua  & modera- 
ta recreatio  Feftis  diebus  poft  perfoluta  reli-( 
gionis  officii  minime  prohibeatur;  ita  tamen,  hom. 
inquit  fandus  Chryfoftomus , SanBorum  dierum ,g.  de 
Fcftiuitas  agi  debet  , vt  relaxatione  corporum  pu-  tcjf^ 
ritus  non  corrumpatur  animorum  ; fed  potius  abfti~; 
nentes  ab  omni  luxu  , ebrietate  . lafcistia  . dantes 
operam  fobria  remiftioni  (r.fanBa  ftneeritati  , id 
efficere  untemut  ; vt  quidquid  tunc  urporals  abfts- 


Digitized  by  Google 


* 

4-70  DE  III.  DECAL.  PR^CEPTO. 

nentia  non  adip/ctmur  . mentium  puritate  qthfa 
ramus. 

Secundum  , quod  ad fandificationem  Fcfto- 
Tum  dierum  requiritur,  eft  ,vt  dies  illi  cultui  di- 
uino  aliifque  piis  operibus  impendantur.  Prae 
ceteris  aurem  religionis  & pietatis  exercitiis, 
qu«  ad  debicam  Fertorum  celebrationem  per- 
tinent , vnum  prsefertim  iniungitur,  nimirum  vc 
diebus  Dominicis  & Fertiuft  omnes  & finguli 
fideles  vfum  rationis  habentes  , fandi/fimo 
Mirtie  Sacrificio  interfinteum  eadeuotione  8c 
attentione , qua:  tantum  myftcrium  decet.  Hoc 
praeceptum  icclefiafticum  exprefTum  habetur 
cap.  St  qui * etiam  , & cap.  Omnes  fideles  , & cap. 
M'jfiu  de  confecr.  & fatisconftat  ex  vniuerlali 
Sc  continua  Ecclefia:  praxi. 

Ad  hoc  vero  vt  quis  huic  praecepto  fatisfa- 
ciat , duo  praelertim  requiruntur.  Primum  eft, 
vt  corpore  fit  prefens,&:  mente  in  Deum  at- 
tentus : qui  enim  fciens  in  aliqua  Ecclefia 
Mittam  celebrari,  domi  fe  contineret,  mentem- 
que folam  circa  myfteria  Mifllr  applicaret, 
huic  prscepto  non  facisfoceret : ficut  nec  ille, 
qui  corpore  quidem  prefens  efiec,  fed  animo 
vanis  cogitationibus  per  notabilem  aliquam 
Mittae  partem  deliberate  diftraheretur.  Non 
lib.  6.  eft  vero  necettarium  ( vt  rede  obferuac  Tole- 
cap.6.  tus)  auribus  audire  vel  intelledu  percipere  ea, 
quse  in  Mida  dicuntur, vel  Sacerdotem  cele- 
brantem oculis  videre  j fed  moralis  pratentia 
corporis  , Sc  virtualis  falcem  attentio  mentis 
fufficit. 

Potert  etiam  quis  ^vt  docet  ideinToletus 
&alij  plures  Theologi ) eo  tempore, quo  Mifl* 
intereffe  tenetur , fimul  recitare  horas  canoni- 
cas.precefquealiquas  ad  quas  obligatur,  & vtri- 
que  obligationi  fimul  fatisfacere  ; dummodo 
cap  ti  fvt  monet  Nauarrus  ) ita  preces  illas  recitet, 
itu.  S-  vt  attentionem  auditioni  Miftae  nccerthriam 
non  omittat , fciatque  & velit  Mittam  audire, 
8c  falcem  virtualitei  huius  Sacrificij  oblatione 
Deum  colejc.  » 


DE  III.  DECAL.  PR^CEPTO.  471 
Quaeres , an  qui, dum  Mi  fla  celebratur , pec- 
cata lua  confitetur  , illius  audiendi  praecepto 
fatisfaciat  ? Refpondetur  quod , quamuis  Suarez 
& Atorius  quos  citat  Bonacina»  exiftiment  non 
fatisfaccre  , nihilominus  probabililfime  dici  q(I 
poteft  eos , qui  tempore Miflae,praeferrim  fo- 
lemnioris,  parochialis  v.  g per  aliquod  brcue  "n 
temporis  interuallum  confelfioni  facienda:  in-  j.  ’ 
cumbunt , praecepto  Miflae  audienda:  fatis- 
facere:  tum  quia  in  illo  poenitentiae  adu  plu- 
rium aliarum  virtutum  actus  * puta  contritio- 
nis, humilitatis  , boni  propofiti,  &c.  exercen- 
tur , qui  ex  fe  nihil  obftant  , imo  plurimum 
conferunt  ad  hoc  , vt  quis  deuote  facrificio 
Miffie  interfit : tum  etiam  quia  communis  vfus 
& praxis  ita  obtinuifle  videtur  5 in  Ecclefiis 
fiquidem  parochialibus  , illis  praefertim  in 
quibus  vna  tantum  aut  altera  Mi  fla  celebrari 
folet , ( quod  in  vicis  & pagis  frequens  cft } fo- 
lent  vt  plurimum  confiteri  poenitentes  , interim 
dum  Milia  cui  interfunt  , celebratur  ; nec 
vllus  adhuc  Epifcopus  auc  fuperior  id  pro- 
hibuit. 

Secundum  , quod  requiritur , eft  vt  Milia 
integra  audiatur  faltem  vfque  ad  Sacerdotis 
benedi&ionem  , iuxta  Canonem  47.  Concilij 
Agathenfis  & cap.  Cum  ad  celebrandas  , de  con- 
fecr.dift.  1.  qui  enim  partem  aliquam  MilTas 
praetermittit  abfque  iufta  caula  , peccat;  ve- 
nialiter  quidem , fi  pars  fit  exigua ; mortaliter  Cap. 
Vero,  fi  fit  notabilis,  vt  docet  Nauarrus. 

, Quaenam  autem  fit  notabilis  pars  MilTae, 
quam  proinde  omittere  fit  peccatum  mortale;  Dfrp» 
Nauarrus , Suares  , Toletus , quos  citat  & fe-  q-  vir. 
quitur  Bonacina  : exiftimant  illam  Hiffx  par-  de  Mif 
tem  , quae  a principio  vfque  ad  epiltolam  in-  fapu. 
cluliuc  protenditur , ellc  notabilem , nec  fine  II» 
peccato  mortali  omitti  pofie : Sylueiler  tamen, 
Koninchas,  & Azorius  ab  eodem  citati,partem 
illam  notabilem  axteudunt  vfque  ad  initium 
Euangeli*.  Addit  Toletus  ex  Nauarro  & aliis,  Lib.f 
pofle  vccunquc  huic  praecepto  fausficri , fi  qius  cap.p. 


47t  DE  III.  DEtAL.  PR^CEFTO. 

partem  aliquam'  Mifla:  ab  vno  facerdote , dein- 
jnde  partem  alteram  audiat  ab  alio  :quod  quam- 
uis  ipfi  probabile  videatur , re^e  tamen  monet, 
eonfultius  efle  & tutius  integram  vnius Sacer- 
dotis Miflam  audire.  Obferuat  etiam  ibidem 
nullam  efle  obligationem  , ne  quidem  in  die 
Natalis  Domini  , plures  Midas  audire’,  feA 
ynam  fufficcre  ad  hoc , vtprarcepto  farisfiat. 

Porro  a prxeepto  Ecclefiaftico  Mi/Iam  die- 
bus feftis  audiendi  excufat  impotentia  /rue 
phyfica  fiue  moralis.  Impotentiam  phy/icam 
dicimus, ciim  quis  nullomodo  id  poteft  ; puta 
cum  eft  in  carcere  detentus  , vel  lecto  per  alti- 
tudinem affixus,  aut  nauigat  in  mari , &c.  nam 
, iuxta  regulam  iuris  : Ad  impcfibtle  nemo  potejl 
0 obligari . Per  impotentiam  vero  moralem  in- 
telligimus  , quando  quis  nonnifi  cum  fumma 
difficultate  aut  graui*  detrimento  ,fpirituali  vel 
temporali, proprio  vel  alieno  Miftam  audire  po- 
teft ; vt  fi  quis  timeat , ne  adeundo  Ecclefiam  ab 
hoftibus  in  via  occidatur;  vel  fi  domum  defe- 
rat, ne  a furibus  expiletur  ;vel  fiinfirmum  fo- 
lum  relinquat , ne  graue  aliquod  incommodum 
patiatur.  Ita  Nauarrus,  Suares,  & alij  apud  Bo- 
nacinam  difp.  44.  quaeft.  vlt.  de  Xliftae  facri- 
ficio  pu.  vlt.  apud  quem  plurimi  alij  fimilesca- 
fus  videri  po/Tunt. 


PARAGRAPHVS  II. 

Sl^ot  modii  peccetur  in  tertium  Decalogi  praceptum, 

PEccant  in  primis,  qui  diebus  feftis  contra 
icclffise  prohibitionem  opera  feruilia  abf- 
que  vlla  caufa  legitima  exercent : qui  alios 
ad  id  cogunt  vel  inducunt : peccant  etiam  fupe- 
riores  politici , qui  diebus  feftis  fibi  fubditos 
operibus  illis  leruilibus  vacare  permittunt. 

Item  qui  diebus  feftis  citra  neceffitatem  ven- 
dunt aliquid  aut  emunt , pr^fertim  fi  in  emptio- 
1 ne  illa  aut  venditione  cempus  aliquod  .notabile 


DE  IV.  DECAL.  ER^BCEPTO.  47* 
infamatur;  qui  diebus  illis  officinas  apertas  te- 
nent , aut  merces  vendendas  exponunt. 

Peccant  iudices  & illorum  officiales , ii  nulla 
vrgente  neceffitate  diebus  feftis  citationes , te- 
ftium  iuridicas  auditiones , & alias  judiciales 
adiones  exercent  : Item  qui  totos  dies  feftos 
•ut  maximam  &.  praecipuam  illorum  partem 
aleis , choreis,  comeflationibus , & aliis  vani* 
aut  profanis  adionibus impendunt. 

Peccant , qui  diebus  feftis  Miflam  audire 
omittunt,  vel  illam  integram  non  audiunt;  vel 
qui  audiunt  quidem  , fed  fine  attentione,  ac 
per  illius  partem  aliquam  notabilem  vanis  con- 
fabulationibus aut  fuperfiuis  cogitationibus  de- 
liberate diftrahuntur. 

Peccant  denique  patres  familias  aliique fu- 
periores , qui  a filiis  & fubditis  Miffam  diebus  * 
feftis  auditi  non  curant;  aut  eos  talibus  occupa- 
tionibus detinent , ex  quibus  fit,  vt  Miflam  au- 
dire non  poffint. 


SECTIO  IV. 


Explicatur  quartum  Decalogi  fraceptum 

Honora  patrem  tuum  , & matrem 
tuam  , &c. 

Cr*  V m:  iuxta  dodrinam  S.  Thoma? prsccp-  22- 

ta,  qu*  pertinent  ad  officia  charitatis  pro-  ??,a'2* 
ximo  impendenda,  ad  hoc  quartum  De-  adi. 
calogi  prseceptutn  reducantur ; idcirco  , ante- 
quam explicemus  particularia  illa  officia  , qui- 
bus erga  parentes  & alios  fuperiores  obftringi- 
mur : videtur  dodrinas  ordo  ( quem  etiam  Na- 
uarrus  fecutus  eft)poftu!are,  vc  prius  de  ipfa 
charitate  proximi  illiufque  generalibus  prsce-  ca.14 
ptis  & obligationibus  trademus  : quod  vt  di- 
flindiiis  exequamur , tria  prsfertim  hic  expli- 
canda funt.  P ritu  6 , qusnaxn  per  fons  fine  cj 


474-  DE  IV.  DECAL.  PR^BCEPTO. 
charitate  diligendas.  Secundo,  quis  ordo  fit  ia 
illa  dilectione  feruandus.  Tertio  , quinam  fint 
aflus  charitaris , &.  quo  tempore  ad  illos  exer- 
cendosobligemur.  Exinde  ipfius  quarti  praece- 
pti ipecialetn  explicationem  aggrediemur  ; Sc 
inueftigabimus  qusnara  perfonae  patris  ac  ma- 
tris nomine  defizncntur , & quem  honorem  ii- 
iisimpendere  debeamus. 


5 

PARAGRAPHVS  I. 


$sunam  ferfon a fint  ex  charitate  diligenda» 

' l 

DOcet  S.  Thomas  quatuor  prsefertim  eflfe 
ex  charitate  diligenda  iuxta  mentem  S. 
Auguftini : Vnum.quod  fupranos  efi ,/lilieet 
X.  de  Deum  : alterum  , quod  nos  fumus  .'tertium , quod  suxm 
docflr.  ta  nos  efi,  fdlicet  proximum:  quartum,  quod  infra 
Chri-  nos  eft  . fdlicet  proprium  corpus.  Atque  in  primis 
fti  c.  de  dilcttione  iplius  Dei  , fe&ione  i.  egimus. 
*?.  Quod  vero  fpeftat  ad  dile&ionem  illam , qua 
nos  ipfos  ex  charitate  diligere  tenemur , doceit 
S.  Thomas  quod  cum  charltas , qua  Deum  dili- 
Att.  gimus  , etiam  ad  ea  qu®  ipfius  Dei  funt , debeat 
4*  extendi  j cumque  iuxta  Apoftolum  i^^cmo  no- 
firum  fibiviuat.nemo  fibi moriatur  ; fbd fiue  viuimus, 
fiue  morimur  ,T)  omitti  fumus , & quidem  tot  ritu- 
*4»  lis  , quot  in  eiiis  diuinitate  perfectiones  fulgedt; 

* quot  ab  cius  bonitate  beneficia  in  nos  effluunt: 
ideo  vnufquifquefeipfum , non  propter  fe , fed 
propter  Deum , vt  aliquid  ipfius  Dei,  debet  ex 
charitate  diligere.  1 

Art  r Quod  fpeClat  ad  corpus  noftrum  , idem  S. 
Doftor  dicit  illud  duobus  modis  confiderari 
polfe,  vel  fecundum  eius  naturam , velfectindu 
infe&ionem  Culp®  , & corruptionem  poenae. 
Cum  igitur  natura  eius  d Deo  fit , poflimufque 
vti  corpore  noftro  ad  ipfius  Dei  obfequium , & 
n#.  \6.  { VC  loquitur  Apoltolus  ) exhibere  membra  ntjba, 


a.  n. 
iibr. 


Digitized  by  GoogI 


DE  IV.  DECAL.  PR-*CEPTO.  47*- 
aru ja  iufttti a Deo  ; ca  latione  debemus  etiam 
corpus  noftrum  diligere  : Sed  infe&ionem  cul- 
pae aut  corruptionem  pcena:  in  corpore  noftro 
nullatenus  diligere  aut  foucre  debemusjimo  po- 
tius ex  vero  charitatisafle&uamoucrc:  vnde in- 
teli  igitur  quo  fenfu  dixit  Apoltolus : Mortificate^*'9^ 
membra  veftra , qua  funt  fufer  terram  , frt,  ?• 

Quod  denique  fpe&at  ad  proximum  , quem' 
excharitate  diligere  debemus , S.  Do&orab  il-  Art.f. 
Ia  proximi  denominatione  excludit  in  primis 
creaturas  rationis  expertes;  quia  funt  incapaces  Art.f. 
beatitudinis  fupernatnralis,in  cuius  communi- 
catione charitas  fundari  debet:  Excludit  deinde 
damnatos  & daemones;  quia  ipiis  bonum  «ter- 
nae vitae  velle  non  pofTumos  , cum  ipiis  illud 
Deus  non  velit , imo  contrarium  pro  tota  atter- 
nitate  decreuerit. 

Nomine  igitur  proximi  S.  Do<ftor  aflerit  fi-  a.fi.  J. 
gnificari  Sandtos  Angelos, 8c  homines, fiuc  bea-  & 10. 
tos,fiuc  viatores, liue  peccatores,fiue  iuftos,fiue 
amicos, fiue  inimicos, quos  quidem  ita  ex  chari- 
tate  diligendos  elTe  dicit,  vt  eos  nunquam  a&u 
ipli  charitati  contrario,  odio  fcilicet,  profequa- 
mur;  neque  vllum  eorum  ab  illa  generalitate  di- 
leftionis  proximi  excludamus;  & praeterea  vt 
fecundum  animi  dilpofitionem  femper  parati 
fimus,  charitatis  aftuS,fiue  internos  elicere,  fiue 
externos  exercere  erga  quofeunque , etiam  pec- 
catoresaut  inimicos,  quotiefcunq;  idexdiuin* 
legis  praeferipto  farienau  e/Te  nobis  innotefeet. 

Quod  autem  fpe&at  ad  inimicos, in  quibus  elt 
fpecinlis  difficultas ; certum  eft  illos  ex  charita- 
te  propter  Deum  effe  diligendos:  quod  exprelse 
prateepit  Chriftus  Dominus  S.  Matth.p.  Ego  a», 
tem  dico  vobis  : diligite  inimicos  vefiros  : illifque  di- 
legionis  figna  generalia  exhibenda , quar  com- 
muniter aliis  eiufdem  conditionis  hominibus» 
nos  atque  attingentibus,exhibere  folemus;  & in 
cafu  extrema:  vel  grauis  neceflitatis  illis  atque 
ac  aliis  auxilia  & beneficia  pratftanda  *.  quod 
etiam  iu/fit  Chriftus  Dominus  cum  dixit:  Ben»~ 
facit*  yj  qui  tdsrnnt  vos.  Imo  etiam  iniuxia  ab 


Digitized  by  Google 


476  DE  IV.  DECAL.  PRAECEPTO. 

S.Mat.  eis  accepta  propter  Deum  ipfis  eft  condonanda; 
6-  fi  enim  ( vt  dixit  Chriftus  Dominus ) non  dimifieri- 
tis  hominibus  » & nec  pater  vefier  calcfiris  dimittet  vo- 
bit  peccata  veftra  : 8c  cap.i  8.  dicit  condonationem 
illam,  non  folum  exterius,  fed  ex  interiori  cor- 
dis aiFe&u  ede  praedandam : quod  fi  a&io  inia- 
xiarum  ciuilis  aut  criminalis  ab  eo , qui  dam- 
num aut  lefionem  paffuseft  , inflituatur  ; ficut 
. id  iure  poteft  ,fic  ex  odio  & vindidae  appetita 
facere  non  debet ; fed  ciuilem  quidem , eo  tan- 
tum fine,  vt  damnum  illatum  compenfetHr;  cri- 
minalem vero  , ex  amore  iuftirias  aut  alicuius 
Tra&.  alterius  virtutis  motiuo , vt  docent  Richnrdus 
y.  de  Gabriel  , Nauarrus  8c  aiij  apud  Laymannum; 
char.  non  vero  ex  motu  odij , aut  appetitu  vindiciae. 
C.4.  Quamuis  autem  haec  ita  fe  habeant  , certum 
eft  nihilominus  licitum  effis  & honeftum , in 
peccatoribus  & inimicis  odiffe  ac  deteftari  pec- 
catum ; illudque  per  emendationem  tollere  , fi 
id  iure  poflumus  ; vel  optare  vt  a Deo  aut  afu- 
perioribus  puniatur : vnde  Apoftolus  dicebat: 
GaJ.f*  Vtmam  abfiindantur  ,qui  vos  conturbant.  Qdn  8c  de 
eiufmodi  punitione  laetari  po (Turnus , quatenus 
per  illam  tollitur  malum  peccati;  & e contrario 
triftari , fi  peccatorum  prauos  conatus  profpe- 
rari  videamus:  quod  optime  explicat  S.  Gre- 
gorius  his  verbis  : Sueture  plerumque  filet . vtnon 
mora  am‘JP*  chantate  (y  inimici  nos  ruina  Ut  1 fice t , & rur- 
C (I  * etU*  •fine  culpa  contrfitt ; cum  & 

ruente  eo  quofdam  bene  erigi  credimus  * & eo  pr fi- 
et et?  te  quopiam  ituufie  oppnmi  formidamus . 


PARAGRA  PHV  S II. 

Quu  ordo  in  char  itate  fit  mandas  fit. 

CErtum  eft  ordinem  aliquem  in  dile&ione 
charitatis  cfl'eferaandum,vt  docet  8c  pro- 
bat S.Thomas.  Hic  autem  ordo  ( vtidcra 
Jfc  explicat  ) exigit  a nobis,  vt  Deum  amore  appre- 
tiaciuo  plufquam  res  alias  quafcunquc , ablque 


Digitized 


loogle 


DE  IV.DECAL.  PRvBCEPTO.  4.7 r 
rlla  prorsus  comparatione  aut  exceptione , dili- 
gamusjtum  vcpoftDeum  nos  i pios, exinde  pro- 
ximos noftros,  ac  vltimo  loco  corpus  noftrum 
eadem  chnricacis  dilectione  comple&amur. 

Cum  autem  diligere  , nihil  aliud  fit  quam  bo- 
num velle ; fintque  tria  prascipua  bonorum  ge- 
nera, qus  no  bis  ipfis  vel  proximis  velle  poflii- 
mus  : fpiritualia  fcilicet , vt  gratiam , virtutes, 
gloriam,  Scc.  corporalia,  vt  vitam  , & fanitatem 
corporis,  8cc.  exteriora  denique,  vt  famam  , di- 
nitias,  Scc.  Ordo  char:tatisiupra  relatus  poltu- 
lat  ,vt  poft  Deum  ( de  cuius  diledione  iamfu- 
pra  egimus  ) quifque  primo  feipfum  diligar, 
quoad  bona  fpiritualia  ; deinde  proximum 
quoad  eadem  bona  fpiritualia : poftcafeipfura, 
quoad  bona  corporalia  ; & exinde  proximum 
quoad  eadem  bona  corporalia;  & fic  deinceps 
feipfum  8c  proximum , quoad  alia  bona  exte- 
riora. Ita  S.  Thomas  per  totam  quadt.  z6.  vbi 
id  fuse  explicat. 

Vnde  lcquitur  I.  nunquam  licitum efTe  cu- 
jufvis  boni  aliis  procurandi  praetextu  fpiritua- 
lem  aliquam  anima;  jaduram  per  peccatum 
quantum  vis  exiguum  deliberat  e incurrere:^*/ 
enim  frodtft  homini  ( vtait  Chriftus  Dominus  S. 
Matth.  8-  ) Si  vniuerfum  mundum  lucretur . enim* 
vero  fua  detrimentum  patiatur  j Sc  cap.  22.  ponit  di- 
ledionem  fuiipfius  , tanquam  regulam  & nor- 
mam dilectionis  proximi:  Diliget  proximum  tuum 
fieutte  »p/#/».-regula  autem  ( vt  docet  S.Thomas)  a*4"* 
prior  Sc  potior  clt  quam  regularum. 

Sequitur  2.  quoad  alia  bona  corporalia  8c 
exteriora  ca;teris  paribus, vnum  quemque  debe- 
re magis  fc  ipfum  diligere  quam  proximum: 
vnde  ( vt  ait  S.  Auguftinus  ) St  quu  exponat  vt-  []{j.'de 
tam  corporalem  propriam  pro  vita  corporali  ait  eri  w , men_ 
iam  non  dilgit  proximum  ficut  fe  ip/Um  , fed  pluf-  dacio 
quam  fe  ipfum  : quod  ( vtpoftea  fubjungit ) fana  c> 
doElrma  regulam  excedit.  Non  eft  tamen  contra 
hunc  charitatis  ordinem , fi  quis  ex  motiuo  ali- 
cuius virtutis  vitam  propriam  pro  tuenda  ami- 
ci vita  exponeict,quod  * S.  Hieronymo  in  cap. 


Digitized  by  Googl( 


DE  IV.  DECAL.  PRaBCEPTO. 
y.  Mich.  & S.  Ambrofio  Jib.  dc  Officiis  capj 
12.  tanquam  honefias  & perferas  amicitias  offi- 
cium commendatur;  & a fortiori  pollet,  imo 
•liquando  deberet  quis  pro  ialute  temporali 
communitatis  fu«e , puta  ciuicatisaut  patrias,  vi- 
tam  & alia  bona  exteriora  exponere;  cum  ra- 
tionisordo  poftulat,vt  pars  pro  fuo  toto  peri- 
clitetur. 

Sequitur;. fi  debonisdiuerfi  generis  agatur* 
.tunc  bonum  fpiritualc  proximi,  bono  noftro 
corporali  aut  temporali  prasterendum  eile  , ac 
proinde  proximo  verfanti  in  extrema  nece/fita- 
te  fpirituali  , etiam  cum  certo  propria  vita*  pe- 
riculo , fuccurrendum  e(Te:  dummodo  tamen 

Jrobabilis  ipes  iuuandi  proximum  effulgeat, 
ta  S.  Thomas  quasft.  44.  art.vlt.  ad  2.  vnde  S. 
loannes  epift.i.  cap.;.  Et  nos  debemus,  inquit, pr* 
fri.tr ibus  anirr/4!  ponere. 

Et  in  extrema  quidem  ac  moraliter  infupera- 
bili  neceffitate  fpirituali  tenetur  quilibet  Chri- 
ftianus  hunc  charitatis  ordinem  feruare,  vt  ex 
ante  dictis  confiat, & etiam  docet  S.  Auguft. 
& pofiillnm  communiter  omnes  Theologi:  pa- 
ftorcs autem  & ii  quibus  animarum  cura  incum- 
bit , lubditis  luis , non  fohim  in  extrema , fed 
etiam  in  graui  neceffitate  conftitutis  fuccurrere 
^l‘P*  debent , etiam  cum  proprias  vitas  periculo , vt 
j.qu.  fufiusdocec  & probat  variifque  exemplis  illu- 
4*  ftrat  Gregorius  a Valentia, 
otd.  Quod  autem  fpeftat  ad  ordinem  charitatis  in 
chr  p.  proximorum  dileftione  feruandum , certum  eft 
4*  in  primis,  quotiefcun  que  agitur  deauxilio  prae- 
ftando  in  extrema  vel  graui  neceffitate  corpo- 
rali alicuius,  ordinem  charitatis  poftulare  , vt 
perfonas  nobis  fecundum  carnem  magis  con- 
iunflas  aliis  fecundum  carnem  minus  coniun- 
ifiispriefcramus : vnde  fequitur  patrem  & ma- 
trem aliis  omnibus  efic  praeferendos ; exinde 
Yxorem ; poftea  filios , fratres  & alios  confam- 
guineos , provt  quifqueillorum  nobis  fecudiim 
carnem  coniundior  exiftit  ,vt  docet  S.  Tho- 
mas art.  8.  & fequent.  & poft  illum  Ifambertus 


DE  IV.  DECAL.  PRAECEPTO.  47* 

tradat.  de  char.  difpuc.  vltim.  art.  4. 

Quod  fi  fiat  comparatio  eorum  , qui  fecun- 
dum carnem  ,cum  aliis  qui  fecundum  fpiritum 
nobis  coniundi  funt : quamuis  variae  fint  Do- 
dorum  fententiae  , nec  fatis  dilucide  confiet 
quaenam  fuper  hac  quaftionc  fuerit  mens  S. 
Dodoris,  probabililfima  tamen  nobis  videtur 
eorum  lententia  , qui  afferunt  quod  , quamuis 
abfolute  loquendo  illi  qui  funt  meliores  & fan- 
diores, aliis  mimis  bonis  & fandis  obiediue 
magis  diligi  debeant, id  eft  amore  approbatio- 
nis & complacenti* , quo  illorum  virtutem  8c 
landitatem  magis  sftimemus  & amemus , ap- 
pretiatiue  tamen  eos  qui  nobis  fecundum  car- 
nem propinquiores  funt , magis  diligere  debe- 
mus irs,  qui  nobis  fpiritualiter  tantum  funt  con- 
iundi-  Ita  Richatdus,  B.innes  , &alij  quos  ci- 
'itat  & fequitut  Ifambertus  fupra. 

Quod  tamen  non  obftat  quin  amicum  vel  be- 
nefadorem  xnfignem  praeferre  interdiim  liceat 
aliquibus  confanguineis,  vt  pofi  Dominicum 
Bannem  docet  Valentia  fup.  pu.  f.  fieri  etiam 
potcfi,vt  aliquando  caufa;  aliquae  rationi  ma- 
xime confentanea»  occurrant.ob  quas  ordo  cha- 
ritatis fupra relatus  licite  ac honefte inuerti  pof. 
fit , vt  cxprefse  docei  S.  Thomas : e.  g.  in  fauo-  ^ 
rem  perfon*  bono  publico  maxime  nilis : *• 


PARAGRAPHVS  III. 

D*  a&ibtu  ch  amatu  trga  proximum , ac  prajirtim 
dt  elecmofjna  corporali. 

VArij  fuot  & multiplices  adus  charitatis 
erga  proximum, quorum  prateipuos  enu- 
merat S.  Dodor  qu*ft.  47.18.  & fequ. 
fcilicet  diledionem,  qua  alteri  per  charitatem 
bonum  volumus:  beneficentiam , qua  bonum, 
quod  ei  volumus , quantum  poflumus , reipfa 
illi  tribuimus  : gaudium  . quo  de  illius  bono, 
v.g.  conucrfioncapeccatis,profedu  ia  virtute 


*So  DE  IV.  DECAL.  PRjBCEPTO. 

*dc. laetamur:  pacem,  qua  fimul  cum  proxirn# 
confpiramus  in  iis , quae  ad  illius  bonum  fpiri- 
tuale  conferunt : milericordiar» , qua  illius  roi- 
feriis  tanquam  noftris  condolemus  , ealque» 
quantiim  po  lliimus,  lubleuanms. 

Sunt  autem  duo  praecipui  aftusipfiusmilcri- 
cordiae , de  quibus  Theologi  fufius  dilputare  to- 
lent,  cleemofyna  fcilicct  & correctio  fraterna. 
q.31.  . Eleemolyna  ( vt  docetS.  Thomas^J  efta&ul 
*.  x.  charitatis,  quo  quis  propter  Deum  proximo  in- 
digenti fubuenit.  Ciim  aurem  duplex  indigen- 
tia reperin  poflit  in  proximo  , fpiritualis  icilicct 
•Xt.l.  ac  corporalis  : ideo  etiam  duplex  eleemolyn* 
fpecics  a S-  Dodore  a/Iignatur  : alia  fpiritualis, 
qua  indigentias  ipiriruali  fuccurritur  , de  qua 
paragrapho  lcquend  agemus:  alia  corporalis, 
qua  miferia  8c  indigentia  corporis  1'ubleuatur. 

Circa  hanc  vero  eleemofynam  corporalem, 
certum  eft  illam  efle  > non  lolum  in  coniilio, 
fed  etiam  in  praecepto  , vt  docet  & probat  S. 
art’  ?•  Thomas  : & aperte  colligitnr  ex  variis  Icriptu- 
r se  locis  Ezech.  16.  htc  fuit  iniquum  Sociam*.  &e. 
manum  egeno  &•  pauperi  non  porrigebant . Et  S. 
JVtatth.  zy.  Chriftus  Dominus  flammis  aeternis 
adiudicat  eos , qui  mifericordise  opera  exercere 
' omiferunt.  Idipfum  S.  Patres  vnanimner  allc- 

tunc  :S.  Ambrofiuslib.  deNabure  ,loquensde 

eleemofyna , Debitum  . inquit  reddu  . non  largi- 
ris indebitum  : ideoque  tibi  dicit  fnptura  : tm  :na 
pauperi  aurem  tuam  , & redde  debitum  tuum  /5. 
Bafilius  concione  in  illud  didum  diuitis : De- 
jKtuam  horrea  mea:  dicit diuitem  illum.  No»  co- 
ritaffe  de  fuperftuo  pauperibus  erogando  .nullamque 
pracepti  diuini  habutffe  rationem  : S.  GrcgoriUS 
Naxiam  orat,  de  pauperum  amore  dicit  nos 
Mandato  dium»  atque  exemplo  ad  eleemofynam  lar- 
giendam excitari. 

Verum  difficultas  eft , cum  praeceptum  illud 
affirmatiuum  fit  , quo  potiffimiim  tempore 
eblieet : quod  vt  melius  & certius  dignofeatut 
obferuandum  eft  ex  S.  Dodore , obligationcin 
laciendae  eleemolyna:  ex  duplici  capite  orm: 

Paruo 


7 


DE  IV.  DECAL.  PR^CEPTO.  481 
Primo  ex  parte  dantis, ii  habeat  bon^fuperflnaj 
fiue  ea  fint  iuperflua  natur*, id  eil  non  neceffa- 
ria  ad  vitam  liram  & fuorum  f uftentandarrqfiue 
fintfuperflua  pcrlin*  , id  eil  non  neccilariaad 
perfon*  coditionem  dignitatemque  tuendam  : 
Secundo  ex  parte  accipientis , ii  aliqua  prema- 
tur neceifitate  : qu*  quidem  triplex  effe  poteik 
vna  extrema, cui  nili  luccurratur,  hominis  vita 
periclitabitur ; altera  grauis  , cui  nili  fubuenia- 
tur , vitam  aegre  ac  difficulter  fuilentabit;  tertia 
communis,  qualis  eil  ferme  eorum,  qui  oitia- 
tim  mendicant. 

Hac  obferuatione  fuppoiita  , in  quaflione 
valde  perplexa  & difficili,  qua;  Doclorcsin  va- 
rias diilraxit  fententias , breuiter  dicimus  pro- 
babiliffimam  nobis  videri  fententiam  illorum, 
qui  afferunt  vnumquemque  obligari  fub  pec- 
cato mortali  ad  cleeniofynnm  eroganda  de  fu- 
perfluis  natur*  iis,  qui  funtin  extrema  neceifi- 
tate conftituti : de  fuperfluis  vero  pcrlon^iis, 
qui graui  neceifitate laborant.ItaTolctus  lib.S. 
cap4f.  vbi  pro  hac  fententia  citat  S Dodorem 
& plurimos  alios  Theologos,  probatque  illam 
ex  his  Chrifti  Domini  verbis  : Ite  maleditti  in 


ignem  acernum  : cfteriui  enim  , £r  non  dediflis  mihi 
manducare, &c.  Hofpes  eram,  &■  non  coUcgifiit  me ,&c. 
infirmus  & tn  carccre,& non  vifitafiu  >w«:manifcilum 
eil  enim  has  ncccffitates  non  effe  extremas  ; 8c 
tamen  condemnari  hominem  , qui  in  illis  pro- 
ximum luum  fubleuare  omiflt. 


An  vero  ex  fuperfluis  illis  perfong  vnufquif- 
quefub  peccato  mortali  teneatur  ad  erogadani 
eleemofynam  in  comuuibus  pauperum  necef- 
iitatibusjita  vt  nullus  licite  poifit  Iuperflua  iibi 
retinere,  fed  pauperibus,  qui  nunquam  & nuf- 
quam  defunt,illa  diilribuere  obligetur  .-idem 
Toletus  afferit  communiorem  Dodorum  fen.  - , 

tentiam  effc  negatiuam  , quamuis  non  deiint, 
qui  affirmatiuam  ampl edantur  ; proindeque 
nullum  fub  peccato  mortali  ad  eroganda  pau- 
peribus iuperflua  teneri  extra  graucs  aut  extre- 
mas neceffitates  5 aitque  fe  non  audere  ad  id 


X 


Digitized  by  GoogI< 


4$i  DE  IV.  DECAL.  PRAECEPTO, 
obligare  ftb  mortali  eos,. quos  tot  & taciti  Do- 
dores  ab  illo  citati  excufant. 

Re&e  tamen  monet  eos  qui  habet  fuperflua, 
aon  omnino  fecuros  e /Te  debere,  fed  timere, ne 
forte  fibi  fuqque  cupiditati  nimis  blandiantur} 

& ferio  perpendere  , quam  'diucrfa  fint  iudicia 
Dei  a iudieiis  hominum}  ideoque  longe  tutius 
cfle,vt  fuperflua  illa  flatus  Sc  dignitatis  in  ope» 
ra  charitatis  aut  alia  Deo  grata  & honorifica 
impendant, quam  oriola  apud  fe  reti  neat,  prat- 
ferrim  ciun  S S.Patres(quorum  plurimos  citat ) 

, fint  hac  in  re  longe  rigidiores, videanturque  a f- 
ferere  vniuerfim  homini  Chriflianoillicitu  efle 
fuperflua  retinere,  quandiufunt  aliqui  paupe- 
res, in  quos  illa  erogare  poilit. 

Addit  praterea  idem  author, aliter  hoc  elee- 
mofynat  faciende  praecepto  teneri  eos, qui  alio- 
rum curam  habent  prefertim  Ecclefiaflicam  & 
fpiritualcm;  aliter  eos, qui  non  habent  :lii  enim 
fatisfaciunt  indigentibus  illis  , qui  occurrunt, 
elecmolynam  erogando  ; illi  veroinfuper  in- 
quirere aliquomodo  tenenturmum  fibi  fu b dici 
fuseqiiccur?  commi/fi  grauem  aliquam  cgefla- 
tem  pariantur,  vt  cis  fuccurrant.  Docet  prqtc- 
xeaperfouas  Ecclefiafticas,  flue  beneficia  8c  re- 
ditus Ecclefiaflicoi  obtineant  fde  quibus  infra 
fuo  locoj  flue  bona  tantum  patrimonialia  pof- 
fideant,  eodem  facienda:  elcemqlyna:  prreepto 
arduus  obligari , eo  quod  in  illis  fuperfltmm 
magis  inuehiri  poilit  quam  in  Laici.s  : cum 
enim  neque  vxores  neque  filios  aut  filias  ha- 
beant, cumque  modum  ac  modcfliain  in  viclu 
ac  vefticu  feruare  teneantur , non  tot  rebus  in-  * 
digent,  ncc  ad  tantas  expenfas  faciendas  obli- 
gantur- 

Art-8-  Quires,  nam  omnes  perfonce  eleemofynara 
erogare  licite  poflint-  Rcfpondct  S.Doctor  il- 
lum, qui  eft  lub  alicuius  potcfhte  conflitutus, 
de  re  illa,  fecundum  quam  liiperiori  fubiicitur, 
elcemofynam  licite. facere  non  polTc,  niflde 
eonfenfu  illius, cui  fubditus  efl: : vnde  fequitur 
religiofos,  filios  familias  , aeferuos  elccmoly- 


Digitized  by  Googh 


DE  IV.  DECAL.  PRtfCEPTO  487 
nas  abfqueconfenfu  Superiorum,  paretum,ai*t 
dominorum  erogare  licite  no  pofie,  mfi  extre- 
ma aliqua  indigentis  ncceilitas  cos  ad  id  obli- 
get : poliunt  tamen  fili j Familias  cx  bonis  ca- 
Rrenlibus  aut  quali  caftrenfibus.  id  eft  cx  illis 
quK  vel  in  bello , vel  in  alicuius  officij  publici 
exercitio  conlequuntur,  erogare  eleemolynas; 
ficut  & de  iis  quas  in  proprias  expenfas  ipfisd 
parentibus  conceduntur-  Ita  Toletus. 

Quod  autem  fpeclat  ad  vxorem,  quamuisde 
bonis  communibus  ablque  mariti  confenlu 
eleemolynas  erogare  non  dcbcat;poterit  tamen 
( vt  idem  Toletus  docet  J id  facere,  fi  vitra  do  ■ 
tem  quam  attulit , aliquid  fibi  proprium  reler- 
uauit ; autfi  per  alterius  donationem  vel  pro- 
prium laborem  & induftriam  aliquid  illi  ob- 
ueniat : in  quo  tamen  locorum  confuetudinem 
feruadam  efle  dicit.  Item  fi  maritus  fit  amens, 
aut  ipfi  vxori  rei  domeftic®  adminiftrationcm 
relinquat , aut  fi  fit  fupra  modum  tenax  & aua- 
rusjncc  eleemolynas  vllas,  etiam  ciim  tenetur, 
erogare  velit:  tunc  enim  vxorid  poterit  exem- 
plo Abigail,qu£e  Dauidi  dedit  viro  fuo  nefcien- 
te.  Addit  idem  author  pofie  etiam  de  bonis  fibi 
cum  marito  communibus  facere  modicam  elcc- 
mofynam , propter  quam  maritus  nullam  indi- 
gentiam patietur. 


Lib.  S. 
c«?r. 


Supra. 

c.29. 


r.7^f. 


PARAGRAPHVS  IV. 

T)celcemo/yru(piriti{<!tlt>crcorre£tione 

fraterna. 

DO  Cit  S.  Thomas  feptem  prarfertim 
modis  fpiritualem  eleemofynam  exerceri 
pofie,  Icili  cer  docendo  ignorantem  ,confilium 
dando  dubitanti,  affiidum  confolando,  corri- 
piendo peccantcm,tolerando  benigne  illos  qui 
graues  funt  &on  erofi,  condonaudo  iniurias,& 
pro  viuis  ac  defundis  orando.  . . 

De  hac  autem  fpirituali  eleemofyna  idem 
quod  de  corporali  dicendum  cft,feruata  tamen 

X ij 


Digitized  by  Google 


484  DE  IV.DECAL.PR^CEPTO. 
debita  proportione; fcilicet  vnumquemque  te- 
neri eo  quo  poteft  modo  ad  fuccurredum  pro- 
ximo conftituto  in  extrema  & mora  liter  infu- 
pcrabili  necc/Titate  fpirituali,vt  didum  eft  pa- 
ragr-i-&  etiam  in  graui,id  eft  quando  nonnifi 
segre  & cum  fumnia  difficultate  neceflitas  illa 
fpiritualis  fuperari  poteft  :quamuis  ha>c  obliga- 
tio fuccurrendi  in  graui  necellitate  fpirituali, 
non  adeo  ftrida  fitin  Laicis  quam  in  Sacerdo- 
tibus ; illis  praeferam  {quibus  animarum  cura 
commirta  eft,  qui  proinde  ratione  officij  fui  de- 
bent inftruerc  ignorantes , de  rebus  illis  qnai  ad 
falutem  ncceflaria  funt ; confilium  redum  de 
ijfdem  rebus  ad  falutem  neceflarijs  praebere  : 
item  afflidis  quam  po/liint,  impendere  confo- 
lationem,  nc  malorum  pondere  oppreffi  in  def- 
perationem incidant : fimititer  & aliorum  de- 
fedus  tolerare,  condonare  iniurias  , corripere 
peccantes  , ac  pro  viuis  & defundis  orare, 
quoties  id  ab  illis  charitatis  ordo, aut  muneris 
fibi  impoliti  ratio  exigit. 

Verum  peculiaris  eft  difficultas  circa  corre- 
dionem  fraternam  peccantium  ; quo  nomine  a 
Theologis  intelligitur  qualifcuque  fermo,  quo 
quis  vel  monendo, vel  reprehendendo, vel  hor- 
tando, vel  rogando,  vel  inftruendo,  aut  alia  6- 
mili  ratione  nititur  proximum  a peccato  rcuo- 
_ care, & ad  officium  virtutemque  reducere,  id- 
queobipfius  proximi  proprium  ac  peculiare 
bonum. 

De  hac  autem  fraterna  corredione  fupponi- 
j,  mus  tanquam  certum  , inefle  obligationem  ad 
a'.'i.  ' ibam  faciendam, non  folum  ex  confiiio,fed  etia 
ex  prreccpto  , vt  docet  S.Thomas  8c  cum  eo 
Theologi  omnes , qui  id  communiter  probant 
ex  his  Chrifti  Domini  verbis  S.  Matth.18.  Si 
peremerit  in  te  frater  tutu ,v*dc  &■  corripe  e*m,&c.id 
Ser.i  6 ^ te  Ciente  peccauit  frater  tuus,  vt  explicat 

de  ver.  S.Auguft.  qui  haec  Chrifti  Demini  verba  tan- 
Hom.  qusun  de  praecepto  didaintelligit. 

. ’ Hoc  fuppofito  tria  pr^fertim  de  corredione 

fraterna  quaeri  poflunt:primum,  quando  facicn- 


DEIV.DECAL.  PRAECEPTO.  4Sf 
da  fit : fecundum,  a quo  facienda  fit : tertium, 
quis  ordo  in  illa  fcruandus. 

Ad  primum  quzefitum  rcfpondctur  hoc  pra?- 
ceptum,cum  affirmatiuum  fit,  no  quouis  tem- 
pore obligare  , fed  folitm  concurrentibus  qua- 
tuor  conditionibus.Prima  eft  vt  noueris  pecca- 
tum proximi : fi  enim  illud  ignores , corrigere 
non  teneris, imo  nec  curiofius inquirere  debesj 
hoc  enim  ad  fuperiorem  illius  proprie  pertinet,  ' 
vt  docet  S.Thomas  rvnde  Prouerb.  a4.  ^ 

inquit  Sapien S impietatem  tn  Homo  lu/li , & 4- 
ntn  vajles  requieeuu. Secunda  eft,vt  ille, qui  pec- 
cauit,nec  emendatus  fit,  nec  mox  fiue  per  aliu 
fiue  per  le  ipliim  credatur  emendandus jli  enim 
iam  emendatus  fit , vel  proxime  emendandus 
exiftimetur,  corredione  tua  non  indiget,  nec 
proinde  ad  illam  faciendam  obligaris,  vt  docet 
Valentia  difput. 3. quxft.ie.  de  corred.fraterna 
p.2.  Imo  valde  probabilis  eftfententia  Sylue- 
ftri,Turriani,&  aliorum,  quos  citat  & fequitur 
Lay mannus trad.  %.  cap.  7.  de  corred  frat.pec- 
catum  mere  protentum, fi  non  fubfit  periculum 
recidendi, non  cadere  lub  obligationem  prxee- 
pti  corredionis  fraterna;:  vnde  E ccli.19. dicitur. 

Corripe  proximum, ne forte  iteret-  Tertia  eft,vt  fpe- 
res  aliquem  frudum  tuse  corredionis ; fi  enim 
nulla  fit  emendationis  fpes  , imo  verearis  ne 
is , qui  peccauit,  corredione  tua  deterior  fiat, 
tunc  manifeftum  eft  te  ad  illam  minime  obli- 
gari : vnde  S.  Auguftinus  dicit  ad  charitatem  T 
pertinere, vt  qui  S corripiendi*  male  agentibus  parcat;  I-1®*.1, 
quia  ipfis  metuit , ne  deteriores  ex  hoc  efficiantur.  -Ex-  dC  ^1U* 
cipicndus  eft  tamen  cafus  ille,  in  quo  ex  deffe-  c’ 
du  corredionis  alij  fcandalam  aliquod  pate- 
rentur ■■  tunc  enim  corredio  facienda  eft,  ne 
alij  inde  peccandi  occafionem  accipiant  Quar- 
ta denique  conditio  eft,  vt  locus,tempus,nlia:q; 
ad  corrigendum  circumflantia;  opportuna;  fint: 
fi  enim  alterius  temporis  vel  loci  opportuni- 
tatem ad  proximum  corrigendum  commodio- 
rem expedes  , non  teneris  ftatim  illum  corri- 
gere,fcd  laudabiliter  id  differre  potes. Ica  doce; 

X iij 


V 


4$o  DE  IV.  DECAL. PRAECEPTO. 

a ■>  ,’(|  S.Thomas : & S.  Angullinus  fupra  dicit  e/Te 
conlilium  charitatis,fi  altquu propterc*  ob  urg.vidu 
& c rripiendu  male  agentibus,  pareat,  quia  opportunum 
tempus  requirit. 

Quod  fpedat  ad  fecundum  quxfitum , qui- 
nam videlicet  ad  corredionem  fraternam  obli- 
gentur; afleritS.  Dodorarr.  q.  omnes  teneri 
ex  vitute  charitatis  : quod  etiam  conftat  ex 
Ecdi.i7.vbi  didetir,  quod  Deus  Manriauit  vm- 
fsique  de  proxima  fuo  : & S.  Matth.iS.vbi  Chri- 
/tus  indefinite  praecipit : Si  pectauetit  in  te  fra~ 
ter t»:n ,t:rrips cum,&c.  Pradati  tamen  Sc  Supe- 
riores,quibus  alioruru  cur.i  incumbit  , flridius 
ad  corredionem  faciendam  obligantur  : qua; 
quidem,  fi /pedetur  vt  eft  adus  iulliria:  vindi- 
cat  i ut, ad  illos  folos  pertinet,  vt  obferuat  idem, 
S-Doclor. 

Quod  denique  (pedat  ad  tertium  qaeditum; 
videlicet  quis  ordo  in  corredione fraterna  fer- 
uandus  fit ; & an  ordo  a Cluilio  Domino  in 
Euangclijs  pr.elcripcus,  fit  ex  praicepto  nece/ra- 
xius;  vt  fcilicct  peccans  primo  priuatim  admo- 
neatur ; tum , fi  hs:c  admonitio  nihil  profit, 
vnus  aut  duo  teftcs  adhibeantur,  ac  demu  Ec- 
clcfiaifcu  Prolato  aut  Superiori  denuncietur  i 
Refpondecur  fecundum  mentem  S.Dodoris, 
it  ~.Sc  non  modo  ipfiam  corredionem  fraternam,  fed 
j.  Sc  illius  facienda;  modum  a Chrifto  Domino 
praderipeum  , c/Te  dc  priecepto  : quod  tamen  - 
praiceptum  . cum  fit  affirmatiuum,  nec  quouis 
loco  Sc  tempore  obliget;  inde  fequiturtunc  fo- 
lum  ex  prateepto  modum  illum  corredionis  . 
feruandum  effe  , quando  adipfius  corredionis*^* 
, finem  afiequenduin  neceflurius  efie  ccnletur: 
jCr  I quapropter  S.  Augullinus  dc  illo  corripiendi 
15  ver'  modo  loqiicl\S,DifirrncrcAnqmt,(lebinttuJaliqHa- 
iaom.  t aliquando  illud  ejje  faciendum  ; aliquando 

corripiendo  fratrem  inter  te  & ipfum  folttm  ; aliquando 
Difp  q coram  omnibus. 

qlio.  Obferuat  autem  Gregorius  a Valentia  varios 
decor,  cflecafus.in  quibus  nulla  videtur  efle  ad  illum 
fr  pu.f  modum  corredionis  fraterna:  feruandum  obii- 


T)E  IV.  DECAL.  PRAECEPTO.  487 
ntio  ; vt  fi  peccatum  fit  publicum  ; vel  fi, 
Suus  occuV>,ceta  tamen  in  ta— 
communicatis.  & periculum  (it  m mota , «ut  fi 
ob  aliquam  incuricntem  circumfla  nuam  1 ru- 
denter  indicetur  modum  illum,  ad  emendatio- 
nem proximi  futurum  inutilem ; quod  etiam 
doce;  S.  Thomasart.  8-adi.vbi etiam  in  re;p. 
..  addit  ex  S.  Auguftino , fi  poft  occultam  ad- 
monitionem peccator  minime  refipneat , ^u- 
liris  interdum  10 te  peccatum «oi  I» tao *u 
Superiori,  non  quidem  vt  judici , fcd  vt  pam 
prius  manifeftare,  quam  teftes  adhibeantur  , eo 
quod  paterna  charitate  & admomnone  pecca- 
tori plufquam  quiuis  alius prodefle  pofiit. 
deripoteft  idem  Valentia  loco  citato  , vbi  tu- 

fiflime  deiftisagit.  . 

Supcrfunt  adhuc  aliqua  difficultates  circa 
correctionem  fraternam  breuiter  hic  a nobis 

Prima  efl,  an  etiam  inferiores  teneantur  cor  • 
redionenv  fraternam  erga  Superiores  exercere. 
Refpondetur  affirmatiue,  dummodo  concur- 
rantquatuor  conditiones  fupra  explicata.’  : Ita 
enim  docet  S.  Thomas  att.  4-  & 
confirmat  exemplo  S.  Pauli,  q*u  , cum 
Petro  vtpoce  Apoftolotum  1 nncipi  fubdttus 
f vt  ibidem  dicit  S.Dodor; ) erga  illum  tamen 

correctionem  fraternam  exercuit.  Harc  tamen 
corre&io  fubditorum  erga  Superiores  ( vt  ibi- 
dem monet  ) cum  omni  manfuetudme  ac  re 
uerentia  facienda  efl,  iuxta  illud  Apoftoli  . «a 
Timoth.  f.  Stmwem  ne  wcrep  aneris,  Jed.  objeira  er 

* Secunda  difficultas  dt,  an  fit  obligatio  ad ■ cor- 
redionem  fraternam  faciendam  dc  quibulcun- 
que  peccatis  edam  venialibus?  Rclpondctur 
quamuis  laudabile  fit  proximum  etiam  de  vc 
nialibus  corripere,  modo  prudenter  X cu  cna- 
ritate  id  fiat;  non  cfle  tamen  ad  id  obligationem 
falcem  tub  peccato  mortali : imo  interdum  vti- 
lius  efle  leuiora  eiuimodi  peccata  dimmuure, 
nifi  talia  fiat,  qua  vel  fcandalum  aliorum  , vel 

X mi. 


Digitized  by  Google 


4S8  DE  IV.  DECAL.  PRAECEPTO, 
grauioris  alicuius  peccati  committendi  occafio- 
nu*  I1’  nem  praebere  poffint.  Ita  N, marius  cap.  24-vbi 
addit  aliquando  licitum  efle  expeclare,  vt  pec- 
catorrurfusincidatin  peccatum, in  quo  depie- 
henfus  poflit  cum  maiori  fructu  corrigi. 

Tertia  difficultas  eft,  an  teneamur  admonere 
& corripere  illum,  qui  ex  ignorantia , peccat? 
-Re/pondeturnosad  id  teneri, fi  eius  ignorantia 
fityincibilisd  J eft  de  re,  quam  quis  Icire  poteft 
& debet:  fi  autem  fit  inuincibilis,  diftinguedu 
cft--  vel  enim  Ipcratur  fructus  aliquis  ex  illa  cor- 
re&ione,  vel  minime  Ipcratur : fi  primum  , in- 
ftruerc  tenemur  ignorantem , prarfertim  fi  illius 
cura  nobis  commifla  fit,  fi  fecundum,  bona;  fi- 
dei rc  inquendus  eft  , (dummodo  tamen  inde 
alterius  damnum  aut  fcandalum  non  lequatur. 
Ita  Banncs,  Malderus,  Azorius , Nauarrus,  8c 
alij,  quos  citat  & fequitur  Bonacitia  difp. 
qusft.4.  de  charit.  pun.  7. 

Quarta  & vltima  difficultas  eft,  quale  pecca- 
tum fit  fraterna;  corre&ionis  omiffio-  Refpon- 
detur  illum  peccare  mortaliter,  qui  commodi 
ac  facile  impedire  vel  tollere  poteft  corredione 
fraterna  gra«em  miferiam  fpiritualem  proximi, 
quale  eft  peccatu  aliquod  mortale,  fed  no  audet 
ob  alicuius  mali  temporalis  timorem  vel  alicu- 
ius temporalis  boni  cupiditatem , qua;  in  eius 
animo  fraterna;  charicati  praeponderat , vt  con- 
at ex didis  paragrapho  1. illum  autem  qui  pro- 
pter paffionS  aliquam  timoris,  verecundia;, aut 
pufillanimitatis  non  exiftimat fetam  ftride  ad 
hoc  obligari,  vel  miniis  fe  idoneum  reputat  ad 
corredioncm  faciendam, ideoque  illam  omittit; 
a- 11.  plerumque  nonnifi  venialem  culpam  incurrere, 
ad  vt  docet  S.  Thomas  .•  quod  tamen  intelligen- 
**  dum  videtur  cum  hac  exceptione,  nili  is,  qui 
corrigere  omittit,  fit  Superior;  aut  ex  illa  omif- 
fi*ne  grauc  aliquod  fcandalum  lequatur. 


Digitized  by  Google 


DE  IV.  DECAL.  PRAECEPTO.  4S9 


1 


paragraphvs  V. 

Q^enam  peccata  chdritati  proximi 
t iduer fentur . 

QVatvor  funt pr^fertim pcccatoru  ge- 
nera,qua;  proximi  duritati  opponantur, & 
aci  qua;  reliqua  poffimt  reuocari;  odium  fcilicet, 
inuidia,  difcordia,  Sc  fcandalumrde  quibus  agit 
S.Doelor  qureft.  $c  fequentibus,  vbi  docet 

efle  dsplex  proximi  odium;  abominationis  fci- 
lrcct  & inimicitia;.  Odium  abominationis  eft 
alienatio  & auerfio  voluntatis  a proximo  1 pro- 
pter  aliquod  malu,  quod  in  eo  cdcipimus  : odiu 
vero  inimicitias,  eft  illud,  quo  malum  aliquod 
proximo  volumus:&  vtruque  odium  ex  genere 
luo  peccatu  mortale  eft;  fi  quis  v.  g.  proximum 
fuum  auerletur  & abontinecur,  quatenus  hom® 
vel  quatenus  Chriftianus  eft  : item  figraue  ma- 
lum aliquod  illi, optet  , quatenus  illi  malum 
eft » iuxta  illud  quod  dicitur  1.  Ioan.  3.  Omnis, 
qu:  oditfr.itrcrn  funm,  homiciiUefi  : defectus  tamen 
deliberationis , aut  materias  leuitas  a peccato 
mortali  excufiire  pollet;  imo  nullum  edet  pec- 
catum; fi  quis  peccatorem  odio  profequeretur, 
non  quatenushomo  eft,  lcd  quatenus  pecca- 
tor, id  eft,  fi  abominaretur  eius  peccatum , vel 
fi  optaret  illi  aliquod  malumpion  quatenus  eius 
malumeft,  fed  quatenus  ad  deftructionem  8c 
f xtejminium  peccati  coferre  poteft,  vt  patet  ex 
ijs  quas  paragraphis  praecedentibus  dicta  funt.  <Pi,l 
Inuidia  ( vt  docet  S.  Thomas ) eft  depraua- 
tus  voluntatis  affectus;  quo-quis  triftatur  de  bo-  ' 
no  proximi,  quatenus  eft  proprue  excellentias 
imminutiuum:  quod  vt  melius  intelligatur;ob- 
fcruandum  eft  ex  Toleto  feptem  potiftimum  d-iD.». 
modiscontingere.pofle,vt  quis  trifteturdebo-  c*  *3» 
no  proximi.Primo  quia  inde  aliquod  malu  fibi 
timet:  vc  fi  quis  triftctur  dc  electione  alicuius 

Xv 


Digitized  by  Google 


490  DE  IV.  DECAL.  PR^CEPTO.I 
in  aliquam  dignitatem,  eo  quod  fibi  in  damnu 
aliquod  prouenturum  vereatur : quod  fi  damnfi 
illud  fibi  iniufte  inferendum  rationabiliter  ti- 
meat, nullum  erit  peccarum : fi  autem  iufte,  v. 
g.  fi  fur  a ut  ficcarius  triftetur,  eo  quod  ele&us 
fit  in  iudicem  vir  integerrimi  animi,  a quo  lce- 
Icrum  filorum  vindiciam  fibi  meruit;  peccabit." 
quia  ficut  non  liceret  illi  talem  virum  dignitate 
iiia  <fc  poteftatcob  hunc  meum  priuarc  , fi  nec 
ctiatn  de  ea  triftari  licitnm  eft- 

Secundo  triftari  poteft  aliquis  de  alterius  bo- 
no, eo  quod  fimili  bono  careat:  vt  quando  quis 
videns  hominem  dotium;,  triflatur  non  quia 
doifius fit,  fed  quia  ipfe  pari  doctrina  non  fic 
praeditus : Et  hjec  triftitia  dicitur  aemulatio,  cft- 
que  licita  &honefta,  fi  bona  qua;  quis  aemula  - 
tur,  ad  falutem  animas  diuinamque  gloria  con- 
ducant : vt  fi  quis  videns  hominem  poeniten- 
tem,  zelo  feruentem,  triftetur,  non  dc illius  bo. 

• no,  fed  ex  eoquod  fe  virtutibus  einfmodi  defti, 
tutum  videat;  fi  autem  aemulatio  illa  fit  detem. 
poralibus  bonis,  quae  non  referantur  in  vlium 
honeftum  finem,  tunc  erit  mala  veli  indifferens 
ratione  motiui  vnde  orietur. 

Tertio  triftari  potefl  quis  de  bono’  alterius, 
quia  eum  tali  bono  indignum  iudicat : & hsc 
eft  indignatio;  quae  quidem  bona  vel  mala  eft 
pro  ratione  motiui  ex  quo  concipitur : fi  enim 
aliquis  triftetur  v.  g.  quod  fceleratus  aliquis  & 
flagitioliis  dignitatem  aliquam  confccutus  fit, 
qua  indignus  eft  5c  rationabiliter  creditur  abu- 
furus,  non  peccabit;  fi  vero  ex  prauo  aliquo  af- 
fectu temere  iudicet  alium  bono,  quod  illi  ob- 
uenit,  indignum,  ideoque  dc  illo  triftetur,  pec- 
catum committit  graue  vel  leue  pro  ratione  gra- 
ui tatis  vel  leuitatis  ipfius  materiae. 

Quarto  poteft  triftari  quis  de  bono  alterius; 
quia  eft  erga  illfi  male  affedusrquado  enim  ma- 
lo animo  in  alique  fumus,  bonu  eius  nobis  difi- 
plicet : & hoc  pertinet  ad  odium  dc  quo  fupra. 

Quinto  po  eft  quis  triftari  de  bono  alterius: 
quia  eft  proprias  excellentiae  diminutiuum,& 


DE  IV.  DECAL.  PR^CEPTO*  491 
hoc  proprie  pertinet  ad  inuidiam-,quse(vt  docet  sUp.. 
S.  Thomas ) ex  genere  fuo  eft  peccatum  mor- 
tale, nili  defectus  aduerccntic  aut  materia.*  leui- 
tas  excufet:  & lic  peccauit  Sat.il  inuidens  glo- 
ria Dauidis  , quatenus  afllimabat  luam  ab"illa 
ob {curari  & minui* 

Sexto  poteft  rriftari  quis  de  bono  temporali 
alicuius.'  quia  clt  maioris  boni  fpiritualis impe- 
ditiuum:  8c  hoc  pertinet  a i charitatcm. 

Septimo  de  codcm>  bono  temporali  tnftari  . 
poteft,  quia  modo  aliquo  iniufto  acquifitum  eft 
in. damnum  priuatum  vel  publicum  : & hoc  ad 
zelum  iuftitiae  pertinet. 

Difcordia  eft  diflenfio  voluntatis  a voluntate  qu.57. 
proximi  circa  aliquod  bonum,  in  quo  tenetua 
quis  confentire.Ita  S.  Thomas  .•  diftentire  enim 
a proximo  in  rc  aliqua  mala  bonu  eft.imo  etiam 
diftentire  in  re  aliqua  bona,  fed  quam  quis 
velle  minime  obligatur,  non  eft  per  fe  malum.- 
fed  tunc  folummodo  difcordia  peccatum  eft, 
quando  quis  in  re  aliqua  bona,  quam  velle  te- 
netur, ab  aliis  cx  voluntatis  prauitate  difleuti  t. 

Quod  fi  hax  difcordia  fit  circa  «veritatem, 
quam  quis  cum  altercatione  verborum  impu- 
gnet, vocatur  contentio  : 8c  fi  veritas  illa  qure 
impugnatur  diuinum  honorem  aut  notabilem 
proximi  vtiiitatem  fpe&et,  vt  quando  veritates 
ad  fidem  aut  morum  rectitudinem  fpeclantes 
impugnantur,  eft  peccatum  mortale:  fi  eo  vf- 
que  procedar  difcordia  illa  & diflenfio  volun- 
tatis , vt  quis  feipfum  ab  vnitate  Ecclefix  feiu- 
gat,  nolitque  eius  capiti  vifibili  , nimirum  Ro- 
mano Pontifici  fubefle;  dicitur  Schifma;eftque 
graue  peccatum  mortale,  vt  docet  S.  Thomas 
quaeft.  39* 

Si  ad  difeordiam  animorum  accedat  etiam 
armorum  violentia,  quee  proximo  nocumenta 
aliqua  in  bonis  fortuna*  vel  corporis  iniufte 
inferantur,  vocatur  bellum ; fi  ramen  bellum 
obeaufam aliquam ioftam  fufeipiatur;  fi  abeo, 
qui  legitimam  poteftatem  habet ; fi  cum  redta 
intentione : tunc  non  eft  peccatum  , vt  docet 


Digitized  by  Google 


49*  DE  IV.  DECAL.  PRAECEPTO, 
idem  S.  Thomas  quasft.  40.  in  eo  pugnare  li- 
citum eft,  alias,  fi  vna  ex  tribus  his  conditio- 
nibus defit, peccatum  mortale  eft,  & quidem  eo 
grauius  quo  grauiora  per  illud  dana  proximo 
inferuntur-  Quod  quamuis ita  fit , non  debent 
fubditi  de  intentione  principis  iudicare  ,fufficit 
vt  illis  manifefte  non  conflet  de  iniuftitia  belli: 
imo  quamuis  dubitent  'an  bellum  iuftum  fit; 
poliunt, &etia  interdum  debent  quando ipfis  a 
principe  ita  prascipitur,  pro  illo  militare  ••  quod 
Lib.  optime  explicat  S.Auguftinus  his  verbis  : Vir 
2i.cot  Wfirti  fub  r:ge homwe  etiam  ftcrtlego  militet^ 

Fauft.  rttte poteftillo  ittbcnte  bellare  ; Ji,  quod /ibi  a principe 
c „ ' iubttur,  vel  non  efte  contra  Dei  praceptum  c rtum 

velvtrumfit,  certum  non  eft,  itavtfortaffe  reum  faciat 
regem  iniquitas  imperandi  ; innocentem  autem  mili- 
tem oftendatordo  feruiendi. 

<!•  4?-  Scandalum  denique  ( vt  docet  S.  Thomas)  eft 
*•  *•  didum,  vel fadii  minus  rectum,  prasbens  alteri 
occafionem  ruinas.Dicitur  1.  ( didum  vel  fadft) 
quia  interiores  adus,ciim  aliis  noti  no  fint,  illis 
nocerenon pofTunt.  Dicitur  2.  ( minus redum) 
vt  fignificctur  poffe  aliquando  fcandalu  oriri  ex 
aliquo  dido  vel  fafto,  quod  non  fit  ex  fe  malu, 
fcd  quod  habeat  tantum  fpeciem  mali : Dicitur 
denique  praebens  alteri  occafionem  ruinas,  non 
verocaufam;  eo  quod  proprie  loquendo  hu- 
mana voluntasa  nulla  caufa  efficaciter  induci 
poffit  ad  peccandum , fed  folusnmodo  veluti 
oblata  occafionefponte  in  illud  confentiat. 

Art.  2,  Docet  autem  S.  Thomas'  aliud  efle  fcanda- 
* lum  adiuum  , aliud  paffiuum.  Scandalum 
adiuum  eft  ipfummet  didum  vel  factum  mi- 
niis redum,  quod  eft  alteri  occafio  ruinas;  fiue 
id  fiat  eX  certa  & direda  intentione  alium  jn- 
ducendi  ad  peccandum  : fiue , quamuis  eiuf- 
modi  intentio  non  adfit  , id  tamen  quod  fit, 
exfc&  natura  fua  alium  inducere  poteft  ad 
peccandum.  Scandalum  paffiuum  eft  ipft 
fpiritualis  ruina  eius  qui  fcandalizatur.  Po- 
teft autem  aliquando  icandalum  adiuum  ede 
fine  paffiuo  : vt  fi  quis  aliquem  inducere 


DE  IV.  DECAL.  PR/ECEPTO.  49? 
conetur  ad  peccandum;  nec  ille  coulen cire 
velit.  Poted  etiam fcandalum  pa/fiuum  clle  fi- 
ne adiuo:  vt  fi  quis  ex  fado  vel  dido  al- 
terius , quod  ex  le  ad  peccandum  nulla  ratio- 
ne indudiuum  ed,  occafionem  ruina:  aut  fcan- 
dali  per  voluntatis  prauitatc.m  accipiat  qua- 
le fuit  fcandalum  Pharifeorum  occafione  iver- 
borum  Chrifli  Domini.  Et  fcandalum  qui'  Art.4. 
dem  paffiuam  mortale  vel  veniale  peccatum 
eftf' vt  declarat  S-  Dodory  pro  qualitate  cri- 
minis, in  quod  quis  propter  didum  vel  fa- 
dum  alterius  impingit  : fi  militer  feandalum 
adiuum  mortale  ed  vel  veniale , fecundum 
rationem  didi,  vel  fidi , quo  praebetur  alteri 
occafio  ruina; , vel  fecundum  intentionem  il- 
lius, qui  eiufmodi  occafioncm  praebet.  Quam- 
uis  vero  fcandalum  paffiuum  non  fit  fpecia- 
Ic  peccatum , nec  opus  fit  vt  qui  peccatum 
aliquod  commifit,  in  confeffionc  declaret  fe 
ab  alio  ad  id  induduin  fuifle  ; fcandalum 
adiuum  tamen  eft  peccatum  fpeciale  praece- 
pto corredionis  fraternae  oppofitum,ac  proin- 
de in  confeffione  declarandum  , praifercim 
q uando  quis  deliberate  alterum  ad  peccandum 
induxit : quod  'fi  praeter  eius  intentionem  id  In  art. 
accidat  quamuis  Caietanus  & quidam  alij  qU. 
Theologi  negent  in  eo  cafu  fcaudalum  adiuum 
eflc  peccatum  fpecia  le  : probabilius  tamen  alij 
affirmant , vt  Major  , Sylueller  , Nauarrus;  Difp.?. 
quos  citat , 8c  fequitur  Valentia  ; vnde  is  qU.  ig. 
qui  aduertic  aliquod  didum  vel  fadum  fuum  de  fca. 
miniis  redumpo/Te  alium  ad  peccandum  indu-  pu.  S. 
cere  , uec  tamen  ideo  ab  illo  dido  vel  fado 
defiftit  ; debet  fecundum  illos  Dodores  cir- 
cumllantiam  illam  in  confeifione  declarare  , fi 
mortale  fuit  iilud  peccatum,  cuius  occafionem 
prsebuit.  , '*  art.7. 

Denique  monet  S.  Dodor  fpiritualia  bo- 
na ad  falutem  propriam  vel  alterius  necef- 
fiuia  nunquam  effe  dimittenda , licet  inde 
fcandali  pa/fiui  occafioncm  aliquis  accipiat : 


Digitized  by  Googl< 


• ,.3ag!&'s5E>acj»r»ia: 


494  DE  IV.DECAL  TR^CErTO. 
nec  ad  euitandum  huiufmodt  fcandalum.vllmn 
vnquam  peccatum,  nequidem  veniale,  comitti 
debere;  imo  neque  vllum  opus  bonum,  licet 
minime  praeceptum  , omittendum  eiTe;  fi  fcan- 
dalum  cx  fola  alterius  malitia  oriatur : fi  tamen 
ex  ignoracia  vel  infirmitate  oriretur,  tunc  ad  vi- 
tandum fcandalum  ptifillorum,  praeftaret  quoA- 
uis  opus  bonum  minime  praeceptum  omittere. 
& quiduis  aliud  feclufo  peccato  facere.  Exem- 
plum vtriufque  habemus  iuipfii  Chrifti  Domi- 
ni  perfona  ■,  qui  S-  Matth.  if-  ob  Icandalum 
Pharifieorum  minime  ab  incepto  Termone  de- 
e contra  cap.17.ad  vitandum  populi 
fcandalum  vectigal , ad  quod  minime  teneba- 
tur, folucre  voluit. 


paragraphvs  vi. 

Quanam  / int  <'bli%ationes  filiorum  er~ 
parentes,  parentum  erga 
fiitos. 

PR.  & t E R.  obligationes  generales  , quae 
vnumquemque  proximorum  (p edant; funt 
aliqnx ipcciales filiorum  erga  parentes  , & vi- 
cilfitn  parentum  erga  filios  : quae  hoc  quarto 
Decalogi  praecepto  praderibuntur. 

Part  j.  Docet  autem  Carechifmus  Romanus  nomi- 
cap.  p.  ne  honoris  parentibus  exhibendi  tria  praefertira 
fimaficari , amorem  fcilicet , reuerentiam,  & 
oSedicntiam : tenentur  fiquidein  filii  fpeciali 
modo  ad  amorem  erga  parentes : ita  vt  odium 
parentum  longe  gramiis  peccatum  fit,  quam 
cuiufcunque  alterius  perfona» ; vnde  Nauarrus 
cnp.14.  num.  11. 8c  Toletus  lib.  7.  cap.  1.  exi- 
ftimaiit  in  peccato  odij  circuraftantiam  per- 
fonar  parentum  efle  in  confefiione  [declaran- 
dam. Neque  fufficit  amor  internus,  fcd  exte- 
rioribus effectibus  prodere  Te  debet , adeo  Yt 


DE  IV.  DECAL.  PRvECEPTO.  4,^ 
teneatur  filius  parentum  nece/fitatibus  fiue 
corporalibus  flue  1'piritualibus,  quantum  in  ip- 
(o  eft.fubuenire;  v.  g. alimenta  &■  alia  ad  vitam 
neceffaria,fi  adcgcfhtem  grauem  redafti  Gnt, 
eis  praeberejfi  in  nigritudinem  inciderint, vel  i» 
carcerem  detrudi  fint,  illos  vificare,  8c  quo  po- 
terunt modo  ipfis  ad  (anitatem  vel  libertatem 
recuperandam  fuccurrere  , & a fortiori  curare, 
ne  abfque  digna  (aeramentorum  fufceptioneex 
hac  vita  decedant  , ncue  pia  opera  parentum 
teftamentis  preferipta  differantur,  ncue  fuffra- 
gijs  Ecclefi»  &alijs  fubfidiis  quocunquc  mo- 
do debitis  polt  mortem  fraudentur. 

Tenentur  etiam  fiiij  reuerentiam  parentibus 
exhibere  : Snutenim  ( vt  loquitur  Catcchifmus  Snp, 
Rom.  ) immortali*  Dii  qua/i  quadam  Jimulacra: 
quare  olim  edixerat  Deus  : emi  miledixirit  patri 
v:l  matri. morte  moriatur:  VndccontuinclLxscon-  £_V/  lr 
uicia,irtifiones,&  fimilia  peccata, quse  plerum- 
que obleuitatem  materia;  in  alus  peribnis  no- 
ni (i  venialia  forent , in  parentibus  ob  circum- 
ftantiam  perfonae  vt  plurimum  mortalia  cen- 
fentur,  fimili  ratione  percutere  , quantumuis 
leuiter , parentes  5 imo  illis  folummodo  inter- 
minari , grauis  refpcdu  illorum  ccnfetur  iniu-  difp  6 
ria  , proindeque  peccatum  mortale,  vt  afferunt  de  4« 
GrafHus,Reginaldus,  Nauarrus,&  alij  quos  ci-  Decal. 
tat  & (equitur  Bonacina.  prsc. 

Tenentur  denique  fiiij  obedire  parentibus:  qu.vn. 
vndeApoftolus  pluribus  in  locis  illud  inculcat:  pun  2- 
Ftlij  obiditeparentibus:  &ipfe  Chriftus  Dominus,  Colo/f.i 
vt  nuius  obedientia:  in  Ce  praiberet  exemplum,  Ephef. »' 
fanctidima;  matri.  eiufque  (ponfo  S.  Iolepho 
erat  fubditus.  S.  Lue.  ' 

Atque  inprimis  tenetur  filius  patri  obedire 
in  ijs,quq  ad  gubernationem  domus  pertinent; 
ita  vt,  firecufet  obedire  inregraui  & alicuius 
momenti , maxime  fi  ex  contemptu  vel  animi 
obftinationeid  faciat, peccet  mortaliter,  vt  do- 
cet Toletus  lib.  f.cap.  r-  Tenetur  etiam  obe- 
dire in  i js  quae  (ad  bo:.os  mores  pertinent  j ita 


496  DE  IV.  DECAL.PR^CETO. 
vt  peccet  mortaliter  , fi  cii mf pertinacia  nolit 
acquiefcerc  praeceptis  patris,  quibits  illum  a 
peccato  mortali  aut  illius  occafionibus  , vt  a 
prauisconuerfationibus,ludis,  &c.  abftrahere 
conatur,  vt  elocet  idem  Toletus  8c plures alij 
% s.q.  aPu^  Bonaeinam  fupra. 
jSgi a.'  Qilamuis  autem  (vt  docet  S.ThomasJ  filius 
^ ''  ' poft  pubertatis  annos  directe  parentibus  non 
fubdaturinijs  , qua:  ad  flatum  vitg  amplecten- 
„ , dum, pura  religionis  vel  matrimonij, pertinent; 

oupra.  (jocct  tamen  Toletus 'filium  peccare  mortali- 
ter,qui  contra  voluntatem  patris  vxorein  con- 
ditionis fu  a:  minime  conuenientcm  ducit.Exi- 
Sup.  ftimant  etiam  Abulenfis,  Sanches  , & alij  apud . 
pu.f.  Bonaeinam  filium  teneri  ab  ingreflu  religionis 
abftinere,vtfubueniat  parentibus,  quos  ad  ex- 
tremam neceflkatcm  redados  aut  breui  redi- 
gendos prasuidet. 

Sicut  autem  filij  erga  parentes,  fic  etiam  pare- 
tes  erga  filios  ad  tria  pradertim  charitatis  offi- 
cia obligantur , vt  docet  idem  Toletus  fupra. 
Primum  eft  ad  alimenta  &a lia  vitae  adiumenta 
neceflaria  ipfis  pra:benda:  quodintelligendum 
eft,  quandiu  illis  indigent , nec  fibi  prouidere 
uv  po  fiunt,  vtred  e notat  Bonacina.  Secundum 
PLl'  ’ eft,  ad  illorum  curam  gerendam , quoad  ea  qu£ 
falutem  reternam  & fpirituale  animas  bonum 
foedant : vnde  tenentur  parentes  procurare, vt 
nlij  addifeant  mdimenta fidei, Symbolufcilicet 
Apoftoloru,  orationem  Dominicam,  praecepta 
Dei  8c  Ecclefiar,  aliaque  ad  falutena  confeque- 
dam  neceflaria.  Debent  etiam  illos  'verbis  & 
exemplis  ad  bonos  mores  inducere, & a pecca- 
torum occafionibus  auertere;eofdemque,fi  for- 
s te  delinquant, non  ex  ira,  fed  ex  charitate  cor- 
ripere , vt  fufius  explicat  Bonacina.  Tertium 
deniq;  officiu  parentu  erga  filios  cft,vt  illos  re- 
linquant liberos  ad  eligendum  ftatu  illurti , ad 
qudipfos  aDeo  vocari  cognouerint,ira  vt  neq; 
a bono  Jaliquo  ftatu  ampledendo  eos  inuitos 
« fine  ylla. legitima  caufa  abftrahac,  neque  ad  fla- 


DE  IV.  DECAL.  PR.-CCEPTO.  497 
tumaliquem,  fiucfacerdotij,  fiuc  religionis,  fl- 
ue Matrimonii  ampledendum  inuitos  cogant  pupta, 
vt  docet  idem  Toletus. 

Qua;  autein  de  officiis  filiorum  erga  parentes 
Sc  parentum  erga  filios  dida  funt , eadem  etiam 
intelligi  debent,  leruata  tamen  debita  propor- 
tione," de  officiis  pupillorum  erga  tutores  & 
alios;  qui  parentum  vices  gerunt  .•  item  de  of- 
ficijsferuorum,  fubditorum,&  quorucuque  in- 
feriorum erga  dominos  vel  quofeunque  lupe- 
riores,  Sc  e contra:  vr  docet  Nauarrus  cap.  14. 
nam.  21.  & 22.  vnde  infert  Bonacina  fupra  pti. 

8.  Chriftianos  omnes  teneri  fub  mortali  pecca- 
to fummo  Pontifici  in  regraui  Sc  i ulla  ad  fidem 
vel  difciplinam  Chriflianam  pertinente  obedi- 
re : fimiliter  dicecefanos  Epifcopis  : Parrochia-. 
nos  Parochis  ; leruos  dominis  ; fubditos  fupe- 
rioribus;  & populos  principibus  in  iis,  in  qui- 
bus rcfpediue illis  fubditi  fiint , Neque  tuntuv* 
prjbit  & mode(hi[  vt  loquitur  S.  Petrus!^  fedeuam 
dj/fcolu  .illifque  non  modo  obedientiam  Sc  reue- 
rentiam»  fed  etiam  amorem  fpecialem,  illiufq; 
amoris  officia;  quotiefcunq;  redk  ratio  id  ab  il- 
lis poflulabit , exhibere.  Secundo  fuperiores 
omnes  viciffim  teneri  ad  gerendam  curam  infe- 
riorum tam  in  temporalibus  quam  in  fpirituali- 
bus;  prout  cuiufque  officium  poftulat.  Et  qui- 
dem quod  fppdat  ad  temporalia,  tenentur  do- 
mini feruis  alimenta  pramere,  mercedem  debi- 
tam foluere,  8c  alia  prarilare  , qua»  iuflitia  vel 
charitas  ab  illis  exigit : quoad  fpiritualia  vero 
procurare,  yt  in  rebus  ad  falutem  neceflariis  in. 
ftruatiu;  vt  a peccatis  abftineant,  vt  feflos  dies 
debite  fandincent,  & alia  prreccpta  diuina  Sc 
Ecclefiaflica  feruent ; neque  in  morbis  facra- 
menta  & alia  fpiritualia  fubfidia  illis  defint. 

Inifla  vero  fpirituali  cura  infertorum  certum 
efl  longe  Aridiorem  efle  obligationem  pafto- 
rum  & aliorum,  quibusiefiex;  officio  incumbit: 
dc  quibus  fuo  loco  agetur.  " ... 


49  S DE  IV.  DECAL.  PRAECEPTO. 


PARAGRAPH  VS.  VII. 

QUnt  nv  dii  peccetur  m qsurtu/a 
Otcalon  pracipthrn. 

CV  m ( vt  initio  hnius  fe&ionis  diclum  eftj 
in  hoc  quarto  Decalogi  praecepto,  non  16- 
liim  prxfcribantur  ea,  qua;  inferiorum  & fupe- 
liorum  mutua  officia  fpeclant  , fed  etiam  alia 
omnia  , qua? ad  charitatem  proximi  pertinent; 
idcirco  hicadnotarc  debemus  peccata  qua;  hac 
& illa  ratione  huic  praecepto  aduerfantur:  & vt 
.a  peccatis  charitati  proximi  oppofkis  incipia- 
mus. 

Peccant  contra  proximi  charitatem  , qui 
omittunt  exercere  opera  charitatis  fiue  eorpo- 
raliafiucfpiritualiainiiscafibus,  in  quibus  ad 
illa  exercenda  obligantur  : qui  in  extrema  ne- 
ceffitatc  proximum  deferunt : qui  illum  ad  gra- 
ucm  ncccffitaflem  redactum  eleemolynis  iuuare 
, non  curant  :qui,  cimi  habeant  multa fuperflua, 
nec  ad  vite  «ut  flatus  conferuationein  hone- 
flamvllo  modo  ncceflaria  in  vanos  ac  inutile? 
fumptus  illa  expendunt,  nec  viias,  aut  nonnifi 
raras  & exiles  elcemofynas  pauperibus  ero 
gant : qui  proximum  peccantem  corripere,  il 
lumquea  peccati  flatu  aut  .occnfione  abftrahere 
neghgunt,  cum  posfint  8c  debeant:  qui  odia  & 
inimicitiascumaliquoexercent,  illis  mortem 
aut  aliquod  malum  optant  vel  imprecantuxrqui 
iniurias  Sc  offenfas  acceptas  ex  corde  remittere 
nolunt : qu  fiftb  & verbo  tenus  cum  inimicis  J 
reconciliantur,  vel  quamuis  condonent  offen- 
fds,  extetiora  tamen  charitatis  officia  exhibere 
reornant. 

Itemqniexin»:draaut  prauo  aliquo  affedlu 
‘Inflantur de  proximi  bonis,  aut  de  ciufHcm 
infortuniis  laetanturzqui  ex  praua  quadam  ani- 
mi difpofitione  cum  proximo  difcordanc  in 


DE  IV.  DECAL.  TR DECEPTO-  409 
iis, qua;  bona  & infla  firnt ; aut  verbis  cum  illo 
contendunt,  veritatemque  agnitam  impugnat; 
qui  feab  vnitate  Ecclefi.e,&  obedentia  fummi 
Pontificis  fe  fubducunt. 

Xtem  qui  militant  in  bello  , quod  iniuflum 
e Te  certo  fciunt ; vel  in  bello  quidem  inflo,  fed 
cum  pnu.i intentione,  v.  g.  vt  expleant  cupi- 
ditatem,libidinem, a /abitionem,  &c.  vel  qui  in 
bello  res  factas  diripiunt ; aut  contra  ius  belli 
opprimunt  vel  (poliant  innocentes* 

Item  qui  fcandali  occafioncrn  aliis  praebent, 
illofque  ad  peccandum  inducunt , fi.ie  id  dirc- 
fte  & exprefla  intentione  fiteiantuiuc  indirecto 
aliquid  agendo  , vude  fciunt  alios  ad  peccan- 
dum fore  inducendos. 

lam  quod  fpecTat  ad  fpecialia  filiorum  , pa- 
rentum.& fimilium  perfonarum  officia,  peccant 
in  primis  fili  j, qui  parentibus  amorem, reueren- 
tiam,  Sc  obedientiam  debitam  denegant : qui 
patentes  odio  profequuntur ; mortem  aut  ali- 
quod malum  illis  optant:  qui  in  egcfl.itr  illis 
fubuenire,aut  in  aduerfis  epem  & folatium  fer- 
re non  curant : qui  morieutibus  fubfidia  ad  fa- 
lutem  neccfTaria,  aut  mortuis  Ecclefie  fbf&agia 
debita  non  procurant : qui  eorum  teflamenta 
8c  vltimas  voluntates  adimplere  negligunt,aut 
nimis  diu  differunr. 

Item  qui  parentes  contemnunt  aut  irrident; 
in  eos  conuicia  aut  contumelias  proferunt;illos 
percutiunt,  velpercuduros  minantur;  qui  coru 
infla  pantipendunt  , illis  iufla  8c  rationabilia 
pr*cipientibus  obedire  renuunt. 

Similiter  contra  hoc  praeceptum  peccant  om- 
nes inferiores , qui  fuperioribus  obedientiam 
in  ijs  rebus,  in  quibus  illis  fubfunt , deferre 
nolunt. 

Ecex  aduerfb  contra  idem  praeceptum  pec- 
cant parentes  , qui  infantes  exponunt : qui  fi- 
liis indigentibus,  nec  fibi  prouidere  valentibus 
alimenta  denegant : illos  in  rebus  ad  falutem 
neccflariis  non  inftruunc , nec inftrui  curant; 
qui  illos  ad  peccandum  vel  iuffione  vel  prauo 


foo  DEV.  DECAL.  PR.tCEPTO. 
exemplo  inducunt:  qui  illos  psccanres  no  cor- 
ripiunt ; vel  non  nifl  irati  &r  furentes  id  pro- 
flant : qui  auertunt  illos  ab  aliquo  flatu  perfe- 
riori amplectendo  , ad  quem  Dffo  infpirante 
vocantur; aut  e contra inuitos  cogunt  ad  flatura 
religiofum  ampledendum,  aut  Matrimonium 
contrahendum. 

Peccant  item  Domini  qui  alimenta  aut  mer- 
cedem  feruis  debitam  non  tribuunt: qui  illos  in 
fidei  rudimentis  aliifque  ad  fidem  necc/Iariis 
inflrui  non  curant  $ cos  peccantes  non  corri- 
piunt ; imo  potiiis  ad  peccandum  imperio  aut 
prauo  exemplo  inducunt. 


SECTIO  V. 

Explicatur  quintum pracepeum. 

Non  occides. 

AD  faciliorem  huius  quinti  proccpti  expli  • 
cationem  ea  , qua;  de  illo  dicenda  nobis 
funt , quinque  paragraphis  compledemur  : in 
quorum  primo  explicabimus , quomodo  prae, 
ceptum  hoc  intclligi  debeat : in  fecundo  age- 
mus de  homicidio  & mutilationc  fui  ipfius : in 
tertio  de  homicidio  vel  mutilatione  alterius  : 
in  quarto  inquiremus  quot  modis  peccetur 
contra  hoc  praceptum  : m quinto  denique  in- 
ii efligabimus  , quaenam  reflitutio  propter  alte- 
rius iniuftam  ©ccifionem  aut  nuttilatiouem 
facienda  fit. 


I 


Digitized  by  Google 


I 


i 


DE  V.  DECAL.  PR^€CEPTO.  r®z 


•>+ 


PARAGRAPHVS  I. 

Quomodo  hoc  quintum  Decalogi  pra- 
eitum intilligi  dtbedt. 

HO  C prteccpto, fecundum  explicationem 
& ampliationem  a CliriftoDomino  fum 
mo  legiflafore  appolitam,  tria  prariertim  prohi-  f* 
bentur- Primum  clt  quodcunque  nocumentum 
corporale  proximo  iniufte  illatum  , vel  per  fe- 
ipfum,vel  per  alium  iubendo.confulcndo,  con- 
lentiendo,aut  alia  quacunque  ratione  coopera- 
do,vt  explicatur  in  Catcchlfmo  Romano.  Se- 
cundum ell  quodennque  conuicium  aut  pro-  part.?- 
brolinn &iniuriolum  verbum,  ex  ira  & vindi-  cap-6. 
Cea:  appetitu  prolatum.  Tertium  cft  quilibet 
deliberatus  ira:  motus  , & vindicia:  appetitus 
iniuftus  , etiamfi  neque  adu  neque  vllo  verbo 
aut  ligno  exteriori  fc  prodat.  Hoc  aperte  colli- 
gitur ex  his  Cluilii  Domini  verbis  : 

quia  diffum  efl  antiqua  : non  occides.  Ego  autem  dico  q 
vobis : quia  t»»ms , qui  irafcitnr  fratri  fuo , reus  erit  ‘ * 
indicio:  i^ui  autem  dixerit fratri Juo  .recisa, reus  erit  * 
conjilio  : qui  autem  dixerit,  futue  , reus  ent  gehenna 
ignis.  Quibus  verbis  Cluilius  Dominus  docet 
hoc  Decalogi  prrecepto,  non  modo  prohiberi 
homicidium  , fed  etiam  quemlibet  iniultum 
vindidte appetitum, & quodlibet  probrofum  & 
conuiciofum  verbum, aut  aliud  ira:  & maleuo- 
lentia:  exterius  lignum  : quibusveluti  gradibus 
inter  rixantes  ad  vltimum  ira:  & vindida:  effe- 
ctum , homicidium  fcilicet,  peruenitur  .•  qua: 
peccata,  ciim  mortalia  fint, digna  ede  cenfentur 
«terna  poena , qua:  nomine  iudicij , conlilij  Sc 
gehenna: , tanquam  variis  gradibus  diftinda, 
lignificatnr, prout  hunc  locum  explicant  Hugo 
Cardinalis,  Maldonatus  , Sc  alij  communiter 
interpretes. 


roa  DE  V.  DECAL.  PR^CEPTO- 
Si  camen  plena  rationis  aduertentia  8c  deli- 
beratio dcelfet  ; aut  fi  vindida  aliqua  leuis 
dumtaxat  appeteretur;  peccatum  non  cflet  nifi 
■veniale : imo  nullum  edet  peccatum  , fi  iufta 
aliqua  iraicendi  caufa  lubelfet,&  fi  corredionis 
loltim  gratia  verba  aliqua  aljperiora  proterren- 
tur ; dummodo  tamen  nec;ira  nec  lingua  vitra 
prsefcriptos  a retia  ratione  limites  cxcurrar.vn- 
deS.  chryloft.in  illa  Pialm-  4.  verba  f Irdfe i- 
mini  & nolite p,  catte  ) Liat,  inquit,  iujleirajri.-nam 
& Paulus  Elima,  fuecenfuit  , & Pe{rtts  Saphtrx  - feni 
id.  non  iram  dixerim  e b fo  lute  -,ftd  Philo/jphuun , cura > 
£r  aconcmu.m  : irafiitttr  enim  pater  fili»,  fed  eius 
euram gerens  : tUc  'Jtqui  temere  ira/citur , qui  felpfum 
vlcifcttur.  EtS. Gregoriusincap.p.  Iob.  Scen- 
dum  eft,  inquit,  quod  aha  t fi  ira , quam  impatientia 
excitet  -alta  , quam  zelus  iufntia  format  : illa  ex 
vitio-,  hac  ex  virtute  generatur. 

Imo  etiam  iplum  homicidium  adu  perpe- 
tratum, quandoque  iuftum  & licitum  e/fe  po- 
tefi,vt  in  fequentibus  explicabitur. 


PARAGRAPHVS  II. 

- i 

Dt  homicidio  muxilationt  fui 
ipfitfS. 

CV 11  hoc  prateepto  prohibeatur  occifio  in- 
iufta  Sc  mutilatio  , aut  quamis  alia  corpo- 
ralis lafio  alterius  ; d fortiori  etiam  fui  ipfius 
iniufta  occifio. mutilatio,  & quadibet  corpora- 
lis lafio  prohibita  clTc  cenfetur.  Sunt  tamen 
aliqui  caliis  in  quibus  occifio  vel  mutilatio  fui 
ipfius  aut  alterius  iufta,  proindeque  licita,  efie 
poteft.  . 

Atque  in  primis  qnod  fpedat  ad  occifio - 
nem  vel  mutilationem  fui  ipfius , certum  cft 
grauioris  alicuius  mali  deuitandi  caufa  licitum 
It  clTe  fe  ipfum  mutilare  . aut  ab  altero  mutilari 


de  V.  DECAL.  PR/ECEPTO.  po* 
permittere  : vt  fi  ad  mortem  enicandam , qu® 
exputreddionc  alicuius  membri  .(equeretur, 
aliquis  fibi  eiuimodi  membrum  ablcindat  aut 
ablbindi  permittat,  vc  ex  communi  Theolo-  Lv b. 

um  fententia  docetToletus:  quod  quanuus  c 6. 
loflic,  ad  id  tamen  faciendum  aut  permitten- 
dum fub  peccato  mortali  non  tenetur ,ficut  nec 
ad  medicamenta  quxdam  difficillima  acceptan- 
da , quamuis  ex  medicorum  contiho  ad  vita; 
conleruationem  neccifaria,  v:  oblcruatidcm 
author. 

Cereum  effc  prsterca  fc  ipfum  interimere  gra- 
niffiraumefle  peccatum  , neque  id  in  vdo  caiu 
licitum  ede , vniccf  Joliim  excepto, fi  nimirum 
Deus  ita  iubeat ; quod  fuse  explicat  & probat 
S.Auguftinus  lib-i-  de  ciuit.cap. 21.&  iequent. 
vbi  expendit  faebum  Sanfonis,  qui  ie  iplum 
interfecit, & landarum  quarumdam  virginum, 
quee  cx  peculiari  Dei  inftindu  le  iplas  intere- 
Ctnn h®c  duo  certa  fint , vnum  eit  de  quo 
dubitatur  inter  Theologos  , nimirum  an  liceat 
fe  ipfum  pcrmiiliue  occidere ; id  elt  an  licitum 
fiz  , vc  qu*s  permittat  fe  ab  alio  occidi , cura 
prohibere  poilit-  Rcfpondet  Tolctus  id  cfle  il-  g 
licitum, & ex  fe  peccatum  mortale;  cum  homo 
vita;  fu®  non  fit  dominus  , iliique  proinde  fe- 
cundum redam  rationem  ,in  quantum  poteft» 


eon.ulere  teneatur. 

Sunt  tamen  duo  cafus  ( vt  idem  author  docet) 
in  quibus  homo  , cuius  vita  bono  publico  mi- 
nime neceflaria  cifet , illam  exponere  [eque  a 
alio  occidi  permittere  poteft.  Primus  eit  oo 
amici  periclitantis  defenfionem  aut  libera- 
tionem,iuxta  illud  S.Ioan.lf.  Matoram h:ic dile- 
<(f  'unc!»  liism  habir  , vt  ammc.m  fny.m  pinnt  quj-t  pro 

avn-c  . /><«.  Secundus  cafus  eft  ob  bonum  fpiri 
tuale  proximi : c.  g.  fi  quis  ab  alio  inuafusco 
redicatur,  vt  fugere  non  poilit,  nec  aliter  mor- 
tcrm^cuad  crc  nifi  occidendo  inuafotemj  tunc, 
q u-muis  licite  poilit  vim  vi  repellere  iliumque 
occidere  , poteft  etiam  ex  motiuo  charitatis 


r*4  DE  V.  DECAL.  PRACEPTO. 
permittere  fe  ab  illo  occidi, ne  fcilicet  hoftisin 
peccato  mortali  moriatur 

Addit  idem  author  tres  alios  cafus,  in  qui- 
bus homo  non  folum  licite  poteft , feci  etiam 
tenetur  vitam  exponere, fequ e occidi. permitte- 
re. Primus  eft  in  fidei  vel  virtutis 'deffenfione; 
v.g.fiquis  fub  interminatione  mortis  cogeretur 
fidem  negare  , aut  peccatum  aliquod  commit- 
tere; tunc  enim  mortem  potitis  oppetere  tene- 
retur, quam  in  vllum  peccatum  confemirc  , vt 
per  fe  patet.  Secundus  eft, quando  vitam  expo- 
nere neceftarium  eftob  boni  publici  conferua- 
tionem  .•  e.  g.  fi  aliqua  ciuitas  obfefla  no  poftet 
alirer  ab  expugnatione  aut*euerfione  liberari, 
nifipcrfonaaliquainnocens  ad  mortem  hofti 
traderetur;  tunc  enim  deberet  innocens  ille 
hofti  poftulanti  fe  tradere  : imo  Nauarrus, 
n Leflius,  Valentia  & alij  quos  citat  & lequitur 
• n Daymannus, afferunt  in  tali  cafn  principem  vel 
dexuft  magiftratumciuitatisificutalia  virtutum  officia 
part-^.  [,ono  publico  neceffaria  , fic  etiam  iftud  illi 
c,1‘  praecipere  pofteiquod  tamen  negatToletus:qui 
afferit  quod,  quamuis  tunc  innocens  traderefe 
Sup.  teneatur , ad  id  tamen  iufte  a ciuibus  aut  ma- 
giftratu  compelli  non  poflit.  Tertius  denique 
eft,  quando  quis  iuridice  ad  mortem  condem- 
natus; tunc  enim  non  folum  poteft,  fed  etiam 
tenetur  mortem,  quae  illi  infertur,  iubire,  nec 
inferenti  refiftere : fugere  quidem  poteft,  fi  oc- 
cafio  fe  offerat ; non  tamen  vi  aut  armis  fe  ex 
liciorum  manibus  liberare,  vt  docet  idem  To- 
letus  fupra. 

Quaeres  an  peccent  illi  qui  ioco  vel  lucri  ali- 
cuius captandi  gratia  fe  probabili  periculo 
mortis  exponnunt;  v.  g.  funambuli, aut  illi  qui 
ad  probandam  thcriacam  hauriunt  venenum. 
■Refpondct  Nauarrus  cap.if.  num-8-  & poft 
illum  Tolctus  fupra  peccare  quidem  eos,  qui 
fe  praecipitio  aut  certo  mortis  periculo  expo- 
nerent,quod  euadere  neque  fcirent  neque  pof- 
fent : non  vero  qui  ex  artis  peritia  vel  certa 
experientia  compertum  habcnt>fe  probabiliter 
.>  “ nullum 


DE  V.  DECAL.  PRJECEPTO.  Tof 

nullum  fubituros  mortis  periculum. 

Vnum  hic  cx  eodem  Toleto  lupereftobfer- 
liandum,  nimirum  quod,  quamuis Jicitum  fit, 
imo  valde  laudabile,  & etiam  aliquando  ne- 
«clfarium  ieiuniis  & aliis  macerationibus  pro- 
prium corpus  affligere , illiufquc  vires  debili- 
tare, fiuevt  promptius  & facilius  fpiritui  fub- 
ijciatur,  fiuc  vt  iuftiti»  diuinae  fatisfoffio  ali- 
qua exhibeatur , iuxtaquod  dixit  Apoftolus  i. 
Cor.  9.  Cajftgo  corpus  meum  > & i»  feruitutem  re- 
digi : & Coloff.  I.  ^Adimpleo  ea.qna  defnnt  paf- 
Jiohttm  ChriJH  in  carne  mea  , &c.  Si  quis  tamen  id 
indifereto  feruore , & cum  notabili  vitae , aut 
virium  detrimento  prarftarct,  haud  dubie  pec- 
caret & quidem  mortaliter,  vt  afferunt  Sanus. 
Petrus  de  Na^arra,  Sc  ali j apud  Laymannum, 
fupra  ; nifi  forte  inculpabilis  ignorantia  aut  in- 
aduertentia  illum  excufarec. 


PARAGRA  TH  VS  III. 

De  homicidio  & mutilattone  alterius. 

CErtum  eft  homicidium  iniuffum  alterius 
effe  peccatum  mortale : Vnde  Apoc.  zz. 
homicida?  a ca?lefti  gloria  excluduntur. 
Nomine  autem homicidij intelligimus cuiufiiis 
hominis  occifionem:eft  enim  in  confeffo  apud  ... 
omnes  ( vt  docet  S.  Auguftinus  ) occifionem 
animalium  ad  fuftentauonem  humana:  vita  . C1 
non  effe illicitam.  un.c. 

Sunt  tamen  aliqua  caufre  ob  quas  hominis  20t 
occifia  a peccato  exculari  poteft  ,imo  aliquan- 
do redditur  licita  &c  iufta  .•  tres  communiter  i 
Theologis  numerantur , lcilicct  iuftitia,  neccffi- 
tas,  Sc  inconlideratio : ex  quibus  dua  priores 
homicidium  reddunt  licitum ; tertia  vero  illud 
« peccato  faltem  mortali  excufat.  Dc  lingulis 
breuiter  aliquid  dicendum  cft. 

Homicidium  ex  iuftitia  fieri  dicitur , quantfd 

Y 


Digitized  by  Googl( 


T 06  DE  V.  DECAL.  PR^CEPTO. 
fimul  concurrunt  quaruor  conditiones:  quarum 
prima  cft , vt  fiat  authoritate  publica , principis 
v.  g.aut  magiftratus  ab  eo  potcftatem  haben- 
tis , ad  quem  tanquam  Dei  miniftrum  pertinet 
ius  gladij,vt  declaratur  Rom.  i?.fincquaau- 
thoritate  nemini  priuato  licet  alium  quantum- 
uisfiagitiofiffimum  &nocenrifTimum , inrerfi- 
«•i.q.  cere  , vt  docet  S.  Thomas-  Secunda  conditio 
<S4.a.  eft,vt  fiat  ex  caulaiufta,eaquegraui,  &adbo- 
q.  num  publicum  pertinente,  vt  docet  idem  To- 
letusfupra.  Tertia  conditio  eft,vt  fiat  exredta 
intentione  ,v.  g.  ex  zelo  iuftitia: , amore  boni 
publici , &c.  fi  enim  iudex  v.  g.  ex  aliquo  pra- 
uo  & inordinato  affcclu,  puta  ira;,  inuidia;,  &c. 
iudicium  capitis  proferat  in  aliquem  fibi  alias 
infenfum  , quantumnis  legitima  authoritas  & 
caufaiufta  fubeffet , grauiccr  tamen  peccaret,  vc 
perfe  manifeftum  cft.  Quarta  denique  conditio 
eft,vt  fiat  fecundum  iuris  ordinem,  qui  ( vt 
docet  Toletus  fupra , & Laymannus  tracl.  6.  de’ 
iudiciiscap.  2 .)  poftulat  in  primis,  vt  prascedat 
accufiitio  vel  denunciatio  , aut  faltem  inquifitio 
iuridica , fi  nullo  accufante  aut  denunciante 
iudex  ex  officio  procedere  debeat.  Deinde  vt 
crimen  probetur  fufficientibtis  teftimoniis  aut 
indiciis  , vel  propria  ipfius  rei  confeifione  fpon- 
tefiufta.  Denique  vt  citetur  reus  locumque  ac 
tempus fe  defendendi  accipiat:  quamnis  inter- 
fupra  ^lim  fvt  rc<^  obferuat  ToletusJ  reus  etiam  in- 
* 'auditus  morte pletfti  poffit$  fi  nimiriimob po- 
tentiam nimiam  formidandum  fe  praebeat , nec 
aliter  iuftitia  poftit  dfedum  fuum  1'ortiri  : in 
quo  tamen  cafu  crimen  debet  elfc  notorium, 
vel  tam  euidenter  probatum  ,vt  nulla  fubfic  ra- 
tio de  illo  dubitandi.  Plura  fuper  hac  iridicio- 
tum forma  in  octaui  preeeepti  explicatione  di- 
centur. 

Secunda  caufa,  qure  homicidium  licitum  red- 
• dit , cftneceffitas : quando  fcilicet  quis  eo  reda- 
ftus  cft  , vt  vitam  propriam  aliter  tueri  non 
poffit  quam  occidendo  inuaforem  : quod  qui- 
dem licitum  eft , dummodo  fiat  cum  modera- 


DE  V.  DECAL.  PRAECEPTO.  yoy 
mine  inculpatas  tutela:,  vt  docet  S>  Thomas.  a.i.q. 
Qnod  autem  de  propria  vita , hoc  etiam  de  vita  64. a. 
pciionae  alterius  confanguiniratis  aut  amicitia?  y, 
vinculo  coniun&a»  intelligcndum  ede  docet 
Tolctus  fupra  j & habetur  Clement.  vn.  de  ho- 
micidio. Obferuat  autem  idem  Tolctus  quod, 
fiinuaibr  edet  perfonabono  rcipublica: admo- 
dum neceflaria , puta  ex  cuius  occifionc  bella 
ciuilia  & alia  fimilia  damna  publica  emergere 
pollent , tunc  licitum  nou  edet  illum  occidercj 
jed  mors  potitis  oppeti  deberet. 

Quaeres , an  ficut  ad  vitee  defenfionem  ; fic 
etiam  ad  bonorum  exteriorum  confcruationem 
liceat inuaforem  occidere,  quando  aliter  bona 
illafaluari  non  poliunt.  Refpondetur  id  etiam 
licitum  ede  , dummodo  bona  illa  fint  magni 
alicuius  valoris  , nec  aliter  confcruari  podint. 

Id  conitar  in  primis  ex  feriprura : Exodi  22  vbi 
dicitur  : St  effringens  fur  domum  , fiuc  fuffodiens 
fuerit  muentus  , £r  accepto  vulnere  mortuus  fuerit: 
pcrcy.Jfr  non  erit  reus  fangutnis.  Conflat  pra:rerea 
ex  cap.  Olim , de  reftitutione  Ipoliatorum  j & 
ex  cap .Dileclo , de  cenfura  cxcomm.in  6 • Idque 
docent  S.  Antoninus  , Maior,  Sylueftcr,  Caie- 
tanus,Sotus,  &alij,  quos  citat  & fiequitur  Lay-  ttade. 
Hi  annus.  Addit  tamen  Toletusid  folummoao  .z*dc 
ede  lnicis  licitum,  non  vero  Ecclcfiafticis,  quos 
( vt  habetur  cap;  fufeepimus  de  homicidio  )fi-  Pnrc* ? 
titu  eji  psfi  tunicam  relinquere  pallium  quam  pro  caP’?* 
rebus  tranfitorm  tam  acerbe  in  alium  exardefeere.  lupra- 

Qu£d  autem  de  bonis  fortuna:,  hoc  etiam  de 
fama  & honore  dici  pode  exifiimat  idem  To- 
Ietus:quod  etiam  docent  Sotus,Nauarrus,  Syl- 
ucfter , & pluies  alij  , quos  citat  8c  fequitur  ljb.2, 
J^edius.  Iuxta  quorum  fententiam  , quamuis 
nobilis  ab  alio  inualus  podet  vitam  fugiendo  & 
falaare;  E tamen  inde  aliquam  contrahat  infa-  rec.q. 
miam?  «on  tenetur  fugere  j fcd  inuaforem  occi-  dub.S 
derc  poteft , fi  aliter  vitam  cum  honore  tutari 
nequeat.  Obferuat  adtem  Tolctus  id  non  licere 
nifinobilibus  & perfonisiis,  qurefuum  hono- 
*em  tutari  maxime  obligantur , idque  fohun- 

y ij 


vjSaijWSx  ^ «jtKfc 


yoS  DE  V.  DECAL.  PRAECEPTO, 
modo  ad  vitandam  infamiam  , non  vero  adin- 
iuriam  acceptam  vlcifccndam.  Addit  infuper 
idem  quoque  ccnfcndum  ede  de  caftiratis  & 
pudicitiiE  defenfione:poteft  enim  mulier  ob  de- 
fenfionem  callitatis  occidere  inuaforem , fi  ali- 
ter illam  propugnare  nequeat. 

Quod  autem  hic  de  occifione  alterius  dictum 
cftjid  etiam  de  illius  mutilarione  intejligi  de- 
bet; fcilicet  ad  vita:  vel  bonorum  fieu  honoris 
vel  pudicitia*  defenfionem  licitum  ede  alium 
mutilare:  imo,  fi  illum  mutilando  vita  vel  ho- 
nor , &c. propugnari  poteft,  occidere  non  licet. 

Qnjimuis  vero  licitum  fit  parentibus,  domi- 
nas , 6c  aliis lupcrioribus{  vt  docet  S.Thomas) 
correctionis  caufa  verberare  & percutere  filios, 
feruos  , & alios  inferiores;  non  tamen  licet  il- 
los mutilate:  vnde  peccant  quando  in  corre- 
gione ex  nimia  ira  modum  excedunt;  ita  vt  in- 
feriores mutilentur , aut  notabiliter  in  corpore 
laedantur. 


Tertia  denique  caufa  , qua*  homicidium  S 
peccato  exculat , eftinconfideratio  ; fi  v.  g.  ali- 
, quis  inaduertenter  & pratter  omnem  intentio- 
q.64.  nem  ajjum  occidat : cum  enim  ( vt  docet  S. 
*•  Thomas ) ea,quse  ex  cafu  & praeter  intentionem 
accidunt , fint  inuoluntaria;  hinefequitur  non 
efic peccata,  ciim  nullum  fit  peccatum  nili  vo- 
luntarium. Rcde  tamen  obferuatS.  Dodoi  8c 


poft  illum  Leffius  fupra  dub.  if.  contingere 
pofle,  vt  id,  quod  non  eft  voluntarium  in  fe , fit 
voluntarium  in  caufa  ; vt  quando  quis  aliquid 
facit , vnde  periculum  eline  fcquatur  mors  al- 
terius : tunc  enim  nili  fufficientem  ad  pericu- 
lum illud  euitandum  diligentiam  adhibeat,  ho- 
micidium, quod  inde  licet  cafa  & prarter  illius 
intentionem  fequetur , cenfebitut  voluntarium 
in  fua  caufa:  e. g-  nobilis  aliquis  venatur  , & 
idu  felopeti  exiftimans impetere feram,occidic 
hominem  : tunc  enim  fi  fufficientem  non  adhi- 


buit diligentiam , vt  occifionem  illam pra:cauc- 
ret , ccnfebitur  ci  voluntaria  , eritque  proinde 
illius  homicidij  reus.  Eft  autem  iufficieitfili# 


Digitized  by  Googli 


DE  V.  DECAL.  PRAECEPTO.  709 

diligentia  penfanda  iuxta  maius  vel  minus  pe- 
riculum quod  imminet;  ii  enim  v.  g.  lacus  illius 
venationis  erat  iuxta  viam  publicam , per  quam 
multi  tranfire  folebant  , maior  haud  dubie  ad 
vitandum  homicidij  periculum  adhiberi  debe- 
bat diligentia,  quam  fi  fuifler  defertus. 

Idem  quoque  dici  debet  iuxta  S.  Docloris 
mentem  de  illo , qui  omirtit  aliquid  facere  ad 
quod  tenebatur , ex  qua  omiilione  fequitur  pr«- 
ter  eius  intentionem  mors  alterius:  tunc  enim 
pro  ratione  maioris  vel  minoris  negligentiar, 
aut  ignoranti»,  qu»  illius  omiflionis  cnufik 
fuit,  maioris  vel  minoris  peccati  reus  ceniebi- 
tur:e.g.  fiex  aliqua  medici  ignorantia  vel  ne- 
gligentia  mors  infirmi  fequatur,  reus  erit  pec- 
cati grauioris  aut  leuioris  > prout  maior  vel  mi- 
nor fuerit  illa  eius  ignorantia  aut  negligentia: 
quod  iudicio  vixi  prudentis  perpendendum 
eft. 


PARAGRAPHVS  IV. 

modu  peccetur  in  quintum  Decalogi 
praceptum. 

PEccant  in  primis,  qui  iniuitum  vindici» 
appetitum  deliberate  concipiunt:  qui  fe 
motu  aliquo  ir»,  vitra  rationis  autcharita- 
tis  limites  abripi  finunt:  qui  verba  contumelio- 
la  & conuitiis  plena  in  alios  proferunt : quifibi 
ipfis  ex  defperationc  mortem  optant,  aut  in- 
ferre conantur  : qui  fe  temere  & fine  vlla  ratio- 
nabili caufa  periculo  mortis  exponunt. 

Qui  aliquem  fibi  non  fubdirum  verberant  aut 
percutiunt;  aut  fibi  quidem  fubditum , fed  fine 
iufta  caufa ; aut  licet  exiufta  caufa  , tamen  cum 
notabili  exceflu  , vnde  befio  grauis  aut  mutila* 
tio  &etiam  mors  fequatur. 

Item  qui  fine  legitima  authoritate'  altcrufil 
Rutilant  vel  ©ccidunt  ; aut  cum  Iccitirif^  au* 

y m 


fio  DE  V.  DECAL.  PR^CEPTO. 

thoritate  , fed  fine  iufta  & futficienti  caufit, 
vel  cx  praua  intentione  : qui  alium  occidunt 
©b  vita:  vel  honoris , aut  pudicitia:  vel  fortuna- 
rum defenfioncm  , fed  non  feruato  moderami- 
ne inculpata:  tutelae : qui  alium  cafualitcr  qui- 
dem dcpraeter  intentionem  occidunt,  fed  non 
adhibita  1'ufficienti  diligentia , aut  qui  cx  igno- 
rantia vel  negligentia  omittunt  aliquid  facere 
ad  quod  tenebantur , ex  quo  tamen  fequitm 
mors  alterius. 

Peccanr  etiam  qui  alios  ad  duellum  prouo- 
cant , aut prouocationem illam  acceptant : item 
qui  in  duellum  aliorum  confentiunt  ,aut  non 
impediunt  cum  po/fint  : qui  duello  tanquam 
patrini  (vtloquuntur ) aut  fpedatoresinrerfuntj 
aut  qui  confilio,  fauore , aut  quauis  alia  ratione 
duello  cooperantur. 

Peccant  etiam  contra  hoc  praeceptum  , mu- 
lieres qua»  pharmacum  fumunt , aut  aliquod 
aliud  adhibent  remedium  dire&e  tendens  ad 
impediendam  conceptionem  foetus  , vel  ad  ex- 
pulfioncm  & abortum  illius , fiue  animatus  fit, 
fiuc  non  : peccant  matres  > qua:  infantes  in  eo- 
dem ledo  fecum  ponunt  cum  periculo  illos  op- 
primendi. 

Sunt  autem  hic  obiter  obferuandae  duae  cit- 
cumftantiae  hemicidij  in  confeflione  neceflario 
declarandae.  Prima  circumflantia  cft  perfona: 
©ccifaeaut  mutilata:;  an  v.  g.  fitfacra  & Eccle- 
fiaflica  vel  laica;  & fi  laica  eft , an  fit , pater,  vel 
mater, aut  fuperior,  &c.  Secunda  circumflantia 
eft  loci  , nimirum  an  occifio  vel  percuflio  alte- 
rius fa&a  fit  in  Ecclefia  aut  aliquo  loco  facr® 
cum  fanguinis  eflufione  ,vnde  locus  ille  pollu- 
tus fuerit. 


DE  V.  DECAL.  PRAECEPTO,  yij 


paragraphvs  V. 

refiitHtitn»  <tb  alttriut  tcdfiontm  vel  mH0atk- 
nem  facienda. 


Vo  praefertim  circa  reftitutionem  illam 
explicanda  fune.  Primo  quantum  fit  ob 


Quod  ad  primum  fpedat , certum  eft  pro  al- 
terius occifione  aut  mutilationc  nullam  prascise 
L loquendo  condignam  reftitutionem  fieri  poflej 
[ cimi  vita  hominis  nullo  pretio  pecuniario  tefti- 

mari  poffit,  vt  ex  communi  Theologorum  con- 


ordo  tamen  iuftitisepoftulat  ,vt  damna  omnia  libro 
ex  occifione  , vel  mutilatione  alterius  fecuta  2.  de 
refarcianturab  eo , qui  iniufte  occidit  vel  muti-  iuft.fe 
lauit,fiue  aggreflbr  fuerit , fiue  fe  ipfum  defen-  iure  c. 
dendo  moderamen  inculpat®  tucel®  notabili-  q.dub 
ter  exceflerit , vt  rcfleobleruatNauarrus  c.2f.  15, 
num.  27.  & Leflius  fup.  dub.  21.  Atque  in  pri- 
mis cxpcnla;  omnes  faft®  pro  curatio  ne  muti- 
lati vel  occifi  reftitui  debent : item  reftituenda  . 
fiunt lucra  omnia  & emolumenta , quae  is, qui 
occifus  eft,  ex  artificio, negotiatione,  vel  officio 
probabiliter  confequi  poterat  ,dctra<ftis  tamen 
his  quacipfe  confumpfiflet : quod  etiam  fimili- 
tcr  dici  debet  de  eo  , qui  mutilatus  eft  pro  co 
tempore,  quo  ratione  ladionis  acccpt®  artifi- 
cium, negotiationem  aut  officium  exercere  non 
* 'p otuit.  omnia  viri  prudentis  8c  dodi  iu- 

dicio  , in  cafibus  particularibus  determinanda 
funt,  vt  praefati  authores  fufiiis  docent. 

Qua?res  , qtiomqdo  facienda  fit  a-ftimatio 
lucri  futuri ; cum  ignoretur  quamdid  victurus 
. fuiflee  is  qui  Qcalus  eft,  RefpohdcturnoftpofTc 


mutilationcm  vel  occifionem  alterius 
reftituendum.  Secundo , quibus  fit  reftitueu- 
dum. 


fenfudocet  Le/fius.  Q_uod  quamuis' verum  fit. 


Yiiij 


'ftl  DE  V.  DECAL.  PRAECEPTO. 

ad  id  dignofceuduni  regulam  .certiorem  , & 
commodiorem  prjefcribi  , quam  vt  tantum  re- 
ftituatur  , quantum  probi  prudenielque  viri 
fpedatis  yiribus, aetate,  complexione  illius  qui 
©ccifus  eft  , aliifque  firailibus  circumftantiis, 
ith^ica  ratione  lucri  ceflimtis  ,.yel  damni  cx 
illiusoccifione  emergentis,  «quam  elTeiudica- 
uerit.  Quod  etiam  lcruata  proportione  debita 
dici  debet , fi  alicuius  vita  ex  iniufta  percuf- 
(ione,  aut  quauis  alia  lsefione  breuior  c/fcda 
£c  ; tunc  enim  erit  facienda  fimiliter  «ftima- 
tio  temporis  , quo  ille  vitam  alterius  fecun- 
dum communem  natur*  curfum  fuiflet  pro» 
, dudurus. 

,llP-  .Rede  etiam  monet  idem  JLeflius  «qiu/n. 
®u‘?'  mum  cfie , vt  is , qui  alium  iniufte  occidit , pro 
illius  anima  orationibus , eleemofynis  aliifque 
piis  operibus  Deo  latisfaeiat , acprsfettim  fan- 
ftum  Miflae  facrificium  pro  refrigerio  illius  of- 
ferri curet  : idque  proinde  pro  aliqua  fatisfa» 
dionis  Sacramentalis  parte  ilU  conuenienter  ia» 
iungi  pofle. 

Quod  fpedat  ad  fecundum ; quibus  fcilicet 
reftitutio  ob  iniuftam  alterius  occifionem  fa- 
cienda fit ; docent  communiter  Dodores  fa- 
r ciendam  illam  cfle  parentibus,  filiis,  & rxo- 
j V ri.  Ita  Bannes , Sotus , & plures  alij , quos  citat 
“T3,  & fequitur  Lcifius.  Obligatio  autem  ad  illam 

fcftitutioncm(  quod  obferuandum  cft)  oritur, 
non  exiurequod  h*  perfon«  habent  in  bona 
defundi  , cum  ipfc  defundus  nullum  ius  ha- 
buerit ad  illam  reftitutionem , cuius  facienda; 
obligatio  non  aliunde  quam  ex  eius  morte 
orta  cft  : fcd  ex  ardi/fima  illa  coniundione, 
qu*  inter  defundum  Sc  ciufmodi  perfonasin- 
«ercedebat  : ratione  cuius  cenfebantur  quo- 
dammodo vna  cum  ipfo  defundo  perfona  , & 
competebat  illis  fpeciale  quoddam  ius  poftu- 
iandiab  eo  alimenta, & alia  ad  decentem  vita; 
fuftentationem  neceflaria : vnde  leqaitur  quod 
• ccifor  eadem  illis  pneftarc  obligetur  i ad  qua 
••ecifus  obligatus  fuiilec. 


Digitized  by  Google 


DE  V.  DEC  At.  PR^CEPTO. 

Qua;res  an  fimiliter  creditoribus  defun&i  rc- 
ftirnere  teneatur.  Refpondetur  plures  Theolo- 
gos, quibus  fubfcribit Laymannus , exiltimare  « 
illum  teneri  ; Leflius  vero  fupra  dub  23.  con- 
tendit  neque  creditoribus,  neque  etiam  haeredi-  , e 

bus  occifi  [ fi  tamen  parentes  , vxor  &£lij  exci- Iu  ’ 
piantur  ) nullam  ex  rigore  iuftitiarreftitutionem  Par 
cfle  faciendam  ; cum  neque  creditoribus, neque 
etiam  hstedibus  defini  cUjius  vllum  nifiineius 
bona  competatjea  vero , quteob  illius  occifio- 
nem  reftituuntur,  inter  eius  bona  connumera- 
ti non  pollint.  Qua;  quidem  lententia , tum  ob 
illam  rationem,  tum  etiam  obBannis&  Soti, 
quos  pro  illa  citat , authoiitatem , probabilis  ac 
in  praxi  tuta  Yidctur.  'ty- 


SECTIO  VI. 


Explicatur  fextttm  Decalogi  praceptum. 

Non  moechaberis. 

MOnit  Catechifmus  Romanus  /pe-  part.3. 

cialcm  cautelam  ac  prudentiam  , nec  cap.7. 
non  delc&um  verborum  requiri  in  ex- 
plicanda huius  pra;cepti  materia,  qxx,  yt  ait, 
moderationem  potius  defiderat  quam  orationi s co- 
piam : qHoi  vt  pneftemus , & breuitati  fimul  ac 
honeftati  confulcntes,  nihil  omittamus  eorum, 
qua:  a Sacerdotibus  fciri  debent  vt  lepram  a le- 
pra difcernerepo/Iintjomnia  qua:  dicenda  nobis 
funt,  tribus  paragraphis  compledlemur : in  quo- 
rum primo  inueiligabimus,quid  hocfexto  prae- 
cepto prohibeatur:  in  fecundo  , quot  modis  in 
illud  peccetur  : in  tertio  denique  reftitutionea 
quafdam  in  certis  cafibus  ob  huius  pr«ccpti 
tiaulgrclfioncru  faciendas  explicabimus. 


'•43P 


Y v 


fi*  DE  VI.  DECAL.  PR^CEPTO. 


PARAGRAPHVS  I. 

Quid  hcc  fexto  fnctpto  prohibeatur. 

qnefl>  f^AiTCTtrj  Auguftinus  explicans  hoc  fex* 
71»  ^%tum  praiceptum  , docet  illo  prohiberi  non 
fupet  ^-'modo  adulterium,  quod  nomine  moechi» 
Exod.  defignatur ; fedin  genere  omnem  illicitum  con- 
cubitum , ac  quemcunque  luxuria;  a&um , iiue 
externum  fiue  internum. 

*.i.q.  Sunt  autem  fex  luxuria  fpecies{  vt  docet  S. 
I4,n.  Thomas ) & declaratur  cap.  Lex  illa,  ?6-  quaft, 
i • Sc  i.  fciliccc  fornicatio,  ftuprum  , adulterium  , in- 
fcc[.  ceflus  , raptus  , & peccatum  contra  naturam; 
quibus  aliqui  Theologi  addunt  1'acrilegium  3 
quando  peccatum  iftud  committitur  cum  per- 
fona  Deo  lacra;  quod  tamen  S.Thomas  redu- 
cit ad  fpeciem  adulterij  ; quia  perfonte  facrae, 
connubio  quodam  fpiritunli  funt  Deo  con- 
jun&ae. 

Fornicatio  eft  concubitus  illicitus  foluti  cum 
foluta,id  eft  hominis  nullo  coniugij  vinculo, 
aut  caftitatis  yoto  , aut  Rcligiofi , vel  Ecclefia- 
ftici  ftatus  conditione  obligati , cum  faemina, 
qua;  nec  virgo  eft, nec  coniugio,  aut  aliquo  voto 
caftitatis  obftricta , nec  Rcligiofi  ftatus  fnfce- 
ptione  Deo  mancipata.  Hanc  autem  fimpJicem 
fornicationem  eflc peccatum  mortale  adeo  cer- 
tum cft,vt  oppofitum  pertinaciter  aflerere  fit 
haereticum,  vt  definitum  eft  in  Clement.  ^Ad 
mfimm , de  hasrcticis : & expreffis  verbis  dicit 
tyb’  T"  ApoftolllS  , i ]t*'od  omnis  fornicator  aut  immundus 
non  habet  hereditatem  in  regno  Chrifti.  ExcipitlUI 
tamen  cafus  ilJeinquo  mulier  vim  ab  alio  pa- 
teretur; tunc  enim, quamnisdclcclationcm  fen- 
tiat , fi  tamen  impudico  actui  non  confentiac, 
lib.x.  nullatenus  peccat  , vt  fuse  declarat  Sc  probat 
dc  ciu  5.  Auguftinus. 

*aP*  Ad  iioc  peccatam  reducitur  concubinatus; 

4*  ■ " • 


Digitized  by  Google 


DE  VI.  DECAL.  PRAECEPTO.  fip 

quo  nomine  nihil  aliud  intelligicur,  quam  for- 
nicatio continuata  cum  certa  aliqua  perlona 
ioluta , & cohabitatio  cum  illa.*  Eft  autem  hoc 
peccatum  graue  & periculofum  , eo  quod  ho- 
minem in  continuo  ftatu  peccati  detineat : nec 
abfolui  debent  concubinali) , nifi  prius  a con- 
cubinis feparetitur. 

Porro  recte  obferuat  Le/Tius , fornicationis 
peccatum  in  Chriftianis  fpccialcm  habere  de- 
formitatem ratione  Sacramentorum  Baptifmi 
& Euchariftiae , per  quorum  fufeeptionem  fin- 
gulari  quodam  modo  vniuntur  Chrifto  Domi- 
no , 8c  membra  illorum  fiunt  membra  Cluifti: 
Vnde  Apoftotus ; Nefcitu  , inquit  , quoniam  corpo- 
ra vejira , membra  funt  ChrtSh  $ tollens  erga  membra. 
Chnjti , faciam  membra  meretricu  ? abfit. 

Stuprum  eft  virginis  defloratio;  cftque  hoc 
peccatum  grauius  fimplici  fornicatione  , eo 
quod  prieter  illius  malitiam  habeat  fpccialcm 
deformitatem  propter  violationem  fignaculi 
virginalis,  & maximum  deinceps  peccandi  pe- 
riculum , cui  virginem  fic  defloratam  exponit. 
Exiftimat  tamen  Le/Iiusprobabiliter  dicipofle, 
ftuprumtunc  folummodo  cflepeccatum , fpe- 
cie  diftinclum  a fimplici  fornicatione  , quando 
virgini  vis  infertur , illaquc  per  violentiam  de- 
floratur. 

Adulterium  eft  illicitus  concubitus  cum  per- 
fona  coniugata,fiue  vir  tantum, aut  mulier,  fiuc 
vterque  coniugio  copulati  fint.  Efl  autem  gra- 
uius fornicatione  & etiam  ftupro , tum  propter 
violationem  fidei  coniugalis , tum  etiam  pro- 
pter damnum  filiorum  legitimorum  , & alia  fi- 
miiia  mala , qua:  ex  hoc  peccato  confequuntur, 
de  quo  loquens  Iob.  Hoc  nefas  eft,  inquit,  & 
iniquitas  maxima  , & ignit  vfqtte  ad  perditionem  de~ 
Horans  j & eradicans  genimina. 

Sacrilegium  eft  illicita  copula  cum  perfona 
facra  , feu  quas  Deo  confecrata  eft  Sc  dicata, 
fine  per  votum  cr.ftitntis  'jr  fipe  per  ordinis  facri 
fufeeptionem.  Addit  etiam’Toletus  facfilegium 
«Quuuitci , fi  quis  in  Minoribus  cohftfflfojs 

Y vj 


libro 
4.  de 

i ure. 
cap.  j. 
dub.  7 


lib.  2. 
cn.ro. 
dub.I. 


ca.  52 


lib.  f.) 

ca.  ii» 


V* 


Silii 


Dfc  VI.  DECAL.  PRAECEPTO, 
luxuria:  peccatum  committat  j vel  fi  quis  it» 
loco  facto  actum  venereum  exerceat  , quamuis 
fit  coniugalis,  vt  cxillimant  Paludatius,  Tabic- 
na&  alij  apud  cumdem  Toletum  : vnde  circa 
hoc  peccatum  circumflantia  perfon*  vel  loci 
declaranda  cft.  ♦ 

Incertus  ert  copula  illicita  cum  perfona  con- 
fanguinitatis  aut  affinitatis  nexu  intra  quartum 
gracium  coniunfla.  Quam  verograue  fit  hoc 
peccatumex  co  colligitur,  quod  in  veteri  lege 
_ confticuta  erat  mortis  poena  in  inceftuofos  : "Sc 
additur  ha:c  caufa : rem  nefariam  operati  fient* 

,0'  Ert  autem  eo  grauius  peccatum  , quo  maior  efl 
interpcccantes  perfonas  ccniiindio  ; imb  fpe- 
cie  diftin&um  eiTe  exiftimant  Nauarrus  , alle- 
ca.16.  ritque  proinde  gradum  confanguinitatis  aut 
nu.j.  affinitatis  ertc  declarandum. 

Obfcruat  etiam  Leflius  violationem  cogna- 
tionis fpiritualis  ger  adam  luxuriie  , quamuis 
proprie  ad  hanc  incertus  fpeciem  non  perti- 
neat , habere  tamen  fpccialem  deformitatem; 
tationc  cuius,  circumftantiam  cognationis  fpi- 
ritualis in  confeffione  declarandam  efTc  exifti- 
mat.  Quod  firoiliter  dicendum  ert , fi  hoc  pec- 
catum committatur  cum  filia  fpirituali  confcf- 
fionis,  id  cft  cum  ca, cuius  quis  confertionem 
lhcramentalem  excepit:  quod  quam  graue pec- 
catum fit  conflat  ex  cap.  Omnes , & cap.  AT« 
elebet , 30.  quarti.  I.  vbi  depolitio  ab  Ordine  Sa- 
cerdotali & perpetua  poenitentia  vfquead  exi- 
tum vita:  decernitur  in  .eum,  qui  tale  fcelus 
perpetraucrit. 

Raptus,  quantum  ad  ipfum  aflum  luxurias 
modis  omnibus  fupra  dictis  committi  quiden* 
potcfljfed  addit  pra:terea  violentam,  &iniu- 
rtam  perfona:  a domofua,  vel  paterna  fubftra- 
dionem,  & in  aliena  detentionem:  vnde  ra- 
ptus cum  fimplici  fornicatione , velftupro,  vel 
adulterio  , vel  facrilcgio  , vel  inceftu  fimul  com- 
mitti potefl:  & has  circumflantia:  cum  illa , qu« 
ipfius  raptus  ell  propria,  debent  in  confeffione 
pccljtfdfi. 


Digitized  by  Google 


»2  VI.  DECAL.  2 R. DECEPTO,  flf 

Peccatum  denique  contra  naturam  eft  illud 
f vt  explicat  S.  Dodor^l  quod  repugnat  naturali 
trdim  venerei  affus  , qui  conuenit  i pectii  humana.  *»H» 
Additque  illud  quatuor  prsfcrtim  modis  .con- 
tingere pofic:  vno  quidem  mode  , fi  ab/que  omni 
concubitu  , exufa  dcletlationu  ventre * polluti o pro- 
curetur ; & vocdtnr  mollitiei  : alio  modo  , fi fiat 
per  concubitum  dd  rem  non  eiufdem  speciei  ; <(y  vo- 
cdtur  befiialitas  : tertio  , fi  fiat  per  concubitum  det 
non  debitum  fexum  , puta  tnafinli  ad  mafculum, 
fcemind  ad  faminam  , vt  ^Apofloltu  dicit  Tt^om. 
f.  quod  dicitur  Sodomiticum  vitium  : quarto  , fi 
non  feruetur  naturalu  modus  concumbendi  , aut 
quantum  ad  ii^gumentum  non  debitum  , aut  quan- 
tum ad  alios  'monfimofes  (y  bejliales  concumbendi 
modos. 

Et  hi  quatuor  modi  Ipecie  diftingunntur,  vt  lib.4^ 
oblerunt  Leflius;  cum  vnufqiiifque  illorum  cap.3. 
contineat  fpecialem  turpitudinem  caftitati  re-  dub» 
pugnantem.  Quam  nefandum  autem  & qudm  IJ. 
detcftabile  fit  illud  peccatum  , fatis  confiat  ex 
horrenda  punitione  Sodomitarum  Gen.  19  & 

■Onnm  fiiij  ludas  Gen.  3S  vbi  dicitur  quod 
percufiiteum  Dominus  * eo  quod  rem  detcflabilem  fa- 
ceret: 8c  Leuit.10.  morti  adiudicantur , qui  pec- 
catum illud  commiferint : neque  tantum  diui- 
nis  legibus , icd  & humanis  hasc  peccatorum 
monftra  damnantur;  in  Codice  Theodofiano 
lib.  9.  tic.  7.  edicitur  quod  huiufmodi  fcelus  fyc- 
&ante  populo  fiarnma  vindices  expiabunt. 

_ EU  autem' obleruandum  circa  peccatum  mol- 
litiei , pollutionem  omnem  direde  in  l'e  volun- 
tariam efle  peccatum  mortale  : nec  vnquam 
quouis  prastextu  , etiam  tuenda:  fanitatis,  c/Te 
licitam , vt  ex  communi  Dodorum  confenfu  fupr3s 
probat  Sc  docet  Leflius:  imo  9c  illam  etiam,  dub, 
qua;  indirede  tantum  voluntaria  eft;  id  cftquae  j. 
lequutura  prsuideturex  aliqua  caula»  qua:  ta- 
men non  euitatur  , ciun  po/Tit  Sc  debeat  eui- 
tari. 

Si  tamen  iulla  aliqua  ratio  fubfit  ciufmodi 
caulam  non  alitandi : vt  fi  quis  libros  dc'  ciof- 


-Mi" 


fiS  DE  VI.  DECAL.  PRAECEPTO, 
modi  rebus  tr.td.mtes  legat  , vt  alios  doceat* 
aut  confedionibus  excipiendis  vacet ; vnde  tur- 
pes imaginationes  & deledationes  in  parte  in-, 
fenori , ac  exinde  pollutiones  confequanturj 
tunc  non  erit  peccatum,  dummodo  abiit  peri- 
culum confenfus,  vt  docent  Lefliusfupra,Na- 
uarrus  cap.  r 6.  nu.6.  & alij  communiter.  Quod 
fi  pollutio  nullomodo  lit  voluntaria;  vt  quan- 
do inter  dormiendum  accidit , neque  poftquam 
quis  plene  expergefactus  eft  in  delcdacionerr» 
cx  illa  prouenientem  deliberate  confentit;  tunc 
non  eft  peccatum, vt  iidem  authores proxime 
citati  docent. 

Prstcr  has  luxaris  fpecies,  fiscali | plurimi 
ciufdem  peccati  ad  us , tam.  exteriores  quam  in- 
teriores ad vnamquamque illarum  pertinentes, 
hocfexto  praecepto  prohibiti.  Atque  in  primis 
prohibentur  morofae  deledationes  , quae  cx  re- 
bus obfeoenis  cogitatione  vel  imaginatione 
apprehenfis  cum  pleno  & deliberato  volunta- 
tis confenfu  percipiuntur:  & etiam  ipfaz  cogi- 
tationes & imaginationes  turpes,  quamuis nul- 
la ex  illis  fequatur  turpis  deledatio  : fi  tamen 
illius  percipiendae  caula  animo  verfentur  & fo- 
veantur , arqualcm  cum  ipfis  obfeoenis  delcda- 
rionibus  cenfentur  habere  malitiam  , fcilicet 
mortalem  , quamuis  nulla  fubfit  voluntas  rem 
illam  turpem  opere  implendi  : quod  melius  ex- 
plicare nmul  & probare  non  poflumus  quam 
his  fandi  Auguftini  verbis : Totiu  , inquit , horna 
damnabitur,  niji  hac  ,qua  fine  udant  at  e operandi  ,fed 
tamen  cum  voluntate  animum  talibus  oblectandi  ,fa- 
Cap.z.  I'***  cogitationis  /entiunfur  ejfe  peccata ; per  mediatt- 
r is  gratiam  remittantur. 

Prohibentur  etiam  a fortiori  obfccena  om- 
nia defideria  & turpes  affedus  , quando  quis 
deliberate  appetit  & vult  adumahqucmluxu- 
iiolum  perpetrare.  Et  ha:c  defideria  eamdem 
cum  ipus  adibus  defideratis  deformitatem  in- 
duunt :vnde  qui  mulierem  coniugatam  turpi- 
S.Mat.  ter  concupifcit  , tam  mceehatus  efi  eam  in  corda 
6*  l ni  * vt  ait  Quiftus  Dominus  ; Sc  coram 


fcbro 

2i.de 

Trin. 


DE  VI.  DECAL.  PR^CEPTO.  n? 

Dea  adulterii  reus  efficitur. 

Pr*terea  ofcula,ta&us , qua»  fiant  ob  carna- 
lem & venercam  delegationem  qua:  ex  illis 
percipi  potefl , funt etiam  peccata  mortalia  hoe 
praecepro  prohibita  : quamuis  enim  («vt  redle 
obferuat  S.Dodor ) ha:  & fimiles  a&iones  fint  zz.q* 
cx  genere  luo  indifferentes  , poffintquc  fedufo 
quouislibidinofo  affectu  licite  exerceri ; e.  g.fi  a.  4, 
quis  mulierem  ofculetur  eam  falutando , quia 
talis  cft  confuetudo  patria:  , vel  ob  aliquam 
aliam  caufam  rationabilem  fi  tamen  nulla  eiuf- 
modi  caufa  fubfir,  nec  aliud  in  ofculis , tabibus, 

& afpedibus  intendatur , quam  deledatio  illa, 
qua:  carnei^itit  & ad  libidinem  excitat:  tunc 
fecundum  HUTtem  S.Dodoris  peccati  mortar- 
iis reatus  incurritur. 


PARAGRAPHVS  II. 

Quot  modis  peccetur  i»  fextum  Deca- 
logi fraceptum. 

EX  didis  colligi  poteft  quot  & quam  variis 
modis  peccetur  in  hoc  Decalogi  pracc- 
ptum.  Atque  in  primis  peccant  contra  illud 
qui  turpium  rerum  cogitationibus  aut  imagi- 
nationibus deliberate  intendunt  vt  illis  dele- 
ftenturiqiti  delectationes  illas  fuboriri  aducr- 
tmit  , nec  illas  protinus  abiiciunt,  fed  potius 
fouent : qui  legunt  libros  impudicos  : vnde  ta- 
les cogitationes  & delc&aticncs  plerumque 
eriri  folent:  qm  intendant  in  imagines  aut  pi- 
durasobfcccnas  &adlibidjnem  afpedufui ex- 
citantes; aut  illas  domi  expetitas  habent , vnde 
*;  alij occationem  peccandi  fumeie  potiunt:  qui 
turpes  cantilenas  aut  verba  obfctwia  proferunt, 
aut  ab  aliis  prolata  libenter  audiunt  : qui  Co- 
moediis i aut  aliis  fpe&aculis , vclfaltationibus 
& choreis  'delectantur  quibus  aduertunt  fe 
graucs  aduerfus  cailitatcm  tentationes  experiri. 


Jio  DE  VI.  DECAL.  PR^CEETO- 

iilque  vt  plurimum  fuccumbcre  : qui  notabi- 
liter in  cibo  vel  potu  excedunt,  rnae  in  ipfis 
motus  impudici  Sc  aliquando  pollutiones  oriri 
folent , quibus  fere  fempcrconfenfium  probent. 

Qui  veftitu,  aut gcftu aliquo  immodefto  , vel 
afpeftu  aliis  huius  peccati  occafionem  preebent: 
qui  fe  vel  alias  perfonas  impudice  afpiciunt: 
qui  ofculisaut  taiftibus  libidinofis  delectantur: 
qui  voluntate  fola,  aut  etiamaflu  ipfo  commit- 
tunt peccatum  fornicationis  , ftupri  ,adulrerij, 
lacrilcgij , inceftus,  aut  raptus:  qui  in  peccatum 
mollitiei  deliberate  incidunt,  pollutionibus  de- 
liberate  delectantur,  aut  eas  libi  ta<ftibus  im- 
pudicis vel  aliis  modis  procuraj^fctfiuntur:  qui 
infandum  Sodomia:  aut  beftialitlWpnimcn  per- 
petrant , au:  aliis  illicitis  aut  infamibus  co»- 
«umbendi  modis  fe  polluunt. 


FARAGRAPHVS  iii. 

Qmnam  reJHtutiones  oh  huius  pracepti  tranfgrejfit* 
nem  faciencU  fint. 


D 


Vobus  prafertim  eafibus  obligatio  re- 
ftitutionis  alicuius  faciendse  huius  prae^ 
cepti  tranlgrefToribus  in  cumbere  potefl, 


nimirum  ratione  ftupri  veladultcrij. 

Quod  ad  fluprum  lpedat ; certum  eft  in  pri- 
mis illum  , qui  virginem  aliquam  coniugij  pro- 
miflione  decepit,  & fub  eiufmodi  fpc  corporis  il 
liusvfuram  impetrauit,adcam  in  matrimoniii 
ducendam  obligari  , etiamfi  fidte  tantum  & do- 
lose pro miferit.  ItaNauarrus,  Sotus,  Adrianus, 
& alij  apud  Lefliumlib.  z.  ii  tamen  eflet  con- 
ditionis valde  insqualis  ,aut  fi  promi/lionem 
' implere  non  pollet, puta  quia  eft  coniugatus: 
aut  fi  jsx  illius  promi/fionis  implctionc  graue 
aliquod  fcandalum  timeatur  : tunc  promiifioni 
fatisfacere  ccnfebitur,  fi  fufficientem  illi , pro 
ratione  conditionis, feftatus,  dotem  tribuat : vt 
docet  Nauarrus  cap.  i6,au.  iS.  & poft  illuiu 
Xoietuslib.  j-,  cap.n. 

P i ' * . 


Digitized  by  Google 


IDE  VI.  DECAL.  PRAECEPTO,  fzi' 

Certum  ell  etiam  illum  qui  violentia , aut 
Importunis  precibus  aut  falfis  & dolofis  per- 
fuafionibus  virginem  ad  ftuprum  induxit , te- 
neri illam  vel  ducere , vel  conuenienter  dotare, 
Vt  habetur  ex  cap .fi  fit  Anxerit  , de  adulteriis. 
Qu.od  fi  virgo  nulla  vi  aut  promiflione  , nullij 
item  importunis  precibus  ,aut  dolofis  perfua- 
/ionibus  ad  peccatum  indufta  eft , fcd  ipfa  l'pon  • 
te  & libere  in  illud  confenfit : nulla  reftitutio- 
nis  facienda  obligatio  incumbit , vt  docet  Na- 
uarrus  fupra  , JLelfius  fup.  dub  z-  8c  alij  : quia 
juxta  regulam  28*  iuris  in  6.  Scienri  fr  confen- 
non  fit  inturta  : legefque  Canonica:  ( vt  ob- 
feruat  Naua^ft  ibid. ) non  obligant  adrcftitn- 
tionem  nifi  eum  , qui  aut  violentiam  aut  dolura 
leu  deceptionem  ad  ftuprum  perpetrandum  ad- 
hibuit, quod  etiam  fimiliter  dicendum  exifti- 
mat  idem  Nauarrus  fi  virgo  per  ftuprum  defio  - 
rata  atque  commode  Sc  conuenienter  nupfic  , ac 
ii  minime  peccaflcc  : quia  ftuprum  illius  nemini 
innotuit  } tunc  enim  , quamuis  ille  qui  eam  ad 
peccandum  indnxit,  graucm  & ligidam  poeni- 
tentiam coram  Deo  fubire  teneatur  , ad  nullam 
tamen  reftitutionem  illi  faciendam  tenebitur: 
quia  fcilicet  nuJlum  damnmn  palla  eft  , quod 
pecunia  jeftimari  pofiit. 

Quod  Ipeflatad  adulterium,  fi  mulier  eon- 
iu  gata  filium  cx  adulterio  fufeepit , tenetur  om- 
nibus modis  quibus  poteft,  citra  fama:  difpcn- 
dium  aut  vitee  periculum  , procurare  nelegitimi 
haeredes  ratione  huius  illegitima:  prolis  aliquid 
detrimenti  patiantur : vnde  fi  habet  bona  ali- 
qua praeter  dotem  fibi  propria  , qua:  poilit 
quibus  velit  tribuere,  tenetur  ex  illis  tantum 
legitimis  haeredibus  applicare  , quantum  latis 
erit  ad  compenlationem  damni  per  fpurium 
illati  aut  inferendi.  Ita  Caietanus  opufe,  ?t. 
rcfp.14.  Nauarrus  cap.  1 6.  num.  47.  Tolctus 
lib.  f.cap.  11.  Lelfius  lib.  2.  cap.  fo.  dub.  7.  dc 
alij  communiter. 

Quod  fi  mulier  nolla  eiufmodi  bona  pof- 
fideae,  neque  yUo  alio  modo  damnum  illud 


' i. . j -£*!»>•  d 


*■ ii  DE  VI.  DECAL.  TR^CEPTO. 
compenfarc  po/TIt  , quaerunt  Theologi  an  te 
neatur  etiam  cnm  periculo  vitas,  vel  difpendi< 
famae  crimen  fuum  marito  vel  filio  fuo  fpuri< 
prodere.  Refpondetur  ex  communi  Do&orun 
lententia  vt  videre  eft  apud  Le/fium  & Tole 
tum  Tupra)  non  teneri  cum  periculo  vita?:  quam 
tiis  autem  aliqui  exiftiment  ad  id  obligari  cuu 
honoris  & fama:  difpendio,  probabilis  tamer 
& tutainpraxi  eft fententia  Scoti , Innocenti1 
Panormitani,  Caietani  , Nauarri,&  aliorum 
quos  refert  & quibus  fubfcribit  Le/fius  fupr 
club.  7.  qui  negant  mulierem  cum  notabili  fa 
m»  honori  (que  difpendio  ad  cimnen  fuum  ma 
rito  vel  filio  (pario  reuelanduriPpbhgari , quo 
rum  ratio  eft,  quod  fama , ciim  fit  bonum  fu 
perioris  ordinis,  non  videatur  in  tali  cafu  eftl 
necelTauo  exponenda  pro  alio  bono  inferiori 
ordinis  ; prtelertim  cum  illius  dietis  neque  ma 
ritus  neque  lpurius  filius  credere  teneantur 
^Allegunti  enim  fuam  turpitudinem  f Iuxta  re 
gulam  iuris  ) nulla  debetur  fida  : proindequ 
ex  illa  peccati  fui  declaratione  nihil  aliu< 
fequeretur  , ni  fi  fcandalum  in  familia  & diJ 
cordia  inter  filios  : vnde  etiam  cap.  Officij , d 
poenit.  & remifl*.  nihil  aliud  praderibitur  rei 
peclu  mulieris  , qu«  filium  fuppofucrat,  ne 
fuppofitionem  illam  marito  reuelare  vo 
lebat  , ficut  nec  alterius  qu®  prolem  c: 
adulterio  fufeeperat , nifi  vt  competens  fatis 
fa&io  per  difcrctum  facerdotem  vtrique  iniur 
gatur  : vnde  iuxta  illum  canonem  prudenti 
erit  confe  flari  j eiufmodi  mulieri  praeter  ali 
opera  fatisfo&oria  pr®cipere  , vt  folitas  cxpei; 
fas  quantum  poterit  habita  ratione  ftacus  va 
letudinis , &c.  imminuat , & maiori  fedulitat 
rem  domefticam  adminiftret : & fi  quid  luci 
proprio  labore  captare  poilit,  illud  in  compcr 
latio  nem  filiorum  aut  haeredum  applicet:  & ali 
fimilia  prarftet,  quibus  fi  non  totum  damnum 
faltem  illius  partem  aliquam  compeiifiue  co 


OCtur. 


Qiztes  vtrum  ipfe  adulter  ad.reftituttone: 


£xj>lie*tnr  feptimum  Decalogi  praceptum. 
Non  furaberis. 


V m hoc  feptimo  praecepto  ( vt 


t 


: v,  jJJ 


VII.  DECAL.  rHJBCEPTO. 
Utquam  faciendam  obligetur.  Rcfpondetiu,  h 
moralitcr  ci  certum  fit  filium  , qui  ex  muliere 
cum  qua  peccauit  natus  cft,  fuum  cfie  : obligari 
illum  ad  compenfationcm  damnorum,  quae  le- 
gitimo marito  aut  eius  hseredibus  obuenire 
poflunc;  fiue  ratione  alimentorum  qu®  illi  pro- 
flantur : fiue  ratione  harredicatis  , quam  cum 
aliis  legitimis  filiis  tanquam  vnus  ex  illis  adi- 
turus eft.  Et  hoc  cft  communis  fententia  Do- 
rorum, paucis  exceptis,  quotum  opinionem 
vt  mimis  probabilem  & tutam  merito  rciicit 
Xeilius  fiiprd  dub.  6. 


obferuat 

Catechilinus  Rom.)  Deus  in  tutelam  ve-  c.  S> 
^lutifuam  bona  noftra  exteriora  fufeepe. 
tit:itavt  nullus  ea  iniufte  furripere  aut  inuitis 
nobis  detinere  poffit , quin  iniuria  illa  in  ipfum 
etiam  Deum  refundatur,  acobedientia  illi  de- 
bita violetur  : hinc  patet  quanti  facienda  fit 
tuius  prarcepti  obferuatio,  &quoftudio  illius 
obligationes  omnes  perueftigand®  fint,  pr®fer-  * 
tim  cum  innumeris  prope  modis  in  illud  pec- 
cetur. Vt  igitur  maiori  cum  luce  in  illius  ex- 
plicatione procedamus , ipfius  iuris  ac  iufticias  - 
principia  breuiter  confideranda  nobis  funt,  vt 
ex  illis  pofted rationes  omnes,  quibus  ergapro- 
; bona  «bftiingimur,  enucleatius  cognof. 


I 


WjlK  S' 


allMilfew: 


— 


DE  VII.  DECAL.  PRAECEPTO. 


PARAGRAPHVS  i. 

£tnd  lurit  , quid  iufiitia  nomine  tnul - 
hgendur. * /it. 


JKWC 


Ni 


'Omim  luris  (vt  illius  yaiias  &mu'ixi* 
pliccs  acceptiones  omittamus  )in  dupli- 
ci ei  prxfcrtim  fignificatione  fumi  folec. 
Pximopro  lege  tam  naturali  quam  pofitiua  , fi- 
ue  dioinafiue  humana : quo  fcnfu  dicimus  e.  g. 
parentibus  honorem  deferre  , efle  de iure  natu- 
rali j Sacramentum  Baptifmi  recipere,  cfle  de 
iure  diuino  pofiriuo:  eo  etiam  fcnfu  legum  & 
fandionum  Ecdcfinfticarum  Colledionem  iu- 
ris  Canonici  nomine  indigitamus.  Secundo  fu- 
mitur  pro  facultate  illa  feu  poteftate  legitima, 
quam  quis  habet  ad  rem  aliquam  obtinendam 
aut  retinendam,  vel  ad  aliquid  faciendum  , ita 
rt  ab  illius  rei  obtentione  aut  retentione,  vel  ab 
illaadione  facienda  impediri  licite  non  poflit. 

Similiter  iuftitue  nomen  duobus  potilTimum 
Dial.  modis  accipitur.  Primo  pro  virtute  quadam 
de  vc-  generali  , quam  S.  Anfeimus  vocat  \ecHtu- 
rit  c.  dinem  voluntatu  : quo  fenfu  virtutes  omnes  in  /e 
Ij.  compleditur,  Sc  pro  illis  fiue  generarim  fiue 
fpeciatim  fignificandis  plerumque  in  Scriptura 
» ponitur,  vt  Matth.  f.  Beati  tjui  e furiunt  Jitimt 

iufiinam  : 8c  cap  6.  Attendite . ne  uifiitiam  ve - 
firatn  f acia  tu  coram  heminibu*  , vt  videamini  ait 


eu. 


i* 


Hs 


q.  Secundo  pro  virtute  particulari  , qua;  a S. 
Dodorc  & a Iurilcon fultis  communiter  de- 
finitur : Confiant  & perpetua  volanto*  itu  futtm 
vnicuique  tnbuendi  : quorum  verborum  fenfus 
eft  iuftitiam  cfle  virtutem , quae  inclinat  & fir- 
mat voluntatem  ad  tribuendum  vmcuique 
quod  fuum  cft  : qua  in  acceptione  vna  cft  ex 
quatuof  illis  virtutibus,  qu*aS.  Ambrofio in 
*ap.  S.  Luck  yQca^t-.Cfirimales /eo  qued 


DE  VII.  DECAL.  PR^CEPTO.  flf 
fine  aliarum  virtutum  tanquam  cardines  ; ita  Lib.ij 
vt  ficuc  oftium  in  cardine  , fic  ( vt  loquitur  moral 

S.  Grego rius)  Omnu  bonefta  vir 4 ratio  , &•  vni-  c.j6. 
nerJU  boni  operit  Jlruftura  . illis  inniti  quodammodo 
videatur. 

Diuiditur  autem  iuftitia  a S-  Do&ore  in 
commucatiuam  Sc  diftributiuam.  Iuftitia  di-  a<  i* 
ftributiuailla  eft,  quae  diuidit  & diftribuit  mu- 
nera , officia  , onera,  bona,  & alia  fimilia  com- 
munitatis alicuius  propria  fecundum  propor- 
tionem quam  vocant  geometricam  : id  jeft, 
confiderando  non  folurn  valorem  & quantita- 
tem bonorum  illorum  aut  onerum  , 8cc.  fed 
etiam  perfonarum  conditionem , idoneitatem, 
merita,  &c.  Commutatiua  vero  illa  eft  , quae 
eonftituit  squalitatem  inter  perfonas  particu- 
lares fecundum  proportionem  arithmeticam: 
id  eft,  confiierando  folum  valorem  vel  quan- 
titatem rerum  fine  vllo  refpcdu  ad  perfonas; 

T. g.  mutuatus  eft  aliquis  centum  aureos  , qua- 
lifcunque  fit  diues  an  pauper  , nobilis  an  igno* 
bilisjdebet  centum  aureos  reddere. 


PERAGRA  PHVS  II. 

£*id, Jit  itu  ad  r»m . & >«<  »»  te. 

CElebris  illa  diuifio  iuris,qua:  aTheolo».' 
gis  & lurifpentis  tradatur  , lucem  dabit 
variis  difficultatibus  circa  huius prscepti 
violationem  occurrentibus  , ideoque  a nobis 
praetermitti  non  debuit.  Ius  igitur  ad  rem  eft 
illud,  quod  habetur, per  alicuiusconcradus  fti- 
puiationem,puta  per  donationem, emptionem, 
&c.amcquam  illiusrei,  quae  donata  vel  empt* 
cft,rraditio  fiat- Tus  in  re  eft  illud  , quod  perip- 
fam  rei  traditionem  acquiritur. 

Hsc eft  aurem  vtriulque  differentia,  quod 
ius  in  re  ita  fadat  illam  propriam  eius  qui  ac- 
quifiuit,  vt,  quocunquc  in  loco  fit  , &in  ciiiuf» 


rr>  .•  $ t y • • 3* 


-i  .lr  Viti . 


de  te  illa  interceflit, 


PARAGRAPVS  III. 

• dominium  > & quibat  perfinis  competat. 


?t6  DE  VII.  DECAL.  ER^CEPTO. 
cunque  manus  perucncrit,  facultatem  habe.it, 
eam  vbicunque  repererit  recipiendi,  & a quo- 
cunquc  repetendi , obligeturque  ex  iuftitia  eam 
ei  reftituere  , quifquis  acceperit.  Ius  vero  ad 
rem  , non  tribuat  facultatem  eiufinodi  in 
xpfam  rem  , fed  folummodo  titulum  iuftiun 
Cc  aptum  ad  habendum  illius  rei  dominium: 
e.  g.  quis  emit  equum  ab  altero  , illiufque 
pretium  foluit:ii  equus  ille  nondum  ci  a ven- 
ditore traditus  fit,  habet  tantum  ius  ad  illum 
equum,  non  vero  in  illo  : vndeii  venditor  frau- 
dulenter cumdcm  equum  alteri  vendat  & tra- 
dat, primus  emptor  non  poteft  ab  illo  altero 
equum  repetere  , fed  agere  tantum  poteft  in 
venditorem,  vt  pretium  reftituat  ,fibique  pree- 
terea  perfoluat  quautum  fua  iutererat,  contra- 
ctum illius  venditionis  antea  celebratum  fir- 
mum & ad  plenum  effectum  perduci:  e contra, 
di  equus  ille  venditus, fed  nondum  traditus, mo- 
riatur aut  furto  abducatur,  venditori  perit  & 
lion  emptori. 

Ex  quibus  intelligi  poteft  quid  fibi  velint , 
leges  ciuiles , dum  dicunt,  ei , qui  habet  ius  in 
re , competere  actionem  realem , qua»  vindicatio 
vocatur,  qua  res  ipfa  repeti  & fumi  poffit  vbi- 
cunque reperiatur : ci  veto  qui  habet  tantum- 
modo ius  ad  rem  competcreacftionem  perfona- 
lem  , non  qua  res  ipfa  in  cuiufcunque  manus 
dcucncrit  poteft  vindicari  & accipi 
traditio  cius  poffit  exiui  a perfona 
pulatii 


Qttid /It  dominium 

PL  v Hi  s funt  iuris  particularis  fpccies  va-  f 
ri*que  rationes,  quibus  competere  poteft 
alicui  facultas  accipiendi  aut  retinendi 
rem  aiiquam  , vel  de  illa- difponendi  , inter 
qpaspraecipua , 8c  ad  quam  icliqu*  aliquo  pa- 


DE  VII.  DECAL.  PR^CEPTO.  r2? 
flo  reducuntur,  eft  dominium:  ex  cuius  pro- 
inde explicatione , quid  dc  aliis  fentiendum  fit, 
facile  poterit  intelligi. 

Ac  in  primis  obferuandum  eft  duplex  efTe 
dominium  ,iurifdi<ftionis  fcilicet  & proprieta- 
tis. Dominium  iurifdiftionis  eft  potcftas  gu- 
bernandi fibi  fubditos ; illis  aliquid  prajeipien- 
di , aut  prohibendi , illos  iudicandi , puniendi, 
vel  praemiandi. 

Dominium  vero  proprietatis  , eft  ius  pofi. 
fidendi  rem  aliquam  , & de  illa  tanquam  fua  dif- 
ponendi.-eftque  rursiim  duplex  , perfettum  fci- 
licec  8c  imperfectum.  Dominium  perfectum, 
quod  8c plenum  dicitur  , continet  proprietatem 
rei  & commodorum  cius  , extenditque  fe  ad 
omnem  eius  vl'um&  difpofitioncm , nifi  lege 
aliqua  diuina  vel  humana  prohibeatur.  Domi- 
nium vero  impcrfe<ftum  habet  tantum  proprie- 
tatem abfque  emolumentis  , vel  emolumenta 
abfque  proprietate : primum  vocant  lurifpcriti 
dominium  diredtum , quale  eft  principis  refpe- 
dtu  feudorum  , aut  illius  qui  dedit  agrum  in 
cmphiteufim,:  fecundum  vocant  dominium  vti- 
lc  , quale  habet  feudatarius,  emphiteuta  , vfu- 
frudtuarius , &c. 

Q^rod  autem  fpedfcat  ad  fubiedlum  dominij 
feu  perfonas  illiuscapaces,  Theologi  commu- 
niter docent  , illud  nonnifi  natura:  rationali 
competere pofle ; cum  per  folam  rationem  quif- 
que  potcftatcm  habeat  immediate  in  adiusfuos, 
& per  hos  in  alias  res  exteriores. 

Atque  in  primis  certum  eft  Deum  in  om- 
nes creaturas  fummum  quoddam  & abfolutif- 
fiinum  obtinere  dominium;  quod  feri  ptura  in- 
numeris prope  in  locis  teftatur  : proindeque 
illum  libere  & prout  ipfi  placuerit  ,dc  omnibus 
creaturis  fine  cuiufquam  iniuria  difponere 
pofle.  Certum  eft  etiam  hominem  cfle  dominij 
capacem  iuxta  illud:  Faciamus  hominem  ad  ima- 
ginem dr  Jimilitudtnim  noflrkm  , vt  prxjit  pifiibut 
jpurh  j beRiit  terra  , &c.  Vbi  tVibmtxr  homini  pix- 


DE  VII.  DECAL.  RR^?CFPT6. 

fcdura  & dominium  in  alias  creaturasinferid’- 
tcs ratione  imaginis  diuina*  quam  gerit,  qus» 
que  inintellcdu  rationis  citpaci  , & liberavO- 
Umtate  confiilit.  Sed  difficultas  eil  de  quibuf- 
dam  hominibus  in  particulari , an  de  facio  do- 
minium aliquod, & quarumnam  rerum  habeant: 
ac  pralertim  de  filiis  familias  , de  quibus  hic- 
interdicimus,  quod  fecundum  iuris  difpofniO" 
nem  , quandiu  fub  patria  potcftatc  conflitud 
fune,  duo  funt  tantummodo  genera  bonorum, 
quorum  perfciflum  dominium  habere  po/Tunt; 
«aftrenfia  fcilicct  8c  quafi  caftrenfia.  Bona  ca- 
ftrenfia funt  illa  qua:  in  militia  vel  occafione 
militia:  iuile  acquiruntur  , vt  ilipendia , dona- 
ria ducum  , Scc.  Quafi  caftrenfia  vero  funt  ea, 
qua:  ex  beneficio  Ecclefiaftico  j aut  officio  pu- 
blico , iudicis  v.  g.  aut  aduocati , aut  ex  profef- 
lionc  alicuiusartis  liberalis  proueniunt.  Bono- 
rum autem  illorum  qua:  aduencitia  vocantur, 
jd  eft  qu*  vel  ex  aliorum  donatione  , vel  cx 
propria  indufliia,negotiatione,Scc.  proueniunt, 
dominium  quidem  direclum  habere  cenfentur, 
non  tamen  de  iis  dilpondre  poffiiut  abfquc 
confenfu  patris  , penes  quem  illoium  admini- 
ftratio  & vtilitas  remanet. Qua:  omnia fufius ex- 
plicata videri  poiTunt  apud  Nauarrum  cap.  17, 
mun.  42.  Leffium  lib.  2.  c.  4.  dub.  q.8c»hos. 


paragrap HVS  IV. 


Quibw  modis  dominium  proprietatis  acquiratur. 


RE s externa*  qua:  fub  dominium  proprie- 
tatis cadere  poiTunt , duplicis  funt  gene- 
ris: vel  enim  nullius  funt , vel  alicuius 
propria: : Sc  de  vtrifquc  qmeftio  propofica  in- 
teiligipoteft. 

Atque  in  primis  quod  fpc&at  ad  res  illas, 
qua*  nullius  domini)  funt,  dicendum  eil.fpecbt- 
to  communi  naturae  ac.  gentium  iure illas  fieri 


'M 


— < Aj-..» 


• iDioilti 


DE  VII.  DECAL.  PRAECEPTO.  M 
fuimi  occupantis  , nifi  leges  ciuiles  & locorum 
conluetudines  dc  aliquibus  in  particulari  aliter 
conftituant:  proindeque  haje  occupatio  cft  le- 
gitimus modus , quo  pr*di(ftarum  rerum  domi- 
nium acquiritur.  Id  patet  ex  parne./*«  in  Air. 
de  rerum  diuilione  & cxlegei.  ff.  dc  acquiren- 
da pofle/lione  ; item  cxlegei.  & j.  fF.de  acqui- 
rendo rerum  dominio  : quibus  legibus  omnes 
Theologi  fubfcribunt. 

Hinc  colligitur  feras  & animalia  fylueftria, 
qua:  in  nullius  poteftate  funt , vel  qure  iam  ab 
aliquo  capta  illius  poteftatem  euaferunt,  & in 
libertatem  naturalem  fe  vindicarunt  ; vbicun- 
que  reperta  fuerint , capi  pofle:  e contra  vero 
«nimalia  illa , qua:  natura  manfueea  funt  & do- 
meftica , qtumuis  e domini  domo  effugerint* 
vbicunque  oberrantia  reperiantur  , e/1'e  refti- 
tuenda  : quia  tanquam  ad  dominum  pertinen- 
tia confiderantur,vtfufius  explicat  Lcdius  ,•  vn-  x^ib. 
de  parag.  GaUmarnm  in  Ait-  de  rerum  diuilione  *,  de 
ille  dicitur  furtum  committere,  qui  eiufmodi iuft.S: 
animalia,  cum  effugerint, detinet.  Simili  ratione  iurc. 
lapilli,  gemmat,  margaritae  & alia  fimilia  , quat  cap.f. 
nunquam  dominum  habuerunt,  & in  littorcdub.6 
maris  aut  aliis  locis  inueniuntur  , fiunt  primi 
occupantis. 

Secus  vero  dicendum  eft  de  rebus  illis , qua: 
dominum  aliquando  habuerunt,  & cafu  aliquo 
fuerunt  timida*,  v.  g.  qua:  naufragio  fa&o  cie- 
da;  funt  ad  littus  maris;  quifquis  enim  res  eiuf- 
modirepcrit,  illas  dominis  rcftitucre  debet;  fi  \ 

dignofccre pedit ; & ad  illos  dignofeendos  mo- 
ralem diligentiam  adhibere  tenetur.  Quod  fi  il- 
larum  rerum  domini  dignofei  non  po/lint , tunc 
fecundum  S.Doclorcm  , cui  plurimi  alij  Thco-  , 
logi  lubfcribunt , funt  illa;  pauperibus  crogan-  ,2^.' 
dat,vclin  nlios  pios  vfusinfumenda».  .Ratio^cft, 
quia  rerum  illarum  non  definit  efl'c  dominus 
qui  eas  amifit , ideoque,  fi  ipfimctreftitui  ne- 
queunt, filtcm  reftitui  debent  illis,  quibus  vel- 
le p rafumitur  : nemo  cft  autem-»  qui  amiflara 
rem  luam  non  malit  pauperibus  dari  , qiwi» 


Digitized  by  Google 


Libr. 
3.  dc 
JulL 
trach 
l.c.f. 

Cap. 

17.11U 

170. 


r5o  DE  VII.  DECAL.  TR^ECEPTO. 
in  alios  vfus  expendi. 

Non  delunt  tamen  Doiflores  , qui  fenten- 
tiam  contrariam  tueantur , afierantque  resilias 
inuentas domino  minime  comparcnte  poft  di- 
ligentem inquificionem  ab  inuentore  pofle  re- 
tineri, cum  nullo  iure  naturali  aut  Ecclcfijftico 
id  prohibeatur.  Ita  Sotus,  Medina , <SL'  alii  apud 
Laymannum  , qui  recte  concludit  quod,  quam- 
uis  ha?c  policriorfcntentia  fit  probabilis,  neque 
temere  damnandus  eflet  qui  eam  fequercturj 
prior  tamen  fit  magis  pia  & in  praxi  tuta  : pra?- 
fertim  , cum  fecundum  illam  f" vt  monet  Na- 
uarrus  poifit  inuentor,fi  aliqua  egeftate  laboret, 

■ fibimet  rem  inuent.im  aut  partem  illius  reti- 
nere , maxime  deconfilio  prudentis  confeflkrij, 
cuius  erit  determinare , quid  in  eiufmodi  calli 
magis  expedire  videatur. 

. Quod  lpedat  ad  res  illas  qua:  funt  alicuius 
propria.*,  dicendum  eft  rerum  eiufmodi  domi- 
nium acquiri  , vel  per  voluntatem  propriam 
domini  rei  illius  fua:  dominium  in  alterum 
transferentis, quod  duobus  poti/fimum  modis 
in  genere  fieri  poteft,  fcilicet  vel  per  aliquem 
contractum, puta  venditionem, permutationem, 
&c.autabfquc  contradtu  per  donationem,  pro- 
mifiionem,  Scc.  vel  per  voluntatem  fuperioris 
aut  difpofirionem  legis  ob  iuflas  caulas  rei  ali- 
cuius dominium  ab  vno  in  alterum  transferen- 
tis: quod  praifertim  fit  per  pneferiptionis  legem. 
De  quibus  omnibus  8c  fingulis  in  fequentibus 
paragrnphis  agendum  erit. 


PARAGRAPHVS  V. 

Ve  Prtfcriptione. 

PR-Aiscriptio  feu  vfucapio  C vt  lo- 
quuntur Iurilperiti ) elt  modus  quidam  ac- 
quirendi dominij  per  poflelfionem  alicuius 
rei  certo  ten, potis  fpatio  legibus  definito  conti- 
nuatam. b'  1.  autem  acquirendi  dominij  modus 


Digitized  by  GocJflK 


VII.  DECAI,  PR^»CEPTO.  n* 
cimli  iute  introductus  eft  , <2\e  diu  & fere  femper 
( vt  habecurlfgei.de  vfurp.“&  vfu  cap.  ) qua- 
rttmdam  rerum  domini, i incerta  ejjcnt  : 8c  locum 
habet , non  fohim  in  foro  exteriori  , fcd  etiam 
in  foro  conficientia: ; itavt  poifit  quis  licite  rei 
alicuius  dominium  titulo  preferiptionis  acqui- 
rere, vt  pluribus  probat  Leiluis ; dummodo  ta-  -Lib.  z 
men  prieferiptio  illa  legitima  fit,  habeatque re-  cap.  £ 
quifitas  a iurc  conditiones  5 qua;  quatuor  com-  dub, 
in  uni  ter  a Doloribus  numerantur.  Prima  eft1?» 
pofle/Tio ;nam  fecundum  regulam  iuris  : Sine^g-I* 
pojpfione  prafcnprio  non  procedit.  Secunda  eft  bo-  in  6. 
na  fides  : fi  quidem  Pojfcjptr  mala  fidet  vllo  tempo-  Ibid. 
re  » 0 » praferibit.  Tertia  eft  titulus  probabiliter  \eS'z' 
praftumptus , puta  donationis , emptionis , fuc- 
ceilionis  > &c.  vt  conftatex  digeft.leee  41.  tit. 

4..  & feq.  Quamuis  interdum  bona  fides  etiam 
fine  titulo  ad  prsfcriptionera  fufficiat;  quando 
fcilicet  nulla  praefumptio  in  contrarium  habe- 
tur, nec ius  commune  contradicit.  Quarta  de- 
u ni  que  eft  continuatio  poffciltonis  tempore  le- 
gibus definito. 

Quaeres  quantum  temporis  requiratur  ad  le- 
gitimam pneferiprionera.  Refipondetur  ex  com-  qun 
muni  Dodorum  fententia  apud  Leflium  ad 
prrfcnptxonem  fcu  vfucapionein  rerum  mo-  j 1 £ 
fcmum  quarumcunque  cum  titulo  probabiliter  “ \ 
pr&fumpro  requiri  pofTeftioncin  per  triennium 
bona  fide  continuatam;  fine  titulo  vero  , per  ^ 
triginta  annorum  fpatium  : e.  g.  aliquis  bona 
fide  tibi  rem  alienam  dedit  quam  fuam  puta- 
bat ; tuque  bona  fide  illam  acceptauifti ; tunc 
tnennij  poftelTionc  tibi  acquiritur  res  illa  ra- 
tione tituli  donacionisiquod  fi  nullo  titulo,  bo- 
: na  tamen  fide  illam  poflideas,  tua  non  fit  , nifi 

triginta  annorum  continuata  po/Icfsionc. 

•t  t ' AM  prafficriptioncm  autem  reruni  immobi- 
f lium  cum  «culo  requiri  fpatium  decem  anno- 
riinr  , intft  pradentes  , id  eft  cos,  qui  in  eodem 
territorio  habitant  , quamuis  non  in  eadem 
vrbe;  viginci  annorum  inter  abfentes  : triginta 
vero  annorum  , fi  nullus  ndfic  titulus  ,vtluprk 


Z ij 


lOOglc 


fS 

Hi  DE  VII.  DECAL.  PRAECEPTO, 
ac  mobilibus  rebus  didum  eft. 

Excipiuntur  tamen  bona  immobilia  £c- 
clelia;,  monafterij,  holpitalis  , Sc  aliorum  pio- 
rum locorum  , ad  quorum  paeferiptionem  re- 
quiruntur anni  quadraginta  : quod  fi  bona  illa 
lint  Ecdcna?  Romana,  nonnifi  annorum  ccn* 
tum  (patio  prasferibi  poffunt.  Bona  vero  pupil- 
lorum. fiue  mobilia fiue  immobilia,  quandiuin 
illa  state  funt  , nullo  temporis  lapfii  pra*fcri- 
buntur  , ficut  nec  res  Ecclcfia? , qus  alienari 
prohibita;  funt , aut  vfibus  tantiun  iacris»func 
defiinats. 

Eft  tamen  obfertinndum  noneafdem  vbique 
leges  circa  tempus  Sc  modum  praderiptionis 
e fle  receptas  $ac  proinde  cuiufque  regni  aut  lo- 
ci fpcciales  leges  Sc  legitimas  conluctudincs 
eflelupcrhac  re  coniulendas. 


PARAGRAPHVS  VI. 


De  contra  ftibus  in  genere. 

NO  m i n £ contrarius  intelligitur  cojj- 
uentio  aliqua  inter  duos  talla, ex  quam 
veroque  vel  laltemin  alterutro  illorum, 
obligatio  aliqua  nalcitur.  Sunt  autem  aJijcon- 
Cl actus,  qui  vocantur  nominati , alij  wnminan  di- 
cuntur- Contractus  nominari iunt  illi  , quiipe- 
ciali  nomine  inter  l'e  diftinguuntur,  vt  emptio, 
venditio,  locario , &c-  Contractus  vero  innwu- 
mmfunt  illi , quibus  nullum  fpeciale  nomen  af- 
fignatum  eit;  diuidunturque  a Iurifpcritis  in 
quatuor  fpecies , qure  his  verbis  exprimuntur: 
do . vtdts  j do . vt  faciat  j facio , vt  des  ^ facio  ,vt fa- 


ctat. 


His praenotatis  dicendum  i.  contradum  om- 
U tm  lponte  ac  libere  factum  , quamuis  in  eo 
non  ieruentur  iuris  formalitates  , obligare  ta- 
men in  foro  confcientix  jita  vt  alterutro  con- 
trahentium inuito  i:kii:  ii  non  pp/fic,  nifiiure 
aliquo  pofiiiuo  iratus  Ut  autiuiua  poJfic.  It.t 


Digitized  by  Ggbgfe 

JBT: 


DE  VII.  DECAL.  PRAECEPTO,  nj 
Gomefius,  Counrruuias  , & alij  quos  citat  & 
fequitur  Leflius.  Ratio  eft,  quia  iurc  natur»  te- 
netur qilifque  tenere  quod  promifit  altero  ac- 
ceptante, vt  cx  infra  dicendis  plenius  conftabit. 

Dicendum  2.  contradlum  illum , in  quo  con- 
tingit error  circa  fubftantiam  rei , iure  natur» 
irritum  & inualidumefle.  Ita  S. Antoninus,  So- 
tus , Caietanus  & alij  apud  eumdem  Lcffium:  <. 
quiaf' vt  dicitur  lege  q.C.  deiuris  8c  fadliigno-  , l:f  * 
tantia J Erranti» nullus  ejl  cenfenfu»  ; fineconfcnfu  QU  * * 
autem  nullus  eft  contractus:  e.  g.  fi  quis  gem- 
mam vendat  exiftimans  efle  criftalli  fragmen- 
tum, emptor  re  comperta  tenebitur  ad  reftitu- 
tionem  gemm»  aut  ad  iuftum  eius  pretium 
Venditori  perfoluendum  : feciis  vero  fi  error 
folummodo  fit  circa  qualitatem  rei  ; vt  fi  co- 
gnofeens  efle  gemmam , fed  valorem  eius  igno- 
rans , vili  pretio  eam  vendiderit ; tunc  enim  va- 
lidus quidem  erit  contractus , tenebitur  tamen 
emptor , poftqaain  id  refeiuerit  , fupplere  id 
quod  iufto  gemms  pretio  defuit , vt  docent  fit- 
pra  citati  aothores. 

Dicendum  3.  contradlum  illum, cui  alteru- 
trius contrahentium  dolus  caufam  dedit , non 
efle  omnino  iure  naturse  irritum,  fed  tamen  pro 
arbitrio  eius  qui  deceptus  eft  ( fi  contradlus  fo- 
lubilisfit ) irritari  pofle.  Ita  algidius  Coninch, 

8c  alij  apud  Laymannu  lege  3 deiuftit.  tradi.  4. 
cap.  j\  & Lefllus  fupra.  Q.uod  non  fit  irritum 
patet  ex  eo  quod  , fi  is  qui  deceptus  eft  velit 
contractum  fubfiftcre,  deccptorrefilirenonpo- 
tcft  j ‘Jtff  lucrum  ex  dei»  fuo  reportet,  vt  habetur 
cap.  1.  de  eo  qui  duxit  in  Matrimonium  : quod 
vero  irritari  poflit  pro  arbitrio  illius  qui  de- 
ceptus eft,  conftat  etiam  ex  eo  quod  qui  dolo 
inducit  alterum  ad  contrahendum,  iniuriam  ei 
facit;  ac  proinde  tenetur  eum  reftituere  inin- 
tegrum , & reddere  omnia  infedta , fi  deceptus 
velit. 

Dicendum  4.  contraditis  omnes  ex  aliquo 
gtaui  metu  iniufte  incuflo  celebratos  , non  efle 
quidem  iure  natur»  irritos , fed  irritari  pofle  & 


Digitized  by  Google 


Cl  00 


V?4  IDE  VII.  DECAL.  T^^CEETO. 
xeuocari  inforo  confcientia?  pro  arbitrio  ei us9 
•qui  metum  iniufte  palliis  eft.Ita  Sotus , Pala- 
danus  , Richardus,  & aiij  apud  Lefsium  fupia 
dub.  6.  Id  patet  tum  ex  eo  quod  ( vt  habetur 
cap.  2.  de  his  qua»  vi  metufque  caufa  fiunt^ 
m qux  vi  & metu  fiunt , debent  tn  irritum  rcnocari: 
tum  etiam  quia  ( vt  dicit  SrThomas^  qui  vina 
ad  * ' ,ntu^t  * 'mc  merttl*r  • vt  ei  promi/iio  non  /eruetur, 
a Eadem  etiam  ratio , qua:  fiuprd  de  dolo  aiiata 
eft  , poteftde  metu  iniufte  illato  inteliigi ; qui 
enim  metum  iniufte  incuffit,  iniuriam  alteri 
intulit  j vnde  tenetur  illum  in  priorem  ftatun* 
ieftituerej  & alterius  habet  exigendi  hanc  refti.. 
curionem.  Per  metum  vero  grauem  intelligi- 
mus  illum  . qui  eft  de  malo  aliquo , quod  viro 
conflanti  formidabile  eft , eumque  merito  com- 
monere poteft  ; qualis  eft  metus  mortis,  exili', 
c arceris,  infamiie,  amifsionis  bonorum , & c.  ad 
Supri  metum  quoque  grauem  pertinere  dicit  Le/fius 
metum  reucrentialem  , quo  filius  timet  grauem 
©ffenfionem  patris,  fubditus  principis  , vxot 
mariti  , Scc.  vbi  rede  obfezuac  metum  etiam 
grauem  dici  pofle  illum;  qui  refpcdiue  folum 
talis  efl  ; vt  fi  fit  de  aliquo  malo  , quod  , quam- 
nis  viro  conflanti  non  fit  formidabile , fceminse 
tamen  vel  puero  vel  feni  formidandum  merito 
videtur. 

PARAGRAPHVS  VII. 

Vt  frtmfiionibui , donationibus , & tejhxmtntk, 

PRomissionis  nomine  non  inteJii- 
gimus  hic  promilfionem  illam , qua  fiefub 
aliquo  onere  vel  conditione,  quaeque  vt  fic 
extendi  poteft  ad  omnes  fere  ftipulationes  & v 
contradus  , in  quibus  vt  plurimum  promifsio 
aliqua  reciproca  interuenit ; fed  promifsioncnt 
fiimplicem  & gratuita , qua  ex  mera  liberaiit.ire 
aut  gratitudine  aliquidalteri  promittit  ur;dc  qua 
Jacendum  i.  pxemifiicnem  j antequam  ac- 
V 

* 


Digitized  by  Google 


DE  VII.  DECAL.  PRAECEPTO.  r?y 
ccptetur, nullam  parere  obligationem  naturalem 
aut  ciuilem  : quod  8c  fimiliter  de  donatione  in- 
telligendum  cft  : vnde  lequicur  quod  vtraque 
ante  acceptationem  pofsit  licite  reuocari.  Ita 
Sotus,  lib.  4.  de  iuft,  queeft.f.  art.i.Suares  tom. 
a.  de  rclig.  lib.  4.  cap.  i-  Lcfsius  lib.  1.  cap.  18. 
dub.6.  Sc  alij  communiter.  Ratio  eft,  quia  om- 
nis promiffio  & donatio  fuapte  natura  rclpe- 
ftiua  eft  , cuius  proinde  obligatio  ex  alterius 
partis  confenfu  dependet. 

Excipiunt  tamen  Do&ores  aliqui  promiflio- 
nesfa<ftasEcclefia:,holpitaIi,  monafterio  ,a!ii£- 
que  locis  piis;  exiftimantque  etiam  ante  acce- 
ptationem , promiffiones , & donationes  eiuf. 
modi  obligare:  alij  vero  Theologi  hanc  exce- 
ptionem non  admittunt , a/Teruntque  vniuerfim 
promilsionem  non  acceptatam  minime  obli- 
gate: quam  fententiam  probabilem  &iu  praxi 
tutam  exiftimntLaymannus,  &pro  illa  Sotum, 
Gomefium  , aliofque  Doftores  citat. 

Dicendiun  i.  promilsionem  ferio  & delibe- 
rate faftam  & ex  animo  vere  promittendi , fe- 
que  alteri  obligandi , ex  virtute  fidei  feu  fideli- 
tatis,vbi  acceptata  fuerit , obligare,  etiam  fub 
peccato  mortali , fi  respromifla  fit  alicuius  mo- 
menti. Ita  Nauarrus,  Sotus &plures  alii,  quos 
citat  & fequitur  Lcffius.  Ratio  eft,  quia  omnis 
promifsio  dat  ius  ad  rem  promiftam  ,quod  etiam 
ad  ha?redespromifthrijtranfit;  &,  fi  fiat  per  for- 
mam ftipulationis , datur  etiam  aclio  in  foro  ex- 
teriori^ promiftor  cogi  poteft  fententia  iudicis 
ad  promilsionem  implendam  : vndefequitur  il- 
lam inducere  ftri&am  aliquaobligationem,  quas 
proinde  fub  peccato  obliget.  Quod  fi  quisvta- 
tut  verbis  quidem  promilforiis , non  tamen  ani- 
mo ferio  promittendi», fedlblummodo  ad  figni- 
ficandumfolum  propofitum,vel  ad  firmius  afle- 
ucrandum,vt  eicredaturjtunc  (vtrede  obferuat 
Idem  Eelfius ) non  cenfetur  obligatus  fub  pec- 
cato mortali  ad  implendum  id  quod  fic  pro- 
mifit  , nifi forte  ex  fi&ailla  promiffione  nota- 
bile aliquod  cUuiuuim alterius  fequatur; 

Z iiij 

*'•< « 
/ 


Sup. 
tra.4. 
c.  1. 


Suprd 

dub.l 


Digitized  by  Google 


fj6  DE  VII.  DECAL.  PRAECEPTO, 
fenfu  dicit  intelligendas  efle  promifliones  p-Itt» 
limorum  ,quifolent  multa  fe  promittere  factu- 
ros; cum  tamen  non  intendant  ferio  fe  ad  id' 
obligare,  aut  aliis  ius  exigendi  tribuere  , fcd 
duntaxat  firmiter  id  afleuerare. 

Quarrcs  quanti  valorisaut  momenti  efle  de- 
Cap.  beat  res  promifla  , vt  promiflionis  violatio 
sS.nu»  cenfeatur  efle  peccatum  mortale  ? Nauarrus, 
exiftimat  fufficcre  valorem  rei  premiflse  talem 
efle  , qui  in  furto  ad  peccatum  mortale  fuffice- 
rct : probabilius  tamen  Lopeslib.a.  de  contra, 
cap.vlt.  & Leflius  fup.  docent  in  promiflione 
ad  materiam  peccati  mortalis  conllituendani- 
longe  maiorem  valorem  quam  in  furto  requiri; 
qui  tamen  valor  difficile  determinari  potefi:» 
fed  viri  prudentis  iudicio  cxxquo  &bono  di- 
iudicari  debet : certe  communi  hominum  tefti- 
matione  maior  inioria  fieri  cenfetur , fi  quis  au- 
reum vnicum  furripiat  , quam  fi  quatuor  vel 
quinque  aureos  ex  liberali promiflione  debitos 
non  loluat.  . 

Dicendum  3.  prorarflionem  alteri  fadtam  8C 
ab  eo  acceptatam  definere  obligare  , fi  res  pro- 
mifla  fiat  inutilis  , aut  illicita;  aut  impoflibilis, 
item  fi  flatus  rerum  aut  perfonarum  ita  mute- 
tur, vt  fecundum  iudiciumviri  prudentis  pro  - 
miflor  non,  videatur  illum  euentum  voluirte 
comprehendere:  quod  cx  conditione  rei  pro- 
*mflie,aut  ipfius  promiflionis,  vel  etiam  pto* 
miflarii , aliifquc  cireumftantiis  diiudicandum 
efl,  Ita  Caietanus , &alij  quos  citat  8c  fequitur 
Supra  Leflius.  Ratio  eft , quiapromiflio  non  cenfetur 
dub.  habere  vim  nifi  ex  ea  voluntate  & intentione» 

‘iQ,  quam  promittens  cxplicite  vel  implicite  habuit 
dumpromifit:exquo  fequitur  quod  vitra  hanc 
intentionem  expreflam  vel  prudenter  interpre- 
tatam non  poflit  obligare.  _ , 

Dicendum  4.  donationem  illam,  qutedicitui  • 
inter  viuos , [ id  eft  cum  quis  ex  mera  Iiberalita- 
tt*  fic  donat , vt  etiam  fe  viuo  velit  rem  donatam 
efle  alterius  ) faciam  ab  eo  qui  donare  poteifc'  id 
eft  qui  dominium  & adniiniftiatione  habeuei» 


DE  VII.  DECAL.  PR^CEPTO.  r?7 
quam  donat  , cum  facultate  illam  alienandi ) 
polle  etiam  poli  donatarij  acceptationem  reuo- 
cari  ob  qualdam  caulas  legibus  exprellas  ; qua- 
rum praecipua  elt  ingratitudo  iplius  donatarij; 
vt  fi  donatarius  iniurias  atroces  in  donantem 
cffuderitjfi  violenter  illum  percuflerit ; li  cx  cer- 
ta malitia  notabile  damnum  bonis  eius  intu- 
lerit; aut  fi  ad  graucm  inopiam  redadum  non 
aluerit.  Ita  Sylueller , Gomefius  , & alij , quos 
citat  & fequitur  Lelfius  fupra  : vbi  tamen  ob-  » ^ 
feruat  donatarium  anteiudicis  fententiam  non  ” ” * 
teneri  ad  rellitutionem , quia  ell  poena , qua; IJ*" 
pra;requiric  donatoris  querelam  , & ingratitudi- 
nis probationem.  * 

Dicendum  f.  donationem , qua;  fit  caufa  mor- 
tis , ( id  eft  ciim  quis  ita  donat , vt  rem  non  ve- 
lit ablolute  & irrcuocabilitcr  elle  alterius  mfi 
poli  luam  mortem)  qualiter  in teftamentis  & 
codicillis  fieri  lolet ) polle  ad  arbitrium  donan- 
tis reuocari.  Ita  communiter  Dodores:  vnde 
Apoftolus  dicit  quod  , Vbi  teftamentum  eft , mors  1 ' 

Mceffe  eft  intercedar  teftatoris  ; ahoquin  nondum 
valet , dum  viuit  qui  teftatus  eft:  & Iurifperiti 
communiter  dicunt  , Ambulatoriam  efte  te- 
ftantii  voluntatem  , vftjue  ad  fupremum  vita  exi- 
tum. Eli  tamen  difficultas  inter  Theologos 
vtrum  tcftamentum  fit  validum  in  foro  con- 
ficientia;, fi  defint  ci  lolemnitates  legibus  re- 
quifita;?  Omillis  aliorum  fententiis, probabilis 
& in  praxi  tuta  videtur  elle  illa,  quam  propu- 

fnant  Adrianus  , Angelus,  Tabiena,  Syluefter, 
oannes , Medina  , Lopes  , & alij  quos  citat  & 
fequitur  Lelfius  , qua;  aflerit  eiulmodi  tefta-  fup.  c. 
mentum  in  foro  conficientia;  validum  e/1'e,  & 1 9.dll, 
licite  retineri  polle  id  quod  ex  tali  tellamenro  3, 
habetur,  fiue  titulo  hereditatis  ,fiue legati.  Ra- 
tio eft,  quia  ( vt  dicitur  paragtaph.  'Ter  tradi- 
tionem inftit'.  de  rerum  diuifione ) mini  eft  tam 
eonucnien.  naturali  equitati  , quam  voluntatem 
Domini  volentis , rem  fuarn  in  alium  transferri , ra- 
tam haberi.  Prietcrea  teftamentorum  folcmni- 
tares  a legibus  eo  folum  fine  inrrodudte  fiuntj 


1 V 


T?S  DE  VII.  DECAL. 'Pft^CEPTO. 

ne  quid  falfitatu  in  ttfiamentum  incurrar  • vt  dicitur 
1-  qtujbor.em  23.  C.  de  fideicommi fsis  ; quare 
dummodo  certo  confiet  de  vltima  tcftantis  vo- 
luntate, potcft  quis  rem  fibi  eius  teftaraento 
relictam  ruta  confcientiarerinere. 


rARAGRAPHVS  VIII. 

Ve  emptione  & venditione. 

DV  M funt  prscipira:  conditiones  in  qua- 
libet emptione  & venditione  obfcruan- 
dse  ,vt  docet  5.  Thomas.  Prima  cft , vt 
Kieq-  ftans  omnis  & dolus  abfittam  exparte  vendi- 
toris quam  emptoxisrcx  quo  fequitur  contra iu- 
flitiam  efle,fi  quis  vendat  rem  habentem  vitium 
aliquod,  feu  defectum  in  quantitate  aut  qualita- 
te,eodem  pretio, quo  vederetur , fi  eiufmodi  de- 
fetfiu&  vitio  careret  jproindequepeccare,  qui 
menfuras  adhibent  illegitimas  aut  pondera  do- 
lofa,iuxta  illud  Prou.  IO. Statera  dolo f a abomi- 
natio e fi  apud  Deum:  item  qui  mixtione  aliqua 
res  efficiunt  deteriores : vt  caupones  aquam  vi- 
no mifcentes:  frumentari j qui  tritico  mifcenc 
alia  femini  deteriora  ,ficut  illi  qui  Amos  §.  di- 
cebant qut/cjuilias  frumenti  vendam  tu. 
fan.a.  Vnde  idem  S.Do&oraflerit rei, qua:  vendi- 
tnr , vitia  occulta , quse  ab  emptore  deprehendi 
' non  pe/funt,  quasque  illius  valorem  notabiliter 

diminuunt, aut  illam  emptori  inutilem  vclin- 
commodam  reddunt  ,cflcmanifeftanda.  QuocJ 
etiam  docuit  S.  Ambrof./^  contrattibus ..inquit» 
T6  °“*  vitta  eorum  qua  veneunt  prodi  iubentur  : ac  ntji  in- 
<•«  J o.  timauerif  tenditor, quamuu  tn  itu  emptoris  tranjierint » 
doli  attiont  tenetur. 

Qu;e  autem  de  venditore , hasc  etiam  de  em- 
ptore intelligi  debent : omnem  fcilicetfraudem 
ab  emptione  abefle  debere : proindeque  contra 
iuftitiam  efie , rem  aliquam  pretiofam  pro  vi- 
ii,puw  gemmam  pro  fragmento  vitri  > emer* 


T>E  VII.  DECAL.  PRAECEPTO. 

ab  alio  , qui  cius  valorem  ignoret : fecus  fi  in 
aliqua  regione  res  parui  affirmarentur , qua  ta- 
men alibi  cenfcrentur  pretiofilsimx  , puta  mar- 
garita», gemma  , aut  alia  id  generis  , qua  vt  plu- 
rinuirn  in  Indiis  8c  aliis  ditsitis  regionibus  pro 
cultellis,  tintinnabulis  , 8c  aliis  fimiiibus  cre- 
pundiis licite  permutantur. 

Secunda  conditio  ad iuftitiam  emptionis  8c 
venditionis  ex  mente  S.  Dodoris  neceflaria, 
clt , vtres  neque  carius  vendatur , neque  vilius 
ematur  quam  illius  pretium  exigat.  Pro  cuius 
incclligentia  obfernandum  cft  dupiex  efle  iu- 
ftum  pretium  alicuius  rei-  Primiim  cft , quod  a 
potefiate  publica  taxatum  cft;  & vocatur  a 
Dodoribus  pretium  legitimum,  quafi  lege  de- 
finitum : & illud  augere  in  vendendo  , aut  mi- 
nuere in  emendo  non  licet.  Secundum  eft  illud 
quod  communi  hominum  arftimatione  deter- 
minatur, quando  d publica  potefiate  minime 
taxatum  eft,  & pretium  vulgare  feu  commune 
dicitur  ,habetque  quandam  latitudinem : ciun 
enim  ex  plurimorum  afftimationependeat,  qui 
non  eodem  modo  de  rerum  valorc  iudicant, 
hinc  fit  quod  aliqui  v.  g.  decem  nummis  valere 
arbitrantur, quod  alij  vndecim,  alij  vero  tantum 
nouem  reftiment:  vndea  Dodloribus  hoc  vul- 
gare & commune  pretium  triplex  ede  dicitur, 
infimum  fcilicet,  mediam  , & luminum,  quod 
etiam  rigorofuin  nominatur.  Quamuis  autem 
Sn  exteriori  foro  adio  minime  detur  ei  qui 
emendo  catius  vel  vendendo  vilius  non  ell 
deceptus  vitra  dimidium  iufti  pretij : in  foro 
tamen  confcientiaj  omnis  venditio  , in  qua  iu- 
fti pretij  latitudo  exceditur  omnis  emptio 
in  qua  iufti  pretij  quantitasnon  attingitur  ,in- 
iufta  cft  & diuinaf  legi  contraria  Ita  S.  Tho- 
mns  arc.  x.  ad  i.&  Ikcc  eft  etiam  exprc/Ta  do- 
&rina  Sandi  Auguftinilib.  i?.  dc  Trinitate  ca- 
pite?. 

Sunt  tamen  duas  caufie  ob  quas  licitum  eft 
rem  pluris  aliquando  vendere  quam  perfe  va- 
leat. Pjima  cft  ratione  officii  mercandi  ;mcs« 

1 V} 


* 


Digitized  by  Google 


f4®  DE  VII.  DECAL.  PR^CEPTO. 
catorifi  quidem  merces  luas  paulo  pluris  ven- 
dere licitum  eft  , quam  ab  aliis  venderentur*, 
qui  non  ex  officio, fed  ex  occafione  aliquid  ven- 
- dunt.  Ita  Ioannes  Medina,  Caiecnnus,  &alij 
^ i du  aPuc*  ^e^um-  ,Ratio  cft , quia  pretio  aliqua 
® ‘d  * «ftimabile  cenfetur  , quod  mercator  curas  8c 
**“  cogitationes  fuas  , ac  omne  tempus  luum  in. 
mercibus  illis  conquirendis  , conleruandis  8c 
diftrahendis  affidue  impendit.  Secunda  eft  ra- 
tione damni  emergentis  , aut  lucri  ce/Tantisj. 
quando  quis  in  foTam  emptoris  gratiam  rem 
aliquam  vendit,  qua:  libi  eftplurimiun  vtilis, 
commoda , & etiam  nece/Iaria : quo  in  cafu  ( vt 
filp-  a.  dicit  S.Dodor  J Jufium  pretium  trit , vtnon  folurtv 
J.  rejpiciatur  ad  rem  qua  venditur , fid  etiam  ad  d.tm* 
num  quod  venditer  ex  venditione  incurrit  :&  Jic  li- 
cite poterit  aliquid  vendi  plufqudm  valeat  fecunda»» 
fe  : quod  quidem  indicio  viri  prudentis  refti- 
mandum  eft.  Si  vero  res  qua;  venditur , eflec 
maxime  commoda  emptori , nec  venditor  ex 
illius  diftradione  damnum  vllum  aut  incom- 
modum pateretur  j tunc  ( vt  rede  monet  S. 
5up.  Dodor)  Non  deberet  eam  fup eruende  re  : quia  vti - 
litae  qua  alteri  accrefcit,  non  eft  ex  vendente,  fed  ex 
conditione  ementu  : nullus  autem  debet  alteri  veniere 


id  quod  no»  efifuum . 

Sunt  etiam  duscaufieob  quas  interdum  po- 
teft  quis  licite  rem  minori  pretio  emere  quam 
alias  valeret.  Trima  eft  fi  emptori  parum  vtiliff 
fit,illamque  folummodo  emat  in  gratiam  ven- 
ditoris; quia  tunc  pretium  & valor  illius  fe- 
cundum communem  hominum  sftimationem 
vilefeere  cenfetur,  vt  docet  Lc/fius  fuprarin 
quo  tamen  canendum  eft,  ne  a pauperibus  aliif. 
que  , quos  adigit  cgeftasad  propriam  fupelle- 
dilernv-  g.  diftrahendara , aliquid  vilius  quam 
par  fit  emendo  , iuftitia  vel  charitas  violetur. 
Secunda  caufa  oritur  ex  ratione  & modo  ven- 
dendi , vt  in  audionibus  publicis  , in  quibus 
ficut  aliquando  rerum  commune  precium  ex 
emptorum  contralicitationcaugetur:  fic  etiam 
interdum  ex  dcfcdu  emptorum  minuitur,vC 


r 


7T’r**w*.,sTr'n’ 


DE  VII.  DECAL.  PRAECEPTO.  r* *T 

■ebferuat  Nauarrus. 

Qujercs  quid  de  quibufdam rebus  cenfendum  ca. 
fic , qua;  nullum  certum  pretium  habent,  vt  funt  n.  Sf. 
quardam  gemmat, ,pidurx  veteres, &c.  an  fcilicct 
tanti  eas  vendere  liceat,  quanti  vendi  poterunt. 
Relpondet  Le/lius,  quamuis  Sotus  & quidam 
jilij  Theologi  ita  fieri  poflearbitrenturdonge  ta-  fup*c*. 
men  probabilius  efle  & tutius  in  confcienria,res  n.dub 
eiulmodi  non  po/Te  licite  vendi  pro  arbitrio  ?• 
venditoris  , fediuxta  a-ftimationemintelligen- 
lium,  aut  etiam  ipfins  venditoris, fpedatis  bona 
fide  circumflandis  omnibus  ad  ipiius  rcivalo* 
rem  facientibus. 


PAR  AGRAPHVS  IX. 

*Di  mutuo  , commodato , depofitt  , & locato* 

HOR  vm  qtiatuor  contradcmm,  quifre- 
quentioresfunt,  &ad  quos  exteri  aliquo- 
pailo  reduci  pofliint  , notitiam  hic  ali- 
quam generalem  proponemus  , vt  facilius  di- 
gnofei poUIt  , quibus  in  cafibus  hoc  feptimum 
Decalogi  prxeeptum  occafione  illorum  viole- 
tur, & etiam  qua  ratione  fub  illorum  obtenta 
vfurx  interdum  palliatae  committantur , de  qui- 
bus poftea. 

Ter  mutuum  intelligitur  traditio  rei  alicuius^ 
numero  , pondere  , vel  menfuraconftanusfacl* 
eo  animo  , vt  fit  accipientis ; cum  obligatione 
tamen , vt  fimilis  in  ipecie  ac  bonitate  refti- 
tuatur. 

Per  commodatum  vero  , rei-  alicuius  quoad 
foJum  vfum  gratuita  eoncc/fio,  cum  obligatione 
camdcm  numero  reftituendi. 

Per  depofitum  , rei  alicuius  adfolam  euft#- 
diam  traditio  , cum  obligatione  eamdem  inte- 
gram reftituendi. 

Per  locatum  denique  fcu  locationem  fignifi- 
catur  tei  alicuius  ad  vfum  yel  ftudum  cctw 


> 


Jby  Googk 


T4*.DEVII.  DECAL.  m^CEPTO, 

prctij  conuentione  f.ida  concelfio. 

Differunt  autem  imer  fe  hi  contra<ftus , pri- 
mo ; in  co  quod  mutuum  fiat  tantum  de  rebus 
mobilibus  ; reliqui  tres  contra&us  de  rebus 
etiam  immobilibus  fieri  poflint,  yt  fuse  exdi- 
uerfis  legibus  declarat  LelTius. 

Differunt  2.  in  eo  quod  per  mutuum  trans- 
L 1.  c.  feratur  rei  mutuo  data?  dominium,  fufliciatque 
10.  & ytfimilisin  ipccic  reffituatur  ; per  alios  vero 
*ccl’  tres  contraditis  non  transferatur  rei  dominium  9 
fed  eadem  numero  debeat  reftitui  , vt  docet 
idem  Le/fius  & ex  iifdem  legibus  probat. 

;Diffcrunt  3.  in  co  quod  mutuatarius  rem 
mutuo  datam  pro  libito  confumere  poffit; 
commodatarius  8c  locntarius  ea  tantummodo 
vti,  vel  fructus  illius  percipere ; depofitarius  ve- 
ro nec  illa  vri , ncc  ex  ea  frudlus  vllos  fuos  face- 
re licite  poflit  ,vt  explicat  & probat  idem  Lefi. 
fius. 

Differunt  4.  ineo  quod  , fi  res  mutuo  data 
& tradita  pereat  , foli  matuatario  pereat  ,ciim 
fit  in  dominio  eius  ; quoad  alios  vero  centra- 
dtus  in  quibus  dominium  non  transfertur  , fi 
res  aliena  apud  depofitarium  vel  commodata- 
rjum  vel  locatarium  cafu  fortuito  & finevll* 
eorum  culpa  pereat , domino  fuo  pereat ; nec  il- 
lis incumbat  vlla  fiiciendre  rellitutionis  obli- 
gatio , nifi  aliter  exprefse  conuentum  fit , vel 
aliqua  alia  ratio  Tpecialis  ad  id  obliget , vt  cx 
communi  legum  vfu  & Theologorum  conien- 
fu  tradit  idem  Leffius.  Quod  if  res  illa  ex  ali- 
qua culpa  pereat , commodatarius  quidem  , ob 
cuius  folius  vtilicatem  res  gratuito  commodata 
cil , illam  tenebitur  reftituere  ; fi  vellciuifima 
eius  culpa  perierit  vt  habetur  cap.  vn.decom- 
modato  : locatarius  vero  , quirem  alterius  con- 
duxit pretio  , no  nnifi  cx  leui : depofitarius  au- 
tem, qui  rem  alienam  gratuito  cuftodit , nonnifi 
ex  culpalata:quiafcilicet  locatum  cedit  in  com- 
modum locatarij  fimul  8c  domini ; depofituta 
vero  folius  domini  vtilitatem  refpiciat- 
Diffctimt  denique  in  co  quod  ratione  mu» 


DEVII.  DECAL.  PRAECEPTO.  r4? 
tui  praecise  vt  mutuum  efl , nihil  a mutuntnrio 
vitra  rem  mutuatam  aut  illius  valorem  exigere 
licitum  'fit  ; in  contradu  vero  locationis  ici 
licite  & iufte fieri poffit,vt  ex  ante  didis  in  tcl- 
ligitur,  & pleni  iis  ex  dicendis  conflabit. 


PARAGRAPHVS  X. 

Qu  id  hoc  feptimo  Tiecnlogi  pr&ctpte 
prohibentur. 

HOc  feptimo  praecepto  prohibetur,  non 
folum  quauis  iniuita  rei  aliena; acceptio 
& detentio, qua; furti  nomine  d «dignatur* 
fcd  etiam  ( vt  explicat  S.  Auguflinus  ) qiueuis 
alia  iniufta  rei  alicmecontredatio  aut  damni  illa-  (IU- 7 7» 
tio;  & conlcquenter  deliberata  quaruis  volun-bi 
tas  alterius  rem  iniufte  vlurpandl  , vel  deti- 
nendi  , aut  damnum  illi  inferendi  ; vt  enim 
docet  S.  Thomas  peccata  voluntatis  Sc  operis 
ciufdem  lunt  fpecici,  eum  hac  tamen  differ  en-  t.2.  q„ 
tia  , quod  peccata  operis  contra  hocfeptimum  71»  Hf» 
praeceptum  adreflitutionem  obligent, non  veri  7* 
peccata  folius  voluntatis. 

E!l  autem  obferuandum  folam  illam  rei 
aliena;  inuito  domino  vfurpationem  ac  deten- 
tionem , qua;  ;iniufta  cft  , hoc  prtecepto  prohi' 
beri:quia  ( vt  ex  communi  Theologorum  do- 
flrina  obferuat  Toletus)  vaiijs  ex  cafibus  ab-  jjj,.  ^ 
latio  rei  aliena;  inuito  domino  fieri  poteflabf-  c< 
que  vllo  iuftitia:  detrimento  j verbi  gratia  cum  ’ ** 
fit  ex  legitima  fuperioris  authoritate  , qui  ex 
caufa  iulla  & rationabili  , bona  vnius  in  al- 
terum transfert  ; qua  ratione  Ifraclita:  nen 
v peccauerunt  , cum  Deo  iubente  fpoliauerunt 
./Egyptios  : item  cum  fit  in  vrilitatem  domini  , 
vt  ciim  a furiofo  enfis  fubripitur  ne  vllum 
percutiat ; dummodo  tamen  valor  Sc  pretium 
eius  in  ytiiiuteiu  Domini  conaercatm  : qu» 


t44.  DE  VII.  DECAL.  PR^CEPTO. 

ratione  dicit  idem  author  non  committi  furtum 
ab  vxorc  , qua?  pecunias  clam  aufert  a marito 
iuo , ne  ( quod  fiepiflime  icit  ab  illo  fieri  ) lu- 
dis & comefiationibus  eas  profundat  j dummo- 
do tamen  in  vfum  familias  pecunias  illas  con- 
vertat: nec  etiam  peccare  illum  , qui  vinum 
alterius  effundit  ,nc  inebrietur  ; nec  qui  chartas 
rumpit  & lacerat , ne  alij  ludendo  blafphemias 
proferant  aut  alia  ratione  peccent. 

Docet  etiam  idem  . Tolctus  non  committi 
furtum  abeo  , quidam  aliquid  accipit,  quod 
fibi  alias  debetur  : quando  fcilicet  non  potcfl 
coram iudicc  debiti  lolutionem  exigere,  quia 
debitor  efl  potens  , aut  debitum  probare  non 
potefl  , aut  inde  fibi  aliquod  malum  timet  : fi 
enim  via  iuridica  debiti  folutionem  obtinere 
poflet , peccaret  occulte  rapiendo  , quamuis 
ad  reftitutionem  minime  teneretur  ; monet 
tamen  cauendum  clfe  , ne  ex  illa fecreta  abla- 
tione , quamuis  iufta  , fcandalum*aliquod  aut 
damnum  alterius  fcquatur  ; puta  ne  alij  in 
fufpicionem  furti  veniant ; neue  is  a quo  acce- 
pit , rurfus  idem  debitum  foluatj  ac  denique 
vt  nihil  aliud  accipiat  , prteterquim  quod  ipfi 
debetur  , verbi  gratia  fi  pactum  de  certa  mer- 
cede  inter  dominum  & famulum  interceffir* 
8c  famulus  libere  in  illud  conceffit  , non  po- 
tcft famulus  vitra  illam  quidquam  fibi  fume- 
xe  ,nifi  forte  adigatur  ab  ipfo  domino  ad  alia 
opera  praefianda , de  quibus  inter  eos  non  con- 
venerat ; tunc  enim  teneretur  dominus  loluere 
vitra  patftum,  & eo  denegante  famulus,  quod 
fibi  iufte  deberetur  , poflet  accipere. 

Sunt  autem  duie  fpccies  inmftae  ablationis 
rei  alienas ; fcilicet  fimum  , cum  aliquid  fe- 
creto  ab  alio  iniufte  aufertur  ; & rapina  c6m 
palam  & violenter  aufertur  : qua  ratione  ( vc 
11.  q.  docet  S.  ThomaS ) rapina  peccatum  nonfoliun 
6\.  at.  fpecie  differt  afurto,fed  & illo  grauius  eft  ; quia 
■+•  & praiter  iniuflam  rei  aliena;  ablationem  violen- 
9*  tia:  illata;  iniuria  etiam  in  eo  repetitur . jqtfc  cir- 
cunaftancia  ideo  in  confc/ficme  declaranda  eft. 


DE  VII.  DECAL.  PR^CEPTO. 

Cum  vero  quaeuis  rei  aliena»  ablatio  & deten- 
tio iniufla , fit  ex  genere  fuo  mortale  peccatum  , 
vt  docet  S.  Thomas  fupra  art.  6.  ni  fi  rei  furto 
ablatas  paruitas  excufet  ; difficultas  ell  inter 
Theologos, quamam  quantitas, feu  quifnam  va- 
lor  rei  ablata;  1'ufficiat  ad  peccatum  mortale  in 
materia  furti  conftitucndum.  Varis  funt  De- 
Aorum  fupcr  hac  re  fcntentias  : Nauarrus  eap. 

I7.  nam.  4..  dimidium regalem  ( qui  «rate illius 
quinque  folidis  aut  circiter  sdlimabatur ) exifti- 
mat  lufficere  ad  peccatum  mortale  in  materia 
furti:  Tolerns  lib.  f.  cap.  1 6.  vnum  regalem 
•ut  ducs  etiam  refpeclu  diti/fimi : Sotus  lib.  f. 
quasft.?.  art.  %.  ad  3.  vnum  vel  duos  aureos.  In 
ie  maxime  difficili  probabiliffime  loqui  viden- 
tur illi  qui  hanc  furti  quantitatem  viri  pruden- 
tis & pii  arbitrio  efle  definiendam  cxiftimant, 
idque  nonTolum  ex  valore  aut  quantitate  rei 
ablata; , fcd  etiam  fpectaris  circumftantiistum 
pcrfonarcui  ablata  eft , tum  damni  quod  iniu- 
fte  illatum  citi  tum  etiam  praus  riilpofitionis 
illius  qui  rem  alienam  abflulit  : ex  quo  fit  vt 
peccatum  mortale  committatur  interdum  rem 
modici  valoris  auferendo,  fi  perfona cui aufer- 
turinops  fit  , vt  fi  quis  viduae  illi  Euangelic* 
Chrifti  Domini  ore  laudatsMuo  illa  minuta» 
quas  in  gazophylacio  mifit , abfiulifiet  , totum  $**&- 
illius  vidbum  ( vt  idem  Dominusloquitur  ) lur- 
ripuiflct : item  fi  quis  rem  modicam  furetur,  Ia* 
vnde  damnum  aliquod  notabile  fequatur , vt  fi 
a fartore  acum  , afutore  fubulam  . a fcriba  ca- 
lamum furripiac , qui  eiufmodi  inftrumentaad 
prsftanda  opera  fua  plurium  dierum fpado  re- 
perirenon  pollent : item  fi  quis  modicum  quid 
furto  acciperet,  lcd  animo  & voluntate  plura 
furripiendi : haud  dubie  in  his  & fimilibus  ca- 
fibus  modicus  valor  aut  exigua  quantitas,  ad 
peccatum  mortale  furti  constituendum  fuffice- 
rc  poffec.  Prsterea  vix  efl  vllus  confidentias 
vtcunquetimorars,  qui  fi  dimidiam  vel  etiam 
tertiam  partem  aurei  a quocunquc  furetur,  fe 
peccatum  moiralc  committere  noa  arbitteoau 


r4<S  DE  VII.  DECAL.  PRAECEPTO. 
Vnde  videtur  macis  expedire , vtprudens  con* 
feflariasin  haefurri  materia;  fise  pro  reftitutio- 
nc  iniungenda  , fiuc  pro  pernitente  fuo  ab  hoc 
peccato  infami  deterrendo  , rigidiorem  potias 
c.  iz.  (]Ua!n  laxiorem  fententiam  ampledatur  , y tfa- 
du.  8.  pjenter  monet  Le/Tius. 

Qjiaercs  <.  quid  cenfendnm  fit  deeo, qui  plura 
modica  furta  committit  ? Rcfpondctur  cum  di- 
ftindione  : fi  enim  per  modica  ilia  fima  inten- 
dat conquirere  notabilem  aliquam  quantita- 
tem , peccat  mortifere  pei'  illam  prauam  inten- 
tionem , & etiam  pet  quoduis  exterius  furtum 
licet  modicam  quod  ex  illa  intentione  fit  : ii 
▼ero  abfque  tali  intentione»  fed  ex  occafione 
fbhim  res  aliquas  modicas  diuerfis  vicibus  fu- 
retur; licet  vnaqnaque  vice  in  particulari  nor» 
peccet  nifi  venialitet  ob  matetia:  leuitatem  , vbi 
tamen  resili*  fimul  iunds  confticuuut  quan- 
titatem notabilem  ad  peccatum  mortale  fuffi- 
cientem  ; tunc  fi  hoc  aduertat , refque  illasin- 
jufte  acceptas  velit  retinere»  aut  aliquam  aliam 
qus  quantitatem  illam  peccati  mortalis  com- 
pleat, denuo  furripere,  peccabit  mortaliter  ,vt 
ex  communi  Doftorum  confenfu  docet  Lcflius: 
fupra  qui  etiam  rede  obferuat  moralitet  loquendo 
du.  8*  maiorem  quantitatem  ad  peccatum  mortale 
iequiri,  quando  quis  valde  difsitis  temporum 
intcruallis  aliquid  eidem  fubtrahit , quam  fi  bre- 
ui  tempore  aut  fimul  accipiat  : item  maiorem 
adhuc  quantitatem  requiri , quando  quis  a di- 
werfis  modicas  res  furatur , quam  fi  ab  vno  eaf- 
dem  res  furetur;  eo  quod  minus  illifinguli  lae- 
dantur: quam  fi  aliquis  folus  totum  Ulud  dam- 
num fuftmeret. 


Digitized  by  Google 


DE  VII.  DECAL.  PRAECEPTO.  747 


PARAGRAPHVS  XI. 

Quot  modis  peccetur  contra  hoc  feptimum 
Decalogi  praceptum. 

£X  paragraphis  prascedentibusfatis  confiat, 
quam  varij  fine  &muItiplicesmodi, quibus 
in  hoc  praeceptum  diuinum  peccatur. 

Ac  in  primis  peccant  contra  illud,  qui  rem 
alienam  furantur , aut iniufte  detinent,  vel  fu- 
rari aut  detinere  iniufte  volunt , qui  debita  non 
feluunt,  aut  folucre  nimis  diu  differunt  ciim 
pofsint  j prxfertim  fi  creditor  dilationem  illam 
molefte  ferat  , aut  ex  illa  incommodum  aut 
damnum  aliquod  patiatur  : qui  cum  violentia 
rem  alienam  rapiunt : qui  metu  iniufte  incuflb 
aut  dolo  aliquo  alterum  adigunt  ,vt  contradui 
©nerofo  atque  damnofo  fubfcribat. 

Quirem  aliquam  luam  vel  fibi  debitam  apud 
alterum  furtim  furripiunt,  quando  illam  com- 
modfe  alia  ratione  repetere  poliunt  : pratfertim 
fiindefequatur  fcandalum  aliquod  aut  damnum 
alterius , cui  licet  innocenti  furtum  illud  fortalTe 
imputabitur. 

Qui  promifsioncm  alteri  ferio  fadam  , &ab 
co  acceptatam  in  renotabili  exequi  nolunt: qui, 
ciim  fint  alterius  hteredes  aut  tellamenti  exe- 
cutores  5 illius  debita  aut  legata  foluere  non 
curant. 

Qui  damnum  aliquod  alteri  deliberate  infe- 
runt , vel  alterius  damno  cooperamur  aliquo  ex 
noucm  modis , quos  memoria:  iuuandee  caufa 
Dodores  duobus  his  verfibus  complexi  lunt : 
lufiio  , conjilium  , confenflus  , palpo  , rccurfttt. 
Participans  , muttit . non  \b flant,  non  maniftflans. 

1.  Iufiione , filios , feruos  aut  alias  perfonas  fibi 
funditas  ad  furtum  faciendum  , aut  damnum 
alteri  inferendum  compellendo  j aut  furtum 
factum  aut  damnum  illatum  ratum  habendo, 


?4$  t>E  VII  OECAL.  PRAECEPTO. 

2.  Cw/Mo  ■>  alteri  fundendo , vel  promifsionibu* 
aut  precibus  illum  permouendo.  3.  Confenf»  , 
iniuftse  alicui  adlioni  confenfum  praebendo. 4. 
'Palpatione  feu  adulatione  , ac  ementitis  laudi- 
bus alterum  ad  aliquid  contra  iuftitiam  facien* 
dam  inducendo,  r-  7 {ecurfu , offerendo  vel  prae- 
bendo refugiumijs,  qui  damnum iniuftum  al- 
teri intulerunt  ; eorum  inftrumenta  occulcando 
aut  furta  receptando  , & fic  peccatum  illorum 
fouendo.  6 ‘Participatione  fiue  in  a&ione furti  f 
rapinae  , &c.  iiue  in  praeda  Sc  lucro  inde  obue- 
niente.  7.  Silentio  , feu  omifsione  ccrxe&ionis  j 
aut  inhibitionis  ad  furtum  aut  damnum  alte- 
rius impediendum  neceflarisc  , fi  fit  fuperior  j 
▼ei  redii  Sc  aequi  confilij  j fi  confuJcor  , vel  de- 
bita: vigilantia:  & cuftodis  , fi  cuftos  exiftit.  8. 
Kon  olr flando  damno  , quod  iniuftc  infertur  , & 
id  minime  faciendo  quo  damnum  impedire 
pofsit  ) praefertim  fi  ad  id  ex  officio  teneatur. 
<).  ‘I fjn  manifeftand»  malefa&orem  , cum  ad  id 
renetur  ex  officio  , fiue  vt  damnum  impediatur 
antequam  fiat  > fiue  vt  rclarciatur  poftquanj 
facium  eft. 

Peccant  etiam  contra  hoc  prieceptum  , qui 
rem  aliquam  emunt , quam  fciunt  vel  dubitant 
efle  furti  uam  ,vt  fibi  retineant  j fecusvero,  vt 
eam  vero  domino  reftituant. 

Qui  resinuentas , cum  poffint , vero  domino 
non  rcfticuuntj  vel  diligentiam  requifitam  ad 
illum  dignofeendumadhibere  non  curant. 

Qui  emendo  aut  vendendo  dolo  vel  fraude 
vtuntur  : qui  rem  aliquam  notabiliter  pluri? 
vendunt  aut  minus  emunt  quam  valeat  : qui 
rem  defe&uoliim  pro  integra  vendunt,  nec  il- 
lius defe&um  occultum  emptori  patefaciunt: 
qui  in  pondere , numero  , aut  menfura  fraudem 
aliquam  committunt  : qui  monopolium  ali- 
quod iniufte  faciunt  ; quando  fcilicct  plures 
mercatores  fimul  confpirant,  vt  merces  omnes 
alicuius  generis  coemant  , eafque  poffe.i  vi- 
tra iuftum  pretium  pro  arbitratu  liio  ven- 
dant. 


L 


y Vjxw 


Digitized 


DEVII.  DECAL.  PRAECEPTO. 

Qui  feruis auc  mercenariis  ftipendium  debi- 
tum aut  mercedem  detinent  , aut  abfque  vlla 
ratione  illius folutionem  notabiliter  differunt  : 
quod  quidem  peccatum  adhuc  grauius  cft  , fi  ex 
illa  dilatione  damnum  aut  incommodum  ali- 
quod notabile  illis  obueniat. 

Peccant  etiam,  qui  ad  lucrum  in  ludis  rcl 
fponfionibus  faciendum  fraude  vel  dolo  vtun- 
tur  : qui  res  alienas  ludo  8c  aleis  exponunt  j vel 
proprias  , fed  alenda:  familia:  neccflhrias  : qui 
alium  minis,  conuitiis, fraude  aliqua  , &c.  ad 
ludum  pertrahunt : qui  aleis  & fimilibus  ludis 
iure  ciuili  prohibitis  immodicam  pecunias 
quantitatem  exponunt. 

Denique  contra  hoc  leptimum  praeceptum 
peccant  illi > qui  ex  mutuo  vfuras  exigunt ; qua:, 
quoniam  variis  artibus  Sc  plurimum  teguntur 
& palliantur,  idcirco  paulo  fufius  de  illis  agen- 
dum cft. 


PARAGRAPHVS  XII. 

Quibus  modis  vfur*  peccatum  com- 
mittatur. 

SVpponimus  vfura:  nomen  iuxta  commu- 
nem & vi  fi  tatam  fignilicationem  fumi;  vet 
pro  lucro  vibratio  , quod  ex  mutuo  proue- 
nit;  vel  pro  aclione,  qua  tale  lucrum  iniufte  ac- 
quiritur; fcu  pro  contractu  , in  quo  mutuum 
datur  cum  paCto  expreffo  vel  tacito  aut  faltem 
cum  voluntateaccipiendi  amutuatario  vitra  for- 
tem principalem  aliquid  pretio  adtimabile , tan- 
quam  debitum  ratione ipfiusmutuirvnde  S.Au-  , 
guftinusdixit/««#nw , ejfe  mutuam  pecumam  tuam  wTfdk. 
ttare  et , ei  quo  aliquid  pltu  quam  dedi  fit , expetfes  3 6» 
accipere.  Ex  quo  intelligitur  vfuram  tripliciter 
committi  poffe,  fcilicet  vel  fola  voluntate  Sc 
intentione,,  velpa<fto  expliciro  , vel  impluito: 
vade  coaftirgu  vfiu»  mentalis  , viura  foima- 


Digitized  by  Google 


YTO  DE  VII.  DECAL.  PRAECEPTO. 

Jis  , & vlur.i  palliata 

Efl  autem  certum  quafcumque  vfuras  , $£ 
quou:s  modo  fiant  eile  illicitas  ac  prohibitas. 
Id  conflat  in  primis  ex  feriptura  Pfal.  14..  vbi 
poflquam  Propheta  Regius  dixit:  Domine  quii 
habitabit  in  tabernaculo  tuo.  Rcfpondct  i qssi  pecu- 
niam fuam  non  dedit  ad  v furam.  Ezech.  1 8.  vbi 
Propheta  declarans , quis  vere iuflus  dici  poflitt 
inter  alias  conditiones  hanc  apponit  :Ji  ad  -vfu- 
ram  non  coram  0 danent  , & amplius  non  acceperit. 
8c  S.  Luc.  6.  vbi  Chriflus  cxptelUs  verbis  edi- 
xit: Mutuum  (Lite  . nihil  inde  Ipcrcntes.  Qute 
Chrifli  Domini  verba  continent  non  modo 
con filium , vt  fcilicec  mutuum  detur  ex  mera 
ehnrirare , & nihil  inde  ne  quidem  gratuitum 
/perecur,  fed  etiam  praeceptum  proliibitiiium* 
ne  quid  ratione  mutui  exigatur  tanquam  cx  iu- 
ftitia  debitum : quo  1'enl'u  verba  illa  intellexit 
Vrbanus  3.  cap.  > extra  deviuris  , vbi 

poflquam  quadtionem  hanefibi  faftam  propo- 
fuit  : yAn  ille  in  indici»  animarum  quafi  vfura- 
rsns  debeat  indicari  , qui  non  alias  mutuo  traditu- 
rus eo  propofito  mutuam  pecuniam  credit  , vt  licet 
omni  ctnnentiono  ccffknte , plus  tamen  forte  recipiat , 
&c.  Item  an  negotiator  perna  confimiii  debeat  con. 
demnan  , qui  merces  fusu  longe  maiori  pretio  difira- 
hit , Ji  ad  folntioncm  faciendam  prolixiora  temporis 
dilatio  prorogetur  . quam  fi  ei  in  cont  uenti  pretium 
perfoluatur.  Rcfpondct  ••  verum  quia  . quid  in  hu 
cajihus  tenendum  fit  , ex  Euangelio  Luca  manifejle 
cognofsitur,  in  quo  dicitur  : date  mutuum,  mhilir.de 
fperantes : huinfmodi  homines  pro  intentione  lucri  nuam 
habent  , eum  omnis  vfura  </y  fuperabundantia  pro- 
hibeatur m lege ) indicandi  funt  male  agere.  Id 
conflat  praitered  ex  cap.  Sfuia  in  omnibus  , ibi- 
dem , in  quo  prohibitum  efl  ne  vfurarij  mani- 
fefli  ad  communionem  altaris  admittantur, 
neuc  Chriftjanam,fiinhoc  peccato  deceflctint, 
accipiant  fcpulcuram  : 8c  Clcmcnr.  vn.dcvfu- 
r is  in  Concilio  Vjcnnenfi  decernitur  rclujjia?- 
ccticumeiTe  puniendum  Illum,  qui  pertinaciter 


Wd 


f 

k 


Jfd: 
It..  / 


DE  VII.  DECAL.  PR JECEPl^O.  rrt 
affirmare  prxfumpfcrit , exercere  vluras  non  elle 
peccatum. 

Id  etiam  hac  ratione  probat  S.  Do<ftor,quia  , 
illicitum  eft  ac  iniuftum  , vt  pro  eadem  re  du- 
plex  pretium  exigatur  , vel  vt  vendatur  id  , ' ' 
quod  non  eft  vendentis  : atqui  is  qui  vfuras  ar  ’ ' 
exigit , duplex  eiufdcmrei  pretium  exigit  : aut 
yenditid  , quod  non  eft  luuir, : vei  enim  vfuras 
accipit  pro  pecunia  quam  muttio  dedit , vel  pro 
vfu  illius  pecunia: : fi  primum,  duplex  pretium 
eiufdem  rei  accipit  , nempe  fummam  forti 
principali  aequalem  , & prarterea  vfurx  fcenus: 

Si  fecundum , vendit  rem  non  fuam  : cum  enim 
permutuum  transferatur  dominium  rei  mutua- 
ta; in  mutuatarium,  conlcquenter  vius  cft  illius 
non  vero  mutuantis. 

Ex  dichs  concludes  peccatum  vfurx  commit- 
ti quotiefeunque  hasc  duo  fimul  concurrunt, 
veium  (cilicct  mutuum  , & pactum  vclpropo- 
fitum  lcu  intentio  recipiendi  aliquid  pretio 
^tftimabile  vitra  fortem  principalem  tanquam 
xationc  mutui  debitum.  Fx  qua  regula  dignofei 
polfuntvnrij  & multiplices  cafus  in  quibus  ali- 
quando vfurx  peccatum  incqrricur , aliquando 
vero  minime  incurritur. 

Atque  in  primis  fcquitur  ex  illa  regula  vfura: 
peccatum  in  cenfibus  minime  reperiri ; ciimin 
illis  non  fit  verum  mutuum , fcd  potius  fpecics 
quaedam  venditionis  & emptionis,  vt  fiifc ex- 
plicat Lc/lius  lib.  a.  vbi  etiam  docet  Sc  pluri- 
bus probat,  non  tantum  cenlus  reales, fcd  etiam  c‘  * 
pcrfonales  ( qui  hodie  vbique  fune  in  vfa  e/Tc 
licitos  , nec  ( fi  modo  nullus  fubfit  fucus^J  vfu- 
ramvllo  pndto  redolere .-  in  illis  fiquidem  ven- 
ditur & emitur  non  vfus  pecunia: , fed  ius  exi- 
gendi quotannis  certam-  pecunia:  quantita- 
tem , cuius  pretium  iuftum  vel  ex  principis 
lege  , vel  ex  naturali  a»quitate  diiudieandum 
eft. 

Sequitur  2.  in  Cambiis , fi  bona  fide  & feclu- 
ia  omni  fimulatione  fiunt  ^.nullam  inefle  vfu- 
lam:  in  reali  enim  Sc  legitimo  cambio  non  re- 


fft  DE  VII.  DECAL.  TR^CEPTO. 

peritur  mutuum  verum  , fed  permutatio  pecu- 
nia; pro  pecunia  fiue  fiat  localiter  feu  vt  vulgo 
dicitur  per  litteras  , quando  v.  g.  datur  pecu- 
nia Parifiis  vt  tantumdem  Romat  reddatur  ; fi- 
ue fiat  fimplex  mutatio  numifmatum  diuerfie 
lationis  & fpeciei  vt  aureorum  cum  argenteis» 
patriorum  cum  externis : in  iis  enim  permuta- 
tionibus fiue  ratione  tranflationis  & affecuia- 
tionis  pecunia»,  vt  in  cambiis  localibus  , fiue 
ratione  officij  campforis  regia  auc  publica  au- 
thoritateconftituci,vt  in  cambiis  nmplicibus, 
fiue  ob  alias  quafdani  rationabiles  caulas,  qua* 
in  cambiis  occurrunt  ( de  quibus  hile  X,e/fius 
agit ) lucrum  aliquod  moderatuw^icite  accipi 
2 potell , quod  cum  non  accipiatur  ratione  mu- 
‘ tui , ad  vfuram  minime  pertinere  dignolcitur. 
Si  veto  in  illis  propter  folam  dilationem  folu- 
tionis  aliquid  exigeretur  , cambium  illud  effer 
vfurarium  : tunc  autem  cenfetur  in  cambio  lu- 
crum ob  folam  dilationem  accipi  , quando  pe- 
cunia foluitur  cum  augmento  in  eodem  loco,  in 
quo  accepta  fuit , o b fidam  illius  in  alium  trans- 
lati onem. 

Sequitur  $ . neque  etiam  in  ipfo  mutuo  com- 
mitti vfuram,  fi  non  ratione  mutui,  fed  aliqua 
alia  iufta de  caufa  lucrum  aliquod  vitra  fortem 
accipiatur  : dua;  autem  ciufmodi  caufk  a Do- 
doribus  prscipufe  alfignantur.  Prima  cftratio- 
ne  damni  emergentis , vt  docet  S*  Thomas  : fi 
fupra  enim  mutuans  damnum  aliquod  aut  incommo- 
art.  i.  dum  pretio  adtimabile  in  rebus  fuis  patiatur 
ad  i.  ratione  mutui , potdl  licite  damni  illius  com- 
penfationem  aliquam  a mutuatatio  accipere. 
Secunda  ell  ratione  lucri  eeffantis  : quamuis 
enim  quidam  Dodores  id  negent, loannes  Ma- 
...  ior tamen  , Mcdina  , Caietanus,Leflius, &plu- 
res  alij  ,quos  citat  &:  fequitur  Laymannus,ii 
trad*1  ^c^tum  e^'e  docent , dummodo  ( vt  monet  Na- 
‘ ’ uarruscap.  17.  num.  211,  Sc  commentario  de 

* vfutis  nu.  4$. ) omnis  dolus  ,&  fraus  , aut  vlu- 
r<E  palliatio  abfit.  Obfemat  autem  redtf  LeC- 
fapra.  fius , vt  lwec  padio  liata  fit , requiri , vt  mutua- 
ti^ 


DE  VII.  DECAL.  PR^CErTO.  fn 
tio  fit  vere  caufa  lucri  ccflhntis , v.  g.  fi  quis  mu- 
tuet alteri  pecuniam  quam  habebat  proxime  de- 
ftinatam  negotiationi  aut  emptioni  rei  frugife- 
ra : item  vt  compenfatio  lucri  illius  ceflantis 
non  ad  aequalitatem  , ficd  ex  sequo  & bono  fa- 
cundum viri  prudentis  & pij  iudicium  fiat  , de- 
diufla  aftimatione  laborum  Sc  expenfarum  8c 
etiam  periculi , quod  lucri  illius  faciendi  caufa 
fubeundum  fuiflet. 

Addunt  aliqui  tertiam  caufam , ob  quam  in 
mutuo  vitra  fortem  aliquid  accipi  poffit  , fcili- 
cct  ratione  periculi,  cui  pecunia  mutuata  in- 
terdum exp^itur ; vt  fi  quis  mutuum  det  ho- 
mini decoctori  aut  dubia:  fidei , vel  a quonon- 
nifi  difficulter  3c  'cum  multis  fortafle  expenfis 
pecunia  mutuo  data  recipi  poterit;  docentque 
periculum  illud  ac  expenfitrum  illarum  & dif- 
ficultatum metum  cfle  quid  pretio  arftimabl- 
le.  i Ita  Syluefter,  Mcdina,  Corduba,  & ali; 
quos  citat  & fequitur  Leffius : quorum  fenten-  fupra, 
tia  licet  probabilis  videatur;  contraria  tamen,  dub. 
quas  lucrum  huiufmodi  illicitum  effe  aflerit,  ij. 
quamque  NauaiTusamplci3:itur,afreritqueefle  cap  i? 
communem  Theologorum  & Canoniflarum,  nu.Si. 
probabilior  videtur  & in  prnxi  tutior , ea  pra;- 
fcrtim  ratione  quod  , quamuisprior  illafcntcn- 
tia  pluribus  rationibus  quas  affert  Leffius , niti 
videatur  ; in  praxi  tamen  ( quod  maxime  at- 
tendere debent  Confeflaxij  ) fit  periculofa,  & 
vfuris  facilem  aditum  p tabeat  : quis  enim  in 
qpacunque  mutui  dandi  occafione  non  depre- 
hendat varias  timendi  caufas , ne  pecunia  mu- 
tuata periclitetur , neuc  in  illius  recuperatione 
difficultates  aliqua:  fubeunda:  fint  autexpenf® 
faciendas;  ficque  poffit  femper  obtendere  quaf- 
dam  rationes  lucri  vitra  fortem  principalem  ac- 
cipiendi. 

_ fix  eadem  regula  infertur  contraria  ratione 
plurimos  contractus  cfle  vfurarios,  qui  prima 
fpecie  tales  efle  minime  videntur : quales  fune 
omnes  illi  in  quibus  ratione  mutui  exigitur  a 
«)UCU*t3UO  vitia  fortem  principalem  ,non  qui» 

Aa 


K4-  de  VII.  DECAL.  PRAECEPTO/ 

dem  pecunia,  fcd  aliquid  aliud  pretio  adtima- 
bile  quodcunque  eandem  illud  fit  J v.  g .fi  quis 
inutuo  det  pecunias  alteri , vt  domum  eius  vi- 
liori pretio  conducat:  vt  ab  illo  munus  aliquod 
vel  oblequium  a lingua  vel  a manu  accipiat  $ vt 
latisfaiflionem  aliquam  ex  i uftiria  ratione  iniu- 
ris debitam  ipfi  remittat,  &c.  ifta  enim  & fi- 
milia  funt  pretio  adtimabilia,  proindeque  ra- 
tione mutui  accipi  aut  intendi  fine  labe  vfiira? 
non  poliunt  : quare  diligenter  & attente  per- 
pendendum eft  quoties  m mutuo  conditio  ali- 
qua oncrofa  mutuatario  imponitur:  an  fit  pre- 
tio a-ftimabilis  ; & an  ratione  mutui  appona- 
tur : quia  in  ciulmodi  appoficionc  vfura  depre- 
henditur. 


PARAGRAPHVS  XIII. 

Soluuntur  qttddam  dubia  circa  vfurte  ma- 
teriam frequentius  occurrentia. 


fupra 
d . 

ir- 


PR  im  vm  cfl:,an  licent  dare  mutuum  ea 
conditione,  vt  fi mutuntarius  termino  con- 
ftituto  non  reddat  mutuum  ; in  poenam  di- 
lationis aliquid  vitra  lbrtem  principalem  Ibluat. 
Relpondeturiuxta  fententiam  Sylucftri,  Mcdi- 
nae  , Nauarri  8c  aliorum  apud  Lellium  id  lici- 
tum efie;  dummodo  tamen  nulla  fraus  aut  in- 
tentio vfuraria  fubfit : alias  fi  mutuans  lucrum 
illud  principaliter  intendat , & terminum  ali- 
quem breuem  mutuatario  praricribat , eo  lolum 
fine,  vt  caufam  aliquam  lucri  ex  mutuo  ca- 
ptandi protexere  po/fit  ; vfuram  haud  dubie 
committit:  quod  etiam  de  illo  dicendum  vi- 
detur ,qui  principaliter  intendens  ex  mutuo  lu- 
crum , nullam  quidem  pcenam  conuenrionalem 
apponit , fed  cum  mutuatario  conucnit , vt  tcr- 
iuuio  aliquo  breuifiimo , quem  illi  ad  foiuodam 


f 

i- 

V 


DE  VII.  DECAL.  PR^CEPTO.  m 
? , c.rl  • j clapfo  , cum  coram  iudice pro  mutui 
loiuuonc  citet.:  vt  fic  a die  prima:  citationis 
ad  ioluendum  intcrefle<vt  vocant  ) fementi* 
ludicispro  pecunia  mutuata  oblidetur/ in  hoc 
enim  cafu  & aliis  fimilibus  committitur  vfura 
mentalis  ; cum  ipfius  mutuantis  intendo  pri- 
mo ec  principaliter  in  lucrum  ex  mutuo  fola 
mutui  ratione  percipiendum  feratur. 

. ■ eci-lI’<lum  eft , vtrum  liceat  creditori  pignus 
aliquod  frugiferum  accipere  in  aflecurationem 
debitorum:  & ex  illo,  donec  debita  foluantHr, 
frudus  percipere;  e.  g.  fundum  aliquem  fru- 
giferum, puta  hortum  , pratum,  8cc.  ex  quo  fru- 
I . aliquos  anntiatim  colligat , donec  mutua- 
rarxusei  debitum  reftituat.  Refpondetiu  pofle 
quidem  euiimodi  pignus  percipere, fed  teneri 
rructus  coliedos  in  fortem  principalem  fibide- 
bitam  computare  , vt  docet  Nauarrus  & alii  , , 
apud  Icilium.  Ratioefl,  quia  ei ufmodi  frudus 
nullo  alio  quam  mutui  titulo  fibi  retinere  po-  l6* 
tclt:  atqui,  ytiam  didum  eft, fola  mutui  ratione 
lucrum  nullum  , nulliquc  proinde  frudus  li- 
cite accipi  poliunt. 

Excipitur  communirer  vnus  cafus  qui  liabe- 
z?uVWtC/Mter  de  Vfaris  * innocen- 

™ iU‘  d/c"mt  ’ ad  frubiuo  poffej?,: 

u ‘ quafibi  afocero  funt  pro  numerata  dote  V Jr.ori 
J wfu*tem  *»r»t*adu , non  ejfe  obligandum: 
quod  aiquiffime  a Pontifice  conftitutum  eft, 
non  ratione  mutui  quo  focer  erga  generum 
obligatur  , fcd  ratione  damni  emergentis  pro- 
pter.  onera  matrimonij  fuftinenda , quibus  ge- 

ejla,m  Nauarrus  , fi  fcudararius  de-  Cao 
beat  aliquid  domino  diredo  , eique  in  pianus  „P„V 
tradat  feudum ; ,tcm  fi  Emphiceuta  fimili  ra  lll  * 

^udca°^Snnerf-d0minO  dircdo  Emphi-  ”7' 
a “ a ;q  ]odla  vtro<2ue  illo  cafu  dominus 
diredus  feudi  vel  rei  Emphitcuticje  poceft  il 
lms  frudus  fibi  retinere  , nec  illos  in  fortem 
principalem  computare  tenetur  ridque  r.onr™ 

A a ij 


Digitized  by  Google 


r.rfi  DE  VII.  DECAE.  ER^CEPTO. 

*ione  mutuijfed  neres  apud  dominum  dire&um 
cxiftens  fru&ificet  alteri ; quod  rationi  conlen- 
tancum  minime  videtur. 

Tertium  eft  , vtrum  licitum  fir  inire  focie- 
tatera  cum  altero  ea  conditione,  vtfaluo  capi- 
tali lucrum  aliquod  certum  quotannis  acci- 
piatur. Vthuic  difficultati»  quae  faadlenus  dif- 
ficillima etiam  dodifiimis  Theologia  vifa  cft» 
lucem  aliquam  afferamus  , fupponimus  hunc 
ibeietatis  modum  tribus  communicer  conrra- 
dlibus  perfici. 

Primus  contractus  dl , quo  quis  pratfentes 
habens  pecunias  focietacem  init  cum  viro  in- 
duftrio  j puta  cum  mercatore  i eafque  illi  credit 
ad  lucrum  ex  illis  in  negotiando  induftria  hu 
boreque  fuo  comparandum  ea  conditione  ,vt 
ficut  cum  illo  lucri  obuenientis  particeps  effe 
intendit , fic  etiam  damni  panem  fuftineat , fi 

3uodinilla  negotiatione  ferendum  fit.  S eam- 
us contractus  eft  , quo  cum  mercatore  illo 
pacifeitur  , aliquam  lucri  fibi  obuenturi  par- 
tem illi  cedendo  ; vt  affecuret  fibi  fummam 
illam  principalem  fibi  collatam  $ ita  vt  quo. 
cunque  euentu  falua  illi  8c  integra  remaneat. 
Tertius  denique  eft,  quo, ad  fulpiciones  tol- 
lendas & euicandas  moleftias  reddendarum  ra- 
tionum , cum  eodem  rurfus  conuenit , vt  cer- 
tum aliquod  luctum  annuum  illi  affecuret,  mi- 
nus tamen  illo,  quod  ei  verifimiliter  exeiuline- 
di  negotiationeobuenire  poffec. 

Cnm  igitur  hi  eres  contra&us  feorfm  li- 
cite  fieri  poffe  videantur  ; quatritur  an  edam 
coniun&im  cum  vno  eodemque  licite  poilint 
iniri. 

Multi  graues  & magni  nominis  Theologi 
id  licite  fieri  poffe  afferunt , quorum  antefigna- 
nus  fuit  olim  Ioannes  Maior  alma;  facultatis 
Parifieiifis  Do&or  celeberrimus  in  4.  lentent, 
diftincftione  if.  qusftione  49.  cui  poftea  fub- 
fcripfexunt  Gabriel , Syluefter,  Angelus , N«- 
f tiarrus  , Couarruuias  , Toletiis  , 8c  pluxes  alij 
• 1 =quos  citat  & fcquitur  Leilius  & nuperrime 


DE  VII.  DECAL,  PRASCEPTO.  rr? 
Tudouicus  Baillius  Pxopcrnitentiarius  Pari- 
fieniis  in  triplici  examine  titulo  de  examine 
pcenicent.  qua:ft.  70.  & Raymundus  Bonaldus 
in  Curfu  Theologis  moralis  authoricate  lllu- 
ftrifijmi  Archiepilcopi  Tholorani  recenter  edi- 
to. to.  i trad.  16 • led.  z6 • 

E contra  Caietanus , Sotus  & pluresalij  non 
minus  eruditi  Theologi , tres  illos  contradus 
coniundim  factos  omnino  repudiant  & plane 
Viiuarios  efie  contendunt. 

Quamuis  in  qiueftione  adeo  ancipiti  at- 
que perplexa  nobis  prseftaret  filere  potilis 
quam  eloqui  ; ne  tamen  lectorem  dubium  & 
incertum  relinquamus,  tria  hic  breuiter  dici- 
mus. 


Primum  eft  pofle  lalua  fide  in  vtramque 
partem  fu  per  hac  quseftionc  difputari  quod  la- 
tis confiat  ex  eo  quod  tot  &tam  magni  nomi- 
nis Theologi , tam  veteres  quam  recentiores, 
quxfiionis  circa  pnefacos  contradus  propofi- 
t£  partem  alij  negatiuam  aiij  affirmatiuam 
amplectuntur  & propugnant , quod  procul  du- 
bio minime  facerent , fi  id  ialiia  fide  facere 
non  liceret:  neque  enim  Bulla  Sixti-  V.  qu« 
incipit  Dettfiabilu  anantia  , tres  illos  contradus 
condemnat,  prout  fupra  explicati  fiant, vt fusi  fupra. 
oftendit  Lelfius  $ vnde  etiam  vt  idem  author 
obferuat  poft  Bullam  illam  publicatam  Tole- 
tus  &alij  Dodores  Romae  tres  illos  contradus 


licitos  efie  publice  docuerunt , & feriptis  edi- 
derunt: quod  haud  dubie  non  fcci fient , fi  id 
prohibitum  fuiflet  : quare  , cum  mihil  adhuc 
fuper  hac  quaefiione  definitum  expicfse  ab  Ec- 
clcfia  fuerit  , nullus  temerario  aut  pnscipiti 
zelo  condemnandus  eft:  vnde  merito  Ioannes 
Gerfon  Theologos  omnes  admonet,  Ne  faciles j TO- 

fin  f-  n (Ta  ref*  «o: _ 41?  . QC  V 1“ 


/int  ajjerere  a itiones  aliqua*  aut  omijfi&ncs  ejji  pec*  7. 
cata  mortalia  , pra/irtun  fnb  verbo  vnisterfali  , & . P1’ 
dnm  pradteandum  erit  ad  populttm,  Additque  fe 
a litterato  quodam  & experto  viro  didicifle,  lett,4 
'Perntciofam  effe  in  omni  arte  vel  dc Urina  ajfcrtio- 
nttn  audacem  & extremam  * maxime  vbi  ol>f«rn  a- 

A a iij 


Digitized  by  Google 


TT«  DE  VII.  DECAL.  PRAECEPTO. 


tio  communit  obmittitur  obuurque  ; &■  nunquam 
quemlibet  obliuifci  debere  , quam  incena  Jit  fcien- 
tia  noflra  ; ita  vt  fepe  idem  horne  breui  memento 
temporii  , nunc  in  hanc, nunc  in  tppt/itam  feratur  fen- 
tentiam . Et  fub  jungit  , fieri  quandoque  vt  per  tales 
ajprtiones  publicas  nimis  durat  <&•  ftriEtas  , prefertine 
in  non  certifirhu  , nequaqu, wt  eruantur  homines  a lu- 
to peecaterum , fed  in  illud  eo  profundius  quo  deipe- 
ratiut  immergantur.  -> 

Serandum  eft  praefatum  contractum  focieca- 
tis  ex  tribus  aliis  fupra  explicatis  conflat&m, 
quamuis  fpeculatiue  loquendo  videatur  inniti 
rationibus  aliquibus  probabiiibns  , in  praxi  ta- 
men dodis  quibufdam  Sepiis  viris  merito  vi- 
deri fufpedum.  Primo  propter  periculum  pra^ 
uae  8c  vfuraria;  intentionis  , ;qua  illi  vt  pluri- 
mum fubefle  poteft:  quotus  enim  quifque  eft 
hodie  inter  homines,  qui  in  eiutmodi  negotia- 
tione hoc  primum  &folum  fincere  coram  Deo 
intendat,  fcilicet  focietatem  inire  cum  merca- 
tore, & cum  illo  de  lucro  ac  damno  periclita- 
ti ; pofteaque  perfpedo  eiufdem  mercatoris 
animo  , illi  potius  quam  libi  gratum  aliquid 
prseftare  cupiens  ,de  capitalis  iui  ac  lucri  certi 
affecuratione  , abftrahendo  femper  ab  omni 
vfurario  affectu  , cum  illo  pacifcatur  ? quis  non 
videat  quam  lubrica  fine  ifta  , & quam  dubias 
&incertusin  eiufmodi  anguftiisiuftitia;  limes, 
4 qtio  fi  vel  minimum  defledas , in  horrendam 
vfurarum  , fraudum,  & cuiufuis  iniuftitia?  ba- 
rathrum delabaris.  Deinde  quis  non  perfpiciat 
eiufmodi  focietatis  contradum  omnibus  aliis 
contradibus  vfurariis  aditum  , non  modo  pa- 
tefacere , fed  etiam  praemunire : quamuis  non 
iam  mercatori  aut  induftrio  viro , fed  pauperi 
& egeftate  laboranti  pecunia  mutuo  detur; 
nullus  eft,  qui  fi  ex  illo  mutuo  luctum,  id  eft 
vfuram  accipere  velit  , obtendere  non  pellit 
caulam  lucri  certantis  , ac  dicere , fe  ad  contra- 
dum didaj  focietatis  cum  alio  mercatore  in- 
eundum femper  paratum  erte. 

Tertium  denique  eft,  quod  quamuis  obra- 


DE  VII.  DECAL.  PR^CEPTO.  n*t, 

tiones  allatas  longe  tutius  fit,  ab  his  & fimili- 
bus  lucris , & negotiationibus  , qua.*  vfuram 
vtcunque  redolent  ,abftinere  j fi  tamen  aliquis 
bona  fide  & virorum  aliquorum  piorani  & 
doctorum  confilio  fultus  prsfatos  contradus 
aut  alios  fimiles  ineat , non  ideo  praicipiti  iu- 
dicio  damnandus  , aut  ci  tribunali  poenitentia 
arcendus  efl  ; fed  aliquando  confultiflimum 
erit , fialiud  eifuadcri  non  poffit , illum  in  bo- 
na fide  relinquere:  ac  dummodo  difpofitiones 
aliat  neceflarise  non  definc  •» il Ii  benefteiumab- 
folutionis  impertiri  , prsfertim  in  iis  cafibus, 
in  quibus  fine  fcandalo  autfalucis  periculo  illi 
denegari  noa  potefl. 


PARAGRAPHVS  XIV- 

De  refiitutione  ob  violationem  huius  fepti- 
mi  pr&cepti  facienda. 

REsti  tvtionis  nomine  intelligi- 
tur  adusiufticias  commutatius, quo  res 
alterius,  qusiufte  retineri  non  poteft,  ei- 
dem reftituicur,  vel  damnum  iuiufle  illatum 
compenfatur.  Hanc  autem  ad  falutem  eflene- 
ce/Tariam  conflat  ex  fando  Dodore  & com- 
muni  Theologorum  omnium  confenfu  ,qui-a*2. 
bus  fuffragatur  fandus  Auguflinus  Epiftola  p-q.. 
ad  Macedonium,  vbi  fic  loquitur  : S>  res  aliena, 
propter  quam  peccatum  efi  , reddi  pofiit  , & non  , 
reddatur  j poenitentia  non  agitur  , fed  firnulatur : 
fi  autem  veraciter  agitur:  non  remittitur  peccatum, 
wfi  refhtuatur  ablatum  ,fi  f vt  dictum  efi J refiitui 
pofiit. 

Eli  autem  reflitutfo  ita  neceflaria , vt  non 
modo  non  pofiit  abfolui , qui  alienum  iniufte 
retinet,  nec  illud  vult  reftituerc : fed  etiam  ( vt 
rede  docet  8c  probat  Leffius  ) continue  adu  cap.ra 
peccet  toto  eo  tempore,  quo  non  reflituit  fi  id  dub,  ? 
pofiit , non  quidem  addendo  nouum  peccatum, 
fed  idem  iniufhcise  peccatum  continuando , 

A a iiij 


Digitized  by  Google 


fdo  DE  VII.  DECAL.  TR^CEPTO. 

quod  ea  ratione  fingulis  momentis  crelcit,  tum 
ratione  diuturnioris  durationis,  tum  etiam  ra- 
tione maioris  nocumenti , quod  per  illam  iniu- 
ftamrei  aliena:  detentionem  diutius  continua- 
tam eius  domino  infert : vnde  eonfeflarius  non 
modo  non  debet  abfolacre illum  , quireftituere 
non  vult,  cum  tenetur  & poteft;  fed  etiam  il- 
lum, quirefticuere  neglexit , quando  commode 
potuit ; nifi  pritis  ndu  reftituat , aut  ita  ferio  id 
promittat,  vt  Confeflarius  verbis  illius  fidem 
merito  adhibere  polfit ; alias  cum  in  flatu  pec- 
cati remaneat , incapax  cft  abfolationis. 

Ex  variis  antem  & multis  quae  circa  ieflittt- 
tionis  materiam  difputari  a Theologis  Colent, 
«os  praecipua  &fcicu  maxime  neceflariafelige- 
mus , maiorifque  facilitatis  gratia  propofitis 
aliquot  quseftiunculis  explicabimus. 

QV^BSTIVNCVLA  I. 

rejhtnere  teneatur. 

AD  reftitutionem  faciendam  obligatur 
primo  is , qui  iniafte  rem  alienam  acce- 
pit, vel  qui  iniufte  alteri  damnum  intu- 
lit, idque  non  modo  cumperfe,fed  etiam  cum 
s per  alios  fiue  direde  fiue  indirede  id  pradlititr 
qu°d  s-Thomas  docet  Pofre  fieii  nouem  m0* 
* 6-<5C  dis  Cupra  parag.  xj.  citatis, 
j Circa  quos  rede  obCeruat  V alentia  duo  requi- 
1 ri  ad  reilitutionis  obligationem  inducendam. 
5*  »’  Primo  , vt  effedu  ipCo  res  aliena  fuerit  iniufte 
re'  ablata  , aut  damnum  iniufte  illatum.  Secundo, 
lt-  vt  quis  caufam  iniufta»  illius  ablationis  aut 
*u'  **  damnificationis  vere  dederit;  fiue  direde  iu/fio- 
ne, confilio,confenfu, adulatione, recurfu,  parti- 
cipatione alium  ad  id  ita  inducendo  ,vt  reipla 
propter  huiuCmodi  iuffiouem , confilium  , &c. 
res  aliena  fuerit  iniufte  ablata,  aut  damnum  il- 
latum; fiue  indirede , non  denunciando  Ceuma- 
fup.  nifeftando  , aut  non  obftandoac  impediendo, 
art.  7.  quando  lcilicer  ad  id  ex  officio  8c  iufticia  tenc- 
ad  3.  batur,  vt  docet  S.  Thomas. 


de  VIT.  DECAL.  PT^CEPTO.  r*r 

Quod  fi  pluresfimul  concurrant  ad  vnam  Sc 
eamdem  inioftam  actionem,  ytad  fpoliandaitt 
vel  incendendam  domum, tunc  quilibet  illo- 
ium  tenetur  in  folidum  ad  totius  damni  com-  - 
pcnlationem ; quia  ( vt  ex  Caietano  & aliis  ad- 
notat  Valentia  ) quilibet  tunc  eft  cauli  totius 
damni , quamuis  non  folas : qui  enim  vna  cum 
alio  aliquid  efficit , vere  illud  efficere  cenfetur. 

Quod  fi  vnns  illorum  damnum  illatum  refari 
ciret , non  amplius  obligarentur  alij  adreftitu- 
«ionem  erga  illum  , qui  damnum  pallus  eft;  fed 
vnufquilque  teneretur  reftuidere  pro  rata  Ilia 
parte  ei  yqui  totum  damnum  compenfauit , vt  c 
docet  S-Thomas. 

Obligatur  i.  ad  reftitutionem  is  , qui  rem  acli’ 
iniufte  acceptam  apud  fe  habet , fiue  bona  fide, 
fiue  mala  illam  habeat  : c.  g.  fi  quis  equiitt» 
fimo  ablatum  emat  a fure  , fciens  eiufmodi 
equum  efle  furtiuum  , dicitur  mala  fide  poflide- 
rc;  fi  autem  nefeim  efle  farriuum,  nec  cius  ven- 
ditorem efle  furem  , tunc  bona  fide  pofliderfc 
dicitur  ; & vtrouis  modo  peffideat,  tenetur 
iemper  illum  vero  domino  reftituere,cum  hac 
tamen  differentia,  quod  malas  fidei  po fleflor» 
^uomodoconquepereat  res  illa  quam  maftffidd 
polfidet , teneatur  noniolum  eam  vero  domihd 
reftituere , icd  etiam  omne  damnum  quod  ex 
morareftitutionis  fcquitur  compenfare : at  vero- 
pofleflbr  bonae  fidei  tenetur  tantum  ad  reftitu- 
tionem rei,  fi  adhuc  illam  habeat,  quando  al- 
terius efle  deprehendit ; non  vero  fi  ftante  bona 
dideres  illa  periit,  aut  in  einspoteftate  efle  de- 
fiit;  &ad  ea  folumrtrodoreftituenda  , in  quibus 
ladus  eft  ditior : id  eft  ad  da  quw  vTtfo  ‘ 
id, quod  habiturus  fuiffet , fi  rem  iUam  non  ha-  • • 
buiflet. 

Quod  fi,poftquam  deprehendit  rem , quam 
bona  fide  poflidet , efle  alienam , illam  vero  do- 
mino reftituere  negligat ; tunc  fi  res  pereat , te-  . 

netur  ad  reftitutionem , fient  de  mala?  fidei  pof- . - , 

feflore  dielitm  eft  : eo  quod  amplius  eam  bona  Xib.f, 
fide  non  poflideat.  Ita  Xoletiis.  c.iq. 

Aa  v 


r6t  DE  VII.  DECAL.  PRAECEPTO. 

• Prsterea  qui  bona  fiderem  alienam  polfidee, 
poteft  illam  pradcribere  aut  vfucaperc  , id  eft:, 
fi  toto  tempore  ad  praelcriptionem  a iure  pra:- 
finico  bona  fide  illam  pollideat , amplius  iliam 
rcftituere  n6n  tenebitur  : at  vero  mala:  fidei 
po/TclTor  nullo  tempore  prjefcribere  poteft,  vC 
docet  idem  Toletus  , Sc  ex  antedi&is  conftat. 

Obligatur  denique  ad  reftitutionem  is, qui 
;em  alienam  apud  ie  iufto  quidem  titulo  habet, 
fedquamiufte  contra  domini  voluntatem  diu- 
tius retinere  non  poteft:  & hac  rationejqui- 
cunquehabetapud  ferem  commodatam  ? loca- 
tam , vel  depolitam  , elapfo  tempore  prxfixo 
illam  inuito  domino  retinere  non  poteft  , fed 
_ illi  tenetur  rcftituere,  vtex  communi  Theolo- 
5aP’  gorum  lententia  docet  Toletus:  fimiliter  qui 
mutuum  accepit , termino  conftituto  illud  lol- 
ucre  tenetur  ; alias  inuito  domifto  rem  illius 
detinere,  fi reftiruerepo/fis , eft  illicitum  : vnde 
qui  line  vlla  ratione  diuturnas  trahunt  moras 
in  foluendis  debitis  , aut  in  reddendis  rebus 
alienis  quas  apud  Ce  habent,  haud  dubie  contra 
iuftitiam  peccant ; prajfertim , fi  illi » ad  quos 
pertinent , dilationem  folucionis  aut  reftitutio- 
nis  inuiti_  ferant  , aut  exilia  damnum  patian- 
tur. 


QViESTIVNCVLA  II. 

Cui  fit  rejiitutndum. 

i 

Sup.  riANCTVJ  Doftor  dicit  reftitutionem  illi 
a.  j-.  ^ipfi  faciendam  efle , a quo  res  accepta  eft, 
vel  cui  damnum  illatum  eft \ quod  fi  iUc 
mortuus  fit , eius  heredibus  : quod  fi  rei  illius 
dominus  aut  eius  hasredcs  ignoti  line , nec  laplu 
temporis  polfit  deprehendi , tunc  Chiifto  do- 
u , mirio  qnem , { vt  ait  Apoftolu s Dem  tonfirwt 
tii-br.i  huredem  vniHtrfbrHm  ) in  membris  fuis  , id  eft, 
pauperibus  fecundum  metem  S.Do&orisdebet 


1 * 

y Googlc 


1 


DE  VII.  DECAL.  PR^CEPTO. 
fieri  reftitutio:&  fi  is, qui  ad  illam  cenetur ,pau. 
per  fit , poterit  de  confilio  paftoris  aut  confefla- 
xij  partem  rei  refticuenda:,  vel  etiam  totam  illam 
fibi  applicare , vel  ex  eiufdem  confilio  erogare 
Ecclefiis,  aliifque  piis  locis,  vt  ex  communi 
Theologorum  doctrina  docet  Nauarrus.  Cap. 

Dubitant  autem  Theologi , verum,  quirem 
emit  a fure,  teneatur  eam  vero  domino  refti-  91* 
tuere  etiam  cum  difpendio  preetj  quo  illam 
emit  : & vtrum  licitum  fit  illi  ,ad  recuperan- 
dum pretium  datum , illam  furi  rcfticuere.  Na- 
uarrus fup.  refpondetcum  diftin&ione , aflerit- 
que  illum, qui  bona  fide  rem  eiufmodi  emitd 
fure  , polle  illi  reddere  vt  pretium  fuum  recu- 
peret ; illum  vero  , qui  mala  fide  , id  non  pofie, 
fed  ad  reftituendum  vero  domino  teneri.  Ve- 
rum Alexander  Alenfis,  & Syluefter,  quos  citat  jjut> 
& fequicur  Toletus  , probabilius  exiftimant  ° 
vtrique  id  licitum  elle,  fi  fiat  j non  ex  animo 
verum  dominum  re  fua  fraudaitdi , fed  pretium 
A fe  datumrecupcrandi. 

V 


QV^ESTIVNCVLA  IU. 

§uid,  quando , quo  ordine  Jit 
rejlituendum. 

DO  c I T S.Thomasid,quod iniufteabla-  q.6f. 
tum  eft,  neceflario  eile  reftituendum  j id  a,  4. 
eft  rem  eamdem , quse  alterius  eft  & inui- 
to  illo  iufte  retineri  non  poteft,  ipfi  efle  redden- 
dam : net  fiitisfa ceret  is , qui  lolum  illius  vale- 
rem daret , vt  obferuat  Toletus  nifi  in  tribus  ca-  - 
fibus.  Primus  eft  cum  res  deperdita  eft  , vel 
non  eft  amplius  in  poteftate  illius  qui  refti-  c'12" 
luere  tenetur  : tunc  enim  fufficit  rei  valorem 
reddere.  Secundus  eft , cum  res  accepta  deterior 
, fa&a  eft  : tunc  enim  vel  illius  valor  reddendus 
eft,  aut  illius  defectus  veldiminutio  fupplenda, 
prout  dominus  elegerit  ;poflefTor:  tamen  bonaf 

A a vi 


Digitized  by  Google 


Sup. 

c.24. 


Sup* 


r64  DE  VII.  DECAL.  PR^CEPTO: 
fidei , ficut  de  amiftione  rei  quam  bona  fi de~  c 

po/fidet  , fic  eciam  de  illius  imminutione  aut  iit; 
deterius  commutatione  refpondere  non  tene- 
tur. Tertius  cafus  eft , ii  ex  eiufdem  rei  refliru- 
tione  fama  refticucntis  periclitaretur,  aut  ali-  # 
quod  notabile  damnum  ipii  timeretur  : tunc 
eninilutficir  illias  valorcm reddere. 

Qui  aurem iniufte  damnum  aliquod  intulit, 
tenetur  illud  tfompeniarc  fecundum  seftimatio- 
ncin  viri  prudentis  : vnde  qui  animal  aliquod  iii= 
tenera  astate  occidit,  velnouellas  arborum  plan- 
tationes eradicanit , tenetur  reftituere  , non 
quantum  res  illa;  in  perfecta  aetate  valiturae  fo- 
rent, fcd  quantum  illarum  damnum  a viris  pru- 
dentibus hic  &nunc  as/timabitur. 

Qtio  d fp  eda  t ad  t em  p u s,d  0 c et  i d em  S.  Tho  - 
mas'rcftitutioncm  rei  alienae  , quae  iniufte  abla- 
ta eft  aut  mala  fide  po didetur,  ftatim,  ii  podibile 
fit , ede  faciendam  : & recte  obfernat  Toletus 
vniuerfim  loquendo  , cuiufcunque  rei  alienae, 
quocunque  titulo  apud  alterum  fit , refticutio- 
nem  vbi  primum  commode  fieri  potefl,  ede 
faciendam  j quando  illias  dominus  eft  rationa- 
biliter inuitus,  nec  vllam  vult  ferre  dilationem: 
alias,  fiinuito  domino  retineatur,  contra  hoc 
praeceptum  peccabitur. 

Excipe  tamen  fi  rcflitutio,  non  nificum  fum- 
ma  difficultate  aut  notabili  reftituentis  detri- 
mento fieri  podit:tunc  enim  ( vt  docet  ToJetus) 
fi  is , cui  facienda  eft , nullum  detrimentum  pa- 
titur,per  afiquud  tempus  poterit  differri:  item  fi 
is, cui  reftitntio  facienda  eft , exprefse  vel  taciti 
in  illius  dilationem  confentiat  , vel  eam  noi» 
multum  asgre  ferat  f fecusvero  fi  repetat  d ebi- 
tam, vrgeatque  debitorem;  vel,  quamuis  vrgere 
illum  pra:  aliquo  ilUusmetu  rion  audeat,  fciat 
tamen  debitor  illuni  inuito  animo  ferre  hanc 
dilationem ; tunc  haud  dubie  peccabit,  fi  debitir 
non  reftituat  cimi  poflit:  in  qwo  aliqui  interdum 

grnuirer  contra iuftitiam  peccant,qui  notabilem 

ifiqanm  fummam  operariis,  artificibus  , ano 
mercatoribus  debentespet  diatuumm  aliquod 


Digitized  by  Google 


DE  VII.  DECAL.  PR^CEETO.  pSr 
tempus  foluerc  debita  non  curant  , quamuis 
commode  polfint ; multifque  alias  inutiles  ac 
iupirHuas  expcnfas,&  aliquando  etiam  eleemo-  - 
fynas  ac  largitiones  pias  ac  inordinatas  negle- 
dis  creditoribus  faciunt. 

Quod  fpectat  denique  ad  rcftitutionis  ordi- 
nem , li  debitor  habeat  in  bonis  tantum  , quan- 
tum facis  cft  ad  hoc  vt  creditoribus  omnibus 
i'atisfaciat,nullusccrtusordo  in  reftitutione  ne- 
certarius  eft;  dummodo  prout  tenetur  omnibus 
&tisfaciat,  quod  S bona  eius  ad  id  minime  ftjf- 
ficiant , communis  Theologorum  lentenda  eft, 
debita  certa, prius  fo luenda  elfe  quam  incerta; 

& ex  debitis  certis  prius  reddenda  effe  illa,  qua; 
extant , quorum  dominium  manlit  penes  cre- 
ditorem , vt  depolita , commodata  , locata,  Scc. 

«x  debitis  autem  certis  r qua:  non  exeant,  prius 
foluenda  illa  cfle,  qna?pmiilegiata  vocantur,  vt 
dos  vxoris , &c.  exinde  illa  qua?  funt  antiquio- 
ra; nam  ( vt  habet  regula  iuris:)  q»i  prior  eji 
tempore , potior  efi  iterc : qua?  tamen  regula  exce- 
ptionem aliquam  recipere  poteft,  vt  15  credi- 
torum aliquis  grattem  necelHtatem  patiatur;  Dilp. 
tunc  enimeharicatis  ordo  videtur  poftulare  , vt  f.q.6. 
illi  priiis  qaam  aliis  lolutio  debiti  Eat : qua  de 
omnia  fofins  explicata  Sc  probata  apud  Grego-  relt. 
rium  a V alentia  videri  poillmt.  pu.  io 


QV^STIVNCVLA  IV.  , 
ctmftea  rtftitutioae  excufent. 

’ * . " ‘ : i 

PR  l M.  A eft,  creditoris  remi/Ho ac  debiti  Iib.  s. 
condonatio;  qua;  tamen  vtvalide  excu/et,  c.  i6- 
debet  cfle  omnino  libera,  neque  Aaude  vel  dub.  z 
metu  extorta.  ItaLellius. 

Secunda  eft  , celfio  bonorum ; qua?  tamen  Cap. 
(vtrccte  monet  NauarruSyl  non  cxcufat  in  foro  17. 
confrientis  nili  ratione  necelficatis ; imo  non  dub. 
magis  cxcuiat,  quam  ipfa  nec  elEcas  line  cellio-  86. 


Digitized  by  Google 


T 66  DE  VII.  DECAL.  PR^CEPTO. 
ne  excu liret : vnde  fi  is , qui  bonis  ceifit , ad 
pinguiorem  poftea  fortunam  redeat  , tenebitur 
integre  debitoribus  fatisftccrc. 

Tertia  eft , inopia  fcu  neceilnas,  cum  fcilicet 
quis  aut  nullomodo  habet  vnde  reftituat , aut  fi 
aliquid  habet  quod  reftituat , eo  tamen  indiget 
ad  fubleuandam  luam  necdfitatem  ,vel  extre- 
mam ( de  qua  omnes  conueniunt ) vel  etiam, 
grauem;  ita  vt , fi  reftituat,  ftatus  fui  decen- 
tiam nulla  ratione  conferuarc  poflit:  dummo- 
do tamen  ftatus  ille  fit  honefte  & iufte  acqui- 
fitus  , & creditor  seque  graui  neccflitate  non 
fup.  vrgeatur.  Ita  S.  Antoninus, Nauarrus,  Sotas, 
pu.  7.  &plures  ali;  apud  Valentiam.  Quod  fi  vtriuf- 
qufc  nece/litas  eilet  extrema , poflet  debitor  libi 
potius  quam  creditori  confulcre,  vtiidem  Do- 
dores  lentiunt  j in  extrema  enim  neceflitate 
qualifeunque  res  definit  efle  alicuius  propria» 
fcd  fit  communis. 

Quarta  denique  caufa  excufans  a reftitutione 
eft  damnum  graue , quod  debitor  in  rebus  pro- 
priis incurreret,  vt  in  vita,  libertate,  fama , vel 
in  diftradione  polTefiionum  fuarum  vili  pretio 
* facienda  $ dummodo  tamen  creditor  fimile 
damnum  non  patiatur.  Ita  praefati  authores, 
qui  recle  obferuant  in  propofito  fubiedo  non 
efle  reputandum  magnum  damnum.quod  quis 
multum  debens  carebit  magna  pecunia;  fum- 
ma , fi  debitum  reddat ; aut  magno  lucro,  quod 
ex  ea  pecunia  poflet  acquirere  ; neque  etiam 
cuiufcunque  fama:  ia&uram  exeufaxea  reftittt- 
tione,  fed  tantummodo  illius,  quae  viri  pru- 
dentis ac  pij  iudicio  confideratis  omnibus  cir- 
cumftantiis  pluris  aeftimanda  cenferetur,  qudm 
commodum  quod  ipfa  reftitutio  afferret  cre- 
ditori. 


I 


DE  VIII.  DECAL.  PRAECEPTO.  ;6? 


SECTIO  VIII. 

Explicatur  oitauum  "Decalogi  priceptum. 

Non  loqueris  contra  proximum  tuum 
falfum  teftimonium, 

HP.C  Pr*cepto  prohibetur,  non  fblum 
iniuflitia  , qua;  per  falfum  tcftimonium 
auc  alia  quauis  ratione  in  iudicialibus 
artibus  contra  proximum  cemittiturjfed  etiam 
ea,  qua;  extra  iudiciaks  artus  per  detractionem* 
conrumeliam.iudicium  temerarium  eidem  pro- 
ximo irrogatur,  vt  explicant  illud  Na uarrus 
cap.  iS.  na.  r.  Bonacina  in  prsf.dilp.xo.  de  hoc 
decalogi  prsccpto  & plures ali f Theologi:  quae 
quidem  iniuftitia,  quoniam  vt  plurimum  cun» 
mendacio  folet  coniungi , idcirco  primum  de 
illo  agemus ; tum  de  iniuftitia,  quas  in  artibus 
iudicialibustam  ex  parte  iudicis  quam  accufa- 
to.ris,teftis  & rei  committi  poteft;  ac  demum  de 
aliis  iniuriis,  quas  extra  iudicium  proximo  per 
detractiones,  contumelias , & iudicia  temeraria 
inferuntur. 


PARAGRAPH  VS  I. 

. De  Mendacio. 

MEndacivm  (vt  docet  S.  Augufti- 
nus  Iib.i.  contra  mendacium  cap.  4.2. ) 
eft  Snunciatio  falfa  cum  voluntate  ad  fal- 
lendum prolata ; & cap.  22.  Enchiridij  dicit, quod 
ille  mentitur,  qui  eontra  id , quod  animo  fentit,  loqui- 
tur voluntate  fallendi.  Vnde  fecundum  cius  men- 
tem duo  ad  rationem  mendacij  requirmuurjfci- 
licet  voluntas  fallendi  feu  falfum  enunciandi,& 
locutio  feu  enunciatio  vel  fignificatio  aliqua 
exterior , mentis  iudicio  contraria. 

Fure  autem  lententia  quotudam  antiquorum 


Digltized  by  Google 


T63  DE  VIII.  DECAL.  PR^CBFTO'- 

^vt  videre  eft  apud  Ca/fianum  j mendacium  ali- 
quando non  modo  licitam  , fcd  etiam  necelTa- 
Coll.  17  ruim  e (Te ; 1 llsque  utencbtm  ejfc  tanqu.tm  Elleboro , 
t, 8.  quod  fumitur  imminente  aliqui  exitiali  morbo.  Ve- 

rum harc  fciitentia  tanquam  erronea  & faerte 
feriptura:  contraria  refutata  eft  a S.  Auguftino 
lib.  r.  contra  mendacium  cap.f.  & feq.&ab  ln- 
roccntio  III.  cap.  Superior,  de  vfura  , vbi  dicit 
Scripturam  facram  prohibere,  ne  quis  etiam  pro alte- 
rius vita  fcr.sanda  mentiatur. 

Ex  quo  fequitur  omne  mendacium  efle  in- 
trmfece  malum  , ac  proinde  peccatum  , quando 
formalisrntio  mendacij  in  eo  reperitur.  Duplex 
2.  2.q.  eft  enim  faJficas  ('vt  icche  obfexuat  S.  Docflor^ 

1 1 o.  alia  materialis  folii mmodd,qunm  dicit  ede prater 
a.f.  intentionem  loquentu\  quando  fcilicet  aliquis  fal- 
fum  dicit  putans elfe  verum  , qui  ( vt  ait'  S.  Au- 
Cap.  guftiuus ) indicandus  non  eft  mentiri ; quoniam  quarta 
1 8.  tum  in  tpjfb  eft.  non  fallitilte,  fi d fallitur  : Alia  verd 

En-  formalis;  quando  quis  ex  intentione  feliendi 
chir.  aliquid  tanquam  verum  nfleuctat , quod  exifti- 
mat  efle  folium ; ftuc  id  reuera  felfum  fit , ime 
contra  eios  opinionem  verum  exi  dat:  quia  (yt 
dicit  S.  Bo&or^  quidquid  fit  dc  rc  illa  quam  a C- 
feucrat  ,etiamfi  de  fodo  vera  fit , a8us  eius  , m 
quantum  eft  voluntarius  & moralu , habet  per  fe  fat- 
Jitatcm  , ftr  per  accidens  veritatem.  Do-CCt  autent 
idem  S.  Thomas  mendacium  efle  aliquando 
mortale  peccatum  , aliquando  vero  veniale  r 
mortale  quidem , quando  chnrrrari  aduerfatur; 
quod  dupliciter  contingere  poteft  ; vno  modo 
lecundii  fe,  quando  ex  fella  fignification*  grade 
aliquod  preiudicium  in  diuinum  honorem  de- 
fluatur, vel  grauc  aliquod  nocumentum  proxi- 
mo infertur:  alio  modo  feamdiim  finem  inten* 
nwn;  quando  fcilicet  in  aliquem  ptautim  finem 
dirigitur , v.  g.  fi  quis  mentiatur,  vt  proximi  fe- 
mara  grauiter  Icedat  , vel  vt  notabile  aliquod 
damnum  eius  fortunis  inferat:  8e  vtroque  ifto 
modo  dicitur  mendacium  perniciofam. 

Veniale  autem,  quando  ex  ratione  rui  *ue 
fiuis inwti  neque  Dei,  neque  peoxiuiicharitati 


1 


Digitized  by  Google 


DE  VIII.  DECAL.  PRAECEPTO,  f 64 
contrariacurjquod  S.  Dodor  contingere  ait  du-  fHp, 
pliciter;  fcilicet  in  mendacio  iocoio  , in  quo 
leuis  aliqua  deledatio  intenditur;  &in  menda- 
cio officiofo,in  quo  vtiliras  aliqua  proximi  (pe- 
datur: quod  etiam  docuit  S.  Auguftinus  his  v- 
VCrbis  : T)m  funt  genera,  mendaciorum  , in  qttibm  i1;.' 
non  efi  magna  culpa , feci  tamen  ntn  funt  fine  culpa,  Fj*1' 


cum  atft  locamur 
mnr. 


***  pnximo  confnlendo  menti- 


Monet  tamen  rede  S.  Dodor  mendacium  r 
eiulmodi  iocofum  vel  officiofum  , licet  ex  fe  Iu" 
non  fit  nifi  veniale,  pofle  per  accidens  fieri 
mortale  ratione  fcandali  quod  caufare  poteft: 
yt  fi  quis  vir  Deo  lacer  coram  aliis  mendacium 
iocofum  tale  proferat , ex  quo  aliqui  defumanr 
jgrauis  alicuius  fcandali  occafionem. 


PARAGRAPHVS  II. 


De  iis  qu*  ad  proctjfum  iuiicialem  j (pe- 
fiant,  ae  primo  de  Indice . 

QVa  t vo  R.  funt  prtecipua»  conditiones 
ad  hoc  requifita?,  vt  quis  officio  iudicis 
rite  fungatur;  de  quibus  agit  S. Dodor 
qusft.  67.  art.  1.  & feq. 

Prima  eft,  vt  habeat  legitimam  iudicandi  ' 
po  reflarem , qua?  quadruplex  eft  , vt  obfcruat 
Tolctus;  vna  ordinaria,  quas  ipfi  competit  ra-  [fo.  * 
tione  offici j : altera  delegata, qua: eft  ex  com- 
miffione  ordinanj : tertia  arbitraria , qualis  eft 
eius, qui  cx  confenlu  partium  in  iudicem  cli- 

gitur:  quarta  denique  acceflbria  , quam  quis 
abetin  eum,  qui, licet  fibi  fubdicus  non  fit» 
delidum  tamen  commifit  intra  limites  fua:  iu- 
rifdidionis- 

Qrn^antem abfque poteftate legitima  fein  of- 
ficium iudicisingerit^piottalis  peccati  reatum 
incurrit ; & obligatur  ad  reftiturionem  damni» 
fi  quod  ex  illius  illegitima:  poteftatis  vfu  fc- 


1 


Digitized  by  Google 


»70  DE  VIII.  DEC4L.  PR>ECEPTO. 
quatur,  vt  docet  Toliitus  ibid. 

Secunda  conditio  *eft  , vt  indicet  fecundum 
Veritatem , qua:  (vt  deciarat  S.  Dodor)  inno- 
tefcit  illi,  tam  in  generali  per  leges  diuinas  ac 
humanas, quas  idcirco  optime  callere  debet,  ne» 
fi  earum  laboret  ignorantia,  (qua:  in  illo  nul- 
latenus excufari  poteft^  aliquid  decernat  iplis 
legibus  contrarium , ac  proinde  iniqiuuntquam 
in  particulari  per  initiamenta,  refles,  aliaque 
fcp.  fimilia  documenta , qua*  ( vt  monet  S.  DodorJ 
fequi  magis  in  iudicando  debet,  quam  id  quod 
ipfetanquam  priuata  perfona  nouit;  ex  quo  ta- 
men iuuari  porelt  ad  probationes  induebas  ac- 
curatius difeutiendas , vt  poflit  earum  dcfeduai 
inueftigare. 

Eft  autem  controuerfum  inter  Theologos, 
an  iudex  teneatur  fecundum  allegata  & probata 
ferre  fencentiam ; ita  vt  condemnare  debeat  il- 
lum , quem  ex  priuata  fcientia  certo  fcit  eiTfc 
innocentem  ? Varia:  funt  fuper  hac  reillorum 
fententire:  ali j fiquidem  exilii mant  nunquam 
licere  iudici , ne  in  caulis  quidem  ciuilibus, 
contra  veritatem  libi  etiam  ptiuatim  notam  ' 
indicare  : alij  ad  folas  criminales  caulas  id  re- 
ftringunt : alij  vero  e contra  in  omnibus  tam 
ciuilibus  quam  criminalibus  iudicem  proba- 
tiones publicas  fequi  debete  afferunt:  quorum 
fententia  caeteris  probabilior  eo  prarfertim  no- 
fup.  mine  cenferi  debet , quod  illi  S.  Do  dor  aperte 
a.2.  fubfcribit  , & poli  illum  plurimi  alij  magni 
dilp.f  nominis  Theologi  quos  citat  & (equitur  Va- 
q ir.  lentia, quibus  accedit  authoritas  S.  Ambrofij, 
de  qui  fuper  illa  Plal.  Ii8.  verba:  Mifer  triones  tua 
ind.  multa  nimis , fic  loquitur : 'Bonsu  iudex  >uhil ex  ar- 
pu.t,  bitrit  fuo  facit , fkd  tuxta  leges  ^ tura  prenunciat^ 
fiatutu  turis  obtemperent ; non  indulget  propriet  volun- 
tati ; nihil  paratum  <tr  meditatum  domo  refert  j feci 
ficut  audit , ita  iudicett. 

Quid  igitur, ('"dicet  aliquis^  faciet  iudex  in  eo 
cafu , in  quo  certo  fcit  innocentem  aliquem 
falso  accufari,  8c  fallis  telWhoniis  ac  probationi- 
J bus  de  crimine  aliquo  conuiuci  ? Refpondctut 


Digitized  by  Google 


DE  VIII.  DECAL.  PR^CEPTO.  r7i 
in  tali  cafu  iudiccm  teneri  ad  faciendum  quid- 
quid poteft  citra  populi  fcandalum,  vt  fententia 
contra  innocentem  non  feratur,  v.  g.  impedien- 
do accufationem , protrahendo  iudicium  , ape- 
riendo carceres,  tefles  ipfos  per  varia  interualla 
pluries  interrogando , ab  iilque  feparatim  cir- 
cumflandas loci , temporis  , perionarum  diflri- 
&iiis  inquirendo,  vt  ex  illa  inquifitione  tcfti- 
monium  illorum  falfitatis  conuinccre  poffit. 
Quod  fihaic  &iimilia  ad  innocentis  iufliiica- 
tionem  nihil  proficiant  ; ficut  non  potefl  ip- 
fum  innocentem  abfoluere  , quamdiu  is  fecun- 
dum publicas  probationes  nocens  apparet , fic 
etiam  illum  quantumuis  probationibus  illis 
conui&um  morti  adiudicare  aut  condemnare 
nunquam  debet, fi  eius  innocentiam  priuntim 
peripcClam  habeat:  quare  vel  caufam  remitte- 
re debet  ad  iudicem  fuperiorem  , fi  ipfe  fit  in- 
ferior; ac  depofita  iudicisperfona  officium  te- 
ftis  alfumere  apud  illum , fi  hac  ratione  putet 
innocentem  polle  liberari  : vel  quauis  alia  ra- 
tione ab  hoc  iudicio  abftinerc : imo  etiam  po- 
titis officium  iudicis  dimittere  , quam  inno- 
centis condemnationi  fubfcribcre : cum  vitam 
innocenti  adimere  , fit  intrinfece  malum,  quod 
proinde  nunquam  facere  licitum  eft  Ita  Pa- 
normitanus, Hoftienfis,  Sc  plurcs  alij , quos  c.zy. 
citat  & fequitur  Leflius.  dub. 

Tertia  conditio  e(l , vt  in  iudicando  formam  io. 
a iure  Sc  legibus  praeferiptam  feruet , ac  in  ciui- 
libus  quidem  caulis  procedere  non  folet  nifi 
pollulatus  : quin  Sc  tunc  operam  dare  debet, 
vc  fi  fieri  poflic,  partes  ad  concordiam  rcuocenr 
tur:  qua  ratione  1.  quidam  ff.  de  rebus  creditis 
dicitur  quod  w Ad  officium  iud:cu  pertinet  lites  di- 
minuere. ^ 

In.  criminalibus  autem  caufis  duobus  mo- 
dis procedere  poteft,  vel  ad  petitionem  partis 
feu  inflantiam  acculatoris  ; vt  paragraph.  feq. 
dicetur,  vel  deficiente  accuiatore,  per  viam  in-  fnp. 
quifitionis.  Quamuis  autem  f\t  ex  communi  dub. 
Theologorum  fententia  docet  Leilius  j ad  in-  15. 


Digitized  by  Google 


T7z  DE  VIII.  DECAL.  PR^CERTO; 
«juifitionem  generalem  fociendnm  nulla  requi- 
ratur praecedens  perfbna;  rei  dcli&i  infamia, 
ctim  in  iure  praecipiatur  Ecclefiaflicis  , pradntis 
& fuperioribus , vt  fuo  tempore  faciant  vi  fica- 
ti o nes  &:  inquifitiones  generales , vt  habetur  ex 
cap.  Pernieit/U.  i.  de  officio  iudicis;  ad  inqui- 
rendum tamen  contra  aliquem  particularem 
requiritur,  vt  illius  infamia  aliqua  prxceflerit, 
Vt  habetur  ex  cap.  Inquifitioni  cap. qualiter.  2, 
de  accufatione  ; haec  enim  infamia  (vt  ait  Sc 
fup.  a.  Doiftor^  accufatoris  vicem  fuppler. 
q.ad2  Obferuat  tamen  Laymannus  praeter  infi». 
lib.  oriam , alia  interdum  fuppetere  pofTe  indicia, 
de  in-  qt ubus  iudices  ptxfeitim  ixcalates,  boni  pu- 

Ait.tr.  blici  cauia  moueri  folenr  ad  inqnirendum  , Ss 
6.c-  z.  procedendum  contra  criminofos , ne,  fi  crimina 
remaneant  impunita, maierem  aliis  fimilia  pa- 
trandi audaciam  tribuant  : quod  quidem  lici- 
tum efle  docet  LelT5us,fi  circumfpecte  8c  iecun- 
fup.  dum  leges  aut  confuetudines  receptas  in  furtis, 

dub.  homicidiis,  aliifque  criminibus reipublicaeper- 
jf,  niciofisid  fiat. 

Hatc  autem  indicia  ex  vna  parte  tanto  ma- 
iora requiruntur  ad  inquirendum  de  perfona 
aliqua,  quanto  infigniori  dignitate  prsefulget, 
Vt  conflat  ex  can.z.  qu-  f.  & ex  cap,  qualiter  & 
quando,  i.  de  accufaciemibus  : ex  altera  vexo 
parte  tanto  leuiora  plerumque  fufficiunt, quan- 
to perniciofius  crimen  cft , ne  quo  index  debet 
‘ inquirere;  quale eft  proditio  , heerefis  , latroci- 
nium publicam , Bcc • quae  fufiiis  explicata  vi- 
deri portant  apud  eumdem  Laymanuum  , fu- 
pid 

Quarta  denique  conditio  eft,vt  in  exequen da 
fententia  a fe  iufte  lata , firmus  fit  & conflans; 
nec  vllo  fauote,  timgte  ,aut  refpeflu  humano 
fe  fledli  finat:  vnde  Eccl.  7.  dicitur:  quu- 

rere  fieri  iudexmfi  valeas  virtute  irrumpere  i/.tqwiM* 
tes , ne  forte  exiimtfiuu  faciem  potentis. 

Qu«ret  aliquis , num  iudex  poenam  a iure 
decretam  licite  relaxare  poffit.  Refponderur  i. 
nunquam  id  licitum  erte  fi  fic  contra  publicam 


DE  VIII.  DFCAL.  TR*ECFPTO.  m 
vtilitatera  ,vt  docet  S.Tliomas : vndeDeur.  i?.  fup.a, 
dicitur  de  illo , qui feducit alios, & ad  idolola- 4. 
triam  inducit : 4/on  farcat  illi  e cultu  ttttu  ,vt  mi- 
ftrearis&  occultes  eum-,  /id  iiatim  interficies.  Rel- 
pondettu  z.  ex  eodem  S.  Doclore  hanc  efie 
differentiam  inter. iudices  ftiperiores  & fupre- 
oiubi iudicexn  feu  principem , cui  plenarie  po- 
icftas  publica  commiila  eft ; quod  inferior  icm- 
per  teneatur  fententiam  ferre  fecundum  iura, 
illamque  exequi,non  modo  cum  is  qui  dam- 
num padus  eft  id  poftulat,  fcd  etiam  quamuis 
a tali  poftulatione  defiftat,  fibique  fatisfa&um 
efle  dicar  ; licet  viam  appellationis  denegare 
non  debeat , nifi  in  calibusa  iure  exprelfis.  Su- 
premusautein  iudex  feu  princeps  ,li  isquipaf* 

Ius  eft  iniuriam  velit  eam  remittere  , poterit 
reum  eximere  a poena  , ii  hoc  publica  vtilitati 
conducere,  aut  lalrem  minime  nocere  perfpe- 
xerit  : quod  fi  ladus  nolit  iniuriam  remittere, 

Soterit  nihilominus  princeps  fatisfacHone  de- 
itaergaipfum  lxfum  iniunctam  pccnam  a iure 
decretam  relaxare , vel  in  aliam  leuiorem  com- 
mutare : quod  tamen  nonnifi  rariflime  facere 
debet , & ob  caufas  tales  , quffi  illum  apud  fum- 
mum  omnium  iudiccm  Deum  , ab  omni  culpa 
immunem  reddere  pollint. 


• PARAGRAPHVS  III. 

• . f • 

Ve  Accufatore. 

DV  o ptjefcrtim  qaseripofsutrpfiBVumeft, 
quis  accufare  teneatur:  fccundum,quo- 
modo  in  accufitione  fe  gerere  debeat. 

- Quod  fpe<ftacad  primum  , obferuandum  eft: 
ex  communi  Do<ftorumconfenfu  duplicem  cfle 
yiam  in  iure  expreflam  ( vt habetur  cx  cap 
per/?»  extra  de  accufationibus  ) qua  crimen  ali- 
quod ad  publicam  poteftntem  deferri  poteft  , 
ffenutiationis  fcilicet,&accufationis,  quas  in  eo 
differunt,  quod  accufatori  incumbat  onus  pro- 


Digitized  by  Google 


V74  DE  VIII.  DECAL.  PR^CEPTO. 
bandi  criminis,non  item  denficiatori,  fcd  folum 
aperiendi  indicia , quibus  iudex  ex  officio  mo- 
ucri  po/fit  ad  vlteriorem  inquifitionem.  Rursus 
.dcnunciario  dupliciter  fieri  poteft,  vel  charira- 
ciue , cum  quis  admonitione. priuara  prasmi/Ia 
nec  fecuta  proximi  emendatione  peccatum  eius 
defert  ad  fuperiorem  tanquam  ad.  patrem  , vt 
^ n.  e®caclu.s  «medium  adhibeat»  iuxta illud  Chri,- 
tJaBdr.  fti  Domini  : Si  te  non  audierit , die  Ecclejia  : vei 
iuridicialiter , ciim  quis  ad  vindidam  & puni- 
tionem  criminum  ob  bonum  publicum  demui- 
ciat  illa  1'uperiori  tanquam  indici. 

Hac  obleruationc  prasmifla , docet  S.  Tho- 
mas  eum  » qui  crimen  aliquod  reipublicac  ma- 
xime pcrniciofum  , qualis  cft  hxrefis  : prodi- 
tionis , fallas  monetas,  &c.  certo  cognofcit  ac 
probare  poteft , teneri  ad  criminofum  accufan- 
dum , aut  faltem  iudicialitcr  denunciandum. 

Quod  fi  tale  crimen  iam  emendatum  fit » if- 
que  qui  illud  perpetrauit  de  eo  pocnituit » Sc  ad 
Jueliorem  frugem  fe  recepit : tunc  nullam  am- 
plius remanere  accufandi  aut  denunciandi  obli- 
lib.  f.  gacionem  docet  Toletus:  nifi  forte  quis  de  illo 
c.f7.  ruridice  interrogetur  : tunc  enim  verum  ref- 
pondere  tenebitur. 

In  aliis  autem  criminibus , quae  non  vergunt 
in  detrimentum  reipublicac  , nulla  eft  obligatio 
inftituendas  accufationis  aut  iudicialis  denun- 
ciationis,fcd  tantum  fraternae  correctionis» vt  e* 
difp.  I S.  Dodore  probat  Valentia. 

3.  u.  Excipit  tamen  Tolctus  fupra^  crimen  illud, 
eae-  ex  quo  graue  nocumentum  pertonas  alicui  im- 
cuf.  mineret,  vr  fi  quis  fciret  alteri  parari  infidias 
pu.  I.  in  quibus  eius  vita  periclitatur  : tunc  enim  , fi 
via  corrcdionis  fra  terna! -id  impedire  non  po- 
teft, den unciar c debet  iudici , aut  admonere  il- 
lum in  quem  ftruuntur  infidiae  , vt  fibi  caueat, 
non  tamen  illi  aperire,  quis  fit  ille,  a quo  fibi 
caucre  debet : ne  aperiendo  , contra  charitntem 
peccet.  Rcdc  etiam  idem  Tolctus  monet,  Cle- 
ricos in  caufis  criminalibus , ob  quas  mors  aue 
m ut llatio  infligi  poteft,  non  pofle  accufatoris 


Digitized  by 


DE  VIII.  DECAL.  PRAECEPTO.  Jjj 
partes  fufcipere;  fcd  tantum  denunciarc  iuridi- 
ce , prsmifla  tamen  proteftatione , quod  illius, 
cuius  crimen  ab  ipfis  defertur , neque  mortem 
neque  mutilationem  intendant. 

Quod  1’pedat  ad  modum,  quo  accufatio  vel 
denunciatio  fieri  debet , vt  neque  contra  iufti- 
tiam neque  contra  charitatem  peccetur;  docet 
S.  Thomas  accufationem  fcu  denuntiationem 
« omni  parte  debere  efleiuftam,  ita  vtnullus 
in  ea  calumnise,  pneuaricatioui , aut  tergiuer- 
lationi  locus  fit : requiri  praeterea  vtex  inten- 
tione iufta  & recta  procedat , non  vero  odio, 
ira,  aut  alio  fimiliprauo  affe&u. 

Quanniis  autem  nullus  ex  iuftitia  teneatur 
praemittere  fecrctnm  & fraternam  corrcftioncm 
ante  accufationem  aut  denunciationem ; tene- 
tur tamen  cx  charitatc  , fi  dcli<flun*fit  occul- 
tum, fitq;  fpes  aliqua  reum  ciufinodi  correctio- 
ne fraterna  cfle  emendandum , & ad  debitam 
fatisfa&ionem  inducendum  : fi  tamen  nulla  fit 
eiufmodi  fpes , rv.ee  profeCtura  cenfeatur  admo- 
nitio ; tunc  ad  illam  promittendam  nulla  eft 
obligatio  : imo  quando  crimen  eft  contra  bo- 
num publicum,  vrgecque  illius  periculum;  tunc 
finevlla  mora  publicae  poteftati  denunciandum 
eft.  Ita  LeiTjus  cnp.  ?o.dub.  2.  Toletuslib.  p. 
cap.  P7.  Bonacina  difp.  10.  qu.  3.  pu.  1.  & alij 
communiter. 

Oblerunt  tamen  Leffius  cap.29.  dub. liquan- 
do crimen  occultum  eft  , nccvllo  modo  proba- 
ri poteft , tunc  fore  contra  iuftitiam  illud  per 
viam  accufiitionis  aut  denunciationisiudicialis 
aperire:  ciim  enim  probari  non  po/fit  ,non  po- 
tcfl  quoque  puniri;proindequeex  eiusmanijfe- 
flationc  nihil  aliud,  quam  alterius  infamia  fe- 
qui  poteft.  Excipit  tamen  duos  cafus in  quibus 
licitum  eft  patefacere  fuperiori  crimen  occul- 
tum alterius  , quamuis  probari  nonpo/fit.  Pri- 
mus eft  , quando  id  conducere  exiftimatur  ad 
emcnd.itioncm  illius  , qui  crimen  eiufmodi 
commifit ; tunc  fuperiori , non  quidem  vt  iadi- 
ci , fcd  vt  patri  maiufeftare poteft,  praemiflata- 


art.j. 


i 


Digitized  by  Google 


'q-70. 

a.i. 


iup. 
ad  3. 


srO  DE  VIII.  DECAL.  PRAECEPTO, 
men  admonitione  fraterna  vt  fupradi&um  elb 
Alter  eft , quando  ex  occulto  illo  crimine  graue 
aliquod  malum  fpirfrualcvel  temporale  immi- 
net, quod  nonnili  iuperioris  potentia  vclau- 
thoritate  auerti  poteft. 

/ PAR  AGRAPHVS  IV. 

De  Tejlibus. 

CE  R.  T v it  eft  teftem interrogatum  i iu- 
dicc  fecundum  ordinem  juris  lupra  expli- 
catum paragrapho  2.  obligari  ad  feren- 
dum teftimonium , & ad  declarandum  crimen 
quod  ab  ictero  commilTum  efle  cognofcit.  Ita 
S.  Doclor,  & cum  illo  communiter  omnes. 

Excipiuntur  tamen  aliqui  cafus.  Primus  eft, 
fiquiscrimen  exfola  confeffione  Sacramentali 
cognofcat : tunc  enim  nullatenus  illud  vnquam. 
declarare  debet, vt  expreffe  docet  S.  Thomas 
refp.  ad  1.  8c fatis conftat  cx  illis,  qua:  in  tracia- 
tu  praecedenti  cap.  f.  dida  funt. 

Secundus  eft , quando  in  caufis  criminalibus, 
in  quibus  mortis  vel  mutilationis  lententia  in- 
fligenda cenletur  , teftimonium  ferendum  ett: 
ad  illud  enim  Clerici  non  tenentur;  imo  nec 
teftimonium  in  ciufmodi  caulis  ferre  debe nt, 
vt  docet  S.  Thomas. 

Tertius  cft fi  crimen  fuum  quis  alteri  fub 
fecrero  declarauit  confilij  vel  auxilij  petendi 
caula  ad  falutem  propriam  fpiritualcm  aut  cor- 
poralem , vt  fieri  folet  medico , aduocato  , ob- 
ftetrici,  &c.  tunc  enim  nullus  arcanum  fu»  fi- 
dei commilTum  declarate  tenetur ; nifi  forte  cri- 
minis illius  teftifieatio  necelfaria  Iit  ad  aliquod 
graue  damnum  publicum  vel  priuatum  aucr- 
tendum:tunc  enim  promillto  fecrcti , etiam  iqT 
ramento  confirmata , non  obligat,  cum  nullunj 
iuramentum  promifforium  cedens  in  damnum 
iuiuftum  altcji^  iObligetj  proindeque  is  , q*i 

crimen 


Digitized  by  CaOOglc 


DE  VIII.  DECAL.  PRAECEPTO  r7, 
crimen  eiufiroodi  noui  , tenetur  illud  interro- 
ganti ludia  patefacere.  ItaS.  Doctor  in  refp. 
ad  z.  Sc  poft  illum  Leflius  fUp.  cap.  dub.  6. 

.Quartus  eft,  liquando  iudcx  procedit  per 
viaminquifinonis'  geneialisad  cognolcenda*  8c 
pumenda  crimina , t*unc  enim  fi  quis  ab  illo  in- 
terrogetur ,v.g.vtrum  in  tali  loco  finr  aliqui 
adulteri , inceftuofi,  &c.  non  tenetur,  imo  non 

debet  adulterium  aut  inceftum  alicuius  patefc, 
cere,  fi  omnino  fit  occultum,  vt  patet  ex  cap. 
qualiter  & itando  i.  deaccufationibus,  & docet 
Syluefter  & plurcs  alij  apud  JLeflium  fup. 

Quares  quid  igitur  faciet  tcftisin  cafibus  iu- 
pra  relatis,  fi  a ludiceiuramento  interpofito  (vt 
lemperfit)  compellatur  ad  interrogata  re/pon- 
dere : II  enim  verum  dicat,  peccabit  contra  cha- 
ntatem,  imo  contra  religionem  & ligillum  con- 
teihoms , fi  mamfeftet  peccatum  aliquod  in 
confemonc  declaratum : fi  autem  neget  id  quod 
verum  efle  cognouic, mendacii, imo  periurii  rea- 
tum incurret-  1 

Facilis  eft  aliquorum  refponfio , teftem  in  ca- 
fibus  dhs  a tcftimomo  ferendo  abftinere  debere, 
& fi  a mdicc  vrgeatur , declarare  fie  iufta  alio™ 
ratione  impediri , quominus  id  facere  poflit : 
fed  qiu  fi  a mdice  his  non  obftantibus  cogatur 
ad  veritatem  patefaciendam  , quid  in  ii Hs  au- 
Cultus  faciet^  perplexa  eft  haud  dubie  & diffici- 
hs  h«Ec  qusftjo,  cuius  lolutio,  qualilcunque  af- 

j fnc:jJUS  caiPJ  & afg«j  poterit,  quam 
proutadconfcientiarumleuamen  expedit,  ex- 
ptoj-m ; netamen  Ioftorem  ambigdum  & hs- 
i^mem  refinquamus  ,<na  breuiter  hic  proponi- 

assissr * tecepta  - 

Primum  eft, quod,  quotiefeumque  quis  fiuc 
tcftis,  fiuc  reus  fecundum  ordinem  iuris a iu- 
dicc,  vel  fuperiore,  fiuc  Ecclefiaftico,  fiuc  laico 
intcrrogatiu  de  aliqua  re , quam  fine  vllo  pecca- 
to declarare  poteft;  tunc  candide  ac  fincere  & 
fedufaomm  ambiguitate  vel  reftriclionemen- 
tau  lcawdum  mentem  interrogantis  refpondc- 

Bb 


n8  DE  VIII.  DECAL.  PRAECEPTO-, 
re  tenetur  : quamuis  enim  multi  Docfcores  exi- 
lliment  reum  non  e/Te  obligatum  confiteri  cri- 
me#  morte  vel  mutilatione  dignum,  quod  alias 
Icit  plene  probari  non  polle,  vt  Angelus,  Syi- 
uefter,  Armilla  verbo  ( Delicii  coufejsio  J Ro/cJfa 
verbo  ( ^Accufatus  J Panormitanus  cap.  2.  de 
Confe/fione,  Pezantius  iri  22.  quadi.  70.  difp. 
vn.  in  fine,  &alij  quorum  fentcntiam  proba- 
bilem exiflimat  Bonacina  ad  o&auum  Deca- 
logi praeceptum,  difp.  10.  quadi:.  3.  pu.  2,.  num. 
7.  longe  tamen  probabilior  ejft  aliorum  lenten- 
tia , qui  exiftimant  etiam  in  cafu  fiipra  relato 
reum  , quando  d proprio  iudice  interrogatur 
fecundum  iuris  ordinem ; id  eft  de  crimine  ali- 
quo de  quo  prxceflh  infamia  , aut  de  quo 
fuppctimt  indicia  aut  femiplena  probatio  ; te- 
neri ad  fatendum  crimen  8c  verum  manifeitan- 
dum  , etiam  fi  ex  eius  confeffioric  mors  fe- 
quatur.  Ita  docet  S.  Thomas  2.  2.  quadi.  69. 
art.  1.  Sc  poft  illum  plurcs  alij , ac  praefertim 
Tolctus  lib.  f.  cap.  y S.  Torres  in  2.  2.  difp.  yo. 
dub.  2.  Filliucius  tracl.  40.  num.  263.  Bcca- 
nus  lib.  y.manual.cap.21.  num.  4.Lcifiuslib.2. 
cap.  n.  num.  12.  & Laymannus  tracl.  6.  de 
iudiciis  cap.  y. 

Secundum  eft,  pofle  interdum  talem  caufam 
fu p petere  ex  qua  licitum  fiat,  imo  etiam  neccf- 
farium  nonepette  profiteri  veritatem;  /ed  il- 
lam vel  aliquibus  verbis  multipiici  lenia  ver- 
tibilibus, feu arquiuocatioiie  alioua,  velrcftvi- 
dlione  aliqua^nentali  tegere  : exemplum  pro- 
fert S.  Thomas  in  4.  diffc.  1.  quarit.  3.  art.  1. 
quadi.  i.  ad  . & 7.  de  confeflario,  qui  de  pec- 
cato fibi  in  confe/fione  declarato  d iudice  in- 
terrogaretur ; afleritque  pofle  illum  etiam  iu* 
ramento  affirmare  le  nefeire  eius  peccatum  , 
cum  hac  reftridione  mentali : quod  nefeiat  vt 
. interrogantis  fubditus.  Ita  cum  S.  Dodore  fen- 
riunt  Altifliodorenfis  lib.  7.  fummaz  tracl.  18. 
quaeft.  t.  fub  finem  , Durandus  in  4.  dift.  2X. 
qua;ft.  4.  num.  10.  Paludanus  ibid.  quali.  3. 
art.  3 Maior  ibid.  qua.it.  3.  ad  9.  Adrianus  in 


DE  VIII.  DECAL.  PRAECEPTO.  779 
tt3cl.de  confedionc  quarft.de  confedbrc  , 
Ioannes  Medina  cod.  de  poenit.  tract.  z.  qu- 
lf.  qui  omnes  vnanimiter  idem  aderunt  id 
quod  exS-  Dodore  fupra  relatum  cft,  & pne- 
terea  Dominicus  Soto  lib.  f.  deluft.  quaft.  6- 
art.  2.  conci.  7.  docet  teftem  qui  contra  iutis 
ordinem  interrogaretur  de  crimine,  quod  fe- 
creto  cognouit,  pofle  abfque  mendacio  refpon- 
dere,  & etiam  iuramento  affirmare  fe  illud  nef- 
cire,  cum  hac  reftridione  mentali,  quod  nef- 
ciat , vt  alteri  contra  iuftitia;  ordinem  interro- 
ganti rcuelet : quod  etiam  aderit,  S:  fuse  pro- 
bat Dominicus  Bannes in  2.  z.  quadV  69.  art- 
t.  dub.  1. 

Tertium  eft , caufa  legitima  & rationabil1 
deficiente  nemini  vnquam  fas  ede  ( vt  docenc 
fupra  citati  authores  Sc  ali  j Theologi  commu" 
niter)  verbis  ambiguis  aut  a?quiuocis  velmcn" 
tali  reftridione  inter  loquendum  vti  ••  alias  vfus, 
in  quem  inftituta  funt  verba,  peructcretiu ; & 
omnis  colloquiorum  & fermonum  certitudo; 
adeoque  omne  humanum  commercium,  8c 
fructus  ciuilis  ac  ChriftianaJ  focietatis  tollere- 
tur ; femperque  inedet  ratio  fufpicandi  dolum 
aliquem  in  verbis  latere,  & ambiguitatem  & 
mentalem  reftridionem  fubede. 


PARAGRAPHVS  V- 
De  l\so. 

'T"R  I A pra.’fertim  circa  obligationes  rei 
-*•  qua?ri  poflunt.  Primum  cft  , vtrum  te- 
neatur fateri  veritatem , quando  aiudiccinter- 
rogatur.  Rcfponfio  fecilseft  ex  didis  paragrn- 
pho  prajcedenti ; fi  enim  a iudice  legitimo  in- 
terrogetur fecundum  formam  iuris,  tenetur 
verum  rcipondere  : e contra  fi  iudex  legiti- 
mam non  habeat  poteftatem,  aut  formam"  iu- 
ris nonferuet ; id  eft, fi  infamia  non  prtecederit 

Bb  lj 


f8o  DE  VIII-  DECAL.  PRAECEPTO, 
de  crimine  de  quo  fit  interrogatio,  aut  laltem 
illius  criminis  femiplena  probatio , vel  indicia 
fufficientianon  fuppetant ; tunc  refpondere  ad 
interrogata  non  tenetur : quod  fi  a lucLice  coga- 
tur  ( quod  tamen  fine  peccato  facere  non poteitj 
nec  ab  illo  per  appellationis  viam  decimare pol- 
fit  s tunc  poterit  rcfpondcndo  crimen  occultare 
ac  tegere  eo  modo,  quo  procedenti  paragrapho 
explicatum  cft.  Obferuat  etiam  Toletus  finu- 
I*  r*  c'  li  ratione  reum  non  teneri  ad  complrc 
f 8-  reuealandos , nifi  illorum  iniamia  aliq  ‘1  h 

ferit  j id  eft,nifi  ex  fama  conftet  iHum  foaos  ha 

builfe ; vel  Quando  crimen  tale  eft,  vt  fine 

if'  folfinwd 

17  moram  afferendam,  ne  veliufta  fentenua  fera- 
tur, vel  fi  lata  eft  executiom  mandetur, vt  habc- 

tu/caP-  omnino  r.  quoft-  6. 

Ternum  eft,  vtrqm  reus  condemnatus  pof- 
fitfeper  vim  defendere , ne  lententia  m eum 
lita  exccutioni mandetur*  R elpondet  S.Doflor 
dlicitum  «meile,  Siufte  condcmMtus  ft  t 
tiam  ad  mortem : licitum  vero  cfTe,  fi  iit  lniufte 
SESSUos , dummodo  «“««£££■£ 
fcandalum,  neque  grauis  aliqua  gotfor  il- 
communitate  timeatur.  Adctit  b.  iJ 
lum,  qui  ad  mortem  iufte  damnatus  cft,  poRe 
ficite  fligere,  fioccafio  fe  offerat  ; dummodo 
nullam  iudici,  vel  eius  miniftris  vun  m eoiuiu 
perlona  inferat* 


by  Google 


PE  VIII.  DECAL.  PRAECEPTO.  781 


PARAGRAPH  VS  V I. 

De  advocato  Cr  'Procuratore. 

SANCTVis  Thomas  quatuor  prxfeitim 
conditiones  requirit  inAduocato,quae  etiam 
feruata  debita  proportione  de  procuratore  intcl  - 

ligi  debent.  . 

Prima  eft  periti»)  qua  ( vt  dicit  S • Doctory 
poffit  eonuenienter  affitmpte  caupo  iufhtiam  oftendcre ~ 
vnde  C vt  dicit  Toletus^  fi  ex  ignorantia  in  cau- 
fa  eft,  cur  cliens  causa  alio  quin  iufta  decidat, 
peccat,  & damnum  illatum  relarcire  tenetur  . 
quod  etiam  (I militer  dicendum  cenfet  de  eius 

" Secunda  condicio  eft,  iuftitia  in  exhibendo 
patrocinio:  qui  enim  fcienter iniuftam  caufam 
defendit,  ablque  dubio  grauiter  peccat  ( vtafic- 
rit  S.  Dosftor  ) teneturque  ad  reftitutionem 
damni , quod  pars  aduerfo  incurrit  ; nifi  per 
clientem  iuum  refarciatur.  Quod  fi  cauta  dubia 
fit,  nec  latis  ex  vtraque  parte  iuftitia  dignosca- 
tur, poteft  quidem  eius  patrocinium  lui cipere  ; 
d ummodo  paratus  fit  quam  prunum  ab  illo  pa- 
trocinio abftinere,  fi  in  progrefTu  licis  eiusiniu- 
ftitiam  deprehendat.  . . , 

Tertia  conditio  eft,  ab  omui  auaritix  labe 
immunitas:  quamuis  enim  f vt  dixit  S-  Augu- 
ftinuS' ) ^Advocatus  viftum  patrocinium,  & luriQe- 
rttm v^rum con/ilium licte v indite  pojfit  j patrocinij 
tamen  vel  confiiij  illius  pretium  moderate  ac- 
cipere debet  , Confide  rata  ( vt  loquitur  S.  Do- 
(ftor ) conditione  per Tonarstm , negotiorum  , laboris  & 
confwtudinis  p.itrue. 

Quarta  denique  condicio  eft  charitas,qua  te- 
netur aduocatus  pauperum  caufas  fufcipereiP 
lifque  patrocinari,  quando  aliter  ipfis  fubucnin 
non  poteft,  eadem  ratione, qua  tenentur  omnes 
neceflitatem  patienti  , mifericordix  opus  im- 
pendere, vt  fufius  explicatS.  Doctor. 

B b iij 


2-?.q. 

71- 


art.i, 


1.  f.C. 

60. 


art.  i- 


ep.f4- 

adM.t- 

ced. 

art.  4. 


art.  r. 


Digitized  by  Coogle 


fSzjDE  VIII.  DECAL.  PRvECEPTO 


rARAGRAPHVS  VII. 

De  ininriis  honoris'  Qr  finuc  per  dc- 
traftivnem  zr  contumeliam. 

HO  NORIS  nomine  intelligitnr  tcftifi- 
catio  qucedam  exterior  excellenti®  alte- 
rius ; per  famam  vero  fignificatux  multorum 
exiftimatio  de  vita,  moribus  &actibus  eiu/dem, 
q.  yz-  vt  docet  S.  Thomas:vnde  per  detractionem 
j<C  7 j-  fama  pnefertim  laditurj  honor  vero  per  contu- 
meliam : dccraCtio  fiquidexn  etb  alienae  fama?, 
occulta  & iniufta  denigratio;  contumelia  vero 
addic  nouam  iniuriam,  qua  non  tantum  fama» 
fcd  etiam  honor  violatur ; non  enim  occulte  8c 
in  abf entia , vtfit  per  detra&ionem,  fed  coram 
& in  prxfcntia  honor  per  contumeliam  cum 
quodam  contemptu  impetitur.  Ex  quo  Et,  vt, 
quamuis  detractio  fit  ex  geuere  fuo  peccatum 
mortale  & quidem  grauiflimum,  ( vt  docet  S. 
_ Thomas  ) contumelia  tamen  fit  peccatum  ad- 
2 huc  illo  grauius,  quia  magis  la:dit  & acerbio- 

rem infert  iniuriam. 

Diximus  detractionem  efle  iniuftam  famas 
aliena:  denigrationem  5 quia  non  erit  dccredio, 
fiiuftefama  aliena  denigretur;  v.  g.  fi  quis  ex 
motiuo  iuflitia?  vel  charitatis  alicuius  crimen  , 
qqod  vel  bono  publico  perniciofumeft,  vel  al- 
teri iniuriofum  & nociuum,  fuperiori  aut  alicui 
alteri  aperiat , qui  remedium  afferre  poteft , 
quod  fi  fama  auferatur  ex  intentione  nocendi  : 
tunc  illius  ablatio  ad  detractionem  pertinet. 
H®c  autem  intentio  nocendi  ( vt  obferuat 
fup.  c.  Toletus)  dupliciter  in  detrahente  reperiri  po- 
teft:vno  modo  directe,  cum  quis  per  detractio- 
nem rcipfa  nocere  intendit;  altero  modo  indi- 
recte, cum  licet  exprefse  id  non  intendat , ca 
tamen  dicit,  ex  quibus  nocumentum  fam®  al- 
terius /equitur  j vt  qui  ex  ioco  vel  loquacitate 


Digitized  by  Googl 


DE  VIII.DECAL.  PRAECEPTO.  rS? 
alteii  notabiliter  detrahit.  e 

Docet  praeterea  S.Thomas  detratfionem  octo  a ^ ^ 
potiflimum  modis  commicti  polle , nimirum  V ~ 
quatuor  modis  dirc&c  , & quatuor  indirecte : 

Directe  quidem  i imponendo  alteri  talium  cri- 
men : 2.  crimen  illius  verum  verbis  adaugen- 
do : 3.  maniteftando  crimen  verum  , fcd  occul- 
tum : 4.  malitiose  ac  perperam  alterius  factum 
bonum  interpretando  : qui  quartus  modus  ( vt  ... 
notat  Lellius  ) quatenus  per  illam*  prauam  m-  1 * z* 
terpretationem  tama  proximi  laeditur  in  animo  ca\  Ti* 
audientis,  pertinet  ad  detractionem  , quatenus  L u 'z' 
vero  concipitur  in  animo  illius.qui  fic  malitio- 
se interpretatur,  pertinet  ad  iudicium  temera- 
rium, de  quo  fequenti  paragrapho  agetur. 

Indirecte  autem  committitur  detractio  I.  ne- 
gando recte  fa&a  aut  egregias  dotes  alterius  : 2. 
verbis  extenuando  : 4 reticendo  bona  alterius 
co  tempore  & loco, quo  filentium  iftud  eius  la- 
ma* nocere  poteft:  ■>  .remifse  ac  frigide  laudado. 

Quonis  autem  modo  committatur  detractio  , 

Iiue  diredte  , fiue  indirecte,  fiue  ex  intentione 
formali  Sc  exprefla  nocendi , fiue  alio  quouis 
illicito  motiuo  , cenfetur  femperede  peccatum 
mortale  , quoties  quis  deliberate  famam  alte- 
rius laidit  in  re  graui  i veniale  aurem  , fi  tan- 
tum in  re  leni  , vt  docet  S.  Thomas.  Grauitas  ar^< 
autcan  & leuitas  illa  seftimanda  cft , tum  ex 
quatitate  talionis,  qua;  per  detractionem  famaj 
alterius  infertur  s tum  ex  conditione  perfionae, 
cuius  fama  taditur:fieri  fi  quidem  poteft  ( quod 
recte  obferuatToletus  ) vt  manifellatio  peccati  cap. 
alicuius  refpcctu  perfona?  vnius  cenleatur  infa-  5^. 
mia  leuis , imo  interdum  nulla , qua;  refpcctu 
alterius  granem  infamiam  induceret , aut  nota- 
bile fcandalum  fecum  inueheret : e.  g.  qui  de 
milite  diceretjquod  ad  duellum  prouocatus  ini- 
micum occiderit, 'de  adolefcente  difToluto,qu6d 
amore  aliquo  illicito  implicitus  fit;  leuem,  imo 
prope  nullam  maculam  illorum  famas  inure- 
re ccnferctur,  cum  tales  vt  plurimum  de  fimili- 
bus  rebas  clorientmrqui  vero  idem  de  Epilco- 

Bb  iiij 


Digitized  by  Coogle 


T$4  DE  VIII.  DECAL.  PRAECEPTO* 

po,  aut  perfona  aliqua  Ecclefiaftica,  vel  relidi  o- 
fh  diceret , haud  dubie  graui/fimam  eius  farn® 
& maxime  fcandalolam  inmriam  irrogaret. 
cap.il  ,H*nccti<im  colligitur  fvt  docet Leffius)  vc 
iub.  ?!  nonnifi  venialiter  peccare  illos,  qui 

’ *'  aliorum  defcdus  naturales  occultos  fiue  corpo- 
ris fiue  animi  patefaciunt;  vt  quod  aliquis  fit 
gibbofus,  quod  ignarus,  exilis mgenij,  Scc.nifi 
forte  inde,''' vtidem  monet ) graue  aliquod  il- 
iius  damnum  , aut  notabilis  contemptus  in  ani- 
mis  audientium , vel  Icandalum  alterius  orire- 
tur. 

>i-4 


PARAGRAPH  VS  VIII. 

S cluuntur  dubia  yu&iam  circa  pecca- 
tum detra&ionis. 

PR  i M v At  eft  an  peccet  mortaliter  is,  qui 
alterius 'peccata  audita  refert  coram  aliis, 
•nihil  tamen  afleuerando.  Refpondetur  quod, 
quamuisper  fe  loquendo  id  non  fit  peccatum 
mortale,  quando  nulla  inde  infamia  oritur;  nec 
apud  prudentes  viros  ifto  loquendi  modo,  qui 
dub.  f.  nullam  meretur  fidem  , alterius  fama  multum 
ludatur: fi  tamen  f vtre&e  obferuat  LcfliasJ 
crimen  edet  valde  graue  quod  in  audientium 
animis  fiuipicionem  aliquam  prauam  ingenera- 
ret, in  illo  cafu  peccaret  mortifere,  qui  huiuf- 
modi  crimen  referret,  praifcrtim  dc  per  fona  ali- 
qua honefta,  refpe&u  cuius  fulpicio  illa  graue 
malum  efle  cenferetur : quod  edam  fimiliter  di- 
cendum, fi  quis  peccata  alterius  audita  referat 
coram  iis  quos  probabile  eft  ex  lua  leuitate  cre, 
dituros. 

Secundum  eft,  an  peccet  mortaliter  is , qui 
peccatum  proximi  occultum  vni  aut  alteri  tan- 
jg  tum  manifeftaret.  Refpondetur  quod,quamuis 
‘ Nauarrus  exiftimet  in  tali  cafu  non  efle  nifi 
peccatura  veniale,  fi  non  fubfit  periculum  euul- 


DE  VIII.DECAL.  PR^CEfTO'  fSf’ 
gationisau  alterius  incommodi ; probabilio- 
rem tamen  & in  praxi  tutiorem  cfle  eorum  fen- 
tentiam,  qui  aderunt  talem  manife (lationem 
cfle  vt  in  plurimum  peccatum  mortalc:ciim  rie- 
ri  poflit  ( vt  recte  monet  Leflius^  aliquem  mal- 
le peccata  fua  multis  externis  & plebeiis  ede  no- 
ta, quam  Tradato  vel  alicui  graui  viro,  cum  quo 
a/fidue  vereatur,  vel  a quo  dependet. 

Si  tamen  aliquisiniuriam  fibi  ab  altero  illa- 
tafn  amic o aperire: , non  quidem  animo  detra- 
hendi aut  nocendi,  fed  vt  confilium  vel  confb- 
lationem aliquam  acciperet;  in  illo  cafu  idem 
LelTiuscenfct  non  cfle  peccatum faltem  morti-  dub.ii 
ferum. 

Tertium  eft,  an  liceat  hominem  diffamatum 
invno  loco,  etiam  diffamare;  i'eu  crimen  il- 
lius manifcftare  in  akcro,vcl  apud  alios  qui  il-  fun:± 
ludignorant.  Refpondeturex  Toleto  id  facere  c.6r 
exintentione  nocendi  cfle  peccatum  mortale,  ’ 
fi  grauis  fit  diffamatio;  feclufa  vero  eiufmodi 
praua  intentione  non  e/Te  peccatum , fi  quis  al- 
terum criminis  no  orictatc  aut  publica  iudi- 
cis  fententia  infamatum  , in  aliqua  vrbe  ma- 
nifeftet  alijs  id  in  eadem  vrbe  ignorantibus  ; 
nifi  ob  temporis  diuturnitatem  crimen  illius 
iam  obliuioni  datum  effet,  aut  vic®  emendatio- 
ne bonam  famam  recuperaffet : in  alijs  vero 
locis  id  ipfum  notam  facere  , quo  fama- com- 
munis illud  breui  perlatura , 'idem  Toleras  nc- 
queiuftiti®  neque  charitati  repugnare  exifti- 
mat : quod  (i  verifimiliter  crederetur  famam 
illius  criminis  illuc  nunquam  aut  nonnifi  pofl 
longum^  tempus  peruenturam  ede,  'exiftimat 
•Lcflius  fbre  peccatum  mortiferum, crimen  illud 
in  tali  loco  diuulgarc , praffertimfi  is,  qui  illud 
crimen  admific,  bonam  famam  illuc  confecu- 
tusfuiflet;  vel  fi  exilia  diffamatione  aliquod 
damnum  aut  incommodum-  illi  aut  eius  pro^ 
pinquis  obuentret;  fccus  vero  fi  ille  parum 
curaret  fc  alibi  infamari,  quod  f®jpe  fieri  folet, 
praefer tim  fi  pro  cui  abfitjaut  fi  quisob  graue  cri- 
men fuiffet  publice  punitus:  cunc  enim  fope 

Bb  v 


f U DE  VIII.  DECAL.  PRAECEPTO- 
expedit  ifta  ad  aliorum  exemplum  diuulgari. 

Quartum  eft,  an  licitum  fit  aliquando  quibuf- 
daindecaufis  crimen  alicuius  occultum  alteri 
detegere.  Refpondetur  licitum  efle  , quoties 
id  neceflarium  elt  ad  impediendum  notabile 
aliquod  damnum  alterius  fiue  corporale  fiue 
fpirituale , quod  alia  via  impediri  non  poteft. 
Ita  Sotuslib.  f.  deiuil.  quadi.  7.art.i.Nauarrus 
cap.  18.  num.  $1.  Leflius  fup.  dub.  9 . e.  g.  fcis 
aliquem  furtis  addi&um  & fiepe  in  illis  depre- 
licnfum,  monere  potes  cos  quibufeum  habitae, 
vt  fibi  caueant , Scc.  iimiliter  nouifti  aliquem 
fc  gerentem  pro  medico,  in  illa  tamen  feientia 
valde  imperitum;  potes  monere  eos, quibus  ab 
eius  imperitia  periculum  immineret:imo  inter- 
dum non  foliim  potes , fed  etiam  ex  charitate 
teneris  alterius  crimen  occultum  manifeftare  ,fi 
exilio  graue  aliquod  nocumentum  publicum 
aut  etiam  particulare  immineat, quod  cenfeatiu 
praeponderare  damno  , quod  is  qui  illud  com- 
mifit  in  fama  vel  honore  patietur  : in  dubio  au- 
tem vtrum  praeponderet,  inclinadum  eft  potius 
in  fauorcm  innocentis  ; e.  g.  fi  quis  aliqua  hse- 
refi  occulta  laboret , fitque  periculum  ne  alios 
inficiat. 

Quintum , an  fit  peccatum  morrale  infamare 
feipfum,rcipondetur  quod,  quamuis  per  fe  lo- 
quendo h&’c  infamati o lui  non  fit  peccatum 
dub. 6.  mortale  j cum  ( vt  re&e  probat  Le/fius  ) neque 
fit  contra  iuftitiam  , homo  fiquidem  eft  domi- 
nus fu  a?  famax , nec  illam  ficut  alia  bona  difR- 
pando  vili  iaciar  iniuriam;  neque  etiam  contra 
charitatem,  qu®  non  obligat  ad  bona  exteriora 
comparanda  vel  conferuanda,nifi  quatenus  ne- 
ceflaria  funt  ad  bona  fpiritualia  vel  noftra  vel 
proximorum : fi  tamen  ex  infamatione  illa  fui 
ipfius,  fequeretur  aliquod  fcandalum  aut  alio- 
rum nocumentum, vt  m perfonis  quorum  bona 
fama  ad  aliorum  falutem  necelTaria  eft  , v.  g. 
Epifcopis  , Paftoribus,  8cc.  time  infainatio  illa 
eflet  peccatum  mortale  j vt  docet  idem  author 
fqpra. 


Digilized  by  Googl 


DE  VIII.DECAL.rR^ECEPTO.  ffc? 

Sextum  denique  eft,  vtrum  audiens  dctr.t- 
flore, pcccct.Refpondetur  ex  mente  S.Dodo- 
ris  peccare,  quoties  confentit  detraflioni,iuxta 
illud  Rora.  I.  Diffit  fu»  t morte,  non  filum  qui  pec- 
cata ficiwir.fid  etiarrtqui  conjintimt  facienribm  ■ 

Poteli  autem  quis  dupliciter  detraftioni  con- 
fentire  ( vt  obleniat  Toletus ) direfle  fcilicet 
vclindiredc  Direfle  confentit , qui  vel  alte- 
rum inducit  ad  detrahendum  , vel  illius  detra- 
flionc  delcdatur:&is  non  minus  peccat  quam 
dctraflor;dc  eoque  intelligi  debet  illud  diflum 
S.  Bernardi  : Detrahere  aut  detrahentem  audire  , 
vtrum  horum  dertftabllius  Jit , non  f.tale  dixerim. 
Indirefle  autem  confentit  detracti o ni, quidicct 
nec  ad  illam  inducat , nec  ea  delectetur  ; iliam 
tamen  non  prohibet , nec  detrahenti  refiltit , 
cum  poffit  & debeat : & fi  quidem  detraflio  fit 
notabilis  , & in  materia  graui , polfitque  facile 
illam  impedire  , mortaliter  pcccatrciim  chari- 
tas  obliget,  vt  graue  damnum  proximi, fi  com- 
mode polfimus, impediamus:  venialiter  verb , 
£ detraflio  fit  leuis , aut  fi prse  nimia  verccfidia 
vel  'animi  pufillanimitate  refiiterc  : detrahenti 
non  audeat;  nifi  forte  infamia  eflet  valde  atrox, 
vel  graui  a incommoda  putaretur  illatura:  tunc 
enim  deberet  fibi  ipfi  vim  fheere  , & exculfii 
verecundia  modefte  contradicere.  Nullo  au- 
tem modo  peccat  , qui  detrahentem  non  ar- 
guit , eo  quod  probabiliter  exillimat  monitio- 
nem fuam  nihil  profuturam;  imo  potius  obfu- 
turam,fi  detraflor  occafionem  ex  qa  fumat  ma- 
gis ac  magis  oblocutionem  fuam  afieuerandi. 
Item  non  peccat , qui  rationabili  aliqua  vere- 
cundia praepeditur , vt  fi  famulus  dojnino, vel 
filius  patri  detrahenti  non  refiflat , quando  fe 
nihil  profuturum  exiftimat. 

Oblcruat  tamen  refle  Toletus  longe  ftridnis 
obligaris uperiores  refpeflu  inferiorum  ad  pro- 
hibendas cictradiones  ficut  & alia  quajcunque 
peccata;proindeque  verecundiam  ac  pufillani- 
mitatem  illos  a peccato  mortali  minime  cxcu- 
iare,  fi  grauiter  detrahenti  non  refilbnt  ,quan- 

B b vj 


q-7 

4-  . 


fupni 

67. 


cty.67 


art.  4, 
ad.  1. 


Pro». 

ar- 


<2ap- 

l8.nu. 


S.  hi. 
10. 


pSS  DE  Vlir.  DECAL.  PRAECEPTO, 
do  id  profuturum  'arbitrantur  ; imo  quamuis 
detrahenti  nihil  id  prodeflet , fi  alios  filentio 
luo  icandahzandos  efle  aduertant. 

1 - Admonet  autem  S.  Doctor  detrahentem  cor- 
ripi pofle,  non  fol  um  arguendo  , fed  etiam  fi- 
gms  quibufdam  exterioribus,  vt  triftiria  faciei, 
offendendo  fibi  dif]>licere  detra&ionem  iuxta 
diclum  Sapientis  'ventus^Aqnilo  dfiipat plnuios  > & 
facies  trifiis  linguam  detrahentem  ; vel  difcedeado  , 
vel  fermonem  alio  diuerten  do. 


PARAGRAPHVS  I X. 

De  iuiicio  temerario. 

QVoNIAM(vt  re&e  obferuatNauantis) 
mendacia,  detractiones, alisq;  huius  octa- 
ui  praecepti  tranfgreffiones  vt  plurimum  a ju- 
dicijs  temerarijs  profidfcuntur , magnamque 
cum  illis  habent  culpas  affinitatem:  idcirco  de 
ijs  breuiter  hic  agendum  efl. 

Iudicium  autem  hic  fumimus,  non  prout  fi- 
gnificat  adum  proprium  iudicis , quo  fibi  fub- 
ditis  ius  dicit ; fed  prout  denotat  adum  intel- 
ledus , quo  quilibet  particularis  de  altero  apud 
fe  aliquid  cogitat  & definit  feu  flatuit : & eo 
fenfu  tres  veluti  gradus  diftinguere  poflumus 
de  iudicio , quod  quis  de  aliquo  concipit.  Pri- 
mus e(t,quo  quis  ae  alterius  malo  dubitat  neu- 
tram in  partem  inclinando.  Secundus  efl,  cum 
fhfpicatur  inefTe  malum  , 8c  cum  aliquo  debili 
aflenfu  ita  efle  exiftimac,  cum  formidine  tamen 
oppofiti.  Tertius  efl,  quando  cum  pleno  aflen- 
fu  & firma  animi  fententia  ita  efle  iudicat. 

Hac  'obferuatione  fuppofita,  certum  efl:  in 
primis  dubitare,  fufpicari,  vel  iudicare  de  pro- 
ximo, efle  quid  indifferens  in  genere  moris,  ac 
bene  vel  male  fe  habere  pofle : oene  quidem,  fi 
fiat  fecundum  regulam  recise  rationis:  maleiau- 
tem,  fi  a regula  red®  rationis  aberrer  j vnde 
Chriftus  Dominus, Nolite,  inquit,  iudicare fttun- 
diunfaciemyfed  r situm  indicium  indicate. 


de  vrrr.  decal.  pr^cepto.  r$o 

Certum  eft  2.  dubitare,  fufpicari  aut  iudicarc 
quidpiammali  de  altero,  quando  caufe  fuifi- 
clentcsadid  fuppetunt, non  ede  illicitum,  vc 
communiter  Theologi  docent  ac  pr.efertim 
Azorius  tom.  4 cap.  11.  dub.  4 Valentia  dilp. 
f.  qu*ft.  4.  de  iudicio  pun.4  Layminnus  lib.j. 
de  iuftitia  traft.  4part.  2.  cap.  2.vbi  tamen  re- 
<4 e monet  maiores  rationes  & clariora  indicia 
requiri  adfufpicandum,  quam  addubitandum  ; 
& ad  iudicandum  quam  ad  iufpicanduin. 

Qaitre^iiKiam  caufie  & rationes  ad  recle 
dubitandum,  vel  fufpicandum,  vel  dubitandum 
de  malo  alterius  fu  di  cientes  cie  cenfcantur. 
Refpondctur,  nullam  ceream  regulam  afferri 
pofTe,  vt  rc&e  docet  Sotus  lib.  5.  ciciuftitia  qu. 
4.  a.  4 & poft  illum  Valentia  fupra  pun.^.fed 
ici  iudicio  viri  prudentis  ede  definiendum, con- 
fiderat  a conditione  rei, qualitate  perfon*,  alijf- 
que  circutnftantijs  : quae  omnia,  cum  interdum 
nnt  valde  perplexa  8c  inuoluta  , ideo  reite 
monet  Laymannus,  interdum  eucnirc  pofle,  vt 
quis  decipiatur  exiftimans  fufficicntcs  flbi  ad- 
ede dubitandi,  rufpicandi  aut  iudicandi  ratio- 
nes, qua?  tamen  reipfa  tales  non funt,  pradertim 
quando  ex  cognitione  operum  externorum  iu- 
dicatur  de  intentionibus  alijfque  actibus  inter- 
nis; vnde  re£te  concludit  longe  tutius  elTe  ani- 
mum ab  eiufmodi  iudicijs,  8cc.  cohibere,  Dco- 
que  omnia  dijudicanda  relinquere  , nifi  forte 
neceflltas  aliqua,  vel  vtilitas  propria  vel  aliena 
nosjad  id  obliget ; & 'tunc  rationis  ac  pruden- 
ti* partes  erunt  expendere,  quantum  exterio- 
res apparentia:  habeant  probabilitaris»animum- 
que  cohibere,  ne  vitra  iuftitia*  aut  charitatis 
metas  progrediatur. 

Certum  eftj.  iudicium  temerarium  , feu  illud 
quo  aduertenter  ac  deliberate  iudicatur  aliquid 
mali  de  altero  ex  leuibus  & in  fufficientibos  ra- 
tionibus ac  indicijs,  ede  peccatum  mortale : fi 
malum  illud  graue  fit,  eiufquc  lamam  notabi- 
liter latdat.  Ita  S.  Thomas:  & illud  eft  iudi- 
cium quod  Chiiftus  Dominus  prohibuit  his 


Digitized  by  Google 


f9 o DE  VIII.  DECAL.  PR^SCEPTO. 
S-Mat.  verbis  : Nolite  indicare , vt  non  indicemini , vt  ex- 
7-&S.  ponit  S.  Anguli.  lib.  2.  de  ferm.  Domini  in 
Luc.  6 • monte  cap.  18-  & S.  Bafilius  in  regulis  Breuio- 
ribus  reg.i<?4.alias  fi  malum  fit  leue,nec  proxi- 
mi famam  mulciim  laedat,  non  erit  nifi  veniale. 

Cum  htec  certa  fint  & in  confeflo  apud  om- 
nes,vnum  cft  de  quo  non  conuenit  interTheo- 
logos ; ici  licet  quale  peccatum  fit  ex  leuibus 
indiciis  & catifis  fulpicari  aliquid  mali  de  pro- 
ximo , vt  plerumque  folet  euenirc.  Tres  fune 
fuper  hac  quaellione  fententiae.  Prima  ell  om- 
nem fufpicionem  temerariam  de  graui  aliquo 
proximi  malo  efle  peccatum  mortale.  Ita  Ban- 
nesad  quaatt.  60.  art.  Secunda  ell,  fufpicio- 
nem illam  , qux  debili  tantum  aflenfu  nititur 
cum  formidine  oppofiti , numquam  efle  pecca- 
tum mortale.  Ita  Caietanus  in  hunc  art.  3.  Na- 
qarrus  in  rubrica  de  iudiciis.&Ludouicus  Ma:- 
ratius  tradi,  de  iuli.  & iure  dilp.  9.  ledi.  1.  & 2. 
qui  pro  hac  lententia  citat  S Dodlorcm  cit. 
art.  3.  &S.  Augull.  tradi.  99.  in  S.  Ioan.  vbi 
dicit  genus  iftucl  fufpicionis.  ^4d  humanam  ten- 
tationem  pertinere . fine  qua  vita  ifia  non  ducitur  : 
•conduditque  fi  fUfpicwies  vitare  non  poffimiu , 
.quia  homines  fumus  ; iudicia  tamen  , id  efi  definiti - 
uat  firmafiiue  flntentieu  entinere  debemus.  Tertia 
denique  lententia, qua»  omnium  probabiliifima 
videtur,  ell,  fufpicionem  temerariam  non  efle 
plerumque  nifi  peccatum  veniale : fieri  tamen 
pofle  interdum  ratione  grauitatis  materis  re- 
fpedliue  ad  quafdam  perfonas  vt  fit  mortale; 'v. 
g.  fi  quis  Praelatum  Ecclefiallicum  dodliina  & 

. pietate  confpicuum  ex  leuibus  quibufdam  in- 
diciis fufpicetur  efle  haereticum,  aut  peccatum 
aliquod  nefandum  aut  fcadaloliim  commifilfe. 
Ita  Sotus  lib.  $.qu.4.art.  3.  & Lcflius  fup.dub. 
%.  vbi  hanc  fententiam  fuse  probat  , praemifla 
tamen  diftindlionc  inter  fufpicionem  illam 
quae  oritur  ex  errore  quodam  mtelledlus  , & 
eam  qus  ex  prauo  affedlu  voluntatis;  dicitque 
fulpicionem  illam  efle  tantum  peccatu  veniale 
quae  procedit  ex  quoda  errore  intellcdlus , quo 


DE  VIII.  DECAL.  PRAECEPTO.  5-91 
quis  apprehendit  indicia  tanquam  fufficientia 
ad  fufpicandum  dc  proximo  aliquod  malum  , 
ncgligirque  perfpiccre  & examinare  nam  illa 
fine  fufficientia  ; cft  tamen  paratus  ad  fufpicio- 
nem  deponendam  , fi  aduerteret  caufam  illius 
non  efle  fufficientem ; fufpicionem  vero  illam 
e/Tc  peccatum  mortale , qua;  oritur  ex  prauo 
quodam  affectu  voluntatis  & maletiolentire  er- 
ga alterum  , qua  fit  vt,  etiamfi  aduertat  indicia 
alia  non  efle  fufficientia,  velit  nihilominus  per- 
gere in  fua  fufpicionc  , quje  cft  dc  graui  aliquo 
proximi  malo  , quod  in  maximam  illius  vergit 
infamiam. 

Optime  S.  Auguftinus , Duo  funt,  inquit,  in  fupra. . 
quibus  temerarium  iudicium  cauere  debemus  : cum  cap.lS 
incertum  cft  quo  animo  quid  fattum  fuerit  j vel 
cum  incertum  cft  qualis  juturus  Jit,  qui  nunc Jjonus 
vel  malus  apparet  : /i  ergo  qui fpiam  v.g-  conqueftus 
de  ftomacho  ieiunare  noluit  ; .&■  tu  non  credens  r id 
edacitatis  vitio  tribueris  ; temere  iud  cabis.  ; Item 
ft  mamfeftam  edacitatem  ebriojitatemque  cognoueris , 
tjr  ita  reprehenderis  quafi  tiumquam  ille  paffit  cor- 
rigi atque  mutari  5 nihilominus  temere  indicabis. 

Non  ergo  reprehendamus  ea , qua  nefeimus  quo  ani- 
mo fiunt  , neque  ita  reprehendamus  , qua  mamfefla 
funt.  vt  defieremus  fanitatem:  vitabimus  iudicium 
de  quo  nunc  dicitur  : nolite  iudicare  . ne  indicetur 
de  vobis. 

Quaeres  vtrum  ea  de  quibus  dubium  eft  quo 
animo  fiant , in  meliorem  partem  fint  interpre- 
tanda. Refpondctur  ex  hypothefi,  quod  aequa- 
lia fint  vtrimque  indicia  , fi  iudicium  de  pro- 
ximo ferre  velimus , tunc  in  partem  meliorem 
feu  benigniorem  efle  ferendum  : quia  ( vt  do- 
cet S.  Thomas ) melius  eft  in  dubio  frequenter  art.  4. 
falli  bene  opinando  dc  proximo  , quam  male  ad  1. 
opinando  femcl  decipi. 

Monet  tamen  recte  Leflius, quando  agitur  de  cap.29 
vitando  aliquo  damno  , vel  de  adhibendo  re-  dup.4. 
medio  , tutius  efle  dubia  in  deteriorem  partem 
interpretari ; non  quidem  exiftimando  proxi- 
mum > v.  g.  efle  furem  vel  improbum  vel  pr« 


Digitized  by  Google 


f92  DE  VIII.  DECAL.  PR^CEPTO. 
tali  habendum  efle;  fediudican  io  ita  exterius 
cauendum  efle,  & fibi  vel  alteri  confulendum, 
art.  4.  ac  fi  dubia  edet  ipfius  proximi  probitas.  Ita  S. 
ad  5.  Thomas  : & hac  ratione,  dum  accipimus  per- 
fonam  ignotam  in  odes,  pofTumus  licite  rebus 
noflrris  ita  cauere,  ac  fi  dubia  effer  eius  probitas, 
quamuis  nullomodo  improbam  illam  iudice- 
mus  : fic  etiam  fuperiores  quamuis  quoad  in- 
ternum affc&um  erga  fubditos  dubia  in  melio- 
rem partem  interpretari  debeant;  ad  procaucn- 
dum  tamen  malum  & difciplinam  obftruan- 
dam,  ita  fe  gerere  pofiunt  ac  fi  de  illorum  pro- 
bitate dubitarent. 

~PAR  AGRAPH  V S X. 

Quot  modis  peccetur  in  ottdxum  hoc 
Decalogi  pyceceptum . 

* T)  EcCANTin  primis  contra  o&auum  hoc 
JL  Decalogi  praeceptum;  qui  deliberate  men- 
dacium aliquod  proferunt;  quod  quidem  erit 
mortale,  fi  honori  diuino  aur  proximi  bono  fit 
perniciofum : peccant  etiam  qui  per  hypocri- 
fim  vitae  fandimoniam  fingunt, quod  peccatum 
adhuc grauius erit, fi  ex  illo  fequatur  aliquod 
proximi  damnum,  vt  fi  id  fiat  ad  difleminan- 
dos  errores:  Item  qui  habitu  aut  veftibus  men- 
tiuntur fexum : vt  fi  faemina  veftc  virili , aut 
vir  faeminca  induatur,  fi  id  fiat  propter  aliquem 
prauum  finem;  aut  ex  eo  peccati  alicuius  nue 
ftandali  periculum  immineat. 

Peccant  qui  fine  legitima  authoritate  iudicis 
fibi  officium  arrogant, aut  illud  ambiunt, quam- 
uis legum  ac  iuris  ignari : Item  iudices  qui  no- 
titiS illam  iuris  & legum  conferuare  negligunt: 
qui  de  caufa  aliqua  ad  fe  non  pertinente  iudi- 
cialiter  cognofcere,  & fententiam  ferre  pnefu- 
raunt:  ^ui  contra  allegata  & probata,  aut  contra 
leges  & iura  judicant" : qui  formam  a iure  prae- 
fcriptain  iudicando  nonferuant : qui  fine  vlla 
procedenti  infamia, aut  aliis  fufficientibus  indi- 
ciis, de  occulto  alicuius,  crimine  iudicialiter 


DE  VIII.  DECAL.  PRAECEPTO.  r9? 
inquirunt  , reum  indebite  interrogat,  & a i ref- 
pondendu  cogunt:qui  fauorc,  vefrelpeclu  ali- 
quo  humano,  aut  alio  quouis  prauo  affectu  a 
recto  iuftiti.T  tramice  deHeclunt,  {fiuc  iniuftam 
ferendo  fententiam ; fine  caufarum  expeditio- 
nem notabiliter  differendo , aut  aliquid  aliud 
iuftitia:  contrarium  laciendo,  aut  fityci  permit- 
tendo : qui  pro  fententiaferenia,  alij:'que  acti- 
bus iudicialibus  aliquid  exigunt  vitra  id,  quod 
pro  iullo  3c  honefto  flipcnJio  ex  lege  vel  legi- 
tima confuetudine  accipere  licitum  eft. 

Peccant  qui  crimen  aliquod  bono  communi 
perniciofum  non  denunciant,  quando  commo- 
de id  poliunt : qui  contra  alterum  litem  inten- 
tant ex  odio,  vindi&e  appetitu,  aut  alio  quouis 
prauo  affectu : qui  fraude,  aut  iniufto  aliquo 
proceffu  in  litibus  vtuntur. 

Peccant  qui  ad  teftimonium  ferendum  citati, 
& a legitimo  iudice  fecundum  iuris  ordinem 
interrogati  aliquid  falfum  aut  ambiguum,  & 
contraipfius  iudicis  mentem  relpondent:  quod 
& fimiliter  de  i piis  acculatis  8c  reis  intelligi  de- 
bet; qui  etiam  pnEtcrea  peccant,  quando  iudici 
legitimo  aliquid  ilatuenci,  aut  iuftitiae  miniftris 
illius  infla  exequentibus  refiifcunr,  aut  vim  ali- 
quam inferunt. 

Peccant  etiam  contra  hoc  praeceptum  qui  al- 
terius honori  contumeliam  irrogant ; in  cum 
verba  probroft  Sc  iniutiofa  proferunt , eidem 
peccata  occulta  palam  exprobrant  : aut  alia 
quaeuis  cumirrifione  & contemptu  objiciunt. 

Peccant  qui  alterius  fama:  fecreto  detrahunt;* 
illi  crimen  aliquod  falfum  imponunt;  aut  ve- 
rum malitiose  adaugent ; aut  eius  peccatum 
occultum  mmifeflant , vel  recte  ft&um  perpe- 
ram interpretantur  : Item  qui  recte  jfa&a  alte- 
rius inficiantur , vel  eadem  extenuant,  aut  de 
illis  filent,  vel  ea  frigide  ac  fimulate  laudant^ 
cumexfilentio  illo&frigida  fcu  fimulata  laude 
fequitur  aliquod  in  proximo  fama:  difpendium. 

Item  qui  alterum  ad  detrahendum  alliciunt, 
aut  illius  detractione  delectantur;  yel  qui  cum 


r94  DE  VIII.  DECAL.  PRAECEPTO, 
poilint  & debeant  , detrafrionem  non  impe- 
diunt : qui  fufurrationibus  caulant  dilcordias  : 
qui  libellos  diffamatorios  Icribunt , aut  in  vul- 
gus Ipargunt ; illos  prauo  animo  legunt , aflet- 
uant,  aut  aliis  legendos  tradunt. 

Peccant  denique  qui  deliberate  ac  temere  ali- 
quid mali  de  proximo  'iudicant , vel  lulpican- 
tur  : qui  actiones  illius  honeftas  vei  indiiferen- 
tes  male  interpretantur. 


PARAGRAPHV  S XI. 

Dercflitutioru?  ob  huius  o&aui  praccpti 
violationem  facienda: 

DVpiix  rdlitutio  occurrere  poteft  ob  ’ 
huius  praecepti  violationem  facienda  , pro 
duplici  damno  famae  feu  honoris  ac  bonorum 
fortuna;  quod  cx  ea  oriri  poteft  : de  vtraque 
breuiter  aliquid  dicendum  eft. 

Atque  in  primis  quod  Ipe&at  ad  rellitutio- 
nem  bonorum  fortunae , certum  cft  ex  ijs,  qux 
praecedenti  fctlione dicta funt  .ratione  menda- 
cij’aut  contumelia;  vel  detractionis  incumbere 
obligationem  reftituendi , quoties  per  illud 
mendacium  aut  contumeliam  illam  feu  detra- 
ctionem damni  alicuius  cauia  iniufte  data  cft, 
aliquo  ex  modis  fectionc  praecedenti  explica- 
tis. . 

Conftat  praeterea  iudicem  qui  flue  in  feren- 
da lententia,  line  in  toto  iudiciali  procefluin- 
iuftitiam  aliquam  commilit,  vnde  fecutum 
eft  damnum  innocentis , ad  illius  compenla- 
tionem  obligari : limiliter  & illum  , qui  falso 
alterum  accufauit,  aut  qui  fijlfum  teftimonium 
in  iudicio  detulit , ad  relarcienda  damna  inde 
fecuta  teneri. 

quod  vero  fp celat  ad  teftitutionem  fama;  & 
honoris , certum  cft  ( vt  ex  communi  Theolo- 
gorum doctrina  docet  Sotuslib.  4.  de  iuft. 


DE  VIII.  DECAL.  PR^CEPTO.  f<$f 
quadi.  6.  a.  g.inrcfp.  ad  4.  Sc  polt  illum  Va- 
lentia dilp.  f.  quadt.  6.  de  redit.  pun.f.)  famam 
ablatam  reditui  debere,  fi  tres  concurrant  con- 
ditiones : prima  eft , vt  fima  reipfa  ablata  fue- 
rit : fecunda,  vt  iniude  ablata  fuerit : tertia  , vc 
non  fuerit  recuperata.  His  tribus  conditionibus 
concurrenribus 

Dicendum  1.  eum  qui  alterum  infamauit  af- 
ferendo aliquid  fal.Um  de  illo,  ad  famam  illi  re- 
dimendam obligari  affirmando  fe  dixide  lal- 
lum. Ira  S.  Doctor,  &poitillum  Scocus,Ri-  q*  62- 
charius,  Caictanus,  Sotus,  N.mamis, Sc  ali j a.a.ad 
apud  Valentiam  1'upr  i.  qui  tamen  id  ita  ede  in-  7 « 
telligendum  cxifthnat,  fi  alia  ratione  famam 
alterius  .i  fc  iniufte  l.efam  lutficicncer  reparare 
non  poflit. 

Dicendum  z.  illum,  qui  alterum  difEamauit 
crimen  eius  verum  quidem,  fed  occultum  pate_ 
faciendo,  ad  famam  illius  redimendam  obli- 
gari non  quidem  dicendo  fc  talium  dixi  de  ; id 
enim  elTet  mendacium  quod  ( vt  ex  ante  diclis 
condat ) nunquam  licitum  cd  ; fed  aliqua  alia 
ratione  ; nimirum  vel  dicendo  fc  male  & in-  . 
confiderate  locutum  fuide,vt  mouct  S.  Do-  rc^P 
«dor:  vel  fc  antea  quidem  exiftimafle  id  ede  -4- 
verum  , fed  poftea  comperiflc  perperam  a fe 
id  effc  dictum,  vtcenfet  Ioanncs  Major;  vel  fi  in  4. 
timeatur,  ne  apud  perfonas  eruditas  aut  pcrfpi-  did.  if 
cacisingcnij  fimiles  loquendi  modi  opinionem  qu.x6# 
de  crimine  proximi  conceptam  potius  confir- 
ment, quam  ex  animis  eorum  doleant, Sotus  Sc 
Nauajgus,  apud  Valentiam  exidimant  tacen- 
aumBre  de  'illo  crimine  ; illumque  qui  fomte 
detrimentum  pafllis  cd,  quacunque  data  occa- 
fione  de  alijs  rebus  commendandum  ede;  vt  fic 
qusdam  iniuria;  compenfatio  fiat-  Addit  Va- 
lentia po/fe  etiam  eum,  qui  verum  dicendo  al- 
terum infamauit , aliqua  verbi  ambiguitate 
aut  mentali  redridtione  ad  retractandum  id 
quod  a fc  didtum  cd : quod  tamen  vltimum  re- 
medium non  nifi  alijs  deficientibus,  Sc  in  graui 
aliqua  fama;  reparanda  neceditate  cum  maxi- 


DE  VIII.  DECAL.  PRAECEPTO.  797 
Corduba,  Toletus,  & alij  apud  Lefllum. 

Quceres,  vtrumin  eo  calix  111  quo  fama  refti-  c * 1£> 
tui  non  poteft  , debeat  pecunia  compenfari. 
Refpondetur  probabile  efieid  , quod  afferunt 
quidamDo&ores,quos  citat  & fcquitur  V alen- 
tia, nempe  id  fieri  polle,  ac  proinde  faciendum. 
Probabilius  tamen  efle  id, quod  Nauarrus,SyI-  Sup. 
uellcr,  & alij , quos  citat, & quibus  fubfcribit 
Leflius,  docent;  nullo  Icilicct  pccunire  pretio  Dub. 
famam  digne  compenfari  polle,  ruxta  illud  16.  j 
Prou.  22.  Melius  efl  nomen  bonum  , quam  diuiM 
multa ; cum  fit  bonum  fuperioris  ordinis,  nec 
proinde  ad  illam  compenlationem  faciendam 
vllum  obligari. 

Quod  autem  de  reftitutione  fama,  idem  quo- 
que de  honoris  larii  compenfatione  intelligi  de- 
bet, quoties  quis  aliquam  contumeliam  in  alifi 
protulit,  aut  quocunque  alio  modo  honorem 
illius  iniufte  ladit : tunc  enim  illum  reparare  & 
perfona;  ladac  fatisfacere  debet  ,vel  ab  ea  peten- 
do veniam, aut  aliquid  fimile  faciendo , quod 
iudicio  viri  prudentis  honoris  illius  compen- 
fationi  fatis  efle  poffit. 


SECTIO  IX. 

Explicantur  nonum  & decimum  De- 
c alogi  praeceptum. 


Non  concupifces  vxorem  proximi  tui  , 
&c. 

Non  domum,  non  agrum,  8cc.  nec  vniuer- 
fa  qua*  illius  fiint. 

4 

QV  a At  vis  ea  qua:  his  duobus  vltimis 
decalogi  praceptis  prohibentur,  iam  fexto 
& feptimo  prohibita  efle  videantur,  in  quibus 
vt  in  alijs  vetantur,non  folum  adus  exteriores, 


T9S  £>E  IX.  DECAL.  PRAECEPTO, 
led  eriam  interiores  diuino  legi  repugnantes  ; 
I-i'4*  nihilominus  ( vt  recle  oblerunt  Sanctus  Do- 
I0^a"  ^or  < non  Eoe  maxima  ratione  hoc  duo  vltima 
4-xT’  praecepta  Deus  'ubiunxit  aliis  procedentibus  j 
tum  vt  legum  luarum  perfectionem  & ab  hu- 
manis Jeg.bus  differentiam  offenderet;  Legesfi- 
quidem  humana  ( vt  loquitur  Catechilmus  Ro- 
Part.  manus ) rebus  taurum  externis  cantent * funt ; diurni* 
5.C.10.  vero  ip/ius  tuiimi  puram  finceramque  caftttatem  at- 
que integritatem  requirunt,  tum  etiam  vt  expref- 
fius  moneret,  quam  eauti  & folhciti  e/Te  debea- 
mus  in  demeandis  illis  peccatis  , quo  fdia  cogi- 
tatione & animi  propofito  committuntur:  cum 
( vt  habetur  in  Concilio  Trid- ) Nonnunquam 
feff.14  animum  gr.iuitts  fuiacnt , £r penculofiora/int  qs,  qua 
Cap.  f.  in  mani  felio  admittuntur. 

Docet  autemCatcchifmus  Romanus  hoc  du- 
fupra.  plici  procepto  non  prohiberi  illam  concupii*, 
ccndi  vim,  quo  nobis  a Deo  vt  authore  naturg 
inclita  eft,  fed  prauum  illius  vium  , & effrena- 
tam illam  cupiditatem , quo  fines  ,-i  redta  ratio- 
ne conftitutos  tranfgrcditur , fiue  res  malas  ap- 
petendo , vt  adulteria , ebrietates,  8cc.  fine  res 
quidem  bonas, fed  iniufte  &inordinate  defide- 
rando.  Quo  quidem  cum  fatis  conflent  ex  iis, 
quo  procedentibus  Scelionibus  explicata  funt, 
hic  breuiter  adiungemus  modos  aliquos , qui- 
bus  Romanus  Cacechifmus  declarat , hoc  duo 
vltima  Decalogi  proceptapoffe  violari. 

Atque  in  primis  docet  peccare  in  nonum 
Decalogi  proceptum  ,non  modo  illum.qui  al- 
terius vxorem  adultero  nffedlu  concupilcit ,fcd 
etiam  qui  eam  fibi  matrimonio  iungi  proma- 
turo  & inordinato  affectu  optat ; tum  propter 
illius  defiderij  peruerfitatem  ; tum  etiafm  pro- 
pter periculum  , ne  ex  illo  inducatur  ad  optan- 
dam viri  mortem,  aut  illegitimum  vxoris  eius 
complexum  concupilccndum.  Quod  quidem 
non  iblum  de  mulieribus  coniugatis, fed  etiam 
de  illis  qua;  alteri  defpon/ato  funt , intelligcn- 
dum  eile  dicit;  has  fiquidem  concupifccre  non 
licet ; ficuc  nec  padta  fponialiorum  reicinderc. 


DE  IX-  DECAL.  PRAECEPTO.  9 
nec  fidem  datam  violare  h citum  cft. 

Quod  vero  fpeclat  ad  decimum  Sc  vltimum 
preccpcum,  docet  idem  Catechiimus  in  illud 
peccare  praelertim  eos,  qui  nimis  aOide  diuuias 
expetunt,  aut  alienis  opibus  inhiant : qui  mo- 
dis prauis&  illicitis  artibus  opes  augere  con- 
cupiTcunt:  qui  lucri  captandi  gratia  erga  ludos 
alcq  immoderate  afficiuntur- 

Peccare  item  mercatores,  qui  rerum  penu- 
riam annomeque  caritatem  optant : qui  .egre 
ferunt,  vt  fint  alij  preter  lplos  qui  vendant  aut 
emant,  quo  ipfi  carius  vendere  aut  vili us  eme- 
re polii nt : qui  alios  egere  cupiunt, vt  vendendo 
Sc  emendo  magis  lucrentur  • 

Similiter  8c  milites  qui  militiae  nomen  dant, 
aut  bellum  expetunt,  vt  impune  furentur : me- 
dicos etiam,  qui  morbos  aliorum  exoptant:  ad- 
uocatos, procuratores,  & etiam  iudices  qui  li- 
tes multiplicari  8c  protrahi  cupiunt  : artifices 
denique,  qui  quadlus  auidi  carum  rerum,  qua; 
ad  victum  aliafque  vitaencceilitates  pertinent, 
penuriam  exoptant,  vt  inde  plurimum  lucri  fa- 
ciant. 

Porro  quam  noxia  fint  Sc  pernidofii  hxc 
praua  & inordinata  dcfidcria.fi  deliberate  ani- 
ni<? teftarur  Apollolus  his  verbis: 
Ntha  i;,t alimus  in  bu  ic  mundum  ; haud  dubium  quod 
nec  au  ferre  quid  pojjumus  : habentes  autem  idimenta  , 
ir  quibus  tegamur,  hu  contenti  fimus  : nam  qui  volunt 
diu-.tes  fieri , incidunt  in  tentationem , & 1 n laqueum 
diaboli , & defideria  multa  mutilia  & noc  ua  , qua 
mergunt  hominem  in  intentum  & perditionem , radix 
enim  omnium  malorum  eji  cupiditas. 

Atque  hacleniis  de  legis  diuina:  prasceptis  ad 
jpfius  fupremi  opciini  Sc  maximi  Lcgifiatoris 
majorem  laudem  Sc  gloriam. 


r.  Ti 
morh.i’ 


Digitized  by  Google 


CAPVT  V. 

Ve  Praeceptis  Ecclefite • 

EC  cx  isi^e  pRccqtta  quinque  commu- 
niter numerantur  , vt  vidfkc  eftapud  Pe- 
trum Canifium  in  furnma  do#.  Chrili-  in 
quorum  primo  & fecundo  lancliflcatio  dierum 
fefterum,  & in  ijfdem  diebus  Mifl*  auditio 
pneferibitur : in  tertio  ieiunium  certis  diebus 
feruandum  injungitur  : in  quarto  & quinto 
confeilio  SacramentaJis  iemcl  faltem  in  anno 
facienda , & facra  Euchariftia  {altem  in  Pafcha- 
te  {umenda  prascipitur.  Et  de  primo  quidem 
& fecundo  egimus  fupra  in  explicatione  Deca- 
logi : quartum  & quintum  etiam  explicauimus 
in"tra&.  de  Sacramentis  : quare  tunc  de  1'oio 
tertio,  fcilicet  de  leiunij  {eruandi  prrccepto  , 
aliquid  dicendum  nobis  fupereft. 

SECTIO  VNICA. 

Explicatur  tertium  Ecclefi&prtzceptum , 
quod  efi  de  ieiumo. 


PARAGR  APHYS  I. 

Quid  ad  debitam  ieinnii  olfcruatiomm 
requiratur, 

1E  i v N 1 1 nomen  tribus  modis  accipi  Co- 
let- Primo  pro  abftinentiaavitijs  & pecca- 
tis, iuxta  illud  S.  Auguftini  : lamium  magnum 

& 


Digitized  by  Google 


DE  IEIVNIO.  6cn 

generale  ejl  abjhncre  ab  iniquitatibus  &r  illtcitu 
voluptatibus  Jaculi  , quod  ejt  perpetuum  iciumum. 
Secundo  pro  abftinentiad  quolibet  cibo&  po- 
tu; diciturque  Iciunium  naturale, quale  requi- 
ritur ex  prateepto  Ecclefiaftico  ad  fumptionem 
Buchariftia: , vt  fupra  didum  eft.  Tertio  deni- 
que pro  abftinentia  quadam  & cibi  fubftra-  tw.  dc 
dione  fecundum  formam  ab  Ecclcfia  praeferi-  c. 
ptam;  & vocatur  -iciunium  icclefiafticum : de  T* 
quo  propofita.quseftio  intelligendaeft.  Proca- 
ius  refolutione„ 

Dicendum  eft  tria  prasfertim  requiri  ad  debi* 
tam  Ieiunij  icclcfiaftici  obferuationem. 

Primum  eft  ciborum  deledus,feu  abftirrentia 
a carnibus,  vt  docet  S.  Thomns,&  conftatex  <l- 
perpetuo  Ecclefia:vfu<5<:traditione,cuiusteftes  1 47* 
luntS.Bafiliushom.  i.  de  Ieiunio  , S.  Augufti-  a> 
nus  lib.  ao.  contra  Fauftum  cnp.  f.  & alii  plu- 
rimi apud  Azorium  lib.  7.  cap.  10.  quadito  6. 
Quamuis  autem  olim  non  a carnibus  folum» 
fed  etiam  ab  iis  quas  a carne  procedunt , vt  ab 
ouis&  ladiciniis , in  diebus  ieiuniorum  edet 
abftinendum,  vt  habetur  ex  referipto  S.  Gre- 
gorij  rapas  ad  Auguftinum  Anglorum  Epifco- 
pum;  imo  in  quibufdam  folemnioribus  Ieiu- 
niis  v.g.  fex  diebus  hebdomada  fanda:  cibis 
tantum  aridioribus  , pane  videlicet , aqua  & 
oleribus  vefei  liceret , vt  teftatur  S.  Clemens 
lib.  f.  cap.  17.  & S.  Epiphanius  Luerefi  7f.-  Ec- 
clefta  tamen  ob  caufas  rationabiles  de  priftino 
illo  rigore  nonnihil  remifit , 8c  abftinentiam  it- 
Jam'ftridiore  cuiufque  deuotioni  relinquens,  ia 
quadragefima  quidem  vniucriim  a carnibus  & 
ouis  abftinendum  efle  cenfuic , & fidiciniorum 
vfum  in  plerifque  locis  indulfit;  in  aliis  autem 
ieiuniorum  diebus  per  annum , eciam  ouorum  queft. 
vfumconceffit:  de  quibus  tamen  vtredemo-i.de  ■ 
net  Bonacina)  confuli  debet  & feruari  cuiufque  prsec. 
fo  ci  legitima  confuetudo,qua:  eft  optima  legum  Eccl. 
Ecclefiafticarum  interpres.  pun.z. 

Secundum  eft  vnica  in  die  refcdiovr  do-  liip.  a, 
cet  S.  Thomas  , 8c  communiter  cum  illo  6. 
ir**-  ‘ C C 


Digitized  by  Google 


6o*  DE  IEIVNIO. 

Theologi  omnes  : quod  melius  probari  non 
poteft(  vt  obferuatidem  S.  Do&or,  8c  poftil- 
lnm  Bonacinafupra  pun.  ) quam  cx  perpetua 
&vniucrfali  icclelfe  praxi;  cum  nullum  lupex 
hac  re  decretura  reperiatur. 

Tertium  denique  e£l  certum  refedtionis  tem- 
; pus,  ita  vtrefcdho  illa  vnica  , non  prandij, fed 
fupra  coen®  rationem  obtineat,  vt  tradit  idem  S.  Do- 
ait.7.  dlor,&:  confiat  ex  S.Ambrofio  Serm.  S.  in  Pial. 
nS.  & ex  S.  Gregorio  hom.  ?6.in  Euangelia. 
Et  olim  quidem  aliis  ieiuniorum  diebus  hora 
nona  ( qu®  eft  tertia  poft  meridiem  ) erar  ordi- 
narium 1'oluendi  ieiunij  tempus: in  quadrage- 
fima  vero  vfq ue ad  yefperam  prorogari  iolebnt, 
i?**  vt  t edatur  S.  Bernardus , Hadenus,  inquit , vfcjue 
?•  de  ad  jjQjram  nonam  iemnauimtu  foli  , nunc  ( in  tem- 
<5ria'  pore  epuadragefima  fc:  licet  ) vfjue  ad  v efferam  ie- 
^raS*  innabunt  pariter  vniuerfi  reges  & principes , clerus  & 
populus , nobiles  ir  ignobiles , firnul  m vnum  diues  & 
pauper. 

Ecdcfia  tamen  his  pofterioribus  feculis,  tum 
ob  infirmitatem  corporum  qu®  mundo  ipfo 
fenefccntc  minusvigotisrctinent , tum  ob  alias 
rationes  tacico  confenfu  indulfit , vt  hora  illa 
vefpertina  licite  anticipetur  , 8c  in  quadrage- 
fimadiebufque  aliis  praeferiptis  circa  meridiem 
ieiunium  folui  poflit,  atque  vtprsetcr  illam  re- 
fectionem modicum  aliquid  cibi  fero  permo- 
dumccenufeIcucollatiuncufe(  vt  vocant)  lii- 
meretur.  Ita  docent  Nauarrus,  Armilla  , Lef- 
Supra  ^us  > Azor,  Reginaldus , Toletus  , & ali  j apud 
pu.  3.  Bonacinam.  Diximus  modicum  aliquid  cibi: 
# a qui  enim  notabiliter  excederet , haud  dubie  ie- 
iunium frangeret. 

Porro  quantum  cibi  fumere liceat  in  eiufmo- 
di  coenula,  difficile  eft  determinare  : Azorius 
& alij  apud  Bonacinam  lentiunt  quantitatem 
trium  vel  quatuor  vnciarum  panis  &fru<ftuum 
licite  fumi  pofTe  ; Reginaldus  apud  cumdem 
exiftimat , non  e fle  notabiliter  excedenda  quar- 
ta parrem  eorum  , quaiipfi  ieiunanti  ad  oraina- 
- “ ,*iain  coenam  fuffieexent:  Toletus  omnium  opei- 


Digitized  by  Google 


DE  1EIVNIO.  6cxj 

jnfccenfct  in  eo  fpedandum  efle  morem  loco- 
rum > prout  a piis  & timoratis  perlonis  fer- 
uari  folct  ieiunium  : & intra  illius  limi- 
tes rnumquemquc  licite  ac  tuto  continere  fe 
pofle. 

Rede  autem  monet  Laymannus.caute  intel-  Cap.  i 
ligendum  efle  ici  quod  docet  Caietanus  verbo  deeb- 
uiuMum  cap.  s.  non  referre  , quid  quifquis  in  feru. 
ferotina  coenula fumat,  fi  modum  non  excedat,  ici», 
additque  confuetudinem  Ecclcfi®  a piis  & ti- 
moratis feruatam  hanc  cfie  , vtin  c cenula  illa 
ferotinanon  modo  quantitas,  fcd  etiam  qua- 
litas & deledus  ciborum  obieruetux,  vtque ni- 
hil aliud  cum  pane  nifi  frudus  aliquot  vel  olera 
in  modica  quantitate  fumantur:  neque  fibi  pro- 
bari , quod  aliqui  nimis  liberaliter  adhibent, 
placentas  & alia  fimilia  oblonia  butyro  frixa: 
quamuis  iufculi  codi  vfum  vrgente  pr®fertim 
aliqua  infirmitate  aut  nece/fitatc , licite  indul- 
geri  pofle  exiftimet. 

Ex  didis  colligitur  i.  crebriore  potus  fum-  fup. 
ptionc  non  folui  ieiunium,  vt  docet  S.Thomas:  art  6. 
licet,  fi  quis  temperanti®  modum  in  potu  ex-  ad  a, 
cedcrct,  haud  dubie  peccaret , grauiter  quidem 
autleuiter,  pro  ratione  gtauitatis  vel  leuitatis 
cxceflus. 

Infertur  z.  neque  etiam  folui  ieiunium  , fi 
aliquid  fumatur  per  modum  medicin®  ; nifi  . 
forte  ( vt  obferuatS.  Dodor)  in  fraudem  iciu-  "" 
niialrqnid  eiufmodi  fumatur  in  notabili  quan-  ** 
ntate. 

Infertur  ?.  ledores  & miniftros  menfie  in 
monafteriis  aliifque  communitatibus  aliquid 
pr®fumentes  non  peccare,  nec  ideo  ab  iliis  ie- 
iunium folui , vt  cx  Nauarro , & Caietano  do-  ... 
cecLeflius:  cum  id  ab  eis  fiat  veluti  inchoando  1 
prandium  : ficut  etiam  ieiunium  non  folueret 
is , qui  v.  g.  ob  negotium  aliquod  a menfaauo-  ’ 
caretur,  8c  refedionem  inchoatam  interrumpe- 
ret, & poftmodiim  negotio  abloluto  ad  men- 
fam  rediret , & prandium  feu  c oenam  perficeret. 

Qjtuetes  vtrum  antici  pare  notabiliter  hora» 

C c ij 


Digitized  by 


6o4  _ _DE  IEIVNIO. 

refectionis  in  die  ieiunij , fit  peccatum  mortale’# 
lN"auarrus&  quidam  alij  affirmant:  Toletus  ta- 
men Scplures  alij,  quos  citat  & fequitur  JLeffius 
fupra,  nonnifi  veniale  peccatum  committi  exi- 
ftimant:  imo  dicit  nullum  fore  peccatum, fi  i ulla, 
aliqua  caufa  fubfitj  ficut  nec  fi  vefpertina  cosnu- 
la mane  vel  meridie  vrgente aliqua  caufaratio- 
nabili  fumeretur , ccena  in  vefperum  dilata. 


PARAGRAPHVS  II. 


Jit  obligatio  ieiunij. 

CErtnm  & indubitatum  eft  apud  omnes 
Catholicosprxcepcum  Ecclenaflicum  ie- 
iunij obligare  ad  fui  obferuationem  fub 
peccato  mortali,  vtex  communi  Theologorum 
Sup.  confenfu  docet  Leifras , probatque  ex  eo  quod 
owb.f  can>  63.  Apoftolorum  &can.  fexti  Concilij 
generalis , item  can.  1 9.  Concilij  Gangrenfis  Sc 
pluribus  aliis  , violatores  ieiunij  excommuni- 
cationis poena  plectuntur ; qua:  tamen  ab  Ec- 
clcfia  nufquam  nili  ob  peccatam  aliquod  mor- 
tale infligi  folet,  vtinfrafuoloco  cxplicabiturj 
vnde  fequitur  illum  peccare  mortaliter  , qui 
abfque  leaitima caufa  ieiunium  aliquodab  ic- 
clefia  pra.’fcriptum  frangit. 

Verum  difficultas  clt , quasperfbnas  &qui- 
art.4.  bus  temporibus  prxeeptum  illud  obliget- Quod 
fpeclat  ad  primum  , docet  S.  Thomas  omnes 
Chriftianos , cuiufcunque  fint  dignitatis  aut 
perfectionis  , prarccpto  ieiunij  obftringi , nili 
lufta  aliqua  caufa  excufentur  : vnde  etiam  in 
Concilio  Viennenfi  ( vt  habetur  cap.  ^Adnojhrum 
de  hareticis ) inter  alia  praua  Begu.irdorum  & 
Beguinarum  dogmata  damnatum  efl  tanquam. 
hxreticum  illud,  quo  afferebant , folosimper- 
fectosad  ieiunia  obligari, perfedos  vero  ab  illis 
efle  exemptos- 

Diximus  ( nifi  iufta  aliquA  caufa  excufentur) 
funt  enim  caufa:  aliqux  ob  quas  excufaripoteft 


DE  IEIVNIO-  6 oy 

quiuis  ab  obferuatione  ieiunij ; qus  communi- 
terad  tria  capita  reduci  po/Tunt,  vt  videre  efl 
apudLelfium  , Bonacinam,  Nauarrum,  & alios 
locis  fupra  citatis;  fcilicec  ad  impotentiam , la- 
borem, & pietatem. 

Ratione  impotentis  exculantur  quotquot, 
qui  fine  graui  aliquo  incommodo  vel  notabili 
damno  ieiunare  non  pofiuntjvt  infirmi  , con- 
ualcfcentcs, debiles,  f accedente prsfertim  me- 
dicorum iudicro  :J  item  mulieres  prsgnantes, 
& lallantes  : item  pauperes , qui  non  habent 
quod  eis  ad  vnicam  comeftionem  commode 
fiifficiat  : ob  eam  caufam  excufantur  pueri  & 
adolefcentes  vfque  ad  annum  vigefimum' pri- 
mum completum,  vt  docet  S.  Thomas,  &poft 
illum  Abulenfis,Nauarrus  , Azorius , Le/fius, 
Reginaldus , Toletus,  8c  plutesalij  apud  Boha- 
cinam  : & cxcufantnr  etiam  fenes  prsfertim 
fexagenarij;  quos  tamen  ab  hac  ieiunij  obfer- 
uatione minime  exemptos  efle  docet  Abulenfis 
apud  Bonacinam  fupra,  fi  ita  robufti  fint , vt 
certum  fit  eos  exieiunio  nullum  detrimentum 
in  viribus  corporis  patijficut  e contra  Leflius  & 
alij  quos  citat,  exiftimant  , etiam  ante  illam 
«tatem  eximi  licite  po/Te  a ieiunio  illos , in 
quibus  vires  & calor  naturalis  notabiliter  mi- 
nuiincipiunt.  Quod  fi  dubitetur,  an  eiulmodi 
fenes  fatis  virium  habeant  ad  incommoda  ieiu- 
nij  ferenda;  tunc  ad  illud  feruandum  minimfe 
cenfentur  obligati , prsfertim  in  prsfata  state 
fexagenaria,  vt  docet  idem  Lefltus  fupra. 

Ratione  laboris  eximuntur  illi, qui  tali  labore 
vicium  fibi  comparant , cum  qilo  ieitinium  Viri 
prudentis  iudicio  confifterenon  potefi ; quales 
funt  agticols,  fabri ferrarij , &fimiles  operarij, 
fiue  diuites  fint,  fiue pauperes  ,vt  ex  declara- 
tione Eugenij  4.docet  Leffius:  imo  Abulenfis, 
.Azorius , & alij  apud  Bonacinam  cenfent , eiuf 
modi  operarios  excufari  a ieiunio  , non  folum 
dic  illo  quo  laborant,  fed  etiam  eo  quo  laborem 
intermittunt,  fi  ieiunando  laborem  prscedentis 
*wc  fequentis  diei  fine  guui  incommodo  ferte 

Cc  iij 


art.4, 
ad  4. 
fup. 
pu.vlt 


fiip. 


fup* 


fup, 


606  D E I E I V N r O. 
nonpoflint : fimili  ratione  exculantur  viatores, 
praefertim  pedibus  iter  facientes  ob  aliqua  ne- 
gotia qua;  commode  differri  nequeunt;  quando 
itineris  laborem  fimul  cum  ieiuniimoleftiafine 
graui  incommodo  ferre  non  poliunt. 

Qui  vero  1'olius  delegationis  gratia,  puta  ve- 
nationis, deambulationis,  iter  alioquin  longum 
lulciperenc  , non  excufarentur  ; cum  in  aliud 
tempus  differre  po  flent  :ficut  nec  artifices,  nec 
©perarii  illi , quorum  labor  exiguus  eft  , & faci- 
le cum iciunio  tolerari  poteft : quales Bonacina 
dicit  effe  tonfores , pidores,  fartores,  Scc. 

Demiim  ratione  pietatis  exculantur  omnes, 
qui  operibus  praftantioribus  vel  maioris  mo- 
menti incumbunt,  qua;  vna  cum  ieiunio  abfq ue 

?;raui  incommodo  perficere  non  poliunt;  qualia 
imt  opera  mifericordiae  corporalis  velfpiritua- 
lis:item  opera  religionis,  vt  condonari,  doccrej 
facramenta  miniftrare , ornare  templa  , &c. 

Porro  ciimdicimus  hos  vel  illos  apra-cepto 
ieiunij  excufari , idinteliigi  debet  quatenus  per 
illud  praeceptum  vnica  folum  refedio  prsecipi- 
tur , non  vero  quatenus  carnium  & aliorum  hu- 
iufmodi  ciborum  vfus  prohibetur ; qui  quidem 
rarius  concedi  folct,  ncc  nili  ratione  grauioris 
alicuius  neceflitatis:  qua: fi  euidens  fit  & vrgear, 
poteft  quis  carnibus  & aliis  cibis  vetitis  liciti 
vefei  etiaabfqjvlia  difpenfatione,  quando  fupe- 
rior  commode  adirinon  poteft:  quod  fi  necef- 
fitas  non  ita  vrgeat , vel  de  illa  non  tam  euiden- 
dub  6 ter  conflet, dilpenlationefuperioris  opus  eft,  vt 
u ,c  docet  Lelfius:  qui  etiam  addit  ex  Toleto  ,iis, 
quibus  carnium  vfus  conceditur,  his  etiam  cen- 
feri  permilfam  fecundam refc&ionem  : quod  ta- 
men rc&e  limitat  idem  Lclfius,  fi  ratione  ali- 
cuius infirmitatis  aut  debilitatis  id  conceflum 
fit: non  autem  fi  ea  folum  de  caufa  , quia  afiquil 
a pifeibus  abhorret , vel  quia  pifces  eius  tempe- 
ramento nocere  cenfemur:  tunc  enim  nulla  fub» 
eft  caufa,  cur  fecunda  refectio  cdncedacur. 

Quod  fpeclat  ad  tempora  ieiuniorum,qu*ab 
fedefia  pnsfcripcafunt , antiquifiimum  & r.pui 


DE  I E I V N I O.  607 
SS.  Patres  maxime  reflatum  & commendatum 
femper  fuit  iciuniutn  quadrngcfima; , quod  qui- 
dem tefle  S. Ignatio  epift.  ad  Philippenles,  S. 
Hieronymo  epift.  74  ad  Marcellam,&  S-  Leo- 
ne ferm.  9.  de  quadragefima  ab  Apoftolisinfli- 
tutum  eftad  exemplum  Chrifli  Domini.  Hoc 
autem  ieiunium  a feria  4.  cinerum  vfque  ad 
fiibbatum  fandum  indufiue  obferuari  debetj 
fblis  diebus  Dominicis  exemptis  , in  quibus 
folaacarnibus  abftinentia  feruatur:  vndemor- 
taliter  peccant  , qui  feria  quinta  hebdomada; 
fanda;  foluunt  ieiunium : qui  abufus  in  Conci- 
lio Laodiceno  ean.fo- omnino  improbatur, vbi 
dicitur.  Non  opportere  in  quadragefima  quinta  feria 
vltima  hebdomada  ieiunium  folui , totam  quadra- 
gefima m inhonorari. 

Praeter  quadragefimale  ieiunium  , religiose 
obferuatum  fuit  in  vniuerfa  Ecclefia  ieiunium 
quatuor  temporum  ; quod  quidem  vel  nbipfis 
Apoftolis,  vel  non  multo poft  Apoftoloru  tem- 
pora inftitutum  fuit,  vt  variis  SS.  Patrum  teffci-  Cap.2 
moniis  probat  Laymannus.  Alia  etiam  ieiunia  deob- 
indiclafunt  in  vigiliis  quarumdam  fefliuitatum  ferua. 
folemniorum, Chrifli  Domini,  Sandiffimc  Vir-  ieiim. 
giuis  Deipara;,  Apoflolornm,  aliorumq;  fanclo- 
rum:de  quibus  confidenda;  fune  locorum  leges 
8c  confuctudines , & idobferuandum  , quod  in 
qualibet  regione  feu  diseccfi  lexfeu  confuetudo 
legitima  praderibit  : fi  tamen  vigilia;  alicuius 
ieiunium  incideret  in  diem  Dominicam,  anti- 
cipari deberet  prsecedcnti  fabbato  , vt  habetur 
cap.  Ex  parto , de  obferuatione  ieiuniorum  , 8c 
ex  communi  Ecclefia  vfu  fatis  conflat. 

Singulis  quoque  hebdomadibus  diebus  vene- 
ris 8d  fabbati  a carnibus  abftinendum  cft , vt 
conflat  cx  communi  Ecclefia; pxaxi , 8c  habetur 
ex  c.  Qui*  dies , difl.  p.  de  confecr.  & cx  cap.vlc. 
de  obferuat.  ieiun.  vbi  tamen  excipitur  fifeflum 
Natalis  Domini  in  feria  6.  incidat ; in  illo  enim 
Cafu  illi  , qui  nec  voto , nec  regulari  obferuantia  ob- 
Jlribh/Unt  (vt  loquitur  Innocentius  III.)  propter 
firfti  excellentiam  carnibus  vefei  £0  flutae  fecun- 

Cciiij 


Digitized  by  Google 


£o&.  DE  IEIVNIO. 
dum  confuetudinem  icclefia:  generalis : necfw- 
men  reprehendi  debent, qui  ob  deuotionem  vo- 
luerint abftinere.  In  aliquibus  etiam  Galli* 
note  partibus  conceffus  clt  cfus  carnium  die- 
bus Sabbathi  a Chrifti  Domini  natali  vfque  ad 
Purificationem. 

Seruatur  etiam  abftinentia  a carnibus  in  fefto 
S. Marci, & in  tribus  rogationum:  quod  quidem, 
iam.  olim  in  Romana  icclefia  vfitatum  fui/Te 
tdlatur  ordo  Romanus  eap.  de  Litania  minore. 

PARAGRAPHVS  III. 

Quot  modu  peccetur  in  hoc  Eccleji, '4  pr/eceptttvt. 

PEccant  in  primis  , qui  abfque  iufta 
caufaaut  legitima  difpenfationc  in  diebus  1 
ab  Bcclefia  prsfcriptis  non ieiunant,  aut  ie- 
iunium  inchoatum  foluunt  : qui  abftinentiam 
'violant , carnibufque  aut  aliis  cibis  vetitis vef- 
cuntur ; cum  hac  tamen  differentia , quod  quo- 
ties quis  edit  cibos  vetitos , toties  peccet  mor- 
taliter: qui  vero  per  fecundam  refedionem  ie- 
iunium  violauit  , non  amplius  peccet , faltem 
mortaliter  , fi  poftea  pluries  comedat , vt  ex 
fup.  c.  communi  Theologorum  confenfu  docet  Lay- 
1*  mannus. 

Peccant  quo  que  mortaliter , qui  in  die  iciunij 
crebrius  comedfit  aliquid , licet  in  exigua  quan- 
fiip*  titate:quamuisenim  (vt  dicit  Le/fius)fcmelvcl 
dub.z  iterum  paucas  buccellas  extra  refectionis  tem- 
pus comedere  non  fit  nifi  peccatum  veniale ; fi 
tamen  id  crebrius  fiat , puta  fepties  vel  odies, 
cenfebitur  effe  mortale;  quia  crebra? ili* come- 
ftiuncul*«equiuaient  notabili  refedioni. 

Peccant  etiam  qui  in  camula  feu  collatiuncu- 
la  vefpertina  notabiliter  excedunt  vitra  quam 
ieiunij  ratio  exigit , prout  a piis  & timoratis 
feruari  folet. 

Peccant  qui  alios  ad  ieiunium  violandum  in- 
ducunt perluafionibus , irrifionibus,  aut  alio 


J by  Google 


DE  IEIVHIO.  Cotf 

quouis  modo  : item  caupones  qui  coenam  feii 
alteram  refc&ionem  apponunt  iis , quos  probe 
fciunt  ad  ieiunium  obligari  ; quod  quidem 
intelligcndum  eft  ( vt  monet  Lefllus)  quando  «ub. 
ablquc  graui  aliquo  luo  incommodo  illis  ne-  +• 
garc  poflimt  : & etiam  quando  nullum  inde 
fcandaiam  fecuturum  vident: alias  fi  timeatur 
ne  iis  , quibus  caena  negatur  , grauiiis  Deum 
offendant , blafphemias  & comiitia  proferendoj 
aut  aliquid  fimile  faciendo  , poterit  illis  appo- 
ni : qua  ratione  dicit  Le/Iius  interdum  excufa- 
« patres  aut  matres  familias  coenam  famulis  & 
domeflicis  in  die  ieiunij  permittentes,  ne,  fi 
denegetur,  grauius  Deum  offendant:  alias  fi 
nihil fimile  timeatur,  permittere  non  debent, 
ne  peccatis  eorum  coopercntur. 

Ad  hoc  prasceptum  quoque  reduci  poteffc 
peccatum  eorum , qui  temperantia;  & fobrieta- 
tis  in  cibo  & potu  limites  tranfgrediuntur  , 
etiam  in  aliis  diebus  in  quibus,  nulla  eft  ieiu- 
nandi  obligatio  : qui  fe  cibis  ingurgitant , vnde 
notabile  damnum  in  lanitate  percipiunt  ; qui 
ex  nimio  potu  inebriantur  ,feipfofquc  vl'u  ra- 
tionis per  ebrietatem  priuant : qui  alios  ad  lar- 
gius bibendum  inducunt  , vnde  fequuturam 
pneuidentebrictateth  : quod  quidem  ebrietatis 
peccatum  eo  grauius  eft , fi  ex  illo  alia  peccata 
lecutura  pxseuideantur  , puta  blafphemiae , im- 
munditia , & fimilia. 


* 


C c v 


I* 


Digitized  by  Google 


*B**B*»B**B**B*3«- 

**•  »&“#«*“#  Hfe“ # V; 
CAPVT  VI. 


„ Z>f  cenfuru  Eeclefiafticis  & 
irregularitate. 

YeM  Ensvjui  nomen  ex  veteri  Romano- 
(!\gj|iura  iure  defumptum  , ab  Ecclefia  vfur- 
c®!if*5  patum  efl  ad  fienificandam  poenam  ipi- 
ritualem  , per  quam  tomo  baptizatus  delin- 
quens ac  contumax,  authoritate  ipfius  Eccle- 
difp.i.  iia;  bonorum  quorumdam  fpiritualium  vfu  pri— 
de  ce-  uatur , vt  docet  & fuse  explicat  Suares  , & ple-  > 
furis  niiisexiufxa  dicendis  intelligctur. 
fc&.i.  . ^ ' 

SECTIO  L 

Dt  cenfuris  in  cemmuni* 

CV  m plurima  fint  & varia,  quos  de  cen- 
furis in  genere  a Theologis  difputanrur, 
nos  pro  ratione  inftituti  roftri  feligemus 
ea,  qua;  cognitu  magis  neceiTaxia  aut  vriliavifa. 
funt , & paragraphis  fequemibus  breuitei  ex- 
plicabimus. 


< 


Digitized  by 


DE  CENSVRIS. 


PARAGRAPHVS  I. 

In  quibus  perfonis  re/ideat  firendarum 
cenfursrum  potefias. 

DI  C i n d v m eft  poteftarem  ordinariam 
ferendi  cenfuras  refiderein  pradatisEc- 
defias , iurifdidionem  in  foro  exteriori 
non  impeditam  habentibus ; ac  proinde  in  fum- 
mo  Pontifice  , refpedu  omnium  Chrifliano- 
rum;  8c  praeterea  in  Epifcopis , Archiepifcopis, 
Patriarchis  3refpedufibi  fubditortim  3vt  docet  jn  * 
S.  Thomas3  & fatis  confiat  ex  perpetuo  yfuto-  ajfj.. 
tius  Ecclcfise.  •..  . jg.A 

Eamdem  etiam  poteftatcm  ferendi  cenfuras  2,a.i’ 
obtinet  legatus  a latere  1'ummi  Pontificis3  vt 
habetur  ex  cap.  Ltgatm  , dc  officio  Legati  in  6, 

Item  Vicarius  Papreaut  Epifcopi3vt  Theologi 
communiter  docent.  & habetur  ex  cap  .Licet, 
de  officio  vicarij.  Docet  etiam  Suarez  ^ quem 
citat  & fequiturBonacinaquceft.  i.  decenf.  pu. 
a ) eamdem  potefiatem  habere  Capitulum  fede 
vacante,  & ipfius  Capituli  vicarium  : Item  Ab- 
bates y Prcruinciales  3 Bc  alios  regularium  pras- 
pofitos  ac  fuperiores  habentes  poteftatem  in 
foro  exteriori  refpedu  fibi  fubditorum. 

Haec  autem  poteftas  ferendi  cenfuras  ab  Or- 
dinariis delegari  poteft  cuilibet.  Clerico  priui- 
Jegiis  Clericalibus  gaudenti , vt  habetur  ex  cap.  ’ • 
vlt.de  officio  Ordinarij;  non  vero  laico  , quam- 
uis  religiofo ; nec  etiam  Clerico  coniugaro , vt 
ex  communi  Theologorum  confcnfu  docet  i-/- 
Bonacina  fup.ac  multo  minus  foemina;,  vtha-  j1 
betur  ex  cap.  DdeEt*  de  maioritate  & obedien-  eI* 
tta,  8c  fufriis  cxplicac  & probat  5 twrcs,  lea.  j. 


• G c vj 


Digitized  by  Google 


6iz 


DE  CENSVRIS; 


/ 


PARA6RA  PHVS  II. 

In  quafnam  perfonsu  c en  fur*  ferri 
peffint . 

Dicendum  efl  ferri  po/Tein  omnes  8c  q nn£ 
cunque  perfonas  baptizatas,  rationis  & 
doli  capaces,  inflatu  via  exiflentes,ii- 
liufque  fubditas  «i  quo  cenfura:  feruntur. 

Di  cicur  i.  perfonasillns,  qu*  cenfuris  feriri 
po/Tunc,  debere  e/Ie  baptizatas  , alias  Ecclefia 
ineas  nullam  obtinet  iurifdiclionero , iuxta  il- 
lud Apoftoli : Quid  mihi  de  iis  , qui  fons  funt indi- 
care > quod  etiam  conflat  ex  cap . Gaudemus  3 de 
diuortiis , & cap.  ludetis,  difl.  4f  • 

Dicitur  2.  (rationis  8c  doli  capaces) cenfura 
enim  eft  peccati  poena  : peccatum  vero  praefup- 
qu.  i.  ponit  peccatorem  efle  rationis  & doli  capaceroj 
de  cef.  vnde  infert  Suares  & pofl  illum  Bonacina , 
p.  4»  etiam  impuberes,  fi  doli  capaces  fine , pofTe  cen- 
furis  ple<fli : quamuis  id  neri  non  foleat,  nifi 
poftquam  pubertatis  annos  attigerint. 

Dicitur  4 ( in  flatu  via;  exiflentes  ) 7^on  enim 
caufa  ( vt  re(^e  obfernat  Gratianus  ) Dominus  dixst: 
24 •<f  quacunque  ligaveritis  fub  terra  $ fed  fisper  terram: 
2'  ojlendens  J lihcet  , quod  viventes  pro  varietate  me- 
ritorum fueram  folutre  poffumtuvel  ligare  : demor, 
tuis  autem  fententiam  ferre  non  poffumus  : fed  ( Vt 
.bprti.  a jt  5 Leo ) horum  caufa  Dei  indicio  refensanda  efl. 
9°  .ad  potefl  quidem  Ecclefiavel  Prolatus  declarare 
-f^uflr-  mortllum  aliquem  , dum  viuerct , cenfuras  in- 
cum.  carri/pe . Caf'que  aduerfus  eum  exeeutioni  man- 
dare, v.  g.  priuare  illum  Ecclefiaflica  fepultura, 
..vetare  ne  pro  illo  fuffragia  aut  facrificia  offe- 
rantur : Sc  'c  contra,  fi  aliquis  excommunica- 
tus  moriens  contritionis  & poenitentia;  figna 
exhibuit , a poena  illius  excommunicationis  il- 
lum eximere.no n quidem  abfoluendo  , fed  per- 
*nittendo'alus,Vt  eum  in  loco  facto  lcpeliantj 


Digilized  by  Google 


~ '~Hp3fr  ' * 

DE  CENSVRIS.  «/j 

ac  pro  illo  fuflragia  & facrificia  offerant. 

Dicitur  denique  ( fubditas  eius  a quo  cenfu- 
tx  feruntur  : ) ficut  enim  nullus  poteft  legibus 
fuisauc  decretis  illum  obligare  qui  non  ell  fibi 
1'ubditus;  ficnec  illum  adid  poenis  cogere, vel 
renuentem  cenfuris  punire. 


PARAGRA  PHVS  III. 

0 b quam  caufam  cenfura  infligantur. 

DIcindvm  eft  cenfuras  infligi  ob 
peccatum  mortale  exterius,  opere  com- 
pletum , cum  contumacia. 

Dicitur  r.  ♦ ob  peccatum:  ) quia  perna,  vt 
iufte  infligatur,  fupponit  culpam,  cum  inno- 
cens iufte  puniri  nonpoflit:  vnde  (vt  ex  com- 
muni Theologorum  confcnfu  docet  Bonacina)  r 
vbi  non  ell  peccatum , ibi  nullus  eft  cenfura;  „ 
locas.  Pu-S* 

Dicitur  i.  ( mortale ) quod  intelligi  debet 
de  cenfuris  grauioribus,  puta  excommunicatio- 
ne maiori  fufpcnfione  ab  ordine  , interdiflo 
generali,  &c.  ciufmodi  enim  poena;,  cum  flnt 
grauiflimre  , nonnifi  ob  culpam  grauem  iufte 
infligi  poffunc,  vt  docent  Nauarrus , Suares, 

& plurcs  alij  apud  Bonacinam  fup.  & habetut 
exeap,  Nemo  Epifioperum.  8C  cap.  ‘NjtUttt  Sacer- 
dotum ii.  quadi.  5.  &ex  Concilio  Trid.  feft.a?.  ibi«, 
cap.  j.  de  reform.  Vnde  fequitur  (vt  rcdle  ob- 
feruat  Laymannus  cap.  f de  cenfuris  in  com- 
muni) nullam  incurri  cenfuram  grauiorem, 
quandoctinque  ob  ignorantiam  aliquam  aut  ia- 
aduertentiam  feu  imperfectionem  a&us  pecca- 
tum commiffum  non  cenfcrur  eflie  mortale. 

Qnod  autem  fpeflat  ad  cenfuras  minus  gra- 
Ues,  vt  excommunicationemminorem,fufpeH- 
fionem  leuem  i pro  lcuioribus  interdum  & ve- 
nialibus peccatis  infligi  poflunt,  vt  ex  Suare, 
Toleto  Sc  aliis  docet  idem  Bonacina  fup. 


by  Google 


DE  censvris, 

Dicitur?,  (exterius:)  quia  ob  peccatum  me- 
re internum  cenfura  infligi  non  poteft,  ctim  Ec- 
defia  de  rebus  occultis  & mere  internis  non 
iudicet , vt  docent  Sotus,  Sylucfter,  Suares,  & 
plures  alij  apud  Bonacinam  1'upra : 8c  habetur  eX 
cap.  Erubefcat,  & cap.  fient  tuu  . de  fimonia. 

Dicitur  4.  (opere completum:)  ad  incurren- 
dam enim  cenfuram  requiritur  cifc&us  comple- 
tus , quem  legiflator  intendit  cenfura  punire, 
v.  g.  fi  quis  ex  voluntate  occidendi  Sacerdotem 
fagittam  in  eum  proiiciat,  fed  illum  non  attin- 
gat ; tunc  enim , quamuis  grauiter  peccauerir» 
non  incidit  tamen  in  excommunicationem  la- 
tam contra  pcrcu/Tores  Clericorum. 

Dicitur  f.  ( cum  contumacia : ) cum  enim 
cenfura  fit  'Tana  medicinalU,  vt  dicitur  cap.  1.  de 
fententia  excom.  non  intelligitur  per  modum, 
vlcionis  & vindi&ae;  fed  exhibetur  per  modum, 
medicina:  ad  hominem  apeepto  auertendum; 
& ex  confeqitenti  praefupponit  femper  admoni- 
tionem aliquam  prascedentem,  qua  fine  contu- 
macia refpui  non.  poteft.  Et  de  excommunica- 
tione quidem  confentiunt  omnes , vt  videre  eft 
apud  Bonacinam  fup.  de  reliquis  vero  cenfuris 
idem  etiam  docet  Suares,  -Egidius,  & alij  apud 
c.  f.de  eumdem  Laymannum  j & conftat  ex cit. cap.  1. 
aeni'.  de  fententia  excomm. 


PARAGRAPHVS  IV- 

Qu*  fer  mu  inferendis  cenfuris  ob* 
feritanda  Jit. 

FOrmA  in  cenfuris  ferendis  obfernancU' 
fecudiim  communem  Ecclefia:  praxim  duo. 
requirit.  Primum  eft  , vc  admonitio  aliqua 
pratcedat,  vt  habetur  ex  cap.  Sacre , de  fententia. 
excomm.  & ex  cap.  3 \eprebenfibilu , de  appella- 
tionibus , & ex  cap.  Statutum  de  fententia  ex- 
comm-in  6,  Ratio  eft,  quia  cenfura  fert  ux.ran«v 


DE  CENSVRIS.  «rft 
titmin  contumaces  contra  Ecclefiam  vclfupe- 
riorcm,vt  fupra  dictum  eft : nifi  autem  admoni- 
tio aliqua  praecedat , non  poccft  quis  cenferi 
contumax.  H,vc  eft  autem  differentia  inter: 
cenfuras  quae  infliguntur  pro  praeteritis  culpis 
eluendis , & illas  qus  infliguntur  pro  futuris  ca- 
ucndisjquod  hae  non  requirant  admonitionem 
diffindam  ab  ipfa  lege  vel  prohibitione  , qua: 
eo  iplo  quo  promulgatur  vei  notificatur , fuffi- 
cicntem  admonitionem  continere  cenfctur;ill,E 
vero  exprcftam  & diffindam  admonitionem 
requirant , vt  docent  Suarcs  r Fiiiucius  , Se  alij  fup 
apud  Bonacinam. 

Triplex  autem  regulariter  admonitio  pra:- 1 '** 
mitti  debet  tribus  diffindis  dierum  aliquorum 
intcruallis,  vt  habetur  ex  cap.  tmnes  deam*  1 6. 
q.  7.  & cap.  fo»^rn»rr»»«a*  defenteniia  excomm. 
in  6.  nifi  nece/fitas  aliqua  aut  rationabilis  caufa. 
trinam  illam  admonitionem  aut  plurium  die- 
rum interuallum  impediat,  vt  habetur  ex  citato 
cap.  de  lententia  excomm. 

Secundum  eft , vt  cenfura  feratur  in  feripto, , 
quo  exprimatur  fpecicscenftua:qua:infiigitur,. 
nomen  illius  cui  infligitur,  & caufa  ob quam 
infligitur;  alias  ferens  cen  furam  folo  verbo  fine 
iicriptura  , mortaliter  peccat,  ( rtex  communi  fup.p*. 
Dodorum  conleniu  docet  Bonacina^incuiritq;  gt 
fufpenfionem  abingreffu  Ecdcfispermenfem: 
quam  etiam  fufpenfconem  incurrit  is,  qui  parti 
petenti  fententis  lata:  exemplar  non  concedit 
intra  menfem  ,vt  habetur  ex  cap.  Cum  medici- 
fiaJude  fententia  excomm.  in  6 Eximuntur  ta- 
men ab  hac  fufpenfionis  poena  Epifcopi  ferente*, 
cenfuram  fine  feripto ; non  enim  in  cicaro  capite 
fit  mentio  Epifcoporum  : quando  autem  in  cen- 
fiiris  fufpenfionis  vel  interdidi  non  fit  expreffa 
mentio  Epifcoporum , certum  eft  ppifeoposii*. 
non  ligari  , vt  habetur  ex  cap.  Perituto/Um  de 
lententia  excomm.  Eximuntur  etiam  ab  hac. 
poena  quicunque fuperiores  f cretcs  cenfaram  fi- 
ne feripto,  quando  id  folummodo faciunt  ob 
vigentem  aliquam  &iu&un  caufam , yt  obfcs- 


Digitized  by  Google 


u<5  DE  CEttSVRIS; 
uat  idem  Bonacina;  qui  etiam  rede  monet» 
qubd,quamuis  nulla  huiufmodi  caufa  vrgente 
illicitum  lit  cenfuram  aliquam  ferre  fine  fcii* 
pto , ha:c  tamen  cenfura  valida  eft. 


PARAGRAPHVS  V. 

Quinam  caufa  ab  incurrendis  cenfuris  excufott. 

QVntuor  pr^cipuse  a Theologis  nume- 
rantur. Prima  eft  ignorantia  inuincibilis 
feu  inculpabilis  tum  iuristum  fadi.  At- 
que in  primis  communis  tUDoftoram  i en  t en- 
tia ignorantiam  inculpabilem  iurisexcufare  ab 
inctirtenda  quauis  cenfura  ; cum  quis  fcilicet  in- 
culpabiliter ignorat  prohibitione  aliqua , aut  ef- 
“ felegelatdaiurevel  ab  homine.  Ratio  eft  quia 
ad  incurrendam  cenfura  requiritur  contumacia: 
fedvbi  adeft  ignorantia  eiufmediinculpabilis, 
mtlla  committitur  contumacia  ; ergo  rtec  vlla 
cenfura  incurritor.  Ita  Syluefter,Naunrrus,Hen-' 
q.  2 . riques^Filiudtts,  Suares,  & plures  alij  apud  Bo- 
pu.i.  ii  acinam  , & habetur  ex  cap.  z.  decoriftit.  in  6. 
„•  vnde  colligitur  ilium,  qui  fcit  quidem  delidum 

aliquod  efie  diuina  lege  vetitum,  fed  nefeit  iliaci 
eflequoq;  ab  icclcfia^fpeciali  lege  prohibitum; 
fi  delidum  illud  committat  , quamuis  alloquii* 
grauitcrpeccet , nullam  tamen  cenfuram  incur-' 
iere,  vr  Dodores  fupra  citati  docent- 
Quod  autem  etiam  ignorantia  fadi  feu  quali- 
tatis fadi  cxcufet  4 cenfuris  incurrendis,  afle- 
runt  iidem  Dodores  & plures  alij  apud  eum- 
dem  Bonacinam  : & confiat  tum  ex  cap.  Si  ver» 
t . de  fent.  excomm.tam  etiam  ex  eo  quod  eiuf- 
rttodi  fadi  vel  qualitatis  fidi  ignorantia  inter- 
tteniente, nulla  quoque  adfit  aduerfus  Ecclefiam 
contumaciatvnde  patet  cum , qui  occidit  faeer- 
dotem  putans  fe  occidere  hominem  laicum,- 
quamuis  grauiter  peccet,  non  tamen  incuuer* 
cxcommuuicationertl. 


r 


■5P^Krr''^ 


DE  CENSVRIS.  fii7,  s ^ 

Addit  idem  Bonacina  cx  Suarc  , Nanarro , cC 
aliis  quos  citat,  etiam  ignorantiam  perna: , id 
eilcenfurs,  excufare  ab  ipfacenfura  incurren- 
da: v.g.  illum,  qui  fciret  quidem  Sacerdotis  per- 
cufiionem  effe  diuina  Sc  Ecclefiaftica  lege  pro- 
hibitam, fed  ignoraret  fub  excommunicatio- 
nispoena  prohibitam  effe:  fi  Sacerdotem  per- 
cutiat, quamuis peccet,  nullam  tamen  incurre- 
re excommunicationem. 

Secunda  caufa  excufans  ab  incurrendis  cenfu- 
ris  efl  appellatio  iufta  & debite  fafta:  qua:  ta- 
men caufa  locum  habet  folummodo  in  cenfuris 
illis  , quae lub  conditione  feruntur;  vt  quando 
iudcxvel  Pradatus  inferior  praecipit  alicui  fub 
interminatione  ccnfura* , vt  aliquid  faciat  vel 
omittat:  inciufmodi  enim  caufa  , fi  appellatio 
ad  Superiorem  fiat  ante  conditionis  illius  pofi- 
tionem  , cxcufabic  ab  incurrenda  ccnfura  ; non 
Vero  fi  poftquam  conditio  illa  pofita  fuerit.  Ita 
Syluefter,  Henriques,Nauarrus,  & plurcs  alij 
apud  Bonacinam  fupra : e.  g.  prxeipitur  alicui 
fub  poena  excommunicationis  ipfo  fafto  incur- 
renda, vt  comparcat  coram  iudice  Ecdefiafti- 
co  intra  tres  dies;  fi  ab  ea  lententia  ex  caufa 
aliqua  rationabili  appellet  ante  tres  illos  dies 
expletos,  appellatio  impedit  quominusincurrat  , 
excommunicationem  : non  impedit  autem, fi 
poft  tres  illos  dies  appellationem  differat. 

Tertia  caufa  efl  impotentia  id  faciendi , quod 
fub  ccnfura:  alicuius  interminatione  faciendum 
prscipicur : fiuc  impotentia  illa  fit  Phyfica , fi- 
ue  Moralis  tantum  ; quando  fcilicet  aliquis  vel 
nullomodo  vel  fine  graui  aliquo  incommo- 
do id  faccrc  non  potcfl  : quod  fimilirer  dici 
debet,  quando  quis  ob  metum  aliquem  grauem 
& cadentem  in  conflantem  virum  ciufmodi 
prscepto  non  obtemperat,  quia  ( vt  Nauarrus, 

Suarcs,  Filiucius,  3c  alij  apud  Bonacinam  do-  qn.2. 
centri  Ecclcfis  praecepta  benigne funt  accipien-  pu.r* 
da  : nec  credibile  cflillnm  cum  tanto  rigore^ 
obligare  velle  : proindeque,  cum  huiufmodi 
impotentia  vel  metus  a contumacia  excufet, 

4T  *r  \ . * 


Digitized  by  Google 


fioS  DE  IEIVNIO. 
d um  confuetudinem  i cclefia?  generalis  r nec  ta- 
men reprehendi  debent, qui  oodeuotionem  vo- 
luerint abftinere.  In  aliquibus  etiam  Galliae 
noftra;  'partibus  conceffus  eff  eius  carnium  die- 
bus Sabbathi  d Chrifti  Domini  natali  vfque  ad 
Puriiicationcm. 

Seruatur  etiam  abftinentia  a carnibus  in  fefto 
S. Marci, & in  tribus  rogationum:  quod  quidem 
iam.  olim  in  Romana  icclefia  v/itatum  fui/Te 
tellatur  ordo  Romanus  cap.  de  Litania  minore. 


PARAGRAPHVS  III. 

£*,f  m°dh  peccetur  in  boc  Ecdtfi*  praeceptum. 

PEccant  in  primis  , qui  abfque  iufta 
caula  aut  legitima  diipenfatione  in  diebus 
ab  Bccleiia  praefcriptis  non  ieiunant,  aut  ie- 
iunium  inchoatum  foluunt  : qui  abftinentiam 
violant , carnibufque  aut  aliis  cibis  vetitis  vef- 
cunuuj  cum  hac  tamen  differentia , quod  quo- 
ties quis  edit  cibos  vetitos , toties  peccet  mor- 
taliter : qui  vero  per  fecundam  refcdionem  ie- 
iunium  violauit , non  amplius  peccet , faltem 
mortaiitcr  , fi  poftea  pluries  comedat , vt  ex 
lup.  c.  communi  Theologorum  confenfu  docet  Lay- 
*•  mannus.  ’ 

Peccant  quo  que  mortaliter , qui  in  dieieiuni} 
crebrius  comedut  aliquid , licet  in  exigua  quan- 
*«P-  titate:quamuis  enim  (vt  dicit  Le/fius ) femel  vel 
QUD.z  iterum  paucas  buccellas  extra  refedionis  tem- 
pus comedere  non  fit  nifi  peccatum  veniale ; fi 
tamen  id  crebriiisfiat  , putafepties  vel  odies, 
cenfebitur  effe  mortale  j quia  crebra; illa;  come- 
ftiunculasazquiualent  notabili  refedioni. 

Peccant  etiam  qui  in  camula  feu  collatiuncu- 
la  vefpertina  notabiliter  excedunt  vitra  quam 
ieiunij  ratio  exigit , prout  d piis  & timoratis 
leruari  folet. 

Peccant  qui  alios  adieiunium  violandum  in- 
ducunt perfiiafionibus , ixrifionibus,  aut  alia 


*.rz 


DE  I E I V N I O.  609 
quouis  modo  : item  caupones  qui  coenam  feu 
alteram  refectionem  apponunt  iis,  quos  probe 
fciunt  ad  ieiunium  obligari  ; quod  quidem 
intelligcndum  cft  ( vt  monet  Leflius)  quando 
ablquegraui  aliquo  lito  incommodo  illis  ne-  4* 
garc  ponunt  : & etiam  quando  nullum  inde 
lcandalum  fccuturum  vident : alias  li  timeatur 
nc  iis  , quibus  caena  negatur  , grauiiis  Deum 
offendant , blalphemias  8c  conuitia  proferendo; 
aut  aliquid  limile  faciendo , poterit  illis  appo- 
r.i  : qua  ratione  dicit  Leflius  interdum  excola- 
ri patres  aut  matres  familias  ccenatn  famulis  8c 
domellicis  in  die  ieiunij  permittentes,  ne,  li 
denegetur,  grauius  Deum  offendant : alias  li 
nihil  fimile  timeatur,  permittere  non  debent, 
ne  peccatis  eorum  coopetcntur. 

Ad  hoc  praeceptum  quoque  reduci  poteft 
peccatum  eorum , qui  temperantia;  & fobrieta- 
tis  in  cibo  & potu  limites  tranfgrcdiuntur  , 
etiam  in  aliis  diebus  in  quibus,  nulla  cft  ieiu- 
nandi  obligatio  : qui  fe  cibis  ingurgitant , vnde 
notabile  damnum  in  Ihnitate  percipiunt  ; qui 
ex  nimio  potu  inebriantur  ,feipfofque  vlu  ra- 
tionis per  ebrietatem  priuant : qui  alios  ad  lar- 
gius bibendum  inducunt  , vnde  fequuturam 
pramidentebrictatenl : quod  quidem  ebrietatis 
peccatum  eo  grauius  eft,  fi  ex  illo  alia  peccata 
lecutura  prseuideantur  , puta  blafphcmi*  , im- 
mundius , & fimiha. 


C c v 


l 


Digitized  by  Google 


i&rf* 

■*£3**S:3sB* 

W *£  wyyty  HtHt  y?  w 

CAPVT  VI. 

De  cenfuru  Eeclejiafttcis  & 
irregularitate. 

m*  NSVR.J®  nomrn  cxveteri  Romano- 
rura  iure  defumptum  , ab  Ecclefia  vlur- 
1 patum  ell  ad  fianificandam  poenam  Ipi- 
ritualem  , per  quam  homo  baptizatus  delin- 

2 «ens  ac  contumax,  authoritate  ipfius  Eccle- 
a;  bonorum  quorumdam  fpiritualium  vfu  pii— 
de  ce-  uatur,  vt  docet  & fuse  explicat  Suaxes  ple-, 
furis  niits  exinfra  dicendis  intclligetur. 


SECTIO  L 

De  ce n furis  in  cemmunt. 

CV  m plurima  fint  & varia , quae  de  cen- 
furis  in  genere d Theologis  difputantur» 
nos  pro  ratione  inftiruci  noftri  /eligemus 
ea,  quae  cognitu  magis  neceffaria  aut  vtiliavifa. 
lunt , & paragraphis  fequcntibus  breuiter  ex- 
plicabimus. 


Digilized  by  Google 


DE  CENSVRIS. 


PARAGRAPH  VS  I. 

Jn  quibus  perfotiis  refnleat  fsrtndarum 
cenfurarum  patefias. 

Dr  c i n d v m efl  poteflatem  ordinariam 
ferendi  cenfuras  relidere  in  pradatisEc- 
delia: , iurifdi&ionem  in  foro  exteriori 
non  impeditam  habentibus ; ac  proinde  in  fum- 
mo  Pontifice  , refpe£hi  omnium  Chriftiano- 
rum;  & prajtereain  Epifcopis,  Archiepifcopis, 
Patriarchis  , rcfpe&u  libi  fubditortim  , vt  docet  |n  . , 
S.  Thomas,&  iatis  eonftat ex  perpetuo  vfuto- 
this  Eccleli*.  ..  g * 

Eamdem  etiam  poteftatem  ferendi  cenfuras  2 a 2<* 
obtinet  legatus  a latere  1'ummi  Pontificis,  vt 
habetur  ex  cap.  Legatu*  , de  officio  Legati  in  6. 

Item  Vicarius  Papxaut  Epifcopi,vt  Theologi 
communiter  docent,  & habetur  ex  cap.LioTr, 
de  officio  vicarij.  Docet  etiam  Suarez/  quem 
citat  & fequitur  Bonacina  quadi.  i.  de  cenf.  pu. 
a ) eamdem  potcftatem  habere  Capitulum  lede 
vacante,  & ipfius  Capituli  vicarium  : Item  Ab- 
bates , Prcniinciaies  , 8c  alios  regularium  prae- 
politos  ac  fuperiores  habentes  potellatem  in 
foro  exteriori  refpe&u  libi  fubditorum. 

fisec  autem  poteftas  ferendi  cenfuras  ab  Or- 
dinariis delegari  poteft  cuilibet.  Clerico  priui- 
legiis  Clericalibus  gaudenti,  vt  habetur  ex  cap.  ’ • 
vlt.de  officio  Ordinarij;  non  verolaico  , quam- 
uis  religiofo ; nec  etiam  Clerico  coniugato , vt 
ex  communi  Theologorum  confcnlu  docet  j-/- 
Bonacina  fup.ac  multo minus  foeminar, vtha-  j1  ^lr 
beturex  cap.  DiUcla  de  maioritace  & obedien-  Je,5e1, 
tu,  & fultus  explicat  Sc probat  5iwrcs,  leet.  j. 


; Gc  yj 


Digitized  by  Google 


4 i 

1 X 

. ^ 


'4  1 


In  quAfnam  perfonat  cenfur x ferri 
poffint . 

Dicendum  eft  ferri  poffein  omnes  8c  qnaf 
cunque  perfonas  baptizatas,  rationis  & 
doli  capaces , in  flatu  via;  cxiftentes , il- 
liufque  fubditas  a quo  cenfura; feruntur. 

Dicitur  r.  pcrfonasillas , qus  ccnfuris  feriri 
poflimt, debere  e/Te  baptizatas  , alias  Ecclefia 
- ineas  nullam  obtinet  iatifdi&ionem  , iuxta  il- 
lud Apoftoli : £htid  mihi  dei»  , qui  for»  funt  tudi- 
tare , quod  etiam  conflat  ex  cap.  Gaudemus , de 
diuortiis , & cap.  ludais,  dift.  4f  ■ 

Dicitur  2.  (rationis  & doli  capaces)  cenfura 
enim  eft  peccati  poena  : peccatum  vero  praefup- 
qu.  i.  ponit  peccatorem  efle  rationis  & doli  capacemj 
decef,  vnde  infert  Suares  & poft  illnm  Bonacina, 
p.  4 . etiam  impuberes,  fi  doli  capaces  fint , pofTe  cen.. 
furis  pledi : qunmuis  id  fieri  non  foleat,  nifi 
poftquam  pubertatis  annos  attigerint. 

Dicitur  q-  ( in  ftatu  via;  exiftentes  ) 7{on  enim 
caufa  ( vt  redb  obfernat  Gratianus  ) Dominus  dsxst: 
quacunque  ligaueritu  fub  terra  ; fed  fnper  terram: 
2”  ojitndens  /cificet  , quod  viuentes  pro  varietate  me- 
ritorum fnorum  [oluere  pojfumuevel  ligare  : demor, 
tuis  autem  fententiam  ferre  non  pojfumue  : fed  ( Vt 
£prfc.  ajt  s jlco  J horum  caufa  Dei  indicio  refiruanda  efi. 
9°.ad  potcft  quidem  Ecdefia  vel  Praelatus  declarare 
Ruftr-  morUlum  aijquem  , dum  viuerct , cenfuras  in- 
cum.  Cufri/pe . eafque  aduerfus  eum  exeeutioni  man- 
dare , v.  g.  priuarc  illum  Ecclefiaftica  fepultura, 
...vetare  ne  pro  illo  fuffragia  aut  facrificia  offe- 
rantur : & e contra , fi  aliquis  excommunica- 
tus  moriens  contritionis  & poenitentiae  ligna 
exhibuit , a poena  illius  excommunicationis  il- 
lum exiroere^non  quidem abfoluendo  , fed  per- 
mittendo' aliis  ,Vt  eum  in  loco  facto  fcpeliontj 


Diqitized  by 


Google 


DE  CENSVRIS;  «ij 
ac  pro  illo  fuffragia&ficrificia  offerant. 

Dicitur  denique  { fubditas  eius  a quo  cenfu- 
ra.*  feruntur  : )ncut  enim  nullus  poteft  legibus 
fuis  aut  decretis  illum  obligare  qui  non  cft  libi 
iubditus ; fic  nec  illum  ad  id  poenis  cogere,  vel 
renuentem  cenfuris  punire. 


£3 


Cb  quam  caufam  cenfura  infligantur. 


DIcendvm  eft  cenfuras  infligi  ob 
peccatum  mortale  exterius,  opere  com- 
pletum , cum  contumacia. 

Dicitur  r.  * ob  peccatum  : ) quia  poroa  , vc 
iufte  infligatur,  fupponit  culpam,  cum  inno- 
cens iufte  puniri  non  poffit : vnde  (vt  ex  com- 
muni Theologorum  confcnfu  docet  Eonacina) 
vbi  non  eft  peccatum , ibi  nullus  cft  cenfura 
locus. 


fup. 

pu.j. 


Dicirur  i.  (mortale)  quod  intelligi  debet 
de  cenfuris  grauioribus,  puta  excommunicatio- 
ne maiori , fufpcnfione  ab  ordine  , inrerdifto 
generali,  &c.  ciufmodi  enim  poena: , curo  flnt 
grauiffimse  , nonnifi  ob  culpam  grauem  iufte 
infligi  po/Tunt,  vt  docent  Nauarrus , Snares, 

& plurcs  alij  apud  Bonacinam  fup.  & habetur 
cx  cap.  Nemo  Epijcoperum.  & cap.  Sacer- 

dotum ii.  quadt.  5.  &ex  Concilio  Tiid.  fcfl.23.  ibid, 
cap.  j.  de  refbrm.  Vnde  fequitur(vt  reifte  ob- 
feruat  Lay mannus  cap.  y de  cenfuris  in  com- 
muni) nullam  incurri  cenfuram  grauiorem, 
quandocunquc  ob  ignorantiam  aliquam  aut  ia- 
aduertentiam  feu  imperfedionem  a&us  pecca- 
tum commiflum  non  cenfetur  effe  mortale. 

Quod  autem  fpectat  ad  cenfuras  minus  gra- 
ues,  vt  excommunicationem  minorem,  fufpea- 
flonem  leuem  , pro  lcuioribus  interdum  & ve- 
nialibus peccatis  infligi  podunt,  vt  ex  Suare» 
Toleto  & aliis  docet  idem  Bonacina  fup. 


Digitized  by  Google 


#4.  DE  CEN S VR  IS. 

Dicitur  (exterius:)  quia  ob  peccatum  me- 
re internum  cenfura  infligi  non  poteft,  cum  Ec- 
defia  de  rebus  occultis  & mere  internis  noti 
iudicct  ,vt  docent  Sotus,  Sylucfter,  Suares,  Sc 
plures ali}  apud  Bonacinam  lupra : 8c  habetur  cX 
cap.  Erubefcat,  8c  cap.  Jient  ruu  , defimonia. 

Dicitur 4. (opere completum:)  ad  incurren- 
dam enim  ccnfuram  requiritur  c£fe<ftus  comple- 
tus , quem  Icgiflntor  intendit  Centura  punire* 
v.  g.  fi  quis  ex  voluntate  occidendi  Sacerdotem 
fagittam  in  eum  proiiciat,  fed  illum  non  attin- 
gat; tunc  enim,  quamuis  grauiter  peccauerir» 
non  incidit  tamen  in  excommunicationem  la* 
tam  contra  percu/Tores  Clericorum. 

Dicitur  f.  ( cum  contumacia ; ) cum  enim 
cenfura  fit  "Tana  medicinalu,  Vt  dicitur  cap.  1.  de 
fententia  excom-  non  intelligitur  per  modum 
vltionis  & vindi&at;  fed  exhibetur  per  modum, 
medicina;  ad  hominem  apccatto  auertendum; 
& ex  conlequenti  prjefupponit  femper  admoni- 
tionem aliquam  pra:cedentem,qua:  finecontu- 
. macia  refpui  non.  poteft.  Et  de  excommunica- 
tione quidem  confenriunt  omnes,  vt  videre  eft 
apud  Bonacinam  fup.  de  reliquis  vero  cenfuris 
idem  eriam  docet  Suares,  aEgidius,  & alij apud 
Cf.de  eumdemLaymannum  ;&  confiat  excit,  cap.  1. 
«en f.  de  fententia  excomm. 


PAJR.AGRAT  H V S IV- 

<£«<  for  mu  in  ferendis  cenfuris  ob - 
feruanda  fit. 

FO  x.  m A in  cenfuris  ferendis  obferuanda' 
fecudiim  communem  Ecclefi*  praxim  duo. 
requirit.  Primum  eft , vt  admonitio  aliqua 
pratcedat,  vt  habetur  ex  cap.  Sacrt , de  fententia. 
excomm.  & ex  cap.  7 \eprehtnfibilu , de  appella- 
tionibus, & ex  cap.  Statutum  de  fententia  eX- 
comnuin  6,  Ratio  eft , quu  ccnfma  fcrtur.tan-. 


Digilized  by  Google 


DE  CENSVRIS.  6xf 
tum  in  contumaces  contia  Ecclefiani  velfupc- 
riorcm,vt  Cupra  diclum  eft : nifi  autem  admoni- 
tio aliqua  procedar  , non  poteft  quis  ccnleri 
contumax.  Hoc  eft  autem  differentia  inter; 
cenfuras  quo  infliguntur  pro  proteritis  culpis 
eluendis , & illas  quae  infliguntur  pro  futuris  ca- 
nendis; quod  ha:  non  requirant  admonitionem 
dillintftam  ab  ipla  lege  vel  prohibitione  , qua: 
eo  ipfo  quo  promulgatur  vel  notificatur , fuffi- 
cientem  admonitionem  continere  cenfcturjillo 
vero  expreflam  & diftin&am  admonitionem 
requirant , vt  docent  Suares , Filiucius  , 8c  aUj 
apud  Bonacinam. 

Triplex  autem  regulariter  admonitio  pro-* 
mitti  debet  tribus  diftindis  dierum  aliquorum 
interuallis,  vt  habetur  ex  cap.  amnes  dectm a i 6. 
q.  7.  & cap.  Conjhtutionerm  de  Cernentia  excomm. 
in  6.  nifi  neceffitas  aliqua  aut  rationabilis  caufa 
trinam  illam  admonitionem  aut  plurium  die- 
rum intcruallum  impediat,  vt  habetur  ex  citato 
cap.  de  lententia  excomm. 

Secundum  eft  , vt  cenfura  feratur  in  feripto». 
quo  exprimatur  Cpecies  cenfura:  qua;  infligitur,^ 
nomen  illius  cui  infligitur,  & caufa  ob  quam* 
infligitur;  alias  ferens  cenfuram  folo  veibo  fine 
licriptura , mortaliter  pcccat,  ( vtex  communi  fup.p*. 
Dodorum  conlenfu  docet  Bonacina^incurritq;  g, 
lufpenfionem  abingreflii  Ecdcfiopermenfem: 
quam  etiam  fufpen&onem  incurrit  is , qui  parti- 
petenti  fententio  lato  exemplar  non  concedit 
intra  menfcm,vt  habetur  ex  cap.  Cnm  medui- 
nalude  fententia  excomm. in  6 Eximunturra- 
men  ab  hac  fufpenfionis  poena  Epifcopi  ferente*, 
cenfuram  fine  feripto ; non  enim  in  citaro  capite 
fit  mentio  Epifcoporum  : quando  autem  in  cen- 
fhris  fufpenfionis  vel  interdidi  non  fit  exprefla. 
mentio  Epifcoporum , certum  eft  Epifcopos  ii*, 
non  ligari  , vt  habetur  ex  cap.  Periculofum  de 
lententia  excomm.  Eximuntur  etiam  ab  hac. 
poena  quicunque  fuperiores  feretes  cenfaram  fi- 
ne feripto , quando  id  folummodo  faciunt  ob 
vigentem  aliquam  &iuft<un  caufam , yt.obfct- 


V; 


Digitized  by  CjOOqIc 


DE  CENSVRIS.  di 7 V V 

Addit  idem  Bonacina  ex  Suare  , Nanarro , ce 
aliis  quos  citat,  etiam  ignorantiam  pcena: , id 
eft  cenfura»,  excutere  ab  ipte  cenfura  incurren- 
da:v.g. illum,  qui fciret  quidem  Sacerdotisper- 
cuffionem  efle  diuina  & Ecclefiaftica  lege  pro- 
hibitam, fed  ignoraret  fub  excommunicatio- 
nispoena  prohibitam  clTe:  fi  Sacerdotem  per- 
cutiat , quamuis peccet,  nullam  tamen  incurre- 
re excommunicationem. 

Secunda  caufa  cxcufansabincurrendis  cenfu- 
ris  eft  appellatio  iufta  & debite  fa&a:  qu«  ta- 
men caufa  locum  habet  folummodo  incenfuxis 
illis , qu* fub  conditione  feruntur;  vt  quando 
iudex  vel  Pradatus  inferior  praecipit  alicui  fub 
interminatione  cenfura: , vt  aliquid  faciat  vel 
©mittat : in  ciufinodi  enim  caute , fi  appellatio 
ad  Superiorem  fiat  ante  conditionis  illius  poli- 
tionem , excutebic  ab  incurrenda  cenfura  ; non 
Vero  fi  pollquam  conditio  illa  pofita  fuerit.  Ita 
Syluefter,  Hcnriques,Nauarrus,  &pluresalij 
apud  Bonacinam  fuprare.  g.  praecipitur  alicui 
fub  poena  excommunicationis  ipfo  fa<fto  incur- 
renda , vt  comparcat  coram  iudice  Ecclcfiafti- 
co  intra  tres  dies;  fi  ab  ea  lententia  ex  caufa 
aliqua  rationabili  appellet  ante  tres  illos  dies 
expletos,  appellatio  impedit  quominus  incurrat  1 

excommunicationem  : non  impedit  autem, fi 
poft  tres  illos  dies  appellationem  differar. 

Tertia  caufa  eft  impotentia  id  faciendi , quod 
fub  cenfura:  alicuius  interminatione  faciendum 
pnecipitur : fiue  impotentia  illa  fit  Phyfica , fi- 
ue  Moralis  tantum  ; quando  fcilicet  aliquis  vel 
nullomodo  vel  fine  graui  aliquo  incommo- 
do id  facere  non  poteft  : quod  fimilirer  dici 
debet,  quando  quis  ob  metum  aliquem  grauem 
& cadentem  in  conflantem  virum  ciufmodi 
praceptonon  obtemperat,  quia  ( vtNauarrus, 

Suarcs,  Filiucius,  8c  alij  apud  Bonacinam  do-  qn.t. 
centri  Ecclcfix  praecepta  benignefunt  accipicn-  pUV 
da  : nec  credibile  eft  illam  cum  tanto  rigore  ” 
obligare  velle  : proindeque,  cum  huiufinodi 
impotentia  vel  metus  a contumacia  excuftr, 

v * . 

V"'Vr  I 


Digitized  by  Google 


618  DE  CENSVRIS. 

excufat  etiam  a quauis  cenfura  incurrenda. 

Quarta  denique  caufaeft  voluntas  & inten- 
tio illius,  in  cuius  fauorem  lata  eftcenfura  ali- 
qua : v-  g.  ii  quis  creditor  ab  Ecdefiaftico  iu- 
dice  obtineat,  fententiam  excommunicationis 
aduerfus  debitores  fuos,  nili  intra  fex  menfes 
reftituant ; proroget  vero  poftea  infeio  illo  iu- 
dice,  terminum  illum  vfque  ad  annum  ; debi- 
tores illi  nonnifi  poft  annum  clapfum  incur- 
rent  excommunicationem , vt  fupra  citati  Do- 
"P"  dores  afferunt  apud  eumdem  Bonacinam. 


PARAGRAPHVS  VI. 


qu.?. 

pu.i. 


Sup. 


Quis  abjoluere  pcjfit  a cenfura  , & quet 
requirantur  dtjfrofitiones  in  eo 
qui  abfoluitur. 

A Cenfnris, quae  nemini  rcfcruantur,abfoI- 
uere  potett  quilibet  potcllatem  habens 
abfblucndi  a peccatis  mortalibus  , vr  do- 
cent Nauarrus,Sotus,Suares,  Sc  alij  apud  Bona- 
cinam : a cenfuris  vero  tefcruatisabfoluerepo- 
tcft,  qui  ea  tulit,  vel  eius  Superior  aut  Succefior 
aut  Delegatus , vt  ex  communi  Dodorum  con- 
fenfudocet  idem  Bonacina;  & habetur  ex  cap. 
Per  t»ay  &ex  cap.  S4c™,defentet.excomm.Imd 
Epifcopi  a quibufuis  delidis  annexam  cenfu- 
ram  Fape  referuatam  habentibus  abfoluerc  pof- 
funt , dummodo  delicia  fint  occulta;  ideftnon 
fint  publica, vel  notoria , aut  famofir  , nec  dedu- 
da  ad  forum  contentiofum  , vt  ex  communi 
Dodorum  fententia  docet  idem  Bonacina.  In 
articulo  vero  mortis  poteft  quilibet  Sacerdos, 
etiam  fufpenfus  & degradatus , abfoluerc d qui- 
buflibet  cenfuris,  vtintradatude  Sacramentis 
cap.  f.  didum  cft:  cum  onere  tamen  ,vt  qui 
ficabfolutus  eft , fi  periculum  euadat  ,fuperio 
teni  adeat  exeeuemus  id  quod  fibi  ab  co  niti 


DE  CENSVRIS.  6ri) 
f«ibetur,vt  habetur  ex  cap.  £m . de  fentent. 
excomm.  in  6. 

Ad  abfolutionem  autem  a cenfuris  ex  parte 
abfolucntis  nulla  certa  verborum  forma  neccf- 
faria  cft:fed  fufficiunt  quacunque  verba  ore 
prolata,  vel  feriptis  expreifa,  quibus  ipla  abfo- 
lutio  exprimatur , vt  docent  Suares,  Filiucius, 

& alij  apud  Bonacinara.  , fupM> 

Ex  parte  vero  illius  qui  abroluitur , duo  pras- 
* fertim  requiruntur;  fcilicet  ipfius  abfolutionis 
petitio,  & debita  fatisfadio,fi  cenfura  ob  illa- 
tum alicui  damnum  illata  fit,  aut  faltem  fuffi- 
ciens  cautio  de  illa  pradtanda  : & praeterea  fi 
ccnfura  inflida  fit  ob  aliquod  graue  delidum, 
debet  abfoluendus  fub  iuramento  polliceri,  fe 
non  amplius  tale  crimen  patraturum  , feque  in 
pofterum  mandaris  Ecclefire  obtemperaturum, 
vt  docet  idem  Bonacina.  pim. 

In  abfolutione  vero  folemni  a cenfuris  de-  vlt. 
bent  ea  feruari;  qua;  in  Rituali  Romano  aut 
aliis  cuiufque  Dioecefis  propriis  prsefcribun- 
tur. 


PARAGRAPHVS  VII. 

Quotuplex  Jit  cenfura  EccUfixfiica. 

MVitiplbx  eft  cenfura:  alia  fiqui- 
dem  cft  cenfura  i h*re , qu«fi  lege  aliqua 
aut  canone  fertur;  & tadiu  viget, quam- 
diu  ipla  lex  aut  Canon  vim  firam  obtinet:  alia 
ab  homine  . quaealudice,  aut  Superiore  fertur, 
non  per  modum  legis,  fed  per  modum  fenten- 
tireiudicialis , feu  praecepti  temporalis  & tranfi- 
torij : 8c  hrec  cenfura  illo  mortuo  cedat. 

Alia  item  eft  cenfura  lata  fintenti*  , quas  ipfo 
fado  incurritur  abfque  alia  iudicis  fententia: 
alia  comminateria  feu  ferenda  fententia  . quas  non 
incurritur  ante  fententiam  iudicis-  Ex  terminis, 
autem  quibus  cenfura  fertur  diguofei  debet,  aa 


Digitized  by  Google 


paragraphvs  i. 


De  Excommunicationi. 

EXcommvnicatio  duplex eft, alia 
maior , alia  minor , Excommunicatio  ma- 
ior eft  cenfuraEcclcfiaftica  , qua  homo  ba- 
ptiratus  priuatur  communione  fidelium , id  clt 
participatione  aliquorum  bonorum , qua;  funt 
fidelium  communia.  Non  dicitur  priuarc  parti- 
cipatione omnium  bonorum,  led  tantum  ali- 
quorum ; non  enim  priuat  c.  c.  gratia, fed  priua- 
tionem  illius  perpcccatum  $£  cbtumaciam  pr*. 
fupponit:  imofieri  poflctvtquis  perfedhe con- 
tritionis acbu  gratiam  recupera  flet , priufquam 
ab  excommunicatione  abfolueretur.  Similiter 
non  priuat  bonis  /piritualibus  particularibus, 
v. g.  effeclu  orationum,  quas  aliquis  priuatim 
pro  excommunicato  offert  ; fed  tantum  com- 
munibus qua:  ( vt  docet  Bonacina  & alij  com- 
muniter) fex  praffertim  numerantur. 

Primo  enim  priuat  adminiftratione  Sc  rece- 
ptione Sacramentorum. 

Secundo  participatione  fuffragiorum  com- 
munium Ecclefi*,qua  fcilicct  a Clericis  qua- 
tenus Ecclefia:  Miniftris  , pro  fidelibus  offe- 
runtur. 

Tertio  iure  audiendi  Miffam , & a/fiftendi 
officiis  diurnis  publicis:  tenetur  tamen  Cleri- 
cus in  /acris  conftitutus  aut  Beneficiatus,quam- 
uis  cxcommunicatus,  priuatim  fo lus  officium 
recitare ; fed  in  illa  recitatione  abftinere  debet 
ab  illis  verbis:  vobijeum . vt  docent  Na- 

uarrus , & alij  apud  Bonacinam: 

Quarto  cle&ione  paffiua  ad  quaeuis  beneficia 
& dignitates  Ecclefiaiticas. 

Quinto  lepultura  Ecdefiallica. 

Sexto  communicatione  omftihumana  &d- 


difp.i 
de  ex- 
com, 
q.2.p, 
i -Sc 
fcq. 


fiiprai 


■V  • 


Digijied.by  i. 


4z*  DE  CENSVRIS. 
iiili  cum  aliis  fidclibus:quodDo<fiores  hoc  vcr- 
t ilctslo  exprimunt : 

l Os  , orare,  vale,  communit,  menfa  negatur. 

Os , fignificat  allocutionem,  confabulatio- 
nem, fiue  ft.it  perliteras,  nutus,  aut  alia  ligna: 
Item  qusecunque  alia  ligna  exteriora  amicitia:, 
vt  ofcula, amplexus,  &c. 

Onire,  fignificat  fimul  cum  excommunicato 
orationem  facere,  diuinum  officium  recitare, 
&c. 

Vale,  id  ell  excommunicatum  lalutare,aut 
honorem  aliquem  yerbisaut  geltis,  illi  exhi- 
bere. 

Communio  , id  clt  quasuis  focietas  cum  ex- 
communicato inhabitatione,  vel  exercitio, auC 
contracflu. 

Menf*.  id  cll  fimul  cum  illo  & in  eadem 
menta  comedere. 

Quas  communicationes  cum  excommunica- 
to prohibentur , in  quantum  per  illas  vnio  8c 
amicitia  mutua  inter  fideles  fouctur. 

Qui^autcm  cum  excommunicato  communi- 
cant, peccant ; grauitet  quidem  ac  mortaliter,  fi 
Iia?c  communicatio  fiat  in  diuinis;  venialiter 
vero,  fi  in  aliis  cafibus:  & qui  cum  illis  com- 
municant incurrunt  minorem  excommunica- 
tionem, qua?  priuat  tantummodo  1'ufccptione 
Sacramentorum  , & electione paffiuaad  benefi- 
cia aut  dignitates  Ecclcfiafticas , vt  habetur  ex 
cap.  fi  celebrat,  de  Cleric.  exc  om.  miniftr. 

Sunt  tamen  hic  duoobferuanda.  Primum  ell 
id  quod  habetur  in  Bulla  Martini  V.qua?  inci- 
pit: ^Ad  euitanda  , 8c  confirmata  fuit  a Leo.  X. 
in  Concilio  Lateran.  referturque  a Nauarro 
cap.  27.  nu.  $f.  qua  quidem  fummus  Pontifex 
ad  euitanda  animarum  pericula  llatuit,  vt  ne- 
mo deinceps  quemquam  ratione  alicuius  fen- 
tentia?  aut  cenlura?  Ecclefialtica  a iure  vel  ab 
homine  generaliter  promulgata?  in  Sacramen- 
torum aaminiflratione , receptione  , aut  aliis 
quibufeunque  rebus  diuinis  vel  externis  vitare, 
aut  interdictum,  obferuare  teneatur  j nifi  fen. 


4 

J 

I 


DE  CENSVRIS.'  6zy 
tentia  vel  ccnliira  ei  ulmo  di  contra  certam  per- 
fonam , Collegium  , Ecdefiam  , &c.  fpcciali- 
ter  a iudice  puolic.ua  vel  dcnunciata  fuerit , eo 
excepto,  qui  ob  factilegam  manuum  iniedio- 
nem  in  Clericum  excommunicationem  canonis 
notorie  incurrerit,  vt  fa&um  eius  nulla  tergi- 
nerfacione  celari  &nuJlo  iuris  fuffragio  cxcula- 
li  poflit:  nam  ab  eiufinodi  etiam  non  denun- 
ciati  communione  abftinendum  cft.  Pofte.i  ve- 
ro fubiungitur : Per  hac  aurem  non  intendimus  ip- 
fos  exctmnmnicatos , fuffien/os  , intercis ths  tn  alique 
fitblcuare  vel  quomodolibet  tu  fujfragan  ; id  cil(vt  p 
explicat  Laymannus)  quod,  quamuisin  com-  1 ar' 
modum  aliorum  hac  Pontificis  indulgentia  vti 
poflint  excommunicari  illi,  qui  non  funt  de-  ce. 
nunciati,  aut  notori)  Clericorum  pcrcufiores:  coia 
quando  tamen  agitur  de  i piorum  excommuni- 
catorum  commodo,  eadem  hac  indulgentia ipfi 
fui&agari  minime  polfit. 

Secundum  eft,  ratione  necc/fitatis  vel  vtilita- 
tis  vel  pietatis  licitam  interdum  efle  communi- 
cationem aliquam  cum  excommunicato  etiam 
denunciato  , vel  notorio  Clericorum  percuflo- 
re:  vnde  Dodorcs  ex  c.rp.  Quantam  multos  ii. 
quieft.  %.  caufas  aliquas  colligunt , ob  quas  eiuC-  ' 
modi  communicatio  licite  haberi  poreft,quas 
hoc  verficulo  communiter  exprimunt. 

Utile , lex  , humile,  res  ignorata  , necejje. 

Vnle  . fignificat  vtiliratem  fpiritualem  ex- 
communicari, aut  illius  qui  cum  eo  commu- 
nicat- 

Lex , obligationem  illi  reddendi , quod  ei  ia- 
fte  debetur;  vt  fi  debitor  creditori  mutuum 
reftituat ; fivxorviro  debitum  coniugale  red- 
dat. 

Humile,  defignat  fubiedionem  & obfequiumj 
quod  filius  parenti , feruus  domino  deferre  te- 
netur. 

7 {es  ignorata , iuris  aut  fadi  ignorantiam  in- 
uincibilem,  leu  inculpabilem. 

Neccjfe , neccllitatem  fpiritualem , aut  etiam 
temporalem  fi  fit  notabilis  : vnde  licitum  fit 


614.  de  CENSVRIS. 

V.  g.  in  graui  neceflitate  corporali  eleemofynam 
pecerc  & accipere  ab  excommunicato  denun- 
ciato. 

• * 

Quiret  aliquis  quot  fint  & quinam  cafus , ia 
quibus  excommunicatio  maior  incurritur;  mi- 
norem fi  quidefh  conftatvnico  fbliun  cafu  in- 
curri, communicatione  fcilicetcum  excommu- 
nicato in  cafibus  iupra  explicatis.  Relpondctur 
m duobus  .gcnerntim  cafibus  incurri.  Primo 
quando  fit  vel  omittitur  aliquid  quod  a iure 
prohibitum  eft  : vel  prailcriptum  fub  poena  ex- 
communicationi jpfiji  faiffco  incurrenda.  Se- 
cundo quamjo  ifedipi  B^cleSaitico  vel  Pnelato 
aliquid  fub  poena  excommunicationis  ipfo  fa- 
Cko  incurrenda;  praecipieflfi  monitiones  ali- 
quas eo  fine  adhibenti  non  obtemperatur. 

Et  primi  quidem  generis  excommunicationes 
plurima  & maxime  diucrfa  per  totum  iuris 
canonici  corpus  palfim  pro  variis  caufis  8c 
lib.l.  euentibuslat3ereperiuntur,qua  a Toleto  fum- 
cap,  ma  cura  colle&a:  funt,  & apud  illum  videri 
18- 19  pofiiint;  quas  proinde  hic  figillatim  recenfere 
&c.  «iniis  prolixum  foret , & inllituti  nobis  propo- 
fiti  limites  excederet  Vnum  tantum  caliim, 
qui  frequentius  accidere  poteft,  hic  breuiter 
adnotabimus,  qui  habetur  cap.  Si 9»«,  1 y.  qu. 

• 4..  his  verbis , fi  quis  fkadente  diabolo  in  Clericum 
vel  monachum  manus  violentas  tniecerit , anathema- 
tis vinculo  /Ubiaceat.  Ad  cuius  canonis  intelli- 
gentiam  obferuandum  ell , hac  voce:  fi  quit 
comprehendi  omnes  vtriufque  fexus, ordinis, at 
dignitatisperfonas,qua:funtexcommunicatio- 
nis capaces.  Nomine  Clerici  intelligi,non  mo- 
do illum  , qui  in  fiicris  vel  minoribus  ordinibus 
confticutus  eft , fed  eum  etiam,  qui  prima  ton- 
iura  initiatus  eft,  dummodo  priuilegium  Cleri- 
cale non  amiicrit:  amittitur  autem  illud  priui- 
legium primo  degradatione,  vt  liquet  cx  cap. 
Degradatio  > de  pasnisin  6.  fecundo  profeilione 
artis  alicuius  indecentis  j puta  hiftrionis,  leno- 
nis , cauponis , vt  habetur  in  6.  & in  Clemeuf. 
capite  de  vita  honefta  Clericorum  : tertia 

bigamia. 


Digitized  by  Google 


DE  CENSVRIS. 

bigamia,  vt  conflat  ex  cap.  Nuper  de  bigamis. 

Imo  Bannes , Suares , & ali  j apud  jLaymannum 
docent  Clericum  non  gaudere  priuilegiis  di<fli  part.4 
canonis  , nifi  Clericalem  habitum  & tonfuram  cap.f. 
deferre  folitus  fit;  vel  beneficium  Ecclefiafti-  de  ex. 
cum  poffideat:  vel  alicui  Ecdetia:  ex  mandato 
Epifcopi  deferuiat : Additque  Laymannus  Cle- 
ricum in  Ineris  conftitutum  , fidimiflo  habitrr 
& tonfurafe  negotiis  fccularibus  irr mi fceat, ad- 
monituique ab  Epilcopo  non  emendetur, amit- 
tere pritiilegiu  canonis  , vt  habetur  ex  cap. 
dienriii,  & cap.  2. de  lententia  excomm* 

non  tamen  priuilegium  fori ; vnde,  fi  a iudicc 
fkculari  in  aliquo  crimine  deprehendatur  fine 
habitu  Clerici,  poftularcpotcftjvt  ad  proprium 
iudicem  Ecclefiafticum  remittatur;  quod  illi  a 
iudice  fatculari  recufari  non  debet. 

Nomine  Monachi  comprehenduntur  Reli- 
giofi  profcfTi,autconuerfi  , & etiam  nouitij : in- 
tclliguntur  etiam  Moniales  profeffe , aut  con- 
uerfe,  velnouitiae.vt  habetur  cap.  Cum  illorum, 

&cap.  De  Monialibu*  de  fentent.  cxcomm.  ifc 
cap.  l{eligtofo  de  fentent.  excomm.  in  6. 

Ver  manus  violentas  , fignificatur  quaiuis  exte- 
rior actio  iniuriofa  feu  contumeliofa  contra  per- 
fbnam  Ecdefiafticam  vel  Religiofam;  v.  g.  cura 
percutere  manu  vel  pede,  cum  violenter  detine- 
re, aliquid  ab  co  violenter  eripere, eum  confper- 
gereaqua,  puluere,  aut  aliquid  fimile  attentare, 
quod  eum  notabili  aliqua  contumelia  afficere 
cenfeatur , vt  fufiiis  explicat  Bonacina  : qui  re-  difp.t 
<fle  obferuat  non  incurri  excommunicationem,  deex. 
fieiufmodi  manus iniedio  fiat  ex  aliquo  fubito  qu.4. 
& indelibcrato  animi  motu;  aut  fiiniuria  vel  pu-I» 
contumelia  illata,  viri  prudentis  iudicio  , talis 
non  fit,  qute  ad  peccatum  mottnle  fufficiat. 

? Circa  excommunicationes  poflerioris  gene- 
ris, cum  vt  plurimum  fetantur  a iudicc  Eccle- 
fiaftico,non  modo  cotra  eos  qui  crimen  aliquod 
comrniferinc, vt  iis  quorum  ir.terefl  fatisfaciariic: 
fed  etiam  contra  illos,  qui  crimen  aliquod  com- 
sftifTam  efle  pxobe  fcientes  , illud  denunciaxc 

Dd 


6z6  DE  CENSVRIS. 
aut  reuelare  noluerint : difficultas  eft , vrrum  in 
quibufuis  cafibus  teneatur  quis  iudrci  denun- 
ciationem  aut  declarationem  eiufmodi  fub  pce- 
na  excommunicationisimperantiobtemperarcj 
& nififiat , vtrum  femper  excommunicationem 
incurrat.  Pro  cuius  refolutione  dicendum  eft 
varios  cfle  cafus,in  quibus  nulla  eft  obligatio 
ad  eiufmodi  reuelationeni  feu  denunciationcmj 
ac  i'roinde  nulla  ex  omiffione  illius  incurritur 
excommunicatio  : ad  cafus  autem  illos  dignol- 
fup.q.  cendos  fcquentes  regul*  communiter  a Dodo- 
6-pu.  iibus  proponuntur, vt  videre  eft  apud  Bonacina, 
1,  Prima  regula  eft  neminem  teneri  in  dolidis, 

qua:  in  proprium  damnum  ab  aliis  commiiTa 
Tunc,  fcu  in  propria  caufi  , denunciare  delin- 
quentem ; nifi  fime  publicum*^  commune 
bonum  id  poftulet:  ciim  quilibet  pollit  iniurias 
fibi  factas  condonare. 

Secunda  regula  eft  , neque  etiam  obligatio-, 
nem  eflcr  demandandi  quando  cxtalidenuncia- 
tione  notabile  aliquod  damnum  aut  periculum 
imminet  denuheianti  $ neque  enim  lex  humana 
aut  prtsccptum  fuperioris  cum  tanto  incommo- 
do ccnfetur  obligare  .•  vnde  fequitur  neque 
vxorem  teneri  ad  denunciandum  crimen  mari- 
ti,neque  maritum  vxoris  , neque  lilium  patris: 
quia  Icilicet  damnum  mariti  vel  patris  non  po- 
teft  non  redundare  in  vxorem  aut  lilium , vel  e 
contra  : imo  Auila&alij  Dodoresapud  cum- 
dem  Bonacinam  hanc  regulam  extendunt  ad 
gcneros,foceros,  fratres,  & alios  intra  quartum 
gradum, & etiam  ad  feruos&  domcfticos;quan- 
do  ex  tali  denunciatione  inimicitia: , rixa: , aut 
alia  limilia  incommoda  oriri  poliant  : exci- 
piuntur tamen  crimina  illa  , qua:  vergunt  in 
maximum  communitatis  autreipublica:  detri- 
mentum, qualia  lint  crimen  Irnelis,  lazfz  ma- 
jcftatis  , Scc.  bonum  enim  commune  pra?fera 
debet  bono  particulari 

Tertia  regula  eft  neminem  obligari  ndreue- 
Lmdum id, quod  nouitexfecrcto  naturali:  v-g. 
quando  quis  confilij  velauxilij  petendi  gratia» 


D E C E N S V R I S.  Gy* 
pto  falute  animae  vel  corpons  aut  pro  defentio- 
ne  honoris,  bonorum  , &c.  crimen  fu um  alicui 
fub  lecreto  manifeftauit:  qua  ratione  Medici» 
Aduocati , obAetriccs , &c.  non  tenentur  » imo 
non  debent  rcuelareid,  quod' hac  tantum  ra- 
tione cognouerunt. 

Quarta  regula  cA , neminem  obligari  ad  de- 
nuntiandum crimen  illud, quod  fcit  probari  no* 
polle  : v.g.is  qui  folus  vidit fortii  aliquod  com- 
mitti, quod  nullis  aliis  teAibus  aut  indiciis  fcit 
probari  polle}  nonteneturad  illud  denuncian- 
dtim:crimen  enim  quod  probari  non  poteft  , ita 
fe  habet,  acfinefcirctur , vt  colligitur  ex  capite 
Qualiter  & quando  de  accufationibus : excipitur 
tamen  crimen  hasrefis , aut  aliud  vergens  in  gra- 
uc  damnum  comunitatis  , quodfcmper  denun- 
ciandumeA,vt  docent  Bannes,  Filiucius,  &alij 
apud  cumdem  Bonacinam  : quod  fimiliter di- 
cendum eA,  quando  quisnouit  impedimentum 
aliquod  Matnmonij  vnus  enim  tcAis  fufticit 
ad  impediendum  matrimonium  , vt  habetur 
* cap-  Pojlea , de  fponfalibus. 

Quinta  regula  cft,  nullam  efle  obligationem 
reuclandi  ea  , quas  vere  &cum  certitudine  ali- 
qua morali  non  cognofeuntur  , ita  vt  denuncia- 
tio  illa  nulla  in  foro  externo  fidem  facere  polfit, 
qualia  funt  quae  audita  funt  ex  rumore  aliquo 
incerto  , vel  a perfonis  aliquibus  qute  non  fune 
fide  dignas,  vel  quando  quis  audiuit  a fide  digno 
fed  non  meminit  quis  ille  fit,  a quo  audiuit: 
Item  quando  audiuit  ab  eo  , qui  iam  denuncia- 
uit.  Addit  idem  Bonacina  nec  etiam  obligatio- 
nem efle  reuelandi , quando  certo  vel  probabi- 
liter creditur, nullum  remedium  fniAa  ciufmo- 
di  reuclatione  adhibendum  efle  a faperiore. 

EA  autem  hic  obferuandum  excommunica- 
tionis fententiam  fiue  a lege,  fiue  ab  homine 
nunquam  ferri  pofiecontra  communitatem  ali- 
quam aut  Collegium , vt  habetur  cx  cap.  7 \oma~ 
«<*,de  excomm.  in  6.  Ratio  cA,quia  ( vt  ibi  dici- 
tur ) Exinde  contingere  fcjfet  innoxia  hmufmedi 
ftnttma  irretiri ; proindeque  , in  ifla  duntaxatde 

Dd  ij 


6z$  DE  CENSVRIS. 

eallegio  vel  communitate . quos  culpabdts  ejji  centift* 
nt , promulgari  debere. 

~P  A RAGRAPHVS  I I.  ” 

..  De  fufpcnjione. 

SVfpenfio  eft  ccnfura  iccicfiaftica,  qua  pro- 
hibetur alicui  perfona  icclefiaftica:  vfns 
feu  exercitium  officii  vel  bcncficij  sccle- 
num.  fiaftici.  Ita  ex  commudi  Dbftorum.  fementia 
ipx.  Nauarrus.  Ex  qua  definitione intelJigitur mul- 
tiplicem efle  fufpenfiprtem  : alia  eft  enim  ab  of- 
ficio tantum , fitie  officium  fit  ordinisfiue  iuril- 
didionis : aliadb^nCi^&p  tantum  , feu  ab admi- 
iiiftrationc  & frudibus  belWfiaj  percipiendis: 
alia  ab  officio  8c  beneficio  limul.  Rursus  alia 
fufpcnfio  cft  ab  officio  in  totum,  quando  quis 
priuatur  omni  vfu  offici]  fui:  aliaeftab  officio  in 
partem  , qualis  cft  illa  qua  v.  g.  quis  fufpcnditur 
ab  audiendis  confeifionibus  , lion  vero  ab  aliis 
Sacramentis  adminiftrandis.  Alia  prauerca  eft 
fulpenfio  temporalis,  qua:  fertur  ad  ccitum  tem- 
fupra.  pus,  & illo  clapfo  celfiir,  nec  cft  opus  abfolutio- 
ne , vt  docet  Nauarrus : alia  quse  nullo  termino 
temporis  circumfcribitur.  Alia  denique  eft  fuf- 
pcnfio poenalis, alia  medicinalis  : pomalis  efc  ea, 
qua:  fertur  in  punitionem  & vindidam  delidi. 
commilfi  , vt  quando  quis  fufpendicur  ob  pec- 
catum mere  praeteritum;  qua:  quidem  non  fer- 
tur per  modum  cenfurx,fedper  modum  pernat, 
difp.  vtobferuac  Bonacina:  medicinalis  eft  illa  , qua 
?•  intenditur  emendatio  delinquentis ; & ha:c  eft 
fufp.  proprie  cenfura- 

pu. I.  (loi_ autem  fufpenfionem  violat, excrcetque 
adum  d quo  fufpenfus  eft,  peccat  mortaliter», 
nifi  materia:  leuitas  excufet : &,  fi  fufpenfionenv 
illam  violee  per  exercitium  folemne  ordinis  ali- 
cuius maioris  d quo  fufpenfus  eft , incurrit  irre- 
gularitatem, vt  docent  Suar  es,  Nauarrns»  & ali  j- 
Pu-4'  apud  Bonacinam , & ex  dicendis  conftabit. 

Sunt  autem  varia:  fufpenfionesin  iure:  & eas» 
qua:  frequentius  incurri  poliunt,  hxc  bieuiter 
mbiicicmus. 


Digitized  by  Q 


DE  CENSVRIS.  629 

Prima  eft  contra  Clericum  cocubinarium  no- 
torium , vt  habetur  ex  cap . dc  cohabi- 

tationc  Clericorum  8c  mulierum  : quamuis  au- 
tem Bonacina  8c  quidam  alij  Do<fior es  quos  ci-  lupra. 
tat,  exiftimentfufpenfionem  illam  non  incurri,  pu.f. 
nifipoft  fententiam  iudicis pratmilTa  monitio- 
ne ; nihilominus  Toletus  aflerit  fulpcnfionem  lib.  I. 
illam  ipfo  fa&o  incurri  ante  quamcunque  fen-  C-  47» 
tentiam.  Certe  Concilium  Ttidentinum  graues 
decernit  pernas  contra  Clericos  concubinarios:  fefT. 
pr*terqua  enim  quod  innouat  poenas  antiquis  4f’ 
canonibus  latas;  ftatuit  prceterei  vt,fi  a Superio-  c.14» 
tibus  admoniti  non  refipxlcant , prinatione  be- 
ncfidorum,exceramuhicationemaiori,fufpen- 
fione  ab  ordinibus , inhabilicate  ad  qua:cunque 
beneficia,  officia , & dignitates , incaicexatione 
•&  aliis  fimilibus  pernis  pleftantur. 

Secunda  eft  contra  recipientem  facros  ordi- 
nes fub  titulo  ficlo  patrimonij  vel  benefici),  vt 
colligitur  ex  Bulla  Pij  V.  qua:  incipit  Humanus 
Pontifex,  vt  docent  Quarenta,  Suare$,Filiucius, 

&alij  apud  Bonacinam  fup.  quamquam  Tole- 
tus  exi  (Umet  fiifpeufior.er.t  illam  ner.  inenni 
ipfofafto  , fcd  arbitrio  Epifcopi  infligenda  cfle. 

Tertia  eft  contra  eum  qui  facros  ordinesre- 
ccpit  extra  tempora  per  Ecclefiam  conftituta, 
vel  ante  legitimam  aetatem  , vel  abfque  litteris 
dimifToriis  , vt  habetur  in  extrauaganti  Pij  II. 
qur  incipit:  C»r»exftcrorum  , & in  altera  extra- 
uaganti Sixti  V.  qua:  incipit : SanElum  ^ fal». 
tare  , vtdocent  Suares , Nauarrus  , & alij  apud 
Bonacinam  fup.  A quafufpenfionef  vt  ibidem 
dicitj  abfolucrepoteft  Epifcopus  > fi  dcli&um 
occultum  fit;  id  eft,  fi  non  fit  notorium,  nec  de- 
duftum  ad  forum  contentiolum. 

Qua:resvtrum  recipiens  ordines  non  feruatis 
interftitiis  in  currat  fufpenfionem  aliquam.  Ref- 
pondetut  non  incurrere, quarauis  peccetis,  qui 
interftitia  non  feruat;  nifi  id  fiat  licentia  Epi- 
fcopi , aut  confaetudine  aliqua  excufetur. 

(Quarta  eft  contra  fafeipientem  duos  facros 
ordinesin  eodem  die,  aut  duobus  diebus  con- 

Dd  iij 


Digitized  by  Google 


DE  CENSVRIS. 
tinnis  & immediatis;  qui  quidem  fu/penditar 
ab  exccutionc  pofterioris , vt  habetur  ex  capite 
Littera*  de  tempor.  ordinationum  : fimilitcr 
fiifcipiens  eodem  die  minores  ordines  cum  fub- 
diacenatu,  vt  ibidem  dicitur.  Et  haec  fufpenfio 
Papas  referuatneft,  vt  docet  idem  Bonacina: 
©bfernat  camen  JLaymannus  traifl.  9.  cap.  xo. 
de  Sacramento  Ordinis  Cardinalium  congre- 
gationem fuper  feff.  ij.  Concilii  Trid.  cap.  if. 
declara/Te  eum  , qui  x regionis  confuetudine 
vnoeodemque  die  quatitor  minores  &fubdia- 
conatum  recipit  \ nullaip  incurtere  fu/penfio- 
ncm. ' ...  ,*  Ji 

Quinta  *ft<ontra -Clericum  qui  vacante fede 
Epi/copali  , 8cnon  arclatus  occafione  benefici} 
recepti  aut  recipiendi,  ordinem  aliquem  facrum 
recipit  cum  dimiflbtiis  Capituli,  vt  habetur  in. 
Concilio  Trid.  feiT.  7*  cap.  10.  de  teform.  vbi 
prohibetur  capitulis  Ecclefiarum , ne  fede  va- 
cante infra  annum  ddie  vacationis  dent  litteras 
dimiflorias,  nifi  vrgente  aliqua  neceflitate;  alias 
(latuit , vt  Capitulum  interdifto  Eccleliaflico 
lUbiaceat ; & fic  ordinati  ad  beneplacitum  fu- 
turi Praelati  fine  ab  ordinibus  fufeeptis  iplb 
fafto  fufpenfi. 

Sexta  efl  contra  Clericum,  qui  per  faltum  re- 
cipit Ordinem  fuperiorem , antequam  recepe- 
rit inferiorem ; v.  g.  Prelbyteracum  ante  Dia- 
conatum ,vt  habetur  cap.  vnico  de  Clerico  pet 
laltum  permoto,  &ex  Conc.Trid.  feff.  z^.  c.  14. 

Septima  eft  contra  eum  , qui  recipit  Ordines 
ab  Epifcopo  excommunicato,  fufpenfo,aut  in- 
terditio  , denuntiato  ; vel  etiam  fimonraco  pet 
fententiam  declarato  , vt  habetur  cap.  1.  & 2. 
defchifmat.  & cap.  Si  quis,  1.  quadi. 

O&aua  eft  contra  eum, qui  recipit  fcienter  ali- 
quem ordinem  per  fimoniam  , quamuis  occul- 
tam, vt  habetur  cap.  Per  tuas  de  fimonia. 

Nona  contra  eum, qui  excommunicatione  ali. 
qua  irretitus  fcienter  ordinem  recipit,  vt  habe- 
tur cap.  Cum  illorum  de  fent.  excomm- 

Decima  contra  eum  , qui  furtiue  aliquem 


DE  CENSVRIS.  6?  t 

ordinem  recipit;  id  eft  qui  inf  rio  Epifcopo  non 
vocatus  vel  approbatus  ad  Ordines  fufcipien- 
dos  accedit;  aut  qui  alio  prarmilfo  , quifuo  no- 
mine examinetur  , vocatus»  deinde  proprio  no- 
mine Ordines  recipit,  vt  habetur  cap-i.de  eo 
quifurtiue,  &c. 

Vndecima  contra  Sacerdotem  tam  farcula- 
rem  quam  regularem  coniungentem  in  matri- 
monium vel  benedicentem  fiubditos  alterius 
Parochi®  abfque  licentia  Parochi  vel  Ordina- 
rij , vt  habetur  in  Cone.  Trid.  feft'.  24.  cap.  1. 
dereform. 

Duodecima  eft  contta<  Epifcopum  conferen- 
tem Ordines  vel  primam  Tonfutam  extraneo 
abfque  dimifloriis  proprij  Epifcopi ; aut  ordi- 
nationes facientem  in  aliena  Diceceli  ablqueli- 
centia  Ordinari  j,  vt  habetur  in  Concilio  Trid. 
fc/r.  2?.  cap.  8.  de  reform.  aut  conferentem  or- 
dines vel  Tonfuramfimoniace,  vt  habetur  cap. 
pcnult.  de  fimonia. 

Decima  tertia  eft  contra  Epiffcopum  aliquid 
etiam  fponte  oblatum  in  vilitatione  accipien- 
tem, prarter  id  , quod  libi  debetur : qui  quidem 
fufpenditur  ab  ingreflu  Ecclefia;  ,nifi  intra men- 
fem  duplum  reftitu.it , vt  habetur  cap.  £xigir, 
de  cenfibus  in  6.  Et  harc  fufpenfio  incurritur 
etiam  ab  aliis  vjfitatoribus  icclcfiarum  autco- 
tum  familiaribus , fi  occafione  vificationis  mu- 
nera etiam  lponte  oblata  recipiant,  nili  intra 
menfem  duplum  reftittianr. 

Sunt  aliarplures  iurisfufpcnfiones  rariiis oc- 
currentes , quae  videri  poftunt  apud  Toletum 
& alios. 

Ad  fufpenfionem  proxime  accedit  depolitio 
fc  degradatio, per  quam  perfona  xcclefiaftica  ob 
enorme  aliquod  crimen  remouetur  in  perpetuii 
ab  omni  Ordine,  iurifdi&iorie  8c  bendicio ; ita 
vt , qunmuis  non  amittat  characterem  Ordinis, 
qui  indelebilis  eft  > priuetur  tamen'  omni  & quo- 
cunque illius  vfu  fine  remilfionis  fpe.  Quod  fi 
harc  fiat  folis  verbis , appellatur  verbalis  depoli- 
ti® ; fi  prxt  cr  verba , quardam  aliar  cereinoitue 

Dd  iiij 


Digitized  by  Google 


difp. 
4.  de 
deg. 
pu.  v- 
nico. 


DE  CENSVRIS. 

in  Potificali  prefcripta;  adhibeatur,  vocatur  ifa- 
Jis  depolitio  feu  degradatio.  H«c  ell  autem  in- 
cer  vtramque  differentia  ( vt  obfeiuat  Bonacina) 

Juod  depolitio  verbalis  fieri  polfit  in  abfenrem 
egradatio  veto  folummodo  fiat  in  praefentem; 
praeterea  depofitio  verbalis  non  tollit  priuile- 
gium  fori ; degradatio  vero  tollit : itavt  degra- 
datus  polfit  a iudicc  Laico  eodem  modo  plc- 
£ti , ac  fi  nunquam  in  Chrifti  Domini  Clcium 
jCuiiTcr  cooptatus. 

Obferuat  autem  Tolecus  quod  quamuis  de- 
politio verbalis  ob  crimen  aliquod  cnormear- 
pitrio  iudicis  infligi  polfit;  degradatio  tamen 
lealis  fieri  non  debet,  nili  ob  crimina  illa  quae  in 
iure  exptella  funt , qualia  f«nc  Jia-refis  manife- 
fta,  fodomia , calumnia  proprio  Epifco  po  irro- 
gata , Sc  alia  fimilia  , quae  videri  poliunt  apud 
L)o  dotes  & Cano  nili  as. 


PARAG&APHVS  III. 

De  lnterdifo. 

INterdidi  nomine  intelligitur  Ecclelialtic» 
cenfura,  per  quam  participatio  Sacramen- 
totum , diuinorum  officiorum , & Ecclefia- 
Jticae  fepultutE  prohibetur.  Id  colligitur  ex  cap. 
fjon  eft  nobis  de  fponfalibus  , ex  cap  .Quod  m te  de 
poenitentia  & remiffione. 

Interdidum aliud elllo cale , aliud  petfonalc» 
jdiud  mixtum.  Docalecft,  quo  interdicitur  lo- 
cus, ne  in  eo  diuina  officia  celebrentur  , facra- 
menta  adminilhentur , &c.  quamuis  eiufmodi 
Joci  incole  polfint  alibi  diuinis  officiis  affiftere» 
Sacramenta  recipere, &c.  Pcrfonale  eft,quo  per, 
fona  aliqua  particularis  vel  communitas  aliqua 
potionatum  , puta  populus  ciuitatis  aut  prouin- 
ciag  alicuiusinterdicitur  »nc  , vbicunquefit,  di- 
difp.  uinis  officiis  dilidat;  Sacramenta  recipiat , &c. 

f.  de  ^lixtumverb  compleditut  vtrumque,  perfo-, 
nt.  nale  fcilicet  Sc  locale.  Ita  Nauarx us , Sylueller* 
pu.l.  &alij  apud  Bonacinam. 


DE  CENSVRIS.  6?? 

Rursus  interdictum  aliud  cft  generale*  aliud 
particulare.  Interdiflum  particulare  cft  , quo 
locusaliquisparticularis  interdicitur  ,v.  g.  Ec- 
clefia  aliqua  ob  crimen  aliquod  in  ea  perpetra- 
tum, vel  quo  perlonx  aliqua;  afficiuntur , non 
Vt  membra  ciuitacis , fed  vt  perfonae  particula- 
res; v.g.  quando  interdicuntur  omnes  & fin- 
guli  , qui  tale  facinus  patrarunt.  Interdiflum 
vcio  generale  eft,  quod  fertur  in  locum  aliquem 
generalem , qui  a communitate  aliqua  occupa- 
tur, v.  g.  in  regnum , dioecefim , ciuitatcm  ; vel 
in  ipfam  communitatem  , vt  eft  corpus  aliquod 
politicum;  v.  g.  in  populum  alicuius  regni,  ci- 
uitatis,  &c.  Et  eiulmodi  interdiflum  conftrin- 
git  omnes  qui  ex  illa  communitate  1’unt , etiam 
innocentes ; qui  proinde  illud  leruare  tenentur» 
nifi  fpeciali  aliquo  priuilegio  fini  exempti,  vt 
futilis  explicat  Bonacina  lup. 

Quatnuis  autem  per  interdiflum  prohibeatur 
participatio  (aeramentorum  , diuinorum  offi- 
ciorum, 8c  Ecclcfiafticaefepultura;;  hiec  prohi- 
bitio tamen  varias  recipit  exceptiones. 

In  primis  enim  facramenta  Baptifmi  & Con* 
firmationis  lolemniter  tempore  interdifli  mi- 
niftrari poiTunt  , vt  habetur  eap.  Suomam  , 3c 
cap.  ^Alma  mattr  dc  fentent.  excomm.  in  6. 
Sacramentum  etiam  Poenitentia;  ( vt  ibidem 
dicitur ) miniftrari  poteft  pneterquam  iis  , qui 
funt  in  cauta  culpabili  ob  quam  latum  cft  in- 
texdiflum,  nifi  prius  fatisfecerint , aut  tatista- 
ciendi  idoneam  dederint  cautionem  ,velfaltem 
le  latisfoduros  efie  iurauerint.  Sacramentum 
item  Euchariftiae  tempore  interdifli  non  nifi  in 
articulo  inortis  per  modum  viatici  miniftrari 
poteft.  Sacramentum  vero  ixtremx  vndionis, 
(fedufo  extrema*  neccffitatis  cafu  , quando  alia 
iiifcipi  non  potiunt) item  Ordinis,  & Matri- 
monij  tempore  interdifli  neque  miniftrari  ne- 
que fufeipi  licite  potiunt , vt  fufiiisdocct,  & 
variis  authoritatibus  probat  Bonacina  fup. 
quamuis  Nauarrus  cap.  27.  num.  179.  & alij 
probabiliter  exiftiment > Matrimonium  tcm« 

Dd  v 


Digitized  by  Google 


Ca.i. 
de  Jn- 
*erd. 


6U-  DE  CENSVRIS. 
tempore  interdidi  licite  contrahi  poffe, 

Q.uod  fpedat  ad  officia  diuina  , obferuan- 
dum  eft  eo  nomirte  fignificnri  facrificium  Mif- 
fje,  Horas  Canoificas,  qua;  publice  cantantur 
in  scclefia,  benedidiones  folemnes,  & alia  om- 
nia , qua;  publice  ad  cultum  diuinum  fiunt  i 
perfonis  Ecclefiafticis;  qua-  omnia  prohibita 
ede  cmfentur  ; cum  hac  tamen  limitatione 
( ficut  habetur  cap.  ^Alma  mater  ) vt  tempore 
interdidi  quotidie  in  Bcclefiis  fpecialiter  non 
interdidis  celebrentur  Midae  & alia  diuina  of- 
ficia , fedianuis  claufis,  fine  campanarum  fono, 
voce  fubmiffa , exchifis  excommunicatis  & in- 
terdidis  ; ptater  quam  in  feftis  Natalis  Domi- 
ni , Paleha:  * Pentecollcs  & Affumprionis  Bea- 
tae Mariae  Virginis;  quibus  additus  fuit  a Mar- 
tino  V.  dies  feftus  corporis  Chrifti  cum  odaua, 
&aLeoneX.dies  Conceptionis  Beatae  Mariae 
Virginis : in  quibus  diebus  licitum  eft  tempore 
interdidi  generalis  Midas  & diuina  Officia  ce- 
lebrare publice  & folemniter  , ianuis  apertis, 
cum  fono  campanarum , admiffis  quoque  in- 
terdidis  , illis  etiam  quorum  caula  latum  ell 
interdidum;  modo  ifti  longe  fint  ab  altari , nec 
ad  oblationes  aut  communionem  admittantur. 
In  icclcfiis  vero  fpecialiter  interdidis , in  qui- 
bus afferuntur  Euchariftia  , licitum  eft  tantum 
lemei  in  hebdomada  Miflam  celebrare  ad 
renouandam  michariftiam  , vt  docent  Hcnri- 
ques  , Nauarrus  , & ali}  apud  Bonacinam 
fup. 

Quod  fpedat  denique  ad  ptiuationem  fepul- 
turje  Bcclcfiafticje,  obferuat  Laymannus , quod, 
quanmis  tempore  interdidi  localis  non  pof- 
nnt  laici  , licet  non  interdidi  , fepeliri  iu 
loco  interdido  : poliunt  tamen  Clerici , dum- 
modo perlonaiiter  interdidi  non  fint  , etiam 
in  loco  interdido  fepeliri  , in  filentio  ta- 
men fine  campanarum  pulfu  : ficur  & laici 
etiam  perfonalitcr  interdidi  , fi  denuntiati 
non  fint,  poliunt  in  loco  facio  non  interdido 
fepeliri. 


DE  C ENS  V R I S.  <S?r 
Quarrcs  quibus  iu  cafibus  incurratur  inter- 
dictum. Relpondetur  intcrdidum  locale  ge- 
nerale prarfertim  incurri  , quando  dominus 
terra;  iniuriose  Epifcopum  percutit , aut  ca- 
pit , aut  id  Heri  mandat  : item  quando  im- 
pedit , ne  Legatus  aut  Nuntius  Apoftolicus 
officium  fuum  exequatur  ; & in  aliis  etiam 
cafibus  , qui  , quoniam  rarius  eueniunt  Sc 
apud  Bonaciuam  fup.  aliolque  Dodores  vi- 
deri polTunt  , a nobis  praxermitturrtur  : cir- 
ca quos  cafus  tamen  obferuat  Bonacina  ex 
Suare,  Filiucio  , Sc  aliis  nullam  efle' obliga- 
tionem feruandi  interdidi  ante  denuntiatio- 
nem. 

Proxime  ad  interdictum  accedit  cellatio 
a diuinis,  qua;  quidem  non  cft  cenfura,  ne- 
que etiam  pcena  , fed  fimplex  prohibitio  di- 
uinorum  officiorum  , & adminiftrationis  fa- 
cramentorum  , 8c  fepulturse  Ecclcfiaftica»,  in 
fignum  moeroris  alicuius  grauiffimi  propter 
atrocem  aliquam  iniuriam  honori  diurno  aut 
Ecclefiae  illatam  j 8c  hasc  cellatio  feruari  de- 
bet eodem  modo  , quo  de  interdido  fupra. 
explicatum  cft  , vt  ex  probabiliori  Theolo- 
gorum lententia  docet  Laymannus  cap.  <5.  dc 
ceflar.  a diuinis. 


SECTIO  II. 

De  Irregularitate. 

IRrfg  viari  tas  non  elt  cenfura,  fed 
impedimentum  Canonicum  fufeeptionem 
Ordinum  Ecclefialticorum  vel  eorum  vfum 
impediens.  Ita  ex  communi  Theologorum  do- 
drina  Suares,Henriques,  Filiucius,  & ali  j apud 
Bonacinam. 

Ex  duplici  autem  capite  contrahitur  irregu- 
laritas , fcilicct  vel  ex  defedu  vel  cx  ddido : dc 
vtraque  in  fequentibus  paragraphis  bieuitei 
agemus. 

Dd  vj 


Difp.’ 
7.  de 
Irreg. 
queft. 
J.pu.I 


Digitized  by  Google 


lib.i. 

C.f7* 

Scfc. 

fup.  c, 

6 4. 


Cap. 


Cap. 

fS. 


4)6  DE  IRREGVLARITATE- 


PARAGRAPH  VS  I. 

De  Irregularitate  qua  oritur  ex  defettu. 

DEfe&ns  ex  quibus  oritur  irregularitas 
fu  ut  in  genere  ij,  qui  aliquam  vel  inde- 
centiam caufant  ad  Ordines  iccle/i afti- 
cos  conucnienter  fufcipiendosautexercendos? 
& ii  feptem  prasfertim  a Do&oribus  adnotantur, 
vt  videre  eft  apud  Toletum  & alios. 

Primus  eft  detedusanimae  , qualis  repcritut 
in  irS  qui  vfu  rationis  carent;  qui  morbo  epile- 
ptico laborant,  qui fiuit  lunatici, energumeni, 
omnino  illiterati,ne©phiri,  publicam  poeniten- 
tiam agentes : vt  fufiiis  explicat  Tolccus. 

Secundus  eft  defe&us  corporis;  quando  fci- 
licet  aliqua  in  corpore  mutilatio  , vel  deformi- 
tas , aut  debilitas  ineft,  qua:  reddit  hominem 
inhabilem  ad  functiones  Ordinum  exequen- 
das , aut  talem  efficit  vt  eas  exercere  non  va- 
leat, nifi  cum  notabili  indecentia  8c  deformi- 
tate , qure  maximum  illius  contemptum  & hor- 
rorem ingereret:  vt  ii  lit  membro  aliquo  muti- 
latus , mutus , caseus , aut  altero  oculo  praefer- 
timilniftro  carens  : Item  fi  iit  leprofus  , fimon- 
ftruofum  aliquid  & valde  difforme  prasfe  ferat,- 
vt  pluribus  docet  idem  Toletus. 

Tertius  eft  defc&us  natalium:  quando  quis 
non  ex  legitimo  matrimonio , fed  ex  fornica- 
tione, adulterio,  aut  alio  quouis  illitico  concu- 
bitu procreatus  eft,  vt  explicat  idem  Toletus. 

Quartus  eft  defedus  bonas  famas  ; quando- 
quis  contraxit  infamiam  aliquam  ; fiue  ea  fig 
i*uris,qua  ratione  circulatores,  hiftriones,mimi> 
comtrJi  8c  ali j artes  eiufmodi  aut  officia  exer- 
centes iarc  tum  ciuili  tum  Ecclcfiaftico  cen- 
ftrntur  infames : fiue  infamia  fitfa&i ; vt  quait- 
do  quis  crimine  aliquo  notorio  & fcandalofo- 
contraxit  infamiam,  y.  g.  proditione,  faerdegioj 


\ 

Digilized  by  Google 


DE  IRREGVLARITATE.  6?y 
Sc  aliis  fimilibus,  qua:  degradatione  vel  depo- 
litione digna  fune  , yt  habetur  apud  cumdem  c.6z. 
Toletum.  de  74* 

Quintus  eft  defedus  setatisad  fufeipiendos  trad. 
Ordines  tequifita:,  de  quo  diclum  elt  fup.  de  lac, 
Sextus  elfc  defedus  Sacramenti , qui  in  biga,  c.  7. 
inia  reperitur ; quando  quis  pluries  matrimo- 
nium contraxit  : quamuis  enim  id  licite  fiat, 
tale  nihilominus  matrimonium  pluries  itera- 
tum perfectionem  fuam  omnimodam  non  ha- 
bet , quantum  ad  fignificationem  (aeramenti: 
non  enim  perfrde  lignificare  potell  vnionem 
Chrilti  Domini  cum  Ecclcfia  , quando  vnus 
vel  vna  cum  pluribus  luccclfiue  contraxit,  vt 
fufius  explicat  idem  Tolctus.  Eft  autem  triplex  ca.6f» 
bigamia  vt  docet  idem  aiulior : vera;  quando 
quis  vere  & realiter  pluries  nupfit : interpreta-  ' ' 
tiua  ; quando  viduam  in  matrimonium  duxit: 

Sc  limilitudinaria  ( vt  loquuntur  Dodores;  J 
quando  quis  poft  votum  folemne  Caftitatis 
matrimonium  etiam  obtenta  dilpenlatione 
contrahit.  • . 

Septimus  denique  eft  dcfeduslenitatis;  quan- 
do quisdirede  yel  indirecte  morti  vel  mutila- 
tioni  alterius  , licet  modo  aliquo  liciro  & iuit® 
cooperatur:  vt  iadices  morti  reum  adiudican- 
tes , accufatores , teftes  , feriba:  Sc  alij  officiales 
capitalis  lententia;  exeeutioni  ccoperantcs;  ht 
enim  omnes,  quando  mors  vel mutilatio  alte- 
rius fequitur , funt  irregulares.  Item  qui  alios 
confiiio  vel  lunfionibus  inducunt  ad  aceufan- 
dum  &‘  ad  litem  criminalem  intentandam  , & 
ex  ea  lite  lequaturaccufati  condemnatio  Sc  cius 
mors  vel  murilatio : non  tamen  incurrit  irre- 
gularitatem iudex  Ecclefiallicus , qui  aliquem 
degradat  & tradit  brachio  fieculari  , maxime 
prremilTa  protcftatione  fe  non  intendere  vllam 
poenam  fanguinis , vt  docet  Bonacina  : nec  difp.j 
etiam  inquifitores  fidei  tradendo  aliquos  iudici  q-  4. 
feculari  comburendos  , eriamfi  nullam  pr*mit-  de  Ir- 
tant  protcliationem  : vc  conftat  ex  Bulla  Pij  V reg. 
apud  eumdem  Bonacinam ; qui  etiam  rede  do-  pu.1. 


Digilized  by  Google 


DE  I R R E G V LARITATE. 

cct  clericum  , qui  alium  accufat,  fi  non  vin- 
diciam nec  vllam  fanguinis  poenam  petat , icd 
tantum  fatisfadlionem  fibi  iufte  debitam  , non 
fieri  irregularem  , etiamfi  poftea  fequatur  ac- 
culati  mors  vel  mutilatio : quod  tamen  limi- 
tari debet , quando  quis  in  caufa  propria  poftu- 
latfatisfa&ionem  promifla  protellationefe  nul- 
lam fanguinis  poenam  petere ; feciis  vero , fi  ac- 
cufetde  iniuria  illata  per  Ionis  extraneis:  tunc 
enim  , ^juamuis  promittat  proteftationem , fi 
tamen  mors  vel  mutilatio  fequatur , incurrit  ir- 
regularitatem , vt  habetur  ex  cap.  Prolati*  de 
homicidio  : vbi  permittitur  quidem  Clerico 
conqueri  coram  iudice  de  malefa&oribus  fuis, 
non  vero  de  iis  qui  «liis  nocuerunt;  aliqui  ta- 
men Doclores,  vt  Atiila,  Henriques,  8c  alif 
fnpi  apud  Bonacinam  probabiliter  exiftimant  nul- 
lam incurri  irregularitatem  a Clerico , qui  con- 
queritur coram  iudice  de  illis,  qui  damnum 
domdlicis  fuis  aut  aliis  valde  propinquis,  v.  g. 
parentibus,  fratribus,  intulerunt;  quia  damnum 
illud  propter  vnionem  , quas  cum  eiufhiodi  per- 
fonisintercedit,  vt  proprium  cenfecur. 

Qui  autem  fert  teftimonium  coram  iudice 
contra  reum  aliquem, fi  ex  eius  teftificatione 
mors  vel  mutilatio  fequatur,  fit  irregularis : vn- 
deperlona*  Ecclcfiafticse  nunquam  ferre  debent 
teftimonium  in  eiufmodi  caufis,vt  pluribus  do- 
pu.  cet  & probat  idem  Bonacina. 

Similiter  qui  pugnat  & occidit  in  bello  iu- 
fto,  quamuis  liate' id  faciat , fit  tamenirregu- 
laris,  vt  habetur  cx  cap  ■ enrio  tua  de  homi- 
cidio : non  tamen  fit  irregularis  ille , qui  pro- 
ficifcens  ad  bellum  iuftum  alio  fine  quam  pu- 
gnandi , hoftem  inuadentem  occidit  ad  propriae 
viro  defenfionem ; neque  qui  hoftem  oppu- 
gnantem muros  vrbisin  fui  fuornmq;  defenfio- 
nem occidit;  aut  qui  hortatur  milites  ad  fbrtitet 
pugnandum  hoftemque  repullandum  : Sc  ge- 
neraliter quicunquc  in- fui  vel  aliorum  defen- 
fionem, vel  etiam  in  propugnationem  honoris 
• I fui  t aut  rerum  fuaruni  alterum  occidit,  feruaco 


Digitized  by  Google 


DE  IRREGVLARITATE.  6m 

tainen  moderamine  inculpata;  tutela;,  non  iit 
irregularis,  vt  fufius  explicat  & probat  idem  pu-  & 
Bonacina. 


paragraphvs  II. 

Di  irregularitate  qua  oritur  ex  delillo . 

QV  i n <\y  e funt  prsefertim  genera  deli- 
dorum,ob  qua;  irregularitas  contrahitur. 
Primum  eft  iteratio  Baptilmi;  quando 
quis  fcienter  rebaptizat  aut  rebaptizatur;  vter- 
que  enim  contrahit  irregularitatem ; quod  ta- 
men intclligendum  eft  de  Baptifmo  abfolute 
reiterato:  qui  enim  fub  conditione  rebaptizat 
infantem,  de  quo  dubitaret  an  valide  bapeisa- 
tuscflet,nec  peccaret , nec  vllam  incurreret ir-  difp.7 
regularitatem  ,vt docent  Nauarrus  , Suarcz,  & 
alij  apud  Bonacinam.  pu*?. 

Secundum  eft  violatio  cenfurrein  fufeeptio- 
ne,  vel  exercitio  Ordinum  ; v.  g.  fi  quis  maiori 
excommunicatione  ligatus  recipiat  Ordines; 
aut  fi  excommunicatione,  fufpenfione  vel  in- 
terdido  irretitus  exerceat  folemniter  aliquos 
adus  maiorum  Ordinum  ; vt  fiMiflam  cele- 
bret ; facramcntaliter  abfoluat ; talis  enim  fit 
irregularis ; vt  habetur  ex  cap.  Si  quis  Epifcoptu. 
Ji.quasft.  3.  & cap.  Is  qui,  de  fent.  excomm. 
Obferuat  tamen  Bonacina,  quod,  fi  quis  cen- 
fura  aliqua  ligatus  exercet  adum  Ordinis  vr- 
gente  aliqua  eraui  neceflitate, aut  ad  cuitandum 
aliquod  fcandalum  , non  incurreret  irregulari- 
tatem ; ficut  nec  ille  , qui  ex  ignorantia  aut 
inaduertentia  vel  obliuione  inculpabili  idem 
faceret. 

Tertium  eft  indignum  & indebitum  facro- 
rum  ordinum  exercitium  abfque  legitima  or- 
dinatione: fi  quis  v.  g.  folemniter  miniftret  in 
Ordine  aliquo  facro,que  non  habet ; vt  fi  Jacer- 
dos  exerceat  adusordinis  Epifcopalis  ; fi  fim- 
plex  Clericus  Baptilmu  folemniter  adminiftiet; 


Digitized  by  CjOO^Ic 


€4-0'  DE  IRREGVLARTTATE. 
in  his  enim&  fimilibus  cafibus  incurritur  irre- 
gularitas. 

Quartum  cft  crimen  harrefis  : nam  haeretici 
omnes  '&apofcitas  a fide , nec. non  eorum  fau- 
tores & defenfores  fune  irregulares , etiamfi  fine 
occulti,  vt  habetur  ex  cap.  in  aliquod  &cap. 
Presbyterii  difh  f.  & etiam  haereticorum  fili j 
vfque ad  fecundam  generationem,  quamuisab 
errore  parentum  rcceflerint  , & veram  fidem 
amplexi.fint , vt  habetur  cx  cap.  fiatutum  de 
haereticis:  fi  tamen  parente*  eorum  ante  mor- 
tem Eeclcfite  reconciliati  fStoint,  tunc,  quamuis 
ipfi  parentes  • etiam  poft  hserefis  abjeftioncm 
maneant  irregulares , fili  j tamen  nullam  ab  iis 
*oucrahunc  irregularitatem. 

Quintum  denique  cfl  homicidium  Sc  muti- 
latio  : quicunqueenimalteruminiullequocun- 
quemodo  occidit  aut  mutilat:  vel  illius  iniu- 
fta: occifioni  vel  mutilationi cooperatur , iu/Tu, 
confilio , auxilio , aut  aliofimili  modo,  fit  irre- 
gularis, vt  fuse  explicat  & probat  Bonacina  fup. 
pu.  S.  Sc  Tolctus  hb.  i.cap.  79.  & leq.  neque 
iblum  incurritur  irregularitas  ex  homicidio  vo- 
luntario , fed  etiam  cx  cafuali , quod  accidit 
pneter  intentionem  occidentis,  quando  debita 
diligentia  adhibita  non  fuit  , qua»  fi  adhibita 
fu  i flet , ciufmodi  homicidium  fequutum  non 
fui  flet:  quod  &fimilitcr  de  mutilatione  dicen- 
dum eft  : quod  quidem  variis  exemplis  ex- 
plicat Tolctus  fup.  quae  apud  illum  videri  pof- 
funr.  - 


rARAGRAPHVS  III. 

§1?-*  ratione  tollatur  irregulari  tat. 

OVatvor  modis  tolli  poteft  irreger- 
laritas,  nimirum  fufeepeione  Bapcifrni^ 
profeflione  religiofa , ablatione  leu  re- 
motione caufa* , & di/penfatio  ne  legitima. 

Pe*  Baptiiinum  -tollitur  q menis  irregularitas 


DE  IRREGVL  A RITATE.  64? 

ex  delicio  ptoueniens,  vel  ( vt  magis  proprie 
loquamur  ) per  Baptifmum  fit , vt  Baptizatus 
nullam  incurrat  irregularitatem  ratione  deli- 
' dorum , quse  anie  Baptifmum  commifit  : non 
tollit  veto  irregularitatem,  quae  oritur  ex  defe- 
ctu , fi  poft  Baptilmum  idem  defedus  rema- 
neat. 

Per  profelfionem  religiofam  tollitur  folun*- 
modo  irregularitas  ex  defedu  natalium  pro- 
ueniens  quoad  ordines , non  vero  quoad  pr*- 
laturas , vt  habetur  cap.  i.de  liliis  prcfbyicre- 
tum. 

Aufertur  etiam  irregularitas  cxdcfedupro- 
ueniensfublata  causA , ob  quam  fuerat  indudaj 

g.  tollitur  irregularitas  ex  defedu  astatis  pro- 
ueniens  per  aduentum  legitimae  «tatis,  & fic 
de  aliis : vt  docet  Bonacina. 

Demum  tollitur  irregularitaspcrdifpenfatio- 
nem  legitimam : atque  in  primis  iummus  Pon- 
tifex pro  fuprema  authoritate  , quam  in  vni- 
uerfam  Bcclefiam  obtinet , difpenfare  poteft  in 
quauis  irregularitate , qua:  iure  humano  intro- 
dudaeft,vt  ex  communi  Doctorum  confenfa 
docet  Bonacina  pu.  1.  Sc  confiat  ex  iis  , qua;  di- 
da  funt  fup.  cap.  de  Legibus. 

Epifcopus  etiam  dilpen&re  poteft  cum  fuis 
fubditis in  irregularitatibus  prouenientibusex 
delido  occulto  , id  eft,  ex  delido  quod  non  efi 
publicum  feu  notorium  in  ratione  delidij  e.g.fi 
quis  maiori  excommunicatione  occulte  ligatus 
publice  celebret,  8c  fic  contrahat  irregularita- 
tem , poterit  Epifcopus  in  illa  difpenfare:  quia, 
licet  celebratio  fit  publica,  delidum  tamen  non 
cft  publicum  , vt  explicat  Bonacina  fup. 

Excipitur  tamen  irregularitas  ex  homicidio 
voluntario  proueniens  , & cx  quocunque  deli- 
do dedudo  ad  forum  contcntiofum  , .-i  quafo- 
lusfummus  Pontifex  difpenfatjficut  & a quauis 
alia  irregularitate,  qua:  ex  dcfedu  aliquo  pro- 
uenit,  vt  ex  communi  Theologorum  confenfu 
docet  Bonacina. 

Poteft  nihilominus  Epifcopus  difpenfare 


q.  p. 
pa.i. 


fup.q, 

a.pa» 

1. 


Digitized  by  Google 


64-1  DE  IRREGVL  ARITATE. 
cum  illeaitimo  ad  Tonfuram  & minores  Or- 
dines, ficut  & ad  beneficium  fimplex;  ad  Or- 
dines vero  facros , & alia  beneficia  qua?  ordi- 
nem facrum  requirunt , difpeniare  non  poteir, 
vt  habetur  cap.  de  filiis  prefbyterorum iin  6. 

Atque  hadenus  de  cenluris  Ecdefixad  ma- 
jorem Dei  Gloriam  & ipfius  Ecclefia  vul*- 
tatem. 


«4? 


APPENDIX. 


DE  STATE  CLERIC ALI 
& Eccltfiajlic*  HierarchU 
difaphna. 

RWJ  E quid  cornm  , qu«e  perlbnas  diuino 
f£o<n  cultui  mancipatas  fpeflant , hoc  in  opere 
. J Relideretur , hanc  appendicem  inllar  cu- 
rufdam  veluti  lupplementi  ad  illius  calcem 
fubjecimus  j in  qua  breuiter  adnotauimus  e* 
quae  ad  Cler  calem  ftatum  & Ecclcli?ftic« 
Hierarcbiaf  dilciplinam  pertinent  j nec  in  aliis 
huius  libri  partibus  commode  potuerunt  ex- 
plicari : vt  quinis  lactis  ordinibus  initiatus» 
aut  Ecclefiafticis  minifteriis  adferiptus  ob  ocu- 
los habeat  , & vno  veluti  afpedlu  facilius  in- 
tueri polllt,  qua:  fint  muneris  fibi  impoliti  par- 
tes, quid  ve  ratione  chara<fteris , aut  benefici', 
leu  officij  fufeepti , puellare  teneatur. 


ARTICVLVS  I. 

"D*  primo  ad  ftatum  Clericalem 
ingrejfu. 

QV  o V I A K »» trnni  aCtione  fufaf.ensU 

( vt  loquitur  Catechifmus  Romanus^  p % c 

magnopere  refert  , quem  fibi  qmjTjut  finem  _ * * 
«onjhtuat  : ofttmt  enim  fine  pofito  * re  cie  omnia  ' 


Digilized  by  Google 


6 44  APPENDIX. 

eonfequssntur  : qui  facris  initiari  volunt  , h«t  in 
frtmu  attendere  debent , vt  nihil  /ibi  tanta  munere 
indignum  proponant ; ire.  w dii/  enim  eo  con/ilio  ad 
hanc  viuendi  rationem  fe  conuertunt , vt  qua  ad  vi- 
(tum  vcfiitumquc  necejjaria  funt , parent ; itavtpra- 
terquailum  nihil  aliud  m facerdotio  , quemadmodum 
vulgo  cateri  omnes  in  quouis  flrdidi  artifi cq  genere, 
ip  e flare  videantur:  quamuis  enim  ex  ^ Apoftoli  /in- 
tentio, , naturalis  fr  diuina  lex  iubear , vt  qui  altari 
/eruit,  /e  altari  viuat/amen  quaftus  & lucri  cautm 
ad  altare  accedere , maximum  fticrilcgium  eft.  filios 
honoris  cupiditas  & ambitio  ad  Sacerdotalem  ordi- 
nem ducit.  ,Alij  vero  , vt  diuitiis  affluant , initiari 
volunt:  cuius  quidem  rei  illud  argumento  eft,  quod 
ni/i  opulentum  aliquod  Eectefiafticum  beneficium  eis 
deferatur,  nullam /acri  Ordinis  cogitationem  habent: 
hi  vero  funt  quos  Saluator  nofter  mercenarios  appel- 
lat, &c.  'Soli  vero  illi  eflio  in  Ecclefiam  merito  in- 
troire dicuntur,  qus  a Det  legtime  vocati,  Ecclefia- 
flica  munera  eius  vnius  rei  caufa  fuflifimt , vt  Dei 
. ~ honori  infctuiant » &*. 

Quibus  quidem  verbis  monentur  quieunque 
in  Clirifti  Domini  Clerum  cooptari  cupiunt,  vt 
antequam  illius  fan<ftuarium  ingrediantur  , fe- 
rio apud  fe  perpendant , num  fead  lublimeillud 
vita:  genus  diuino  nutu  vocatos  agnofeant.  Ode- 
que enim  quipjuam  fumit  fibi  honorem  ( v t ait 
ffeb.t.  Apoftolus ) fed  qui  vocatur  d Deo  tanquam 
„ Aaron . 

Qrmd  vt  facilius  & certius  quifque  perfpice- 
re  poilit  ,confiderare  debet  num  a Deo  accepe- 
rit ea  , quae  ad  minifteria  Ecclefiaftica  rite  ob- 
eunda requiruntur  : quos  enim  vocauit,hos 
a.  Cor.  fiuxta  didlum  eiufdem  Apoftoli ) idoneos  efft- 
J*  t it  miniflros  nom  teflamenti. 

Atque  in  primis  debet  attendere  num  vlla 
Cenfura , Irregularitate , aut  alio  fimili  impedi- 
mento fit  obftri&us  ? num  aliquibus  prauis  in- 
clinationibus aut  vitiis  cum  Clericali  vit*  fan- 
Aimonia  e diametro  repugnantibus  obnoxios 
fit ; num  litteraturam  fufficientem  fit  adeptus, 
aut  falsem  ad  illam  adipUceudam  idoneus  iudi- 


DE  STATV  CLERICALI.  6 4f 
cetur  ? Confideret  praeterea  quae  fit  eius  mens, 
quod  confiljiunj  quis  voluntatis fcopus, in  hoc- 
Clericali  ilatu  ample&endo?  quonam  cius  in- 
tentio feratur  : Vniutrp.s  enim  ( inquit  S.  Ber- 
n ardus  fuper-illa  verba:  £cce  nos  rchqnin.su  om- 
nia , &c.  ] in  Ordinibus  Ecclejsajhctt , catertfque  ai 
fanduarium  pertinentibus  . honorem  quatentes  pro - 
pnnm  aut  dmittas  ,vel  corporis  voluptatem  .pofire- 
tno  qua  fisa  funt  non  qua  leftt  Qmfti  > mantfe/H 
prorsus  & indubitanter  non  ea  qua  ex  Deo  efl  chan - 
tM  . fed  aliena  a Deo  , & qua  omnium  malorum  ra- 
dix esi , cupiditas  introducit. 

Denique , quod  prrecipuum  efl , fuperioris  & 
prxlati  voluntatem  aufculetur ; non  precibus 
importunis  aut  aliorum  interuentu  animam 
cius  flcdlcre  nitatur  ;>  nihil  ablcondat  eorum 
qua:  ab  eo  fciri  debent  j led  totum  fe  illius  dii- 
cretioni  Sc  prouidentia;  permittat. 

Porro  ad  vocationem  illam  diuinam  eer- 
tms  dignolcendam  , conducere  plurimum  po- 
teft  j fi  ( quod  a plerifqtie  fantflorum  faclumlc- 
Siimus  ) qui  Clericali  militia:  adferibi  cupit, 
paululum  fe  a negotiis  fsecularibus  Sc  mundi 
conuerfatione  fubducat  , &in>  aliquo  feceffii 
antea&x  vita: rationem  a feipfo  repoicat,  con« 
feientirefordes  diligenter  abftergat , vt  purgato 
mentis  oculo , adfpirante  cccleftis  gratia»  luce» 
clarius  perfpicere  poffit , qua:  fit  in  re  tanti  mo- 
menti diuina  voluntas : ad  quod  etiam  viripra- 
dentis  confilio  plurimum  iuuari  poterit : certe 
S.  Paulus  ad  Apoftolatum  ipfiufmet  Chrifti 
Domini  voce  deftinatus,  8c  csleftibus  gratiis 
vfque  ad  miraculum  perfufus,  non  nili  Ananiae 
interuentu  diuinx  voluntatis  confilium  ag- 
1*0  ui  t. 


APPENDIX 


ARTICVLVS  II. 


De  habitu  & Tonfura  Clericali. 

Tr*&.  ,E  bis  iam  ? ’quid  fupra,  facra;  ordina- 
X.C7.  I 1'tionis  do&rinam  explicantes, delibnui- 
mus-  quse  quortfem  non  minimi  momen- 
ti eflcxenfenrur,  paulo  accuratius,  breuiter ta- 
men hfcdenuo  attingere  non  erit  inutile. 

Atque  in  primis  obfctuahdum  efl  icclcfiam 
lapienti  confiiio  voluifle  ,vc,  Sicut  Clerici  a laicit 
difirctt  tjf  debent  in  eonuerjatione  ( vt  dixit  S. 
Anaclctus  Papa  epifl.  ad  scclefins  per  Gaiiiam 
inflitutas  circa  ann.  Domini  167.  J ita  & in 
To>f*ra  & in  omni  habitu  difereti  apparerent.  Ex 
quibus  Pontificis  verbis  obiter  colligi  poteft, 
l.I.de  quam  fit  antiquus  ipfius  Tonfura;  Clericali* 
iiift.  vius,  quem  ab  ipfo  etiam  S.  Petro  incepi  fle  te- 
der.c.  Rabanus , afleritquefanclum  illum  Apo- 
2,  flo lum  hunc  ritum  primum  fumpfjfe  , vt  formam 

ir  Jimilitudinem  Chrijh  tn  capit * geflaret , dum  prt 
redemptione  nofira  crucii  patibulum  fib-.turiu  , d ne- 
fanda Indarum  gente  acutu  fpinarum  aculeu  cort- 
naretur. 

Ha*c  autem  Tonfura  Clericalis  duo  prsefer- 
tim  fecundum  Ecclefi#  inllitutum  requirit» 
primo  vt  Clerici  comam  non  relaxent  aut  nu- 
triant: quod  in  plurimis  Conciliis  fub  anathe- 
mate prohibitum  efl,  nominatimque  in  Conci- 
lio Barcinonenfi  fub  Vigilio  Papa  can$.  Cone. 
Romano  fub  Grcgorio  2.  cap.  vlt  Cone.  Mo- 

? tintino  i.fub  Leone  IV.  can.if.  Cone.  Tri- 
urienfis  fub  Formofocan.  j 7.  8c  aliis. 
Secundo  vt  in  modum  circuli  & coronat 
Ton furam  in  capite  gefient:  quod  etiam  plu- 
rimorum Conciliorum  decretis  flatutum  repe- 
ritur  ac  potiflimum  Concilij  Aquilgranen- 
fis  i.  fub  Stcplrano  V.cap.  1.  Cone.  Latcrancn- 


DE  STATV  CLERICALI.  64.7 
fis  fu b Innocencio  Ill.cap.  16.  Concilii  Oxo- 
uicnfis  fub  Honorio  eap.de  habitu  Clerico- 
rum, Cone.  Rauennatis  fub  Honorio  IV.  ru- 
brica 3.  & Concilij  Palcntini  fub  Vrbano  VI. 
rubrica  de  Clericis  conjugatis. 

Similiter  etiam  clericalis  habitus  deferendi 
lex  , quas  in  iifdcm  Conciliis  lata  eft , & in  plu- 
rimis aliis  etiam  noftri  huiufce  fxculi  confir- 
mata , duo  prasfertim  capita  continet  Primum 
ipfius  habitus  materiam  fpc&at  de  qua  in  C011-  Cart.6, 
cilio  Nicasno  2.  id  memorabili  decreto’*  con- 
ftitutum  fuit  : vt  Epifcapi&  Qer,ct ex  fericeistex t- 
turis  variatum  vef  intentum  non  habeant  > nec  fe- 
fplendidu  vftbxs  exornent.  Quod  etiam  fimili 
modofancitum  repetitur  in  Concilio  Palcntino 
cap.  6 Se  in  Concilio  Latcranenfi  fnb  Leone 
X-  in  bulla  reformationis , & in  Concilio  Se- 
nonenfi  paulo  ante  Tndentinum,  & in  Con- 
cilio Mediolanenfi  1.  fub  S.  Cnrolo  Borro- 
raa?o;in  quibus  & plurimis  aliis  Conciliis  tum 
Prouincialibus  tum  dia?cefnnis  prohibita?  funt 
in  priuato  habitu  Clericali  fcrica?veftes  , Sc  la- 
nearum folummodo  vfus  vniuerfali  propemo- 
dum  icclefi®  praxi  approbatus  fuit. 

Secundum  eiufdem  Clericalis  habitus  for- 
mam reipicit ; vt  fcilicet  veftcs  eiufmodi  fint 
talares:  quod  habetur  cxcolleftioneantiqnoru 
Canonum  a S.  Martino  Bracharenfi  Archie- 
pifeopo  fa&a  circa  annum  Domini  f72.Sc  in 
Concilio  Romano  fub  Zacharia  can.  31.  ac  vc 
alia  plurima  Concilia  omittamus  demum  in 
Concilio  Senonenfi  cap.  24.  his  verbis.  Vef  et 
fint  talares  , nec  nwna  amplitudine  fuperf.it*  , nec 
plus  acjuo  conttriSt*  , in  tjuibus  Clericalis  ordmu 
honestas  & modcjha  deprehendatur  , faflu*  > ia  hian- 
tia , vel  elationis  vitium  dentietur.  Prxterea  vt 
veftes  Clericales  nigri  fint  coloris  , quamuis 
enim  olim  violaceus  color  apud  quofeunque 
Clericos  in  vlb  eflet,  (vt  oblerunt  Baronius  ; 
nihilominus  communis  Ecclefiasvfus  obtinuit'  * 
nunc  , vt  colore  violaceo  Epifcopis  referuato,  Vg  * 
alij  Clerici  fufeo  fcu  nigro  Yterencurj  quod  ^ ' 


Digitized  by  CoogI 


<?4S  APPENDIX. 

etiam  in  Concilio  Mcdiolancnfi  j.  cap.  de  Cle- 
ricorum veftiui  & in  Concilio  Burdega lenii  an. 
If8?.  & Aquenfi.  If8f-  ronftitutum  cft  : quas 
quidem  fanctiones  Apoltelica  Sedes  coniir- 
mauit. 

His  autem  Conciliorum  adeoque  Ecclefias 
vniucrfie  toties  repetitis  decretis , omnes  omni- 
no Clericali  militi»  adfcripcos  conftringi  ma- 
nifeftum-eft  : quodquamuis  hifcc  vltimistem- 
poribus  , relaxata  nonnihil  Ecdefiaftica  d ifci- 
plinaynon  ita  ftriAe  exigatur  ab  iis,  qui  Cleri- 
cali loiummodo  tonfura-initiati  funtj  cerrum 
. eft  tamen  Clericos  beneficia  sfrit  officia  iccle- 
fiaftica  obtinentes  ,aur  ordinibus  icdefiafticis 
prariertim  iacrisinitiafos , ad  TohTuram  &ha- 
bjtum-  'Clericalem  •ftri^ri:  obligari  {,  quod  Con- 
fef!'.  cilium  Tr  'dentinum  expreffis  his  verbis  decla- 
14.  C.  tauit.  Omnes  Scclefiajhcx  pcrfutix  quantum  cum  que 
6-  <Ae  exempta , qua  aut  m facris  fuerint , aut  dignitates, 
f ef.  perfonatus  , officia  , aut  beneficia  qualiacumque  Ec - 
clefiafiica  obtinuerint  , fi  pofiquam  ab  Epifcopo  fu» 
etiam  per  ediftum  publicum  moniti  fuerint , bene- 
fiam habitum  Clericalem  illorum  ordini  & digni- 
tati congruentem  , & iuxta  ipfius  Epifccpi  ordina- 
tionem  &•  mandatum  non  detulerint  , per  fufpoifio- 
nem  ab  ordinibus  ac  officio  £r  beneficio  , ac  futi  ibus  , 
reditibus  £r  preuentibus  ipforum  beneficiorum  ; nec- 
tion  fi  femel  correpti  denuo  in  hoc  deliquerint  , etiam 
per  pnuationem  beneficiorum  tiufmodi  coerceri  pofimt 
debeant. 

Ex  cuius  decreti  tenore  fequitur  hodie  Cleri- 
cos Tonfuram  & habitum  Clericalem  contem- 
ptui aut  negleAui  habere  fine  graui  peccato  non 
polle  5 ciim  poena  fafpcnfionis  generalis  in  il- 
lius legis  violatores  decernatur , quam  nonnili 
ob  peccatum  aliquod  graue  decerni  ex  ante  di- 
difp.  Ais  conitar.  VndeNauarrus,  Reginaldus,Ric- 
8. de  cius,Henriques,&alij apud Bonacinam, docent 
i*cr.  Clericum  in  lacris  Ordinibus  conftitutum  aut 
crd.q.  obtinentem  beneficium,  peccaturum  mortaliter 
vr.ic.  fi  notabili  aliquo  tempore  Tonluram  aut  habi- 
pu.vlt  tum  Clericalem  non  deferat ; obtinuit  tametr 


DE  STATV  CLERICALI.  649 
vfos  communisDoctorum  & piorum  fiuffrngio 
& praxi  approbatus,  vt  Clerici  ejuicunque  itet 
facientes  aut  alia  fimiJi  de  caula  orcuiorem  ali- 
quam vellem,  quam  iotanellam  vbeant,gcftarc 
licite  polline;  cum  in  ea  liifficiens  habitus  Cle- 
ricalis nota  reperiatur , per  quam  , accedente 
praefertim  Tonluia  5 ab  aliis  Isicis  facile  diftin- 
guantur. 


ARTICVLV  S III. 

* V 

De  Beneficiis  Ecclcfiaflicis. 

NOmini  beneficii  EccltdnftkHntciT.v 
gitur  ius  perpetuum  percipiendi  fructus 
ex  bonis  Ecclcnafticis , propter  aliquod  offi- 
cium fpirituale  authoritate  Ecclefia;  conftitu- 
tum.  Ita  Leffius  lib.  2.de  Iuli.  & Iurecap.34, 
dub.  x. 

Sunt  autem  alia  beneficia  regularia,  qua;  lo- 
Jis  regularibus  competunt , 8c  alia  lecularia  , 
qua:  lecularibus  conferuntur.  Item  alia  fune 
beneficia  duplicia  ( vt  loquuntur  Canonilla; 
apud  Rcbuftumin  praxi pag.6. ) alia fimplicia. 
Duplicia  vocantur  illa  qua;  adjunblam  habent 
aliquam  adminiftrationem  aut  eminentiam  in 
Ecclefia  ; qualia  lunt  beneficia  curata , Archi- 
diaconatus,  Epifcopatus,  &c.  beneficia  fimpli- 
cia dicuntur  illa  qua;  nullam  adminillrationem 
aut  eminentiam  eiulmodi  habent , fed  tantum 
inllituta  fiunt  ad  preces  Deo  fundcndas,aliaque 
diuina  officia  obeunda ; tales  fiunt  Capellania;  , 
&c.  vt  docet  Nauarrus  &alij  apud  Lellium 
fiup.  dub.  2. 

His  breuiter  pramotatis  , ex  vatiis  ac  pluri- 
mis qua;  a Theologis  circa  beneficia  dilpurari 
lolcnt,  praecipua  & maxime  ficitu  neceflaria,  ex 
communi  & magis  rcccpta  probatorum  autho- 
rum  dofiirina  hic  breuiter  lubijciemus,&  qiuc* 
fiuunculis  aliquot  explicabimus. 

^ E e 


$fo  appendix 


qv^stiyncvla  i. 

Quot  modis  beneficict  EcclefiaJUca  licit  e 
obtineri  pofiint. 

QV  I n Q_y  E prcefertim  modis  beneficia 
hodie  obtineri  poflimt.  Primo  pradenta- 
tionefeu  nominatione  patroni  & inftitutione 
collatoris : fecundo  eledione  & confirmatione: 
tertio  collatione  libera  : quarto  refignatione  in 
fauorcm  cum  lectita  collatione : quinto  permu- 
tatione. 

Preientatio  feu  nominatio  eft  per-bna?  ali- 
cuius idonea:  per  patronum  Epifcopo  vel  alteri, 
ad  quem  inftitutio  feu  collatio  pertinet,  legiti- 
me fada  exhibitio : inftitutio  autem  eft  ipfiu* 
beneficij  iuriumque  illius  collatio  & attribu- 
tio : & hoc  inftitutio  feu  collatio  fieri  lohim 
poteft  perEcclefiafticosjpr.efentatio  vero  etiam 
per  Iaicos. 

Eledio  in  eo  differt  a pro- curatione,  quod 
elediofiat  a pluribus  vt  a Capitulo,  & d folis 
Ecclelfiafticis , per  fuf&ajgia  , pradertimque  in 
prolaturis  locum  "habeat : pradentatio  vero  etil 
ab  vna  perfona  etfi  laica,  & in  quouis  benefi- 
cij  genere.  Confirmatio  vero  eft  collatio  bene- 
fici) fada  eleclo;  ficut  inftitutio  eft  eadem  col- 
latio fada  profentato  feu  nominato. 

Collatio  dicitur  quando  beneficium  folo  iu- 
if  Prolati  datur,  necliibeft  iuri  patronatus. 

Refignatio  eft  quando  quis  beneficium  fuum 
libere  refignat  feu  dimittit  in  manibus  collato- 
ris in  fauorem  alterius. 

Permutatio  denique,  quando  hoc  refignatio 
fit  caufa  permutandi  beneficii  cum  alterius  be- 
neficio. De  quibus  videri  poteft  Leftius  fupri. 

Qurres  vtrum  beneficia  fint  femper  dignio» 
ritus  conferenda.  Refpondctur  quod , licet  i* 
*ui  refignat  beneficium  in  fauorem  altcrittf* 


Digitized  by  Google 


DE  ST  AT  V CLERICALI.  6fi 
non  cencnrur  querere  digni  fTimum,fed  fufficiat 
fi  dignus  iit  rcugnatatius  : electores  tamen, 
priefentatores  , Sc  collatores  tenentur  i em  per, 
quantum  in  ipfis  eft  , curare , vt  digniffimis 
conferantur  beneficia  , pradertim  curam  ani- 
marum annexam  habentia  , vt  ex  S‘.Thoma  Sc 
plurimis  aliis  Theologis  docctLeffius  fup.dub. 
J4.idque  variis  SS.  Patrum  authoritaribus 
fiife  probat  5 ita  vt  peccet  mortaliter  is  qui  eli- 
git, pradentat,  aut  confert  beneficium,  prader- 
tim  curam  animarum  annexam  habens,  digno, 
prartermiflb  abfiquc  vlla  caufa  legitima  eo , qui 
notabiliter  dignior  & aptior  videtur  , fperatur- 
que  multo  melius  functurus  officio.  t«uod  ctia 
confirmari  poteft  ex  Concilio  Tridentino  fefT. 
14.  cap.  1.  vbi  dicitur  exprefte  , Omnes  irjin- 
gulos  , qm  ad  promotionem  proficiendorum  quomodo- 
cumque tus  habeat  , mortaliter peccareynijt quo)  dignio- 
res & Ecclejia  magis  vttles  ip/i  ludicau.rmt , non  qui- 
dem precibus  vel  humano  affettu , aut  ambientium 
fuggejhombus  , (id  eorum  exigentibus  meritis  prafici 
diligenter  cur  asternit. 

Didum  eft  ( abfque  legitima  caufa  ) quia  fi 
V.  g.  patronus  pradentet  dignum,  collator  con- 
ferre tenetur  , etfi  alios  magis  idoneos  nouc- 
rit:Itemfi  beneficium  ex  inftitutione  fua  con- 
ferendum fit  alicui  ex  certa  familia  : tum  enim 
aptiffimo  ex  illa  familia  conferendum  erit,  non 
vero  aliis, etfi  aptioribus. 

Quocunquc  autem  modo  beneficium  aliquod 
obtineatur,  cauendum  eft  pne  cancris  fimonia: 
peccatum, quod  in  pnedictis  omnibus  obtinen- 
di beneficij  modis  reperiri  poteft,  tam  ex  parte 
obtinentis  quam  conferentis  aut  patroni  : de 
quo  quidem  peccato , quoniam  nimis  crebro 
fuenire  folet,  paulo  accuratius  nobis  agendum 
eft. 


appendix 


6fz 


i 

QV  je  stivn  cvla  ii. 

Quibus  modis  fimonia , tum  in  aliis  cd- 
fibus , tum pnefer  tim  in  obtinendis 
beneficiis  committi  po/fit. 

$.  ClMoy  iit  peccatum  a Simone  Mago 
O nomen  accepit,  eo  quod  primus  dona  Spi- 
ritus fandi  pecunia  emere  voluerit , Sc  vt  lo- 
quitur S.  Auguftinus  trad.  IO.  in  S.  Ioan.  vole- 
bat emere  Spiritum  fontium  , quia  volebat  vendere 
Spiritum  fontium : ex  quo  Mum  eft,  vt  pecca- 
tum illud  , quo  fpirituale  aliquid  aut  fpirituali 
annexum  pecunia  aut  aliqua  re  pretio  aritima- 
bili  emitur  aut  venditur  , Simonia  nuncupatur. 
Quam  graue  autem  fit  illud  peccatum  , patet 
tum  ex  obiurgatione  alperrima , qua  S.  Petrus 
erga  praefatum  Simonem  vfus  eft  ; tum  etiam 
ex  eo  quod  cap.  '^perimitur  i.  q.  i.  appellatur 
Execralnlc flag.tium ; & cap.  focuti  i,  de  nrnonia. 
dicitur  J Simoniacam  pe  flem  fui  magnitudine  alios 
anima  morbos  vincere,  & cap.  fone  if.  quadi.  I?. 
dicitur . Injlar  publici  critninu  Ufo  masejlatu  'JJi 
puniendam. 

Eft  autem  triplex  fimonia  ( vt  docet  Toletus 
lib.f.cap.86vl  mentalis,  conuentionalis,&  rea- 
lis.  Simonia  mentalis  duplici  modo  contingere 
poteft : primo  cum  quis  deliberate  vult  emere 
atit  vendere  aliquid  fpirituale  : fecundo  cum 
aliquid  exterius  facit  ciim  intentione  emendi 
•ut  vendendi  aliquid  fpirituale  fine  vllo  paclo 
excerno ; vt  fi  quis  obfequium  prscftet  prsdato 
aut  patrono  hac  intentione , vt  conferatur  ilii 
beneficium  in  obfequij  merccdem. 

Simonia  conuentionalis  eft, quando  aliquod 
pa&um  externum  interuenit  j quod  tamen  fiue 
ex  vtraque , fiue  alterutra  parte  nondum  exe- 
curioni  mandatum  eft. 


DE  STATV  CLERICALI.  6n 

Simonia  xealis  cft  quando  ex  vtraque  parte 
paftum  execudoni  mandatum  cft. 

Quocunque  autem  modo  limonia  commit- 
tatur , eft  femper  grauilfimum  peccatum  ; non 
tamen  incurruntur  poena?  aduerfus  fimoniacos 
decreta;,  ni  fi  propter  fimoniam  realcm,  aut 
propter  conuentionalem  , quae  in  confidentia 
rcperitur,  vt  docet  8c  probat  Lcflius  . & ex  in-  fupra 
fra  dicendis  patebit.  dub. 

Quoniam  vero  innumeris  prope  modis  hoc 
peccatum  committi  potcft,  quos  figillatim  per- 
lequi  nimis  prolixum  foret , proponemus  hic 
regulam  generalem  communitera  Theologis 
receptam  , qua  dignofci  poterit  in  quouis  cafu 
particulari  vtrum  limonia committatur  necne  ; 
ad  cuius  faciliorem  intelligcntiam  fupponi- 
mus  r.  nomine  rei  fpiritualis,  qua?  per  fimo- 
niam  vendi  aut  emi  dicitur «intelligi  a Theolo- 
gis ( vt  recle  obferuat  Leilius, ) nop  id  omne,  l.r.ca. 
aut  folum,  quod  eft  incorporeum,  fedid  quod  3 f. 
cft  aliquo  modo  fupernaturale , fiuc  fic  aliquid  dub.i. 
reale,  fiue  aliquid  morale  tantum  , fiue  in  mo- 
dum aftus , fiue  in  modum  habitus  , vt  funt 
▼irtutesfupcrnaturales  , gratia;  gratis  data;  aut 
gratum  fidentes , facramcnta  , & quiuis  vfits 
potcftatis  alicuius  fupernaturalis : vel  etiam  id 
quod  eft  rei  fupcrnaturali  annexum;vt  funt  be- 
neficia Ecclcfiaftica,  &c. 

Supponimus  i.  pecuniam  aur  aliquid  pecu  * 
niaatftimabile»  vario  Sc  multiplici  titulo  pro 
aliqua  rc  fpirimali  daripofTe  : fcilicer  vel  per 
modum  pretij  ipfius  rei  fupernat  uniis,  vel  per 
modum  eleemofyns  & fuftentationis,qu,-e  mi- 
niftro  Ecclefiaftico  tribuitur;  vel  per  modum 
oblationis,  que  Deo  fit  in  periona  miniftri;  vel 
per  modum  liberalis  & gratuita:  donationis , 
aut  denique  ner  modum  laudabilis  conliictudi- 
nis  ab  Ecclefia  approbate. 

Supponimus  3. ex  communi  & rccepta  Theo- 
logorum do&rina  ( cuius  probatio  videri  poteft 
apud  Leifium  ) dupl»cm  ede  fimo  niam,  aliam  fup. 
iure  diuino,  aliam  iure  humano  &Ecclefiaftico  dub-4. 

E e iij 


Digitized  by  Google 


<P4  APP  END  I X 

prohibitam  : e.  g.  venditio  quantis  aut  emptio 
rei  fpiritualis  fupernatuxqlis  eft  fimonia  iure  di- 
uino  prohibita, vt  cx  variis  Scriptura  locis  pro- 
bat LelTius ; venditio  autem  vel  emptio  rei  ali- 
cuius temporalis, qua;  alicui  rei  fpirituali  anne- 
xa eft,  v.  g.  emptio  aut  venditio  beneficiorum 
Ecclefinfticorum  , quoad  partem  temporalem  , 
fimonia  eft  Ecdefiaftico  iure  verita  : quia  ( vt 
idcmLelfius  fui  e declarat ) quamuis  ius  ad  per- 
cipiendos frufius  beneficij  materialiter  & leor- 
fim  a quouis  officio  fpirituali  & facro  confidcra- 
tum , fit  aliquid  temporale, quod  proinde  diui- 
no  iure  non  eft  inucndibile  , Ecclefiafticis  ta- 
men legibus,  qua:  ab  eodem  JLe/fio  & aliis  Do- 
loribus fuse  citantur , ob  reuerentiam  rei  fpi- 
iitualis  annexa;  prohibitum  fiiit,  ne  tale  ius  ve- 
dipolTet : vndeficut  Ecclefiapotcft  decreto  a- 
liquo  fuo  locum  materialem  diuino  cultui  di- 
catum reddere  immunem,  ita  vt  qui  violat  im- 
munitatem illam  Ecdefiaftico  iure  introdu- 
dam,  peccet  contra  virtutem  religionis , adeo- 
que  peccatum  facrilegij  committat  : ita  rem 
temporalem  rei  fpirituali  annexam  > propter 
annexionem  illam  poteft  a venditione  reddere 
immunem,  ita  vt  fi  vendatur  aut  ematur  pretio 
aliquo  temporali , venditio  illa  aut  emptio  fi- 
moniaca  cenfeatur. 

Hisfuppofitis  , ad  dignofeendum  in  quibus 
cafibus  fimonia;  labes  incurratur  , vel  non  in- 
curratur , generalis  regula  ha;ccfto.  Quoticf- 
cunque  aliquid  fpiritunle  vel  fpirituali  anne- 
xum, ( eo  fenfu  qui  fupra  explicatus  eft ) emi- 
tur aut  venditur : id  eft  quotiefeunque  pro  tali 
reaedpitur  aut  datur  aliquid  pecunia  xftima- 
biletanquam illius  pretium,  toties  peccatum 
fimonia;committicur ; fecus  vero  fi  alio  titulo 
detur, vel  accipiaturstunc  enim  perpendendum 
eft  qualis  fit  ille  titulus , an  verus  & legitimus, 
an  vero  fucatus  & ad  palliandam  fimoniam  ap- 
pofitus. 

Ex  quo  intelligitur  ad  rationem  fimonia:  duo 
praefertim  requiri ; quorum  vnum  eft  pretium. 


DE  STATV  CLERICALI.  6(K 
qualis  cft  pecunia,  aut  quiduis  aliud  pretio  alis 
quoaeflimabile,  quale  cft  munus  a lingua.,  vel 
i manu  vel  ab  obfequio,vt  communiter  docent 
Theologi : alterum  eft  veluti  merx , fcilicet  res 
aliqua  fpiritualis  aut  fpirituali  annexa,  qua;  ta- 
li pretio  aeftimaturjcoquc  venditur  aut  emitur  : 
vnde  qutiefcunque  harc  duo  fimul  concurrunt 
toties  committitur  limonia  ; fi  vero  vel  vnura 
illorum  defit,  non  committitur. 

Ex  ante  didis  fequitur  i.  non  elTe  fimoniam 
fi  pretium  aliquod  vel  merx  recipiatur  pro  mu- 
nere docendi  feientiam  aliquam  naturali  indu- 
ftria  comparabilem:  quia  ciufmodi  fidentia  non 
eft  quid  fupernaturalc ; & praeterea  ( vt  recte 
obleruat  Alenfis)  merx  illa  proprie  loquendo 
non  tam  datur  pro  dodrina  quam  pro  labore 
docendi,  qui  eft  pretio  ajftimabilis:  qua  ratione 
etiam  licite  merces  aliqua  honefta,  pro  traden- 
da Theologia:  doctrina  dari  aut  accipi  poteft  , 
ratione  laboris,  qui  in  (cientia  adeo  1'ublimi  & 
ardua  rede  explicanda  non  nifi  maximus  efle 
poteft  , quique  proinde  ipfius  corporis  vi- 
res valde  exhaurire  fiolet : quod  etiam  docent 
Adrianus,  Caietanus  , Vidoria  , Sotus,  Sua- 
xes  Sc  alij  apud  Laymannum  cap.  7.  de  fim.  pa- 
xagrapho  4. 

Sequitur  2.  neque  etiam  committi  fimoniam 
fi  Sacerdotes  ftipendium  feu  honorarium  acci- 
piant pro  celebrationibus  Mtdarum,  excquiis 
mortuorum  alijfique fiindionibus  Ecclefiafticis* 
quando  illud  non  datur  per  modum  pretij  , fied 
per  modum  eleemofiynte  & fuftentationis , aut 
laudabilis  conluetudiuis  ab  Ecclefia  approbata; 
vnde  Apoftolus  dicit  quod  Sui  m ("cerario  ope. 
ruitur,  qua  de  j aerario  funt , edunt ; & qui  altari  de 
firuiunt cum  altari  participant’.  & cap.  ad  ^Apifhli- 
eim  audientiam  de  limonia  , exprelse  habetur  , 
quod  quamuis  Sacerdotibus  &Clericis,pro  his 
& fimilibus  pecuniam  exigere  & extorquere 
prohibitum  fit ; laici  tamen  laudabilem  confiue- 
tudinem  pia  erga  fandam  Eccleliam  deuotione 
in  nodudam  infringere  non  debent  fub  praetex- 

£e  iiij 


2.  p.  q- 
i8f-n. 
?• 


t.  Cir> 
9- 


Digitized  by  Google 


ic.  vlt.  cum,  vt  docent  S.  Thomas,  Sotus , Sylucfter , 
de  lim  Suares  apud  Laymannum,  qui  etiam  meri; 6 
para-  dubitat  vtrum  quando  monafterium  diues  eA, 
gxaph.  licitum  iit  aliquid  eiufmodi  titulo  fuftentatio- 
■+•  nis  exigere:  certe  S.  Do&or  aperte  declarat. 

. dift  Qu&ndo  fine  grauamine  monnflerij  recipi  pote  [i  notii - 
ar.q.y.  *****  ‘ efi  alitjmd  exijren  : cui  iubfcri- 

a a.q.i  bunt  Caietanus , Viftoria  , R ofella , Armilla* 
ad  7.  Leffius,  Suares  & alij  apud  Laymannum  fupra, 
& Innocentius  III.  in  Concilio  generali  La- 
reranenfi  cap.  64.  habeturque  cap.  Quoniam, 
de 'limonia,  poenitus  prohibuit,  ne  moniales 
pro  aliis  in  esettim  & Monafterium  fuum  coop- 
tandis & admittendis,  pretium  vllum  recipiant 
px?textu  paupertatis,  non  quidem  ver?,  led  fi- 
&x  & fimulatae.  Quamuis  autemLeifius  cit.cap. 
3f.  dub.  12.  Tolctuslib.  y.  cap.  89.  & quidam 
ah)  Theologi  nitantur  excuiare  praxlm  illam 
qua»  in  omnibus  ferme  monafteriis  etiam  ditif- 
nmis  nunc  viget,  vtin  ea  nonnifi  mediante  do- 
te ac  pretio  mb  obtentu  fuftentationis  pateat 
aditus ; idem  tamen  Leftius  fatetur  id  cfle  ve- 
rum auaritia»  iignii,  & fpecie fimoniie retinere, 
t.  4.  c.  Sequitur  4-nullam  efTe  limoniam  quando  ca- 
4.  nu.  lices  & alia  vala  & veftimenta  facra  venduntur 
jx.  aut  emuntur,  quiavt  ex  communi  Theologo- 
rum confenfu  docet  Suares , haec  & fimilia 
quamuis  confecrata&  cultui  diuiuo  dicata  re- 
maneant femper  fecundum  fe  pretio  arftimabi- 
lia,  ac  proinde  vendibilia:  coniecratio  enim  non 
nifi  accidencaliter  illis  annectitur : fi  tamen  ma- 
iori pretio  venderentur, quia confccrata  funt, 

tunc  limonia  committeretur  vt  docet  Tolenri 
fup.  & faris  per  fe  patet. 


6 APPENDIX 

tu  Canonica»  pietatis,  fed  quod  per  Epi/copnm 
ad  id  poliunt  compelli. 

Sequitur  ?.  nullam  quoque  committi  fimo- 
niam  quando  pro  dote  puella»,  que  vitam  reli- 
giofara  vult  profiteri,  aliquid  ab  ea  vel  eius  pa- 
rentibus accipitur;  cum  id  accipiatur  per  mo- 
dum fuftentationis;  lecus  vero  fi  praecile  pro  ip- 
fa  fufeeptione  ad  ftatum  religiofum  aliquid  ac- 
ciperetur, quia  tunc  edet  id  omnino  limonia- 


Digitized  by  Google 


DE  STATV  CLERICALI.  6f7 

Quod  autem  fpccl.it  ad  fimoniam  qua: in  be- 
neficiis Ecclefiaftids  rcpcriri  potcft,  vr  facilius 
& certius  digno'ci  pollit,  in  quibufham  cafibus 
id  contingar,  obferuationcs  aliquas  cx  magis 
communi  & recepta  Dodorum  lententia  Jiic 
breoiter  fubijcicmus. 

Prima  eft,  nullam  c/Tc  fimoniam  refignare  be- 
neficium in  fauorem  tertijeum  claufula  (AV> 

Aliter,  nec  ahiis ) quando  eiufmodi  refignatio  fit  cnp. 
in  manibus  fiummi  Pontificis  vt  cx  Rebuflb  , 
Nauarro,  & alijs  docet  Lefiios;  & fatis  ex  com- 
muni  vfii  & praxi  conflat. 

Secunda,  nullam  quoque  cfTe  fimoniam  refi- 
gnare beneficium  in  manibus  eiufdem  fummi 
Pontificis  referunta  aliqua  moderata  penfione , 
vt  docet  idem  author  & ex  communi  vfu  fatis  ^„1,. 
patet.  Imo  qui  vult  refignare  in  fauorem  terti j 
fub  onere  alicuius  penfionis , potcft  licite  cum 
illo  tranfigere  de  illa  , non  quidem  abfolute  , 
fedfub  beneplacito  Pontificis  ; alias  fi  abfolute 
faccret,fimoniam  committeret. 

Quieres  vtrum  is  qui  refignat  fub  onere  pen- 
fionis ad  faciliorem  & tutiorem  illius  lolutio- 
nem  de  hypotheca  aliqua  aut  fideiuflore  cu^t 
refignatario  conuenireiidtepoflit?  Refpbdetur 
polle,  djummodo  fiat  fub  eiufdeqa  fumtniPonti- 
ficis  beneplacito, & illius  authorirate  confirme- 
tur ; alias  illicitum  fore,  ac  fimoniam  jredoicf  e, 
vt  docet  idem  LefTius : qui  etiam  rede  m.onet 
in  refignationibus  quibufeunque  omne  padum 
de  onere  temporali,  quod  iurc  non  eft  anne- 
xum, lidce  fieri  non  pofle,  abfque  legitima  aq- 
thoritate  fuperioris : quod  maxime  obferuan- 
dnmeft. 

Tertia , refignare  vel  conferre  beneficium  ali- 
cui in  confidentiam,  id  eft  ex  intentione  illum 
obligandi,  vt  poft  ^aliquod  tempus  propinquo 
vel  amico  refignantis  , aut  conferent  is  autcui- 
uis  alteri  refignet,  aut  vt  penfionem  ex  ea  aljte- 
ri  foluat,  e/fe  fimoniam  confidentias  menta- 
lis: fi  vero  padum  intercedat,  e fle  confiden- 
tiam fimoni^  realis  , qua^peenas  iuris  infert,  Vr 


Digitized  by  Google 


'M 


*r8  APPENDIX. 

^ujj(  docet  idem  Leffius , & Bulla  habetur  in  Pij  V. 
’ quam  refert  Nauarrus  capite  ij.  numero 

lio.  . 

Quarta  eft,  beneficia  non  polle  licite  permu- 
tari fine  Praelati  authoritate:  & hanc  permu- 
tationem non  modo  illicitam  elle  ac  fimoniam 
dub,  redolere,  fed  etiam  irritam  & inualidam,  vt  ha- 
j betur  apud  cumdem  Leilium. 

Quaeres  vtrum  in  permutatione  beneficiorum 
compcnlari  polfitfru&uum, inaequalitas  ? Re- 
fpondetur  polfe,  dummodo  id  fiat  ex  licentia  & 
authoritate  fummi  Pontificis,  vel  referuando 
penfionem  ex  beneficio  quod  ampliores  habet 
prouentus,  vel  aliquid  praeftando,  quod  ab  iufo 
Pontifice  tanquam  iuftum  & licitum  approbe- 
tur, vt  docet  idem  Lelfius  fupra. 

Quinta  eft,  illum  qui  habet  ius  in  beneficio 
aliquo  , feu  cui  benehcij  collatio  legitime  facta 
eft,  polle  pretio  redimere  vexationem  iniuftam 
fi  forte  quis  illum  a poflelfione  capienda  impe- 
diat; nec  in  ea  redemptione  vllam  committi  fi- 
dab.  moniam,  vt  ex  S.  Do&orc,  Soto,  Nauarro,  8c 
ali  js  docet  Lelfius. 


QV iESTIVN  CVLA  III. 

Cianam  fint  pcen<e  contra  JimoniacQS 
conjiitut te. 

* i 

PO  EJt  A illf  fecundum  iuris  difpofitio- 
nem  non  incurruntur  nifi  ob  fimoniam 
commifiam  in  religionis  ingreflu,  Ordine , & 
Beneficijs. 

Atque  in  primis  excommunicantur  tam  dan- 
tes quam _ recipientes  aliquid  fimoniace  pro  in- 
greflu  religionis;  & qui  fic  admilli  funt , non- 
riifi  cx  dilpen latione  Ordinarij  in  Monafterio 
illo  manere  poliunt , vt  patet  ex  extrauag.  Vr- 
ban|  IV • qua^incipit ; Sane  ntn  in  vinea  Demini . 


Digitized 


I 


DE  STATV  CLERICALI.  6& 

Similiter  is  qui  confert  Ordines  limoniace,  eft 
excommunicatus,  vt  habetur  extrauag.  Cum  de- 
t -/labile,  de  limonia : eft  etiam  fufpcnifusa  col- 
latione cuiufuis  Ordinis,  etiam  tonfura»,  & ab 
exeeutione  omnium  munerum  Pontificalium: 
interdidus  eft  etiam  illi  Ecclcfix  ingreffus : & 
fi  contra  fufpcnfioncni  vel  interdictum  illuti 
aliquid  fecerit,  eft  liiipenfiis  abadminiftratione 
fure  Ecclefiae , & a perceptione  fructuum  om- 
nium fuorum  beneficiorum  , nullufque  poteft 
illum  abfoluerc  prreter  fummum  Pontificem  , 
etiamfi  delidum  fit  occultu ,vt  habetur  in  Bulla 
Sixti  V.  edita  in  male  promoucntes  & promo-  cjuj3_ 
tos  quod  intelligendum  cfl  pro  ijs  locis  rn  qui  2 . 
bus  Bulla  illa  promulgata  & recepta  fuit : exi- 
ftimat  fiquidem  Le/lius  illam  plcrifque  in  locis 
ignorari,  proindeque  non  ede  receptam. 

Qui  autem  Ordinem  aliquem  limoniace  fufi 
ceperit,  eft  excomunicatus  ipfo  fhdo,  vt  habe- 
tur cit.  extrauag.  Cum  detejlabde : eft  etiam  fuf- 
penfus  ab  exeeutione  fuorum  Ordinum , vt 
ibidem  dicitur;  & per  fupradidam  Bullam  Sixti 
V.  oriuntur  omnibus  dignitatibus,  officiis,  be- 
neficiis & efficitur  inhabilis  ad  omnia,  nec  ab 
alio  qua  a Rom.  Pontifice  abfolui  pofTe  dicitur. 

Denique  qui  beneficium  limoniace  confert 
aut  conferri  procurat,  eligendo  , pradentando, 
confirmando,  commendando,  eft  ipfo  fado  ex- 
communicatus , vt  habetur  ex  cit.  extrauag. 

Cnm  deteflabde : quse  poena  etiam  ibidem  decer- 
nitur contra  illos  , qui  operam  fuam  interpo- 
nunt, vt  beneficium  limoniace  obtineatur,  vel 
vt  Ordo  limoniace  conferatur. 

Qui  vero  beneficium  per  talem  fimoniam  ac- 
quirit, eft  ipfo  fado  excommunicatus,  & col- 
latio ac  prouifio  benefici  j-nulla  eft , nullumque 
ius  tribuit , vt  in  eadem  extrauaganti  ftatui- 
rur:  ac  infuper  fit  inhabilis  ad  idem  benefi- 
cium obtinendum , vt  habetur  capite  Nobis 
fuit dc  fimonia , & capite  penultimo  dc  ele- 
dionc.  Qua?  poenae  fimiliter  infiidae  funt  con- 
tia  eos  qui  fimoniam  confidentiae  committunt*. 

E e vj 


Digitized  by  Google 


660  APPENDIX, 

dub.  vt  explicat  Lefsms. 
ad, ' Quires  vtrum  pretium  fimoniace  acceptam» 
* fit  redimendum.  Refpondcrur  quod,  quarriuis 
Nauarrus  cap.  zq.  num-  io).  & 104. & quidam 
ali)  Theologi  exiftiment  nullam  ad  id  ede  obii' 
gationem,  probabiliter  tamen  & tutior  videtur 
dub.  fententia  Adriani,  Henrici,Soti  & plurimorum 
®3*  aliorum  Doctorum  apud  Lelsiura,  qui  aderunt 
pretium  illud  ede  reltituendum,  non  quidem  ci 
qui  dedit,  fed  Eccleflar  vel  pauperibus , vt  ex 
dub.  S.  Thoma  8c  alijs  probat  idem  Lefsius. 

Si.  


QV^STIYNCyL  A IV. 

Vtrum  licitum  fit  plura  fimul  beneficia 
pofsidere. 

VT  huic  qua*ftiuncul« fatisfiat,  nihil  aptius 
afferre  podumus,  quam  ipfius  Concilij 
Tridentini  decretum, in  quo  quis  edet  Ecclefia? 
fcir.24  vniuerfe  fenfus  luper  hac  re  declarauit  his  ver- 
17.  bis.  Cum  EcdefijJiicus  ordo  peruertatur , quando 
vnus  plurium  officia  occupat  i f an  fle  faerts  cano- 
nibus cautum  fuit , neminem  oportere  in  duabus 
Ecde/iis  adfirfii  : verum  quoniam  multi  improbe 
cupiditatis  atfeftu  /eipfosy  non  Deum  decipientes  ea  qua 
bene  conftituta  funt , variis  artibus  illudere  , fr  plu- 
ra Jtmul  beneficia  obtinere , non  erube fiunt : f an  fla 
fjnodus  debit.tm  regendis  Eccle/its  difiipltnam  reftituere 
cupiens  , pra/enti  deertto  , quod  in  quibufiunque  per- 
bonis quocunque  titulo  , etiam/t  Cardinalatus  honor i 
fulgeant . mandat  obfiruari  : fiatuir  vtin  pofierum 
vnum  tantum  beneficiis  Ecdefiafiicum /in gtslis  efferatur' 
quod  quidem  fi  ad  vitam  eius  cui  confertur  hviefie  fiu- 
fiinendam  non  fuffi ciat,  liceat  nihilominus  aliud/implex 
fufficiens  , dummodo  vtrumque  per  finalem,  rejiden- 
tiam  non  requirat  > eidem  conftrri.  Htcqucnon  me- 
do ad  Cathedrales  Ecdefias , fid  etiam  ad  alia  em- 


DE  STATV  CLE  RICALI.  66t 

nia  beneficia  tam fluularia  quam  r:gil ini  qttxrt nq:te, 
etiam  cnmmendata , pertineant  > citiufcxnqxc  tituli 
ac  qualitatis  exi  flant. 

Ex  quibas  Concilii  verbis  quaedam  fcita  ne- 
ccfTaria,  obfcruatu  dignifsima  colligere  poflu- 
mus. 

Primum  efl,  quod  quamuis  habere  plura  be- 
neficia non  fitintrinfcce  malum,  alioquin  nul- 
lo in  cafu  fuper  illis  difpcnfari  poiTcc,  non  efl 
tamen  ex  fe  omnino  indifferens,  fed  efl  ex 
genere  eorum,  quae  deformitatem  quamdam 
8C  inordinationem  prie  fc  ferunt  cimi  Conci- 
lium dicat  pluralitate  illa  ordinem  Ecclefiafti- 
cum  peruerti  ; proindeque  nonnifi  adhibitis 
certis  circumflandis  cohoncflari  pofTe:  quae  efl 
exprefft  ipfius  S.  Thomae  doclrina,  cui  com-  Quod- 
muniter ali j Theologi  fubfcribunc-  lib.  9. 

Secundum  efl , pluralitatem  illam  praefertim  art.  if. 
in  beneficiis  curam  animarum  habentibus  , 
cenferi  illicitam,  & cxprefse  declaratur  in  Con- 
cilio Tridentino  loco  fup.  cit.  & in  Conci- 
lio Lateranenfi  fub  Alexandro  1 1 1.  cap.  17. 
quod  etiam  fimiliter  intelligendum  efl  de  aliis 
quibufeunque  incompatibilibus  , quales  funt 
dignitates,  perfonatus  , officia  & alia  omnia 
beneficia  qure  refidentiam  requirunt : quae 
quidem  plura  fimul  retineri  non  poliunt, 
quamuis  vnumquodque  eorum  feorfim  ad  vi- 
tam honefle  fuflentandam  non  fufficiat , vt  ex 
Concilij  verbis  fatis  conflat.  Efl  tamen  verum 
aliquando  in  illa  pluralitate  beneficiorum  in- 
compatibilium  furnmum  Pontificem  difpcn- 
farc  polle,  quando  euidens  8c  notabilis  Eccle- 
fia:  necefsitas,  vel  vtilitas  id  exigit;  qua  ra- 
tione S.  Gregorius  , Martinum  , Paulinum , 
Agnellum , & alios  Epifcopos,  duobus  fimul 
Epifcopatibus  praeefle  voluit  : veriim  de  il- 
la necefsitatc  & vtilitate  Ecclefiae,  an  talis 
fit  quae  pluralitatem  illam  coram  Deo  excufet , 
penes  ipfum  furnmum  Pontificem  eflo  iudi-  - 
cium. 


r 


L Digitize 


1 Google 


X 


i ’* 


■ r 

k 5; 

. 

: 4 

i 

\ i 

\ 

> \ 

€ ■» 


i- 


662  APPENDIX 

Tertium  eft  , licitum  efle  plura  beneficia 
compatibilia  fimul  obtinere,  fi  ita  necefle  fit  ad 
honcftam  vitae  fuftentationem  , vt  ex  citato 
Concilij  decreto  habetur-  Compatibila  autem 
beneficia  in  diuerfis  quidem  Ecclefijs  cenfcn- 
tur  ea,  quorum  faltem  alterum  ad  refiden» 
dam  perfonaiem  non  obligat;  in  eadem  au- 
tem JEcclefia'  compatibilia  beneficia  dicuntur 
ea,  qua?  non  furit  vniformia  ,feu  qua;  ad  eaf- 
dem  fiindiones  minime  concurrunt  , quae 
„ proinde  in  cafu  fupradidae  necefliratis  fimul 
tradt-  reti  neri  poflent , nifi  alicuius  fpecialis  Ecclefi* 
*‘c:  conftitutio  vel  confuetudo  repugnet,  vt  docet 

de  be^  Naunrrus , JLc/fius  , & alij  apud  X-ayman- 
nen  num»  <•/'  5 ,, 

Quafis  autem  fit  honefta  illa  vitae  fuftentatio, 
cuius  neceflitas  pluralitatem  illam  beneficio- 
rum coram  Deo  excufet , prudentis  ac  timora- 
ti viri  iudicio  determinandum  eft  , qui  fpeda- 
tis  8c  perpenfis  circumftantijs  flatus,  conditio- 
nis , a-tatis,perfon3e  8c  aliis  fimilibus,  id  ex  ae- 
quo 8c,  bono  diiudicarc  debet : alia  fi  quidem 
cenfetur  efle  honefta  vita;  fuftentatio  requifita 
in  Epilcopo;  alia  in  lacerdotc  inferioris  ordi- 
nis : alia  iccm  efle  folet  ratio  vidus  in  perfona 
inultum  nobili  & illuflri , alia  in  ignobili.  Coi* 
flat  etiam  virum  dodum  ingenijque  dotibus 
procellentem,  ac  pro  bono  communi  Ecdefias 
laborantem  vbcriori  annona  indigere  , non 
quidem  ad  delicias  aut  faftum;  fed  ad  fuftentan- 
das  corporis  vires,  vel  ad  alia  adiumenta  nccef- 
faria  comparanda. 

..Quartum  denique  eft  celfante  caufa  rationa- 
bili & iufta,  fiue  honefto  fuftentationis , fiuc 
nece/litatis  aut  vtilitatisipfius  Ecclefiae,  (vt  fu- 
pra  didum  eft  J illicitum  efle  plura  beneficia  , 
quamuis  compatibilia,  fimul  retinere,  nec  ad  id 
vllnm  fummi  Pontificis  difpenfationem  pofle 
ful&agari,cum  hoc  beneficiorum  qualiumcunq; 
pluralitas  iuri  naturali  repugnet,  quando  nulla 
jufta  & rationabili  caufa  cohoneftatur.  Ita- 
feutit  S.  Beintvcdus  Epift-  271,  ad  ThcobalJuai 


Digitizod  by  Googl 


t 


DE  ST  ATV  CLERICALI.  66 * 
Campanis  Comitem, 8c  lib.  de  confideratio- 
nead  Eugenium  cap.  6.  Se  S.  Thomascit. 
quod  lib.9.ait.  f. Ita eciam  docent  Paludanus, 
Adrianus,  Gabricl,  Syludler,  Maior,  Caic- 
tanus,  Azorius  , Nauarrus  & plurcsalij,  quo* 
citat  & lequitur  Laymannus  fupra  : quibua 
addere  poflumus  Cardinalem  Bellarminum  in 
Epift.  ad  Epilcopum  Theanum  nepotem  fuumj 
vbi  poftquam  dixit  factos  Canones  horrere 
multiplicitatem  beneficiorum  , addit  Theolo- 
gos Parifienfes  poft  longam  difputationem 
anno  238.  definiuifTe.  Neminem  pojji  duo  beneficia* 
Jivnum  fufficeret  ad  eum  alendum  , obtinere  fine  pec- 
cato mortali.  , . '.v 

Csteriim  an  prster  Ecclefias  neccflitatem  8c 
vtilitatem,  & honeftam  vit»  fuftentationem , 
fube de  poffit  aliqua  alia  caufa  iufta  & rationa- 
bilis, ob  quam  difpenfatio  fuper  pluralitate  be- 
neficiorum compatibilium  licite  poftulari  8e 
valide  impetrari  queat,  Doiflorum  iudiciodif- 
cutiendum  relinquintes ; hoc  olum  oblerua- 
mushuic  beneficiorum  pluralitati  abfquevlla 
legitima  caufa,  minime  fuffragari  confhetudi- 
ncm&  vfum  a multis  introductam  : cum  ( vt 
re&e  monuit  Bcllarminus  in  admonitione  ad 
Clcment  VIII.)  vfus  ille  tanquam  prauus  & 
abufiuus  a Concilio  Tridentino  fit  abroga- 
tus. 


Digitized  by  Google 


4 


<?<?4  APPENDIX. 


QJV  j€  STIVNCY  LA  V. 

Qualiter fe  beneficiarii  gerere  debeant 
in  expendendit  beneficiorum  fuo - 
reditibue. 

TR  i A funt  genera  bonornra  qme  benefi- 
ciarij  poifidere  poffunt : Patrimonialia  quas 
Le/T.  I.  ipfi  hereditate,  vel  induftria,  vel  donatione,  vel 
2-  c.4.  alio  modo,  quo  laici  folent,fibi  acquirunt: 
d.  6.  patrimonialia , que  ipfis  tanquam  Clericis  ob- 
JLaym  ucniunt,  ob  fun&iones  aliquas  EccJefiafticns 
c.  ?.dc  v-  g-  ob  Mille  celebrationem  , concionem  , 
bcncf.  cantum  Ecclefiafticum  8cc.  Mere  EcdefLiftica , 
quas  ratione  bencficij  alicuius  v.  g.  Canonica- 
tus,  Decanatus  &c.  percipiuntur.  Et  de  bonis 
quidem  patrimonialibus  certum  efl  beneficia- 
rios(  fecundum  dodrinam  S.  Thomae  & alio- 
rum communiter  Theologorum)  libere  di/po- 
a , ^ q nere  pofTe ; cum  eiufmodi  bonorum  verum  ha- 
i8r".  a.  keant  dominium  perinde  ac  laici : neque  enim 
« " per  Clericatus  aut  Ordinis  fufceptionem  fiunt 
r dominij  incapa  ces,  neque  fe  bonorum  domi- 
nio abdicant,  proindeque  bona  patrimonialia 
|*o  libito  expendere  poliunt,  dummodo  tamen 
in  eis  expendendis  nihil  ab  ipfis  fiat,  quod  iu- 
ftitias  vel  charitati  repugnet  Idem  quoque  de 
bonis  quafi  patrimonialibus  dici  pofle  cenfent 
Joannes  Major,  Couarruuias,  Nauarrus,  Lef- 
fius  & ali j,  quos  dtat  & (equitur  Laymannus 
fup.  8c  etiam  de  bonis  mere  Ecclefiafticis,  feu 
de  reditibus  beneficiorum,  quoad  eam  partem 
tantum,  qua:  congruas  cuiulque  fuftentationi 
neceflliria  eft. 

Difficultas  igitur  prarcipua  efl  de  ea  parte 
Vedi  tuum  & prouentuumEcclefiafticorum,quas 
congruas  & honefta?  fuftentationi  minime  ne- 
cefiaria  eft,  ac  proinde  ipfis  beneficiariis  fuper- 
ftuarde  qua  queritur  qualiter  ab  ipfis  expedi  de- 
beat.  Cuius  quidfi  difficultatis  refolutio  pendere 


DE  STATV  CLERICALI.  66 r 
videtur  ex  altera  quadtionc,  num  fcilicet  bene- 
fici an  j habeant  verum  & proprium  dominium 
illius  partis  fructuum  & redituum  fuorum,qune 
congrua;  & honcftte  illorum  fuftenutioni  ne- 
cefluria  non  eft;  de  qua  re  dux  lunt  celebres 
Doctorum  fententix. 

Prior  eft  Maioris,  Paludani,  Nauarri  & alio.  . 
rum  apud  Lcrtium,  qui  cenfent  beneficiarios 
non  erte  dominos  illius  partis  redundantis  , fed 
tantum  difpenfatores , proindeque  obligari  ex 
inftitia  ad  partem  illam  in  pios  vfus  expenden- 
dam; alias  fi  lecus  fecerint,  non  modo  peccare 
mortalites,  fed  etiam  ad  rellitucionem  obligari; 
id  eft  teneri  tantumdem  ex  alijs  bonis  in  pia 
opera  impendcre.Pofterior  fententia  elt  eorum 
qui  docent  poft  erecta  beneficia,  cctcrofque 
prouentus  lingulis  titulis  alfignatos,  beneficia- 
rios effici  abfolute  dominos  omnium  prouen- 
tuumdtaut  quamuis  partem  fuperfluam  in  pro- 
fanos vfus  expendendo  mortaliter  peccent, non 
tamen  ad  vllam  reftiturionem  faciendam  obli- 
gentur. Ira  Sottis  , Couarruuias , Francifcus 
Sarmiento  8c  alij ; quos  citat  & fcquitur  idem 
Lcfsius.  fup.l 

uamuis  autem  ambx  ilice  fententix  propter 
•uthoricatcm  grauiu  & infignium  Theologoru 
qui  eas  propugnant,^  rationes  quibus  fulciun- 
tur , fint  valde  probabiles : prior  tamen,  vt  ip- 
feraet  Leisius  fatetur,  tutior  eft  & in  praxi 
confulenda;  licet  damnari  non  debeat  is,  necd 
Sacramento  Poenitentiae  arceri, qui  pofteriorem 
amplecteretur,  nec  ab  illa  recedere  vellet. 

Caeterum  fiue  beneficiarij  cenfeantur  erte  do- 
mini redituum  fnorum , fiue  folummodo  dif- 
penfatores,  certum  eft  & apud  omnes  in  con- 
ferto,peccaturos  illos  fi  portionem  illam  redun- 
dantem profanis  vfibus,  aut  propinquis  ditan- 
dis impendantjquod  aperte  conftat  cx  Concilio 
Tridentino  felT.  z j-.  cap.  i.  de  reform.  quod 
quidem  caput  quoniam  multa  fuper  quxftione 
quam  tradamus, continet  obferuatu  dignifsima 
quae  quiuis  in  bencficijs  & dignitatibus  Ecclc- 


Digilized  by  Google 


666  APPENDIX 

fiofticis conftitutus  maxime  ob  oculos  habe- 
re deberer,  integrum  hic  fubijcimusj  fic  igitur 
Concili  um:  Optandum^ffiaquityVt u qui  Epifcopale 
mtntjiertum  fuficipimtf  ea  vero  qure  de  Epii  copis, 
dc  quibuicunque  etiam  ali  jsbcneficiarijs  intel- 
ligenda  e fle  infta  declarat ) qua  fu*.  Jint  partes 
agnofeant  ac  fe  non  ad  propria  c mmoda  , non  ad 
diuttuu  aut  luxum  , fid  ad  labores  & fol/icitudmej 
pro  Det  gloria  vocatos  effe  intiUigant.  Nec  enim 
dubitandum  efi  , & fideles  reliquos  ad  religionem 
innocentiamque  , facilius  wfiimmandos  .fiprapojitos 
ficos  viderint,  non  ea  qua  mundi  /luit,  fid  animarum- 
fellitem  acc.dc/lem  patriam  cogitantes  hac  cum  ad 
reji  tuendam  Eccle/iafhcam  difciphuam  prteipua  effe 
fanEla  fy  nodus  aramaduertat  $ admonet  Epifcopot 
omnes  vt  ficum  ea  fiepe  medicantes  , fadis  etiam 
ipfis  ac  vita  ad  wn  ibus  , quod  ejl  voluti  perpetuum 
quoddam  pradicandi  genus,  fe  muneri  fuo  confirmes 
ejieu dant : in  primis  vero,  ita  mores  faos  omnes  com- 
ponant,  vt  in  reliqui  ab  eis  fugalitatu,  modeftia,  con- 
tinentia , ac,  qua  nos  tantopere  commendat  Deo  , 
finda  humilitatis  exempla  perere  pofint.  Quapro- 
pter exemplo  Patrum  nojlrorum  in  Concilio  Car- 
thagienenfi , non  folitm  iubet  vt  Epifcepi , mode/la  fu- 
pelledili  & menfa  ac  frugali  vidu  contenti  ftnt  j 
ver/tm  etiam  in  reliquo  vita  genere , ac  tota  eius  do- 
mo cantant  , ne  quid  appareat,  quod  d fando  hoc  in - 
fi  tuto  fit  alienum  5 quodque  non  fmphcitatim  , Dei 
Telum,  ac  vanitatum  contemptum  pra  fe  fer.tr.  Om- 
nino vero  eis  interdicit , nec  ex  reddittb.-.s  Ecclefia  con- 
fanguineos  fimiharefue  fuos  augere  jludeant : cum  & 
yApojlolorum  canones  prohibeant , ne  res  Ecdfta f i- 
cos, qua  Dd  furit , confanguineis  donent ; fed  fi  pau- 
peres Jint,  ijsvt  pauperibus  dijlrtbuant ; cos  autem 
nen  dt/irahant  nec  difipent  illorum  caufa  : imo 
quam  maxime potejl , eos  fanda  fynodus  monet , vt 
omnem  humanum  hunc  erga  fratres,  nepotes,  propin 
qmjque  carnis  affedum , vnde  multorum  malorum 
io  Ecd.fia  fhminarium  ex  tat  , penitus  deponant. 
Qua  vero  de  Epif copis  dida  funt , eadem  non  filum 
in  quibufi 'cunque  beneficia  EccUfsaflica  tam  facula- 


T" 


Digitized  by  Google 


DE  STATV  CLE  RIC  ALI.  66  7 

arui  quam  regularia  obtinentibus  pro  gradus  fui  con. 
ditione  obferuari , ftiLir  ad  pinUa  "J^omana  Ecdrjt* 
Cardinale;  pertinere  decreut ; quorum  confilio  apud 
fiutcl  ffimum  Tlomanum  Pontificem  cum  vniuerfil » 
Ectlefia  adminijlratio  nitatur , nefiat  videri  potefl, 
non  qs  etiam  virtutum  mfignibus  ir  viuendi  difc-pli- 
na.  eos  fulgere , qua  merito  omnium  m /i  oculos  con~ 
mertant. 


(VJ^STIVNCVliA  VI. 

Qjddt  fit  obligatio  Beneficiariorum  ai 
refidentiam. 

RESIDENTIA  nomine intelligitnr 
afli duitas  commorationis  in  loco  benefi- 
cii ad  obfcquia  Ecclefiaftica  perfonaliter  red- 
denda : vnde  colligitur  ( vt  refte  obferuat  Syl- 
uefter  verbo  : 7 \i  fidentia ) illum  qui  in  loco  be- 
neficij  commoraretur,  fcd  nullum  vnquam  per 
fc  proflaret  officium , ciim  portet  & deberet , 
non  censendum  efTe  refidere. 

Ad  refidentiam  igitur  perlonalem  eo  modo 
intelledam,  obligantur  in  primis  omnes  habe- 
tes  beneficia  quibus  animarum  cura  incumbit, 
vt  exprerte  declaratur  in  Concilio  Tridentino  /•  «- 
his  verbis  : Cum  pracepto  diuino  mandatum  fit  1C  'V* 
omnibus,  quibus  animarum  cura  commiffa  efl , oues  C'  J'  C 
fi***  agno  fare . frc.  qua  omnia  ab  iis  nequaquam  1 ’ 
proflari  <£r  impleri  pojfunt , qui  gregi  fiso  noninuigi- 
lantir  affifiunt .fi d mercenariorum  more  d' ferunt . 
ire.  declarat  fanda  Synodus  omnes  Catbedrahbus  Ec- 
defiis  prafc&os  obltgan  ad  perfbnalem  in  fua  Ec- 
tlsfii  v’l  diacefi  refidentiam  , vbi  iniuntfo  fibi  officio 
defungi  t meantur, &c.  8c  infra  : eadem  omnino  etiam 
quoad  culpam  amiffiontm fruftuum  & panos  de  cu- 
ratis inferioribus  & alijs  quibufeunque . qui  benefi- 
cium aliquod  Ecdefiafiicum  curam  animarum  ha- 
bens obtinent,  fatrofantta  Synodus  declarat  de- 


Digitized  by  Google 


66 8 APPENDIX 

cer/iit.  In  illo  tamen  capite  permittitur  Epico- 
pis lingulis  annis  fiue  continue  liue  interrupte 
a fuis  Ecclefiis  feu  dioecefihus  ex  iufta  aliqua 
caula  abefle  per  duos  aut  ad  fummum  tres 
menfes. 

Ex  eodem  etiam  capite  colligunt  Dolores 
curatos  feu  parochos  & quofuis  alios  bcneficiu 
Ecclefiafticum  curam  animarum  habens  obti- 
nentes, ab  Ecclefiis  feu  parochiis , per  duos 
tantummodo  menfes  fiuc  continue  nue  inter- 
rupte quotannis  abefle  pofle,  idque  nonnifi  iu- 
fta aliqua  ex  caufa  , & dummodo  idoneos  vi- 
carios ab  Ordinariis  approbatos  fubftituant  jita 
vt  grex  iplorum  cura?  commi  flus, nihil  ex  eiuf- 
modi  ablentia  detrimenti  patiatur. 

Vtmm  autem  huius  bimeftris  abfentia*  caula 
per  Epifcopum  approbari  debeat  ,illiufque  li- 
centia obtineri , non  fatis  exprefse  dcclarauit 
Concilium:  Leiffius  approbationem  illam  & li- 
centiam Epi'copi  requiri  affirmat  loco  fupri 
citato  ;Naunrrus  vero  cap.  2f.  num.  121.  ne- 
gat : videtur  autem  probabiliflima  fententia 
Laymanni,  qui  hac  in  re  tutiflimura  efle  dicit 
cuiufquc  dicccefis  confuetudinem  & ftatuta 
Epifcopalia  fequi. 

Qui  autem  fiue  Epifcopi  fiuc  Curati  vitra 
praefatum  tempus  ii  iure  conceflum  non  re- 
fident , praeter  culpam  mortalem  quam  incur- 
runt, etiam  frudlus  pro  tempore  aBfentiac  fuos 
non  faciunt,  vt  habetur  ex  citato  decreto  Con- 
dii) : quod  tamen  Laymannus  intelligi  pofle 
exiftimat  eo  folum  in  cafu,  quo  ex  paftbris  ab- 
fentia damnum  aliquod  notabile  illatum  Ec- 
clcfiae  foret. 

Quod  fpedat  ad  alios  beneficiarios  qui  offi- 
ficium aliquod  inEcclcfiis  quibns  aferipti  funt, 
perfonaliter  praeflare  debent , quales  liintij  qui 
obtinent  dignitates , canonicatus  , prehendas 
vel  portiones  in  cathedralibus  vel  collegiatis 
feli. 2 4.  Ecclefiis;dectenit  Concilium  vt  illis  non  liceat 
c.i2.dc  vjgore  cniuflibet  ftatuti,  aut  confuetudinis,  vl- 
menfes  ab  iis  Ecclefiis  quolibet  anno  > 


fupra. 


[le 


DE  5TATV  CLERICALI.  66 9 
abcfle,  faluis  nihilominus  carumdem  Ecclefia- 
xum  confticucionibus , qua:  longius fcruitimn 
requirunt,  alioquinpro  tempore  abfentia:  pri- 
uandos  eife  frudibus  decernit ; fuper  qua  rc  le- 

fitima  cuiulqueEcclcfix  coniuctudo  confulen- 
a cft,  & leruanda. 

Sunt  tamen  qux’dam  caufe  ob  quas  diutur- 
nior abfentia  quorumcunque  beneficiariorum 
ctiain  curam  animarum  habentium  licita  reddi 
poteft , quales  funt  f vt  loquitur  Concilium ^ (e(T.2?. 
Chriftian a chartas,  vrgens  ntcejitas , debita  vbc-  c , *" 
dientia  , ac  cuidens  Ecclef.a  vel  r-j: publica  vti!  tas  : 
qux  tamen  cau‘a»  vt  legitima;  ccnfeantur,  a fu- 
perioribus  probari  debent?nili  quando  abfentia 
contingit  ob  aliquod  munus  & reipublic®  of- 
ficium Epiicopatibus  aut  aliis  bcncliciis  adiun» 
dum. 


QV  dESTIVNCVLA  VII. 

Quxnam  requirantur  difpcfitioncs  <vt 
quis  cenfcatur  idoneus  ad  bene- 
ficium aliquod  Ecclefia- 
fUcum. 

PR  1 M A eft  , vt  fit  ex  legitimo  thoro  pro- 
creatus : illegitimus  enim  cuiufcunque  be- 
nefici) incapax  cft , nifi  cum  eo  difpenletur  r 
dilpcnfacio  autem  illa  in  Epifcopatibus  & aliis 
beneficiis  curam  animarum  habentibus  non- 
nifi  per  iummumPontificem  dari  poteft;in  aliis 
autem  beneficiis  fimplicibus  etiam  per  Epileo-  4 

pum.  Ita  habetur  ex  cap.  1.  de  filiis  presbyte- 
rorum in  6. 

Secunda  eft  , vt  fit  falcem  prima  clericali 
tonfura  initiatus  , alias  inhabilisijpenfetur  ad 
quoduisbeneficium:id  conftat  ex  cap  .Cum  Det 
17.  de  referiptis  & cap.  Ex  litteris  in  6.  detran- 
fadionibus.  Requiritur  pra;terea  vt  is  qui  Ec- 
clefiam parochialcm adeptus  eft* promoueatur 


'VA  * 


Digllized  by  Google 


67  o APPENDIX 

ad  ordinem  presbyteratus  intra  annum  a tem- 
pore pacifica;  poilcll.onis;  alias  iplo  iure  bene- 
ficio illo  priuatus  cemebitur.  Ita  cap.  Luet  Ca- 
non i 4.  8c  cap.  Comtmjja . 3 y.  de  eletftione  in 

3 ui  autem  dignitatem,  perfonatum,  pratben- 
am , portionem  8c  aliud  fimile  beneficium 
in  Ecclefiis  Cathedralibus  vel  Collegiatis  ob- 
tinet, tenetur  infra  annum  ordinem  officio  libi 
proprio  conuenientem  lulcipere  v.  g.  fi  ad  E- 
uangelium  cantandum  ratione  officij  fui  de- 
putatus eft,  Diaconatum  lulcipere  debet;  fi  ad 
Miflam  celebrandam,  presbyteratum : In  Ec- 
clefiis tamen  Cathedralibus  tenentur  Canonici 
intra  annum  ad  Ordinem  lacrum  prefbyteratus 
aut  diaconatus , vel  laltcm  lubdiacpnatus  pro- 
moucii,  vt  flaturum  eft  in  Concilio  Tridenti- 
no  1'elT.  22.  cap.  4.  & felT.  14.  cap.  12-  qui  vero 
Epilcopatum  adeptus  eft  nin  munus  confecta» 
tionis  intra  tres  menfes  fufceperit,  ad  fruftuiun 
perceptorum  reftitutionem  tenetur  : & fi  toti- 
dem poftea  mcnles  neglexerit,  Epilcopatu  iplo 
iure  priuatus  eft,  ex  eodem  Concilio  Triden- 
tino  lefl'.  2?.  cap.  2. 

Tertia  eft,  vt  non  fit  coniugio  copulatus,  vt 
habetur  cap.  1. 2.  & 8.  de  Clericis  coniugaris, 
& in  Tridcntino  ie!T'.  12.  cap.  4.  Vnde  fi  quis 
Clericus  beneficium  habens  & nondum  lacro 
Ordine  initiatus  Matrimonium  contrahat,  ipfo 
iure  illud  amittit , vt  ex  communi  Do&orum 
conlemu  & Ecclcfire  praxi  conftac. 

Quarta  eft,  vt  nulla  fit  cen  ura  irretitus  aut 
irregularitate  aftctftus;  collatio  enim  beneficij 
fada  excommunicato  excommunicatione  ma- 
jori, lufpenlo  , interdido , vel  irregulari, nulla 
eft,  & ip.  o fafto  irrita ; vt  habetur  ex  cap.  Po- 
JIuLtftu  7 . de  Clerico  excommunicato  cap.  Cum 
dileffus  8.  de  conluetudine , cap.  1.  dc  poftula- 
tione  prailMprum , & cap.  Tanta  18.  de  cxcefi 
libus  prolatorum. 

Quinta  eft  vt  probis  moribus  & do&rina  fuf- 
ficienti  praiditus  fit,  id  habetur  ex  cap.  Cnmm 
mnilis  de  elc&ione,  & cx  Concilio  TridentiflP 


Digiti; 


DE  STATV  CLERICALI.  671 

felT.  24.  cap.  12. 

'Sexta  denique  cft  vt  habeat  determinatam 
intentionem  (latus  Ecclcfiuftici , ordinifquc 
muneri  lixo  nccellarij  , nec  non  in  fulcpto  bene- 
ficio iincere  & bona  fide  Deo  inleruicndi ; id 
conflat  ex  cap.  S»per  inordinata  & cap.  Grani 
de  praibendis  j & ex  communi  Theologorum  c>  ?4* 
con.enfu  docet  Le/Iius:  vade  (equitur  illum  d.  t6. 
peccare  mortaliter»  qui  acceptat  beneficium  ali- 
quod abfque  recta  8c  Deo  grata  intentione»  led 
folummodo  vt  eius  (rudius  per  aliquod  tempus 
percipiat  v.  g.  donec  (ludiorum  cur  um  ab.ol- 
tierit , vel  opulentam  vxorem  inuenerit ; vt  ex 
Nauarro  & alijs  probat  Leisius  lup.  qui  etiam 
docet  eumdem  teneri  ad  reftitutionem  fru- 
dluum  perceptorum,  nec  poile  bencficiumil- 
lud licite  recinere. 


ARTICVLVS  IV. 

De  Horarum  Canonicarum  recitatione . 

HOhajivm  canonicarum  nomine  in^ 
colliguntur  publica;  quardam  ac  determi- 
nata; preces  horis  diurnis  nocturnifque  ab  Ec- 
clefialticis  pcrlbnis  ex  facrorum  Canonum  de- 
creto Ecclefia;  nomine  ad  Deum  perfol  uenda; , 
qua;  etiam  interdum  officij  diuini  vel  Ecclefia- 
ftiei  nomine  fignificantur. 

Quatuor  autem  prcefertim  de  Horarum  Ca- 
nonicarum recitatione  quaeri  folent.  Primum 
eft,  quinam  ad  horas  illas  recitandas  obligentur. 
Secundum , quomodo  horae  ilia;  recitari  de- 
beant» vt  obligationi  illi  (atisfiat:  Tertium, qui- 
bus poenis  (iibiaceant  illi  qui  recitare  omittunt. 
Quartum  denique,  qua;  fint  cauta  ab  hac  hora- 
rum recitatione  cxculantes. 


canonicarum  recitanda- 


APP  ENDIX 


qV^STIVNCVLA 


Quinam  perfon <z  obligentur  ad  reci • 
tatidas  H oras  Canonicas . 


^ ******  W4i|'WV*  v«yuc  UlilU  1« 

nimirum  ex  iufceptioneOrdinis  facri,  ex  bene- 
ficio EcclefiafHco,  & ex  religiofi  ftatus  pxoieC- 
fione , ac  proinde  tria  furit  galera  penonarum 
qua:  ad  rccjcationem  illam  obligantur , initiati 
ia  eris  ordinibus,  beneficium  aliquod  obtinen- 
' v?s,'ac  religiofi. 

Atque  in  primis  certum  eft  omnes  8c  quof- 
cunque  Clericos  in  iacro  aliquo  Ordine  con- 
fti  tutos,  adKoras  canonicas  priuatim  recitandas 
fub  culpa  mortali  obligari,  etiamfi  nullum  Ec- 
clefiafticum  beneficium  obtineant:  Ita  com- 
muniter Dodores  ac  praefertim  Ar  gelus  , Syl- 
ucfter,  Azor,Couarruias,  Mcdina,  Sotus,Sua- 
res , Tqletus  &alij  apud  Laymannum  trad.x. 
de  horis  canonicis  cap.  4.  & aperte  conftat 
tum  ex  cap.  D lentes  de  celebratione  Miflarum, 
tum  maxime  ex  generali  totius  Ecclefia:  praxi 
& confuetudine,"quae  vim  legis  obtinere  meri- 
to ccnictur , vt  rede  obferuat  Nauarrus  cap.7. 
num.  2. 

Certum  eft  praxerea , omnes  ac  qoofcunque 
Clericos  beneficium  aliquod  Ecclefiafticum 
obtinentes , licet  nullo  facro  Ordine  infignitos 
ad  eafclem  Horas  canonicas  recitandas  fimiliter 
obligari,  vt  habetur  ex  cap.  Quia  per  ambirio/am 
de  ref.riptis  in  6 ■ 8c  ex  Concilio  Lateranenfi 
fub  Leone  X.  fefl*.  9-  in  Bulla  reformationis 
parag.  Stat#ouw>  quam  conftitutionem  poftei 
renouauit  & cxplicauit  Pius  V.  Bulla  fua  138. 
qua:  refertur  ad  Nauarrum  cap.  z6.  num.  122. 

Quod  vero  fpedat  ad  religiolos,  quamuis 
quidam  Dodores  exiftiment ''illos  ad  horarum 

canoni* 

V - - X 


DE  STATV  CLERICAtr.  $71 

canonicarum  recitationem  minime  teneri  , nifl 
vel  facrum  aliquem  ordinem  fufeeperint , vel 
fpeciali  aliquo  regula;  fu®  flaturo  ad  id  obli- 
gentur; vera  nihilominus  &in  praxi  tenenda 
cft  contraria  fententia , quas  aflerit  rcligiofos 
omnes,  ac  fingulos,  exceptis  nouitiis  ,aclaicis 
conuerfis,qui  profitentur  religionem  choro  ad- 
di<flnm , non  minos  quam  Clericos  maioribus 
ordinibus  initiatos  fub  mortali  peccato  ad  ho- 
ras canonicas  recitandas  obligatos efTe  , idque 
vi  generalis  confuetudinis  quae  in  omnibus  reli- 
gionibus choro  addictis  recepta  efl.  Ita  S.  An- 
toninus,Bartholomaeus  Medina,Emanuel,  Ro- 
drigues,Suares,Azorius,  Valentia,  Bellarminus 
Lelfius  Sc  ali)  quos  citat  & fequitur  Layman- 
nus  cap.  4.  de  horis  canonicis-  Tolctus  etiam 
lib.  2.  cap.  12.  afferit  non  modo  rcligiofos , fed 
etiam  moniales  profclfas  adcafdem  horas  reci- 
tandas obligari;  quod  tamen  cum  dnplicilimi- 
tatione  intelligendum  videtur;  Prima  efl,vc 
illa:  tantum  ad  id  obligentur  qua  religionem 
ehoro  addiftam  profelT®  funt,  vnde  religiolae 
illae  quae  fead  ifmrmorum  obfcquium  totasde- 
uouerunt  ab  huiufmodi  recitatione  vt  pluri- 
mum cenfentur  immunes-  Secunda  eft  vt  exin- 
ftituto  Ordinis  fui  ali®  preces  loco  canonica- 
tumrecitands^jllis  pr®fcript®  nojrfuujquara- 
tione  moniales  ili®  qua:  ex  inflrtuto  fuo  ad  re- 
citandum officium  paruum  j3eat®  Mari®  Vir- 
ginis folummodo  tenentur, ad  majus  officindi 
perfoluendum  non  cenfentur  obligat®. 


Ff 


Digitized  by 


r* 


. f 


«74 


APPENDIX 


QV^ESTIVNCVLA  II. 

.Quemodo  canonice  here  recitari 
debeant . 

QVatvor.  in  recitatione  horarum  ca<. 
nonicarnm  praefertim  obferuanda  funt, 
qualitas  fcilicet  illarum  , ac  integritas  , Sc 
in  iis  recitandis  aptum  tempus,  & modus  de- 
bitus. 

Quo,d  fpedatad  primum , omnes  qui  ad  ho  * 
fas  canonicasobligantur , tenentur  eas  recitate 
itutta  praefcriptum  Breuiarii  Romani  a Pio  V . 
editi, tc  a Clemente  VIII.  reformati,  exceptis 
Ecclcfiis&  conuentibus  qui iami ducentis  an- 
nis ante  illius  editionem  alio  breuiario  vfi  rue* 
lint , quibus  permittitur  vt  illud  deinceps  reti- 
neant , nili  malint  cum  Epifcopi  feu  pra&iti 
& capituli  confenfu  Romanum  Breuiarium  ac- 
ceptare. Ita  exprclTc  habetur  in  Bulla  Pij  V, 
ipn  Breuiario  Romano  praefixa.  Addit  Suares» 
f.t.de  poftquam  did*  Ecclefiae  Breuiarium  fuum 
«clig*  cum  Romano  femel  commutarunt , non  pofle 
4*4*  c.  deinceps  hoc  relido  fuum  anriquum  accipere, 
Il.n,  eo  quod  Pontificias  conceflioni  antiquum  ritum 
4*  retinendi,  renunciaflc  cenfentur. 

Quamuis  autem  in  publica  recitatione  oracli 

2ux  fit  in  choro  vfus  proprius  cuiufque  Eccle- 
Bferuari  debeat ; & maxime  deceat  Clericos 
- in  priuata  eiufdem  ofiici;  recitatione  Ecclefiae 
fu*  ritum  fequi;  multi  tamen  Dodoresproba- 
biliter  exiftimant  cuiuis  extra  chorum , licitum 
cfle  pofthabito  Eccleiiae  fu*  Breuiario , Roma- 
num recitare.  Ita  Nauarrus , Rodrigues,  Ena- 
nuel  Sa , Leffius  , & alii  quos  citat  & fcquicut 
rmannuscap.  f.  de  hor.  canon. 

Quod  fi(  vt  interdum  contingere  poteftiexin- 
ttduertentia;  quis  officium  mutet , v.  g.  officium 
de  fena,  pro  officio  alicuius  fefti  proprio  , reci- 
sct,  quamuis  laudabile  fit  yt  poftquam  id  ad« 


Digilized  by  Google 


DE  STATV  CLERICALI.  S*r 
certerit  officiam  praetermittunt  repetat , ad  id 
tamen  fub  peccato  non  obtigatur  , quia  dum- 
modo feptem  hora:  canonicae  integrae  reciten- 
tur , praeceptum  Ecclefiafticum  quoad  fubftan- 
tiam  feruari  cenfetur : Ita  Syluefter , Caietanus,  fu«4 
Aiorius  ,Lc/fius,  8c  alii  apud  eumdem  Lay- 
mannum:  qui  tamen  addit  ex  Suare,  fi  officium 
vtrumque  fit  aequiualens,  confultum  efleea  fub. 
iungete^fi  commode  fieri  poflic^  qua*  inter- 
•miflo  officio  propria  funt : fi  autem  officium» 
uod  per  errorem  recitatum  eft ; multo  breuius 
c , v.  g.  fit  de  fando  cum  de  dominica  fieri  de. 
buiftet , compenfationem  aliquam  efle  facien- 
dam dicende  ▼.  g.  nouem  pfalmos  ex  primo 
dominicae  no&umo,  ne  tam  notabilis  pars  of- 
ficii intermitti»  maneat.  Similiter  fi  quis  ex 
oblxuione , vel  ex  aliqua  caufii , ordinem  hora- 
rum inuerterit , fi  v.  g.  vefperas  recitauerit  ante 
fextam , aut  nonam  , fufficit  vt  omittas  horas 
tepecae,  nec  enim  vllum  peccatum  eft,faltem 
mortiferum,  ordinem  horarum  inuertere,  cum 
eiufmodiordo  extra  chorum  non  fit  fub  prarce- 
j/to  ,nifi  fecundari 6 , & tanquam  circumflantia 
minoris  momenti  vt  docet  Lcffius  c*  ?7-dub.rz. 

Quod  fpedat  ad  fecundum,  feptem  funt  horae 
canonicae  fcilicet  Matutinum  cum  Laudibus, 
Prima, Tertia,  Sexta,  Nona;  Vcfpeiae  & Com- 
pletorium , quae  lingulae  integre  recitari  debent, 
idque  continue  & fine  notabili  interruptione 
Vt  habetur  cap.  Nihil  7.q.  i.  cap.  Nulltu  . de 
confecrat.  dift.  x.  8c  inConcilio  Bafileenfi  fefT. 

Xt.  cap.  Qualiter  hora.  Sed  difficultas  eft  quale 
fit  peccatuih , cum  quis  horarum  recitationem 
interrumpit.  Refpondecur  nullum  efle  pecca- 
tum , fi  haec  interruptio  fiat  ex  caufa  aliqua  iu- 
fta  v.g.  fi  vocetur  quis  a fuperiore,  vel  fiex 
charitacevel  neceffitate  aliquid  faciendum  oc- 
currat ,quod  differri  commode  non  polfic:  fi 
vero  nulla  eiufmodi  caufa fubfit  Nauarruscxi- 
ftimat  interruptionem  illam  fine  peccate  mor- 
tali fieri  deliberate  non  poffe:  alij  tamen  com- 
anuuicer  cenfent  , quantacunque  fit  intextu* 

Ff  ij 


Digilized  by  Google 


fup. 


quod, 

lib.f. 

4UE.J. 


4 >,6  APPENDIX, 

ptio  illa,  fedufo  contemptu,  non  incurri  nili 
peccatum  venialf> neque  vllam  elTe  obligatio- 
nem officium  aut  horam  inchoatam  repetendi, 
qua:  nullam  vt  plurimum  inter  fe  connexionem 
habent , cum  finguii  Pfalmi , imo  linguli  pene 
verficuli  per  fe  fuam  fignificationein  comple- 
tam retineant.  Ita  Pcltanus , Zecchius,  Caicta- 
nus,Suares,  Lcffius  & alij , quos  citat  JLayman- 
nus  fup.cap.  f.  Monet  tamen  Comitoluslib.  i. 
refp.  q.  66.  fi  interruptio  quamui$iufta, diutur- 
na tamen  fuerit  confulcum  e/Te  repetitionem 
facere  faltem  ab  initio  no&urni  vel  pfalmi  fi  id 
commode  fieri  polfit. 

Quod  fpedatad  tertium  , in  recitatione  qui- 
dem publica  horarum  , tempusa  legitima  con- 
fuetadine  praderiptum  feruari  debet: in  prrda- 
ta  autem,  etfi  laudabile  fit,  vtfinguUe  horte  fuis 
temporibus  &interuallis  recitentur,  ad  vitan- 
dum tamen  peccatum  mortale , fufficit  vt  reci- 
tentur eo  fnteruallo  quod  eft  inter  medium 
no&ispraececfentis  &fequentis;  qui  enim  intra 
illud  tempus  horas  recitauerit  fiue  initio,  fiue  in 
medio  fiue  in  fine  ,,'fatisfacit  fubftantiae  pnecep- 
ti,  vt  docet Toletus  iib.a-c.  i?.  Lefluis  fupra , 8c 
alij  communiter.  Quamais autem  id  citra  pec- 
catum mortale  fieri  pofsit , nihilominus  qui  ex 
culpabili  negligentia  tempus  horis  recitandis 
prsefcriptum  notabiliter  inuerteret , peccati  ve- 
nialis reatum  haud  dubie  incurrerer  v.  g.  fi  abf- 
que  vlla  caufa  fammo  mane  horas  omnes  etiam 
vefpertinas  & completorium  aut  poft  meridiem 
matutinum  illius  diei  recitaret.  -■ 

Obferaat  autem  Lefsius  ex  confuetudine  lici- 
tum efle  matutinum  & laudes  recitare  pridie, 
poft  folis  occafum,  vt  Caietanus,  Nanarrus  & 

, alij  dicunt : imo  etiam  ante  folis  occafum , poft 
tempus  Vefperarum,  & Completori  i,  vt  docet 
Sandur^Thomas  : <*mde  vbi  hxc  abfolui  fo- 
leiifc'  in  Ecclefiis  hora  quarta  pomeridiana  , 
licitum  erit  priuatim  nofturnum  officium  Te- 
quentis  diei  inchoare,  cui  laudes  adiungi  vel  ab- 
'illo  difiungi  polfunt , 8c  in  fcquentem  diem  dif- 


Digitized  by  Google 


i 


DE  STATV  CLERICALI.  €lfi 
feni : paruse  autem  hor®  non  pofTunt  dici  pridie 
fcd  foliim  poft  mediam  nodem  , pofllint  tamen 
omnes  vfquead  vcfperns  cxclufiue  ob  aliquam 
honeftam  caufam  recitari  mane , tefteNauarro 
fup.imo  ficaufaiufta  fubfit,  etiam  vefpers ad- 
jungi poflunt,  vt  cenfet  idem  Leffius  vt  fatis 
aperte  colligitur  ex  cap.  i- de  celebrat-  Mifla- 
rum : eft  autem  iufta  cauia  fi  quis  perfpiciatfc 
maiori  cum  deuotione  aut  animi  tranquillitate 
horas  illas  mane  recitare;  vel  fi  vereatur  nein 
aliis  temporibus  occurrant  occupationes  aut 
interpellationes  qu*  animum  diftrahant ; Op-  Jn  4, 
time  Sc  appofiteHugo  de  S.  Vi&ore dixit  (vt  djft. 
refert  Paludanus  ) vAnti  harum  orare,  providenti*  lp.q.f 
effie  ,pofl  horam  , negligentia , in  hora , cbcdientia. 

Quod  denique  ad  4. -fpe&at;  in  Conci-  .1 
liotLareranenfi  fub  Innocentio  III.  cap .Da.  ; 

lentes  dillricde  prvecipitur  vt  Divinum  officium 
notiurnvm  pariter  & diurnum  Jfudiose  ac  devote  ce- 
lebretur. 


Studiofe  quoad  officium  oru  vt  GlolTa  inter- 
prctatur:id  cll,vc  verba  debite  proferantur , vt- 
habetur  in  Concilio  Balileciifi  fcflV  zr.  cap. 
Qutlitcr  hora  canonica  : vt  Non  gutture  vel  inter 
dentes  feu  doglutiendo  , & ffincopando  dittienes , v*t 
•verba  fcd  reverenter  verbis  diffindis  officium  perfol- 
ttatur.  Qnamuis  autem  fi  id  ex  innduerten’-* 
tia  aut  infirmitate  aliqua  feu  balbutie  linguas' 
proueniat,  nullum  fit  peccatum  : fi  tamen  ex 
negligentia  aut  culpabili  prascipitarione , erit» 
peccaram,  veniale  quidem  fi  non  fu  mftgrtur 
exce/Itis  : lllbrraJe  vero  fi  ha:c  ©milsio  8c  fyn- 
copatio  fyllabarumad  notabilefn  aliquam  paf- 
tem  offici  j pertingat : quo  cafti  recitans  tenebi- 
tur , id  quod  indebite  prolatum  eft , repetere, 
Vt  docet  Leffius  cap  ^7.  dub.  to. 

Deuote  quoad  officium  cordv  : quod  qui- 
dem requirit  vt  attente  & rcuerenter  officium' 
recitetur.  Cum  autem  multiplex  efle  pofsit' 
attentio,  vel  ad  fola  verba  , vt  re<£le  profe- 
rantur; vel  ad  verborum  fenlum,vt  mente  Se 
corde  percipiatur : vel  ad  Deum , quem  vt  pta;- 1 

F { iij 


r 


i- 

i 


«7$  APPENDIX 

fentem  recitans  intuetur,  ad  cumque  petitio, 
nes  Tuas  & effe&us  dirigit , aut  circa  quem  oc- 
cupatur, veritates  ai’ quas  aut  myfteria  fidei 
eonfiderando  , vt  fic  le  ad  eius  amorem  exci- 
tet : quxritur  quaenam  attentio  neceflaria  Gt 
ad  hoc  vt  quis  horarum  recitandarum  obliga, 
tioni  fatisfaciat.  Quidam  Do&ores , quos  citat 
. , Leffius , docent  primam  attentionem  , quae  eft 

* ad  fola  verba  re&e  proferenda ,.efle  fuffkientem; 
**•  quibus  etiam  fubfcribit  Toletus  lib.  z-  cap-  iz. 

Alij  tamen  probabilius  exiftimant  attentionem 
•llam  efle  quidem  nece/Taxiam,non  tamen  fo- 
lam  fufficere , nili  adfit  quoque  attentio  ad  fen- 
fura  verborum  , aut  falcem  generalis'  aliqua 
attentio  ad  Deum  , aut  ad  ea  quae  Dei  fune. 
g r j Ita  Ioannes  Gerfon , Maior,  Sorus , Nauarrus, 
Caietanus , Suares , Leffius  & plures  alij  quos 

* citat  Laymannus  : quibus  accedit  autheritas 
S«  Dodons  in  difti  q*  a*  z*  q»  4.«  ad  z. 
tc  haec  fementia  videtur  magis  tura  & in  praxl 
tenenda:  quis  enim  dixerit  eum  fatisfacere 
'praecepto  recitandi  officium  diurnum  , qui  ani- 
mo fponte  8c  deliberate  vanis  cogitationibus 
diftrado  , labiis  folummodo  verba  illius  of- 
ftcij  protulerit  ? Ecclefia  certe  prteceptum  illud 
imponendo  miniftris  fuis , intendit  vt  ab  illis 
nomine  totius  populi  Chnftiani  Deus  laudetur, 
exoretur,  & c.  quomodo  vero  Deus  laudari  vel 
exorari  poterit  ab  iis, quibus  ipfe  exprobrat:  ?»- 
fultu  hic  Ubtu  m*  hanarat  ; cor  autem  torum  longi 
t i mt.  Vnde  etiam  fupradi&i  Dodores  8c 
«ominatim  S.  Thomas  cenlent  diftradiones 
illas  voluntarias  9c  deliberatas  elfe  peccatum 
mortale , quando  notabiliter  durant;  feu  cum 
quis  in  parte  aliqua  notabili  officii  voluntarie 
tc  deliberate  diftrahitur ; aut  quando  aduertens 
fe  diftra&ionibus  implicari , eas  i fe  non  abiicit : 
quamuis  enim  in  orationibus  ad  quas  nulla  eft 
obligatio  , diftra&io  quaeuis  licet  voluntaria, 
exclufo  contemptu  non  fit  nifi  peccatum  venia- 
le, vt  docet  Caietanus,  Sotus  , Leffius  & alij 
•pud  Laynuar.um  fup.  in  iis  tamen  psccibuf 


Digitized  by  Google 


DE  STATV  CLERICALI.  67*' 

*d  quas  fub  peccato  mortali  obligamur  , diflra- 
dio  notabilis  ,abfque  peccato  mortali  admitti 
deliberate  non  poteft 

Neque  dicas  Ecclefiam  iudicare  non  pofle 
de  internis  adibus  , ereo  nec  illos  prxeipere: 
quia,vc  rede  docet  Lollius , Ecclefia  poteft  prae-  f0p. 
cipere  adus  internos  quando  neceflarij  lunt,  * 
Vtadus  externi  ab  c»  imperati  fint  adus  virtu- 
tis; alias  Ecclefix  praeceptis  poflctfatisfieripex 
ineram  hypochrifim  & fimulationem  ; quod» 
quam  abfurdum  fit , nemo  non  videt. 

Ex  his  patet  ad  debitam  attentionem  in  reci- 
tando officio  requiri , vt  verba  officij  debite 
proferantur  , animo  orandi  8c  laudandi  Deum» 
nec  interim  quidquam  profanum  fponte  vo- 
luatur  animo;  fponte  inquam : qui  emm  inuitus 
diftraheretur , non  peccaret ; 8c  in  eius  oratione 
femper  reperiretur  attentio  , E nen  actualis , fal- 
cem virtualis  y tationc  primi  propolin  quod  ha- 
buit inchoando  officium  , 8c  hate  virtualis  at- 
tentio y fient  in  aliis  adibus  virtutis,  Ec  etiam 
|d  oratione  fufficit.  , " 

Porro  ad  attentionem  illam  debitam  non 
Biinimum  confert  reuerentia  , tum  interiot 
quam  excitat  Edes  , tum  exterior  quae  ex  illa 
interiori  procedit , confiftitque  in  eledione 
prudenti  temporis , loci  & externae  compofi- 
cionis  idoneai  ad  orandum  : quamuis  enim  ex- 
teriores illae  circumflanti*  ex  libera  cuiufque 
eledione  pendeant , tamen  maxime  decet  vt  is 
teligionis  adus  cum  tali  geftu  & habitu  cor- 
poris Eat,  quo  debitum  noftrae  erga  diuinam 
jnaicftatem  fubmiffionis  affedum  proteftemur; 
neque  vllos  eft  quife  non  fateatur  peccalfe,n 
minus  modefte  & reuerenter  officium  illud  per- 
foluerit. 

Eft  autem  prxfertim  cauendum  ne  dum 
quis  horas  recitat  , aliquas  adiones  fimul 
exerceat , qu*  cum  oratione  cenfcntur  omnino 
Incompatibiles  , quale  eft  , feribere  , Eeri 
enimnon  poteft  tefte  i pfa  experientia,  vt  quis 
fimul  & «{itioni  & foiptioni  attendat  j imd 

If  iijj 


€8o  . APPENDIX 

tunc  ab  aliis  quibufcunqueadionibus  exterio- 
ribus aliquomodo  incompatibilibus  abftinere 
confultifsimum  eft,  qua:  vel  attentionem  mi- 
nuere vel  reuerentias  debita:  mimis  congruere 
cenlentur. 


QV^STIVNCViA  III. 

€)uibus  poenis  fnbiaceant  ij  <pai  horas  cano- 
nicas recitare  omittant. 

CErtvm  eft  ex  communi  Do&orum 
confenfu , obligationem  ad  horas  canoni- 
cas recitandas  rgrauemcfle,  &lub  pecca- 
to mortali  ex  fuo  genere  , cum  fit  ex  virtute  re- 
ligionis , & in  beneficiariis  etiam  ex  virtute  iu- 
ftitije.  Ita  S.  Antoninus,  Medina,  Suarcs  & alij 
apud  Laymannum  : Requiritur  tamen  omifsio 
materias  notabilis  , cuiufmodi  eft  integrum 
vniusdici  officium  , vel  integra  aliqua  hora, 
imoNauarrus  exiftimat  omifsionem  tertis  par- 
tis vnius  paruas  horas  v.  g.  vnius  IMalmi  cum 
hymno  efte  peccatum  mortale  : quod  tamen 
Leffio  nimis  durum  videtur. 

Iam  praster  peccati  mortalis  reatum  , quem 
incurrit  is  qui  totum  vnius  diei  officium  vel 
aliquam  notabilem  illius  partem  recitare  omit- 
tic,  Concilium  Lateranenfe  fub  Leone  X.fefl*. 
9>  fpeciali  conftitutione  ( quae  poftmodtim  a 
Pio  V.  reno uata  fuit  & explicata,  vtlupra  ini- 
tio  huius  articuli  didum  eft ) decreuit  vt  quiuis 
beneficiarius  qui  elapfis  lex  menfibusa  confe-  • 
cutione  beneficii,  fine  legitimo  impedimento 
officium  diuinum  recitare  omiferit , pro  tem- 
pore illius  omifsionis  teneatur  ad  fruduum  re- 
ftitutionem. 

Ex  qua  quidem  conftitutione  colligitur  eum 
qui  primis  fex  menfibus  poft  adeptam  benefi- 
cii poficlsionem  officium  non  recitauerit , pec- 
care quidem  grauiter  , non  tamen  ad  reftitutio- 
*em  teneri, vi  illius  conftitutionis  ; quod  fi  poli; 


i 

' 


JB 


Dyfft?  Gqi  >gle 


DE  STATV  CLERTCALT.  _ 6Zt  t 
illos  fex  mcnfes  elapfos  adhuc  omiferit } tunc 
ai  faciendam  reftiturionem  obligabitur  , pro 
rata  illius  omifsionis  ; vnie  qui  per  vnurn  diem 
officium  omifit,  tenetur  illius  dici  fru&usre- 
ftitucrerqui  matutinum  tantum  orni  ferit  , dimi- 
diam partem  , &lic  feruata  propdrtionc  de  aliis,' 
qua?  quidem  reflitutio  facienda  eft-  fabricae  ,vel 
pauperibus  , fiue illius  loci,  vbi  beneficium  fi- 
(umclt,  vel  alterius. 

Quamuis  autem  Concilium  omnes  fru<fhi$  c _ 
reftitucndosefledccrcucrit;re&e  tamen  Sotus,- 
Medina,  Henriqucs,  Toletus,  Lcffius  , & alii  £an<* 
apud  Laymannum,  docent , hoc  illius  decretum 
intelligi  pofle  cum  tali  moderamine,  vt  benefi- 
ciarii qui  praeter  horarum  recitationem  alia  1 * ' 
quoque  habent  annexa  onera, eam  fojunrmo- 
do  fruftuum  partem  reftituant , qua:  iudicio 
viri  prudentis  Horarum  Canonicarum  recita- 
tioni feruata  debita  proportione  reipondeie 
cenfetur : qua  ratione  c.  g.  Toletus  exififimae 
Guratum  teneri  ad  reftituendam  tertiam  par- 
tem fru&uum  , Medina  quartam  fufficere  dicit,  ^P* 
Henriqucs  ,&  Emanuel  Sa  quintam : Layman- 
nus  omnium  optime  cenfetconfiderandamcfle 
tum  quantitatem  onerum  & officiorum  qua: 
beneficiarius  fiue  Curatus  fiue  quilibet  lilius 
praeter  horarium  penfum  praffiare  tenetur  , & 
reipfa  praeftnt  : qua*  quidem  officia  interdum; 
tam  multa  & grauiafunt  vt  viri  prudentis  ar- 
bitrio fextu  pio  imo  interdum  decuplo  fuperent 
Officium  Horarum  Canonicarum  : tum  etiam 
quantitatenr  redituum  ; fieri  enim  poteft  vt  re- 
ditus illi  interdum  vix  «quentiuftum  vitae  fti- 
pendium  , quod  beneficiario  ob  aliorum  mune-, 
rum  pra-ftationem  naturali  iure  deberetut:  qui- 
bus omnibus  perpenfis  maiori  cum  equitato, 
determinari  poteft , quae  reftitutio  ob  lupradit 
&am  hoxatam  omifsioneitv  iniungenda  fit» 


Qjv  /ESTIVNCVLA  iv. 

t^anam  caufi  Hirarum  Canonicarum 
recitatione  excufent. 

PR  i M A eft  ?rauis  infirmitas , quae  talis  eft 
vt  fine  magna  difficultate  aut  corporis  pe- 
riculo Horatiae  preces  recitari  poffie  non 
videantur : neque  enim  Ecclefiam  ciufmodi  ca- 
t.6  de  fu obligare  intenditaYt  fumiturex  cap.  erte 
Hor.  mPumdift  oi.  & docent  Azor , Suares , Tole- 
Can.  , ulud  Laymanfuim  :In  dubio  flutem 

‘“VSj"  ‘nfirmital quar  excufet , tudrero  con- 
arii vel  medici  au,  alcerius  M & P-udcnua 

& repentina  occupatio» 
b r \ fr-mdalo  vel  notabili  detrimento  pro- 
aut  differti  uequ.t,  cum 
qua  tamen  Offici)  diurni  reertatro  rnorahtetto- 
nuendo  confiftere  non  poteft,  v.  g.  fi  populi  tu 
Sus  Cubito  exortus  fedandus  fit ; fi  co-feffio- 

3a?=tSSESSE 

.Cea  "apSd  eLmdem .^ymannum , fup». 

oofsit.  Nauarrus,  Azor,Rodngues,  K aiijap 
iaymannum  exiftimant» fi  quis  m Maw<< 
tem  vel  praecipuam  offici)  partem  ▼.  ?• 
«'“meum  Laudibur  recreate  Pota.  oblrgan. 

Jumcffci  nonitem  ii  panem  iulum  rumorem 


DE  STATV  CLERICALT.  #8f 
tel  minus  praecipuam , v.  g.  paruas  Heras,  vel 
etiam  Vefperas ; quodquamuis  probabiliter  di- 
ci poflic , probabilior  tamen  videtur  & in  praxi 
tenenda  lententia  Suaris  lib.  4..  de  Horis  Ca- 
non. cap.  zS.  num-  Z7*  & Lay manni  fup.  qui 
cenlent  eum  qui  commode  poteft  integram  ali- 
quam Officij  Ecdefiaftici  Horam  recitare,  te- 
neri ad  illam  recitandam : quod  fi  dubitet  num 
polfit  vnam  horam  integram  recitare  , certus  fic 
autem  fe  non  pofle  omnes , praefiunere  poteft 
Ce  omnino  excufatum  : in  his  enim  cafibus  le- 
ges Ecdefia?  non  obligant  cum  tanto  rigore,  vt 
materiam  anxietatis  & fcrupulorum  pariant- 
Quarta  denique caufa  cxcufansirecitatione 
Horarum , eft  quando  beneficiarius  nondum  fa- 
ctis Ordinibus  initiatus  nullos  vel  adeo  tenues 
Iru&us  e beneficio  percipit  , vt  aeftimabilem 
aliquam  partem  fuftentationis  non  praebeant, 
quintam  v.  g-  aut  fextam.  Ita  Sotus , Arrago-  Ci 
nius , Lelfius , & alij  quos  dtat  & fequitur  Lay-  benef. 
mannus.  Quod  intelligendum  eft  dummodo 
non  fiet  perbeneficiarium  illum  quominus  be- 
neficii fui  fruftus  percipiat  , neque  illos  ali- 
quando percepturus  fit , vt  fufius  explicat  idem  1. 1.  c. 
iaymannus.  Rede  tamen  monet  Leffius  eos  34. 
qui  tenues  reditus  e beneficiis  recipiunt,quam-  du-jl* 
uisad  quotidianam  Horarum  reciracionem  non 
obligentur,  obligari  tamen  ad  Horas  illas  ali- 
quoties pet  annum  recitandas , aut  faltem  ad 
«liquas  alias  pteces  , v-  g.  ad  recitandum  Offi- 
dam  paruum  Beatae  Virginis  , fingulisdiebu* 
Dominicis  aut  feftiuis : <juod  iudicio  pii  & pxu- 
4*  ntis  confcfiaxij  det  crsutun  debet* 


*fri 


* ¥ 


i 84 


APPENDIX 


articvlvs  V. 


% 


Explicantur  reliqua  iuxta  Canonicas 
fancliones  ad  Clericalis  vita 
difciplmam  fyeclantia. 


fef.  11  OifCiiiVM  Tridentinum  totius  dif- 
c.i.de  C ciplinaj  Ecclefiaftica»  fummam  paucis 

xefor.  comple&i  volens  hoc  decretum  fcitu  & 

obfcruatu  dignifsimum  codidit:  quod  integrum 
hic  exfcripfiinus.  9fihil  eft,  inquit,  quod  alios  ma- 
gis ad  pietatem  £r  Dei  cultum  aftidue  inftns.it, 
quam  eorum  vita  & exemplum  , qui  fe  diuino  mi - 
mfterio  dicarunt.  Cum  enim  a rebus  fxcult  in  altio- 
rem  fublati  lotum  consudantur  ; in  eos , tanquam 
in  ftc  culum  , reliqui  oculos  conijdunt ex  iifqtse  fu-\ 
mtsnt  quod  imitentur . Quapropter  Jic  decet  omnino ' 
Clericos  in  ftirtem  Domini  vocatos  , vitam  morefque 
fisos  omnes  componere  , vt  habitu  , geftu  , inccffu, 
ferTKone  alii f que  omnibus  rebus  nihil  , nifi  graue, 
moderatum  , ac  religione  plenum  pra  fe  ferant  j Itui* 
etiam  dtlitfa  , qua  inipfis  maxima  effent , effugiant , 
vt  eorum  aEUones  cunEHs  afferant  venerationem. 
Cum  igitur,  quo  maiore  in  EccleJSa  Dei  & vtilita- 
te  & ornamento  hac  funt,  ita  etiam  diligentius  funt 
tbferuanda  : ftatuit  fanda  Synodus  , vt , qua  alias  d 
fummis  Tontifidbus  (r  * facru  Conciliis  de  £7m’« 
torum  vita  , honeftate , cultu  doftrinaque  retinenda, 
at  Jimul  de  luxu  , tommeffationibus , choreis, aleis,' 
lufibus  ,acquibufcunque  criminibus  , nec  non  de f acu- 
laribus  negotiu  fugiendis  copiofc  at  falubrittr  fan • 
cita  fuerunt  } eadem  in  pofterum  itfdem  poenis  vel 
maioribus  , arbitrio  Ordinarij  imponendis  , obfir- 
nentur  , nec  appellatio  excufationem  hanc  , qua  ad 
morum  corruptionem  pertinet  fufyendat.  St  qua 
vero  ex  iit  in  defuetudmem  abiijfe  compererint  j c* 
quam  primum  m vfum  remeari  , & ab  mmbtu. 


Digitized  by  Google 


DE  STATV  CLERICALI.  6$r 

accurate  cujfodiri  , (Incitant  , non  obftanttbus  con- 
fitetudimbtti  qnibufciinque  , ne  (Ubdittriim  nerteifar 
emendetionu  ipfi  condignae  . Deo  v mdne  , foenat 
perfoluant. 

Ex  quo  quidem  decreto  illud  praeextexis  ha- 
betur , hanc  fuifie  Concilij  mentem  , vt  quae 
elim  circa  vitam,  mores  honcftatemqtie  Cleri- 
corum lalubriter  fimeita  fuerant , eadem  etiam 
nuncreligiofe  obferuarentur , & fi  qua:  in  de- 
fuctudinem  abii  fient  in  prifiinum  vium  reuo- 
carcntur  , &ab  omnibus  accurate  cufiodiren- 
tur  : qua  propter  opere  prxtium  duximus,  prx- 
cipuas  ipfiusEcdaiia:  fuper  reliquis  Eccicfiafti- 
cx  difciplinse  partibus  fan&iones  excerpere, 
cafque  exvniucrfo  iurc  Canonico colle&asfub 
vnumvelutialpcdum ponere  : vc  qunus  Chri- 
fti  Domini  Clero  adferiptus , prre  oculis  habere 
po/fit , quid  fecundum  ipfius  Ecclefue  vota  & 
decreta  in  eo  requiratur  , vt  ( ficut  loquitur 
.Apoftolus  j ) digne  ambulet  ea  vocatione  quo  vo-  £ph,+ 
catus  efi. 

Maioris  autem  facultatis  8c  perfpicuiraris 
gratia  quas  dicenda  fuperfunt  in  breues  titulos 
digeflimus  , & cuique  vnum  aut  alterum  ca- 
nonem  attexuimus  , aliorum  praecipuorum  de- 
cretorum H quse  fint  locis  tantum  breuiterad- 
no  tatis. 


Qued  f acris  Ordinibus  initiati  perpe- 
. tuam  fontinentiam  feruart 
ttneantur. 

Mlnifiri  altatu  preibyteri  (lue  Diaconi  ad 
Domtnica  tales  eligentur  Officia  , qui  con-- 
imentiam  [eruent j 5.  LliciuS  Papa  dift.Sl. 
cap.  Miniftri ■ ' _ \ 

Nullus  Sub  diaconorum  ai  nuptias  tranjire  aliqua 
prauaricatione  prafumat.  Conciliurn  Romanum, 

fubS.  Sylueitio.  cap.  8. 


- 


Digilized  by  Google 


«86  APPENDIX 

Canendum  eft  hu  ( Diaconis  fcilicet  Sc  Sub' 
diaconis ) ne  quando  fponfionu  fu*  tmmemures  ai 
terrena*  nuptiae  , aut  furtiuos  coneubitm  vitra 
reeurrant  , quod  fi  forte  fecerint  , vt  facnlegij  rei 
ab  Ecclefia  habeantur  extranei.  Concilium  To* 
letanum  i.  cap.  i.  Idem  habetur  quoque  con- 
fli tutum  in  Cone.  Romano  fub  Nicolao  i.  cap, 
3.  in  alio  Cone.  Romano  fub  Califto  2.  cap.  10. 
in  Concil.  Carthagincnfi  i.  cap.  & 4.  &itt 
pluribus  aliis. 

Quare  S.  Gregorius  Papa  lib.  I.  Epift.  4*- 
fapienter  edixit  : vt  nullue  ad  minijlerium  altar it 
accedat . nifi  cutue  caftitas  ante  fUfceptum  miniflf 
rium  fuerit  approbata. 

Quoniam  vero  adeo  fublimis  & ardua  virtus 
inter  tot  huius  vits illecebras  nonnifi  adhibita 
fumma  cautela  feruari  poteft , ad  euitanda  peli- 
cula , fapienter  ab  Ecclefia  ptouifum  eft. 


2it  / ‘neri  'Kcchfiu  miniflri  in  tu  dem  di* 
mo  eum  fceminis  commorentur . 

INtIR-JOXXIT  per  omnia  magnd  Sjntdut * 
non  Epijlopo . non  Presbytero  > non  Diacono  , neo 
alitui  omnium  qui  in  Citro  eft  , licere  fubintro- 
duBam  habere  mulierem , nifi  forte  aut  matrem , aut 
forortm  , aut  amitam  . aut  materteram  , aut  eae 
tantum  perfluae  qua  fulpiciones  effugiunt.  Cone, 
Nicarnum  cap. 

Idem  habetor  in  Concil.  Aquifgrancnfi  z. 
part.  q cap.n.  Carthaginenfi  q.  cap.  17.  Cartha- 
ginenfi  4.  cap.  46.  Aurelianenfi  q.  cap.  4.  Tu- 
ronenfiz.  cap.  10.  Toletano  4.  cap^r.Nanne* 
cenfi  cap.  q.  Metenfi  cap.  q. 

+AnciU*i  ab  eadem  manfione  in  qua  Chticm  manet 
f /acuit  remoneri:  Agathenfi  cap.  n. 

Concilium  autem  Moguntinum(  vt  habeto* 
cap.  Inhibendum  eft  , extra  de  cohabitatione 

Clericorum  & mulierum  ) prohibuit , Ne  $** 


Digitized  by  Google 


DE  STATV  CLRICALI.  «f? 

ftfftfa  m«m  mulieres  i liat , quas  canones  concedunt, 
matrem  . amittam  & furorem  ficum  in  eadem 
domo  retineat  ; quia  tnjhgante  diabolo  &•  in  tUm 
fleltu  perpetratum  repentur  . aut  etiam  ia  jedigr 
quu  earum. 

Certe  S.  Gregorius  Papa  lib.  7.  Epift.  jq. 
fefert  .•  quod  beatus  ^iugufimus  nec  cum  frore  ha- 
bitare confinfirit , dicens  qua  tum  ftrore  mea  funt , 
furores  mea  non  funt : DoEh  ergo  viri  cautela  , ma- 
gna nobu  debet  ejfe  injfrufho. 

Appofite  S.  Hieronymus  Epift.  ad  Nepof. 
devita  Clericorum:  H ofyitidum.  inquit  , tuum 
aut  raro  aut  nunquam  mulierum  pedet  terant.' 
amnes  puellas  & Virgines  Cbrtjli  * aut  aqualiter 
ignora  , aut  aqualiter  dilige  : ne  fub  eodem  te  de 
tuanferu  , nec  tn  pr at  erit  a cafiitate  confidat  j nec 
JDautde  fandior  . nec  Salomone  fapientsor  potet ■ 
ejfe  , &c.  agrotanti  tibi  fandus  quilibet  frater  af- 
Jifiat  , & germana  vel  mater  , &c.  penculafe  ti- 
bi mmifirat  . cuius  vultum  frequenter  attendu > 
fyc.  caueto  omnes  fufpiciones  : & quidquid  proba* 
biltter  fingi  potefi  , ne  fingatur  ante  dcuita.  Et  in 
Epift.  ad  Oceanum.  Prima  , inquit  , tentamen- 
ta  fluit  flericorum  fam  marum  frequentes  accef- 
fs**  5 'fi*  fexus  reprehenfibilet  exiret  Clericos  t 
quid  tibi  re  vera  cum  faminu  > qui  ad  altare  eum 
gfotnino  fabularis  i te  tu  publice  eundi  » te  in  agro 
ftsjhci , aratores  > ac  vinitores  quotidie  lacerabunt « 
fi  contra  depofitum  fidei  eum.  fecminis  habitam 
tmtendu  * &c-  mihi  erede  non  potefi  tot o corde  ha- 
bitare cum  Domine  » qui  fetutinarum  acctfiibm 
copulatur. 

Porro  quanto  horrore  crimen  buic  iacMB 
continentiae  oppofitum  profccuti  fint  SS- Pa- 
tres in  facerdotibus  aliilque  altaris  miniftns» 
Jjinc  patet,  quod  cum  in  variis  Conciliis  graues 
poena:  depolitionis , exilij , &c.  ea  de  cauta  im- 
postae fuerint;  in  Concilio  Eliberitano , can* 
j8.  fummo  quidem  fed  tamen  iuftiftimo  rigo- 
tcfancitum  fuerit,  vtyf  quu  Spifctpus  , Sacerdet . 
Stet  Diaconus  infandum  hoc  meechta  crimen  perpe - 
triti  •****»  vn  fine  v\t* .Cirt*rH  Chrifii ttmnm* 


6S8  APPENDIX 

none  ptiuetur  : quem  rigorem  licet  polteriorr- 
bus  lkculis  Ecclefia  ob  caulas  iufiiffimas  remi- 
ferit , nihil  tamen  h®c  eius  remilfio  de  lacrile- 
gij  huius jenormitate  diminuit  ; quodfemper 
®que  dignum  cenferi  debet  qui  pamailla  imo 
adhuc  longe  grauiori  pledlatur » fi  qu#  in  hac 
vita  reperiri  poifit. 


Ne  Clerici  temperantia  modum  in 
vi£tu  excedant. 

Jt  CRAPViA  & ebrietate  omnes  Clerici 
diligenter  abjbneaht,  irc.  rifec  ad  bibendum 
JL  1 qui/piam  incitetur , ire-  Si  qui*  autem  fuper 
his  fi  culpabilem  exhibuerit  niji  a fupencre  com- 
monitus fatisfecerit  ab  officio  vel  beneficio  fufptnda- 
tnr.  Concilium  Lateranenfe  fub  Innocentio.  j. 
eap.  if. 

.sinte  omnia  Clericis  vitetur  ebrietas  , qua  omnium- 
vitiorum  fames  ac  nutrix  eft  • itaque  eum  quem 
ebrium  fuijjb  conffiterit  trigenta  dierum  Spatio  i 
communione  fiatuimus  fubmouendum.  Cone.  Aga* 
thcnfe  cap.  41. 

Ad  euitnndum  exceffum  illum  cibi  & po- 
tus maxime  conducit  fi  tabem®  > caupona*  & 
fimilia  loca  vitentur  , in  quibus  temperantia 
omnis  & fobrietas  vt  plurimum  periclitatur  j 
ideo  fepius  prohibitum  fuit  ne  Clerici  eiufmo- 
di  loca  edendi  & bibendi  caula  ingrediantur.ni- 
fi  cau$A  nccc/fitatis  quando  funt  in  itinere  con- 
Aituti.  Ita  exprefle  habetur  in  Cone.  Latetn- 
nenfi  fub  Innocentio  III.  cap.  16.  in  Concil. 
Carthagincnfi  4 cap.  1 r.  Laodicenfi  cap.  24. 
Aquigrancnfi  2.  part.  5.  cap.  8.  Cabilonenfi 
cap.  41.  & aliis.  , ‘ f • > • 1 

Neqitc  folum  cauponas  & ali.-t  fimilia  loca 
fed  etiam  conniuia  praefertim  nuptialia  Clericis 
euitanda  efle  cenfuit  Concilium  Agathenfe 
cap.  qq.8c  habetur  dift.  ?4.hisverbis  Tresbyte' 
ri , Diaconi  ( Sub  diaconi  vel  de  incepi,  quibus  ducendi- 


Digilized  by  Google 


DE  STAT V CLERICALI.  68? 

mseores  licenti a non  • ft  , etiam  alienarum  nuptiarum 
enitent  cenuiuia  , nec  his  cettibu t rm fetantur  vbi 
amatoria  cantantur  eir  turpia  , aut  obfceeni  metue 
torporu  cbereu  & faltatiombus  efferuntur  , ne  audi- 
tue  aut  obtutu*  fatru  mtfttrqs  deputati  , turpium 
fptSlacuhrum  atque  verberum  contagione  polluantur . 

Praetera  Concilium  Tholetanum  cap.  7. 
menlam  Clericalem  le&ione  facta  condiri  vo-  , 
luit  Pro  rtuerentia  , inquit . Dei  Sacerdotum  , ut 
vnmerfa  fanlla  conjhtuit  Synodus  , vt  ( quia  fbltnt 
trebro  mtnfis  otiofa  fabula  interponi ) in  omni  Sacer- 
dotali conuiuio  lecho  diurnarum  feripturarum  mifcca- 
tur  : per  hoc  enim  anima  adificantur  ad  bonum , &• 
fabula  non  neceffaria  prohibentur. 


2$  i Clerici  f et  culari  um  negotiorum  procura- 
tionibus implicentur. 

PEruenit  ad  fanttam  Synodum  quia  de  ijs  qui  in 
Clero  connumerantur  , quidam  propter  turpie 
lucri  gratiam  , alienarum  poffejTionum  conduElio - 
nes  , & caupu  facutares  fujpiciunt  &•  a faeru  qui- 
dem ojjicij s ft  per  dejidiam  feparant  > ad  domos  au- 
tem facularium  concurrunt  , & fubfiantiarum  eo- 
■ rum  gubernationes  auaritid  caufa  fufmpiunt.  De. 
creuit  ergo  fanda  Synodu*  , nullum  Caricum  dan- 
eeps  aut  Monachum  conducere  pofftffiones  , aut  mi - 
fieri  J acu  laribus  procurationibus  , ntji  forte  qui  legi- 
bus sed  minorum  statum  tutela*  , /tue  curationes  m- 
txeufabdei  attrahitur  , aut  cui  duitatis  ipfiu* 
£pi/copus  Ecclr/iaflicarum  rerum  commifirit  guber- 
nacula dr  orplianorum  ac  viduarum ' qua  indeffenfa 
funt  , & earum  perfonarum  qua  maxime  Ecdejia- 
flico  indigene  adminiculo  propter  timorem  Dei.  Sr 
quu  vero  traufgrejfus  'fuerit  hac  pracepta  corregio- 
ni Ecclejtaftica  fubiaceat  Cone.  Calcedonenfe 
cap.  y.  Idem  conftitutum  habetur  in  Cone.  La- 
teranenfi  fub  Innocentio  III.  cap.  16 • &iri 
Conc.Latheranenlifub  Alexandro  III.  cap.  12. 
Sc  etiam  a Melchiadc  Papa  cap,  Decrewt  dift, 


9 

I 


Digitized  by  Google 


**o  AVV  EN»  IX 

jg.  &a  Gelafio  cap.  ConfeqUen»  eft.  ibld.  KM 
Honotio  1 1 1.  cap.  Ex  litteris. 

Et 'in  Concilio  Carrhagjnenfi  j.  prohibetnf 
Clericis  fiant  conductores  vel  procuratores  , in 
Concil.  Calccdonenfi  cap.  4.  fjealtena  pradla  con- 
ducant , nec  Tractent  admmifimionem  rerum  fecula» 
wium : 8c  in  Cone.  Cabilonenfi  fub  Carolo  MLac 
gno  cap.  12.  Ne  fiant  villici. 


X#  Clerici  aleis  , venationibus  & hijiri*» 
uutn  ac  taeniatorum  Jpetia- 
culis  vacent . 

CL erici  mimis  , iaculatoribut  • & hifirunibut 
non  intendant  , &c.  ad  aleae  4?  taxillos  non  Ite» 
dant . nec  eiufmodi  ludit  interfint.  Cone.  L*« 
teranenfefub  Innoceatio  III.  cap.  16. 

Idem  gitoadhiftriones  & minos conftitutoJB 
habetur  in  Cone.  Laodiceno  , cap.  f 4.  Tuto- 
renfi  fub  Carolo  cap.  7.  Cabilonenft  cap.  9* 
Parifiemi  fub  Ludouice  & Lotharie  lio.  X* 
cap.  16. 

Similiter  venatio , illa  praefertim  quas  fit  eam 
fttepitu  & clamore  , prohibetur  Clericis  in 
Cone.  Romano  fub  Eugenio  II.  cap.  12.  Mo- 
suntino  fub  Carolo  cap.  14.  Tuionenfi  cap.  9* 
Et  ne  canes  ad  venandum  aut  accipitres  ha- 
beant in  Concilio  Agathenfi  cap.  f f.  Epauncnfi 
C«p  7.  Vormat-  cap.  17. 

Appofite  S.  Hieronymus  in  cap.  i-  Miche*» 
& citatur  cap.  Quorumdam  dift.  34.  Efim  > in- 
quit . venator  erat . quoniam  peccator  erat  ^topenitue 
uon  inuenimtu  i»  /Iripturu  /knftit  fienOwn  aliquem 
Vtnatorm, 


••  ./.-li-asas 

i . tf, 

; 1 c‘  j \ 


Digitized  by  Google 


DE  STATV  CLERICALI.  691 


K<  clerici  militent.  aut  criminalibus  eaufit 
ft  immi fetant . 

S/  quit  Qtricw  rtliEb  officij  fui  Ordine  Laicasm 
voluerit  agere  vitam  , W/>  militia  tradiderit  f 
excommunicationis  fana  feriatur  : Concilium 
Turonenfec.  r Idem  etiam  conftitutum  hab». 
fur  in  Cone.  Meldenfi  cap.  37.  Pidauienfi  cap, 
20-  Mctenficap.  3.  Claromontanocap.  4. 

Quod  fpe&at  ad  caufas  criminales  Innocen- 
tia s III-  in  Concilio  Latexanenfi  capite  18, 
prohibuit , vlltu  Oer,cut  flntentiam  fanguirm 
diUet  vel  proferar , fid  nec  fanguinu  vindiciam  exer- 
teat . aut  vbi  exercetur  interfit.  &c.  UmUh*  quoque 
gubdiaconus  , Diatenue  . vel  Sacerdos  silam  Chtrstr- 
gia  partem  ixtrteat.  qua  adufhenem  vel  meifitnm 

iudsteit. 


Jf#  Cltrici  abfqut  litteris  eommendatilft 
JSpifcspt  fui  di f cedant  . tteue  ab 
vllo  fufespantur. 


Peregrinos  Clericos  in  aliena  vrbe  fine  tommtn* 
datitijt  litteris  Epifcopi  nullo  modo  minifiram 
apportet  Concilium  Calcedonenfe  cap.  if. 
f Presbyteri  vel  Diaconi  , qui  de  alio  Epijtopo  ad 
alium  tranfeunt , vel  quicunque  Clerici  fine  commen. 
dati t in  * A«  Epi/lopo  litteris  . non  recipiantur , Cone. 
Romanum  lub  Gregorio  VII.  cap.  ij  Idem 
habetur  quoquein  Cone.  Mileuitano  cap.  41. 
^eathenfi  cap.  ?8-  Andeganenfi  cap.»-  Tuto. 
mgn6  cap*  1».  & aliis. 


3 


\ 


APPENDIX 


i 


l 


Ke  Cleri d fint  illiterari . 

Litteris  carens  , facris  non  pote  fi  aptus  effe  mjflt- 
rijh  Gelafius  in  Epift.  ad  Epiicopos  Luca- * 
nise  cap.  18. 

Presbyteri  fint  litterati , aliter  enim  quomodo  erunt 
Magifiri  qui  non  fuerunt  difcipuli  &c.  Ifli  f <tnr  canes 
muti  non  valentes  latrare  Cone.  Romanum  fub 
Eugenio  II. cap  4.  Idem  habetur  ftri&e  con- 
ititutum  a fummis  Pontificibus  Ckmentc  Ep. 
X.  Anadeto  Epift.  1.  Leone  Epilt.  23.  Item  in 
Concilio  Toletano  4.  cap.  24.  dicitur  quoque  , 
Ignorantia  mater  cunctorum  errorum  maxime  jn  Sa- 
cerdotibus vitanda  efi  , qui  docendi  officium  populi ' 
fufeeperunt. 

Porro  circa  hanc  Sacerdotum  fcientiam  con- 
queritur S.  Hieronymus  Epift.  146-  ad  Dama- 
fum  j Sacerdotes  'Dei  cmifiu  Euangcljs  & Prophe- 
tis Comedias  legere  , amatoria  bucolicorum  verfmim 
verba  canere  , Virgilium  tenere  , & id  quod  in  pueris- 
necefiitatis  cfi  , efi  crimen  in  ft  facere  voluptatis.  Et 
in  C. I.  alibi  rede  monet  fi  quis  artem  Grammaticam 
JEp.ad  docuerit)  vel  diale  Ricam  vel  ratisiat»  reSt  liquendi 
Tlt,  habeat,  & inter  falfit  & vera  dijudicet,  non  improba- 
mus , Geometrica  quoque  /Arithmetica  , Mu  fica 
habent  in  fica  Jtientia  veritatem  : /id  non  eft  fcientia 
illa  , fcientia  pietatis  ; /cientia  pietatis  efi  nofecre 
legem  , tnteliigere  Prophetas  , Euangelio  credere  , 
lApoficlos  non  ignorare. 

Appofite  S.  Ambrofius  fu  per  S.'  Lucam  in 
explanat.  Proemij  loquens  de  multiplicibus  li- 
bris qui  interdum  ob  varias  caufas  legendioc- 
currunt.  Legimus  , inquit,  aliqua  ne  neglgantur, 
legimus  ne  ignoremus  , legimus  non  vt  teneamus,  fti 
% >t  repudiemtes. 

Coronidem  huic  operi  idem  S.  Pater  impo- 
net his  verbis  cx  Sacerdotis  animo  nunquam 
delendis  , in  libro  de  dignitate  Sacerdotali  cap. 
?•  vbi  Sacerdotes  omnes  ipfc  veluti  conlaccx- 


Digitized  by  Google 


DE  STATV  CLERICALI.  6 9? 
dos  ailoquens.  Digne  cognojcamtu , inquit,  quid 
fi*™ tu  j cr  quod  fu. ii  ut  profe ferte  , actione  potitu 
quam  nomine  demonjtremus  j nomen  congruat  alito, 
ni  , acho  refpondeat  nomini  : ne  Jit  nomen  inane  & 
Crimen  immane  : ne  Jit  honor  fubhmis  , & vita  de- 
formis •'  ne  Jit  dr.fica  profcjy.o  , & illicita  alita  : ne 
Jit 'gradu*  excclfus,  & deformi»  exceffus : ne  habeatur 
in  Ecclejia  Cathedra  fublimior  , & confient  ia  Sa- 
cerdotis reperutur  humilior  : ne  locutionem  Jimule- 
mus  columbinam  , fr  mentem  habeamus  caninam: 
ne  prfcjficnem  monflremus  ouinam  , & ferocitatem 
habeamus  lupinam  : ne  digne  nobtt  per  Prophetam 
rel^ondeatur  d Domino  ; populus  hiclabtjs  me  honorat , 
cor  autem  longe  eft  d me. 


Age  iam  nunc fantttficiu  fpiritue  » 
qui  nos  in  hoc  opere  dtuinis  inff  ira- 
ttonibus  adiuuifit , cunStos  Sacerdotes 
utdiuua  & pu/la  vt  factant  qua  in  lib.de 
Jooc  opufculo  iyfe  eloqui  infrirafiiy  vt  sagc"r> 
cis  vna  mecum  tribuas  feculorum  re - c.  vit. 
gna , qua  fanfti*  in  regna  fc  culorum 
dare  promiftjli . A men% 


AD  MAIOREM  DEI 

praepotentis  gloriam. 

a 

i 


Digitized  by  Google 


SFMMA  PRIVILEGII 

Regis  (hrijhanijfimi 


RE  ars  litteris  datis  Lutetiae  vltima  die 
menfis  .Septembris  anni  i6fi-  fignati* 
Richer , & maiori  Sigillo  Regio  com- 
munitis. .permiffum  eft  Magiftro  Lvdovico 
Abbliv  i in  facra  Theologiae  facultate  Do- 
dori  8c  Ecclefias  Patrochialis  fandi  Iudoci 


Redori » vt  a quouis  Bibliopola  a fe  deligen- 
do Librum  cui  titulus  eft  Medulla  Theologica , 
&c.  pars  altera  , i Ce  compofttum  , imprimi  > 
vendi » ac  diftribui  , per  decem  annorum  fpa- 
eium  faciat , cum  prohibitione  ne  quis  allui 
Intra  illud  tempus  abfque  confenfu  aut  licentia 
dius  prafatum  Librum  praelo  fubiicere  aut  di- 
uendere  poifit,fub  poena  multe  in  didis  litteris 
«xpreffie-  v 

Et  praefatus  Magifter  LvDOVlCVS  A BSiVl 
Priuilegium  illud  Geougio  I osse  Biblio- 
pola; Parifienfi  ce/lit , conlenfitque  vt  eo  pei 
didi  temporis  fpatium  libere  fiui  po/Iit. 


w ithmt  iumprimer  pour  la  premiere  fou  te  denu*t 
tmr  d’Q fabre  t6fu 


Digilized  by  Google 


I 


Digitized  by  Google